της Marianna Belenkaya

Η Συρία έχει γίνει μέρος της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Και όχι μόνο λόγω των Σύριων μισθοφόρων, οι οποίοι, σύμφωνα με διάφορες πηγές, μεταφέρονται εκεί από την Άγκυρα. Η συριακή αντιπολίτευση στο Ιντλίμπ έθεσε τις δυνάμεις της σε κατάσταση ετοιμότητας, φοβούμενη ότι εξαιτίας της απειλής για δημιουργία μιας εστίας τρομοκρατίας στην Υπερκαυκασία και ως απάντηση στην Άγκυρα, η Ρωσία μπορεί να δώσει το πράσινο φως για μια στρατιωτική επιχείρηση στο Ιντλίμπ.

Δεκάδες πτώματα μισθοφόρων που σκοτώθηκαν στο Αζερμπαϊτζάν έχουν παραδοθεί στο Ιντλίμπ, σύμφωνα με αραβικά ΜΜΕ. Οι πληροφορίες για τον αριθμό αυτών που σκοτώθηκαν ποικίλλουν. Έτσι, σύμφωνα με το Κέντρο Παρακολούθησης του Σεβασμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Συρία, από την αρχή των εχθροπραξιών στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 70 Σύριοι που πολέμησαν στο πλευρό του Αζερμπαϊτζάν. Πηγές ης συριακής αντιπολίτευσης δήλωσαν στο RIA Novosti ότι οι νεκροί είναι πάνω από 90.

«Τα πτώματα 53 μισθοφόρων παραδόθηκαν στη Συρία την παραμονή της Κυριακής… Έτσι, ο συνολικός αριθμός των μισθοφόρων από τη Συρία, που σκοτώθηκαν είναι 93 άτομα», δήλωσε ένας από τους συνομιλητές του πρακτορείου. Σύμφωνα με τον ίδιο, η τρίτη παρτίδα 430 Σύριων μισθοφόρων έφυγε για τη ζώνη σύγκρουσης στο Καραμπάχ το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Το Αζερμπαϊτζάν δεν έχει παραδεχθεί τη συμμετοχή Σύριων μισθοφόρων στις εχθροπραξίες. Ωστόσο, τα αραβικά μέσα ενημέρωσης ξεχειλίζουν από δηλώσεις Σύριων που στρατολογήθηκαν από την Τουρκία. Οι περισσότεροι από αυτούς προσελκύσθηκαν από την υπόσχεση για μεγάλους μισθούς (1,5-2 χιλιάδες δολάρια το μήνα) – ουσιαστικά δεν υπάρχουν δουλειές στη βόρεια Συρία. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν διενεργηθεί στην περιοχή [στμ. τη ζώνη στη βόρεια Συρία
που κατέχει ο τουρκικός στρατός], περισσότερο από το 90% του πληθυσμού
απλά δεν έχει αρκετά χρήματα για να ζήσει.

Μερικοί προσλήφθηκαν με εξαπάτηση – δεν γνώριζαν καν ότι θα έπρεπε να πολεμήσουν στο Αζερμπαϊτζάν. Ένας από τους Σύριους είπε στον ιστότοπο του αραβικού BBC ότι του προσφέρθηκε να υπηρετήσει σε συνοριακό σταθμό, δεν του αναφέρθηκε το θέμα της συμμετοχής του σε εχθροπραξίες. Σε κάποιον δεν άφησαν άλλη επιλογή οι διοικητές των ομάδων που ελέγχουν την μια ή την άλλη περιοχή. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που πήγαν συνειδητά να πολεμήσουν στο Αζερμπαϊτζάν. «Υποστηρίζουμε τη σύμμαχό μας την Τουρκία, διότι στάθηκε μαζί μας ενάντια στη Ρωσία και αγωνίζεται για την υπόθεση της Συρίας και πρέπει πάντα να είμαστε μαζί της», αναφέρει ένας από τους μισθοφόρους στο γαλλικό πρακτορείο AFP. Σύμφωνα με τον ίδιο, «εάν η Τουρκία χάσει οποιαδήποτε μάχη, αυτό θα πιέσει σε τέτοιο βαθμό που θα πρέπει να παραδώσει την περιοχή [που κατέχει στη Συρία] στο συριακό καθεστώς».

Ταυτόχρονα, αραβικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν πληροφορίες σχετικά με την ανακοίνωση από τις συριακές αντιπολιτευόμενες ομάδες για κατάσταση υψηλής επιφυλακής στο Ιντλίμπ και στην περιοχή του Χαλεπίου – φέρεται ότι έλαβαν πληροφορίες από τις τουρκικές στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες ότι η Ρωσία σκοπεύει να ξεκινήσει εχθροπραξίες σε έναν από αυτούς τους τομείς. Υπήρξε επίσης ένα άλλο κύμα φημών για πιθανή νέα επιχείρηση του συριακού στρατού στο Ιντλίμπ. Η δημοσίευση του “Al-Arabi al-Jadeed”, επικαλούμενη εμπειρογνώμονες, ισχυρίζεται ότι είναι χρήσιμο για τη Ρωσία να εξετάσει την έναρξη μιας στρατιωτικής επιχείρησης στη βόρεια Συρία ως μέσο πίεσης στην Τουρκία όσον αφορά την πολιτική της Άγκυρας έναντι της Λιβύης και του Αζερμπαϊτζάν.

Θυμίζουμε ότι τις τελευταίες ημέρες η Ρωσία έχει εκφράσει επανειλημμένα την ανησυχία της για τις πληροφορίες σχετικά με τη μεταφορά μαχητών από τη Συρία στο Αζερμπαϊτζάν και τη Λιβύη, αλλά ταυτόχρονα σε καμία περίπτωση δεν αναφέρθηκε γι’ αυτό στην Τουρκία – ούτε στη δήλωση του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, ούτε στην κοινή δήλωση των υπουργών Εξωτερικών της Ρωσίας και του Ιράν. Επιπλέον, «το απαράδεκτο της συμμετοχής μαχητών παράνομων ένοπλων ομάδων από άλλες περιοχές στη σύγκρουση» υπογραμμίστηκε κατά τη διάρκεια τηλεφωνικών συνομιλιών μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ και Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που πραγματοποιήθηκαν στο τέλος της περασμένης εβδομάδας.

Εν τω μεταξύ, η Ρωσία και η Τουρκία εξακολουθούν να έχουν σοβαρές διαφωνίες για το Ιντλίμπ. Η Μόσχα αναμένει από την Άγκυρα να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε στη συμφωνία του Μαρτίου για διαχωρισμό των τρομοκρατών και της μετριοπαθούς αντιπολίτευσης.

Βασισμένο σε τουρκικές πηγές, το “RIA Novosti” μετέδωσε ότι κατά τη διάρκεια των πρόσφατων ρωσοτουρκικών διαβουλεύσεων για το Ιντλίμπ, που πραγματοποιήθηκαν στα μέσα Σεπτεμβρίου, εκπρόσωποι των στρατιωτικών υπηρεσιών των δύο χωρών δεν κατέληξαν σε συμφωνία: η Τουρκία δεν συμφώνησε να εγκαταλείψει τα σημεία ελέγχου που βρίσκονται στα εδάφη που ελέγχονται από τον συριακό στρατό, καθώς και να μειώσει τον αριθμό των δυνάμεών της στην περιοχή, ενώ η Μόσχα αρνήθηκε να παραδώσει τις πόλεις Ταλ Ριφαάτ και Μανμπίτζ στη βόρεια Συρία στον τουρκικό έλεγχο. Αντιθέτως, από τα τέλη Σεπτεμβρίου η Τουρκία έχει αυξήσει αισθητά τη στρατιωτική της παρουσία στο Ιντλίμπ. Σύμφωνα με αραβικά μέσα ενημέρωσης, μόνο από την Παρασκευή έως και την Κυριακή, περίπου 200 φορτηγά και άλλος στρατιωτικός εξοπλισμός με “υλικά και τεχνικά μέσα” διέσχισαν τα σύνορα της Συρίας και κατευθύνθηκαν προς τα τουρκικά σημεία ελέγχου στη ζώνη αποκλιμάκωσης.

«Η αδυναμία της τουρκικής στρατηγικής είναι ότι η Άγκυρα δεν έχει ακόμη αναπτύξει μια πολιτική φόρμουλα που θα της επέτρεπε να παραμείνει στα εδάφη της Συρίας: η Τουρκία έδειξε τον Φεβρουάριο-Μάρτιο ότι είναι έτοιμη να κλιμακώσει την ένταση για να προστατεύσει τα συμφέροντά της. Ωστόσο, οι συμφωνίες με τη Μόσχα πρέπει να εκπληρωθούν και αυτές συνίστανται στο ότι ορισμένες νότιες περιοχές από τον αυτοκινητόδρομο M4 που διέρχεται από το Ιντλίμπ θα πρέπει να τεθούν υπό τον έλεγχο των στρατευμάτων του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ», δήλωσε ο Anton Mardasov, εμπειρογνώμονας από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Μέσης Ανατολής στην Ουάσιγκτον.

Πηγή: kommersant.ru

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιος Σωτήρης Δημόπουλος

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.