Ακολουθήστε μας

Άμυνα

Προ των πυλών

Δημοσιεύτηκε στις

Γράφει ο Γιάννης Σπανός   

Η ιστορική ρητορική προειδοποίηση προς Ρωμαίους «Hannibal ante portas” (Ο Αννίβας προ των πυλών), επαναλαμβάνεται σαν δραματικός αντίλαλος που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, αυτή τη φορά όχι για τους Ρωμαίους αλλά  για τους Έλληνες. Γιατί το ελληνικό έθνος απειλείται από Δύση, Βορρά και Νότο, από Αλβανούς, Σκοπιανούς και Τούρκους. Και οι προειδοποιήσεις εκκωφαντικές από τα τερατοποιούμενα γεγονότα. Από έγκυρους ερευνητές, αναλυτές, ιστορικούς, στρατιωτικούς, αρθρογράφους. Επί του θέματος οι κίνδυνοι επισημαίνονται και από δικής μας πλευράς από τη δεκαετία του ’60, εφ. «Γνώμη» «Φιλελεύθερος», «Βραδυνή» Αθηνών, «Μακεδονία» και «Θεσσαλονίκη» Θεσσαλονίκης, αλλά και με ομιλίες σε όλες τις πόλεις της Κύπρου, της Ελλάδας: Πολεμικό Μουσείο, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Βελλίδιο, Κρήτη, Πάτρα, Κατερίνη, Ιωάννινα, Γιαννιτσά, Δράμα, Ξάνθη, Καβάλα, Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, φοιτητικές συγκεντρώσεις στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη, σε ομογενειακές εκδηλώσεις στο Λονδίνο κ.α.). Στις ομιλίες στήριζα στα ιστορικά γεγονότα τις δεδομένες ετοιμότητες του τουρκικού πετάλου που η Άγκυρα προετοιμάζει για επιθέσεις εναντίον ελληνικών εδαφών. Και επεσήμανα τον κίνδυνο των Αλβανών, των Σκοπιανών και των Βουλγάρων. Οι Αλβανοί ορέγονται την Ήπειρο και τη Θεσπρωτία με επιχείρημα την Τσαμουριά, οι Σκοπιανοί την κεντρική Μακεδονία μέχρι Ολύμπου, οι Βούλγαροι την Καβάλα και τις Αιγαιακές ακτές. Αυτοί ήταν έτοιμοι να εισβάλουν, αν η Ελλάδα κήρυσσε πόλεμο στην Τουρκία το 1974. (Μαρτυρία Γεωργίου Αθανασιάδη «Βραδυνής», στον γράφοντα). 

Ειδικά οι Αλβανοί βρίσκονται σε προκεχωρημένο στάδιο.  Ίδρυσαν και εξόπλισαν την τρομοκρατική συμμορία UCK (Ουτσεκά) με στρατόπεδα στην ελληνοαλβανική μεθόριο και προωθούν «μετανάστες» στην Ελλάδα. Οι Αλβανοί στην Ελλάδα είναι οργανωμένοι και ελέγχουν τον υπόκοσμο με την αλβανική Μαφία και τα καρτέλ πορνείας, ναρκωτικών (κατά 90%) και τις «Οικογένειες» Γκερκ Λάτσι, Κλεμέντι, Λιμάνι, Αλλούτσι, Λούκα, Σελίμ, Οσμάνι, Χάκα. Οι Αλβανοί έκαψαν την Πελοπόννησο το 2007, και την Αθήνα Οκτ. 2012. Οι πληροφορίες τους φέρουν οπλισμένους με 150 χιλιάδες όπλα. Σημειώνεται ότι με επιθέσεις κλάπηκαν στην Ελλάδα 38.000 πιστόλια, 220.000 Καλάσνικωφ και Μακάρωφ, 25.000 πολυβόλα, 2.450 αντιαρματικά ρουκετοβόλα, 24.000 πυροδοτικοί μηχανισμοί. Τα πλείστα από τα κλαπέντα πιθανολογείται ότι βρίσκονται στα χέρια Αλβανών.  Πληροφορίες (από εμπιστευτική έκθεση στην ΕΛΑΣ, τις εφ. «ΕΣΤΙΑ», «Βήμα» και το Διαδίκτυο).  

