Ακολουθήστε μας

Κίνα

ΚΙΝΑ – ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Το να είσαι στρατηγικός εταίρος στο One Belt One Road, μάλλον κοστίζει ακριβά !! (ή αλλιώς, 99 +1 Χρήσιμες Πληροφορίες.)

Δημοσιεύτηκε

στις

Της  Μαρίας Ν. Παπαδοπούλου*

ΣΗΜΕΙΩΣΗ “ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΝ” Η Μαρία Παπαδοπούλου επανέρχεται και αναλύει την παράμετρο της Κίνας στην Ουκρανία με την εμβρίθεια που μας έχει συνηθίσει.

  • Πρόλογος.

 Το άρθρο που ακολουθεί, αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου μου άρθρου με τον τίτλο «Ουκρανία : Ποιος αλήθεια ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο και γιατί?» που φιλοξένησαν οι «Ανιχνεύσεις» και δημοσιεύτηκε στις 9 Μαρτίου 2022.

Σκοπός του άρθρου είναι να επιτρέψει στον αναγνώστη να αποκτήσει τεκμηριωμένες πληροφορίες, που στην χώρα μας ,ελάχιστα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Ωστόσο οι πληροφορίες αυτές είναι ικανές να εφοδιάσουν τον αναγνώστη με περισσότερη και πιο εμπεριστατωμένη γνώση, συγκριτικά με αυτήν που του παρέχεται σήμερα.

Πολλές μάλιστα, από  αυτές τις πληροφορίες των οποίων οι πηγές παρατίθενται μετά το τέλος του άρθρου κι επισημαίνονται στο κείμενο του με τους αντίστοιχους εκθέτες αριθμοδότησης τους (σε μπλε χρώμα), διακινήθηκαν σε εντελώς ανύποπτο χρόνο, ακόμα κι αρκετά έτη πριν από αυτόν τον πόλεμο και χαρακτηρίζονται από σοβαρό βαθμό εγκυρότητας.

Σήμερα οι πληροφορίες αυτές έχουν κυριολεκτικά χαθεί, καθώς έχουν θαφτεί κάτω από τις  αναρίθμητες ειδήσεις που διοχετεύονται και κατακλύζουν καθημερινά τον ημερήσιο, ντόπιο και διεθνή, τύπο και  ΜΜΕ. Το γεγονός αυτό θολώνει το γενικότερο τοπίο και δεν επιτρέπει την σε βάθος μελέτη και κατανόηση του.

Εν κατακλείδι, το άρθρο αυτό φιλοδοξεί, πως  η γνώση που εξασφαλίζουν οι πληροφορίες που παρέχονται στον αναγνώστη θα συνεπικουρήσουν αρκετά ώστε αυτός να εξετάσει πλέον κάτω από ένα εντελώς διαφορετικό πρίσμα τα τεκταινόμενα σήμερα που θα του επιτρέψει να διεισδύσει στα γεγονότα, υποβάλλοντας τα σε μία στερεοσκοπική οπτική, ώστε να προχωρήσει μόνος του στους αναγκαίους συνειρμούς που θα του επιτρέψουν στην συνεχεία να σχηματίσει σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων και προσωπική άποψη, καθώς και να ερμηνεύσει τα γεγονότα,  ξεκλειδώνοντας τις αντίστοιχες λογικές απαντήσεις που αιτιολογούν πολλά από αυτά που στις μέρες μας  παρουσιάζονται ετερόκλητα, παράλογα, αντιφατικά, μυστηριώδη κι αναιτιολόγητα σε αυτόν τον τόσο αιφνίδιο(?) πόλεμο.

Ενα στερεόγραμμα μιας εικόνας είναι σχεδιασμένο να «ξεγελά» τον ανθρώπινο εγκέφαλο έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται μία τρισδιάστατη εικόνα (3D) σε μία δισδιάστατη απεικόνιση. Για να γίνουν αντιληπτά τα τρισδιάστατα σχήματα, ο εγκέφαλος πρέπει να παρακάμψει την κανονικά αυτόματη λειτουργία της εστίασης και της ταυτόχρονης κίνησης και των δύο οφθαλμών και να εστιάσει στερεοσκοπικά. Μια τεχνική για να δείς την τρισδιάτατη εικόνα, είναι να πλησιάσεις τα μάτια σου πολύ κοντά στο κέντρο της εικόνας να εστιάσεις στο βάθος κι αργά να την απομακρύνεις. Υπάρχουν στερεογράμματα που κρύβουν εντελώς διαφορετικές τρισδιάστατες εικόνες από τις δυσδιάστατες που αντιλαμβάνεται αρχικά ο ανθρώπινος εγκέφαλος.

Η Γιάλτα είναι μια όμορφη, μικρή και γραφική παραθαλάσσια πόλη-λιμάνι του Ευξείνου Πόντου, της τάξης των 81.000 κατοίκων, που βρίσκεται , κάπου εκεί στις ανατολικές ακτές της Κριμαίας.

Α. ΓΙΑΛΤΑ, ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΔΡΑΚΟ.

Έως και την εποχή του μεσοπολέμου το πιο σημαντικό που είχε ίσως να επιδείξει η Γιάλτα ήταν πως υπήρξε η πατρίδα του Ρώσου λογοτέχνη Άντον Τσέχωφ. Αλλά αυτό, εδώ που τα λέμε, λίγοι το γνωρίζουν.

Αυτό, όμως, που με βεβαιότητα γνωρίζουν όλοι είναι ότι εκεί στα τέλη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, στις 4 Φεβρουαρίου 1945 οι Τρεις Μεγάλοι, Ρούσβελτ, Τσόρτσιλ και Στάλιν, παρέα με έναν τέταρτο , τον Γάλλο στρατηγό Ντε Γκολ, που εκτελούσε χρέη εγγυητή των συμφωνηθέντων, συνδιασκέφθηκαν στην ρομαντική Γιάλτα.

Η συνδιάσκεψη αυτή που διεξήχθη στο εν λόγω, σοβιετικό τότε, θέρετρο της άλλοτε Αρχαίας Ταυρίδας (νυν Κριμαίας) η οποία υπήρξε ο προορισμός του μυθικού Ιάσωνα και των αρχαίων Ελλήνων Αργοναυτών, ποια άλλη κωδική ονομασία θα μπορούσε να πάρει, πέρα από την ονομασία  «Αργοναύτης» ?

Αυτήν εντέλει πήρε !

Κατά πως λένε οι φήμες, την βδομάδα που έλαβε χώρα ο «Αργοναύτης», δηλαδή από την 4η έως και την 11η Φεβρουαρίου 1945, οι Τρεις Μεγάλοι, ΗΠΑ- Ηνωμένο Βασίλειο και ΕΣΣΔ, δηλαδή οι Σύμμαχοι που είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους όλο το προηγούμενο διάστημα του πολέμου εναντίον των φασιστικών και ναζιστικών δυνάμεων του Άξονα (με πρωτοστατούσες σε αυτόν τις Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία, Βουλγαρία κλπ), συσκέπτονταν πλέον στην Γιάλτα ως οι αδιαμφισβήτητοι νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έχοντας μοναδικό τους σκοπό να ορίσουν τους νέους κανόνες  παγκόσμιας διακυβέρνησης, να μοιράσουν μεταξύ τους τις γεωπολιτικές σφαίρες επιρροής τους στον πλανήτη και να κατανείμουν  τους μεταξύ τους ρόλους  στην νέα τότε τάξη πραγμάτων, που ακόμα σκάρωναν κι έμελλε να διαμορφωθεί ώστε να συγκροτηθούν εν συνεχεία τα στρατόπεδά της.

Ηδη από τον Οκτώβριο 1944 Τσόρτσιλ και Στάλιν πάνω σε ένα μπακαλοτέφτερο είχαν αποφασίσει σε γενικές γραμμές πως θα διαμοιράσουν τον κόσμο

Βλέπετε, για να κρατούνται τα πράγματα σε μια ισορροπία, ως είθισται, κάποιος πρέπει να παίζει τον κακό, κάποιος πρέπει να παίζει τον καλό και κάποιος τον άσχημο…


Αυτοί είναι οι βασικοί ρόλοι. Από εκεί και πέρα εξαρτάται από την οπτική γωνία του καθενός κι είναι θέμα καθαρά υποκειμενικής του αισθητικής και κοσμοθεώρησης ποιόν θέλει να  βλέπει ως κακό, ποιόν θέλει να βλέπει ως καλό και ποιόν ως άσχημο …Τελικά, από ότι φαίνεται οι Τρείς Μεγάλοι τα βρήκαν σε εκείνη την Συνδιάσκεψη της Γιάλτας και κατένειμαν τους μεταξύ τους ρόλους.

Έκτοτε τα πράγματα στον πλανήτη εν πολλοίς ισορρόπησαν και τόσο οι χώρες τους, όσο και τα κράτη που υπάγονταν στις γεωπολιτικές σφαίρες επιρροής του καθενός,  όπως τις συμφώνησαν,  γνώρισαν (κακήν κακώς, όπως θέλετε πάρτε το) μια πρωτόφαντη, για την ανθρώπινη ιστορία, περίοδο , ας την πούμε, ειρήνης κι ηρεμίας, διάρκειας περίπου  77 χρόνων.

Το κακό ήταν πως οι Τρείς Μεγάλοι, στα 1945 δεν είχαν προβλέψει ότι στην πορεία θα τους προέκυπτε κι ένας Τέταρτος Μεγάλος παίκτης, με τον οποίο δεν φρόντισαν να έρθουν σε συμφωνία, τον αγνόησαν και δεν τον κάλεσαν καν στην Γιάλτα…Μια φορά Παγκόσμια σύρραξη  δεν είχαμε μέχρι τώρα, επομένως το πράγμα θεωρητικώς λειτούργησε…

Βλέπετε όταν έκαναν τις συμφωνίες τους στα 1945 και συσκέπτονταν στην Γιάλτα, η Κίνα ήταν ήδη γονατισμένη, προσπαθώντας ακόμα να ανατάξει από τις ‘Άνισες Συνθήκες των Πολέμων του Οπίου (1839-1858) . Eπιπλέον, βρισκόταν ήδη ακόμα κατεχόμενη από άκρου εις άκρον από τον αντίπαλο Ιαπωνικό Στρατό, ενώ για τα επόμενα 4 χρόνια που ακολούθησαν ύστερα από το τέλος του Β’ Π.Π. βρέθηκε να βυθίζεται (την ίδια περίοδο με την χώρα μας) σε έναν αιματηρό και βίαιο εμφύλιο πόλεμο.

Ποιος δηλαδή στα 1945 να την λογαριάσει…!! ??

Αλλά αυτά τα ιστορικά γεγονότα εξιστορήθηκαν, στο άρθρο μου « Οι Σχέσεις Κίνας-Ρωσίας και πως επηρεάζουν τον Κόσμο» , όπου ο απληροφόρητος αναγνώστης μπορεί να ανατρέξει για να ενημερωθεί κι ο πληροφορημένος για να τα θυμηθεί ..

Κοινώς και για να λέμε τα πράγμα με το όνομα τους, εκεί στα 1945 και στην Συνδιάσκεψη της Γιάλτας, κατά πως δείχνουν τα πράγματα, δεν υπήρχε χώρος για την Κίνα. Οι Τρείς Μεγάλοι υποτίμησαν και δεν υπολόγισαν διόλου την  εν λόγω χώρα ως έναν μελλοντικό τους αντίπαλο, ούτε και πρόβλεψαν  ποτέ το ενδεχόμενο πως περίπου μία 20ετία αργότερα , συγκεκριμένα την 16η Οκτωβρίου 1964, η Κίνα θα πυροδοτούσε την πρώτη της πυρηνική βόμβα, κατατάσσοντας τον εαυτό της  πλέον στις πυρηνικές δυνάμεις…

Εικόνα από την 1η δοκιμή πυρηνικής βόμβας της Κίνας στις 16.10.1964

 

Αυτή ακριβώς η υποτίμηση των Τριών Μεγάλων ήταν ακριβώς πέντε χρόνια αργότερα, από τότε που η Κίνα έγινε πυρηνική δύναμη, στις 15 Οκτωβρίου του 1969  κι  ενόσω ακόμα εξελισσόταν ο Σινο-Ρωσικός διασυνοριακός πόλεμος,  που οδήγησε τους Εταίρους της Γιάλτας, στην πρώτη μεταξύ τους μεγάλη διαφωνία που δεν αφορούσε τίποτα άλλο από τον τρόπο αντιμετώπισης της συγκεκριμένης χώρας, δηλαδή ποιάς άλλης,  της Κίνας.

Αυτό έγινε όταν βρέθηκαν στην ανάγκη οι Σοβιετικοί διπλωμάτες,  να προειδοποιήσουν την Ουάσιγκτον για τα σχέδια της Μόσχας «να εξαλείψει την Κινεζική απειλή και να απαλλαγεί από αυτόν τον σύγχρονο τυχοδιώκτη με πυρηνική επίθεση», ζητώντας από τις ΗΠΑ να παραμείνουν ουδέτερες, οπότε οι ΗΠΑ τους άδειασαν .Αυτή ακριβώς η υποτίμηση των Τριών Μεγάλων ήταν ακριβώς πέντε χρόνια αργότερα, από τότε που η Κίνα έγινε πυρηνική δύναμη, στις 15 Οκτωβρίου του 1969  κι  ενόσω ακόμα εξελισσόταν ο Σινο-Ρωσικός διασυνοριακός πόλεμος,  που οδήγησε τους Εταίρους της Γιάλτας, στην πρώτη μεταξύ τους μεγάλη διαφωνία που δεν αφορούσε τίποτα άλλο από τον τρόπο αντιμετώπισης της συγκεκριμένης χώρας, δηλαδή ποιάς άλλης,  της Κίνας.

Ο  Ανατόλι Ντομπρίνιν, δηλαδή ο τότε σοβιετικός πρεσβευτής στις ΗΠΑ, βρέθηκε στην δυσάρεστη θέση, ύστερα από τις  διαβουλεύσεις του με τους Αμερικανούς διπλωμάτες εταίρους του, να  μεταφέρει την απάντηση των ΗΠΑ στον τότε Πρόεδρο της ΕΣΣΔ, Λεονίντ Μπρέζνιεφ, χρησιμοποιώντας την χαρακτηριστική φράση: «Οι Αμερικανοί μας πρόδωσαν !»[1] για να περιγράψει την άρνηση των ΗΠΑ να παραμείνουν ουδέτερες σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης των Σοβιετικών εναντίον της Κίνας.

Λίγο οξύμωρο βέβαια – και μάλιστα ειδικά για εκείνη πλέον την εποχή που λυσσομανούσε ο Ψυχρός Πόλεμος 0.1 – να λέει  ένας Σοβιετικός για έναν Αμερικάνο, πως αυτός τον πρόδωσε, έτσι δεν είναι?

Στην φράση όμως αυτή του τότε Σοβιετικού διπλωμάτη, εμπεριέχεται όλο το νόημα κι η ουσία μιας Συμμαχίας, όπως αυτή που στερεώθηκε κάποτε στην Γιάλτα !

Οι Σύμμαχοι, μπορούν να έχουν αντίπαλα μεταξύ τους συμφέροντα  και κατά καιρούς να συγκρούονται ή να «κλέβουν» κάτι ο ένας από τον άλλο ή ακόμα και να διεξάγουν μεταξύ τους Ψυχρούς Πολέμους που ποτέ δεν θα οδηγηθούν σε θερμούς, αλλά όταν διακυβεύεται η μεταξύ τους συμφωνημένη και χαραγμένη σε σταθερή, διαχρονική βάση και σε παγκόσμια κλίμακα αρχιτεκτονική ασφαλείας, τότε τα συμφέροντα τους συγκλίνουν  κι επανενώνονται.

Είναι, σαν λέμε, ζήτημα επιβίωσης τους …

Για την ιστορία το παραπάνω περιστατικό, τελικά δεν το εξέλαβαν οι Σοβιετικοί  ως  «προδοσία των Δυτικών εταίρων τους» διότι η άρνηση των ΗΠΑ στα 1969 να συγκατανεύσουν σε μια πυρηνική επίθεση των Σοβιετικών κατά της Κίνας στηρίχθηκε στην δική τους προηγούμενη άρνηση στην αντίστοιχη πρόταση των ΗΠΑ του 1964 να επιτεθούν από κοινού με πυρηνικά όπλα εναντίον της Κίνας προτού αυτή προλάβει να πυροδοτήσει την πρώτη πυρηνική της βόμβα…

Από τότε μέχρι και σήμερα, όπως όλοι γνωρίζουμε, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι.. Το αυλάκι αυτό όμως, είτε κάποιες φορές το ποτάμι φούσκωνε, είτε στέρευε, πάντα  πάνω κάτω στις ίδιες θέσεις βρίσκονταν. Κανείς τεκτονικός σεισμός δεν το είχε μετακινήσει…

Το δε οικοδόμημα της συμφωνηθείσας κάποτε στην Γιάλτα παγκόσμιας αρχιτεκτονικής ασφαλείας, είτε δεχόταν φτιασιδώματα κι ανακαινίσεις, αλλάζοντας,  από καιρού εις καιρόν, μορφές και σχήματα είτε όχι, πάντα εκεί βρισκόταν κι οι αρχικοί του ένοικοι- συνεταίροι , μπορεί, που και που, να γκρίνιαζαν ή να μάλωναν ή ακόμα και να «σκοτώνονταν» μεταξύ τους ή να άλλαζαν μεταξύ τους ορόφους και διαμερίσματα αλλά πάντα οι ίδιοι διαχειρίζονταν το όλο οικοδόμημα. Κανείς τρίτος ( ή μάλλον πιο σωστά τέταρτος) δεν είχε ποτέ αμφισβητήσει τα κεκτημένα τους, την ιδιοκτησία και την κατοχή τους στο οικοδόμημα .

Κι ήρθε η ώρα που οι συνθήκες αυτές έμελλαν να αλλάξουν , γιατί εμφανίστηκε ο Τέταρτος Διεκδικητής….

Β. ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΥΤΟ, ΕΧΕΙ ΔΡΑΚΟ !

Την 3.12.2020 ο διευθυντής των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ  επί Προεδρίας  Ντόναλντ Τράμπ, κύριος Τζον Ράτκλιφ έκανε την παρακάτω δήλωση:

Ο διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Τζον Ράτκλιφ επί Προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου, Πέμπτη, 3 Δεκεμβρίου 2020, στην Ουάσιγκτον.


« Η μεγαλύτερη απειλή για την δημοκρατία και την ελευθερία στον κόσμο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο , είναι η Κίνα.»
 [2]

Αλλά , πολύ σύντομα ήρθε να την ακολουθήσει και  να προστεθεί πάνω σε αυτήν μία άλλη…Βαρύγδουπη δήλωση αυτή του κυρίου Ράντκλιφ .

Την 10.2.2021 η πρώτη δήλωση που προχώρησε ο νεοεκλεγείς τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζόε Μπάϊντεν, σε δραματικό μάλιστα τόνο, ήταν η ακόλουθη:

« Πέρασα δύο ώρες στο τηλέφωνο χωρίς διακοπή με τον Σι Τζινπίνγκ. Αν δεν κάνουμε τίποτα θα μας συντρίψουν!» [3]

Σι Τινπινγκ – Πρόεδρος Κίνας

Όπως βλέπετε , στις ΗΠΑ,  κάποια πράγματα παραμένουν στέρεα, σταθερά, ακλόνητα κι ανεπηρέαστα, ανεξαρτήτως των κομματικών πεποιθήσεων του εκάστοτε Προέδρου…

Αυτό θα πει στις μέρες μας, σύγχρονο Κράτος !Όπως βλέπετε , στις ΗΠΑ,  κάποια πράγματα παραμένουν στέρεα, σταθερά, ακλόνητα κι ανεπηρέαστα, ανεξαρτήτως των κομματικών πεποιθήσεων του εκάστοτε Προέδρου…

Κι όσο κι αν ακουστεί αιρετική η άποψη, μάλλον το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού , σε εκείνη την μεγάλη χώρα που σήμερα ονομάζεται Ρωσική Ομοσπονδία και διοικείται από έναν «αιμοβόρο» και προσφάτως χαρακτηρισθέντα ως «δολοφόνος-δικτάτορας»,  Πρόεδρο με το όνομα Βλαντιμίρ Πούτιν.


– Ο  Τέταρτος Διεκδικητής

The Killer


Ο
 Τέταρτος Διεκδικητής, ήταν πάντοτε υπομονετικός κι ακάματος. Οι κινήσεις του ήταν πάντοτε προσεκτικές, μετρημένες, καλοζυγιασμένες και προπάντων όχι κραυγαλέες. Άλλωστε ανέκαθεν είχε έφεση στα παιχνίδια στρατηγικής..

Το σκάκι λέγεται ότι εκεί κάπου στον 9ο-10ο αιώνα έφτασε στην Ρωσία και στην Δυτική Ευρώπη από τους διάφορους Ευρωπαίους κι Άραβες, που στα μακρινά ταξίδια τους, από και προς την Άπω Ανατολή, συνήθιζαν να το παίζουν μεταξύ τους, για να περνούν την ώρα τους,  στις διασταυρώσεις που συναντιούνταν και στα χάνια που βρίσκονταν πάνω στους κόμβους του Δρόμου του Μεταξιού…

Αυτός ο δρόμος είχε τρείς διαδρομές με την παλαιότερη από αυτές να εντοπίζεται κάπου στον 9ο αιώνα.

Αρχαίος Δρόμος ! Οι ίδιες διαδρομές ακολουθούνται ακόμα μέχρι σήμερα…

Δηλαδή ο Τέταρτος Παίχτης, δεν είχε να κάνει τίποτα άλλο , πέρα από το να ακολουθήσει την πεπατημένη, σε μια σύγχρονη της έκδοση.

Αυτήν την πεπατημένη ακολούθησε η Κίνα κι έφτασε , εδώ και πολύ καιρό, στην σύγχρονη Ουκρανία !

Όπως ήδη καταλάβατε, το παραμύθι αυτό, που μόλις ξεκινά, έχει Δράκο !

Για αυτό ας προετοιμαστούμε να τον αντιμετωπίσουμε, να ανακαλύψουμε και να μελετήσουμε τις κινήσεις του και τις μεθόδους που ακολούθησε για να φτάσει και να μπει στην Ουκρανία. Σε μια χώρα δηλαδή, που, ελλείψει άλλων, αποτελεί την Ανατολική Πύλη εισόδου του προς την Ευρώπη κι εξ αυτής της αιτίας εξεχούσης στρατηγικής σημασίας τόσο για την Κίνα, όσο και για τους υπόλοιπους παίκτες..

Γ. ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Οι κινήσεις της Κίνας, εξελίχθηκαν κλιμακωτά και χρειάστηκαν κάποια χρόνια ώστε να αποδώσουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.

Βλέπετε στους Δράκους, δεν τους αρέσουν τα φώτα της ράμπας, προτιμούν τις κουίντες. Δεν συγκινούνται από χολιγουντιανούς εντυπωσιασμούς, δρουν στα σκοτεινά και βγαίνουν αθόρυβα από τις ανήλιαγες φωλιές τους, πετώντας από το στόμα τους φωτιές, μόνον σαν θα έρθει η κατάλληλη ώρα να ορθωθούν απρόσμενα κι από το πουθενά μεγαλοπρεπείς μπροστά σου..

  • Στόχος των κινήσεων- η Ευρώπη.

Για να έλθουν απτά κι εξασφαλισμένα αποτελέσματα, η Κίνα δούλεψε εντατικά, σιωπηρά κι αποφασιστικά όλο το προηγούμενο διάστημα, ενώ φρόντισε επιμελώς να διεκπεραιώσει όλη την απαιτούμενη κι αναγκαία προδικασία ώστε να ανοίξει για αυτήν διάπλατα η πόρτα της Ουκρανίας που θα της επέτρεπε κατόπιν την θριαμβευτική είσοδο της στην Ευρώπη.

Η Ευρώπη για την Κίνα είναι ο επόμενος μεγάλος στόχος, που όταν τον κατακτήσει θα της ανοίξει η πόρτα του Ατλαντικού ώστε να συνεχίσει τον δρόμο της προς Νότιο Αμερική, Ειρηνικό και πίσω πάλι στην Κίνα, έχοντας περιδέσει με τον τρόπο αυτό κι εξαρτήσει μέσω του One Belt One Road, σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη.

Κι όσο για την ίδια την Ευρώπη, η Κίνα όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα προλείαινε το έδαφος, συνάπτοντας συγχρόνως στρατηγικές, προνομιακές σχέσεις , με κάποιες επιμέρους Ευρωπαϊκές χώρες-κλειδιά, όπως λόγου χάριν η Γερμανία κι η Γαλλία.

  • Ουκρανία , το μέσο για την επίτευξη του στόχου.

Σε κάθε περίπτωση οι Κινέζικες κινήσεις με την είσοδο τους στην Ουκρανία, υποδήλωναν με άκρα σαφήνεια σε όλους τους υπόλοιπους, πως είχαν στρατηγικό βάθος και πως η Ουκρανία, μια πρώην σοβιετία , υπαγόμενη πλέον στις χώρες της ΚΑΚ (*σ.σ.: Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών που δημιουργήθηκε μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τις αποσχίσεις πρώην σοβιετιών- πλέον μέλη της), ήταν και εξακολουθεί να παραμένει για την Κίνα απλώς το αναγκαίο κι απαραίτητο μέσο για την πλήρη κι ολοκληρωτική κατάκτηση, με ήπια μέσα, της Ευρώπης.

Νοουμένης ως Ευρώπης τον συνασπισμό όλων των κρατών της γηραιάς ηπείρου, των οποίων η συνεργασία είναι, μεταξύ άλλων, εκ των ουκ άνευ ώστε το πρόγραμμα ONE BELT ONE ROAD – εμπνεύσεως του Κινέζου Προέδρου Σι Τζινπινγκ, που ανέβηκε στην εξουσία της χώρας του το 2012 – να καταστεί δυνατόν να συνεχίσει την πορεία του προς Ατλαντικό.

Γιατί πχ πώς θα φτάσεις. οδεύοντας από τα ανατολικά. στο Ολλανδικό λιμάνι του Ρότερνταμ εάν δεν περάσεις πρώτα από την Ουκρανία κι έπειτα από την Πολωνία?

Αυτήν την ιδέα, του ελέγχου δηλαδή των ενδιάμεσων προορισμών, η Κίνα ποτέ μέχρι σήμερα δεν την εγκατέλειψε κι ούτε παραιτήθηκε ποτέ από αυτήν και για να την ολοκληρώσει απαιτούνταν πρωτίστως η συνεργασία της Ουκρανίας που θα της άνοιγε την πόρτα η οποία στην συνέχεια θα την οδηγούσε στην αγκαλιά της Ευρώπης…

Το φλέρτ..

Η Αρπαγή της Ευρώπης, έργο του Αναγεννησιακού Ιταλού ζωγράφου Τιτσιάνο


M
ιας Ευρώπης, πολύφερνης νύφης, συγκροτούμενης σήμερα από τις άλλοτε αντίπαλες κι αλληλοσυγκρουόμενες δυνάμεις του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, με ετερόκλητα μεταξύ τους συμφέροντα και σκοπούς, που σταδιακά υποχωρούσαν ή για την ακρίβεια κάποιες από αυτές ήδη από μακρού χρόνου καλόβλεπαν το επίμονο φλερτ της Κίνας, προσδοκώντας ότι αυτό θα τις απελευθέρωνε από το πιεστικό σφιχταγκάλιασμα που τους είχαν αναγκαστικά επιβάλλει κάποτε οι συμφωνίες της Γιάλτας.

Η συνολική συμφωνία ΕΕ-Κίνας για τις επενδύσεις (CAI) εντέλει υπογράφηκε και δεν ήταν φυσικά ούτε τυχαίο αποτέλεσμα, ούτε μια βιαστική κίνηση. Ήταν απόρροια πολυετών , εντατικών προσπαθειών και συνεχών εκατέρωθεν διαπραγματεύσεων που  διήρκεσαν τουλάχιστον 7 ολόκληρα χρόνια κι οδήγησαν τελικά την 30η  Δεκεμβρίου 2020  σε κατ’ αρχήν  συμφωνία , μετά από μια εικονική Σύνοδο Κορυφής μεταξύ των ηγετών της ΕΕ και της Κίνας που έλαβε χώρα εκείνη την συγκεκριμένη ημέρα[4].

Η Ευρώπη  χαρακτήρισε την υπογραφή της Συνθήκης αυτής ως «την πιο φιλόδοξη εμπορική συμφωνία που είχε ποτέ η Κίνα με τρίτο μέρος». Πράγματι έτσι ήταν !

  • Σι Τζινγπίνγκ (πάνω αριστερά) , Σάρλ Μισέλ (πάνω δεξιά) , Ανγκελα Μέρκελ (κάτω αριστερά) , Εμάνουελ Μακρόν (κάτω μέση) και Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν (κάτω δεξιά). Εικονική τηλεδιάσκεψη- Σύνοδος Κορυφής για την υπογραφή της Μεγάλης Εμπορικής Συμφωνίας ΕΕ-ΚΙΝΑΣ. 30.12.2020.


    Η προσωρινή ματαίωση του γάμου.

Ωστόσο η συμφωνία αυτή έμελλε να ανασταλεί κι αυτό συνέβη τον περασμένο Μάϊο (2021) ύστερα από παρέμβαση της Ουάσιγκτον[5].

Επομένως ήταν οι ΗΠΑ αυτές οι οποίες, πρώτες άρχισαν να θέτουν φραγμούς στην περαιτέρω προέλαση του Πεκίνου προς την Ευρώπη κι αυτό το έπραξαν με προμετωπίδα την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Σιντζιάνγκ. Ασφαλώς κι η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Σιντζιάγκ, δεν ήταν ένα πρόσφατο φαινόμενο, αλλά μέχρι την ωμή είσοδο της Κίνας στην Ευρώπη η ευαισθησία των ΗΠΑ ειδικά ως προς το θέμα των Ουιγούρων εξαντλούνταν σε κάποιες φωνές διαμαρτυρίας που ποτέ προηγούμενα δεν είχαν λάβει αντίστοιχη ένταση και τέτοια έκταση.

Αναμφίβολα, η κίνηση αυτή των ΗΠΑ συνιστούσε μια δραστική, σχεδόν δεσποτική, επέμβαση, στέλνοντας στην Ευρώπη ένα ισχυρό μήνυμα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Οι κυρώσεις επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ  τον Μάρτιο του 2021 κι αναφέρονταν σε αρκετούς Κινέζους αξιωματούχους απαιτώντας από τους Ευρωπαίους πλήρη συμμόρφωση κι  αναγκαστική σύμπλευση,  σέρνοντας εντέλει ολόκληρη την ΕΕ σε πάγωμα της Συμφωνίας της με την Κίνα.

Ήδη, άλλωστε είχαν προηγηθεί οι σοβαρές επιφυλάξεις σύσσωμων των Αμερικάνων αλλά και κάποιων Ευρωπαίων αξιωματούχων που εξέφραζαν σοβαρές επιφυλάξεις απέναντι στην πιθανότητα σύναψης μια μεγάλης εμπορικής συμφωνίας Κίνας-ΕΕ. Οι αντιδράσεις αυτές προοιώνιζαν  την καθολική άρνηση του Μεγάλου Αδελφού σε αυτόν τον αδόκητο και τόσο ανεπιθύμητο γάμο, που θα έμπαζε την Κίνα να στρογγυλοκάθεται στα λημέρια του .

  • Οι προξενήτρες.

Η Γαλλία: Για να είμαστε ειλικρινείς και να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η Μεγάλη Εμπορική Συμφωνία Κίνας –ΕΕ, δεν θα είχε ποτέ της μέλλον και δεν θα είχε ποτέ της συναφθεί, εάν ο Γάλλος Πρόεδρος κύριος Εμανουέλ Μακρόν, δεν την υποστήριζε ενθέρμως και δεν την είχε υπογράψει.

Κατά πως φαίνεται, ο Γάλλος Πρόεδρος είχε κάνει κι αυτός με την σειρά του την αναγκαία προεργασία, πολύ πριν προχωρήσει στην από 9.11.2019  συνέντευξη του στον Economist . Η συνέντευξη αυτή ήταν το αποτέλεσμα όλων των προηγούμενων προσπαθειών που , που με την δήλωση του ότι «Το ΝΑΤΟ είναι Εγκεφαλικά Νεκρό» [6 ] , σηματοδοτούσε κι επισήμως πλέον την επικείμενη στροφή της χώρας του..


Μια δήλωση, ωστόσο, που συνέχιζε την παράδοση των αρραβώνων Κίνας-Γαλλίας, που είχε προ πολλού προηγηθεί,  ξεκινώντας από το μακρινό 2013 επί εποχής Προεδρίας Φρανσουά Ολάντ, με την επίσκεψη εκείνο τον Νοέμβριο του τότε Γάλλου Προέδρου στην Κίνα κατά την οποία η China Aviation Supplies Holding Company σύναψε συμφωνία αγοράς 18 αεροσκαφών Α330 και 42 αεροσκαφών Α320 από την Airbus , με τους Κινέζο και Γάλλο Προέδρους να υπογράφουν άλλες 18  συμφωνίες για αμοιβαία συνεργασία και τον κρατικό γαλλικό ενεργειακό γίγαντα EDF να ενώνει τα χέρια του με την China General Nuclear Power Group.

Μια σχέση που εδραιώθηκε  και στερεώθηκε γερά το 2017 όταν  οι δύο χώρες εισήλθαν σε έναν επιπλέον διμερή μηχανισμό, που ονομάζεται Διάλογος Υψηλού Επιπέδου για τις Ανταλλαγές Ανθρώπων , με τον οποίο προωθούσαν την πολιτιστική και επιστημονική τους συνεργασία.Μια παράδοση που σύσφιξε ακόμα περισσότερους τους δεσμούς της τον Νοέμβριο του 2015 όταν επισκεπτόμενος για δεύτερη φορά την Κίνα ο κύριος Ολάντ εξασφάλιζε την υποστήριξη της, εναντίον των προτάσεων των ΗΠΑ, που αφορούσαν την Συνθήκη του Παρισιού για το Κλίμα.

Διάλογος, ο οποίος κατόπιν οδήγησε το 2019 τον νέο Γάλλο Πρόεδρο κύριο Μακρόν κατά την διάρκεια του ταξιδιού του στην Κίνα  τον Οκτώβριο, να ενώνει κι αυτός με την σειρά του τα χέρια του με το Πεκίνο εκφωνώντας την σχετική ομιλία του στην China International Import Expo που πραγματοποιήθηκε στη Σαγκάη. Μια ομιλία που είχε ως αποτέλεσμα Γαλλία και Κίνα να υπογράψουν άλλες επιπλέον 40 συμφωνίες. αξίας 15 δις δολαρίων, που περιλαμβάνουν τους τομείς του εμπορίου, του τουρισμού, της υγείας, της αεροπορίας, της ενέργειας, της αμυντικής βιομηχανίας και της ψηφιακής τεχνολογίας, με τον Πρόεδρο Μακρόν να αναφέρεται σε διπλωματικό θρίαμβο !

Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, αριστερά, στις 9.1.2018 χαιρετά, ενώ περπατά με τον Κινέζο Πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ κατά τη διάρκεια τελετής καλωσορίσματος του στην Μεγάλη Αίθουσα του Λαού στο Πεκίνο

Ο θρίαμβος αυτός, εν συνεχεία άνοιξε τον δρόμο στην Airbus  για την υπογραφή συμβολαίου άλλων 34δις δολαρίων που αφορούσε την προμήθεια 300 αεροσκαφών στον κινεζικό αεροπορικό τομέα κι έφερε τις δύο χώρες το επόμενο διάστημα ακόμα πιο κοντά ώστε να αναλαμβάνουν κοινές επιχειρήσεις έρευνας κι ανάπτυξης στους τομείς της αεροδιαστημικής και των μολυσματικών ασθενειών.

Το δε διμερές εμπόριο Κίνας –Γαλλίας, από 11,5δις δολάρια  το 2000 ξεπερνά πλέον σήμερα τα 62δις δολάρια ετησίως, με την Κίνα να έχει καταστεί πλέον η 2η πιο σημαντική πηγή γαλλικών εισαγωγών και να γίνεται αντίστοιχα ο 7ος μεγαλύτερος εξαγωγικός προορισμός γαλλικών προϊόντων κι υπηρεσιών. Χρυσές δουλειές !!! [7]

Σημειωτέον ότι οι γαλλικές εξαγωγές  κατείχαν το 1,4 % του μεριδίου της κινεζικής αγοράς, όταν οι ρωσικές κατέχουν μόλις το 0,8%!!!

Όλα τα παραπάνω , αποτέλεσαν για την Γαλλία την εύλογη αιτία  που ώθησε τον Γάλλο Πρόεδρο κύριο Μακρόν σε  αντάλλαγμα της τόσο αποδοτικής για την χώρα του κινεζικής συνεργασίας να περιορίζεται πλέον στις σχεδόν υποκριτικές συστάσεις του προς τους παρόχους  κινητής τηλεφωνίας, που δραστηριοποιούνται εντός Γαλλίας, να αποφύγουν την συνεργασία με την Huawei και το Κινέζικο 5G, χωρίς ωστόσο να τους  αποκλείει προς το παρόν να συνάψουν αντίστοιχες γαλλοκινεζικές συμφωνίες, σπρώχνοντας πίσω και μεταθέτοντας τυχόν αντίστοιχες απαγορεύσεις για μετά το 2028 και βλέπουμε..

Η παραπάνω ήξεις-αφήξεις δήλωση Μακρόν, ξεκάθαρα αντιστεκόταν  κι αποσκιρτούσε από το πρόγραμμα Clean Path των ΗΠΑ , που απαιτεί με στόχο την εθνική ασφάλεια των κρατών μελών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, την απαγόρευση της διείσδυσης του κινέζικου 5G στα δίκτυα τηλεπικοινωνιών των συμμάχων   .

Με λίγα λόγια, όπως δείχνουν τα πράγματα, οι Δρόμοι του Μεταξιού της Γαλλίας και της Κίνα οδήγησαν στην ένθερμη προσέγγιση της Γαλλίας του κυρίου Μακρόν  με την Κίνα του κυρίου Σι Τζινπίνγκ και σε αντίστοιχου βαθμού σύσφιξη των μεταξύ τους σχέσεων  αποτελώντας μέρος της προσπάθειας  της Γαλλίας να θεωρηθεί αυτή ως η φωνή της  Κίνας στην Ευρώπη. [8].

Οι δε κινήσεις αυτές, ας μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι παρακολουθούνταν στενά και με αετίσια προσήλωση από τα γεράκια των ΗΠΑ, καθώς έβλεπαν την Ευρώπη να γλιστρά σταθερά μέσα από τα χέρια τους.

Η  AUKUS δεν αποτελούσε, λοιπόν, τίποτα περισσότερο από μέρος της απάντησης των ΗΠΑ, που αποστέρησε την Γαλλία από κάποια εκ των κερδών που είχε απολαύσει ως τώρα από την Γαλλο-Κινεζική συνεργασία, εξαιτίας της οποίας, εξασφαλίζονταν η αποδοχή της και  ξεκλείδωνε αργά και σταθερά η πόρτα μέσα από την οποία ήσυχα-ήσυχα η Κίνα θα φώλιαζε στην θερμή αγκαλιά της Ευρώπης, εξώνοντας από αυτήν τον προηγούμενο «εραστή» της..Οι δε κινήσεις αυτές, ας μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι παρακολουθούνταν στενά και με αετίσια προσήλωση από τα γεράκια των ΗΠΑ, καθώς έβλεπαν την Ευρώπη να γλιστρά σταθερά μέσα από τα χέρια τους.

Ανγκελα Μέρκελ – Σι Τζιπινγκ σε μία από τις πολυάριθμες συναντήσεις τους

Πάντως, εάν της Γαλλίας της αρέσει γενικώς το «φαίνεσθαι» , στην πραγματικότητα άλλος ήταν αυτός που εδώ και καιρό κατείχε το «είναι» και διεκδικούσε, σεμνά και ταπεινά , τον δικαιωματικό χαρακτηρισμό του ως Η Φωνή της Κίνας στην Ευρώπη..

Η Γερμανία: Όσο για την Γερμανία, αυτά έχουν  ήδη ειπωθεί διεξοδικότερα στο  άρθρο μου «Αφγανιστάν , Το Σύγχρονο Μεγάλο Παιχνίδι» που δημοσιεύτηκε στις «Ανιχνεύσεις» την 12 Σεπτεμβρίου 2021 στο οποίο μπορεί να ανατρέξει ο αναγνώστης για λεπτομερέστερη ενημέρωση ή για να τα θυμηθεί.

Εδώ προς το παρόν θα αρκεστούμε στις αναφορές του συγκεκριμένου άρθρου πως η Γερμανία  είχε ήδη τουλάχιστον από το έτος 1984,  αρχίσει να αναπτύσσει στενές εμπορικές  σχέσεις με την φτωχή τότε Κίνα [9].

Μάλιστα η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα που σύναψε σχέσεις και διασύνδεσε εκείνο το έτος επίσημα την οικονομία της, ήδη επί Καγκελαρίου  Helmut Kohl με την Κίνα κατά την επίσκεψή του στο Πεκίνο, ήταν η Γερμανία.

Συγκεκριμένα, πλήθος μεγάλων γερμανικών  βιομηχανικών εταιρειών (βλ.Siemens, Volkswagen, Basf κλπ) μετέφεραν από εκείνη την εποχή τα παραρτήματα των εργοστασίων τους στο κινεζικό έδαφος όπου όλα τα προηγούμενα χρόνια, χρησιμοποιώντας κινέζους εργάτες και πρώτες ύλες, παρήγαγαν φτηνά τα προϊόντα τους, ενώ κατόπιν τα πουλούσαν τα κρατικά γερμανικά ταμεία.πανάκριβα στον υπόλοιπο κόσμο και στην διεθνή αγορά, θησαυρίζοντας οι ίδιες και γεμίζοντας με τους αντίστοιχους φόρους

Ο Κινέζος Υφυπουργός Εξωτερικών Deng Li (δεξιά) συναντά στις 28.3.2022 τον τον Διευθύνοντα Σύμβουλο του Volkswagen Group China Stephan Wöllenstein (αριστερά). Την ώρα που στην Ουκρανία χάνονται ζωές οι Γερμανοί κάνουν με τους Κινέζους μπίζνες..

Σήμερα η Κίνα που βοήθησε την Γερμανία να ανταπεξέλθει στην ύφεση της οικονομικής κρίσης της περασμένης δεκαετίας, αποτελεί την πρώτη στρατηγική επένδυση για την Γερμανία [10].

Η κυρία Μέρκελ. από τότε που είχε εκλεγεί το 2005 Καγκελάριος της Γερμανίας κι έως την λήξη της θητείας της, είχε ταξιδέψει στην Κίνα τουλάχιστον 12 φορές, κατά τις οποίες υπέγραψε 13 μεγάλες επιχειρηματικές συμφωνίες καθισμένη στην μεγάλη Αίθουσα του Λαού περιχαρής στο πλάϊ του εκάστοτε Κινέζου πρωθυπουργού.

Από το 1989 η Ανγκελα Μέρκελ άρχισε να εξελίσσεται στο «δεξί χέρι» του τότε Καγκελάριου της Γερμανίας Χέλμουτ Κολ

 

Τα αγαθά που εξάγει ετησίως στην Κίνα η Γερμανία ανέρχονται περίπου σε 100 δισεκατομμύρια Ευρώ κι αντιπροσωπεύουν πάνω από το μισό της αξίας όλων των εξαγωγών της ΕΕ προς την Κίνα και το 30% των εισαγωγών της Κίνας.

Περίπου αντίστοιχη είναι κι η αναλογία των όσων εισάγονται στην Γερμανία από την Κίνα, αν και ο μεγαλύτερος εισαγωγέας της Γερμανίας παραμένουν οι ΗΠΑ .Ειδικότερα η Κίνα έχει αναλάβει την εκτέλεση περί των 89 μεγάλων έργων υποδομών μέσα στην Γερμανία, ενώ εισάγει σε αυτήν ετησίως αγαθά  αξίας , κατά μέσο όρο, περί τα 117 δις δολάρια. Οι δε, κινεζικές επενδύσεις εντός Γερμανίας αναλύονται στον τομέα των μεταφορών και της τεχνολογίας, μηδέ εξαιρουμένων και των χρηματοπιστωτικών μέσων.[11]Τα αγαθά που εξάγει ετησίως στην Κίνα η Γερμανία ανέρχονται περίπου σε 100 δισεκατομμύρια Ευρώ κι αντιπροσωπεύουν πάνω από το μισό της αξίας όλων των εξαγωγών της ΕΕ προς την Κίνα και το 30% των εισαγωγών της Κίνας.

Ωστόσο ο ρυθμός των επενδύσεων αυτών είχε εμφανίσει ελαφρά κάμψη το τελευταίο διάστημα λόγω Convid-19.

Την δε Μεγάλη Εμπορική Συμφωνία ΕΕ-Κίνας, που συνάφθηκε την 30η Δεκεμβρίου 2020, την προώθησε ενθέρμως από την πλευρά της σύσσωμη η Γερμανία στην προσπάθεια της να εξευμενίσει τον Δράκο, τώρα που αυτός είχε σπάσει το αυγό του και είχε πλέον μεγαλώσει κι ενηλικιωθεί κατά τρόπον ώστε γίνει πια πολύ δυνατός ακόμα και για τα δόντια της ίδιας της Γερμανίας.

Τα πρώτα σύννεφα στις μεταξύ τους σχέσεις εμφανίστηκαν το 2017 . Το έτος εκείνο ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζιπινγκ  εξέδωσε μια νομοθεσία που περίδενε την θηλιά γύρω από τον λαιμό όσων ξένων εταιρειών διέθεταν τα υποκαταστήματα των εργοστασίων τους μέσα στην Κινέζικη επικράτεια. Κανείς δεν διέθετε περισσότερα παραρτήματα  των εργοστασίων του μέσα στην Κίνα από την Γερμανία..

Εν ολίγοις, η  Κινεζική νομοθεσία υποχρέωνε τις ξένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται  εντός Κινεζικής επικράτειας αφενός για να συνεχίσουν την λειτουργία τους, να συνεταιριστούν υποχρεωτικά με έναν ντόπιο συνεργάτη, αφετέρου να επιτρέψουν στις κινεζικές αρχές την ψηφιακή πρόσβαση στα δίκτυα επικοινωνιών τους.

Όπερ μεθερμηνευόμενον, η Κινεζική νομοθεσία που καθιέρωσε ο κύριος Σι Τζιπινγκ ξεκάθαρο σκοπό της είχε να μετατρέψει τον άλλοτε θύτη σε θύμα, υποκλέπτοντας την δυτική τεχνογνωσία όσων ξένων εταιρειών είχαν εγκαθιδρύσει τα εργοστάσια παραγωγής των προϊόντων τους εντός Κίνας κι απολάμβαναν ως τώρα φτηνή παραγωγή και πλούσια κέρδη από τις πωλήσεις τους τόσα χρόνια, δηλαδή τακτική που, όπως προαναφέρθηκε, πρώτη από όλους ακολουθούσε κατά κόρον μέχρι τότε η Γερμανική βιομηχανία.

Αυτό σήμανε κυριολεκτικά κόκκινο συναγερμό στο Βερολίνο ! Η κατάρρευση της Γερμανικής οικονομίας έμοιαζε αναπόδραστη, αφού κινέζικα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, σε γενικές γραμμές όμοια αντίγραφα με τα γερμανικά θα κατέκλυζαν πλέον πολύ σύντομα τις διεθνείς αγορές, πωλούμενα σε εξαιρετικά φτηνές τιμές, όντας σαρωτικά ανταγωνιστικά προς τα πανάκριβα γερμανικά πανομοιότυπα τους !

Τα μαύρα σύννεφα που άρχιζαν να συγκεντρώνονται πάνω από την Γερμανική βιομηχανία, προοιώνιζαν ένα πολύ δυσάρεστο μέλλον για τα έσοδα της Γερμανικής οικονομίας,  με τις προβλέψεις να προλέγουν τον με βεβαιότητα, μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια, κακήν κακώς εκτοπισμό της Γερμανίας από την ηγεμονεύουσα θέση της στην ΕΕ αλλά κι από την παγκόσμια  θέση της ως «μεσαίας εμβέλειας» περιφερειακή δύναμη.

Η Γερμανία όμως δεν το έβαλε κάτω.. Έτσι, με αντάλλαγμα για την προσωρινή ανοχή του Κινέζου Προέδρου, υποστήριξε κι αυτή από την πλευρά της και προώθησε με αξιοσημείωτη ζέση την διασύνδεση της  Κινέζικής οικονομίας με την οικονομία της ΕΕ προσφέροντας σε αντάλλαγμα στην Κίνα κυριολεκτικά στο πιάτο τις αγορές των υπολοίπων (πέραν της ίδιας) 26 κρατών μελών της ΕΕ στις οποίες αποτελούσε την αναμφίβολα ηγεμονεύουσα οικονομική δύναμη….

Και μάλιστα, φρόντισε όλα αυτά να γίνουν την τελευταία ημέρα της Προεδρίας της στην ΕΕ (30.12.2020) ώστε να μην έχει καμία αμφιβολία περί τούτου ο Κινέζος Πρόεδρος.

  • Οι Ανταγωνιστές- μνηστήρες της Ευρώπης & πρώην(?) εταίροι.

Οι κινήσεις, λοιπόν, της Κίνας, αλλά και συγκεκριμένων Ευρωπαϊκών κρατών, που εξελίσσονταν κι ολοκληρώνονταν όλο το προηγούμενο διάστημα, στοχεύοντας στην δυναμική είσοδο της στην Ευρώπη, εκ των πραγμάτων  αποτελούσαν επιθετικές ενέργειες εναντίον των υπολοίπων παικτών καθώς ήταν ασύμβατες κι ανέτρεπαν όλους τους δικούς τους ευρύτερους σχεδιασμούς.

Στην αρχή, μάλλον ο καθένας ξεχωριστά, αποφάσισε να αντιμετωπίσει με τον δικό του τρόπο την Κίνα. Ο ένας πχ πρόσφερε λυκοφιλία κι ο άλλος το μαστίγιο…Μια φορά κι οι δύο τραβούσαν από την πλευρά τους το σχοινί ελπίζοντας ότι  τεντώνοντας το συνεχώς κάποια στιγμή θα σπάσει, βρίσκοντας την Κίνα να αιωρείται στο κενό. Όμως η Κίνα συνέχισε να ακροβατεί πάνω σε αυτό με εξαιρετική επιτυχία  και χαρακτηριστική άνεση, ακολουθώντας ακάθεκτη την πορεία της προς την Δύση…

Μαχητικά σχηματίζουν στον Ρωσικό ουρανό τα χρώματα της Ρωσικής σημαίας

Οι δε εξαγωγές όπλων  της Κίνας καλύπτουν πλέον την μερίδα του λέοντος , δηλαδή τουλάχιστον το 70% των αγορών της Ασίας κι έχουν κλέψει κυριολεκτικά την μπουκιά από το στόμα της Ρωσίας, η οποία υστερεί πια σήμερα στον συγκεκριμένο τομέα έναντι της Κίνας.

Οι εισαγωγές της Κίνας, σε αμυντικό εξοπλισμό την δεκαετία 1990-2000 σχεδόν μοναδική πηγή τους,  σε ποσοστό 95%, είχαν την Ρωσία, όμως από τότε μέχρι σήμερα τα πράγματα έχουν ανατραπεί. Σήμερα οι κινεζικές εισαγωγές από την Ρωσία έχουν μειωθεί κάθετα, λόγω της αυξανόμενης αυτάρκειας της κινέζικης αμυντικής βιομηχανίας. Η Ρωσία στην μειωμένη πλέον εξαγωγή οπλικών της συστημάτων προς την Κίνα, συνεχίζει να διατηρεί μεν το πιο  σημαντικό ποσοστό της τάξης του 77% των σημερινών εισαγωγών της Κίνας , αλλά αυτό στην ουσία , σημαίνει δραστική μείωση των άλλοτε εσόδων της Ρωσίας, αφού σε κάθε περίπτωση είναι ήδη σημαντικά κατώτερο από τις αντίστοιχες εξαγωγές της Ρωσίας την 25ετία μεταξύ 1990-2015 και τα αντίστοιχα έσοδα της.

Επιπλέον τις εισαγωγές της στρατιωτικού υλικού, δεν τις πραγματοποιεί  η Κίνα πλέον όπως παλιά εξ’ολοκλήρου από την Ρωσία, αλλά από το 2016 κι εφεξής, εισήλθαν νέοι ανταγωνιστές στο παιχνίδι. Συγκεκριμένα ένα ποσοστό της τάξης του 9,7% το διεκδικεί πια η Γαλλία, ενώ ένα εξίσου ανταγωνιστικό –στα ρωσικά συμφέροντα- ποσοστό της τάξης του 6,3% των κινεζικών εισαγωγών οπλικών συστημάτων το διεκδικεί η Ουκρανία. Συγκεκριμένα από το 2016 έως το 2020, η Κίνα ήταν ο μεγαλύτερος αποδέκτης ουκρανικών όπλων και τεχνολογίας, λαμβάνοντας το 36% των συνολικών εξαγωγών της Ουκρανίας. Σύμφωνα με το SIPRI, η Ουκρανία εξάγει όπλα αξίας 80-90 εκατομμυρίων δολαρίων στην Κίνα ετησίως.

Οι ΗΠΑ : Οι δε ΗΠΑ, από την άλλη πλευρά, με το από 3.6.2021 Διάταγμα του Προέδρου Μπάϊντεν, υπό τον τίτλο «Εκτελεστικό διάταγμα για την αντιμετώπιση της απειλής από επενδύσεις σε τίτλους που χρηματοδοτούν ορισμένες εταιρείες της Λαϊκής Δημοκρατίας της  Κίνας» [13] και με την «μαύρη λίστα» (MEU)  των κινεζικών κρατικοελεγχόμενων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην κινεζική αμυντική βιομηχανία, στις βαλίτσες του κυρίου Μπάϊντεν  ήδη κατά την παρθενική επίσκεψη του στην Ευρώπη , αντιμετώπισαν μεταξύ 11 με 13 Ιουνίου 2021 στην Κορνουάλη τόσο την απροθυμία κάποιων εκ των G7 [14-[15] , όσο και την επομένη, 14 Ιουνίου 2021, την ξεκάθαρη αποσύνθεση κι αποδιοργάνωση του ΝΑΤΟ στην Σύνοδο Κορυφής που διεξήχθη στις Βρυξέλες, η οποία εκφράστηκε έντονα ύστερα από την επίμονη άρνηση πολλών εκ των συμμάχων{?} τους να χαρακτηρίσουν την Κίνα ως τον «κύριο στρατηγικό αντίπαλο» της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, όπως τους το ζητούσε επίμονα ο κύριος Μπάϊντεν.

Η στάση αυτή  των συμμάχων, που το λιγότερο χαρακτηρίζονταν από βαθμό απείθειας , εξέφραζε σε κάθε περίπτωση μια ευθεία αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας και της ηγεμονίας των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, ενώ συγχρόνως έβαλλε ως προς την ίδια την αναγκαιότητα ύπαρξης του «εγκεφαλικώς πλέον νεκρού» ΝΑΤΟ !

Το δε, κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 14.6.2021, αποτύπωνε με ακρίβεια την δυστροπία των συμμάχων της γηραιάς ηπείρου, να εκλάβουν την Κίνα ως «στρατηγικό τους αντίπαλο».

Το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι στο κείμενο των συμπερασμάτων, προτίμησαν να προσδώσουν στην Κίνα τον ανώδυνο χαρακτηρισμό της «συστημικής πρόκλησης» , δεν τίθεται θέμα πως άφησε μια εξαιρετικά στυφή γεύση στον Πρόεδρο Μπάϊντεν κατά την αποχώρηση του από την Σύνοδο του ΝΑΤΟ..

Καταμέτρηση μέσω Google Earth. Ενας πύραυλος μέσου βεληνεκούς, εμβέλειάς 600-700 χιλιομέτρων εγκατεστημένος στην ανατολική Πολωνία δεν θα έφτανε ποτέ του διασχίζοντας τον Ουκρανικό ουρανό στην Δυτική Ρωσία.

[*σ.σ.: Η πιθανή τοποθέτηση αντίστοιχων βαλλιστικών πυραύλων στο έδαφος της Ουκρανίας , ήταν απλώς μια ιδέα που από τον Οκτώβριο 2021 «ανησύχησε» την Ρωσία δίνοντας ώθηση, με το πρόσχημα αυτό, στον διάλογο Ρωσίας-ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και ποτέ, μέχρι σήμερα, δεν έγινε πράξη.]

 Η Κινέζικη  Διπλωματία της Παγίδας Χρέους.

Η Κίνα είναι γνωστή για την  επονομαζόμενη πλέον ως « διπλωματία παγίδας του χρέους» που χρησιμοποιεί διεθνώς. Η επικέντρωση της σε χώρες που ακροβατούν στα όρια της χρεοκοπίας εξαιτίας της ανεξέλεγκτης διαφθοράς των πολιτικών τους ελίτ, είναι χαρακτηριστική. Το modus operandi της έχει κατ’επανάληψιν επιβεβαιωθεί. Εμφανίζεται ως «Σωτήρας» κι ως «από Μηχανής Θεός»,  σε ρημαγμένες οικονομίες στο στάδιο ακριβώς, που οι πολιτικές τους ελίτ κι η ντόπια ολιγαρχία,  βρίσκονται σε απόγνωση για το αδιέξοδο στο οποίο τις έχουν φέρει.

Η Κίνα, πάντα με το αζημίωτο φυσικά, τους υπόσχεται δάνεια, ικανά να δώσουν στις χώρες τους παράταση ζωής,  υποσχόμενη την βοήθεια της για την εξασφάλιση της ανάπτυξης υποδομών τα οποία θα δώσουν νέα πνοή ζωής και θα ανορθώσουν την οικονομία της κατεστραμμένης χώρας, δίνοντας νέες δουλειές στους πολίτες της.  Πάντα κι ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της κάθε χώρας οι «επενδύσεις» του Πεκίνου στοχεύουν  σε νευραλγικούς τομείς της οικονομίας της, που έχουν εξέχουσα στρατηγική σημασία, για την προώθηση των κινέζικων συμφερόντων και μακροπρόθεσμα αποσκοπούν στην απόκτηση του πλήρους ελέγχου τους αλλά και της ίδια της χώρας. Ο τελικός εγγυητής των κινεζικών επενδύσεων, πάντα καταλήγει να εμφανίζεται η China National Bank, ακόμα και στην περίπτωση που οι κοινές επενδύσεις στις οποίες παρασύρεται το θύμα –κράτος ή οι ζόμπι κινέζικες εταιρείες που χρησιμοποιεί ως όχημα για την είσοδο στην επικράτεια του κράτους, πτωχεύσουν.  Κατόπιν εισβάλλει με τους Κινέζους εργάτες στα εδάφη τους. Όταν το θύμα πέσει στην παγίδα και χρεωθεί ή δεχτεί την Κίνα στα εδάφη του, δύσκολα πλέον μπορεί να ξεφύγει από αυτήν, γιατί η Κίνα, ασχέτως εάν η ίδια εκτελεί τις υποχρεώσεις της,  για να απελευθερώσει τις κρατικές υποδομές που έχει δεσμεύσει πλέον για πάρα πολλά χρόνια απαιτεί υπέρογκες αποζημιώσεις τις οποίες γνωρίζει πολύ καλά πως το θύμα δεν έχει. Αυτό την βοηθά να παραμένει πλέον και να απομυζά τους πόρους της χώρας-θύματος, διαχειριζόμενη τα εδάφη τους σαν να ήταν δικά της. Με αυτήν την μέθοδο το κράτος-θύμα, μετατρέπεται σε κινεζική μαριονέτα. Όσο για τα μεγαλεπήβολα  έργα αναδιάρθωσης των υποδομών της πτωχευμένης χώρας, που υποσχέθηκε κατά την είσοδο της η Κίνα, , από την στιγμή που η Κίνα βεβαιωθεί πως η χώρα έχει ολοκληρωτικά πέσει στα νύχια της,  λίγα πλέον από αυτά υλοποιούνται, εφόσον δεν εξυπηρετούνται μέσω αυτών οι ανάγκες της ίδιας της Κίνας.

Με αυτό τον τρόπο το Πεκίνο προώθησε το δίκτυο One Belt One Road, εμπνεύσεως του Προέδρου κυρίου Σι Τζινπινγκ, συνολικά σε 140 χώρες κι η Κίνα γνώρισε θεαματική πρόοδο στην επέκταση της επιρροή της πάνω σε όλον τον πλανήτη !

Η πρακτική εφαρμογή της μεθόδου, δεν διαφέρει πολύ από αυτήν ενός παγκόσμιου τοκογλύφου και δεν χαρακτηρίζεται από κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία, ωστόσο αποδείχτηκε εξαιρετικά επωφελής για την Κίνα!

Σύμφωνα με το Jamestown Foundation, ένα συντηρητικό αμερικανικό think tank [18], το ενδιαφέρον της Κίνας για την Ουκρανία, το 2013 εστίαζε σχεδόν αποκλειστικά στα λιμάνια της Κριμαίας.

Όμως η εισβολή της Ρωσίας κι η προσάρτηση της Κριμαίας στην ρωσική επικράτεια που ακολούθησαν σχεδόν αμέσως κι  αφής η Μόσχα οσμίστηκε τις βλέψεις του Πεκίνου, ανέτρεψαν τα σχέδια της Κίνας και της έκλεισαν οριστικά τον δρόμο.

Έκτοτε η Κίνα,  αποφεύγει  δια ροπάλου να εντάξει τα Κριμαϊκά , υπό ρωσική  πλέον κατοχή, λιμάνια κι εδάφη στο πρόγραμμα της για την χάραξη των Δρόμων του Μεταξιού.

Αυτό ίσως έχει την δική του σημειολογία ως προς την ερμηνεία του είδους των «συμμαχικών-εταιρικών σχέσεων» μεταξύ Ρωσίας-Κίνας, λαμβανομένου υπόψιν και του γεγονότος ότι τα κινεζικά σχέδια και προγραμματισμοί  γενικώς αποφεύγουν συστηματικά την διέλευση τους μέσα από τα ευρύτερα ρωσικά εδάφη.

Μολαταύτα ακόμα κι ύστερα από την μεσολαβήσασα, κατάληψη της Κριμαίας, το ευέλικτο Πεκίνο  όχι μόνον δεν παραιτήθηκε , αλλά αντίθετα αναπροσάρμοσε τους σχεδιασμούς του για τους δρόμους που θα το οδηγούσαν στην καρδιά της Ευρώπης, αρκούμενο έκτοτε στα υπόλοιπα διαθέσιμα ουκρανικά λιμάνια του Ευξείνου Πόντου κι ουκρανικά εδάφη, που ελέγχονταν ακόμα από την ντόπια διεφθαρμένη ελίτ κι οι κινήσεις του εξελίχθηκαν ως ακολούθως:

  1. Κίνηση «Α» : ΕΜΠΟΡΙΟ- Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΤΗΣ ΚΑΣΠΙΑΣ ή αλλιώς «Μεσαίος Διάδρομος».

Η Trance Caspian International Transport Route (TITR) [19]   ή αλλιώς Middle Corridor, δηλαδή ο Μεσαίος Διάδρομος, ξεκινά από την Νοτιοανατολική Ασία και την Κίνα, διασχίζει το Καζακστάν, την Κασπία Θάλασσα, το Αζερμπαϊτζάν, την Γεωργία, περνά μέσα από την Τουρκία και  ξεκλειδώνει κατόπιν την πόρτα της Ουκρανίας, με σκοπό να προωθηθεί περαιτέρω στις ευρωπαϊκές χώρες.

Κινεζικός χάρτης που απεικονίζει τον ευρωπαϊκό τομέα του χερσαίου BRI. Σημειώστε ότι οι Κινέζοι δεν έχουν χαρτογραφήσει την κατεχόμενη Κριμαία ως τμήμα της Ουκρανίας! Φωτογραφία: ανοιχτού κώδικα

Όλες. λοιπόν οι παραπάνω ουκρανικές υποδομές μεταφορών , πριν την έναρξη του πρόσφατου πολέμου, είχαν ήδη, μέσω του Μεσαίου Διαδρόμου αρχίσει να δέχονται και να εξυπηρετούν τα Κινέζικα προϊόντα  τα οποία εν συνεχεία προωθούσαν μέσω ακτοπλοϊκών και χερσαίων κυρίως διαδρόμων προς την υπόλοιπη Ευρώπη.

Η Προεδρική ιστοσελίδα του κυρίου Ζελένσκι , ήδη την 21.12.2021 ανακοίνωνε πως πάνω από το 40% του κεντρικού οδικού δικτύου της Ουκρανίας ανακαινίστηκε, κατασκευάστηκε μέσα σε δύο χρόνια στο πλαίσιο του Μεγάλου Κατασκευαστικού Προγράμματος [26]

Το Πρόγραμμα αυτό, όπως θα δούμε διεξοδικότερο πιο κάτω ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων χρηματοδοτήσεων , αρχικά με 10δις δολάρια, στην συνέχεια με 8δις δολάρια κι εν συνεχεία με άλλα 10δις δολάρια  Κινέζικων κεφαλαίων [27-28] .

12.2.2015 : Η Γερμανίδα Καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ κι ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ , μαζί με τον Βλαδιμίρ Πούτιν κατά τις 16ωρες διαπραγματεύσεις τους για την επίτευξη της Συμφωνίας Μίνσκ ΙΙ.

Η Συμφωνία αυτή, που, όπως γνωρίζουμε, στην συνέχεια ουσιαστικά ουδέποτε της τηρήθηκε, εντούτοις εξασφάλιζε  για κάποιους το επιδιωκόμενο. Δηλαδή, την μη απόσχιση κι ανεξαρτητοποίηση των περιοχών του Ντόνμπας , που συγκροτούσαν οι περιφέρειες του Λουγκάνσκ και του Ντόνετσκ, και την εξακολούθηση της παραμονής τους εντός Ουκρανικής επικρατείας ως ημιαυτόνομες περιοχές.

Στην συνέχεια ωστόσο, με την ανοχή των Ευρωπαίων εγγυητών της  Μινσκ ΙΙ, ροκανίστηκε επιμελώς από τις Ουκρανικές αρχές η αυτονομία, που  εξασφάλιζε στο Ντόνμπας η Συμφωνία Μινσκ ΙΙ , καθώς ένα από τα πλέον σοβαρά ίσως κίνητρα των Ουκρανικών αρχών είχε να κάνει με  το γεγονός ότι μια ζώνη αυτονομημένων περιοχών εντός Ουκρανίας , από τις οποίες ή σε εγγύτητα με αυτές, διέρχονταν οι σιδηροδρομικές διακλαδώσεις των διαδρόμων του Μεταξιού, επέβαλλε ακόμα και δια της βίας να ενσωματωθεί το Ντόνμπας στον κύριο κρατικό όγκο, δηλονότι η ύπαρξη της αυτόνομης ζώνης αυτής πάντα υπέκρυπτε, λόγω της υποστήριξης και της εδραιωμένης παρουσίας του Μεγάλου Ρώσου Αδερφού, τον μελλοντικό κίνδυνο αναδιαμόρφωσης σε αντίστοιχο βαθμό του γεωπολιτικού τοπίου, που με την σειρά του θα  οδηγούσε σε αντίστοιχες γεωγραφικές ανακατατάξεις οι οποίες εξ αντικειμένου θα καθιστούσαν ανέφικτες και θα οδηγούσαν  στην τελική τους ματαίωση τις ήδη υφιστάμενες συμφωνίες της Ουκρανικής ολιγαρχίας και πολιτικής ελίτ, με το Πεκίνο, βάσει των οποίων λόγω του ρόλου «κλειδί» της Ουκρανίας στον Δρόμο του Μεταξιού, έρρεε άφθονο ζεστό κινέζικο χρήμα εις χείρας τους.

Αυτός μάλλον ήταν και ο λόγος που ούτε επί Προεδρίας ,από τον Μάϊο 2019, του κυρίου Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν άλλαξαν οι πολιτικές αυτές, τουναντίον συνεχίστηκαν κι επιτάθηκαν οι επιθέσεις για την καθυπόταξη των ρωσόφωνων ανατολικών περιοχών, τις οποίες, εσφαλμένες κατά βάση τακτικές της Ουκρανικής ηγεσίας, εκμεταλλεύτηκε δεόντως η Ρωσία, δίνοντας της εντέλει ένα επαρκές πρόσχημα για την πρόσφατη εισβολή.

Ρωσόφωνοι αυτονομιστές του Ντόνμπας

Σήμερα όλες οι Κινεζικές υποδομές του υφιστάμενου μεταφορικού δικτύου, που εξυπηρετούσε τους Δρόμους του Μεταξιού- One Belt One Road (OBOR), μέσω λιμανιών της Αζοφικής, όπως πχ αυτό της Μαριούπολης και των πέριξ αυτής κείμενων ανατολικά ουκρανικών λιμανιών, που συνδέονταν με το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας,  ισοπεδώνονται από τους Ρωσικούς βομβαρδισμούς, που αφήνουν πίσω τους να καταρρέουν ως τραπουλόχαρτα τα κινεζικά – και όχι μόνον –  όνειρα , για χερσαία διασύνδεση της Κίνας με την Δυτική Ευρώπη[31]

Το αδιαμφισβήτητο αυτό γεγονός, ίσως υποδηλώνει ότι πολλές από τις «συμμαχίες» των Μεγάλων Δυνάμεων , δεν έχουν εκείνα τα χαρακτηριστικά που είτε εμείς συνηθίζαμε να τους προσδίνουμε μέχρι τώρα, είτε οι ίδιες , εκμεταλλευόμενες την παραπληροφόρηση, επιδιώκουν να προβάλλουν προς τα έξω, ώστε να εξελίσσουν απερίσπαστες τα ευρύτερα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά τους παίγνια. Μάλλον η πραγματικότητα βρίσκεται αλλού και την καθορίζουν οι εκάστοτε ανάγκες της εκάστοτε  συγκυρίας, που ωθούν σε συγκλίσεις συμφερόντων και στον συντονισμό ή μη των ενεργειών των Μεγάλων Δυνάμεων…

Ο σύγχρονος δρόμος του Μεταξιού, παρακάμπτουν την Ρωσία. Σαφήςαπεικόνιση των διαδρόμων του BRI με κατεύθυνση από/προς Κίνα-Κεντρική & Βόρεια Ευρώπη .

Επιπλέον, παρόλη την φερόμενη ως «στρατηγική συμμαχία» και φημογολογούμενη ως  « συμμαχική εταιρική σχέση»  μεταξύ Κίνας- Ρωσίας, παραδόξως, όπως αποδεικνύεται ξεκάθαρα, αφενός από τα συγκεκριμένα κράτη και τις υπηρεσίες τους που συνέπραξαν για την κατασκευή του  Κινέζικου Μεσαίου Διάδρομου (Middle Corridor), αφετέρου από την γραφική απεικόνιση όλων των διακλαδώσεων του σύγχρονου Δρόμου του Μεταξιού- One Belt One Road (OBOR), οι διάδρομοι αυτοί αποφεύγαν ανέκαθεν τα ευρύτερα Ρωσικά εδάφη κι όχι, όπως ήδη σχολιάστηκε πιο πάνω, μόνον τα προσαρτημένα εδάφη της Κριμαίας. Ετσι εμφανιζόταν το παράδοξο οι κινέζικοι διάδρομοι, ακολουθώντας μεγαλύτερες και πιο χρονοβόρες διαδρομές να παρακάμπτουν συστηματικά  τα Ρωσικά εδάφη,  και να σχεδιάζονται κατά τρόπον ώστε να περνούν από επικράτειες που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο των ντόπιων συνεργατών του Πεκίνου , λόγω της ασθμαίνουσας σε πολλές περιπτώσεις οικονομίας τους.

Η τακτική αυτή ακολουθήθηκε όσον αφορά και την επιλογή της Ουκρανίας από τα εδάφη της οποίας  εν συνεχεία θα προωθούνταν τα κινεζικά εμπορευματοκιβώτια στην Δυτική Ευρώπη.

Κανένας σύγχρονος δρόμος του Μεταξιού δεν περνούσε , λοιπόν, τουλάχιστον προ της ενάρξεως του πρόσφατου πολέμου, μέσα από την Ρωσία, με εξαίρεση την περιοχή της Έσω Μαντζουρίας, δηλαδή της Άπω Ανατολικής Ρωσίας. Αυτό δείχνει έμπρακτα και τον βαθμό της προβαλλόμενης ως δήθεν φιλίας ΗΠΑ-Ρωσίας.

Όμως, ας μην γελιόμαστε, γιατί οι Ρώσοι δεν ξεγελιούνται ! Αυτήν ειδικά την περιοχή της Έσω Μαντζουρίας, ο Κινεζικός εθνικισμός την θεωρεί κατά βάση ως κατεχόμενο έδαφος από τους Ρώσους και κρυφός πόθος κάθε σύγχρονου Κινέζου είναι η άλλοτε «αυτοκρατορική» Έσω Μαντζουρία να επιστρέψει κάποτε στον αληθινό της ιδιοκτήτη …

  1. ΚΙΝΗΣΗ «Β» : ΟΙ ΕΚΤΕΤΑΜΜΕΝΕΣ ΚΙΝΕΖΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΓΑ ΥΠΟΔΟΜΗΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ.

Οι Κινεζικές συμφωνίες με την Ουκρανική ολιγαρχία , από ότι φαίνεται , δεν περιορίζονταν απλώς και μόνον στην χρήση των υφιστάμενων Ουκρανικών δικτύων μεταφορών, αλλά αναλάμβαναν την κατασκευή μέσα στην χώρα και νέων, εκτεταμένων υποδομών που επιδίωκαν να περιθωριοποιήσουν και να θέσουν εκτός  κάθε ελέγχου της  και να εκτοπίσουν πλήρως από την συγκεκριμένη χώρα τον κάθε επίδοξο ανταγωνιστή, είτε αυτός ονομάζονταν ΗΠΑ , είτε Ρωσική Ομοσπονδία…

Στις 5.1.2018, το Atlantic Council, δημοσίευε  το εξαιρετικά διαφωτιστικό άρθρο του κατοίκου Κιέβου και πρώην ανταποκριτή των New York Times, Τζέιμς Μπρουκ ,με τον τίτλο «Με την Ρωσία στο περιθώριο, η Κίνα κινείται επιθετικά στην Ουκρανία»[32]

Το άρθρο περιείχε εξαιρετικά διαφωτιστικές πληροφορίες οι οποίες μεταφέρονται αυτολεξεί  πιο κάτω:

«Στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας της Ουκρανίας, ο πιο δραστήριος ξένος δρων δεν είναι η Ρωσία. Είναι η Κίνα.

Στον Δούναβη, Κινέζοι επενδυτές σκέφτονται να αγοράσουν μια ουκρανική ναυτιλιακή εταιρεία ποταμών που θα μπορούσε να εισάγει κινεζικά προϊόντα βαθιά στην Ανατολική Ευρώπη. Στα δύο μεγάλα λιμάνια που πλαισιώνουν την Οδησσό, η China Harbor Engineering Company μόλις ολοκλήρωσε τη βυθοκόρηση του Yuzhny και τώρα υποβάλλει προσφορά για τη βυθοκόρηση του Chornomorsk και την κατασκευή ενός τερματικού σταθμού σιδηροδρομικών οχημάτων.

Στην ξηρά, μια κινεζική εταιρεία αρχίζει να εργάζεται σύντομα σε έναν παράκτιο αυτοκινητόδρομο μήκους 200 χιλιομέτρων από τσιμέντο, που κατασκευάστηκε για να αντέχει το σφυροκόπημα φορτηγών με σιτηρά. Στο Mykolaiv, μια άλλη κινεζική εταιρεία έχει κατασκευάσει σύγχρονα σιλό σιτηρών και ανελκυστήρες λιμένων. Πιο ανατολικά, κινεζικές εταιρείες μελετούν λιμάνια βυθοκόρησης στη Μαριούπολη και στο Μπερντιάνσκ.

Χάρτης απεικόνισης των Ουκρανικών λιμανιών

Και εδώ βρίσκεται το γεωπολιτικό τρίψιμο.

Τα δύο λιμάνια βρίσκονται στην Αζοφική Θάλασσα, ένα υδάτινο σώμα που, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, το Κρεμλίνο θα ήθελε να μετατραπεί σε ρωσική λίμνη. Εάν, όπως αναμένεται, μια κινεζική εταιρεία κερδίσει τα συμβόλαια, οι Ρώσοι θα πρέπει να παρακολουθήσουν κινεζικές βυθοκόρους να πλέουν κάτω από τη νέα ρωσική γέφυρα που συνδέει την Κριμαία με την ηπειρωτική Ρωσία.

Στην Ουκρανία, η Κίνα αποφεύγει προσεκτικά τη δημόσια σύγκρουση με τον «στρατηγικό της εταίρο», την Ρωσία.

Τον περασμένο μήνα, όταν ο Μα Κάι, αντιπρόεδρος της Κίνας, επισκέφτηκε το Κίεβο για να αναθεωρήσει επενδυτικά σχέδια, οι δημόσιες δηλώσεις του ήταν λίγες και ήπιες. Λίγοι το παρατήρησαν όταν ανακοίνωσε κινεζικά επενδυτικά σχέδια 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Ουκρανία.

Ήσυχα αλλά αποφασιστικά, η Κίνα επιδιώκει τα δικά της συμφέροντα στην Ουκρανία.

Όχι μόνο μια κινεζική εταιρεία αναμένεται να αναβαθμίσει τα δύο εμπορικά λιμάνια της Ουκρανίας στην Αζοφική Θάλασσα, αλλά μια άλλη κινεζική εταιρεία θέλει να επωφεληθεί από τον άνεμο που έρχεται από τον Αζοφικό. Θέλει να κατασκευάσει ένα αιολικό πάρκο 500 μεγαβάτ – ακριβώς στο μονοπάτι όπου η Ρωσία απείλησε να ανοίξει μια «χερσαία γέφυρα» από το Ντόνετσκ στην Κριμαία.

Στην Ουκρανία, το κινεζικό προσωπικό συμφέρον σημαίνει δύο πράγματα: να εγγυηθεί την πρόσβαση στις άφθονες καλλιέργειες τροφίμων της Ουκρανίας και να δημιουργήσει μια μικρότερη διαδρομή για τον πολύπλευρο Δρόμο του Μεταξιού προς την Ευρώπη. Με στόχο την πλουσιότερη καταναλωτική αγορά στον κόσμο, αυτή η διαδρομή θα πήγαινε από το Καζακστάν, μέσω της Κασπίας στο Αζερμπαϊτζάν, στη Γεωργία και στη συνέχεια μέσω της Μαύρης Θάλασσας στο Chornomorsk.

Για την Ουκρανία, η Κίνα είναι ένας ευπρόσδεκτος επενδυτής, που κινείται εκεί όπου οι δυτικές εταιρείες συχνά φοβούνται να πατήσουν.

«Η Ουκρανία χρειάζεται τα χρήματα, η Κίνα έχει τα χρήματα», είπε ο Ραντού Μαγντίν, πολιτικός σύμβουλος που επισκέπτεται τη Ρουμανία. «Επίσης, οι κινεζικές επενδύσεις δεν σχετίζονται με αξίες. Δεν υπάρχουν προϋποθέσεις».

Ταυτόχρονα, η Κίνα εισάγει στην Ουκρανία μια ευπρόσδεκτη γεωπολιτική διαφοροποίηση από την παλιά επιλογή, τη Ρωσία ή την Ευρώπη. Αυτή την άνοιξη, η Κίνα πρόκειται να ξεκινήσει τακτικά δρομολόγια εμπορευμάτων από τη Δυτική Κίνα μέσω της Ουκρανίας προς την Ευρώπη. Λίγοι ανησυχούν ότι η Ρωσία θα μπλοκάρει τα τρένα.

Πολλά από τα έργα της Κίνας σχετίζονται με τη διασφάλιση των εξαγωγών τροφίμων—εκσυγχρονισμοί λιμένων, σιλό στην αποβάθρα, αυτοκινητόδρομοι, μια νέα γέφυρα πάνω από τον Ντνίπρο και μια προσφορά για την κατασκευή σιδηροδρομικών μηχανών στην Ουκρανία. Η βυθοκόρηση και η εμβάθυνση του λιμανιού Yuzhny είναι μέρος ενός μεγαλύτερου έργου 150 εκατομμυρίων δολαρίων Cargill-Ουκρανίας, το οποίο θα αυξήσει την ικανότητα εξαγωγής σιτηρών της Ουκρανίας κατά 15%.

Δύο έργα φαίνονται σχεδιασμένα για να κερδίσουν φίλους και να επηρεάσουν. Τον Νοέμβριο, δύο κινεζικές εταιρείες υπέγραψαν σύμβαση για την κατασκευή της τέταρτης γραμμής του μετρό του Κιέβου, μιας γραμμής τόξου 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχει σχεδιαστεί για να διευκολύνει τον συνωστισμό στο κέντρο της πόλης. Άλλα έργα υπό διαπραγμάτευση από κινεζικές εταιρείες είναι εγγυημένα ευχάριστα για την ελίτ των πολιτικών και των μέσων ενημέρωσης στην πρωτεύουσα: ένας περιφερειακός αυτοκινητόδρομος και ένας γρήγορος σιδηρόδρομος από το κέντρο του Κιέβου στο Boryspil, το πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο της πόλης.

Ορισμένοι αναλυτές φοβούνται ότι η Κίνα τελικά θα δημιουργήσει μια ανίερη εταιρική σχέση με τη Ρωσία, παρασύροντας την Ουκρανία πίσω υπό την προσανατολισμένη στη Ρωσία αυταρχική εξουσία.

«Η Κίνα έχει μια πολύ επιθετική οικονομική στρατηγική στην Ευρώπη», προειδοποίησε ο Τζακ Κιν, απόστρατος στρατηγός του αμερικανικού στρατού και πρόεδρος του Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Πολέμου, σε συνέντευξή του τον περασμένο μήνα στο Κίεβο. «Αυτό που θα ακολουθήσει είναι η γεωπολιτική επιρροή για να απομακρύνει την Ουκρανία από τη Δύση».

Στην Ελλάδα, κινεζικές επενδύσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων, κυρίως στο λιμάνι του Πειραιά, έχουν οδηγήσει σε φιλοκινεζικές θέσεις της Αθήνας. Αλλά η άνοδος της Κίνας φαίνεται να βοηθά την Κίνα, όχι τη Ρωσία.

Στην Ουκρανία, ένας Γάλλος τραπεζίτης στο Κίεβο υποστηρίζει, η Κίνα μπορεί να είναι χαρούμενη που έχει τη Ρωσία δεμένη σε έναν ακριβό, άσκοπο πόλεμο για το δυτικό της τέλος. Αυτό κάνει το Κρεμλίνο πιο ανοιχτό στις κινεζικές απαιτήσεις στα ανατολικά του. Από το 2014, οι κινεζικές επενδύσεις στη ρωσική Άπω Ανατολή έχουν αυξηθεί σε αυτό που θέλει η Κίνα: πετρέλαιο, αέριο, σίδηρο και γεωργική γη.

Με τη Ρωσία να αποβάλλεται από την επενδυτική σκηνή της Ουκρανίας, η Κίνα κάνει τις κινήσεις της. Το περασμένο φθινόπωρο, σε μια κίνηση για τη διευκόλυνση των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων, το Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων Bohai της Κίνας εξαγόρασε την Ουκρανική Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης.

Στην Ουκρανία, η κατανοητή εμμονή με τη Ρωσία είναι τόσο μεγάλη, που η πρόσφατη επενδυτική ώθηση της Κίνας περνά σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητη.

Στην Οδησσό, η συζήτηση αφορά τον έλεγχο της Κριμαίας από τη Ρωσία, όχι για ένα προτεινόμενο γρήγορο τρένο από το Κίεβο στην Οδησσό, κατασκευασμένης από την Κίνα.

Στην Οδησσό, το τριώροφο προξενείο της Κίνας, η μεγαλύτερη διπλωματική αποστολή εκεί, βρίσκεται δύο χιλιόμετρα από το Εθνικό Πανεπιστήμιο Mechnikov, το κορυφαίο ινστιτούτο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της πόλης.»

Για την συνέχεια του άρθρου από την σελίδα 29 πατήστε εδω

Πηγές

  1. TheTelegraph, άρθρο  στις 16.5.2010 «Η ΕΣΣΔ σχεδίαζε Πυρηνική Επίθεση το 1969- https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/asia/china/7720461/USSR-planned-nuclear-attack-on-China-in-1969.html  & https://web.archive.org/web/20180318055017/https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/asia/china/7720461/USSR-planned-nuclear-attack-on-China-in-1969.html
  2. The Washington Timesάρθρο  στις12.2020 «John Ratcliffe says China poses greatest threat to America» – https://www.washingtontimes.com/news/2020/dec/3/john-ratcliffe-says-china-poses-greatest-threat-am/
  3. Reuters, 11.2.2021 https://www.reuters.com/article/us-usa-china-idUSKBN2AB06A
  4. Επίσημη ιστοσελίδα Κομισιόν ΕΕ –Ανακοίνωση της Εμπορικής Συμφωνίας Κίνας-ΕΕ– https://ec.europa.eu/trade/policy/countries-and-regions/countries/china/
  5. Voiceof America (voa) – άρθρο 10.1.2021 «Η ΕΕ αναστέλλει την εμπορική συμφωνία με την Κίνα καθώς οι εντάσεις αυξάνονται στο Xinjiang του Χονγκ Κονγκ»- https://www.voanews.com/a/east-asia-pacific_voa-news-china_eu-suspends-china-trade-deal-tensions-grow-over-xinjiang-hong-kong/6205673.html
  6. France24-Δήλωση 7.11.2019 Εμανουέλ Μακρόν στον Economist«Το ΝΑΤΟ είναι Εγκεφαλικά Νεκρό»- https://www.francecom/en/20191107-macronclaimsnatoissufferingbraindeath
  7. AustralianInstitute of International Affairs, άρθρο στις 7.10.2020 «Σινο-Γαλλικές Σχέσεις: Ιστιοπλοΐα σε Χαλασμένα Νερά»- https://search.yahoo.com/search?fr=mcafee_uninternational&type=E210GR91105G0&p=https%3A%2F%2Fwww.internationalaffairs.org.au%2Faustralianoutlook%2Fsino-french-relations-sailing-in-choppy-waters%2F
  8. TheDiplomat, άρθρο στις 13.1.2018 «Οι Πράσινοι Δρόμοι του Μεταξιού της Γαλλίας και της Κίνας»- https://thediplomat.com/2018/01/france-and-chinas-green-silk-roads/
  9. CarnegieEdowment for International Peace, άρθρο 25.3.2020  «Η Στρατηγική Γκρίζα Ζώνη της Γερμανίας με την Κϊνα»- https://carnegieendowment.org/2020/03/25/germany-s-strategic-gray-zone-with-china-pub-81360

10.α. Υπουργείο Εξωτερικών Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, Ανακοίνωση 28.3.2022 «Ο υφυπουργός Εξωτερικών Deng Li συναντά την αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Πρόεδρο του Γερμανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου στην Κίνα Stephan Wöllenstein»- https://www.mfa.gov.cn/eng/wjbxw/202203/t20220329_10657182.html

  1. Politico, άρθρο 10.9.2020 «Πώς η Γερμανία άνοιξε την πόρτα στην Κίνα — και πέταξε το κλειδί» –https://www.politico.eu/article/germany-china-economy-business-technology-industry-trade-security/
  2. Intereconomics.EU, άρθροΤόμος 56, 2021  · Αριθμός 2  · σελ. 113–119  «Οι επενδύσεις της Κίνας στη Γερμανία και ο αντίκτυπος της πανδημίας COVID-19»- https://www.intereconomics.eu/contents/year/2021/number/2/article/china-s-investments-in-germany-and-the-impact-of-the-covid-19-pandemic-6523.html
  3. SouthChina Morning Post, άρθρο 4.7.2021 «Εμπόριο όπλων της Κίνας: από ποιες χώρες αγοράζει και σε ποιες πουλάει;» –  https://www.scmp.com/news/china/military/article/3139603/how-china-grew-buyer-major-arms-trade-player
  4. Λευκός Οίκος – Εκτελεστικό Διάταγμα 3.6.2021 «Εκτελεστικό διάταγμα για την αντιμετώπιση της απειλής από επενδύσεις σε τίτλους που χρηματοδοτούν ορισμένες εταιρείες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας»— https://www.whitehouse.gov/briefing-room/presidential-actions/2021/06/03/executive-order-on-addressing-the-threat-from-securities-investments-that-finance-certain-companies-of-the-peoples-republic-of-china/
  5. Επίσημη ιστοσελίδα Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, «Σύνοδος κορυφής της G7, Κορνουάλη, Ηνωμένο Βασίλειο, 11-13 Ιουνίου 2021» –  https://www.consilium.europa.eu/el/meetings/international-summit/2021/06/11-13/
  6. CarnegieEndowment for International Peace, άρθρο 10.6.2021 « Η Ευρώπη πρέπει να αγκαλιάσει την ατζέντα για την δημοκρατία του Μπάϊντεν»- https://carnegieendowment.org/2021/06/10/europe-should-embrace-biden-s-democracy-agenda-pub-84736
  7. CarnegieEurope, άρθρο 15.6.2021 «Η Σύνοδος Κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ είναι μια δοκιμασία για τη νέα διατλαντική συνεργασία»- https://carnegieeurope.eu/strategiceurope/84769
  8. WarOnRockets, άρθρο 28.1.2022 «Γιατί οι Πύραυλοι Μέσου Βεληνεκούς αποτελούν Κομβικό Σημείο στην Κρίση της Ουκρανίας»- https://warontherocks.com/2022/01/why-intermediate-range-missiles-are-a-focal-point-in-the-ukraine-crisis/
  9. JamestownFoundation, άρθρο 6.9.2019 «Το αυξανόμενο ενδιαφέρον της Κίνας για την Ουκρανία: Παράθυρο ευκαιρίας ή σημείο ανησυχίας;»- https://jamestown.org/program/chinas-growing-interest-in-ukraine-a-window-of-opportunity-or-a-point-of-concern/#
  10. Eπίσημηιστοσελίδα της Trance Caspian International Transport Route– https://middlecorridor.com/en
  11. Τακτικά μέλη TITR(Μεσαίου Διαδρόμου) – https://middlecorridor.com/en/association-members/regular-members
  12. Eπίσημη ιστοσελίδα της Trance Caspian International Transport Route- JSC TCDD Μεταφορές Τουρκικοί Σιδηρόδρομοι– https://www.railfreight.com/tag/jsc-tcdd-transportation-turkish-railways/  

Τουρκικά logistics– https://www.ekol.com/tr/

  1. Eπίσημη ιστοσελίδα της Trance Caspian International Transport Route- JSC «Ukrzaliznytsia» ΟυκρανικοίΣιδηρόδρομοι – https://www.uz.gov.ua/en/about/general_information/
  2. Eπίσημηιστοσελίδα της Trance Caspian International Transport Route- UKRFERRY https://middlecorridor.com/en/association-members/partners &

https://www.ukrferry.com/about

  1. Καθημερινή– άρθρο 19.10.2021 «Ερντογάν: Η τύχη του κόσμου δεν πρέπει να αφεθεί στο έλεος μιας χούφτας χωρών που κέρδισαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – https://www.kathimerini.gr/world/561547207/erntoganitychitoykosmoydenprepeinaafetheistoeleosmiaschoyftaschoronpoykerdisantonvpagkosmiopolemo/
  2. TheDiplomat, άρθρο 8.12.2020 «Ο μεσαίος διάδρομος αγωνίζεται να βρει το δρόμο του πέρα από την Ευρασία»- https://thediplomat.com/2020/12/middle-corridor-struggles-to-find-its-way-across-eurasia/
  3. Επίσημη Ιστοσελίδα Ουκρανικής Προεδρίας Ζελένσκι , Ανακοίνωση-Δελτίου Τύπου 21.12.2021 «Πάνω από το 40% του κεντρικού οδικού δικτύου της Ουκρανίας ανακαινίστηκε, κατασκευάστηκε μέσα σε δύο χρόνια στο πλαίσιο του Μεγάλου Κατασκευαστικού Προγράμματος»- https://www.president.gov.ua/en/news/volodimir-zelenskij-za-dva-roki-v-mezhah-programi-velike-bud-72245
  4. Voiceof America , άρθρο 25.2.2014 «Η Κίνα επαναξιολογεί την οικονομική εταιρική σχέση με την Ουκρανία» –  https://www.voanews.com/a/china-reassessing-economic-partnership-with-ukraine/1858665.html
  5. Euronews, άρθρο 30.9.2021 «Πρέπει η Ουκρανία να λάβει κινεζικά μετρητά για το τεράστιο έργο αναβάθμισης των δρόμων;» – https://www.euronews.com/2021/09/30/should-ukraine-take-chinese-cash-for-its-huge-roads-upgrade-project
  6. Anadolu, άρθρο 26.3.2022 «Οι ζημιές του ρωσικού πολέμου στην ουκρανική υποδομή ξεπερνούν τα 62 δισεκατομμύρια δολάρια» –https://www.aa.com.tr/en/russia-ukraine-war/russian-war-damage-on-ukrainian-infrastructure-exceeds-62b-analysts/2546214#
  7. FinancialTimes, άρθρο στις 12.2.2015 «Το πλήρες κείμενο της συμφωνίας του Μινσκ» – https://www.ft.com/content/21b8f98e-b2a5-11e4-b234-00144feab7de
  8. TheDiplomat, άρθρο στις 18.3.2022 «Τι θα σημαίνει η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία για τη ζώνη και τον δρόμο της Κίνας;»- https://thediplomat.com/2022/03/what-will-russias-invasion-of-ukraine-mean-for-chinas-belt-and-road/
  9. Atlantic Council, άρθρο 5.1.2018 «Με τη Ρωσία στο περιθώριο, η Κίνα κινείται επιθετικά στην Ουκρανία»»- https://www.atlanticcouncil.org/blogs/ukrainealert/with-russia-on-the-sidelines-china-moves-aggressively-into-ukraine/
  10. CGTN(China Central Television News), άρθρο 1.4.2019 «Οι σχέσεις Κίνας-Ουκρανίας θα είναι ανεμπόδιστες» – https://news.cgtn.com/news/3d3d514d32517a4e33457a6333566d54/index.html
  11. Υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας >  Το Τμήμα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Κεντρικής Ασίας  >  Χώρες της Περιφέρειας  >  Ουκρανία– https://www.fmprc.gov.cn/mfa_eng/wjb_663304/zzjg_663340/dozys_664276/gjlb_664280/3250_664382/
  12. UkrainianAssociation Sinologists , ανάλυση «Έλεγχος Εξωτερικής Πολιτικής Ουκρανίας-Κίνας»- https://sinologist.com.ua/en/foreign-policy-audit-ukraine-china/
  13. Center of Strategic International Studies (CSIS), άρθρο12.2019 «The Asian Development Bank: A Strategic Asset για τις Ηνωμένες Πολιτείες» – https://www.csis.org/analysis/asian-development-bank-strategic-asset-united-states
  14. Chathamhouse, άρθρο 20.6.2018 « Η Παγκόσμια Διακυβέρνηση της Κίνας και η Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομής»- https://www.chathamhouse.org/events/all/members-event/chinas-global-governance-and-asian-infrastructure-investment-bank-0
  15. Χinhua, άρθρο 19.3.2020  «Πρωθυπουργός: Η Ουκρανία αποδίδει μεγάλη σημασία στην ανάπτυξη των σχέσεων με την Κίνα» – http://www.xinhuanet.com/english/2020-03/19/c_138896202.htm
  16. AXIOS,άρθρο 1.1.2021 «Αποκλειστικό: Ο Ουκρανός Ζελένσκι λέει ότι δεν αισθάνεται απειλή από την Κίνα»- https://www.axios.com/ukraine-zelensky-china-coronavirus-vaccines-e6a45253-1448-43a0-a846-b8d0f448eaa1.html
  17. TheDiplomat, άρθρο 4.10.2019 « Γιατί η Κίνα στρέφει το βλέμμα της στην Ουκρανία.Η προσπάθεια του Πεκίνου για γεωπολιτική επιρροή στο Κίεβο αυξάνεται.»- https://thediplomat.com/2019/10/whychinaissettingitssightsonukraine/
  18. TheGuardian, άρθρο 24.2.2022 «Πόλεμος στην Ουκρανία: πού έχει επιτεθεί η Ρωσία; « -https://www.theguardian.com/world/2022/feb/24/war-ukraine-kyiv-map-where-has-russia-attacked
  19. Κέντρο Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPA),άρθρο 20.11.2020 «Η μάχη για το “Motor Sich”»- https://cepa.org/inbox-the-battle-for-motor-sich/
  20. Ομοσπονδιακό Μητρώο ΗΠΑ- Εθνικά Αρχεία(The Daily Journal of the United States Government) «Προσθήκη οντοτήτων και αναθεώρηση εγγραφών στη λίστα οντοτήτων. και Προσθήκη Οντότητας στον Κατάλογο Στρατιωτικών Τελικών Χρηστών (MEU)- https://www.federalregister.gov/documents/2021/11/26/2021-25808/addition-of-entities-and-revision-of-entries-on-the-entity-list-and-addition-of-entity-to-the
  21. Υπουργείο Εμπορείου των ΗΠΑ«Εμπορικός κατάλογος οντοτήτων που εμπλέκονται στην υποστήριξη εφαρμογών στρατιωτικών κβαντικών υπολογιστών της ΛΔΚ, της διάδοσης πυρηνικών και πυραύλων του Πακιστάν και του στρατού της Ρωσίας»- https://www.commerce.gov/news/press-releases/2021/11/commerce-lists-entities-involved-support-prc-military-quantum-computing
  22. Interfax, άρθρο 16.3.2021 «Ντμίτρι Κόζακ: «Το νέο σχέδιο ειρήνης» για το Ντονμπάς είναι μύθος»- https://www.interfax.ru/russia/756135
  23. RusiInstitute  ,άρθρο 16.6.2019 «Κίνα-Ουκρανία-ΗΠΑ και η διελκυστίνδα για ένα κόσμημα του ουκρανικού στέμματος» –https://rusi.org/exploreourresearch/publications/commentary/chinaukraineusandtugwarukrainiancrownjewel
  24. Πρεσβεία των ΗΠΑ στο Κίεβο-Ουκρανία, Ανακοίνωση-Δελτίο Τύπου 14.1.2021 «Το Skyrizon της Κίνας προστέθηκε στη λίστα Στρατιωτικών Τελικών Χρηστών του Υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ»- https://ua.usembassy.gov/chinas-skyrizon-added-to-u-s-commerce-department-military-end-user-list/
  25. UkrainianBusiness News, Ανακοίνωση 1.2.2021 σχετικά με τις δηλώσεις του πρώην Υπουργού Εμπορίου των ΗΠΑ Γουίλμπουρ Ρος – https://ubn.news/two-weeks-earlier-wilbur-ross-then-us-commerce-secretary-added-skyrizon-to-a-list-of-companies-classified-as-prohibited-military-end-users/
  26. WarsawInstitute ,άρθρο 11.8.2019 «Πώληση Motor Sich στους Κινέζους: Η πολιτική σημασία της επιχειρηματικής συναλλαγής»-  https://warsawinstitute.org/selling-motor-sich-chinese-political-significance-business-transaction/
  27. Reuters, άρθρο 20.3.2020 «Τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας αεροδιαστημικής Motor Sich, δεσμεύτηκαν από το δικαστήριο της Ουκρανίας» – https://www.reuters.com/article/us-ukraine-motor-sich-idUSKBN2BC0B4
  28. RadioFree Europe , άρθρο 20.3.2021 «Ουκρανικό δικαστήριο κατάσχεσε την αεροδιαστημική εταιρεία Motor Sich από Κινέζους επενδυτές»- https://www.rferl.org/a/ukraine-seizes-motor-sich/31161801.html
  29. Επίσημη Διαδικτυακή Αντιπροσώπευση του Προέδρου Ουκρανίας, Ανακοίνωση της 19.7.2019 «Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας συναντήθηκε με εκπροσώπους κινεζικών επιχειρηματικών κύκλων» – https://www.president.gov.ua/news/prezident-ukrayini-zustrivsya-z-predstavnikami-dilovih-kil-k-56573
  30. AirCosmos International, άρθρο στις 15.3.2021 «Το Κίεβο εθνικοποιεί τη Motor Sich για να φέρει σε δύσκολη θέση το Πεκίνο»- https://aircosmosinternational.com/article/kievnationalizesmotorsichtoembarrassbeijing-3142
  31. SouthChina Morning Post, άρθρο 21.7.2021 « Καθώς η Κίνα και η Ουκρανία δεσμεύονται για συνεργασία στον τομέα των υποδομών, το Κίεβο προσφέρεται να αποτελέσει τη «γέφυρα προς την Ευρώπη» του Πεκίνου»- https://www.scmp.com/news/china/diplomacy/article/3157936/chinasskyrizontakesukrainehagueoverfailedmotorsichbid
  32. TheGuardian, άρθρο 3.10.2021 «Αποκαλύφθηκαν: «αντι-ολιγάρχες»- Οι υπεράκτιες συνδέσεις του Ουκρανού προέδρου» – https://www.theguardian.com/news/2021/oct/03/revealed-anti-oligarch-ukrainian-president-offshore-connections-volodymyr-zelenskiy
  33. EnergyIntelligence ,άρθρο 4.3.2022 «Ουκρανία: Το πυρηνικό εργοστάσιο του Zaporozhye κλονίζεται μετά την επίθεση»- https://www.energyintel.com/0000017f-52de-dca3-a77f-f6ff74950000
  34. Antonov Co– http://antonov.com/about/index.xml & https://web.archive.org/web/20101212031042/http://antonov.com/about/index.xml
  35. TheTimes of Israel, άρθρο 27.2.2022 «Η Ρωσία καταστρέφει το μεγαλύτερο μεταφορικό αεροσκάφος στον κόσμο που χρησιμοποιείται στην Ουκρανία για ανθρωπιστικές πτήσεις» -https://www.timesofisrael.com/liveblog_entry/russia-destroys-worlds-largest-transport-aircraft-ukraine-used-for-humanitarian-flights/
  36. AirOnLine, άρθρο 6.9.2016 «Antonov πουλά το πρόγραμμα αδρανούς An-225 Heavylifter στην Κίνα»  –https://www.ainonline.com/aviationnews/defense/2016-09-06/antonovsellsdormant-225-heavylifterprogramchina
  37. BBC, άρθρο 5.5.2017  «Το μεγαλύτερο αεροπλάνο του κόσμου μπορεί να έχει νέα αποστολή» – https://www.bbc.com/future/article/20170503-theworldsbiggestplanemayhaveanewmission
  38. AsiaTimes, άρθρο 18.7.2019 « Το κινεζικό αεροσκάφος κοιτάζει το μεγαλύτερο αεροπλάνο στον κόσμο- Νέα προσφορά για μερίδιο στην Antonov καθώς το Πεκίνο αναζητά ευκαιρίες και τεχνογνωσία στην Ουκρανία» https://asiatimes.com/2019/07/chineseaerogroupeyesworldslargestplane/
  39. ArmsControl Association, τεύχος 52/ Μαρτίου 2022 αναφορά Πιέρ Κέρ « Η Ουκρανία παραδέχεται τη μεταφορά πυραύλων»- https://www.armscontrol.org/act/2005-05/ukraine-admits-missile-transfers
  40. WilsonCenter, Δημοσίευση Μαρτίου 2019 ««Είναι πραγματική η πιθανότητα ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου;» Έρευνα για την Πυρηνική Ουκρανία στο Αρχείο της KGB»- https://www.wilsoncenter.org/publication/the-possibility-third-world-war-real-researching-nuclear-ukraine-the-kgb-archive
  41. Гордон, συνέντευξη Γιούρι Μπουτούσοφ 26.8.2019 «Η”Motor Sich” σίγουρα θα καταστραφεί μετά την άντληση της τεχνολογίας. Οι Κινέζοι αγοράζουν τεχνολογία, δεν χρειάζονται δουλειές στην Ουκρανία» – https://gordonua.com/ukr/blogs/jurbutusov/-motor-sich-pislja-vikachki-tehnologij-napevno-bude-znishchena-kitajtsi-skupovujut-tehnologiji-jim-ne-potribni-robochi-mistsja-v-ukrajini-1223181.html
  42. WashingtonTimes, άρθρο 12.6.2013 «Μέσα στην Κίνα: Η Ουκρανία αποκτά πυρηνική ομπρέλα»- https://www.washingtontimes.com/news/2013/dec/12/inside-china-ukraine-gets-nuke-umbrella/
  43. TheDiplomat, άρθρο 26.1.2014 «Το Πεκίνο προσφέρει «εγγύηση πυρηνικής ασφάλειας» στην Ουκρανία. Πώς ταιριάζει αυτό με το πυρηνικό της δόγμα;»- https://thediplomat.com/2014/01/chinas-nuclear-parasol/
  44. gr– https://youtu.be/Nd1_I2j5WRY
  45. BBC, άρθρο 12.2.2015 «Σύγκρουση στην Ουκρανία: Τι συνέβη στην πλατεία Μαϊντάν του Κιέβου;»
  46. Καθημερινή, άρθρο 21.2.2015 «Αναζητούν αγνοούμενους από το κίνημα Μεϊντάν»- https://www.kathimerini.gr/world/804548/anazitoyn-agnooymenoys-apo-to-kinima-meintan/
  47. Euractive, άρθρο 17.3.2021 «Ο Μπάιντεν αποκαλεί τον Πούτιν «δολοφόνο» και λέει ότι θα πληρώσει το τίμημα»- https://www.euractiv.com/section/global-europe/news/biden-calls-putin-a-killer-and-says-will-pay-a-price/
  48. HeritageFoundation ,άρθρο 1.4.2021 «Ο Μπάϊντεν προσδιορίζει με ακρίβεια τον Πούτιν ως δολοφόνο»- https://www.heritage.org/europe/commentary/biden-accurately-pegs-putin-killer
  49. Λευκός Οίκος, Αίθουσα Ενημέρωσης- 16.6.2021 Δηλώσεις-Ανακοινώσεις «Κοινή Προεδρική Δήλωση ΗΠΑ-Ρωσίας για τη Στρατηγική  Σταθερότητα»– https://www.whitehouse.gov/briefing-room/statements-releases/2021/06/16/u-s-russia-presidential-joint-statement-on-strategic-stability/
  50. Edudwar, άρθρο «Οι ΤΟΡ 20 Στρατοί στον κόσμος 2022»- https://www.edudwar.com/strongest-militaries-in-the-world/
  51. CNN, άρθρο 17.6.2021  «Πρόεδρος Μπάιντεν για την ιστορική σύνοδο του Πούτιν: «Έκανα αυτό που ήρθα να κάνω»-https://edition.cnn.com/2021/06/16/politics/president-biden-president-putin-meeting/index.html
  52. CarnegieMoscowάρθρο 17.6.2021 « Η Ρωσία του Πούτιν συναντά τη Νέα Αμερική του Μπάιντεν» – https://carnegiemoscow.org/commentary/84800
  53. StatisticTimes, 26.10.2021 (Πηγή ΔΝΤ) , Κατάταξη Παγκόσμιου ΑΕΠ, Παγκόσμια Οικονομική Προοπτική – https://statisticstimes.com/economy/projected-world-gdp-ranking.php
  54. Fortune, άρθρο 30.1.2022 «Αυτό το διάγραμμα δείχνει πώς η Κίνα θα ξεπεράσει τις ΗΠΑ για να γίνει η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο έως το 2030»- https://fortune.com/longform/global-gdp-growth-100-trillion-2022-inflation-china-worlds-largest-economy-2030/
  55. GlobalTimes, άρθρο 5.1.2022 «Ο Σι προτρέπει τις ένοπλες δυνάμεις να διπλασιάσουν τις προσπάθειες για να συνδυάσουν την εκπαίδευση με τις επιχειρήσεις μάχης με εντολή κινητοποίησης για στρατιωτική εκπαίδευση το 2022»- https://www.globaltimes.cn/page/202201/1245127.shtml
  56. SouthChina Morning Post, άρθρο 5.1.2022 «Στρατός της Κίνας: Ο Σι Τζινπίνγκ τονίζει την ανάγκη για εκπαίδευση υψηλής τεχνολογίας για τα στρατεύματα»- https://www.scmp.com/news/china/military/article/3162145/xi-jinping-stresses-need-pla-increase-training-new-technologies
  57. TheSan Diego UnionTribune , άρθρο 5.3.2022 «Το Πολεμικό Ναυτικό εκπαιδεύεται για πιθανή μάχη με την Κίνα. Ο πόλεμος της Ρωσίας το κάνει πιο πιθανό;»- https://www.sandiegouniontribune.com/news/military/story/2022-03-05/eastern-europe-pacific-navy
  58. Ανιχνεύσεις, άρθρο 24.9.2021 «ΙΝΔΟΕΙΡΗΝΙΚΟΣ –  ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ Γιατί οι ΗΠΑ θα έκαναν τα πάντα να μην τα χάσουν.»-https://www.anixneuseis.gr/%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%83-%CE%B1%CF%85%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%BF%CE%B9-%CE%B7%CF%80/
  59. WilsonCenter, άρθρο 7.2.2005 «Οικονομικές σχέσεις μεταξύ Κίνας και Ρωσίας: Ανάπτυξη και Δυνατότητες»- https://www.wilsoncenter.org/event/economic-relations-between-china-and-russia-development-and-potential
  60. TheDiplomat, άρθρο 26.8.2020 «Η έξοδος της Rosneft από το Βιετνάμ υπαινίσσεται το μέλλον της Ρωσίας Α.Ε. στην Ασία»- https://thediplomat.com/2020/08/rosnefts-vietnam-exit-hints-at-russia-inc-s-future-in-asia/
  61. Reuters, άρθρο 28.6.2021 «Ρωσία, Κίνα επεκτείνουν τη συνθήκη φιλίας και συνεργασίας –Κρεμλίνο»- https://www.reuters.com/world/china/russia-china-extend-friendship-cooperation-treaty-kremlin-2021-06-28/
  62. Xinhua, άρθρο 29.6.2021 «Ο Σι κι ο Πούτιν ανακοινώνουν την παράταση της συνθήκης φιλικής συνεργασίας Κίνας-Ρωσίας»- http://www.xinhuanet.com/english/2021-06/29/c_1310032860_2.htm
  63. ChinaAerospace Studies Institute (PDF)– 4 Φεβρουαρίου 2022 « Κοινή δήλωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας»- https://www.airuniversity.af.edu/Portals/10/CASI/documents/Translations/2022-02-04%20China%20Russia%20joint%20statement%20International%20Relations%20Entering%20a%20New%20Era.pdf
  64. Υπουργείο Εξωτερικών Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, Ανακοίνωση-Δελτίο Τύπου 4.2.2022 «Ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ είχε συνομιλίες με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν»- https://www.fmprc.gov.cn/mfa_eng/zxxx_662805/202202/t20220204_10638923.html
  65. Center of Strategic of International Studies (CSIS), άρθρο7.2020 «Κίνα και Ρωσία: Οικονομικές Ανισότητες» – https://www.csis.org/analysis/china-and-russia-economic-unequals
  66. WorldScientific, άρθρο Τόμος 1 αριθ.2 σελ.213-231 (2019)- Μηχανισμός 17+1- https://www.worldscientific.com/doi/10.1142/S237774001950009X
  67. TheDiplomat, άρθρο 30.3.2022 «Το κόστος του πολέμου στη σχέση Κίνας-Ουκρανίας»- https://thediplomat.com/2022/03/the-cost-of-the-war-to-the-china-ukraine-relationship/
  68. Coda/Huawei, άρθρο 23.10.2020 «Η αμφιλεγόμενη συμφωνία της Ουκρανίας για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο με την Huawei»- https://www.codastory.com/authoritarian-tech/ukraines-cybersecurity-deal/
  69. CMSlawTax & Future (Oυκρανική Εταιρεία Εμπειρογνωμόνων), πληροφορίες « Κανονισμός και Νόμος 5G στην Ουκρανία»- https://cms.law/en/int/expert-guides/cms-expert-guide-to-5g-regulation-and-law/ukraine#about
  70. Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ουκρανία, Δελτίο Τύπου 23.7.2020 «5G Καθαρά Δίκτυα»- https://ua.usembassy.gov/5g-clean-networks/
  71. The German Marshal Fund of the United States (GMF), δημοσίευση10.2021 «Κίνα, 5G , Ασφάλειακαι ΝΑΤΟ»- https://www.gmfus.org/news/china-5g-and-nato-security
  72. Κρατική Στατιστική Υπηρεσία της Ουκρανίας– Εθνοτική Σύνθεση Πληθυσμού Ουκρανίας με βάση την τελευταία Απογραφή 2001 (*σσ: η χώρα έχει την επόμενη προγραμματισμένη απογραφή το 2023) – https://web.archive.org/web/20111217151026/http://2001.ukrcensus.gov.ua/eng/results/general/nationality/
  73. Το Κρατικό Συμβούλιο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας,Ανακοίνωση-Δελτίο Τύπου 14.4.2019 « Η Ελλάδα αποδεικνύει την ελκυστικότητα της «Συνεργασίας 16+1»» – http://english.www.gov.cn/premier/news/2019/04/14/content_281476608911974.htm
  74. ChinaGlobal Television Network –Διεθνές Κρατικό Κανάλι Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, άρθρο 14.4.2019 «Το 17+1 σπάει τον μύθο της Κίνας σφήνα στην Ευρώπη»- https://news.cgtn.com/news/3d3d774e3345444d34457a6333566d54/index.html
  75. ObserverResearch Foundation, άρθρο 18.9.2020 «Η πρωτοβουλία «17+1»: Χάνει η Κίνα τη γοητεία της στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη;»- https://www.orfonline.org/expert-speak/17-plus-1-initiative-china-losing-charm-central-eastern-europe/
  76. Reuters, άρθρο 8.12.2021 «Ο Μπάιντεν λέει ότι οι ΗΠΑ δεν θα βάλουν στρατεύματα στην Ουκρανία, καθώς οι εντάσεις με τη Ρωσία υποχωρούν»- https://www.reuters.com/world/europe/kremlin-says-both-sides-follow-up-quickly-putin-biden-talks-2021-12-08/

 

*Η Μαρία Παπαδοπούλου είναι Δικηγόρος

ΠΗΓΗ: anixneuseis.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Κίνα

Geopolitical Monitor: China-Philippines Tensions Flare in South China Sea

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

After years of relative calm under the pro-China Duterte regime, tensions are mounting between China and the Philippines over the South China Sea. The shift can be attributed in part to the policies of President Ferdinand Romualdez Marcos Jr., who has adopted a more proactive stance against China’s aggressive maneuvers and gray zone tactics in and around Philippines waters. The pivot has brought about a marked warming of US-Philippines relations; for example, the two countries hammered out an agreement to expand US military bases in the Philippines by four in 2023, including in the highly strategic Cagayan province south of Taiwan. Now options like regular US-Philippine joint patrols in the South China Sea are increasingly being considered, suggesting new tactical possibilities for deterrence, but also new ways to trigger unintended escalations.

The Philippines’ South China Sea Transparency Initiative

The perception of worsening China-Philippines tensions could be amplified by the fact that much of these gray zone tactics and interdictions once took place behind the scenes, unnoticed or unremarked on by Manila during the Duterte years. This changed in May 2024 with the launch of a ‘transparency initiative’ by the Marcos administration, which intended to monitor and expose China’s aggressive actions near the Second Thomas Shoal (Ayungin in the Philippines) and elsewhere. As others have pointed out, this is not the first time that the Philippines has tried to name and shame Beijing for its actions in the South China Sea. But the initiative is a clear departure from Manila’s recent passivity, and it lays the diplomatic groundwork for increased support from the United States, Australia, and Japan – all of which fall in the Western camp – if not regional allies in ASEAN.

Manila is launching its own foray in a wider information war with the transparency initiative, evident in a recent incident involving a 60 Minutes crew and other journalists. The crew was invited to observe patrols on a Philippine Coast Guard vessel by the Philippines government, and filmed aggressive ramming maneuvers by the Chinese Coast Guard in the waters near the Sabina Shoal in September. Yet before they had even returned to port, China had already disseminated its own narrative of the clash, identifying the Philippines Coast Guard as the aggressor and the 60 Minutes crew as Western propagandists, complete with pictures.

Where the China narrative may have gone unchallenged before, the transparency initiative offers the possibility of an alternative interpretation; however, this doesn’t mean that Manila’s version is reaching and/or convincing the audiences it wants to target.

China Changes Tack at the Second Thomas Shoal

The transparency initiative has failed to defuse tensions at the Second Thomas Shoal. In fact, research from the Asia Maritime Transparency Initiative illustrates a spike in the presence of Chinese vessels from mid-2023, mainly on the back of increased involvement from the People’s Armed Forces Maritime Militia (PAFMM). The researchers also note that PAFMM, Coast Guard, and PLA Navy vessels have been more likely to employ aggressive tactics (ramming, water cannon, boarding) over this span.

The Second Thomas Shoal is the site of the BRP Sierra Madre, a grounded Philippine Navy ship turned impromptu military outpost and sovereignty marker. Tensions at the shoal revolve around Philippine missions to resupply the BRP Sierra Madre and attempts on the Chinese side to interdict new supplies.

Source: Geopolitical Monitor

Συνέχεια ανάγνωσης

Κίνα

PhilStar Global: Πράκτορας της Κίνας ομολόγησε ότι διενεργούσε κατασκοπεία στις Φιλιππίνες

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Κινέζος κατάσκοπος She Zhijiang, που κρατείται επί του παρόντος στην Ταϊλάνδη αντιτίθεται στον επαναπατρισμό στην Κίνα, ισχυρίστηκε σε ένα ντοκιμαντέρ του Al Jazeera ότι ξεκίνησε το κατασκοπευτικό έργο του στις Φιλιππίνες το 2016 ενώ απέφευγε τις κινεζικές αρχές που είχαν διατάξει τη σύλληψή του για παράνομο τζόγο.

Είπε ότι ο στρατηλάτης του υποσχέθηκε να κανονίσει την απόσυρση της ποινικής του υπόθεσης εάν αποδεχόταν τις κατηγορίες.

Στο ντοκιμαντέρ, ισχυρίστηκε ότι συνεργάστηκε με την απολυθείσα δήμαρχο της Μπαμπάν Άλις Γκούο για το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας, την υπηρεσία μυστικής αστυνομίας του κομμουνιστικού κόμματος.

Ο κατάσκοπος ομολόγησε την ιδιότητά του ανάφερει, ότι “η Κίνα δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη. Οι δυο μας αφιερώσαμε κάποτε τη ζωή μας στο υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας. Δείτε τι μου συνέβη», είπε.

Ο πρόεδρος της Γερουσίας Francis Escudero είπε ότι εναπόκειται στα Υπουργεία Δικαιοσύνης (DOJ) και Εξωτερικών Υποθέσεων (DFA) να συντονιστούν με τις αρχές της Ταϊλάνδης εάν επιθυμούν να εμβαθύνουν στους ισχυρισμούς που εγείρει ο She κατά της Guo.

Ο Escudero είπε ότι το ντοκιμαντέρ του Al Jazeera με θέμα She θα πρέπει να εξεταστεί από τις αρχές για πιθανή κατάθεση υπόθεσης κατασκοπείας εναντίον της Guo.

Ο πρόεδρος της Γερουσίας είπε ότι υπάρχει ανάγκη οι κυβερνητικές υπηρεσίες των Φιλιππίνων να συντονιστούν με την Ταϊλάνδη όπου κρατείται για φερόμενο παράνομο διαδικτυακό τζόγο.

«Δεν μπορώ να πω αν το ντοκιμαντέρ έχει εμπιστοσύνη. Το πρόβλημα είναι ότι η μαρτυρία του που δόθηκε στην Ταϊλάνδη μπορεί να μην χρησιμοποιηθεί στο δικαστήριο επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αντιπαράθεση εξέτασης. Αυτό εναπόκειται στους εισαγγελείς του DOJ και του DFA να το καθορίσουν. Είναι μια περίπλοκη διαδικασία», είπε ο Escudero σε συνέντευξη στο dwIZ το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου.

«Σε κάθε περίπτωση, το περιστατικό θα μπορούσε να εμπίπτει στις διατάξεις της κατασκοπείας, η οποία είναι κατασκοπεία για μια χώρα ακόμη και χωρίς πόλεμο», πρόσθεσε.

Ο Εσκουντέρο επαίνεσε την έρευνα του Κογκρέσου σχετικά με την Γκούο επειδή χρησιμοποίησε τη δημοσιότητα για τη διάδοση των παράνομων τυχερών παιχνιδιών καθώς και στη συμπαιγνία μεταξύ διεθνών εγκληματικών συνδικάτων και αξιωματούχων της τοπικής κυβέρνησης.

Από την πλευρά του, ο ηγέτης της μειονότητας της Γερουσίας Ακουιλίνο Πιμεντέλ Γ’ είπε, ότι το ντοκιμαντέρ μεταδόθηκε από ένα νόμιμο πρακτορείο ειδήσεων, προειδοποιώντας ότι μπορεί μην τεθεί υπόψιν η μαρτυρία ενός κρατούμενου.

«Ας μην πιστεύουμε εύκολα τα λόγια ενός κρατούμενου. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που ασκούν πίεση σε έναν κρατούμενο μάρτυρα», είπε ο Πίμεντελ σε ξεχωριστή συνέντευξη στο dwIZ.

Εν τω μεταξύ, ο πρώην γερουσιαστής Πινγκ Λάκσον επαίνεσε την τετραμελή επιτροπή της Βουλής που αντιμετώπισε την Γκούο με το ντοκιμαντέρ και την κατηγόρησε για τους υποτιθέμενους δεσμούς της με το κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινδία

Asian Lite: Σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Πεκίνο εκφράζει ολοένα και περισσότερο την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφαλείας

Οι σχέσεις Κίνας-Πακιστάν έχουν μια πτωτική πορεία εν μέσω αυξανόμενων διαφορών για πολλά διμερή ζητήματα. Το Πεκίνο γίνεται ανυπόμονο για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αποπληρώσει τα χρέη και να παρέχει επαρκή ασφάλεια στους Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν. Παρά την εξωτερική χρηματοδότηση από παγκόσμιους θεσμούς και την οικονομική στήριξη της Κίνας, το Πακιστάν δεν κατάφερε να σταθεροποιήσει την οικονομία. Κατά συνέπεια, ο Οικονομικός Διάδρομος της Κίνας-Πακιστάν (CPEC) επιβραδύνεται εν μέσω αναφορών για πολλά έργα που αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις ή πιθανές διακοπές λειτουργίας. Ενώ το Πεκίνο προσπαθεί με κάποιο τρόπο να σώσει το CPEC και άλλα έργα, το Ισλαμαμπάντ ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διμερή συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας, κυρίως κατά της Ινδίας.

Σύμφωνα με αναφορές, το Πακιστάν πιέζει την Κίνα να πραγματοποιήσει ασκήσεις κατά της τρομοκρατίας σε περιοχές κατά μήκος των συνόρων Ινδίας-Πακιστάν. Η Κίνα φέρεται να έχει δείξει απροθυμία στην πρόταση του Πακιστάν, η οποία μπορεί να προκαλέσει άσκοπα εντάσεις με την Ινδία. Αυτό δείχνει ότι το Ισλαμαμπάντ δεν ενδιαφέρεται σοβαρά για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της ασφάλειας των Κινέζων πολιτών στο Πακιστάν, αλλά θέλει να χρησιμοποιήσει διμερείς και πολυμερείς στρατιωτικές ασκήσεις για να προκαλέσει την Ινδία και να κρύψει τις αντιτρομοκρατικές αποτυχίες του.

Από την έναρξη της νέας στρατιωτικής επιχείρησης, Azm-i-Istehkam (Αποφασιστικότητα για σταθερότητα), στις 22 Ιουνίου, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Πακιστάν έχουν αυξηθεί σημαντικά. Σύμφωνα με έκθεση του Πακιστανικού Ινστιτούτου Μελετών Συγκρούσεων και Ασφάλειας (PICSS), τουλάχιστον 254 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 92 πολίτες και 54 μέλη του προσωπικού ασφαλείας, σκοτώθηκαν σε επιθέσεις μαχητών και βομβαρδισμούς τον Αύγουστο, καθιστώντας τον τον πιο θανατηφόρο μήνα για το Πακιστάν τα τελευταία έξι χρόνια. Πιο ανησυχητικό είναι ότι η πλειονότητα αυτών των επιθέσεων σημειώθηκαν στο Βελουχιστάν και στο Χάιμπερ Παχτούνχβα, περιοχές που φιλοξενούν πολλά έργα που χρηματοδοτούνται από την Κίνα. Το Βελουχιστάν σημείωσε απότομη αύξηση της βίας, με τουλάχιστον 125 νεκρούς, μεταξύ των οποίων 80 πολίτες, 22 μέλη του προσωπικού ασφαλείας και 23 μαχητές. Τα τελευταία χρόνια, Κινέζοι υπήκοοι έχουν γίνει συχνά στόχοι φονικών επιθέσεων σε αυτές τις επαρχίες. Στις 26 Μαρτίου, μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στοίχισε τη ζωή σε πέντε Κινέζους μηχανικούς που εργάζονταν στο έργο του φράγματος Dasu στην περιοχή Shangla, στην επαρχία Khyber Pakhtunkhwa.

Έκρηξη λεωφορείου Dasu

Επιπλέον, μόλις μια εβδομάδα πριν από την επίθεση αυτοκτονίας, οι αντάρτες των Μπαλόχ στόχευσαν κινεζικά συμφέροντα εισβάλλοντας στο συγκρότημα Gwadar Port Authority (GPA) και στη ναυτική βάση Turbat κοντά στο λιμάνι Gwadar που διοικείται από την Κίνα, το οποίο είναι βασικό συστατικό του CPEC, στην επαρχία Βελουχιστάν. Αυτά τα περιστατικά ανανέωσαν τις σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια του κινεζικού προσωπικού και έργων στο Πακιστάν. Μόλις δύο ημέρες μετά τη βομβιστική επίθεση στο Dasu, μια κινεζική εταιρεία ανέστειλε τα έργα πολιτικού έργου στο Tarbela 5th Extension Hydropower Project και απέλυσε περισσότερους από 2.000 εργαζομένους για «λόγους ασφαλείας». Το 2021, οι πακιστανικές αρχές είχαν αναθέσει σύμβαση 355 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ στην Power Construction Corporation of China Ltd για έργα. Το φράγμα Tarbela των 1.530 MW είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει την παραγωγή ενέργειας πριν από το 2026.

Οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους έχουν σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν, το οποίο ήδη αντιμετωπίζει μια σοβαρή οικονομική κρίση. Το Πεκίνο εκφράζει όλο και πιο έντονα την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφάλειας. Τον Ιούνιο, ο Κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping προειδοποίησε τον Πακιστανό πρωθυπουργό Shehbaz Sharif ότι ενώ η Κίνα ήταν ανοιχτή στην επέκταση και την αναβάθμιση των οικονομικών δεσμών, το Ισλαμαμπάντ έπρεπε πρώτα να δημιουργήσει ένα «ασφαλές, σταθερό και προβλέψιμο» επιχειρηματικό περιβάλλον για τις κινεζικές εταιρείες και το προσωπικό.

Ομοίως, ο Liu Jianchao, Υπουργός του Τμήματος Διεθνών Συνδέσμων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας – υπεύθυνος για τη διαχείριση των σχέσεων της Κίνας με πολιτικούς οργανισμούς παγκοσμίως – τόνισε το «έλλειμμα εσωτερικής ασφάλειας» του Πακιστάν ως σημαντικό παράγοντα που διαβρώνει την εμπιστοσύνη των Κινέζων επενδυτών. Δήλωσε ότι «οι απειλές για την ασφάλεια είναι οι κύριοι κίνδυνοι για τη συνεργασία της CPEC». Ο Λιου επεσήμανε επίσης τη συνεχιζόμενη πολιτική αστάθεια του Πακιστάν ως βασικό λόγο για τις οικονομικές του αποτυχίες, προτρέποντας τους Πακιστανούς πολιτικούς να ενωθούν και να αντιμετωπίσουν τις περίπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα.

Shehbaz Sharif και Xi Jinping

Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Shehbaz Sharif, επισκέφθηκε την Κίνα από τις 4-8 Ιουνίου με μια μεγάλη υπουργική αντιπροσωπεία, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού του πακιστανικού στρατού, στρατηγό Syed Asim Munir, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αναζωογονήσει τους διμερείς δεσμούς με τον σύμμαχό τους «παντός καιρού». Ήταν η πρώτη εκτεταμένη επίσκεψη του Σαρίφ στην Κίνα αφότου έγινε πρωθυπουργός τον Μάρτιο. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Σαρίφ φέρεται να αναζήτησε νέα δάνεια από το Πεκίνο και ζήτησε περισσότερο χρόνο για την αποπληρωμή των εκκρεμών χρεών. Ωστόσο, δεν πήρε τίποτα ουσιαστικό σε αντάλλαγμα πέρα ​​από ελάχιστα Μνημόνια Συνεννόησης και πολλές προειδοποιήσεις από την κινεζική πλευρά. Τον Αύγουστο, ο Σαρίφ είχε γράψει μια επιστολή στην κινεζική κυβέρνηση ζητώντας επαναπρογραμματισμό του χρέους για το Πακιστάν σε μια προφανή προσπάθεια να εξασφαλίσει την έγκριση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για οικονομική διάσωση 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι τον επόμενο μήνα.

Η Κίνα ανησυχεί όλο και περισσότερο για τις χρηματοοικονομικές επενδύσεις της στο Πακιστάν, φοβούμενη ότι ενδέχεται να μην αποφέρουν θετικές αποδόσεις στο μέλλον. Συγκεκριμένα, το ένα τρίτο του συνολικού εξωτερικού χρέους του Πακιστάν οφείλεται στην Κίνα. Ωστόσο, το Ισλαμαμπάντ φαίνεται πιο επικεντρωμένο στη χρήση πολυμερών και περιφερειακών πλατφορμών όπως τα Ηνωμένα Έθνη ή ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) για να στοχεύσει την Ινδία. Το Πεκίνο απογοητεύεται με τις προσπάθειες του Πακιστάν να το χρησιμοποιήσει ως εργαλείο για την προώθηση της αντι-ινδικής ατζέντας του. Αντί να αντιμετωπίσει τις εικαζόμενες διασυνοριακές τρομοκρατικές επιθέσεις από το Αφγανιστάν και το Ιράν, ο στρατός του Πακιστάν θέλει να διεξάγει περισσότερες αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα σε περιοχές κοντά στα σύνορα με την Ινδία. Οι αναφορές αναφέρουν ότι οι αντάρτες Μπαλόχ και οι Τεχρίκ-ι-Ταλιμπάν βρίσκονται πίσω από πολλές επιθέσεις που στοχεύουν Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν, με ομάδες να έχουν αναφερθεί παρουσία στους δυτικούς γείτονες του Πακιστάν. Ωστόσο, ο στρατός του Πακιστάν εξακολουθεί να διστάζει να πραγματοποιήσει κοινές αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα είτε στο Μπαλουχιστάν είτε στο Khyber Pakhtunkhwa, δείχνοντας τη διπροσωπία του Πακιστάν όσον αφορά την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Παρά τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του Πακιστάν για ενίσχυση της ασφάλειας κατόπιν επανειλημμένου αιτήματος της Κίνας, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας αντιτρομοκρατικής επιχείρησης, η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται, με αυξανόμενες αναταραχές και βία που στοχεύουν βασικά κινεζικά έργα στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Belt and Road. Η συνεχιζόμενη αστάθεια παρουσιάζει άνευ προηγουμένου προκλήσεις για το λιμάνι του Γκουαντάρ, το CPEC και την «παντός καιρού» συνεργασία της Κίνας με το Πακιστάν. Τελικά, η ευθύνη για αυτές τις οπισθοδρομήσεις βαρύνει την ανικανότητα, τη διττή συμπεριφορά του Πακιστάν και τις συνεχείς προσπάθειές του να χρησιμοποιήσει τη σχέση του με την Κίνα εναντίον της Ινδίας.

 

ΠΗΓΗ: Asian Lite

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή