Αιγαίο
Νέο εθνικό δόγμα: Νησιά χωρίς Έλληνες, βορά στις ορέξεις των Τούρκων και των μεταναστών
Με την πολιτική μας διευκολύνουμε τον έλεγχο των νησιών μας από την Τουρκία
Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου
– Επιτέλους, γίνεται πραγματικότητα το όνειρο της Ντόρας!.., αναφώνησε η φίλη μου κυματίζοντας σαν σημαία ένα διπλωμένο στη μέση φύλλο εφημερίδας με το που μπήκε στο σπίτι μου.
Έκανα να της το πάρω, χωρίς επιτυχία.
– Καλά, δεν κατοίκησαν βέβαια τα χωριουδάκια της Κρήτης – όπως το επιθυμούσε – για να λυθεί το δημογραφικό, αλλά γέμισαν τίγκα τα μικρονήσια μας δια χειρός… Μηταράκη, συμπλήρωσε καγχάζοντας κι αφού βούλιαξε στην άκρη του καναπέ, άπλωσε το χέρι της και μου παρέδωσε το τεκμήριο που βεβαίωνε του λόγου το αληθές της.
Έριξα το βλέμμα μου στο τσαλακωμένο χαρτί με το ρεπορτάζ και τη φωτογραφία του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Νότη Μηταράκη. Ο κορονοϊός, έλεγε, δεν φρέναρε μόνο την Οικονομία, αλλά και τον πελαργό ειδικά στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τη Θράκη…
Κι αυτό, συνδυαζόμενο με κυβερνητικές κινήσεις αποσυμφόρησης κάποιων καταυλισμών παράνομων μεταναστών σε μεγάλα νησιά με μεταφορά τους στα ”γκριζαρισμένα” ήδη από την Τουρκία ερημονήσια του ανατολικού Αιγαίου, είναι ό,τι χειρότερο και εξυπηρετεί θαυμάσια τα σχέδιά της.
”Η Τουρκία ποντάρει στον μεταναστευτικό της στρατό”, σκέφτομαι, ”που πότε τον εργαλειοποιεί ως πολιορκητικό κριό για την παραβίαση των συνόρων μας (βλ. Έβρος, Μάρτιος 2020), πότε για να αλλάξει τη δημογραφία στον χώρο του Αιγαίου στέλνοντας κατά κύματα στα νησιά λαθρομετανάστες”.
Ωστόσο η ρίζα του κακού απ’ την οποία ξεκινούν όλα είναι η υπογεννητικότητα. Ένα απ’ τα πιο μεγάλα προβλήματα που κακοφορμίζει σαν ξεχασμένη πληγή στον κορμό της Ελλάδας, γιατί παραμένει άλυτο και διαιωνίζεται για δεκαετίες.
Τώρα, θα μου πείτε, ότι το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς η ζωή μας δυσκόλεψε, έγινε πιο απαιτητική. Οι γυναίκες βγαίνουν από καιρό ενεργά στον στίβο της εργασίας για να ενισχύσουν το ταμείο της οικογένειας. Παντρεύονται μεγαλύτερες και δύσκολα αποφασίζουν να κάνουν πάνω από δύο παιδιά.
Κι αυτό δεν οφείλεται μόνο στην οικονομική δυσπραγία, που εντάθηκε στα χρόνια των μνημονίων στο έπακρο και συνεχίζει να καρποφορεί ανέργους, αλλά και στο γεγονός της καθημερινής ανασφάλειας των γυναικών στον εργασιακό τομέα, αφού οι εργοδότες τους απεύχονται τις εγκυμοσύνες και τα οικονομικά συνακόλουθα της μητρότητας που τις ακολουθούν.
Έτσι οδηγούμαστε χρόνο με τον χρόνο στη μείωση των γεννήσεων Ελληνοπαίδων (η μικρή αύξηση που καταγράφηκε κατά τόπους απ’ το ’16 και μετά οφείλεται κατά 77% σε γεννήσεις από γυναίκες πρόσφυγες κι όχι Ελληνίδες), με αποτέλεσμα να φτάσουμε κάποια στιγμή στο σημείο μηδέν (με ισάριθμες τις γεννήσεις με τους θανάτους) και να το ξεπεράσουμε, καθώς – στα δέκα διαδοχικά τελευταία έτη – το ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων είναι αρνητικό (οι γεννήσεις υπολείπονταν των θανάτων κατά 40.000 άτομα βάσει της τελευταίας έρευνας του Μαρτίου του 2021).
Με δεδομένο αυτό και την στατιστικά επιβεβαιωμένη και έτι περαιτέρω επιβαρυμένη απ’ την πανδημία κορονοϊού (λόγω οικονομικών προβλημάτων και πιθανών συνεπειών του COVID-19 σε μια εγκυμοσύνη) συρρίκνωση του ελληνικού πληθυσμού, η Ελλάδα γερνάει επικίνδυνα.
Και το επικίνδυνα έγινε απ’ το ’16 και εντεύθεν ραγδαία, καθώς τα στοιχεία κατέδειξαν ότι η μείωση του ρυθμού γονιμότητας στη χώρα μας βαίνει παράλληλα με την αύξηση του πληθυσμού άνω των 60 ετών κατά 10%. Ενώ το brain drain (η διαρροή εγκεφάλων στο εξωτερικό) επιτείνει το αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων.
Γεγονός που επηρεάζει αρνητικά και την εθνική μας Οικονομία (μείωση του ρυθμού αύξησης του κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά 5,5%, ενώ – αν είχαμε αύξηση του δείκτη γονιμότητας κατά μία ποσοστιαία ομάδα – θα είχαμε αύξηση τιυ κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά 2%, σύμφωνα με έκθεση της PricewaterhouseCoopers για λογαριασμό του μη κερδοσκοπικού οργανισμού HOPEgenesis, το 2018).
Μετά το καμπανάκι του ΔΝΤ στα χρόνια των μνημονίων και τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για μείωση των γεννήσεων και αύξηση των θανάτων στη χώρα (πράγμα που επιβεβαιώνει την ραγδαία επιδείνωση του δημογραφικού μας προβλήματος), είναι σίγουρο πλέον ότι μέρα με την ημέρα χάνονται απ’ άκρη σε άκρη της ελληνικής Επικράτειας – εξαιρουμένων των μειονοτικών περιοχών της Θράκης, όπου παρατηρείται κλιμακούμενη αύξηση των γεννήσεων – ολόκληρα χωριά της πατρίδας μας με δραματικές επιπτώσεις στην πληθυσμιακή της γεωγραφία.
Ενδεικτικό της τραγικότητας της κατάστασης με την δημογραφική γήρανση που προκαλεί, πέραν των εθνικών και πολλά άλλα προβλήματα (ιατρικά, κοινωνικά, οικογενειακά, οικονομικά, ασφαλιστικά κλπ) είναι το γεγονός ότι στην νησιωτική Ελλάδα καταγράφηκαν την τελευταία πενταετία αρνητικά ρεκόρ γεννήσεων (ένα παιδί, λ.χ, στη Νάξο και τις Μικρές Κυκλάδες – σε μέτρηση του ’15 – και 1.196 θάνατοι στη Λέσβο έναντι 532 γεννήσεων.
Με βάση τα στατιστικά δεδομένα μάλιστα εκείνης της χρονιάς δεν γεννήθηκε κανένα Ελληνόπουλο στις περιοχές Σουφλί, Ορεστιάδα, Κάτω Νευροκόπι, Παρανέστι, Σούλι, Δωδώνη, Ζαγόρι, Κόνιτσα, Νέστο, Ανατολική Μάνη, Φάρσαλα και Ζαχάρω της ηπειρωτικής Ελλάδας και το ίδιο παρατηρήθηκε σε πλήθος νησιών ή νησιωτικών περιοχών του Αιγαίου και του Ιονίου [Παξοί, Ιθάκη, Ψαρά, Άγιος Ευστράτιος, Νίσυρος, Πάτμος, Οινούσσες, Λειψοί, Θήρα, Αστυπάλαια, Χάλκη, Αντίπαρος, Αμοργός, Ανάφη, Σίφνος, Σέριφος, Σίκινος, Τήλος, Φολέγανδρος, Σκύρος, Κάρπαθος, Κάσος, Σύμη, Κέα, Σκύρος, Κρήτη (Φαιστός) και Ελαφόνησος].
Με άλλα λόγια η βόμβα του δημογραφικού μας προβλήματος έχει ήδη εκραγεί και το φυτίλι που προκάλεσε την έκρηξη δεν το άναψε μόνο ο covid-19, αλλά και το εκρηκτικών διαστάσεων μεταναστευτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια και είναι ανεξέλεγκτο.
Με δεδομένα τα εφιαλτικά αυτά ντοκουμέντα – στα οποία πρέπει να προσθέσουμε το σβήσιμο προ πολλού απ’ τον χάρτη μικρονήσων και βραχονησίδων μας, όπως η Βελοπούλα, η Άτοκος, το Επτανήσιο, η Δρίμα. η Σαρία, ο Άγιος Μηνάς, η Σμύρνα, η Χρυσή και η Δρίμα, αλλά και την ”ερημοποίηση” μικρών νησιών σήμερα, όπως το Τρίκερι στον Αργοσαρωνικό, ο Πασάς στο ΒΑ Αιγαίο, η Τσουγκριά και το Αδέρφι στις Σποράδες, η Λέβιθα και ο Διάπορος στα Δωδεκάνησα, οδηγούμαστε στα εξής δραματικά συμπεράσματα:
1. Οι κυβερνήσεις που κυβέρνησαν μέχρι σήμερα (με εξαίρεση, ίσως, αυτήν του Κώστα Καραμανλή η οποία έκανε τους τρίτεκνους πολύτεκνους) πήραν ελάχιστα μέτρα για την υπογεννητικότητα (πενιχρές ενισχύσεις που δεν έδιναν κίνητρο στα ζευγάρια για πάνω από δύο παιδιά), ίσως γιατί υποτίμησαν την επικινδυνότητά της.
2. Από κάποια στιγμή κι ύστερα, με επίταση την τελευταία πενταετία, έκαναν το εθνοκτόνο λάθος – και συνεχίζουν να το κάνουν – να αντιμετωπίζουν το δημογραφικό πρόβλημα νομιμοποιώντας, χωρίς πλαφόν, χιλιάδες ξένους (λαθρομετανάστες και πρόσφυγες), τους οποίους μετεγκαθιστούν σταδιακά [προς αποσυμφόρηση των ΚΥΤ (Κέντρων Υποδοχής Ταυτοποίησης) στα νησιά-εισόδους του Αιγαίου (Χίο, Λέσβο, Σάμο) και τον Έβρο] σε Δομές Φιλοξενίας ανά την Ελλάδα.
3. Η εγκληματική αυτή πολιτική, όμως – σε συνδυασμό με την άλλη την ανύπαρκτη της υπογεννητικότητας – μετέτρεψε σε ξέφραγο αμπέλι τη χώρα μας, με αποτέλεσμα να καλύπτεται τάχιστα το κενό του δημογραφικού της προβλήματος από Αφροασιάτες μετανάστες (πολλοί από τους οποίους εκδηλώνουν τα βάρβαρα ένστικτά τους σε βάρος των γηγενών και κυρίως των γυναικών στους τόπους εγκατάστασής τους).
4. Τα δεδομένα αυτά, όπως ήταν επόμενο, εκτίναξαν την εγκληματικότητα στην Ελλάδα και οδηγούν ήδη με μαθηματική ακρίβεια στην απώλεια της εθνικής μας ταυτότητας, αφού – πολύ σύντομα – θα γίνουμε μειονότητα οι Έλληνες στον τόπο μας.
5. Επιπρόσθετα σε αυτά τα κακά ήρθε να προστεθεί και η όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων στα ανώτερα σημεία κλιμάκωσής της. ‘Ετσι τα ελληνικά νησιά του Βόρειου και Ανατολικού Αιγαίου κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να μπουν στο στόχαστρο της τουρκικής βουλιμίας, αφού η Τουρκία φρόντισε ήδη απ’ το ’16 -’17 και εντεύθεν να τα ”γκριζοποιήσει”.
Μέσα σ’ αυτά και πέρα από αυτά – που αριθμούν 152 στους τουρκικούς χάρτες – περιλαμβάνονται και μικρονήσια που κινδυνεύουν με εγκατάλειψη και αφανισμό, πέραν των προαναφερθέντων, όπως η Γαύδος, η Δήλος, η Αλόννησος, η Μακρόνησος, η Ηρακλειά, το Κάτω Κουφονήσι, οι Αρκιοί, η Τέλενδος, η Περιστέρα, το Πιπέρι, η Παναγιά, το Γαϊδουρονήσι, η Ψέριμος, το Φαρμακονήσι, η Κίναρος, η Δοκός, το Γυαλί κλπ
Στο όνομα της ελληνικότητας αυτών των νησιών και των άλλων που άδειασαν από κατοίκους ή σβήστηκαν απ’ τον χάρτη και ξεχάστηκαν, η κυβέρνηση χρειάζεται να πάρει μέτρα σε διπλή κατεύθυνση, ενόψει και της προβλεπόμενης μείωσης κατά 20% του ελληνικού πληθυσμού στα επόμενα 50 χρόνια.
Από την μια οφείλει να φανεί γενναιόδωρη στην πολύτεκνη οικογένεια – με έμφαση σε αυτήν που μένει σε ακριτικές περιοχές της χώρας – κι από την άλλη να δώσει σοβαρά κίνητρα στους Έλληνες που θέλουν να κατοικήσουν τα ερημωμένα νησιά του Αιγαίου ή τα λίγων κατοίκων μικρονήσια μας τα οποία απειλούνται με αφελληνισμό από τα κύματα των μεταναστών κι απ’ τις διεκδικητικές διαθέσεις της Τουρκίας.
Η αξιοπρεπής σύνταξη στην Ελληνίδα πολύτεκνη μάνα, η απαλλαγή από φόρους και η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των πολύτεκνων οικογενειών, η δημιουργία νοσοκομείων στην ανατολική νησιωτική Επικράτεια (ώστε να μην τρέχουν οι νησιώτες στα τουρκικά νοσοκομεία που χτίστηκαν σκόπιμα για να προσελκύσουν του Έλληνες), το bonus πληθυσμιακής αύξησης ανά περιοχή στους κατοίκους, η δημιουργία κρατικών βρεφονηπιακών σταθμών στις εσχατιές της Ελλάδας από δήμους ή κοινότητες, είναι τα κύρια μέτρα που χρειάζεται να ληφθούν.
Μέτρα τα οποία – κοντά στα άλλα που σχεδιάζει η κυβέρνηση (”επίδομα 2.000 ευρώ για κάθε παιδί που θα γεννιέται, επαναφορά των επιδομάτων σε τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες, αύξηση του αφορολόγητου κατά 1.000 ευρώ για κάθε παιδί κλπ) – θα βοηθήσουν την πατρίδα να ανακάμψει.
Να ανακάμψει στον τομέα της υπογεννητικότητας, η οποία την οδηγεί σε πορεία άνευ επιστροφής (με προοπτική εξαφάνισή της από τον παγκόσμιο χάρτη) αποδυναμώνοντας παράλληλα την παρουσία της σε κάθε γωνιά των κοιτίδων του Ελληνισμού σε Αιγαίο και Θράκη.
Κοιτίδων που θα αφανιστούν, αν εφαρμοστούν τα συριζαίικης έμπνευσης προγράμματα επιγαμιών τα οποία σχεδιάζουν οι ιθύνοντες του υπουργείου Μετανάστευσης. Προγράμματα που όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το θέμα της υπογεννητικότητας με εθνικά συμφέροντα τρόπο, αλλά θα προκαλέσουν αλλοίωση της πληθυσμιακής σύστασης των νησιών, αφού χωρίς Έλληνες αυτά θα γίνουν βορά στις ορέξεις των Τούρκων και των μεταναστών, σε καθεστώς αμφισβητούμενης ελληνικής κυριαρχίας…
Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Αιγαίο
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης στο ελληνοτουρκικό σύστημα
Του Νίκου Ιγγλέση
26/09/2024
Η συνάντηση Κ. Μητσοτάκη – Ρ.Τ. Ερντογάν στη Ν. Υόρκη, στις 24-9-24, ήταν η έκτη τούς τελευταίους δεκαπέντε μήνες. Πρόκειται για «πολιτικό έρωτα» μεταξύ των δύο ηγετών, ιδιαίτερα μετά τη Διακήρυξη των Αθηνών (Δεκέμβριος ’23) ή για το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» όπου το θύμα μέσω ψυχολογικών και συναισθηματικών διεργασιών καταλήγει να ερωτευθεί το θύτη του;
Σε τί αλήθεια αποσκοπούν όλες αυτές οι συναντήσεις, οι συνομιλίες, τα «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης», η λεγόμενη θετική ατζέντα κ.α.; Πού είναι το «παράθυρο ευκαιρίας» που βλέπει η Κυβέρνηση; Ένα είναι βέβαιο: Όλα αυτά δεσμεύουν την Ελλάδα να μην επιχειρήσει να ανατρέψει το, δυσμενές γι’ αυτήν, status quo στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και απενοχοποιούν, στη διεθνή σκηνή, την αναθεωρητική – επεκτατική Τουρκία.
Ποιά είναι τα διαχρονικά ζητήματα της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης που, κατά την Κυβέρνηση, θα προωθήσει τη λύση τους ο διάλογος;
1) Η Ελλάδα δικαιούται να ασκήσει το μονομερές δικαίωμα που της δίνει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας να αυξήσει, δηλαδή, τα χωρικά ύδατά της μέχρι τα 12 ν.μ. στο Αιγαίο και την Α. Μεσόγειο και την άρση τού, επ’ αυτού, τουρκικού casus belli; Όχι, υποστηρίζει η Άγκυρα.
2) Τα ελληνικά νησιά που μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη δραστηριότητα διαθέτουν την ίδια ΑΟΖ (μέχρι 200ν.μ.) με αυτήν της ηπειρωτικής χώρας, όπως προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας; Όχι, διαθέτουν μόνο χωρικά ύδατα 6 ν.μ. αντιτείνει η Τουρκία.
3) Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου δικαιούνται να είναι στρατιωτικοποιημένα γιατί απειλούνται; Θυμίζουμε το «Θα έρθουμε μια νύχτα ξαφνικά». Όχι, πρέπει να είναι αποστρατικοποιημένα σύμφωνα με τις Συνθήκες Λωζάνης-Παρισίων, λέει η Τουρκία.
4) Η Ελλάδα μπορεί να καταθέσει στην ΕΕ τους χάρτες του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού, όπως έχει κάνει η Κυπριακή Δημοκρατία; Μια τέτοια ενέργεια θα σήμαινε ανακήρυξη (όχι οριοθέτηση) της συνολικής ελληνικής ΑΟΖ, χωρίς αυτό να προκαλέσει τη σφοδρή τουρκική αντίδραση;
5) Τα Θαλάσσια Πάρκα, που εξαγγέλθηκαν, θα υλοποιηθούν ή ξεχάστηκαν για να μην χαλάσει το θετικό κλίμα; Η Άγκυρα δήλωσε ότι απαιτείται η συναίνεσή της.
6) Το παράνομο, κατά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, Τουρκολυβικό Μνημόνιο θα ακυρωθεί ή θα παρεμποδίζει την όποια εκμετάλλευση της οριοθετημένης ελληνικής ΑΟΖ με την Αίγυπτο;
7) Τα αφηγήματα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και των «Γαλάζιων Αιθέρων» αποτελούν ευθεία αμφισβήτηση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος. Η Τουρκία διεκδικεί το μισό Αιγαίο, ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού και όλη τη θαλάσσια έκταση μεταξύ Ρόδου και Κύπρου (βλέπε χάρτη). Μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει αποδεκτό;
8) Στην Κύπρο η Τουρκία ζητάει τη διεθνή αναγνώριση της κατεχόμενης ζώνης ως ανεξάρτητο κράτος. Παράλληλα διακηρύσσει ότι τα κατοχικά στρατεύματά της θα παραμείνουν εσαεί στη νησί. Ο Ελληνισμός μπορεί να το αποδεχτεί;
9) Η μουσουλμανική μειονότητα της Δ. Θράκης που η Άγκυρα, ενάντια στη Συνθήκη της Λωζάνης, αποκαλεί τουρκική, χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια ως «στρατηγική μειονότητα» για την υβριδική αποσταθεροποίηση της Ελλάδας και επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις της. Η Κυβέρνηση και το υπόλοιπο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα δεν αντιδρούν για να μη θυμώσει η Τουρκία.
Όλα αυτά και άλλα σημαντικά ζητήματα προδιαγράφουν το αποτέλεσμα του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Η Τουρκία κερδίζει χρόνο και ισχυροποιείται. Η Διακήρυξη των Αθηνών διευκόλυνε την Άγκυρα στην απόκτηση των αμερικανικών F-16 (40 + 80 αεροσκάφη και άφθονα όπλα). Η συνέχιση του διαλόγου διευκολύνει την Τουρκία για την άρση των αμερικανικών κυρώσεων στην πολεμική βιομηχανία της και ίσως στην απόκτηση των F-35. Η Ελλάδα χάνει χρόνο, δεν ασκεί τα νόμιμα δικαιώματά της και δεν ανατρέπει το status quo, στο οποίο έχει εγκλωβιστεί. Η Τουρκία, από την πλευρά της, επιμένει να προβάλλει συνεχώς τις διεκδικήσεις της, όταν απαιτείται τις επιβάλλει δια του καταναγκασμού (π.χ. πρόσφατα στην Κάσο) και στο τέλος θα επικαλεστεί «τις πραγματικότητες επί του πεδίου» ως ένα είδος «χρησικτησίας» για να τις νομιμοποιήσει στη διεθνή σκηνή.
Το Μεταναστευτικό
Η Κυβέρνηση προβάλλει ως επιτυχία του διαλόγου τη συνεργασία με την Τουρκία για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών. Πρόκειται για προπαγάνδα εσωτερικής κατανάλωσης. Αλήθεια, πώς φτάνουν οι μετανάστες από την Κεντρική Ασία, το Κέρας ή την υποσαχάρια Αφρική στην Τουρκία; Έρχονται περπατώντας; Όχι βέβαια. Φτάνουν με πτήσεις των τουρκικών αερογραμμών (χωρίς visa) στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί προωθούνται στον Έβρο και στις ακτές του Αιγαίου. Υπάρχει κανείς αφελής που πιστεύει ότι όλο αυτό το traffic γίνεται εν αγνοία των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, της στρατοχωροφυλακής και της αστυνομίας; Οι διακινητές είναι απλώς τα εκτελεστικά όργανα των υβριδικών επιχειρήσεων της Τουρκίας.
Σύμφωνα με στοιχεία της Frontex το πρώτο οκτάμηνο του 2024 οι μεταναστευτικές ροές από την Α. Μεσόγειο προς την Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 39% (πάνω από 37.000 άτομα). Αντίθετα από την Κεντρική Μεσόγειο προς την Ιταλία μειώθηκαν κατά 64%. Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Ν. Παναγιωτόπουλος, σε πρόσφατη συνέντευξή του, ανέφερε ότι οι ροές, το πρώτο οκτάμηνο αυξήθηκαν, κατά 60%. Ίσως ξέρει κάτι περισσότερο. Αυτοί οι αριθμοί αφορούν όσους εντοπίζονται και καταγράφονται. Χιλιάδες άλλοι διέρχονται λαθραία από τα σύνορα. Κάθε μέρα στον Έβρο και στην Εγνατία οδό συλλαμβάνονται αλλοδαποί και ημεδαποί διακινητές με κλεμμένα αυτοκίνητα να προωθούν λαθρομετανάστες στο εσωτερικό της χώρας. Εκείνος ο φράκτης στον Έβρο προχωράει με «ρυθμό χελώνας».
Αλήθεια, γιατί η Κυβέρνηση δεν αναστέλλει τη χορήγηση ασύλου για έξι μήνες, όπως έκανε η Κυπριακή Δημοκρατία με αποτέλεσμα την κατακόρυφη μείωση των αφίξεων μεταναστών; Αλλά πώς να το κάνει όταν ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει ότι είναι ευτυχής που η ελληνική κοινωνία μεταλλάσσεται σε πολυπολιτισμική! Όταν οι Έλληνες, δηλαδή, θα γίνουν μια από τις διάφορες μειονότητες που θα διαβιούν στην ελληνική επικράτεια.
Το Κυπριακό
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κράτους διεθνώς αναγνωρισμένου, μέλους του ΟΗΕ, της ΕΕ και άλλων διεθνών οργανισμών παρακαλάει για μια συνάντηση με τον επικεφαλής της αποσχιστικής οντότητας της Βόρειας Κύπρου για να επαναρχίσει ο διάλογος για λύση του Κυπριακού. Μόνο που τη λύση του Κυπριακού δε θα την αποφασίσει ο όποιος Ερσιν Τατάρ αλλά η Άγκυρα. Αν ο Ν. Χριστοδουλίδης ήθελε να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του και ιδιαίτερα το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας θα έπρεπε να ζητάει διάλογο με τον Ερντογάν. Από κοντά ο Κ. Μητσοτάκης και ο Υπουργός του των Εξωτερικών δηλώνουν ευτυχείς που υπάρχει κινητικότητα στο Κυπριακό. Κινητικότητα για να προκύψει τι; Για να απενοχοποιείται ο εισβολέας και κατακτητής;
Μετά 50 χρόνια κανένα κράτος και κανείς διεθνής οργανισμός δε ζητάει την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο. Όλοι ζητούν διάλογο μεταξύ των δύο κοινοτήτων και αμοιβαίες υποχωρήσεις για την εύρεση της όποιας λύσης. Η Τουρκία είναι στο απυρόβλητο. Εδώ έχουν οδηγήσει τον Ελληνισμό 50 χρόνια κατευναστικής πολιτικής Για αποτροπή, ανάσχεση και απελευθέρωση της κατεχόμενης Κύπρου δε μιλάει ούτε η Αθήνα ούτε η Λευκωσία.
Ο Ερντογάν ζητάει από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τη διεθνή αναγνώριση ως ανεξάρτητου κράτους των κατεχομένων εδαφών και οι Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης μια Δικοινοτική –Διζωνική Ομοσπονδία που μπορεί να είναι χειρότερη ακόμη και της διχοτόμησης, αφού θα θέσει και τις ελεύθερες περιοχές υπό τον γεωπολιτικό έλεγχο της Τουρκίας.
Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση είτε ο Ελληνισμός θα αποδεχτεί όλους τους τουρκικούς όρους είτε η Τουρκία θα πρέπει να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει τους γεωστρατηγικούς στόχους της. Μέση λύση δεν υπάρχει, γιατί αν δώσουμε μόνο ορισμένα απ’ όσα απαιτεί η Άγκυρα, «για να μην είμαστε καθημερινά με το δάκτυλο στη σκανδάλη» όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης, απλώς θα της ανοίξουμε την όρεξη και για τα υπόλοιπα όντας σε ακόμη πιο αδύναμη θέση. Εκτός αν το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» έχει καταλάβει ολοκληρωτικά το πολιτικό προσωπικό σε Αθήνα και Λευκωσία.
Υ.Γ. 1 Πέρασε ίσως απαρατήρητη η αναφορά του Κ. Μητσοτάκη κατά την ομιλία του στη «Σύνοδο Κορυφής για Το Μέλλον» του ΟΗΕ. Είπε: «Το παγκόσμιο συμφέρον διαπερνά το μεμονωμένο συμφέρον των κρατών». Ποιος αλήθεια ορίζει το παγκόσμιο συμφέρον; Η παγκοσμιοποίηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, η Σύνοδος του Νταβός ή κάποιος άλλος;
Υ.Γ. 2 Απορεί κανείς με την εμμονή των ελλήνων πολιτικών να μιλούν για ενδεχόμενη οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με την Τουρκία. Αγνοούν ότι στην ΑΟΖ περιλαμβάνεται και η υφαλοκρηπίδα; Ή εξυπηρετούν την Άγκυρα που δεν έχει επικυρώσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και θέλει οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας ώστε να ισχυριστεί ότι τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας;
Πηγή: www.ellinikiantistasi.gr
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Αιγαίο
ΕΣΤΙΑ: Το δώρο Μητσοτάκη σε Ερντογάν! «Γκρίζες» ὅλες οἱ βραχονησῖδες καί τά νησιά πού εὑρίσκονται σέ ἀπόσταση 10 μιλίων ἀπό τά «θαλάσσια σύνορα»
«Ἀπαγόρευση τῆς τουριστικῆς ἀνάπτυξης» προβλέπει νομοσχέδιο τοῦ Ὑπουργείου Ἐνεργείας γιά τό Εἰδικό Χωροταξικό Σχέδιο στόν τουρισμό – «Ἀπαράδεκτη καί ἀναιτιολόγητη» θεωρεῖ τήν ρύθμιση ὁ πρόεδρος τοῦ ΤΕΕ Λέσβου κ. Στρατῆς Μανωλακέλλης – Τό πάγωμα τῆς οἰκονομικῆς δραστηριότητος ἀκυρώνει τήν ΑΟΖ – Τό «δῶρο» Μητσοτάκη σέ Ἐρντογάν
Μικρονήσια τοῦ Αἰγαίου χωρίς ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδα μέ ἑλληνικό νόμο!
Οταν ἐκδιώκονται οἱ κάτοικοι καί ἀναστέλλεται ἡ οἰκονομική δραστηριότητα ἀπό νησί ἤ μικρονησίδα, αὐτομάτως χάνεται καί τό δικαίωμά του σέ ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδα. Αὐτό ὁρίζει τό Διεθνές Δίκαιο τῆς Θαλάσσης. Εἶναι λοιπόν ἐξωφρενικό, εἶναι ἐξοργιστικό, τό γεγονός ὅτι προετοιμάζεται νόμος τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους, ὁ ὁποῖος ἀπαγορεύει τήν τουριστική ἀνάπτυξη σέ μιά ὁλόκληρη κατηγορία νήσων καί νησίδων, καθιστῶντας τις ἔτσι «γκρίζες». Τοῦτο σημαίνει ὅτι ὀψέποτε γίνουν διαπραγματεύσεις γιά ὁριοθέτηση ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδας στό Αἰγαῖο καί ἐν γένει στό ἑλληνικό ἀρχιπέλαγος, θά εὑρεθεῖ ἡ Τουρκία σέ πλεονεκτική θέση, καθώς θά ὑπάρχει ἑλληνικός νόμος, ὁ ὁποῖος θά δικαιώνει τήν ἀπαίτησή της νά μήν ἔχουν τά νησιά δικαίωμα σέ ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδα.
Πρόκειται, ὅπως ἀποκαλύπτει ἡ «Ἑστία», γιά τό νομοσχέδιο τοῦ Ὑπουργείου Ἐνεργείας πού ὁρίζει τό Εἰδικό Χωροταξικό Σχέδιο γιά τόν τουρισμό, τό ὁποῖο ἤδη εὑρίσκεται σέ δημόσια διαβούλευση. Τό νομοσχέδιο αὐτό περιλαμβάνει συγκεκριμένες διατάξεις πού ἀπαγορεύουν –ναί, χρησιμοποιεῖται ὁ ὄρος «ἀπαγορεύεται»– τήν τουριστική ἀνάπτυξη σέ ἑλληνικά νησιά. Καί ἐνδεχομένως σέ κάποια ἀπό τά νησιά αὐτά νά μήν εἶναι ἐφικτό νά δημιουργηθοῦν τουριστικές ὑποδομές. Ποιός εἶναι ὅμως ὁ λόγος νά ὑπάρχει ρητή ἀπαγόρευσις σέ νόμο τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους;
Ἀκόμη καί νησιά ἤ νησῖδες πού δέν ἔχουν αὐτήν τήν στιγμή ὑποδομές οἰκονομικῆς δραστηριότητος, δυνητικῶς μποροῦν ὁποιαδήποτε στιγμή νά ἀποκτήσουν. Συνεπῶς τό δικαίωμα νά ἔχουν ἐπήρεια στήν ὁριοθέτηση θαλασσίων ζωνῶν ὑφίσταται. Ποιός ὁ λόγος νά καταργηθεῖ αὐτό μέ ἑλληνικό νόμο; Τό ὅλο ζήτημα θυμίζει τήν περίπτωση τῆς νησῖδος Λέβιθα, ἀπό τήν ὁποία ἐξεδιώχθησαν βοσκός καί τό κοπάδι του (δηλαδή ὁ κάτοικος καί ἡ οἰκονομική του δραστηριότης) γιά νά «σωθεῖ» ἕνα σπάνιο εἶδος σαλιγκαριῶν. Ἔχουν ἄραγε τά σαλιγκάρια μεγαλύτερη ἀξία ἀπό τά κυριαρχικά δικαιώματα τῆς χώρας μας στό Αἰγαῖο;
Γιά νά μήν μακρυγοροῦμε, ἰδού τί ἀναφέρει τό ἐπίμαχο νομοσχέδιο:
«Ὁμάδα ΙΙΙ: Ἀκατοίκητα νησιά καί βραχονησῖδες
Ἡ Ὁμάδα ΙΙΙ περιλαμβάνει δύο ὑποομάδες, μέ βάση τά ἰδιαίτερα φυσικά καί ἀνθρωπογενῆ χαρακτηριστικά τους, τό μέγεθος καί τήν ἐγγύτητά τους μέ κατοικημένες περιοχές.
Στήν 1η ὑποομάδα περιλαμβάνονται:
• Βραχονησῖδες
• Νησιά μέ ἔκταση μικρότερη τῶν 300 στρεμμάτων
• Νησιά τά ὁποῖα εὑρίσκονται σέ ἀπόσταση μικρότερη τῶν 10 ναυτικῶν μιλίων ἀπό τά θαλάσσια σύνορα τῆς χώρας
• Νησιά τά ὁποῖα εὑρίσκονται σέ ἀπόσταση μεγαλύτερη τῶν 10 ναυτικῶν μιλίων ἀπό παράκτιες περιοχές τοῦ ἠπειρωτικοῦ τμήματος τῆς χώρας ἤ ἀπό νησιά πού διαθέτουν ἀκτοπλοϊκή πρόσβαση.
Στήν δεύτερη ὑποομάδα περιλαμβάνονται ὅλα τά ἀκατοίκητα νησιά (μηδενικός πληθυσμός κατά τήν ἑκάστοτε τελευταία ἀπογραφή) πού δέν ἀνήκουν στήν 1η ὑποομάδα».
Τό νέο ΕΧΠ‐Τ προτείνει τίς παρακάτω ρυθμίσεις γιά τήν Ὁμάδα ΙΙΙ:
«1. Στά νησιά τῆς πρώτης ὑποομάδας δέν ἐπιτρέπεται κανένα εἶδος τουριστικῆς ἀνάπτυξης.
2. Στά νησιά τῆς δεύτερης ὑποομάδας ἐπιτρέπονται μόνο ΟΥΤΔ «ἤπιας ἀνάπτυξης». Σημειώνεται ὅτι μέ βάση τό ἰσχῦον θεσμικό πλαίσιο, ὁ συντελεστής δόμησης γιά τά σύνθετα τουριστικά καταλύματα (ΣΤΚ) καί τά μεικτά τουριστικά καταλύματα μικρῆς κλίμακας (ΜΤΚΜΚ) περιορίζεται ἀπό 0,2 σέ 0,12 γιά τά κατοικημένα νησιά πλήν τῶν νήσων Κρήτης, Εὔβοιας, Κέρκυρας καί Ρόδου. Στό ἴδιο πνεῦμα κρίνεται σκόπιμο οἱ ὀργανωμένοι ὑποδοχεῖς τουριστικῶν δραστηριοτήτων (ΟΥΤΔ) πού ἐπιτρέπονται στά νησιά αὐτά νά εἶναι ἤπιας ἀνάπτυξης κατά τόν ὁρισμό τοῦ ὑπό μελέτη ΕΧΠ‐Τ».
Πρόεδρος Τεχνικού Επιμελητηρίου Βορειοανατολικού Αιγαίου: Απαράδεκτη η απαγόρευση
Ἡ ἀπαγόρευσις αὐτή, τῆς ἀναπτύξεως τῶν νησίδων τῆς τρίτης ὑποομάδος, χαρακτηρίζεται ἀπαράδεκτη καί ἀναιτιολόγητη καί ἀπό τό Τεχνικό Ἐπιμελητήριο Βορειοανατολικοῦ Αἰγαίου, τό ὁποῖο σέ ἔγγραφο πρός τό ὑπουργεῖο ἐνεργείας, τό ὁποῖο ὑπογράφει ὁ πρόεδρός του Στρατῆς Μανωλακέλλης, μεταξύ ἄλλων ὑπογραμμίζει:
«Καταγράφονται στήν Ὁμάδα ΙΙΙ:
“Ἀκατοίκητα νησιά καί βραχονησῖδες” ὡς 1η ὑποομάδα
• Οἱ βραχονησῖδες
• Νησιά μέ ἔκταση μικρότερη τῶν 300 στρεμμάτων.
• Νησιά τά ὁποῖα εὑρίσκονται σέ ἀπόσταση μικρότερη τῶν 10 ναυτικῶν μιλίων ἀπό τά θαλάσσια σύνορα τῆς χώρας.
• Νησιά τά ὁποῖα εὑρίσκονται σέ ἀπόσταση μεγαλύτερη τῶν 10 ναυτικῶν μιλίων ἀπό παράκτιες περιοχές τοῦ ἠπειρωτικοῦ τμήματος τῆς χώρας ἤ ἀπό νησιά πού διαθέτουν ἀκτοπλοϊκή πρόσβαση καί ἐπιβάλλεται ἀπαγόρευση ὁποιασδήποτε μορφῆς τουριστικῆς ἀνάπτυξης!
Συγκεκριμένα ἀναφέρεται: “Στά νησιά τῆς πρώτης ὑποομάδας δέν ἐπιτρέπεται κανένα εἶδος τουριστικῆς ἀνάπτυξης. Στά νησιά τῆς δεύτερης ὑποομάδας ἐπιτρέπονται μόνο ΟΥΤΔ ἤπιας ἀνάπτυξης.
Ὡς κάτοικοι ἀκριτικῶν νησιῶν θεωροῦμε ἀπαράδεκτη καί ἀναιτιολόγητη μιά τέτοια ἀπαγόρευση καί ζητοῦμε τήν διαγραφή της ἤ τροποποίησή της μέ ρυθμίσεις ἀνάλογες τῆς 2ης ὑποομάδας».
Ἐρώτησις: Μήπως ὁ νόμος τοῦ κ. Σκυλακάκη εἶναι τό «δῶρο» τοῦ Πρωθυπουργοῦ στόν Πρόεδρο Ἐρντογάν κατά τήν σημερινή τους συνάντηση; Αὐτή εἶναι ἡ «συναντίληψη γιά τίς θαλάσσιες ζῶνες»;
ΠΗΓΗ: ΕΣΤΙΑ
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Αιγαίο
Δημήτρης Τσαϊλάς: Από τον εξαναγκασμό στη συνθηκολόγηση
Η πολλαπλότητα και η πολυπλοκότητα των προκλήσεων εθνικής κυριαρχίας, που αντιμετωπίζουμε δεν αφήνουν περιθώρια για διπλωματικούς ελιγμούς, λόγω των εκφρασμένων απειλών από την Τουρκία. Αυτό το πολύπλοκο σύνολο αλληλένδετων ζητημάτων (ΑΟΖ, Υφαλοκρηπίδα, Δικαίωμα επέκτασης χωρικών υδάτων, Δικαίωμα προάσπισης νησιών ανατολικού Αιγαίου, Δικαίωμα έρευνας διάσωσης στο FIR, Δυτική Θράκη, Κύπρος) είναι πολύ πολύπλοκο για ακόμη και για πολύ εξειδικευμένους διπλωμάτες να φαντάζονται εύκολες λύσεις. Η κυβέρνηση μας αποφάσισε με μυστική διπλωματία ουσιαστικά, να δώσει προτεραιότητα σε δύο ζητήματα: τον κατευνασμό της Τουρκίας και την ενίσχυση από τους συμμάχους και εταίρους. Δυστυχώς θα μάθουμε πολύ σύντομα, εάν αυτά τα ζητήματα είναι πιθανό να επιλυθούν.
Η Τουρκία ακολουθεί μια ολοένα και πιο αυτόνομη εξωτερική πολιτική, ενώ εδραιώνει το αυταρχικό σύστημα διακυβέρνησής της. Εν μέσω μιας μεταβαλλόμενης παγκόσμιας τάξης, η Άγκυρα χρειάζεται την Ελλάδα μόνο για να ισορροπήσει τις γεωπολιτικές της φιλοδοξίες με τα βασικά οικονομικά της συμφέροντα και τις σχέσεις της με τη Δύση και όχι για να υπάρξει οποιαδήποτε επίλυση για τις θαλάσσιες ζώνες.
Ο κόσμος γίνεται μάρτυρας κοσμοϊστορικών γεωπολιτικών αλλαγών στην ηπειρωτική Ευρώπη. Παράλληλα, η μόνιμη απειλή για τον Ελληνισμό, η Τουρκία αναπροσανατολίζει την εξωτερική της πολιτική και επεκτείνει τον περιφερειακό ρόλο της. Η Τουρκία είναι προφανώς ελεύθερη να ακολουθήσει τη δική της πορεία. Αυτό που μένει να δούμε είναι πώς ο Ελληνισμός θα εξισορροπήσει τις περιφερειακές γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Τουρκίας με την ευρωπαϊκή γειτονιά της και τα βασικά οικονομικά συμφέροντα και περιορισμούς της.
Εν μέσω μιας μαζικής αναταραχής στην παγκόσμια γεωπολιτική, έχει καταστεί ζωτικής σημασίας για όλους μας στην Ελλάδα να κάνουμε μια λειτουργική αξιολόγηση της διεθνούς πραγματικότητας με σκοπό να μην επιτρέψουμε να εγείρονται ζητήματα κυριαρχίας. Ο εν εξελίξει αφοπλισμός των νησιών του Αιγαίου, και η επί θύραις θεσμοποίησή του σε αποστρατιωτικοποίηση/ουδετερότητα, (με άλλοθι το σχεδιαζόμενο Ελληνο-Τουρκικό Σύμφωνο Φιλίας και μη -Επίθεσης) πρέπει να σταματήσει!! Κάθε μέσο νόμιμης δράσης είναι καλό και πρόσφορο για τον σκοπό αυτό. Προέχει η ενημέρωση των πολιτών για τις συνέπειες που θα έχει ο σχεδιασμός της αποστρατιωτικοποίησης και συναφούς ουδετερότητας στην ασφάλειά τους, στην ίδια τους την ζωή και στο μέλλον των παιδιών τους. Είναι απαραίτητη η διαμόρφωση και οργάνωση του πλαισίου, που θα επιτρέψει στους πολίτες ν` αναλάβουν, με συγκροτημένη δράση, την ευθύνη κάθε ενός και κάθε μίας για την άμυνα της χώρας και των επαπειλούμενων περιοχών της.
Πώς η Τουρκία μπορεί να κερδίσει χωρίς πόλεμο
Υπάρχει ένας εύλογος δρόμος για την Τουρκία να χρησιμοποιήσει εξαναγκασμό σε μαζική κλίμακα για να αναγκάσει την Ελλάδα να αποδεχθεί τις απαιτήσεις της Άγκυρας χωρίς να πυροδοτήσει μεγάλο περιφερειακό πόλεμο και χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τους περιφερειακούς υψηλούς-στρατηγικούς στόχους της Τουρκίας.
Πολύ λίγη προσοχή δίνεται στις δυνατότητες εξαναγκασμού της Τουρκίας, ενώ η στρατιωτική ικανότητα της παραμένει στο επίκεντρο των στρατηγικών.
Μια βραχυπρόθεσμη εκστρατεία εξαναγκασμού μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες για να παράσχει στη Τουρκία διάφορες οδούς που θα μπορούσαν να μετατρέψουν τις καταναγκαστικές δραστηριότητες της σε πολιτικά αποτελέσματα που θα της επιτρέψουν να αποκτήσει πολιτικό έλεγχο στη γεωπολιτική περιφέρεια.
Ο Ελληνισμός είναι πλήρως ικανός να αναπτύξει επαρκή αντίμετρα για να αποτρέψει και να νικήσει μια εκστρατεία εξαναγκασμού της Τουρκίας που στοχεύει την κυριαρχία μας μέσω άμεσης δράσης και στενού συντονισμό;
Ο φόβος ότι η Τουρκία θα προκαλέσει κρίση στην Ελλάδα και θα μας παρασύρει σε έναν μαζικό πόλεμο στο Αιγαίο ώθησε εδώ και πολλά χρόνια την αυξανόμενη εστίαση στην προετοιμασία για σύγκρουση. Η επέκταση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Τουρκίας και οι απειλές της Τουρκίας για ορόσημα όπως του αιώνα της Τουρκίας έχουν εντείνει αυτούς τους φόβους και έχουν πυροδοτήσει έντονες συζητήσεις σχετικά με τον πιθανό ρόλο και την ετοιμότητα του Ελληνισμού να αποτρέψει και να νικήσει σε μια κρίση.
Οι ανησυχίες σχετικά με την ικανότητα του Ελληνισμού να υπερασπιστεί ολιστικά στις θάλασσες του Αιγαίου και της Μεσογείου είναι έγκυρες και σημαντικές επειδή τα ελληνικά συμφέροντα θα πλήττονταν σοβαρά από την ενεργή αμφισβήτηση νήσων. Η θάλασσα είναι στρατηγικά ζωτικής σημασίας για την επιβίωση μας.
Ωστόσο, ο Ελληνισμός εξακολουθεί να στερείται μιας σαφούς υψηλής στρατηγικής για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση διατυπώνει όλο και περισσότερο τη σημασία της διατήρησης αυτών. Ακόμη χειρότερα, οι συζητήσεις για την άμυνα της Ελλάδας έχουν επικεντρωθεί σχεδόν αποκλειστικά στην αποτροπή ή την ήττα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων σε μια πιθανή σύγκρουση ενώ έχουν αγνοήσει σε μεγάλο βαθμό το πιθανότερο σενάριο, στοιχεία του οποίου βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Μια εκστρατεία εξαναγκασμού της Τουρκίας που απέχει πολύ από την εισβολή, αλλά φέρνει ωστόσο τον Ελληνισμό υπό τον έλεγχο της Άγκυρας. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να πείσει την ηγέτιδα δύναμη της βορειοατλαντικής συμμαχίας ΗΠΑ και τους εταίρους στην ΕΕ να αποχωρήσουν από τη στενότερη εστίαση σε ένα μόνο επικίνδυνο σενάριο για να επανεκτιμήσουν την πλήρη απειλή που θέτει η Τουρκία και να αναπτύξουν ένα συνεκτικό σύνολο στρατηγικών για να νικήσουν όλες τις πτυχές αυτής της απειλής.
Οι στρατηγικές συζητήσεις στα διάφορα φόρα σχετικά με την άμυνα του Ελληνισμού επικεντρώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο αποτροπής της σύγκρουσης. Αυτές οι συζητήσεις έχουν γίνει ιδιαίτερα εμφανείς καθώς η τουρκικές διεκδικήσεις αυξάνονται και γίνονται όλο και πιο εμφανής. Η αποφασιστικότητα των πολιτών του Ελληνισμού να διατηρήσει την κυριαρχία του ενθαρρύνει τους ηγέτες της Άγκυρας να επιλέξουν όλο και πιο καταναγκαστικά μονοπάτια για να αποκτήσουν τον έλεγχο, μέχρι και τη σύγκρουση. Σε αυτό το σημείο που έχουμε φτάσει πρέπει σίγουρα να προετοιμαστούμε για την πιθανότητα σύγκρουσης, αλλά πρέπει επίσης να προετοιμαστούμε για εναλλακτικές στρατηγικές υβριδικού πολέμου και εξαναγκασμού της Τουρκίας.
Η στρατηγική σχεδίαση της Τουρκίας, εδώ και καιρό, αναγνώρισε αυτό το σημαντικό κενό στη στρατηγική σκέψη του Ελληνισμού και προσπάθησε να εξετάσει εάν τέτοιες εξαναγκαστικές προσεγγίσεις ακόμη και βραχυπρόθεσμου πολέμου θα μπορούσαν να αναγκάσουν την Ελλάδα να υποχωρήσει στις απαιτήσεις της χωρίς σύγκρουση ή στρατιωτικό αποκλεισμό κάποιων νησιών. Έχουνε αναπτύξει μια ρεαλιστική προσέγγιση που θα μπορούσε να μας εξαναγκάσει σε μια πολιτική διευθέτηση ευνοϊκή για την Τουρκία χωρίς να εισβάλει και να καταλάβει ένα νησί. Αναφέρομαι σε αυτή την ολοκληρωμένη πολιτικο-στρατιωτική εκστρατεία ως τη βραχυπρόθεσμη πορεία εξαναγκασμού.
Η επιτυχία της πορείας δράσεως εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αποτυχία των στόχων της να αναγνωρίσουν την ύπαρξή της ως συνεκτικό εγχείρημα. Αυξάνοντας συνεχώς την πίεση και εντείνοντας τη βασική καταναγκαστική δραστηριότητα, η Τουρκία στοχεύει να αναβαθμίζει όλο και περισσότερο τις απαιτήσεις έως ότου οι κρίσιμοι τομείς της πολιτικής της Ελλάδας αποδεχτούν μια «ειρηνευτική διαδικασία» που προτείνει η Τουρκία ως προτιμότερη από τη συνεχιζόμενη αντίσταση.
Η πορεία δράσης τους επιτίθεται σε τρία κέντρα βάρους, που παρέχουν επί του παρόντος στην κυβέρνηση της Ελλάδας και στον λαό της τη δύναμη να αντισταθούν στον εξαναγκασμό της Τουρκίας.
Το πρώτο είναι η στρατηγική σχέση ΗΠΑ-Ελλάδας, η οποία περιλαμβάνει ολοκληρωμένη διμερή συνεργασία. Εκτελούν, επιχειρήσεις παραπληροφόρησης και απειλή για στρατιωτική κλιμάκωση για να πείσει τις ΗΠΑ ότι η συνεργασία τους με την Ελλάδα δημιουργεί περαιτέρω κλιμάκωση, ενώ η ειρήνη και η ευημερία είναι προ των πυλών εάν αυτή η εταιρική σχέση σταματήσει.
Το δεύτερο κέντρο βάρους είναι η ικανότητα της Ελληνικής κυβέρνησης να λειτουργεί και να παρέχει βασικές υπηρεσίες. Οικονομικός πόλεμος, κυβερνοπόλεμος, δολιοφθορά, αυστηρές (και ψευδο-νόμιμες) απαιτήσεις της Άγκυρας, ηλεκτρονικός πόλεμος και προπαγάνδα επικριτική για την κακοδιαχείριση της κυβέρνησης επιδιώκουν να μειώσουν δραστικά την αξιοπιστία και να διαβρώσουν τη νομιμότητα της Ελληνικής κυβέρνησης στα μάτια των δικών της ανθρώπων.
Τρίτον, οι εκτεταμένες και επίμονες μελέτες ινστιτούτων στρατηγικής (πχ ΕΛΙΑΜΕΠ) διαμορφώνουν γνωστικές και ψυχολογικές εκστρατείες στοχεύοντας να σπάσουν τη βούληση των Ελλήνων για αντίσταση εκφοβίζοντας τους υποστηρικτές της αντίστασης, σπέρνοντας αμφιβολίες και φόβο στον πληθυσμό και δημιουργώντας αιτήματα για ανταλλαγή πολιτικών παραχωρήσεων για ειρήνη.
Εάν η Άγκυρα επιτεθεί επιτυχώς σε καθένα από αυτά τα κέντρα βάρους, η αίσθηση της εγκατάλειψης μεταξύ του Ελληνικού λαού θα ήταν συντριπτική και η κυβέρνηση θα αναγκαζόταν να εξετάσει ένα νέο παράδειγμα για τις θαλάσσιες ζώνες ως εναλλακτική λύση.
Πηγή: Militaire
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Ιράν1 ημέρα πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Εξωτερική Πολιτική1 ημέρα πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Γενικά θέματα1 ημέρα πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Αναλύσεις - Γνώμες1 ημέρα πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Αστυνομία1 ημέρα πρινΑποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ
-
Πολιτισμός1 ημέρα πρινΒαθιά σιωπή! Θλίψη και πένθος – Έφυγε ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας λίγο πριν κλείσει τα 100
-
Video9 ώρες πρινLive: Σε νέα φάση ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή! Δύσκολες στιγμές για την ανθρωπότητα
-
Γενικά θέματα24 ώρες πρινΤούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»