Ακολουθήστε μας

Κουρδιστάν (Κουρδικό Ζήτημα, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν)

Koύρδος ηγέτης του ΡΚΚ μιλάει στην ”JPost” για την δυσκολία εύρεσης ειρηνικής λύσης με τηνΤουρκία

Δημοσιεύτηκε

στις

HADEEL OUEISJONATHAN SPYER

Ο Murat Karayilan, 56 ετών, είναι ένας από τους ανώτερους ηγέτες του PKK ή του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος. Ένας βετεράνος μαχητής του μακροχρόνιου αγώνα αυτού του οργανισμού ενάντια στην Τουρκία για μεγαλύτερη αυτονομία και δικαιώματα για τον κουρδικό πληθυσμό της Τουρκίας, είναι ένας αξιοσημείωτος άνθρωπος στα μάτια της Άγκυρας, που επέζησε μιας τουρκικής απόπειρας δολοφονίας το 2017.

Ο πόλεμος μεταξύ της Άγκυρας και του PKK συνεχίζεται σήμερα στο απομακρυσμένο, ορεινό έδαφος μεταξύ της νότιας Τουρκίας και του βόρειου Ιράκ. Λίγα που αναφέρθηκαν στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, κάνουν λόγο για καθημερινές συγκρούσεις μεταξύ των ανταρτών του ΡΚΚ και των εξειδικευμένων μονάδων τουρκικού στρατού που επιδιώκουν να τους ξεφορτωθούν από τις ορεινές τους εγκαταστάσεις. Δεν υπάρχουν βραχυχρόνια σημάδια επίλυσης των διαφορών.

Τα τουρκικά ένοπλα drone έχουν προκαλέσει μεγάλες απώλειες στα μέλη του PKK. Αρκετοί από τους στενούς συντρόφους του Karayilan έχουν σκοτωθεί. Παλαιότερα ο de facto αρχηγός της οργάνωσης, ο Murat Karayilan διοικεί σήμερα τη στρατιωτική δύναμη της ομάδας, την HPG – τις Λαϊκές Αμυντικές Δυνάμεις – και είναι μέλος της εκτελεστικής επιτροπής, του ανώτερου σώματος του PKK.

Ως διοικητής μιας συνεχιζόμενης εξέγερσης, σπάνια μιλά με δημοσιογράφους. Ωστόσο, σε συνομιλία με το περιοδικό, αυτός ο βετεράνος μαχητής δηλώνει την προτίμησή του για ειρηνική δραστηριότητα να αποκτηθούν κουρδικά δικαιώματα στους πολίτες κουρδικής καταγωγής.

Σχέσεις ΗΠΑ-ΡΚΚ

-Το κόμμα σας περιλαμβάνεται στη λίστα τρομοκρατικών υπηρεσιών των ΗΠΑ , οι οποίες έχουν εκδώσει μια ανταμοιβή για πληροφορίες σχετικά με την τοποθεσία σας. Ποια είναι η αιτία εχθρότητας ανάμεσα σε εσάς και τους Αμερικανούς; Ψάχνετε τρόπους για να το επιλύσετε;

Ο κουρδικός εθνικισμός είναι από τους παλαιότερους της περιοχής. Παρά τις δεκαετίες άρνησης και δίωξης, καταφέραμε να διατηρήσουμε την ύπαρξή μας μέχρι σήμερα. Είμαστε το κόμμα των καταπιεσμένων και εκπροσωπούμε τα δικαιώματά τους. Δεν έχουμε εχθρότητα έναντι οποιουδήποτε κόμματος, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, και δεν τις έχουμε στοχοποιήσει ποτέ. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης της Λωζάνης, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Γούντροου Γουίλσον αναγνώρισε τα κουρδικά δικαιώματα, αλλά οι άλλες δυνάμεις δούλεψαν κατά των συστάσεων του Γουίλσον. Η συμφωνία της Λωζάνης ήταν καταστροφική για το κουρδικό έθνος.

Η Τουρκία εφαρμόζει μια πολιτική άρνησης όσον αφορά τους Κούρδους. Εργάζονται για την φυσική εξάλειψη των Κούρδων ακόμα και μέσω πολιτιστικής αφομοίωσης. Η Αμερική δεν αρνείται τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κούρδων, αλλά επίσης δεν έχει μια σαφή πολιτική που να αναγνωρίζει τους Κούρδους ως έθνος. Το PKK εμφανίστηκε στο Κουρδιστάν ως ένα πνευματικό κίνημα, όπου φοιτητές και νέοι αντιτέθηκαν στην εξουσία των αρχηγών των φυλών, καθώς υποστηρίζαμε δημοκρατικές αξίες αντί για ιεραρχίες φυλών. Γι ‘αυτό οι αρχηγοί εργάζονται εναντίον μας και ενθαρρύνουν τον δυτικό κόσμο να μας απαριθμήσει ως τρομοκράτες.

Μέχρι τώρα, η Αμερική δεν έχει συνεργαστεί μαζί μας. Οι ΗΠΑ μαθαίνουν για εμάς από τρίτους που είναι εναντίον μας – όπως το τουρκικό κράτος. Νομίζω ότι η Αμερική έχει τροφοδοτηθεί με παραπλανητικές και δόλιες πληροφορίες για εμάς. Η μόνη λύση είναι η Αμερική να συνεργαστεί μαζί μας, να διαμορφώσει μια σαφή πολιτική απέναντι στους Κούρδους και να συμβάλει στην επίλυση του κουρδικού ζητήματος. Η εγγραφή μου και των συναδέλφων μου στη λίστα τρομοκρατών ήταν απλώς υπολογιζόμενος ελιγμός από πολιτικούς των ΗΠΑ για να καθησυχάσουν το τουρκικό κράτος.

-Όταν βρεθήκατε ως συνιδρυτής του PKK, είχατε διαφορετικούς στόχους σε σχέση με τώρα. Δεν αναζητάτε πλέον ένα ενωμένο μαρξιστικό-λενινιστικό Κουρδιστάν. Η Σοβιετική Ένωση δεν υπάρχει πλέον. Οι Σύριοι Κούρδοι που μοιράζονται μια ιδεολογία μαζί σας είναι ο μόνος σύμμαχος των ΗΠΑ στη Συρία. Βλέπετε ακόμα τις ΗΠΑ ως ιμπεριαλιστικό κράτος που αντιτίθεται στις φιλοδοξίες σας;

Όταν ιδρύσαμε το PKK, ο μαρξιστικός-λενινισμός ήταν μια τάση η οποία επηρέασε τις ιδέες μας. Ωστόσο, επικρίναμε τη σοβιετική ιδεολογία. Αυτός είναι ο λόγος που όταν η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε, δεν επηρεαστήκαμε αρνητικά, γιατί κρατούσαμε πάντα μια απόσταση από αυτούς.

Ο αρχηγός μας, [Αμπντουλάχ]  Öcalan, έφυγε από τη Συρία στις 9 Νοεμβρίου 1998 και στη συνέχεια απήχθη στις 15 Φεβρουαρίου 1999, σε μια επιχείρηση που διεξήχθη από πολλές χώρες. Ο  Öcalan προσπαθούσε να λύσει το κουρδικό ζήτημα με διπλωματία, αλλά αυτό απέτυχε με τη σύλληψή του. Αυτή ήταν μια άλλη δήλωση πολέμου εναντίον του λαού μας. Εάν ο  Öcalan δεν είχε συλληφθεί, το κουρδικό ζήτημα θα μπορούσε να είχε επιλυθεί.

Παρ ‘όλα αυτά, επιμένουμε στην επίλυση των προβλημάτων μας με ειρηνικές μεθόδους. Δεν ήμασταν ποτέ εχθρικοί προς τις ΗΠΑ. Ο  Öcalan αναθεώρησε πολλές από τις ιδέες του κόμματος ενώ φυλακίστηκε. Τόνισε τη δημοκρατία, τον περιβαλλοντισμό και τα δικαιώματα των γυναικών.

Είμαστε πάντα έτοιμοι για μια πολιτική λύση. Ενθαρρύνουμε τους Κούρδους της Rojava [Συριακό Κουρδιστάν] και τους Κούρδους του Rojhelat [Ιράν] να έχουν σχέσεις με τις ΗΠΑ. Ο  Öcalan είπε κάποτε «Η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε επειδή δεν είχε δημοκρατία, αλλά η Αμερική παρέμεινε λόγω αυτής». Δεν είμαστε κατά της σχέσης με τις ΗΠΑ. Αντιθέτως, υποστηρίζουμε πλήρως τις μεγάλες σχέσεις μεταξύ των Κούρδων από κάθε μέρος του Κουρδιστάν με τις ΗΠΑ.

Δυστυχώς, παρά την υποστήριξή μας για τη δημοκρατία, την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι ΗΠΑ και οι δυτικές χώρες εξακολουθούν να υποστηρίζουν το τουρκικό κράτος και τη στρατιωτική του εκστρατεία εναντίον μας. Ελπίζουμε ότι οι ΗΠΑ θα επανεξετάσουν την πολιτική τους και θα είναι πιο θετικές απέναντι στον κουρδικό λαό. Καλούμε τις ΗΠΑ να μας καταργήσουν από τη λίστα τρομοκρατών. Το PKK διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο να εμποδίσει την επέκταση του ISIS στην περιοχή και ελπίζουμε ότι οι ΗΠΑ θα αλλάξουν τις απόψεις τους απέναντι στο κίνημά μας. Μια τέτοια διπλωματική προσέγγιση θα ωφελήσει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της στην περιοχή.

-Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ρόλο διαμεσολάβησης μεταξύ εσάς και του τουρκικού κράτους, αλλά μπορεί να σας ζητήσουν να αφοπλιστείτε. Τι θα σας έκανε να αφοπλιστείτε;

Ναι, η Αμερική θα μπορούσε να το κάνει εάν έβαζε το βάρος της σε αυτό. Όταν ιδρύθηκε η τουρκική δημοκρατία, ο κουρδικός φεντεραλισμός εγκρίθηκε από τους ιδρυτές το 1919. Οι Κούρδοι υποσχέθηκαν μια αυτόνομη περιοχή, αλλά το 1923 το Κουρδιστάν διαιρέθηκε από τέσσερις χώρες. Οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι μπορούν να βοηθήσουν στη μεσολάβηση μιας ειρηνευτικής συμφωνίας, όπως συνέβαλαν στην επίλυση των προβλημάτων στην Ιρλανδία.

Το 66ο άρθρο του τουρκικού συντάγματος αναφέρει ότι όποιος ζει στα τουρκικά σύνορα είναι Τούρκος και η Τουρκία διαπράττει εγκλήματα εναντίον του λαού μας βάσει αυτού του άρθρου. Περίπου 20 εκατομμύρια Κούρδοι ζουν εντός της Τουρκίας και το σύνταγμά της πρέπει να τροποποιηθεί. Χωρίς να αναγνωρίσουμε τους Κούρδους στην Τουρκία και χωρίς να ελευθερώσουμε όλους τους πολιτικούς κρατουμένους, συμπεριλαμβανομένου του Abdullah Öcalan, δεν μπορούμε να αφοπλίστουμε.

-Αλλά το 2013, ο Öcalan δεν οδήγησε τον λαό να αφήσει τα όπλα στην άκρη και να στραφεί σε διάλογο παρά ένοπλη αντίσταση;

Ναι είναι αλήθεια. Εκείνη την εποχή, το τουρκικό κράτος ανταποκρίθηκε στην έκκλησή του στην αρχή και στη συνέχεια κατέφυγε στην παλιά πολιτική βίας κατά μας. Αναγκαστήκαμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας.

Οι επιθετικές ενέργειες του Ερντογάν και του Ιράν έναντι του Ισραήλ

-Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ερντογάν υιοθετεί αυτό που ονομάζεται νεο-οθωμανική προσέγγιση έναντι των πρώην χωρών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Έχει επίσης εκμεταλλευτεί την Αραβική Άνοιξη. Το κόμμα AKP είναι ένα κόμμα Atatürkian που αντιτίθεται στον νεο-οθωμανικό. Πώς καταλαβαίνουμε αυτήν την υποκρισία;

Επίσης, είστε τώρα πιο κοντά σε κόμματα που είναι πιο ευθυγραμμισμένα με το όραμα του [πρώην Τούρκου προέδρου Μουσταφά Κεμάλ] Ατατούρκ, όπως το CHP, παρά τη διαφωνία σας με τα ιδανικά του Ατατούρκ;

Το AKP ακολουθεί το δόγμα της Επιτροπής Ένωσης και Προόδου (CPU) και όχι το δόγμα του Atatürk. Η CPU ξεκίνησε το 1908 και συνεχίστηκε μέχρι την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η CPU ήθελε να διατηρήσει τον Οθωμανισμό. Γι ‘αυτό αγωνίστηκαν για αυτή την ιδεολογία και διέπραξαν γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, των Ελλήνων, των Σύρων, των Ασσυρίων και όλων των χριστιανών.

