Τουρκία
FT : Πώς ξεγλιστρά από την κατάρρευση η οικονομία της Τουρκίας
Παρά την βαθιά υποτίμηση της λίρας και το πληθωριστικό κύμα η γειτονική χώρα κατάφερε να αποφύγει έως σήμερα τα χειρότερα. Ποιες κινήσεις συνέβαλαν και γιατί η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί ανά πάσα στιγμή.
Oι προειδοποιήσεις την περίοδο 2011-2013 ήταν τρομακτικές: «Αν η ισοτιμία της τουρκικής λίρας με το δολάριο περάσει το όριο των 2 λιρών το δολάριο, η οικονομία θα καταρρεύσει». Μόλις φτάσαμε στο όριο αυτό, ο νέος στόχος για την κατάρρευση της οικονομίας μετακινήθηκε στο 3, μετά στο 5 και τώρα είμαστε στο 13. Η οικονομία παραμένει όρθια.
Μια οικονομία με τόσο υψηλό χρέος σε δολάρια όσο της Τουρκίας θα έπρεπε λογικά να είχε καταρρεύσει προ πολλού υπό το βάρος μιας τόσο μεγάλης μεταβλητότητας στην ισοτιμία του νομίσματός της. Η ιστορία των αναδυόμενων αγορών βρίθει κρίσεων στο ισοζύγιο πληρωμών λόγω παρόμοιων υποτιμήσεων της συναλλαγματικής ισοτιμίας.
Μπορεί να υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτή την ανθεκτικότητα. Κατά πρώτον, μέχρι τις αρχές της περασμένης χρονιάς, οι τουρκικές αρχές έκαναν ό,τι έκαναν πάντοτε όταν ήταν αντιμέτωπες με εκροές κεφαλαίων και υποτίμηση του νομίσματος: αυξήσεις επιτοκίων, αν και με καθυστέρηση και ενίοτε με συγκεχυμένο τρόπο.
Αυτός ο τρόπος διαχείρισης της οικονομίας κράτησε το σύστημα ζωντανό για κάποιο διάστημα. Αυτό έδωσε στους οικονομικούς δρώντες την ευκαιρία να χτίσουν μαξιλάρια ασφαλείας έναντι μιας μη ισορροπημένης οικονομίας. Οι τράπεζες, για παράδειγμα, κράτησαν τους ισολογισμούς τους προφυλαγμένους από τις μεταβολές στην ισοτιμία του τουρκικού νομίσματος.
Χάρη στην αύξηση των καταθέσεων σε δολάριο και το χαμηλό επίπεδο χορηγούμενων δανείων σε συνάλλαγμα σε σχέση με αυτές, οι τράπεζες είχαν επίσης πλεόνασμα δολαρίων. Οπότε δάνειζαν δολάρια για να έχουν φθηνή ρευστότητα σε λίρα, δημιουργώντας στην πορεία έναν ασφαλή μηχανισμό για τις ίδιες.
Αλλά δεν είναι μόνο οι τράπεζες οι οποίες έχουν γίνει πιο ανθεκτικές με την πάροδο του χρόνου. Καθώς η δολαριοποίηση επεκτεινόταν, τα νοικοκυριά εξακολουθούσαν να συσσωρεύουν στοιχεία ενεργητικού σε δολάριο, αλλά όχι και χρέη σε συνάλλαγμα. Ο λόγος για αυτό είναι ότι οι τράπεζες δεν είχαν το δικαίωμα να δανείζουν στα νοικοκυριά σε συνάλλαγμα, καθιστώντας τα πολύ πιο ανθεκτικά στο συναλλαγματικό ρίσκο. Αυτό ήταν το σημείο στο οποίο οι ρυθμιστικές αρχές έδειξαν τη μεγαλύτερη προνοητικότητα.
Με τον καιρό έχει αλλάξει επίσης και το προφίλ των πιστωτών της χώρας. Οι απότομες εισροές και εκροές στα χαρτοφυλάκια έχουν μειωθεί σημαντικά. Το 30% της εγχώριας αγοράς χρέους βρισκόταν στα χέρια ξένων, αλλά τώρα το νούμερο αυτό είναι λιγότερο από 5% (μόλις 3 δισ. δολάρια σε απόλυτους όρους). Εν τω μεταξύ, το 50% των κρατικών ευρωομολόγων της χώρας βρίσκεται στα χέρια γηγενών.
Αυτό έχει καταστήσει την Τουρκία πιο εξαρτημένη από διαφορετικού είδους εξωτερικούς πιστωτές – την κοινοπρακτική αγορά δανείων, την εμπορική χρηματοδότηση, τον ενδοεταιρικό δανεισμό ή τους εγχώριους δανειστές. Οι πιστωτές αυτοί είναι πιο υπομονετικοί και έχουν πιο μακροπρόθεσμο προσανατολισμό από τους ξένους επενδυτές χαρτοφυλακίου.
Το πέρασμα του χρόνου έχει επιτρέψει επίσης στις τουρκικές εταιρείες, τον πιο αδύναμο κρίκο της χώρας όσον αφορά το εξωτερικό χρέος, να μειώσουν κάπως τα επίπεδα των οφειλών τους χτίζοντας παράλληλα μια θετική καθαρή βραχυπρόθεσμη συναλλαγματική θέση.
Το πρόβλημα, ωστόσο, συνεχίζει να έγκειται στον συντονισμό. Ενώ θεωρητικά κάθε οικονομικός τομέας έχει επαρκή μαξιλάρια ρευστότητας από μόνος του, είναι όλοι αλληλλοεξαρτώμενοι. Aν γίνεται χρήση στοιχείων ενεργητικού σε ξένο νόμισμα σε έναν τομέα, αυτό έχει αντίκτυπο σε όλο το σύστημα, καθώς αυτά τα στοιχεία ενεργητικού θα βρίσκονται στον ισολογισμό κάποιου άλλου.
Eν τω μεταξύ, η χώρα γυρίζει το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της σε πλεόνασμα χάρη στη μεγάλη υποτίμηση της λίρας η οποία έδωσε ώθηση στις εξαγωγές και συρρίκνωσε τις εισαγωγές. Ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο κατά πόσον αυτή η στροφή στο ισοζύγιο, θα παγιωθεί, είναι απλά ένα παροδικό φαινόμενο ή μια διαρθρωτική εξισορρόπηση της οικονομίας.
για τη συνέχεια Euro2Day
Αιγαίο
“Συμφωνία – ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ – των Αθηνών”!
Ως γνωστόν, με ευχές και με “αρχές”… δεν βάφονται αυγά!
Άγγελος Χωριανόπουλος
Future Warfare: Πρώτη πτήση του Τουρκικού ΑΝΚΑ-3 ετοιμάζεται στα τέλη του έτους
Η Turkish Aerospace Industries (TAI) ετοιμάζεται για την πρώτη πτήση του τελευταίου της Μη Επανδρωμένου Αεροσκάφους μάχης Anka-3, μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Με μια σχεδιαστική φιλοσοφία που κληρονομεί από την καταγωγή του ANKA, το Anka-3 εξελίσσεται ως ένα μη επανδρωμένο εναέριο όχημα μάχης (UCAV) που διαθέτει αρκετά χαμηλό ηλεκτρομαγνητικό αποτύπωμα σύμφωνα με την εταιρεία.
Ο σχεδιασμός του δεν περιλαμβάνει συμβατική ουρά στο οπίσθιο μέρος με σκοπό να μειώσει το πιθανό ηλεκτρομαγνητικό και οπτικό αποτύπωμα. Η ικανότητα του μη επανδρωμένου αεροσκάφους να κινητοποιείται γρήγορα και να διατηρεί μεγάλους χρόνους πτήσης σε μεγάλα ύψη υπογραμμίζει τη στρατηγική χρησιμότητά του σε πολλαπλά προφίλ αποστολών.
Να σημειωθεί πως η τουρκική αμυντική βιομηχανία προετοιμάζει τα αεροσκάφη ANKA-3 και KAAN για τις πρώτες τους πτήσεις στα τέλη του Δεκεμβρίου. Το ANKA-3, το οποίο θα λειτουργεί συνεργατικά με το μαχητικό KAAN, χαρακτηρίζεται από χαμηλή ορατότητα, υψηλή ταχύτητα και αυξημένο ωφέλιμο φορτίο χάρης τα υλικά RAM που χρησιμοποιεί.
Το ANKA-3, μετά από δομικές και υποσυστημικές βελτιώσεις, θα πραγματοποιήσει την παρθενική του πτήση πριν από το τέλος του έτους. Τα πρωτότυπα ANKA-3 και KAAN θα πραγματοποιήσουν τις πρώτες τους πτήσεις (χωρίς την επιχειρησιακή/επίσημη βαφή), όπως ακριβώς και τα HÜRJET.
Συρία
Πώς προχωρά η τουρκο-συριακή επανασυμφιλίωση
Του Κώστα Ράπτη
Το 2022 έληξε με έναν διπλωματικό σεισμό – που με τη σειρά του ολοκληρώνει έναν μεγαλύτερο χρονικό κύκλο δέκα ετών: η επανασυμφιλίωση της Τουρκίας του Ταγίπ Ερντογάν με τη Συρία του Μπασάρ αλ Άσαντ αποδεικνύεται ότι προχωρά, χάρη στη ρωσική διαμεσολάβηση, με ρυθμούς ταχύτερους του αρχικώς αναμενόμενου.
Οι αρχηγοί των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας και της Συρίας είχαν κάνει την προεργασία τους πολύ διακριτικά. Και την περασμένη Τετάρτη συνόδευσαν στη Μόσχα τους υπουργούς Άμυνας των χωρών τους για την πρώτη πολιτική επαφή των δύο πλευρών μετά το ξέσπασμα της λεγόμενης “Αραβικής Άνοιξης” το 2011 και τη διακοπή των τουρκοσυριακών διπλωματικών σχέσεων το επόμενο έτος.
Το ότι εν μέσω της ουκρανικής περιπέτειας ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού είχε το περιθώριο να φιλοξενήσει μια τέτοια συνάντηση δείχνει πόση σημασία εξακολουθεί να αποδίδει η Μόσχα στο συριακό μέτωπο (όπου εμπλέκεται στρατιωτικά από το 2015), αλλά και πόση σημασία αποδίδουν στον ρόλο της οι συνομιλητές της στην περιοχή.
Για τη συνέχεια Capital
-
Ιράν17 ώρες πριν
Kίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Εξωτερική Πολιτική16 ώρες πριν
Στο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Γενικά θέματα15 ώρες πριν
Μία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Αναλύσεις - Γνώμες14 ώρες πριν
Quo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Πολιτισμός17 ώρες πριν
Βαθιά σιωπή! Θλίψη και πένθος – Έφυγε ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας λίγο πριν κλείσει τα 100
-
Αστυνομία12 ώρες πριν
Αποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ
-
Ελαιοπαραγωγή13 ώρες πριν
Προσδοκίες για μειωμένη τιμή στο ελαιόλαδο λόγω της βελτίωσης της παραγωγής⁸
-
Γενικά θέματα12 ώρες πριν
Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»