Θλίψη ελληνική. Για τις πικρές αλήθειες και τις κατάντιες του Ελληνισμού που και ο ίδιος τις βίωσε, κάποιες αυτοπροσώπως μάλιστα, στη διάρκεια της πολιτικής του δράσης, από τα φοιτητικά του χρόνια ως την παραίτησή του από Υπουργός Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο διατελέσας και πρόεδρος της ΕΔΕΚ και πρόεδρος της Βουλής.

Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ του Ελληνισμού από την επτάχρονη χουντική δικτατορία 1967-1974. Την είχε βιώσει και στην Αθήνα, μαχόμενος κατά της Χούντας, φοιτητής στην κατάληψη της Νομικής Σχολής και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973.

Την έζησε στην πολύ τραγικότερη κατάντια, του προδοτικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974 στην Κύπρο και ως εκφωνητής του αντιστασιακού αυτοσχέδιου Ελεύθερου Ραδιοσταθμού που εξέπεμπε δύο μέρες από την Πάφο, προτού επικρατήσουν και εκεί οι δυνάμεις των πραξικοπηματιών. Την έζησε και ως επίστρατος, έφεδρος στο 356 Τάγμα Πεζικού, κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής 20 Ιουλίου – 16 Αυγούστου 1974.

Ο Γιαννάκης Ομήρου, 30χρονος το 1981 εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής της ΕΔΕΚ, επανεκλεγόμενος κατόπιν για άλλες έξι φορές.

Το 1998 διορίστηκε Υπουργός Άμυνας, επί της δεύτερης προεδρικής θητείας του Γλαύκου Κληρίδη, στην ήδη επιτευχθείσα μέχρι τότε αλματώδη έμπρακτη από το 1994 ανάπτυξη του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος – Κύπρου, το οποίο, για πρώτη φορά από το ολέθριο 1974, όρθωσε την αμυντική στρατιωτική ισχύ του Ελληνισμού στην Κύπρο και ανέβασε στα ύψη το φρόνημα, την εμπιστοσύνη και την αγωνιστικότητα και την πίστη του κυπριακού λαού.

Τότε, ως Υπουργός Άμυνας ο Ομήρου βίωσε προσωπικά, εκ των έσω, στο επίπεδο εξουσίας στην Ελλάδα και στην Κύπρο, διακυβερνητικά και διακρατικά, την επιπρόσθετη κατάντια του Ελληνισμού, την αναπηρία του, στο πολύκροτο ζήτημα των ρωσικών αμυντικών πυραύλων S-300 της Εθνικής Φρουράς που υποχρεώθηκαν να εξοριστούν έκτοτε στην Κρήτη.

Υπήρξε και ο λόγος της παραίτησης του Υπουργού Άμυνας Γιαννάκη Ομήρου, στον δέκατο μόλις μήνα της υπουργικής του θητείας.

Τα καταγράφει στο βιβλίο του σχεδόν επί λέξει, ως οιονεί πρακτικογράφος εν Αθήναις και εν Λευκωσία, λεπτομερώς τα καθέκαστα της κατάντιας μας που φέρει το όνομα S-300.  Κατάντιας του Ελληνισμού επί κυβερνήσεων Σημίτη εκεί και Κληρίδη εδώ.

Αυτή η εξιστόρηση των γεγονότων με τους S-300, από τον άμεσα και προσωπικά ηττημένο και γι’ αυτό παραιτηθέντα τότε Υπουργό Άμυνας της Κύπρου, στο βιβλίο του, μαζί με την αποκάλυψη και σε φωτοαντίγραφο της τετρασέλιδης προσωπικής επιστολής που ο ίδιος είχε λάβει στις κρίσιμες ώρες, από τον μόλις προηγούμενο Αρχηγό της Ε.Φ. ο οποίος είχε πρωτοστατήσει από το 1994 στην έμπρακτη οικοδόμηση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (αείμνηστο πλέον) στρατηγό Νικόλαο Βορβολάκο, δικαιώνουν ενώπιον των αναγνωστών την απόφαση του Ομήρου να εκδώσει σε βιβλίο την προσωπική του ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ.

Και τίποτα άλλο να μην περιείχε το βιβλίο, η πολυτιμότητά του νομίζουμε ότι προβάλλεται απτά στο κεφάλαιο για την υπόθεση των S-300, που είναι το τέταρτο από τα επτά κεφάλαια της συνολικής καταγραφής.

Πολύτιμο διότι: Από τα παθήματά μας, καθήκον έχουμε να παίρνουμε τα αναγκαία μαθήματα. Επειδή ακριβώς ο Ελληνισμός οφείλει, μελετώντας με ψυχρή και γρηγορούσα λογική τις προηγούμενες κατάντιες του, να σχεδιάζει, με διαρκώς προστιθέμενη σοφία και αντιστασιακή αποφασιστικότητα, τα επόμενα ορθότερα βήματά του για το παρόν και το μέλλον.

Για τούτο ευχαριστούμε τον Γιαννάκη Ομήρου για την «ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ» του.