Ο Ερντογάν βρίσκεται τώρα σε συνασπισμό με το υπερ-εθνικιστικό Κόμμα MHP που είναι αντι-αμερικανικό, αντι-δυτικό και αντι-κοσμικό. Και οι δύο εργάζονται για τον εξισλαμισμό της Τουρκίας υιοθετώντας μια νεο-οθωμανική προσέγγιση, η οποία αποτελεί πραγματική απειλή κατά των κουρδικών, ελληνικών, συριακών και ασσυρίων λαών. Δείτε πώς παρενέβησαν στο Λίβανο, τη Συρία, την Ελλάδα, την Αρμενία και στο νότιο Κουρδιστάν. Κοιτάξτε πώς βασίζονται σε στοιχεία της Αλ Κάιντα και άλλων ριζοσπαστικών ισλαμικών οργανώσεων.

Κοιτάξτε πώς αντέδρασε ο Ερντογάν επειδή υπερασπιστήκαμε τους Γιαζίντες στο Σιντζάρ και ενθαρρύναμε τον πόλεμο ενάντια στο ISIS σε όλα τα μέρη του Κουρδιστάν. Η CHP συμφωνεί με το AKP όσον αφορά το κουρδικό ζήτημα, αλλά συμφωνούμε μαζί τους σε άλλα θέματα επειδή αντιτίθενται στη συμμαχία μεταξύ του AKP και του MHP. Ωστόσο, δεν διαφέρουν από αυτούς όσον αφορά το κουρδικό ζήτημα.

Θέλω να σας ρωτήσω για το Ιράν: Γιατί εστιάζετε μόνο στην Τουρκία ενώ οι Κούρδοι διώκονται στο Ιράν; Έχετε καλύτερες σχέσεις με την Τεχεράνη και διαφωνείτε με τον Ιρανικό επεκτατισμό στη Μέση Ανατολή;

Η Τουρκία δεν είναι η μόνη χώρα που ενεργεί ως εχθρικός κατακτητής του Κουρδιστάν. Η Συρία και το Ιράν έχουν το ίδιο πρόγραμμα και όραμα για τους Κούρδους. Η Τουρκία, το Ιράν και η Συρία δούλευαν πάντα εναντίον μας. Δεν είναι όπως ισχυρίζεται η τουρκική προπαγάνδα. Είμαστε πολύ δραστήριοι εναντίον του Ιράν, και οι Ιρανοί μας επιτίθενται πολλές φορές. Το PJAK [Κουρδικό Κόμμα Δωρεάν Ζωής] και πολλές άλλες κουρδικές ομάδες που δραστηριοποιούνται ενάντια στην καταπίεση από το Ιράν. Ευνοούμε πάντα τον ειρηνικό αγώνα, είτε εναντίον της Τουρκίας είτε του Ιράν, αλλά αυτές οι χώρες μας επιτίθενται με θανατηφόρα δύναμη.

-Πώς βλέπετε τις ειρηνευτικές συμφωνίες στη Μέση Ανατολή; Η Τουρκία έχει επίσημες σχέσεις με το Ισραήλ, αλλά αντιτάχθηκε στις Συμφωνίες του Αβραάμ. Ως κουρδικό κόμμα, πώς κοιτάζετε προς το Ισραήλ;

Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπάρχει και οι Εβραίοι να έχουν το δικό τους ανεξάρτητο κράτος, όπως και οι Παλαιστίνιοι. Υποστηρίζουμε τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για την επίλυση της σύγκρουσης μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων με λύση δύο κρατών. Γι ‘αυτό συμφωνούμε με αυτήν την ειρηνευτική συνθήκη. Είναι θετικό να υπάρχει ειρηνευτική συνθήκη μεταξύ του Ισραήλ και των αραβικών χωρών.

Πιστεύουμε στον ομοσπονδιακό μοντέλο για την επίλυση των προβλημάτων της Μέσης Ανατολής. Η Μέση Ανατολή έχει έναν πολύ διαφορετικό πληθυσμό και έχουμε μια μεγάλη ιστορία, ενώ προσπαθούμε να ζήσουμε με ειρήνη και αρμονία μεταξύ μας.

Προϋποθέσεις εκεχειρίας

-Το HDP, που είναι πολιτικά κοντά σας, έχει 56 εκπροσώπους στο τουρκικό κοινοβούλιο. Όταν ιδρύθηκε το PKK, ο κουρδικός λαός στην Τουρκία ζούσε κάτω από σκληρές συνθήκες που ήταν πολύ χειρότερες από ό, τι σήμερα. Γιατί επιμένετε στον ένοπλο αγώνα ενάντια σε μια μεγάλη στρατιωτική δύναμη όπως η Τουρκία – δεν μπορείτε να επιτύχετε τους στόχους σας με μη βίαιο αγώνα;

Όταν ξεκινήσαμε την ένοπλη αντίσταση το 1984, ήταν κάτι που αναγκαστήκαμε να κάνουμε. Δεν το επιλέξαμε. Η Τουρκία ήταν μια στρατιωτική δικτατορία που καταπιέζει τον λαό μας. Δεν μας επιτρεπόταν η πρόσβαση στην πολιτική αρένα, δεν επιτρέπεται στους λαούς μας να μιλούν κουρδικά ακόμη και στα σπίτια τους. Υπό αυτές τις συνθήκες, είχαμε μόνο μία επιλογή – την αυτοάμυνα.

Συνεχίσαμε να αγωνιζόμαστε μέχρι το 1993. Στη συνέχεια, ο αρχηγός μας, ο Öcalan και ο ηγέτης του PUK, Jalal Talabani, συναντήθηκαν στον Λίβανο και κήρυξαν εκεχειρία. Η ένοπλη αντίσταση έβαλε το κουρδικό ζήτημα στο τραπέζι, και δηλώσαμε ότι η ώρα του ένοπλου αγώνα είχε τελειώσει. Το όραμά μας ήταν πάντα για μη βίαιο αγώνα. Ο Turgut Ozal προσπάθησε να λύσει το κουρδικό ζήτημα με διάλογο, αλλά το «βαθύ κράτος» στην Τουρκία τον σταμάτησε.

Πολλοί από τους βοηθούς του, όπως ο Adnan Kahveci και ο Esref Bitlis, δολοφονήθηκαν. Οι ιδέες του Ozal απορρίφθηκαν και το τουρκικό κράτος ξεκίνησε έναν πλήρη πόλεμο εναντίον μας. Ξεκινώντας από αυτήν την ημερομηνία έως τώρα έχουμε δηλώσει εννέα πρωτοβουλίες κατάπαυσης του πυρός. Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες έχουν αποτύχει λόγω του τουρκικού κράτους. Καμία από τις διαπραγματεύσεις με το τουρκικό κράτος δεν έγινε συμφωνία.

Σταματήσαμε τις στρατιωτικές εκστρατείες για πέντε χρόνια. Το 2005, συναντηθήκαμε με μια αντιπροσωπεία πρώην αξιωματούχων του ΟΗΕ που συνεργάστηκαν απευθείας μαζί μου. Μέσω των Ηνωμένων Εθνών, συναντήσαμε εμμέσως με την Τουρκία για τρία χρόνια στο Όσλο. Ενώ συναντιόμασταν και συζητούσαμε για την ειρήνη, η Τουρκία, η Συρία και το Ιράν συμφώνησαν όλοι να συνεργαστούν εναντίον μας. Αυτή η συμφωνία τερμάτισε τον διάλογο.

Το 2012, ο ηγέτης μας Öcalan έστειλε μια επιστολή στους Τούρκους πολιτικούς ζητώντας τους να σταματήσουν και να βελτιώσουν τον διάλογο, και η Τουρκία συμφώνησε σε αυτό. Καταλήξαμε σε επίσημη συμφωνία στο Παλάτι Dolmabahce και ξεκινήσαμε τη διαδικασία αφοπλισμού. Δεκαοκτώ ημέρες μετά την επίτευξη της συμφωνίας, στις 18 Μαρτίου 2015, ο Ερντογάν είπε: «Δεν υπάρχει συμφωνία, δεν έχω καμία γνώση για οποιαδήποτε συμφωνία». Με βάση αυτή τη δήλωση, τον Ιούλιο ξεκίνησαν μια άλλη στρατιωτική εκστρατεία εναντίον μας που δεν έχει σταματήσει έκτοτε.

Δεν επιμένουμε σε ένοπλες συγκρούσεις, αλλά το τουρκικό κράτος θέλει πόλεμο. Θέλουμε να υπογράψουμε μια συμφωνία για αφοπλισμό. Αυτό θα είναι δύσκολο εάν το τουρκικό κράτος συνεχίσει την πολιτική του για να μας εξοντώσει. Δεν θέλουμε να συνεχίσουμε με τον πόλεμο. Προτιμούμε τον διάλογο για την επίλυση αυτών των ζητημάτων.

Η επόμενη φάση στη Συρία

-Οι Κούρδοι της Συρίας ξαφνικά έχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες. Έχουν διπλωματικές αντιπροσωπείες σε πολλές χώρες. Τα κουρδικά έγιναν επίσημη γλώσσα στη Rojava. και οι Σύριοι-Κούρδοι ηγέτες Mazloum Abdi και Ilham Ahmed αντιμετωπίζονται με σεβασμό και συναντιούνται με πολλούς παγκόσμιους ηγέτες. Πιστεύετε ότι οι Κούρδοι της Συρίας εξακολουθούν να απειλούνται;

Οι Κούρδοι της Συρίας πολέμησαν εναντίον της Αλ Κάιντα και του ISIS και είχαν βασικό ρόλο στην ήττα αυτών των οργανώσεων. Εάν το ISIS δεν είχε ηττηθεί στο Kobane και στο Sinjar, το ISIS θα μπορούσε να είχε ελέγξει όλη τη Συρία και το Ιράκ και να πραγματοποιεί επιδρομές ενάντια στον κόσμο. Το YPG και το YPJ έπαιξαν ζωτικό ρόλο σε αυτήν την αντίσταση, αργότερα συνεργάστηκαν με Συριακές και αραβικές ομάδες. Όλοι ενώθηκαν κάτω από τις αξίες μιας δημοκρατικής ομοσπονδίας που δεν βασίζεται στην εθνικότητα, και απέδειξαν ότι είναι σε θέση να συνεργαστούν. Το SDF αργότερα ιδρύθηκε ως πολυεθνικός στρατιωτικός συνασπισμός. 

Ναι, λοιπόν, το γεγονός ότι ο Άμπντι και ο Αχμέντ είναι ευπρόσδεκτοι σε πρωτεύουσες σε όλο τον κόσμο είναι καλό, όχι μόνο για τους Κούρδους αλλά και για ολόκληρο τον πληθυσμό της βόρειας και ανατολικής Συρίας. Οι Κούρδοι της Συρίας και αλλού πληγώθηκαν βλέποντας τις ΗΠΑ να τους εγκαταλείπουν στο Afrin, τον Ras al-Ayn και το Tell Abyad. Η εθνοκάθαρση που πραγματοποιείται είναι μοναδική στην εποχή μας, με αυτά τα εγκλήματα που διαπράττονται από μια χώρα που είναι μέλος και υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ.

Οι Κούρδοι της Rojava ζουν σε μια νέα εποχή, αλλά οι απειλές εξακολουθούν να υπάρχουν – από την Τουρκία, το ISIS και το καθεστώς Assad της Συρίας, που αρνείται οποιαδήποτε συμφιλίωση. Έχουμε 50 εκατομμύρια Κούρδους σε όλο τον κόσμο και δεν αναγνωρίζονται από τον ΟΗΕ ως έθνος. Οι Κούρδοι έχουν αποδειχθεί ότι είναι οι πρωταθλητές της δημοκρατίας, της ελευθερίας, του κοσμικού, της ελευθερίας των γυναικών και έχουν πολεμήσει ενάντια σε κάθε είδους τρομοκρατία. Θα συνεχίσουμε να το κάνουμε.

Εμπλεκόμενες Οργανώσεις 

PKK: Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (Partiya Karkerên Kurdistanê). Μια κουρδική μαχητική πολιτική οργάνωση που απαιτεί μεγαλύτερη αυτονομία και πολιτικά-πολιτιστικά δικαιώματα για τους Κούρδους της Τουρκίας. Ιδρύθηκε από τον πλέον φυλακισμένο ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν το 1978, η ομάδα εμπλέκεται σε ένοπλη εξέγερση εναντίον της Τουρκίας από το 1984.

AKP: Κόμμα δικαιοσύνης και ανάπτυξης (Adalet ve Kalkınma Partisi). Ένα συντηρητικό ισλαμικό πολιτικό κόμμα που ιδρύθηκε το 2001 και υποστηρίζει τις τουρκικές παραδόσεις της Τουρκίας και την ισλαμική του ταυτότητα. Το κόμμα κυβερνά στην Τουρκία χωρίς διάλειμμα από το 2002, κερδίζοντας πολυφωνίες στις τελευταίες έξι εκλογές. Διευθύνεται από τον σημερινό Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

CHP: Κόμμα Δημοκρατικών Λαών (Cumhuriyet Halk Partisi). Ένα κεμαλικό (κοσμικό τουρκικό εθνικιστικό) σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στην Τουρκία. Είναι το παλαιότερο πολιτικό κόμμα της χώρας και σήμερα αποτελεί την κύρια κοινοβουλευτική αντιπολίτευση στο AKP. Ως κεμαλικό κόμμα, είναι επίσης παραδοσιακά εχθρικό προς τις κουρδικές αυτονομιστικές φιλοδοξίες του ΡΚΚ.

HDP: Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (Halkların Demokratik Partisi). Ένα αριστερό, πολιτικό κόμμα υπέρ των μειονοτήτων στην Τουρκία, υποστηρίζει τον φεμινισμό, τη δημοκρατία και τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ. Το κόμμα θέλει να αλλάξει ριζικά το τουρκο-κουρδικό χάσμα. Κατηγορείται από το AKP για συνδέσμους και υποστήριξη για το PKK.

MHP: Εθνικιστικό Κόμμα Δράσης (Milliyetçi Hareket Partisi). Ένα ακροδεξιό, τουρκικό εθνικιστικό κόμμα. Το κόμμα τονίζει τον ενιαίο χαρακτήρα του τουρκικού κράτους και υποστηρίζει μια εκδοχή του τουρκικού εθνικισμού με ισλαμική απόχρωση.

Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος

πηγή: jpost.com

Ιράν

Σάββας Καλεντερίδης: Γιατί ανησυχεί η Τουρκία;

Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών.

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Τις τελευταίες ημέρες ο ίδιος ο Ερντογάν άρχισε να μιλά με τον πιο επίσημο τρόπο για τον κίνδυνο που διατρέχει η χώρα του από την επέκταση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Με άλλα λόγια, είπε ότι η χώρα του βρίσκεται στο στόχαστρο του Ισραήλ.

Ενώ το τελευταίο διάστημα έκανε σχετικές αναφορές, μιλώντας στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, κατά τη έναρξη της νέας κοινοβουλετικής περιόδου, που έχει και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, ο Ερντογάν είπε για το θέμα:

«Ενώ παρακολουθούμε από κοντά τις επιθέσεις του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο, βλέπουμε επίσης καθαρά πώς το Ισραήλ θέλει να δημιουργήσει μικρούς δορυφόρους στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία χρησιμοποιώντας την (κουρδική, PYD και ΡΚΚ) αυτονομιστική οργάνωση ως πιόνι. Για την πατρίδα μας, το έθνος μας και την ανεξαρτησία μας, θα σταθούμε απέναντι σε αυτή την κρατική τρομοκρατία με κάθε μέσο που διαθέτουμε».

Με την αναφορά του αυτήν ο Ερντογάν θέλησε να δηλώσει ότι το Ισραήλ υποστηρίζει την ύπαρξη δύο αυτόνομων κουρδικών κρατών στο Β. Ιράκ, που ήδη υπάρχει και λειτουργεί de jure από το 2005, και στη ΒΑ Συρία, που λειτουργεί de facto από το 2014, με τη βο΄΄ηθεια των ΗΠΑ.

Στη συνέχεια ο Ερντογάν ανέφερε ότι η απόσταση από την Αλεξανδρέττα μέχρι τα σύνορα του Λιβάνου είναι 170 χιλιόμετρα, δηλαδή μόλις 2,5 ώρες με το αυτοκίνητο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «με άλλα λόγια, η κατοχή, η τρομοκρατία και η επιθετικότητα είναι ακριβώς δίπλα μας» και ότι «η Τουρκία θα συνεχίσει να στέκεται απέναντι στο Ισραήλ, όποιο κι αν είναι το κόστος».

Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών. Σημειώνεται ότι το άρθρο δημοσιεύθηκε μερικά εικοσιστετράωρα πριν την εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο:

Η Τουρκία βρίσκεται στο στόχαστρο

Το Ισραήλ συνεχίζει τις επιθέσεις του στον Λίβανο. Μετά τον αρχηγό της ΧΑΜΑΣ Χανιγιέ, σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Νασράλα. Συνεχίζει να βομβαρδίζει τη Βηρυτό. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι μετά από αυτό το στάδιο, το Ισραήλ θα προχωρήσει προς την κατάληψη του νότου του Λιβάνου.

Στη συνέχεια εκφράζουν την πρόβλεψή τους ότι θα προχωρήσει στα νότια της Συρίας.

Οι προβλέψεις των στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων είναι συμβατές με τους στόχους του Σχεδίου της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής (Greater Middle East Project, ΣΕΜΑ).

Οι ΗΠΑ εφαρμόζουν σταδιακά το ΣΕΜΑ, το οποίο ανακοίνωσαν στον κόσμο (σ.τ.μ. τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα), δηλώνοντας ότι θα αλλάξουν τα σύνορα 22 χωρών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.

Μπορούμε να ορίσουμε ως κύριο στόχο αυτού του εγχειρήματος όχι μόνο τον ιμπεριαλιστικό επεκτατισμό των ΗΠΑ, αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξη του Ισραήλ και τη δημιουργία ενός κύκλου ασφαλείας γύρω από αυτό.

Οι ΗΠΑ εισέβαλαν αρχικά στο Αφγανιστάν, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, και αποχώρησαν αφού η Αλ Κάιντα και οι Ταλιμπάν, τους οποίους αρχικά υποστήριζαν εναντίον της Ρωσίας, προκάλεσαν προβλήματα στο Αφγανιστάν και στις χώρες της περιοχής. Τελικά παρέδωσαν το Αφγανιστάν στους Ταλιμπάν.

Στη συνέχεια εισέβαλαν στο Ιράκ με τη δικαιολογία ότι «ο Σαντάμ έχει πυρηνικά όπλα». Στο τέλος ανέτρεψαν τον Σαντάμ. Χώρισαν το Ιράκ στα δύο. Ίδρυσαν ένα de facto ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στο Βόρειο Ιράκ υπό την κυριαρχία των Μπαρζανί. Στη συνέχεια έσυραν το Ιράκ σε εμφύλιο πόλεμο βασισμένο σε θρησκευτικές σέκτες.

Το ίδιο σχέδιο εφάρμοσαν και στη Συρία. Κατέλαβαν τη βόρεια Συρία με το πρόσχημα του εμφυλίου πολέμου. Χώρισαν κι αυτή τη χώρα στα δύο. Ίδρυσαν ένα κράτος και στρατό για το PKK στο βορρά. Εδώ και χρόνια υπάρχει ένα κουρδικό κράτος που κυβερνάται από το PKK στην περιοχή που εφάπτεται στα σύνορα της Τουρκίας.

Έτσι, αποδυνάμωσαν το Ιράκ και τη Συρία, που θα μπορούσαν να ήταν απειλή για το Ισραήλ στην περιοχή, και τα έκαναν να μην αποτελούν πλέον απειλή.

Φαίνεται ότι μετά τη Συρία, σειρά έχει το Ιράν. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στοχεύουν επίσης να διασπάσουν το Ιράν. Ένας από τους στόχους του ΣΕΜΑ είναι ο διαχωρισμός του Ιρανικού Κουρδιστάν και του Νοτίου Αζερμπαϊτζάν από το Ιράν.

Ενώ οι ΗΠΑ προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα Μεγάλο Ισραήλ, καταβάλλουν επίσης προσπάθειες για τη δημιουργία ενός «Μεγάλου Κουρδιστάν», που είναι και ο στόχος του PKK.

Στόχος του είναι να διασφαλίσουν ότι το κράτος του PKK, το οποίο ίδρυσαν στη βόρεια Συρία, θα ενωθεί πρώτα με το Βόρειο Ιράκ και στη συνέχεια θα επεκταθεί δυτικά προς τη Μεσόγειο.

Υπολογίζουν ότι ένα μη αραβικό κράτος που δημιουργήθηκε με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργούσε ασφάλεια για το Ισραήλ.

Η επέκταση του Ισραήλ προς τα νότια του Λιβάνου και της Συρίας θα του επιτρέψει να πλησιάσει το κράτος του PKK στο βορρά, το οποίο βρίσκεται υπό την προστασία των ΗΠΑ.

Έτσι, μετά το Μεγάλο Ισραήλ, θα μπει στο παιχνίδι το έργο του Μεγάλου Κουρδιστάν.

Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.

Αυτός ο πίνακας δείχνει ότι μετά το Ιράν, στόχος θα είναι η Τουρκία.

Ενώ ο στόχος του ΣΕΜΑ είχε δηλωθεί ξεκάθαρα στον κόσμο, το γεγονός ότι η Τουρκία καυχιόταν ότι ήταν για λίγο η συμπρόεδρος του ΣΕΜΑ, σημαίνει ότι δεν είχε αντιληφθεί τι τι θα επακολουθήσει.

Δεν είναι δυνατόν να πούμε ότι η Άγκυρα έβλεπε ξεκάθαρα το γεγονός ότι η Τουρκία θα είναι ο στόχος μετά το Ιράν. Αν ίσχυε αυτό, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, η Τουρκία δεν θα είχε ακολουθήσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία είχε στόχο να ανατρέψει τον Άσαντ και να ιδρύσει ένα ισλαμικό κράτος στη θέση του.

Ενώ η κυβέρνηση στην Τουρκία περίμενε τις μέρες που θα ανατρεπόταν ο Άσαντ, οι ΗΠΑ κατέλαβαν το βόρειο τμήμα της Συρίας και δημιούργησαν έναν κράτος του PKK.

Τον αραβικό λαό της περιοχής τους τον έστειλαν στην Τουρκία. Η Τουρκία το δέχτηκε επίσης με χαρά. Η μεταφορά εκατομμυρίων Σύριων στην Τουρκία θα διαταράξει τη δημογραφική δομή της χώρας στο μέλλον. Η εσωτερική σύγκρουση και η διχοτόμηση της Τουρκίας θα εξυπηρετήσει τον στόχο του ΣΕΜΑ.

Η Τουρκία μόλις το τελευταίο διάστημα άρχισε να επικρίνει την υποστήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στο PKK στη βόρεια Συρία. Ωστόσο, αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν να δει έγκαιρα τον κίνδυνο και να αποτρέψει όσο μπορούσε από την αρχή τις ΗΠΑ.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ισλάμ

Συρία: Οι Κούρδοι απελευθερώνουν κρατούμενους που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος

Δημοσιεύτηκε

στις

Απελευθέρωσαν 50 Σύρους κρατούμενους

Οι Κούρδοι, ως αυτόνομη διοίκηση της βορειοανατολικής Συρίας, απελευθέρωσαν 50 Σύρους κρατούμενους, που κατηγορούνταν για συμμετοχή στην τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος στο πλαίσιο της χορήγησης γενικής αμνηστίας, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Κούρδος αξιωματούχος.

Χιλιάδες κρατούμενοι που θεωρούνται ύποπτοι ότι ανήκουν στο ΙΚ, ανάμεσά τους εκατοντάδες ξένοι αρκετών εθνικοτήτων, βρίσκονται στις φυλακές των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (ΣΔΔ), την ένοπλη πτέρυγα της αυτόνομης διοίκησης.

Τον Ιούλιο, η αυτόνομη διοίκηση χορήγησε γενική αμνηστία βάσει της οποίας «50 άτομα που κατηγορούνταν ότι ανήκουν στην τρομοκρατική οργάνωση Νταές (αραβικό ακρωνύμιο του ΙΚ) απελευθερώθηκαν σήμερα», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ρέμπερ Κάλο, αξιωματούχος των κουρδικών δυνάμεων ασφαλείας (Asayish), χωρίς να διευκρινίσει σε ποιες φυλακές κρατούνταν.

Πρόκειται για τη δεύτερη ομάδα που απελευθερώνεται σε ένα σύνολο 1.000 έως 1.500 ατόμων που επωφελούνται από την αμνηστία.

Σύμφωνα με τον Κάλο, η αμνηστία αφορά «μόνο τους Σύρους και δεν περιλαμβάνει τους ξένους, και περιορίζεται σε αυτούς των οποίων τα χέρια δεν είναι λερωμενα με αίμα».

«Θα υπάρξουν και άλλα κύματα αποφυλακίσεων κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών», δήλωσε.

Οι ΣΔΔ, στις οποίες κυριαρχούν οι Κούρδοι αλλά έχουν επίσης Άραβες μαχητές στις τάξεις τους, είχαν ήδη απελευθερώσει δεκάδες Σύρους κατηγορούμενους για διασυνδέσεις με το ΙΚ μέσα στις φυλακές τους, μετά τις εγγυήσεις που έλαβαν από αρχηγούς φυλών.

Το ΙΚ πήρε τον έλεγχο ολόκληρων εκτάσεων στη Συρία το 2014, επιβάλλοντας ένα βασίλειο τρόμου προτού ηττηθεί το 2019 από τον διεθνή συνασπισμό υπό τις ΗΠΑ, με την υποστήριξη των συριακών κουρδικών δυνάμεων.

‘Εκτοτε η αυτόνομη διοίκηση κρατεί σχεδόν 56.000 ανθρώπους εκ των οποίων 30.000 παιδιά σε 24 κέντρα κράτησης και δύο στρατόπεδα, στο Αλ-Χολ και στο Ροτζ στη βορειοανατολική Συρία.

Ανάμεσά τους υπάρχουν μαχητές του ΙΚ και οι οικογένειές τους, καθώς και εκτοπισμένοι που είχαν διαφύγει από τις εμπόλεμες ζώνες.

Πηγή Άρθρου: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Κουρδιστάν (Κουρδικό Ζήτημα, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν)

Κουρδικό κράτος στην Τουρκία: Ιδού η απάντηση στην αξίωσή της για λύση δύο κρατών στην Κύπρο

Δημοσιεύτηκε

στις

Γιατί δεν εφαρμόζει την πολιτική δύο κρατών η Τουρκία και στο Κουρδικό;

Η Τουρκία απαιτεί λύση δύο κρατών στην Κύπρο. Γιατί δεν την εφαρμόζει και στην επικράτειά της; Να ιδρυθούν ένα τουρκικό και ένα κουρδικό κράτος. Ουδείς Έλληνας ηγέτης έθεσε ποτέ τέτοιο θέμα στους Τούρκους, από ψοφοδεϊσμό και τουρκοφοβία. Για να μη χαλάσει το… κλίμα και να μη διαταραχθούν τα «ήρεμα νερά» των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Το Μόναχο, η Ουκρανία, η Μέση Ανατολή, δεν έχουν διδάξει τίποτε απολύτως στην ηγεσία του Ελληνισμού…

Οι τουρκικοί στόχοι εναντίον της Κύπρου είναι κρυστάλλινοι. Από τη δεκαετία του 1950 η Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει ωμά ότι τελικός σκοπός της πολιτικής της είναι η πλήρης κατάληψη και έλεγχος της νήσου. Οι δύο εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1956), η έκθεση της ΜΙΤ για επανάκτηση της Κύπρου και το «Στρατηγικό Βάθος» του Νταβούτογλου κωδικοποιούν, με εφιαλτική ενάργεια, την αρπακτική στοχοθεσία της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου. Οι Τούρκοι, ανεξαρτήτως ηγετών και ιδεολογιών, διατηρούν αταλάντευτα την ίδια, διαχρονικά, πολιτική στοχοθεσία για την τουρκοποίηση-ισλαμοποίηση του κυπριακού Ελληνισμού. Το ενδιαφέρον της Τουρκίας είναι καθαρά γεωπολιτικό και στρατηγικό – όχι οι Τ/κύπριοι – επειδή θεωρεί το νησί ως πολύτιμη στρατιωτική βάση άσκησης πολιτικής περιφερειακής και παγκόσμιας δύναμης.

Η ηγεσία της Κύπρου και της Ελλάδος – επειδή η Τουρκία θεωρεί και τις δύο ως ενιαίο εχθρικό χώρο – θα έπρεπε μετά την κολοβή, υδροκέφαλη ανεξαρτησία να συναποφασίσουν και να προσδιορίσουν μια μακράς πνοής στρατηγική αντιμετώπισης και ανακοπής της επιθετικής πολιτικής της Άγκυρας, δι’ όλων των μέσων. Αντ’ αυτού, πλεονάζουν οι φλυαρίες, οι πολιτικές φιλοδοξίες και ασυναρτησίες, το «άλλα αποφασίζομεν και άλλα πράττετε», οι εκατέρωθεν υπονομεύσεις, αλλοπρόσαλλες τοποθετήσεις, παχυλή και εγκληματική άγνοια του Τούρκου, της ιστορίας, της νοοτροπίας και της πολιτικής του. Το πραξικόπημα της χούντας άνοιξε διάπλατα την πόρτα στην τουρκική εισβολή, που άρχισε να προετοιμάζεται αμέσως μετά τον Νοέμβριο του 1967, με την αποχώρηση από την Κύπρο της πανίσχυρης ελληνικής μεραρχίας. Οι εγκληματικές ευθύνες του Μακαρίου, του ΑΚΕΛ και άλλων είναι ασήκωτες.

Τον Νοέμβριο του 1983, ο Τ/κ ηγέτης Ντενκτάς, κατ’ εντολήν της Άγκυρας, ανακηρύσσει την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», που οι ρίζες της ανευρίσκονται στο 1963 (14/9/1963, έγγραφο Ντενκτάς-Κουτσιούκ, που προειδοποιούσε τον Μακάριο με ανακήρυξη της «ΤΔΒΚ», αν προχωρούσε στην τροποποίηση του Συντάγματος). Πριν από τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, ο Ντενκτάς, καθ’ υποκίνηση των Εγγλέζων, ζητά διζωνική ομοσπονδία (12/8/1974), την οποία η ελληνική πλευρά αποδέχτηκε πρώτα διά της ομιλίας Κληρίδη στην γκαλερί «Αργώ» (6/11/1974) και στη συνέχεια στη σύσκεψη των Αθηνών (30/11-1/12/1974), υπό τον Καραμανλή και τον Μακάριο. Μετά το δημοψήφισμα του 2004 και τις συνομιλίες στο Crans Montana, η αγγλοτουρκοδιζωνική ομοσπονδία εξεμέτρησε το ζην. Οι Τούρκοι την απέρριψαν οριστικά και τα τελευταία τρία χρόνια απαιτούν αμετακίνητα λύση δύο κρατών και αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος.

Την εποχή του σχεδίου Ανάν είχα γράψει μιαν ανάλυση γιατί η Τουρκία δεν αποδέχεται τη διζωνική και στη δική της επικράτεια, διά της δημιουργίας δύο ζωνών, μίας τουρκικής και μίας κουρδικής, αφού οι Κούρδοι είναι η μεγαλύτερη εθνική ομάδα στη χώρα με υπολογιζόμενο πληθυσμό πέραν των 25 εκ. Η ελληνική πλευρά απορρίπτει σθεναρά λύση δύο κρατών και εμμένει γελοιωδώς στην τουρκοδιζωνική, που οδηγεί σε δύο συνιστώντα κρατίδια, διά της κατάλυσης – και όχι της μετεξέλιξης – της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία δεν την αναγνωρίζει και την θεωρεί ως «εκλιπούσα», διά του γνωστού εξ 105 σελίδων εγγράφου των Νταβούτογλου-Τσαβούσογλου (23/6/2014).

Μέχρι σήμερα, κανένας ηγέτης ή πολιτικός της Κύπρου δεν αντέδρασε στην τουρκική αξίωση, αντιστρέφοντάς την: Γιατί η Τουρκία δεν δέχεται τη δημιουργία δύο κρατών στην επικράτειά της, ενός τουρκικού και ενός κουρδικού; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, αλλά αυτόχρημα ρεαλιστικό. Στην Κύπρο η τ/κ μειονότητα είναι το 18% του πληθυσμού, η ελληνική πλειοψηφία είναι 82%. Ανόητοι και ευήκοοι ξένων, ηγέτες μας, σύρθηκαν στις τουρκικές αξιώσεις και δέχθηκαν εκ περιτροπής προεδρία, κατήργησαν την παγκόσμια αρχή ένας άνθρωπος, μία ψήφος και αναγνώρισαν στον Τούρκο εισβολέα και κλέφτη, δικαίωμα στις περιουσίες μας, εκτός πολλών άλλων ολέθριων υποχωρήσεων. Ο Πρόεδρος και η πολιτική ηγεσία γιατί δεν αντιστρέφουν τις τουρκικές αξιώσεις;

Όσα πολλά η Τουρκία απαιτεί να ισχύσουν για την τ/κ μειονότητα, γιατί δεν τα παραχωρεί και στους Κούρδους; Πριν από λίγο καιρό (3/5/2024) δημοσιεύτηκε (στο australianoutlook) μια ανάλυση από τον Δρα Loqman Radpey, με τίτλο: «Η προοπτική μιας λύσης δύο κρατών για το Κουρδιστάν». Οι Κούρδοι κατοικούν στα σύνορα με τη Ρωσία, Τουρκία, Ιράκ, Ιράν και Συρία. Από το 1980 το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα διεξάγει απελευθερωτικό αγώνα κατά της τουρκικής θηριωδίας-κατοχής. Εκατοντάδες κουρδικά χωριά εκθεμελιώθηκαν από τον τουρκικό στρατό. Δεκάδες χιλιάδες Κούρδοι και Τούρκοι σκοτώθηκαν. Στο τουρκικό Κουρδιστάν διεξάγεται εθνοκάθαρση και γενοκτονία.

Ο ξένος αναλυτής υποστηρίζει πως η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους στα σύνορα των πιο πάνω χωρών θα αποκαθιστούσε την ειρήνη και τη σταθερότητα σε αυτήν την περιοχή της Ευρασίας, θα καταπολεμούσε την τρομοκρατία, τη μετακίνηση και μετανάστευση πληθυσμών και θα τερμάτιζε αχρείαστες συγκρούσεις. Τέτοια προοπτική δεν συμφέρει στην Τουρκία επειδή εκμεταλλεύεται την παρουσία Κούρδων μαχητών στη ΒΔ Συρία και στο Βόρειο Ιράκ για να επεκτείνει την κατάκτηση συριακών και ιρακινών εδαφών και να δικαιολογεί συχνές εισβολές του τουρκικού στρατού. Έχει εκτοπίσει τους γηγενείς Κούρδους και, κατά το θλιβερό πρότυπο των κατεχομένων μας, εποικίζει αυτές τις περιοχές με Τουρκομάνους, Σύριους και άλλους υποταχτικούς της. Σε άλλη ανάλυσή του στο «The Middle East Forum Observer» (19/7/2024), ο ίδιος αναλυτής υποβάλλει στους Κούρδους να αντλήσουν μαθήματα από την τουρκική κατοχή της Κύπρου.

Μετά την δήθεν ειρηνική (!) εισβολή στη Συρία (Αύγουστος 2016 και Οκτώβριος 2019), η Τουρκία, κατά το πρότυπο των κατεχομένων μας, εγκαθίδρυσε δομές, υπηρεσίες και σύμβολα στις καταληφθείσες κουρδικές περιοχές με εκκαθάριση του αυτόχθονος πληθυσμού. Οι Τούρκοι δεν είναι αφελείς. Πρώτον, γνωρίζουν και δεν ξεχνούν ότι είναι εισβολείς-κατακτητές στην σημερινή Τουρκία. Δεύτερον, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία διασαλπίζει καθημερινά ότι θα υπερασπιστεί μέχρις εσχάτων την εδαφική ακεραιότητα ενός τόπου που δεν τους ανήκει. Τρίτον, δεν θα αποδεχτούν ποτέ τον εδαφικό διαμελισμό της χώρας και τη δημιουργία δύο κρατών, ενός τουρκικού και ενός κουρδικού. Δεν αντέχουν αυτόν τον εφιάλτη.

Η Τουρκία απαιτεί λύση δύο κρατών στην Κύπρο. Γιατί δεν την εφαρμόζει και στην επικράτειά της; Να ιδρυθούν ένα τουρκικό και ένα κουρδικό κράτος. Ουδείς Έλληνας ηγέτης έθεσε ποτέ τέτοιο θέμα στους Τούρκους, από ψοφοδεϊσμό και τουρκοφοβία. Για να μη χαλάσει το… κλίμα και να μη διαταραχθούν τα «ήρεμα νερά» των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Το Μόναχο, η Ουκρανία, η Μέση Ανατολή, δεν έχουν διδάξει τίποτε απολύτως στην ηγεσία του Ελληνισμού…

Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή