Ακολουθήστε μας

Ιστορία - Πολιτισμός

Πανεπιστήμια : Γιατί «κόβονται» οι καθηγητές του εξωτερικού από τα εγχώρια ΑΕΙ – Τι καταγγέλλουν υποψήφιοι

Δημοσιεύτηκε στις

Τι καταγγέλλουν υποψήφιοι για τις εκλογικές διαδικασίες – Οι «φωτογραφικές» προκηρύξεις, οι επιλαχόντες που δεν έχουν την απαιτούμενη εμπειρία και η δυσαρμονία μεταξύ πολιτικής και επιστήμης

«Υπηρέτησα πάνω από 35 χρόνια ως καθηγητής σε κεντρικό ΑΕΙ και μπορώ να σας βεβαιώσω ότι σε ορισμένες περιπτώσεις καταστρατηγήθηκε η έννοια της ανοικτής διαδικασίας εκλογής καθηγητών, ειδικά στις εξελίξεις από μια καθηγητική βαθμίδα σε άλλη. Ο γιος μου είχε την οδυνηρή εμπειρία να θέσει υποψηφιότητα σε ελληνικό ΑΕΙ, υποδιευθυντής άλλωστε ο ίδιος σε μια από τις μεγαλύτερες πανεπιστημιακές κλινικές της Γερμανίας, αλλά τελικά το Ιδρυμα επέλεξε τον 67χρονο συνυποψήφιό του, ελάχιστες ημέρες πριν από τη συνταξιοδότησή του…».

«Στο πρόσωπο του ανώνυμου καθηγητή ΕΔΙΠ (σ.σ. Εργαστηριακό Διδακτικό και Επιστημονικό Προσωπικό) που κατήγγειλε ότι τον απείλησαν για να αποσύρει την υποψηφιότητά του σε θέση επίκουρου καθηγητή σε κεντρικό ΑΕΙ, με τον οποίο ήρθατε σε επαφή, είδα τον εαυτό μου, αλλά και δεκάδες (αν όχι εκατοντάδες) ΕΔΙΠ στα ελληνικά πανεπιστήμια…».

 

Το παιχνίδι έχει χαθεί πριν καν παιχθεί

Αυτές είναι μόνο μερικές από όσες καταγγελίες ακολουθούν τις εκλογικές διαδικασίες στα ΑΕΙ τα τελευταία χρόνια και όσες επιτρέπει ο δημοσιογραφικός χώρος να καταγραφούν σε ένα αφιέρωμα. Περισσότερες συζητιούνται κάθε μέρα μεταξύ των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας της χώρας, στην οποία άλλοι είναι στην ευτυχή θέση να αποτελούν μέρος της καθηγητικής βαθμίδας της, άρα μειδιούν, και άλλοι μελαγχολούν, καθώς ανεξαρτήτως των προσόντων τους καταλαβαίνουν ότι το παιχνίδι είναι – πριν παιχθεί – χαμένο.

Χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα των παραπάνω είναι οι πρόσφατες καταγγελίες υποψηφίων για την προκήρυξη δύο θέσεων που σίγουρα κάποιος δεν θα θεωρούσε προτεραιότητα σε ένα Τμήμα Φυσικής όπως εκείνο του νέου Διεθνούς Πανεπιστημίου (που προήλθε από τη συνένωση τριών ΤΕΙ της Βόρειας Ελλάδας): Αν όχι λοιπόν «φωτογραφικές», πώς αλλιώς θα χαρακτήριζαν οι καταγγέλλοντες, τις νέες θέσεις που δεν έχουν αυτοτελές αντικείμενο Φυσικής, αλλά αφορούν τη «Στατιστική Φυσική κραμάτων ημιαγωγών και πολυπλοκότητας κοινωνικών και οικονομικών συστημάτων» και τα «Χαοτικά ηλεκτρονικά κυκλώματα και νανοδιατάξεις»…

«Το Βήμα» έθεσε σε έγκριτους πανεπιστημιακούς του εξωτερικού τα ερωτήματα: «Θα γυρίζατε στην Ελλάδα; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις γι’ αυτό;». Και αυτό είναι το δεύτερο μέρος των διηγήσεών τους.

Οι σκανδαλώδεις επιλογές για τις θέσεις

Η κυρία Γεωργία Φουστέρη, Group Leader στο Διαβητολογικό Ερευνητικό Κέντρο San Rafaelle του Μιλάνου, είχε προσπαθήσει (ανεπιτυχώς) να επιστρέψει στην πατρίδα μας και στα ελληνικά πανεπιστήμια. Η ίδια περιγράφει την εμπειρία της. «Οσον αφορά τη δική μου περίπτωση, αν θυμάμαι καλά 5-6 χρόνια πριν ξεκίνησα να κάνω κάποιες αιτήσεις μέσω του συστήματος της ΑΠΕΛΛΑ και συχνά έφτανα μέσα στους 5 πρώτους επιλεγόντες, αλλά ποτέ πρώτη, αν και κατά την άποψή μου σε κάποιες περιπτώσεις θα έπρεπε να είχα καλύτερη θέση» εξομολογείται στο «Βήμα».

«Σε κάποιες περιπτώσεις ήταν ξεκάθαρο ότι οι συνυποψήφιοί μου είχαν καλύτερο βιογραφικό. Σε κάποιες άλλες όμως όχι, τουλάχιστον όχι ο πρώτος στη λίστα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι για μια θέση επίκουρου καθηγητή εκλέχθηκε ένας επιστήμων με μια δημοσίευση σε πολύ καλό επιστημονικό περιοδικό (που όμως το έκανε ως postdoc) και κάποια ακόμη δημοσίευση που να είχε κάνει στη διάρκεια του διδακτορικού του! Δεν νομίζω συνολικά να είχε περισσότερες από 5-6 δημοσιεύσεις» αναφέρει χαρακτηριστικά. «Υπήρχαν άλλοι συνυποψήφιοι με πολύ καλύτερο βιογραφικό από τον συγκεκριμένο υποψήφιο, που όμως ήρθαν δεύτεροι και τρίτοι. Το θεώρησα σκανδαλώδες. Ο επιστήμονας αυτός έμαθα εκ των υστέρων ότι ήταν πρώην διδακτορικός φοιτητής ενός καθηγητή του πανεπιστημίου όπου εκλέχθηκε. Δεν αμφισβητώ τις δεξιότητές του και τις προοπτικές του συγκεκριμένου υποψηφίου, αλλά δεν είχε ακόμα την εμπειρία για καθηγητής πανεπιστημίου κατά την άποψή μου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αντικειμενικά δεν έπρεπε να βρεθεί πρώτος στην επιλογή. Μέσα από αυτές τις αιτήσεις έμαθα πώς λειτουργούν τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα.

Δυστυχώς, ζώντας στο εξωτερικό τα τελευταία 15 χρόνια, δεν γνώριζα την ελληνική πραγματικότητα των πανεπιστημίων» λέει η κυρία Φουστέρη.

 

Τι πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν

 

«Είναι πολλά αυτά που κατά τη γνώμη μου μπορούν να αλλάξουν στην Ελλάδα» δηλώνει. «Και οι ίδιοι οι καθηγητές των ελληνικών ΑΕΙ, πιστεύω, θα συμφωνούσαν. Θεωρώ ότι μπορούμε να πάρουμε παράδειγμα από άλλες χώρες του εξωτερικού. Πέραν του βιογραφικού, θα πρέπει κατά την άποψή μου να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι συνεργασίες του υποψηφίου σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως καταγράφονται και από τις δημοσιεύσεις του, επιχορηγήσεις της έρευνάς του κ.λπ. Κυρίως όμως από τη βαθιά γνώση και το όραμα για το αντικείμενό του, την εκπαίδευσή του, αλλά και το πόσο είναι αφοσιωμένος και τι θέλει να προσφέρει βέβαια στη χώρα. Επίσης, υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι επιστήμονες που επιστρέφουν αλλά βρίσκονται «κλεισμένοι» σε μια πραγματικότητα που δεν τους αφήνει να ανθήσουν. Ελπίζω πραγματικά να δω κάποιες αλλαγές στη χώρα μας και πραγματικά επιστημονικά «είμαι εδώ» με τις ιδέες μου και την παρουσία μου για κάθε περίπτωση που κριθεί ότι χρειάζεται» συνεχίζει.

 

Η πόρτα έκλεισε δύο φορές

 

«Δύο φορές μου πέρασε από τον νου μου να γυρίσω στην Ελλάδα» δηλώνει από την πλευρά της η κυρία Ελένη Αναστασιάδου, Senior Research Associate στο Πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης. «Την πρώτη φορά ήταν το 2009, όταν τέλειωσα το διδακτορικό μου στην Πειραματική Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης Sapienza. Εστειλα ένα email σε έναν καθηγητή του Αριστοτελείου, μου είπε «όχι», δεν επέμεινα, παρέμεινα στη Ρώμη και συνέχισα τις έρευνές μου και στο εν τω μεταξύ ειδικεύτηκα και στη Μικροβιολογία

Το 2014 έφυγα από τη Ρώμη, πήγα στην Βοστώνη όπου δέχθηκα μια ελκυστική πρόταση να δουλέψω ως ερευνήτρια σε ένα από τα ονομαστά νοσοκομεία του Harvard, το BIDMC. Το 2018 αποφάσισα να γυρίσω στη Ρώμη, όπου με περίμενε μια θέση ερευνήτριας στο Sapienza.

Βέβαια το κρυφό μου όνειρο (ουτοπία) ήταν να επαναπατριστώ στη Θεσσαλονίκη, οπότε πριν δεχθώ τη θέση στη Ρώμη επιχείρησα ξανά για δεύτερη φορά, μίλησα με έναν εξαιρετικό καθηγητή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, αλλά και πάλι έλαβα αρνητικές απαντήσεις» διηγείται. «Για να πω την αλήθεια, δεν περίμενα και το αντίθετο. Οπότε γύρισα στη Ρώμη, πήρα τη θέση ερευνήτριας που πρόσφατα αναβαθμίστηκε ως καθηγήτρια και έχω την ερευνητική μου ομάδα. Η Ιταλία δεν είναι βέβαια Αμερική και εδώ υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός για τις λίγες πηγές χρηματοδότησης, αλλά νομίζω ότι η Ελλάδα βρίσκεται ίσως σε χειρότερη κατάσταση από πλευράς χρηματοδοτήσεων και μέσων για έρευνα, με την έννοια μηχανημάτων αλλά και γραφειοκρατίαςΑπό τη άλλη δεν επιδιώκω να καταδικάσω τα ελληνικά πανεπιστήμια για την έλλειψη αξιοκρατίας, διότι είναι κάτι που αντιμετωπίζουν και αλλά ευρωπαϊκά κράτη, ίσως σε μικρότερο βαθμό, αλλά υπάρχει. Θα μου άρεσε να επιστρέψω στην πατρίδα μου με την προϋπόθεση αρχικής χρηματοδότησης που να επιτρέπει την άμεση έναρξη ερευνών και πρόσληψης εργαστηριακού προσωπικού. Δραστική μείωση γραφειοκρατίας και αύξηση αξιοκρατικών κριτήριων που θα ευνοούν την αριστεία» λέει στο «Βήμα».

«Πιστεύω ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις επιστημονικής ανάπτυξης στη χώρα μας, αλλά θα πρέπει να αναπτυχθεί πρώτα μια αρμονία μεταξύ πολιτικής και επιστήμης, ώστε να φθάσουν σε ένα σημείο θετικής αλληλεπίδρασης. Επιπλέον, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η αναχαίτηση του νεποτισμού στα πανεπιστήμια, που σίγουρα θα έδινε μια διαφορετική ανάσα στην εξέλιξη των αρίστων».

 

Στην Κρήτη ύστερα από 19 χρόνια σε πανεπιστήμια ανά τον κόσμο

 

Η κυρία Εμμανουέλα Φιλιππίδη τα κατάφερε να γυρίσει! Είναι σήμερα επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης. «Εφυγα από την Αθήνα λίγο πριν από τα 18 μου και ύστερα από 19 χρόνια στο εξωτερικό, κυρίως στις ΗΠΑ, επέστρεψα ως επίκουρη καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Κρήτης» λέει στο «Βήμα». «Στα 19 αυτά χρόνια είχα την ευτυχία να αποκτήσω εμπειρίες από ιδιωτικά και δημόσια πανεπιστήμια, μη-πανεπιστημιακά ινστιτούτα και R&D μεγάλης εταιρείας. Προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές έκανα στη Βοστώνη στη Βιοϊατρική Μηχανική, στα Harvard και Boston University αντίστοιχα. Το διδακτορικό μου ολοκληρώθηκε στη Φυσική στο New York University και η μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Santa Barbara (4 χρόνια) πριν από τη μετακόμιση στην Ευρώπη (ενάμιση χρόνο σε δύο Max Planck Ινστιτούτα της Δρέσδης). Ανήκω στους πειραματικούς επιστήμονες της επιστήμης (βιο)υλικών, που σημαίνει πως η εργασία μου απαιτεί αναλώσιμα, υποδομές και πειραματικές διατάξεις» αναφέρει.

«Η ερώτηση που θα έπρεπε να κάνουν καθημερινά έλληνες υπουργοί, πρυτάνεις και όσοι ασχολούνται με την τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια παιδεία ή έρευνα θα έπρεπε να είναι: Πώς θα δημιουργήσουμε αξιοπρεπείς – και σε επόμενο στάδιο ανταγωνιστικές – συνθήκες για να προτιμήσουν ανερχόμενοι νέοι έλληνες επιστήμονες να στήσουν εργαστήριο στην Ελλάδα αντί για την οποιαδήποτε χώρα της Δυτικής Ευρώπης;» αναρωτιέται η κυρία Φιλιππίδη.

το βημα

 

Σχετικό :      Με διδακτορικό στη… φωτογένεια

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιστορία - Πολιτισμός

Τα νησιά του Αιγαίου ορθώνουν τείχος υπενθύμισης των τουρκικών εγκλημάτων! Ανέγερση μνημείου γενοκτονίας των Ποντίων ΚΑΙ στη Ρόδο με την αρωγή της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Άλλο ένα μνημείο γενοκτονίας των Ποντίων αποκτούν τα Δωδεκάνησα, τα οποία βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο της Άγκυρας (με επιθετικές ασκήσεις κατάληψης νησιών αλλά και επιθετική ρητορική για το Καστελόριζο και άλλα πολλά). Μετά το άγαλμα που ανεγέρθηκε στην Κω, σειρά παίρνει και η Ρόδος, μια εξέλιξη που δείχνει, ότι τα νησιά μας ορθώνουν τείχος υπενθύμισης των τουρκικών εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και στήνουν πολιτισμικές γραμμές άμυνας ενάντια στη βαρβαρότητα. Πρόκειται για μια εξέλιξη που θα πονέσει τα μάλα την Τουρκία. Το φθινόπωρο του 2022 άλλωστε, όταν είχε στηθεί το μνημείο στην Κω, στο πάρκο Ποντιακού Ελληνισμού, είχαν προκληθεί αντιδράσεις από τον τότε Υπουργό Άμυνας της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ.

Το νέρό μπήκε στο αυλάκι κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του Συλλόγου Ποντίων Ρόδου με σκοπό να μαζέψουν χρήματα για την ανέγερση Μνημείου της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Η παρουσία του Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου κ.Γιώργου Χατζημάρκου μαζί με τον Αντιπεριφερειάρχη Ψηφιακής Ανάπτυξης Νοτίου Αιγαίου ,κ Ναβροζίδη Χαράλαμπο που μαζί με 30 Μέλη του Συλλόγου της Κω βρίσκονται στην Ρόδο, άλλαξε το κλίμα με μια ευχάριστη έκπληξη, αφού ο Περιφερειάρχης προέτρεψε τον Πρόεδρο του Συλλόγου της Ρόδου κ.Χρήστο Τοπκαρά και τα Μέλη του, να ξοδέψουν σε άλλες δράσεις τα χρήματα καθώς η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου θα αναλάβει όλο το κόστος τους Μνημείου.

«Το Δ.Σ. του Συλλόγου Ποντίων Ρόδου «Ο ΔΙΓΕΝΗΣ», αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει όλο τον κόσμο που στο κάλεσμα μας στην ετήσια χοροημερίδα του Συλλόγου μας, τη Κυριακή 16 Φεβρουαρίου, ανταποκρίθηκε δυναμικά γεμίζοντας το ΔΙΟΝΥΣΙΟΝ PALLACE, χαρίζοντας μας μοναδικές στιγμές.

Ευχάριστη έκπληξη η παρουσία του Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου και Προέδρου της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος, αφού ο κ. Γιώργος Χατζημάρκος παρουσία και του Αντιπεριφερειάρχη Ψηφιακής Ανάπτυξης και Προέδρου του Συλλόγου Ποντίων της Κω κ. Ναβροζίδη Χαράλαμπου, μας προέτρεψε να κρατήσουμε τα χρήματα που συγκεντρώσαμε για την ανέγερση του Μνημείου όλα αυτά τα χρόνια με προσπάθεια και κόπο όλων των Μελών μας, προκειμένου να καλύψουμε τις λειτουργικές ανάγκες του Συλλόγου, καθώς η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου θα αναλάβει όλα τα έξοδα για το έργο.

Πράξη σεβασμού στο Μαρτύριο των Ελλήνων του Πόντου.

Μαζί με τα αδέλφια μας από τη Κω που για ακόμη μια φορά έδωσαν δυναμικό παρών στη Ρόδο, σήμερα συνεχίζουμε από εδώ, τη Πατρίδα μας, την Δωδεκάνησο τον αγώνα μας για την Αναγνώριση της Γενοκτονίας αλλά και τη προσπάθεια μας για διατήρηση και διάδοση της Ποντιακής Παράδοσης», αναφέρει η ανακοίνωση του Συλλόγου Ποντίων Ρόδου.

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιστορία - Πολιτισμός

Ανατολική Θράκη: Έφυγαν με φοβερή βροχή… «άλλαι δε γεννώσι καθ’ οδόν». Σε μια νύχτα υπό βροχή γέννησαν έξι γυναίκες στην Τυρολόη!!!

Η έκθεση αυτή ίσως είναι, από καλύτερα κείμενα που έχουν γραφεί για την απώλεια της Ανατολικής Θράκης.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

* Η συγκλονιστική έκθεση Τσιρογιάννη

*Δάκρυσε και ο Νάνσεν στην Θράκη

*Γεννούσαν στο ύπαιθρο υπό βροχή

 

Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

               Ο Βλάσης Τσιρογιάννης, υπήρξε ένας εξαίρετος αξιωματικός, που πολέμησε  για να μεγαλώσει η Ελλάδα. Αλλά με πόνο ψυχής έζησε τον Οκτώβριο του 1922 και τα γεγονότα, που συρρίκνωσαν την Ελλάδα, με την ουσιαστική παράδοση της Ανατολικής Θράκης στους Τούρκους, που δεν πολέμησαν για να την πάρουν. Παράδοση, που ανέλαβαν και διεκπεραίωσαν οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής.

               Ο Τσιρογιάννης, που γεννήθηκε στην Αμφιλοχία το 1872, κατατάχθηκε αρχικά ως εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό και πήρε μέρος στον ατυχή Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897. Φοίτησε σε στρατιωτικές σχολές και το 1904 πήγε στη Μακεδονία όπου έδρασε στην περιοχή της Στρώμνιτσας με το ψευδώνυμο Ντάλης.

               Πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους ως ταγματάρχης, ενώ στην Μικρασιατική Εκστρατεία ήταν διοικητής μεικτού αποσπάσματος στην κατάληψη της Κιουτάχειας, Ως αρχηγός Πεζικού της ΙΧ Μεραρχίας πολέμησε στα Σαγγάριο και στη συνέχεια απομακρύνθηκε από το Στράτευμα για λόγους πολιτικούς. Επανήλθε το 1922 όταν οι συνταγματάρχες Πλαστήρας και Γονατάς ανέτρεψαν την κυβέρνηση της Αθήνας και τοποθετήθηκε ως διοικητής της ΙΙΙ Μεραρχίας Πεζικού στη Θράκη. Πέθανε το 1928.

               Όταν όλα είχαν τελειώσει στη Δυτική Θράκη και το Στράτευμα μαζί με τους Έλληνες της Ανατολικής Θράκης, είχαν περάσει δυτικά του Έβρου, οι διοικητές των μεγάλων στρατιωτικών σχηματισμών συνέταξαν εκθέσεις για την τραγωδία της εκδίωξης του Ελληνισμού από εκείνο το κομμάτι που σήμερα στους χάρτες το ονομάζουν Ευρωπαϊκή Τουρκία!!! «Ευρωπαϊκή»…

               Ο Τσιρογιάννης, υπέβαλε στο Β’  Σώμα Στρατού με ημερομηνία 20 Νοεμβρίου έκθεση για τις θυσίες και τα δεινοπαθήματα των Θρακών, που διώχτηκαν από τις πατρίδες τους.

               Η έκθεση αυτή ίσως είναι, από καλύτερα κείμενα που έχουν γραφεί για την απώλεια της Ανατολικής Θράκης. Με ακριβείς περιγραφές για τα επιμέρους γεγονότα, με συγκινητική προσέγγιση στα βάσανα του κόσμου αποτελεί ένα μνημειώδες ντοκουμέντο, αυθεντικό, αλλά και σπαρακτικό. Φυλάσσεται στο Ιστορικό και Διπλωματικό Αρχείο του υπουργείου Εξωτερικών και θα ήταν ευχής έργο να παραχωρηθούν αντίγραφά του σε όλα τα Μουσεία που λειτουργούν στη Θράκη, ώστε να εκτίθεται καδραρισμένο στους επισκέπτες.

               Ο εμπειροπόλεμος Μέραρχος Βλάσης Τσιρογιάννης, με βλέμμα διεισδυτικό, περιγράφει με λεπτομέρειες τα τραγικά γεγονότα, συναγωνιζόμενος τους έμπειρους δημοσιογράφους της εποχής του.

               Οι θεσμικοί φορείς της Θράκης, έχουν καθήκον να φροντίσουν ώστε οι εκθέσεις των μεγάλων στρατιωτικών σχηματισμών για τα γεγονότα του φοβερού Οκτωβρίου 1922, θα γίνουν κοινό κτήμα των Θρακών. Η διαφύλαξη τέτοιων αυθεντικών ντοκουμέντων υπήρξε πράξη επαινετέα. Αλλά τώρα που έχουν εκλείψει οι γενιές που έζησαν εκείνα τα γεγονότα, είναι χρήσιμο τα ντοκουμέντα αυτά, να φτάσουν στα σπίτια των Θρακών για να διαβάζονται. Από τις βιβλιοθήκες των πλούσιων, έως τα ράφια των φτωχών σπιτιών.

               Η καταπληκτική αυτή και αδημοσίευτη έκθεση, συνετάχθη στις 20 Νοεμβρίου και υποβλήθηκε στη Στρατιά Θράκης.

               Από αυτή την ταπεινή ιστοσελίδα προτρέπω όλους τους φίλους να διαβάσουν την έκθεση του Μέραρχου Τσιρογιάνη. Γιατί πραγματικά αξίζει:  
Συνέχεια ανάγνωσης

Ιστορία - Πολιτισμός

Στην πορεία επιστροφής του Ασώτου Υιού

Αυτός είναι ο δρόμος

Δημοσιεύτηκε

στις

Γράφει ο Γιάννης Πεγειώτης
Παράκαιρη μνήμη του Ασώτου υιού και αφήνεις τα προσωπεία κατα μέρος. Πολλά ασωτεύσας μετράς τα χρόνια που πέρασαν και νοσταλγεις τα χρόνια που πολλοι σιγοψιθύριζαν πως ασωτεύεις. Δεν είχες πλέον την έξωθεν καλήν μαρτυρίαν και μόνος τα βράδυα στο εργενικό σου φτωχικό, τζιαμέ στον Άην Δεμέτην, γονάτιζες ευκολότερα στον Παντοκράτορά που σου δώρισε ο Μόδεστος στην Σταυρονικήτα όταν θα έφευγες μέρες της Διακαινησίμου του 1990.
Και συχνά επιστρέφεις στον πατέρα Αλεξανδρο Σμέμαν τον ανθρωπο που με τα γραπτά και τα τόσο αληθινά τόσο σύγχρονα ημερολογειακα του κείμενα σου εδειξε δρόμους συγχρονης περπατησιας του εν μετανοιά χριστιανού΄. Σημειώνει ο μεγάλος χριστιανος εμιγκρες στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ΄΄Ο άσωτος γιος, λέει το Ευαγγέλιο, πήγε σε μια μακρινή χώρα και κει σπατάλησε ότι είχε και δεν είχε.
Μια μακρινή χώρα! Είναι ο μοναδικός ορισμός της ανθρώπινης κατάστασης που θα πρέπει να αποδεχτούμε και να τον οικειοποιηθούμε καθώς αρχίζουμε την προσέγγιση μας στο Θεό. Ένας άνθρωπος που ποτέ δεν είχε αυτή την εμπειρία, έστω και για λίγο, που ποτέ δεν αισθάνθηκε ότι είναι εξόριστος από το Θεό και από την αληθινή ζωή, αυτός ποτέ δε θα καταλάβει τι ακριβώς είναι ο Χριστιανισμός. Και αυτός που νιώθει «σαν στο σπίτι του» σʹ αυτόν τον κόσμο και στη ζωή του κόσμου τούτου, που έμεινε άτρωτος από τη νοσταλγία για μια άλλη πραγματικότητα, αυτός δε θα καταλάβει τι είναι μετάνοια.’’Και πάντα αγωνιάς τα βράδυα αν θα προλάβεις να στραφεις ασσεν τζιαι στα πενήντα σου στον οίκον του Πατρός. Να πνάσει η ψυσιή που τα κεράτια τζιαι τις θητείες εις τη χοιροβοσκήν. Και επιμένει ο πατήρ Αλεξανδρος να σου θυμίζει τι έλαβες και ποια η υπομνηση της Εκκλησίας για τα οσα εγκατέλειψες και οσαεχασες ..
΄΄Έλαβα από το Θεό θαυμαστά πλούτη: πρώτα απ’ όλα τη ζωή και τη δυνατότητα να τη χαίρομαι, να την ομορφαίνω με νόημα, αγάπη και γνώση: ύστερα — με τοΒάπτισμα — έλαβα τη νέα ζωή από τον ίδιο το Χριστό, τα δώρα του Αγίου Πνεύματος, την ειρήνη και τη χαρά της ουράνιας Βασιλείας. Έλαβα τη γνώση τουΘεού και μέσα απ’ αυτή, τη δυνατότητα να γνωρίσω καθετί και τη δύναμη να είμαι «τέκνον Θεού». Και όλα αυτά τα έχασα, τα χάνω καθημερινά, όχι μόνο με τις«συγκεκριμένες αμαρτίες» και τις «παραβάσεις» αλλά με την αμαρτία όλων των αμαρτιών: την απομάκρυνση της αγάπης μου από το Θεό, προτιμώντας την«μακρινή χώρα» από το όμορφο σπίτι του Πατέρα.
Η Εκκλησία όμως είναι εδώ παρούσα για να μου θυμίζει τι έχω εγκαταλείψει, τι έχω χάσει. Και καθώς μου τα υπενθυμίζει με το Κοντάκιο της ημέρας αυτής, αναλογίζομαι ότι: «Της πατρώας δόξης σου, αποσκιρτήσας αφρόνως εν κακοίς εσκόρπισα, όν μοι παρέδωκας πλούτον όθεν σοι την του Ασώτου φωνήνκραυγάζω. Ήμαρτον ενώπιον σου Πάτερ οικτίρμον δέξαι με μετανοούντα και ποίησαν με, ως ένα των μισθίων σου».
Ήταν κάτι τζιαιροι πόξω που τον Αήν Νικόλαν της Έγκωμής που πάεννες ως άσωτος τζιαι εκαθεσούν τα δειλινά ωστη να ρτει η σειρά σου να εξομολογηθεις ταεπαναλαμβανόμενα λάθη σου τζιαι ελάλεν σου ο αεικίνητός Καντηλανάφτης κάτι πρωτινα τζιαι όμορφα για το παλλιον το καλλος για την απλήν ζωήν τζιαι ένωθεςτον πατρικά να σου μιλά σε εσεν το χωρκατούιν της Λεμεσού τζιαι της Δρούσιας πο κόψεν έναν τζιαιρόν στη Χώραν τζιαι εν ευρισκεν τις στράτες …..Εμίλαν σου ωσαν βετεράνος άσωτός, νοσταλγος των παλαιών καιρών της αληθείας, εις άσωτον νέον στο τάγμάν των πολλά ασωτευσάντων.Ενας Πατέρας μας περιμένει μα αραγέ σου ενναν η επιστροφή μας ποτζεινή που ελευθερώνει καθώς έγραψεν εγκαίρως ο Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικάκης….Γράφει για μας ο πατήρ Βασίλειος’’Χωρίς την αγάπη του Θεού Πατρός και την παρουσία των Αγίων, που κάνουν αισθητή τη στοργή και το φως Του, η ζωή στη γη σκοτεινιάζει και κρυώνει σαν κόλασι. Οι πολίτες της «μακρινής χώρας» σε καταστρέφουν στέλνοντάς σε να βόσκης χοίρους, πάθη σαρκός. Και οι «δίκαιοι» -τύπου πρεσβύτερου υιού- σε καταδικάζουν δεν δέχονται τη μετάνοιά σου.Υπάρχει όμως πάντοτε ο Πατέρας που σε γέννησε, σε πονά και σε σώζει.Το σύμπαν είναι κατοικήσιμο, εφ’ όσον έχομε τον Θεό πατέρα και τον συνάνθρωπο αδελφό μας.΄
΄Και αναζητώντας τώρα ένα νέο δρόμο προσωπικο και συλλογικο ψελλιζεις τα σοφά λόγια που τα ακουσα από τον ιδιο τον συγγραφέα και φωτιστη των Ελληνων στον Κήπο της Σταυρονικήτα εκείνο το Πάσχα’’’Μπορεί να τα έχασα όλα. Μπορεί να χάθηκα και εγώ ο ίδιος -«απολωλώς ην»-, κυριολεκτικά να πέθανα -«νεκρός ην»-, αλλά κάτι υπάρχει που δεν χάνεται, δεν πεθαίνει· είναι ο Πατέρας μου και η αγάπη Του. Αυτός είναι «δυνατός εν ελέει και αγαθός εν ισχύϊ» (α’ ευχή του Εσπερινού). Το ξέρω, το ζω.
Δεν σκέφτομαι τα παιδιά του -είμαι ανάξιος για κάτι τέτοιο- σκέφτομαι τους μισθωτούς του, πώς τους φέρεται, πώς τους χορταίνει. Είμαι μισθωτός χωρίς μισθό· δούλος χωρίς ψωμί.Θα σηκωθώ και θα γυρίσω πίσω και θα πω στον πατέρα μου: Αμάρτησα στον ουρανό και σε σένα. Σε σένα που είσαι πατέρας επουράνιος. Σε σένα που έχεις τέτοια αγάπη, που γεμίζει ουρανό και γη. Σε σένα που ακόμη εδώ, στη μακρινή χώρα της στερήσεως, της ασωτείας, της κολάσεως, με παρακολουθείς, με συνοδεύεις.’’Να γυρίσουμε πίσω στον Πατέρα μας στην Εκκλησία του Χριστού ως ασωτοι ως . εσχατοι.Ο Χριστός μας περιμένει και ημας τους πεφορτισμένους.Αυτός είναι ο νέοςδρόμος που χρόνια γυρεύουμε στα σκοτεινά και τα αδιέξοδα. Ο δρόμος της επιστροφής εν μετανοία…
Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αναλύσεις18 λεπτά πριν

Νατοϊκή νίκη της Ελλάδας εναντίον της Τουρκίας!

Εκπομπή "Geopolitics" με τον Σάββα Καλεντερίδη στην τηλεόραση της "Ναυτεμπορικής"

Αναλύσεις18 λεπτά πριν

Ανιχνεύσεις: Ρήξη Ευρώπης-Αμερικής!

Εκπομπή Ανιχεύσεις. Παρουσιάζει ο Παντελής Σαββίδης

Αναλύσεις33 λεπτά πριν

Role of Pakistan establishment dubious! Highest journalist killings in 2024

Pakistan ranks second in the world when it comes to number of deaths of journalists, as per the New York-based...

Αναλύσεις48 λεπτά πριν

Τα 12 ιδρύματα στην Ελλάδα που μπαίνουν στο στόχαστρο της Ρεπουμπλικανικής έκθεσης για προώθησης της WOKE ατζέντας!

Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στοχοποιεί 12 ελληνικούς φορείς και Ιδρύματα με την κατηγορία ότι δρούν κατά των Αμερικανικών συμφερόντων

Γενικά θέματα1 ώρα πριν

Τι αποφάσισαν στο Παρίσι οι ηγέτες της ΕΕ για την Ουκρανία;

Σημαντική η συνεργασία μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, στα επόμενα στάδια διευθέτησης του ουκρανικού, συμφώνησαν οι συμμετέχοντες στην άτυπη συνάντηση, εξαιρετικά...

Δημοφιλή