Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις - Γνώμες

H επόμενη μέρα της διακήρυξης των Αθηνών (7ης Δεκ. 2023) και η κυριαρχία στα νησιά

Δημοσιεύτηκε

στις

Γράφει : Ο Γιώργος Γκορέζης*

e-mail : ggorezis@yahoo.gr

web : ggore.wordpress.com

Η πάροδος του χρόνου μας υπενθυμίζει με καταιγιστικό τρόπο πόσο «αθώα» ήταν η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα και η ελληνοτουρκική προσέγγιση , που στην ουσία της μεταφράζεται σε «εξαγορά ειρήνης και από τις δύο πλευρές». Η Ελλάδα πήρε σαν αντάλλαγμα την ηρεμία ή «τον μη πόλεμο», αλλά αρχίζει να πληρώνει το τίμημα για την προσέγγιση , αφού φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης στη Τουρκία συνεχίζουν τη προπαγάνδα τους για τα νησιά του Αιγαίου και όχι μόνο. Το δε τουρκικό CNN με τις έκτοτε εκπομπές του βαυκαλίζει το τουρκικό κοινό: «Tα νησιά τελούν υπό κατάληψη και θα περιέλθουν στη Τουρκία είτε με συνομιλίες είτε με άλλο τρόπο».

Η χώρα μας έθεσε προϋπόθεση της ελληνοτουρκικής προσέγγισης την άρση των εδαφικών διεκδικήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο και της απαίτησης της για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Και οποιαδήποτε συζήτηση να περιοριστεί αποκλειστικά στην υφαλοκρηπίδα –ΑΟΖ και την παραπομπή της μοναδικής αυτής ελληνοτουρκικής διαφοράς στη Χάγη. Όπως δηλώθηκε αρμοδίως κατ’ επανάληψη « Κάθε ελληνική κυβέρνηση είναι απολύτως αποφασισμένη να προασπίσει τον εθνικό χώρο. Ότι απειλείται δεν αποστρατικοποιείται».

Το πειρατικό κράτος της Τουρκίας επανέλαβε στην Αθήνα ότι θα προσφύγει στη Χάγη, μόνο εάν τεθούν και άλλα θέματα προς συζήτηση, από το γνωστό πακέτο αξιώσεων και διεκδικήσεων εις βάρος της Ελλάδος. Και μετά την διακήρυξη των Αθηνών το έργο της κυβέρνησης Ερντογάν έχει αναλάβει εργολαβικά ο Αρχηγός Ναυτικού της Τουρκίας, που σε κάθε ευκαιρία αναφέρεται επίσημα στο τουρκολιβυκό μνημόνιο και τα τουρκικά δικαιώματα στη «γαλάζια πατρίδα», και τελευταία στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του το θέμα της γαλάζιας πατρίδας υπενθυμίζει και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Είναι νωπή η μελάνη των διαδοχικών επιστολών του εκπροσώπου της Φεριντούν Σινιρλιόγλου, μόνιμου αντιπροσώπου της Τουρκίας στον ΟΗΕ, προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. Στην ουσία τους οι επιστολές παρερμηνεύουν διεθνείς συνθήκες, διασκέψεις και συναφείς διπλωματικές νότες, και συνδέουν με την αποστρατικοποίηση των νησιών την απόφαση των έξι δυνάμεων για τη παραχώρηση των νησιών στην Ελλάδα στην διάσκεψη του Λονδίνου στις 13 Φεβρουαρίου 1914 .

Βασικό επιχείρημα στην πρώτη του επιστολή της 13 Ιουλίου 2021 ο κ. Σινιρλιόγλου παρουσιάζει την εγγύτητα των ελληνικών νησιών με τις τουρκικές ακτές και την στρατηγική σημασία τους για την άμυνα και την ασφάλεια της Ανατολίας. Στην δεύτερη του επιστολή της 30 Σεπτεμβρίου 2021 κάνει ρητή αναφορά στην απόφαση των Έξι Δυνάμεων του 1914 και συνδέει και πάλι την κυριαρχία με την αποστρατικοποίηση. Στην τρίτη του επιστολή της 17 Σεπτεμβρίου 2022 ο κ. Σινιρλιόγλου κάνει λανθασμένες ιστορικές αναφορές, και ισχυρίζεται ψευδώς ότι η Ελλάδα επίσημα αποδέχτηκε την απόφαση της 13 Φεβρουαρίου του 1914.

Η συνθήκη του Λονδίνου στις 30 Μαΐου 1913 στο Άρθρο 5 γράφει : «Η Αυτού Μεγαλειότης ο Οθωμανός Αυτοκράτωρ και αι Αυτών Μεγαλειότητες αι σύμμαχες Δυνάμεις διακηρύττουν ότι εμπιστεύονται στη Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία και Ρωσία την ευθύνη να αποφασίσουν για τη τύχη όλων των Οθωμανικών νησιών στο Αιγαίο, εκτός της νήσου Κρήτης και της χερσονήσου του ΄Αθω». (Επιβεβαιώθηκε με το άρθρο 15 της συνθήκης των Αθηνών, 14 Νοεμβρίου 1913).

Σχετικά αποφάσεις Συνδιάσκεψης Λονδίνου 13 Φεβρουαρίου 1914 (Νότα προς κ. Στρέιτ, (Ελλάδα) 13 Φεβρ. 1914, Απόφαση κοινοποιηθείσα στην Τουρκία με τη Νότα της 14ης Φεβρ. 1914) :

«Συνεπώς, οι έξι δυνάμεις αποφάσισαν να παραδώσουν στην Ελλάδα όλες τις νήσους στο Αιγαίο, τις οποίες στη πράξη κατέχει, εκτός της ΄Ιμβρου και της Τενέδου, όπως και το Καστελόριζο, που πρέπει να επιστραφεί στη Τουρκία. Οι Μ.Δυνάμεις αποφάσισαν επίσης, σχετικά με τα νησιά που δόθηκαν στην Ελλάδα, ότι η Ελληνική Κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει σε αυτές όπως και στη Τουρκία ικανοποιητική εγγύηση ότι τα νησιά αυτά ούτε θα οχυρωθούν, ούτε θα χρησιμοποιηθούν για ναυτικό ή στρατιωτικό σκοπό».

Να σημειώσουμε ότι η Οθωμανική Κυβέρνηση είχε ενημερωθεί από τις 11 Ιανουαρίου του 1913 για το βρετανικό σχέδιο, όλα τα νησιά του Αιγαίου που αποτελούνταν από αμιγή ελληνικό πληθυσμό να περάσουν στην Ελλάδα ουδετεροποιημένα, και υπό την εγγύηση των Μεγάλων Δυνάμεων. Οι Τούρκοι επιθυμούσαν την επανένταξή των νησιών στην οθωμανική κυριαρχία, και γι’ αυτό κινητοποίησαν όλο το τουρκικό στόλο, ώστε να επιχειρήσουν την ανακατάληψη των νησιών. Αλλά η περιφανής νίκη του ελληνικού ναυτικού στη ναυμαχία της Λήμνου ( 5 Ιαν 1913 ), που ήλθε σαν συνέχεια της ναυμαχίας της Έλλης ( 3 Δεκ 1912 ), έθεσε τέρμα στις ορέξεις των τούρκων.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν συναίνεσε στο να αποστερηθεί της κυριαρχίας της στα νησιά του Αιγαίου, κι’ αυτό έχει τη σημασία του στην αποδόμηση των σημερινών τουρκικών επιχειρημάτων. Η άνοδος στην εξουσία της Τριανδρίας Εμβέρ, Ταλαάτ και Τζεμάλ Πασά άλλαξε ριζικά την κατάσταση, και η τριανδρία απέρριψε την πρόταση του Ιανουαρίου και για αυτό άλλωστε συνεχίστηκε και ο πόλεμος. Τελικά οι Τούρκοι την 1 Απρίλιου του 1913 αποδέχτηκαν τους εκ νέου διατυπωμένους όρους των Μεγάλων Δυνάμεων, ώστε να περισώσουν την Κωνσταντινούπολη και να εξασφαλίσουν το ασιατικό τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο βουλγαροσερβικός στρατός είχε ήδη καταλάβει την Αδριανούπολη και προελαύνει προς την Τσατάλτζα με τελικό στόχο την Κωνσταντινούπολη. Η οριστική αποποίηση, άνευ όρων, όλων των χερσαίων ευρωπαϊκών εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας καθώς και όλων των νησιών του Αιγαίου και της Κρήτης υπογράφτηκε από τους επιτετραμμένους πληρεξούσιους του Σουλτάνου στο Λονδίνο στις 30 Μαΐου.

Η απόφαση όμως των Έξι Δυνάμεων της 13 Φεβρουαρίου του 1914 δεν εφαρμόστηκε ποτέ γιατί ο Βενιζέλος δεν έδωσε ποτέ τις αντίστοιχες διαβεβαιώσεις στους Τούρκους, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα της απόφασης. Στις 24 Απριλίου 1914 είχαν ξεκινήσει διμερείς συνομιλίες Ελλάδας-Τουρκίας για την εξεύρεση μιας συμβιβαστικής λύσης. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και τα γεγονότα που επακολούθησαν άφησαν το νησιωτικό ζήτημα ανοιχτό. Η λήξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα νησιά του Αιγαίου έγινε κοινή συναινέσει τον Σεπτέμβριο του 1914. Oι δύο πλευρές συμφώνησαν να μην εφαρμοστεί η απόφαση των Έξι Δυνάμεων του 1914, ενώ ο Βενιζέλος δεν προέβη τελικά στην επικύρωση του βασιλικού διατάγματος από την ελληνική Βουλή για την μονομερή εφαρμογή της απόφασης. Το ζήτημα της κυριαρχίας τους διευθετήθηκε οριστικά με την Συνθήκη της Λοζάννης το 1923, όπου και επιβλήθηκαν όροι τροποποιημένης αποστρατιωτικοποίησης. Στα συμφωνηθέντα της Λοζάνης για την τροποποιημένη αποστρατικοποίηση που ισχύει για την Μυτιλήνη, Χίο, Σάμο και Ικαρία, κατά τα προβλεπόμενα του άρθρου 13, περιορίζονται σήμερα και οι συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδος απέναντι στη Τουρκία.

Η απόφαση του Λονδίνου επαναλαμβάνεται στη συνθήκη της Λοζάννης, με την οποία (Άρθρο 12 ) επιβεβαιώνεται η κυριαρχία της Ελλάδος στα νησιά Λήμνος, Σαμοθράκη, Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος, Ικαρία. Με το άρθρο 15 της ιδίας συνθήκης η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου πάνω στα Δωδεκάνησα και τη νήσο Καστελόριζο. Η τελευταία ακολουθεί τη τύχη της Δωδεκανήσου, και παραχωρείται στην Ελλάδα με το άρθρο 14 της συνθήκης ειρήνης των Παρισίων ( 10-2-1947 ).

H Συνθήκη Λοζάννης (1923), προβλέπει για τα νησιά της Ανατολικής Μεσογείου στο άρθρο 13: «Προς τον σκοπό να εξασφαλισθεί διατήρηση της ειρήνης, η Ελληνική Κυβέρνηση αναλαμβάνει να τηρεί τους εξής περιορισμούς στα νησιά Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος και Ικαρία : (1) όχι ναυτικές βάσεις και οχυρώσεις…. (2) Τα Ελληνικά στρατιωτικά αεροπλάνα απαγορεύεται να πετούν πάνω από το έδαφος της Ανατόλια. Αμοιβαία, η Τουρκία απαγορεύει στα στρατιωτικά της αεροπλάνα να πετούν πάνω από τα νησιά αυτά. (3) Οι Ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στα νησιά αυτά περιορίζονται στις απολύτως αναγκαίες κλάσεις που καλούνται για θητεία……. όπως και σε μια σχετική δύναμη χωροφυλακής και αστυνομίας».

Η Συνθήκη Ειρήνης με την Ιταλία (1947) προβλέπει για τα Δωδεκάνησα : «Η Ιταλία παραχωρεί στην Ελλάδα την πλήρη κυριαρχία των Δωδεκανήσων. Τα νησιά αυτά θα είναι και θα παραμείνουν αποστρατικοποιημένα.

Προσθήκη 13 (D) : «Αποστρατικοποιημένα εννοεί να απαγορεύονται όλες οι Ναυτικές, οι στρατιωτικές και αεροπορικές εγκαταστάσεις και οχυρώσεις. Η στάθμευση των στρατιωτικών, ναυτικών και αεροπορικών Μονάδων. Οι στρατιωτικές ασκήσεις. Αυτό δεν απαγορεύει το προσωπικό ασφαλείας, που πρέπει να περιορίζεται σ’ ένα λογικό αριθμό να οπλίζεται με όπλα που μπορούν να φέρονται και χρησιμοποιούνται από ένα πρόσωπο».

Η νήσος Λήμνος αποστρατιωτικοποιείται από τη συνθήκη του Μοντρέ που αντικατέστησε, μερικώς ή ολικώς τη συνθήκη της Λοζάννης.

Ο Υπουργός Εξωτερικών Αράς δήλωσε τότε : «Οι προβλέψεις της συνθήκης της Λοζάννης σχετικά με τα νησιά Λήμνο και Σαμοθράκη, που ήσαν αποστρατικοποιημένα, καταργούνται επίσης με την συνθήκη του Μοντρέ.

Η Τουρκία ιστορικά εμμένει στο θέμα των νησιών του Αιγαίου, που σημειωτέον έχουν αμιγή ελληνικό πληθυσμό, παρότι τα διπλωματικά έγγραφα αποδεικνύουν το έωλο των επιχειρημάτων της. Με την ευκαιρία δε της υπογραφής της διακήρυξης των Αθηνών ο Ερντογάν όχι μόνο δεν ανακάλεσε προηγούμενες θέσεις του, αλλά έθεσε και θέμα τουρκικής μειονότητας στα Δωδεκάνησα. Η Ελλάδα σέβεται πλήρως τα προβλεπόμενα από τη συνθήκη της Λοζάνης, αποδίδει όμως τη μη τήρηση των ελαφρών περιορισμών του άρθρου 13 σε λόγους νόμιμης άμυνας των νησιών έναντι της τουρκικής απειλής, όπως προβλέπεται από τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ ( άρθρο 2 παρ. 4 ), ιδιαίτερα μάλιστα μετά την εγκατάσταση της τουρκικής 4ης στρατιάς στα έναντι παράλια και τις επίσημες τουρκικές απειλές που αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία.-

* Ο Γιώργος Γκορέζης είναι υποστράτηγος ε.α., αρθρογράφος, συγγραφέας. Διετέλεσε πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Στρατιωτικής Ιστορίας.

Συνέχεια ανάγνωσης

Λάζαρος Καμπουρίδης

Έτσι λειτουργεί ο μηχανισμός προπαγάνδας της Άγκυρας εναντίον της Ελλάδας

Πριν από δύο χρόνια οι Τούρκοι ειδικοί και ο Ερντογάν μας απειλούσαν με τον TAYFUN ο οποίος έλεγαν ότι είναι έτοιμος και τώρα μετά από δύο έτη μαθαίνουμε ότι δεν έχει ενταχθεί ακόμα στο τουρκικό οπλοστάσιο.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

TAYFUN: Τον Οκτώβριο του 2022, τουρκικές πηγές ανέφεραν ότι ο βαλλιστικός πύραυλος μικρού βεληνεκούς TAYFUN είναι έτοιμος για παράδοση στις ΤΕΔ κάνοντας μάλιστα και επίδειξη με σχετικό “ελλειμματικό” βίντεο εκτόξευσης στη Μαύρη Θάλασσα.

Γράφει ο Λάζαρος Καμπουρίδης

Πριν από δύο χρόνια οι Τούρκοι ειδικοί και ο Ερντογάν μας απειλούσαν με τον TAYFUN ο οποίος έλεγαν ότι είναι έτοιμος και τώρα μετά από δύο έτη μαθαίνουμε ότι δεν έχει ενταχθεί ακόμα στο τουρκικό οπλοστάσιο.

Ακολούθησαν οι απειλές από Ερντογάν ότι ο TAYFUN μπορεί να πλήξει και την Αθήνα.

Στις 29 Μαϊου 2023, ο Γενικός Διευθυντής της τουρκικής εταιρείας κατασκευής πυραύλων Roketsan, Μ. Ικιντζί, δήλωσε ότι ο TAYFUN έχει τεθεί στη γραμμή παραγωγής.

Σήμερα, ο Τούρκος ειδικός σε θέματα Άμυνας Τ. Ογούζ δήλωσε ότι, ο TAYFUN πέρασε με επιτυχία τα τεστ βολής και ΘΑ εισαχθεί στο οπλοστάσιο των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Με λίγα λόγια, αυτός μας είπε ότι, ο TAYFUN εδώ και μία διετία υπόκειται σε τεστ δοκιμών και δεν είναι ακόμα επιχειρησιακά έτοιμος.

Δηλαδή, πριν από δύο χρόνια οι Τούρκοι ειδικοί και ο Ερντογάν μας απειλούσαν με τον TAYFUN ο οποίος έλεγαν ότι είναι έτοιμος και τώρα μετά από δύο έτη μαθαίνουμε ότι δεν έχει ενταχθεί ακόμα στο τουρκικό οπλοστάσιο.

Τον Οκτώβριο του 2022, είχα παρουσιάσει σχετική ανάλυση και τόνιζα ότι ο TAYFUN δεν είναι έτοιμος αλλά οι «παπαγάλοι» που μας μεταφέρουν καθημερινά ειδήσεις από την Τουρκία ισχυριζόταν το αντίθετο καθώς επαναλάμβαναν τους ψεύτικος ισχυρισμούς των Τούρκων περί επιχειρησιακής ετοιμότητας του πυραύλου.

Βλέπετε τότε η υβριδική πίεση της Τουρκίας έπρεπε να περάσει στο μυαλό του κάθε Έλληνα με σκοπό την τρομοκράτησή του για να πειστούμε ότι, η τουρκική πολεμική μηχανή είναι πανίσχυρη, ότι δεν έχει καμία τύχη η Ελληνική Άμυνα ώστε να θεωρηθεί μονόδρομος η διαπραγμάτευση με την Τουρκία.
Επιτέλους, να μπει ένα φίλτρο στις προπαγανδιστικές ειδήσεις που φτάνουν καθημερινά από την Τουρκία και στοχεύουν στην ψυχολογία του Έλληνα πολίτη.

Πρέπει να ιδρυθεί μία Διεύθυνση αντίστοιχη με την τουρκική Διεύθυνση Επικοινωνίας για την διαχείριση της επικοινωνίας, δηλαδή των μηνυμάτων επιρροής που φτάνουν στην Ελλάδα αλλά και την κεντρική διαχείριση των μηνυμάτων που θα πρέπει να δημοσιεύονται από τα ελληνικά ΜΜΕ επί εθνικών θεμάτων για το Εθνικό μας Συμφέρον.

Σημείωση Geopolitico: Τα λόγια του Ερντογάν για τους Tayfun

Οι συγκεκριμένες απειλές του Ερντογάν εξαπολύθηκαν τον Δεκέμβριο του 2022. Ο Τούρκος πρόεδρος, σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu, δήλωσε ότι η δοκιμή βαλλιστικού πυραύλου της Τουρκίας «τρομάζει» την Αθήνα και υποστήριξε ότι η Άγκυρα δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια εάν η Ελλάδα συνεχίσει να εξοπλίζει τα νησιά του Αιγαίου.

«Τώρα αρχίσαμε να φτιάχνουμε τους πυραύλους μας. Φυσικά, αυτή η παραγωγή τρομάζει τον Έλληνα. Όταν λες “Tayfun” (Τυφώνας), ο Έλληνας φοβάται. Στην Ελλάδα, λένε ότι θα χτυπήσει την Αθήνα. Φυσικά και θα χτυπήσει, αν δεν κάτσετε ήρεμα», ανέφερε σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Σαμψούντα.

«Αν προσπαθήσετε να αγοράσετε εξοπλισμό από την Αμερική και να τον τοποθετήσετε στα νησιά, μια χώρα όπως η Τουρκία δεν θα παραμείνει θεατής. Κάτι πρέπει να κάνει», πρόσθεσε.

Λίγες εβδομάδες πριν, σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο Al Haber, ο Ταγίπ Ερντογάν είχε δηλώσει ότι η εκτόξευση του πυραύλου Tayfun προκάλεσε «πανικό» στους Έλληνες καθώς και ότι «θα αυξηθεί η εμβέλειά του σε περισσότερο από 561 χιλιόμετρα».

«Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την στάση της Ελλάδας το τελευταίο διάστημα. Δεν μπορούμε να μείνουμε αδρανείς και σιωπηλοί σε αυτήν την επιθετική και εχθρική στάση. Κι εμείς απαντάμε με τα έργα μας. Αντί να παράγουμε λόγια, παράγουμε έργα. Η Ελλάδα πρέπει να συμμαζέψει τα μυαλά της. Πρέπει να μάθει πως δεν μπορεί να φτάσει πουθενά με προβοκάτσιες και προκλήσεις», είχε αναφέρει.

Λίγες ημέρες νωρίτερα, σε ομιλία του σε συνέδριο που διοργανώθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ο πρόεδρος της Τουρκίας είχε δηλώσει πως «τώρα έχουμε και τους Tayfun μας. Και αυτά γίνονται πλέον (προειδοποιητικά) σημάδια σε κάποια μέρη. Και τα παρακολουθούν με ευχαρίστηση (σ.σ. ειρωνεία). Και τώρα προσπαθούμε να τα πάμε σε πολύ υψηλότερο επίπεδο αυτά».

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις - Γνώμες

Quo vadis κύριε Γεραπετρίτη;

Tο δομικό πρόβλημα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ένα πρόβλημα τόσο μείζον που η επιπολαιότητα της δήλωσης αυτής του Υπουργού των Εξωτερικών μοιάζει ως δευτερεύουσα, αποκαλυπτική μεν, λεπτομέρεια δε.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γιώργος Γεραπετρίτης: Εάν η παρούσα κυβέρνηση με Υπουργό Εξωτερικών έναν εξωκοινοβουλευτικό, δηλαδή μη εκλεγμένο από τον ελληνικό λαό που κόπτεται για τις μελλοντικές γενιές, θεωρεί ότι μπορεί παραπλανητικά να αναγάγει την ελληνοτουρκική διαφορά Υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο κατεξοχήν αίτιο των ελληνοτουρκικών προβλημάτων που οφείλονται στον τουρκικό αναθεωρητικό επεκτατισμό ώστε να πείσει τους Έλληνες πολίτες ότι εφόσον επιλυθεί αυτή η διαφορά τελειώνουν τα ελληνοτουρκικά, τότε αναμφίβολα καθίσταται πλέον δια της σιωπής της υπόλογος και ηθική συναυτουργός στα μελλούμενα ολόκληρη η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.

Γράφει ο Παναγιώτης Παύλος, Πανεπιστήμιο του Όσλο

Tο δομικό πρόβλημα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ένα πρόβλημα τόσο μείζον που η επιπολαιότητα της δήλωσης αυτής του Υπουργού των Εξωτερικών μοιάζει ως δευτερεύουσα, αποκαλυπτική μεν, λεπτομέρεια δε.

Αργά χθες βράδυ ενημερώθηκα για τη ραδιοφωνική συνέντευξη που παραχώρησε χθες, Παρασκευή, ο Υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας, Γιώργος Γεραπετρίτης, στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ και τον Παύλο Τσίμα, ανήμερα των εορτασμών για τα 50 χρόνια της Νέας Δημοκρατίας. Η ενημέρωση αυτή με εξέπληξε καθώς περιλάμβανε μια κατακλείδα δήλωση στην οποία προέβη ο κ. Γεραπετρίτης προς το πέρας της συζήτησης με τον δημοσιογράφο, που με συγκλόνισε και σας την παραθέτω αυτούσια: «Αν είναι να αφήσω μια μεγάλη παρακαταθήκη για τη χώρα μου για τις επόμενες γενιές, να είναι μια γειτονιά η οποία θα είναι ήρεμη, μια Ελλάδα της αυτοπεποίθησης, της σταθερότητας, της υπερηφάνειας, ας χαρακτηριστώ και μειοδότης».

Όπως καταλαβαίνετε, ήταν τέτοια η έκπληξή μου στο άκουσμα τοιαύτης δήλωσης εκ στόματος του Υπουργού των Εξωτερικών, που αναγκάστηκα να ξενυχτίσω για να ακούσω προσεκτικά ολόκληρη τη συνέντευξη του κ. Γεραπετρίτη και να καταλάβω τί εννοεί. Στην πορεία αποδείχθηκε ότι το ξενύχτι άξιζε τον κόπο. Διότι μου έδωσε τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσω το δομικό πρόβλημα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ένα πρόβλημα τόσο μείζον που η επιπολαιότητα της δήλωσης αυτής του Υπουργού των Εξωτερικών μοιάζει ως δευτερεύουσα, αποκαλυπτική μεν, λεπτομέρεια δε.

Θα σταθώ σε ορισμένα μόνον σημεία, τα οποία έρχονται, δυστυχώς, να προστεθούν εκ νέου, σε μια σειρά εσφαλμένων στρατηγικών κατευνασμού της Τουρκίας, ατυχέστατης ανάγνωσης και αντιμετώπισης της δικής της στρατηγικής, και επιπόλαιης, αν όχι επιβεβλημένης έξωθεν, βιασύνης προς μια διευθέτηση που ελλείψει κατανόησης της γείτονος θα αποτελέσει ταφόπλακα των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.

Το πρώτο δομικό πρόβλημα που έχει η σκέψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών είναι η αδυναμία που επιδεικνύει στο να εκτιμήσει στην πραγματική διάστασή του τον νεοθωμανικό αναθεωρητισμό. Αδυναμία που τον οδηγεί μεταξύ άλλων σε τραγική, αν όχι εγκληματική, αντιστροφή της αιτιοκρατικής σχέσης που διέπει αίτιο και αιτιατό. Ισχυρίζεται, λοιπόν, ο κ. Γεραπετρίτης ότι «εάν δεν λυθεί η μεγάλη μας διαφορά της οριοθέτησης, τότε μακροπρόθεσμη ειρήνη και ευημερία δεν πρόκειται να υπάρξει στην περιοχή μας». Θεωρεί και πιστεύει δηλαδή ο ίδιος, ή εν πάσει περιπτώσει θέλει εμείς να δεχθούμε και να πιστέψουμε, ότι το πρόβλημα που έχει η Ελλάδα με την Τουρκία είναι ότι εμείς δεν ανταποκρινόμαστε ως τώρα στην επιθυμία της Τουρκίας να οριοθετήσουμε Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.

Αυτό σημαίνει, αν φυσικά μετέχουμε του ιδίου Κοινού και Ορθού Λόγου με τον κ. Γεραπετρίτη, ότι, παραδείγματος χάριν, ο τουρκικός αναθεωρητισμός εις βάρος της Ελλάδας που εκπτύσσεται ως πάγια στρατηγική τουρκοποίησης της Θράκης, δημιουργίας παράλληλων παρακρατικών δομών ελέγχου της εκεί μουσουλμανικής μειονότητας, η εργαλειοποίηση από την Τουρκία της αποβατικής στα νησιά του Αιγαίου λαθρομετανάστευσης, στο πνεύμα του δόγματος Οζάλ, οι άνω των 1600 μέχρι στιγμής φέτος παραβιάσεων των εθνικών χωρικών μας υδάτων, η μόνιμη παράνομη αλιεία τουρκικών σκαφών εντός των ΕΧΥ, από την Αλεξανδρούπολη ως τις Κυκλάδες, η αμφισβήτηση της ελληνικότητας του Αιγαίου με την εκστρατεία του Turkaegean, η εισαγωγή του δόγματος της Γαλάζιας Πατρίδας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση της Τουρκίας που θα γαλουχεί τα τουρκόπουλα στην πίστη ότι οι Έλληνες είναι κλέπτες κατακτητές των «τουρκικών νησιών του Αιγαίου», η αξίωση Ερντογάν για δύο κράτη στην Κύπρο, και πολλά ακόμη, όλα αυτά, κατά τον κύριο Γεραπετρίτη είναι συνέπειες της «μιας μείζονος ανεπιλύτου ελληνοτουρκικής διαφοράς»! Πραγματικά είναι για γέλια μια τέτοια αντίληψη, αν δεν είναι για κλάματα ο ισχυρισμός του Υπουργού ότι είναι μάλιστα και αληθής. Το μόνον που έχω να προσθέσω σε αυτήν την τρικυμία εν κρανίω είναι ότι λυπάμαι βαθύτατα ως θρέμμα της Θράκης που ο κ. Γεραπετρίτης φαίνεται να έχει μαύρα μεσάνυχτα για το μοντέλο εκτουρκισμού της Θράκης και την αποτελεσματικότητα που η υπερπολλαπλάσια έναντι των δικών μας διάθεση ατύπων κονδυλίων του τουρκικού ΥΠΕΞ έχει στην ακριτική μας γη.

Δεύτερον. Επικαλείται ο Υπουργός Εξωτερικών την προσήλωσή του στη λογική και τον ορθό λόγο. Στο πλαίσιο αυτής της ορθολογικής του ικανότητας προβαίνει στην ακόλουθη διαπίστωση: «…Γιατί κάθε φορά που τελείωνε ένας κύκλος (σσ. διερευνητικών επαφών), λυπούμαι που το λέω, αλλά διαπιστώναμε ότι, αν όχι ότι βρισκόμασταν σε χειρότερη θέση, ότι παραμέναμε στάσιμοι. Το αποτέλεσμα είναι ότι συν τω χρόνω οι τουρκικές αξιώσεις έχουν μεγαλώσει, έχουν παγιωθεί και έχουν γίνει πολύ πιο έντονες οι πιέσεις οι οποίες ασκούνται».

Φαντάζομαι καταρχήν, και θέλω πραγματικά να ελπίζω, ότι αναφέρεται στις πιέσεις της Τουρκίας και όχι τυχόν κάποιων συμμάχων μας, παραδείγματος χάριν της Γερμανίας ή άλλων. Έτσι αν έχει το πράγμα, είναι δυνατόν Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος να θεμελιώνει επιχείρημα περί της ανάγκης ΤΩΡΑ να καθίσουμε στο τραπέζι με την Τουρκία, με το casus belli μάλιστα ενεργό πέραν των όσων αναφέραμε ανωτέρω, διότι «ήδη δεχόμαστε μεγάλες πιέσεις», οι οποίες, προφανώς, κατά τη συλλογιστική του κ. Γεραπετρίτη, αύριο θα είναι ακόμη μεγαλύτερες; Αυτό είναι σκεπτικό loser, που θέλει πάση θυσία να συνάψει ανακωχή με τον επιβουλέα του, και όχι ισχυρού παίκτη και «πυλώνα σταθερότητος» στην περιοχή. Τεράστιο ατόπημα του Υπουργού, και δεν εκπλήσσει το γιατί η συνέντευξή του αυτή δεν έχει ακόμη αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών.

Τρίτον. Αναφερόμενος στα της οριοθέτησης εν γένει, ο κ. Γεραπετρίτης δήλωσε στον Παύλο Τσίμα τα εξής: «Εμείς έχουμε κάνει την οριοθέτησή μας με την Αίγυπτο στην ευρύτερη περιοχή. Απομένει να υπάρξει περαιτέρω οριοθέτηση με τις άλλες γειτονικές χώρες, μεταξύ των οποίων κυρίως η Τουρκία, με την οποία έχουμε γειτονία και στην ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο. Είναι αναγκαίο να υπάρξει αυτή η οριοθέτηση». Ειλικρινά, αναρωτιέμαι, σε τί είδους αναγκαιότητα έχει υποταχθεί η ελληνική εξωτερική πολιτική ώστε να ξεφεύγει από τον επικεφαλής της τέτοια συγκλονιστική ομολογία. Να αποκαλύπτει δηλαδή, άθελά του προφανώς, ότι η μερική οριοθέτηση με την Αίγυπτο αυτή τη στιγμή θα πρέπει να θεωρείται ως ολική και τελική! Διότι τί άλλο μπορεί να σημαίνει η ανωτέρω διατύπωση, πέραν του ότι «για περαιτέρω οριοθέτηση από το ανατολικό ήμισυ της Ρόδου και πέρα, το λόγο έχει η Τουρκία»; Κι εν πάσει περιπτώσει, γιατί έχει η Ελλάδα ξεγράψει την ΑΟΖ με Κύπρο;

Εάν η παρούσα κυβέρνηση με Υπουργό Εξωτερικών έναν εξωκοινοβουλευτικό, δηλαδή μη εκλεγμένο από τον ελληνικό λαό που κόπτεται για τις μελλοντικές γενιές, θεωρεί ότι μπορεί παραπλανητικά να αναγάγει την ελληνοτουρκική διαφορά Υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο κατεξοχήν αίτιο των ελληνοτουρκικών προβλημάτων που οφείλονται στον τουρκικό αναθεωρητικό επεκτατισμό ώστε να πείσει τους Έλληνες πολίτες ότι εφόσον επιλυθεί αυτή η διαφορά τελειώνουν τα ελληνοτουρκικά, τότε αναμφίβολα καθίσταται πλέον δια της σιωπής της υπόλογος και ηθική συναυτουργός στα μελλούμενα ολόκληρη η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Διχασμός για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Θέματα Εκπομπής 4ης Οκτωβρίου 2024
1. Το δίδυμο Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη επιμένει στο λάθος με την Τουρκία
2. Διχασμένες οι απόψεις για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν 18:25
3. ΗΠΑ: Απανωτά σκάνδαλα του συζύγου της Χάρις ρίχνουν σκιά στον προεκλογικό της αγώνα 45:10
4. Ρωσία-Ουκρανία: Ο Ζελένσκι τα βάζει με τη Δύση 49:00

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή