Ακολουθήστε μας

Ευρωπαϊκή Ένωση

40 χώρες εναντίον Ρωσίας και η κρυμμένη αλήθεια

Δημοσιεύτηκε

στις

Πάνω από σαράντα χώρες του πλανήτη (πέραν των 30 κρατών μελών του ΝΑΤΟ, Ιαπωνία, Αυστραλία, Νότια Κορέα, Νέα Ζηλανδία, πέντε υποψήφιες για ένταξη και άλλες που έχουν μετατραπεί σε προτεκτοράτα των ΗΠΑ) διεξάγουν έναν βρόμικο πόλεμο διά αντιπροσώπων εναντίον της Ρωσίας, χωρίς, ωστόσο, να κατορθώσουν να την γονατίσουν ή να υποτάξουν τις δυνάμεις της. Η οικονομία της είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι σε Ευρώπη ή σε ΗΠΑ, ενώ οι χώρες του Τρίτου Κόσμου, οι οποίες λεηλατήθηκαν από τους Αγγλοσάξονες ιμπεριαλιστές και τους «πολιτισμένους» Γάλλους, αποστρέφουν το βλέμμα τους από τα μεγάλα παραμύθια που αραδιάζουν ΗΠΑ, Βρετανία και η «χορωδία» των Βρυξελλών περί σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας άλλων χωρών.

Αυτόν τον «σεβασμό» τον γνώρισαν στο πετσί τους με εκατόμβες νεκρών και στα σκλαβοπάζαρα που για δεκαετίες κατέστρεψαν πολλές γενιές της Μαύρης Ηπείρου.

Το πιο εξοργιστικό δε ανέκδοτο της εβδομάδας είναι η συνάντηση του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν με τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με τον οποίον στο περιθώριο της συνόδου των G20 συζήτησαν το Ουκρανικό. Σύμφωνα με ανακοινωθέν της Γαλλικής Προεδρίας και οι δύο συμφώνησαν πως επιβάλλεται ο σεβασμός της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας των χωρών. Βέβαια ο Γάλλος Πρόεδρος δεν υπέδειξε στον Ερντογάν πως η Τουρκία είναι χώρα εισβολής και κατοχής, αν και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πολύ πρόσφατα τον ενημέρωσε για τις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας και τις προσπάθειες προσάρτησης των κατεχομένων. Μάλιστα κατέθεσε διάφορες προτάσεις προκειμένου το Κυπριακό να βγει από το τέλμα. Ο διπλοπρόσωπος Ερντογάν, ωστόσο, έχει και μούτρα να εμφανίζεται ως προστάτης του Διεθνούς Δικαίου! Αφού τον ανέχονται οι Ευρωπαίοι εταίροι και δήθεν σύμμαχοί μας, γιατί να μην το εκμεταλλεύεται;

Ο πλανήτης ζει πρωτόγνωρες στιγμές και η συμμορία των ληστών που δυνάστευε για αιώνες λαούς και έθνη πνέει τα λοίσθια. Η Νέα Τάξη Πραγμάτων αμφισβητείται όλο και περισσότερο και η αλλαγή δεν θα προέλθει από τους ηγέτες της παρηκμασμένης Δύσης, αλλά από τους λαούς οι οποίοι ξεθαρρεύουν και βγαίνουν στους δρόμους. Όταν η πείνα τσακίζει, κανένας δεν θα ανεχτεί το φίμωτρο. Το σάπιο σύστημα εκεί που σάπιζε προσπαθεί να ξαναγεννηθεί με νέους πολέμους.

Και ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα των βρόμικων πολέμων για την επικυριαρχία των ΗΠΑ και της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Δεν είναι η Ρωσία που ξεκίνησε την κρίση και όλοι το γνωρίζουν, αλλά δεν το ομολογούν.

Οι διεθνολόγοι του… «καφενέ»

Εσχάτως έχει αυξηθεί το είδος των διεθνολόγων αναλυτών και στον τόπο μας, οι οποίοι στριφογυρίζουν στα τηλεοπτικά κανάλια κάνοντας τους ειδήμονες για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Από τα λεγόμενά τους εξάγεται το συμπέρασμα ότι πιπιλίζουν την προπαγάνδα των Βρετανών και χαριεντίζονται εναντίον της Ρωσίας πως είναι ο μεγάλος ηττημένος στον πόλεμο. Τόσα διαβάζουν τόσα λένε, καταπίνοντας αμάσητο τον πολτό της Δυτικής προπαγάνδας.

Δεν ακούσαμε κανέναν από αυτούς τους περισπούδαστους αναλυτές, να αναφέρει τις κρυμμένες αλήθειες που δεν συμφέρει στη Δύση να αποκαλυφθούν. Μπορεί η προπαγάνδα της Δύσης να κυριαρχεί, αλλά οι αλήθειες δεν μπορεί να κρύβονται εσαεί.

Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας όχι μόνο δεν έβλαψαν την ίδια τη χώρα, αλλά οδήγησαν σε τρομακτικές συνέπειες τους πληθυσμούς της Ευρώπης. Την ίδια ώρα που η δυτική προπαγάνδα βομβαρδίζει τη Μόσχα, ΗΠΑ και χώρες της Ε.Ε. (παρά τις κυρώσεις που επέβαλαν) εισάγουν από την πίσω πόρτα ρωσικό πετρέλαιο και άλλα ορυκτά καύσιμα.

Η Σαουδική Αραβία, το νούμερο δύο παραγωγός πετρελαίου παγκοσμίως, εισάγει σημαντικές και αυξανόμενες ποσότητες πετρελαίου από τη Ρωσία.
Το γεγονός αυτό αποδεικνύει πόσο ανούσιες και αντιπαραγωγικές είναι οι κυρώσεις στις πωλήσεις ρωσικού πετρελαίου ειδικά από την κυβέρνηση Μπάιντεν στις ΗΠΑ, που συνέβαλαν ώστε να εκτοξευθεί η τιμή του αργού πετρελαίου στα ύψη.

Ο περιορισμός των πωλήσεων μέσω κυρώσεων σε έναν παραγωγό όπως η Ρωσία δεν σημαίνει ότι το ρωσικό πετρέλαιο παραμένει απούλητο. Βρίσκει άλλους αγοραστές, που πληρώνουν με έκπτωση όσα θα έπαιρνε η Ρωσία χωρίς τις κυρώσεις. Η Σαουδική Αραβία πουλάει το πετρέλαιο που είχε για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε υψηλές τιμές και αγοράζει φθηνότερα το ρωσικό πετρέλαιο, που το χρησιμοποιεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος αρέσκεται να δηλώνει ότι η αύξηση στις τιμές των καυσίμων οφείλεται στην πολιτική του Πούτιν. Αλλά η αλήθεια είναι ότι οφείλεται στις κυρώσεις που επέβαλαν οι ΗΠΑ και παρέσυραν και τις χώρες της Ε.Ε. να «αυτοκτονήσουν», βυθίζοντας τους πληθυσμούς στην ανέχεια και τη στέρηση σημαντικών αγαθών για την επιβίωσή τους.

Ρωσικά πετρελαϊκά προϊόντα εξακολουθούν να φτάνουν στην αμερικανική αγορά, όπως γράφει η Wall Street Journal: Οι έμποροι αναμειγνύουν το αργό των Ουραλίων με άλλου τύπου «μαύρο χρυσό» και στη συνέχεια το διυλίζουν, «εξαφανίζοντας» τη χώρα προέλευσής του, ώστε να αποκομίσουν πολύ μεγάλα κέρδη από το γεγονός ότι η βενζίνη στις ΗΠΑ, μία από τις μεγαλύτερες παραγωγούς πετρελαίου στον κόσμο, έχει ξεπεράσει τα 5 δολάρια το γαλόνι σε αρκετές Πολιτείες. Σύμφωνα με δημοσιεύματα που δεν διαψεύστηκαν, βενζίνη τέτοιου τύπου πωλήθηκε σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ – μεταξύ αυτών στο Νιου Τζέρσεϊ και τη Νέα Υόρκη. Κατά πάσα πιθανότητα, η διύλιση γίνεται στην Ινδία, η οποία αγοράζει… μετά μανίας ρωσικό πετρέλαιο με μεγάλη έκπτωση.

Η Wall Street Journal γράφει για το ινδικό διυλιστήριο Reliance Industries, που αγοράζει… επταπλάσιες ποσότητες ρωσικού αργού σε σχέση με την περίοδο προ του πολέμου!
Εκείνο που πέτυχαν οι Δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας είναι να αυξήσουν δραματικά τη λαθραία διακίνηση του ρωσικού πετρελαίου. Δεν είναι μόνο η Σαουδική Αραβία και η Ινδία που κερδίζουν ως ενδιάμεσοι πωλητές, αλλά και η Τουρκία ως παρακαμπτήρια οδός θησαυρίζει με εξαγωγές του ρωσικού πετρελαίου σε χώρες της Ε.Ε. Ωστόσο, ως «χρήσιμο» μέλος του ΝΑΤΟ κανένας δεν την αγγίζει, μήτε την ενοχλεί.

Ποιος χάνει;

Αυτοί που χάνουν είναι οι καταναλωτές πετρελαίου και καυσίμων στα κράτη που έχουν επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία. Οι κυρώσεις είναι στην πραγματικότητα αντιπαραγωγικές και τιμωρητικές επειδή η Ρωσία σήκωσε το γάντι και είπε όχι στη Νέα Τάξη Πραγμάτων με τα μεγάλα αφεντικά και υπόδουλους λαούς.

Ουκρανία… το μεγαλύτερο πλυντήριο για ξέπλυμα χρήματος

Ο πόλεμος στην Ουκρανία διανύει τον δέκατο μήνα του και δεν φαίνεται στον ορίζοντα μια πιθανότητα τερματισμού.
Παρόλο που οι ΗΠΑ δεν θέλουν να τελειώσει ο πόλεμος και το αρχικό τους σχέδιο ήταν να φθείρουν τη Ρωσία μέσα από μια παρατεταμένη σύγκρουση, ανεξάρτητα από το πόσο καταστρέφεται ο ουκρανικός λαός, τώρα φαίνεται να κάνουν δεύτερες σκέψεις. Η ουκρανική προβοκάτσια με τη ρίψη πυραύλων S-300 σε πολωνικό έδαφος και η υστερία του καθεστώτος Ζελένσκι να εμπλέξει άμεσα το ΝΑΤΟ στον πόλεμο, έχουν προβληματίσει τους Αμερικανούς. Δεν είναι τυχαία που ο Αμερικανός Πρόεδρος έσπευσε πρώτος να αποενοχοποιήσει τη Μόσχα και να «καρφώσει» τις ένοπλες δυνάμεις των Ουκρανών για το συμβάν.

Η Ρωσία δεν κερδίζει απλώς τον πόλεμο…

Όταν 40 και πλέον χώρες πολεμούν κατά της Ρωσίας είναι αυταπόδεικτο πως η Ρωσία δεν είναι ο ηττημένος του πολέμου, αλλά ο κερδισμένος. Κερδίζει τον παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό και οικονομικό πόλεμο που ξεκίνησαν οι ΗΠΑ με τους Ευρωπαίους συμμάχους. Κερδίζει ακόμα και τη συμπάθεια κρατών που ήταν υπόδουλοι Δυτικών χωρών. Γι’ αυτό και η σύνοδος των G-20 απέτυχε την καταδίκη της Ρωσίας.
Τα έσοδα της Ρωσίας από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου βρίσκονται σε ιστορικά υψηλά.
Το ρωσικό ρούβλι είναι πολύ ισχυρότερο σήμερα απ’ ό,τι ήταν όταν ξεκίνησε ο πόλεμος.
Ακόμη και το Bloomberg και οι New York Times αρχίζουν τώρα να παραδέχονται ότι ο πόλεμος είναι μια χαμένη υπόθεση για την Ουκρανία και ότι η αμερικανική οικονομία υποφέρει από τις κυρώσεις.
Δυστυχώς, οι πολιτικοί ηγέτες της Δύσης είναι ανίκανοι να σκεφτούν τις επόμενες κινήσεις τους….

Οι ΗΠΑ έχουν ήδη δεσμεύσει περίπου 56 δισεκατομμύρια δολάρια για να βοηθήσουν την Ουκρανία, η οποία θα αποδειχθεί πολύ κακή επένδυση.
Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Zelensky ζήτησε σε μια διεθνή διάσκεψη βοήθεια 750 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας μετά τον πόλεμο.
Υπάρχουν όμως ορισμένα καυτά ζητήματα… Η Ουκρανία αποτελεί το μεγαλύτερο πλυντήριο για ξέπλυμα χρήματος και μιαν από τις πιο διεφθαρμένες χώρες στον κόσμο…

Όταν ρωτήθηκε ο Zelensky από πού θα βρεθούν τα 750 δισεκατομμύρια δολάρια, είπε ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν περιουσιακά στοιχεία που κατασχέθηκαν από Ρώσους ολιγάρχες.
Μπορεί να υπάρχουν 5 ή 10 δισεκατομμύρια δολάρια σε γιοτ, αρχοντικά, ή καταθέσεις, αλλά όχι 750 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η αλήθεια είναι ότι τα χρήματα αυτά αναμένεται να προέλθουν από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, είτε άμεσα είτε έμμεσα μέσω της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ.
Με άλλα λόγια, θα τα πληρώσουν οι φορολογούμενοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Φυσικά, τα περισσότερα χρήματα θα καταλήξουν στα χέρια διεφθαρμένων Ουκρανών ολιγαρχών. Όπως καταλήγουν στη μαύρη αγορά και αρκετά οπλικά συστήματα που στέλνουν οι Δυτικές χώρες στην Ουκρανία.

Ώς πότε όμως οι λαοί της Ευρώπης θα γεμίζουν με τα υστερήματά τους τούς «Πίθους των Δαναΐδων», που άνοιξαν οι ΗΠΑ;

Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Ευρωπαϊκή Ένωση

ΕΕ: Η χρηματοδότηση ύψους 1,5 δισ. ευρώ για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία, δεν επαρκεί

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/Thomas Peter

Έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου

Δεν ανταποκρίνεται στους στόχους ενίσχυσης της, το πρόγραμμα για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία, ύψους 1,5 δισ. ευρώ, εκτιμά το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΕΣ).

Σε έκθεση που δημοσίευσε σήμερα, το ΕΕΣ ζητά αρτιότερο σχεδιασμό του προγράμματος για την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία (EDIP) και καλύτερη ισορροπία μεταξύ των στόχων πολιτικής, του προτεινόμενου προϋπολογισμού και του χρονοδιαγράμματος. Η διαβούλευση με το ΕΕΣ επί της πρότασης, είναι υποχρεωτική.

Η ΕΕ, αντιμέτωπη με την επανεμφάνιση πολεμικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας στην Ευρώπη, έχει θέσει την άμυνα σε πολύ υψηλή θέση στην ατζέντα της. Η πρόταση EDIP προορίζεται ως το πρώτο βήμα για την εφαρμογή της ευρωπαϊκής βιομηχανικής στρατηγικής στον τομέα της άμυνας.

Στόχος είναι να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας (ΕΒΤΒΑ), ειδικότερα δε να διασφαλιστεί η έγκαιρη διαθεσιμότητα και προμήθεια αμυντικών προϊόντων. Παράλληλα επιδιώκεται η συμβολή στην ανάκαμψη, στην ανασυγκρότηση και στον εκσυγχρονισμό της αμυντικής ικανότητας της Ουκρανίας.

«Η νομοθετική πρόταση της ΕΕ για την ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανικής ετοιμότητάς της, χρήζει αρτιότερου σχεδιασμού. Αναγκαία είναι επίσης η επίτευξη κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ των στόχων πολιτικής, του προτεινόμενου προϋπολογισμού και του σχετικού χρονοδιαγράμματος», δήλωσε ο Marek Opioła, Μέλος του ΕΕΣ και αρμόδιος για τη γνώμη.

Το ΕΕΣ επισημαίνει τον κίνδυνο, το χρηματοδοτικό κονδύλιο που προτείνεται, ύψους 1,5 δισ. ευρώ, να μην ανταποκρίνεται στις φιλοδοξίες του προγράμματος. Τονίζει ότι η Επιτροπή δεν αξιολόγησε το ύψος της ενωσιακής δημοσιονομικής στήριξης που απαιτείται για την υλοποίηση των προτεινόμενων μέσων πολιτικής.

Η στήριξη της Ουκρανίας

Όσον αφορά το μέσο στήριξης της Ουκρανίας, που περιλαμβάνεται στην πρόταση, το ΕΕΣ διαπιστώνει ότι δεν ορίζεται συγκεκριμένο χρηματοδοτικό κονδύλιο. Τα κράτη μέλη συμφώνησαν να χρησιμοποιήσουν τα κέρδη που αποφέρει η επένδυση δεσμευμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων με σκοπό τη στήριξη της Ουκρανίας · ένα ποσοστό των εσόδων θα μπορούσε να διοχετευθεί στην Ουκρανίας. Ωστόσο, το ΕΕΣ εκτιμά ότι η αδυναμία πρόβλεψης, τόσο του ύψους της χρηματοδότησης από τη συγκεκριμένη πηγή, όσο και της διάρκειάς της, ενέχει κινδύνους.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Ευρωπαϊκή Ένωση

Η συνταγή Ντράγκι για να μην βλέπει η ΕΕ με τα κιάλια ΗΠΑ και Κίνα

Δημοσιεύτηκε

στις

Σωτήριες οι προτάσεις Ντράγκι

Το… κοινό μυστικό εκατομμυρίων Ευρωπαίων έβγαλε σε δημόσια θέα ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, παραδίδοντας την ογκώδη –και πολύ σημαντική- έκθεση που του είχαν ζητήσει η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τις ενέργειες που θεωρούνται επείγουσες για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ένα περιβάλλον όπου ήδη η Κίνα και οι ΗΠΑ προηγούνται με διαφορά ασφαλείας.

Ο κ. Ντράγκι επέδειξε την ανάγκη που όλες οι κυβερνήσεις και όλα τα όργανα σχεδιασμού πολιτικών και λήψης απόφασης της ΕΕ ήδη γνώριζαν: Η Ένωση χρειάζεται μαζικές και επείγουσες –πρόσθετες- επενδύσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων για να… πλησιάσει ξανά τις δύο υπερδυνάμεις στην τεχνολογία, την καινοτομία και την έρευνα.

Όπως επισημαίνεται από μεγάλα ευρωπαϊκά πρακτορεία, επί της ουσίας ο Μάριο Ντράγκι προειδοποίησε την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με «υπαρξιακή πρόκληση» αν δεν στραφεί σε μεγάλες επενδύσεις και αν δεν επαναφέρει και δεν εφαρμόσει τον μοχλό ανάπτυξης μέσω «έκδοσης εργαλείων κοινού χρέους», ομολόγων, κλπ.

Ο κ. Ντράγκι παρέδωσε σε λιτή δημόσια τελετή την έκθεσή του στην πρόεδρο της Κομισιόν την περασμένη Δευτέρα. Σε γενικές γραμμές, επισημαίνει –προειδοποιεί- πως η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε οικονομική υστέρηση σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και θα πρέπει να συνεχίσει την κοινή έκδοση χρέους για τη βελτίωση της παραγωγικότητας αλλά και την ενίσχυση της ασφάλειάς της (αμυντικές δαπάνες).

Η Ένωση χρειάζεται κατά τον ίδιο πολύ περισσότερο συντονισμό στη βιομηχανική πολιτική, ταχύτερες αποφάσεις και μαζικές επενδύσεις, αν θέλει να συμβαδίσει στον οικονομικό τομέα με ανταγωνιστές όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα.

Μετά την επιτυχία του ιστορικού σχεδίου ανάκαμψης έπειτα από την πανδημία της Covid, η ΕΕ θα πρέπει «να συνεχίσει την έκδοση εργαλείων κοινού χρέους για την χρηματοδότηση κοινών προγραμμάτων επενδύσεων με στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας και της ασφάλειας της ΕΕ», σημειώνει στην εισαγωγή της 400σέλιδης έκθεσης ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επισημαίνοντας το οικονομικό «χάσμα» που χωρίζει την Ευρώπη από τις ΗΠΑ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται επιπλέον επενδύσεις ύψους 750-800 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως — που αντιστοιχούν στο 5% του ΑΕΠ – , πολύ υψηλότερο του 1%-2% του Σχεδίου Μάρσαλ για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως επισημαίνει το Euronews.

170 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΕ 400 ΣΕΛΙΔΕΣ

«Οι ανάγκες για επενδύσεις είναι τεράστιες», προειδοποίησε ο Μάριο Ντράγκι κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες, παρουσία της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Επιμένοντας ότι υπάρχει ανάγκη «δραστικής αλλαγής» στην ευρωπαϊκή προσέγγιση, παρουσίασε ορισμένες από τις «170 προτάσεις του».

Η ιδέα της έκδοσης κοινού χρέους παραμένει πάντως κόκκινη γραμμή για πολλές χώρες της βόρειας Ευρώπης, με προεξάρχουσα την Γερμανία, που εξακολουθούν να φοβούνται ότι θα υπερχρεωθούν για να καλύψουν τις καθυστερήσεις των χωρών του ευρωπαϊκού νότου. Ήδη, λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης Ντράγκι, ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Κρίστιαν Λίντνερ δήλωσε πως η ΕΕ θα πρέπει να εργαστεί για την κινητοποίηση των αναπτυξιακών δυνάμεων του ιδιωτικού τομέα και όχι για περισσότερο δημόσιο δανεισμό.

“Ωστόσο, ο κοινός δανεισμός της ΕΕ δεν θα λύσει τα διαρθρωτικά προβλήματα”, δήλωσε ο Λίντνερ, προσθέτοντας ότι το κύριο πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη επιδοτήσεων, αλλά η γραφειοκρατία.

Ο Μάριο Ντράγκι αναγνωρίζει ότι αυτό το σχέδιο δεν είναι εφικτό, εκτός «αν συντρέξουν οι πολιτικές και θεσμικές συνθήκες», προσθέτει το Euronews.

Επισημαίνει την ανάγκη κινητοποίησης ιδιωτικών κεφαλαίων για την χρηματοδότηση της καινοτομίας, μέσω της δημιουργίας μίας πραγματικής «Ενωσης αγορών κεφαλαίων».

«Το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα ανά κάτοικο έχει αυξηθεί σχεδόν επί δύο φορές στις Ηνωμένες Πολιτείες σε σχέση με την Ευρώπη από το 2000», προειδοποιεί ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην έκθεση αυτή, τη σύνταξη της οποίας υπενθυμίζουμε ζήτησε η πρόεδρος της Κομισιόν και προφανώς κάπως θα πρέπει να την αξιοποιήσει.

Τα πορίσματα της έκθεσης του Μάριο Ντράγκι προορίζονται να γίνουν πηγή έμπνευσης του έργου της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα πέντε προσεχή χρόνια.

Symbolbild zum Thema EU-Wirtschaft, Konjunkturrückgang, Rezession in der Eurozone

ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΥΦΕΣΗ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πλήττεται από οικονομική στασιμότητα εδώ και ενάμισι χρόνο. Οι επιδόσεις της στην υπέρβαση της κρίσης που προκλήθηκε από την πανδημία ήταν χαμηλότερες σε σχέση με τις ΗΠΑ, όπως συνέβη και με τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.

Η υστέρηση εξηγείται «κυρίως με τη μεγαλύτερη επιβράδυνση της παραγωγικότητας στην Ευρώπη» και αντιπροσωπεύει απειλή για το κοινωνικό της μοντέλο, προειδοποιεί ο Μάριο Ντράγκι.

«Αν η Ευρώπη δεν καταφέρει να γίνει παραγωγικότερη, θα είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε επιλογές. Δεν θα μπορούμε ταυτόχρονα να έχουμε ηγετική θέση στον τομέα των νέων τεχνολογιών, να είμαστε υπόδειγμα κλιματικής υπευθυνότητας και ανεξάρτητος παράγοντας στην διεθνή σκηνή. Δεν θα μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε το κοινωνικό μας μοντέλο. Θα πρέπει να αναθεωρήσουμε προς τα κάτω ορισμένες έως και το σύνολο των φιλοδοξιών μας. Πρόκειται για μία υπαρξιακή πρόκληση».

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΥΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΝΤΡΑΓΚΙ

Οι προτάσεις τις οποίες καταγράφει στην έκθεσή του ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: την τόνωση της καινοτομίας και την κάλυψη του χάσματος που υπάρχει αυτή τη στιγμή με τις ΗΠΑ, τον συνδυασμό της απανθρακοποίησης της οικονομίας με την ανταγωνιστικότητα, και την αύξηση της ασφάλειας και τη μείωση των εξαρτήσεων.

Ειδικά για τη διασύνδεση της ανταγωνιστικότητας με την πράσινη μετάβαση, ο κ. Ντράγκι επεσήμανε πως η αγορά ενέργειας της ΕΕ λειτουργεί βάσει ενός σχεδιασμού (Target Model) από την εποχή όπου στο ενεργειακό μείγμα κυριαρχούσαν το φυσικό αέριο και τα ορυκτά καύσιμα, κάτι που δεν ισχύει σήμερα, ενώ στην αγορά κυριαρχούν εδραιωμένα συμφέροντα, με αποτέλεσμα να μην αξιοποιούνται τα οφέλη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μεταξύ άλλων για μείωση των τιμών ενέργειας.

Τα κύρια ερωτήματα, κατά τον Μάριο Ντράγκι, είναι πώς θα χρηματοδοτηθούν οι τεράστιες επενδύσεις που χρειάζονται και πώς θα μπορέσουν οι 27 να συντονίσουν τις πολιτικές τους.

Όπως σημείωσε ο κ. Ντράγκι, η στρατηγική περιέχει 170 αναλυτικές προτάσεις, οι οποίες είναι αμέσως εφαρμόσιμες χάρη στο προβάδισμα της Ευρώπης όσον αφορά την ποιότητα της εκπαίδευσης, των συστημάτων υγείας και των συστημάτων κοινωνικής ευημερίας.

The flags of China and the European Union waving. International relations and diplomacy.

ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΗΠΑ

Όσον αφορά τους πυλώνες της στρατηγικής που προτείνει, ο κ. Ντράγκι σημείωσε κατ’ αρχήν πως πρέπει να κλείσει το χάσμα στην καινοτομία με τις ΗΠΑ, καθώς η Ευρώπη βρίσκεται σε μια «στατική βιομηχανική δομή» με εταιρίες μεσαίου μεγέθους στους ίδιους τομείς όπως πριν 20 χρόνια, τη στιγμή που οι ΗΠΑ έχουν μεταβεί στην ψηφιακή εποχή.

Υπενθύμισε πως από το 2008, το 30% των εταιριών με αξία πέραν του 1 δις ευρώ εγκατέλειψαν την ΕΕ, με τις πλείστες να πηγαίνουν στις ΗΠΑ. Η αδυναμία στον τομέα της τεχνολογίας, όπως είπε, περιορίζει παράλληλα και την καινοτομία σε παραδοσιακούς τομείς.

Σε σχέση με τον δεύτερο πυλώνα, τον συνδυασμό της ανταγωνιστικότητας με την πράσινη μετάβαση, ο κ. Ντράγκι σημείωσε πως η αγορά ενέργειας της ΕΕ σήμερα «είναι ακόμα σχεδιασμένη για μια εποχή όταν το φυσικό αέριο και τα ορυκτά καύσιμα ήταν τα σημαντικά στοιχεία του ενεργειακού μείγματος».

Το 2020, συνέχισε, το φυσικό αέριο καθόριζε τις τιμές της ενέργειας κατά το 60%, παρά το ότι αποτελούσε μόλις 20% του μείγματος, ενώ στην αγορά κυριαρχούν «εδραιωμένα συμφέροντα» και η ενέργεια αποτελούσε μηχανή εσόδων για τους εθνικούς προϋπολογισμούς.

Το αποτέλεσμα, πρόσθεσε, είναι πως δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα οφέλη των ανανεώσιμων για τους καταναλωτές, και για αυτό «πρέπει να στοχεύσουμε στην αποσύνδεση» ώστε οι πολίτες να δουν τη διαφορά στους λογαριασμούς.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ υπογράμμισε την ανάγκη καθαρών τεχνολογιών και την αύξηση της παροχής πράσινης ενέργειας, κάτι που κάνουν με κίνητρα οι ΗΠΑ, τη στιγμή που η Κίνα ανταγωνίζεται την ΕΕ στην παραγωγή αυτών των τεχνολογιών.

Τρίτον, ο κ. Ντράγκι αναφέρθηκε στον πυλώνα των προτάσεων που αφορούν την αύξηση της ασφάλειας και τη μείωση των των εξαρτήσεων, μεταξύ άλλων μέσω εξωτερικής οικονομικής πολιτικής, συμφωνίες με χώρες κλειδιά και οικοδόμηση των δυνατοτήτων της αμυντικής βιομηχανίας.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Μιλώντας στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου, η κ. Φον ντερ Λάιεν υπογράμμισε πως από τότε που ζήτησε τη συγκεκριμένη έκθεση από τον κ. Ντράγκι, πριν έναν χρόνο, το θέμα της ανταγωνιστικότητας έχει κερδίσει δυναμική στις συζητήσεις των κρατών μελών, με την ίδια να το αναδεικνύει στις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές για τη δεύτερη θητεία της τις οποίες δημοσίευσε τον Ιούλιο ενόψει της έγκρισης της υποψηφιότητας της από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Στην παρέμβασή της, η κ. Φον ντερ Λάιεν εστίασε σε τρεις εισηγήσεις της έκθεσης που θεώρησε σημαντικές: την ανάγκη να προχωρήσουν η ψηφιακή και η πράσινη μετάβαση – καθώς οι βάσεις έχουν μπει – μέσω της στήριξης στη βιομηχανία, την ανάγκη για ενίσχυση των δεξιοτήτων των εργαζομένων που θα παράγουν και θα χειρίζονται νέες τεχνολογίες, και την ανάγκη η ΕΕ να είναι ανθεκτική ώστε να καταστεί ανταγωνιστική εστιάζοντας σε ζητήματα όπως την πρόσβαση σε κρίσιμες πρώτες ύλες, απαραίτητα εξαρτήματα ή διασύνδεση στον τομέα της ενέργειας.

Εξηγώντας τη φιλοσοφία της ογκώδους έκθεσης, ο κ. Ντράγκι σημείωσε πως αν και έχει ειπωθεί πολλές φορές πως η ανάπτυξη στην ΕΕ επιβραδύνεται, έως και πριν δύο χρόνια δεν θα γινόταν η σημερινή συζήτηση. Ωστόσο σήμερα, επεσήμανε, το παγκόσμιο εμπόριο έχει επίσης επιβραδυνθεί, η αγορά της Κίνας είναι λιγότερη ανοιχτή και μάλιστα ανταγωνίζεται την ΕΕ, η Ευρώπη έχει χάσει τη Ρωσία ως κύρια πηγή φτηνής ενέργειας, και πλέον πρέπει να επενδύσει στην άμυνα της για πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στο παρελθόν, σημείωσε, η Ευρώπη μπορούσε να επενδύει στην αύξηση του πληθυσμού, ο οποίος αναμένεται να μειωθεί σταδιακά την επόμενη δεκαετία, τη στιγμή που η παραγωγικότητα παραμένει αδύναμη και οι φιλοδοξίες αυξάνονται, τόσο στον τομέα της κλιματικής αλλαγής όσο και στην άμυνα, παράλληλα με την ανάγκη να διατηρηθεί το μοντέλο κοινωνικής πρόνοιας της ηπείρου.

«Οι επενδύσεις που προϋποθέτουν όλα αυτά είναι τεράστιες» τόνισε, κάνοντας λόγο για ανάγκη αύξησης των επενδύσεων κατά 5% του ΑΕΠ, στα επίπεδα που καταγράφηκαν τελευταία φορά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Η ανάπτυξη, συνέχισε, είναι κρίσιμης σημασίας ώστε η ΕΕ να μπορεί να διασφαλίσει τις ιδρυτικές αξίες της ευημερίας, της ισότητας, της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Τον Μάρτιο του 2024, όταν οι Βρυξέλλες και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και πόλεις συγκλονίζονταν από τον ξεσηκωμό των οργανωμένων γεωργοκτηνοτρόφων, απαιτώντας αλλαγές στις πολιτικές της ΕΕ για την πράσινη μετάβαση και την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαφύλαξη των συμφερόντων των αγροτών έναντι του αθέμιτου ανταγωνισμού που υφίστανται από συναδέλφους τους σε τρίτες χώρες, όπου δεν εφαρμόζονται τα αυστηρά και δαπανηρά κριτήρια καταλληλότητας προϊόντων που επιβάλλονται στην ΕΕ, ο οικονομολόγος Γιάνης Βαρουφάκης είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο στον ευρωπαϊκό Τύπο, το οποίο άγγιζε κάποια από τα θέματα που αγγίζει σήμερα και η έκθεση Ντράγκι.

Ο κ. Βαρουφάκης είχε γράψει μεταξύ άλλων σε εκείνο το άρθρο: «Επί πλέον, υπάρχουν δύο πρόσθετα προβλήματα που αγνοούνται εσκεμμένα. Το ένα είναι η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, που οι Βρυξέλλες διατυμπανίζουν αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν. Παραδείγματος χάριν, στην Ολλανδία το κορυφαίο οικολογικό πρόβλημα είναι τα νιτρικά άλατα που δηλητηριάζουν δεκαετίες τώρα τον υδροφόρο ορίζοντα. Μετά από δεκαετίες που η κυβέρνηση έκανε τα στραβά μάτια, ξάφνου – υπό την πίεση των Βρυξελλών – απαίτησε από τους Ολλανδούς αγρότες να λύσουν το πρόβλημα με δικό τους κόστος, μεταξύ άλλων μέτρων, “θυσιάζοντας” μία στις τρεις αγελάδες.

Ακόμα πιο δυσεπίλυτο είναι το δεύτερο πρόβλημα που προκάλεσε η 15ετής οικονομική ύφεση που ακολούθησε το τραπεζικό Κραχ του 2008. Το αποτέλεσμα των πανευρωπαϊκών πολιτικών λιτότητας, που ήταν η βασική πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης αυτής, ήταν η κατάρρευση των επενδύσεων.

Τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής είναι καταιγιστικά: Η επενδυτική απεργία ευθύνεται για τη σημερινή αποβιομηχάνιση της Γερμανίας και της Βόρειας Ιταλίας ταυτόχρονα.

Ολόκληρο το βιομηχανικό καρτέλ της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης αποδομείται και, έτσι, αδυνατεί να χρηματοδοτεί την Κοινή Αγροτική Πολιτική, όπως είχε συμφωνηθεί με τους τσιφλικάδες του Βορρά από την δεκαετία του ’50.

Παράλληλα, μένει με άδεια τα ταμεία η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, με τα βάρη της να πέφτουν δυσανάλογα στους ώμους των αγροτών και των λαϊκών τάξεων.

Με άλλα λόγια», επισήμανε ο κ. Βαρουφάκης, «για τον ξεσηκωμό ακόμα και των πλουσιότερων Γερμανών και Ολλανδών μεγαλοαγροτών, που για πρώτη φορά συναγωνίζονται τους Έλληνες, Γάλλους και Ισπανούς συναδέλφους τους στις κινητοποιήσεις και στα μπλόκα, ευθύνεται ο ανόητος χειρισμός της αναπόφευκτης κρίσης του ευρώ».

Από το περιοδικό Insider

Συνέχεια ανάγνωσης

Ευρωπαϊκή Ένωση

Χαμενεΐ: «Να εξαφανιστεί από εδώ» η Δύση

Δημοσιεύτηκε

στις

Αλί Χαμενεΐ. Φωτ. Office of the Iranian Supreme Leader/WANA (West Asia News Agency) via REUTERS

Ανέφερε ότι «θρηνεί» για τον θάνατο του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα

Τις «ΗΠΑ και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες» που «ψευδώς υποστηρίζουν ότι φέρνουν ειρήνη και ηρεμία στην περιοχή» κατηγόρησε ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, για τις περιφερειακές εντάσεις στη Μέση Ανατολή, στις πρώτες του δηλώσεις μετά την πυραυλική επίθεση στο Ισραήλ.

Είπε ότι πρέπει να «χαθούν» από την περιοχή, ώστε οι χώρες της περιοχής να ζήσουν ειρηνικά.

Ανέφερε επίσης ότι «θρηνεί» για τον θάνατο του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα, αλλά δεν ανέβαλε το πρόγραμμά του επειδή το πένθος του Ιράν είναι μια «αναζωογονητική και κινητήρια δύναμη».

Η εντολή εκτόξευσης πυραύλων στο Ισραήλ την Τρίτη δόθηκε από τον ανώτατο ηγέτη της χώρας – ο οποίος παραμένει σε ασφαλή τοποθεσία, δήλωσε ανώτερος Ιρανός αξιωματούχος στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters.

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή