Αν υποχωρήσετε θα προβάλουν, αμέσως, άλλη μεγαλύτερη απαίτηση

Γράφει ο Λάζαρος Μαύρος

ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ όλων των κυβερνήσεων της Τουρκίας η πολιτική στο Κυπριακό, με εναρκτήρια την δόλια βρετανική υποκίνηση από τη δεκαετία του 1950, ακολουθεί χωρίς παρεκκλίσεις μία και μόνο κεντρική λεωφόρο. Μπορεί κάποτε να ελαττώνει ταχύτητα, να κάνει προσωρινές στάσεις, να μπαινοβγαίνει σε πλησίον παρόδους, αλλά δεν εγκαταλείπει ποτέ την λεωφόρο.

Μ’ ΑΥΤΑ περίπου τα λόγια μας εξηγούσε, πριν χρόνια, την τουρκική πολιτική, την μακροπρόθεσμη τουρκική στρατηγική, ένας από τους σημαντικούς περί Τουρκίας δασκάλους μας στην Κύπρο, ο αείμνηστος από 11 Δεκεμβρίου 2003 Τουρκολόγος Ιάκωβος Τενεδιός.

– Γεννημένος στην Ίμβρο, αριστούχος της Σχολής της Χάλκης προτού την κλείσουν οι Τούρκοι, σπουδαγμένος και στο Στρασβούργο, διδάκτωρ Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1962, προϊστάμενος από το 1964 της τουρκοκυπριακής υπηρεσίας του ΡΙΚ και συνεργάτης επί τουρκικών θεμάτων της εν Λευκωσία ελλαδικής πρεσβείας, ο Ιάκωβος Τενεδιός, πάντοτε σεμνός, μειλίχιος και χαμηλών τόνων εγκυρότατος καθημερινά και στο ραδιόφωνο για τα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου. Πολύτιμος δάσκαλος περί των καθημερινών και διαχρονικών τής τουρκικής πολιτικής. Για όλους όσοι εκ των δημοσιογράφων επιζητούσαμε τον πλούτο των γνώσεών του και τη γνώμη του.

ΘΥΜΗΘΗΚΑΜΕ και μνημονεύουμε σήμερα τον μ. Ιάκωβο Τενεδιό, παρακολουθώντας αυτούς τους τρεις μήνες την αναθέρμανση παλαιών και αθεράπευτων εισέτι ψευδαισθήσεων, πολλών εν Αθήναις και εν Λευκωσία, περί αλλαγής δήθεν της τουρκικής πολιτικής έναντι της Ελλάδος και της Κύπρου.

– Επειδή αίφνης αραίωσαν προσωρινά οι τουρκικές απειλές, εξ αιτίας αφ’ ενός των πολύνεκρων και καταστροφικών σεισμών που έπληξαν Τουρκία και Συρία τον παρελθόντα Φεβρουάριο και αφ’ ετέρου των επικείμενων σε δύο βδομάδες (14^η Μαΐου) εκλογών στην Τουρκία, οι οποίες προβάλλονται και ως κρίσιμες για την επί 20 ήδη χρόνια μονοκρατορία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

ΟΣΟΝΟΥΠΩ θα φανεί με ποιους τρόπους ο 69χρονος Ερντογάν – εάν ο δικός του ο Αλλάχ τού δώσει κι άλλες μέρες, μήνες και χρόνια – θα επιχειρήσει και τούτη την φορά να μην επιτρέψει την εκλογική του ήττα.

– Και ποιές μεθοδεύσεις έχει ραδιουργήσει – όπως ανέκαθεν από το 2002 – για να παραμείνει άτρωτος στο «ΑΚ» παλάτι του των 1001 αιθουσών, ως πολυχρονεμένος Πατισάχ. Επίδοξος να θαυμάζεται υπέρτερος των υπό του ιδίου δοξαζομένων Οθωμανών Σουλτάνων.

– Στην εικοσαετία της εξουσίας του, έδειξε κατ’ επανάληψιν ότι διαθέτει μια αστείρευτη φαρέτρα από δηλητηριώδη βέλη και αδίστακτα πανούργες – πολύνεκρες άμα προκύψει ανάγκη – μηχανορραφίες, για την παραμονή του στον θρόνο. Και για το ξεχείλισμα των τουρκικών φυλακών από συλλαμβανομένους κατά εκατοντάδες «φιλο-τρομοκράτες».

ΕΙΡΗΣΘΩ εν παρόδω ότι ένα πολύ σημαντικό βιβλίο περί του ιδίου του Ερντογάν ως προσωπικότητας, μοναδικό στο επιστημονικό του περιεχόμενο, κυκλοφόρησε πριν 20 μέρες στην Κύπρο:

– Καρπός πολύχρονης συστηματικής μελέτης του κλινικού ψυχολόγου Άθω Ερωτοκρίτου, με τίτλο «Η πολύμορφη ψυχοπαθολογία του Ταγίπ Ερντογάν και ο Ερντογανισμός – Ένα ψυχογράφημα, η ιστορία και μια πραγματικότητα», από τις εκδόσεις Ηλία Επιφανίου, 443 σελίδων.

– Ο Ερντογάν – γράφει στο οπισθόφυλλο – «είναι το σύμπτωμα μιας παθογενούς κουλτούρας ενός αρρωστημένου εθνικισμού και των πολιτιστικών προκαταλήψεων του λαού του, μιας Τουρκίας ‘που δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο’, με κύριο στόχο τον αφανισμό της ετερότητας και την άρνηση του εγκλήματος. Ενός κράτους προωθητή του ‘πολιτισμού των ενστίκτων’ και της βίας ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα, την ειρήνη, την ισοτιμία, το κράτος δικαίου, που βρίσκει γόνιμο έδαφος στην πολύμορφη παθογένεια του Προέδρου του. Τελευταίος λόγος: Τι Κεμάλ, τι Ερντογάν: Ακόμη ένας Τούρκος Φύρερ»…

ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΣ, βουλιμία και απειλητική επιθετικότητα της Τουρκίας, δεν αποτελούν βεβαίως αποκλειστικό χαρακτηριστικό γνώρισμα έξαρσης μόνο του ισλαμο-φασιστικού καθεστώτος Ερντογάν.

– Είναι η πάγια και αναλλοίωτη στρατηγική του τουρκικού κράτους. Την οποία υλοποιούν με διαφορετικές μεν ταχύτητες, αταλάντευτα όμως, υπομονετικά, ανυποχώρητα και επίμονα, όλες ανεξαιρέτως οι διαδοχικές τουρκικές κυβερνήσεις, εκλελεγμένες ή πραξικοπηματικές, κεμαλικές δεξιές ή αριστερές, κεμαλο-ισλαμικές ή αμιγώς ισλαμικές, των τελευταίων 70 χρόνων.

– Πρωτίστως εναντίον του Ελληνισμού στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Με πρώτα έκτοτε θύματα τις ελληνικές κοινότητες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, από το ανθελληνικό πογκρόμ των Σεπτεμβριανών του 1955 και μετέπειτα.

– Οι Κεμαλιστές αντίπαλοι του Ερντογάν στις επικείμενες εκλογές, με επικεφαλής τον Κιλιντζάρογλου, συνασπισμένοι και με τον πρώην στρατηγικό μέντορα του Ερντογάν και διατελέσαντα πρωθυπουργό του, τον Αχμέτ Νταβούτογλου, συγγραφέα από το 2001 του νεο-οθωμανικού «Στρατηγικού Βάθους», πλειοδοτούν σε ανθελληνικές διακηρύξεις επιδρομικών ορέξεων, επικρίνοντάς τον κιόλας επειδή… δεν εισέβαλε ακόμη και δεν κατέκτησε «ξαφνικά ένα βράδυ» τις ελληνικές νήσους, νησίδες και βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου, για τις οποίες κατά δεκάδες η Τουρκία βυσσοδομεί ότι είναι… τουρκικές, της «Γαλάζιας Πατρίδας» τους.

Η ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ βουλιμία και επιθετικότητα της Τουρκίας, προϊόν συνόλου παλαιόθεν αιτιών, δελεάζεται και εκτρέφεται μονίμως και από την πολιτική του Κατευνασμού και των… «λουκουμιών» που προσφέρουν συμβιβαστικά και επαναπροσεγγιστικά, με διαφορετικές κατά καιρούς αυξομειώσεις, οι κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας.

– Οιστρηλατείται τούτη η βουλιμία από τον «ένδοξο θρίαμβο» των «μεχμετζίκ» του τουρκικού Αττίλα στην Κύπρο το 1974 τον οποίο προσέφερε στην Τουρκία η ξενοκίνητη προδοτική Χούντα των Αθηνών 1967-1974.

– Και από την έκτοτε, 1974-2023, ατιμώρητη και ανεμπόδιστη εμπέδωση και μακροημέρευση του κατοχικού Ψευδοκράτους της Τουρκίας, στα σκλαβωμένα ελληνικά εδάφη της μεγαλονήσου, που της «εξασφαλίζουν» τα Ηττημένα Μυαλά των ηγετών του Ελληνισμού. Και, βεβαίως, οι διαγκωνιζόμενες για να έχουν τα καλά και συμφέροντα, με την θωπευόμενή τους Τουρκία, μεγάλες δυνάμεις.

ΕΠΙ ΤΟΥΤΩΝ των ζητημάτων, σπουδαία διεξοδική μελέτη 630 σελίδων συνέγγραψε στο βιβλίο του με τον τίτλο «Το Ντόμινο των Υποχωρήσεων στο Αιγαίο – Η Πολιτική Κατευνασμού της Τουρκίας κατά τις κρίσεις του 1976, 1987 και 1996» ο Σταύρος Σ. Καλεντερίδης και το οποίο κυκλοφόρησε τον παρελθόντα Ιανουάριο από τις εκδόσεις «Ινφογνώμων» των Αθηνών.

– Γράφει στο οπισθόφυλλο: «Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις η πολιτική του Κατευνασμού αποτελεί την διαχρονική συνειδητή επιλογή της Ελλάδας έναντι του τουρκικού αναθεωρητισμού, ο οποίος κλιμακώθηκε και τέθηκε σε σύγχρονο πλαίσιο και μορφή την επαύριον της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974. Η πολιτική αυτή δέχεται τα τελευταία χρόνια σοβαρή κριτική, ενώ προβάλλεται η στρατηγική της Αποτροπής ως πιθανό δόγμα αντικατάστασής της […] Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις της έρευνας βασίζονται σε προσωπικές συνεντεύξεις διπλωματών, στρατιωτικών και πολιτικών οι οποίοι συμμετείχαν στα γεγονότα, στα σχετικά αρχεία των ΗΠΑ […] στα πρακτικά της Τουρκικής Βουλής και την τουρκόγλωσση βιβλιογραφία»…

ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΑ και πασίγνωστα γεγονότα της τρέχουσας ιστορίας και συγκυρίας των σχέσεων Ελληνισμού και Τουρκίας, τα οποία επαληθεύουν τον θουκυδίδειο κανόνα (Α-140) δυόμιση χιλιάδων χρόνων:

«Αν υποχωρήσετε θα προβάλουν, αμέσως, άλλη μεγαλύτερη απαίτηση, γιατί θα είναι βέβαιοι ότι και τώρα ενδώσατε από φόβον»…

Λάζαρος Α. Μαύρος

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.