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, είναι λογικό να θεωρείται ότι ο εχθρός δεν βρίσκεται μόνο προ των πυλών αλλά και εντός των πυλών. Και η απειλή που συνιστούν διογκούται εν όψει της συμφωνίας Ερντογάν- Ράμα για εγκατάσταση 30- 35 χιλιάδων «μεταναστών» ανάμεσα Αργυροκάστρου-Κορυτσάς, Αφγανών, Πακιστανών και άλλων, όπως επισημαίνει ο Αντιστράτηγος Θεόκλητος Ρουσάκης, επίτιμος διοικητής του Β. Σώματος Στρατού. Από τη μελέτη του στρατηγού τεκμαίρεται ευχερώς ότι διά της συμφωνίας Ερντογάν- Ράμα επιδιώκεται η διάλυση της πληθυσμιακής παρουσίας της μειονότητας των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών που τα Τίρανα μάχονται να εξαλείψουν από την εποχή της δικτατορίας Χότζα, με διαρκή πόλεμο καταπιεστικών μέτρων, φυλακίσεων, διωγμών, δολοφονιών και πάσης φύσεως τρομοκρατίας, με προφανή σκοπό τον εξαναγκασμό εγκατάλειψης τής από αιώνων ελληνικής Βορείου Ηπείρου, οπόθεν και η καταγωγή του οικογενειακού δέντρου της μητέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ολυμπίας από το γένος των Μολοσσών. (Των Μολοσσών βασίλεψε ο γιος του Αχιλλέα Νεοπτόλεμος, μετά τον τρωϊκό πόλεμο).

Να μη λησμονείται ότι τα Τίρανα χρησιμοποιούν σαν μέσο εξαναγκασμού των Ηπειρωτών την τακτική του νομοσχεδίου Verlik Verkisi του 1942 που αποσκοπούσε στην οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων Κωνσταντινουπολιτών και τη φυγή τους από τη γενέτειρα. Τους εξανάγκαζαν να πληρώνουν φόρο 75% από τα επιχειρησιακά κέρδη, αλλιώς τους απέστελλαν στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στα βάθη της Μικράς Ασίας… 

Εδώ παρεμβαίνουν και τα επιχειρήματα της μηδενισμένης εσωτερικής πολιτικής Ερντογάν σε συνδυασμό με τις απώλειες στην εξωτερική διπλωματία. Ο Τούρκος Πρόεδρος έχασε, κατά διεθνή αναγνώριση, τρεις μάχες στους πολέμους της προεδρίας του. Τον πόλεμο στη Συρία, τη συνωμοσία του Έβρου και την επέμβαση στη Λιβύη. Η τυχοδιωκτική απόπειρα εκμετάλλευσης των μεταναστών στον Έβρο απέτυχε παταγωδώς, όπως και η απαλλαγή από τα πληθυσμιακά στοιχεία που προγραμμάτισε να εκμεταλλευθεί με τους Αφγανούς, τους Πακιστανούς και τους υποσαχάριους. Είναι ήττες στις οποίες αν προστεθούν η χαμένη επιδίωξη αναγνώρισης του κατοχικού ψευδοκράτους στην Κύπρο και η επιχείρηση εισβολής στην ΑΟΖ, έριψαν το γόητρο του σουλτάνου στο ναδίρ, όπου κατέπεσε και η απώλεια της διπλωματικής του επιβολής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτές οι πανωλεθρίες καταρρακώνουν τα οποιαδήποτε ερείσματα του Ερντογάν, στην ήδη απέλπιδα προσπάθεια επικράτησης στις προσεχείς προεδρικές εκλογές. Και οι φυλακίσεις χιλιάδων πολιτών και στρατιωτικών στην αχανή επικράτεια αποτελούν βάρος που καταποντίζει, σε συνδυασμό με τις ήττες, τις πιθανότητες παράτασης της σουλτανίας. Οι συγγενείς των φυλακισμένων και εκδιωκομένων βρίσκονται σε συναγερμό οργής της οποίας τα βέλη αναμένουν στα τόξα εκτόξευσης…

Κατά συνέπεια η σουλτανία χρειάζεται προεκλογικές επιτυχίες. Και τέτοιες υποθετικές επιτυχίες μόνο σε νέους νικηφόρους πολέμους κρύβονται, με ευπρόσβλητο εχθρό, όπως ο Ελληνισμός, κατά πώς νομίζουν οι ακόλουθοι του σουλτάνου. Οπότε την πολεμική και πολιτική προοπτική επωμίζονται οι ελληνικές ηγεσίες…

Φιλελεύθερος

Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό. Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων). Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας). Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Σε νέα εποχή, μπαίνει η αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Κύπρο μετά το «λίφτινγκ» των Αμερικανών

Η αναβάθμιση αναμένεται να ολοκληρωθεί σε λιγότερο από 20 μήνες, φιλοδοξώντας να φιλοξενεί, κάθε είδους αεροσκάφη για αμυντικούς σκοπούς.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Σε νέα εποχή, μπαίνει η αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» μετά το «λίφτινγκ» των Αμερικανών.

Η αναβάθμιση αναμένεται να ολοκληρωθεί σε λιγότερο από 20 μήνες, φιλοδοξώντας να φιλοξενεί, κάθε είδους αεροσκάφη για αμυντικούς σκοπούς.

Σε δηλώσεις του ο Υπουργός Άμυνας Βασίλης Πάλμας ανέφερε ότι «και μαχητικό αεροπλάνο να σταθμεύσει στην αεροπορική βάση, ο ρόλος που θα έχει δεν θα είναι επιθετικός, ούτε ορμητήριο θα είναι αλλά θα είναι για διεκπεραίωση και πραγματοποίηση άσκησης. Από εκεί και πέρα θα δούμε στρατιωτικά αεροπλάνα που θα μεταφέρουν στρατιώτες ακόμη και μεταγωγικά αεροπλάνα που θα μεταφέρουν πολίτες από τη μια χώρα στην άλλη».

Μετά τη χθεσινή αυτοψία των εμπειρογνωμόνων, οι Αμερικανοί αντιλήφθηκαν ιδίοις όμμασι την πολυτιμότητα της βάσης, για ενδεχόμενες επιχειρήσεις στην ευρύτερη Ανατολική Μεσόγειο.

Προτεραιότητα της Κυβέρνησης αυτή την στιγμή, είναι η απόκτηση σύγχρονων εξοπλιστικών συστημάτων, με προτεραιότητα την άμυνα.

«Η Κύπρος εξοπλίζεται και ενισχύεται αμυντικά και αποτρεπτικά για να αντιμετωπίσει τον εχθρό που είναι ήδη στην Κύπρο», ανέφερε ο Υπουργός.

Στο ευρύτερο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού εντάσσεται και η αναβάθμιση της ναυτικής βάσης στο Μαρί, η οποία ξεκινάει άμεσα.

Ο Υπουργός Άμυνας κλήθηκε να απαντήσει και στις δηλώσεις του τουρκικού Υπουργείου Άμυνας, ότι μπορεί η γεώτρηση στο οικόπεδο 5 να βρίσκεται έκτος της δικαιοδοσίας της Άγκυρας, ωστόσο θα συνεχίσει να παρακολουθεί τις κινήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Συγκεκριμένα ανέφερε «ότι δεν θα μας αφήσουν ήσυχους και θα υπάρξουν κάποιας μορφής παρενοχλήσεις, αυτό δεν το ζούμε σήμερα, το ζούμε από τότε που αποφασίσαμε να καθορίσουμε την αποκλειστική οικονομικής μας ζώνης και να ξεκινήσουμε έρευνες για γεωτρήσεις».

Ο Βασίλης Πάλμας συνέστησε ψυχραιμία, τονίζοντας ότι πρέπει να είμαστε προσγειωμένοι και μετρημένοι στις κουβέντες μας.

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Ένοπλες συγκρούσεις και Εθνική Ασφάλεια στον 21ο Αιώνα

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ινφογνώμων το νέο βιβλίο του Γεώργιου Κουκάκη

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ινφογνώμων

το νέο βιβλίο του Γεώργιου Κουκάκη:

«ΕΝΟΠΛΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ &

ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ»

 

Αν και η εθνική ασφάλεια αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη κάθε κράτους και την ευημερία των πολιτών του, εν τούτοις διακατέχεται από μία πληθώρα προκαταλήψεων οι οποίες την έχουν συσχετίσει σχεδόν αποκλειστικά με τον περιορισμό των δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών του ανθρώπου, προσδίδοντάς της αρνητικό περιεχόμενο. Καθοριστικό δε ρόλο όσον αφορά την προάσπιση της εθνικής ασφάλειας ενός κράτους διαδραματίζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες συνήθως χρησιμοποιούνται –λόγω των δυσμενών συνεπειών της χρήσης ένοπλης βίας– από την πολιτική ηγεσία μόνο όταν απειλούνται τα ζωτικά εθνικά συμφέροντα ενός κράτους.

Η χρήση ωστόσο ένοπλης βίας σχετίζεται με μία πληθώρα παραμέτρων, οι οποίες επιτρέπουν την εξέτασή της από ποικίλες οπτικές γωνίες, σύμφωνα με το θεωρητικό υπόβαθρο διαφορετικών επιστημονικών πεδίων. Σκοπός του βιβλίου είναι η διεπιστημονική μελέτη της χρήσης και απειλής χρήσης ένοπλης βίας υπό το πρίσμα των Διεθνών Σχέσεων, της Στρατηγικής, της Στρατιωτικής Επιστήμης, του Διεθνούς Δικαίου και της Εθνικής Ασφάλειας. Μέσω της προσέγγισης αυτής, επιχειρείται η αποσαφήνιση της σχέσης μεταξύ εθνικής ασφάλειας και ενόπλων συγκρούσεων, οι οποίες μέχρι και σήμερα αποτελούν έναν (μη επιθυμητό αλλά υπαρκτό) τρόπο επίλυσης των διαφορών μεταξύ κρατικών και μη δρώντων, επιβεβαιώνοντας την άποψη του Winston Churchill ότι:

«Η ιστορία της ανθρώπινης φυλής είναι ο πόλεμος»

Με τον τρόπο αυτό εμπλουτίζεται η υπάρχουσα βιβλιογραφία που σχετίζεται με τις ένοπλες συγκρούσεις –καθώς στο παρόν βιβλίο παρουσιάζονται οι αρχές, οι κατηγορίες, οι δρώντες, τα μέσα, οι μέθοδοι και οι τακτικές που συναντώνται στις σύγχρονες ένοπλες συγκρούσεις– και πραγματοποιείται μία στρατηγική ανάλυση των γεγονότων που έλαβαν χώρα στο Αφγανιστάν, την Ουκρανία, το Ναγκόρνο-Καραμπάχ (Αρτσάχ), τη Λωρίδα της Γάζας και την ευρύτερη περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας. Συνάμα καλύπτεται ένα σημαντικό κενό στην ελληνική βιβλιογραφία όσον αφορά τις Σπουδές Ασφάλειας, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τη διαχρονική σημασία της ασφάλειας για την οποία ο Thomas Hobbes είχε τονίσει ήδη από τις αρχές του 17ου αιώνα ότι:

«[…] χωρίς ασφάλεια δεν υπάρχει χώρος για τη βιομηχανία […] δεν υπάρχουν τέχνες, δεν υπάρχουν γράμματα, δεν υπάρχει κοινωνία και το χειρότερο απ’ όλα, υπάρχει συνεχής φόβος και ο κίνδυνος βίαιου θανάτου, η ζωή του ανθρώπου είναι μοναχική, φτωχή, άσχημη, κτηνώδης και σύντομη».

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Βιογραφικό συγγραφέα:

Ο Γεώργιος Κουκάκης είναι απόφοιτος της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (2002), της Σχολής Πολέμου του Στρατού Ξηράς (2020) και της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (2023). Διαθέτει επαγγελματική εμπειρία 26 ετών σε θέσεις των Ειδικών Δυνάμεων, του Πεζικού και της Επιστράτευσης τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. Έχει εκπαιδευτεί σε αρκετά κέντα εκπαίδευσης της Ελλάδας και των ΗΠΑ, και του έχουν απονεμηθεί μετάλλια και ηθικές αμοιβές της Ελλάδας, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Είναι κάτοχος Master of Arts στη «Διακυβέρνηση, Ανάπτυξη και Ασφάλεια στη Μεσόγειο» του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών: Αρχαιολογία, Γλωσσολογία, Διεθνείς Σχέσεις του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Ρόδος), το οποίο απέκτησε με βαθμό άριστα αποφοιτώντας 1ος ανάμεσα στους συμφοιτητές του. Έχει λάβει μέρος ως εισηγητής σε αρκετά σεμινάρια και επιστημονικά συνέδρια, ενώ μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε ποικίλα περιοδικά και ιστοσελίδες της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Είναι Γενικός Γραμματέας και Κύριος Ερευνητής του Κέντρου Διεθνών Στρατηγικών Αναλύσεων (ΚΕΔΙΣΑ), μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛΙΣΜΕ), Ερευνητικός Συνεργάτης του HERMES Institute for International Affairs, Security & Geoeconomy, και μέλος της ΑΛΛΗΛΟΝ και της Mercury Negotiation Academy (MNA).

Μετά την αποστρατεία του εντάχθηκε στο δυναμικό του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στο πλαίσιο του οποίου διατελεί Ακαδημαϊκός Υπεύθυνος του επιμορφωτικού προγράμματος «Σπουδές Ασφάλειας στη Μεσόγειο» υπό την επιστημονική ευθύνη του Δρ. Σωτήρη Ντάλη.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την εθνική ασφάλεια, την εξωτερική πολιτική των κρατών της Ευρώπης & Μεσογείου, τους διεθνείς & περιφερειακούς οργανισμούς, και το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS).
Είναι συν-συγγραφέας του βιβλίου «Εθνική Ασφάλεια: Μύθοι και Πραγματικότητα» (εκδόσεις Ινφογνώμων, 2023).

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Η Τουρκία και το Πακιστάν ιδρύουν κοινό εργοστάσιο για την παραγωγή του τουρκικού μαχητικού αεροσκάφους KAAN

Η δημιουργία ενός κοινού εργοστασίου για την παραγωγή του KAAN αποτελεί ορόσημο στη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ της Τουρκίας και του Πακιστάν.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η συνεργασία μεταξύ της Τουρκίας και του Πακιστάν στον αμυντικό τομέα ενισχύεται με την ανακοίνωση της δημιουργίας ενός κοινού εργοστασίου που θα προορίζεται για την παραγωγή του μαχητικού αεροσκάφους KAAN, ένα σημαντικό εγχείρημα στους τομείς των εξοπλισμών και της αεροδιαστημικής. Το KAAN, που αναπτύχθηκε από την Turkish Aerospace Industries (TAI), είναι ένα μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς που σηματοδοτεί μια στρατηγική καμπή για την Τουρκία, η οποία επιθυμεί να εκσυγχρονίσει την πολεμική της αεροπορία και να ενισχύσει τη στρατιωτική της βιομηχανία. Το αεροσκάφος αυτό, το οποίο σχεδιάστηκε για να αντικαταστήσει τον γερασμένο στόλο των F-16 της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, είναι εξοπλισμένο με νέες τεχνολογίες που στοχεύουν να ανταγωνιστούν τα καλύτερα μαχητικά αεροσκάφη του κόσμου. Το έργο αποτελεί μέρος της ευρύτερης στρατηγικής της Τουρκίας να αναπτύξει την αμυντική της ανεξαρτησία, επιδιώκοντας παράλληλα να διαφοροποιήσει τις διεθνείς συνεργασίες της.

Το KAAN δεν είναι απλώς ένα εθνικό σχέδιο. Προορίζεται επίσης για εξαγωγή σε άλλες χώρες, με ιδιαίτερη προσοχή στους στρατιωτικούς εταίρους της Τουρκίας. Στο πλαίσιο αυτό, το Πακιστάν έχει ενσωματωθεί στην εκστρατεία. Τον Ιανουάριο του 2025, κατά τη διάρκεια της 8ης συνάντησης της κοινής ομάδας εργασίας στην πακιστανοτουρκική βιομηχανική έκθεση, οι συζητήσεις αποκάλυψαν την επιθυμία να ενισχυθεί η συνεργασία μεταξύ των δύο εθνών. Στην εκδήλωση συμμετείχαν εκπρόσωποι από 32 τουρκικά και πακιστανικά ιδρύματα, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της συμπαραγωγής του KAAN. Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Yaşar Güler επιβεβαίωσε ότι η συμφωνία για την επίσημη συμμετοχή του Πακιστάν στο έργο πλησιάζει στην ολοκλήρωσή της, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για ενισχυμένη στρατιωτική συνεργασία.

Η έναρξη λειτουργίας αυτού του κοινού εργοστασίου θα έχει στρατηγικές προεκτάσεις και για τις δύο χώρες. Από τη μία πλευρά, η Τουρκία θα μπορέσει να αυξήσει την παραγωγή μαχητικών αεροσκαφών χαμηλού κόστους, ένα σημαντικό πλεονέκτημα για την αμυντική και εξαγωγική της πολιτική. Από την άλλη πλευρά, το Πακιστάν θα αποκτήσει πρόσβαση σε προηγμένη τεχνολογία, η οποία θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά τις αεροπορικές του ικανότητες, τονώνοντας παράλληλα την τοπική αμυντική του βιομηχανία. Εκτός από την παραγωγή του μαχητικού αεροσκάφους, έχουν επίσης διεξαχθεί συζητήσεις σχετικά με τη συμπαραγωγή άλλου στρατιωτικού εξοπλισμού, ενισχύοντας περαιτέρω την αυτονομία των δύο εθνών σε στρατηγικούς τομείς. Η συνεργασία αυτή αποσκοπεί επίσης στη διευκόλυνση της μεταφοράς κρίσιμων τεχνολογιών, επιτρέποντας στο Πακιστάν να αναπτύξει τις δεξιότητές του στον σχεδιασμό και την παραγωγή προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών, μειώνοντας παράλληλα την εξάρτησή του από ξένους προμηθευτές.

Η σημασία αυτής της συνεργασίας υπερβαίνει τις τεχνικές και βιομηχανικές πτυχές. Εξυπηρετεί επίσης την ενίσχυση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο εθνών, τα οποία έχουν ήδη μακρά ιστορία στρατιωτικής συνεργασίας. Η Τουρκία και το Πακιστάν μοιράζονται κοινά γεωπολιτικά συμφέροντα, ιδίως στη Νότια Ασία και τη Μέση Ανατολή, και αυτή η αμυντική συνεργασία αναμένεται να εδραιώσει τους στρατηγικούς δεσμούς τους. Η δημιουργία του κοινού εργοστασίου θα μπορούσε επίσης να έχει αντίκτυπο στην περιφερειακή δυναμική, ιδίως προσφέροντας μια εναλλακτική λύση στις δυτικές δυνάμεις στον τομέα των εξοπλισμών. Σε μια εποχή που η Τουρκική Δημοκρατία επιδιώκει να ενισχύσει την επιρροή της στην παγκόσμια σκηνή, το έργο αυτό συμβολίζει τη φιλοδοξία της να καταστεί σημαντικός παίκτης στον αμυντικό τομέα.

Η συνεργασία αυτή δεν σταματά στην παραγωγή μαχητικών αεροσκαφών. Ανοίγει επίσης την πόρτα σε άλλες κοινές πρωτοβουλίες στον τομέα των αμυντικών τεχνολογιών, ιδίως στον τομέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, των συστημάτων αεράμυνας και των τεχνολογιών επικοινωνίας. Η Τουρκική Δημοκρατία, με την τεχνογνωσία της στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τα προηγμένα αμυντικά συστήματα, θα μπορούσε επίσης να μεταφέρει αυτές τις τεχνολογίες στο Πακιστάν, ενισχύοντας περαιτέρω τις στρατιωτικές δυνατότητες του τελευταίου. Η συνεργασία αυτή αναμένεται επίσης να οδηγήσει στην εκπαίδευση νέων μηχανικών και τεχνικών και στις δύο χώρες, ένα μακροπρόθεσμο πλεονέκτημα για τη βιομηχανική και τεχνολογική ανάπτυξη.

Η δημιουργία ενός κοινού εργοστασίου για την παραγωγή του KAAN αποτελεί ορόσημο στη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ της Τουρκίας και του Πακιστάν. Αυτή η στρατηγική εταιρική σχέση υπερβαίνει την απλή συμπαραγωγή μαχητικών αεροσκαφών και εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο που αποσκοπεί στην ενίσχυση της στρατιωτικής αυτονομίας των δύο εθνών και στην προώθηση της κοινής τεχνολογικής ανάπτυξης. Καθώς το τουρκικό καθεστώς επιδιώκει να εδραιωθεί ως περιφερειακός ηγέτης στον τομέα της άμυνας, η συνεργασία αυτή με το Πακιστάν καταδεικνύει την επιθυμία της να επεκτείνει την επιρροή της και να συμβάλει στη γεωπολιτική σταθερότητα της περιοχής. Το έργο αυτό θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για μελλοντικές κοινές πρωτοβουλίες και να αλλάξει την ισορροπία της στρατιωτικής ισχύος στη Νότια Ασία.

 

Πηγή: Army Recognition

Μετάφραση: Γιάννης Λιναρδάτος

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Απόψεις4 λεπτά πριν

Η Τουρκία ως γεωπολιτικός παράγοντας

Μύθοι και πραγματικότητα υπό ρεαλιστική βάση

Αναλύσεις35 λεπτά πριν

Συζήτηση φωτιά στο Ευρωκοινοβούλιο! Η ελευθερία της έκφρασης και Μασκ εναντίον Σόρος

Οι κοινωνίες μας πρέπει να προστατεύονται από παράνομο περιεχόμενο, από παραπληροφόρηση και άλλες απειλές στο διαδίκτυο και οι τεχνολογικοί κολοσσοί...

Ιστορία - Πολιτισμός1 ώρα πριν

Φάρος του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας! Αλβανίας Αναστάσιος – Αθάνατος

Σύμβολο ανθρωπισμού, ένας ιεραπόστολος της ειρήνης και της καταλλαγής, ένας άνθρωπος με ευρύτητα πνεύματος και ταπεινότητας, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας αγωνίστηκε σε...

Διεθνή2 ώρες πριν

Προχωρά η δεύτερη φάση της συμφωνίας απελευθέρωσης ομήρων! Σειρά έχουν τέσσερις Ισραηλινές στρατιώτισσες την Κυριακή

Οι τέσσερις όμηροι, τα ονόματα των οποίων υπέβαλε η Χαμάς αργά το απόγευμα της Παρασκευής, είναι η Λίρι Αλμπάγκ, 19...

Αναλύσεις2 ώρες πριν

Μας ζητάει και τα… ρέστα ο Μίτσκοσκι

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 24 Ιανουαρίου 2025

Δημοφιλή