Ακολουθήστε μας

Γερμανία

Τι ρόλο παίζει η Γερμανία στην αντιπαράθεση ΗΠΑ – Κίνας

Δημοσιεύτηκε

στις

Του Hal Brands

Όπως βαδίζει η Γερμανία, έτσι βαδίζει και η Ευρώπη – κι αυτό αποτελεί μια πραγματική πρόκληση για τις ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Δυτική Γερμανία ήταν ο πλέον κομβικής σημασίας Ευρωπαίος σύμμαχος της Αμερικής. Σήμερα, το Βερολίνο ηγείται ενός ευρωπαϊκού συνασπισμού που πιθανόν να κρατά στα χέρια του την κρίσιμη “ψήφο” στη γεωπολιτική “ψηφοφορία” για την ηγεμονία είτε των ΗΠΑ είτε της Κίνας.

Ωστόσο, η κυβέρνηση της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ αναζητεί περισσότερο μια στρατηγική “ισαπόσταση” μεταξύ των δύο πλευρών παρά μια στρατηγική ευθυγράμμιση με μία εξ αυτών. Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργεί μεγάλη αβεβαιότητα σχετικά με την ευρεία συμμαχία του ελεύθερου κόσμου που τόσο χρειάζονται οι ΗΠΑ.

Είναι δύσκολο να εκφράσει κανείς με λόγια τη στρατηγική σημασία της Γερμανίας. Το Βερολίνο δεν είναι σε καμία περίπτωση εφάμιλλο σε δύναμη με το Πεκίνο, ωστόσο, σε μια αναμέτρηση ΗΠΑ-Κίνας, η Ευρώπη αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη εναπομένουσα συσσωμάτωση οικονομικής δύναμης, τεχνολογικής καινοτομίας, δημοκρατικών αξιών και στρατιωτικών δυνατοτήτων στον κόσμο.

Οποιαδήποτε στρατηγική των ΗΠΑ για τον περιορισμό της επιρροής της Κίνας σε διεθνείς οργανισμούς, την αντίσταση στον οικονομικό καταναγκασμό εκ μέρους της ή για τη διατήρηση της κυριαρχίας των δημοκρατιών σε τεχνολογίες από την τεχνητή νοημοσύνη έως τις τηλεπικοινωνίες των δικτύων 5G, απαιτεί ισχυρή διατλαντική συνεργασία.

Η υπονόμευση από Τραμπ και… Μέρκελ

Η Γερμανία μπορεί να “ξεκλειδώσει” αυτήν τη συνεργασία, δεδομένης της οικονομικής της κυριαρχίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός ήταν ένας βασικός λόγος για τον οποίο ο αντιφατικού χαρακτήρα ανταγωνισμός του Ντόναλντ Τραμπ έναντι της Μέρκελ έμοιαζε τόσο αυτοκαταστροφικός για τις ΗΠΑ.

Ωστόσο, ο Τραμπ δεν είχε το μονοπώλιο της καταστροφικής για τις διμερείες σχέσεις συμπεριφοράς. Τον Δεκέμβριο του 2020, η Μέρκελ προχώρησε στα γρήγορα σε μια επενδυτική συμφωνία Ευρώπης – Κίνας, ενώ αρνήθηκε επίσης να αποκλείσει την Huawei από τα δίκτυα 5G της Γερμανίας. Και οι δύο ήταν περίεργες αποφάσεις, λαμβάνοντας υπ’ όψιν όσα αποκάλυψε η πανδημία της Covid-19 σχετικά με την προθυμία της Κίνας να χρησιμοποιήσει πτυχές της οικονομικής αλληλεξάρτησης – όπως η παραγωγή βασικών φαρμακευτικών προϊόντων – ως γεωπολιτικά όπλα.

Αμφότερες οι αποφάσεις της γερμανικής κυβέρνησης έστρωσαν έτσι άσχημο “χαλί” για την άρτι αφιχθείσα κυβέρνηση Μπάιντεν, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ να έχει σχεδιάσει να θέσει την αλληλεγγύη των δημοκρατικών χωρών στο επίκεντρο της στρατηγικής του έναντι της Κίνας. Αμφότερες αποκάλυψαν επίσης τη θεμελιώδη αμφιθυμία του Βερολίνου έναντι της αντιπαλότητας Ουάσινγκτον – Πεκίνου.

Οι Γερμανοί πολίτες μπορεί να μην εμπιστεύονται τον πρόεδρο της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ και να εκφράζουν τη λύπη τους για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους της κυβέρνησής του, ωστόσο η Volkswagen και άλλες εταιρείες που ηγούνται μιας γερμανικής οικονομίας προσανατολισμένης στις εξαγωγές, είναι “εθισμένες” στην κινεζική αγορά. Η Μέρκελ και άλλοι Γερμανοί αξιωματούχοι παραμένουν πιστοί στη διατλαντική συμμαχία, ωστόσο ο Τραμπ – ο οποίος προχώρησε στη δική του εμπορική συμφωνία με το Πεκίνο μόλις πριν από έναν χρόνο – έχει κλονίσει σοβαρά την εμπιστοσύνη τους στο μέλλον της ηγεσίας των ΗΠΑ στον κόσμο.

Ψυχρός Πόλεμος vs. Ostpolitik

Η ιστορία ρίχνει επίσης εδώ μια σκιά: για πολλούς Γερμανούς, δεν ήταν η “ειρήνη μέσω της δύναμης”, αλλά η Ostpolitik (οικονομική και πολιτιστική προσέγγιση με το ανατολικό μπλοκ) που κέρδισε τον Ψυχρό Πόλεμο. Η ελπίδα ότι η οικονομική αλληλεπίδραση θα μπορούσε να “μαλακώσει” το Πεκίνο συνεχίζει να κυριαρχεί στο Βερολίνο, την ίδια ώρα που η Ουάσινγκτον έχει εγκαταλείψει εντελώς μια τέτοια προσέγγιση.

Η Γερμανία δεν θα υποστηρίξει την “οικοδόμηση μπλοκ” είτε από την Κίνα ή είτε από την Αμερική, έχει διακηρύξει η Μέρκελ: η Ευρώπη θα διατηρήσει τη συμμαχία της με την Ουάσινγκτον, ενώ ταυτόχρονα θα σχεδιάζει το δικό της αυτόνομο μονοπάτι όσον αφορά τη σχέση της με το Πεκίνο.

Σύμφωνα με τους επικριτές της, αυτή η στάση καταφέρνει να μοιάζει τόσο απελπιστικά αφελής, όσον αφορά τη φιλοδοξία της να κατευνάσει ένα καθεστώς που δεν επιδέχεται διόρθωσης, όσο και καταθλιπτικά κυνική, όσον αφορά την εργολαβική ανάθεση της σκληρής δουλειάς του ανταγωνισμού με την Κίνα στις ΗΠΑ. Για τον Σι, η στάση της Μέρκελ παρουσιάζεται ως αρκετά σημαντική ευκαιρία.

Η πολιτική της Κίνας όσον αφορά την Ευρώπη είναι ωφελιμιστική και έχει “αρπακτικά” χαρακτηριστικά. Επιδιώκει να χρησιμοποιήσει το διεθνές εμπόριο, τη μεταφορά τεχνολογίας και τις στρατηγικές επενδύσεις προκειμένου να ενισχύσει το άλμα της προς την κυριαρχία σε βασικούς κλάδους όπως η ρομποτική, η τεχνητή νοημοσύνη και το προηγμένο computing. Και, μολονότι η Ευρώπη δεν υπάρχει περίπτωση να ευθυγραμμιστεί με μια αυταρχική Κίνα, το Πεκίνο μπορεί να επιτύχει ένα αρκετά καλό – για το ίδιο – αποτέλεσμα, εμποδίζοντάς την από το να είναι ισχυρή, εσωτερικά συνεκτική και αποφασιστικά ευθυγραμμισμένη με τις ΗΠΑ.

3833903533159949 υυ
3833903648443949 ττ

Αυτή ακριβώς είναι η λογική πίσω από πολλές κινεζικές πρωτοβουλίες. Αυτές κυμαίνονται από την καλλιέργεια σχέσεων με λιγότερο ευημερούσες χώρες της Ανατολικής και Νότιας Ευρώπης – μέσω δανείων, επενδύσεων και άλλων μέσων – και τη χρήση της προκύπτουσας μόχλευσης για την αποθάρρυνση των καταγγελιών για πολιτικές του Πεκίνου στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της Κίνας, έως και την επίκληση στις ευρωπαϊκές ευαισθησίες με διακηρύξεις – χωρίς βέβαια πρακτικό αντίκρισμα – στον πολυπολισμό και στη “φωτισμένη” διπλωματία γύρω από ζητήματα κλιματικής αλλαγής.

Γι’ αυτό ο Σι έτρεξε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία, ακόμη και παρέχοντας άνευ σημασίας υποσχέσεις για τη βελτίωση των κινεζικών εργασιακών πρακτικών, προκειμένου να σφραγίσει την επενδυτική συμφωνία προτού ο Μπάιντεν αναλάβει την εξουσία. Οι ΗΠΑ θέλουν να ενεργοποιήσουν την Ευρώπη ως σύμμαχο στον ανταγωνισμό τους με την Κίνα. Το Πεκίνο, αντίθετα, θέλει να εξουδετερώσει την Ευρώπη.

Έτσι, η στάση της Μέρκελ κάθε άλλο παρά διευκολύνει τον Μπάιντεν. Πιθανόν, επίσης, να μην εξυπηρετεί και τα ίδια τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της Ευρώπης. Η Γερμανία δεν αντιμετωπίζει καμία στρατιωτική απειλή από την Κίνα, και υπάρχουν τομείς – προστασία της ιδιωτικής ζωής, τεχνολογικά πρότυπα, ρύθμιση του Διαδικτύου – όπου οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές προτιμήσεις και προτεραιότητες αποκλίνουν σημαντικά. Ούτε το Βερολίνο ούτε οι Βρυξέλλες, ωστόσο, θα προχωρήσουν ομαλά προς τα εμπρός αν μια χώρα που είναι εντελώς αντίθετη με τις φιλελεύθερες αξίες της ΕΕ και αντιλαμβάνεται την ισχύ με όρους παιχνιδιού μηδενικού αθροίσματος συνεχίσει να κερδίζει πόντους σε επίπεδο παγκόσμιας δύναμης. Αυτό είναι το στοιχείο που αναγνώρισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποκαλώντας την Κίνα “συστημικό αντίπαλο”, με την πολιτική της ωστόσο να μην αντικατοπτρίζει με συνέπεια αυτή τη συνειδητοποίηση.

Υπάρχουν ευκαιρίες για βαθύτερη διατλαντική συνεργασία επάνω στο ζήτημα της Κίνας. Ο νέος μηχανισμός διαλογής επενδύσεων της ΕΕ, ο οποίος αποσκοπεί στην αποτροπή του ελέγχου εκ μέρους της Κίνας βασικών εταιρειών σε κομβικής σημασίας κλάδους, είναι εν μέρει μοντελοποιημένος στα πρότυπα της Επιτροπής Ξένων Επενδύσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το NATO, υπό τον γενικό γραμματέα Γενς Στόλτενμπεργκ, εστιάζει όλο και περισσότερο στην πρόκληση την οποία συνιστά η Κίνα. Η Κίνα, εξάλλου, απλώς δεν είναι αρκετά “γλυκιά” ώστε να διατηρήσει το ευρωπαϊκό της “παιχνίδι” σε δράση για πάντα: οι εμπορικές πρακτικές της, οι διώξεις των αντιφρονούντων και των μειονοτήτων και ο εκφοβισμός όσων την εγκαλούν για όλα τα παραπάνω θα δημιουργήσει αναπόφευκτα ευκαιρίες για συντονισμένη αντίδραση.

Ωστόσο, η γραμμή “όχι στα συμμαχικά μπλοκ” που ακολουθεί η Μέρκελ θα εξακολουθεί να αποτελεί εμπόδιο και αυτή η ιδέα, με βαθιές ρίζες στη γερμανική στρατηγική κουλτούρα και σκέψη, μπορεί να παραμείνει αμετάβλητη μετά την αποχώρησή της αργότερα εντός του έτους.

Η ενότητα της Δύσης είναι από μόνη της μια επίπονη εκστρατεία

Οι ΗΠΑ θα πρέπει επομένως να παίξουν το μακρόπνοο παιχνίδι της διαμόρφωσης του στρατηγικού “λογισμού” της Ευρώπης. Θα πρέπει να υποστηρίξουν ευρωπαϊκές χώρες που είναι πιο πρόθυμες να αντιπαρατεθούν με την Κίνα, είτε πρόκειται για τη Γαλλία του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν (που συνδυάζει ένα ανεξάρτητο γκωλικό πνεύμα με μια αρκετά ξεκάθαρη αίσθηση της απειλής) και το Ηνωμένο Βασίλειο (το οποίο έχει στραφεί προς μια αντικινεζική γραμμή, αλλά είναι πλέον, δυστυχώς, έξω από την ΕΕ) είτε πρόκειται για τους Τσέχους ηγέτες που έχουν αντισταθεί στο Πεκίνο σε ζητήματα από την Covid-19 έως την Ταϊβάν.

Αξιωματούχοι της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας των ΗΠΑ θα πρέπει να ενισχύσουν και να δώσουν μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα στις φωνές των Γερμανών σκεπτικιστών έναντι της Κίνας, όπως ο Norbert Roettgen, επικεφαλής της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Bundestag (σ.μ. Ομοσπονδιακή Δίαιτα, κάτω σώμα του γερμανικού κοινοβουλίου) και εταιρειών που είναι απογοητευμένες από τις δοσοληψίες και συγκρούσεις τους με το Πεκίνο.

Η Ουάσιγκτον μπορεί επίσης να δώσει έμφαση σε ζητήματα όπως οι προσπάθειες της Κίνας να καταστείλει την ελευθερία του λόγου εντός της Ευρώπης, τονίζοντας παράλληλα ότι οι διαφορές μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης – σε ζητήματα τεχνολογίας και άλλα πεδία – είναι μικρές σε σύγκριση με τον χάος που χωρίζει τον ελεύθερο κόσμο από ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο αυταρχικό καθεστώς. Θα πρέπει να παραμείνει ευκίνητη και να ανταποκρίνειται με νέες πρωτοβουλίες, καθώς η κινεζική συμπεριφορά θα αποκαλύπτει σταδιακά ότι οι μακροπρόθεσμοι στόχοι του Πεκίνου είναι ασύμβατοι με εκείνους του Βερολίνου και των Βρυξελλών.

Πρέπει τέλος να ισορροπήσει έναν βασικό σεβασμό για την ποικιλομορφία – να μην αντιδρά δηλαδή υπερβολικά, με θυμό, απειλές και κυρώσεις κάθε φορά που η Γερμανία ακολουθεί πολιτικές που έρχονται σε αντίθεση με τα αμερικανικά συμφέροντα – με το να καθιστά ταυτόχρονα σαφές ότι ο βαθμός συνεργασίας που λαμβάνουν οι ΗΠΑ σχετικά με την κύρια πρόκληση για την ασφάλειά τους θα επηρεάζει αναπόφευκτα την ποιότητα της διατλαντικής σχέσης με την πάροδο του χρόνου.

Το έργο εδώ δεν είναι εντελώς διαφορετικό από εκείνο που αντιμετώπισαν οι ΗΠΑ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δεν βάδιζαν πάντα αδιάσπαστοι απέναντι στο Κρεμλίνο. Χρειάστηκε υπομονή, επιμονή και κάποια περιστασιακή πίεση για να επιτευχθεί η συνεργασία που οδήγησε στη νίκη. Αμερικανοί αξιωματούχοι σίγουρα θα ήθελαν η Γερμανία και η Ευρώπη να στοιχιστούν τάχιστα στο πλευρό της Αμερικής.

Στην πραγματικότητα, ωστόσο, η δημιουργία της ενότητας του ελεύθερου κόσμου ενάντια σε έναν νέο αυταρχικό αντίπαλο θα είναι από μόνη της μία μακρά, επίπονη εκστρατεία.

Πηγή: BloombergOpinion

Συνέχεια ανάγνωσης

Γερμανία

Μπόκο στην Ελβετία! Ευρωπαϊκές χώρες αρνούνται να αγοράσουν όπλα λόγω Ουκρανίας

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να αποφεύγουν την αγορά όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες

Η Ευρώπη αρνείται να αγοράσει όπλα από την Ελβετία, η οποία έχει το μονοπώλιο στα αντιαεροπορικά πυροβόλα.

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να αποφεύγουν την αγορά όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες, ενημερώνει η Swissinfo.

Η άρνηση αγοράς όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες βασίζεται κυρίως στην απαγόρευση επανεξαγωγής στην Ουκρανία, η οποία προκαλεί εκνευρισμό σε πολλούς Ευρωπαίους χρήστες ελβετικών όπλων.

Η Γερμανία, η οποία έχει τους στενότερους δεσμούς με την αμυντική βιομηχανία και τα ελβετικά προϊόντα από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, είναι η πιο απογοητευμένη.

Ως αποτέλεσμα, το γερμανικό υπουργείο Άμυνας αποφάσισε να αποκλείσει ελβετικές εταιρείες από ορισμένους αμυντικούς διαγωνισμούς.

Αυτό έχει προκαλέσει οργή στην Ελβετία για αυτό που ορισμένοι θεωρούν έλλειψη σεβασμού για τη νομική απόφαση της χώρας να είναι ουδέτερη.

Επί του παρόντος, η Γερμανία δεν θεωρεί την Ελβετία αξιόπιστο εταίρο, καθώς η χώρα έχει απαγορεύσει την προμήθεια ορισμένων όπλων, φοβούμενη ότι η Γερμανία μπορεί να τα επανεξάγει στην Ουκρανία.

Εκτός από τη Γερμανία, το 2023 η Ολλανδία εγκατέλειψε εντελώς την αγορά ελβετικών όπλων αφού η Ελβετία εμπόδισε την εξαγωγή 96 αρμάτων μάχης Leopard 1 που ήταν αποθηκευμένα στην Ιταλία.

Η Ολλανδία σχεδίαζε να επισκευάσει τα τανκς στη Γερμανία και στη συνέχεια να τα στείλει στην Ουκρανία.

Πρέπει να σημειωθεί ότι, παρά την άρνηση, η Ελβετία εξακολουθεί να παραμένει σημαντικός ευρωπαϊκός εξαγωγέας όπλων, ιδίως αντιαεροπορικών συστημάτων.

Λόγω της επιτυχημένης ανάπτυξης των αντιαεροπορικών οπλικών συστημάτων, η Ελβετία μπορεί να θεωρηθεί μονοπώλιο στην Ευρώπη, καθώς τα πυροβόλα της χρησιμοποιούνται στα Gepard, Skyranger 30/35, MANTIS, Skynex και άλλα αντιαεροπορικά συστήματα.

Επιπλέον, αυτά τα όπλα είναι επίσης εγκατεστημένα σε πλοία των ευρωπαϊκών ναυτικών για την παροχή άμεσων αμυντικών συστημάτων έναντι απειλών πυραύλων.

ΠΗΓΗ:  ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

Συνέχεια ανάγνωσης

Γερμανία

Σολτς και κυβέρνηση σε κρίση

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Μουρτζούκος Χρήστος.

Ο Καγκελάριος αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, εντός των σοσιαλιστών, εντός της κυβέρνησης και αυτά εντείνονται από τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης αλλά και του κόσμου. Με αυτές τις συνθήκες ο Σολτς βρίσκεται στα ΄΄σχοινιά΄΄. Το αν μπορέσει να φύγει από αυτά πριν το καμπανάκι το οποίο και θα σημάνει το τέλος του γύρου, με όρους πυγμαχίας, θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες.

1. Με μια καυστικότατη επιστολή των μελών του κόμματος του, μέχω της οποίας τον επικρίνουν σφοδρότατα για τις πολιτικές που ακολουθεί.

Ο Όλαφ Σολτς αντιδρά στους διαφωνούντες εντός των σοσιαλιστών και επικρίνει τις αντιδράσεις τους. Οι επικριτές του αντιδρούν.

Σχεδόν 8.000 μέλη του SPD απαιτούν αλλαγή της πολιτικής ασύλου από τον Όλαφ Σολτς. Ο εκπρόσωπος Τύπου της Καγκελαρίας αντιδρά στην εμπρηστική επιστολή των μελών. Κύρια αιτία των αντιδράσεων το μεταναστευτικό και το άσυλο.

Ο καγκελάριος δεν βλέπει καμία αντίφαση στις ενέργειές του στην ανοιχτή επιστολή εκατοντάδων βουλευτών του SPD και μελών του κόμματος, η οποία ζητά τη διατήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στη μεταναστευτική πολιτική. Αντίθετα, ο καγκελάριος αισθάνεται «ενισχυμένος στην πορεία του», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Steffen Hebestreit την περασμένη Τετάρτη στο Βερολίνο. Επειδή αυτό βασίζεται στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και επίσης «προστατεύει σαφώς το θεμελιώδες δικαίωμα στο άσυλο».

Αλλά ο Σολτς τόνισε επίσης ότι η Γερμανία μπορεί να παραμείνει φιλική προς τη μετανάστευση μόνο εάν καταφέρει να επιστρέψει άτομα χωρίς δικαιώματα διαμονής στις χώρες που είναι υπεύθυνες για αυτούς ή στην πατρίδα τους, είπε ο Hebestreit. Αυτή είναι η «δεύτερη όψη του νομίσματος» στη μεταναστευτική πολιτική.

Το απόγευμα της Τετάρτης, οι συντάκτες της επιστολής επέκριναν δριμύτατα τον Σολτς. Στον λογαριασμό στο Instagram «Stand for Dignity» ανέφερε: «Λόγω των τρεχουσών συνθηκών: Δεν «ενισχύουμε» την πορεία που ακολουθήσαμε». Πρόκειται για «τη συνέχιση της ύπαρξης της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας».

Ο συντάκτες της επιστολής ασκούν επίσης κριτική στην υπουργό των εσωτερικών Νάνσι Φείζερ

Στην ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του SPD, της Bundestag και του κρατικού κοινοβουλίου, μεταξύ άλλων, ζήτησαν «υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια». Επικρίνει μια «πορεία αποκλεισμού και στιγματισμού» των προσφύγων, η οποία ενθαρρύνεται επίσης από κορυφαίους σοσιαλδημοκράτες.

Βήματα όπως απορρίψεις στα σύνορα και περικοπές κοινωνικών επιδομάτων επικρίνονται ως «ψευδείς λύσεις» που νομιμοποιούν «δεξιές λαϊκιστικές και δεξιές εξτρεμιστικές αφηγήσεις κατά των προσφύγων».

Το SPD πρέπει να αλλάξει πορεία, γράφει η Lilly Blaudszun,  συντάκτρια της επιστολής, στο X. Σε συνέντευξή της στο Deutschlandfunk, εξήγησε ότι η επιστολή πρέπει να δείξει ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο κόμμα που δεν είναι ικανοποιημένοι. Ο Μπλαουντσούν επέκρινε επίσης την υπουργό Εσωτερικών Νάνσι Φέιζερ, η οποία “γιορτάζει τις απελάσεις στο Αφγανιστάν”. Μέχρι το απόγευμα της Τετάρτης, η επιστολή είχε περισσότερες από 7.700 υπογραφές, περίπου το 2% των μελών του κόμματος.

Καθαρή πλειοψηφία για τον Πιστόριους αντί του Σολτς ως υποψήφιος καγκελάριος του SPD

Ο Όλαφ Σολτς θέλει να είναι ξανά υποψήφιος του SPD για καγκελάριος στις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές, επιβεβαίωσε τη Δευτέρα ο αρχηγός του κόμματος Λαρς Κλίνγκμπαϊλ. Σύμφωνα με το νέο RTL/ntv «Trend Barometer», η πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών είναι υπέρ του υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους.

Σύμφωνα με έρευνα, περίπου τα δύο τρίτα των Γερμανών πολιτών (67%) είναι υπέρ του να μην είναι ξανά υποψήφιος καγκελάριος Όλαφ Σολτς στις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές υπέρ του υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους (και οι δύο SPD). Σύμφωνα με την αντιπροσωπευτική έρευνα του ινστιτούτου ερευνών κοινής γνώμης Forsa για το RTL/ntv «Trend Barometer», μόνο το 21% πιστεύει ότι ο Σολτς θα πρέπει να είναι υποψήφιος ξανά για καγκελάριος.

Στα κρατίδια της ανατολικής Γερμανίας, το 62% ήταν υπέρ της μη εκ νέου υποψηφιότητας του. Στη Δυτική Γερμανία είναι 68%. Από τους ψηφοφόρους του SPD που ερωτήθηκαν στις προηγούμενες ομοσπονδιακές εκλογές, το 63% ήταν υπέρ της παραίτησης του.

Αφού ο ηγέτης του CDU Φρίντριχ Μερτς επιβεβαιώθηκε πως θα είναι ο ίδιος υποψήφιος καγκελάριος του CDU και του CSU πριν από μερικές μέρες, το 4% των ψηφοφόρων από άλλα κόμματα θέλει τώρα να δώσει την ψήφο του στην Ένωση. Σύμφωνα με τη Forsa, αυτό θα μπορούσε να αυξήσει το μερίδιο των ψηφοφόρων της Ένωσης από 32% που είναι σήμερα στο 35% κατ’ ανώτατο όριο.

Λαρς Κλίνγκμπαϊλ: Η ερώτηση για την Καγκελαρία δεν είναι προς συζήτηση

Τη Δευτέρα, ο αρχηγός του SPD, Λαρς Κλίνγκμπαϊλ, προσπάθησε να σταματήσεις οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με το ζήτημα Κ (σσσ. Δηλαδή την καγκελαρία) στο SPD στο αρχικό στάδιο. «Δεν υπάρχει καθόλου ταλάντευση», τόνισε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος του Βερολίνου όταν ρωτήθηκε για την εκ νέου υποψηφιότητα του Σολτς. «Δεν υπάρχει συζήτηση για αυτό πουθενά», τόνισε χαρακτηριστικά. Ο πρωθυπουργός του Βραδεμβούργου Dietmar Woidke τόνισε επίσης: «Ο καγκελάριος είναι φυσικά ο επιλεγμένος υποψήφιος του SPD για καγκελάριος.

Την ίδια στιγμή, παραδέχτηκε ο Κλίνγκμπαϊλ, οι ομοσπονδιακές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2025 δεν θα είναι σίγουρη επιτυχία. Όμως η εκλογική νίκη του Woidke στο Βραδεμβούργο δείχνει ότι το SPD μπορεί να αλλάξει διαθέσεις και να κερδίσει. Αυτό πετυχαίνει όπου επικεντρώνεται στις θέσεις εργασίας, σε μια ισχυρή βιομηχανία και οικογένειες και όπου αναλαμβάνει τη μάχη με το AfD. «Σαφής στάση, μαχητικό πνεύμα, ενότητα και θάρρος» είναι τα χαρακτηριστικά που θα πάρει μαζί του στην ομοσπονδιακή εκλογική εκστρατεία, είπε.

Η κυβέρνηση οδεύει προς τις πρόωρες εκλογές τον τον Νοέμβριο;

1.001 άτομα στη Γερμανία ερωτήθηκαν για την έρευνα στις 20 και 23 Σεπτεμβρίου. Η Forsa δήλωσε ότι η ανοχή σφάλματος ήταν +/- τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Οι προεκλογικές έρευνες υπόκεινται γενικά σε αβεβαιότητα. Αντικατοπτρίζουν μόνο τη γνώμη τη στιγμή της έρευνας. Δεν είναι προβλέψεις για το εκλογικό αποτέλεσμα.

Η τελευταία δημοσκόπηση δείχνει χαρακτηριστικά τα άσχημα ποσοστά των κομμάτων της κυβέρνησης:

  • Δημοσκόπηση Γερμανία 21.28.-09.2024 INSA/BILD
    Δημοσκόπηση Γερμανία 21.28.-09.2024 INSA/BILD

    Union: 32%

  • AfD: 19% (-1)
  • SPD: 15%
  • GRÜNE: 11% (+1)
  • BSW: 10%
  • FDP: 4%
  • LINKE: 3% (+1)
  • Sonstige: 6% (-1)
2. Μεταναστευτικό και η αναποτελεσματικότητά του

«Οι συλλήψεις μη αιτούντων άσυλο και παράνομα εισερχόμενων στην χώρα είναι σχετικά χαμηλές» Απλώς θα αποφεύγουν τα σύνορα και τους συνοριακούς ελέγχους.

Έλεγχοι έχουν πραγματοποιηθεί σε όλα τα γερμανικά σύνορα από την περασμένη εβδομάδα. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του GdP, Andreas Roßkopf, μέχρι στιγμής όμως χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Υπάρχει ένας βασικός λόγος για αυτό.

Σύμφωνα με την αστυνομική ένωση (GdP), οι νέοι έλεγχοι στα σύνορα μέχρι στιγμής έχουν κάνει ελάχιστα για τον περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης. «Μένει να φανεί ότι η σύλληψη μη εξουσιοδοτημένων ανθρώπων και διακινητών είναι σχετικά χαμηλή», δήλωσε ο πρόεδρος του GdP Andreas Roßkopf στο «Editorial Network Germany». Ως αποτέλεσμα, υπήρξε μόνο ένας μικρός αριθμός απορρίψεων στα δυτικά σύνορα.

Από την περασμένη εβδομάδα διενεργούνται έλεγχοι σε όλα τα γερμανικά σύνορα προκειμένου να περιοριστεί ο αριθμός των ατόμων που εισέρχονται στη χώρα χωρίς άδεια. Νέοι είναι οι έλεγχοι στα χερσαία σύνορα με τη Δανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία (*ο γράφων βρέθηκε στην Ολλανδία την προηγούμενη εβδομάδα και δεν υπήρχαν καθόλου έλεγχοι στα σύνορα Ολλανδίας – Γερμανίας) και το Λουξεμβούργο. Έλεγχοι πραγματοποιούνται στα σύνορα με την Πολωνία, την Τσεχία, την Αυστρία και την Ελβετία εδώ και πολύ καιρό, καθώς και έλεγχοι στα σύνορα με τη Γαλλία λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων. Το μέτρο αρχικά περιορίζεται σε έξι μήνες.

«Τα λάθη τα τελευταία χρόνια πέφτουν στα πόδια μας».

Ο Roßkopf είπε ότι τα σημεία ελέγχου και οι κύριοι δρόμοι έχουν απλώς παρακαμφθεί από τότε που ξεκίνησε το μέτρο. Η αστυνομία δεν διαθέτει επίσης τον εξοπλισμό για να μπορέσει να εργαστεί ως σύγχρονη αστυνομία έρευνας. «Οι αποτυχίες σε αυτόν τον τομέα τα τελευταία χρόνια πέφτουν τώρα στα πόδια μας». Δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί αποτρεπτικό αποτέλεσμα των μέτρων. «Ο αριθμός των ατόμων που ζητούν προστασία και άσυλο που παραπέμπονται στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων στο εσωτερικό της χώρας παραμένει υψηλός», δήλωσε ο Roßkopf.

3. Ουκρανία και Nord Stream 1 & 2

Η επιχείρηση Nord Stream ΄΄πιθανών΄΄ εγκρίθηκε από τον διοικητή της Ουκρανίας Βαλερή Ζαλούζνη Valeriy Zalushnyj.

Η ανατίναξη των αγωγών Nord Stream το φθινόπωρο του 2022 δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί. Ωστόσο, σύμφωνα με διάφορα μέσα ενημέρωσης, λέγεται ότι είχε εξουσιοδοτηθεί από τον τότε γενικό διοικητή Valeriy Zalushnyj.

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Spiegel», η δολιοφθορά στους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream πριν από δύο χρόνια λέγεται ότι είχε εξουσιοδοτηθεί από τον τότε γενικό διοικητή της Ουκρανίας. Η επιχείρηση στη Βαλτική Θάλασσα κόστισε σχεδόν 300.000 δολάρια και χρηματοδοτήθηκε ιδιωτικά, αλλά υποβλήθηκε στον Valery Zalushny για έγκριση, ανέφερε το περιοδικό, επικαλούμενο τη δική του έρευνα. Ωστόσο, ειπώθηκε ότι ο πρόεδρος Volodymyr Zelenskyj δεν ενημερώθηκε εκ των προτέρων.

Ο Ζελένσκι αρνείται ότι εμπλέκεται σε πράξη δολιοφθοράς

Ο Salushnyj, τώρα πρεσβευτής της Ουκρανίας στη Μεγάλη Βρετανία, είχε ήδη πει στη Wall Street Journal («WSJ») ότι δεν γνώριζε τίποτα για μια τέτοια επιχείρηση. Η “WSJ” ανέφερε τον Αύγουστο, επικαλούμενη δική της έρευνα, ότι ο Saluschnyj συμμετείχε στην επιχείρηση. Στο παρελθόν, ο Πρόεδρος Ζελένσκι αρνιόταν πάντα την ανάμειξη της κυβέρνησής του στις ενέργειες σαμποτάζ.

«Spiegel»: Ουκρανός πρώην αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών ηγήθηκε της επιχείρησης

Το «Spiegel» ανέφερε περαιτέρω ότι η ομάδα δολιοφθοράς αποτελούνταν από αρκετούς Ουκρανούς δύτες, σχεδόν όλοι άμαχοι. Η επιχείρηση σχεδιάστηκε και ηγήθηκε από τον πρώην πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας Ρομάν Τσερβίνσκι. Ο Τσερβίνσκι είχε ήδη αρνηθεί την ανάμειξή του πέρυσι στην Washington Post και στο Spiegel.

Στα μέσα Αυγούστου του τρέχοντος έτους έγινε γνωστό ότι ο ομοσπονδιακός γενικός εισαγγελέας αναζητούσε έναν Ουκρανό για την υπόθεση, ο οποίος φέρεται να διέφυγε από την Πολωνία στην πατρίδα του.

Η «Die Zeit», η «Süddeutsche Zeitung» και το ARD ανέφεραν ότι ο άνδρας και δύο άλλοι Ουκρανοί υπήκοοι, ένας άνδρας και μια γυναίκα, ήταν ύποπτοι για τη διάπραξη του εγκλήματος.

Κοιτάζοντας πίσω τα λάθη του Βερολίνου στην Ουκρανία “Η γερμανική πολιτική ήταν αντιφατική εδώ και χρόνια, “Καταστροφή του Nord Stream με την ευλογία του Ζελένσκι; Ο Ουκρανός πρόεδρος λέγεται ότι ενέκρινε την επίθεση στον αγωγό στην δεξίωση για τα 70ά γενέθλια της Μέρκελ.

ΠΗΓΗ: E-enimerosi.com

Συνέχεια ανάγνωσης

Γερμανία

Γερμανία: Άσυλο στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ ζητούν τρία κρατίδια

Δημοσιεύτηκε

στις

Σύμφωνα με τη Deutsche Welle

Ανεβαίνουν οι τόνοι και εντείνονται οι πιέσεις προς την ομοσπονδιακή κυβέρνηση από τρία κρατίδια, όπου συγκυβερνούν Χριστιανοδημοκράτες με Πρασίνους, τα οποία ζητούν άμεσα αυστηρότερη μεταναστευτική πολιτική.

Ο λόγος για τη Βόρεια Ρηνανία-Bεστφαλία, το πολυπληθέστερο γερμανικό κρατίδιο, τη Βάδη-Βυρτεμβέργη και το Σλέσβιχ-Xόλσταϊν, που «συμμαχούν» πια στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο, το δεύτερο ομοσπονδιακό νομοθετικό σώμα, στο οποίο εκπροσωπούνται τα κρατίδια στέλνοντας το δικό τους μήνυμα στον καγκελάριο Όλαφ Σολτς για το μεταναστευτικό, σύμφωνα με τη Deutsche Welle.

Ζητούν αυστηρές και ταχείες διαδικασίες ασύλου στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, κάτι που αφορά άμεσα και την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο. Εκεί, όπως υποστηρίζουν, θα πρέπει να αρχίζει και να ολοκληρώνεται η εξέταση των αιτήσεων ασύλου. Ταυτόχρονα ζητούν γρηγορότερες και ευκολότερες απελάσεις εγκληματιών σε Συρία και Αφγανιστάν, ενώ θα πρέπει, λένε, να εξετάζονται ακόμα πιο εξονυχιστικά μη αναγκαία ταξίδια στις πατρίδες τους όσων έχουν λάβει καθεστώς προστασίας στη Γερμανία.

«Ανυπεράσπιστη» η γερμανική κοινωνία
Τα κρατίδια επισημαίνουν επίσης ότι ο Κανονισμός του Δουβλίνου εφαρμόζεται πλημμελώς και ζητούν, μεταξύ άλλων, περικοπές επιδομάτων, περισσότερες επιστροφές στις χώρες πρώτες υποδοχής, αλλά και ανάληψη περισσότερων ευθυνών από τις αεροπορικές εταιρείες – στο πλαίσιο των επιστροφών.

Τα τρία κρατίδια αναφέρονται επίσης στον κίνδυνο της τρομοκρατικής απειλής στη Γερμανία, μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Ζόλινγκεν, που βρίσκεται στη Βόρεια Ρηνανία-Bεστφαλία. «Η κοινωνία δεν μπορεί να μείνει ανυπεράσπιστη», υποστηρίζουν τα τρία κρατίδια και ζητούν «τάξη, έλεγχο, όρια και ανθρωπιά στη μεταναστευτική πολιτική».

Χιλιάδες απελάσεις στην Τουρκία προ των πυλών;
Στο μεταξύ, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Frankfurter Allgemeine Zeitung, το οποίο επικαλείται κυβερνητικούς κύκλους και το οποίο αναπαράγει και το δίκτυο n-tv, Βερολίνο και Άγκυρα έχουν καταλήξει σε συμφωνία για μαζικές απελάσεις προς την Τουρκία, και συγκεκριμένα 500 ατόμων ανά εβδομάδα.

Συνολικά αναμένεται να εγκαταλείψουν τη Γερμανία πάνω από 13.000 άτομα, ενώ όπως επισημαίνει και το τηλεοπτικό δίκτυο n-tv, ο αριθμός αιτούντων που ήρθαν πέρυσι στη Γερμανία από την Τουρκία σημείωσε σημαντική αύξηση εξαιτίας της κακής κατάστασης της τουρκικής οικονομίας.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, επισημαίνει το ίδιο δίκτυο, η Τουρκία αποτελεί τη δεύτερη κατά σειρά, μετά τη Συρία, χώρα προέλευσης νεοαφιχθέντων.

Μόλις το 13% εξ αυτών έλαβαν προστασία, ενώ η πλειονότητα των αιτούντων δεν έχει νόμιμα έγγραφα. Μέχρι στιγμής οι απελάσεις προς την Τουρκία γίνονταν με κανονικές πτήσεις «της γραμμής», ενώ στο μέλλον πιθανώς να πραγματοποιούνται ειδικές πτήσεις απελάσεων, κάτι που η Τουρκία αρχικά απέρριπτε για λόγους «εικόνας», όμως πλέον φαίνεται να έχει δώσει πράσινο φως.

Σύμφωνα με γερμανικά μέσα, η γερμανική κυβέρνηση φέρεται να έχει υποσχεθεί στην Τουρκία επιτάχυνση στην έκδοση βίζας για τους πολίτες της, ενώ μακροπρόθεσμος στόχος της τουρκικής κυβέρνησης είναι η κατάργησή της.

liberal.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή