Τουρκία
Γιώργος Κοφινάκος ( StormHarbour ): Πέτυχε η πολιτική «εποικοδομητικού» χάους της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο;
Το τουρκικό νόμισμα έχει χάσει 25% από την αρχή τού χρόνου και πάνω από 40% από πέρσυ, και το πρόβλημα για την Τουρκική οικονομία είναι ότι αυτή η πτώση θα συνεχιστεί όσο τα επιτόκια τής Κεντρικής Τράπεζας δεν ανεβαίνουν σε επίπεδα άνω τού 18%
Το πρώτο φιλόδοξο σχέδιο τού Ερντογάν, να κάνει δηλαδή την Τουρκία 10η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο έως το 2023, και να εκτοξεύσει το ΑΕΠ τής χώρας από 750 δις στα 2,6 τρις δολάρια, φαντάζει πια όνειρο θερινής νυκτός: παρά την πρόσφατη αύξηση των επιτοκίων από την Κεντρική Τράπεζα τής Τουρκίας από το 8. 25% στο 10. 25%, η Τουρκική Λίρα συνέχισε την πτωτική πορεία της, φτάνοντας στο ιστορικά χαμηλότερο σημείο της έναντι τού Δολαρίου στις 7,94 λίρες στις 8 Οκτωβριου.
Το τουρκικό νόμισμα έχει χάσει 25% από την αρχή τού χρόνου και πάνω από 40% από πέρσυ, και το πρόβλημα για την Τουρκική οικονομία είναι ότι αυτή η πτώση θα συνεχιστεί όσο τα επιτόκια τής Κεντρικής Τράπεζας δεν ανεβαίνουν σε επίπεδα άνω τού 18% (το 2018 κατά την προσπάθεια συγκράτησης τής ισοτιμίας είχαν φτάσει το 24%).
Ταυτόχρονα, όλοι οι δείκτες τής οικονομίας δείχνουν μια καταρρέουσα κατάσταση, όπως το έλλειμμα τού Εμπορικού Ισοζυγίου, το οποίο έχει τριπλασιαστεί αυτήν την χρονιά, ενώ ο ανεπίσημος πληθωρισμός και η ανεργία τρέχουν πάνω από το 20%.
Το τουρκικό νόμισμα έχει χάσει 25% από την αρχή τού χρόνου και πάνω από 40% από πέρσυ, και το πρόβλημα για την Τουρκική οικονομία είναι ότι αυτή η πτώση θα συνεχιστεί όσο τα επιτόκια τής Κεντρικής Τράπεζας δεν ανεβαίνουν σε επίπεδα άνω τού 18% (το 2018 κατά την προσπάθεια συγκράτησης τής ισοτιμίας είχαν φτάσει το 24%).
Ταυτόχρονα, όλοι οι δείκτες τής οικονομίας δείχνουν μια καταρρέουσα κατάσταση, όπως το έλλειμμα τού Εμπορικού Ισοζυγίου, το οποίο έχει τριπλασιαστεί αυτήν την χρονιά, ενώ ο ανεπίσημος πληθωρισμός και η ανεργία τρέχουν πάνω από το 20%.
Στην περίπτωση που όλα πηγαίναν καλά στην οικονομία, όπως είχε προεξοφλήσει ο Ερντογάν, θα προχωρούσε παράλληλα στη δημιουργία τετελεσμένων – πρώτα στην Συρία, μετά στην Λιβύη, και, ανάλογα των αντιδράσεων και των περιστάσεων, θα προχωρούσε αντίστοιχα στην Κύπρο και την Ελλάδα.
Η τουρκική ηγεσία είχε σχηματίσει την αντίληψη ότι, αφού η αντίδραση τής Ευρώπης ήταν σχετικά περιορισμένη στην απόσχιση τής Κριμαίας από την Ρωσία, κάτι τέτοιο θα γινόταν τελικά ανεκτό και σε όλα τα παραπάνω μέτωπα που θα άνοιγε η Τουρκία. Παρά την οικονομική δυσπραγία της, στην Συρία το τόλμησε κι ως ένα σημείο το πέτυχε.
Οι εκτιμήσεις τής Τουρκικής ηγεσίας ως προς την χλιαρή αντίδραση των ΗΠΑ και τής ΕΕ στις επιθετικές πολιτικές της αποδείχθηκαν σωστές σε μεγάλο βαθμό.
Η τουρκική ηγεσία είχε σχηματίσει την αντίληψη ότι, αφού η αντίδραση τής Ευρώπης ήταν σχετικά περιορισμένη στην απόσχιση τής Κριμαίας από την Ρωσία, κάτι τέτοιο θα γινόταν τελικά ανεκτό και σε όλα τα παραπάνω μέτωπα που θα άνοιγε η Τουρκία. Παρά την οικονομική δυσπραγία της, στην Συρία το τόλμησε κι ως ένα σημείο το πέτυχε.
Οι εκτιμήσεις τής Τουρκικής ηγεσίας ως προς την χλιαρή αντίδραση των ΗΠΑ και τής ΕΕ στις επιθετικές πολιτικές της αποδείχθηκαν σωστές σε μεγάλο βαθμό.
Η Ευρώπη έχει μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία: 110 δις Ευρώ δανείων προς την Τουρκία προέρχονται από μόνο 3 τράπεζες τής Ισπανίας, Ιταλίας και Γαλλίας. Περιέργως, μόνο μια Γερμανική Τράπεζα έχει δανείσει στην Τουρκία το μικρό συγκριτικά ποσόν των 9 δις Ευρώ, από την άλλη όμως οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δύο χωρών ανέρχονται κοντά στα 36 δις Ευρώ ετησίως – δηλαδή, η Γερμανία είναι με απόσταση ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος τής Τουρκίας. Ταυτόχρονα, υπάρχουν κοινές Γερμανο-Τουρκικές επενδύσεις που φτάνουν κοντά στα 100 δις ευρώ, ενώ υπάρχουν 3 εκατομμύρια Τούρκων ψηφοφόρων στην Γερμανία. Αυτά τα στοιχεία επαρκούν για να εξηγήσουν την προσπάθεια τής Γερμανικής ηγεσίας να μην προχωρήσει σε κυρώσεις εναντίον τής Τουρκίας.
Ο άξονας τής στρατηγικής τού Ερντογάν στηρίζεται στην επίκληση τής ειρήνης, αλλά στην πράξη την δημιουργία «εποικοδομητικού» χάους – όπως αποδείχθηκε στη Λιβύη, όπου η Τουρκία επιχείρησε να βάλει σε εφαρμογή το δεύτερο σκέλος τής προσχεδιασμένης δημιουργίας τετελεσμένων.
Το πρόβλημα όμως που προκύπτει σε τέτοιες στρατηγικές, είναι η εγγενής απρόβλεπτη εξέλιξη τού χάους.
Τις περισσότερες φορές, οι απρόβλεπτες επιπτώσεις και οι ακούσιες συνέπειες τροφοδοτούν και διατηρούν πολέμους για χρόνια.
Ο άξονας τής στρατηγικής τού Ερντογάν στηρίζεται στην επίκληση τής ειρήνης, αλλά στην πράξη την δημιουργία «εποικοδομητικού» χάους – όπως αποδείχθηκε στη Λιβύη, όπου η Τουρκία επιχείρησε να βάλει σε εφαρμογή το δεύτερο σκέλος τής προσχεδιασμένης δημιουργίας τετελεσμένων.
Το πρόβλημα όμως που προκύπτει σε τέτοιες στρατηγικές, είναι η εγγενής απρόβλεπτη εξέλιξη τού χάους.
Τις περισσότερες φορές, οι απρόβλεπτες επιπτώσεις και οι ακούσιες συνέπειες τροφοδοτούν και διατηρούν πολέμους για χρόνια.
Οι εξελίξεις στο μέτωπο τής Λιβύης φωτίζονται από πρόσφατες αναφορές εσωτερικών διχασμών στην κυβέρνηση που εδρεύει στην Τρίπολη και έχουν φέρει στο προσκήνιο τα όρια τής ηγεμονικής περιπέτειας τής Τουρκίας.
Αν μη τι άλλο, η ανακοίνωση τού Fayez al-Sarraj ότι είναι έτοιμος να παραιτηθεί από αρχηγός τής κυβέρνησης που εδρεύει στην Τρίπολη, πυροδότησε συζητήσεις σχετικά με την τύχη τής σειράς των ναυτικών συμφωνιών και των συμφωνιών ασφαλείας που υπέγραψαν η Άγκυρα και η Τρίπολη τον Νοέμβριο τού 2019.
Σε αναφορές Λίβυων αξιωματούχων τής Τρίπολης στο Associated Press τον Ιούλιο σημειώνεται επίσης ότι, σε αντίθεση με τους επίσημους ισχυρισμούς τής Άγκυρας, η Τρίπολη εκφοβίστηκε σχεδόν να αποδεχθεί την συμφωνία θαλάσσιας οριοθέτησης με αντάλλαγμα την προσφορά ασφάλειας τού Ερντογάν: «Αρκετοί αξιωματούχοι λένε ότι η πλευρά τους υπέγραψε απρόθυμα τις συμφωνίες με την Τουρκία… πιστεύοντας ότι δεν είχαν άλλη επιλογή». «Ο Σαρατζ χρειαζόταν απεγνωσμένα έναν σύμμαχο για να αποτρέψει τις διαδοχικές επιθέσεις τού Χαφτάρ στην Τρίπολη». «Hταν μια αδυσώπητη πίεση», δήλωσε άλλος αξιωματούχος στο AP, εξηγώντας ότι η Τρίπολη αντιμετώπισε ανελέητη πίεση από την Άγκυρα.
Αν μη τι άλλο, η ανακοίνωση τού Fayez al-Sarraj ότι είναι έτοιμος να παραιτηθεί από αρχηγός τής κυβέρνησης που εδρεύει στην Τρίπολη, πυροδότησε συζητήσεις σχετικά με την τύχη τής σειράς των ναυτικών συμφωνιών και των συμφωνιών ασφαλείας που υπέγραψαν η Άγκυρα και η Τρίπολη τον Νοέμβριο τού 2019.
Σε αναφορές Λίβυων αξιωματούχων τής Τρίπολης στο Associated Press τον Ιούλιο σημειώνεται επίσης ότι, σε αντίθεση με τους επίσημους ισχυρισμούς τής Άγκυρας, η Τρίπολη εκφοβίστηκε σχεδόν να αποδεχθεί την συμφωνία θαλάσσιας οριοθέτησης με αντάλλαγμα την προσφορά ασφάλειας τού Ερντογάν: «Αρκετοί αξιωματούχοι λένε ότι η πλευρά τους υπέγραψε απρόθυμα τις συμφωνίες με την Τουρκία… πιστεύοντας ότι δεν είχαν άλλη επιλογή». «Ο Σαρατζ χρειαζόταν απεγνωσμένα έναν σύμμαχο για να αποτρέψει τις διαδοχικές επιθέσεις τού Χαφτάρ στην Τρίπολη». «Hταν μια αδυσώπητη πίεση», δήλωσε άλλος αξιωματούχος στο AP, εξηγώντας ότι η Τρίπολη αντιμετώπισε ανελέητη πίεση από την Άγκυρα.
Ο αξιωματούχος πρόσθεσε: «η Τουρκία ήταν η μόνη χώρα που υποσχέθηκε υποστήριξη και συμφωνήσαμε μόνο μετά το κλείσιμο όλων των άλλων θυρών». Πρόσφατη έκθεση τής αιγυπτιακής εφημερίδας Al Ahram καταγγέλλει: «πολλοί στην Τρίπολη πιστεύουν ότι έχουν δοθεί πολλές παραχωρήσεις στην Τουρκία, ενώ η στρατιωτική της υποστήριξη δεν τους έχει εξασφαλίσει τον έλεγχο ολόκληρης τής Λιβύης».
Επιπλέον απόδειξη μείωσης τής επιρροής τής Τουρκίας στην Λιβύη είναι ότι την προηγούμενη εβδομάδα οι δυο αντιμαχόμενες πλευρές τής Λιβύης συναντήθηκαν για πρώτη φορά στην Αίγυπτο με την διαμεσολάβηση τού Πρόεδρου Σίσι, κατεξοχήν αντιπάλου τού Ερντογάν.
Οι εξελίξεις τελικά δεν έτρεξαν όπως υπολόγιζε ο Ερντογάν.
Στην Τουρκία, οι οικονομικές επιπτώσεις από τον κορωνοϊό ήταν ολέθριες σε όλα τα επίπεδα, αλλά ακόμα πιο τραγικές για την μέση οικονομική τάξη που πτωχοποιήθηκε, ενώ οι τεράστιοι αριθμοί των κρουσμάτων αποκρύπτονται σταθερά, παρόλες τις καταγγελίες και τις εκκλήσεις τού Τουρκικού Ιατρικού Συλλόγου.
Επιπρόσθετα, η σθεναρή αντιμετώπιση από την Ελλάδα τής πρόκλησης στην οποία προχώρησε η Τουρκία ως τρίτο σκέλος τής στρατηγικής της στην περιφέρεια, σε συνδυασμό με την ξεκάθαρη υποστήριξη τής Ελλάδας από την Γαλλία, ανάγκασαν την Τουρκία να αναστείλει τα επιθετικά ως προς την Κύπρο και την Ελλάδα σχέδιά της, τουλάχιστον για την ώρα.
Επιπλέον απόδειξη μείωσης τής επιρροής τής Τουρκίας στην Λιβύη είναι ότι την προηγούμενη εβδομάδα οι δυο αντιμαχόμενες πλευρές τής Λιβύης συναντήθηκαν για πρώτη φορά στην Αίγυπτο με την διαμεσολάβηση τού Πρόεδρου Σίσι, κατεξοχήν αντιπάλου τού Ερντογάν.
Οι εξελίξεις τελικά δεν έτρεξαν όπως υπολόγιζε ο Ερντογάν.
Στην Τουρκία, οι οικονομικές επιπτώσεις από τον κορωνοϊό ήταν ολέθριες σε όλα τα επίπεδα, αλλά ακόμα πιο τραγικές για την μέση οικονομική τάξη που πτωχοποιήθηκε, ενώ οι τεράστιοι αριθμοί των κρουσμάτων αποκρύπτονται σταθερά, παρόλες τις καταγγελίες και τις εκκλήσεις τού Τουρκικού Ιατρικού Συλλόγου.
Επιπρόσθετα, η σθεναρή αντιμετώπιση από την Ελλάδα τής πρόκλησης στην οποία προχώρησε η Τουρκία ως τρίτο σκέλος τής στρατηγικής της στην περιφέρεια, σε συνδυασμό με την ξεκάθαρη υποστήριξη τής Ελλάδας από την Γαλλία, ανάγκασαν την Τουρκία να αναστείλει τα επιθετικά ως προς την Κύπρο και την Ελλάδα σχέδιά της, τουλάχιστον για την ώρα.
Η Ελλάδα εντωμεταξύ, επιτέλους ξεκίνησε τις επενδύσεις στην στρατιωτική αναβάθμισή της.
Ο Ακαρ δηλώνει επανειλημμένα ότι η Κύπρος αποτελεί στρατηγικό στόχο για την Τουρκία, και ότι αφού η Τουρκία άντεξε τις κυρώσεις για 3-4 χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974, είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν αυτές τις καταστάσεις ξανά.
Ο Ακαρ δηλώνει επανειλημμένα ότι η Κύπρος αποτελεί στρατηγικό στόχο για την Τουρκία, και ότι αφού η Τουρκία άντεξε τις κυρώσεις για 3-4 χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974, είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν αυτές τις καταστάσεις ξανά.
Προφανώς στα πλάνα ήταν (και είναι) και η επίτευξη κάποιου τετελεσμένου σε Ελληνικό νησί, έτσι ώστε η όποια μελλοντική διαπραγμάτευση να βρει την Τουρκία με το πάνω χέρι. Αυτήν την υποψία εξέφρασε έμμεσα και με δραματικό τρόπο και ο Πρόεδρος τής Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης, όταν, στην κορύφωση τής πρόσφατης κρίσης, δήλωσε ότι ‘’ένα πόλεμος μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας θα σημάνει το τέλος τού Ελληνισμού στην Κυπρο’’.
Ο σχεδιασμός για την απεξάρτηση τής Τουρκίας από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, προκείμενου να θέσει σε εφαρμογή τα επιθετικά της σχέδια, ξεκίνησε αμέσως μετά την απόπειρα πραξικοπήματος που έγινε το 2016.
Ακόμη πιο σαφής δείκτης τής λήψης αυτής τής απόφασης είναι η θεαματική αύξηση στα αποθέματα χρυσού τής Τουρκίας τα τελευταία 3,5 χρόνια: ενώ από 2000 έως τα μέσα τού 2016 τα αποθέματα χρυσού στην Τουρκία ήταν κοντά στους 100 τόνους, από το 2016 μέχρι σήμερα εκτοξεύτηκαν κοντά στους 600 τόνους, άξιας περίπου 28 δις δολαρίων.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει όχι μόνο η αύξηση των αποθεμάτων χρυσού, αλλά και η μεταφορά των αποθεμάτων της από άλλες Κεντρικές Τράπεζες όπως τής Αμερικής, τής Αγγλίας και τής Ελβετίας στην Τουρκία. Αυτό το έπραξε για να μην μπορούν να δεσμευθούν τα αποθέματά της, αν η Τουρκία έρθει σε αντιπαράθεση με ΗΠΑ και ΕΕ, και επιπρόσθετα έτσι ώστε μπορεί να τα χρησιμοποιήσει ως εγγύηση στις εμπορικές της συναλλαγές, σε περίπτωση επιβολής κυρώσεων εναντίον της.
Ο σχεδιασμός για την απεξάρτηση τής Τουρκίας από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, προκείμενου να θέσει σε εφαρμογή τα επιθετικά της σχέδια, ξεκίνησε αμέσως μετά την απόπειρα πραξικοπήματος που έγινε το 2016.
Ακόμη πιο σαφής δείκτης τής λήψης αυτής τής απόφασης είναι η θεαματική αύξηση στα αποθέματα χρυσού τής Τουρκίας τα τελευταία 3,5 χρόνια: ενώ από 2000 έως τα μέσα τού 2016 τα αποθέματα χρυσού στην Τουρκία ήταν κοντά στους 100 τόνους, από το 2016 μέχρι σήμερα εκτοξεύτηκαν κοντά στους 600 τόνους, άξιας περίπου 28 δις δολαρίων.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει όχι μόνο η αύξηση των αποθεμάτων χρυσού, αλλά και η μεταφορά των αποθεμάτων της από άλλες Κεντρικές Τράπεζες όπως τής Αμερικής, τής Αγγλίας και τής Ελβετίας στην Τουρκία. Αυτό το έπραξε για να μην μπορούν να δεσμευθούν τα αποθέματά της, αν η Τουρκία έρθει σε αντιπαράθεση με ΗΠΑ και ΕΕ, και επιπρόσθετα έτσι ώστε μπορεί να τα χρησιμοποιήσει ως εγγύηση στις εμπορικές της συναλλαγές, σε περίπτωση επιβολής κυρώσεων εναντίον της.
Όμως οι άμεσες απαιτήσεις τού εξωτερικού χρέους τής Τουρκίας είναι υπερπολλαπλάσιες και ούτε καν αυτές δεν μπορούν να καλυφθούν από αυτό το απόθεμα.
Το ηθικό πλεονέκτημα τού να βρίσκεται στην σωστή πλευρά τής ιστορίας που επικαλείται χωρίς να πείθει ο Ερντογάν, καθώς και οι αυτοκτονικές υπερεκτιμήσεις του για το πώς μπορεί η Τουρκία μόνη της να καθορίσει περιφερειακές συγκρούσεις, φέρνει την Τουρκία αντιμέτωπη με όλους: η Τουρκία δεν είναι ούτε Ρωσία ούτε Κίνα, που αυτή τη στιγμή έχουν το στρατηγικό εύρος ζώνης και μπορούν να προκαλούν αποσταθεροποίηση και πανικό στην παγκόσμια τάξη για μεγάλο διάστημα χωρίς κόστος.
Είναι σημαντικό για την περιφερειακή ηρεμία να γίνει αυτό αντιληπτό το συντομότερο δυνατόν από τους τούρκους κυβερνώντες.
Το ηθικό πλεονέκτημα τού να βρίσκεται στην σωστή πλευρά τής ιστορίας που επικαλείται χωρίς να πείθει ο Ερντογάν, καθώς και οι αυτοκτονικές υπερεκτιμήσεις του για το πώς μπορεί η Τουρκία μόνη της να καθορίσει περιφερειακές συγκρούσεις, φέρνει την Τουρκία αντιμέτωπη με όλους: η Τουρκία δεν είναι ούτε Ρωσία ούτε Κίνα, που αυτή τη στιγμή έχουν το στρατηγικό εύρος ζώνης και μπορούν να προκαλούν αποσταθεροποίηση και πανικό στην παγκόσμια τάξη για μεγάλο διάστημα χωρίς κόστος.
Είναι σημαντικό για την περιφερειακή ηρεμία να γίνει αυτό αντιληπτό το συντομότερο δυνατόν από τους τούρκους κυβερνώντες.
Οι καιροί είναι δύσκολοι και οι συμμαχίες που επιχειρούνται στην ευρύτερη περιοχή τής Ανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής μπορεί να αποδειχθούν ευκαιριακές και μη διατηρήσιμες.
Τα συμφέροντα είναι αλληλοσυγκρουόμενα και μοιραία θα οδηγήσουν σε αναθεωρήσεις σύντομα.
Για παράδειγμα, η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία έχουν συγκροτήσει μια συμμαχία που στην ουσία αντιπαλεύεται τα συμφέροντα των ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ στην Μέση Ανατολή.
Όμως, η Ρωσία βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την Τουρκία σε Συρία, Λιβύη και Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Η ειρωνία είναι ότι το ισλαμικό Ιράν υποστηρίζει την χριστιανική Αρμενία στην αντιπαρθεση τής τελευταίας με το ισλαμικό Αζερμπαιτζαν. Το τελευταίο το υποστηρίζει η Τουρκία αλλά και η Ορθόδοξη Ουκρανία.
Την Ουκρανία την στηρίζει και πάλι η Τουρκία έναντι τής Ρωσίας στην απόσχιση τής Κριμαίας, καθώς υπάρχουν εκεί Τάταροι (τουρκικό φύλο).
Τα συμφέροντα είναι αλληλοσυγκρουόμενα και μοιραία θα οδηγήσουν σε αναθεωρήσεις σύντομα.
Για παράδειγμα, η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία έχουν συγκροτήσει μια συμμαχία που στην ουσία αντιπαλεύεται τα συμφέροντα των ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ στην Μέση Ανατολή.
Όμως, η Ρωσία βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την Τουρκία σε Συρία, Λιβύη και Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Η ειρωνία είναι ότι το ισλαμικό Ιράν υποστηρίζει την χριστιανική Αρμενία στην αντιπαρθεση τής τελευταίας με το ισλαμικό Αζερμπαιτζαν. Το τελευταίο το υποστηρίζει η Τουρκία αλλά και η Ορθόδοξη Ουκρανία.
Την Ουκρανία την στηρίζει και πάλι η Τουρκία έναντι τής Ρωσίας στην απόσχιση τής Κριμαίας, καθώς υπάρχουν εκεί Τάταροι (τουρκικό φύλο).
Επίσης, η Αίγυπτος κι άλλες αραβικές χώρες στηρίζουν την χριστιανική Αρμενία εναντίον τού Αζερμπαϊτζάν.
Η Ελλάδα πρέπει να αφήσει πίσω της το σύνδρομο τού Ναυαρίνου και να σταματήσει να προσμένει πάντα από τρίτες δυνάμεις να την σώσουν.
Προφανώς και οι συμμαχίες είναι απαραίτητες κι ευπρόσδεκτες, αλλά πρώτα και κύρια πρέπει η Ελλάδα να αναπτύξει μια δυναμική αποτρεπτική ισχύ και να στηρίζεται σε μια δική της μακροπρόθεσμη στρατηγική.Γιώργος Κοφινάκος
Διευθύνων Σύμβουλος StromHarbour London
Επισκέπτης Καθηγητής Rutgers University USA
Η Ελλάδα πρέπει να αφήσει πίσω της το σύνδρομο τού Ναυαρίνου και να σταματήσει να προσμένει πάντα από τρίτες δυνάμεις να την σώσουν.
Προφανώς και οι συμμαχίες είναι απαραίτητες κι ευπρόσδεκτες, αλλά πρώτα και κύρια πρέπει η Ελλάδα να αναπτύξει μια δυναμική αποτρεπτική ισχύ και να στηρίζεται σε μια δική της μακροπρόθεσμη στρατηγική.Γιώργος Κοφινάκος
Διευθύνων Σύμβουλος StromHarbour London
Επισκέπτης Καθηγητής Rutgers University USA
www.bankingnews.gr
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Αιγαίο
“Συμφωνία – ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ – των Αθηνών”!
Η Τoυρκία κατήγγειλε την Ελλάδα για την πρόθεση της Αθήνας να ανακηρύξει δύο θαλάσσια πάρκα (ανεμογεννητριών)!
Και φτάσαμε στο σημείο η Τουρκία να κατηγορεί την Ελλάδα, ότι προσπαθεί να δημιουργήσει «τετελεσμένα» – η Ελλάδα! – σε θαλάσσιες περιοχές που αποτελούν «ανοιχτές διαφορές» μεταξύ των δύο κρατών…
Να σημειωθεί ότι από τα δύο αυτά πάρκα το ένα βρίσκεται στο… Ιόνιο (όπου δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε «ανοιχτή διαφορά» με την Τουρκία), ενώ το άλλο βρίσκεται στο Αιγαίο, και εκτείνεται από δυτικά της Μήλου ως τη Νίσυρο, δηλαδή εντεύθεν της μέσης γραμμής του Αιγαίου!
Κι όλα αυτά, ενώ έχουμε υπογράψει, πριν τέσσερις μήνες υποτίθεται, «Συμφωνία περί Φιλίας» με την Τουρκία, την περιβόητη η «Συμφωνία των Αθηνών»!
Την οποία τώρα μας καταγγέλλουν ότι την «παραβιάζουμε», λέει!
Πώς είναι δυνατόν να “παραβιάζουμε” μια Συμφωνία που ΔΕΝ είναι “δεσμευτική”; Για τίποτα και κανένα από τα δύο μέρη;
* Πρώτον να σημειώσουμε ότι «τετελεσμένα» (fait accompli, στη διπλωματική γλώσσα) ονομάζονται πρωτοβουλίες ενός κράτους που ξεπερνούν τα όρια δικαιοδοσίας της κυριαρχίας του ή των κυριαρχικών του δικαιωμάτων, και επιβάλλονται χωρίς προηγούμενες διαπραγματεύσεις με άλλα «ενδιαφερόμενα» κράτη…
Η δημιουργία αιολικών πάρκων μέσα στην ελληνική αιγιαλίτιδα ζώνη ή μέσα σε θαλάσσιες ζώνες ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων – και μάλιστα σε περιοχές στις οποίες κανένα άλλο κράτος δεν μπορεί να διεκδικήσει κυριαρχικά δικαιώματα – ΔΕΝ είναι πολιτική “επιβολής τετελεσμένων»!
Είναι άσκηση κυριαρχίας ή άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Για την οποία δεν οφείλει να διαβουλευτεί με κανένα άλλο κράτος…
Αντίθετα, «τετελεσμένα» έχουμε όταν η Τουρκία κηρύσσει την «Γαλάζια Πατρίδα» και καταπατά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε συμφωνία με την «κυβέρνηση» της Λιβύης (Τουρκολυβικό μνημόνιο) παραβιάζοντας το Δίκαιο της Θάλασσας. Και μάλιστα με τρόπο ώστε τελικά, τη “Συμφωνία” αυτή, ΔΕΝ την αναγνωρίζει κανένα άλλο κράτος!
ΟΥΤΕ καν το Κοινοβούλιο της Λιβύης!
ΟΥΤΕ το Ανώτατο Δικαστήριο της Λιβύης…
Έχουμε λοιπόν, μια χώρα – την Τουρκία – που επιβάλλει η ίδια «τετελεσμένα» σε βάρος μας, να κατηγορεί… εμάς, ότι εμείς προσπαθούμε, λέει, να επιβάλλουμε “τετελεσμένα” σε περιοχές που έτσι κι αλλιώς είναι δικές μας ή δικής μας δικαιοδοσίας…
Και πάντως, περιοχές όπου εκείνοι δεν έχουν κανένα λόγο.
* Αυτά παθαίνουν όσοι υπογράφουν «Συμφωνίες περί Φιλίας» με γείτονες τους που επιβάλλουν τετελεσμένα σε βάρος τους. Τελικά έρχονται οι… «φίλοι» μας και κατηγορούν εμάς ότι εμείς επιβάλλουμε τετελεσμένα σε βάρος τους, πάνω στα δικά μας!
Εκεί που μας χρώσταγαν μας παίρνουν και το βόδι…
Αυτά παθαίνουν όσοι βιάζονται να υπογράψουν «Συμφωνίας περι Φιλίας» χωρίς προηγουμένως να απαιτήσουν την άρση των τετελεσμένων του αντιπάλου.
Ουσιαστικά έρχονται οι Τούρκοι και ασκούν βέτο σε οποιαδήποτε ελληνική απόφαση στις θαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας. Παντού!
* Στην αρχή με τη λεγόμενη “Συμφωνία των Αθηνών” “ξεπλύναμε” την Τουρκία – αφού η διεθνής κοινότητα διαπίστωσε ότι διακηρύσσουμε τη «φιλία» μας με χώρα που δημιουργεί τετελεσμένα σε βάρος μας! Άρα διαμηνύσαμε στη διεθνή κοινότητα, να ΜΗ αντιμετωπίζει την Τουρκία ως “αναθεωρητική δύναμη” ή ως “επιθετική χώρα”!
Και τώρα διαπιστώνουμε ότι η ΜΗ δεσμευτική αυτή Συμφωνία μας δένει τα χέρια παντού (κατά της ερμηνεία της Άγκυρας), ακόμα και πάνω στις ζώνες των αδιαμφισβήτητα δικών μας κυριαρχικών δικαιωμάτων!
Αν αυτό δεν είναι ΑΠΟΤΥΧΙΑ εξωτερικής Πολιτικής, τι είναι;
* Υπάρχει και συνέχεια όμως: Η Ελλάδα «απάντησε» εμμέσως ότι το θέμα δεν είναι «διμερές», είναι… “Ευρωπαϊκό”, λέει, αφού με τα Αιολικά θαλάσσια πάρκα (τα οποία θα χρηματοδοτήσει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης) η Ελλάδα εφαρμόζει την Ευρωπαϊκή Περιβαλλοντική Πολιτική για την «Πράσινη Μετάβαση».
Η αλλιώς: Τρία πουλάκια κάθονταν και μάσαγαν τομπάκο!
— Πρώτον η υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων είναι ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ εθνικό θέμα για κάθε χώρα μέλος της Ένωσης.
Οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΔΕΝ έχουν «υποχρέωση» ΟΥΤΕ «αυτόματη δικαιοδοσία» να υπερασπιστούν την κυριαρχία ή τα κυριαρχικά δικαιώματα ενός κράτους-μέλους, όταν απειλούνται από ένα γειτονικό ΜΗ μέλος της Ένωσης.
Αν, όμως, η χώρα-μέλος που θίγεται διαμαρτυρηθεί και αντιδράσει στα «τετελεσμένα» του «καταπατητή», τότε η Ενωμένη Ευρώπη έχει την υποχρέωση να συμπαρασταθεί στο κράτος-μέλος. Και η «συμπαράσταση» αυτή δεν είναι «αυτόματη», είναι συνήθως κατόπιν πολλών «διαβουλεύσεων» μεταξύ των υπολοίπων κρατών-μελών, και πάντως πουθενά δεν προβλέπεται έμπρακτη ή, πολύ περισσότερο, στρατιωτική συμπαράσταση.
Όπως στην περίπτωση του Τουρκολυβικού μνημονίου – που θίγει ανοιχτά την Ελλάδα – η Ευρωπαϊκή Ένωση δήλωσε τελικά ότι ΔΕΝ το θεωρεί «νόμιμο» (γιατί δεν είναι), αλλά πέραν αυτού ΔΕΝ έκανε τίποτα για να το ακυρώσει.
Και στους δύο κύκλους διεθνών διαπραγματεύσεων για το Λιβυκό, η Τουρκία κλήθηκε να συμμετάσχει, ενώ την Ελλάδα, που ευθέως θίγεται από το Τουρκολυβικό Μνημόνιο οι ευρωπαίοι εταίροι ΔΕΝ την προσκάλεσαν καν…
Συνεπώς, όταν θίγονται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, το πρόβλημα είναι πρωτίστως ΔΙΚΟ μας! Κι αν αντιδράσουμε σοβαρά, ίσως μπορούμε να περιμένουμε κάποιου είδους «συμπεράσταση» από τους εταίρους μας. Αλλά, αν δεν αντιδράσουμε και απλώς “μεταθέσουμε την ευθύνη” στους εταίρους μας, αυτοί ΔΕΝ πρόκεται να αντιδράσουν!
Όπως φαίνεται, έχουμε βρει ένα τρόπο, ευσχήμως, να απεμπολήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
— Όσον αφορά την «Πράσινη Μετάβαση», οι Τούρκοι δεν λένε να ΜΗ γίνουν αιολικά πάρκα. Απλώς επιμένουν ότι θα πρέπει η Ελλάδα να διαπραγματευθεί προηγουμένως μαζί τους το ποιός θα έχει την εκμετάλλευσή τους, ακόμα κι αν ανήκουν σε περιοχές (δυτικά της Μήλου – στη Φαλκονέρα – δηλαδή απέναντι από τις ακτές της Πελοποννήσου) όπου ουδείς αμφισβήτησε ποτέ την Ελληνική δικαιοδοσία.
Και δημιουργούν προηγούμενο, για να τους “χρωστάμε”!
Δηλαδή για να μας πούν αύριο, ότι εντάξει, δεχθήκαμε να ασκήσετε τα δικά σας κυριαρχικά δικαιώματα… έξω από τις ακτές της Πελοποννήσου, τώρα κι εσείς πρέπει να δεχθείτε ότι κι εμείς θα ασκήσουμε κυριαχικά δικαιώματα (που το Διεθνές Δίκαιο ΔΕΝ τους τα αναγνωρίζει) γύρω από τα Ελληνικά νησιά στο Ανατολικό Αιγαίο, ή ανατολικά της Κρήτης ή νοτίως του Καστελλόριζου. Όπου όλοι οι διεθνείς Χάρτες οι οποίοι αποτυπώνουν το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπουν ότι ισχύει η Ελληνική Δικαιοδοσία.
Μ’ άλλα λόγια, μας λένε να μοιράσουν μαζί μας… τα δικά μας! Να μας αφήσουν κάποιο μέρος των δικών μας, κι ύστερα εμείς να δεχθούμε να καταπατήσουν όλα τα υπόλοιπα – επίσης ΔΙΚΑ μας!
Εκεί οδηγεί, μεταξύ πολλών άλλων, και η «Συμφωνία των Αθηνών», που μόλις προ τετραμήνου υπογράψαμε!
Αυτό ΔΕΝ ονομάζεται «Πολιτική αρχών». Αυτό ονομάζεται ΜΗ Πολιτική!
Ή ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ από την (Εξωτερική) Πολιτική…
Η Πολιτική δεν αφορά ποιες «αρχές» θα διακηρύσσουμε διεθνώς. Αλλά πώς προασπιζόμαστε τα εθνικά μας συμφέροντα.
Αν υποστηρίζουμε τις σωστές «αρχές», αλλά όταν απειλούμαστε μεταθέτουμε την ευθύνη σε άλλους, τότε απλώς ΔΕΝ έχουμε Πολιτική…
Ως γνωστόν, με ευχές και με “αρχές”… δεν βάφονται αυγά!
* Κάποιοι δικοί μας μιλούν για “αποκλιμάκωση” ως μόνιμη επιδίωξη της Εξωτερικής μας Πολιτικής.
Η “αποκλιμάκωση” είναι ένας στιγμιαίος χειρισμός, σε μια κρίσιμη στιγμή. ΔΕΝ είναι “Πολιτική”.
Αν διακηρύσσεις ότι επιδιώκεις μονίμως την “αποκλιμάκωση”, ουσιαστικά παρακινείς τους απέναντι να κλιμακώνουν συνεχώς εναντίον σου, ώστε εσύ να “αποκλιμακώνεις” υποχωρώντας – κι έτσι να κερδίζουν σε βάρος σου χωρίς να ρίχνουν σφαίρα και χωρίς να διακινδυνεύουν το παραμικρό! Με διαρκείς εκφοβισμούς σε βάρος σου, χωρίς ρίσκο (by fright, not by fight).
* Οι δικοί μας μιλάνε ακόμα για “εξομάλυνση” των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ως μόνιμη πολιτική επιδίωξη.
Μπορεί να υπάρχει “εξομάλυνση” με μια Τουρκία που διεκδικεί όλο και περισσότερο και συνεχώς κλιμακώνει τις έμπρακτες προκλήσεις της και τα τετελεσμένα της σε βάρος μας;
Το ζητούμενο της Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής είναι ΠΩΣ θα εξουδετερώσουμε την τουρκική προκλητικότητα και τον τουρκικό αναθεωρητισμό, όχι πώς θα… “εξομαλύνουμε” τις σχέσεις μας με τον τουρκικό “αναθεωρητισμό”.
* Και το πιο γελοίο απ’ όλα είναι όταν προσπαθούμε εμείς, εδώ, στην Ελλάδα, να “δικαιολογήσουμε” τις τωρινές τουρκικές προκλήσεις, αποδίδοντάς τις στους εσωτερικούς πολιτικούς ανταγωνισμούς μέσα στην Τουρκία.
Δηλαδή, λένε κάποιοι δικοί μας, μη δίνετε σημασία και μη “τσιμπάτε”, δεν τα εννοούν αυτά οι Τούρκοι. Τα λένε μόνο για εσωτερική κατανάλωση…
— Πριν τις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές, μας έλεγαν ότι οι ΝΟΤΑΜ που έβγαιναν για την αποστρατιωτκοποίηση των νησιών μας ήταν προεκλογικό πυροτέχνημα γιατί ανέβαινε η υποψηφιότητα Ιμάμογλου…
— Μετά τις εκλογές, μας λένε πως οι ενστάσεις της Τουρκίας για τα αιολικά πάρκα έξω από τη Μήλο, οφείλονται στο ότι έχασε ο Ερντογάν τις αυτοδιοικητικές εκλογές (τις οποίες είχε χάσει και πριν τέσσερα χρόνια, επίσης)…
Γενικώς αν τους πιστέψουμε, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν τα “εννοεί” η Τουρκία. Όλα τα κάνει για “εσωτερικούς λόγους”, λέει…
Εκείνο που τους διαφεύγει είναι ότι και το βασικό κόμμα της Αντιπολίτευσης στην Τουρκία, το Ρεπουμπλικανικό, είναι εξ ίσου προκλητικό και επιθετικό έναντι της Ελλάδας. Όπως και το άλλο κόμμα της Αντιπολίτευσης, το λεγόμενο “Καλό Κόμμα”…
Συνεπώς η επιθετικότητα κατά της Ελλάδας είναι ΚΟΙΝΟ σημείο σύγκλισης ανάμεσα στην κυβέρνηση Ερντογάν και στην Αντιπολίτευσή του.
Κι εμείς εδώ καθησυχάζουμε εαυτούς και αλλήλους, ότι όλες αυτές οι δηλώσεις γίνονται “για εσωτερικούς λόγους”, λέει, και να μην τις παίρνουμε στα σοβαρά…
Οι επιθετικές δηλώσεις κατά της Ελλάδας, απ’ ΟΛΟΚΛΗΡΗ την πολιτική ηγεσία της χώρας, διαμορφώνουν τις προσδοκίες του Τουρκικού λαού και την μακροχρόνια Πολιτική της χώρας απέναντί μας.
Αντίθετα η υποβάθμιση και η αγνόησή τους, εκ μέρους της δικής μας ηγεσίας, απλώς δείχνει ότι εμείς ΔΕΝ έχουμε καμία απολύτως πολιτική απέναντι στην Τουρκία.
Τώρα μάλιστα συρόμαστε και στην αιχμαλωσία.
Διότι όταν εν ονόματι μιας ΜΗ δεσμευτικής “Συμφωνίας περί Φιλίας”, η Τουρκία διατυπώνει ενστάσεις για αιολικά πάρκα έξω από τις ακτές της Πελοποννήσου, αυτό σημαίνει ότι έχουμε σιωπηλώς αποδεχθεί να ΜΗΝ κάνουμε απολύτως τίποτα, οπουδήποτε, αν δεν τους ρωτήσουμε. Αν δεν πάρουμε την άδειά τους.
Για να εκμεταλλευτούμε τα δικά μας πρέπει να τους παραχωρήσουμε κάποια άλλα – επίσης δικά μας – κάπου αλλού.
Αυτό δεν είναι Συμφωνία περί Φιλίας. Είναι εύσχημη Συνθηκολόγηση.
Αυτό δεν είναι “Συμφωνία των Αθηνών”.
Είναι μάλλον, Συμφωνία ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ των Αθηνών…
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Άγγελος Χωριανόπουλος
Future Warfare: Πρώτη πτήση του Τουρκικού ΑΝΚΑ-3 ετοιμάζεται στα τέλη του έτους
Η Turkish Aerospace Industries (TAI) ετοιμάζεται για την πρώτη πτήση του τελευταίου της Μη Επανδρωμένου Αεροσκάφους μάχης Anka-3, μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Με μια σχεδιαστική φιλοσοφία που κληρονομεί από την καταγωγή του ANKA, το Anka-3 εξελίσσεται ως ένα μη επανδρωμένο εναέριο όχημα μάχης (UCAV) που διαθέτει αρκετά χαμηλό ηλεκτρομαγνητικό αποτύπωμα σύμφωνα με την εταιρεία.
Ο σχεδιασμός του δεν περιλαμβάνει συμβατική ουρά στο οπίσθιο μέρος με σκοπό να μειώσει το πιθανό ηλεκτρομαγνητικό και οπτικό αποτύπωμα. Η ικανότητα του μη επανδρωμένου αεροσκάφους να κινητοποιείται γρήγορα και να διατηρεί μεγάλους χρόνους πτήσης σε μεγάλα ύψη υπογραμμίζει τη στρατηγική χρησιμότητά του σε πολλαπλά προφίλ αποστολών.
Να σημειωθεί πως η τουρκική αμυντική βιομηχανία προετοιμάζει τα αεροσκάφη ANKA-3 και KAAN για τις πρώτες τους πτήσεις στα τέλη του Δεκεμβρίου. Το ANKA-3, το οποίο θα λειτουργεί συνεργατικά με το μαχητικό KAAN, χαρακτηρίζεται από χαμηλή ορατότητα, υψηλή ταχύτητα και αυξημένο ωφέλιμο φορτίο χάρης τα υλικά RAM που χρησιμοποιεί.
Το ANKA-3, μετά από δομικές και υποσυστημικές βελτιώσεις, θα πραγματοποιήσει την παρθενική του πτήση πριν από το τέλος του έτους. Τα πρωτότυπα ANKA-3 και KAAN θα πραγματοποιήσουν τις πρώτες τους πτήσεις (χωρίς την επιχειρησιακή/επίσημη βαφή), όπως ακριβώς και τα HÜRJET.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Συρία
Πώς προχωρά η τουρκο-συριακή επανασυμφιλίωση
Του Κώστα Ράπτη
Το 2022 έληξε με έναν διπλωματικό σεισμό – που με τη σειρά του ολοκληρώνει έναν μεγαλύτερο χρονικό κύκλο δέκα ετών: η επανασυμφιλίωση της Τουρκίας του Ταγίπ Ερντογάν με τη Συρία του Μπασάρ αλ Άσαντ αποδεικνύεται ότι προχωρά, χάρη στη ρωσική διαμεσολάβηση, με ρυθμούς ταχύτερους του αρχικώς αναμενόμενου.
Ήδη, από τον Αύγουστο, ο ισχυρός άνδρας της Άγκυρας έκανε γνωστό, μετά και από συνάντησή του με τον Βλαντίμιρ Πούτιν, ότι η “αλλαγή καθεστώτος” στη Δαμασκό δεν αποτελεί πλέον στόχο του, ενώ στα μέσα Δεκεμβρίου περιέγραψε έναν οδικό χάρτη επαφών ο οποίος θα ξεκινούσε από το επίπεδο των αρχηγών των μυστικών υπηρεσιών των εμπλεκόμενων χωρών, θα αναβαθμιζόταν πολιτικά στο επίπεδο των υπουργών Άμυνας και κατόπιν των υπουργών Εξωτερικών, με ευκταία κατάληξη μια συνάντηση κορυφής των ηγετών.
Οι αρχηγοί των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας και της Συρίας είχαν κάνει την προεργασία τους πολύ διακριτικά. Και την περασμένη Τετάρτη συνόδευσαν στη Μόσχα τους υπουργούς Άμυνας των χωρών τους για την πρώτη πολιτική επαφή των δύο πλευρών μετά το ξέσπασμα της λεγόμενης “Αραβικής Άνοιξης” το 2011 και τη διακοπή των τουρκοσυριακών διπλωματικών σχέσεων το επόμενο έτος.
Το ότι εν μέσω της ουκρανικής περιπέτειας ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού είχε το περιθώριο να φιλοξενήσει μια τέτοια συνάντηση δείχνει πόση σημασία εξακολουθεί να αποδίδει η Μόσχα στο συριακό μέτωπο (όπου εμπλέκεται στρατιωτικά από το 2015), αλλά και πόση σημασία αποδίδουν στον ρόλο της οι συνομιλητές της στην περιοχή.
Για τη συνέχεια Capital
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Ιράν13 ώρες πρινΚόκκινος συναγερμός στο κεντρικό Ισραήλ! Εκτοξεύτηκε βαλλιστικός πύραυλος από την Υεμένη – Αναχαιτίστηκε με επιτυχία λέει ο IDF
-
Video17 ώρες πρινΙσραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Video19 ώρες πρινΑσταμάτητο το Ισραήλ! Βομβάρδισε Ρωσική βάση στην Συρία
-
Εξωτερική Πολιτική3 ημέρες πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Αναλύσεις3 ημέρες πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Γενικά θέματα3 ημέρες πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Ιράν3 ημέρες πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Video22 ώρες πρινΣάββας Καλεντερίδης: Δείτε ποιοι μας κυβέρνησαν και ποιοι μας κυβερνούν!