There are several strands to the problem in Balochistan. One is the obvious indifference of the Pakistani state to the plight of the people of the province. Neglect of development and the over arching emphasis on securitization of governance has led to the province becoming backward in all aspects of human development and led to increasing number of enforced disappearances. This state of affairs is compounded and complicated by the response of the people, who are also divided by action but united in their goal. While one faction of the freedom fighters employs violence, more recently the non-violent faction led by Mahrang Baloch have gained traction like never before. What binds them is the issue of enforced disappearances and the complete disregard for the human rights of the people of Balochistan.

This recurring issue has been highlighted recently by PAANK a human rights organization of the Baloch National Movement. In its latest report released at the end of September 2024 PAANK claimed that it had affected numerous families across the province. Data collected by the organization reveals that the number of disappearances in May 2024 was 90 while in was only 24 in March. On an average 44 individuals disappeared every month. Further, 14 extrajudicial killings occurred in August 2024, with 5.25 extrajudicial killings occurring every month. The issue has been burning since the early 2000s and reports of enforced disappearances have been on the rise. The deep state in Pakistan has targeted political activists, students, individuals seeking to protect human rights of the Baloch people. The current situation is such that the Pakistani media is unable to report on disappearances.

As seen in the beginning, the two strands of armed resistance and non-violent opposition to Pakistani governance in Balochistan are operating independently of each other. The important thing is that both in their own way represent the force and strength of the Baloch people determined to resist Pakistani occupation. Is this the Baloch spring? Perhaps one will see more activity in the coming months. Notably, the social consciousness amongst the Baloch people is reminiscent of the time when Badshah Abdul Ghaffar Khan led the Red Shirts in colonial times.

The lack of information earlier has today been made up by social media sharing and widespread awareness amongst the people. There has always been limited internet coverage in Balochistan, in recent years, however, this has also become norm across Pakistan, as the military is faces challenges from all peripheries and in the heartland. This has caused the State to limit internet coverage almost nation-wide. This situation has also created new solidarity between the people of Balochistan and the rest of Pakistan, forging a common cause of discontent as Pakistan takes its internet censorship to the next level. As a result of this, the Balochistan issue has become mainstream. In the last decade, discussions on Balochistan at both the national and international level have been completely transformed from an being unrecognized and insignificant issue to one receiving global attention. 

What has changed now? From an information warfare perspective, the democratization of the flow of information and narrative formation is the first point of note. Recall that previously Pakistan controlled and manipulated discussion of both human rights violations and the Baloch question. The Pakistan Army, like all other traditional armies, has used violence to curb the legitimate demands of the people. Technology ensures that physical violence does not guarantee control over any narrative. The flow of information on social media has brought the Balochistan issue to the forefront. Unlike in the past when abductions, killings, and other repressive measures helped the Pakistani state to hide human rights violations, today these acts stoke further discontent as new abuses are highlighted for all the world to see. 

The other aspect of note is the wider social participation in the movement. The involvement of young Baloch and women is not something new. What is new is the scale and intensity of participation and involvement. For instance, the Baloch Student Organization has been advocating for Baloch rights since the 1960s, but today student participation in the movement is at an all-time high. Gender participation signals the dawn of a new era. Notably, Baloch female leaders such as the late Karima Baloch and Farzana Majeed had been active since the early 2000s. These women are the inspiration behind the involvement of young Baloch women in recent years as women come out on the streets to show their solidarity. The message is clear; the youth and women of Balochistan are new pioneers who will inspire future generations.

The charisma of young women such as Mahrang Baloch, Sammi Baloch, and others is so powerful that it has already inspired future generations of Baloch both in Balochistan and the diaspora. The psychological impact of repression can still be seen amongst the youth who have witnessed the brutal and repressive actions of the Pakistani state. The educated generation, Gen Z and millennials can handle technology with much greater ease and have a better understanding of how to challenge the mainstream narratives. The Baloch Yakjehti Committee is a classic example, having proven capable of framing the Balochistan issue from both a global and anti-colonial perspective.

While the younger generation is today more aware of the implications of the Baloch struggle, the need to channelise this energy into a constructive narrative building operation is the responsibility of the latest generation of leaders like Mahrang Baloch and others. The facts on the ground indicate that human rights violation in Balochistan is no longer a ‘local’ issue. It is part of the global discussion, but a discourse that requires amplification beyond the region. Notwithstanding this, the younger generation needs to be congratulated for bringing to the movement for Balochistan a sense of purpose and direction perhaps unlike earlier. This is one of the greatest achievements the younger generation has achieved. 

Paank’s August 2024 Report : Human Rights Crisis Deepens with 14 Extrajudicial Killings and 44 Forced Disappearances

Tuesday, September 10, 2024 | Ref : 87/2024

⦿ There are no signs of improvement in Balochistan’s human rights situation.https://t.co/BD1PZeax7h

Report ,… pic.twitter.com/LVwJ664lBH

— BNM (@BNMovement_) September 10, 2024

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Κατηγορίες από τον υπουργό Αμύνης της Ινδίας κατά του Πακιστάν, ότι χρησιμοποιεί κονδύλια από διεθνείς χρηματοδοτήσεις για την υποστήριξη της Τρομοκρατίας.

Ο υπουργός Άμυνας της Ινδίας Rajnath Singh δήλωσε την Κυριακή ότι η Ινδία θα ήταν πρόθυμη να παράσχει στο Πακιστάν πακέτο οικονομικής βοήθειας μεγαλύτερο από αυτό που ζητά η χώρα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), εάν το Ισλαμαμπάντ διατηρούσε φιλικές σχέσεις με το Νέο Δελχί.

Μιλώντας σε εκλογική συγκέντρωση στην περιοχή Bandipora, στο Τζαμού και Κασμίρ, ο Singh δήλωσε: «Ο πρώην πρωθυπουργός Atal Bihari Vajpayee έλεγε ότι μπορείτε να αλλάξετε τους φίλους σας, αλλά όχι τους γείτονές σας. Αν η γειτονική μας χώρα Πακιστάν διατηρούσε καλύτερες σχέσεις μαζί μας, θα είχαμε δώσει στο Πακιστάν περισσότερα κεφάλαια από αυτά που ζήτησαν από το ΔΝΤ».

Ο Σινγκ πρόσθεσε ότι οι εκλογές στο Τζαμού και Κασμίρ είναι μια επίδειξη της δημοκρατίας και της δύναμης της Ινδίας. Εξέφρασε την ελπίδα για την επιστροφή της περιοχής στην ειρήνη και την ανάπτυξη, σύμφωνα με το όραμα του Vajpayee για «Insaniyat (ανθρωπότητα), Jamhooriyat (δημοκρατία) και Kashmiriyat (το πνεύμα του Κασμίρ).»

Ο Ινδός υπουργός Άμυνας τόνισε ένα αναπτυξιακό πακέτο για το Τζαμού και το Κασμίρ, που ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό Ναρέντρα Μόντι το 2014 και το 2015, το οποίο έκτοτε έχει αυξηθεί για να ξεπεράσει το ποσό που ζητά το Πακιστάν από το ΔΝΤ. «Εάν οι σχέσεις ήταν καλύτερες, θα είχαμε δώσει στο Πακιστάν περισσότερα χρήματα από αυτά που ζητούσαν από το ΔΝΤ», επανέλαβε ο Σινγκ.

Ο Σινγκ κατηγόρησε το Πακιστάν ότι χρησιμοποιεί διεθνή κονδύλια για να υποστηρίξει «εργοστάσια τρομοκρατίας» εντός των συνόρων του, σε αντίθεση με την οικονομική υποστήριξη της Ινδίας για την ανάπτυξη στο Τζαμού και Κασμίρ.

«Όποτε κάναμε έρευνα για την τρομοκρατία, βρήκαμε την εμπλοκή του Πακιστάν. Οι διαδοχικές κυβερνήσεις μας προσπάθησαν να κάνουν το Πακιστάν να καταλάβει ότι πρέπει να σταματήσει τα τρομοκρατικά στρατόπεδα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα», είπε ο Σινγκ.

Υποστήριξε ότι η χρήση της τρομοκρατίας από το Πακιστάν ως εργαλείο πολιτικής κατά της Ινδίας οδήγησε στην απομόνωσή του σε διεθνείς πλατφόρμες, με ακόμη και τους παραδοσιακούς συμμάχους να αποστασιοποιούνται.

Ο Σινγκ προειδοποίησε για πιθανά αντίποινα σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης σε ινδικό έδαφος. «Εάν συμβεί μια τρομοκρατική επίθεση στην Ινδία, θα εξαπολύσουμε επίσης μια αντεπίθεση, ανεξάρτητα από το πού μπορεί να βρίσκεται ο εχθρός», υποστήριξε.

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Σινγκ τόνισε ότι οι διαδοχικές ινδικές κυβερνήσεις προέτρεψαν το Πακιστάν να διαλύσει τα τρομοκρατικά στρατόπεδα που λειτουργούν στην επικράτειά του. «Το Πακιστάν απέτυχε να το κάνει. Το Πακιστάν δεν πρέπει να ξεχνά ότι αυτή είναι μια νέα Ινδία, έτοιμη να πολεμήσει την τρομοκρατία όχι μόνο από αυτήν την πλευρά αλλά, αν χρειαστεί, και από την άλλη πλευρά των συνόρων», είπε.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Το Πακιστάν βρίσκεται στο επίκεντρο μιας διαμάχης μεταξύ της ιατρικής επιστήμης και της εξελισσόμενης βακτηριακής ανθεκτικότητας.

Ο τυφοειδής πυρετός, που προκαλείται από το βακτήριο «Salmonella enterica» ορότυπος Typhi, είναι μια υδατογενής ασθένεια που μεταδίδεται κυρίως μέσω της κατανάλωσης μολυσμένων τροφίμων ή νερού. 

Τα τελευταία χρόνια, το Πακιστάν αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου πρόκληση για τη δημόσια υγεία: την εξάπλωση του ανθεκτικού σε φάρμακα τύφου. 

Αυτό έχει κλιμακωθεί από ένα μεμονωμένο ζήτημα σε μια εθνική κρίση, ιδιαίτερα λόγω της εμφάνισης στελεχών που είναι εκτεταμένα ανθεκτικά στα φάρμακα (XDR). 

Καθώς η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί αυτήν την ανησυχητική κατάσταση, το Πακιστάν βρίσκεται στο επίκεντρο μιας μάχης μεταξύ της ιατρικής επιστήμης και της εξελισσόμενης βακτηριακής ανθεκτικότητας.

Ο τυφοειδής πυρετός, που προκαλείται από το βακτήριο «Salmonella enterica» ορότυπος Typhi, είναι μια υδατογενής ασθένεια που μεταδίδεται κυρίως μέσω της κατανάλωσης μολυσμένων τροφίμων ή νερού. 

Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν παρατεταμένο πυρετό, κοιλιακό άλγος και γαστρεντερικά προβλήματα. 

Ενώ ο τύφος ήταν ιστορικά θεραπεύσιμος με αντιβιοτικά, η κατάσταση στο Πακιστάν έχει επιδεινωθεί λόγω της αύξησης των ανθεκτικών στα φάρμακα στελεχών.

Το 2016, περιπτώσεις τύφου XDR εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στο Hyderabad στη νοτιοανατολική επαρχία Sindh. 

Το στέλεχος XDR είναι ανθεκτικό σε πέντε κατηγορίες αντιβιοτικών, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων πρώτης γραμμής που χρησιμοποιούνται συνήθως, όπως η αμπικιλλίνη και η τριμεθοπρίμη-σουλφαμεθοξαζόλη, καθώς και τα αντιβιοτικά μεταγενέστερης γενιάς, όπως οι φθοριοκινολόνες και οι κεφαλοσπορίνες. 

Αυτό αφήνει τους γιατρούς με περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές, όπως η αζιθρομυκίνη ή οι καρβαπενέμες, οι οποίες όχι μόνο είναι πιο ακριβές αλλά και πιο δύσκολες στην πρόσβαση, ιδιαίτερα για πληθυσμούς χαμηλού εισοδήματος.

Από την αρχική ανίχνευση, το ξέσπασμα του τύφου XDR εξαπλώθηκε γρήγορα σε ολόκληρη τη χώρα, με τη Σιντ να παραμένει η περιοχή που έχει πληγεί περισσότερο. 

Η μεγαλύτερη πόλη του Πακιστάν, το Καράτσι, έχει αναφέρει χιλιάδες κρούσματα, γεγονός που την καθιστά το επίκεντρο της επιδημίας. 

Οι υγειονομικοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι πάνω από 11.000 περιπτώσεις τύφου XDR έχουν τεκμηριωθεί στο Πακιστάν, αν και ο πραγματικός αριθμός είναι πιθανότατα υψηλότερος λόγω της ανεπαρκούς αναφοράς και της περιορισμένης πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη στις αγροτικές περιοχές.

Σύμφωνα με έκθεση του The Guardian, η χώρα της Νότιας Ασίας έχει εμβολιάσει περισσότερα από 30 εκατομμύρια παιδιά κατά του τύφου από το 2019, αλλά αυτές οι προσπάθειες επικεντρώθηκαν κυρίως στο νότο της χώρας, όπου πρωτοεμφανίστηκε ο ανθεκτικός στα φάρμακα τύφος. 

Υπάρχουν περισσότερα από 100 εκατομμύρια παιδιά στο Πακιστάν και η μόλυνση έχει εξαπλωθεί βόρεια, σύμφωνα με την έκθεση του Guardian.

Το ξέσπασμα έχει σημάνει συναγερμό διεθνώς, με αναφορές για ανθεκτικά στα φάρμακα κρούσματα τύφου σε ταξιδιώτες που επέστρεφαν από το Πακιστάν σε άλλες χώρες, και αυτό έχει μετατρέψει αυτό που κάποτε ήταν τοπικό ζήτημα σε παγκόσμια ανησυχία για τη δημόσια υγεία.

Σύμφωνα με ένα άρθρο της κορυφαίας αγγλικής εφημερίδας του Πακιστάν The Dawn, το Πακιστάν έχει το χειρότερο ποσοστό τύφου στη Νότια Ασία, με το εκτεταμένο στέλεχος XDR του «υπερμικροβίου» όπως ο συνδυασμός κακής υγιεινής, μολυσμένου νερού και αδιάκριτης χορήγησης αντιβιοτικών από ιατρούς. έχει μετατρέψει την ασθένεια σε τρομερή απειλή για την υγεία για εκατομμύρια Πακιστανούς, ιδιαίτερα τα παιδιά. 

Η αύξηση των κρουσμάτων τύφου XDR αποτελεί «ιδιαίτερα οξεία πρόκληση για την αδύναμη υποδομή υγείας του Πακιστάν», πρόσθεσε το άρθρο.

Υπάρχουν αρκετοί βασικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην ταχεία εξάπλωση του τύφου XDR στο Πακιστάν.

Υπερχρήση και κατάχρηση αντιβιοτικών:  Ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες αντοχής στα αντιβιοτικά είναι η κατάχρηση και η κακή χρήση αντιβιοτικών. 

Στη χώρα, τα αντιβιοτικά είναι ευρέως διαθέσιμα χωρίς ιατρική συνταγή, με αποτέλεσμα την υπερβολική και συχνά ακατάλληλη χρήση τους. 

Αυτό επέτρεψε σε βακτήρια όπως η «Salmonella Typhi» να εξελιχθούν και να αντισταθούν στις θεραπείες που χρησιμοποιούνται συνήθως.

Κακή αποχέτευση και παροχή νερού:  Ο τύφος συνήθως μεταδίδεται μέσω μολυσμένου νερού και τροφίμων και η ανεπαρκής υποδομή ύδρευσης και αποχέτευσης του Πακιστάν έχει διευκολύνει την ανάπτυξη των βακτηρίων. 

Σε αστικές φτωχογειτονιές και αγροτικές περιοχές, όπου η πρόσβαση σε καθαρό νερό είναι σπάνια, η ασθένεια μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα.

Έλλειψη ευαισθητοποίησης του κοινού:  Υπάρχει γενική έλλειψη ευαισθητοποίησης σχετικά με την αντοχή στα αντιβιοτικά και τις σωστές πρακτικές υγιεινής μεταξύ του κοινού. 

Πολλοί άνθρωποι, αγνοώντας τους κινδύνους, αυτοθεραπεύονται με αντιβιοτικά, συμβάλλοντας περαιτέρω στην αντίσταση.

Πυκνότητα πληθυσμού και αστικοποίηση:  Η υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα σε πόλεις όπως το Καράτσι, σε συνδυασμό με την ανεπαρκή υποδομή υγειονομικής περίθαλψης, έχει επιδεινώσει την εξάπλωση της νόσου. 

Οι μεταναστευτικές μετακινήσεις μεταξύ αγροτικών και αστικών περιοχών παίζουν επίσης ρόλο στη μετάδοση ανθεκτικών στελεχών.

Το ανθρώπινο κόστος του τύφου XDR είναι τεράστιο. Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στη νόσο και η παρατεταμένη ασθένειά τους μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένης της διάτρησης του εντέρου και του θανάτου, εάν δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. 

Η εξάρτηση από τα αντιβιοτικά τελευταίας επιλογής έχει επίσης αυξήσει το κόστος της θεραπείας, επιβαρύνοντας οικονομικά τόσο τις οικογένειες όσο και το δημόσιο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.

Επιπλέον, οι οικονομικές επιπτώσεις της επιδημίας τύφου XDR είναι σημαντικές. 

Το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης του Πακιστάν είναι ήδη αραιό και η αύξηση των ανθεκτικών στα φάρμακα λοιμώξεων καταπονεί περαιτέρω τους ιατρικούς πόρους. 

Τα νοσοκομεία, ιδιαίτερα στις πληγείσες περιοχές, βλέπουν αυξημένο φόρτο ασθενών, μεγαλύτερη παραμονή στο νοσοκομείο και την ανάγκη για ακριβότερα φάρμακα—όλα αυτά εκτρέπουν τους πόρους από άλλες προτεραιότητες υγειονομικής περίθαλψης.

Το έθνος της Νότιας Ασίας, ωστόσο, έχει λάβει πολλά βήματα για να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη απειλή του ανθεκτικού στα φάρμακα τύφου, αλλά οι προκλήσεις παραμένουν. 

Η άνοδος του τύφου XDR στο Πακιστάν είναι μια έντονη υπενθύμιση της παγκόσμιας πρόκλησης που θέτει η αντοχή στα αντιβιοτικά. 

Καθώς οι ανθεκτικές στα φάρμακα λοιμώξεις συνεχίζουν να εξαπλώνονται, απειλούν να αντιστρέψουν την ιατρική πρόοδο δεκαετιών. 

Η εμπειρία του Πακιστάν με τον τύφο XDR χρησιμεύει ως «μελέτη περίπτωσης» στην επείγουσα ανάγκη για συντονισμένες παγκόσμιες προσπάθειες για την καταπολέμηση της μικροβιακής αντοχής (AMR).

Διεθνείς οργανισμοί όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) παρακολουθούν στενά την κατάσταση στο Πακιστάν. Γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη αναγνώριση ότι η αντιμετώπιση του ανθεκτικού στα φάρμακα τύφου σε μια χώρα είναι απαραίτητη για τη διαφύλαξη της παγκόσμιας υγείας, καθώς οι μολυσματικές ασθένειες δεν σέβονται τα εθνικά σύνορα.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.