Ακολουθήστε μας

Λαθρομετανάστευση

Έπεσε και το φιλομεταναστευτικό κάστρο της Σουηδίας. Λαμβάνονται περιοριστικά μέτρα.

Δημοσιεύτηκε

στις

Εξελίξεις για το μεταναστευτικό στη Σουηδία

Η Σουηδία, μαζί με την Μεγάλη Βρετανία, ήταν οι χώρες με το πιο ελκυστικό για τους μετανάστες νομικό πλαίσιο, ενώ και οι παροχές ήταν από κάθε άποψη εξαιρετικές.

Πρώτα η Μεγάλη Βρετανία και τώρα η Σουηδία, λαμβάνουν περιοριστικά μέτρα, για να μην είναι πλέον οι χώρες αυτές ελκυστικές προς τους μετανάστες.

Μάλιστα, στη Σουηδία τα περιοριστικά μέτρα τα λαμβάνουν σοσιαλδημοκράτες και πράσινοι, οι μέχρι χθες υποστηρικτές άλλων πολιτικών, που ενθάρρυναν τους μετανάστες.

Ελπίζουμε ο πολιτικός κόσμος στην Ελλάδα να μελετήσει τους λόγους που οδήγησαν αυτές τις δύο χώρες στη λήψη περιοριστικών μέτρων, για να έχουμε μια νέα πολιτική για το μεταναστευτικό που θα στηρίζεται από όλα τα κόμματα.

Ακολουθεί άρθρο της υφυπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής και Ασύλου, κυρίας Σοφίας Βούλτεψη σχετικό με το θέμα.

Η Σουηδία δεν θέλει πια να είναι μαγνήτης προσφύγων και μεταναστών

Αν δεν υπήρχε η πανδημία, η είδηση θα είχε πέσει σαν βόμβα. Η Σουηδία, η παραδοσιακά πιο φιλομεταναστευτική χώρα, η οποία, όπως η Ελλάδα του Τσίπρα, άνοιξε το 2015 διάπλατα τις πόρτες της, προχωρά σε ψήφιση νέου μεταναστευτικού νόμου. Με εξαιρετικά αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις. Και μάλιστα με πρόταση των Σοσιαλδημοκρατών…

Το νομοσχέδιο παρουσιάστηκε στις 8 Απριλίου, με σκοπό την αντικατάσταση μιας προσωρινής νομοθεσίας, που είχε υιοθετηθεί το 2016 και έκτοτε παρατείνεται κάθε δύο χρόνια. Η τελευταία παράταση ισχύος λήγει φέτος. Μέχρι τώρα δεν υπήρχε συμφωνία μεταξύ των κομμάτων προκειμένου να αποκτήσει μόνιμη ισχύ. Η παρουσίαση του νομοσχεδίου έγινε από τους Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι στη Σουηδία συγκυβερνούν με τους Πράσινους.

Με τον μέχρι τώρα ισχύοντα νόμο, οι πρόσφυγες λαμβάνουν εφάπαξ μόνιμη άδεια διαμονής. Τώρα, η άδεια θα έχει τριετή διάρκεια και θα μετατρέπεται σε μόνιμη υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, καθώς επιβάλλονται συγκεκριμένες υποχρεώσεις στους πρόσφυγες: Γνώση σουηδικής γλώσσας, εξοικείωση με τον σουηδικό τρόπο ζωής και εξασφάλιση επαρκούς εισοδήματος για να μπορούν να διαβιώνουν στη χώρα.

Καθώς η γνώση της γλώσσας αποτελεί συνήθη πρακτική σε όλες τις χώρες – και στην Ελλάδα – αλλά δεν αποτελεί προϋπόθεση, δεν υπάρχει δηλαδή το στοιχείο της υποχρεωτικότητας, η Σουηδία δείχνει ότι προχωρά όχι μόνο ένα, αλλά πολλά βήματα μπροστά.

Εντύπωση προκαλεί ο ειδικός προσδιορισμός για εξοικείωση με τον σουηδικό τρόπο ζωής – στην Ελλάδα, βάσει της Νέας Εθνικής Στρατηγικής για την Ένταξη θα διδάσκεται ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής – αλλά και η απαίτηση από τον πρόσφυγα στον οποίο θα δίνεται άδεια διαμονής να έχει προηγουμένως εξασφαλίσει εργασία και επομένως εισόδημα.

Σύμφωνα μάλιστα με τον νέο νόμο, η επανένωση των οικογενειών θα επιτρέπεται μόνο αν ο μετανάστης που διαμένει στην Σουηδία θα είναι σε θέση να προσφέρει τα προς το ζην στην υπόλοιπη οικογένεια.

Επιπλέον, θα είναι δυνατόν να δίνεται άδεια σε παιδιά και ενήλικες που προέρχονται από ιδιαίτερα τραυματικές εμπειρίες, αλλά εξαιρούνται όσοι βρίσκονται παράνομα στη χώρα. Μάλιστα, δεν θα δίνεται καμιά άδεια σε άτομα που έχουν επιδείξει παραβατική συμπεριφορά και έχουν καταδικαστεί.

Υπάρχει κάτι ακόμη πιο εντυπωσιακό: Άτομα με αναπηρία και αναλφάβητοι θα πρέπει να αποδείξουν πως προσπάθησαν να λάβουν μέρος στην εκπαίδευση, ακόμη και αν δεν τα κατάφεραν.

Και όχι μόνο αυτό! Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών οι πρόσφυγες θα δίνουν εξετάσεις κόστους 220 ευρώ – ο ενδιαφερόμενος θα καταβάλλει 2.000 κορώνες (175 ευρώ) και το κράτος θα συμμετέχει με 500 κορώνες (45 ευρώ).

Οι διαφωνίες παραμένουν

Αλλά ακόμη και η ειδική πρόνοια για τους πολύ ευάλωτους – κυρίως τα ασυνόδευτα ανήλικα με τραυματικές εμπειρίες – έχει προκαλέσει αντιδράσεις από κόμματα που κατά τα λοιπά είχαν δηλώσει ότι θα υπερψηφίσουν. Το Φιλελεύθερο Κόμμα, ήδη από τον περασμένο Φεβρουάριο απείλησε να αποσυρθεί από την διακομματική συμφωνία, ενώ το κεντροδεξιό Μετριοπαθές Κόμμα διαμαρτυρήθηκε, λέγοντας ότι με αυτόν τον τρόπο παρέχεται ειδική μεταχείριση σε όσους ήταν ανήλικοι κατά την άφιξή τους στη Σουηδία το 2015.

Ωστόσο, στη Σουηδία παρατηρείται το φαινόμενο των παιδιών που έχουν προσβληθεί από το λεγόμενο «Σύνδρομο Παραίτησης». Πρόκειται για παιδιά που έχουν εντελώς αποσυρθεί από την ζωή, δεν κινούνται, βρίσκονται σε ένα είδος κώματος, κυρίως επειδή έχουν πέσει θύματα βίας τα ίδια ή οι γονείς τους. Έχουν καταγραφεί 169 τέτοια περιστατικά ανηλίκων που έφθασαν στη Σουηδία το 2015 και το 2016.

Φυσικά, το ακροδεξιό κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών, έχει δηλώσει ότι θα καταψηφίσει, απαιτώντας ακόμη πιο αυστηρές διατάξεις. Ο αρχηγός του Τζίμι Άκεσον δήλωσε πως «οι Σοσιαλδημοκράτες «βρίσκονται στη δύσκολη θέση να πρέπει να ικανοποιήσουν συγχρόνως μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος και τις απαιτήσεις των Πράσινων». Προσθέτοντας με νόημα ότι «η προεκλογική εκστρατεία ξεκινά κάθε φορά νωρίτερα» – η Σουηδία θα πάει στις κάλπες τον Σεπτέμβριο του 2022.

Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι ο νόμος προτείνεται από μια αριστερή κυβέρνηση, η οποία αντελήφθη πως η πολιτική του 2015 γιγάντωσε το αντιμεταναστευτικό κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών, οι οποίοι βρέθηκαν στην τρίτη θέση.

Και τώρα ανακρούουν πρύμναν, ακολουθώντας εντελώς διαφορετική πορεία. Το 2015 η Σουηδία είχε δεχθεί 160.000 άτομα, ενώ έχει χορηγήσει άσυλο και άδειες για οικογενειακή επανένωση σε πάνω από 400.000 ανθρώπους.

Έτσι, ο υπουργός Δικαιοσύνης και Μετανάστευσης Μόργκαν Γιόχανσον πρότεινε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο επιστρατεύοντας τα ακριβώς αντίθετα επιχειρήματα από αυτά που ο ίδιος χρησιμοποιούσε το 2015, υποστηρίζοντας πως οι νέοι κανόνες ισχύουν ήδη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.

«Τους χρειαζόμαστε τώρα και θα τους χρειαστούμε πολύ περισσότερα τα επόμενα χρόνια», είχε πει το 2015.

Λογικές απαιτήσεις…

Αν ο νόμος ψηφιστεί, λοιπόν, δεν θα χορηγείται πλέον μόνιμη άδεια παραμονής, αλλά οι άδειες θα είναι τριετούς διάρκειας και θα μετατρέπονται σε μόνιμες μόνο αν ο μετανάστης ή ο πρόσφυγας γνωρίζει την γλώσσα, έχει ενσωματωθεί στην σουηδική κοινωνία και – στην περίπτωση που ζητά να μεταφερθούν στη χώρα τα μέλη της οικογένειάς του στο πλαίσιο της επανένωσης – διαθέτει εισόδημα ικανό να ζήσει την οικογένειά του. Και όλα αυτά αν δεν έχουν καταδικαστεί για σοβαρά αδικήματα.

«Με αυτό το σχέδιο νόμου η Σουηδία παύει πλέον να είναι μαγνήτης αιτούντων άσυλο, όπως συνέβη το 2014 και το 2015», δήλωσε ο Σοσιαλδημοκράτης υπουργός Γιόχανσον, ο οποίος από το 2014 ως το 2017 είχε υπηρετήσει ως υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, πρώην δημοσιογράφος και εκδότης της σοσιαλδημοκρατικής ημερήσιας εφημερίδας Arbetet Nyheterna, δραστήριο μέλος της Σουηδικής Ανθρωπιστικής Ένωσης.

Όπως είπε «θεωρούμε ότι μια βασική γνώση της σουηδικής γλώσσας και κοινωνίας αποτελεί μια λογική απαίτηση».

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι τον Νοέμβριο του 2019 οι Σουηδοί Δημοκράτες είχαν υποβάλει πρόταση μομφής κατά του Γιόχανσον, με την κατηγορία ότι η πολιτική του έχει αυξήσει την εγκληματικότητα στη χώρα. Τότε είχαν υπερψηφίσει και τα άλλα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης, το Μετριοπαθές Κόμμα και οι Χριστιανοδημοκράτες, συγκεντρώνοντας 151 ψήφους, χωρίς όμως να συγκεντρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός των 175 ψήφων.

Η άνοδος της ακροδεξιάς

Τα τελευταία χρόνια η Σουηδία έχει αντιμετωπίσει αρκετές κυβερνητικές κρίσεις. Από το 2014, όταν ο κεντροαριστερός Στέφαν Λέβεν ανέλαβε για πρώτη φορά πρωθυπουργός και τέθηκε επικεφαλής της κυβέρνησης Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων, με ψήφο ανοχής από την αριστερά.

Η πρώτη εκείνη κυβέρνηση μειοψηφίας έπεσε μετά από τρεις μήνες, όταν δεν ψηφίστηκε ο προϋπολογισμός. Μια νέα προσφυγή στις κάλπες αποφεύχθηκε όταν τα κόμματα της μειοψηφίας προχώρησαν σε παραχωρήσεις όσον αφορά στο μεταναστευτικό. Όπως αποδεικνύεται εκείνες οι παραχωρήσεις οδήγησαν στην άνοδο της ακροδεξιάς που τώρα καταβάλλεται προσπάθεια να περιοριστεί.

Στις εκλογές του 2018, Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι και Αριστερά συγκέντρωσαν το 40,6% των ψήφων, η Κεντροδεξιά Συμμαχία το 40,1% και η ακροδεξιά έφθασε στο 17,8%!

Στην κυβέρνηση βρέθηκε για άλλη μια φορά η κοκκινοπράσινη κυβέρνηση μειοψηφίας, οπότε οι νόμοι ψηφίζονται ένας ένας. Γι’ αυτό άλλωστε και δεν στάθηκε δυνατόν να επιβληθούν από την πρώτη στιγμή περιοριστικά μέτρα για την πανδημία. Χρειάστηκε να φθάσουμε στο περασμένο Φθινόπωρο ώστε τα περιοριστικά μέτρα να ψηφιστούν και από το Φιλελεύθερο Κόμμα.

Χάος στα σύνορα

Μετά από ένα καταστροφικό 2015, τον Δεκέμβριο εκείνης της χρονιάς ψηφίστηκε νόμος που επέτρεπε την επέκταση των ελέγχων ταυτότητας στα σύνορα, καθώς μέχρι τότε έλεγχος ταυτότητας επιτρεπόταν μόνο μέσα στα τρένα που συνδέουν την Κοπεγχάγη της Δανίας με το Μάλμε, στη νότια Σουηδία. Και αυτός ήταν ένας νόμος με περιορισμένη τριετή χρονική ισχύ.

Ήδη από τον Νοέμβριο του 2015 το 41% εμφανιζόταν, σύμφωνα με έρευνα, υπέρ μιας μείωσης του αριθμού των αδειών παραμονής που χορηγούνταν στη χώρα τους, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2015 το ποσοστό αυτό βρισκόταν μόλις στο 29%.

Άλλωστε, στις 4 Νοεμβρίου 2015 ο πρωθυπουργός είχε ανακοινώσει πως η Σουηδία θα ζητούσε από τους Ευρωπαίους εταίρους της να δεχτούν τη μετεγκατάσταση ορισμένων από τους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες που έφταναν κάθε μήνα στο έδαφός της. «Βρισκόμαστε πλέον σε μια ιδιαιτέρως τεταμένη κατάσταση», είχε πει.

Δύο μήνες νωρίτερα, τον Σεπτέμβριο του 2015, η Φινλανδία είχε κατηγορήσει την κρατική σιδηροδρομική εταιρεία της Σουηδίας επειδή επέτρεψε σε αιτούντες άσυλο να ταξιδέψουν στη Φινλανδία και τη Νορβηγία χωρίς να ελέγξει προηγουμένως την ταυτότητά τους – κάτι που είχε επιβεβαιώσει εκπρόσωπος των σουηδικών σιδηροδρόμων.

Από την πλευρά της, η Δανία είχε αντιδράσει επιτρέποντας σε εκατοντάδες πρόσφυγες να μετακινηθούν ελεύθερα στο έδαφός της με προορισμό τη Σουηδία, καθώς τις προηγούμενες ημέρες επικρατούσε χάος με τις αρχές να κλείνουν έναν αυτοκινητόδρομο και να διακόπτουν τη σιδηροδρομική σύνδεση με τη Γερμανία για να σταματήσουν την είσοδο χιλιάδων αιτούντων άσυλο.

Η αλήθεια είναι ότι στη Σουηδία αρκετοί έχουν ενσωματωθεί. Τον Οκτώβριο του 2020 πρώην πρόσφυγες οργάνωσαν εκδηλώσεις με σλόγκαν «Είμαι 2015» (παραπέμποντας στη χρονιά που έφθασαν στη χώρα) και αναδεικνύοντας πως πολλοί έχουν γίνει οδηγοί λεωφορείων, νοσοκόμοι, καλλιτέχνες – και, βέβαια, φορολογούμενοι.

Προφανώς, καμιά χώρα δεν μπορεί να αντέξει μεγάλο αριθμό ανθρώπων που ζουν με επιδόματα από τον κρατικό προϋπολογισμό – και οπωσδήποτε όχι η Ελλάδα.

Κάθε άλλο παρά τυχαία η Σουηδή Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων, Ίλβα Γιόχανσον, συνονόματη του υπουργού, δίνει μεγάλη έμφαση στην Ένταξη…

* Η Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Ν. Παναγιωτόπουλος: Καμία στρατηγική για το μεταναστευτικό δεν θα έχει αποτέλεσμα, εάν υπάρξει μεγάλη ανάφλεξη στο Λίβανο

Δημοσιεύτηκε

στις

Δηλώσεις Νίκου Παναγιωτόπουλου και Άδωνι Γεωργιάδη για το μεταναστευτικό

Καμία στρατηγική για το Μεταναστευτικό δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα εάν αύριο σημειωθεί μια μεγάλη ανάφλεξη στο Λίβανο τόνισε ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Νίκος Παναγιωτόπουλος, απαντώντας στη Βουλή σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή της ΚΟ της Νίκης Τάσου Οικονομόπουλου, με θέμα: “Ανησυχία για πιθανές επιπτώσεις στη χώρα μας από τη νέα κρίση στο μεταναστευτικό”.

Όπως είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος, η ελληνική πολιτική στο μεταναστευτικό κινείται στα σωστά επίπεδα ωστόσο, “καμία στρατηγική δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα εάν αύριο σημειωθεί μια μεγάλη ανάφλεξη στο Λίβανο με χερσαία εισβολή των ισραηλινών στρατευμάτων, η οποία θα δημιουργήσει κύματα εκατομμυρίων προσφύγων. Και αναπόφευκτα κάποιοι απ’ αυτούς θα επιχειρήσουν να εισέλθουν στην Ευρώπη και από τη χώρα μας. Εκεί, όλες οι στρατηγικές πάνε στράφι, και πάμε σε κατάσταση αντιμετώπισης κρίσης, για την οποία βέβαια προετοιμαζόμαστε όσο μπορούμε, αλλά αυτό δεν είναι θέμα μόνο της Ελλάδας αλλά είναι [..] όλου του δυτικού κόσμου, να αντιμετωπίσει κύματα προσφύγων από περιοχές όπου ξεσπάνε εμπόλεμες συγκρούσεις”.

Απαντώντας στο εάν η ΕΕ συμπαρίσταται στην Ελλάδα για τη διαχείριση του μεταναστευτικού, ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε ότι οι εταίροι μας διέθεσαν στην Ελλάδα, το διάστημα 2015-2021 το ποσό των 3,4 δισεκατομμυρίων ευρώ και στην τρέχουσα περίοδο 2021-2027 το ποσό των 1,6 δισεκατομμυρίων: “Εάν αλλάξουν τα δεδομένα, εάν έχουμε σφοδρές κρίσεις, βεβαίως θα πάμε και θα ζητήσουμε πρόσθετη χρηματοδότηση”, διαβεβαίωσε ο υπουργός.

Για την τρέχουσα γερμανική πολιτική εκτεταμένων ελέγχων στα χερσαία σύνορά της, ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε πως “η Ελλάδα δεν επηρεάζεται” και ότι “μαζικές επιστροφές (από τη Γερμανία) δεν υπάρχουν”. Σημείωσε μάλιστα ότι και η Ελλάδα κάνει επιστροφές κατά τα οριζόμενα. Συγκεκριμένα, “κατά το 2023, πάνω από 6.000 επέστρεψαν σε τρίτες χώρες”.

Από την πλευρά του, ο κ. Οικονομόπουλους, ρώτησε πως δικαιολογείται σε όλη την Ευρώπη ο μέσος όρος παροχής ασύλου να είναι 46% και στη χώρα μας να είναι 68%. Μήπως η διαδικασία στην Ελλάδα “γίνεται, όχι για να εξεταστεί πραγματικά εάν είναι (κάποιος) πρόσφυγας αλλά για να μπορέσει να φύγει νομότυπα από τη χώρα και να πάει στη βόρεια Ευρώπη;”. Τόνισε, δε, ότι “η Ελλάδα δεν θα γίνει η νήσος Έλις της Ευρώπης”, και ότι είναι θέμα επιβίωσης της Ελλάδας [..] η αποτροπή της επιχειρούμενης εθνικής αλλοίωσης.

Σχολιάζοντας τα όσα είπε ο κ. Οικονομόπουλος, ο υπουργός Μετανάστευσης & Ασύλου ανέφερε ότι κάποτε μας επέκριναν ότι αργούμε στην απόδοση ασύλου και τώρα μας λένε “γιατί πάτε τόσο γρήγορα και έρχονται γρήγορα”.. Ειδικότερα για την εκτίμηση του βουλευτή της Νίκης ότι με την αλλαγή της γερμανικής πολιτικής θα στέλνονται πίσω παράνομοι μετανάστες με τραίνα και λεωφορεία, ο κ. Παναγιωτόπουλος σημείωσε ότι μέχρι πρότινος, τα γερμανικά δικαστήρια δικαίωναν όσους προσέφευγαν σε αυτά, με το αιτιολογικό ότι οι συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα είναι πολύ χειρότερες σε επίπεδο κοινωνικών παροχών. “Αυτή όμως η απόφαση της γερμανικής νομολογίας είναι του 2011. Είναι προφανές ότι από το 2011 μέχρι το 2024 άλλαξαν πολλά προς το καλύτερο (στην Ελλάδα) [..] Αναμένω ότι αυτό θα διαπιστωθεί από τους Γερμανούς [..] ανοίγοντας το δρόμο για κάποιες αποσπασματικές και πολύ σποραδικές επιστροφές.. Ούτε με τραίνα, ούτε με βαπόρια, ούτε με λεωφορεία, ούτε με αεροπλάνα. Είναι ζήτημα αν κάποιες δεκάδες έχουν εντοπιστεί από τις χιλιάδες που υπάρχουν (στη Γερμανία)” παρατήρησε ο κ. Παναγιωτόπουλος.

Άδ. Γεωργιάδης: Το κόστος της μεταναστευτικής κρίσης στην διεθνή κοινότητα και όχι στον Έλληνα φορολογούμενο
Νωρίτερα, σε απάντηση ερώτησης της βουλευτού της Νέας Αριστεράς, Θ. Φωτίου για την ευθύνη που πρέπει να αναλάβει το υπουργείο Υγείας για την υγειονομική φροντίδα των προσφυγικών πληθυσμών, ο αρμόδιος υπουργός Άδ. Γεωργιάδης είπε: “Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μας δίνει λεφτά για να μπορούμε να καλύπτουμε τις ανάγκες των λαθρομεταναστών; [..] Λέτε ότι πρέπει το υπουργείο Υγείας της Ελλάδος, από τους ήδη πιεσμένους του προϋπολογισμούς, για την παροχή Υγείας στους Έλληνες πολίτες, που λέτε ότι δεν φτάνουν τα λεφτά, από αυτά τα λεφτά, να αφαιρέσουμε επιπλέον λεφτά, για να καλύψουμε εξολοκλήρου εμείς, το ελληνικό κράτος, τα έξοδα αυτών που έρχονται στην Ελλάδα παράνομα; Δηλαδή εάν έρθουν 10 εκατομμύρια θα πάμε να καλύψουμε και τα 10 εκατομμύρια; Εάν έρθουν 50 εκατομμύρια και τα 50 εκατομμύρια;”

Σύμφωνα με τον κ. Γεωργιάδη, “είμαστε ενώπιον μιας μεγάλης μεταναστευτικής κρίσης. Η Γερμανία έκλεισε τα σύνορα της. Σε λίγο απ’ ότι φαίνεται θα κλείσουν τα σύνορα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ποια είναι η πρόταση της Νέας Αριστεράς; Να πληρώνει η Ελλάδα τα έξοδα όλων όσοι έρχονται, χωρίς να την νοιάζει από που θα βρει τα λεφτά; Θέλετε να βγάλουμε και τους Έλληνες από τα σπίτια τους να βάλουμε τους λαθρομετανάστες μέσα;”

Σημείωσε επίσης ότι η περίθαλψη των προσφύγων “είναι στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης για να πληρώνονται από διεθνή χρήματα όλα αυτά τα έξοδα [..] Διότι δεν είναι υποχρέωση του Έλληνα φορολογούμενου να καλύψει αυτά τα χρήματα. Ούτε έχει υποχρέωση ο Έλληνας να μην έχει κρεβάτι στο νοσοκομείο, επειδή εσάς σας αρέσει να είναι ανοιχτά τα σύνορα. Όσο κι αν η Αριστερά φωνάζει στην Βουλή “πρώτα οι μετανάστες και μετά οι Έλληνες”, εμείς θα πούμε ότι θα πληρώνει το κόστος της μεταναστευτικής κρίσης η διεθνής κοινότητα και όχι ο Έλληνας φορολογούμενος”.

Από την πλευρά της, η κ. Φωτίου είπε: “Και τότε και τώρα, τα χρήματα τα παίρνετε από το ΕΣΠΑ. Από που τα παίρνεις; Δεν είναι αυτά λεφτά του ελληνικού λαού; Ότι και να γίνεται είναι λεφτά του ελληνικού λαού. Μην πουλάτε στα ακροδεξιά σας ακροατήρια ότι εσείς δεν θέλετε να ξοδέψετε ούτε ένα ευρώ από τους Έλληνες για τους λαθρομετανάστες”.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Ευρωπαϊκή Ένωση

Θα αφήσουμε τη “Γενεύη” να διαλύσει την Ευρώπη;

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τι είναι οι διεθνείς συνθήκες; Δεν είμαι σίγουρος ότι ο νομικός κόσμος της Ευρώπης (και της Ελλάδας) ξέρει την απάντηση.

Από τις δημόσιες τοποθετήσεις πολλών τριβωνιανούτσικων και την αρθρογραφία τους, βγάζεις το συμπέρασμα ότι τις θεωρούν κάτι σαν τις Δέκα Εντολές: θέσφατα. Δεν τις αγγίζουμε. Τις εφαρμόζουμε τυφλά. Και, προς Θεού, δεν κρίνουμε το θεωρητικό τους υπόβαθρο. Γιατί;

“Διότι αν αρχίσουμε να αναθεωρούμε τις διεθνείς συνθήκες είναι βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν, που θέλει αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης”.

Το επιχείρημα είναι κωμικό, αλλά μια που έχει διατυπωθεί πολλές φορές από πολλούς, αναγκάζομαι να το ανασκευάσω. Υπάρχουν, λοιπόν, πολλών ειδών διακρατικές συνθήκες, διμερείς, πολυμερείς, παγκόσμιες, θεσμικές, συνθήκες-πλαίσιο. Ο βασικός τους διαχωρισμός είναι το αν έχουν προκύψει ως συνθήκες ειρήνευσης μετά από κάποιον πόλεμο ή ως συνθήκες σε καιρό ειρήνης. Οι πρώτες σχεδόν πάντα περιλαμβάνουν οριοθετήσεις συνόρων. Προφανώς, για να αλλάξουν θα πρέπει να γίνει νέος πόλεμος. Παράδειγμα η Συνθήκη των Σεβρών (1920) που αντικαταστάθηκε από τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Αυτές, ναι, δεν τις αγγίζουμε. Οι δεύτερες διευθετούν θέματα διαχειριστικής ή και θεσμικής φύσεως και δεσμεύουν τα κράτη που τις υπέγραψαν, όσον καιρό συνεχίζουν να συμφωνούν με το περιεχόμενό τους. Αυτές είναι εργαλεία. Τις κάνουμε ό,τι θέλουμε. Τις απλώνουμε, τις μαζεύουμε, τις τροποποιούμε, όπως η ιδρυτική της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας Συνθήκη της Ρώμης (1957) που επεκτάθηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992), μέχρι και τις καταργούμε, όταν έχουν ξεπεραστεί από τα γεγονότα, όπως η Συνθήκη της Κοινωνίας των Εθνών (1919). Και φυσικά, όχι μόνο συζητούμε για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα από την εφαρμογή τους, αλλά και σηκώνουμε τον κόσμο στο πόδι για αναθεώρηση, σε περίπτωση που διαπιστώσουμε ότι έχουν μετατραπεί σε βόμβα στα θεμέλια της Ευρώπης, όπως η Σύμβαση της Γενεύης, που είναι το σημερινό θέμα μας.

Είναι εντυπωσιακό, το ότι επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή στον ελληνικό νομικό και ακαδημαϊκό κόσμο για ένα διεθνές νομικό πλαίσιο, η παθογένεια του οποίου είναι παραπάνω από εμφανής και οι τοξικές του παρενέργειες σοβαρότατες. Ψάχνοντας στο google “αναθεώρηση”, “τροποποίηση”, “αλλαγή”, “κατάργηση” της “Σύμβασης της Γενεύης”, στις πρώτες 20 σελίδες βρήκα μόνο δύο σχετικά κείμενα. Το ένα ζητάει να προστεθεί στη Σύμβαση και η έννοια του περιβαλλοντικού ή κλιματικού πρόσφυγα, κάποιου που θέλει να φύγει από την πατρίδα του γιατί η κλιματική αλλαγή τού δυσκολεύει τη ζωή. Βεβαίως το θέμα είναι πολύ σοβαρό για τους κατοίκους ορισμένων νησίδων του Ειρηνικού που η άνοδος της στάθμης της θάλασσας απειλεί να τις καλύψει ολοσχερώς, αλλά, όπως συμβαίνει πάντα, οι προπαγανδιστές του όρου θέλουν να τον επεκτείνουν ακόμα και σε εκείνους που δυσφορούν από έναν καύσωνα του Αυγούστου.

Το άλλο, με τίτλο “Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες – Η κερκόπορτα της παράνομης μετανάστευσης (2020)είναι του διδάκτορα Διοικητικού Δικαίου, Ιωάννη Γκιτσάκη. Από τους 45.000 νομικούς της χώρας, μόνο ένας ασχολήθηκε με το θέμα! (Αν υπήρξαν και άλλοι, θα χαρώ πολύ να το μάθω, αλλά το google δεν εμφανίζει κανένα άλλο κείμενο.)

Γιατί το κείμενο της Γενεύης δεν ονομάζεται Συνθήκη (Τreaty) αλλά Σύμβαση (Convention); Μολονότι και οι δύο όροι χρησιμοποιούνται για νομικές συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ κρατών ή διεθνών οργανισμών, οι συμβάσεις είναι πιο εξειδικευμένες και αφορούν συνήθως συγκεκριμένους τομείς, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον ή η συνεργασία σε τεχνικά θέματα. Δεν έχουν την καθολικότητα των Συνθηκών, αφήνοντας στα κράτη περιθώριο για προσαρμογή των όρων τους σε εθνικό επίπεδο. Επιπλέον, η δέσμευση των κρατών είναι οικειοθελής. 

Η Σύμβαση της Γενεύης αφορούσε αποκλειστικά τα προβλήματα που προέκυψαν από τις μετακινήσεις πληθυσμών λόγω του Β΄ΠΠ και των όσων επακολούθησαν. Γι’ αυτό περιόριζε το δικαίωμα υποβολής αιτήματος ασύλου μόνο σε άτομα που εμπλέκονταν σε “γεγονότα επελθόντα προ της 1ης Ιανουαρίου 1951 εν Ευρώπη ή αλλαχού” (άρθρο 1, §Β1). Μάλιστα, το “αλλαχού” ήταν προαιρετικό. Μπορούσε δηλαδή ένα κράτος να πει “δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται εκτός Ευρώπης, θα δέχομαι μόνο Ευρωπαίους ως πρόσφυγες”.

Στόχος της, καθώς οι περισσότεροι πρόσφυγες πολέμου είχαν ήδη επιστρέψει στις εστίες τους, ήταν να λύσει τα προβλήματα της μεταπολεμικής διαίρεσης της Ευρώπης σε ζώνες επιρροής. Είχαν περάσει πάνω από 6 χρόνια από τις Διασκέψεις της Μόσχας και της Γιάλτας, η Γερμανία είχε ήδη χωριστεί σε Δυτική και Ανατολική, και η Ευρώπη βίωνε τον ψυχρό πόλεμο ξέροντας ότι σημαντικός αριθμός ανθρώπων από χώρες του Σιδηρού Παραπετάσματος θα επέλεγε να μην επιστρέψει στον “σοβιετικό σοσιαλιστικό παράδεισο” ή θα προσπαθούσε να δραπετεύσει από εκεί. Αυτών των περιπτώσεων κυρίως τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις ήθελε να καθορίσει η Σύμβαση.

για τη συνέχεια Capital

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Τούρκος «ειδικού ενδιαφέροντος» μετανάστης λέει στους αστυνομικούς του Τέξας ότι πλήρωσε 12.000 δολάρια για να περάσει παράνομα στις ΗΠΑ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι αστυνομικοί της πολιτείας του Τέξας ήρθαν αντιμέτωποι με 36 παράνομους μετανάστες κοντά στα νότια σύνορα την Παρασκευή, συμπεριλαμβανομένης μιας ομάδας από την Τουρκία, οι οποίοι δήλωσαν ότι ο καθένας πλήρωσε 12.000 δολάρια για να περάσει παράνομα τα σύνορα προσπαθώντας να συναντήσει έναν « χρηματοδότη » στο New Jersey, δήλωσαν οι αρχές.

Οι αστυνομικοί εντόπισαν την ομάδα στη συνοριακή πόλη Normandy, ανακοίνωσε το Τμήμα Δημόσιας Ασφάλειας (Department of Public Safety-DPS) του Τέξας.

Δεκαπέντε από τους μετανάστες, από τη Βραζιλία, το Περού, τον Ισημερινό, τη Νικαράγουα, τη Δομινικανή Δημοκρατία και τη Νότια Αφρική, συνελήφθησαν ως ύποπτοι για παράνομη είσοδο.

Μεταξύ της ομάδας ήταν οι λεγόμενοι «ειδικού ενδιαφέροντος» παράνομοι μετανάστες από την Τουρκία, το Πακιστάν, την Ινδία και το Βιετνάμ. Σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας (Department of Homeland Security – DHS), οι μετανάστες ειδικού ενδιαφέροντος είναι μη Αμερικανοί πολίτες που ενδεχομένως αποτελούν κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ ή τα συμφέροντά τους με βάση τις μεθόδους μετακινήσεώς τους.

Ο χαρακτηρισμός δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι «τρομοκράτες», αλλά τα ταξίδια και η συμπεριφορά τους υποδεικνύουν μια πιθανή σύνδεση με κακόβουλη δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας, που απαιτεί περαιτέρω έλεγχο και έρευνα, αναφέρει το DHS στον ιστότοπό του.

«Τις τελευταίες 48 ώρες, οι αστυνομικοί του DPS συνάντησαν 8 μετανάστες ειδικού ενδιαφέροντος από 5 διαφορετικές χώρες στην αγροτική περιοχή Normandy», ανέφερε ο υπολοχαγός Chris Olivarez του DPS στο X (πρώην Twitter).

Από τους 36 μετανάστες που συνελήφθησαν την Παρασκευή, οι 21 παραδόθηκαν στην αμερικανική συνοριοφυλακή.

Στην ομάδα των Τούρκων μεταναστών, ένας 26χρονος άνδρας που ανακρίθηκε από τις αρχές δήλωσε ότι βρήκε ένα «δίκτυο» στο Telegram και το Instagram για να τους βοηθήσει να περάσουν παράνομα στις ΗΠΑ.

Είπε στους ερευνητές ότι είχαν έναν χρηματοδότη στο New Jersey.

«Φροντίζουν για τα έξοδά μας και τα πάντα όσο είμαστε νόμιμα εκεί», ακούστηκε να λέει στο υλικό από την κάμερα του DPS που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο.

 

 

 

 

Πηγή: https://www.foxnews.com/us/turkish-special-interest-migrant-tells-texas-troopers-paid-12k-cross-us-illegally

Μετάφραση: Γιάννης Λιναρδάτος

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή