• Κον Νίκο Χριστοδουλίδη

Πρόεδρο της Δημοκρατίας,

• Κυρία Αννίτα Δημητρίου

Πρόεδρο της Βουλής και Πρόεδρο του ΔΗΣΥ,

• Κύριο Στέφανο Στεφάνου

Γενικό Γραμματέα ΑΚΕΛ,

• Κύριο Νικόλα Παπαδόπουλο

Πρόεδρο ΔΗΚΟ,

• Κύριο Μαρίνο Σιζόπουλο

Πρόεδρο ΕΔΕΚ,

• Κύριο Γιώργο Περδίκη

Πρόεδρο Οικολόγων Συνεργασία Πολιτών,

• Κύριο Χρίστο Χρίστου

Πρόεδρο ΕΛΑΜ

• Κύριο Μάριο Καρογιάν

Πρόεδρο ΔΗΠΑ,

Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,

Κυρία και Κύριοι Αρχηγοί των Κοινοβουλευτικών Κομμάτων

ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ «ΦΩΝΑΖΟΥΝ» ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΑΙ  ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΚΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΜΟΝΟ, ΤΟΥΣ  ΞΕΝΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ: ΤΗΣ ΑΠΟΙΚΙΑΚΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Μέγιστο  & σοβαρότατο  Πολιτικό-Διπλωματικό λάθος, αποτελεί  ο δρόμος που επίμονα  ακολουθείται  στο Κυπριακό  και εξηγούμαστε:

Η επαναλαμβανόμενη ατάκα ότι, «επιδιώκεται λύση του Κυπριακού, στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου, για  λύση ΔΔΟ, μέσω Δικοινοτικών συνομιλιών» σύμφωνα με τις δικές μας λογικές εκτιμήσεις των ιστορικών δεδομένων του Κυπριακού, παραπέμπει στο μόνο συμφωνημένο πλαίσιο λύσης  ΔΔΟ που υπάρχει και το οποίο  έγινε  μεταξύ της αποικιακής Βρετανίας και της επεκτατικής Τουρκίας  από το 1956.  

Για υλοποίηση του σατανικού τους σχεδιασμού σε βάρος της Κύπρου και του Λαού μας, η Βρετανία και η Τουρκία ανέλαβαν από τότε και συγκεκριμένους ρόλους η κάθε χώρα. Η μεν Βρετανία ανέλαβε να στρατολογήσει υποστήριξη στις μεθοδεύσεις της για την σταδιακή υλοποίηση του Βρετανό-Τουρκικού σχεδιασμού, ανάμεσα στον Ελληνισμό (Κύπρου και Ελλάδος) καθώς και  από άλλες χώρες. Η Τουρκία δε, ανέλαβε να προετοιμάσει την Τουρκική μειονότητα, για την οποία  είχαν  σχεδιασμένο ρόλο να διαδραματίσει για υλοποίηση των Βρετανό-Τουρκικών σχεδιασμών. Τα κατάφεραν και οι δύο συνωμότες. Εξασφάλισαν την υποστήριξη που επιζητούσαν και από Έλληνες και τους Τούρκους. Αυτόν το ρόλο συνεχίζουν να τον ασκούν και σήμερα και μάλιστα κατά τη γνώμη μας, με την ίδια  επιτυχία όπως και τότε.  Δεν μας αφήνει να το ξεχάσουμε η Βρετανική Διπλωματία  η οποία προκλητικά ανενόχλητη, σέρνει το χορό των εξελίξεων, αφού τα σχέδιά της  προωθούνται διαχρονικά από Κυβερνήσεις και Κόμματα τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα.  Συχνά ξένοι Παράγοντες, Πρέσβεις, Βουλευτές και άλλοι, στην επιμονή μας να ζητούμε αποκατάσταση των Δικαιωμάτων μας με επιστροφή στα κατεχόμενα μέρη μας, μας  παραπέμπουν να το ζητήσουμε από την Κυπριακή Κυβέρνηση και Κυπριακά Κόμματα, αφήνοντας με τα λεγόμενά τους να νοηθεί  ότι Κυβέρνηση και Κόμματα στην Κύπρο δεν διεκδικούν την επιστροφή μας, διότι η επιστροφή μας δεν βολεύει και δεν διευκολύνει λύση  του Κυπριακού, προφανώς στη βάση του  συμφωνημένου  πλαισίου  μεταξύ  Βρετανίας και Τουρκίας. 

Το ότι η λύση ΔΔΟ  και η επιστροφή μας δεν «παντρεύονται», εμείς το αναγνωρίσαμε από το 1975 και από τότε διαφωνούμε και αντιστεκόμαστε.

Θυμίζουμε ότι, η  συμφωνία που έγινε ερήμην του Κυπριακού Ελληνισμού και του Ελληνισμού γενικότερα, μεταξύ της αποικιακής Βρετανίας και της Τουρκίας  και η οποία τελικά υιοθετήθηκε  από όλες τις υποχείριές τους Δυτικές χώρες, προνοούσε ξεκάθαρα:  

• Τον αποκλεισμό της αυτοδιάθεσης και ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα που ήταν ο στόχος του Κυπριακού Ελληνισμού με τον αγώνα της ΕΟΚΑ,
• Τη γεωγραφική διχοτόμηση της Κύπρου σε δύο ζώνες , μια Ελληνική και μια Τουρκική με γεωγραφικό διαχωρισμό του Κυπριακού Λαού στη βάση φυλής και θρησκείας.
• Η συμφωνία προνοούσε η μεν Βρετανία να διατηρήσει και εξυπηρετήσει τα στρατηγικά της συμφέροντα στην περιοχή και η δε σύμμαχος της, Τουρκία, να εξασφαλίσει τη δυνατότητα μέσα από τη λύση ΔΔΟ να ολοκληρώσει τον πάγιο στόχο  της για επανάκτηση ολόκληρης της Κύπρου.

Το πρώτο σκέλος του σχεδίου υλοποιήθηκε με τον τερματισμό του αγώνα της ΕΟΚΑ όχι με την άσκηση από τον Κυπριακό Λαό του Δικαιώματος της  Αυτοδιάθεσης- Ένωσης αλλά, με  την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας με το δοτό Ζυριχικό Σύνταγμα στα μέτρα του Βρετανό – Τουρκικού σχεδιασμού.

Το δεύτερο σκέλος της συμφωνίας τους, πέρασε μέσα από διάφορες φάσεις και σήμερα, μετά από την ιστορικά τραγική, διαχρονική αποτυχία των Ηγετών Ελλάδας και Κύπρου, από το 1960 μέχρι το 1974,  να διαχειριστούν τις εξελίξεις με γνώμονα τα καθαρώς Ελληνικά Δίκαια και συμφέροντα, ευρίσκεται στο παρά πέντε να ολοκληρωθεί.  Αυτό θα συμβεί εάν συνεχίσει η πορεία που τυφλά, επίμονα, αδιανόητα και ατεκμηρίωτα συνεχίζει να ακολουθείται διαχρονικά και σήμερα   επιτρέποντας στους ξένους συνωμότες να οδηγούν αυτοί την κούρσα ολοκλήρωσης της συνωμοσίας σε βάρος της Κύπρου και του Λαού της.

Δοτό ήταν το Σύνταγμα της Δημοκρατίας  του 1960, ως ενδιάμεσος σταθμός, τον οποίο  είχαν σχεδιάσει να χρησιμοποιήσουν  οι αποικιοκράτες Βρετανοί και οι Τούρκοι επεκτατιστές  μέχρι να υλοποιήσουν τα διχοτομικά σχέδια τους σε βάρος της Κύπρου και του Λαού μας. Κορυφή του παγόβουνου  ήταν το προδοτικό πραξικόπημα η Τουρκική εισβολή, όλα τα εγκλήματα πολέμου  και οι διχοτομικές αποσχιστικές ενέργειες που ακολούθησαν την Τουρκική εισβολή το 1974 με  την κατοχή του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Από το 1974   συντονισμένη είναι η προσπάθειά των ξένων συνωμοτών ώστε,  τα σημερινά κατοχικά δεδομένα  να νομιμοποιηθούν.  Η σημερινή, δηλαδή, παράνομη ΝΤΕ ΦΑΚΤΟ κατάσταση να νομιμοποιηθεί σε ΝΤΕ ΓΙΟΥΡΕ.

Το 2004 αυτή η εξέλιξη αποτράπηκε με το ΟΧΙ του Κυπριακού Λαού (συμπεριλαμβανομένων και των Τουρκοκυπρίων) στο Δημοψήφισμα για το σχέδιο ΑΝΝΑΝ.   

Από τότε, δυστυχώς, η ελεύθερα  εκφρασθείσα  βούληση του Κυπριακού Λαού παραμερίζεται  προκλητικά τόσο  από ξένους όσο και δικούς μας.  Ρίχνονται στα κεφάλια του Κυπριακού Λαού, «κεραμίδια», στήνονται πολιτικές και Διπλωματικές παγίδες (άνοιγμα οδοφραγμάτων και ελεγχόμενη «ελεύθερη» διακίνηση, εμπόριο με το παράνομο καθεστώς, επαναπροσέγγιση, Δικοινοτικές επαφές, ΜΟΕ,κ.λπ.) οι  οποίες πρόσφεραν οικονομική ενίσχυση, σιωπηρή πολιτική αναγνώριση στο παράνομο καθεστώς με παράλληλη από αναγνώριση και ροκάνισμα κυριαρχικών Κρατικών Δικαιωμάτων της  Κυπριακής Δημοκρατίας. Αποκορύφωμα των Διπλωματικών παγίδων αποτελεί και η νέα Τουρκική θέση στο Κυπριακό για  ξεχωριστό Τουρκικό  κυριαρχικά ισότιμο Κράτος με την Κυπριακή Δημοκρατία. Δυστυχώς, θεληματικά ή άθελά σας,(όσων δηλαδή υποστηρίζουν λύση ΔΔΟ) να μας επιτρέψετε να διατυπώσουμε την εκτίμησή μας ότι,  πέφτετε  στην παγίδα η οποία στοχεύει  πονηρά  να συρθεί ο Λαός  να υποστηρίξει τη διχοτομική ρατσιστική λύση της ΔΔΟ, ως  τάχατες το καλύτερο αποτέλεσμα που έχουμε να αποδεχτούμε, για να αποφύγουμε τα δύο ξεχωριστά και κυρίαρχα Κράτη.

Θανάσιμη η παγίδα για το Λαό  ο οποίος δικαιούται να γνωρίζει τί είναι που πραγματικά συμβαίνει. Τί συζητείται  και με τί είναι που δεσμεύεται το μέλλον του και των παιδιών του. Και οι δύο επιλογές, ΔΔΟ ή δύο ξεχωριστά Κράτη   θα έχουν την ίδια κατάληξη. Την τελική διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την πλήρη Τουρκοποίηση -Ισλαμοποίηση των κατεχομένων ως πρώτο βήμα προς την  σταδιακή  επανάκτηση ολόκληρης της Κύπρου, από την Τουρκία.  Αυτό θα συμβεί αφού  και οι  δύο επιλογές, ΔΔΟ ή δύο ξεχωριστά Κράτη δεν θα είναι βιώσιμα εξαρχής, αφού θα έχουν ως υπόβαθρό τους  δομές που θα αντίκεινται στο Διεθνές Δίκαιο όπως αυτό υπαγορεύεται από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και τις Δημοκρατικές αρχές και αξίες, για την συνομολόγηση των οποίων χύθηκαν ποταμοί αίματος. Σημειώνουμε επίσης ότι η λύση ΔΔΟ εξορισμού έχει το διχοτομικό ρατσιστικό περιεχόμενο που περιγράφουμε ανωτέρω και δεν δικαιολογείται να συνεχίζει να συζητείται, με τη δικαιολογία ότι υπάρχει σωστό περιεχόμενο, που θα μπορεί να της δοθεί και να τη δεχθούμε.  

Υπενθυμίζουμε το παράνομο υπόβαθρο  των δύο επιλογών «λύσης», ΔΔΟ ή δύο ξεχωριστών συγκυρίαρχων Κρατών, που κρέμονται πάνω από τα κεφάλια του Κυπριακού Λαού:

• Θα νομιμοποιηθεί και θεσμοθετηθεί η βίαιη Δημογραφική αλλαγή της Κύπρου, από ότι ήταν όπως είχε  φυσιολογικά διαμορφωθεί μέχρι το 1974.
• Θα νομιμοποιηθεί επικίνδυνα η στρατιωτική βία και τα παράγωγά της ως κακό προηγούμενο για όλα τα Κράτη.  Θα επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας διεθνώς.
• Για 33% του γηγενούς πληθυσμού της Κύπρου θα διαγραφούν τα Ανθρώπινά του Δικαιώματα και Βασικές Ελευθερίες.
• Θα νομιμοποιηθεί το δικό μας Εθνικό ξεκαθάρισμα από τα κατεχόμενα εδάφη.
• Θα νομιμοποιηθεί η βίαιη μετακίνηση των Τουρκοκυπρίων που ήταν διασκορπισμένοι σε ολόκληρη την Κύπρο, στα κατεχόμενα, όπως ήταν η διακηρυγμένη Τουρκική επιδίωξη από τη δεκαετία του 1950.
• Θα νομιμοποιηθεί ο παράνομος Εποικισμός των κατεχομένων.
• Θα νομιμοποιηθεί το υποτελές στην Τουρκία καθεστώς στα κατεχόμενα, σε αντίθεση με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, 541 και 550 τα οποία το θεωρούν παράνομο, ανύπαρκτο και το οποίο ζητούν να διαλυθεί.
• Θα διαλυθεί η ενιαία Κυπριακή Δημοκρατία και θα δημιουργηθεί μια Νέα, μη Δημοκρατική, μη Ευρωπαϊκή Κύπρος, με καθεστώς Απαρτχάιντ.
• Δεν θα ισχύουν οι βασικές Δημοκρατικές αρχές, ένας άνθρωπος μία ψήφος, ούτε  και η αρχή ότι η πλειοψηφία κυβερνά και  η μειοψηφία απολαμβάνει τα Δικαιώματά της, αφού η μειοψηφία του 18% εξισώνεται πολιτικά ως Κοινότητα -Κράτος πλέον, με την πλειοψηφία του 82% του πληθυσμού της Κύπρου.

Τη δεκαετία του 1950 και το 1960  οι διαχειριστές της τύχης μας   δεν γνώριζαν ότι γνωρίζουμε  σήμερα  για τη συνωμοσία που  ετοιμαζόταν σε βάρος της Κύπρου και του Λαού μας κάτι το οποίο μπορεί να επικληθεί  ως ένα ελάχιστο ελαφρυντικό για τα τραγικά λάθη που έγιναν τότε. Σήμερα όμως τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και δεν ισχύουν ελαφρυντικά.  Οι διαχειριστές του Κυπριακού στη βάση των σημερινών δεδομένων οφείλετε να επαναξιολογήσετε την κατάσταση και να επανατοποθετήσετε το Κυπριακό ώστε Λαός και Ηγεσία να διεκδικήσουμε δυναμικά το δίκαιο μας όπως αυτό καθορίζεται  στο Διεθνές Δίκαιο και όχι όπως το υπαγορεύουν οι αποικιοκράτες και  ένας βάρβαρος κατακτητής. Μπορεί να είμαστε μικρό Κράτος αλλά, το βάρος του Δικαίου που είναι με το μέρος μας, αποτελεί αντιστάθμισμα  του αρνητικού για εμάς ισοζυγίου στρατιωτικής δύναμης και μας επιτρέπει να ορθώσουμε Διπλωματικό ανάστημα και να απαιτήσουμε τα ακόλουθα:

• Αποχώρηση χωρίς όρους, περιορισμούς και χρονοδιαγράμματα όλων των Τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων
• Απομάκρυνση μαζί τους και όλων των Τούρκων , Ευρωπαίων και άλλων εποίκων που κατακλύζουν τα κατεχόμενα, χωρίς όρους, εξαιρέσεις και περιορισμούς
• Αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και της άσκησης εξουσίας και κυριαρχικών Δικαιωμάτων της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας πάνω σε ολόκληρη την Κύπρο.
• Αποκατάσταση της Δημογραφικής κατάστασης που ίσχυε το 1974 και η οποία είχε μέχρι τότε φυσιολογικά διαμορφωθεί δια μέσου των αιώνων. Αυτό θα γίνει με την επιστροφή και επανεγκατάσταση όλων των εκτοπισμένων και προσφύγων του πολέμου, Ελλήνων, Τούρκων, Αρμενίων, Μαρωνιτών και Λατίνων πίσω στα χωριά, τα σπίτια και τις περιουσίες τους.

Αφού αποκατασταθούν με τον πιο πάνω τρόπο όλες οι παραβιάσεις της Διεθνούς Νομιμότητας που προκάλεσε η Τουρκική εισβολή και κατοχή, τότε  ο ελεύθερος πλέον Κυπριακός Λαός,  ακολουθώντας τις Δημοκρατικές Διαδικασίες που προνοούνται στο Διεθνές Δίκαιο θα μπορεί να  προχωρήσει στην αναθεώρηση του Ζυριχικού Συντάγματος της Δημοκρατίας, αποκαθιστώντας σε αυτό τις Δημοκρατικές αρχές και αξίες που πρέπει να διέπουν τη λειτουργία ενός ευνομούμενου Δημοκρατικού Κράτους.

50 χρόνια μετά δεν υπάρχει πλέον χρόνος για άλλες προειδοποιήσεις. Η στροφή πρέπει να γίνει τώρα χωρίς άλλη καθυστέρηση.  Δεν ευσταθούν  αστήρικτες δικαιολογίες περί 50 χρόνων που πέρασαν και τετελεσμένων που δημιουργήθηκαν τα οποία καθιστούν ανέφικτο τάχα  το εγχείρημα της αποκατάστασης της Δικαιοσύνης την οποία δικαιούμαστε και η οποία θα φέρει την πολυπόθητη ειρήνη, τη συμβίωση με τη διαφορετικότητα και ευημερία όλων μας. Περαιτέρω καθυστέρηση θα εξυπηρετήσει πλήρως τους συνωμότες να ολοκληρώσουν το έργο τους. Στο Διεθνές Δίκαιο ο χρόνος που περνά στηριζόμενος  στη βία των όπλων δεν δημιουργεί Δίκαιο.

Μια τέτοια εξέλιξη, προειδοποιούμε  δεν θα έχει συγχωροχάρτι  για κανένα  και σημειώνουμε ότι επιφυλάτονται   τα νόμιμα  Δικαιώματα του κάθε εκτοπισμένου και πρόσφυγα,  κατά παντός υπευθύνου.  

Με εκτίμηση

Για το Σωματείο

Ιωάννης Σιεκέρσαββας

Πρόεδρος

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.