Ακολουθήστε μας

Γαλλία

Ολυμπιακοί Αγώνες Παρίσι 2024: Από το Αούστερλιτς στο Βατερλό

Δημοσιεύτηκε

στις

Βατερλό

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η πολυδιαφημισμένη τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι από μεγαλειώδες υπερθέαμα, που θα έδειχνε το μεγαλείο της Γαλλίας, ήταν μια αήθης, διχαστική, ανιστόρητη, κακόγουστη παράσταση, προσβλητική για τους αθλητές, τους Χριστιανούς, την Ιστορία και την Τέχνη. Όπως ο Γάλλος Ακαδημαϊκός Alain Fimkielkraut δήλωσε στην εφημερίδα Le Figaro (29/7/2024 σελ. 17): « Στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων η γαλλική σοφία έλαμψε δια της απουσίας της», και πρόσθεσε: «Ήταν η χειρότερη, πιο άσεμνη και πιο κονφορμιστική παράσταση ακόμη και από την Eurovision». Ως παράδειγμα της διαστρέβλωσης της Ιστορίας της Γαλλίας ο Γάλλος ακαδημαϊκός ανέφερε πως κατά τους διοργανωτές της τελετής ως το μείζον και πιο ένδοξο γεγονός της μακράς ιστορίας της προβλήθηκε ο αποκεφαλισμός της νεαρής βασίλισσας Αντουανέττας, της οποίας το κομμένο κεφάλι επιδεικνυόταν επί αρκετό χρονικό διάστημα…
Στην τελετή παντελώς έλειψε η κομψότης, η χάρη, η ευγένεια, η ομορφιά. Αυτά όλα, κατά την ιδεολογία των οργανωτών, ανήκουν στο παρελθόν, τώρα είναι η ώρα της καταργήσεως των διακρίσεων γενικώς. Η γαλλική μόδα, η γαλλική μουσική, η γαλλική κουζίνα, ρίφθηκαν στο καλάθι των αχρήστων. Στο Παρίσι επικράτησαν οι εκπρόσωποι των ΛΟΑΤΚΙ, και ό, τι πιο κακόγουστο και εχθρικό προς κάθε τι το παραδοσιακό, ηθικό και σύμφωνο με το πνεύμα και τους κανόνες του Ολυμπισμού.
Ο προκύψας παγκόσμιος σάλος για την κακοποίηση του Μυστικού Δείπνου και την προσβολή των δισεκατομμυρίων Χριστιανών ανάγκασε τον καλλιτεχνικό διευθυντή της τελετής έναρξης Thomas Jolly να δικαιολογηθεί λέγοντας προφανείς ανακρίβειες, όπως ότι δήθεν δεν ήθελε να θίξει τους Χριστιανούς, αλλά να προβάλλει τον θεό Διόνυσο…. Πρόκειται όχι μόνο για ανακρίβεια, αλλά και για διαστρέβλωση της Ιστορίας και της Ελληνικής μυθολογίας, για χάρη της αντιχριστιανικής ιδεολογίας του. Ο Διόνυσος δεν είχε καμία, μα καμία, σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι αγώνες ήσαν αφιερωμένοι στον Ολύμπιο Δία και στον Ηρακλή, το πρότυπο του πανελλήνιου ήρωα, που κατά τον σοφιστή Πρόδικο επέλεξε στη ζωή του τον δύσβατο δρόμο της αρετής και ήταν αποδεκτός από όλες τις Ελληνικές φυλές. Η ανάμνηση και ο σεβασμός σε αυτόν τον ήρωα μπόρεσε και έφερε στην Ολυμπία όλους μαζί τους Έλληνες, με σκοπό να αγωνιστούν φιλικά, ξεχνώντας τις διαφορές τους. Τί σχέση έχει αυτή η λογική και η σκέψη των Κουμπερτέν – Βικέλα με την γεμάτη μίσος και ιδεολογικό φανατισμό τελετή στο Παρίσι; Πού η ενότητα, στην οποία σκοπεύουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, όταν θίγεται και λοιδορείται η πίστη δισεκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως;
Δεν ήταν όμως μόνο πως προστέθηκε ο Διόνυσος στους Ολυμπιακούς αγώνες, με τους οποίους ουδεμία σχέση είχε. Ήταν και πως τονίστηκε το στοιχείο της μανίας, της παραφοράς, του ερεθισμού των αισθήσεων, της έξαψης, της βωμολοχίας, της προπέτειας, της αυθάδειας υπό του ιδίου του Διονύσου και των συντρόφων του μαινάδων, βακχίδων, σατύρων και σειληνών. Αλλά ο Διόνυσος δεν είχε μόνο αυτή την πλευρά, της ελευθεριότητας και της απελευθέρωσης των ενστίκτων, όπως παρουσιάστηκε στο Παρίσι. Εξευγενίστηκε από τους Αθηναίους και στα Διονυσιακά, που διοργάνωναν και παρακολουθούσαν, διδάσκονταν ποιήματα – διθύραμβοι και στην συνέχεια οι αθάνατες τραγωδίες των μεγάλων Ελλήνων τραγικών.
Σάλος όμως μέγας ξέσπασε λόγω της χυδαίας παραποίησης του περιφήμου πίνακος του Μυστικού Δείπνου, που φιλοτέχνησε ο μεγαλοφυής Λεονάρντο Ντα Βίντσι (1452-1519). Μέχρι και ο γνωστός για τον αντιχριστιανικό και αντικληρικαλιστικό φανατισμό του, ηγέτης των «Ανυπότακτων Γάλλων» αιρετικός κομμουνιστής Ζαν Λυκ Μελανσόν έκαμε κριτική στο συγκεκριμένο σημείο της τελετής και δήλωσε: «Δεν μου άρεσε ο χλευασμός του Μυστικού Δείπνου του Χριστού με τους Μαθητές Του, που είναι η θεμελίωση του Μυστηρίου της Θείας Κοινωνίας για τους Χριστιανούς». Για να δείξει μάλιστα την ιδεολογία του σημείωσε ότι αυτό που είδε δεν το θεωρεί βλασφημία, αλλά διερωτάται ποιος ήταν ο λόγος να προσβληθούν τα δισεκατομμύρια των πιστών χριστιανών, για να συμπληρώσει ότι ανάμεσά τους υπάρχουν πολλοί έντιμοι και γενναίοι πιστοί, που αφανώς και χωρίς να ενοχλούν κανέναν προσφέρουν τη βοήθεια τους στους συνανθρώπους τους για να ζήσουν καλύτερα».
Ο σκηνοθέτης της τελετής έναρξης των Αγώνων Τομά Ζολί δεν προσέβαλε μόνο την πίστη των Χριστιανών. Ο Χριστός είχε ειδοποιήσει τους πιστούς, ότι εάν Εκείνον εμίσησαν και εδίωξαν έτσι θα μισήσουν και θα διώξουν, με ποικίλους τρόπους, και αυτούς. Προσέβαλε και τον μεγαλοφυή Λεονάρντο Ντα Βίντσι, τον οποίο κατά την από το 1515 παραμονή του στη Γαλλία ο βασιλιάς της Φραγκίσκος Α΄ τον αποκάλεσε « Μέγιστο Ζωγράφο, Μηχανικό και Αρχιτέκτονα στον Βασιλέα της Γαλλίας και Τεχνικό του Κράτους της Γαλλίας». Και αυτόν, που ευεργέτησε με το έργο του τους Γάλλους, τον προσέβαλε ο Ζολί με τον χειρότερο τρόπο, διακωμωδώντας και προσβάλλοντας το έργο του… Όταν ακόμη και σήμερα ο Ντα Βίντσι εξακολουθεί να ευεργετεί τη Γαλλία, αφού εκατομμύρια είναι οι επισκέπτες που περνούν από το Μουσείο του Λούβρου για να θαυμάσουν τον περίφημο πίνακά του, της Μόνα Λίζα (Τζοκόντα). Δεν σεβάστηκε ο Ζολί τον Χριστό, δεν σεβάστηκε την Πίστη δισεκατομμυρίων Χριστιανών, δεν σεβάστηκε και τον μεγαλοφυή Λεονάρντο Ντα Βίντσι, δημιουργό του έργου.

Άλλα ανοσιουργήματα κατά την τελετή έναρξης
Η προσβολή της πίστης των Χριστιανών στην τελετή έναρξης των αγώνων έγινε από τους οργανωτές γιατί τους έπαιρνε. Φυσικά δεν προσέβαλαν τον Μωάμεθ, γιατί ήξεραν τί τους περίμενε, ούτε περιγέλασαν την πίστη των Ισραηλιτών, για να μην κατηγορηθούν ως αντισημίτες… Όμως έκαμαν και άλλα ανοσιουργήματα, που αφορούσαν τους ίδιους τους αγώνες. Η τελετή έναρξης πέραν του φαντασμαγορικού στοιχείου έχει και έναν τελετουργικό χαρακτήρα, που έχει το νόημα του.
Η τελετή έναρξης από της ενάρξεώς τους έως και το Τόκιο , γινόταν εντός του Σταδίου, όπου διεξάγονται οι αγώνες στίβου, οι παλαιότεροι και ευγενέστεροι όλων των άλλων αθλημάτων. Στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες προηγούντο οι σημαιοφόροι και έπονταν συντεταγμένα οι ομάδες της κάθε χώρας και η κάθε ομάδα – και η πιο ολιγομελής – διακρινόταν από την πίσω και μπροστά ευρισκόμενη. Αθλητές και συνοδοί πήγαιναν με βηματισμό και έκαμαν τον γύρο του σταδίου. Έτσι επί ώρα οι αθλητές είχαν επαφή με τις χιλιάδες των φιλάθλων. Μετά την λήξη της παρέλασης ακολουθούσαν οι επάρσεις των σημαιών των Ολυμπιακών Αγώνων, της οργανώτριας χώρας και της Ελληνικής, ως χώρας που ήταν η εμπνεύστρια των αγώνων. Στη συνέχεια ερμηνευόταν ο Ύμνος των Ολυμπιακών Αγώνων, σε ποίηση Παλαμά και μουσική Σαμάρα, και παίζονταν οι εθνικοί ύμνοι της διοργανώτριας χώρας και της Ελλάδος. Μετά εισερχόταν στο Στάδιο η ολυμπιακή φλόγα, της οποίας η αφή γίνεται στην αρχαία Ολυμπία και αφού γινόταν το άναμμα της σε κεντρικό σημείο του Σταδίου – όπου έμενε αναμμένη έως το τέλος των αγώνων – λέγονταν οι λόγοι από τους επισήμους, δινόταν ο όρκος αθλητών και κριτών ενώπιον όλων όσοι συμμετείχαν στην παρέλαση και ακολουθούσε η κήρυξη της έναρξης των αγώνων.
Τί έγινε στο Παρίσι; Οι αθλητές της κάθε χώρας ήσαν επιβάτες ποταμοπλοίου μπερδεμένοι. Ο σημαιοφόρος δεν ξεχώριζε, αφού ήταν ένας εκ των επιβατών. Πολλές ολιγομελείς ομάδες ήσαν και τρεις πάνω σε ένα πλοίο, με συνέπεια δύσκολα να ξεχωρίζουν μεταξύ τους και όχι μόνο οι θεατές αλλά και όσοι περιέγραφαν την τελετή να μην προλαβαίνουν να δουν περί ποίων ομάδων επρόκειτο… Τα ποταμόπλοια πήγαιναν με κάποια ταχύτητα, ώστε οι φίλαθλοι να μην έχουν τον καιρό να απολαύσουν και φωτογραφήσουν τους αθλητές. Είπαν οι διοργανωτές ότι έκαμαν την τελετή μέσα στην πόλη και κατά μήκος του Σηκουάνα, γιατί έτσι αντί 80.000 θεατών στο στάδιο θα έβλεπαν την τελετή 320.000. Επρόκειτο περί μεγάλου φιάσκου. Στο στάδιο και οι 80.000 θα απολάμβαναν ζωντανά το θέαμα, ενώ στο Παρίσι δεν είδαν παρά μόνο κάποιοι τυχεροί, ή αυτοί που πλήρωσαν ηγεμονικά ποσά για να δουν ζωντανά κομμάτια της τελετής, όπως τα μουσικά συγκροτήματα και τα άλλα δρώμενα, έστω αυτά τα κακόγουστα. Ύστερα τί γελοιοποίηση ήταν αυτή της ανάμιξης της μουσικής της Προεδρικής φρουράς με εκείνον τον απίθανο τύπο…
Στην τελετή ακούστηκε μόνο ο Ολυμπιακός Ύμνος – στα ελληνικά – και όχι ο Γαλλικός και ο Ελληνικός. Τον όρκο για το καλώς αγωνίζεσθαι εδιάβασαν ανόρεκτα οι εκπρόσωποι των αθλητών. Δεν διαβάστηκε ο όρκος των κριτών, για την ορθή και χωρίς επηρεασμούς κρίση τους. Η ορκωμοσία των αθλητών έγινε παρουσία κάποιων – λίγων καταχωμένων υπό την εξέδρα αθλητών….
Η φλόγα μεταφέρθηκε από βετεράνο ποδοσφαιριστή με κουστούμι σε ένα – τελευταίο – ζευγάρι αθλητών, οι οποίοι δεν άναψαν κάπου την ολυμπιακή φλόγα, αλλά πλησίασαν ένα αερόστατο και εκεί έγινε ένα νέφος πορτοκαλί, μίγμα όπως εγράφη, υδρατμών, φλόγας και τεχνητού φωτός και το αερόστατο ανέβηκε μερικά μέτρα, χωρίς να καταλάβει κανείς, ούτε ο Μεγκρέ, πού ήταν τελικά η φλόγα και πού πήγε…
Τέλος όλα είχαν ως σημείο αναφοράς τον πύργο του Άιφελ, ένα τεχνολογικό επίτευγμα. Όμως η Γαλλία ανέπτυξε και τις επιστήμες και τις τέχνες, και τα γράμματα. Όλα αυτά πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων.
Σε συμπέρασμα, πολλά έγιναν στην πλατεία του Αούστερλιτς, για να θυμίζουν τη μεγάλη εκεί νίκη του Ναπολέοντα. Όμως στην ουσία η όλη τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν ένα Βατερλό για τη σημερινή Γαλλία.
Τελειώνοντας σημειώνεται η αιδήμων σιγή των «προοδευτικών κύκλων» της Αριστεράς, της Αριστεράς της Δεξιάς, και όλων όσοι εν Ελλάδι ανήκουν στους οπαδούς του γουοκισμού για τα όσα συνέβησαν στο Παρίσι κατά την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων.

Σημείωση: Για το άρθρο χρησιμοποιήθηκαν τα βιβλία:
– Ιωάννη Μουρατίδη «Ιστορία φυσικής αγωγής», Εκδόσεις Κ. Χριστοδουλίδη, Θεσσαλονίκη, 1990.
– Σωτήρη Γ. Γιατσή «Ιστορία της άθλησης και των αγώνων στον ελληνικό κόσμο κατά τους Ελληνορωμαϊκούς, τους Βυζαντινούς και τους Νεότερους χρόνους», Εκδ. Δεύτερη, Θεσσαλονίκη 2000.
– Maria Constantino “Leonardo, Artist, Inventor, and Scientist”, Magna Books, Leicester, 1993.
– Leonardo Drawings – 60 Works by Leonardo Da Vinci, Dover Publications, New York, 1980
– Αλεξάνδρου Ραγκαβή «Λεξικόν της Ελληνικής αρχαιολογίας», Εκδ. Ανέστη Κωνσταντινίδη, 1888, Επανεκδ. Επικαιρότητα ο.ε.

Γαλλία

Έτοιμη η «πρώτη» Belharra

Η πρώτη FDI της Naval Group απέπλευσε από τη Λοριάν! Έρχεται η σειρά του Κίμωνα.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Έλυσε κάβους και ξεκίνησε το παρθενικό της ταξίδι η πρώτη φρεγάτα FDI Belharra που κατασκευάστηκε για το γαλλικό ναυτικό.

Αυτοδύναμη πλέει η πρώτη φρεγάτα που κατασκευάστηκε για το γαλλικό ναυτικό. Το πλοίο πρόκειται να αρχίσει άμεσα το τελικό στάδιο των δοκιμών, ανοίγοντας τον δρόμο για την ελληνική

Αυτοδύναμη πλέει η φρεγάτα «Amiral Ronarc’h», η πρώτη FDI Belharra που κατασκευάστηκε για το γαλλικό ναυτικό, η οποία έλυσε κάβους και ξεκίνησε το παρθενικό της ταξίδι. Το πλοίο πρόκειται να αρχίσει άμεσα το τελικό στάδιο των δοκιμών, ανοίγοντας τον δρόμο για την ελληνική F-601 «Κίμων».

Ο βαρύς καιρός της Βρετάνης δεν εμπόδισε τους Γάλλους να προχωρήσουν σε αυτό το σημαντικό βήμα για την εξέλιξη του προγράμματος, το οποίο έχει έντονο ελληνικό ενδιαφέρον. Η γαλλική D660 αποτελεί την πρωτότυπη FDI και «οδηγό» για τα υπόλοιπα πλοία που θα κατασκευαστούν, μεταξύ των οποίων και τα τέσσερα ελληνικά. Σύμφωνα, μάλιστα, με πληροφορίες, στη γέφυρα, το μηχανοστάσιο και το κέντρο επιχειρήσεων της φρεγάτας θα βρίσκονται και Ελληνες αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού για να παρακολουθούν από κοντά την πορεία των δοκιμών.

Δέκα ταξίδια

Για την ολοκλήρωση των θαλάσσιων δοκιμών της «Amiral Ronarc’h» και την απόδοσή της στο γαλλικό ναυτικό θα απαιτηθούν τουλάχιστον δέκα πλόες κατά τη διάρκεια των οποίων θα ενεργοποιηθούν διάφορα μηχανικά και ηλεκτρονικά συστήματα. Τα πρώτα που θα δοκιμαστούν είναι η πρόωση, η ναυπήγηση και τα συστήματα ασφαλείας. Αν το πλοίο ολοκληρώσει με επιτυχία τα τεστ, στην επόμενη φάση θα δοκιμαστεί το σύστημα μάχης και ο οπλισμός του. Ωστόσο, το ραντάρ Sea Fire 500, οι αισθητήρες και άλλα κρίσιμα υποσυστήματα που στεγάζονται στον ιστό PSIM (Panoramic Sensors andIntelligence Module) ύψους 10 μέτρων και βάρους 150 τόνων, έχουν ήδη ενεργοποιηθεί στις εν όρμω δοκιμές, οι οποίες ολοκληρώθηκαν με επιτυχία.

Τα αποτελέσματα, σύμφωνα με αξιωματικούς του πολεμικού ναυτικού, ήταν «εντυπωσιακά», με το ραντάρ του πλοίου να «φωτίζει» στόχους σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 450 χιλιομέτρων. Πλέον, οι δυνατότητες της FDI θα δοκιμαστούν στο φυσικό επιχειρησιακό της περιβάλλον, με το ελληνικό κλιμάκιο να συλλέγει πολύτιμες πληροφορίες για τα νέα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού. Στην τελευταία φάση των εν πλω δοκιμών, η «Amiral Ronarc’h» αναμένεται να δείξει και τα «δόντια» της, χρησιμοποιώντας τον οπλισμό που διαθέτει προκειμένου να λάβει όλες τις απαραίτητες πιστοποιήσεις.

Ακολουθεί η «Κίμων»

Μόλις ολοκληρωθούν οι δοκιμές της γαλλικής D660, θα ξεκινήσει το ταξίδι της F-601 «Κίμων», της πρώτης από τις συνολικά τέσσερις ελληνικές FDI ΗΝ. Η έναρξη των εν πλω δοκιμών του ελληνικού πλοίου υπολογίζεται να γίνει εντός του 2024, ωστόσο, στο Πολεμικό Ναυτικό δεν βιάζονται και θέλουν να είναι σίγουροι πως όποια προβλήματα, αν εντοπιστούν, στο γαλλικό πλοίο, θα επιδιορθωθούν και στο ελληνικό προτού αυτό αποδοθεί.

«Κλείδωσε» η προμήθεια και τέταρτης φρεγάτας

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, η παραλαβή της F-601 υπολογίζεται να γίνει εντός του πρώτου εξαμήνου του 2025 και πριν από την εκπνοή του έτους θα ακολουθήσει η F-602 «Νέαρχος». Εναν χρόνο μετά θα αποδοθεί η F-603 «Φορμίων» ενώ, όπως έγινε γνωστό πριν από λίγες εβδομάδες, η ελληνική πλευρά ξεκινά τη διαπραγμάτευση για την απόκτηση και τέταρτης FDI HN. Υπενθυμίζεται ότι πρόθεση της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας είναι οι τρεις από τις τέσσερις ελληνικές FDI να διαθέτουν και δυνατότητες στρατηγικού πλήγματος, με την ενσωμάτωση πυραύλων τύπου cruise, Scalp Naval.

Η αναβάθμιση του πυραυλικού πυροβολικού – Τι εξετάζει το ΓΕΣ

Οι FDI του Πολεμικού Ναυτικού θα διαθέτουν, σύμφωνα με πληροφορίες, και σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου (ECM) το οποίο, προς το παρόν, βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης και αναμένεται να εγκατασταθεί αρχικά στην τρίτη και στη συνέχεια να τοποθετηθεί στις δύο πρώτες του ελληνικού προγράμματος.

ΠΗΓΗ: Καθημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Γαλλία

Γαλλικά Mirage στην Ουκρανία το 2025!

Το Παρίσι μπορεί να προμηθεύσει το Κίεβο όχι περισσότερα από έξι μαχητικά.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Mirage 2000 σχεδιάζει να παραδώσει η Γαλλία στην Ουκρανία το πρώτο εξάμηνο του 2025. Αυτό υποστήριξε ο υπουργός Άμυνας της Γαλλίας, Sebastien Lecornu, ο οποίος ανέφερε πως τα μαχητικά θα είναι εξοπλισμένα με νέο εξοπλισμό, ιδίως όπλα αέρος-εδάφους.

«Το βασικό είναι η εκπαίδευση πιλότων και μηχανικών, η οποία συνεχίζεται στη Νανσί» υπογράμμισε ο Γάλλος υπουργός Άμυνας. Στις αρχές Ιουνίου, ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron δήλωσε ότι το Παρίσι θα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης για Ουκρανούς πιλότους καθώς και ότι σχεδιάζει να συντονίσει τη μεταφορά μαχητικών Mirage 2000-5 στο Κίεβο.

Όπως είχε αναφέρει, η εκπαίδευση των πιλότων επρόκειτο να διαρκέσει πέντε έως έξι μήνες και παραδέχτηκε ότι οι παραδόσεις αεροσκαφών θα μπορούσαν να ξεκινήσουν στα τέλη του τρέχοντος έτους.
Σύμφωνα με την εφημερίδα La Tribune de Dimanche, η Γαλλία μπορεί να προμηθεύσει στην Ουκρανία όχι περισσότερα από έξι μαχητικά.

To δελταπτέρυγο της Dassault

Το Dassault Mirage 2000 είναι ένα γαλλικό πολλαπλών χρήσεων, μονοκινητήρων, πτέρυγας δέλτα , τέταρτης γενιάς μαχητικό τζετ που κατασκευάζεται από την Dassault Aviation . Σχεδιάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ως ελαφρύ μαχητικό για να αντικαταστήσει το Mirage III για τη Γαλλική Πολεμική Αεροπορία ( Armée de l’air ). Το Mirage 2000 εξελίχθηκε σε ένα αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων με πολλές παραλλαγές που αναπτύχθηκαν, με πωλήσεις σε πολλά έθνη. Αργότερα αναπτύχθηκε στις παραλλαγές χτυπήματος Mirage 2000N και 2000D , στο βελτιωμένο Mirage 2000-5 και σε αρκετές παραλλαγές εξαγωγής. Κατασκευάστηκαν πάνω από 600 αεροσκάφη και ήταν σε υπηρεσία με εννέα έθνη.

Το Mirage 2000 είναι ένα υπερηχητικό μαχητικό αεροσκάφος μεταλλικής κατασκευής που μοιράζεται τη γενική διάταξη πτερυγίων δέλτα με το Mirage III, αλλά ενσωματώνει αεροηλεκτρονικές προόδους που βοηθούν στην υπέρβαση των αεροδυναμικών περιορισμών του τελευταίου. Το λεπτό πτερύγιο του αεροσκάφους έχει σάρωση προς τα πίσω στην πρόσοψη 58° και σάρωση προς τα πίσω 3,5° προς τα εμπρός. Οι επιφάνειες πτήσης στα φτερά αποτελούνται από τέσσερα elevons και τέσσερα πηχάκια πρόσφατης ακμής . Ένα χαρακτηριστικό του πτερυγίου δέλτα είναι ότι προσφέρει μια σχετικά μεγάλη περιοχή πτερυγίων για ένα συγκεκριμένο σχέδιο, μειώνοντας έτσι τη φόρτωση των πτερυγίων. Το φτερό ενός Mirage 2000 έχει εμβαδόν 41 m 2 , δίνοντάς του φόρτωση πτερυγίων περίπου 77 lb/sq ft με βάρος απογείωσης 33.000 lb, καθιστώντας το πολύ πιο ευέλικτο από το F-15 και το παρόμοιου μεγέθους F- 16, το οποίο έχει φόρτωση πτερυγίων 110 lb/sq ft. Σε κανονικό φορτίο μάχης, ωστόσο, η φόρτιση των πτερυγίων μειώνεται στα 45 lb/sq ft. Ένα σχετικό πλεονέκτημα της σχεδίασης των πτερυγίων δέλτα, και ειδικά η ανάμειξη του Mirage 2000 ρίζα πτερυγίου και κινητήρα, είναι ότι θα μπορούσε να φιλοξενήσει περισσότερο καύσιμο, καθώς οι εσωτερικές δεξαμενές καυσίμου του αεροσκάφους μπορούν να μεταφέρουν πάνω από 900 γαλόνια καυσίμου, περισσότερα από 200 γαλόνια σε σχέση με το Mirage III. Η άτρακτος του αεροσκάφους είναι παραδοσιακής μονοκόκ κατασκευής σχεδόν εξ ολοκλήρου από μέταλλο. Η άτρακτος έχει οριστεί να διατηρεί μια σταθερή περιοχή διατομής μαζί με το πτερύγιο δέλτα για ελαχιστοποίηση της οπισθέλκουσας. 

Το αεροσκάφος χρησιμοποιεί αναδιπλούμενο τρίκυκλο προσγείωσης της Messier-Dowty , με διπλούς τροχούς μύτης και έναν μόνο τροχό σε κάθε κύριο εργαλείο. Κάτω από την ουρά μπορεί να τοποθετηθεί ένα άγκιστρο ουράς διαδρόμου ή ένα φέρινγκ για ένα αλεξίπτωτο φρένων , το οποίο μπορεί να λειτουργεί σε συνδυασμό με τα φρένα άνθρακα του συστήματος προσγείωσης για να μειώσει τις αποστάσεις προσγείωσης. Ένας αφαιρούμενος καθετήρας ανεφοδιασμού μπορεί να τοποθετηθεί μπροστά από το πιλοτήριο , ελαφρώς μετατοπισμένος προς τα δεξιά του κέντρου.

Ένα αερόφρενο τοποθετείται πάνω και κάτω από κάθε πτερύγιο σε διάταξη πολύ παρόμοια με αυτή του Mirage III. Ένα αισθητά ψηλότερο ουραίο πτερύγιο επιτρέπει στον πιλότο να διατηρεί τον έλεγχο στο AoAs μετά τις 25°, υποβοηθούμενο από τις μικρές λωρίδες που τοποθετούνται κατά μήκος κάθε εισαγωγής αέρα. Ορισμένα σύνθετα υλικά έχουν χρησιμοποιηθεί για τα πτερύγια, το πηδάλιο, τα elevons και διάφορα πάνελ πρόσβασης, με αποτέλεσμα να εξοικονομείται βάρος περίπου 100 kg. Το Mirage 2000 έχει διακριθεί για τον εξαιρετικό χειρισμό του, ειδικά δεδομένου του σχεδιασμού του με δέλτα πτερύγια. 

Οι μηχανικοί της Dassault έχουν ενσωματώσει στη σχεδίαση έναν ορισμένο βαθμό χαλαρής σταθερότητας καθώς το κέντρο βάρους, ή το ουδέτερο σημείο, τοποθετείται μπροστά από το κέντρο πίεσης, ενισχύοντας την ικανότητα ελιγμών. Ενσωματώνει χειριστήρια αρνητικής σταθερότητας και fly-by-wire με τέσσερις αναλογικούς υπολογιστές . Όπως αποδείχθηκε για πρώτη φορά στο Farnborough Airshow του 1978, τέτοια σχέδια, καθώς και η χρήση δυναμικών χειριστηρίων ελεγχόμενων από υπολογιστή ήταν ικανά να ξεπεράσουν τις ελλείψεις των πτερύγων δέλτα που σχετίζονται με τον κακό έλεγχο χαμηλής ταχύτητας, διατηρώντας παράλληλα τα πλεονεκτήματα, όπως η χαμηλή αντίσταση, χαμηλή διατομή ραντάρ , ιδανική αεροδυναμική υψηλής ταχύτητας και μεγάλος εσωτερικός όγκος, καθώς και απλότητα, που παρέχεται από την απουσία οριζόντιων επιφανειών ουράς. 

Το σύστημα ελέγχου πτήσης αεροσκαφών είναι fly-by-wire, με δύο διακριτούς τρόπους λειτουργίας. [ 20 ] Το πρώτο επιτρέπει απεριόριστες λειτουργίες εντός του πλήρους επιτρεπόμενου φακέλου πτήσης του και χρησιμοποιείται όταν φέρει μόνο όπλα αέρος-αέρος. Το δεύτερο χρησιμοποιείται κατά τη μεταφορά δεξαμενών καυσίμου, πυρομαχικών αέρος-εδάφους ή συνδυασμού και των δύο. Αυτός ο δεύτερος τρόπος λειτουργίας λειτουργεί ως περιοριστής g, αποτρέποντας τα βαρύτερα πυρομαχικά από το να καταστρέψουν τους πυλώνες στους οποίους είναι τοποθετημένοι και εμποδίζοντας την πιθανή απομάκρυνσή τους από τους πυλώνες από υπερβολική δύναμη G.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γαλλία

Le Figaro: Ο πολιτισμικός πόλεμος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας

Η τεχνική της υπονόμευσης των κοσμικών δημοκρατιών από την Μουσουλμανική Αδελφότητα αναπτύσσεται γύρω από το «δικαίωμα της διαφορετικότητας» ένα δικαίωμα που δεν υπάρχει πουθενά ως τέτοιο αλλά το οποίο συναγάγουν από το άρθρο κατά των διακρίσεων που υπάρχει στον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι των ευρωπαικών χωρών εκπόνησαν και συνέταξαν μια στρατηγική για να ενισχύσουν το αίσθημα του ανήκειν στην Umma των μουσουλμανικών κοινοτήτων που είναι εγκατεστημένες στη Δύση.

Η διαστροφή του διεθνούς δικαίου είναι μέρος της στρατηγικής της Isesco (Islamic Educational, Scientific and Cultural Organization), που οφείλει πολλά στις οδηγίες του Yusuf al-Qaradâwî. Η τεχνική της υπονόμευσης των κοσμικών δημοκρατιών από την Μουσουλμανική Αδελφότητα αναπτύσσεται γύρω από το «δικαίωμα της διαφορετικότητας» ένα δικαίωμα που δεν υπάρχει πουθενά ως τέτοιο αλλά το οποίο συναγάγουν από το άρθρο κατά των διακρίσεων που υπάρχει στον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Για την Μουσουλμανική Αδελφότητα η τεχνολογική και οικονομική δύναμη της Δύσης δεν αφήνει πολλά περιθώρια χρήσης στρατιωτικών μέσων και η κατάκτηση της μπορεί να γίνει μόνο μέσω της εκπαίδευσης και του πολιτισμού. Οι δυτικές δημοκρατίες θα υποχωρήσουν όπως υποχώρησε ο μουσουλμανικός κόσμος τον 18ο αιώνα.

Η τεχνική της υπονόμευσης των κοσμικών δημοκρατιών από την Μουσουλμανική Αδελφότητα αναπτύσσεται γύρω από το «δικαίωμα της διαφορετικότητας» ένα δικαίωμα που δεν υπάρχει πουθενά ως τέτοιο αλλά το οποίο συναγάγουν από το άρθρο κατά των διακρίσεων που υπάρχει στον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980 οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι των ευρωπαικών χωρών εκπόνησαν και συνέταξαν μια στρατηγική για να ενισχύσουν το αίσθημα του ανήκειν στην Umma των μουσουλμανικών κοινοτήτων που είναι εγκατεστημένες στη Δύση. Εκδόθηκε στο Κατάρ το οποίο και είναι ο σημαντικότερος χρηματοδότης της Αδελφότητας στον κόσμο από την Isesco που δημιουργήθηκε κατά τα πρότυπα της Unesco για τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας (αντίγραφο του ΟΗΕ των μουσουλμανικών χωρών), υπό τον τίτλο Πολιτιστική Ισλαμική Δράση έξω από τον Ισλαμικό Κόσμο. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που αποσκοπεί να εμποδίσει τις μουσουλμανικές μειονότητες να υιοθετήσουν τοπικούς νόμους και αρχές που απορρέουν από την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στο έγγραφο, που δημοσιεύθηκε στα αγγλικά και τα γαλλικά, οι Αδελφοί αναλαμβάνουν να «χτίσουν την προσωπικότητα του μουσουλμάνου », ώστε αυτός «να σέβεται στην καθημερινή του ζωή τις εντολές του Αλλάχ, τις απαγορεύσεις του, να συμπεριφέρεται στα πλαίσια της γενναιόδωρης και ανεκτικής ισλαμικής ηθικής και να εφαρμόζει την σαρία.». Η στρατηγική αποσκοπεί στην παροχή προστασίας από την «πολιτισμική αλλοίωση και αποξένωση» και «εγγυάται την απαραίτητη πολιτισμική ασφάλεια για την ανάπτυξη της μουσουλμανικής προσωπικότητας».

Η διδασκαλία των δυτικών αξιών, της ανεξιθρησκίας και των κανόνων του κοσμικού κράτους στο σχολείο αποτελούν εμπόδιο για την ισόρροπη ανάπτυξη των παιδιών των μουσουλμάνων.

Το έγγραφο της Isesco είναι ένα κείμενο εκατό σελίδων, μπερδεμένο, άτακτο και επαναλαμβανόμενο. Δεν είναι υπογεγραμμένο αλλά ορισμένα χωρία που σχετίζονται με τη Γαλλία υποδηλώνουν μια εγγύτητα με τα κείμενα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας του IESH (Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Επιστημών) του Château-Chinon. Το έγγραφο εστιάζει στην εκπαίδευση των νεότερων γενεών που γεννήθηκαν στη Δύση, τις οποίες το Ισλάμ δεν πρέπει να χάσει, καθώς θα είναι εκείνες οι αγγελιοφόροι που θα διαδώσουν τη θρησκεία των εκλεκτών σε όλο τον κόσμο. Οι αδελφοί εξηγούν ότι οι μουσουλμάνοι δεν είναι «αφομοιώσιμοι», ότι θα προκαλέσουν προβλήματα στους Δυτικούς μόνο εάν αυτοί επιμείνουν να αγνοούν την ανάγκη τους να καθοδηγούνται από το Ισλάμ (ένα επιχείρημα γνωστό από τον βασιλιά του Μαρόκου που ήθελε να κρατήσει υπό τον έλεγχό του το Μαροκινή διασπορά στην Ευρώπη). Σύμφωνα με το κείμενο λόγω της ιδιαιτερότητάς τους οι μουσουλμάνοι «συνεχίζουν να υποφέρουν από ρατσισμό, ιδιαίτερα όταν ασκούν ορισμένες θρησκευτικές πρακτικές και τηρούν θρησκευτικούς κανόνες. Θεωρούνται υπεύθυνοι για τρομοκρατικές επιθέσεις, οι οποίες είναι μεμονωμένες πρακτικές ξένες προς το Ισλάμ».

Ο Isesco καλεί τις ισλαμικές χώρες να διατηρήσουν δεσμούς με τις μουσουλμανικές μειονότητες “χρησιμοποιώντας όλο το φάσμα των μέσων ενημέρωσης προκειμένου να διασφαλιστούν […] μόνιμες, διαρκείς και γόνιμες σχέσεις και επικοινωνία”.

Η διδασκαλία των δυτικών αξιών, της ανεξιθρησκίας και των κανόνων του κοσμικού κράτους στο σχολείο αποτελούν εμπόδιο για την ισόρροπη ανάπτυξη των παιδιών των μουσουλμάνων. «Ορισμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά των μεταναστών […] στις δυτικές χώρες οφείλονται εν μέρει στα σχολικά προγράμματα που απευθύνονται τόσο σε μουσουλμάνους όσο και σε δυτικούς. Είναι δύσκολο για ένα παιδί που έχει εμποτιστεί από την κοσμική δυτική εκπαίδευση να απομακρυνθεί από αυτήν. Είναι λοιπόν απαραίτητο να εφαρμοστεί στη Δύση –και αυτή είναι η στρατηγική– «μια κατάλληλη και υγιή ισλαμική εκπαίδευση με συνετά επεξεργασμένα προγράμματα που στοχεύουν στην ευαισθητοποίηση, τον πολιτισμό, τον προσανατολισμό και την κοινωνική προστασία (των μουσουλμάνων), σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του Ισλάμ». Ο σκοπός είναι «η επίτευξη μιας βιώσιμης πολιτιστικής ανάπτυξης των ισλαμικών κοινωνιών εντός μη μουσουλμανικών χωρών» και η ανάπτυξη ενός βιώσιμου ισλαμικού οικοσυστήματος σε μη μουσουλμανικές χώρες.

Ο Isesco καλεί τις ισλαμικές χώρες να διατηρήσουν δεσμούς με τις μουσουλμανικές μειονότητες “χρησιμοποιώντας όλο το φάσμα των μέσων ενημέρωσης προκειμένου να διασφαλιστούν […] μόνιμες, διαρκείς και γόνιμες σχέσεις και επικοινωνία”. […] Ο εκπαιδευτικός τομέας των media halal που αναπτύχθηκε από τη δεκαετία του 2010 είναι ένα από τα αποτελέσματα αυτής της στρατηγικής. Με το πρόσχημα ότι παρέχουν στους Μουσουλμάνους «μια θετική εικόνα για τον εαυτό τους, εμπνευσμένη από την πνευματικότητα του Ισλάμ», οι Αδελφοί απαιτούν σεβασμό για την ιερότητα του Ισλάμ τόσο από τους Μουσουλμάνους όσο και από τους μη Μουσουλμάνους εξού και η προώθηση της αόριστης έννοιας της ισλαμοφοβίας.

ΠΗΓΗ: Le Figaro

Μετάφραση: Μπάμπης Πετράκης

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή