Ακολουθήστε μας

Σενέρ Λεβέντ

Σενέρ Λεβέντ προς τουρκοκυπρίους: Το μόνο που καταφέρατε, είναι να γίνετε αποικία της Τουρκίας

Δημοσιεύτηκε

στις

Υπηκοότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας.  Η ισχυρότερη ασπίδα των Τ/Κ κατά της Τουρκίας

ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ

Θα νομίζατε ότι μόνο εμάς θα σκότωναν, αν θα σκότωναν κάποιους. Εμάς θα γράψουν στις ανεξιχνίαστες δολοφονίες, αν θα γράψουν κάποιους. Διότι εμείς την αποκαλούσαμε «εισβολέα και κατακτητή».

Νομίζατε ότι μόνο σε εμάς ρίχνονται αυτές οι βόμβες. Μόνο σε εμάς καρφώνονται αυτές οι σφαίρες. Μόνο αυτή η εφημερίδα λιθοβολείται. Μόνο σε εμάς καταχωρούνται αυτές οι αγωγές. Διότι εμείς την αποκαλούσαμε «εισβολέα και κατακτητή». Εσείς δεν την αποκαλούσατε. Και ουδέποτε την αποκαλέσατε. Ποτέ δεν δεχτήκατε ότι υπάρχει κατοχή στην πατρίδα μας. Μιλούσατε για «εγγυητικό δικαίωμα». Ουδέποτε θέλατε μία λύση χωρίς εγγυητές.

Θυμώσατε στους Ελληνοκύπριους επειδή ζήτησαν μηδέν στρατό, μηδέν εγγυήσεις. Πάντα σε εκείνους φορτώνατε τη μη λύση. Θυμώσατε επειδή είπαν όχι στο σχέδιο.

Όμως, αν δεν σας συμβαίνουν χειρότερα πράγματα τώρα από τις απελάσεις από την Τουρκία, το οφείλετε και αυτό στο μονάκριβο όχι των Ελληνοκυπρίων. Έτσι, δεν χάσατε και την υπηκοότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τι σημαίνει αυτό; Η ισχυρότερή σας ασπίδα κατά της Τουρκίας. Δεν είστε Τούρκοι πολίτες. Είστε Κύπριοι πολίτες. Τελικά υπάρχει ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος που θα υπερασπιστεί τα δικαιώματά σας τα οποία καταπατούνται σε αυτόν τον κόσμο. Δεν είναι η Ελληνική Διοίκηση της Νότιας Κύπρου. Είναι η Κυπριακή Δημοκρατία.

Θα νομίζατε ότι μόνο εμάς θα σκότωναν, αν θα σκότωναν κάποιους. Εμάς θα γράψουν στις ανεξιχνίαστες δολοφονίες, αν θα γράψουν κάποιους. Διότι εμείς την αποκαλούσαμε «εισβολέα και κατακτητή». Εσείς δεν την αποκαλούσατε. Και επειδή την αποκαλούσαμε εμείς, διαχωρίσατε τη θέση σας από εμάς για να μην γίνει δολοπλοκία εναντίον σας.

Ενώ ένοπλοι άνδρες περίμεναν καραούλι για να μας σκοτώσουν, εσείς ψάχνατε τον λάκκο που είχε η φάβα συζητώντας μεταξύ σας λέγοντας, «γιατί δεν τους σκότωσαν ακόμα». Νιώθατε μεγάλο μίσος και εχθρότητα κατά εκείνων που έλεγαν αυτά που δεν μπορούσατε να λέτε εσείς και έγραφαν αυτά που δεν μπορούσατε να γράφετε εσείς, και κάνατε σχέδια για να κλονίσετε το κύρος τους.

Δεν βγήκατε ποτέ εκτός του πλαισίου που σας χάραξε ο κατακτητής μας. Δεν υπήρχε ελευθερία, όμως νομίσατε ότι υπήρχε. Δεν υπήρχε κράτος, όμως νομίσατε ότι υπήρχε. Όποτε κάνατε έστω και το παραμικρό παράπονο κατά της κυβέρνησης στην Τουρκία, πάντα νιώθατε την ανάγκη να πείτε, «όμως εγώ αγαπώ πολύ την Τουρκία και δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα με τον τουρκικό λαό».

Πάντα φοβόσασταν να γίνετε μπάλωμα στην Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία είναι η ουσιαστική μας δημοκρατία. Όμως, δεν μπορέσατε να γίνετε μπάλωμα ακόμα και στην Τουρκία. Μόνο αποικία της γίνατε. Πάντα κοιτάζατε με περιφρόνηση τους φίλους που άνοιγαν θαρραλέα πανό χωρίς την έγκρισή σας στις διαδηλώσεις που κάνατε. Τους αποκλείσατε και αυτούς. Δεν τους δεχτήκατε και αυτούς ανάμεσά σας. Δεν αγκαλιάσατε κανέναν ο οποίος αποκαλεί την Τουρκία κατακτητή. Δεν σκεφτήκατε καθόλου να σωθείτε από αυτή τη μάντρα στην οποία η αποικιακή διοίκηση δεν άφησε τίποτα που δεν έχει κάνει, πάντα ζητούσατε μιαν καλύτερη, μιαν πιο στρωτή μάντρα. Οι διαδηλώσεις σας μυρίζουν χρήματα. Δεν μυρίζουν ελευθερία.

Νομίζατε ότι δεν θα σας δαγκώσει το δηλητηριώδες φίδι που δαγκώνει τους άλλους. Διότι εσείς δεν την αποκαλέσατε ποτέ κατακτητή. Δεν την κατηγορήσατε για απολύτως καμία τραγωδία που σας συνέβη. Αποδείξατε την προσήλωσή σας με το να μην δέχεστε ανάμεσά σας εκείνους που την αποκαλούσαν κατακτητή και με το να μην τους βγάζετε στις τηλεοράσεις σας. Στη μαύρη λίστα θα ήταν το πολύ πολύ οι όμοιοί μας. Όχι εσείς. Ίσως να μην σας πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι μία μέρα θα φακέλωναν και εσάς. Εκπλήσσεστε επειδή δεν σας επιτρέπουν να μπείτε στην Τουρκία. Τι τους κάνατε; Μήπως όλο σας το φταίξιμο είναι ότι είστε οπαδοί ενός υποψήφιου προέδρου τον οποίο εκείνοι διέγραψαν εδώ; Αν είναι πράγματι έτσι, σημαίνει ότι οι μισοί από αυτήν την κοινότητα είναι στη μαύρη λίστα. Ποιο ήταν το πιο ωραίο σας σύνθημα; «Μη σωπαίνεις! Όσο σωπαίνεις θα έρθει η δική σου σειρά»! Όμως, σωπάσατε. Σωπάσατε ξέροντας ότι θα ερχόταν και η δική σας σειρά! Ύστερα θυμώσατε σε όσους έλεγαν, «φίδι που δεν με πειράζει, ας ζήσει χίλια χρόνια». Γιατί θυμώσατε; Μήπως δεν ήσασταν και εσείς ένας από αυτούς; Σάμπως πειράξατε πολύ εσείς εκείνο το φίδι; Νομίζατε ότι δεν θα σας δαγκώσει ποτέ. Και να που σας δάγκωσε. Πάντα ζητούσατε διαβεβαιώσεις έναντι των Ελληνοκυπρίων. Δεν σας πέρασε καθόλου από το μυαλό να ζητήσετε διαβεβαιώσεις έναντι της Τουρκίας. Θα σας προστάτευε η Τουρκία από τις ελληνοκυπριακές επιθέσεις, έτσι δεν είναι; Ποιος θα σας προστατεύσει έναντι της Τουρκίας;

Αν αυτήν την στιγμή υπάρχει μια φασιστική δικτατορία στην Τουρκία, εδώ υπάρχει μια αποικία αυτής της φασιστικής δικτατορίας. Και εμείς ζούμε 48 χρόνια σε αυτή την αποικία. Κάποιοι από εμάς είναι τέκνα της πατρίδας. Κάποιοι από εμάς είναι κόλακες! Κάποιοι από εμάς είναι πλούσιοι και κάποιοι φτωχοί. Η Επηχώ, Τζιχανγκίρ. Η Κωνσταντινούπολη, Ιστανμπούλ. Εμείς δεν διώξαμε τον κατακτητή από την πατρίδα μας. Τώρα διώχνει εκείνος εμάς από τη δική του πατρίδα. Ουσιαστικά, μας καλεί σε καβγά. Όμως, κανείς δεν βγαίνει στην παλαίστρα…

Πηγή: Πολίτης

Συνέχεια ανάγνωσης

Κύπρος (Εθνική Φρουρά, Κύπρος 1974)

Για να μη μετανιώσετε ξανά

Δημοσιεύτηκε

στις

Αν τραγουδάς συνεχώς λέγοντας δύο κράτη

Γράφει ο Σενέρ Λεβέντ

Αυτά δεν είναι ο λόγος, αλλά πάντα τα αποτελέσματα των όσων έζησες. Όσων έκανες. Όσων δεν έκανες. Όσων δεν μπόρεσες να κάνεις. Δεν έχεις τέσσερις εποχές. Έχεις μόνο μια εποχή. Την εποχή του θέρους. Πάντα μαζεύεις ό,τι έχεις φυτέψει.

Αν έχεις φυτέψει αγγούρια, δεν βλασταίνουν φράουλες.

Αν έχεις σπείρει μελιτζάνες, δεν βλασταίνουν κεράσια. Μην περιμένεις μάταια αγκινάρες από το κολοκύθι που φύτεψες.

Αν τραγουδάς συνεχώς λέγοντας δύο κράτη, μην περιμένεις αυτό να ανέβει στη σκηνή του Μουλέν Ρουζ στο Παρίσι.

Αν τώρα από τη μια σου πλευρά υπάρχει εξαθλίωση. Αν εσύ τρέχεις εκεί για να αγοράσεις φτηνό κρέας και εκείνος τρέχει εδώ για να αγοράσει φτηνή βενζίνη. Αν δεν έχεις απολύτως καμία σοβαρή ένσταση για εκείνους που διατάζουν να πηγαινοέρχεσαι με ταυτότητα από το ένα μισό στο άλλο.

Αν καλοπερνάς σαν να είναι τα πάντα πολύ φυσιολογικά σε αυτό το κομμάτι γης στο οποίο σφιχταγκαλιάζεσαι με στρατιωτικές ασκήσεις.

Και αν δεν αποδίδεις στα ανθρώπινα δικαιώματα τόση αξία όση αποδίδεις σε ένα πολυτελές αυτοκίνητο. Αν σωπαίνεις όταν πρέπει να φωνάξεις. Αν χειροκροτείς όταν πρέπει να βρίζεις. Μην περιμένεις μια άλλη εποχή. Είσαι πάντα στην εποχή του θέρους.

Πάντα θα μαζεύεις τους καρπούς του πόνου. Τι είναι αυτό που με κάνει να σκέφτομαι ότι δεν έχεις καθόλου δικαίωμα να παραπονιέσαι; Εξόργισες ακόμα και τον πιο ανθρωπιστή ποιητή αυτού του κόσμου, τον Ναζίμ, ο οποίος δεν θα μπορούσε ποτέ να σου θυμώσει. Σε αποκάλεσε «το πιο παράξενο πλάσμα του κόσμου». «Είσαι σαν πρόβατο», σου είπε. «Είσαι σαν σκορπιός», σου είπε. Τι άλλο να πει;

«Η καταπίεση αυτή σε αυτό τον κόσμο

Είναι χάρη σε εσένα

Και αν είμαστε πεινασμένοι, κουρασμένοι

Αν είμαστε μέσα στο αίμα

Και αν ακόμα

Λιώνουμε σαν το σταφύλι

Για να δώσουμε το κρασί μας

Το φταίξιμο είναι δικό σου.

Δεν το γυρίζει η γλώσσα μου να το πω, όμως

Το μεγαλύτερο φταίξιμο είναι δικό σου

Αγαπητέ μου αδελφέ».

Αυτά που ζεις δεν είναι ο λόγος, αλλά τα αποτελέσματα. Πώς ήρθες στο σήμερα; Γύρισε και κοίταξε λίγο. Αίμα. Πεσόντες. Σημαίες. «Η Κύπρος είναι και θα μείνει τουρκική». Σε χτύπησαν στο κεφάλι με ένα ρόπαλο διχοτόμησης και δεν μπόρεσες να συνέλθεις εδώ και εβδομήντα χρόνια. Αν έσπειρες αγγούρια, θα φας αγγούρια. Αν φύτεψες αγγούρια μήπως θα βλαστήσουν κεράσια σε αυτό το χωράφι; Πώς δεν μπόρεσες να αντιληφθείς ότι έγινες το χοντρό έντερο του κατακτητή σου. Αν δεν έχεις και γι’ αυτό αντίρρηση, τι να σου πω. Να είσαι προσεχτικός τότε σε αυτό το σταυροδρόμι. Μπορεί να εξέλθει τανκ! Προσοχή στο οδόφραγμα των πυροβολητών. Άκου τον στρατηγό. Μετά θα τιναχτείς στον αέρα…

Λιώσαμε σαν σταφύλι, όμως δεν μπορέσαμε καν να γίνουμε κρασί εδώ. Δίνεις βραβεία αδελφέ; Τι άλλο βραβείο μπορεί να υπάρχει σε αυτό το νησί εκτός από το βραβείο της υποταγής; Το χοντρό έντερο θα σκάσει σε λίγο. Ακόμα και οι γνωστοί καιροσκόποι, πλιατσικολόγοι, λαθρέμποροι και εκείνοι που ξαπλώνουν με τη σημαία δεν θα μπορέσουν να σωθούν από αυτό το τέλμα. Τι είναι αυτό που με κάνει να σκέφτομαι ότι πέθαναν άδικα όλοι όσοι πέθαναν σε αυτή τη χώρα, σε αυτή την κόλαση; Άραγε υπήρχε ανάμεσά τους κάποιος ο οποίος ήθελε να δει τις σημερινές μέρες; Ποιος από αυτούς δεν κοιτάει και βρίζει τις ψυχές των πλιατσικολόγων, οι οποίοι τριγυρίζουν τώρα στο μέρος που σκοτώθηκαν αυτοί; Του λέω να ζήσουμε αδελφικά, να ζήσουμε σαν άνθρωποι, να ζήσουμε σωστά και με κοιτάζει σαν να μην έχει καταλάβει απολύτως τίποτα. «Τι σημαίνει σαν άνθρωποι;» ρωτά. Κοίτα αδελφέ. Μόνο ένας δρόμος υπάρχει για να βρούμε το σωστό σε αυτό το νησί. Ούτε Έλληνας θα είσαι. Ούτε Τούρκος. Ούτε ακόμα και Κύπριος. Θα είσαι άνθρωπος, άνθρωπος. Όποιος δεν μπορεί να το καταφέρει αυτό, δεν μπορεί ποτέ να γράψει σωστά ένα άρθρο εδώ. Δεν μπορεί να αποφασίσει σωστά. Δεν μπορεί να διαχωρίσει εκείνον που έχει δίκαιο και εκείνον που έχει άδικο. Δεν μπορεί να είναι δίκαιος. Ιδού αυτό είναι που έμαθα απ’ όσα έζησα. Δοκιμάστε το. Δεν θα μετανιώσετε ξανά…

Πηγή: Πολίτης

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Σε πιάνει αναγούλα από τη βαρβαρότητα!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Λεβέντ Σενέρ ξεσπεπάζει τα εγκλήματα του τουρκικού στρατού στην Κύπρο

Σε πιάνει αναγούλα! Δεν είναι δυνατόν να τα γράφει αυτά ένας Τουρκοκύπριος και όχι Έλληνας για όσα έγιναν στην Κύπρο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Κύπρος (Εθνική Φρουρά, Κύπρος 1974)

Σενέρ Λεβέντ: Μην ικετεύεις και εσύ για λύση πλέον

Δημοσιεύτηκε

στις

Όσο ικετεύεις, τα πάντα βαίνουν προς το χειρότερο

Γράφει ο Σενέρ Λεβέντ

Για κάποιο λόγο, φέτος η Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης γιορτάστηκε στις 2 Σεπτεμβρίου στην Κύπρο, όχι την 1η Σεπτεμβρίου. Γιατί; Μήπως επειδή οι Κύπριοι δεν θέλουν να σπαταλήσουν την αργία της Κυριακής; Τι ωραία, τι καλά… Όπως γίνεται αντιληπτό, δεν απέμεινε εδώ ο παλιός ενθουσιασμός για ειρήνη. Έσβησε και έφυγε. Άλλωστε, μήπως υπάρχει ειρήνη για να γιορταστεί; Να πάμε να χτυπήσουμε το κεφάλι μας στον τοίχο στην Πράσινη Γραμμή. Να ουρήσει πάνω στο κεφάλι μας από το μπαλκόνι του Λήδρα Πάλας και ένας στρατιώτης της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών που θα του έρθει το κέφι. Κάποτε τους φώναζαν «Ε Τζώνι, κατέβασε το σώβρακο». Η εικόνα μας εδώ και πενήντα χρόνια στη νεκρή ζώνη. Ο χώρος μας. Ο παράδεισός μας, η κόλασή μας. Χθες μαζεύτηκαν εκεί για να γιορτάσουν την Ημέρα της Ειρήνης μερικές εκατοντάδες άτομα. Πενήντα Τουρκοκύπριοι και οι υπόλοιποι Ελληνοκύπριοι. Ένας φίλος κοίταξε γύρω του και είπε: «Του χρόνου να διοργανώσουμε ένα τσάι πάρτι. Το τσάι να είναι στα γνωστά λεπτά ποτήρια!»

Ήταν αναπόφευκτο να σβήσει η φλόγα του αγώνα για ειρήνη που κατέστη επαγγελματική στο νησί μετά την πλήρη ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αναλώσαμε πολύ χρόνο λέγοντας «να ενθαρρύνουμε τους ηγέτες». Κάναμε φιγούρα και αερίζαμε πολύ και λέγοντας «δεν μπορεί να εμποδιστεί η ειρήνη στην Κύπρο». Έσβησε το κερί πλέον φίλε. Όπως δεν απέμεινε ενδιαφέρον για τους παλιούς ακροβάτες που περπατούσαν πάνω σε σχοινί, δεν υπάρχει κανείς πλέον που εκτιμά και τις επιδείξεις ειρήνης που στολίζονται με φωτογραφίες selfies. Ποιος θέλει λύση και ειρήνη εδώ; Μόνο εκείνοι που πόνεσαν το 1974; Εκείνοι που γεμίζουν τις τσέπες με μαύρο χρήμα, αγοράζουν τα πιο πολυτελή αυτοκίνητα στον κόσμο και φτιάχνουν επαύλεις απέναντι στη θάλασσα πάνω σε εδάφη λάφυρα;

Η ελληνοκυπριακή πλευρά ακόμα παραληρεί λέγοντας λύση. Φτάνει μωρέ, φτάνει! Ακόμα δεν μπορέσατε να το καταλάβετε; Η τουρκική πλευρά δεν θέλει λύση και άλλα παρόμοια. Μην ικετεύεις πλέον. Ακόμα δεν το αντιλαμβάνεσαι φαίνεται. Όσο ικετεύεις, τα πάντα βαίνουν προς το χειρότερο. Δεν κερδίζεις τίποτα από αυτό το παρακάλιο. Απαλλάξου πλέον από την άγνοια να φαίνεσαι ως η πλευρά που θέλει λύση. Τι έγινε που φαίνεσαι έτσι; Μήπως σε εκτίμησε κανείς; Ακόμα δεν το κατάλαβες; Όλα τα χρώματα είναι γκρίζα. Ακόμα και εκεί που έχεις δίκαιο, δεν μπορούν να σου πουν έχεις δίκαιο. Επικρατεί η έγνοια τους να μη θίξουν εκείνον που έχει άδικο. Ναι, έχεις δίκαιο. Η πατρίδα σου είναι κάτω από εισβολή και κατοχή. Οι περιουσίες και τα εδάφη σου λεηλατούνται εδώ και πενήντα χρόνια. Και σαν να μην έφτανε αυτό, θέλουν και ίσο κυρίαρχο κράτος. Μήπως υπάρχει κάποιος υπάλληλος των Ηνωμένων Εθνών που τα βλέπει αυτά και συντάσσει μια δίκαιη έκθεση σαν ένας δίκαιος δικαστής; Είναι γκρίζο το χρώμα της ζυγαριάς της δικαιοσύνης. Η ζυγαριά του θύματος δεν ζυγίζει τον κατακτητή!

Σώπα πλέον. Μην ικετεύεις. Άσε να κυλήσει μόνο του αυτό το ποτάμι. Αυτός που έχει δίκαιο δεν φωνάζει τόσο και δεν ικετεύει τόσο. Όσο εσύ ικετεύεις, η άλλη πλευρά δυναμώνει. Κάνει νάζια. Ζητά όλο και περισσότερα. Δεν γίνεται μονόπλευρος έρωτας. Για να πω την αλήθεια, μου προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ικετεύεις και παρακαλείς τόσο. Το χρειάζεσαι αυτό; Είσαι η Κυπριακή Δημοκρατία. Ένα αναγνωρισμένο κράτος. Λειτουργούν ρολόι τα λιμάνια σου, τα αεροδρόμιά σου. Έχεις ένα σταθερό νόμισμα. Βρίσκεσαι εντός του διεθνούς δικαίου. Γύρνα και κοίτα λίγο την κατάσταση της άλλης πλευράς. Το δικό μας χάλι. Ένα πειρατικό κράτος. Απομονωμένο από όλο τον κόσμο. Δεν έχει το δικό του νόμισμα! Είναι πρώτο στον κόσμο στον πληθωρισμό. Ο πληθυσμός που μεταφέρεται από το εξωτερικό έλιωσε τον ντόπιο πληθυσμό. Και βρίσκεται κάτω από το μαστίγιο της τυραννικής διοίκησης στην Άγκυρα. Εσύ παίζεις με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Εμείς δεν μπορούμε να παίξουμε ακόμα και με τη Φενέρμπαχτσε.

Κοντολογίς, εσύ αντέχεις, η πειρατική πλευρά δεν μπορεί να αντέξει. Άσε, σώπα πλέον, μη μιλάς για λύση. Δεν είσαι εσύ αυτός που πρέπει να ικετεύει! Μην ανησυχείς, δεν πνίγεσαι εσύ σε αυτό το ποτάμι. Εκείνοι πνίγονται!

Πηγή: Εφημερίδα Πολίτης

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή