Ακολουθήστε μας

Κίνα

GeoEurope: Από το πετροδολάριο στο Πετρογιουάν και στα ψηφιακά νομίσματα

Δημοσιεύτηκε

στις

Το 2005, το Σύμφωνο Quincy, το οποίο υπογράφηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1945 και εγγυήθηκε την επιβίωση του καθεστώτος της Σαουδικής Αραβίας, ανανεώθηκε για άλλα 60 χρόνια από τον τότε πρόεδρο Μπους και τον βασιλιά Αμπντουλάχ Μπεν Αμπντελαζίζ Αλ Σαούντ. Μια χώρα πούλησε το μέλλον της με αντάλλαγμα το πετρέλαιο και την Aramco, τη μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο, που το εμπορεύεται.

Το 1973, ο πόλεμος μεταξύ των αραβικών χωρών και του Ισραήλ άλλαξε την εξίσωση που μέχρι τότε βασιζόταν στις συνθήκες της μεταπολεμικής περιόδου και στο σύστημα του Μπρέτον Γουντς. Οι ΗΠΑ έκαναν ένα ακόμη βήμα προς τον παρασιτισμό: το πετρέλαιο αντικαταστάθηκε από το πετροδολάριο.

Έχει μείνει στην ιστορία ως «η πετρελαϊκή κρίση». Οι αραβικές χώρες παραγωγής έθεσαν εμπάργκο στις πωλήσεις πετρελαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε χώρες συνένοχους με το Ισραήλ. Διήρκεσε μόνο τέσσερις μήνες, αλλά η πετρελαϊκή κρίση δεν υποχώρησε σχεδόν ποτέ. Είχε καταστροφικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία.

Η κρίση κορυφώθηκε στις 20 Ιανουαρίου 1974 με μια απειλητική ομιλία του προέδρου Νίξον ενώπιον του Κογκρέσου. Το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας έπρεπε να υποχωρήσει και να άρει το εμπάργκο με αντάλλαγμα την υπόσχεση για λύση στον αραβο-ισραηλινό πόλεμο. Το Ισραήλ επρόκειτο να αποσυρθεί από όλα τα παλαιστινιακά εδάφη που κατέλαβε στο πόλεμο του 1967.

Η δέσμευση δεν εκπληρώθηκε ποτέ γιατί το Ισραήλ δεν εκπληρώνει τέτοιες υποχρεώσεις του και κανείς δεν μπορεί να του επιβάλλει να το κάνει.

Στις 9 Ιουνίου 1974, μια δεύτερη στρατηγική συνιστώσα προστέθηκε στην πετρελαϊκή κρίση: Για πενήντα χρόνια, η Σαουδική Αραβία δεσμεύτηκε να καθορίσει την τιμή του πετρελαίου της σε δολάρια και να επενδύσει τα κέρδη σε αμερικανικά ομόλογα.

Έτσι γεννήθηκε το πετροδολάριο που οδήγησε τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιβιώσουν με αντάλλαγμα να οδηγήσουν την οικονομία τους στον παρασιτισμό. Έκτοτε, το χρηματοοικονομικό κεφάλαιο είναι ό,τι πιο κοντινό σε ένα καζίνο, αν και αντί να στοιχηματίζει εκδίδει χρέη κάθε είδους: δημόσια και ιδιωτικά, εσωτερικά και εξωτερικά. Τα χρήματα που κυκλοφορούν και ειδικότερα το δολάριο, έχουν διογκώσει τις παγκόσμιες αγορές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες τυπώνουν δολάρια και χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία, τα κρατούν και τα κυκλοφορούν.

Η διαδικασία εξελίσσεται παράλληλα με την εγκατάλειψη του κανόνα του χρυσού, που σηματοδοτούσε την αναγνώριση της χρεοκοπίας από τις ΗΠΑ. Είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα ποδήλατο δρόμου και ένα στατικό ποδήλατο: όσο κι αν κινεί ο ποδηλάτης τα πετάλια, δεν προσπαθεί να πάει πουθενά παρά να μόνο να ιδρώνει.

Το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας γέμισε τον κόσμο με πετρέλαιο και οι Ηνωμένες Πολιτείες τον γέμισαν με δολάρια. Το πετρέλαιο χρησίμευσε για να αποτρέψει μια σειρά παράγοντες, να βυθίσουν το δολάριο. Η υψηλή τιμή του αμερικανικού νομίσματος έκανε τις εισαγωγές φθηνότερες και, ως εκ τούτου, διατήρησε το υψηλό βιοτικό επίπεδο, την κατανάλωση και την οικονομική σπατάλη στις ΗΠΑ.

Το ίδιο συνέβη και με τον δημόσιο τομέα: με τα έσοδα από το πετρέλαιο οι Σαουδάραβες αγόρασαν ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου. Οι δημόσιοι οργανισμοί μπορούσαν να ξοδέψουν αφειδώς γιατί οι σπατάλες πληρώνονταν με περισσότερα χρήματα, ομόλογα και χρέη.

Τώρα η μία από τις δύο βρύσες έχει κλείσει. Το Σύμφωνο Quincy εξακολουθεί να ισχύει, αλλά το πετροδολάριο χάνει έδαφος. Η συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σαουδικής Αραβίας έληξε την περασμένη εβδομάδα και το τείχος της σιωπής ήταν η χαρακτηριστική νότα. Οι ειδήσεις των πρακτορείων Τύπου περιορίστηκαν στο να δηλώσουν ότι από εδώ και στο εξής η Κίνα θα πληρώνει σε γιουάν για πετρέλαιο από τη Σαουδική Αραβία.

Επιπλέον, υπάρχουν και άλλοι τρόποι πληρωμής. Για παράδειγμα, η Κεντρική Τράπεζα της Σαουδικής Αραβίας έχει ενταχθεί στο έργο ψηφιακών νομισμάτων της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, mBridge, για να επιτρέψει τις άμεσες διασυνοριακές πληρωμές.

Υπάρχουν όμως και άλλες πηγές ενέργειας, εκτός από το πετρέλαιο. Φυσικά, υπάρχουν περισσότερες χώρες παραγωγής, όπως η Ρωσία, που έχουν περιορίσει τη δύναμη των παραδοσιακών πετρελαιοπαραγωγών χωρών, που συσπειρώνονται στον ΟΠΕΚ. Οι «πράσινες» πολιτικές εγκρίνουν αυτόν τον νέο συσχετισμό δυνάμεων και προσπαθούν να τον ενισχύσουν: αυτό που δεν αρέσει στη Δύση δεν είναι ακριβώς το πετρέλαιο αλλά οι χώρες που το παράγουν.

ΤΟ ΠΕΤΡΟΓΙΟΥΑΝ

Το 2022, η Κίνα και η Σαουδική Αραβία άρχισαν να διαπραγματεύονται πληρωμές για αγορές πετρελαίου σε γιουάν. Τον Ιανουάριο του επόμενου έτους, ο υπουργός Οικονομικών της Σαουδικής Αραβίας, Mohammed Al Jadaan, ανακοίνωσε ότι ήταν πρόθυμοι να χρεώνουν σε νομίσματα, άλλα από το δολάριο. «Δεν υπάρχει πρόβλημα να συζητήσουμε πώς θα επιλύσουμε τις εμπορικές μας συμφωνίες, είτε σε δολάρια ΗΠΑ, είτε σε ευρώ είτε σε ριάλ Σαουδικής Αραβίας», είπε.

Τον Νοέμβριο 2023, η Κίνα και η Σαουδική Αραβία υπέγραψαν συμφωνία ανταλλαγής εθνικού νομίσματος αξίας 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη διευκόλυνση της αμοιβαίας οικονομικής συνεργασίας.

Ένα μήνα αργότερα, η Wall Street Journal ανέφερε ότι περίπου το 20% των παγκόσμιων συναλλαγών πετρελαίου πέρυσι διακανονίστηκαν σε νομίσματα διαφορετικά από το δολάριο. Το ποσοστό όμως είναι πολύ μικρό. Περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου εμπορίου πετρελαίου ενδέχεται να μην πληρώνεται πλέον σε δολάρια, βλάπτοντας τόσο τις ΗΠΑ, το χρηματοπιστωτικό σύστημα και το δολάριο, το οποίο θα μπορούσε τελικά να χάσει το ένα τρίτο έως το ήμισυ της τρέχουσας αξίας του.

Η απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να γίνει μέλος της πλατφόρμας mBridge θα διευκολύνει την αποδολαριοποίηση του εμπορίου πετρελαίου. Το Ριάντ συμμετέχει με περισσότερα από 26 μέλη παρατηρητές στη πλατφόρμα, συμπεριλαμβανομένης της South African Reserve Bank, στην οποία δόθηκε το πράσινο φως ως μέλος αυτό τον μήνα.

Αυτές οι εξελίξεις συμβαίνουν σε μια περίοδο που το χρέος των ΗΠΑ ξεπερνά τα 34 τρισεκατομμύρια δολάρια, κοστίζοντας στο Υπουργείο Οικονομικών τόκους 660 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Ωστόσο, αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό είναι ότι το δολάριο αρχίζει να φεύγει από την παγκόσμια αγορά και εάν η ζήτηση για το νόμισμά του συνεχίσει να μειώνεται, οι χρηματοπιστωτικές αγορές των ΗΠΑ, όπως η Wall Street, θα χάσουν τον μαγνητισμό που τις κρατούσε ζωντανές από το 1945.

Όλες οι εξελίξεις είναι ανοικτές…

ΠΗΓΗ: GeoEurope.org

Συνέχεια ανάγνωσης

Κίνα

Geopolitical Monitor: China-Philippines Tensions Flare in South China Sea

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

After years of relative calm under the pro-China Duterte regime, tensions are mounting between China and the Philippines over the South China Sea. The shift can be attributed in part to the policies of President Ferdinand Romualdez Marcos Jr., who has adopted a more proactive stance against China’s aggressive maneuvers and gray zone tactics in and around Philippines waters. The pivot has brought about a marked warming of US-Philippines relations; for example, the two countries hammered out an agreement to expand US military bases in the Philippines by four in 2023, including in the highly strategic Cagayan province south of Taiwan. Now options like regular US-Philippine joint patrols in the South China Sea are increasingly being considered, suggesting new tactical possibilities for deterrence, but also new ways to trigger unintended escalations.

The Philippines’ South China Sea Transparency Initiative

The perception of worsening China-Philippines tensions could be amplified by the fact that much of these gray zone tactics and interdictions once took place behind the scenes, unnoticed or unremarked on by Manila during the Duterte years. This changed in May 2024 with the launch of a ‘transparency initiative’ by the Marcos administration, which intended to monitor and expose China’s aggressive actions near the Second Thomas Shoal (Ayungin in the Philippines) and elsewhere. As others have pointed out, this is not the first time that the Philippines has tried to name and shame Beijing for its actions in the South China Sea. But the initiative is a clear departure from Manila’s recent passivity, and it lays the diplomatic groundwork for increased support from the United States, Australia, and Japan – all of which fall in the Western camp – if not regional allies in ASEAN.

Manila is launching its own foray in a wider information war with the transparency initiative, evident in a recent incident involving a 60 Minutes crew and other journalists. The crew was invited to observe patrols on a Philippine Coast Guard vessel by the Philippines government, and filmed aggressive ramming maneuvers by the Chinese Coast Guard in the waters near the Sabina Shoal in September. Yet before they had even returned to port, China had already disseminated its own narrative of the clash, identifying the Philippines Coast Guard as the aggressor and the 60 Minutes crew as Western propagandists, complete with pictures.

Where the China narrative may have gone unchallenged before, the transparency initiative offers the possibility of an alternative interpretation; however, this doesn’t mean that Manila’s version is reaching and/or convincing the audiences it wants to target.

China Changes Tack at the Second Thomas Shoal

The transparency initiative has failed to defuse tensions at the Second Thomas Shoal. In fact, research from the Asia Maritime Transparency Initiative illustrates a spike in the presence of Chinese vessels from mid-2023, mainly on the back of increased involvement from the People’s Armed Forces Maritime Militia (PAFMM). The researchers also note that PAFMM, Coast Guard, and PLA Navy vessels have been more likely to employ aggressive tactics (ramming, water cannon, boarding) over this span.

The Second Thomas Shoal is the site of the BRP Sierra Madre, a grounded Philippine Navy ship turned impromptu military outpost and sovereignty marker. Tensions at the shoal revolve around Philippine missions to resupply the BRP Sierra Madre and attempts on the Chinese side to interdict new supplies.

Source: Geopolitical Monitor

Συνέχεια ανάγνωσης

Κίνα

PhilStar Global: Πράκτορας της Κίνας ομολόγησε ότι διενεργούσε κατασκοπεία στις Φιλιππίνες

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Κινέζος κατάσκοπος She Zhijiang, που κρατείται επί του παρόντος στην Ταϊλάνδη αντιτίθεται στον επαναπατρισμό στην Κίνα, ισχυρίστηκε σε ένα ντοκιμαντέρ του Al Jazeera ότι ξεκίνησε το κατασκοπευτικό έργο του στις Φιλιππίνες το 2016 ενώ απέφευγε τις κινεζικές αρχές που είχαν διατάξει τη σύλληψή του για παράνομο τζόγο.

Είπε ότι ο στρατηλάτης του υποσχέθηκε να κανονίσει την απόσυρση της ποινικής του υπόθεσης εάν αποδεχόταν τις κατηγορίες.

Στο ντοκιμαντέρ, ισχυρίστηκε ότι συνεργάστηκε με την απολυθείσα δήμαρχο της Μπαμπάν Άλις Γκούο για το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας, την υπηρεσία μυστικής αστυνομίας του κομμουνιστικού κόμματος.

Ο κατάσκοπος ομολόγησε την ιδιότητά του ανάφερει, ότι “η Κίνα δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη. Οι δυο μας αφιερώσαμε κάποτε τη ζωή μας στο υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας. Δείτε τι μου συνέβη», είπε.

Ο πρόεδρος της Γερουσίας Francis Escudero είπε ότι εναπόκειται στα Υπουργεία Δικαιοσύνης (DOJ) και Εξωτερικών Υποθέσεων (DFA) να συντονιστούν με τις αρχές της Ταϊλάνδης εάν επιθυμούν να εμβαθύνουν στους ισχυρισμούς που εγείρει ο She κατά της Guo.

Ο Escudero είπε ότι το ντοκιμαντέρ του Al Jazeera με θέμα She θα πρέπει να εξεταστεί από τις αρχές για πιθανή κατάθεση υπόθεσης κατασκοπείας εναντίον της Guo.

Ο πρόεδρος της Γερουσίας είπε ότι υπάρχει ανάγκη οι κυβερνητικές υπηρεσίες των Φιλιππίνων να συντονιστούν με την Ταϊλάνδη όπου κρατείται για φερόμενο παράνομο διαδικτυακό τζόγο.

«Δεν μπορώ να πω αν το ντοκιμαντέρ έχει εμπιστοσύνη. Το πρόβλημα είναι ότι η μαρτυρία του που δόθηκε στην Ταϊλάνδη μπορεί να μην χρησιμοποιηθεί στο δικαστήριο επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αντιπαράθεση εξέτασης. Αυτό εναπόκειται στους εισαγγελείς του DOJ και του DFA να το καθορίσουν. Είναι μια περίπλοκη διαδικασία», είπε ο Escudero σε συνέντευξη στο dwIZ το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου.

«Σε κάθε περίπτωση, το περιστατικό θα μπορούσε να εμπίπτει στις διατάξεις της κατασκοπείας, η οποία είναι κατασκοπεία για μια χώρα ακόμη και χωρίς πόλεμο», πρόσθεσε.

Ο Εσκουντέρο επαίνεσε την έρευνα του Κογκρέσου σχετικά με την Γκούο επειδή χρησιμοποίησε τη δημοσιότητα για τη διάδοση των παράνομων τυχερών παιχνιδιών καθώς και στη συμπαιγνία μεταξύ διεθνών εγκληματικών συνδικάτων και αξιωματούχων της τοπικής κυβέρνησης.

Από την πλευρά του, ο ηγέτης της μειονότητας της Γερουσίας Ακουιλίνο Πιμεντέλ Γ’ είπε, ότι το ντοκιμαντέρ μεταδόθηκε από ένα νόμιμο πρακτορείο ειδήσεων, προειδοποιώντας ότι μπορεί μην τεθεί υπόψιν η μαρτυρία ενός κρατούμενου.

«Ας μην πιστεύουμε εύκολα τα λόγια ενός κρατούμενου. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που ασκούν πίεση σε έναν κρατούμενο μάρτυρα», είπε ο Πίμεντελ σε ξεχωριστή συνέντευξη στο dwIZ.

Εν τω μεταξύ, ο πρώην γερουσιαστής Πινγκ Λάκσον επαίνεσε την τετραμελή επιτροπή της Βουλής που αντιμετώπισε την Γκούο με το ντοκιμαντέρ και την κατηγόρησε για τους υποτιθέμενους δεσμούς της με το κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινδία

Asian Lite: Σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Πεκίνο εκφράζει ολοένα και περισσότερο την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφαλείας

Οι σχέσεις Κίνας-Πακιστάν έχουν μια πτωτική πορεία εν μέσω αυξανόμενων διαφορών για πολλά διμερή ζητήματα. Το Πεκίνο γίνεται ανυπόμονο για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αποπληρώσει τα χρέη και να παρέχει επαρκή ασφάλεια στους Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν. Παρά την εξωτερική χρηματοδότηση από παγκόσμιους θεσμούς και την οικονομική στήριξη της Κίνας, το Πακιστάν δεν κατάφερε να σταθεροποιήσει την οικονομία. Κατά συνέπεια, ο Οικονομικός Διάδρομος της Κίνας-Πακιστάν (CPEC) επιβραδύνεται εν μέσω αναφορών για πολλά έργα που αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις ή πιθανές διακοπές λειτουργίας. Ενώ το Πεκίνο προσπαθεί με κάποιο τρόπο να σώσει το CPEC και άλλα έργα, το Ισλαμαμπάντ ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διμερή συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας, κυρίως κατά της Ινδίας.

Σύμφωνα με αναφορές, το Πακιστάν πιέζει την Κίνα να πραγματοποιήσει ασκήσεις κατά της τρομοκρατίας σε περιοχές κατά μήκος των συνόρων Ινδίας-Πακιστάν. Η Κίνα φέρεται να έχει δείξει απροθυμία στην πρόταση του Πακιστάν, η οποία μπορεί να προκαλέσει άσκοπα εντάσεις με την Ινδία. Αυτό δείχνει ότι το Ισλαμαμπάντ δεν ενδιαφέρεται σοβαρά για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της ασφάλειας των Κινέζων πολιτών στο Πακιστάν, αλλά θέλει να χρησιμοποιήσει διμερείς και πολυμερείς στρατιωτικές ασκήσεις για να προκαλέσει την Ινδία και να κρύψει τις αντιτρομοκρατικές αποτυχίες του.

Από την έναρξη της νέας στρατιωτικής επιχείρησης, Azm-i-Istehkam (Αποφασιστικότητα για σταθερότητα), στις 22 Ιουνίου, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Πακιστάν έχουν αυξηθεί σημαντικά. Σύμφωνα με έκθεση του Πακιστανικού Ινστιτούτου Μελετών Συγκρούσεων και Ασφάλειας (PICSS), τουλάχιστον 254 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 92 πολίτες και 54 μέλη του προσωπικού ασφαλείας, σκοτώθηκαν σε επιθέσεις μαχητών και βομβαρδισμούς τον Αύγουστο, καθιστώντας τον τον πιο θανατηφόρο μήνα για το Πακιστάν τα τελευταία έξι χρόνια. Πιο ανησυχητικό είναι ότι η πλειονότητα αυτών των επιθέσεων σημειώθηκαν στο Βελουχιστάν και στο Χάιμπερ Παχτούνχβα, περιοχές που φιλοξενούν πολλά έργα που χρηματοδοτούνται από την Κίνα. Το Βελουχιστάν σημείωσε απότομη αύξηση της βίας, με τουλάχιστον 125 νεκρούς, μεταξύ των οποίων 80 πολίτες, 22 μέλη του προσωπικού ασφαλείας και 23 μαχητές. Τα τελευταία χρόνια, Κινέζοι υπήκοοι έχουν γίνει συχνά στόχοι φονικών επιθέσεων σε αυτές τις επαρχίες. Στις 26 Μαρτίου, μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στοίχισε τη ζωή σε πέντε Κινέζους μηχανικούς που εργάζονταν στο έργο του φράγματος Dasu στην περιοχή Shangla, στην επαρχία Khyber Pakhtunkhwa.

Έκρηξη λεωφορείου Dasu

Επιπλέον, μόλις μια εβδομάδα πριν από την επίθεση αυτοκτονίας, οι αντάρτες των Μπαλόχ στόχευσαν κινεζικά συμφέροντα εισβάλλοντας στο συγκρότημα Gwadar Port Authority (GPA) και στη ναυτική βάση Turbat κοντά στο λιμάνι Gwadar που διοικείται από την Κίνα, το οποίο είναι βασικό συστατικό του CPEC, στην επαρχία Βελουχιστάν. Αυτά τα περιστατικά ανανέωσαν τις σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια του κινεζικού προσωπικού και έργων στο Πακιστάν. Μόλις δύο ημέρες μετά τη βομβιστική επίθεση στο Dasu, μια κινεζική εταιρεία ανέστειλε τα έργα πολιτικού έργου στο Tarbela 5th Extension Hydropower Project και απέλυσε περισσότερους από 2.000 εργαζομένους για «λόγους ασφαλείας». Το 2021, οι πακιστανικές αρχές είχαν αναθέσει σύμβαση 355 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ στην Power Construction Corporation of China Ltd για έργα. Το φράγμα Tarbela των 1.530 MW είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει την παραγωγή ενέργειας πριν από το 2026.

Οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους έχουν σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν, το οποίο ήδη αντιμετωπίζει μια σοβαρή οικονομική κρίση. Το Πεκίνο εκφράζει όλο και πιο έντονα την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφάλειας. Τον Ιούνιο, ο Κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping προειδοποίησε τον Πακιστανό πρωθυπουργό Shehbaz Sharif ότι ενώ η Κίνα ήταν ανοιχτή στην επέκταση και την αναβάθμιση των οικονομικών δεσμών, το Ισλαμαμπάντ έπρεπε πρώτα να δημιουργήσει ένα «ασφαλές, σταθερό και προβλέψιμο» επιχειρηματικό περιβάλλον για τις κινεζικές εταιρείες και το προσωπικό.

Ομοίως, ο Liu Jianchao, Υπουργός του Τμήματος Διεθνών Συνδέσμων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας – υπεύθυνος για τη διαχείριση των σχέσεων της Κίνας με πολιτικούς οργανισμούς παγκοσμίως – τόνισε το «έλλειμμα εσωτερικής ασφάλειας» του Πακιστάν ως σημαντικό παράγοντα που διαβρώνει την εμπιστοσύνη των Κινέζων επενδυτών. Δήλωσε ότι «οι απειλές για την ασφάλεια είναι οι κύριοι κίνδυνοι για τη συνεργασία της CPEC». Ο Λιου επεσήμανε επίσης τη συνεχιζόμενη πολιτική αστάθεια του Πακιστάν ως βασικό λόγο για τις οικονομικές του αποτυχίες, προτρέποντας τους Πακιστανούς πολιτικούς να ενωθούν και να αντιμετωπίσουν τις περίπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα.

Shehbaz Sharif και Xi Jinping

Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Shehbaz Sharif, επισκέφθηκε την Κίνα από τις 4-8 Ιουνίου με μια μεγάλη υπουργική αντιπροσωπεία, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού του πακιστανικού στρατού, στρατηγό Syed Asim Munir, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αναζωογονήσει τους διμερείς δεσμούς με τον σύμμαχό τους «παντός καιρού». Ήταν η πρώτη εκτεταμένη επίσκεψη του Σαρίφ στην Κίνα αφότου έγινε πρωθυπουργός τον Μάρτιο. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Σαρίφ φέρεται να αναζήτησε νέα δάνεια από το Πεκίνο και ζήτησε περισσότερο χρόνο για την αποπληρωμή των εκκρεμών χρεών. Ωστόσο, δεν πήρε τίποτα ουσιαστικό σε αντάλλαγμα πέρα ​​από ελάχιστα Μνημόνια Συνεννόησης και πολλές προειδοποιήσεις από την κινεζική πλευρά. Τον Αύγουστο, ο Σαρίφ είχε γράψει μια επιστολή στην κινεζική κυβέρνηση ζητώντας επαναπρογραμματισμό του χρέους για το Πακιστάν σε μια προφανή προσπάθεια να εξασφαλίσει την έγκριση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για οικονομική διάσωση 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι τον επόμενο μήνα.

Η Κίνα ανησυχεί όλο και περισσότερο για τις χρηματοοικονομικές επενδύσεις της στο Πακιστάν, φοβούμενη ότι ενδέχεται να μην αποφέρουν θετικές αποδόσεις στο μέλλον. Συγκεκριμένα, το ένα τρίτο του συνολικού εξωτερικού χρέους του Πακιστάν οφείλεται στην Κίνα. Ωστόσο, το Ισλαμαμπάντ φαίνεται πιο επικεντρωμένο στη χρήση πολυμερών και περιφερειακών πλατφορμών όπως τα Ηνωμένα Έθνη ή ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) για να στοχεύσει την Ινδία. Το Πεκίνο απογοητεύεται με τις προσπάθειες του Πακιστάν να το χρησιμοποιήσει ως εργαλείο για την προώθηση της αντι-ινδικής ατζέντας του. Αντί να αντιμετωπίσει τις εικαζόμενες διασυνοριακές τρομοκρατικές επιθέσεις από το Αφγανιστάν και το Ιράν, ο στρατός του Πακιστάν θέλει να διεξάγει περισσότερες αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα σε περιοχές κοντά στα σύνορα με την Ινδία. Οι αναφορές αναφέρουν ότι οι αντάρτες Μπαλόχ και οι Τεχρίκ-ι-Ταλιμπάν βρίσκονται πίσω από πολλές επιθέσεις που στοχεύουν Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν, με ομάδες να έχουν αναφερθεί παρουσία στους δυτικούς γείτονες του Πακιστάν. Ωστόσο, ο στρατός του Πακιστάν εξακολουθεί να διστάζει να πραγματοποιήσει κοινές αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα είτε στο Μπαλουχιστάν είτε στο Khyber Pakhtunkhwa, δείχνοντας τη διπροσωπία του Πακιστάν όσον αφορά την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Παρά τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του Πακιστάν για ενίσχυση της ασφάλειας κατόπιν επανειλημμένου αιτήματος της Κίνας, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας αντιτρομοκρατικής επιχείρησης, η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται, με αυξανόμενες αναταραχές και βία που στοχεύουν βασικά κινεζικά έργα στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Belt and Road. Η συνεχιζόμενη αστάθεια παρουσιάζει άνευ προηγουμένου προκλήσεις για το λιμάνι του Γκουαντάρ, το CPEC και την «παντός καιρού» συνεργασία της Κίνας με το Πακιστάν. Τελικά, η ευθύνη για αυτές τις οπισθοδρομήσεις βαρύνει την ανικανότητα, τη διττή συμπεριφορά του Πακιστάν και τις συνεχείς προσπάθειές του να χρησιμοποιήσει τη σχέση του με την Κίνα εναντίον της Ινδίας.

 

ΠΗΓΗ: Asian Lite

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή