Ακολουθήστε μας

Κίνα

Κίνα: Η Ταϊβάν μπορεί να περιμένει. Προτεραιότητα στην ανατολική Ρωσία

Δημοσιεύτηκε

στις

Η Κίνα μπορεί να αφήσει την Ταϊβάν για την Ανατολική Ρωσία

Του Craig Hooper

Με τη λήξη του συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, ο “απόλυτος ηγέτης” της Κίνας Σι Τζινπίνγκ αναδύθηκε πιο ισχυρός από ποτέ. Εξασφαλίζοντας μια τρίτη πενταετή θητεία στην ηγεσία της χώρας, η εναπομείνασα εσωτερική αντιπολίτευση εκδιώχθηκε τελετουργικά από την αίθουσα του συνεδρίου. Η δε ισχυρή βάση του Σι ενέτεινε τις ανησυχίες της Δύσης, που περιμένει ότι η σκληρή προσέγγιση του Κινέζου ηγέτη όσον αφορά τις εδαφικές φιλοδοξίες της Κίνας θα αποκρυσταλλωθεί σύντομα σε μια στρατιωτική σύγκρουση εναντίον της Ταϊβαν, βασικό κρίκο στο στρατηγικής σημασίας “πρώτο νησιωτικό τόξο” του Ειρηνικού.

Η απειλή έχει υπερτιμηθεί. Παρότι οι εκπρόσωποι του Κόμματος υιοθέτησαν μια νέα αντι-ταϊβανέζικη ρητορική στον καταστατικό χάρτη του Κομμουνιστικού Κόμματος, η πραγματική ευκαιρία “εδαφικής κατάληψης” για την Κίνα βρίσκεται στον Βορρά, στη ρωσική Άπω Ανατολή, όπου εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι πολίτες με κινεζικές ρίζες, παγιδευμένοι ουσιαστικά σε μια εξασθενημένη και “κούφια” δικτατορία, εξετάζουν τις επιλογές τους.

Η Ταϊβάν αποτελεί προφανή στόχο για την κινεζική στρατηγική εδαφικής επέκτασης, ωστόσο αποτελεί επίσης και “σκληρό καρύδι”. Αυτοδιοικούμενη από το 1949, η Ταϊβαν θεωρεί τον εαυτό της ανεξάρτητη χώρα, ενώ η Κίνα την αντιμετωπίζει ως επαναστατημένη επαρχία. Από την πλευρά του, ο Κινέζος πρόεδρος Σι περιμένει ότι η επανένωση θα υλοποιηθεί έως το 2049, χρησιμοποιώντας αυτήν την ημερομηνία-στόχο ως ώθηση για την πραγματοποίηση μαζικών στρατιωτικών μεταρρυθμίσεων και τον ταχύ εκσυγχρονισμό της χώρας. Ορισμένοι δυτικοί παρατηρητές φοβούνται ότι η Κίνα, που αντιμετωπίζει δημογραφικά και οικονομικά προβλήματα, έχει επιταχύνει το “χρονοδιάγραμμα” της επανένωσης, και ότι μπορεί να αναλάβει στρατιωτική δράση τα επόμενα χρόνια για την κατάληψη των επαναστατημένων εδαφών.

Κάτι τέτοιο είναι πιθανό. Αλλά εάν οι πρόσφατες προσπάθειες εδαφικής επέκτασης της Κίνας έχει διδάξει κάτι στους παρατηρητές της χώρας, είναι ότι ο επεκτατισμός της Κίνας είναι οπορτουνιστικού τύπου, με τους ηγέτες της να προτιμούν την επέκταση σε περιοχές που βρίσκονται υπό αμφισβήτηση ή υπό χαλαρή κτήση. Αντί να πολεμήσει, η Κίνα αρπάζει. Και καθώς οι δυνάμεις της Ρωσίας “ναρκοβατούν” στην Ουκρανία, το καλύτερο στρατηγικό πλεονέκτημα είναι να πιέσει στον Βορρά, κατά μήκος των άνω των 4.000 χλμ. συνόρων που έχει η Κίνα με τη Ρωσία, αρπάζοντας εδάφη εκεί.

Μια αέναη φιλία… με συνοριακές διαμάχες

Εν όψει της πανωλεθρίας της Ρωσίας στην Ουκρανία, το Πεκίνο και η Μόσχα διακήρυξαν τη μεταξύ τους “χωρίς όρια” φιλία. Αλλά και οι δύο χώρες ξέρουν καλά ότι οι συμφωνίες φιλίας είναι πολύ εύθραυστες. Λιγότερο από δύο δεκαετίες αφότου η Κίνα και η Σοβιετική Ένωση υπέγραψαν την τελευταία τους “συνθήκη φιλίας”, οι δύο χώρες ενεπλάκησαν σε μια σειρά έντονων συνοριακών συμπλοκών. Ο επεκτατισμός των Κινέζων εθνικιστών, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη και ελάχιστα καλυπτόμενη περιφρόνηση της Κίνας για την αδυναμία της Ρωσίας, θα μπορούσε να διαβρώσει την τρέχουσα επαναπροσέγγιση Ρωσίας και Κίνα εν ριπή οφθαλμού.

Τα αίτια για μια σύγκρουση έχουν βαθιές ρίζες. Κίνα και Ρωσία ξιφουλκούν και μάχονται για τα κοινά τους σύνορα επί αιώνες, ενώ η “επίσημη” επίλυση της διαμάχης, ως έχει τώρα, επετεύχθη μόλις το 2008. Στον βωμό μιας αιωνόβιας συνοριακής διαμάχης που προϋπάρχει της επίσημης εμφάνισης των δύο χωρών, η Κίνα θα μπορούσε εύκολα να ανατρέψει τρέχουσες συμφωνίες, απαιτώντας από τη Ρωσία την επιστροφή του Βλαδιβοστόκ καθώς και περίπου 60.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων πρώην κινεζικών εδαφών που κατέχει η Ρωσία από το 1860.

Παρά τις συμφωνίες που επισημαίνουν ότι όλα τα εκκρεμή ζητήματα έχουν διευθετηθεί, η Κίνα διατηρεί όλες τις επεκτατικές επιλογές της ανοικτές. Και εξακολουθεί να υποδαυλίζει αθόρυβα διεκδικητικές τάσεις που σιγοβράζουν. Το Βλαδιβοστόκ, το οποίο αποτελεί τη στρατιωτική και εμπορική πύλη της Ρωσίας στον Ειρηνικό Ωκεανό, η Κίνα συνεχίζει να το αποκαλεί με το παλιό κινεζικό όνομα της πόλης, Haishenwai, ή “κόλπο του αγγουριού”. Η κινεζική δυσαρέσκεια για συμφωνίες αιώνων που εγκαθίδρυσαν τα βόρεια σύνορα της Κίνας παραμένει έκδηλη σε ολόκληρη την κινεζική κοινωνία. Επί χρόνια δε, εικάζεται ότι η μεγάλη δημογραφική ανισορροπία μεταξύ της Κίνας και της ερημωμένης ρωσικής Άπω Ανατολής θα μπορούσε να ενθαρρύνει το Πεκίνο να “πιέσει” προς τον Βορρά.

Τα “θεμέλια” για μια εδαφική διεκδίκηση προς τον βορρά -αν και αδύναμα- σε μια ακόμη μεγαλύτερη περιοχή των εδαφών της ρωσικής Άπω Ανατολής, υπάρχουν. Τα ιστορικά αρχεία της Κίνας καταδεικνύουν ότι οι Κινέζοι εξερευνητές έφτασαν στην Αρκτική κατά τη διάρκεια της Δυναστείας των Τανγκ -αν όχι νωρίτερα-, κάτι που επιτρέπει στην Κίνα να αποδυναμώσει τα νόμιμα εδαφικά δικαιώματα της Ρωσίας. Ακόμη κι αν οι αξιώσεις είναι ενδεχομένως υπερβολικές, αποτελούν τροφή για σκέψη. Η απόκτηση ερείσματος -οποιουδήποτε ερείσματος- στα βόρεια του Αρκτικού Κύκλου επιτρέπει στην Κίνα να εγείρει επισήμως αξιώσεις ως Αρκτική δύναμη.

Η συγκυρία είναι σωστή

Η Κίνα, παγκοσμίως, έχει καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να ελαχιστοποιήσει τις διαφορές μεταξύ της κινεζικής εθνότητας και της κινεζικής εθνικότητας. Καθώς η Άπω Ανατολή της Ρωσίας βυθίζεται σε οικονομική στασιμότητα, παραγκωνισμένη από τη ρωσική ελίτ της Μόσχας, πολλοί πολίτες της Ρωσίας, κινεζικής εθνότητας, θα μπορούσαν να μπουν στον πειρασμό να επαναξετάσουν την πίστη τους στο ρωσικό κράτος. Η αναγκαστική επανεγκατάσταση Ουκρανών στην περιοχή, άλλωστε, θα υποβαθμίσει περαιτέρω την κοινωνική ομοιογένεια της ασιατικής Ρωσίας.

Δημογραφικά, με μόνο δύο ή τρία άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, η τεράστια έκταση της ασιατικής Ρωσίας είναι ουσιαστικά έρημη, έτοιμη για προσάρτηση και εύκολη εγκατάσταση. Όσοι Ρώσοι πολίτες παραμένουν εκεί, μεταναστεύουν, κατευθυνόμενοι δυτικά προς τα πιο ελκυστικά αστικά κέντρα της ευρωπαϊκής Ρωσίας. Σε λίγα χρόνια, απλώς δεν θα έχουν απομείνει και πολλοί Ρώσοι στα ανατολικά εδάφη της χώρας.

Πέρα από τις τεράστιες εκτάσεις ανοικτών εδαφών, η ασιατική Ρωσία είναι πλούσια σε φυσικούς πόρους, ικανή να τροφοδοτήσει την άνοδο της Κίνας τις επόμενες δεκαετίες. Και με την κλιματική αλλαγή, τα αφιλόξενα ανατολικά εδάφη της ασιατικής Ρωσίας μπορούν ακόμη και να ανθίσουν, μετατρέποντάς την στην πηγή “τροφοδοσίας” που χρειάζεται τόσο πολύ η Κίνα.

Με το στρατιωτικό γόητρο της Ρωσίας να έχει καταρρακωθεί, με τον ρωσικό στρατό να περιορίζεται στην “επαιτεία” για την προμήθεια στρατιωτικού υλικού από το Ιράν και μια ετερόκλητη ομάδα πρώην σοβιετικών κρατών, έχουν απομείνει ελάχιστα στο συμβατικό οπλοστάσιο της Ρωσίας για να αποτρέψει την κινεζική στρατιωτική επιθετικότητα. Ευρισκόμενη σε απόγνωση, η Ρωσία θέτει εκ νέου σε λειτουργία τα ίδιου τύπου άρματα μάχης Τ-62 που κατέσχεσε η Κίνα από τις ρωσικές συνοριακές δυνάμεις πριν από περίπου 50 χρόνια. Επιπλέον, για την Κίνα θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να κρύψει την περιφρόνησή της για τον στρατό της Ρωσίας.

Η ασιατική Ρωσία είναι έτοιμη για κατάληψη. Με μια επιδέξια εφαρμογή των προκλήσεων της Γκρίζας Ζώνης, μαζί με μια έξυπνη εκμετάλλευση του αντιρωσικού παγκόσμιου αισθήματος απέναντι στο καθεστώς Πούτιν, η Κίνα θα μπορούσε να αλλάξει “τα του πεδίου” γρήγορα, υπερβαίνοντας την πυρηνική αποτρεπτική δύναμη της Ρωσίας και αφήνοντας την καταρρακωμένη Μόσχα ουσιαστικά χωρίς άλλη επιλογή από την αποδοχή ενός εδαφικού τετελεσμένου γεγονότος. Τα επόμενα χρόνια, με τη Ρωσία σχεδόν άοπλη και ασταθή, ως κράτος-παρίας, η Κίνα θα μπορούσε να διεκδικήσει όλη τη Σιβηρία, από τη μια στιγμή στην άλλη, και κανείς δεν θα ήγειρε και πολλές αντιρρήσεις.

Η Ταϊβάν μπορεί να περιμένει

Η σύγχρονη Κίνα έχει μάθει ότι συχνά μπορεί κανείς να κερδίσει χωρίς να χρειαστεί να παλέψει. Σήμερα, ο απόλυτος ηγέτης της, Σι Τζινπίνγκ, έχει αρκετή δύναμη στα χέρια του για να επιδιώξει προκλητικές εδαφικές διεκδικήσεις. Από την άλλη πλευρά, η Κίνα ούτε χρειάζεται ούτε θέλει μια σύγκρουση η οποία, όπως η Ουκρανία, θα προκαλέσει παγκόσμια αντίσταση. Τα μαθηματικά απλώς δεν βγαίνουν. Η απογύμνωση μιας ετοιμοθάνατης Ρωσίας αποτελεί πολύ πιο αποδοτική “επένδυση” από μια βραχυπρόθεσμη σύρραξη στην Ταϊβάν στην παρούσα φάση.

Η Ρωσία δεν θα είναι ποτέ πιο αδύναμη από ό,τι σήμερα, ενώ από την άλλη τα πράγματα για την Ταϊβαν μπορεί κάλλιστα να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου.

Σίγουρα, μια απειλητική στάση απέναντι στην Ταϊβάν αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο. Η επιθετική αυτή στάση της κυβέρνησης ενώνει την Κίνα, ενώ η συνεχής στρατιωτική κινητικότητα προσφέρει καλή επιχειρησιακή ετοιμότητα στις κινεζικές δυνάμεις. Μια αξιόπιστη κινεζική απειλή προς την Ταϊβάν προσελκύει επίσης δυσανάλογα την προσοχή της Δύσης, αλλοιώνοντας τις προτεραιότητες των δυτικών κρατών και τις στρατιωτικές “επενδύσεις” τους. Στον ανταγωνισμό της Κίνας με τη Δύση, η Ταϊβάν αποτελεί έναν εξαιρετικά χρήσιμο αντιπερισπασμό, τροφοδοτώντας αφενός τις εμμονές της Αμερικής ενώ αποσπά παράλληλα τη στρατηγική εστίαση των ΗΠΑ σε άλλους κρίσιμους τομείς.

Εάν η Κίνα κινηθεί κατά της Ταϊβάν βραχυπρόθεσμα, μια διευρυμένη σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Αλλά, εάν η Κίνα αρπάξει εδάφη στον Βορρά, αποκτά πρόσβαση σε νέους φυσικούς πόρους, νέα αποθέματα, και μπορεί, με τη σειρά της, να καλλιεργήσει το αίσθημα της πληγωμένης χώρας περί “προφανούς πεπρωμένου” με πολύ, πολύ μικρό αντίτιμο. Ο Σι θα μπορούσε ακόμη και να λάβει απρόθυμα κάποιον διεθνή σεβασμό για τη συμβολή του στην απομάκρυνση ενός αδίστακτου Ρώσου ηγέτη από το τιμόνι της χώρας.

Μια κινεζική πίεση για την ανάκτηση της ασιατικής Ρωσίας έχει λογική. Η Ταϊβάν θα φέρει στην Κίνα μόνο διαμάχες, ενώ η εκδίωξη της Ρωσίας από την Ασία ανοίγει πιο προσοδοφόρους δρόμους στο πεινασμένο και με επεκτατικές διαθέσεις κινεζικό κράτος.

Πηγή: Forbes

Συνέχεια ανάγνωσης

Κίνα

Geopolitical Monitor: China-Philippines Tensions Flare in South China Sea

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

After years of relative calm under the pro-China Duterte regime, tensions are mounting between China and the Philippines over the South China Sea. The shift can be attributed in part to the policies of President Ferdinand Romualdez Marcos Jr., who has adopted a more proactive stance against China’s aggressive maneuvers and gray zone tactics in and around Philippines waters. The pivot has brought about a marked warming of US-Philippines relations; for example, the two countries hammered out an agreement to expand US military bases in the Philippines by four in 2023, including in the highly strategic Cagayan province south of Taiwan. Now options like regular US-Philippine joint patrols in the South China Sea are increasingly being considered, suggesting new tactical possibilities for deterrence, but also new ways to trigger unintended escalations.

The Philippines’ South China Sea Transparency Initiative

The perception of worsening China-Philippines tensions could be amplified by the fact that much of these gray zone tactics and interdictions once took place behind the scenes, unnoticed or unremarked on by Manila during the Duterte years. This changed in May 2024 with the launch of a ‘transparency initiative’ by the Marcos administration, which intended to monitor and expose China’s aggressive actions near the Second Thomas Shoal (Ayungin in the Philippines) and elsewhere. As others have pointed out, this is not the first time that the Philippines has tried to name and shame Beijing for its actions in the South China Sea. But the initiative is a clear departure from Manila’s recent passivity, and it lays the diplomatic groundwork for increased support from the United States, Australia, and Japan – all of which fall in the Western camp – if not regional allies in ASEAN.

Manila is launching its own foray in a wider information war with the transparency initiative, evident in a recent incident involving a 60 Minutes crew and other journalists. The crew was invited to observe patrols on a Philippine Coast Guard vessel by the Philippines government, and filmed aggressive ramming maneuvers by the Chinese Coast Guard in the waters near the Sabina Shoal in September. Yet before they had even returned to port, China had already disseminated its own narrative of the clash, identifying the Philippines Coast Guard as the aggressor and the 60 Minutes crew as Western propagandists, complete with pictures.

Where the China narrative may have gone unchallenged before, the transparency initiative offers the possibility of an alternative interpretation; however, this doesn’t mean that Manila’s version is reaching and/or convincing the audiences it wants to target.

China Changes Tack at the Second Thomas Shoal

The transparency initiative has failed to defuse tensions at the Second Thomas Shoal. In fact, research from the Asia Maritime Transparency Initiative illustrates a spike in the presence of Chinese vessels from mid-2023, mainly on the back of increased involvement from the People’s Armed Forces Maritime Militia (PAFMM). The researchers also note that PAFMM, Coast Guard, and PLA Navy vessels have been more likely to employ aggressive tactics (ramming, water cannon, boarding) over this span.

The Second Thomas Shoal is the site of the BRP Sierra Madre, a grounded Philippine Navy ship turned impromptu military outpost and sovereignty marker. Tensions at the shoal revolve around Philippine missions to resupply the BRP Sierra Madre and attempts on the Chinese side to interdict new supplies.

Source: Geopolitical Monitor

Συνέχεια ανάγνωσης

Κίνα

PhilStar Global: Πράκτορας της Κίνας ομολόγησε ότι διενεργούσε κατασκοπεία στις Φιλιππίνες

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Κινέζος κατάσκοπος She Zhijiang, που κρατείται επί του παρόντος στην Ταϊλάνδη αντιτίθεται στον επαναπατρισμό στην Κίνα, ισχυρίστηκε σε ένα ντοκιμαντέρ του Al Jazeera ότι ξεκίνησε το κατασκοπευτικό έργο του στις Φιλιππίνες το 2016 ενώ απέφευγε τις κινεζικές αρχές που είχαν διατάξει τη σύλληψή του για παράνομο τζόγο.

Είπε ότι ο στρατηλάτης του υποσχέθηκε να κανονίσει την απόσυρση της ποινικής του υπόθεσης εάν αποδεχόταν τις κατηγορίες.

Στο ντοκιμαντέρ, ισχυρίστηκε ότι συνεργάστηκε με την απολυθείσα δήμαρχο της Μπαμπάν Άλις Γκούο για το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας, την υπηρεσία μυστικής αστυνομίας του κομμουνιστικού κόμματος.

Ο κατάσκοπος ομολόγησε την ιδιότητά του ανάφερει, ότι “η Κίνα δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη. Οι δυο μας αφιερώσαμε κάποτε τη ζωή μας στο υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας. Δείτε τι μου συνέβη», είπε.

Ο πρόεδρος της Γερουσίας Francis Escudero είπε ότι εναπόκειται στα Υπουργεία Δικαιοσύνης (DOJ) και Εξωτερικών Υποθέσεων (DFA) να συντονιστούν με τις αρχές της Ταϊλάνδης εάν επιθυμούν να εμβαθύνουν στους ισχυρισμούς που εγείρει ο She κατά της Guo.

Ο Escudero είπε ότι το ντοκιμαντέρ του Al Jazeera με θέμα She θα πρέπει να εξεταστεί από τις αρχές για πιθανή κατάθεση υπόθεσης κατασκοπείας εναντίον της Guo.

Ο πρόεδρος της Γερουσίας είπε ότι υπάρχει ανάγκη οι κυβερνητικές υπηρεσίες των Φιλιππίνων να συντονιστούν με την Ταϊλάνδη όπου κρατείται για φερόμενο παράνομο διαδικτυακό τζόγο.

«Δεν μπορώ να πω αν το ντοκιμαντέρ έχει εμπιστοσύνη. Το πρόβλημα είναι ότι η μαρτυρία του που δόθηκε στην Ταϊλάνδη μπορεί να μην χρησιμοποιηθεί στο δικαστήριο επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αντιπαράθεση εξέτασης. Αυτό εναπόκειται στους εισαγγελείς του DOJ και του DFA να το καθορίσουν. Είναι μια περίπλοκη διαδικασία», είπε ο Escudero σε συνέντευξη στο dwIZ το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου.

«Σε κάθε περίπτωση, το περιστατικό θα μπορούσε να εμπίπτει στις διατάξεις της κατασκοπείας, η οποία είναι κατασκοπεία για μια χώρα ακόμη και χωρίς πόλεμο», πρόσθεσε.

Ο Εσκουντέρο επαίνεσε την έρευνα του Κογκρέσου σχετικά με την Γκούο επειδή χρησιμοποίησε τη δημοσιότητα για τη διάδοση των παράνομων τυχερών παιχνιδιών καθώς και στη συμπαιγνία μεταξύ διεθνών εγκληματικών συνδικάτων και αξιωματούχων της τοπικής κυβέρνησης.

Από την πλευρά του, ο ηγέτης της μειονότητας της Γερουσίας Ακουιλίνο Πιμεντέλ Γ’ είπε, ότι το ντοκιμαντέρ μεταδόθηκε από ένα νόμιμο πρακτορείο ειδήσεων, προειδοποιώντας ότι μπορεί μην τεθεί υπόψιν η μαρτυρία ενός κρατούμενου.

«Ας μην πιστεύουμε εύκολα τα λόγια ενός κρατούμενου. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που ασκούν πίεση σε έναν κρατούμενο μάρτυρα», είπε ο Πίμεντελ σε ξεχωριστή συνέντευξη στο dwIZ.

Εν τω μεταξύ, ο πρώην γερουσιαστής Πινγκ Λάκσον επαίνεσε την τετραμελή επιτροπή της Βουλής που αντιμετώπισε την Γκούο με το ντοκιμαντέρ και την κατηγόρησε για τους υποτιθέμενους δεσμούς της με το κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινδία

Asian Lite: Σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Πεκίνο εκφράζει ολοένα και περισσότερο την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφαλείας

Οι σχέσεις Κίνας-Πακιστάν έχουν μια πτωτική πορεία εν μέσω αυξανόμενων διαφορών για πολλά διμερή ζητήματα. Το Πεκίνο γίνεται ανυπόμονο για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αποπληρώσει τα χρέη και να παρέχει επαρκή ασφάλεια στους Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν. Παρά την εξωτερική χρηματοδότηση από παγκόσμιους θεσμούς και την οικονομική στήριξη της Κίνας, το Πακιστάν δεν κατάφερε να σταθεροποιήσει την οικονομία. Κατά συνέπεια, ο Οικονομικός Διάδρομος της Κίνας-Πακιστάν (CPEC) επιβραδύνεται εν μέσω αναφορών για πολλά έργα που αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις ή πιθανές διακοπές λειτουργίας. Ενώ το Πεκίνο προσπαθεί με κάποιο τρόπο να σώσει το CPEC και άλλα έργα, το Ισλαμαμπάντ ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διμερή συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας, κυρίως κατά της Ινδίας.

Σύμφωνα με αναφορές, το Πακιστάν πιέζει την Κίνα να πραγματοποιήσει ασκήσεις κατά της τρομοκρατίας σε περιοχές κατά μήκος των συνόρων Ινδίας-Πακιστάν. Η Κίνα φέρεται να έχει δείξει απροθυμία στην πρόταση του Πακιστάν, η οποία μπορεί να προκαλέσει άσκοπα εντάσεις με την Ινδία. Αυτό δείχνει ότι το Ισλαμαμπάντ δεν ενδιαφέρεται σοβαρά για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της ασφάλειας των Κινέζων πολιτών στο Πακιστάν, αλλά θέλει να χρησιμοποιήσει διμερείς και πολυμερείς στρατιωτικές ασκήσεις για να προκαλέσει την Ινδία και να κρύψει τις αντιτρομοκρατικές αποτυχίες του.

Από την έναρξη της νέας στρατιωτικής επιχείρησης, Azm-i-Istehkam (Αποφασιστικότητα για σταθερότητα), στις 22 Ιουνίου, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Πακιστάν έχουν αυξηθεί σημαντικά. Σύμφωνα με έκθεση του Πακιστανικού Ινστιτούτου Μελετών Συγκρούσεων και Ασφάλειας (PICSS), τουλάχιστον 254 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 92 πολίτες και 54 μέλη του προσωπικού ασφαλείας, σκοτώθηκαν σε επιθέσεις μαχητών και βομβαρδισμούς τον Αύγουστο, καθιστώντας τον τον πιο θανατηφόρο μήνα για το Πακιστάν τα τελευταία έξι χρόνια. Πιο ανησυχητικό είναι ότι η πλειονότητα αυτών των επιθέσεων σημειώθηκαν στο Βελουχιστάν και στο Χάιμπερ Παχτούνχβα, περιοχές που φιλοξενούν πολλά έργα που χρηματοδοτούνται από την Κίνα. Το Βελουχιστάν σημείωσε απότομη αύξηση της βίας, με τουλάχιστον 125 νεκρούς, μεταξύ των οποίων 80 πολίτες, 22 μέλη του προσωπικού ασφαλείας και 23 μαχητές. Τα τελευταία χρόνια, Κινέζοι υπήκοοι έχουν γίνει συχνά στόχοι φονικών επιθέσεων σε αυτές τις επαρχίες. Στις 26 Μαρτίου, μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στοίχισε τη ζωή σε πέντε Κινέζους μηχανικούς που εργάζονταν στο έργο του φράγματος Dasu στην περιοχή Shangla, στην επαρχία Khyber Pakhtunkhwa.

Έκρηξη λεωφορείου Dasu

Επιπλέον, μόλις μια εβδομάδα πριν από την επίθεση αυτοκτονίας, οι αντάρτες των Μπαλόχ στόχευσαν κινεζικά συμφέροντα εισβάλλοντας στο συγκρότημα Gwadar Port Authority (GPA) και στη ναυτική βάση Turbat κοντά στο λιμάνι Gwadar που διοικείται από την Κίνα, το οποίο είναι βασικό συστατικό του CPEC, στην επαρχία Βελουχιστάν. Αυτά τα περιστατικά ανανέωσαν τις σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια του κινεζικού προσωπικού και έργων στο Πακιστάν. Μόλις δύο ημέρες μετά τη βομβιστική επίθεση στο Dasu, μια κινεζική εταιρεία ανέστειλε τα έργα πολιτικού έργου στο Tarbela 5th Extension Hydropower Project και απέλυσε περισσότερους από 2.000 εργαζομένους για «λόγους ασφαλείας». Το 2021, οι πακιστανικές αρχές είχαν αναθέσει σύμβαση 355 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ στην Power Construction Corporation of China Ltd για έργα. Το φράγμα Tarbela των 1.530 MW είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει την παραγωγή ενέργειας πριν από το 2026.

Οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους έχουν σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν, το οποίο ήδη αντιμετωπίζει μια σοβαρή οικονομική κρίση. Το Πεκίνο εκφράζει όλο και πιο έντονα την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφάλειας. Τον Ιούνιο, ο Κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping προειδοποίησε τον Πακιστανό πρωθυπουργό Shehbaz Sharif ότι ενώ η Κίνα ήταν ανοιχτή στην επέκταση και την αναβάθμιση των οικονομικών δεσμών, το Ισλαμαμπάντ έπρεπε πρώτα να δημιουργήσει ένα «ασφαλές, σταθερό και προβλέψιμο» επιχειρηματικό περιβάλλον για τις κινεζικές εταιρείες και το προσωπικό.

Ομοίως, ο Liu Jianchao, Υπουργός του Τμήματος Διεθνών Συνδέσμων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας – υπεύθυνος για τη διαχείριση των σχέσεων της Κίνας με πολιτικούς οργανισμούς παγκοσμίως – τόνισε το «έλλειμμα εσωτερικής ασφάλειας» του Πακιστάν ως σημαντικό παράγοντα που διαβρώνει την εμπιστοσύνη των Κινέζων επενδυτών. Δήλωσε ότι «οι απειλές για την ασφάλεια είναι οι κύριοι κίνδυνοι για τη συνεργασία της CPEC». Ο Λιου επεσήμανε επίσης τη συνεχιζόμενη πολιτική αστάθεια του Πακιστάν ως βασικό λόγο για τις οικονομικές του αποτυχίες, προτρέποντας τους Πακιστανούς πολιτικούς να ενωθούν και να αντιμετωπίσουν τις περίπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα.

Shehbaz Sharif και Xi Jinping

Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Shehbaz Sharif, επισκέφθηκε την Κίνα από τις 4-8 Ιουνίου με μια μεγάλη υπουργική αντιπροσωπεία, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού του πακιστανικού στρατού, στρατηγό Syed Asim Munir, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αναζωογονήσει τους διμερείς δεσμούς με τον σύμμαχό τους «παντός καιρού». Ήταν η πρώτη εκτεταμένη επίσκεψη του Σαρίφ στην Κίνα αφότου έγινε πρωθυπουργός τον Μάρτιο. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Σαρίφ φέρεται να αναζήτησε νέα δάνεια από το Πεκίνο και ζήτησε περισσότερο χρόνο για την αποπληρωμή των εκκρεμών χρεών. Ωστόσο, δεν πήρε τίποτα ουσιαστικό σε αντάλλαγμα πέρα ​​από ελάχιστα Μνημόνια Συνεννόησης και πολλές προειδοποιήσεις από την κινεζική πλευρά. Τον Αύγουστο, ο Σαρίφ είχε γράψει μια επιστολή στην κινεζική κυβέρνηση ζητώντας επαναπρογραμματισμό του χρέους για το Πακιστάν σε μια προφανή προσπάθεια να εξασφαλίσει την έγκριση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για οικονομική διάσωση 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι τον επόμενο μήνα.

Η Κίνα ανησυχεί όλο και περισσότερο για τις χρηματοοικονομικές επενδύσεις της στο Πακιστάν, φοβούμενη ότι ενδέχεται να μην αποφέρουν θετικές αποδόσεις στο μέλλον. Συγκεκριμένα, το ένα τρίτο του συνολικού εξωτερικού χρέους του Πακιστάν οφείλεται στην Κίνα. Ωστόσο, το Ισλαμαμπάντ φαίνεται πιο επικεντρωμένο στη χρήση πολυμερών και περιφερειακών πλατφορμών όπως τα Ηνωμένα Έθνη ή ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) για να στοχεύσει την Ινδία. Το Πεκίνο απογοητεύεται με τις προσπάθειες του Πακιστάν να το χρησιμοποιήσει ως εργαλείο για την προώθηση της αντι-ινδικής ατζέντας του. Αντί να αντιμετωπίσει τις εικαζόμενες διασυνοριακές τρομοκρατικές επιθέσεις από το Αφγανιστάν και το Ιράν, ο στρατός του Πακιστάν θέλει να διεξάγει περισσότερες αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα σε περιοχές κοντά στα σύνορα με την Ινδία. Οι αναφορές αναφέρουν ότι οι αντάρτες Μπαλόχ και οι Τεχρίκ-ι-Ταλιμπάν βρίσκονται πίσω από πολλές επιθέσεις που στοχεύουν Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν, με ομάδες να έχουν αναφερθεί παρουσία στους δυτικούς γείτονες του Πακιστάν. Ωστόσο, ο στρατός του Πακιστάν εξακολουθεί να διστάζει να πραγματοποιήσει κοινές αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα είτε στο Μπαλουχιστάν είτε στο Khyber Pakhtunkhwa, δείχνοντας τη διπροσωπία του Πακιστάν όσον αφορά την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Παρά τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του Πακιστάν για ενίσχυση της ασφάλειας κατόπιν επανειλημμένου αιτήματος της Κίνας, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας αντιτρομοκρατικής επιχείρησης, η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται, με αυξανόμενες αναταραχές και βία που στοχεύουν βασικά κινεζικά έργα στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Belt and Road. Η συνεχιζόμενη αστάθεια παρουσιάζει άνευ προηγουμένου προκλήσεις για το λιμάνι του Γκουαντάρ, το CPEC και την «παντός καιρού» συνεργασία της Κίνας με το Πακιστάν. Τελικά, η ευθύνη για αυτές τις οπισθοδρομήσεις βαρύνει την ανικανότητα, τη διττή συμπεριφορά του Πακιστάν και τις συνεχείς προσπάθειές του να χρησιμοποιήσει τη σχέση του με την Κίνα εναντίον της Ινδίας.

 

ΠΗΓΗ: Asian Lite

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή