Μια πολύ σημαντική επιτυχία πραγματοποίησε η Χάποελ Τελ Αβίβ του Δημήτρη Ιτούδη. Πριν μερικές ημέρες, η ισραηλινή ομάδα επικράτησε στην έδρα της Γκραν Κανάρια με 103-94 και κατέκτησε το EuroCup, παίρνοντας αυτόματα το εισιτήριο για την EuroLeague της επόμενης σεζόν.

«Γράφτηκε ιστορία με ανεξίτηλα γράμματα πλέον. Είναι ένα τρόπαιο που ήρθε τη στιγμή που η ομάδα χτιζόταν, χτίζεται και θα συνεχίσει να χτίζεται. Πιστεύω ότι η κατάκτηση του EuroCup, που μας δίνει και τη δυνατότητα να αγωνιστούμε στην EuroLeague, θα αποτελέσει ένα γερό θεμέλιο γι’ αυτό το οποίο θέλαμε να χτίσουμε εξ αρχής όταν ήρθα εδώ», ανέφερε τη Μεγάλη Τετάρτη ο Έλληνας τεχνικός μιλώντας στο webradio της ΕΟΚ.

Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα όμως ήταν η ανακοίνωση του γραφείου του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπέντζαμιν Νετανιάχου.

«Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου, μίλησε με τον ιδιοκτήτη της ομάδας μπάσκετ της Χάποελ Τελ Αβίβ, Όφερ Γιανάι, αλλά και με τον προπονητή της ομάδας, Δημήτρη Ιτούδη και τους συνεχάρη για την κατάκτηση του Eurocup: «Μεγάλα συγχαρητήρια».

Ο Πρωθυπουργός Νετανιάχου είπε στον κόουτς Ιτούδη: «Κατά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Μητσοτάκη, του είπα, «Όταν το Ισραήλ και η Ελλάδα συνεργαστούν – μπορούμε να πετύχουμε σπουδαία πράγματα. Αυτό ακριβώς συνέβη εδώ. Είναι δύσκολοι καιροί και αυτή η νίκη συμπεριλαμβάνεται σε μια σειρά από νίκες μας».

Τι είπε ο Νετανιάχου στον Μητσοτάκη στο τετ α τετ που είχαν τέλη Μαρτίου; Από έμπιστες πηγές ειπώθηκε, ότι αντάλλαξαν απόψεις για τις περιφερειακές εξελίξεις, με έμφαση στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και για τις προκλήσεις στη Συρία, στον Λίβανο και στην Ερυθρά Θάλασσα.

Προφανώς τα μηνύματα του Ισραηλινού πρωθυπουργού προς τον Έλληνα ομόλογό του αφορούσαν τη συνεργασία των δύο χωρών στους τομείς της ασφάλειας, της ενέργειας και του εμπορίου, αλλά και στην αντιμετώπιση του τουρκικού αναθεωρητισμου που ενοχλεί σφοδρά τον ισραηλινό παράγοντα. Επίσης από το Ισραήλ εκφράστηκε δυσφορία για τους χειρισμούς της Ελλάδας στο θέμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου. Έτσι η επιτυχία της Χάποελ με Έλληνα πρωτομάστορα ήταν το καλύτερο παράδειγμα που χρησιμοποίησε ο «Μπίμπι» για να υπενθυμίσει όσα μετέφερε στην ελληνική πλευρά.

ΠΗΓΗ: Sportdog.gr

Στο μακρινό Καζακστάν, το οποίο -ποδοσφαιρικά- μοιάζει πολύ μακριά από την Ελλάδα, η Ζένις της πρωτεύουσας της χώρας, Αστανά, έχει Έλληνα προπονητή και καθόλου άγνωστο στο ευρύ κοινό. Πρόκειται για τον Άκη Βάβαλη, ο οποίος στην Ελλάδα «καθιερώθηκε» ως ο «βοηθός του Σάββα Παντελίδη».

Μέχρι της στιγμής που αποφάσισε να ακολουθήσει solo καριέρα, έχοντας ήδη «καρφώσει» σημαιάκια σε διάφορα σημεία του χάρτη, πριν συμπληρώσει 40 χρόνια ζωής.

Ο γεννημένος, στις Σέρρες, το 1985, Άκης Βάβαλης, διέγραψε πορεία, όντας στο πλευρό του νυν προπονητή του Αστέρα Τρίπολης, ενώ βρέθηκε και σε Ηρακλή και Άρη, στη Super League, όπως και σε Παναιτωλικό και Ατρόμητο.

Ο Άκης Βάβαλης αποφάσισε, πριν τρία και κάτι χρόνια, να φύγει από την Ελλάδα έχοντας ως πρώτο σταθμό τη Σουηδία και τη Βάσαλουντ.

Συνέχισε στη Βουλγαρία με την Κρούμοβγκραντ, πήγε Κόσοβο για να προπονήσει την Ντρίτα και από τον Μάιο του 2024, ταξίδεψε στο Καζακστάν για χάρη της -τελευταίας στη βαθμολογία- Ζένις στην οποία, σύντομα θα συμπληρώσει ένα χρόνο παρουσίας.

Μεσούσης της περσινής περιόδου, και λίγο διάστημα μετά το χειμωνιάτικο break, ο Βάβαλης ανέλαβε τα καθήκοντά του και κατάφερε να σώσει την ομάδα, η οποία έμοιαζε καταδικασμένη σε πτώση. Το έργο του εκτιμήθηκε κι έτσι συνέχισε εκεί, θέλοντας να φτιάξει το όνομά του, πριν καταγράψει… μίλια προς άλλη κατεύθυνση.

Το Καζακστάν μπορεί ως τουριστικό ή ποδοσφαιρικός προορισμός να είναι «δύσκολος» και να μην κάνει γκελ στους Ευρωπαίους, αλλά το ποδόσφαιρο εκεί ανοδική τροχιά και εκπροσώπους στις διοργανώσεις της UEFA.

Πέρσι σώθηκε, φέτος πάει για κάτι περισσότερο

Η Ζένις του Άκη Βάβαλη, για να μείνει στην Premier League του Καζακστάν χρειάστηκε να κερδίσει ομάδες, που μόνο τυχαίες δεν τις λες.

Ορντάμπασι, Τόμπολ Κοστανάι ήταν μεταξύ εκείνων, ενώ κόντρα σε Αστανά και Καϊράτ πήρε ισοπαλίες, αλλά περισσότερο από πολύτιμες, ενώ έφτασε μέχρι τον τελικό του Λιγκ Καπ.

Το πρωτάθλημα στο Καζακστάν ξεκίνησε τον Μάρτιο και, μέχρι στιγμής, η Ζένις δεν έχει κερδίσει σε τέσσερις αγωνιστικές, μετρώντας ισάριθμες ισοπαλίες.

Τη Δευτέρα (13/4) όμως η Ζένις επικράτησε της Ακτομπέ με 1-0, κάνοντας αρχή στις… νίκες και προσδοκώντας κάτι ανάλογο και στο πρωτάθλημα.

ΠΗΓΗ: Metrosport

Στις 10 Απριλίου 1971, μια απροσδόκητη αποστολή Αμερικανών διασχίζει τη γέφυρα που ενώνει το Χονγκ Κονγκ με την κινεζική ενδοχώρα. Δεν κρατούν ούτε όπλα ούτε διπλωματικές βαλίτσες – κρατούν ρακέτες.

Εννέα παίκτες επιτραπέζιας αντισφαίρισης, τέσσερις παράγοντες, δύο σύζυγοι. Είναι οι πρώτοι Αμερικανοί πολίτες που πατούν κινεζικό έδαφος από το 1949, όταν οι κομμουνιστές του Μάο καταλαμβάνουν την εξουσία. Και μαζί τους, δέκα δημοσιογράφοι – πέντε από αυτούς Αμερικανοί – σπάνε τη σιωπή που κρατούσε πάνω από είκοσι χρόνια.

Η Αμερική και η Κίνα βρίσκονται σε παγωμένες σχέσεις από την Κομμουνιστική Επανάσταση και ακόμη περισσότερο μετά τον Πόλεμο της Κορέας, όπου βρέθηκαν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Το 1971, στη Ναγκόγια της Ιαπωνίας, φιλοξενούνται οι 31οι Παγκόσμιοι Αγώνες Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης. Οι δύο αντιπροσωπείες – Αμερικανική και Κινεζική – δεν έχουν καμία διπλωματική ή οικονομική σχέση.

Κι όμως, στις 6 Απριλίου η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί με έκπληξη μια απρόσμενη εξέλιξη: η ομάδα επιτραπέζιας αντισφαίρισης των Ηνωμένων Πολιτειών λαμβάνει πρόσκληση από την κινεζική ομάδα να επισκεφθεί τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Μια πρόσκληση που θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας και θα μείνει γνωστή ως «διπλωματία του πινγκ-πονγκ».

Μια τυχαία συνάντηση που άνοιξε πόρτες

Κατά τη διάρκεια του 31ου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης στη Ναγκόγια της Ιαπωνίας, ο Αμερικανός παίκτης Γκλεν Κάουαν χάνει το λεωφορείο της ομάδας του. Βρίσκεται να επιβιβάζεται στο λεωφορείο της κινεζικής ομάδας, όπου ο Κινέζος πρωταθλητής Ζούανγκ Τσετούνγκ τον προσεγγίζει και του προσφέρει ένα δώρο: ένα μεταξένιο μαντήλι με απεικόνιση των βουνών Χουανγκσάν.

Ο Κάουαν, αν και δεν έχει κάτι αντίστοιχο να προσφέρει εκείνη τη στιγμή, ανταποδίδει την επόμενη ημέρα με ένα μπλουζάκι που φέρει το σύμβολο της ειρήνης και τη φράση “Let It Be”. Αυτή η φιλική ανταλλαγή δώρων απαθανατίζεται από τους δημοσιογράφους και γίνεται πρωτοσέλιδο, δημιουργώντας ένα κύμα θετικής δημοσιότητας.

Η απρόσμενη πρόσκληση

Στις 6 Απριλίου 1971, η κινεζική κυβέρνηση, με την έγκριση του Προέδρου Μάο Τσετούνγκ, προσκαλεί επίσημα την αμερικανική ομάδα να επισκεφθεί την Κίνα.

Η πρόσκληση γίνεται δεκτή, και στις 10 Απριλίου 15 άτομα διασχίζουν τη γέφυρα από το Χονγκ Κονγκ προς την κινεζική ενδοχώρα, γινόμενοι οι πρώτοι Αμερικανοί που επισκέπτονται την Κίνα από το 1949.

Μια εβδομάδα γεμάτη ιστορία

Κατά τη διάρκεια της επταήμερης παραμονής τους, από τις 11 έως τις 17 Απριλίου, οι Αμερικανοί αθλητές συμμετέχουν σε φιλικούς αγώνες με τους Κινέζους ομολόγους τους (και χάνουν), επισκέπτονται το Σινικό Τείχος, το Θερινό Παλάτι και άλλα πολιτιστικά αξιοθέατα.

Η κινεζική κυβέρνηση οργανώνει δεξιώσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις, επιδεικνύοντας τη φιλοξενία της. Ο Πρωθυπουργός Τσου Εν-Λάι, σε επίσημο δείπνο στο Μέγαρο του Λαού, δηλώνει: «Έχετε ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στις σχέσεις των λαών μας».

Η επίσκεψη αυτή δεν είναι απλώς μια αθλητική ανταλλαγή, αλλά σηματοδοτεί την αρχή μιας σειράς διπλωματικών εξελίξεων. Τον Ιούλιο του 1971, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ, πραγματοποιεί μυστική επίσκεψη στο Πεκίνο, προετοιμάζοντας το έδαφος για την ιστορική επίσκεψη του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον τον Φεβρουάριο του 1972. Αυτές οι επαφές οδηγούν στη σταδιακή αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, αλλάζοντας τον γεωπολιτικό χάρτη της εποχής.

Η κληρονομιά της διπλωματίας του πινγκ-πονγκ

Μια τυχαία συνάντηση μεταξύ δύο αθλητών οδηγεί σε μια σειρά γεγονότων που αλλάζουν την πορεία της ιστορίας. Μία μικρή πράξη καλοσύνης έχει παγκόσμιο αντίκτυπο.

Θα μπορούσε άραγε να συμβεί σήμερα κάτι ανάλογο;

ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική