Αυστριαλιανό Think Tank αναφέρει, ότι οι νέες πολυμερείς συμφωνίες που αποκαλύφθηκαν στο περιθώριο του φόρουμ δείχνουν πώς το Νέο Δελχί εργάζεται σκληρά για να περιορίσει τη στρατηγική επιρροή του Πεκίνου.

Επιμέλεια: ΧΑΚ

Ένα πολύ ενδιαφέρον για το πως το Νέο Δελχί εργάζεται σκληρά για να περιορίσει τη στρατηγική επιρροή του Πεκίνου παρουσιάζει με αφορμή τη σύνοδο των G20 στο Νέο Δελχί το «Lowy Institute», μια ανεξάρτητη δεξαμενή σκέψης με έδρα στο Σίδνεϊ  που ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 2003 από τον Frank Lowy και διεξάγει έρευνες σχετικά με πολιτικά, διεθνή, στρατηγικά και οικονομικά ζητήματα από την αυστραλιανή σκοπιά. Το άρθρο τιτλοφορείται ως «Η Ινδία ωθεί την Κίνα στο περιθώριο της G20» και υπογράφει ο Ian Hall, ο οποίος είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στη Σχολή Διακυβέρνησης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Griffith με βαθιά γνώση των ινδικών θεμάτων καθώς είναι επίσης ακαδημαϊκός συνεργάτης του Ινστιτούτου Australia India στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης έχει ευρείς δημοσιεύσεις για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της Ινδίας και για την ιστορία της διεθνούς σκέψης. Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Modi and the Reinvention of Indian Foreign Policy (Bristol University Press, 2019)».

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο:

Η προεδρία ενός φόρουμ τόσο δυσκίνητου όσο η Ομάδα των 20 (G20) δεν είναι εύκολη στις καλύτερες στιγμές. Ο όμιλος δεν έχει έδρα ή γραμματεία. Η προεδρία της G20 εναλλάσσεται μεταξύ των μελών, αφήνοντας στους διπλωμάτες όποιας χώρας την κατέχει το αζημίωτο καθήκον της διοργάνωσης εκατοντάδων συναντήσεων , καθώς και μιας συνόδου κορυφής ηγετών που παρατηρείται στενά από τα παγκόσμια Μέσα Ενημέρωσης.

Η Ινδία ανέλαβε τον ρόλο μετά από μια δύσκολη συνάντηση που φιλοξένησε η Ινδονησία στο Μπαλί στα μέσα Νοεμβρίου 2022. Αυτή η σύνοδος επισκιάστηκε, όπως αυτή, από την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις εντάσεις μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων για το χρέος, την ενέργεια, τα τρόφιμα, τον πληθωρισμό, το εμπόριο και τεχνολογία. Η Ινδονησία κατάφερε να μεσολαβήσει σε συμφωνία για μια κοινή δήλωση , αλλά μόνο – και η διαφωνία σχετικά με τη διατύπωση για την Ουκρανία επανεμφανίστηκε αμέσως μετά.

Ο ΜΟΝΤΙ ΕΙΔΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΠΕΙ ΣΤΟΥΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ ΟΤΙ Η ΙΝΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕΒΑΣΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ

Ωστόσο, το Νέο Δελχί ήθελε να αναλάβει τη δουλειά. Με τις γενικές εκλογές να εκκρεμούν το 2024, η κυβέρνηση του Ναρέντρα Μόντι αναμφίβολα είδε μια ευκαιρία να πει στους ψηφοφόρους ότι η Ινδία είναι πλέον ένας σεβαστός παγκόσμιος παίκτης. Θα έχουν επίσης αναγνωρίσει ότι η G20 και όλες οι μη επίσημες «ομάδες δέσμευσης» που συναντώνται μαζί της, συμπεριλαμβανομένων των ομάδων επιχειρήσεων, της κοινωνίας των πολιτών και γυναικών, είναι χρήσιμες για την προβολή του οικοδεσπότη σε επενδυτές και ταξιδιώτες . Αλλά είναι σαφές, ότι το Νέο Δελχί υπολόγισε επίσης ότι, παρά τις δύσκολες συνθήκες, υπήρχαν πιθανά διπλωματικά οφέλη από την προεδρία της G20.

Πρώτον, η Ινδία αντιλήφθηκε την ευκαιρία να ενισχύσει τη σχετική επιρροή της στον Παγκόσμιο Νότο και να τοποθετηθεί ως γέφυρα μεταξύ της Δύσης και του αναπτυσσόμενου κόσμου. Αμέσως μετά τη σύνοδο του Μπαλί, ο Μόντι και ο εξίσου δραστήριος υπουργός Εξωτερικών του, Σουμπραχμανιάμ Τζαϊσανκάρ, προγραμμάτισαν επισκέψεις με τους ομολόγους τους σε όλο τον Παγκόσμιο Νότο, ζητώντας τις απόψεις τους για το τι μπορεί να κάνει η G20 για τις χώρες τους και συγκαλώντας μια εικονική συνάντηση (σ.σ. εννοεί τηλεδιάσκεψη) της Φωνής του Παγκόσμιου Νότου . Παράλληλα, η Ινδία υπέβαλε πρόταση για την προσθήκη της Αφρικανικής Ένωσης στο φόρουμ , η οποία εγκρίθηκε στη σύνοδο κορυφής.

Δεύτερον, το Νέο Δελχί εκτίμησε ότι η φιλοξενία του G20 παρείχε την ευκαιρία να τεθούν και να επιδιωχθούν ατζέντες που απαιτούν συνεργασία, αλλά δεν χρειάζεται να συμμετέχουν όλα τα μέλη του φόρουμ. Αρκετά από αυτά τα έργα παρουσιάστηκαν στο περιθώριο της συνάντησης των ηγετών. Το πιο εντυπωσιακό είναι μια συμφωνία που συμφωνήθηκε με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη χρηματοδότηση και την κατασκευή ενός λεγόμενου Οικονομικού Διαδρόμου Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (IMEC) που θα συνδέει την Ινδία με τον Κόλπο και πέρα. Ένα άλλο είναι η Παγκόσμια Συμμαχία Βιοκαυσίμων, που ξεκίνησε ο Μόντι μαζί με τους ηγέτες της Αργεντινής, του Μπαγκλαντές, της Βραζιλίας, της Ιταλίας, του Μαυρίκιου, της Σιγκαπούρης και των Ηνωμένων Πολιτειών, με στόχο την ανάπτυξη και προώθηση βιώσιμων βιοκαυσίμων. Η τελευταία είναι μια σημαντική συμφωνία μεταξύ του λεγόμενου ομίλου IBSA – που περιλαμβάνει την Ινδία, τη Βραζιλία και τη Νότια Αφρική – για να συνεργαστεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη μεταρρύθμιση των πολυμερών τραπεζών ανάπτυξης .

ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΚΙΝΑ

Φυσικά, καμία από αυτές τις πρωτοβουλίες δεν αφορά την Κίνα. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Ο στρατηγικός ανταγωνισμός μεταξύ Κίνας και Ινδίας έχει ενταθεί από τότε που ο Σι Τζινπίνγκ ανέλαβε την εξουσία στα τέλη του 2012. Για περισσότερο από μια δεκαετία, το Πεκίνο χρησιμοποιεί το οικονομικό και στρατιωτικό του βάρος για να προσπαθήσει να επηρεάσει τη συμπεριφορά της Ινδίας και να περιορίσει τις επιλογές της , μεταξύ άλλων κατά μήκος των αμφισβητούμενων συνόρων μεταξύ των δύο χώρες. Το Νέο Δελχί απάντησε πλησιάζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους και επικρίνοντας δημόσια το σχέδιο υπογραφής του Σι , την Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI).

Αυτές οι εντάσεις επεκτάθηκαν στα μέσα Ιουνίου 2020, κατά τα πρώτα στάδια της πανδημίας Covid-19, καθώς τα ινδικά στρατεύματα αντιμετώπισαν Κινέζους στρατιώτες που είχαν καταλάβει νωρίτερα τον έλεγχο της περιοχής που το Νέο Δελχί θεωρεί δική του. Μια αιματηρή συμπλοκή στο Γκαλβάν στο Λαντάχ άφησε άγνωστο αριθμό νεκρών, ωθώντας και τις δύο χώρες να αναπτύξουν σημαντικές δυνάμεις στην περιοχή και να αναβαθμίσουν τη στρατηγική υποδομή και στις δύο πλευρές της λεγόμενης Γραμμής Πραγματικού Ελέγχου (LAC).

Αυτές οι αλλαγές στην αμυντική στάση συνοδεύτηκαν από μια αξιοσημείωτη αλλαγή στην πολιτική της Ινδίας για την Κίνα . Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, και οι δύο χώρες συμφώνησαν να μην αφήσουν τη συνοριακή διαμάχη να διαταράξει άλλες πτυχές της διμερούς τους σχέσης. Το 2020, ωστόσο, το Νέο Δελχί ανέτρεψε αυτή τη ρύθμιση , καθιστώντας την απόσυρση των κινεζικών στρατευμάτων και την επιστροφή στο status quo πριν από τη σύγκρουση του Γκαλβάν ως προϋπόθεση συνεργασίας σε άλλους τομείς.

ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΑΣ ΣΤΟΥΣ G20

Έκτοτε, το Νέο Δελχί έχει επίσης εργαστεί σκληρά για να εμποδίσει τις κινεζικές πρωτοβουλίες τόσο σε πολυμερείς όσο και σε μικρομερείς τομείς. Τον Ιούλιο, για παράδειγμα, ως πρόεδρος του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, η Ινδία μετατόπισε την ετήσια σύνοδο κορυφής στο Διαδίκτυο , αρνήθηκε κατηγορηματικά τη συλλογική έγκριση του BRI και άργησε τις προσπάθειες για επέκταση της συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας, γεμίζοντας την ατζέντα με ανησυχίες όπως η παραδοσιακή ιατρική και η ψηφιακή ένταξη. Τον Αύγουστο, το Νέο Δελχί φέρεται να άσκησε βέτο στην πρόταση της Κίνας να συμπεριλάβει το Πακιστάν σε μια διευρυμένη ομάδα BRICS.

Η περιθωριοποίηση της Κίνας από την Ινδία στη G20 είναι συνέχεια αυτών των προσπαθειών να περιορίσει την επιρροή του Πεκίνου. Προς το παρόν, μπορεί να δουλεύουν. Ορισμένοι ερμηνεύουν την άρνηση του Σι να συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής της G20 ως σιωπηρή παραδοχή, ότι το φόρουμ δεν εξυπηρετεί πλέον τα συμφέροντα της Κίνας. Εάν ισχύει αυτό, θα οφείλεται εν μέρει στη σκληρή δουλειά του Νέου Δελχί, καθώς και στον λάθος χειρισμό μιας κρίσιμης διμερούς σχέσης από την Κίνα.