Ιστορία - Πολιτισμός
Πανεπιστήμια : Γιατί «κόβονται» οι καθηγητές του εξωτερικού από τα εγχώρια ΑΕΙ – Τι καταγγέλλουν υποψήφιοι

Τι καταγγέλλουν υποψήφιοι για τις εκλογικές διαδικασίες – Οι «φωτογραφικές» προκηρύξεις, οι επιλαχόντες που δεν έχουν την απαιτούμενη εμπειρία και η δυσαρμονία μεταξύ πολιτικής και επιστήμης
«Υπηρέτησα πάνω από 35 χρόνια ως καθηγητής σε κεντρικό ΑΕΙ και μπορώ να σας βεβαιώσω ότι σε ορισμένες περιπτώσεις καταστρατηγήθηκε η έννοια της ανοικτής διαδικασίας εκλογής καθηγητών, ειδικά στις εξελίξεις από μια καθηγητική βαθμίδα σε άλλη. Ο γιος μου είχε την οδυνηρή εμπειρία να θέσει υποψηφιότητα σε ελληνικό ΑΕΙ, υποδιευθυντής άλλωστε ο ίδιος σε μια από τις μεγαλύτερες πανεπιστημιακές κλινικές της Γερμανίας, αλλά τελικά το Ιδρυμα επέλεξε τον 67χρονο συνυποψήφιό του, ελάχιστες ημέρες πριν από τη συνταξιοδότησή του…».
«Στο πρόσωπο του ανώνυμου καθηγητή ΕΔΙΠ (σ.σ. Εργαστηριακό Διδακτικό και Επιστημονικό Προσωπικό) που κατήγγειλε ότι τον απείλησαν για να αποσύρει την υποψηφιότητά του σε θέση επίκουρου καθηγητή σε κεντρικό ΑΕΙ, με τον οποίο ήρθατε σε επαφή, είδα τον εαυτό μου, αλλά και δεκάδες (αν όχι εκατοντάδες) ΕΔΙΠ στα ελληνικά πανεπιστήμια…».
Το παιχνίδι έχει χαθεί πριν καν παιχθεί
Αυτές είναι μόνο μερικές από όσες καταγγελίες ακολουθούν τις εκλογικές διαδικασίες στα ΑΕΙ τα τελευταία χρόνια και όσες επιτρέπει ο δημοσιογραφικός χώρος να καταγραφούν σε ένα αφιέρωμα. Περισσότερες συζητιούνται κάθε μέρα μεταξύ των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας της χώρας, στην οποία άλλοι είναι στην ευτυχή θέση να αποτελούν μέρος της καθηγητικής βαθμίδας της, άρα μειδιούν, και άλλοι μελαγχολούν, καθώς ανεξαρτήτως των προσόντων τους καταλαβαίνουν ότι το παιχνίδι είναι – πριν παιχθεί – χαμένο.
Χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα των παραπάνω είναι οι πρόσφατες καταγγελίες υποψηφίων για την προκήρυξη δύο θέσεων που σίγουρα κάποιος δεν θα θεωρούσε προτεραιότητα σε ένα Τμήμα Φυσικής όπως εκείνο του νέου Διεθνούς Πανεπιστημίου (που προήλθε από τη συνένωση τριών ΤΕΙ της Βόρειας Ελλάδας): Αν όχι λοιπόν «φωτογραφικές», πώς αλλιώς θα χαρακτήριζαν οι καταγγέλλοντες, τις νέες θέσεις που δεν έχουν αυτοτελές αντικείμενο Φυσικής, αλλά αφορούν τη «Στατιστική Φυσική κραμάτων ημιαγωγών και πολυπλοκότητας κοινωνικών και οικονομικών συστημάτων» και τα «Χαοτικά ηλεκτρονικά κυκλώματα και νανοδιατάξεις»…
«Το Βήμα» έθεσε σε έγκριτους πανεπιστημιακούς του εξωτερικού τα ερωτήματα: «Θα γυρίζατε στην Ελλάδα; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις γι’ αυτό;». Και αυτό είναι το δεύτερο μέρος των διηγήσεών τους.
Οι σκανδαλώδεις επιλογές για τις θέσεις
Η κυρία Γεωργία Φουστέρη, Group Leader στο Διαβητολογικό Ερευνητικό Κέντρο San Rafaelle του Μιλάνου, είχε προσπαθήσει (ανεπιτυχώς) να επιστρέψει στην πατρίδα μας και στα ελληνικά πανεπιστήμια. Η ίδια περιγράφει την εμπειρία της. «Οσον αφορά τη δική μου περίπτωση, αν θυμάμαι καλά 5-6 χρόνια πριν ξεκίνησα να κάνω κάποιες αιτήσεις μέσω του συστήματος της ΑΠΕΛΛΑ και συχνά έφτανα μέσα στους 5 πρώτους επιλεγόντες, αλλά ποτέ πρώτη, αν και κατά την άποψή μου σε κάποιες περιπτώσεις θα έπρεπε να είχα καλύτερη θέση» εξομολογείται στο «Βήμα».
«Σε κάποιες περιπτώσεις ήταν ξεκάθαρο ότι οι συνυποψήφιοί μου είχαν καλύτερο βιογραφικό. Σε κάποιες άλλες όμως όχι, τουλάχιστον όχι ο πρώτος στη λίστα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι για μια θέση επίκουρου καθηγητή εκλέχθηκε ένας επιστήμων με μια δημοσίευση σε πολύ καλό επιστημονικό περιοδικό (που όμως το έκανε ως postdoc) και κάποια ακόμη δημοσίευση που να είχε κάνει στη διάρκεια του διδακτορικού του! Δεν νομίζω συνολικά να είχε περισσότερες από 5-6 δημοσιεύσεις» αναφέρει χαρακτηριστικά. «Υπήρχαν άλλοι συνυποψήφιοι με πολύ καλύτερο βιογραφικό από τον συγκεκριμένο υποψήφιο, που όμως ήρθαν δεύτεροι και τρίτοι. Το θεώρησα σκανδαλώδες. Ο επιστήμονας αυτός έμαθα εκ των υστέρων ότι ήταν πρώην διδακτορικός φοιτητής ενός καθηγητή του πανεπιστημίου όπου εκλέχθηκε. Δεν αμφισβητώ τις δεξιότητές του και τις προοπτικές του συγκεκριμένου υποψηφίου, αλλά δεν είχε ακόμα την εμπειρία για καθηγητής πανεπιστημίου κατά την άποψή μου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αντικειμενικά δεν έπρεπε να βρεθεί πρώτος στην επιλογή. Μέσα από αυτές τις αιτήσεις έμαθα πώς λειτουργούν τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα.
Δυστυχώς, ζώντας στο εξωτερικό τα τελευταία 15 χρόνια, δεν γνώριζα την ελληνική πραγματικότητα των πανεπιστημίων» λέει η κυρία Φουστέρη.
Τι πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν
«Είναι πολλά αυτά που κατά τη γνώμη μου μπορούν να αλλάξουν στην Ελλάδα» δηλώνει. «Και οι ίδιοι οι καθηγητές των ελληνικών ΑΕΙ, πιστεύω, θα συμφωνούσαν. Θεωρώ ότι μπορούμε να πάρουμε παράδειγμα από άλλες χώρες του εξωτερικού. Πέραν του βιογραφικού, θα πρέπει κατά την άποψή μου να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι συνεργασίες του υποψηφίου σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως καταγράφονται και από τις δημοσιεύσεις του, επιχορηγήσεις της έρευνάς του κ.λπ. Κυρίως όμως από τη βαθιά γνώση και το όραμα για το αντικείμενό του, την εκπαίδευσή του, αλλά και το πόσο είναι αφοσιωμένος και τι θέλει να προσφέρει βέβαια στη χώρα. Επίσης, υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι επιστήμονες που επιστρέφουν αλλά βρίσκονται «κλεισμένοι» σε μια πραγματικότητα που δεν τους αφήνει να ανθήσουν. Ελπίζω πραγματικά να δω κάποιες αλλαγές στη χώρα μας και πραγματικά επιστημονικά «είμαι εδώ» με τις ιδέες μου και την παρουσία μου για κάθε περίπτωση που κριθεί ότι χρειάζεται» συνεχίζει.
Η πόρτα έκλεισε δύο φορές
«Δύο φορές μου πέρασε από τον νου μου να γυρίσω στην Ελλάδα» δηλώνει από την πλευρά της η κυρία Ελένη Αναστασιάδου, Senior Research Associate στο Πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης. «Την πρώτη φορά ήταν το 2009, όταν τέλειωσα το διδακτορικό μου στην Πειραματική Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης Sapienza. Εστειλα ένα email σε έναν καθηγητή του Αριστοτελείου, μου είπε «όχι», δεν επέμεινα, παρέμεινα στη Ρώμη και συνέχισα τις έρευνές μου και στο εν τω μεταξύ ειδικεύτηκα και στη Μικροβιολογία.
Το 2014 έφυγα από τη Ρώμη, πήγα στην Βοστώνη όπου δέχθηκα μια ελκυστική πρόταση να δουλέψω ως ερευνήτρια σε ένα από τα ονομαστά νοσοκομεία του Harvard, το BIDMC. Το 2018 αποφάσισα να γυρίσω στη Ρώμη, όπου με περίμενε μια θέση ερευνήτριας στο Sapienza.
Βέβαια το κρυφό μου όνειρο (ουτοπία) ήταν να επαναπατριστώ στη Θεσσαλονίκη, οπότε πριν δεχθώ τη θέση στη Ρώμη επιχείρησα ξανά για δεύτερη φορά, μίλησα με έναν εξαιρετικό καθηγητή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, αλλά και πάλι έλαβα αρνητικές απαντήσεις» διηγείται. «Για να πω την αλήθεια, δεν περίμενα και το αντίθετο. Οπότε γύρισα στη Ρώμη, πήρα τη θέση ερευνήτριας που πρόσφατα αναβαθμίστηκε ως καθηγήτρια και έχω την ερευνητική μου ομάδα. Η Ιταλία δεν είναι βέβαια Αμερική και εδώ υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός για τις λίγες πηγές χρηματοδότησης, αλλά νομίζω ότι η Ελλάδα βρίσκεται ίσως σε χειρότερη κατάσταση από πλευράς χρηματοδοτήσεων και μέσων για έρευνα, με την έννοια μηχανημάτων αλλά και γραφειοκρατίας. Από τη άλλη δεν επιδιώκω να καταδικάσω τα ελληνικά πανεπιστήμια για την έλλειψη αξιοκρατίας, διότι είναι κάτι που αντιμετωπίζουν και αλλά ευρωπαϊκά κράτη, ίσως σε μικρότερο βαθμό, αλλά υπάρχει. Θα μου άρεσε να επιστρέψω στην πατρίδα μου με την προϋπόθεση αρχικής χρηματοδότησης που να επιτρέπει την άμεση έναρξη ερευνών και πρόσληψης εργαστηριακού προσωπικού. Δραστική μείωση γραφειοκρατίας και αύξηση αξιοκρατικών κριτήριων που θα ευνοούν την αριστεία» λέει στο «Βήμα».
«Πιστεύω ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις επιστημονικής ανάπτυξης στη χώρα μας, αλλά θα πρέπει να αναπτυχθεί πρώτα μια αρμονία μεταξύ πολιτικής και επιστήμης, ώστε να φθάσουν σε ένα σημείο θετικής αλληλεπίδρασης. Επιπλέον, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η αναχαίτηση του νεποτισμού στα πανεπιστήμια, που σίγουρα θα έδινε μια διαφορετική ανάσα στην εξέλιξη των αρίστων».
Στην Κρήτη ύστερα από 19 χρόνια σε πανεπιστήμια ανά τον κόσμο
Η κυρία Εμμανουέλα Φιλιππίδη τα κατάφερε να γυρίσει! Είναι σήμερα επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης. «Εφυγα από την Αθήνα λίγο πριν από τα 18 μου και ύστερα από 19 χρόνια στο εξωτερικό, κυρίως στις ΗΠΑ, επέστρεψα ως επίκουρη καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Κρήτης» λέει στο «Βήμα». «Στα 19 αυτά χρόνια είχα την ευτυχία να αποκτήσω εμπειρίες από ιδιωτικά και δημόσια πανεπιστήμια, μη-πανεπιστημιακά ινστιτούτα και R&D μεγάλης εταιρείας. Προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές έκανα στη Βοστώνη στη Βιοϊατρική Μηχανική, στα Harvard και Boston University αντίστοιχα. Το διδακτορικό μου ολοκληρώθηκε στη Φυσική στο New York University και η μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Santa Barbara (4 χρόνια) πριν από τη μετακόμιση στην Ευρώπη (ενάμιση χρόνο σε δύο Max Planck Ινστιτούτα της Δρέσδης). Ανήκω στους πειραματικούς επιστήμονες της επιστήμης (βιο)υλικών, που σημαίνει πως η εργασία μου απαιτεί αναλώσιμα, υποδομές και πειραματικές διατάξεις» αναφέρει.
«Η ερώτηση που θα έπρεπε να κάνουν καθημερινά έλληνες υπουργοί, πρυτάνεις και όσοι ασχολούνται με την τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια παιδεία ή έρευνα θα έπρεπε να είναι: Πώς θα δημιουργήσουμε αξιοπρεπείς – και σε επόμενο στάδιο ανταγωνιστικές – συνθήκες για να προτιμήσουν ανερχόμενοι νέοι έλληνες επιστήμονες να στήσουν εργαστήριο στην Ελλάδα αντί για την οποιαδήποτε χώρα της Δυτικής Ευρώπης;» αναρωτιέται η κυρία Φιλιππίδη.
Σχετικό : Με διδακτορικό στη… φωτογένεια

Ιστορία - Πολιτισμός
Τα νησιά του Αιγαίου ορθώνουν τείχος υπενθύμισης των τουρκικών εγκλημάτων! Ανέγερση μνημείου γενοκτονίας των Ποντίων ΚΑΙ στη Ρόδο με την αρωγή της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου

Άλλο ένα μνημείο γενοκτονίας των Ποντίων αποκτούν τα Δωδεκάνησα, τα οποία βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο της Άγκυρας (με επιθετικές ασκήσεις κατάληψης νησιών αλλά και επιθετική ρητορική για το Καστελόριζο και άλλα πολλά). Μετά το άγαλμα που ανεγέρθηκε στην Κω, σειρά παίρνει και η Ρόδος, μια εξέλιξη που δείχνει, ότι τα νησιά μας ορθώνουν τείχος υπενθύμισης των τουρκικών εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και στήνουν πολιτισμικές γραμμές άμυνας ενάντια στη βαρβαρότητα. Πρόκειται για μια εξέλιξη που θα πονέσει τα μάλα την Τουρκία. Το φθινόπωρο του 2022 άλλωστε, όταν είχε στηθεί το μνημείο στην Κω, στο πάρκο Ποντιακού Ελληνισμού, είχαν προκληθεί αντιδράσεις από τον τότε Υπουργό Άμυνας της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ.
Το νέρό μπήκε στο αυλάκι κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του Συλλόγου Ποντίων Ρόδου με σκοπό να μαζέψουν χρήματα για την ανέγερση Μνημείου της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Η παρουσία του Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου κ.Γιώργου Χατζημάρκου μαζί με τον Αντιπεριφερειάρχη Ψηφιακής Ανάπτυξης Νοτίου Αιγαίου ,κ Ναβροζίδη Χαράλαμπο που μαζί με 30 Μέλη του Συλλόγου της Κω βρίσκονται στην Ρόδο, άλλαξε το κλίμα με μια ευχάριστη έκπληξη, αφού ο Περιφερειάρχης προέτρεψε τον Πρόεδρο του Συλλόγου της Ρόδου κ.Χρήστο Τοπκαρά και τα Μέλη του, να ξοδέψουν σε άλλες δράσεις τα χρήματα καθώς η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου θα αναλάβει όλο το κόστος τους Μνημείου.
«Το Δ.Σ. του Συλλόγου Ποντίων Ρόδου «Ο ΔΙΓΕΝΗΣ», αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει όλο τον κόσμο που στο κάλεσμα μας στην ετήσια χοροημερίδα του Συλλόγου μας, τη Κυριακή 16 Φεβρουαρίου, ανταποκρίθηκε δυναμικά γεμίζοντας το ΔΙΟΝΥΣΙΟΝ PALLACE, χαρίζοντας μας μοναδικές στιγμές.
Ευχάριστη έκπληξη η παρουσία του Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου και Προέδρου της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος, αφού ο κ. Γιώργος Χατζημάρκος παρουσία και του Αντιπεριφερειάρχη Ψηφιακής Ανάπτυξης και Προέδρου του Συλλόγου Ποντίων της Κω κ. Ναβροζίδη Χαράλαμπου, μας προέτρεψε να κρατήσουμε τα χρήματα που συγκεντρώσαμε για την ανέγερση του Μνημείου όλα αυτά τα χρόνια με προσπάθεια και κόπο όλων των Μελών μας, προκειμένου να καλύψουμε τις λειτουργικές ανάγκες του Συλλόγου, καθώς η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου θα αναλάβει όλα τα έξοδα για το έργο.
Πράξη σεβασμού στο Μαρτύριο των Ελλήνων του Πόντου.
Μαζί με τα αδέλφια μας από τη Κω που για ακόμη μια φορά έδωσαν δυναμικό παρών στη Ρόδο, σήμερα συνεχίζουμε από εδώ, τη Πατρίδα μας, την Δωδεκάνησο τον αγώνα μας για την Αναγνώριση της Γενοκτονίας αλλά και τη προσπάθεια μας για διατήρηση και διάδοση της Ποντιακής Παράδοσης», αναφέρει η ανακοίνωση του Συλλόγου Ποντίων Ρόδου.
Ιστορία - Πολιτισμός
Ανατολική Θράκη: Έφυγαν με φοβερή βροχή… «άλλαι δε γεννώσι καθ’ οδόν». Σε μια νύχτα υπό βροχή γέννησαν έξι γυναίκες στην Τυρολόη!!!
Η έκθεση αυτή ίσως είναι, από καλύτερα κείμενα που έχουν γραφεί για την απώλεια της Ανατολικής Θράκης.

* Η συγκλονιστική έκθεση Τσιρογιάννη
*Δάκρυσε και ο Νάνσεν στην Θράκη
*Γεννούσαν στο ύπαιθρο υπό βροχή
Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης
Ο Βλάσης Τσιρογιάννης, υπήρξε ένας εξαίρετος αξιωματικός, που πολέμησε για να μεγαλώσει η Ελλάδα. Αλλά με πόνο ψυχής έζησε τον Οκτώβριο του 1922 και τα γεγονότα, που συρρίκνωσαν την Ελλάδα, με την ουσιαστική παράδοση της Ανατολικής Θράκης στους Τούρκους, που δεν πολέμησαν για να την πάρουν. Παράδοση, που ανέλαβαν και διεκπεραίωσαν οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής.
Ο Τσιρογιάννης, που γεννήθηκε στην Αμφιλοχία το 1872, κατατάχθηκε αρχικά ως εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό και πήρε μέρος στον ατυχή Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897. Φοίτησε σε στρατιωτικές σχολές και το 1904 πήγε στη Μακεδονία όπου έδρασε στην περιοχή της Στρώμνιτσας με το ψευδώνυμο Ντάλης.
Πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους ως ταγματάρχης, ενώ στην Μικρασιατική Εκστρατεία ήταν διοικητής μεικτού αποσπάσματος στην κατάληψη της Κιουτάχειας, Ως αρχηγός Πεζικού της ΙΧ Μεραρχίας πολέμησε στα Σαγγάριο και στη συνέχεια απομακρύνθηκε από το Στράτευμα για λόγους πολιτικούς. Επανήλθε το 1922 όταν οι συνταγματάρχες Πλαστήρας και Γονατάς ανέτρεψαν την κυβέρνηση της Αθήνας και τοποθετήθηκε ως διοικητής της ΙΙΙ Μεραρχίας Πεζικού στη Θράκη. Πέθανε το 1928.
Όταν όλα είχαν τελειώσει στη Δυτική Θράκη και το Στράτευμα μαζί με τους Έλληνες της Ανατολικής Θράκης, είχαν περάσει δυτικά του Έβρου, οι διοικητές των μεγάλων στρατιωτικών σχηματισμών συνέταξαν εκθέσεις για την τραγωδία της εκδίωξης του Ελληνισμού από εκείνο το κομμάτι που σήμερα στους χάρτες το ονομάζουν Ευρωπαϊκή Τουρκία!!! «Ευρωπαϊκή»…
Ο Τσιρογιάννης, υπέβαλε στο Β’ Σώμα Στρατού με ημερομηνία 20 Νοεμβρίου έκθεση για τις θυσίες και τα δεινοπαθήματα των Θρακών, που διώχτηκαν από τις πατρίδες τους.
Η έκθεση αυτή ίσως είναι, από καλύτερα κείμενα που έχουν γραφεί για την απώλεια της Ανατολικής Θράκης. Με ακριβείς περιγραφές για τα επιμέρους γεγονότα, με συγκινητική προσέγγιση στα βάσανα του κόσμου αποτελεί ένα μνημειώδες ντοκουμέντο, αυθεντικό, αλλά και σπαρακτικό. Φυλάσσεται στο Ιστορικό και Διπλωματικό Αρχείο του υπουργείου Εξωτερικών και θα ήταν ευχής έργο να παραχωρηθούν αντίγραφά του σε όλα τα Μουσεία που λειτουργούν στη Θράκη, ώστε να εκτίθεται καδραρισμένο στους επισκέπτες.
Ο εμπειροπόλεμος Μέραρχος Βλάσης Τσιρογιάννης, με βλέμμα διεισδυτικό, περιγράφει με λεπτομέρειες τα τραγικά γεγονότα, συναγωνιζόμενος τους έμπειρους δημοσιογράφους της εποχής του.
Οι θεσμικοί φορείς της Θράκης, έχουν καθήκον να φροντίσουν ώστε οι εκθέσεις των μεγάλων στρατιωτικών σχηματισμών για τα γεγονότα του φοβερού Οκτωβρίου 1922, θα γίνουν κοινό κτήμα των Θρακών. Η διαφύλαξη τέτοιων αυθεντικών ντοκουμέντων υπήρξε πράξη επαινετέα. Αλλά τώρα που έχουν εκλείψει οι γενιές που έζησαν εκείνα τα γεγονότα, είναι χρήσιμο τα ντοκουμέντα αυτά, να φτάσουν στα σπίτια των Θρακών για να διαβάζονται. Από τις βιβλιοθήκες των πλούσιων, έως τα ράφια των φτωχών σπιτιών.
Η καταπληκτική αυτή και αδημοσίευτη έκθεση, συνετάχθη στις 20 Νοεμβρίου και υποβλήθηκε στη Στρατιά Θράκης.

-
Ενδιαφέροντα2 μήνες πριν
Αποκάλυψη του ηθοποιού Κωστή Σαββιδάκη! Κόπηκε ταινία στην Ελλάδα από φεστιβάλ επειδή προέβαλλε την Ορθοδοξία
-
Πολιτική2 εβδομάδες πριν
Έρχεται «τσουνάμι» αποκαλύψεων και στην Ελλάδα για USAID! Οι ΜΚΟ του Soros και οι Πρέσπες του Τσίπρα
-
Πολιτική4 εβδομάδες πριν
Αποκάλυψη Στρος Καν! Με έφαγαν οι ΗΠΑ όπως και τον Καραμανλή!
-
Απόψεις3 εβδομάδες πριν
Διαβεβαιώνω τον κ. Μητσοτάκη ότι η κυβέρνησή του δεν έχει μέλλον
-
Αναλύσεις3 εβδομάδες πριν
Ο Τραμπ δεν ξεχνά τί έκανε η Ελλάδα!
-
Αναλύσεις2 εβδομάδες πριν
Οδεύει προς αντικατάσταση ο Μητσοτάκης! Σπρώχνει την Ελλάδα περισσότερο προς την καταστροφή
-
Ιστορία - Πολιτισμός4 εβδομάδες πριν
Ένα ταξίδι γεύσεων από τη Μικρά Ασία στη Δράμα
-
Πολιτική3 μήνες πριν
Αδιόρθωτος Γεραπετρίτης! Νέες παρανοϊκές δηλώσεις – Θίχτηκε με το “μειοδότης” που είχε αναφέρει ο ίδιος για τον εαυτό του – Έπιασε στο στόμα του τον Ηλιάκη