Ακολουθήστε μας

Ισραήλ

Πώς ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς δοκιμάζει τις διπλωματικές φιλοδοξίες της Κίνας στη Μέση Ανατολή

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς αναβιώνει παλιά περιφερειακά ρήγματα

Της Camille Lons

Ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς θα μπορούσε να είναι η πρώτη μεγάλη διπλωματική πρόκληση της Κίνας στη Μέση Ανατολή στην πρόσφατη ιστορία. Από την έναρξη της Πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI) πριν από δέκα χρόνια, η επιρροή της Κίνας στην περιοχή έχει αυξηθεί ραγδαία, με αποκορύφωμα τον περασμένο Μάρτιο με την προσέγγιση Σαουδικής Αραβίας-Ιράν με τη μεσολάβηση του Πεκίνου. Αλλά με τα χρόνια, η Κίνα παρέμεινε προσεκτικά έξω από τις γεωπολιτικές πολυπλοκότητες της περιοχής, διατηρώντας ισορροπημένες και φιλικές σχέσεις με όλες τις κύριες δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, του Ισραήλ και των αραβικών κρατών. Ειδικά το Ισραήλ έχει γίνει ένας από τους βασικούς στρατηγικούς εταίρους της Κίνας στην περιοχή και πηγή προηγμένων τεχνολογιών, κρίσιμης σημασίας για τον τεχνολογικό αγώνα της Κίνας με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ωστόσο, ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς αναβιώνει παλιά περιφερειακά ρήγματα, δυσκολεύοντας το Πεκίνο να διατηρήσει την εξισορροπητική του πράξη. Παρά το γεγονός ότι έχει χτίσει μια σταθερή σχέση με το Ισραήλ από τη δεκαετία του 1990, η ιστορία της Κίνας ως ηγέτης του αδέσμευτου κόσμου την έκανε πάντα ισχυρό υποστηρικτή της παλαιστινιακής υπόθεσης. Η Κίνα δεν ορίζει επίσημα τη Χεζμπολάχ ή τη Χαμάς ως τρομοκρατικές οργανώσεις. Στο παρελθόν, καταδίκασε με συνέπεια το Ισραήλ για τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και ζήτησε επανειλημμένα τη λύση δύο κρατών εντός των συνόρων του 1967. Ωστόσο, η υποστήριξη της Κίνας προς τους Παλαιστινίους παρέμεινε κυρίως ρητορική και δεν παρενέβη στους εμπορικούς δεσμούς της με το Ισραήλ.

Αυτή τη φορά, η θέση της Κίνας για τις φρικιαστικές επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου κινδυνεύει να βλάψει σημαντικά τη σχέση της με το Ισραήλ. Μετά από σχεδόν δύο εβδομάδες σιωπής, ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ έκανε μια μάλλον ήπια δήλωση, καλώντας για κατάπαυση του πυρός και δήλωσε ότι η ίδρυση “ανεξάρτητου κράτους της Παλαιστίνης” μέσω μιας λύσης δύο κρατών ήταν η “θεμελιώδης διέξοδος” από τη σύγκρουση. Ωστόσο, απέφυγε να καταδικάσει ρητά τη Χαμάς ή να την αποκαλέσει τρομοκρατική οργάνωση. Η ανακοίνωση του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών δεν κατονόμασε καν τη Χαμάς, καταδικάζοντας μόνο “κάθε βία και επιθέσεις εναντίον αμάχων”. Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Εξωτερικών, Γουάνγκ Γι, επέκρινε το Ισραήλ ότι “υπερβαίνει την αυτοάμυνα” και ζήτησε να σταματήσει η “συλλογική τιμωρία του λαού της Γάζας”. Η κινεζική θέση πυροδότησε πικρές αντιδράσεις μεταξύ των Ισραηλινών αξιωματούχων και των μέσων ενημέρωσης και το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ εξέφρασε τη “βαθιά απογοήτευσή” του για την αποτυχία της Κίνας να καταδικάσει τη Χαμάς.

Εάν η Κίνα παίρνει το ρίσκο να αποξενώσει το Ισραήλ, είναι επειδή βλέπει ευρύτερα διακυβεύματα στην τρέχουσα σύγκρουση που εκτείνονται πέρα ​​από το ζήτημα Ισραήλ-Παλαιστίνης. Το Πεκίνο βλέπει στην κρίση μια ευκαιρία να διαφοροποιηθεί από την υποστήριξη της Δύσης προς το Ισραήλ και να ενισχύσει τα διαπιστευτήριά του στον παγκόσμιο νότο, όπου πολλές χώρες παραμένουν σθεναρά συμπαθείς στην παλαιστινιακή υπόθεση. Από την αρχή της κρίσης, πολλές χώρες στη Μέση Ανατολή και πέρα ​​από αυτήν έχουν αυξήσει την κριτική τους για τα διπλά μέτρα και μέτρα της Δύσης όσον αφορά τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου, υπενθυμίζοντας τις δυτικές πιέσεις για υποστήριξη της Ουκρανίας μετά τη ρωσική εισβολή. Στον ΟΗΕ, οι ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές χώρες εμφανίστηκαν απομονωμένες όταν καταψήφισαν ψηφίσματα που υποστήριζαν η Ρωσία, η Βραζιλία, η Κίνα και άλλες μη δυτικές χώρες που ζητούσαν κατάπαυση του πυρός.

Οι διεθνείς διαιρέσεις για την τρέχουσα κρίση έχουν τροφοδοτήσει το αφήγημα της Κίνας ότι η παγκόσμια τάξη πραγμάτων υπό την ηγεσία της Δύσης πρέπει να αναδιαμορφωθεί. Τα τελευταία χρόνια, η Κίνα επιδίωξε να προβληθεί ως εναλλακτικός ηγέτης στη διεθνή σκηνή. Προσφέρθηκε να χρησιμεύσει ως μεσολαβητής σε πολλές συγκρούσεις – συμπεριλαμβανομένης αυτής της Ουκρανίας – και ξεκίνησε τις παγκόσμιες πρωτοβουλίες ανάπτυξης, ασφάλειας και πολιτισμού με στόχο να αμφισβητήσει την παγκόσμια τάξη πραγμάτων υπό τη Δύση. Το ζήτημα Ισραήλ-Παλαιστίνης είναι μια από τις συγκρούσεις για τις οποίες η Κίνα πρότεινε πολλά ειρηνευτικά σχέδια και πρωτοβουλίες διαμεσολάβησης από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Πριν από την επίσκεψη του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς στο Πεκίνο τον Ιούνιο, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Κίνας, Τσιν Γκανγκ, ανανέωσε την προσφορά του να διευκολύνει τις ειρηνευτικές συνομιλίες. Μετά την επίθεση της Χαμάς, ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Γουάνγκ Γι κάλεσε τη διεξαγωγή διεθνούς ειρηνευτικής διάσκεψης και το Πεκίνο έστειλε τον ειδικό αντιπρόσωπό του Ζάι Τζουν στην περιοχή.

Όμως, παρά αυτές τις προσπάθειες, η Κίνα εμφανίζεται μάλλον χωρίς αντίκρισμα στην τρέχουσα κλιμάκωση, πέρα ​​από μερικές δηλώσεις. Καμία από τις προηγούμενες μεσολαβητικές πρωτοβουλίες που πρότεινε μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής δεν έτυχε αποδοχής. Δεδομένης της τρέχουσας απροθυμίας του Πεκίνου να καταδικάσει τη Χαμάς, μια κινεζική μεσολάβηση για τη συνεχιζόμενη κρίση φαίνεται ακόμη λιγότερο πιθανή από πριν.

Μετά από μερικά χρόνια καμπάνιας για την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας στη Μέση Ανατολή, η συνεχιζόμενη κλιμάκωση στη Γάζα υπογραμμίζει την έλλειψη πολιτικού βάρους της Κίνας στην περιοχή: οι ενέργειές της έχουν βλάψει τις σινο-ισραηλινές σχέσεις χωρίς να τονώσουν σημαντικά τις σχέσεις της με τα αραβικά κράτη. Αντιθέτως, η σύγκρουση έχει τονίσει εκ νέου τη γεωπολιτική κυριαρχία των ΗΠΑ. Χρειάστηκαν σχεδόν δύο εβδομάδες για να κάνει ο Σι Τζινπίνγκ μια δήλωση σχετικά με την κρίση, όταν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ηγέτες και ανώτεροι διπλωμάτες είχαν ήδη περιοδεύσει στο Ισραήλ και τη Μέση Ανατολή επί μια εβδομάδα. Οι ΗΠΑ, αντικρούοντας τις πρόσφατες συζητήσεις για την απόσυρσή τους από την περιοχή, έστειλαν δύο ομάδες κρούσης αεροπλανοφόρων στη Μεσόγειο, προετοίμασαν περίπου 2.000 άτομα για πιθανή ανάπτυξη και συζητούν ένα νέο πακέτο στρατιωτικής υποστήριξης 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Ισραήλ. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Δανία και η Γερμανία τοποθετούσαν επίσης αεροπλανοφόρα και πλοία στην ανατολική Μεσόγειο. Ακόμη και εκτός των δυτικών δυνάμεων, η Ρωσία εμφανίζεται επί του παρόντος πολύ πιο διορατική από την Κίνα στη διαμόρφωση της συζήτησης σε διεθνή φόρουμ όπως ο ΟΗΕ.

Το ότι η Κίνα δείχνει πολύ λίγη επιθυμία να βοηθήσει στην αποκλιμάκωση της κρίσης πέρα ​​από μερικές ήπιες δηλώσεις, μπορεί επίσης να οφείλεται στο ότι δεν βλέπει κανένα ενδιαφέρον να το κάνει. Κατά την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Wang Yi στην Ουάσιγκτον στις 26-28 Οκτωβρίου, οι ΗΠΑ πίεσαν την Κίνα να αξιοποιήσει τη σχέση της με το Ιράν και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής για να εκτονώσει τις περιφερειακές εντάσεις και να αποτρέψει την επέκταση της σύγκρουσης. Ωστόσο, από την οπτική του Πεκίνου, η σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης είναι ένας πόλεμος δυτικής δημιουργίας. Αν η σύγκρουση δεν κλιμακωθεί σε μια ευρύτερη περιφερειακή αναταραχή, τα βασικά της συμφέροντα – κυρίως η ενεργειακή ασφάλεια και η ελευθερία της ναυσιπλοΐας – επηρεάζονται οριακά, τουλάχιστον προς το παρόν.

Αντίθετα, η κρίση ωφελεί την Κίνα στο ευρύτερο πλαίσιο της αντιπαλότητάς της με τις ΗΠΑ. Ο πόλεμος στη Γάζα αποσπά την προσοχή των ΗΠΑ από τον Ινδικό-Ειρηνικό, εκτροχιάζει τις προσπάθειες της Ουάσιγκτον να διευκολύνει την εξομάλυνση σχέσεων Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ και αυξάνει τα περιφερειακά παράπονα προς τη Δύση. Ενώ η Κίνα είναι απίθανο να είναι ένας σημαντικός παίκτης στην τρέχουσα κρίση, οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να βεβαιωθούν ότι δεν είναι ούτε ένα spoiler. Η τρέχουσα παγκόσμια πόλωση γύρω από το ζήτημα Ισραήλ-Παλαιστίνης παίζει ρόλο στα κινεζικά και ρωσικά αφηγήματα μιας διαίρεσης μεταξύ της Δύσης και του παγκόσμιου Νότου. Η ενασχόληση με την Κίνα για την τρέχουσα κρίση θα βοηθούσε στην εκτόνωση αυτής της ψευδούς διχοτόμησης την οποία κεφαλαιοποιεί το Πεκίνο.

Η σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς μπορεί επίσης να είναι μια ευκαιρία να διερευνηθούν τομείς εποικοδομητικής συνεργασίας με την Κίνα σε μια περιοχή όπου τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και το Πεκίνο έχουν κοινό συμφέρον για τη σταθερότητα. Ο συντονισμός για τα οράματά τους για μακροπρόθεσμη σταθερότητα για την περιοχή θα είναι κρίσιμος στα χρόνια και τις επόμενες δεκαετίες, καθώς η γεωοικονομική δύναμη της Κίνας στη Μέση Ανατολή θα βαθαίνει. Η Κίνα θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα χρήσιμος εταίρος στην ευρύτερη περιφερειακή δέσμευση, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, με το οποίο έχει αναπτύξει στενές σχέσεις. Ως εκ τούτου, οι τρέχουσες εντάσεις θα μπορούσαν να είναι μια καλή στιγμή για να ζητήσουμε από την Κίνα μεγαλύτερη λογοδοσία στις υποθέσεις της Μέσης Ανατολής: Σε συνέχεια της προηγούμενης κινεζικής μεσολάβησης μεταξύ Ιράν και Σαουδικής Αραβίας, οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν την Κίνα να ενεργήσει ως εποικοδομητικός παίκτης στην περιφερειακή σταθεροποίηση, παραμένοντας ρεαλιστές με τον εαυτό τους σχετικά με την προθυμία του Πεκίνου να συνεργαστεί μόνο στον βαθμό που αυτό ωφελεί τα κινεζικά συμφέροντα.

Δείτε τη δημοσίευση του πρωτότυπου άρθρου εδώ

ΗΠΑ

Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα;

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

1.-Η θέση αρχής που διαμορφώνει τις παρακάτω απόψεις είναι, κατ αρχάς, ανθρωπιστική.

2.- Η δεύτερη θέση είναι το συμφέρον της χώρας μας. Κυρίως η επιβίωσή της που απειλείται. Η γεωπολιτική, δηλαδή, της περιοχής. Ακόμη και όταν επιδιώκουμε μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη δεν το κάνουμε ιδεοληπτικά. Αναζητούμε το πλαίσιο που θα μπορούσε να μειώσει την απειλή αφανισμού μας. Δεν παραβλέπονται ούτε οι ιστορικές αμαρτίες της ούτε η επιθετικότητά της. Αλλά με κάποιους που ταιριάζουμε περισσότερο πρέπει να συμβιώσουμε.

Με αυτά ως δεδομένα ιδού μια μικρή ανάλυση των δύο πολέμων.

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

3.-Στο παλαιστινιακό η θέση μου είναι δύο κράτη στα σύνορα του 67. Δεν είμαι, δηλαδή, ούτε κατά της ύπαρξης του Ισραήλ, ούτε υπερ της εξάλειψης των παλαιστινίων.
Παρά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν δεν πίστεψα ποτέ πως είτε η μια πλευρά είτε η άλλη ήθελε πραγματικά λύση δύο κρατών.
Η λύση αυτή τωρα εξέλειπε. Το Ισραήλ φαίνεται να κέρδισε την τελευταία αντιπαράθεση αλλά είναι και αιχμάλωτο της νίκης του. Τι θα κάνει με τους Παλαιστίνιους; Όσους και να σκοτώσει, όποια εθνοκάθαρση ή γενοκτονία και να πραγματοποιήσει, δεν θα μπορέσει να τους εξαφανίσει όλους. Αυτό δείχνει η ιστορία των εθνοκαθάρσεων.
Πιστεύω πως η θέση του ήταν ένα ενιαίο κράτος στο οποίο με κάποια μορφή θα συνυπήρχαν και οι παλαιστίνιοι. Σήμερα θα προβληματίζεται και το ίδιο το Ισραήλ αν μια τέτοια λύση είναι βιώσιμη. Έχει προκαλέσει τέτοια τραγωδία στο εσωτερικό τους που δύσκολα θα βρει και μορφή συνύπαρξης και αξιόπιστη και ικανή διοίκηση των παλαιστινίων.

3.-Η ενέργεια της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου δεν ήταν, απλώς, αδικαιολόγητη. Ήταν απάνθρωπη, καταστροφική και τρομοκρατική. Τρομοκρατία είναι κάθε ενέργεια που καταφέρεται κατά των πολιτών. Η αντίδραση του Ισραήλ ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένη. Το Ισραήλ ξεπέρασε εκείνο τη σημείο κατά πολύ και σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο περίπου 50.000 ανθρώπων. Πρόκειται για πολιτική εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ είναι κατηγορούμενο στο Διεθνές Δικαστήριο για γενοκτονία. Και το ίδιο ως χώρα και η ηγεσία του δεν θα αποφύγουν το κατηγορητήριο μετά τον πόλεμο, ανεξαρτήτως εκβάσεως.
Είμαι αντίθετος στην πολιτική αυτή του Ισραήλ. Πολλοί απο την ελληνική κοινή γνώμη δικαιολογούν τις ενέργειές του παρόλο που αντιτίθενται σε αυτήν την πολιτική του επιφανείς Εβραίοι και στο Ισραήλ και ανα τον κόσμο. Βασιλικότεροι του βασιλέως, δηλαδή;

4.-Η γεωπολιτική διάσταση γίνεται περίπλοκη. Το Ισραήλ αυτήν την στιγμή φαίνεται να εξόντωσε τους αντιάλους του (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και εκμηδένισε το γεωπολιτικό εκτόπισμα του Ιράν. Η γεωπολιτική έκλειψη του Ιράν δημιουργεί κενό στη γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Το Ιράν ήταν ο μόνος πόλος που είχε εξ ορισμού γεωπολιτικές αντιθέσεις με την Τουρκία και μπορούσε να τις διεκδικήσει. Το Ισραήλ φαίνεται, επίσης, ότι μπορεί να προβάλλει ενεργά σκληρή ισχύ που το καθιστά περιφερειακή δύναμη αλλά την ισχύ του, λόγω μειωμένου, αριθμητικά, ανθρώπινου δυναμικού την κρατά για τον εαυτό του. Για την περίπτωση που διακινδυνεύσει. Με την αποδυνάμωση του Ιράν και με την στάση του Ισραήλ όπως περιγράφηκε παραπάνω η Τουρκία εμφανίζεται ως η μόνη περιφερειακή δύναμη. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ αρνητική για την Ελλάδα δεδομένου ότι ο μόνος κίνδυνος εναντίον της ακεραιότητας και των συμφερόντων της προέρχεται απο την Τουρκία.

5.-Το Ισραήλ θα συνεχίσει την αντιπαράθεση με το Ιράν αλλά όχι και με την Τουρκία. Οι δεσμοί Τουρκίας -Εβραίων είναι παλαιοί και στέρεοι. Δεν χαλούν για συγκυριακούς λόγους του Ερντογάν. Ο Νετανιάχου παρουσίασε στον ΟΗΕ δύο χάρτες. Τις χώρες της κόλασης και τις χώρες του καλού. Δεν περιέλαβε σε κανέναν απο τους δύο την Τουρκία. Αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Αν λάβει κανείς υόψη του την δουλική στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στην Αγκυρα, το Ισραήλ μετά τον πόλεμο θα επιδιώξει αποκατάσταση των σχέσεών του με την Τουρκία.

6.-Παρά την γεωπολιτική απομείωση του Ιράν η περιοχή δεν θα ηρεμήσει. Ένοπλα κινήματα θα συνεχίσουν να προβαίνουν σε τρομοκρατικές ενέργειες διότι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν απευθείας με τις κρατικές δυνάμεις. Αυτή θα είναι μια συνεχής αιμοραγία για το Ισραήλ. Μια συνεχής, καθημερινή, αγωνία με σημαντικές επιπτώσεις.

7.-Οι ΗΠΑ μετά τους δύο εν εξελίξει πολέμους θα αποχωρήσουν απο την περιοχή. Θα αφήσουν πληρεξουσίους. Θα συνδιαμορφώσουν ΗΠΑ και Ισραήλ ένα νέο περιβάλλον στην περιοχή; Μια νέα ισορροπία; Ευνοϊκή για το Ισραήλ θα ήταν η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Με τους Κούρδους οι σχέσεις τους δεν είναι, απλώς, καλές. Βοηθιούνται στους μεσανατολικούς πολέμους και αναταραχές. Τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή αν αντιδράσει-που θα αντιδράσει- η Τουρκία;

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

8.-Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν αν είχαν-που δεν έχουν εδώ και μια τριακονταετία- πολιτική ηγεσία να αποκτήσουν γεωπολιτικό βάρος και να επηρεάσουν την πλάστιγγα. Αυτήν την στιγμή κανείς δεν υπολογίζει σε τίποτα την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι ένα σύνολο που, απλώς, καταναλώνει τον χρόνο. Είναι παρατηρητής των εξελίξεων και περιμένει παθητικά τις συνέπειες που θα υποστεί.

Αντιπολίτευση δεν έχει, ανθρώπινο δυναμικό που να φιλοδοξεί να διοικήσει την χώρα, επίσης, δεν έχει και ο πρωθυπουργός της έχει την αρχή πως το παγκόσμιο συμφέρον είναι σημαντικότερο απο το τοπικό [εθνικό], ενδιαφέρεται για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εκφράζει την ικανοποίησή του που η ελληνική κοινωνία μεταβάλλεται σε πολυπολιτισμική.

Με τις θέσεις αυτές η πλειοψηφία της κοινωνίας διαφωνεί αλλά ο πρωθυπουργός και το κόμμα του απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης, έστω και της σχετικής πλειοψηφίας.

Η χώρα δεν διαθέτει σοβαρή αστική τάξη, ούτε πνευματική. Και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στριμώχνονται ποιος θα πάρει την μεγαλύτερη μερίδα από τον κρατικό κορβανά.

Η χώρα, μέλος του σκληρού πυρήνα της ΕΕ από τις αρχές του 80, είναι σε όλα πίσω. Λειτουργεί με τη λογική της αρχαίας πόλης κράτους με τις αποικίες της, [έχει καταντήσει αθηναϊκή αποικία], η ηγεσία της ενδιαφέρεται μόνο πως θα μοιράσει τα ιμάτιά της και η ελεύθερη πτώση επιταχύνεται. Ελλάδα που να λαμβάνεται υπόψη δεν υπάρχει.

Κάνει θελήματα μήπως και πάρει το φιλοδώρημά της. Το υπουργείο εξωτερικών ανύπαρκτο από όλες τις απόψεις και για το υπουργείο άμυνας ας μιλήσουν αρμοδιότεροι. Όσοι πέρασαν από υψηλές θέσεις του έχουν ευθύνες σε μια ενδεχόμενη τραγωδία [που δεν είναι εκτός ορίζοντα].

Στο ΥΠΕΞ ένας ικανός ακαδημαϊκός αλλά απαράδεκτος υπουργός διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ελληνικών υποχωρήσεων με διατυπώσεις και μεθοδεύσεις που δεν θα γίνουν αντιληπτές απο την κοινή γνώμη και ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για συνομιλίες για το Αιγαίο. Ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως ο Μητσοτάκης του υποσχέθηκε να λύσει τα προβλήματα του Αιγαίου. Ο Μητσοτάκης διαλαλεί ότι οι θέσεις του είναι οι εδώ και χρόνια ελληνικές (η μόνη διαφορά είναι η επίλυση του θέματος υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ) αλλά η ανυποχώρητη θέση της Άγκυρας είναι πως υπάρχει πληθώρα άλλων ζητημάτων που εκκρεμούν. Πως θα λύσει τα προβλήματα ο κ. Μητσοτάκης; Δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το παραπέντε. Ακόμη και οι παραχωρήσεις (αν γίνουν) θα περάσουν από τα ΜΜΕ και τους κομματικούς οπαδούς ως επιτυχία.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

9.-Οι Ηνωμένες Πολιτείες ώθησαν την Ουκρανία και την Ευρώπη σε έναν καταστροφικό και ατελείωτο πόλεμο του οποίου οι συνέπειες ήταν θετικές για τις ΗΠΑ, αρνητικές για την Ευρώπη και τραγικές για την Ουκρανία.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απολύτως καταδικαστέα ενέργεια. Δεν μπορούν να δικαιολογηθούν εισβολές, όποια και αν είναι η αιτία.

Η επιδίωξη των ΗΠΑ και στον πόλεμο αυτό και στον πόλεμο τη Μέσης Ανατολής είναι η αναδιαμόρφωση των ισορροπιών στον χώρο Ευρώπη- Μέση Ανατολή με στόχο τον έλεγχο της περιοχής από ταυτισμένες με την Ουάσιγκτον δυνάμεις. Μια νέα Ευρώπη με δική της άμυνα, εντός του ΝΑΤΟ, και δική της εξωτερική πολιτική που θα επηρεάζεται από τις ΗΠΑ είναι υπο διαμόρφωση, όπως και μια νέα δυναμική στο μεσανατολικό χώρο, φιλική, επίσης, προς τις ΗΠΑ.

Στη νέα Μέση Ανατολή η Τουρκία είναι απαραίτητη για τις ΗΠΑ αλλά όλα δείχνουν πως η Τουρκία έγειρε ανατολικά.
Στην Ευρώπη η αμερικανική πολιτική δεν διακυβεύεται αλλά στη Μέση Ανατολή ο παράγων Τουρκία και η επιρροή Ρωσίας και Κίνας είναι υπολογίσιμες παράμετροι.

Η επίδειξη στον ΟΗΕ από τον Νετανιάχου χάρτη της εμπορικής και ενεργειακής διαδρομής που σχεδιάζεται, από Ινδία στην Ευρώπη μέσω χωρών της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου και της Ελλάδας δείχνει τις αμερικανικές επιδιώξεις και μερικοί διεθνείς αναλυτές θεωρούν πως η τελευταία μεσανατολική κρίση έχει ως αιτία τον χάρτη αυτό. Ο χάρτης δεν περιλαμβάνει ούτε το Ιράν, ούτε την Τουρκία.

Πριν μερικά χρόνια ο χάρτης της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη η οποία δεν είχε την κατάληξη που επεδίωκαν οι ΗΠΑ. Ο άξονας IMEK (Ινδία Μέση Ανατολή, Κύπρος, Ελλάδα, Ευρώπη) επαναφέρει στο προσκήνιο τη συνέχεια εκείνης της επιδίωξης για να διαμορφώσει το τελικό σκηνικό.

Ούτε στο ελληνικό ΥΠΕΞ, ούτε στο Μαξίμου μπορούν κάτι να κάνουν για όλα αυτά. Απαιτούν βαθιά γνώση και λεπτούς χειρισμούς, ικανότητες για τις οποίες δεν διακρίνονται.

Ας βελτιώσουν, τουλάχιστον, τις σχέσεις τους με την Εκκλησία και αα αρχίσουν να προσεύχονται και να επικαλούνται τη βοήθεια του πανάγαθου ο οποίος, επανειλημμένως, έχει δηλώσει ότι είναι Έλληνας.

Τουλάχιστον ας κρατήσουν ζωντανό και προσφιλές το όνομα Ελλάδα που από τα ελληνιστικά χρόνια κυριαρχεί στην περιοχή. Οι πολιτικοί ερασιτέχνες των Αθηνών το έχουν αμαυρώσει.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιράν

To Al Jazeera αποκαλύπτει στοιχεία Ισραηλινών στρατιωτών

Η ωριαία ταινία του Al Jazeera κατηγορεί τους στρατιώτες των IDF «για εγκλήματα πολέμου» και ισχυρίζεται ότι το υλικό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο Διεθνές Δικαστήριο.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Tο Al Jazeera, το ειδησεογραφικό πρακτορείο του Κατάρ αποκαλύπτει τα πλήρη στοιχεία στρατιωτών των μονάδων τους, που πολεμούν στην Γάζα ενώ προβάλλονται βίντεο που έχουν δημοσιευτεί στους λογαριασμούς των συγκεκριμένων ανθρώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η ωριαία ταινία του Al Jazeera κατηγορεί τους στρατιώτες των IDF «για εγκλήματα πολέμου» και ισχυρίζεται ότι το υλικό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο Διεθνές Δικαστήριο.

Αρκετοί από τους ομιλητές ισχυρίζονται ότι οι IDF επιτίθενται συστηματικά σε δημοσιογράφους και εργαζόμενους στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Bill Van Esveld του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ισχυρίστηκε ότι αφού έδωσε στον Ισραηλινό στρατό συντεταγμένες ώστε να διασφαλίσει ότι δεν θα χτυπήσουν τους εργαζόμενους , τελικά πραγματοποιήθηκε επίθεση στο ακριβές σημείο που υποτίθεται προστατευόταν.

Στο ντοκιμαντέρ δεν υπάρχει καμία δήλωση του Ισραηλινού Στρατού, αναφέρει η Jerusalem Post, ενώ δεν ασκείται καμία κριτική στη Χαμάς.

Υπενθυμίζεται ότι το υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ ψήφισε ομόφωνα τον τερματισμό των επιχειρήσεων του Al Jazeera στην χώρα τον Μάιο. Τώρα η απαγόρευση παρατάθηκε τον Ιούλιο έως τις 30 Νοεμβρίου.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιράν

Μιχάλης Ψύλος στη Ναυτεμπορική: Επικίνδυνο το αμερικανικό κενό

Ο Μπάιντεν εμφανίστηκε ξαφνικά σε συνέντευξη Τύπου για να διορθώσει γκάφα του που εκτόξευσε στα ύψη τις τιμές του πετρελαίου

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Μπάιντεν κάλεσε το Ισραήλ να εξετάσει άλλες εναλλακτικές και να απέχει από επιθέσεις σε ιρανικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις

 

Ο Μπάιντεν εμφανίστηκε ξαφνικά σε συνέντευξη Τύπου για να διορθώσει γκάφα του που εκτόξευσε στα ύψη τις τιμές του πετρελαίου

Γράφει ο Μιχάλης Ψύλος • psilosm@naftemporiki.gr

Ο πρόεδρος Μπάιντεν εμφανίστηκε ξαφνικά στη συνέντευξη Τύπου του Λευκού Οίκου για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της προεδρίας του. Για να διορθώσει μια «γκάφα» που είχε κάνει νωρίτερα, εκτοξεύοντας τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη.

Ο Μπάιντεν κάλεσε το Ισραήλ να εξετάσει άλλες εναλλακτικές και να απέχει από επιθέσεις σε ιρανικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. «Αν ήμουν στη θέση τους, θα σκεφτόμουν άλλες εναλλακτικές από το να χτυπήσω πετρελαιοπηγές», είπε χαρακτηριστικά.

Νωρίτερα πάντως, αυτή την εβδομάδα, ο Μπάιντεν, ενώ είχε ταχθεί κατά μιας επιδρομής στις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Τεχεράνης, είπε ότι «συζητάμε» την ιδέα μιας ισραηλινής επίθεσης σε ιρανικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. Μια δήλωση που έκανε ο Μπάιντεν την ώρα που έμπαινε στο προεδρικό ελικόπτερο και από τον θόρυβο της έλικας ίσως να μην άκουσε καλά την ερώτηση των δημοσιογράφων. Ουδείς λοιπόν ήταν σίγουρος αν το εννοούσε ο Αμερικανός πρόεδρος ότι «συζητά» με το Ισραήλ το ενδεχόμενο μιας επίθεσης στο ιρανικό πετρέλαιο ή αν του «ξέφυγε». Δεν θα ήταν άλλωστε η πρώτη φραστική «γκάφα» του Μπάιντεν.

«Κατάφερε» όμως να πανικοβάλει την αγορά πετρελαίου και οι τιμές του μαύρου χρυσού έφτασαν κοντά στα 80 δολάρια το βαρέλι. Βυθίζοντας στην απόγνωση την παγκόσμια οικονομία αλλά και τις κεντρικές τράπεζες που αγωνίζονται να τιθασεύσουν τον πληθωρισμό στο 2%.

Αντίθετα, ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για την προεδρία Ντόναλντ Τραμπ τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της ισραηλινής επίθεσης στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. «Χτυπήστε πρώτα τα πυρηνικά και ανησυχήστε για τα υπόλοιπα αργότερα», είπε ο Τραμπ σε προεκλογική συγκέντρωση στη Βόρεια Καρολίνα. « Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που έχουμε, είναι τα πυρηνικά όπλα» του Ιράν συνέχισε ο Τραμπ.

Οσο για το Ισραήλ; Οι ένοπλες δυνάμεις του εκμεταλλεύονται το κενό και την αβεβαιότητα που υπάρχει στις ΗΠΑ ενα μήνα πριν τις προεδρικές εκλογές, για να εξαπολύσουν όσο το δυνατόν περισσότερες επιθέσεις.

Οι προεδρικές εκλογές έχουν γίνει μια ταινία δράσης και αγωνίας στην οποία η ίντριγκα για το αποτέλεσμα παραμένει εντελώς ζωντανή, μετά από πολλές απροσδόκητες ανατροπές σεναρίου. Τουλάχιστον, μέχρι να υπάρξει ο επόμενος πρόεδρος στις ΗΠΑ, είναι δύσκολο για την Ουάσιγκτον να πάρει την κατάσταση στα χέρια της, θέτοντας τουλάχιστον, όρια στις ισραηλινές ενέργειες.

Οι Ισραηλινοί θέλουν να ανοίξουν όλα τα μέτωπα, πιστεύοντας ότι αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή γιατί οι Αμερικανοί είναι απασχολημένοι με τις εκλογές και δεν μπορούν να ασκήσουν πίεση. Άλλωστε αυτό που φαίνεται τελικά, είναι ότι ο Μπάιντεν εκλιπαρεί τον Νετανιάχου να συγκρατηθεί.

Το Ισραήλ πιστεύει πώς έχει την ευκαιρία να εξαλείψει τη Χεζμπολάχ και να αλλάξει τη γεωπολιτική δομή της περιοχής, αποδυναμώνοντας την Τεχεράνη. Ο Νετανιάχου ποντάρει άλλωστε στην εκλογή του Τραμπ για να έχει λευκή επιταγή στην εφαρμογή των σχεδίων του για την αλλαγή του χάρτη στη Μέση Ανατολή.

Ο Τραμπ δεν ενδιαφέρεται μόνο για μια φωτογραφία στο γκαζόν του Λευκού Οίκου όπου θα υπογράφει πανηγυρικά με Άραβες και Ισραηλινούς ηγέτες κάποια ειρηνευτική συμφωνία ,όπως είχαν κάνει οι προηγούμενοι πρόεδροι. Ο Τραμπ θέλει να επαναφέρει την ιδέα της «Μεγάλης Μέσης Ανατολής» που σχεδιάστηκε από τον Τζόρτζ Μπους και τα «νεοσυντηρητικά» γεράκια του και τελικά συνετρίβη στις ερήμους του Αφγανιστάν και του Ιράκ.Μόνο που τώρα θα είναι το Ισραήλ που θα κάνει τη «βρώμικη δουλειά», αντί για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο Τραμπ ενδιαφερόταν μόνο για το αποτέλεσμα: μια φωτογραφία στο γκαζόν του Λευκού Οίκου όπου μπορούσε να την υπογράψει πανηγυρικά με Άραβες και Παλαιστίνιους ηγέτες, όπως είχαν κάνει οι προηγούμενοι πρόεδροι. Και μετά, το Νόμπελ Ειρήνης, ένα βραβείο για το οποίο είχε τις υπηρεσίες ενός γκρίζου ακροδεξιού Νορβηγού βουλευτή…

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή