Μετά την οριστικοποίηση της εκλογής του Τζο Μπάιντεν στις ΗΠΑ στη χώρα μας αυξάνονται οι προσδοκίες για παρέμβαση των ΗΠΑ και των λοιπών συμμάχων υπέρ της Ελλάδας σε βάρος της Τουρκίας.
Η αλήθεια είναι πως η στάση των ΗΠΑ θα γίνει περισσότερο προβλέψιμη σε σχέση με την κατάσταση όπου ο πρόεδρος τις μεταμεσονύκτιες ώρες έκανε εξωτερική πολιτική μέσω twitter και άλλαζε τους υπουργούς Eξωτερικών και Άμυνας σαν τα πουκάμισα…
Οι προσδοκίες της κοινής γνώμης όμως είναι υπερβολικές. Οι ΗΠΑ πριν κάνουν οτιδήποτε εναντίον της Τουρκίας θα εξαντλήσουν τις προσπάθειες επαναπροσέγγισης της γείτονος, συμπαρασύροντας σε αυτήν τη στάση τις περισσότερες δυτικές χώρες, οι οποίες άλλο που δεν θέλουν…
Οι περισσότερες δυτικές χώρες δεν έχουν εδαφικές διαφορές με την Τουρκία και έχουν σημαντικές οικονομικές συναλλαγές και οφέλη τα οποία δύσκολα θα θυσιάσουν επειδή η Ελλάδα έχει εδαφικές διαφορές και δεν συναινεί σε κάποιο είδος συνεκμετάλλευσης και αποδοχής της τουρκικής ισχύος.
Όπως η Ευρώπη και οι ΗΠΑ βρίσκονται σε έναν λήθαργο παρόμοιο με αυτό που βρίσκονταν οι Δυτικοί τη δεκαετία του ’30 απέναντι στον Χίτλερ. Πιστεύουν πως μέσω του κατευνασμού μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις της Τουρκίας και να διαμορφώσουν μια πορεία της γείτονος η οποία θα συμπλέει με τα συμφέροντα της Δύσης.
Ο Ερντογάν και η Τουρκία όσο μπορεί θα συνεχίσει να εκμεταλλεύεται αυτήν τη “στραβομάρα” της Δύσης και επειδή πιστεύει πως η Τουρκία είναι ήδη μια σημαντική περιφερειακή δύναμη θα τους εκμεταλλεύεται όσο μπορεί μέχρι που να μην τους χρειάζεται άλλο.
Η απώλεια της υποστήριξης του Τραμπ ενδεχομένως να αναγκάσει τον Ερντογάν να αναπροσαρμόσει την τακτική του. Σε κάθε περίπτωση όμως θα συνεχίσει να υλοποιεί τα σχέδιά του λέγοντας στους δυτικούς αυτά που θέλουν να ακούσουν. Πως δηλαδή σε τρία θερμά μέτωπα τη Λιβύη, τη Συρία και την Αρμενία η Τουρκία είναι η μοναδική χώρα του ΝΑΤΟ που βρίσκεται απέναντι στη Ρωσία. Το πιθανότερο είναι πως ο εφησυχασμός θα κάνει τους δυτικούς να παραβλέψουν πως σε αυτά τα μέτωπα η Τουρκία είναι δίπλα στην Ρωσία αφού κατόπιν συνεννόησης διαμοιράζουν τα ίματιά τους.
Η Ελλάδα αντί να συνεχίσει τον ύπνο του δικαίου εκτρέφοντας συνταξιούχους και πελάτες του Δημοσίου θα πρέπει να εντατικοποιήσει την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος των ενόπλων της δυνάμεων.
Η Ελλάδα θα πρέπει να στηρίξει πολιτικές δυνάμεις στη Γερμανία όπως π.χ. οι Πράσινοι που ζητούν εμπάργκο όπλων στην Τουρκία αλλά και ο Μάνφρεντ Βέμπερ που ζητάει επιβολή κυρώσεων.
Η Ελλάδα θα πρέπει να έρθει πιο κοντά με δυνάμεις όπως το κόμμα του Αυστριακού πρωθυπουργού Κουρτς ο οποίος ζητάει μέτρα και κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας καθώς διαβλέπει το ρόλο της στη χειραγώγηση των μουσουλμάνων μεταναστών στην Ευρώπη.
Η Ελλάδα έχει συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. και θα πρέπει να εξαντλήσει τα περιθώρια πιέσεων προς αυτούς τους θεσμούς σε σχέση με την Τουρκία.
Θα πρέπει να συνεχίσει την εμβάθυνση των τοπικών συμμαχιών με Ισραήλ, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και Ε.Α.Ε. κλπ που σε αυτήν τη φάση αντιμετωπίζουν την ίδια απειλή.
Ο μοναδικός πραγματικός σύμμαχος επειδή η ενίσχυση της Τουρκίας πλήττει τα δικά του συμφέροντα στην περιοχή είναι η Γαλλία. Η Γαλλία ακόμη με βάση το ισοζύγιο οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος είναι σε θέση να περιορίσει την Τουρκία. Η βασική επιδίωξη της Ελλάδας θα πρέπει να είναι μια αμυντική συμφωνία με την Γαλλία με οποιοδήποτε αντάλλαγμα.
Η απάντηση στο δίλημμα τέσσερες φρεγάτες με βεληνεκές πλήγματος τα 100 χλμ ή δυο με βεληνεκές τα 400 χλμ είναι προφανής. Κάποτε ένα μόνο θωρηκτό το Αβέρωφ έκανε τη διαφορά στο Αιγαίο…
Για τη συνέχεια Capital
