Η Μακεδονία μας, από τα αρχαιότατα χρόνια έως και σήμερα, είναι Ελλάδα, κομμάτι του Ελληνικού Έθνους που είναι ευλογημένο από τον Θεό και το σκεπάζει η Υπέρμαχος Στρατηγός, η Γλυκύτατη Παναγία μας.
Το Ελληνικό Έθνος, όμως, δεν ζει δίχως την Ορθοδοξία, την αληθινή Πίστη, που σήμερα πολεμείται με κάθε τρόπο. Η Ορθοδοξία διαφυλαγμένη μέσα στην Εκκλησία μας ενέπνευσε όλους τους εθνικούς μας αγώνες και εμφύσησε θάρρος στους Έλληνες αγωνιστές. Αυτούς τους ήρωες έχουμε χρέος να μνημονεύουμε και να μιμούμαστε, γιατί χωρίς αυτούς, η Ελλάδα μας θα ήταν μισή έως και ανύπαρκτη και η Μακεδονία θα ήταν σε σλάβικα, ή ακόμη και σε τούρκικα χέρια.
Το βιβλίο «Η προσφορά της Εκκλησίας στον Μακεδονικό Αγώνα» είναι αποτέλεσμα έρευνας και καταγραφής Μακεδονομάχων από μαρτυρίες, βιβλία και ιστοσελίδες. Αυτή η μελέτη εξελίχθηκε σε μια βάση βιογραφικών 8.838 Μακεδονομάχων, έως τώρα. Με αυτό το υλικό δημιούργησα μια ιστοσελίδα (wiki) με το όνομα «Μακεδονομάχοι» (https://macedonian-fighters.com). Επίσης, κατά τη διάρκεια της έρευνας βρέθηκαν 423 κληρικοί, ψάλτες και εκκλησιαστικοί επίτροποι Μακεδονομάχοι, των οποίων τα βιογραφικά εμπεριέχονται στο βιβλίο αυτό.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ο α’ τόμος του βιβλίου «Κύπρος 1974: Γεγονότα και μαρτυρίες» κυκλοφορεί την Κυριακή 23 Ιουνίου με την «Καθημερινή».
Αυτή την Κυριακή η «Καθημερινή» δίνει τον λόγο στους ανθρώπους που έζησαν μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της σύγχρονης Ιστορίας του Ελληνισμού: την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Πενήντα χρόνια μετά τα αιματηρά γεγονότα που έλαβαν χώρα στη μεγαλόνησο, μας μιλούν οι πρωταγωνιστές τους: οι νεαροί τότε έφεδροι, οι έμπειροι στρατιωτικοί, τα στελέχη των υπηρεσιών συλλογής πληροφοριών, που έζησαν από κοντά τη φρίκη της εισβολής. Μέσα από τις μαρτυρίες και τις προσωπικές τους αφηγήσεις, μεταφερόμαστε στις κρίσιμες αυτές ημέρες του καλοκαιριού του 1974 και βρίσκουμε απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα που μας απασχολούν ακόμα και σήμερα.
Πέραν όμως από τα πεδία των μαχών, μεταφερόμαστε και στα μετόπισθεν· μέσα από τις αφηγήσεις των αμάχων και των αιχμαλώτων γινόμαστε μάρτυρες των φρικαλεοτήτων που διαπράχθηκαν από τους εισβολείς και μετράμε από κοινού τις πληγές που παραμένουν ανοιχτές για το σύνολο του Ελληνισμού. Συγκλονιστικές ιστορίες ηρωισμού, απώλειας, απελπισίας, και ξεριζωμού συνθέτουν το μωσαϊκό του μεγαλύτερου ίσως τραύματος της πρόσφατης Ιστορίας μας.
Ο α’ τόμος του βιβλίου «Κύπρος 1974: Γεγονότα και μαρτυρίες» κυκλοφορεί την Κυριακή 23 Ιουνίου με την «Καθημερινή».
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Όλα τα ποιήματα, (57), του διεθνούς φήμης συνθέτη και ποιητή συγκεντρωμένα σε ένα τόμο με εντυπωσιακά εικαστικά έργα τού ιδίου και άκρως επίκαιρα! Έγχρωμο και με σκληρό εξώφυλλο (κατ’ επιλογήν).
Καυστικός και διεισδυτικός όπως πάντα, με ύφος αυθόρμητο και εντελώς προσωπικό αλλά με βαθιά Αριστοφανική επιρροή μα και Σουρική, ο Αλέξανδρος Χάχαλης, ένας σημαντικός καλλιτέχνης, υπηρέτης της μουσικής, που συνυπήρξε για πολλά χρόνια με μεγάλους καλλιτέχνες στη Νέα Υόρκη. Στην λίστα με τις πολυάριθμες διεθνείς συνεργασίες του είναι και το περίφηµο Φεστιβάλ Αστρονοµίας και Μουσικής “Starmus”, στο διάσηµο θέατρο Grande Auditorio de Tenerife στα Κανάρια Νησιά της Ισπανίας, όπου και παρουσίασε το διαστηµικό έργο “Πυρ Αείζωον” προς τιµήν του θρυλικού αστροναύτη Neil Armstrong και του Ρώσου κοσµοναύτη Alexei Leonov, με την παρουσία παγκοσµίως διακεκριµένων αστροναυτών, επιστηµόνων και καλλιτεχνών συµµετεχόντων όπως οι Charles Duke, Walter Cunningham, Stephen Hawking, Richard Dawkins, Βrian May, Rick Wakeman, µε ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη από την Κρατική Τηλεόραση της Ισπανίας, αντικαθιστώντας τον Βαγγέλη Παπαθανασίου για 2η φορά, η 1η ήταν στο Ευγενίδειο Πλανητάριο το 2010.
Για τον Αλέξανδρο Χάχαλη και το έργο του που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ινφογνώμων έγραψαν (μεταξύ άλλων):
Ο Αριστοφάνης ξαναζεί! Ο σύγχρονος είναι στιχουργός, μουσουργός, ευθυμογράφος, δραματουργός, ταχυδακτυλουργός τού Λόγου και τής Εικόνας, μα πάνω απ’ όλα Performer! Σπανίως συναντώ αναγεννησιακούς ανθρώπους με διεθνή διασπορά τού έργου τους που να διαθέτουν χιούμορ πολύ πάνω από τον μέσο όρο τού συνήθους δείκτη νοημοσύνης και να είναι – ταυτόχρονα – εύληπτο από το πλατύ κοινό!!! Μεγάλο κατόρθωμα αυτό και το επίτευγμα στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι πολυσυλλεκτικό, πολυεπίπεδο, διαστρωματικό…
Ποιητής και μουσικός και οραματιστής και ευαίσθητος στα κοινωνικά ζητήματα κι ενεργός πολιτικά και μαχητικός υπέρ Δημοκρατίας, Ισότητας, Ελευθερίας, Ισονομίας, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων… αλλά το βασικότερο: είναι λόγος υπέρ Αδυνάμων, δίνει φωνή στους άφωνους, στους ανήμπορους, στους απελπισμένους, στους παραγνωρισμένους, στους παραπεταμένους, στους περιθωριοποιημένους. Κι ο βασικός στόχος: η κεντρική, η ανάλγητη εξουσία όπως εικονοποιείται λαμπρά στον αισχύλειο «Προμηθέα Δεσμώτη» ως φρικτό κι αποτρόπαιο δίδυμο Βία-Κράτος… Φυσικά η πολιτική ορθότητα βάλλεται πρώτα στο ορθογραφικό σκέλος μιας αναρχίζουσας φαντασίας ανατρεχούσης εις τους Κλασικούς, τους οποίους χρησιμοποιεί ως καύσιμην ύλην εις την υψικάμινον μίας φαντασίας τόσον οργιαστικής που καθίσταται υψίσυχνος.
Ο Σουρής κι ο Σκαρίμπας, ο Καρυωτάκης και ο Τσιφόρος, ο Ταχτσής κι ο Ηλίας Πετρόπουλος… θα επικροτούσαν ετούτον τον αλλογλωσσικό πολυμορφισμό, όμως εδώ ενσκήπτει κάτι άλλο βαθύτερο και τρανότερο από την απλή νοητική επίδειξη (την οποία ο συχωρεμένος Πάρις Τακόπουλος είχε εξαντλήσει). Εδώ καθιστάμεθα μάρτυρες ενός συμπαντικού λυγμού, ενός αδιαμαρτύρητου πόνου, που μόνον μέσα από τον κλαυσίγελο μπορεί να ορθοποδήσει εκφραστικώς και να επιβιώσει αναπνευστικώς. Μιλάμε σαφώς για τη δραμaτικότητα τής γραφής. Το υγιές δημοκρατικό, σατιρικό, σκωπτικό, ειρωνικό, (αυτό-)σαρκαστικό πνεύμα επιβιώνει μέσα στους αιώνες, καυτηριάζει τα κακώς κείμενα «χωρίς μίσος για τους ψευδομένους» (όπως θα έλεγε ο Μεγάλος Αλεξανδρινός Ποιητής Καβάφης).
Το βιβλίο αυτό είναι απλώς το ίχνος, η παρτιτούρα μιας μεγαλειώδους παραστάσεως που δεν έχει «ανεβεί» ακόμη, ενός ιδιοφυούς performer, κληρονόμου των παλαιών παντομίμων και συνεχιστού τών αναγεννησιακών τροβαδούρων- τσιρκολάνων αυτοσχέδιων χορευτών που ενέπνευσαν τόσο τον Μπέκετ όσο και τον Μπρεχτ, τον Γκολτόνι, τον Βαττώ, τον Ντεγκά… και μόνον ο ίδιος αναγεννησιακός καλλιτέχνης μπορεί και δικαιούται να έχει την τιμή να το «ανεβάσει»..
Ο άνθρωπος αυτός ΥΠΑΡΧΕΙ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΑΥΤΑΝΑΦΛΕΓΕΤΑΙ, ΑΝΑΛΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΌΣΟ ΝΟΥΝΕΧΗΣ ΠΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΦΥΙΑ ΤΗΣ ΤΡΕΛΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΝΟΜΑΧΕΙ ΜΗΔΕΠΟΤΕ ΑΠΟΔΡΩΝΤΑΣ…
Ανακαλύψτε τον, δώστε του θεατρικό βήμα και θα αλλάξει η σκηνή τού κόσμου πέρα έως πέρα. Και δεν υπερβάλλω. Κυ-ρι-ο-λε-κτώ!
Μουσικός, καλλιτέχνης, ποιητής, λογοτέχνης, σατυρικός, καυστικός, πατριώτης, πολίτης τού κόσμου, φίλος, συνοδοιπόρος, στοχαστής, ρεαλιστής και παράλληλα παράδοξα αισιόδοξος, ωραίος ψυχή τε και σώματι. Τον βρίσκεις, τον χάνεις, τον αναζητάς και τον αποφεύγεις όπως κάποτε απέφευγαν τον Σωκράτη “την αλογόμυγα της πόλης”, τον Διογένη, τον Αριστοφάνη, ενώ ταυτόχρονα τους αναζητούσαν. Mε το σατυρικό ποιητικό δράμα του, που σε μουσική ανάπτυξη είναι μιούζικαλ, απευθύνεται σε όσους είναι σε θέση να διακρίνουν έννοιες όπως ελευθερία και ελευθεριότητα, άτομο και κοινωνία, σαρκασμός, αυτοσαρκασμός, κοινωνική αυτοκριτική, ωμότητα και υψηλή αίσθηση – αισθητική, με τσαλάκωμα της “δηθενιάς” και της πολιτικής ορθότητας, παραμένοντας ελεύθεροι κατά την έννοια του Λουκιανού στο έργο Δημώνακτος Βίος:
Υπάρχουν πολλών κατηγοριών άνθρωποι µε διαφορετικές προσωπικότητες, των οποίων η συνάντηση στη ζωή µας ικανοποιεί τον καθέναν ανάλογα µε τα κριτήριά του. Θα έπρεπε, πιστεύω, να αποτελούν την πρώτη ή µία από τις πρώτες επιλογές µας οι άνθρωποι που αγωνίζονται µε πλήρη αυταπάρνηση εναντίον τού «κακού» και υπέρ τού «καλού» της κοινωνίας. Με αυτά τα κριτήρια είχα την τύχη να συναντήσω στη ζωή µου τον Αλέξανδρο Χάχαλη και µάλιστα να έχω και την πολύτιµη αγνή και ειλικρινή συνεργασία του.
Ο Αλέξανδρος Χάχαλης είναι ένας ακούραστος εργάτης τής Τέχνης µε πολυδιάστατη συµβολή στον αγώνα για τον άνθρωπο. Δεν είµαι ο ειδικός για να αξιολογήσω και να διαβαθµίσω την αισθητική αξία τού πολύπλευρου έργου του. Όµως, µε τα αισθητήρια του απλού αναγνώστη είναι εύκολο να διαγνώσει κανείς ότι η ποιητική γραφή του µπορεί να ενθουσιάσει το ευρύτερο αναγνωστικό κοινό και, κυρίως, να αφυπνίσει και να κινητοποιήσει τα καλύτερα και αγνότερα συναισθήµατά του για την κοινωνία και τον άνθρωπο.
Το βασικότερο προσόν καλλιτεχνικού ήθους τού Αλέξανδρου Χάχαλη είναι ότι απαρνείται κάθε προσωπικό του συµφέρον και κάθε άλλο καλλιτεχνικό του ενδιαφέρον, προτάσσοντας ως σκοπό τής καλλιτεχνικής του δηµιουργίας τον αγώνα για τον άνθρωπο και την πατρίδα και την αντίσταση ενάντια σε κάθε δύναµη, όσο ισχυρή και αν είναι, που επιβουλεύεται τα ύψιστα αυτά αγαθά, τα οποία διατηρεί µέχρι σήµερα στην ιστορική του πορεία ο πολιτισµός µας. Γι’ αυτό το ποιητικό έργο τού Αλέξανδρου είναι ένας πολύπλευρος και πολυδιάστατος θούριος, που αφυπνίζει και εξεγείρει. Η δηκτικότητα της σάτιράς του δεν είναι ούτε ειρωνεία ούτε µίσος για τον άνθρωπο και τον Έλληνα. Είναι το όραµα και η λατρεία για τους Έλληνες και την πατρίδα τών Αγωνιστών κατά της σκλαβιάς τών τεσσάρων αιώνων, όταν κραύγαζαν: «Ακόµα τούτη την άνοιξη, τούτο το καλοκαίρι, ραγιάδες, ραγιάδες».
Αυτές οι σκέψεις οφείλονται και ανήκουν στο σατιρικό ποιητικό έργο τού Αλέξανδρου Χάχαλη. Εύχοµαι να συµβάλει ουσιαστικά στην αφύπνιση των σηµερινών «ραγιάδων».
Γιώργος Κασιμάτης,Νομικός, Πανεπιστημιακός Καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Σε Γ’ Έκδοση, το βιβλίο με τίτλο “Για την Ελλάδα που ματώνει”, ρίχνει φως στο κυρίαρχο πρόβλημα του νεοελληνικού κράτους, που είναι η υποτέλεια. Μέσα από τα πολυάριθμα και επίκαιρα άρθρα του, της Ελλάδας, πο, επί 202 συναπτά χρόνια, δεν κατόρθωσε, δεν επιτράπηκε να αποκτήσει εθνική ανεξαρτησία.
Το μαύρο σύννεφο μιας ακραίας υποτέλειας, που επιβαρύνθηκε ακόμη περισσότερο με τα εγκληματικού περιεχομένου μνημόνια, υποχρεώνει την πατρίδα μας, εκτός ελάχιστων φωτεινών εξαιρέσεων, να περνά τα διεθνή συμφέροντα πάνω από τα εθνικά, ακόμη και όταν αυτή η προτίμηση καταστρέφει το σύνολο των θετικών προοπτικών της. Το ιδιότυπο αυτό αποικιοκρατικό καθεστώς, κατακυριεύει όλες τις εκφάνσεις του ελληνικού κράτους, απομυζώντας κάθε ικμάδα και κάθε αναπτυξιακή του δυνατότητα.
Η απεικόνιση του μακροχρόνιου αυτού ελληνικού δράματος επιχειρείται μέσα από την ανάλυση επιλεγμένων συμβάντων, αποφάσεων ή παραλείψεων σε επίπεδο εθνικό, πολιτικό, οικονομικό, νομισματικό, δημογραφικό/μεταναστευτικό, εξωτερικής πολιτικής, αλλά και παραίτησης από δικαιωματικές διεκδικήσεις, όπως αυτή περιέχεται στα έξι κεφάλαια του ανά χείρας βιβλίου.
Καθώς η συνέχιση της ίδιας καταστροφικής πορείας στα χρόνια που έρχονται, οδηγεί την Ελλάδα, με απόλυτη δυστυχώς βεβαιότητα, σε πλήρη εξαφάνισή της από προσώπου Γης, ελπίζεται ότι το περιεχόμενο του ανά χείρας έργου θα συμβάλλει, αρχικά στην ευρύτερη συνειδητοποίηση αυτού του θανάσιμου κινδύνου, και στη συνέχεια στην έγκαιρη αποτροπή του.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
