Ακολουθήστε μας

Τουρκία

Διαβαθμισμένη έκθεση της ΜΙΤ αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο η Τουρκία πλαισίωσε έναν πράκτορα ως υποτιθέμενο δολοφόνο του Ρώσου πρέσβη

Δημοσιεύτηκε

στις

 Το τουρκικό κράτος “κουκούλωσε” το θέμα της δολοφονίας του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα

Abdullah Bozkurt

Μια απόρρητη έκθεση πληροφοριών της Τουρκίας εκκαθάρισε αποτελεσματικά έναν πρώην υπάλληλο από σοβαρές κατηγορίες κατηγορούμενων για εισαγγελικό ρόλο σχετικά με τη φερόμενη συμμετοχή του στη δολοφονία του Ρώσου πρέσβη Andrei Karlov τον Δεκέμβριο του 2016.

Η διαβαθμισμένη έκθεση εσωτερικής επιθεώρησης, που ελήφθη από την Nordic Monitor, δεν έλεγε ούτε μια λέξη για την εικαζόμενη συνενοχή του πρώην υπαλλήλου Vehbi Kürşad Akalın στη συνέχιση της δολοφονίας του Ρώσου απεσταλμένου από τζιχαντιστή Τούρκο αστυνομικό. Η έκθεση 22 σελίδων, με σφραγισμένο αρχείο, περιελάμβανε βαθιές πληροφορίες σχετικά με τον Akalın, έναν υπάλληλο χαμηλού επιπέδου της Εθνικής Οργάνωσης Πληροφοριών (MIT) που απολύθηκε λόγω των φερόμενων δεσμών του με το κίνημα του Gülen.

«Στις 23 Μαρτίου 2018, κατόπιν αιτήματος του εισαγγελέα κατά τη φάση της έρευνας, η MIT έστειλε μια αναφορά για εμένα. … Δεν υπάρχει τίποτα για μένα σχετικά με τη δολοφονία », δήλωσε ο Akalın στην επιτροπή δικαστών στο 2ο Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο της Άγκυρας στις 17 Ιανουαρίου 2020. 

«Όλες οι λειτουργίες που έχω κάνει στον υπολογιστή μου από την ημέρα που άρχισα να εργάζομαι στο πρακτορείο έχουν πιθανώς εξεταστεί διεξοδικά από την MIT. Ως αποτέλεσμα, δεν έχει βρεθεί ποτέ καμία σταθερή ένδειξη κατασκοπείας;. Εάν είχε ανακαλυφθεί, η έκθεση του συμβουλίου ελέγχου δεν θα είχε διαβαστεί. Δεν υπάρχουν πληροφορίες που να υποδηλώνουν ότι κατασκοπεύαμε είτε τη συνωμοσία δολοφονίας του πρέσβη είτε άλλα ζητήματα που σχετίζονται με την αποστολή μου, επειδή απλά δεν υπάρχουν τέτοια δεδομένα », είπε στο δικαστήριο σε άλλη ακρόαση στις 4 Σεπτεμβρίου 2020.

Testimony of Vehbi Kürşad Akalın in court

Οι αποκαλύψεις δημιουργούν υποψίες για την αξιοπιστία της έρευνας για τη δολοφονία του Ρώσου πρέσβη και ενίσχυσαν περαιτέρω την άποψη ότι η κυβέρνηση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προσπαθούσε να απομακρύνει την υπόθεση από φιλοκυβερνητικές τζιχαντιστικές ομάδες και ριζοσπαστικές προσωπικότητες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ριζοσπαστικοποίηση του νεαρού αστυνομικού, Mevlüt Mert Altıntaş.

Η έκθεση επιθεώρησης της MIT κατέληξε ακόμη στο συμπέρασμα ότι οι βασικές πληροφορίες και ο κύκλος φίλων του Akalın δεν επέτρεψαν στον οργανισμό να καταθέσει ποινική καταγγελία εναντίον του, δεδομένου ότι οι πληροφορίες «προφορικές» που έστειλε η αστυνομία σχετικά με αυτόν δεν δημιούργησαν ισχυρούς οδηγούς που θα επιβιώσουν από έλεγχο δικαστηρίου. Η έκθεση της MIT υπογράμμισε ότι δεν βρήκε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι συνεργάστηκε με το κίνημα Gülen.

Ο Akalın υπέβαλε επανειλημμένα προτάσεις στο δικαστήριο ζητώντας τους να διατάξουν την αστυνομία να αποκαλύψει την πηγή πληροφοριών που ισχυρίστηκαν ότι συνδέονται με το κίνημα του Gülen και οι οποίες κοινοποιήθηκαν προφορικά στην υπηρεσία. Οι δικαστές απέρριψαν το αίτημά του. Σημείωσε ότι δεν υπήρχε καμία καταγραφή για το ποιος είπε τι, πότε και πού, αλλά ολόκληρη η ζωή του ανατράπηκε πάνω από αυτή την δια στόματος επικοινωνία.

Προφανώς, η MIT ανέφερε ότι η πηγή της φερόμενης σχέσης του Akalın με το κίνημα προήλθε από την αστυνομία, όχι σε γραπτή μορφή αλλά προφορικά. Στο τέλος ο οργανισμός αποφάσισε να μην βασίσει την απόφασή του σε αυτές τις πληροφορίες.

Οι μόνες καταγεγραμμένες πληροφορίες για αυτόν προήλθαν από έναν ύποπτο που ονομάζεται Hüseyin Kötüce ένα μήνα μετά την αναστολή του Akalın από την ΜΙΤ. Αποδείχθηκε ότι η δήλωση του Kötüce δημιουργήθηκε μετά την απαγωγή, τον βασανισμό και τη διατήρηση σε μια μαύρη τοποθεσία που διευθύνεται από την MIT στην Άγκυρα. Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Kötüce, ο οποίος κατηγορήθηκε για τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με τον Ρώσο πρέσβη από τον Akalın, αποκάλυψε πώς αναγκάστηκε να υπογράψει την προετοιμασμένη δήλωση για να ενοχοποιήσει τον Akalın, κατέθεσε ότι δεν γνώριζε καθόλου τον πράκτορα της MIT και επανέλαβε τις προηγούμενες δηλώσεις του λαμβάνονταν σαφώς υπό πίεση.

Η έκθεση έρευνας της MIT σημείωσε επίσης ότι ο Akalın δεν είχε καμία ευκαιρία να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια στις κατηγορίες κατά τη διάρκεια μιας διοικητικής έρευνας της MIT, υποδηλώνοντας ότι η απόφαση να τον απολύσουν και να τον κάνουν αποδιοπομπαίο τράγο στην υπόθεση δολοφονίας είχε ληφθεί εκ των προτέρων. Δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας υποτιθέμενος άντρας στον οποίο η κυβέρνηση θα μπορούσε να καταγγείλει σοβαρές κατηγορίες στην υπόθεση δολοφονίας, να εκτρέψει την έρευνα μακριά από ανθρώπους που είναι κοντά στην κυβέρνηση και τους αποδιοπομπαίους αντιπάλους του Ερντογάν στην ομάδα Gülen.

Conclusion page of top-secret MIT report admitting that no solid evidence was found to warrant a criminal investigation into Vehbi Kürşad Akalın over his alleged affiliation with the Gülen movement

Η απασχόλησή του στην MIT δείχνει ότι ο Akalın δεν ήταν στην πραγματικότητα ανώτερος αξιωματικός πληροφοριών. Ήταν ένας αρχάριος σε μια θέση εισόδου και εργαζόταν ως βοηθός στο ρωσικό γραφείο. Πριν από την ένταξή του στο γραφείο στην ηλικία των 26 στις 21 Απριλίου 2014, είχε εργαστεί για λίγο στο Υπουργείο Παιδείας, ακολουθούμενο από μια θέση εισόδου στο Υπουργείο Εξωτερικών για οκτώ ή εννέα μήνες.

Όταν μια πρόσκληση πρόσληψης προήλθε από το πρακτορείο κατασκοπείας, αγωνίστηκε στις εξετάσεις πέρασε. Του δόθηκε ο κωδικός ταυτότητας πρακτορείου M-12640 και άρχισε να εργάζεται. Μετά την εκπαίδευσή του, ανατέθηκε στο γραφείο της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2015.

Είναι αρκετά ενδιαφέρον ότι ο Akalın ήταν μέλος της ομάδας που διερεύνησε τη δολοφονία και κοίταξε το προφίλ του δολοφόνου. Τόνισε πώς ο αστυνομικός ριζοσπαστικοποιήθηκε γρήγορα από πολλούς ιμάμηδες και είχε στείλει κεφάλαια σε ριζοσπαστικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συνδέονται με την Αλ Κάιντα. Οι ιμάμηδες και οι ριζοσπαστικές οργανώσεις ήταν κοντά στην κυβέρνηση, ενώ ορισμένοι εργάζονταν με επίσημη ιδιότητα στη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων (Diyanet). Απολύθηκε στις 13 Ιουνίου 2017 και φυλακίστηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2017.

Prosecutor’s indictment reveals that a background check on Akalın and his first-degree relatives did not indicate that he was in any way linked to the Gülen movement

Οι ισχυρισμοί του εισαγγελέα κατέρρευσαν όταν ξεκίνησε η δίκη και βασικοί κατηγορούμενοι επανέλαβαν τις προηγούμενες δηλώσεις τους, οι οποίες εξήχθησαν υπό πίεση και υπέβαλαν ιατρικές αναφορές για να αποδείξουν ότι είχαν υποστεί βασανιστήρια και κακομεταχείριση έως ότου συμφώνησαν να υπογράψουν ψευδείς δηλώσεις. Πολλοί μάρτυρες της κυβέρνησης δεν εμφανίστηκαν για αντεξέταση παρά τις επανειλημμένες προτάσεις των δικηγόρων και των κατηγορουμένων. Όσοι εμφανίστηκαν στο δικαστήριο παρείχαν αντικρουόμενες δηλώσεις, ενώ μερικοί επανάλαβαν εκ νέου προηγούμενες δηλώσεις που είχαν δώσει στην αστυνομία.

Υπάρχουν πολλά αποδεικτικά στοιχεία στο φάκελο της υπόθεσης που δείχνουν ότι ο δολοφόνος ήταν στην πραγματικότητα τζιχαντιστής, παρακολούθησε κύκλους προσευχής που διοργάνωσε ο κυβερνητικός κληρικός Νουρεττίν Γιλντζίζ και είχε επαφές  με γνωστούς μαχητές της Αλ Κάιντα. Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν διερεύνησε τις προσωπικότητες της Αλ Κάιντα που είχαν συνεργαστεί με τον δολοφόνο. Αποκαλύφθηκε επίσης ότι η κυβέρνηση Ερντογάν επιβράβευσε τον δολοφόνο με χρηματικό μπόνους.

Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος

πηγή: nordicmonitor

Αιγαίο

“Συμφωνία – ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ – των Αθηνών”!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η Τoυρκία κατήγγειλε την Ελλάδα για την πρόθεση της Αθήνας να ανακηρύξει δύο θαλάσσια πάρκα (ανεμογεννητριών)!
Και φτάσαμε στο σημείο η Τουρκία να κατηγορεί την Ελλάδα, ότι προσπαθεί να δημιουργήσει «τετελεσμένα» – η Ελλάδα! – σε θαλάσσιες περιοχές που αποτελούν «ανοιχτές διαφορές» μεταξύ των δύο κρατών…
Να σημειωθεί ότι από τα δύο αυτά πάρκα το ένα βρίσκεται στο… Ιόνιο (όπου δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε «ανοιχτή διαφορά» με την Τουρκία), ενώ το άλλο βρίσκεται στο Αιγαίο, και εκτείνεται από δυτικά της Μήλου ως τη Νίσυρο, δηλαδή εντεύθεν της μέσης γραμμής του Αιγαίου!
Κι όλα αυτά, ενώ έχουμε υπογράψει, πριν τέσσερις μήνες υποτίθεται, «Συμφωνία περί Φιλίας» με την Τουρκία, την περιβόητη η «Συμφωνία των Αθηνών»!
Την οποία τώρα μας καταγγέλλουν ότι την «παραβιάζουμε», λέει!
Πώς είναι δυνατόν να “παραβιάζουμε” μια Συμφωνία που ΔΕΝ είναι “δεσμευτική”; Για τίποτα και κανένα από τα δύο μέρη;
* Πρώτον να σημειώσουμε ότι «τετελεσμένα» (fait accompli, στη διπλωματική γλώσσα) ονομάζονται πρωτοβουλίες ενός κράτους που ξεπερνούν τα όρια δικαιοδοσίας της κυριαρχίας του ή των κυριαρχικών του δικαιωμάτων, και επιβάλλονται χωρίς προηγούμενες διαπραγματεύσεις με άλλα «ενδιαφερόμενα» κράτη…
Η δημιουργία αιολικών πάρκων μέσα στην ελληνική αιγιαλίτιδα ζώνη ή μέσα σε θαλάσσιες ζώνες ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων – και μάλιστα σε περιοχές στις οποίες κανένα άλλο κράτος δεν μπορεί να διεκδικήσει κυριαρχικά δικαιώματα – ΔΕΝ είναι πολιτική “επιβολής τετελεσμένων»!
Είναι άσκηση κυριαρχίας ή άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Για την οποία δεν οφείλει να διαβουλευτεί με κανένα άλλο κράτος…
Αντίθετα, «τετελεσμένα» έχουμε όταν η Τουρκία κηρύσσει την «Γαλάζια Πατρίδα» και καταπατά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε συμφωνία με την «κυβέρνηση» της Λιβύης (Τουρκολυβικό μνημόνιο) παραβιάζοντας το Δίκαιο της Θάλασσας. Και μάλιστα με τρόπο ώστε τελικά, τη “Συμφωνία” αυτή, ΔΕΝ την αναγνωρίζει κανένα άλλο κράτος!
ΟΥΤΕ καν το Κοινοβούλιο της Λιβύης!
ΟΥΤΕ το Ανώτατο Δικαστήριο της Λιβύης…
Έχουμε λοιπόν, μια χώρα – την Τουρκία – που επιβάλλει η ίδια «τετελεσμένα» σε βάρος μας, να κατηγορεί… εμάς, ότι εμείς προσπαθούμε, λέει, να επιβάλλουμε “τετελεσμένα” σε περιοχές που έτσι κι αλλιώς είναι δικές μας ή δικής μας δικαιοδοσίας…
Και πάντως, περιοχές όπου εκείνοι δεν έχουν κανένα λόγο.
* Αυτά παθαίνουν όσοι υπογράφουν «Συμφωνίες περί Φιλίας» με γείτονες τους που επιβάλλουν τετελεσμένα σε βάρος τους. Τελικά έρχονται οι… «φίλοι» μας και κατηγορούν εμάς ότι εμείς επιβάλλουμε τετελεσμένα σε βάρος τους, πάνω στα δικά μας!
Εκεί που μας χρώσταγαν μας παίρνουν και το βόδι…
Αυτά παθαίνουν όσοι βιάζονται να υπογράψουν «Συμφωνίας περι Φιλίας» χωρίς προηγουμένως να απαιτήσουν την άρση των τετελεσμένων του αντιπάλου.
Ουσιαστικά έρχονται οι Τούρκοι και ασκούν βέτο σε οποιαδήποτε ελληνική απόφαση στις θαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας. Παντού!
* Στην αρχή με τη λεγόμενη “Συμφωνία των Αθηνών” “ξεπλύναμε” την Τουρκία – αφού η διεθνής κοινότητα διαπίστωσε ότι διακηρύσσουμε τη «φιλία» μας με χώρα που δημιουργεί τετελεσμένα σε βάρος μας! Άρα διαμηνύσαμε στη διεθνή κοινότητα, να ΜΗ αντιμετωπίζει την Τουρκία ως “αναθεωρητική δύναμη” ή ως “επιθετική χώρα”!
Και τώρα διαπιστώνουμε ότι η ΜΗ δεσμευτική αυτή Συμφωνία μας δένει τα χέρια παντού (κατά της ερμηνεία της Άγκυρας), ακόμα και πάνω στις ζώνες των αδιαμφισβήτητα δικών μας κυριαρχικών δικαιωμάτων!
Αν αυτό δεν είναι ΑΠΟΤΥΧΙΑ εξωτερικής Πολιτικής, τι είναι;
* Υπάρχει και συνέχεια όμως: Η Ελλάδα «απάντησε» εμμέσως ότι το θέμα δεν είναι «διμερές», είναι… “Ευρωπαϊκό”, λέει, αφού με τα Αιολικά θαλάσσια πάρκα (τα οποία θα χρηματοδοτήσει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης) η Ελλάδα εφαρμόζει την Ευρωπαϊκή Περιβαλλοντική Πολιτική για την «Πράσινη Μετάβαση».
Η αλλιώς: Τρία πουλάκια κάθονταν και μάσαγαν τομπάκο!
— Πρώτον η υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων είναι ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ εθνικό θέμα για κάθε χώρα μέλος της Ένωσης.
Οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΔΕΝ έχουν «υποχρέωση» ΟΥΤΕ «αυτόματη δικαιοδοσία» να υπερασπιστούν την κυριαρχία ή τα κυριαρχικά δικαιώματα ενός κράτους-μέλους, όταν απειλούνται από ένα γειτονικό ΜΗ μέλος της Ένωσης.
Αν, όμως, η χώρα-μέλος που θίγεται διαμαρτυρηθεί και αντιδράσει στα «τετελεσμένα» του «καταπατητή», τότε η Ενωμένη Ευρώπη έχει την υποχρέωση να συμπαρασταθεί στο κράτος-μέλος. Και η «συμπαράσταση» αυτή δεν είναι «αυτόματη», είναι συνήθως κατόπιν πολλών «διαβουλεύσεων» μεταξύ των υπολοίπων κρατών-μελών, και πάντως πουθενά δεν προβλέπεται έμπρακτη ή, πολύ περισσότερο, στρατιωτική συμπαράσταση.
Όπως στην περίπτωση του Τουρκολυβικού μνημονίου – που θίγει ανοιχτά την Ελλάδα – η Ευρωπαϊκή Ένωση δήλωσε τελικά ότι ΔΕΝ το θεωρεί «νόμιμο» (γιατί δεν είναι), αλλά πέραν αυτού ΔΕΝ έκανε τίποτα για να το ακυρώσει.
Και στους δύο κύκλους διεθνών διαπραγματεύσεων για το Λιβυκό, η Τουρκία κλήθηκε να συμμετάσχει, ενώ την Ελλάδα, που ευθέως θίγεται από το Τουρκολυβικό Μνημόνιο οι ευρωπαίοι εταίροι ΔΕΝ την προσκάλεσαν καν…
Συνεπώς, όταν θίγονται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, το πρόβλημα είναι πρωτίστως ΔΙΚΟ μας! Κι αν αντιδράσουμε σοβαρά, ίσως μπορούμε να περιμένουμε κάποιου είδους «συμπεράσταση» από τους εταίρους μας. Αλλά, αν δεν αντιδράσουμε και απλώς “μεταθέσουμε την ευθύνη” στους εταίρους μας, αυτοί ΔΕΝ πρόκεται να αντιδράσουν!
Όπως φαίνεται, έχουμε βρει ένα τρόπο, ευσχήμως, να απεμπολήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
— Όσον αφορά την «Πράσινη Μετάβαση», οι Τούρκοι δεν λένε να ΜΗ γίνουν αιολικά πάρκα. Απλώς επιμένουν ότι θα πρέπει η Ελλάδα να διαπραγματευθεί προηγουμένως μαζί τους το ποιός θα έχει την εκμετάλλευσή τους, ακόμα κι αν ανήκουν σε περιοχές (δυτικά της Μήλου – στη Φαλκονέρα – δηλαδή απέναντι από τις ακτές της Πελοποννήσου) όπου ουδείς αμφισβήτησε ποτέ την Ελληνική δικαιοδοσία.
Και δημιουργούν προηγούμενο, για να τους “χρωστάμε”!
Δηλαδή για να μας πούν αύριο, ότι εντάξει, δεχθήκαμε να ασκήσετε τα δικά σας κυριαρχικά δικαιώματα… έξω από τις ακτές της Πελοποννήσου, τώρα κι εσείς πρέπει να δεχθείτε ότι κι εμείς θα ασκήσουμε κυριαχικά δικαιώματα (που το Διεθνές Δίκαιο ΔΕΝ τους τα αναγνωρίζει) γύρω από τα Ελληνικά νησιά στο Ανατολικό Αιγαίο, ή ανατολικά της Κρήτης ή νοτίως του Καστελλόριζου. Όπου όλοι οι διεθνείς Χάρτες οι οποίοι αποτυπώνουν το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπουν ότι ισχύει η Ελληνική Δικαιοδοσία.
Μ’ άλλα λόγια, μας λένε να μοιράσουν μαζί μας… τα δικά μας! Να μας αφήσουν κάποιο μέρος των δικών μας, κι ύστερα εμείς να δεχθούμε να καταπατήσουν όλα τα υπόλοιπα – επίσης ΔΙΚΑ μας!
Εκεί οδηγεί, μεταξύ πολλών άλλων, και η «Συμφωνία των Αθηνών», που μόλις προ τετραμήνου υπογράψαμε!
Αυτό ΔΕΝ ονομάζεται «Πολιτική αρχών». Αυτό ονομάζεται ΜΗ Πολιτική!
Ή ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ από την (Εξωτερική) Πολιτική…
Η Πολιτική δεν αφορά ποιες «αρχές» θα διακηρύσσουμε διεθνώς. Αλλά πώς προασπιζόμαστε τα εθνικά μας συμφέροντα.
Αν υποστηρίζουμε τις σωστές «αρχές», αλλά όταν απειλούμαστε μεταθέτουμε την ευθύνη σε άλλους, τότε απλώς ΔΕΝ έχουμε Πολιτική…

Ως γνωστόν, με ευχές και με “αρχές”… δεν βάφονται αυγά!

* Κάποιοι δικοί μας μιλούν για “αποκλιμάκωση” ως μόνιμη επιδίωξη της Εξωτερικής μας Πολιτικής.
Η “αποκλιμάκωση” είναι ένας στιγμιαίος χειρισμός, σε μια κρίσιμη στιγμή. ΔΕΝ είναι “Πολιτική”.
Αν διακηρύσσεις ότι επιδιώκεις μονίμως την “αποκλιμάκωση”, ουσιαστικά παρακινείς τους απέναντι να κλιμακώνουν συνεχώς εναντίον σου, ώστε εσύ να “αποκλιμακώνεις” υποχωρώντας – κι έτσι να κερδίζουν σε βάρος σου χωρίς να ρίχνουν σφαίρα και χωρίς να διακινδυνεύουν το παραμικρό! Με διαρκείς εκφοβισμούς σε βάρος σου, χωρίς ρίσκο (by fright, not by fight).
* Οι δικοί μας μιλάνε ακόμα για “εξομάλυνση” των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ως μόνιμη πολιτική επιδίωξη.
Μπορεί να υπάρχει “εξομάλυνση” με μια Τουρκία που διεκδικεί όλο και περισσότερο και συνεχώς κλιμακώνει τις έμπρακτες προκλήσεις της και τα τετελεσμένα της σε βάρος μας;
Το ζητούμενο της Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής είναι ΠΩΣ θα εξουδετερώσουμε την τουρκική προκλητικότητα και τον τουρκικό αναθεωρητισμό, όχι πώς θα… “εξομαλύνουμε” τις σχέσεις μας με τον τουρκικό “αναθεωρητισμό”.
* Και το πιο γελοίο απ’ όλα είναι όταν προσπαθούμε εμείς, εδώ, στην Ελλάδα, να “δικαιολογήσουμε” τις τωρινές τουρκικές προκλήσεις, αποδίδοντάς τις στους εσωτερικούς πολιτικούς ανταγωνισμούς μέσα στην Τουρκία.
Δηλαδή, λένε κάποιοι δικοί μας, μη δίνετε σημασία και μη “τσιμπάτε”, δεν τα εννοούν αυτά οι Τούρκοι. Τα λένε μόνο για εσωτερική κατανάλωση…
— Πριν τις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές, μας έλεγαν ότι οι ΝΟΤΑΜ που έβγαιναν για την αποστρατιωτκοποίηση των νησιών μας ήταν προεκλογικό πυροτέχνημα γιατί ανέβαινε η υποψηφιότητα Ιμάμογλου…
— Μετά τις εκλογές, μας λένε πως οι ενστάσεις της Τουρκίας για τα αιολικά πάρκα έξω από τη Μήλο, οφείλονται στο ότι έχασε ο Ερντογάν τις αυτοδιοικητικές εκλογές (τις οποίες είχε χάσει και πριν τέσσερα χρόνια, επίσης)…
Γενικώς αν τους πιστέψουμε, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν τα “εννοεί” η Τουρκία. Όλα τα κάνει για “εσωτερικούς λόγους”, λέει…
Εκείνο που τους διαφεύγει είναι ότι και το βασικό κόμμα της Αντιπολίτευσης στην Τουρκία, το Ρεπουμπλικανικό, είναι εξ ίσου προκλητικό και επιθετικό έναντι της Ελλάδας. Όπως και το άλλο κόμμα της Αντιπολίτευσης, το λεγόμενο “Καλό Κόμμα”…
Συνεπώς η επιθετικότητα κατά της Ελλάδας είναι ΚΟΙΝΟ σημείο σύγκλισης ανάμεσα στην κυβέρνηση Ερντογάν και στην Αντιπολίτευσή του.
Κι εμείς εδώ καθησυχάζουμε εαυτούς και αλλήλους, ότι όλες αυτές οι δηλώσεις γίνονται “για εσωτερικούς λόγους”, λέει, και να μην τις παίρνουμε στα σοβαρά…
Οι επιθετικές δηλώσεις κατά της Ελλάδας, απ’ ΟΛΟΚΛΗΡΗ την πολιτική ηγεσία της χώρας, διαμορφώνουν τις προσδοκίες του Τουρκικού λαού και την μακροχρόνια Πολιτική της χώρας απέναντί μας.
Αντίθετα η υποβάθμιση και η αγνόησή τους, εκ μέρους της δικής μας ηγεσίας, απλώς δείχνει ότι εμείς ΔΕΝ έχουμε καμία απολύτως πολιτική απέναντι στην Τουρκία.
Τώρα μάλιστα συρόμαστε και στην αιχμαλωσία.
Διότι όταν εν ονόματι μιας ΜΗ δεσμευτικής “Συμφωνίας περί Φιλίας”, η Τουρκία διατυπώνει ενστάσεις για αιολικά πάρκα έξω από τις ακτές της Πελοποννήσου, αυτό σημαίνει ότι έχουμε σιωπηλώς αποδεχθεί να ΜΗΝ κάνουμε απολύτως τίποτα, οπουδήποτε, αν δεν τους ρωτήσουμε. Αν δεν πάρουμε την άδειά τους.
Για να εκμεταλλευτούμε τα δικά μας πρέπει να τους παραχωρήσουμε κάποια άλλα – επίσης δικά μας – κάπου αλλού.
Αυτό δεν είναι Συμφωνία περί Φιλίας. Είναι εύσχημη Συνθηκολόγηση.
Αυτό δεν είναι “Συμφωνία των Αθηνών”.
Είναι μάλλον, Συμφωνία ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ των Αθηνών…
Συνέχεια ανάγνωσης

Άγγελος Χωριανόπουλος

Future Warfare: Πρώτη πτήση του Τουρκικού ΑΝΚΑ-3 ετοιμάζεται στα τέλη του έτους

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η Turkish Aerospace Industries (TAI) ετοιμάζεται για την πρώτη πτήση του τελευταίου της Μη Επανδρωμένου Αεροσκάφους μάχης Anka-3, μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Με μια σχεδιαστική φιλοσοφία που κληρονομεί από την καταγωγή του ANKA, το Anka-3 εξελίσσεται ως ένα μη επανδρωμένο εναέριο όχημα μάχης (UCAV) που διαθέτει αρκετά χαμηλό ηλεκτρομαγνητικό αποτύπωμα σύμφωνα με την εταιρεία.

Ο σχεδιασμός του δεν περιλαμβάνει συμβατική ουρά στο οπίσθιο μέρος με σκοπό να μειώσει το πιθανό ηλεκτρομαγνητικό και οπτικό αποτύπωμα. Η ικανότητα του μη επανδρωμένου αεροσκάφους να κινητοποιείται γρήγορα και να διατηρεί μεγάλους χρόνους πτήσης σε μεγάλα ύψη υπογραμμίζει τη στρατηγική χρησιμότητά του σε πολλαπλά προφίλ αποστολών.

Να σημειωθεί πως η τουρκική αμυντική βιομηχανία προετοιμάζει τα αεροσκάφη ANKA-3 και KAAN για τις πρώτες τους πτήσεις στα τέλη του Δεκεμβρίου. Το ANKA-3, το οποίο θα λειτουργεί συνεργατικά με το μαχητικό KAAN, χαρακτηρίζεται από χαμηλή ορατότητα, υψηλή ταχύτητα και αυξημένο ωφέλιμο φορτίο χάρης τα υλικά RAM που χρησιμοποιεί.

Το ANKA-3, μετά από δομικές και υποσυστημικές βελτιώσεις, θα πραγματοποιήσει την παρθενική του πτήση πριν από το τέλος του έτους. Τα πρωτότυπα ANKA-3 και KAAN θα πραγματοποιήσουν τις πρώτες τους πτήσεις (χωρίς την επιχειρησιακή/επίσημη βαφή), όπως ακριβώς και τα HÜRJET.

Συνέχεια ανάγνωσης

Συρία

Πώς προχωρά η τουρκο-συριακή επανασυμφιλίωση

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Του Κώστα Ράπτη

Το 2022 έληξε με έναν διπλωματικό σεισμό – που με τη σειρά του ολοκληρώνει έναν μεγαλύτερο χρονικό κύκλο δέκα ετών: η επανασυμφιλίωση της Τουρκίας του Ταγίπ Ερντογάν με τη Συρία του Μπασάρ αλ Άσαντ αποδεικνύεται ότι προχωρά, χάρη στη ρωσική διαμεσολάβηση, με ρυθμούς ταχύτερους του αρχικώς αναμενόμενου.

Οι αρχηγοί των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας και της Συρίας είχαν κάνει την προεργασία τους πολύ διακριτικά. Και την περασμένη Τετάρτη συνόδευσαν στη Μόσχα τους υπουργούς Άμυνας των χωρών τους για την πρώτη πολιτική επαφή των δύο πλευρών μετά το ξέσπασμα της λεγόμενης “Αραβικής Άνοιξης” το 2011 και τη διακοπή των τουρκοσυριακών διπλωματικών σχέσεων το επόμενο έτος.

Το ότι εν μέσω της ουκρανικής περιπέτειας ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού είχε το περιθώριο να φιλοξενήσει μια τέτοια συνάντηση δείχνει πόση σημασία εξακολουθεί να αποδίδει η Μόσχα στο συριακό μέτωπο (όπου εμπλέκεται στρατιωτικά από το 2015), αλλά και πόση σημασία αποδίδουν στον ρόλο της οι συνομιλητές της στην περιοχή.

Για τη συνέχεια Capital

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή