Ακολουθήστε μας

Αλβανία

Η συμφωνία Ελλάδας – Αλβανίας για την ΑΟΖ (2009) που δεν εφαρμόστηκε ποτέ

Δημοσιεύτηκε

στις

Η (ξεχασμένη) απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου για τα Στενά της Κέρκυρας (1949)

– Οι ευθείες γραμμές βάσης που έχει χαράξει η Αλβανία από το 1970
– Οι διαπραγματεύσεις και η συμφωνία για την ΑΟΖ (2009)
– Η προσφυγή του Έντι Ράμα στο αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο και η ακύρωση της συμφωνίας.

Στη συνάντηση που είχε πριν λίγες μέρες στην Αλβανία ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας με τον πρωθυπουργό της γειτονικής χώρας Έντι Ράμα και τον ασκούντα χρέη Υπουργό Εξωτερικών Γκεντ Τσεκάι αποφασίστηκε, όπως είναι γνωστό, η παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η διαφορά Ελλάδας και Αλβανίας για την οριοθέτηση των μεταξύ τους θαλάσσιων ζωνών.

Θα υπάρξουν, όπως φαίνεται πριν την παραπομπή της διαφοράς στη Χάγη, διαπραγματεύσεις μεταξύ Αθήνας και Τιράνων εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος κι αν αυτές οι διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών δεν ευοδωθούν, οι δύο χώρες θα υπογράψουν συνυποσχετικό και θα προσφύγουν στη Χάγη για την επίλυση της διαφοράς.
Το ζήτημα του καθορισμού των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών χρονολογείται από το 1992, όταν η Αλβανία πρότεινε στην Ελλάδα την έναρξη διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, ωστόσο δεν ξεκίνησαν ποτέ συζητήσεις.
Από το 2004, μετά την άνοδο στην εξουσία της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή, η ελληνική πλευρά αυτή τη φορά, επανέφερε το θέμα των διαπραγματεύσεων.

Τα Στενά της Κέρκυρας – Τα γεγονότα 1944-1949

Πριν όμως αναφερθούμε εκτενέστερα στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας – Αλβανίας για τις θαλάσσιες ζώνες τη δεκαετία του 2000, θα ασχοληθούμε μία μάλλον άγνωστη ιστορία του 1946, που διαδραματίστηκε κοντά στην Κέρκυρα και έφτασε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στη συνέχεια.
Σύμφωνα με τους Κρατερό Ιωάννου – Αναστασία Στρατή, στο βιβλίο τους «ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ» , «θαλάσσιο στενό με την γεωγραφική έννοια είναι μία στενή λωρίδα θάλασσας που χωρίζει δύο χερσαία εδάφη και ενώνει δύο ευρύτερες θάλασσες». Η βασική καταγραφή του εθιμικού δικαίου, διαμορφώθηκε με την απόφαση της 9ης Απριλίου 1949 στην υπόθεση των «Στενών της Κέρκυρας». Το 1944 το Πολεμικό Ναυτικό της Μ. Βρετανίας εκκαθάρισε τα στενά της Κέρκυρας από τις νάρκες, που είχαν ποντιστεί εκεί στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 22 Οκτωβρίου 1946 μια βρετανική μοίρα του Βασιλικού Ναυτικού, που πραγματοποιούσε αβλαβή διέλευση στο βόρειο στενό της Κέρκυρας προσέκρουσε σε νάρκες, με αποτέλεσμα να πληγούν δύο αντιτορπιλικά και να υπάρξουν από βρετανικής πλευράς 44 νεκροί και 42 τραυματίες. Η Μ. Βρετανία θεώρησε την Αλβανία, στα χωρικά ύδατα της οποίας έγινε το συμβάν, ως υπεύθυνη. Η διαφορά των δύο χωρών οδηγήθηκε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο με την απόφαση της 9ης Απριλίου 1949, δεν δέχτηκε τον ισχυρισμό της Αλβανίας ότι το Ηνωμένο Βασίλειο παραβίασε την κυριαρχία της με την αποστολή πολεμικών πλοίων στο στενό της Κέρκυρας χωρίς την προηγούμενη άδειά της ,κρίνοντας ότι, εφόσον η διέλευση αυτή είναι αβλαβής, ένα παράκτιο κράτος δεν έχει το δικαίωμα να απαγορεύσει την διέλευση αυτή μέσω των στενών εν καιρώ ειρήνης, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά σε μια διεθνή συνθήκη.
Κρίνοντας δε τον ισχυρισμό της Αλβανίας, ότι τα Στενά της Κέρκυρας είχαν δευτερεύουσα σημασία και ότι χρησιμοποιούνταν μόνο για τοπικές συγκοινωνίες, το Δικαστήριο έκρινε ότι «διεθνή στενά είναι αυτά που χρησιμοποιούνται για την διεθνή ναυσιπλοΐα ανάμεσα σε δύο τμήματα των ανοικτών θαλασσών». Επίσης για να διευκρινίσει την έννοια της χρήσης αποφάνθηκε ότι «το αποφασιστικό κριτήριο είναι μάλλον η γεωγραφική κατάστασή τους να συνδέουν δύο τμήματα των ανοικτών θαλασσών και το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται από τη διεθνή ναυσιπλοΐα». Η απόφαση αυτή θεωρείται πολύ σημαντική, γιατί αποτελεί τη βασική καταγραφή του εθιμικού δικαίου για τα θαλάσσια στενά, όπως αναφέραμε.

Το δικαστήριο της Χάγης επιδίκασε στη Μ. Βρετανία αποζημίωση 843.947 στερλίνες, τις οποίες η Αλβανία για δεκαετίες δεν δεχόταν να πληρώσει. Τελικά το 1996 οι δύο χώρες έλυσαν το θέμα εξωδικαστικά.

Οι αλβανικές «ευθείες γραμμές βάσης»

Η ευθεία γραμμή βάσης αποτελεί μία μέθοδο χάραξης του εσωτερικού ορίου της αιγιαλίτιδας ζώνης , που εφαρμόζεται όταν η φυσική ακτογραμμή παρουσιάζει ορισμένες γεωγραφικές ιδιομορφίες.

aoz-albania-greece-2

Η Αλβανία από το 1970 θέσπισε ευθείες γραμμές βάσης, οι οποίες δεν φαίνεται να επηρεάζουν την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με την Ελλάδα, καθώς αρχίζουν βόρεια του Κόλπου της Αυλώνας. Σύμφωνα με το άρθρο 3 του ν. 8771 / 2001 από το ακρωτήριο του Grames ως το μέσον του στενού της Κέρκυρας, η γραμμή βάσης είναι η φυσική ακτογραμμή. Όμως νότια του Κόλπου της Αυλώνας υπάρχει ασάφεια ως προς τη χάραξη των γραμμών βάσης, που επιτείνεται από την έλλειψη γεωγραφικών συντεταγμένων και απεικόνισής τους σε ναυτικούς χάρτες μεγάλης κλίμακας. Υπάρχουν διαφοροποιήσεις των αλβανικών γραμμών βάσης στη διεθνή βιβλιογραφία. Έτσι φαίνεται ότι χαράσσονται ευθείες γραμμές βάσης και από το ακροατήριο Grames ως το ακρωτήριο των Αγίων Σαράντα, επηρεάζοντας έτσι τη χάραξη της μέσης γραμμής με την Ελλάδα. Στη χάραξη αυτή, η οποία δεν είναι σύμφωνη με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, έχουν διαμαρτυρηθεί οι ΗΠΑ. Ο ν. 8771 / 2001 καταργήθηκε με τον ν. 9861 / 2008, αλλά αργότερα επανήλθαν σε ισχύ οι διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 8771 / 2001.

Οι ελληνοαλβανικές διαπραγματεύσεις για την ΑΟΖ

aoz-albania-greece-3Όπως αναφέραμε παραπάνω, η Ελλάδα το 2004 ζήτησε από την Αλβανία να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών. Όμως η Αλβανία ενθαρρυμένη και από τουρκικές παρασκηνιακές παρεμβάσεις, κωλυσιεργούσε θεωρώντας ότι μπορούσε να καθορίσει μονομερώς τα όρια. Έτσι υπέγραψε συμφωνία με βρετανική εταιρεία για διενέργεια γεωλογικών ερευνών, με σκοπό τον εντοπισμό κοιτασμάτων πετρελαίου σε θαλάσσια περιοχή στον νότο της Αλβανίας, που όμως σε ορισμένα σημεία εισερχόταν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων και θαλασσίων ζωνών.

Στα μέσα του 2006 ανέλαβε την ηγεσία του ελληνικού ΥΠΕΞ η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία έδωσε νέα ώθηση στο όλο θέμα, ενώ ανέθεσε τις διαπραγματεύσεις στον έμπειρο πρέσβη Γ. Σαββαΐδη. Ήταν η εποχή που η Αλβανία ήθελε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και να αναβαθμίσει τις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που έδινε στην Ελλάδα έναν διπλωματικό μοχλό πίεσης. Ωστόσο, υπήρχαν και εμπλοκές στον διάλογο, τόσο πολιτικού όσο και τεχνικού χαρακτήρα.

Όπως γράφει ο τότε Υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Βαληνάκης στο βιβλίο του «Η Ελλάς των Τεσσάρων Θαλασσών»:
«Η καχυποψία υποδαυλιζόταν χωρίς αμφιβολία από την Τουρκία που προσπαθούσε να υπονομεύσει μια συμφωνία που προφανώς θα ενίσχυε τις ελληνικές θέσεις (ήταν βέβαια και οι επικρατούσες στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας) ,ειδικά ως προς τα πλήρη δικαιώματα των νησιών. Παράλληλα επιδίωκε να υπονομεύσει και γενικότερα τις τότε καλές σχέσεις μεταξύ των κυβερνήσεων Κ. Καραμανλή και Σ. Μπερίσα».

Στην τελική φάση των διαπραγματεύσεων, η αλβανική κυβέρνηση συνέχισε να κωλυσιεργεί. Τότε η ελληνική πλευρά συνέδεσε τις διαπραγματεύσεις για την ΑΟΖ με την κύρωση από το ελληνικό Κοινοβούλιο της Συμφωνίας Σταθεροποίησης και Σύνδεσης Ε.Ε. – Αλβανίας (Stabilization and Association Agreement), που διακαώς επιθυμούσαν τα Τίρανα, αλλά η κύρωσή της εκκρεμούσε στην ελληνική Βουλή από καιρό. Μάλιστα, η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν την είχε κυρώσει.

aoz-valinakis

Γιάννης Βαληνάκης

Η κίνηση αυτή απέφερε καρπούς, καθώς οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν. Ο Κώστας Καραμανλής, ταξίδεψε στα Τίρανα, όπου οι Υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Αλβανίας υπέγραψαν «Συμφωνία μεταξύ της Αλβανίας περί οριοθέτησης της Υφαλοκρηπίδας και των υπολοίπων Θαλασσίων Ζωνών που τους ανήκουν βάσει του Διεθνούς Δικαίου» (Agreement entered into between the Hellenic Republic and the Republic of Albania “On the delimination of their respective zones to which they are entitled under International Law”). Επρόκειτο για μια επιτυχία της κυβέρνησης Καραμανλή, όπως παραδέχονται σχεδόν όλοι.

Τι προέβλεπε η συμφωνία Ελλάδας – Αλβανίας για την ΑΟΖ

Στο βιβλίο του στο οποίο αναφερθήκαμε παραπάνω, ο Γιάννης Βαληνάκης, κάνει λόγο για μια «Συμφωνία Πρότυπο», η οποία «για πρώτη φορά καθιέρωνε ένα «σύνορο πολλαπλών χρήσεων» (multi propose boundary), περιλαμβάνοντας έτσι ,τόσο παραδοσιακές ζώνες (χωρικά ύδατα-υφαλοκρηπίδα), όσο και νέες μελλοντικές ζώνες δικαιοδοσίας όπως η Συνορεύουσα Ζώνη και η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη».

Θα αναφερθούμε εδώ στα βασικά σημεία της συμφωνίας.

Η οριοθέτηση έγινε με βάση την «αρχή της ίσης απόστασης, όπως αυτή εκφράζεται από τη μέση γραμμή». Πρόκειται για μία αυστηρή χάραξη της μέσης γραμμής με 150 σημεία, τα οποία υπολογίστηκαν με βάση όλα τα χερσαία και νησιωτικά εδάφη στην υπό οριοθέτηση περιοχή. Το συνολικό μήκος της οριοθετικής γραμμής ήταν 64,4 ν.μ. Πιο σημαντικό για τη χώρα μας, ήταν το γεγονός ότι με τη διμερή αυτή συμφωνία, αναγνωρίζονται πλήρη δικαιώματα (επήρεια) στα νησιά, συμπεριλαμβανομένων αυτών που περιλαμβάνονται από υφάλους. Τη συγκεκριμένη οριοθέτηση επηρέασαν από ελληνικής πλευράς, φυσικά η Κέρκυρα καθώς και οι νησίδες Περιστέρα (ή Τινιόζο ή Καπαρέλλι ή Περιστέρες), που βρίσκεται κοντά στη ΒΑ ακτή της Κέρκυρας και έχει ύψος 30 μ. Στην απογραφή του 1951 είχε 37 κατοίκους, στις επόμενες απογραφές όμως, εμφανίζεται χωρίς κατοίκους. Η οριοθέτηση επηρεάστηκε επίσης από τις νησίδες Ψύλλος και Σέρπα, ως προς τα χωρικά ύδατα, ενώ την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, επηρέασαν η Ερείκουσσα και οι Οθωνοί. Πρόκειται για δύο από τα Διαπόντια νησιά.

Στη Βικιπαίδεια, αναφέρεται ότι πρόκειται για ένα σύμπλεγμα 11 νησιών.

Ο σπουδαίος Γεώργιος Γιαγκάκης όμως, στο «Νησιολόγιο» (σπάνιο βιβλίο του 1995), αναφέρει ότι τα Διαπόντια Νησιά αποτελούνται από 153 νησαία εδάφη! Παρεμπιπτόντως, στο Ιόνιο, αυτό μάλλον το γνωρίζουν ελάχιστοι, υπάρχουν (τουλάχιστον) 949 νησαία εδάφη!

aoz-albania-greece-4

Την ίδια περίπου εποχή (2008), το σχολικό βιβλίο της Γεωγραφίας της Α’ Γυμνασίου, για να «δείξει» τι είναι Αρχιπέλαγος, αναφερόταν στο Όκι-γκουντό της Ιαπωνίας! Προσωπικά, το γνωρίζω και το χρησιμοποιώ στα σταυρόλεξα. Αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία.

Ποιος φωστήρας, αντί να κάνει εκτενή αναφορά στα χιλιάδες ελληνικά νησιά, σκέφτηκε να εντάξει στο περιεχόμενο σχολικού βιβλίου της Α’ Γυμνασίου, το Όκι-γκουντό της Ιαπωνίας; Τελικά, δεν είναι μόνο ο «συνωστισμός στην προκυμαία της Σμύρνης», το πρόβλημα με τα σχολικά βιβλία. Κάποιοι πανεπιστημιακοί και πολιτικοί, βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου, επιεικώς… Επανερχόμαστε όμως στη συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας για την ΑΟΖ. Όσο αφορά την Αλβανία, την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων, επηρέασαν η νήσος Tongo, που βρίσκεται κοντά στην απόληξη του χερσαίου συνόρου μεταξύ των δύο χωρών στη θάλασσα, καθώς και τα Τετρανήσια και η νησίδα Φώκια.

Εδώ μας δημιουργούνται και ορισμένες άλλες απορίες. Η ελληνικότατη νήσος Σάσων, παραχωρήθηκε με νόμο, που ψήφισε η κυβέρνηση Ελευθέριου Βενιζέλου στη Βουλή (!), στις 5 Μαΐου 1914 (δείτε σχετικό άρθρο μας, που προκάλεσε αίσθηση, στις 22/04/2017). Τα ελληνοαλβανικά χερσαία σύνορα, καθορίζονται από το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας(Δεκέμβριος 1913), ενώ με τη γνωστή μας γαλαντομία, το 1924, παραχωρήσαμε στην Αλβανία και 14 χωριά της Μακεδονίας (σχετικό άρθρο στις 14/05/2017).

Όμως τα νησιά Tongo, Τετρανήσια, Φώκια και προφανώς κάποια άλλα, πότε, ποια κυβέρνηση και με ποιες Συνθήκες τα έδωσε στην Αλβανία; Όταν η Σάσων που βρίσκεται στον Κόλπο της Αυλώνας ανήκει στα Επτάνησα, που παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα από τη Μ. Βρετανία το 1864, στα Επτάνησα, ανήκουν προφανώς και τα νησιά που βρίσκονται λίγο βορειότερα της Κέρκυρας. Αλβανικό κράτος, δεν υπήρχε το 1864. Με ποια επίσημα έγγραφα, η Αλβανία κατέχει τα συγκεκριμένα νησιά; Μια απλή, αφελή ερώτηση κάνουμε και περιμένουμε μια απάντηση από το ελληνικό ΥΠΕΞ!

Τέλος, στη Συμφωνία του 2009, για τη χάραξη της μέσης γραμμής μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, λήφθηκε υπόψη εκατέρωθεν η φυσική ακτογραμμή. Κατά τη χάραξη της μέσης γραμμής, υπολογίστηκαν ως «κλειστοί» όλοι οι κόλποι της Κέρκυρας, της Φτελιάς και της Βούρλιας, ενώ δεν συνέβη το ίδιο για την Αλβανία με τον Κόλπο των Αγίων Σαράντα, που βρίσκεται κοντά στην Κέρκυρα.

Έτσι στο άρθρο 1 παρ. 1 της Συμφωνίας, προβλέπεται ότι το θαλάσσιο όριο Ελλάδας-Αλβανίας ορίζεται σύμφωνα με την «αρχή της ίσης απόστασης όπως εκφράζεται από τη μέση γραμμή».

Η ακύρωση της Συμφωνίας

aoz-albania-greece-rama

Έντι Ράμα

Κι ενώ η Συμφωνία ήταν έτοιμη να κυρωθεί πανηγυρικά από τα Κοινοβούλια των δύο χωρών, μετά τις ελληνικές εκλογές που έφεραν στην εξουσία των κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, η αλβανική αντιπολίτευση, επικεφαλής της οποίας ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας Έντι Ράμα, προσέφυγε κατά της Συμφωνίας στο αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο, «παρασύροντας τη χώρα σε μια ωμή παραβίαση της βασικής διεθνούς αρχής pacta sunt servanda (οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται), αλλά και περιφρόνηση των υποχρεώσεών της ως συνδεδεμένης με την Ε.Ε. χώρας», γράφει ο Γ. Βαληνάκης. Οι λόγοι για τους οποίους ζητούσε η αλβανική αντιπολίτευση την ακύρωση της Συμφωνίας, ήταν:

α) Η Συμφωνία πάσχει λόγω πληρεξουσιότητας της αλβανικής αντιπροσωπείας, καθώς τα μέλη της δεν έλαβαν την τυπική άδεια που απαιτείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, βάσει του αλβανικού Συντάγματος και εσωτερικής νομοθεσίας.

β) Δεν είναι επαρκώς προσδιορισμένο το αντικείμενο της Συμφωνίας, καθώς αυτό θα έπρεπε με σαφήνεια να προκύπτει από τον τίτλο της (!).
Ας μας επιτραπεί κι εδώ ένα σχόλιο. Η ακριβής ονομασία της Συμφωνίας στα αγγλικά, την οποία αναφέραμε παραπάνω, δεν περιγράφει στον τίτλο της, το αντικείμενο της; Μήπως τα αγγλικά ορισμένων στη γειτονική χώρα είναι μέτρια;

aoz-albania-greece-5

γ) Κατά την οριοθέτηση, δεν έπρεπε να υιοθετηθεί η αυστηρή χάραξη της μέσης γραμμής, διότι λόγω της ανώμαλης διαμόρφωσης των ακτών η εφαρμογή της συγκεκριμένης μεθόδου οδήγησε σε μη ευνοϊκά αποτελέσματα για την αλβανική πλευρά.

δ) Τέλος, κατά την οριοθέτηση, θα έπρεπε να έχουν υπολογιστεί διαφορετικά τα νησιά οι ύφαλοι ως προς τις οποίες δικαιούνται. Μάλιστα, η αλβανική αντιπολίτευση αμφισβήτησε την επήρεια νησιών όπως η Κέρκυρα (!), οι Οθωνοί, η Ερεικούσσα και το Λαζαρέτο (νησίδα κοντά στην ανατολική ακτή της Κέρκυρας, προφανώς με ύπαρξη σ’ αυτό λοιμοκαθαρτηρίου κατά το παρελθόν).

Έτσι, ο Έντι Ράμα και το κόμμα του, υποστήριξαν ότι δόθηκε στην Ελλάδα περισσότερος θαλάσσιος χώρος απ’ ό,τι της αναλογεί.

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, έκρινε τον Ιανουάριο του 2010 ομόφωνα άκυρη τη Συμφωνία, επικαλούμενο διαδικαστικές και ουσιώδεις παραβάσεις που έρχονταν σε αντίθεση με το Σύνταγμα και τη ΣΔΘ, χωρίς όμως να διευκρινίζει ποιες ήταν αυτές.

Η προσφυγή και η απόφαση αυτή, προήλθαν μετά από έντονες πιέσεις της Τουρκίας στην Αλβανία, με μπροστάρη και καθοδηγητή τον εμπνευστή του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας», απόστρατο ναύαρχο Τζεμ Γκιουρντέζ (σχετικό ρεπορτάζ δημοσιεύθηκε πρόσφατα στα «Νέα»).

Όπως γράφει ο Γ. Βαληνάκης η απόφαση «σε κάθε περίπτωση συνιστά σαφή και απάδουσα αθέτηση διεθνών κανόνων συμπεριφοράς περί υποχρεωτικής τήρησης των συμφωνηθέντων και προκλητική παρασπονδία της αλβανικής πλευράς απέναντι στον Ευρωπαίο γείτονά της, απέναντι του οποίου είχε, και συνεχίζει να έχει, αναλάβει συγκεκριμένες ευρωπαϊκές δεσμεύσεις για συμπεριφορά καλής γειτονίας».

Επίλογος

Έτσι, φτάσαμε στο 2020 και στη διαφαινόμενη παραπομπή του θέματος στη Χάγη. Δυστυχώς, διαχρονικά η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι κατώτερη των περιστάσεων. Στα βόρεια σύνορά μας, βρεθήκαμε με μία «Βόρεια Μακεδονία», που κατοικείται από «Μακεδόνες» που μιλάνε τη «μακεδονική» γλώσσα. Βορειοδυτικά, η Αλβανία πατά σε δύο βάρκες: την Ελλάδα, από την οποία μονίμως παίρνει και την Τουρκία, στην οποία πάντα δίνει. Ανατολικά η Τουρκία, παραβιάζοντας κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου, αμφισβητεί σχεδόν τα πάντα στο Αιγαίο. Και η Ελλάδα, ως άλλος Πτωχοπρόδρομος (ποιητής του 12ου αιώνα), εξιστορεί τα προβλήματά της και εκλιπαρεί βοήθεια από τη Δύση, κινδυνεύοντας να γίνει ο «καρπαζοεισπράκτορας» των Βαλκανίων…

Πηγές: Γιάννης Βαληνάκης, «Η ΕΛΛΑΣ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ 2020
ΚΡΑΤΕΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ – ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΣΤΡΑΤΗ, «ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ», 4Η ΕΚΔΟΣΗ, «ΝΟΜΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ», 2013.
Γεωργίου Κ. Γιαγκάκη, «ΝΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΟΥΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ 1940-1991», Αγκίστρι Σαρωνικού, 1995.

Αναδημοσίευση από το Πρώτο Θέμα
Συνέχεια ανάγνωσης

Αλβανία

Στα χνάρια της Τουρκίας του Ερντογάν! Κράτος μαφία η Αλβανία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

«Το μαφιόζικο κράτος του Έντι Ράμα δεν απειλεί μόνο το μέλλον της Αλβανίας!», αναφέρει αλβανική ανάλυση

Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη πιο συγκλονιστική είναι η σιωπή, ή χειρότερα, η ενεργός συνεργασία της διεθνούς κοινότητας, γράφει σε άρθρο του στα αλβανικά μέσα ενημέρωσης ο Βουντί Τζιμσίτι.

Για περισσότερο από μια δεκαετία, ο Έντι Ράμα βρίσκεται στην κεφαλή της Αλβανίας, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως αρχιτέκτονα του μετασχηματισμού της χώρας, εκσυγχρονιστή, μεταρρυθμιστή, δημιουργό γεφυρών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το κράτος μαφία

Όμως πίσω από αυτή την επιφυλακτική εικόνα, κρύβεται μια ανησυχητική πραγματικότητα που έχει αγνοηθεί ή ελαχιστοποιηθεί συστηματικά από τη διεθνή κοινότητα: η Αλβανία, υπό την ηγεσία του Ράμα, μετατρέπεται σε κράτος μαφίας.

Αυτό που συμβαίνει σε αυτή τη μικρή βαλκανική χώρα δεν είναι μόνο μια εθνική τραγωδία, αλλά ένα διεθνές σκάνδαλο απίστευτων διαστάσεων.

Το σύνολο των παγκόσμιων δυνάμεων, οι δυτικές κυβερνήσεις που θα έπρεπε να θεωρήσουν υπεύθυνη την Αλβανία, επέτρεψαν στην κυριαρχία του Ράμα με διαφθορά και αυταρχισμό να συνεχιστεί χωρίς εμπόδια.

 Η Αλβανία γίνεται γρήγορα μια μελέτη περίπτωσης για την εξομάλυνση του οργανωμένου εγκλήματος, ένα παιχνίδι για την πολιτική ελίτ και τα εγκληματικά δίκτυα που λειτουργούν ατιμώρητα, ενώ οι απλοί πολίτες πληρώνουν το τίμημα.

Απέτυχε η αντιπολίτευση

Ωστόσο, σε αυτή την ιστορία υπάρχει και μια κατηγορία εναντίον των δυνάμεων της αντιπολίτευσης της Αλβανίας, οι οποίες απέτυχαν εντελώς να παρουσιάσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση στο καθεστώς της μαφίας του Ράμα. Οι συνέπειες για το μέλλον της Αλβανίας, και μάλιστα για την ακεραιότητα της δυτικής εξωτερικής πολιτικής, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο σοβαρές.

Η Αλβανία του Έντι Ράμα: Κράτος διαφθοράς και εγκληματικότητας

Υπάρχουν πολλές αποδείξεις για την πτώση της διαφθοράς και της εγκληματικότητας στην Αλβανία.

 Όπως αποκαλύπτεται στα ερευνητικά ρεπορτάζ των «Rai 3», «Report», «Der Spiegel» και «The Washington Post», η Αλβανία υπό την ηγεσία του Ράμα εμπλέκεται βαθιά στο οργανωμένο έγκλημα.

Σύμφωνα με τον Άρμπεν Αχμετάι, τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ράμα, «εγκληματικές ομάδες λαμβάνουν συμβόλαια μέσω μεσαζόντων, ξεπλένουν χρήματα στην Αλβανία μέσω των κατασκευών και συντονίζονται με τον Έντι Ράμα», (Rai, 3 Ιουνίου 2023).

Αυτά τα λόγια πρέπει να σοκάρουν κάθε παρατηρητή, αλλά μετά βίας καταγράφονται στον διεθνή διάλογο για την Αλβανία.

Οι κατηγορίες του Αχμετάι είναι σκληρές. Ισχυρίζεται ότι ο Ράμα συνάντησε τα αφεντικά της μαφίας απευθείας στο κυβερνητικό του γραφείο.

 Αυτές οι συναντήσεις, σύμφωνα με τον Αχμετάι, διευκολύνονται από βασικά πρόσωπα όπως ο Εργκίς Αγκάσι, ένας επιχειρηματίας που συνδέεται με τον τομέα του καπνού και ο γιος ενός πρώην σοσιαλιστή βουλευτή.

Φυσικά, ο Ράμα αρνείται αυτούς τους ισχυρισμούς, αλλά τα στοιχεία είναι δύσκολο να αγνοηθούν.

 Το Report έχει φωτογραφικά στοιχεία της συνάντησης του Ράμα με τον Luftar Hysa, έναν από τους κύριους ξεπλύματος χρήματος για το καρτέλ Sinaloa, μόλις δύο μήνες πριν ο Hysa λάβει άδεια για να ανοίξει ένα καζίνο στην πόλη της Αυλώνας.

Για μια χώρα που επιδιώκει την ένταξη στην ΕΕ, αυτές οι αποκαλύψεις είναι καταστροφικές.

Παρουσιάζουν έναν ηγέτη που όχι μόνο απέτυχε στον αγώνα κατά του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά έχει διευκολύνει ενεργά την ένταξή του στις πολιτικές και οικονομικές δομές της Αλβανίας.

Αυτό είναι ένα μαφιόζικο κράτος, εκτός από το όνομα, όπου οι δημόσιοι θεσμοί είναι υποταγμένοι και η γραμμή μεταξύ κυβέρνησης και οργανωμένου εγκλήματος είναι θολή.

-Το κλειστό μάτι της Διεθνούς Κοινότητας: Υποστήριξη και υποκίνηση της διαφθοράς

Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη πιο συγκλονιστική είναι η σιωπή, ή χειρότερα, η ενεργός συνεργασία της διεθνούς κοινότητας.

Παρά τα συντριπτικά στοιχεία για τους δεσμούς του Ράμα με το οργανωμένο έγκλημα, παγκόσμιες δυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση και μεγάλες δυτικές κυβερνήσεις συνεχίζουν να υποστηρίζουν το καθεστώς του.

 Αυτό εγείρει βαθιά ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα της δυτικής εξωτερικής πολιτικής και τα κίνητρα πίσω από τη συνεχή υποστήριξή τους σε μια κυβέρνηση που έχει γίνει συνώνυμη με την εγκληματικότητα.

Πάρτε για παράδειγμα την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, η οποία στάθηκε στο πλευρό του Ράμα ακόμα και όταν η κατάσταση γίνεται όλο και πιο σοβαρή. Στη διάσκεψη «Fratelli d’Italia» τον Απρίλιο του 2023, η Μελόνι δήλωσε: «Βοηθήστε με να στείλω την αλληλεγγύη μου στον Έντι Ράμα για το λιντσάρισμα που υπέστη μόνο και μόνο επειδή προσπαθούσε να βοηθήσει το έθνος μας», αποκαλώντας «προπαγάνδα» τους ισχυρισμούς για δεσμούς με τη μαφία του Ράμα (Rai 3, Ιουνίου 2023).

Η τυφλή πίστη της Μελόνι στον Ράμα, παρά τα αυξανόμενα στοιχεία, δεν είναι μόνο ανεύθυνη, αλλά και επικίνδυνη.

Αντανακλά μια ευρύτερη τάση μεταξύ των δυτικών ηγετών να δίνουν προτεραιότητα στα βραχυπρόθεσμα γεωπολιτικά κέρδη έναντι της μακροπρόθεσμης δημοκρατικής σταθερότητας.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο υπουργός Εξωτερικών  Άντονι Μπλίνκεν επαίνεσε τις λεγόμενες δικαστικές μεταρρυθμίσεις της Αλβανίας, υποστηρίζοντας ότι “διεφθαρμένοι αξιωματούχοι λογοδοτούν” και ότι “μέλη του οργανωμένου εγκλήματος πηγαίνουν στη φυλακή και χάνουν τα περιουσιακά τους στοιχεία”.

 Αλλά όπως δηλώνει ξεκάθαρα η έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την Αλβανία το 2023, «Διαφθορά υπάρχει σε όλους τους κλάδους και τα επίπεδα της κυβέρνησης» (Der Spiegel, Σεπτέμβριος 2023).

Αυτή η αντίφαση μεταξύ ρητορικής και πραγματικότητας είναι εμβληματική μιας ευρύτερης αποτυχίας στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ιδιαίτερα υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία συνέχισε να ευθυγραμμίζεται με αυταρχικά και διεφθαρμένα καθεστώτα σε όλο τον κόσμο.

Το ερώτημα που πρέπει να κάνουμε είναι:

Γιατί; Γιατί οι παγκόσμιες δυνάμεις, ειδικά η κυβέρνηση Μπάιντεν, επενδύουν τόσο πολύ στην υποστήριξη του Έντι Ράμα;

 Θα μπορούσε να είναι ότι οι ίδιοι οι θεσμοί που υποτίθεται ότι φέρουν ευθύνη στις ξένες κυβερνήσεις είναι σε κίνδυνο;

Όσο περισσότερο εξετάζει κανείς την κατάσταση της Αλβανίας, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να αγνοήσει την ανησυχητική πιθανότητα ακόμη και οι δυτικοί ηγέτες να έχουν απώτερα συμφέροντα να διατηρήσουν το status quo.

Θα μπορούσε η ευθυγράμμιση της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μπάιντεν με διεφθαρμένα καθεστώτα όπως αυτό του Ράμα να αντικατοπτρίζει μια βαθύτερη, πιο βρώμικη μορφή συμπαιγνίας;

 Πρέπει να τεθεί το ερώτημα: Πόσο διεφθαρμένη είναι η ίδια η κυβέρνηση Μπάιντεν;

-Αντιπολίτευση της Αλβανίας: Μια μνημειώδης αποτυχία

Ενώ μπορούμε και πρέπει να επικρίνουμε τη διεθνή κοινότητα για την αποτυχία της να καταστήσει υπεύθυνο τον Ράμα, θα πρέπει επίσης να ρίξουμε μια κριτική ματιά στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης της ίδιας της Αλβανίας.

 Για περισσότερο από μια δεκαετία, η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να οργανωθεί ως μια αξιόπιστη δύναμη που μπορεί να αμφισβητήσει την κατάληψη της εξουσίας από τον Ράμα. Αυτή η αποτυχία δεν είναι απλώς τακτική. είναι ιδεολογική.

Παρά την εκτεταμένη διαφθορά και τον έλεγχο της μαφίας που σημάδεψαν την κυβέρνηση Ράμα, η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να πείσει το εκλογικό σώμα ότι η αλλαγή δεν είναι μόνο απαραίτητη, αλλά και δυνατή.

 Πρόκειται για μια μνημειώδη αποτυχία της φαντασίας και της πολιτικής ηγεσίας.

Η αδυναμία της αντιπολίτευσης να παρουσιάσει ένα συνεκτικό και ελκυστικό όραμα για το μέλλον της Αλβανίας έδωσε στον Ράμα την ευκαιρία να συνεχίσει την κυριαρχία του χωρίς αμφισβήτηση.

Ακόμη και όταν ξέσπασαν διαδηλώσεις, όπως τον Ιούλιο του 2024, όταν οι διαδηλωτές πέταξαν βόμβες μολότοφ στο γραφείο του Ράμα, η αντιπολίτευση παραμένει κατακερματισμένη, χωρίς το οργανωτικό και στρατηγικό βάθος για να αντιμετωπίσει μια σοβαρή πρόκληση.

Αυτή είναι μια σοβαρή δυσπιστία προς τον αλβανικό λαό.

 Σε μια χώρα όπου περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού έχει φύγει από το 1991 και όπου η ανεργία των νέων παραμένει μεταξύ των υψηλότερων στην Ευρώπη, το διακύβευμα δεν θα μπορούσε να είναι υψηλότερο.

Η αντιπολίτευση της Αλβανίας πρέπει να κλιμακωθεί και να παρουσιάσει μια πραγματική εναλλακτική, διαφορετικά κινδυνεύει να στείλει τη χώρα σε ένα μέλλον που ορίζεται από την εγκληματικότητα, τη διαφθορά και την απόγνωση.

-Η ομαλοποίηση ενός μαφιόζικου κράτους

Η πιο ανησυχητική πτυχή της τρέχουσας πορείας της Αλβανίας είναι ο κίνδυνος να εξομαλυνθούν τελικά το οργανωμένο έγκλημα και η διαφθορά, τόσο στα μάτια του αλβανικού λαού όσο και στη διεθνή κοινότητα.

 Εάν ο Έντι Ράμα συνεχίσει να τα καταφέρνει, παρά τα συντριπτικά στοιχεία για τους δεσμούς του με τη μαφία, ποιο μήνυμα στέλνεται στον κόσμο;

Αυτό δείχνει ότι η εγκληματικότητα μπορεί να γίνει αποδεκτή, έστω και αγκαλιασμένη, αρκεί να είναι τυλιγμένη στο πρόσθιο της οικονομικής ανάπτυξης και της διπλωματικής συνεργασίας.

Αυτή η εξομάλυνση του οργανωμένου εγκλήματος δεν είναι απλώς ένα αλβανικό πρόβλημα. είναι παγκόσμιο πρόβλημα.

 Εάν η Αλβανία, υπό την ηγεσία του Ράμα, συνεχίσει σε αυτόν τον δρόμο, κινδυνεύει να αναγνωριστεί διεθνώς όχι ως ζωντανή δημοκρατία ή ως μελλοντικό μέλος της ΕΕ, αλλά ως κράτος μαφίας.

Η συνενοχή της διεθνούς κοινότητας σε αυτή τη διαδικασία δεν είναι μόνο αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής είναι μια ιδεολογική και ηθική καταστροφή.

Pamfleti

ΠΗΓΗ:  ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Βενιαμίν Καρακωστάνογλου: Οι ΗΠΑ κάνουν τα χατίρια των Αλβανών!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Βενιαμίν Καρακωστάνογλου: Τεράστια ανησυχία για όσα συμβαίνουν σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή. Στο ουκρανικό μέτωπο υπάρχουν μηνύματα χρήσης πυρηνικών από πλευράς Μόσχας, ένα σενάριο που μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστες καταστάσεις. Από εκεί και πέρα οι ηγέτες της Ευρώπης και της Δύσης δεν δείχνουν, ότι υπηρετούν την ειρήνη. Το νέο επεισόδιο με Ράμα αφορά την ίδρυση κρατιδίου Μπεκτασίδων στην Αλβανία. Ο Ράμα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ως ηγέτης βαλκανικής χώρας. Έτοιμη για άσκηση βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή η Ελλάδα.

Τόσο η αναγγελία Ράμα από το βήμα του ΟΗΕ για ίδρυση «Βατικανού των Μουσουλμάνων», όσο και η φυλάκιση του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, καθιστούν την Αλβανία μη φιλική χώρα.

Έτοιμη για άσκηση βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή η Ελλάδα.

Τόσο η αναγγελία Ράμα από το βήμα του ΟΗΕ για ίδρυση «Βατικανού των Μουσουλμάνων», όσο και η φυλάκιση του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, καθιστούν την Αλβανία μη φιλική χώρα.

Αυτά μεταξύ άλλων ανέφερε με συνέντευξή του στην ValueNews και την δημοσιογράφο Γιώτα Χατζηθεοδώρου, ο γνωστός Διεθνολόγος και λέκτορας στη Νομική σχολή του ΑΠΘ Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, ερμηνεύοντας τις κινήσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού.

Ειδικότερα:

Σε αδιέξοδο η Διεθνής κοινότητα – ντόμινο αναταράξεων

«Οι προβλέψεις για την Μέση Ανατολή με την ταυτόχρονη εξέλιξη στην Ουκρανία αλλά και στη Γάζα, η οποία τώρα επεκτείνεται και στο Νότιο Λίβανο με τη Χεζμπολάχ, είναι εξαιρετικά δυσοίωνες για την ειρήνη και τη σταθερότητα παγκοσμίως.

Δυστυχώς, η επιλογή της βίας αλλά και άλλες υστερήσεις σε σχέση με την πρόοδο των διπλωματικών διεργασιών που εξελίσσονται επί 10ετιας για το μεσανατολικό αλλά και από το 2011 και 2014 για το ουκρανικό οδήγησαν την κατάσταση στο χείλος της καταστροφής, με ίσως εκατοντάδες νεκρούς τραυματίες και απίστευτες καταστροφές στις υποδομές.

Η Διεθνής οργανωμένη κοινότητα δε θέλησε ή δεν μπόρεσε μέσα από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να οδηγήσει τα προβλήματα, μέσα από την οδό του Διεθνούς Δικαίου, των διεθνών διοικητικών οργάνων και της διπλωματίας.  Μέσα από διαπραγματεύσεις, σε λύσεις, οι οποίες θα ακολουθούν τη συνεννόηση και την υπηρέτηση των κοινών συμφερόντων, στον βαθμό που αυτά βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο.

Η Διεθνής κοινότητα και κυρίως οι μεγάλες δυνάμεις οδηγούνται σε αδιέξοδα που θα οδηγήσουν στη συνέχεια σε χρήση ανεξέλεγκτης βίας, δημιουργώντας ένα ντόμινο effect και δε θα μπορέσουν να ελεγχθούν οι καταστάσεις, όταν όλοι θα έχουν συνειδητοποιήσει πια πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που ξεκίνησε».

Κίνηση εντυπωσιασμού η προαναγγελία Ράμα για δημιουργία «Βατικανού των μουσουλμάνων»

«Φαίνεται πως είναι μια κίνηση εντυπωσιασμού προκειμένου να κερδίσει ψήφους ο Αλβανός Πρωθυπουργός, αλλά και να παίξει το παιχνίδι του Ερντογάν.

Η αντίδραση της Τουρκίας επήλθε κυρίως διότι εάν τα Τίρανα γίνουν η έδρα του μπεχτασιμού ή του Αλεβιτισμού, θα φύγει το βάρος από την Τουρκία. Θα μπορούσε να γίνει αυτή η κίνηση ώστε να μη χάσει και ο Έρντογαν τους εντός Τουρκίας ψηφοφόρους αλεβίτες, οι οποίοι θα δουν να αλλάζει το κέντρο βάρους εάν γίνει αυτό.

Από έναν άνθρωπο λοιπόν που έχει το υπόβαθρο και την ιδεολογική ακρότητα του Έντι Ράμα θα πρέπει να είμαστε άκρως επιφυλακτικοί και η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει υπόψιν της το δυσμενές για εμάς προηγούμενο με τον Φρέντι Μπελέρη και να προετοιμάσει την Ευρώπη για ελληνικό ΒΕΤΟ για την Αλβανική κυβέρνηση.

Οι ΗΠΑ κάνουν τα “χατίρια” των Αλβανών και εξ’ αυτού του λόγου δεν αντέδρασαν και στην παράνομη ανατροπή της συμφωνίας το 2009 για την οριοθέτηση των θαλασσών γύρω από την Κέρκυρα».

Συνέχεια ανάγνωσης

Αλβανία

Η συμβολή Ερντογάν στο σχέδιο Ράμα για την ”Μικρή Μέκκα”

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

 Όταν ο Έντι Ράμα ανακοίνωσε – κατά την 79η συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ – την ίδρυση κράτους εν κράτει στην Αλβανία (χώρα 2,8 εκατ. κατοίκων περίπου απ’ τους οποίους το 50% περίπου μουσουλμάνοι και οι άλλοι Καθολικοί και Ορθόδοξοι χριστιανοί) με το όνομα ”Κυρίαρχο κράτος του Τάγματος Μπεκτασί”, αιφνιδίασε τους συνέδρους και τον κόσμο όλο σε διεθνές επίπεδο.

 Κι αυτό γιατί το προαναγγελθέν κράτος (ιστορικών προδιαγραφών μετεξέλιξη των σούφικων ταγμάτων των δερβίσηδων  – με τόπο ίδρυσης την Βυζαντινή αυτοκρατορία [Μικρά Ασία-Τουρκία], χρόνο τον 13ο αι. και ιδρυτή τον περιπλανώμενο δερβίση Χατζή Μπεκτάς Βελή) -, παρέπεμπε συνειρμικά στην Πόλη του Βατικανού, κράτος εν κράτει στην Ιταλία.

   Η διαφορά είναι βέβαια ότι, στην αλβανική περίπτωση, το μουσουλμανικό κρατίδιο των Μπεκτασήδων (σ.σ: οι οποίοι, μαζί με τους Μεβλεβί και Νακσμπαντί αποτελούν κλαδιά του Σουφισμού που ”ανδρώθηκε” επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με επιρροή από τις αστικές τάξεις τεχνητών, εμπόρων και ευγενών μέχρι τα φτωχά κοινωνικά στρώματα χωριών και κοινοτήτων) θα είναι το ένα τέταρτο του κράτους του Βατικανού, που ήταν ως τώρα το μικρότερο κρατίδιο στην κόσμο Β Δ της Ρώμης.

 Σημειωτέον ότι οι Μπεκτασήδες ιδεολογικά έχουν επηρεαστεί απ’ τους Γάλλους φιλοσόφους του 18ου αιώνα στη Γαλλία, οι οποίοι μιλούσαν για μασονία και  ελευθεροτεκτονισμό και διάχυσαν τις ιδέες τους – μέσω των αγγλικών και γαλλικών στοών – ως την Κωνσταντινούπολη.

 Μέλη των στοών της αδελφότητας των Μπεκτασήδων μετεξελίχθηκαν στους γνωστούς μας Νεότουρκους του Κεμάλ (τέλη 19ου-αρχών 20ου αι.), αντιπάλους του τελευταίου σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ (1876-1909).

   Έτσι έφτασε μέχρι τις μέρες μας η κοσμοθεωρία τους, που πάει κόντρα στο πουριτανικό, μουσουλμανικό δόγμα και την ιεραρχική αντίληψη του Ισλάμ αφήνοντας να εισβάλλουν σ’ αυτό κοσμικές ελευθεριότητες.

   Ελευθεριότητες που θα δούμε να υπάρχουν και στο πρώτο ανεξάρτητο κρατίδιο ισλαμιστών με έδρα την Αλβανία, του οποίου οι πιστοί Μπεκτασήδες (οι ασκητές μυστικιστές, τα ”μαύρα πρόβατα” του Ισλάμ, με χαρακτηριστικά της αίρεσής τους την αποφυγή του υλισμού και τον φιλοσοφημένο τρόπο ζωής) θα κάνουν πνευματική πορεία προς τον Θεό από το ”Τάγμα Μπεκτασί” στα Τίρανα, έκτασης 100.000 στρεμμάτων.

 Έκτασης ικανής για να μπορούν να απολαύσουν τις μικροχαρές της ζωής (αλκοόλ και ελεύθερη ένδυση) που στερούνται οι παραδοσιακοί μουσουλμάνοι. Να μπορούν να απολαύσουν την ανεκτικότητα (σ.σ: ”θησαυρό” χαρακτήρισε τη θρησκευτική ανοχή στο σύγχρονο, Σουφικό Ισλάμ ο Ράμα) ως βασικό κανόνα  της αιρετικής Αδελφότητας στο ανεξάρτητο μουσουλμανικό κρατίδιο της Αλβανίας (εφ. Χουριέτ-Hurriyet & δημοσίευμα των New York Times)

    Κρατίδιο-προϊόν του Παγκόσμιου Κέντρου Μπεκτασί των Τιράνων, στο κυρίαρχο κράτος της Αλβανίας (σ.σ: είναι τέταρτη σε μέγεθος θρησκευτική κοινότητα στο έδαφός της οι μουσουλμάνοι Μπεκτασήδες) το οποίο δεν θα έχει στρατό, συνοριοφύλακες και δικαστήρια, αλλά θα έχει μικρή υπηρεσία πληροφοριών, καθώς – όπως λέει ο Αλβανός θρησκευτικός ηγέτης τους Εντμόντ Μπραχίμαϊ, γνωστός (ως Baba Mondi) – ”έχουμε κι εμείς εχθρούς”…

   Και οι εχθροί είναι εκτός του μουσουλμανικού τόξου των Βαλκανίων: οι μουσουλμάνοι Σηίτες του Ιράν (στον αντίποδα του Σουφικού Ιλάμ) και οι Τούρκοι Αλεβίτες/Μπεκτασήδες, που είναι θρησκευτικά πιο κοντά στους σιίτες.

  Οι Αλεβίτες μένουν στις φτωχογειτονιές των ανατολικών περιοχών της Τουρκίας (Ανατολία), δεν πιστεύουν στην ύπαρξη Παράδεισου-Κόλασης και τραγουδούν (ψάλλουν) στις θρησκευτικές λειτουργίες τους χωρίς να είναι ευαγγελιστές, ενώ πίνουν κρασί και πιστεύουν στο Κοράνι αλληγορικά.

 Οι Αλεβίτες της Τουρκίας, λοιπόν, ήταν οι πρώτοι που εξέφρασαν τη δυσφορία τους στα σχέδια Ράμα για ίδρυση κυρίαρχου κράτους του Τάγματος  των Μπεκτασήδων, γιατί έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους αυτό που σχημάτισε ήδη και στο δικό μας μυαλό η ανάκληση της μνήμης.

  Και η μνήμη μάς λέει ότι η έδρα του Τάγματος μεταφέρθηκε από την Τουρκία στην Αλβανία πριν από περίπου έναν αιώνα, όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ είχε εξαπολύσει απηνή διωγμό εναντίον τους μη αναγνωρίζοντας τους Αλεβίτες ως μειονότητα στο τουρκικό κράτος λόγω της ανθρωπιστικής προσέγγισης του Αλεβιτισμού στο Ισλάμ και όχι μόνο.

   Κι αυτό γιατί οι Αλεβίτες είναι πιο κοντά στην Ορθοδοξία παρά στο Ισλάμ. Απόδειξη το γεγονός ότι πιστεύουν στην ”Αγία Τριάδα” και το ”Αγαπάτε αλλήλους” των χριστιανών στη θρησκευτική ζωή τους, αν και δεν είναι χριστιανοί.

    Αν συνδυάσουμε το γεγονός αυτό με το τρέχον που θέλει τον Ράμα υποχείριο του Ερντογάν, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι δεν αποκλείεται να έχουν καταστρώσει μαζί το σχέδιο για ”ειρηνικό” εκτοπισμό των Αλεβιτών από την Τουρκία με προορισμό το υπό εκκόλαψη μουσουλμανικό μικροκράτος,  το οποίο ονειρεύεται να μετατρέψει ο Αλβανός πρωθυπουργός στον πιο σκληρό μουσουλμανικό θύλακα των δυτικών Βαλκανίων.

 Στη δική του ευρωπαϊκή ”Μικρή Μέκκα”, όπως αποκάλυψαν οι New York Times, ένα κράτος εν κράτει δηλαδή σε αλβανικό έδαφος, όπως το καθολικό Βατικανό των Ιταλών ή το ορθόδοξο Άγιο Όρος των Ελλήνων.

  Τα δεδομένα αυτά δικαιολογούν την αντίδραση των Τούρκων Αλεβιτών στο σχέδιο Ράμα, γιατί μοιάζει να είναι μέρος της τουρκικής πολιτικής για τον Μπεκτασισμό (αν και οι Αλεβίτες δεν ταυτίζονται απόλυτα με τους Μπεκτασήδες).

   Πολιτικής με θρησκευτικά χαρακτηριστικά δεδομένου ότι οι Αλεβίτες θεωρούνται απόγονοι των χριστιανών της Μικράς Ασίας και, ως εκ τούτου, επίφοβοι πυρήνες διαλυτικής τάσης για την ίδια την Τουρκία.

  Λόγος για τον οποίο αυτοί και οι χριστιανοί δέχθηκαν τρομοκρατική επίθεση (με 39 νεκρούς και 70 τραυματίες) από φανατικούς ισλαμιστές Σουνίτες τον Ιανουάριο του 2017 στο κέντρο διασκέδασης Ρέινα της συνοικίας Ορτάκιοϊ της Κωνσταντινούπολης.

   Ανάλογης σοβαρότητας γεγονός ήταν κι αυτό που συνέβη στη Σμύρνη τον Νοέμβριο του 2019, όταν οι Αλεβίτες κάτοικοι της περιοχής Gaziemir δέχθηκαν επίθεση από  σουνίτες ισλαμιστές, οι οποίοι – ωθούμενοι από θρησκευτικές διαφορές – έγραψαν συνθήματα εκφοβισμού (Defol Alevi: ”Φύγετε Αλεβίτες”) στους τοίχους των σπιτιών τους.

   Σε κάθε περίπτωση, η πολυπληθής παρουσία τους στην Τουρκία (γύρω στα 10 εκατομμύρια αριθμούν) φαίνεται να είναι ενοχλητική στον Ταγίπ Ερντογάν. Έτσι διευκολύνεται απ’ τα σχέδια Ράμα για ενίσχυση του Ισλαμισμού στα Δυτικά Βαλκάνια με εισαγωγή στο αλβανικό έδαφος Τούρκων Αλεβιτών/Μπεκτασήδων, η πραγματική θρησκευτική ταυτότητα των οποίων ήταν αγκάθι ανέκαθεν στα πλευρά της Τουρκίας, που την έμπηγε βαθύτερα η αριστερή ιδεολογία της πλειοψηφίας τους.

   Και εδώ τίθεται το ερώτημα: ”Γιατί να το κάνει αυτό ο Ράμα ιδρύοντας μια ”Μικρή Μέκκα” στη χώρα του, τη στιγμή που η Αλβανία ετοιμάζεται να μπει στην (χριστιανική) Ευρώπη (Το 72% του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι χριστιανοί), η οποία φαίνεται να έχει απορρίψει την ιδέα εισόδου στην ΕΕ της ισλαμικής Τουρκίας υπό τον φόβο μετατροπής της σε μουσουλμανική ήπειρο;

  Η απάντηση κρύβεται, κατ’ εμέ, στην εκτίμηση ότι η είσοδος της Αλβανίας στην Ενωμένη Ευρώπη όλο και απομακρύνεται. Και τώρα (με την απόφαση του Αλβανού πρωθυπουργού για το κράτος εν κράτει), θα απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο σαν προοπτική.

   Σ’ αυτό δεν αποκλείεται να παίξει ρόλο και το σοβαρό  ενδεχόμενο να ασκήσει βέτο η Ελλάδα στην ενδεχόμενη ένταξή της στην ΕΕ (όπως είχε προειδοποιήσει έμμεσα ότι θα κάνει με τον Φρέντη Μπελέρη στη φυλακή) μετά τα σκανδαλώδη που έλαβαν χώρα σε βάρος του  και ήταν συνέχεια των ποικίλων δοκιμασιών που υφίστανται οι Βορειοηπειρώτες επί διακυβέρνησης Έντι Ράμα…

 

Κρινιώ Καλογερίδου

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή