Ακολουθήστε μας

Ινδία

Structuring Empowerment in Kashmir – Four years Since the Abrogation of Article 370

Δημοσιεύτηκε

στις

Some years back, Indian cricketer Mohammad Kaif had said that Kashmir will be beautiful if Kashmiri youth pick up bat instead of gun and pick up ball instead of stones. That hope expressed when Manzoor Dar who was picked up by IPL’s Kings XI Punjab, is becoming a reality today. Mujtaba Yousuf, Abid Mushtaq, Basit Bashir, Rasikh Salam, Waseem Bashir, Fazil Rashid, Sharukh Dar, Nasir Lone, Auqib Nabi are few names among the dozens of Kashmiri cricketers who were shortlisted in the 405-member final Indian Premier League. (IPL) Player Auction 2023 list. What’s more bats made from the well-known Kashmiri willow brand has made its mark with endorsement from some of the leading international cricketers.

Four years ago, on 5 August 2019, the Home Minister Amit Shah introduced the Jammu and Kashmir Reorganisation Bill, 2019 in the Rajya Sabha. Its result was that Article 370 which provided special status to Jammu & Kashmir, was revoked and article 35A which  prevented non-Kashmiris to purchase property in the state, became automatically null and void. The government had also resorted to bifurcating the state into two union territories: Union Territory of Jammu and Kashmir (UT of J&K ) and Union Territory of Ladakh. Four years on the situation for the people in Jammu and Kashmir has transformed. Politically a strong grassroots democratic system commenced with genuine participation of people at the lowest rungs of governance in rural and urban local bodies.

Internationally, Pakistan tried to bring attention to India’s move on article 370 calling for a UNSC session on August 16 with support from China. But all leading UN SC members US, France, Britain, Germany and  Russia and other members rejected the Chinese and Pakistani demand to issue a statement on the abrogation of article 370. The UNSC acknowledged that India’s move to revoke article 370 was an internal matter and this measure was to bring normalcy and development in J&K.

It is indeed ironic that dozens of films based on the subject of Kashmir have been shot there but in three decades not a single movie theatre had existed in Srinagar. The opening of a new cinema hall in Srinagar heralds the changed times for the valley. After three decades of conflict which was marked by a violent insurgency, propped up further by cross-border enabling, Kashmir has begun to feel normal.

Srinagar’s iconic Bakshi Stadium has been refurbished and equipped with world-class facilities which are at par with FIFA standards. A 150-bedded  state-of-the-art super speciality hospital equipped with all the advanced medical facilities, was inaugurated in Nowgam.

This year the foundation stone of a mega-mall in the Sempora area of Srinagar has been laid, and represents the first direct foreign investment project in the  Union Territory of Jammu and Kashmir (UT of J&K ). J&K received a record investment of Rs 1547 crore during the current fiscal year, till March 2023, the highest ever compared to any previous financial years.

While there may be much to be cynical about, all of these developments are an attestation to the changing  atmosphere in the Valley.

Much of the development blueprint that the government had in planned in the aftermark of the abrogation of Article 370, had to be postponed because of the onset of Covid-19  pandemic and imposed lockdowns through 2020 and most of 2021. But since then massive infrastructural development has commenced by way of the New Industrial Policy (NIP) 2021, which came into effect in Jammu and Kashmir on Apr 1, 2022. Both the centre and UT of J&K are laying out attractive schemes for the global investors to come and invest. The purpose of the Jammu and Kashmir Industrial Policy (JKIP) 2021-30 is to provide an industrial ecosystem in J&K, in line with the national economic trajectory, removing the artificial legal and economic barriers between J&K.

With a total spending  outlay of Rs. 28,400 crores i.e., 3.7 Billion USD up to the year 2025, the largest incentive to date, the new industrial policy will also focus on equitable development through a graded incentive structure that rewards both manufacturing and service sectors in remote areas of J&K.The J&K private-industrial Estate Development Policy, is a land allotment policy which has been initiated to incorporate a mechanism of public-private partnership in the industrial sector. Steps are being undertaken by the UT of J&K towards reducing compliances on “Ease of Living” and “Ease of Doing Business” which has received tremendous response from various potential investors. All of this has  started to show its result and the UT of J&K is now emerging as an investment hub. Officials indicate that thousands of investment proposals have been received  with an anticipated investment of about Rs 66,000 crore in near future. J&K’s arts, handicraft and handloom sector has recorded an unprecedented growth registering Rs.729 crore worth exports. Lt Governor Manoj Sinha proudly declared earlier this year that, “A new industry is becoming operational in the UT every day. Last month, 45 industries started their operations.”

Because almost 70 per cent of the economy is based on agriculture in J&K, plenty of planning and investment is going towards increasing agri efficiency, production, productivity, and profitability. Private firms have been permitted to undertake cluster farming of specific horticulture crops, just like other crop clusters across the nation. For instance the FIL Industries will develop an ‘apple cluster’ in Shopian. Earlier this year the government launched an ambitious Sensor based Smart Agriculture project with an initial investment of 30.40 crore for 29 projects, which will integrate agriculture with technology driven by Artificial Insemination and IoT, bringing transformative innovation for J&K’s agri-economy. Projects like the Holistic Agriculture Development Program (HADP) have been launched in order to create a robust market ecosystem, improve the Terms of Trade (ToT) in favour of farmers, and facilitate the branding of agricultural produce to promote marketing and competitive advantage of niche crops.

Tourism which has always been the backbone of Kashmir economy has thrived especially since the second half of 2022 when more than around 14 million tourists visited the J&K. In order to provide a varied experience to visitors the government is promoting offbeat tourist destinations. This in itself is testament to the growing sense of security in J&K. Health tourism has become the new buzzword for J&K. AYUSH hospitals that provide facilities like herbal treatment, yoga, aimed at promoting healing and well-being are being set up at Pahalgam, Gulmarg, Srinagar, Sonamarg, Patnitop, Katra, and Golf Course Jammu, with some already operational. Earlier in May, delegates from G20 nations were able to visit Kashmir for the first time during the 3rd G20 Tourism Working Group Meeting.  

Speaking about the current security situation in the valley, at the 52nd Session of the UN Human Rights Council in Geneva, Tasleema Akhtar said, “Police and military casualties reached an all-time low. Civilian casualties, though very unfortunate, were less as well. There were just 24 law and order incidents in 2022 and there were no incidents of stone pelting in the valley. Compared to this, over 400 incidents took place in 2018.”

Indeed ranging in three to four digits, fatalities have come down to 30 in 2022 – a clear indication that the security situation is well under control. Previously there would be frequent riots, and the children would suffer as the school and colleges were forced to close down during hartals.  Incidents like thousands  gathering for the funeral services of a terrorist and stone pelting after encounters have also reduced. “Stone pelting on roads, hartals and closure of schools and colleges is history now. Out of 365 days a year, 100 days would witness hartals that would take toll on business, and education of children studying in schools and colleges,” said J&K  Lieutenant Governor Manoj Sinha while addressing a gathering on the occasion of 75th Independence Day.

It is legitimate to question whether the situation in Kashmir has indeed improved since the abrogation of Article 370. It would be a misnomer to state that violence has completely dissipated; Three decades of insurgency in Kashmir had made unrest and state of tension was almost chronic. Today some of that violence continues but has been massively contained. And although the level of violence is much reduced, problemattic issues related to governance and elections remain on the political agenda. The government’s delay in conducting Assembly Elections and restoring statehood is providing opportunities to elements inimical to peace, to spread misinformation. J&K was enduring widespread corruption  that kept lakhs of ordinary citizens devoid of basic facilities for decades. The disorder which was the result of separatism was endemic for almost three decades will take time to correct but the process has begun. The return of full scale normalcy in Kashmir after three decades of insurgency will involve trust building, which will take time. The main emphasis should be the prevention of a resumption of violent radical conflict, which can be done through economic development that is inclusive and establishing democratic political institutions to the configuration of the particular society in the Union Territory of Jammu and Kashmir.

Source: Modern Diplomacy

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινδία

Tο Πακιστάν χρησιμοποιεί διεθνή βοήθεια για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κατηγορίες από τον υπουργό Αμύνης της Ινδίας κατά του Πακιστάν, ότι χρησιμοποιεί κονδύλια από διεθνείς χρηματοδοτήσεις για την υποστήριξη της Τρομοκρατίας.

Ο υπουργός Άμυνας της Ινδίας Rajnath Singh δήλωσε την Κυριακή ότι η Ινδία θα ήταν πρόθυμη να παράσχει στο Πακιστάν πακέτο οικονομικής βοήθειας μεγαλύτερο από αυτό που ζητά η χώρα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), εάν το Ισλαμαμπάντ διατηρούσε φιλικές σχέσεις με το Νέο Δελχί.

Μιλώντας σε εκλογική συγκέντρωση στην περιοχή Bandipora, στο Τζαμού και Κασμίρ, ο Singh δήλωσε: «Ο πρώην πρωθυπουργός Atal Bihari Vajpayee έλεγε ότι μπορείτε να αλλάξετε τους φίλους σας, αλλά όχι τους γείτονές σας. Αν η γειτονική μας χώρα Πακιστάν διατηρούσε καλύτερες σχέσεις μαζί μας, θα είχαμε δώσει στο Πακιστάν περισσότερα κεφάλαια από αυτά που ζήτησαν από το ΔΝΤ».

Ο Σινγκ πρόσθεσε ότι οι εκλογές στο Τζαμού και Κασμίρ είναι μια επίδειξη της δημοκρατίας και της δύναμης της Ινδίας. Εξέφρασε την ελπίδα για την επιστροφή της περιοχής στην ειρήνη και την ανάπτυξη, σύμφωνα με το όραμα του Vajpayee για «Insaniyat (ανθρωπότητα), Jamhooriyat (δημοκρατία) και Kashmiriyat (το πνεύμα του Κασμίρ).»

Ο Ινδός υπουργός Άμυνας τόνισε ένα αναπτυξιακό πακέτο για το Τζαμού και το Κασμίρ, που ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό Ναρέντρα Μόντι το 2014 και το 2015, το οποίο έκτοτε έχει αυξηθεί για να ξεπεράσει το ποσό που ζητά το Πακιστάν από το ΔΝΤ. «Εάν οι σχέσεις ήταν καλύτερες, θα είχαμε δώσει στο Πακιστάν περισσότερα χρήματα από αυτά που ζητούσαν από το ΔΝΤ», επανέλαβε ο Σινγκ.

Ο Σινγκ κατηγόρησε το Πακιστάν ότι χρησιμοποιεί διεθνή κονδύλια για να υποστηρίξει «εργοστάσια τρομοκρατίας» εντός των συνόρων του, σε αντίθεση με την οικονομική υποστήριξη της Ινδίας για την ανάπτυξη στο Τζαμού και Κασμίρ.

«Όποτε κάναμε έρευνα για την τρομοκρατία, βρήκαμε την εμπλοκή του Πακιστάν. Οι διαδοχικές κυβερνήσεις μας προσπάθησαν να κάνουν το Πακιστάν να καταλάβει ότι πρέπει να σταματήσει τα τρομοκρατικά στρατόπεδα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα», είπε ο Σινγκ.

Υποστήριξε ότι η χρήση της τρομοκρατίας από το Πακιστάν ως εργαλείο πολιτικής κατά της Ινδίας οδήγησε στην απομόνωσή του σε διεθνείς πλατφόρμες, με ακόμη και τους παραδοσιακούς συμμάχους να αποστασιοποιούνται.

Ο Σινγκ προειδοποίησε για πιθανά αντίποινα σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης σε ινδικό έδαφος. «Εάν συμβεί μια τρομοκρατική επίθεση στην Ινδία, θα εξαπολύσουμε επίσης μια αντεπίθεση, ανεξάρτητα από το πού μπορεί να βρίσκεται ο εχθρός», υποστήριξε.

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Σινγκ τόνισε ότι οι διαδοχικές ινδικές κυβερνήσεις προέτρεψαν το Πακιστάν να διαλύσει τα τρομοκρατικά στρατόπεδα που λειτουργούν στην επικράτειά του. «Το Πακιστάν απέτυχε να το κάνει. Το Πακιστάν δεν πρέπει να ξεχνά ότι αυτή είναι μια νέα Ινδία, έτοιμη να πολεμήσει την τρομοκρατία όχι μόνο από αυτήν την πλευρά αλλά, αν χρειαστεί, και από την άλλη πλευρά των συνόρων», είπε.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινδία

Το “Μεγάλο Μπαγκλαντές” προκαλεί ανησυχία για την ασφάλεια στη νότια Ασία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι ριζοσπαστικές ισλαμιστικές ομάδες έχουν εκφράσει ανοιχτά την επιθυμία τους να ιδρύσουν ένα «Μεγάλο Μπαγκλαντές», ένα έδαφος που θα περικλείει τμήματα της βορειοανατολικής περιοχής της Ινδίας.

 

Η πολιτική αναταραχή στο Μπαγκλαντές, με αποκορύφωμα την απομάκρυνση της εκλεγμένης πρωθυπουργού Σεΐχη Χασίνα, έχει αναζωπυρώσει τις ανησυχίες για τις επεκτατικές φιλοδοξίες της χώρας. Οι ριζοσπαστικές ισλαμιστικές ομάδες, τώρα στην εξουσία, έχουν εκφράσει ανοιχτά την επιθυμία τους να ιδρύσουν ένα «Μεγάλο Μπαγκλαντές», ένα έδαφος που θα περικλείει τμήματα της βορειοανατολικής περιοχής της Ινδίας.

Το προτεινόμενο «Μεγάλο Μπαγκλαντές» θα περιλαμβάνει τη Δυτική Βεγγάλη, το Μπιχάρ, την Οντίσα, το Τζαρκάντ, το Σικίμ, το Αρουνάτσαλ Πραντές, το Ασάμ, τη Μεγκαλάγια, την Τριπούρα, τη Μιζοράμ, τη Μανιπούρ και τη Ναγκαλάντ και τμήματα της Μιανμάρ.

Ενώ το Μπαγκλαντές δεν διαθέτει τη στρατιωτική δύναμη ή τους πόρους για να εισβάλει απευθείας στην Ινδία, ο καθαρός πληθυσμός του άνω των 171,2 εκατομμυρίων – σημαντικά μεγαλύτερος από αυτόν ολόκληρης της βορειοανατολικής περιοχής – αποτελεί σημαντική δημογραφική απειλή.

Η ιστορία της διείσδυσης από το Μπαγκλαντές στην Ινδία χρονολογείται δεκαετίες πίσω. Τα πορώδη σύνορα και η γοητεία των οικονομικών ευκαιριών έχουν διευκολύνει την εισροή εκατομμυρίων Μπαγκλαντεσιανών πολλοί από τους οποίους έχουν εγκατασταθεί παράνομα. Οι κοσμικές πολιτικές των προηγούμενων ινδικών κυβερνήσεων ενθάρρυναν άθελά τους αυτή την εισροή. Η πλειοψηφία των εισβολέων ήταν μουσουλμάνοι. Το ζήτημα δεν είναι απλώς ένα ζήτημα της μετανάστευσης, αλλά ένα θέμα των δημογραφικών αλλαγών που έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν το κοινωνικοπολιτικό τοπίο των συνοριακών κρατών της Ινδίας. Οι παράνομοι μετανάστες από το Μπαγκλαντές έχουν βρει πολιτικές και οικονομικές ευκαιρίες στην Ινδία, λαμβάνοντας συχνά υποστήριξη από ορισμένα πολιτικά κόμματα που επιδιώκουν να διευρύνουν τη βάση ψήφων τους.

Η άνοδος των ισλαμιστικών δυνάμεων στο Μπαγκλαντές, σε συνδυασμό με αυτή την ιστορική διείσδυση, αποτελεί σημαντική πρόκληση για την εσωτερική ασφάλεια της Ινδίας. Η έννοια του «Μεγάλου Μπαγκλαντές» μπορεί να φαίνεται τραβηγμένη στρατιωτικά, αλλά χρησιμεύει ως ιδεολογικό σημείο συγκέντρωσης ριζοσπαστικών στοιχείων στην περιοχή. Η πυκνότητα του πληθυσμού του Μπαγκλαντές, σε συνδυασμό με τα πορώδη σύνορα που μοιράζεται με την Ινδία, παρέχει ένα γόνιμο έδαφος για δημογραφική και πολιτιστική επιρροή στα συνορεύοντα ινδικά κράτη.

Τα βορειοανατολικά κράτη, ήδη ευάλωτα λόγω εξεγέρσεων, εθνοτικών εντάσεων και υπανάπτυξης, θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν πρόσθετες πιέσεις εάν η επεκτατική ρητορική του Μπαγκλαντές κερδίσει έλξη. Κράτη όπως το Assam και η Tripura έχουν ήδη δει σημαντικές δημογραφικές αλλαγές λόγω της παράνομης μετανάστευσης, η οποία έχει συχνά οδηγήσει σε εθνοτικές και κοινοτικές εντάσεις.

Επιπλέον, οι φιλοδοξίες του Μπαγκλαντές θα μπορούσαν επίσης να έχουν ευρύτερες περιφερειακές επιπτώσεις. Η Δυτική Βεγγάλη, το Μπιχάρ και η Οντίσα είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομική και στρατηγική ασφάλεια της Ινδίας, με την Καλκούτα να λειτουργεί ως σημαντικό λιμάνι και τη βορειοανατολική περιοχή να λειτουργεί ως πύλη προς τη Νοτιοανατολική Ασία. Οποιαδήποτε αποσταθεροποίηση σε αυτή την περιοχή θα μπορούσε να έχει σοβαρές οικονομικές συνέπειες και συνέπειες για την ασφάλεια.

Καθώς ο Ινδο-Ειρηνικός αποκτά αυξημένη γεωστρατηγική σημασία, το Μπαγκλαντές έχει γίνει μια σημαντική χώρα και ένας πολυπόθητος σύμμαχος στην περιοχή για διάφορους λόγους. Πρώτιστο είναι η τοποθεσία του στα βόρεια του κόλπου της Βεγγάλης και κοντά στη συμβολή του Ινδικού και του Ειρηνικού Ωκεανού, που μαζί σχηματίζουν τον Ινδο-Ειρηνικό.

Το Μπαγκλαντές βρίσκεται σε στρατηγική θέση για χώρες που αναζητούν ερείσματα στον κόλπο και την ευρύτερη περιοχή Ινδο-Ειρηνικού. Γεωγραφικά, το Μπαγκλαντές βρίσκεται επίσης σε ιδανική τοποθεσία για να παρέχει στην ενδοχώρα του (που περιλαμβάνει τα βορειοανατολικά της Ινδίας και τα βασίλεια των Ιμαλαΐων του Νεπάλ και του Μπουτάν) και τις γειτονικές χώρες όπως η Κίνα με εύκολη πρόσβαση στη θάλασσα να παραβλέψουμε σημαντικά σημεία πνιγμού και ναυτιλιακές διαδρομές μέσω των οποίων οι εισαγωγές ζωτικής σημασίας ενέργειας και άλλοι πόροι διασχίζουν τον Κόλπο της Βεγγάλης και τη Θάλασσα Ανταμάν πριν εισέλθουν στο στενό της Μαλάκα.

Αυτοί οι υποστηρικτές πιστεύουν ότι καθώς το Μπαγκλαντές βρίσκεται στη συμβολή της Νότιας και της Νοτιοανατολικής Ασίας, η χώρα μπορεί να ξεφύγει από το καλούπι της Νότιας Ασίας και να γίνει πιο παγκόσμια δύναμη, επεκτείνοντας προς τη Νοτιοανατολική Ασία, στη Μιανμάρ, ιδιαίτερα επεκτείνοντας την επικράτεια των Ροχίνγκια.

Με ακτογραμμή 580 χιλιομέτρων, το Μπαγκλαντές θεωρεί τον Κόλπο της Βεγγάλης εκτεταμένη επικράτειά του. Διαθέτει σημαντικά ανεξερεύνητα αποθέματα φυσικού αερίου στον κόλπο και περισσότερο από το 90 τοις εκατό του διεθνούς εμπορίου της πραγματοποιείται μέσω της θάλασσας. Οι υποστηρικτές της ιδέας του «Μεγάλου Μπαγκλαντές» επιθυμούν να αξιοποιήσουν στο έπακρο τη γεωστρατηγική τοποθέτηση της χώρας.

Παρόλο που το Μπαγκλαντές φιλοξενεί εκατομμύρια μουσουλμάνους Ροχίνγκια, υπάρχουν υποστηρικτές στην προσωρινή κυβέρνηση και τα ισλαμιστικά κόμματα που πιστεύουν ότι η Ντάκα δεν πρέπει να ενεργεί απλώς για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά ως στρατηγικός παράγοντας που σταθμίζει τα υπέρ και τα κατά των προσφυγικών πολιτικών της. Το Cox’s Bazar, στο νοτιοανατολικό Μπαγκλαντές, φιλοξενεί σχεδόν ένα εκατομμύριο πρόσφυγες Ροχίνγκια και ισλαμιστές ριζοσπάστες είναι πιθανό να χρησιμοποιήσουν αυτή τη δύναμη εναντίον της Μιανμάρ για να εξαπολύσουν επιθέσεις στα σύνορα και πέρα ​​από αυτήν. Το ριζοσπαστικό ισλαμικό στρατιωτικό συγκρότημα Arakan Rohingya Salvation Army (ARSA), το οποίο έχει λάβει εκπαίδευση από το Jama’atul Mujahideen Bangladesh (JMB) με έδρα το Μπαγκλαντές και έχει δεσμούς με το Jamaat-e-Islami, εμπλέκεται σε δολοφονίες στην περιοχή Rakhine και μέλη του αυτό το ρούχο χρησιμοποιεί τακτικά τις συνοριακές περιοχές Μπαγκλαντές-Μυανμάρ και διαπράττει μια σειρά εγκλημάτων ενώ διαχειρίζεται επίσης διακίνηση ναρκωτικών, εμπορία όπλων, εμπορία ανθρώπων και απαγωγές. Κάθε λίγες μέρες, γίνονται ανελέητοι διασυνοριακοί πυροβολισμοί και βομβαρδισμοί μεταξύ του στρατού του Μπαγκλαντές και της Μιανμάρ. Οι κοινοτικές εντάσεις πυροδοτούνται από το Μπαγκλαντές, και αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις για τη Μιανμάρ συνολικά. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει μια τεράστια πρόκληση όσον αφορά τη βαθμονόμηση και την ενσωμάτωση των πολιτικών, πολιτικών και ασφαλών απαντήσεων της για να διασφαλίσει ότι η βία στα σύνορα και το Ραχίν δεν θα κλιμακωθεί και οι διακοινοτικές εντάσεις θα διατηρούνται υπό έλεγχο.

Ενώ το Μπαγκλαντές μπορεί να μην έχει τις στρατιωτικές δυνατότητες για να επεκτείνει φυσικά τα σύνορά του, οι δημογραφικές πιέσεις που μπορεί να ασκήσει στην Ινδία και τη Μιανμάρ είναι πραγματικές και ανησυχητικές. Η ανάληψη της εξουσίας από τους ριζοσπαστικούς ισλαμιστές στο Μπαγκλαντές και η αναβίωση της ιδέας του «Μεγάλου Μπαγκλαντές» θα πρέπει να χρησιμεύσει ως αφύπνιση για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στη Μιανμάρ και την Ινδία. Από την πολιτική αναταραχή στο Μπαγκλαντές υπήρξε μια μετανάστευση ανθρώπων στη Μιανμάρ από το Μπαγκλαντές. Ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων φθάνει στα σύνορα της Μιανμάρ καθώς οι φρικαλεότητες σε μειονότητες στο Μπαγκλαντές συνεχίζουν να απωθούν τους ανθρώπους από τις πόλεις τους.

Ο πιθανός διευρυμένος ρόλος του στρατού σε μια τάξη μετά τη Χασίνα δεν μπορεί να παραβλεφθεί δεδομένης της ιστορίας του Μπαγκλαντές με στρατιωτικά πραξικοπήματα και την κυριαρχία του στρατού. Η εφημερίδα του Μπαγκλαντές Prothom Alo ανέφερε ότι κορυφαία στελέχη του στρατού και της αστυνομίας έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στο να πείσουν τον κοσμικό ηγέτη Σέιχ Χασίνα να παραιτηθεί, ανοίγοντας το δρόμο για να αναλάβει μια φιλο-ισλαμιστική κυβέρνηση. Υπάρχει ήδη ένας πιο πολεμικός τόνος στη στάση των ενόπλων δυνάμεων του Μπαγκλαντές έναντι της Ινδίας και της Μιανμάρ.

Η ιδέα ενός Μεγάλου Μπαγκλαντές προωθείται επίσης μέσω της προπαγάνδας μέσω της οποίας οι ισλαμιστές προβάλλουν το Μπαγκλαντές ως προστάτη της κουλτούρας της Βεγγάλης και τη γη των πραγματικών Μπενγκαλέζων, ενώ η Ινδία υπό την τρέχουσα απαλλαγή προβάλλεται ως το ηγεμονικό κράτος των Χίντι που πρόκειται να καταστρέψει τη γλώσσα της Βεγγάλης. Προκειμένου να σώσουν τη βεγγαλική τους ταυτότητα, ο απώτερος στόχος των Μπενγκάλων της Δυτικής Βεγγάλης θα πρέπει να είναι η απόσχιση από την Ινδία και η συγχώνευση με το Μπαγκλαντές. Επομένως, είναι μια πραγματική μάχη προβολής στην οποία προωθείται αθόρυβα η ιδέα μιας ενωμένης και μεγαλύτερης Βεγγάλης. Οι ισλαμιστές στο Μπαγκλαντές βρίσκονται ήδη σε σύγκρουση με εγχώριους ισλαμιστές ριζοσπάστες στη Δυτική Βεγγάλη, για να δημιουργήσουν μια υπαρξιακή κρίση στην Ινδία.

Η Ινδία πρέπει να ενισχύσει την ασφάλεια των συνόρων της, να καταστείλει την παράνομη μετανάστευση και να συνεργαστεί διπλωματικά με το Μπαγκλαντές για να διασφαλίσει ότι αυτές οι επεκτατικές φαντασιώσεις δεν θα κλιμακωθούν σε πραγματικές απειλές για την εδαφική ακεραιότητα της Ινδίας. Ταυτόχρονα, η περιφερειακή συνεργασία πρέπει να ενισχυθεί για να διασφαλιστεί ότι οι ριζοσπαστικές ιδεολογίες δεν αποσταθεροποιούν την ευαίσθητη ισορροπία στη Νότια Ασία.

 

ΠΗΓΗ: Mekong News

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινδία

Asian Lite: Σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Πεκίνο εκφράζει ολοένα και περισσότερο την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφαλείας

Οι σχέσεις Κίνας-Πακιστάν έχουν μια πτωτική πορεία εν μέσω αυξανόμενων διαφορών για πολλά διμερή ζητήματα. Το Πεκίνο γίνεται ανυπόμονο για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αποπληρώσει τα χρέη και να παρέχει επαρκή ασφάλεια στους Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν. Παρά την εξωτερική χρηματοδότηση από παγκόσμιους θεσμούς και την οικονομική στήριξη της Κίνας, το Πακιστάν δεν κατάφερε να σταθεροποιήσει την οικονομία. Κατά συνέπεια, ο Οικονομικός Διάδρομος της Κίνας-Πακιστάν (CPEC) επιβραδύνεται εν μέσω αναφορών για πολλά έργα που αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις ή πιθανές διακοπές λειτουργίας. Ενώ το Πεκίνο προσπαθεί με κάποιο τρόπο να σώσει το CPEC και άλλα έργα, το Ισλαμαμπάντ ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διμερή συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας, κυρίως κατά της Ινδίας.

Σύμφωνα με αναφορές, το Πακιστάν πιέζει την Κίνα να πραγματοποιήσει ασκήσεις κατά της τρομοκρατίας σε περιοχές κατά μήκος των συνόρων Ινδίας-Πακιστάν. Η Κίνα φέρεται να έχει δείξει απροθυμία στην πρόταση του Πακιστάν, η οποία μπορεί να προκαλέσει άσκοπα εντάσεις με την Ινδία. Αυτό δείχνει ότι το Ισλαμαμπάντ δεν ενδιαφέρεται σοβαρά για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της ασφάλειας των Κινέζων πολιτών στο Πακιστάν, αλλά θέλει να χρησιμοποιήσει διμερείς και πολυμερείς στρατιωτικές ασκήσεις για να προκαλέσει την Ινδία και να κρύψει τις αντιτρομοκρατικές αποτυχίες του.

Από την έναρξη της νέας στρατιωτικής επιχείρησης, Azm-i-Istehkam (Αποφασιστικότητα για σταθερότητα), στις 22 Ιουνίου, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Πακιστάν έχουν αυξηθεί σημαντικά. Σύμφωνα με έκθεση του Πακιστανικού Ινστιτούτου Μελετών Συγκρούσεων και Ασφάλειας (PICSS), τουλάχιστον 254 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 92 πολίτες και 54 μέλη του προσωπικού ασφαλείας, σκοτώθηκαν σε επιθέσεις μαχητών και βομβαρδισμούς τον Αύγουστο, καθιστώντας τον τον πιο θανατηφόρο μήνα για το Πακιστάν τα τελευταία έξι χρόνια. Πιο ανησυχητικό είναι ότι η πλειονότητα αυτών των επιθέσεων σημειώθηκαν στο Βελουχιστάν και στο Χάιμπερ Παχτούνχβα, περιοχές που φιλοξενούν πολλά έργα που χρηματοδοτούνται από την Κίνα. Το Βελουχιστάν σημείωσε απότομη αύξηση της βίας, με τουλάχιστον 125 νεκρούς, μεταξύ των οποίων 80 πολίτες, 22 μέλη του προσωπικού ασφαλείας και 23 μαχητές. Τα τελευταία χρόνια, Κινέζοι υπήκοοι έχουν γίνει συχνά στόχοι φονικών επιθέσεων σε αυτές τις επαρχίες. Στις 26 Μαρτίου, μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στοίχισε τη ζωή σε πέντε Κινέζους μηχανικούς που εργάζονταν στο έργο του φράγματος Dasu στην περιοχή Shangla, στην επαρχία Khyber Pakhtunkhwa.

Έκρηξη λεωφορείου Dasu

Επιπλέον, μόλις μια εβδομάδα πριν από την επίθεση αυτοκτονίας, οι αντάρτες των Μπαλόχ στόχευσαν κινεζικά συμφέροντα εισβάλλοντας στο συγκρότημα Gwadar Port Authority (GPA) και στη ναυτική βάση Turbat κοντά στο λιμάνι Gwadar που διοικείται από την Κίνα, το οποίο είναι βασικό συστατικό του CPEC, στην επαρχία Βελουχιστάν. Αυτά τα περιστατικά ανανέωσαν τις σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια του κινεζικού προσωπικού και έργων στο Πακιστάν. Μόλις δύο ημέρες μετά τη βομβιστική επίθεση στο Dasu, μια κινεζική εταιρεία ανέστειλε τα έργα πολιτικού έργου στο Tarbela 5th Extension Hydropower Project και απέλυσε περισσότερους από 2.000 εργαζομένους για «λόγους ασφαλείας». Το 2021, οι πακιστανικές αρχές είχαν αναθέσει σύμβαση 355 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ στην Power Construction Corporation of China Ltd για έργα. Το φράγμα Tarbela των 1.530 MW είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει την παραγωγή ενέργειας πριν από το 2026.

Οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους έχουν σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν, το οποίο ήδη αντιμετωπίζει μια σοβαρή οικονομική κρίση. Το Πεκίνο εκφράζει όλο και πιο έντονα την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφάλειας. Τον Ιούνιο, ο Κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping προειδοποίησε τον Πακιστανό πρωθυπουργό Shehbaz Sharif ότι ενώ η Κίνα ήταν ανοιχτή στην επέκταση και την αναβάθμιση των οικονομικών δεσμών, το Ισλαμαμπάντ έπρεπε πρώτα να δημιουργήσει ένα «ασφαλές, σταθερό και προβλέψιμο» επιχειρηματικό περιβάλλον για τις κινεζικές εταιρείες και το προσωπικό.

Ομοίως, ο Liu Jianchao, Υπουργός του Τμήματος Διεθνών Συνδέσμων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας – υπεύθυνος για τη διαχείριση των σχέσεων της Κίνας με πολιτικούς οργανισμούς παγκοσμίως – τόνισε το «έλλειμμα εσωτερικής ασφάλειας» του Πακιστάν ως σημαντικό παράγοντα που διαβρώνει την εμπιστοσύνη των Κινέζων επενδυτών. Δήλωσε ότι «οι απειλές για την ασφάλεια είναι οι κύριοι κίνδυνοι για τη συνεργασία της CPEC». Ο Λιου επεσήμανε επίσης τη συνεχιζόμενη πολιτική αστάθεια του Πακιστάν ως βασικό λόγο για τις οικονομικές του αποτυχίες, προτρέποντας τους Πακιστανούς πολιτικούς να ενωθούν και να αντιμετωπίσουν τις περίπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα.

Shehbaz Sharif και Xi Jinping

Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Shehbaz Sharif, επισκέφθηκε την Κίνα από τις 4-8 Ιουνίου με μια μεγάλη υπουργική αντιπροσωπεία, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού του πακιστανικού στρατού, στρατηγό Syed Asim Munir, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αναζωογονήσει τους διμερείς δεσμούς με τον σύμμαχό τους «παντός καιρού». Ήταν η πρώτη εκτεταμένη επίσκεψη του Σαρίφ στην Κίνα αφότου έγινε πρωθυπουργός τον Μάρτιο. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Σαρίφ φέρεται να αναζήτησε νέα δάνεια από το Πεκίνο και ζήτησε περισσότερο χρόνο για την αποπληρωμή των εκκρεμών χρεών. Ωστόσο, δεν πήρε τίποτα ουσιαστικό σε αντάλλαγμα πέρα ​​από ελάχιστα Μνημόνια Συνεννόησης και πολλές προειδοποιήσεις από την κινεζική πλευρά. Τον Αύγουστο, ο Σαρίφ είχε γράψει μια επιστολή στην κινεζική κυβέρνηση ζητώντας επαναπρογραμματισμό του χρέους για το Πακιστάν σε μια προφανή προσπάθεια να εξασφαλίσει την έγκριση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για οικονομική διάσωση 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι τον επόμενο μήνα.

Η Κίνα ανησυχεί όλο και περισσότερο για τις χρηματοοικονομικές επενδύσεις της στο Πακιστάν, φοβούμενη ότι ενδέχεται να μην αποφέρουν θετικές αποδόσεις στο μέλλον. Συγκεκριμένα, το ένα τρίτο του συνολικού εξωτερικού χρέους του Πακιστάν οφείλεται στην Κίνα. Ωστόσο, το Ισλαμαμπάντ φαίνεται πιο επικεντρωμένο στη χρήση πολυμερών και περιφερειακών πλατφορμών όπως τα Ηνωμένα Έθνη ή ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) για να στοχεύσει την Ινδία. Το Πεκίνο απογοητεύεται με τις προσπάθειες του Πακιστάν να το χρησιμοποιήσει ως εργαλείο για την προώθηση της αντι-ινδικής ατζέντας του. Αντί να αντιμετωπίσει τις εικαζόμενες διασυνοριακές τρομοκρατικές επιθέσεις από το Αφγανιστάν και το Ιράν, ο στρατός του Πακιστάν θέλει να διεξάγει περισσότερες αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα σε περιοχές κοντά στα σύνορα με την Ινδία. Οι αναφορές αναφέρουν ότι οι αντάρτες Μπαλόχ και οι Τεχρίκ-ι-Ταλιμπάν βρίσκονται πίσω από πολλές επιθέσεις που στοχεύουν Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν, με ομάδες να έχουν αναφερθεί παρουσία στους δυτικούς γείτονες του Πακιστάν. Ωστόσο, ο στρατός του Πακιστάν εξακολουθεί να διστάζει να πραγματοποιήσει κοινές αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα είτε στο Μπαλουχιστάν είτε στο Khyber Pakhtunkhwa, δείχνοντας τη διπροσωπία του Πακιστάν όσον αφορά την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Παρά τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του Πακιστάν για ενίσχυση της ασφάλειας κατόπιν επανειλημμένου αιτήματος της Κίνας, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας αντιτρομοκρατικής επιχείρησης, η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται, με αυξανόμενες αναταραχές και βία που στοχεύουν βασικά κινεζικά έργα στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Belt and Road. Η συνεχιζόμενη αστάθεια παρουσιάζει άνευ προηγουμένου προκλήσεις για το λιμάνι του Γκουαντάρ, το CPEC και την «παντός καιρού» συνεργασία της Κίνας με το Πακιστάν. Τελικά, η ευθύνη για αυτές τις οπισθοδρομήσεις βαρύνει την ανικανότητα, τη διττή συμπεριφορά του Πακιστάν και τις συνεχείς προσπάθειές του να χρησιμοποιήσει τη σχέση του με την Κίνα εναντίον της Ινδίας.

 

ΠΗΓΗ: Asian Lite

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή