Ακολουθήστε μας

ΗΠΑ

Το μεγάλο γεωπολιτικό πρόβλημα για τις ΗΠΑ είναι η επιρροή της Κίνας στον Ειρηνικό

Δημοσιεύτηκε

στις

Πώς οι ΗΠΑ “τρέχουν” για να προλάβουν την Κίνα στον Ειρηνικό

Απόδοση – επιμέλεια: Γιώργος Δ. Παυλόπουλος

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, ανέλαβε πρόσφατα τη δέσμευση για μια εποχή “πρωτόγνωρου ανταγωνισμού” με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Για τη χώρα του, αυτό σημαίνει να είναι σε θέση να αμφισβητήσει το Πεκίνο για τα πρωτεία στο πεδίο του παγκόσμιου εμπορίου, να μπορεί να διαμορφώνει τους κανόνες του παιχνιδιού γύρω από τις εμπορικές συναλλαγές και την τεχνολογία και –αν η ένταση αγγίξει δυσθεώρητα επίπεδα– να μπορεί να πολεμήσει και να κερδίσει έναν “θερμό” πόλεμο με τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη.

Το ερώτημα είναι πώς μπορεί να κατευθύνει κανείς ορθά τον κολοσσιαίο αμερικανικό στρατό, ο οποίος διαθέτει προσωπικό σχεδόν 2 εκατομμυρίων ανθρώπων –μοιρασμένων σε έξι κλάδους–, μακριά από τη Μέση Ανατολή και την αντιτρομοκρατία και να τον επικεντρώσει σε μια νέα περιοχή και σε διαφορετικές απειλές, 20 χρόνια μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και την επακόλουθη εισβολή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν.

Τον Ιούνιο, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Λόιντ Τζέιμς Όστιν III, εξέδωσε οδηγία με στόχο τον αναπροσανατολισμό του υπουργείου προς μια κατεύθυνση ανταγωνισμού προς το Πεκίνο. Η κίνηση αυτή απηχούσε σημάδια μιας μεταστροφής η οποία είχε αρχίσει να διαφαίνεται και κατά τη θητεία των δύο προηγούμενων προέδρων των ΗΠΑ.

Απόσταση λόγων και πράξεων

Η Ουάσινγκτον, ωστόσο, είναι συχνά καλύτερη στο να διατυπώνει μεγάλες φιλοδοξίες παρά στο να τις κάνει πράξη. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το Πεντάγωνο, τον μεγαλύτερο μηχανισμό γραφειοκρατίας στον κόσμο. Οι προτεραιότητες των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων σφυρηλατήθηκαν εν μέσω δύο δεκαετιών πολέμου στη Μέση Ανατολή και η πεπατημένη τους, όσον αφορά τις δαπάνες, είναι βαθιά συνδεδεμένη με την πολιτική αντιπαράθεση στο Κογκρέσο. Ακόμη και μέσα στους διαδρόμους του Πενταγώνου, οι αξιωματούχοι προειδοποιούν για μια “απόσταση μεταξύ λόγων και πράξεων” όταν πρόκειται για την αντιμετώπιση της Κίνας. Αυτό το χάσμα παραμένει επίμονα, αν και η απόσυρση των στρατευμάτων των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν με εντολή Μπάιντεν μπορεί να αποτελέσει από μόνη της μεγαλύτερη τομή σε σχέση με τις ενέργειες των προκατόχων του, Μπαράκ Ομπάμα και Ντόναλντ Τραμπ, υπέρ μιας υπεσχημένης εδώ και καιρό νέας “κλίσης” προς την Ασία.

Τα μέλη του Κογκρέσου, τα οποία ανησυχούν για το θέμα, δεν μασούν τα λόγια τους. Ο βουλευτής Μάικ Γκάλαχερ, ρεπουμπλικάνος από το Ουισκόνσιν και μέλος της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της ομοσπονδιακής Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, αναφέρεται σε πιθανές απειλές οι οποίες εκτείνονται από μια κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν έως τα κινεζικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη τα οποία το Πεντάγωνο εξακολουθεί να αγοράζει, παρά τους φόβους παράδοσης μυστικών εθνικής ασφάλειας στο Πεκίνο. “Αν θέλουμε να κερδίσουμε τον 21ο αιώνα, το Πεντάγωνο θα πρέπει να αρχίσει να μπαίνει σε ένα τέτοιο μονοπάτι και να πάρει τις σκληρές αποφάσεις οι οποίες απαιτούνται για να επικρατήσει επί του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας”, λέει ο Γκάλαχερ.

Οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ πρέπει να επικεντρώσουν το “αποτύπωμά” τους και την εφοδιαστική τους αλυσίδα στον Ειρηνικό Ωκεανό και να επενδύσουν σε τεχνολογίες οι οποίες να αποσκοπούν στην αποφυγή καταστροφικών πολέμων στη στεριά και στην αποτροπή των “εισβολών”, κυριολεκτικά και μεταφορικά, της Κίνας: κυβερνοεργαλεία, τεχνητή νοημοσύνη, δορυφόροι, μικροτσίπ, καθώς και αυτόνομα και υπερηχητικά όπλα.

Το πόσο καλά και πόσο γρήγορα μπορεί ο αμερικανικός στρατός να ενσωματώσει μη παραδοσιακές τεχνολογίες “πρόκειται να καθορίσει το εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους θα μπορέσουν να διαμορφώσουν τους όρους ενός δρόμου προς το μέλλον”, σύμφωνα με την πρώην υφυπουργό Άμυνας αρμόδια για την Αμυντική Πολιτική των ΗΠΑ, Μισέλ Φλάρνοϊ. Κι αυτοί οι όροι “θα έχουν τεράστιο αντίκτυπο στο σύστημα εμπορικών συναλλαγών, στις αλυσίδες εφοδιασμού και στις χρηματοροές και όχι μόνον στο πεδίο των ενόπλων δυνάμεων”, προσθέτει η Φλάρνοϊ, η οποία υπηρέτησε στις κυβερνήσεις Μπαράκ Ομπάμα και Μπιλ Κλίντον.

Η πρόκληση γίνεται όλο και πιο πιεστική μέρα με την ημέρα. Για δύο δεκαετίες, το Πεκίνο εργάζεται στην ανάπτυξη αντιπυραυλικών δυνατοτήτων οι οποίες απειλούν πλέον την αμερικανική στρατιωτική υπεροχή στον Ειρηνικό. Πραγματοποιεί ουσιαστική πρόοδο προς την απόκτηση τρίτου αεροπλανοφόρου και την κατασκευή νέων σιλό πυραύλων στην έρημο της δυτικής Κίνας, ενώ ορισμένες αναφορές υποδηλώνουν ότι έχει ξεκινήσει να εκτελεί στρατιωτικές πτήσεις από διαμφισβητούμενης κυριαρχίας νησιά στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Το 2020, τα πολεμικά αεροσκάφη της Κίνας εισέβαλαν στο νότιο τμήμα της ζώνης ταυτοποίησης της αεράμυνας της Ταϊβάν συνολικά 87 ημέρες – περισσότερες από ό,τι τα προηγούμενα πέντε χρόνια αθροιστικά. Ο αριθμός αυτός έχει ήδη ξεπεραστεί μέσα στο 2021.

Άλλοι τρέχουν και άλλοι… καρκινοβατούν

Ορισμένοι κλάδοι των ενόπλων δυνάμεων αποδείχθηκαν πιο ευέλικτοι από άλλους. Το Σώμα Πεζοναυτών αποεπενδύει πλήρως από τα τεθωρακισμένα του και δίνει έμφαση σε μικρές, διασκορπισμένες μονάδες, ικανές να λειτουργήσουν, εάν χρειαστεί, στις νησιωτικές αλυσίδες του Ειρηνικού. “Οι πεζοναύτες έπιασαν τον ταύρο από τα κέρατα”, λέει ο Ρόμπερτ Γουόρκ, πρώην αναπληρωτής υπουργός Άμυνας επί προεδρίας Ομπάμα. “Έφτιαξαν ένα σχέδιο προκειμένου να ανταγωνιστούν την Κίνα και να τη νικήσουν εάν χρειαστεί. Να το πράξουν μάλιστα όντας στην πρώτη γραμμή όπου αυτό τους ανατεθεί – και δεν ζητούν επιπλέον χρήματα. Κατά τη γνώμη μου, αποτελούν καθοδηγητικό φάρο μέσα στο υπουργείο Άμυνας όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να προσεγγίζονται οι νέες προοπτικές στο πεδίο των δαπανών”.

Ο στρατός ξηράς, αντίθετα, αντιμετωπίζει μια πιο δύσκολη πρόκληση. Μετά από δύο δεκαετίες εστίασης στην αντιμετώπιση του ανταρτοπολέμου και στον πόλεμο στην έρημο, πρέπει να αποδείξει ότι μια μεγάλη χερσαία δύναμη έχει ρόλο να παίξει σε ένα θέατρο επιχειρήσεων τύπου Ινδικού-Ειρηνικού, όπου παραδοσιακά έχουν προτεραιότητα οι αμφίβιες, αεροπορικές και ναυτικές δυνατότητες. Οι επιτελείς του στρατού αγοράζουν λιγότερα ελικόπτερα Apache, Black Hawk και Chinook υπέρ των προηγμένων ρομποτικών ελικοπτέρων, τα οποία μπορούν να πετάξουν δύο φορές πιο γρήγορα και για διπλάσια απόσταση σε σχέση με τα κλασικά ελικόπτερα, με το βλέμμα στραμμένο στις τεράστιες εκτάσεις της περιοχής του Ειρηνικού.

Η Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό ταιριάζουν με μεγαλύτερη φυσικότητα στην περιοχή, ωστόσο αντιμετωπίζουν επίσης προκλήσεις: το Πολεμικό Ναυτικό παλεύει να διατηρήσει τον στόλο του και έχει αρνητικό ιστορικό όσον αφορά την κατασκευή νέων μοντέλων πλοίων, όπως τα αεροπλανοφόρα τύπου Ford. Η Πολεμική Αεροπορία, από την πλευρά της, βασίζεται στο “αόρατο” μαχητικό F-35 και σε ένα νέου τύπου όχημα ανεφοδιασμού, με αμφότερα να έχουν συναντήσει σημαντικές καθυστερήσεις, τεχνολογικά προβλήματα και αυξημένα κόστη.

Επιπλέον, υπάρχει ο σημαντικότερος περιορισμός για το υπουργείο Άμυνας: τα χρήματα. Ο προτεινόμενος προϋπολογισμός για τη δημοσιονομική χρονιά η οποία ξεκινά την 1η Οκτωβρίου θα είναι κατά 1,6% υψηλότερος από τα 704 δισεκατομμύρια δολάρια που αποδόθηκαν το τρέχον φορολογικό έτος – μείωση περίπου 0,4% σε πραγματικούς όρους προσαρμοσμένους ως προς τον πληθωρισμό. Ο Όστιν ανέφερε ότι πιστεύει πως ο στρατιωτικός προϋπολογισμός είναι επαρκής για να αντιμετωπίσει την πρόκληση μιας “ολοένα και πιο διεκδικητικής” Κίνας, ωστόσο οι ρεπουμπλικάνοι τον χαρακτήρισαν “ανεπαρκή”.

Όσο μάλιστα θα περνά ο καιρός, οι οικονομικές δυνατότητες θα καθίστανται ακόμη στενότερες. “Οι τρέχουσες προβλέψεις του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού του Κογκρέσου για τις δαπάνες είναι αύξηση 2% σε ετήσια βάση έως το 2026 και 1% κατ’ έτος από εκεί και πέρα. Τέτοια μεγέθη δεν καλύπτουν καν τον πληθωρισμό”, αναφέρει ο Γουόρκ.

Το Πεντάγωνο βρίσκεται έτσι ενώπιον ορισμένων δύσκολων επιλογών. Η Πρωτοβουλία Αποτροπής στον Ειρηνικό ύψους 5,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που δημιουργήθηκε πέρυσι για να διασφαλίσει ότι οι κατάλληλοι πόροι θα διατίθεντο πράγματι στην περιοχή, έχει γίνει εμβληματική για τον αγώνα του υπουργείου να προσαρμοστεί στα νέα οικονομικά δεδομένα. Μέλη του Κογκρέσου και από τις δύο μεγάλες πολιτικές παρατάξεις έχουν δηλώσει ότι το Ταμείο της Πρωτοβουλίας προχωρεί σε διπλοεγγραφές αγορών όπλων που ήταν ήδη προγραμματισμένες και ότι δεν επικεντρώνεται αρκετά στην πυραυλική άμυνα, στη συνεκπαίδευση με συμμάχους των ΗΠΑ και στις επιχειρήσεις στην περιοχή.

Η… αντιπολίτευση του Κογκρέσου

Οι στρατιωτικές προμήθειες είναι από τη φύση τους δομημένες έτσι που να προχωρούν αργά και συντηρητικά, προκειμένου να διατηρούνται μεγάλα και πολύπλοκα προγράμματα –όπως η αγορά αεροπλανοφόρων– εντός χρονοδιαγράμματος και προϋπολογισμού. Αυτό πιθανόν να μη συνεχίσει να λειτουργεί τόσο καλά στο μέλλον. “Περνά κανείς συνήθως χρόνια να καθορίζει και να γράφει στην πέτρα τις απαιτήσεις του και, στη συνέχεια, περνά κι άλλα χρόνια σε αυτή την αέναη και πολυσταδιακή διαδικασία”, λέει η Φλάρνοϊ. “Αν δείτε πολλές από τις δυνατότητες για τις οποίες μιλάμε, είτε πρόκειται για τεχνητή νοημοσύνη είτε για δίκτυα με δυνατότητες λογισμικού, έχουμε να κάνουμε με αναδυόμενες τεχνολογίες που αναπτύσσονται μέσω μιας ευέλικτης διαδικασίας ανάπτυξης και με αναπτυξιακούς κύκλους που ανοίγουν και κλείνουν ταχύτατα”.
Εκτός από το σφίξιμο του “ζωναριού” και τη δύναμη της αδράνειας εντός του Πενταγώνου, ένα άλλο εμπόδιο είναι οι προτεραιότητες του Κογκρέσου. Η αντικατάσταση παλαιών με νέα σχέδια αντιμετωπίζουν διαρκώς αντιπολίτευση στα δύο σώματά του, όπου βουλευτές και γερουσιαστές παραμένουν πιστοί στα παραδοσιακά προγράμματα όπλων, ανεξαρτήτως του πόσο παρωχημένα είναι αυτά. Τα παραπάνω σημαίνουν για τα μέλη του Κογκρέσου στρατιωτικές βάσεις, εξειδικευμένες μονάδες κατασκευής και θέσεις εργασίας στις εκλογικές τους περιφέρειες.

Ρίξτε μια ματιά στην ιστορία του αεροσκάφους υποστήριξης εναέριων μέσων Α-10 στην Αριζόνα. Ο γερουσιαστής Μαρκ Κέλι, δημοκρατικός, παλεύει για να σώσει τα αεροπλάνα από το να καταλήξουν στο “νεκροταφείο”, όπως έκαναν και οι ρεπουμπλικάνοι προκάτοχοί του, Μάρθα Μακσάλι και Τζον Μακέιν. Το πολιτικό προπύργιο του A-10 είναι η Τούσον, όπου η αεροπορική βάση Davis-Monthan χρησιμεύει ως η κύρια βάση εκπαίδευσης για πιλότους αεροσκαφών υποστήριξης. Οποιεσδήποτε περικοπές στον στόλο θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία.

Ο Κέλι και η έτερη δημοκρατική γερουσιαστής της πολιτείας, Κίρστεν Σίνεμα, καθώς και αρκετοί βουλευτές από την Αριζόνα, εισήγαγαν ψήφισμα στη Γερουσία και τη Βουλή των ΗΠΑ με το οποίο ζητούν να κηρυχθεί το Α-10 “κρίσιμο συστατικό στοιχείο της εθνικής ασφάλειας της Αμερικής”.

Οι άγνωστοι “Χ”

Τα σχέδια του Όστιν θα μπορούσαν, επίσης, να ανατραπούν από αυτό που ο παλαιός προκάτοχός του, Ντόναλντ Ράμσφελντ, αποκαλούσε “άγνωστα των αγνώστων” – γεγονότα διαταραχής ισορροπιών που “χτυπούν” χωρίς προειδοποίηση. Πριν από περισσότερες από δύο δεκαετίες, ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο νεότερος είχε χαρακτηρίσει την Κίνα “στρατηγικό ανταγωνιστή”, μoνάχα για να περάσει στη συνέχεια το μεγαλύτερο μέρος της προεδρίας του επικεντρωμένος σε πολέμους στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Τώρα, καθώς τα αμερικανικά στρατεύματα εγκαταλείπουν το Αφγανιστάν, η επανεμφάνιση μιας τρομοκρατικής απειλής από τη χώρα αυτή αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να παρασυρθούν εκ νέου στο ίδιο μονοπάτι.

Οι βετεράνοι στην Ουάσινγκτον έχουν ξαναδεί το έργο. “Έχει υπάρξει μια προσπάθεια στροφής προς τον Ειρηνικό εδώ και αρκετά χρόνια, ξεκινώντας από τον πρόεδρο Ομπάμα. Ωστόσο, η κατάσταση στο Αφγανιστάν, η κατάσταση στο Ιράκ, τώρα τα προβλήματα στην Αϊτή – είναι δύσκολο, πρακτικά, να επικεντρωθεί κανείς γρήγορα και ορμητικά στον Ειρηνικό”, λέει ο γερουσιαστής Τζακ Ριντ, δημοκρατικός από το Ρόουντ Άιλαντ και πρόεδρος της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της ομοσπονδιακής Γερουσίας των ΗΠΑ. “Υπάρχει κινητικότητα”, λέει ο Ριντ για το Πεντάγωνο του Μπάιντεν, “ωστόσο νομίζω ότι και οι ίδιοι θα παραδέχονταν ότι θα μπορούσαν να κινούνται γρηγορότερα”.

Άλλοι είναι πιο αισιόδοξοι, επισημαίνοντας ότι οι ΗΠΑ, σε αντίθεση με την Κίνα, δεν χρειάζεται να τα κάνουν όλα μόνες τους. “Η έμφασή μας δεν μπορεί να είναι σε μια λογική ότι πρέπει να οικοδομήσουμε μόνοι μας έναν στρατό ώστε να κερδίσουμε τον επόμενο πόλεμο με την Κίνα”, λέει ο βουλευτής Άνταμ Σμιθ από την πολιτεία της Ουάσινγκτον, πρόεδρος της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Βουλής των Αντιπροσώπων. “Η εστίασή μας πρέπει να είναι στον τρόπο με τον οποίο θα δημιουργήσουμε ένα περιφερειακό δίκτυο συνεργασιών προκειμένου να αποτρέπουμε αποτελεσματικότερα την Κίνα από το να κάνει τα πράγματα που δεν θέλουμε να πράττει”.

capital.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Κυριακής 6 Οκτωβρίου

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Θέματα Εκπομπής 5ης Οκτωβρίου 2024
1. Γεραπετρίτης: Θα κάνω αυτό που πρέπει στο Αιγαίο και ας χαρακτηριστώ μειοδότης
2. Ελλάδα-υδρογονάνθακες: Ποιος κρύβεται πίσω από την παρακώλυση των γεωτρήσεων; 13:00
3. Κύπρος: Η τριμερής αποφασίστηκε από Αθήνα και Άγκυρα, ερήμην της Λευκωσίας 21:50
4. Τουρκία: Κέρδισε διαγωνισμό στη Ρουμανία για πώληση τεθωρακισμένων οχημάτων αξίας ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων 27:00
5. Ισραήλ: Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση της επίθεσης – Θα αντεπιτεθούμε λέει το Ιράν 33:15
6. ΗΠΑ: Ο Τραμπ γύρισε στον τόπο του εις βάρος του εγκλήματος στην Πενσυλβάνια 59:00
7. Ρωσία-Ουκρανία: Μοντέλο Δυτικής-Ανατολικής Γερμανίας προκρίνουν Δυτικοί κιαι Ουκρανοί αξιωματούχοι 01:01:50

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Μάικλ Ρούμπιν στο Middle East Forum: Σε παρακμή τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν

Τυφλοί οι Αμερικανοί! Δεν βλέπουν τα τρωτά σημεία του Ιράν. Πιστεύουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είναι πολύ ισχυρότερη βιομηχανικά και στρατιωτικά από ό,τι είναι.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Ιράν πρέπει να εισάγει διυλισμένη βενζίνη, όχι μόνο για να τροφοδοτεί μηχανοκίνητα οχήματα, αλλά και για να διοχετεύει στα κοιτάσματα για την εξόρυξη πετρελαίου.

Γράφει ο Μάικλ Ρούμπιν*, Middle East Forum

Τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν είναι τα παλαιότερα στη Μέση Ανατολή. Το 1901, ο Αυστραλός William Knox D’Arcy κέρδισε μια παραχώρηση για αυτό που μέσα σε μια δεκαετία θα γινόταν η Anglo-Persian Oil Company. Καθώς η Περσία άλλαξε το όνομά της σε Ιράν το 1935, το ίδιο έκανε και η εταιρεία, πρώτα σε Αγγλο-Ιρανική Εταιρεία Πετρελαίου και στη συνέχεια, καθώς μεγάλωνε πέρα ​​από το Ιράν, μετονομάστηκε σε British Petroleum.

Το κρατικό μυστικό

Η παραγωγή κορυφώθηκε τη δεκαετία του 1970. Μετά την Ισλαμική Επανάσταση υπήρξε πολιτικό χάος και ακολούθησαν δεκαετίες κακοδιαχείρισης στα… χωράφια του Ιράν. Η παραγωγή ορισμένων χωραφιών μειώνεται τώρα κατά 8 έως 12 τοις εκατό ετησίως. Το Ιράν πρέπει να εισάγει διυλισμένη βενζίνη, όχι μόνο για να τροφοδοτεί μηχανοκίνητα οχήματα, αλλά και για να διοχετεύει στα κοιτάσματα για την εξόρυξη πετρελαίου. Η εξάρτηση του Ιράν από την εισαγόμενη βενζίνη είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο οι απειλές του να κλείσει τα στενά του Ορμούζ είναι υπερβολικές. Όχι μόνο δεν μπορούν στρατιωτικά, αλλά οποιοδήποτε κλείσιμο θα έβλαπτε δυσανάλογα το Ιράν επειδή η Κίνα και άλλοι πελάτες θα μπορούσαν εύκολα να αγοράσουν πετρέλαιο από άλλες αγορές.

Η Κίνα μπορεί σύντομα να χρειαστεί να το κάνει ούτως ή άλλως. Μόλις πριν από δύο χρόνια, η Ισλαμική Δημοκρατία ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός νέου αρχηγείου ανάπτυξης για τις νανο- και μικρο-τεχνολογίες, περισσότερο γνωστό ως Συμβούλιο Καινοτομίας Νανο-Τεχνολογίας του Ιράν. Ενώ η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου του Ιράν αντιμετωπίζει τα αληθινά στατιστικά στοιχεία για τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν ως κρατικό μυστικό, αυτό το σημείωμα προφανώς δεν έφτασε στους επιστήμονες και τους μηχανικούς στο κέντρο. Καμαρώνοντας για την παραγωγή νανοκαταλυτών που βοηθούν στη διάσπαση του αργού και στην αύξηση της απόδοσης σε πιο πολύτιμα παραπροϊόντα, ο νέος οργανισμός ανέφερε ότι ο νανοκαταλύτης του μπορεί να βοηθήσει το Ιράν να σταματήσει τις σπείρες θανάτου στα χωράφια του. Σήμερα, το Ιράν παράγει ελαφρώς πάνω από 3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, αλλά ελπίζει ότι θα διπλασιαστεί σχεδόν στα 5,8 εκατομμύρια βαρέλια μέσα σε πέντε χρόνια.

Προς το παρόν, για την επίτευξη αυτού του αριθμού, λέει το κέντρο νανοτεχνολογίας, θα απαιτούσε τη γεώτρηση 2.000 νέων γεωτρήσεων. Αναφέρει επίσης ότι κάθε νέο πηγάδι χρειάζεται 200 ​​ημέρες για να σκάψει και να τεθεί σε λειτουργία. «Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την αύξηση της εξόρυξης από λειτουργικά πηγάδια, η οποία απαιτεί τη χρήση προηγμένων τεχνολογιών όπως η νανοτεχνολογία», ανακοίνωσε το κέντρο, προσθέτοντας, «Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη χώρα και, κατά συνέπεια, η έλλειψη προμήθειας καταλυτών που απαιτούνται από διυλιστήρια και πετροχημικά από το εξωτερικό, προκάλεσε επίσης την ιεράρχηση της στήριξης» για νέους καταλύτες.

Τυφλοί οι Αμερικανοί μπροστά στα τρωτά σημεία του ιρανικού καθεστώτος

Αυξάνονται τώρα οι εικασίες ότι, στον απόηχο της πρόσφατης επίθεσης βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν στο Ισραήλ, οι ισραηλινές αμυντικές δυνάμεις θα αντεπιτεθούν. Καθώς η βιομηχανία πετρελαίου του Ιράν τροφοδοτεί την οικονομία του, η στόχευση της βιομηχανίας φαίνεται πιθανή. Ορισμένα σημεία πνιγμού (choke points) είναι προφανή. Το Ιράν εξάγει το 90 τοις εκατό του πετρελαίου του μέσω ενός μόνο σημείου: του πετρελαϊκού τερματικού σταθμού Kharg . Ωστόσο, με τόσα πολλά πεδία σε παρακμή, η ικανότητα του Ιράν να παράγει ή να εισάγει νανοκαταλύτες μπορεί να είναι μια δεύτερη επιλογή, όπως και η βιομηχανική ζώνη Asaluyeh όπου συγκεντρώνονται τόσο μεγάλο μέρος των βιομηχανιών πετρελαίου και πετροχημικών του Ιράν.

Σε όλες τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, υπάρχει ένα παράξενο φαινόμενο: Αμερικανοί αξιωματούχοι παραμένουν τυφλοί ή αρνούνται να εκμεταλλευτούν τα τρωτά σημεία του ιρανικού καθεστώτος και αντ’ αυτού αρπάξουν την ήττα από τα σαγόνια της νίκης πλημμυρίζοντας το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης με μετρητά. Αυτή η δυναμική έχει φέρει τη Μέση Ανατολή στα πρόθυρα πολέμου και την Ισλαμική Δημοκρατία στα πρόθυρα της έκρηξης πυρηνικών όπλων. Ένας από τους λόγους για τους οποίους η Δύση παραχωρεί συνεχώς στην Τεχεράνη είναι, όπως κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πιστεύουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είναι πολύ ισχυρότερη βιομηχανικά και στρατιωτικά από ότι είναι. Οι αχίλλειες φτέρνες υπάρχουν. Το μόνο ερώτημα είναι ποιος θα αναλάβει τον ρόλο του Τρώα Πρίγκιπα Πάρη και θα ρίξει το μοιραίο βέλος.

Το άρθρο του Μάικλ Ρούμπιν στο Middle East Forum

 

*Ο Μάικλ Ρούμπιν είναι ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute, όπου ειδικεύεται σε χώρες της Μέσης Ανατολής, ιδιαίτερα στο Ιράν και την Τουρκία. Η καριέρα του περιλαμβάνει χρόνο ως αξιωματούχος του Πενταγώνου, με εμπειρίες πεδίου στο Ιράν, την Υεμένη και το Ιράκ, καθώς και διαπραγματεύσεις με τους Ταλιμπάν πριν από την 11η Σεπτεμβρίου. Ο κ. Ρούμπιν έχει επίσης συνεισφέρει στη στρατιωτική εκπαίδευση, διδάσκοντας μονάδες Πολεμικού Ναυτικού και Πεζοναυτών των ΗΠΑ σχετικά με τις περιφερειακές συγκρούσεις και την τρομοκρατία. Το επιστημονικό του έργο περιλαμβάνει πολλές βασικές εκδόσεις, όπως το «Dancing with the Devil» και το «Eternal Iran». Ο Ρούμπιν απέκτησε το διδακτορικό του και μεταπτυχιακό στην ιστορία και πτυχίο βιολογίας από το Πανεπιστήμιο Yale.

 

 

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα;

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

1.-Η θέση αρχής που διαμορφώνει τις παρακάτω απόψεις είναι, κατ αρχάς, ανθρωπιστική.

2.- Η δεύτερη θέση είναι το συμφέρον της χώρας μας. Κυρίως η επιβίωσή της που απειλείται. Η γεωπολιτική, δηλαδή, της περιοχής. Ακόμη και όταν επιδιώκουμε μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη δεν το κάνουμε ιδεοληπτικά. Αναζητούμε το πλαίσιο που θα μπορούσε να μειώσει την απειλή αφανισμού μας. Δεν παραβλέπονται ούτε οι ιστορικές αμαρτίες της ούτε η επιθετικότητά της. Αλλά με κάποιους που ταιριάζουμε περισσότερο πρέπει να συμβιώσουμε.

Με αυτά ως δεδομένα ιδού μια μικρή ανάλυση των δύο πολέμων.

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

3.-Στο παλαιστινιακό η θέση μου είναι δύο κράτη στα σύνορα του 67. Δεν είμαι, δηλαδή, ούτε κατά της ύπαρξης του Ισραήλ, ούτε υπερ της εξάλειψης των παλαιστινίων.
Παρά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν δεν πίστεψα ποτέ πως είτε η μια πλευρά είτε η άλλη ήθελε πραγματικά λύση δύο κρατών.
Η λύση αυτή τωρα εξέλειπε. Το Ισραήλ φαίνεται να κέρδισε την τελευταία αντιπαράθεση αλλά είναι και αιχμάλωτο της νίκης του. Τι θα κάνει με τους Παλαιστίνιους; Όσους και να σκοτώσει, όποια εθνοκάθαρση ή γενοκτονία και να πραγματοποιήσει, δεν θα μπορέσει να τους εξαφανίσει όλους. Αυτό δείχνει η ιστορία των εθνοκαθάρσεων.
Πιστεύω πως η θέση του ήταν ένα ενιαίο κράτος στο οποίο με κάποια μορφή θα συνυπήρχαν και οι παλαιστίνιοι. Σήμερα θα προβληματίζεται και το ίδιο το Ισραήλ αν μια τέτοια λύση είναι βιώσιμη. Έχει προκαλέσει τέτοια τραγωδία στο εσωτερικό τους που δύσκολα θα βρει και μορφή συνύπαρξης και αξιόπιστη και ικανή διοίκηση των παλαιστινίων.

3.-Η ενέργεια της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου δεν ήταν, απλώς, αδικαιολόγητη. Ήταν απάνθρωπη, καταστροφική και τρομοκρατική. Τρομοκρατία είναι κάθε ενέργεια που καταφέρεται κατά των πολιτών. Η αντίδραση του Ισραήλ ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένη. Το Ισραήλ ξεπέρασε εκείνο τη σημείο κατά πολύ και σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο περίπου 50.000 ανθρώπων. Πρόκειται για πολιτική εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ είναι κατηγορούμενο στο Διεθνές Δικαστήριο για γενοκτονία. Και το ίδιο ως χώρα και η ηγεσία του δεν θα αποφύγουν το κατηγορητήριο μετά τον πόλεμο, ανεξαρτήτως εκβάσεως.
Είμαι αντίθετος στην πολιτική αυτή του Ισραήλ. Πολλοί απο την ελληνική κοινή γνώμη δικαιολογούν τις ενέργειές του παρόλο που αντιτίθενται σε αυτήν την πολιτική του επιφανείς Εβραίοι και στο Ισραήλ και ανα τον κόσμο. Βασιλικότεροι του βασιλέως, δηλαδή;

4.-Η γεωπολιτική διάσταση γίνεται περίπλοκη. Το Ισραήλ αυτήν την στιγμή φαίνεται να εξόντωσε τους αντιάλους του (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και εκμηδένισε το γεωπολιτικό εκτόπισμα του Ιράν. Η γεωπολιτική έκλειψη του Ιράν δημιουργεί κενό στη γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Το Ιράν ήταν ο μόνος πόλος που είχε εξ ορισμού γεωπολιτικές αντιθέσεις με την Τουρκία και μπορούσε να τις διεκδικήσει. Το Ισραήλ φαίνεται, επίσης, ότι μπορεί να προβάλλει ενεργά σκληρή ισχύ που το καθιστά περιφερειακή δύναμη αλλά την ισχύ του, λόγω μειωμένου, αριθμητικά, ανθρώπινου δυναμικού την κρατά για τον εαυτό του. Για την περίπτωση που διακινδυνεύσει. Με την αποδυνάμωση του Ιράν και με την στάση του Ισραήλ όπως περιγράφηκε παραπάνω η Τουρκία εμφανίζεται ως η μόνη περιφερειακή δύναμη. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ αρνητική για την Ελλάδα δεδομένου ότι ο μόνος κίνδυνος εναντίον της ακεραιότητας και των συμφερόντων της προέρχεται απο την Τουρκία.

5.-Το Ισραήλ θα συνεχίσει την αντιπαράθεση με το Ιράν αλλά όχι και με την Τουρκία. Οι δεσμοί Τουρκίας -Εβραίων είναι παλαιοί και στέρεοι. Δεν χαλούν για συγκυριακούς λόγους του Ερντογάν. Ο Νετανιάχου παρουσίασε στον ΟΗΕ δύο χάρτες. Τις χώρες της κόλασης και τις χώρες του καλού. Δεν περιέλαβε σε κανέναν απο τους δύο την Τουρκία. Αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Αν λάβει κανείς υόψη του την δουλική στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στην Αγκυρα, το Ισραήλ μετά τον πόλεμο θα επιδιώξει αποκατάσταση των σχέσεών του με την Τουρκία.

6.-Παρά την γεωπολιτική απομείωση του Ιράν η περιοχή δεν θα ηρεμήσει. Ένοπλα κινήματα θα συνεχίσουν να προβαίνουν σε τρομοκρατικές ενέργειες διότι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν απευθείας με τις κρατικές δυνάμεις. Αυτή θα είναι μια συνεχής αιμοραγία για το Ισραήλ. Μια συνεχής, καθημερινή, αγωνία με σημαντικές επιπτώσεις.

7.-Οι ΗΠΑ μετά τους δύο εν εξελίξει πολέμους θα αποχωρήσουν απο την περιοχή. Θα αφήσουν πληρεξουσίους. Θα συνδιαμορφώσουν ΗΠΑ και Ισραήλ ένα νέο περιβάλλον στην περιοχή; Μια νέα ισορροπία; Ευνοϊκή για το Ισραήλ θα ήταν η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Με τους Κούρδους οι σχέσεις τους δεν είναι, απλώς, καλές. Βοηθιούνται στους μεσανατολικούς πολέμους και αναταραχές. Τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή αν αντιδράσει-που θα αντιδράσει- η Τουρκία;

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

8.-Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν αν είχαν-που δεν έχουν εδώ και μια τριακονταετία- πολιτική ηγεσία να αποκτήσουν γεωπολιτικό βάρος και να επηρεάσουν την πλάστιγγα. Αυτήν την στιγμή κανείς δεν υπολογίζει σε τίποτα την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι ένα σύνολο που, απλώς, καταναλώνει τον χρόνο. Είναι παρατηρητής των εξελίξεων και περιμένει παθητικά τις συνέπειες που θα υποστεί.

Αντιπολίτευση δεν έχει, ανθρώπινο δυναμικό που να φιλοδοξεί να διοικήσει την χώρα, επίσης, δεν έχει και ο πρωθυπουργός της έχει την αρχή πως το παγκόσμιο συμφέρον είναι σημαντικότερο απο το τοπικό [εθνικό], ενδιαφέρεται για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εκφράζει την ικανοποίησή του που η ελληνική κοινωνία μεταβάλλεται σε πολυπολιτισμική.

Με τις θέσεις αυτές η πλειοψηφία της κοινωνίας διαφωνεί αλλά ο πρωθυπουργός και το κόμμα του απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης, έστω και της σχετικής πλειοψηφίας.

Η χώρα δεν διαθέτει σοβαρή αστική τάξη, ούτε πνευματική. Και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στριμώχνονται ποιος θα πάρει την μεγαλύτερη μερίδα από τον κρατικό κορβανά.

Η χώρα, μέλος του σκληρού πυρήνα της ΕΕ από τις αρχές του 80, είναι σε όλα πίσω. Λειτουργεί με τη λογική της αρχαίας πόλης κράτους με τις αποικίες της, [έχει καταντήσει αθηναϊκή αποικία], η ηγεσία της ενδιαφέρεται μόνο πως θα μοιράσει τα ιμάτιά της και η ελεύθερη πτώση επιταχύνεται. Ελλάδα που να λαμβάνεται υπόψη δεν υπάρχει.

Κάνει θελήματα μήπως και πάρει το φιλοδώρημά της. Το υπουργείο εξωτερικών ανύπαρκτο από όλες τις απόψεις και για το υπουργείο άμυνας ας μιλήσουν αρμοδιότεροι. Όσοι πέρασαν από υψηλές θέσεις του έχουν ευθύνες σε μια ενδεχόμενη τραγωδία [που δεν είναι εκτός ορίζοντα].

Στο ΥΠΕΞ ένας ικανός ακαδημαϊκός αλλά απαράδεκτος υπουργός διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ελληνικών υποχωρήσεων με διατυπώσεις και μεθοδεύσεις που δεν θα γίνουν αντιληπτές απο την κοινή γνώμη και ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για συνομιλίες για το Αιγαίο. Ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως ο Μητσοτάκης του υποσχέθηκε να λύσει τα προβλήματα του Αιγαίου. Ο Μητσοτάκης διαλαλεί ότι οι θέσεις του είναι οι εδώ και χρόνια ελληνικές (η μόνη διαφορά είναι η επίλυση του θέματος υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ) αλλά η ανυποχώρητη θέση της Άγκυρας είναι πως υπάρχει πληθώρα άλλων ζητημάτων που εκκρεμούν. Πως θα λύσει τα προβλήματα ο κ. Μητσοτάκης; Δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το παραπέντε. Ακόμη και οι παραχωρήσεις (αν γίνουν) θα περάσουν από τα ΜΜΕ και τους κομματικούς οπαδούς ως επιτυχία.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

9.-Οι Ηνωμένες Πολιτείες ώθησαν την Ουκρανία και την Ευρώπη σε έναν καταστροφικό και ατελείωτο πόλεμο του οποίου οι συνέπειες ήταν θετικές για τις ΗΠΑ, αρνητικές για την Ευρώπη και τραγικές για την Ουκρανία.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απολύτως καταδικαστέα ενέργεια. Δεν μπορούν να δικαιολογηθούν εισβολές, όποια και αν είναι η αιτία.

Η επιδίωξη των ΗΠΑ και στον πόλεμο αυτό και στον πόλεμο τη Μέσης Ανατολής είναι η αναδιαμόρφωση των ισορροπιών στον χώρο Ευρώπη- Μέση Ανατολή με στόχο τον έλεγχο της περιοχής από ταυτισμένες με την Ουάσιγκτον δυνάμεις. Μια νέα Ευρώπη με δική της άμυνα, εντός του ΝΑΤΟ, και δική της εξωτερική πολιτική που θα επηρεάζεται από τις ΗΠΑ είναι υπο διαμόρφωση, όπως και μια νέα δυναμική στο μεσανατολικό χώρο, φιλική, επίσης, προς τις ΗΠΑ.

Στη νέα Μέση Ανατολή η Τουρκία είναι απαραίτητη για τις ΗΠΑ αλλά όλα δείχνουν πως η Τουρκία έγειρε ανατολικά.
Στην Ευρώπη η αμερικανική πολιτική δεν διακυβεύεται αλλά στη Μέση Ανατολή ο παράγων Τουρκία και η επιρροή Ρωσίας και Κίνας είναι υπολογίσιμες παράμετροι.

Η επίδειξη στον ΟΗΕ από τον Νετανιάχου χάρτη της εμπορικής και ενεργειακής διαδρομής που σχεδιάζεται, από Ινδία στην Ευρώπη μέσω χωρών της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου και της Ελλάδας δείχνει τις αμερικανικές επιδιώξεις και μερικοί διεθνείς αναλυτές θεωρούν πως η τελευταία μεσανατολική κρίση έχει ως αιτία τον χάρτη αυτό. Ο χάρτης δεν περιλαμβάνει ούτε το Ιράν, ούτε την Τουρκία.

Πριν μερικά χρόνια ο χάρτης της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη η οποία δεν είχε την κατάληξη που επεδίωκαν οι ΗΠΑ. Ο άξονας IMEK (Ινδία Μέση Ανατολή, Κύπρος, Ελλάδα, Ευρώπη) επαναφέρει στο προσκήνιο τη συνέχεια εκείνης της επιδίωξης για να διαμορφώσει το τελικό σκηνικό.

Ούτε στο ελληνικό ΥΠΕΞ, ούτε στο Μαξίμου μπορούν κάτι να κάνουν για όλα αυτά. Απαιτούν βαθιά γνώση και λεπτούς χειρισμούς, ικανότητες για τις οποίες δεν διακρίνονται.

Ας βελτιώσουν, τουλάχιστον, τις σχέσεις τους με την Εκκλησία και αα αρχίσουν να προσεύχονται και να επικαλούνται τη βοήθεια του πανάγαθου ο οποίος, επανειλημμένως, έχει δηλώσει ότι είναι Έλληνας.

Τουλάχιστον ας κρατήσουν ζωντανό και προσφιλές το όνομα Ελλάδα που από τα ελληνιστικά χρόνια κυριαρχεί στην περιοχή. Οι πολιτικοί ερασιτέχνες των Αθηνών το έχουν αμαυρώσει.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή