Ακολουθήστε μας

Αλβανία

Το ολέθριο βάθος της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και τα ύπουλα παρακλάδια

Δημοσιεύτηκε

στις

Έχω την εντύπωση ότι τις ”βόμβες” που έριξαν οι Καραμανλής-Σαμαράς στο Πολεμικό Μουσείο λίγοι τις αντιμετώπισαν με τη δέουσα σοβαρότητα (τα περί ”πικρίας Σαμαρά”, ως γνωμάτευση Ντόρας, είναι επαναλαμβανόμενη ”καραμέλα”) και πολύ λιγότεροι κάθισαν να ”χαρτογραφήσουν” τις εκδοχές τους με βάση τα εν εξελίξει δεδομένα.

  Δεδομένα που αντιμετωπίζουμε κυβερνητικά με τη συνήθη μυστική διπλωματία. Γι’ αυτό και επελέγη ενδεχομένως (στη δεύτερη κυβερνητική θητεία) ένας άνευ διπλωματικής δυναμικής ΥΠΕΞ, ο οποίος επιτρέπει στους… ”μυστικοπαθείς” να κινούν τα νήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων από τα παρασκήνια.

  Τους ”μυστικοπαθείς” του Μαξίμου που δε θέλουν να καταλάβουν ότι η αντικατάσταση της δημόσιας διπλωματίας με τη μυστική σημείωσε παταγώδη αποτυχία σε βάρος μας σε όλα τα επίπεδα: από το θέμα των σχέσεών μας με την Τουρκία – σχέσεις που πήραν άλλον χαρακτήρα μετά την μυστική τριμερή συνάντηση στο Βερολίνο το ’20 μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας-Γερμανίας – μέχρι την εμπλοκή μας σε βάθος στο Ουκρανικό και την άνευ αποτελέσματος μυστική ”επιχείρησή” μας στην υπόθεση των Γλυπτών του Παρθενώνα. 

  Στο σημείο αυτό, με αφορμή τη μυστικοπάθεια που χαρακτηρίζει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αξίζει να σημειώσω ότι προστέθηκε κι άλλο ένα στοιχείο το οποίο υπογραμμίζει την ασταθή και ενίοτε αλλοπρόσαλλη ελληνική Εξωτερική πολιτική, καθώς – εκ παραλλήλου με τη μυστική διπλωματία του πρωθυπουργού – εφαρμόζεται σε κυβερνητικό επίπεδο (έστω και τύποις) η πολιτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών απέναντι στη Βόρεια Μακεδονία και την Τουρκία.

   Απέναντι στην πρώτη, δηλαδή – έστω και υποτονικά λόγω του ευνουχισμού τον οποίο έχουμε υποστεί από το κατευναστικό πνεύμα της Εξωτερικής πολιτικής μας –  βγάζουμε πού και πού αυστηρές ανακοινώσεις (σε απάντηση δηλώσεων και προκλήσεων αλυτρωτισμού εκ μέρους του πρωθυπουργού Χρίστιαν Μίτσκοσκι και της προέδρου Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα των Σκοπίων), για να προβάλλουμε ενδεχομένως το στοιχείο της εθνικής ευαισθησίας μας. Ευαισθησίας την οποία θα έπρεπε να επιδεικνύουμε συστηματικά, έτσι κι αλλιώς, ως υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας.

 Απέναντι στη δεύτερη, όμως – την Τουρκία (την οποία, σημειωτέον, αποφεύγουμε να καλέσουμε  να συμμορφωθεί με το Διεθνές Δίκαιο όπως κάναμε με τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία) – κόψαμε μαχαίρι και τις σπάνιες λεκτικές αντιδράσεις μας στα όσα προκλητικά λέει και πράττει επιτρέποντας την νομιμοποίηση των τετελεσμένων στην κατεχόμενη Κύπρο και την ικανοποίηση (στα μουλωχτά) των αιτημάτων της στο Αιγαίο (βλ. αποστρατιωτικοποίηση νησιών),  υπό την… υψηλή εποπτεία των κοινών μας συμμάχων.

 Συμμάχων που γέρνουν μονίμως τη ζυγαριά υπέρ των αλυτρωτιστών και αναθεωρητών γειτόνων μας σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι:

  Στην μεν Αλβανία ”χωνεύτηκε” αβίαστα από εταίρους της Ε.Ε και συμμάχους του ΝΑΤΟ η παράνομη σύλληψη και φυλάκιση του Φρ. Μπελέρη (ο οποίος, παρεμπιπτόντως, καθαιρέθηκε από δήμαρχος Χειμάρρας), μετά τη χείρα βοήθειας κυρίως στον Ράμα από Ιταλία και Γερμανία.

   Στη δε ”Βόρεια Μακεδονία” (που λέει ο λόγος ”Βόρεια”, γιατί τόσο ο πρωθυπουργός της όσο και η πρόεδρός της την αποκαλούν σκέτο ”Μακεδονία”) πετάχτηκε στην ουσία στον κάλαθο των αχρήστων η ”Συμφωνία των Πρεσπών”, ενώ στην περίπτωση της Τουρκίας – με έξωθεν οδηγίες, ενδεχομένως – σφυρίζουμε αδιάφορα επιτρέποντάς την να αμφισβητεί την εδαφική κυριαρχία των εκπροσώπων του Ελληνισμού στην Ανατολική Μεσόγειο.

 Να αμφισβητεί την κυριαρχία Ελλάδας και Κύπρου, συγκεκριμένα, γιατί και η Κύπρος Ελλάδα είναι έστω κι αν το αγνοούμε επιδεικτικά (σε κυβερνητικό επίπεδο) πετώντας την έξω από το ”παιχνίδι”-απάτη της ελληνοτουρκικής προσέγγισης προς εξασφάλιση δήθεν ”ήρεμων νερών” με την Τουρκία…

   Με τον τρόπο αυτό, φυσικά, ενισχύουμε τις αυταπάτες μας περί… ”θετικής” ατζέντας με την τελευταία, έστω κι αν δε συμμορφώνεται με το Διεθνές Δίκαιο, δεν διανοείται να άρει το απειλητικό για μας casus belli, ενώ έχει κάνει καλή δουλειά σε βάρος μας στο θέμα της αποστρατιωτικοποίησης ελληνικών νησιών (ο Σαμαράς ξέρει τι λέει και το ξέρουν και άλλοι προ πολλού) και έχει συμβάλει με το μακρύ χέρι της (βλ. Τουρκικό Προξενείο) στην νίκη του DEB στη Θράκη ανοίγοντας δρόμο για αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας εκεί και στα Δωδεκάνησα.

   Σαν να μην έφταναν αυτά, η Τουρκία έχει πετύχει να βάλει στο ράφι το Κυπριακό (επακόλουθο της χρονίζουσας παύσης κάθε προσπάθειας εκ μέρους Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων για επικαιροποίηση και διεθνοποίηση της 50ετούς τουρκικής κατοχής του 37% της Κύπρου) πεπεισμένη για την αφωνία και την ”αφλογιστία” αντίδρασής μας λόγω της κατευναστικής πολιτικής η οποία μας έχει ευνουχίσει εθνικά, ηθικά και πολιτικά απ’ το 1996…

   Με δεδομένα αυτά τα δραματικά που συντελούνται κλιμακωτά στον τρέχοντα χρόνο της τελευταίας πενταετίας, είναι εύλογες οι υποψίες πολλών για το ολέθριο βάθος της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και τα ύπουλα παρακλάδια της στο Βορειοηπειρωτικό και το Σκοπιανό, όπου ακούμε – υπό συνθήκες ένοχης σιωπής από τη μεριά μας – τα εξής παρανοϊκά και ανεκδιήγητα:

   Εκ δυσμών, τον αλλαζονικό Ράμα να μας προκαλεί και στο θέμα ακόμα της απογραφής των ομογενών μας (αν και η νοθεία είναι εξόφθαλμη), σίγουρος για την προστασία που του παρέχουν τα παγκοσμιοποιημένα κέντρα εξουσίας.

   Από τον Βορρά τον θρασύτατο Μίτσκοσκι να μας διαμηνύει με νόημα ότι: ”Πέρασαν οι εποχές που υπήρχαν πολιτικοί στην κυβέρνηση των Σκοπίων με σκυμμένη πλάτη, πολιτικοί που ταπεινώνουν τον εαυτό τους, πολιτικοί που είναι έτοιμοι να υπογράψουν τα πάντα”, κάνοντάς μας να ψαχνόμαστε κυριολεκτικά.

 Να ψαχνόμαστε για τους δικούς μας ριψάσπιδες και οσφυοκάμπτες οι οποίοι ανέχονται – καθ’ υπόδειξη τρίτων – ”παιχνίδια” εθνικά ασύμφορα για μας. ”Παιχνίδια” αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της εθνικής κυριαρχίας της από την Τουρκία προς διάψευση των μεγαλοστομιών που υπογράψαμε με αυτήν στην ”Διακήρυξη των Αθηνών Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας” (7/12/’23)…

   Και μια και μιλάμε για Τουρκία και μυστική διπλωματία, να θυμίσω ότι έχουμε μπροστά μας τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν (Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, Ουάσιγκτον, 9/7/”24), χωρίς να αποκλείεται νέο βήμα προσέγγισης – προς παράταση των ”ήρεμων νερών” στο Αιγαίο – που μπορεί να φτάνει μέχρι την υπογραφή Συμφώνου Φιλίας με την Τουρκία (εις… ανάμνηση της αλήστου μνήμης εκείνης των Βενιζέλου-Κεμάλ το 1930) ή  συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας.

 Οριοθέτησης βάσει των χαρτών του συνεργαζόμενου παρασκηνιακά με την ελληνική πλευρά Καναδού επιστήμονα χαρτογράφου  Μάρτιν Πρατ  (γνωστού για τη συνεργασία του με τον Σημίτη από το 2000, αν και τη νυν δεν την επαληθεύει ο Μητσοτάκης), ο οποίος ειδικεύεται στη δημιουργία συνόρων. Κάτι που προϋποθέτει τεχνογνωσία και συνδυασμό της με τη Γεωγραφία, το Διεθνές Δίκαιο, τη Γεωπολιτική, την Ιστορία και τη Χαρτογραφία.

   Οριοθέτησης η οποία θα λάβει υπόψη της, πολύ πιθανόν, την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία η οποία δεν ευνοεί τα εθνικά μας συμφέροντα λόγω της ημιτέλειάς της, και ας πολυδιαφημίστηκε το ’20 με το αιτιολογικό ότι είχε ως αποτέλεσμα την ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου.

  Κάτι που δεν αποδείχθηκε στην πράξη. Αντίθετα, αποδείχθηκε η γεωπολιτική γύμνια μας στο θέμα της ημιτελούς ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας αυτής, όπου ζητούμενα ήταν τα δικαιώματα γεώτρησης πετρελαίου και φυσικού αερίου αμφότερων των χωρών στη Μεσόγειο θάλασσα και η δημιουργία ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας-Αιγύπτου.

   Γύμνια γιατί – υπό την πίεση της υπογραφής του τουρκολιβυκού μνημονίου του ’19 – βιαστήκαμε να κλείσουμε μερική συμφωνία με την Αίγυπτο (όχι πλήρη) αφήνοντας ”ακάλυπτη” – άρα ζητούμενο διαπραγμάτευσης στη Χάγη (βλ. σχετικούς υπαινιγμούς Καραμανλή κατά την ομιλία του στο Πολεμικό Μουσείο) – τη μοιραία για τα εθνικά μας συμφέροντα θαλάσσια ζώνη ανατολικότερα του 25ου μεσημβρινού (μεταξύ 28ου-32ου, όπου ανήκουν η Ν. Ρόδος, η Κάρπαθος, η Κρήτη και το Καστελόριζο), πράγμα που αποθράσυνε την Τουρκία έκτοτε και έκανε πιο πιεστικές τις διεκδικήσεις της σε βάρος Ελλάδας και Κύπρου…

Κρινιώ Καλογερίδου

Συνέχεια ανάγνωσης

Αλβανία

Στα χνάρια της Τουρκίας του Ερντογάν! Κράτος μαφία η Αλβανία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

«Το μαφιόζικο κράτος του Έντι Ράμα δεν απειλεί μόνο το μέλλον της Αλβανίας!», αναφέρει αλβανική ανάλυση

Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη πιο συγκλονιστική είναι η σιωπή, ή χειρότερα, η ενεργός συνεργασία της διεθνούς κοινότητας, γράφει σε άρθρο του στα αλβανικά μέσα ενημέρωσης ο Βουντί Τζιμσίτι.

Για περισσότερο από μια δεκαετία, ο Έντι Ράμα βρίσκεται στην κεφαλή της Αλβανίας, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως αρχιτέκτονα του μετασχηματισμού της χώρας, εκσυγχρονιστή, μεταρρυθμιστή, δημιουργό γεφυρών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το κράτος μαφία

Όμως πίσω από αυτή την επιφυλακτική εικόνα, κρύβεται μια ανησυχητική πραγματικότητα που έχει αγνοηθεί ή ελαχιστοποιηθεί συστηματικά από τη διεθνή κοινότητα: η Αλβανία, υπό την ηγεσία του Ράμα, μετατρέπεται σε κράτος μαφίας.

Αυτό που συμβαίνει σε αυτή τη μικρή βαλκανική χώρα δεν είναι μόνο μια εθνική τραγωδία, αλλά ένα διεθνές σκάνδαλο απίστευτων διαστάσεων.

Το σύνολο των παγκόσμιων δυνάμεων, οι δυτικές κυβερνήσεις που θα έπρεπε να θεωρήσουν υπεύθυνη την Αλβανία, επέτρεψαν στην κυριαρχία του Ράμα με διαφθορά και αυταρχισμό να συνεχιστεί χωρίς εμπόδια.

 Η Αλβανία γίνεται γρήγορα μια μελέτη περίπτωσης για την εξομάλυνση του οργανωμένου εγκλήματος, ένα παιχνίδι για την πολιτική ελίτ και τα εγκληματικά δίκτυα που λειτουργούν ατιμώρητα, ενώ οι απλοί πολίτες πληρώνουν το τίμημα.

Απέτυχε η αντιπολίτευση

Ωστόσο, σε αυτή την ιστορία υπάρχει και μια κατηγορία εναντίον των δυνάμεων της αντιπολίτευσης της Αλβανίας, οι οποίες απέτυχαν εντελώς να παρουσιάσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση στο καθεστώς της μαφίας του Ράμα. Οι συνέπειες για το μέλλον της Αλβανίας, και μάλιστα για την ακεραιότητα της δυτικής εξωτερικής πολιτικής, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο σοβαρές.

Η Αλβανία του Έντι Ράμα: Κράτος διαφθοράς και εγκληματικότητας

Υπάρχουν πολλές αποδείξεις για την πτώση της διαφθοράς και της εγκληματικότητας στην Αλβανία.

 Όπως αποκαλύπτεται στα ερευνητικά ρεπορτάζ των «Rai 3», «Report», «Der Spiegel» και «The Washington Post», η Αλβανία υπό την ηγεσία του Ράμα εμπλέκεται βαθιά στο οργανωμένο έγκλημα.

Σύμφωνα με τον Άρμπεν Αχμετάι, τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ράμα, «εγκληματικές ομάδες λαμβάνουν συμβόλαια μέσω μεσαζόντων, ξεπλένουν χρήματα στην Αλβανία μέσω των κατασκευών και συντονίζονται με τον Έντι Ράμα», (Rai, 3 Ιουνίου 2023).

Αυτά τα λόγια πρέπει να σοκάρουν κάθε παρατηρητή, αλλά μετά βίας καταγράφονται στον διεθνή διάλογο για την Αλβανία.

Οι κατηγορίες του Αχμετάι είναι σκληρές. Ισχυρίζεται ότι ο Ράμα συνάντησε τα αφεντικά της μαφίας απευθείας στο κυβερνητικό του γραφείο.

 Αυτές οι συναντήσεις, σύμφωνα με τον Αχμετάι, διευκολύνονται από βασικά πρόσωπα όπως ο Εργκίς Αγκάσι, ένας επιχειρηματίας που συνδέεται με τον τομέα του καπνού και ο γιος ενός πρώην σοσιαλιστή βουλευτή.

Φυσικά, ο Ράμα αρνείται αυτούς τους ισχυρισμούς, αλλά τα στοιχεία είναι δύσκολο να αγνοηθούν.

 Το Report έχει φωτογραφικά στοιχεία της συνάντησης του Ράμα με τον Luftar Hysa, έναν από τους κύριους ξεπλύματος χρήματος για το καρτέλ Sinaloa, μόλις δύο μήνες πριν ο Hysa λάβει άδεια για να ανοίξει ένα καζίνο στην πόλη της Αυλώνας.

Για μια χώρα που επιδιώκει την ένταξη στην ΕΕ, αυτές οι αποκαλύψεις είναι καταστροφικές.

Παρουσιάζουν έναν ηγέτη που όχι μόνο απέτυχε στον αγώνα κατά του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά έχει διευκολύνει ενεργά την ένταξή του στις πολιτικές και οικονομικές δομές της Αλβανίας.

Αυτό είναι ένα μαφιόζικο κράτος, εκτός από το όνομα, όπου οι δημόσιοι θεσμοί είναι υποταγμένοι και η γραμμή μεταξύ κυβέρνησης και οργανωμένου εγκλήματος είναι θολή.

-Το κλειστό μάτι της Διεθνούς Κοινότητας: Υποστήριξη και υποκίνηση της διαφθοράς

Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη πιο συγκλονιστική είναι η σιωπή, ή χειρότερα, η ενεργός συνεργασία της διεθνούς κοινότητας.

Παρά τα συντριπτικά στοιχεία για τους δεσμούς του Ράμα με το οργανωμένο έγκλημα, παγκόσμιες δυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση και μεγάλες δυτικές κυβερνήσεις συνεχίζουν να υποστηρίζουν το καθεστώς του.

 Αυτό εγείρει βαθιά ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα της δυτικής εξωτερικής πολιτικής και τα κίνητρα πίσω από τη συνεχή υποστήριξή τους σε μια κυβέρνηση που έχει γίνει συνώνυμη με την εγκληματικότητα.

Πάρτε για παράδειγμα την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, η οποία στάθηκε στο πλευρό του Ράμα ακόμα και όταν η κατάσταση γίνεται όλο και πιο σοβαρή. Στη διάσκεψη «Fratelli d’Italia» τον Απρίλιο του 2023, η Μελόνι δήλωσε: «Βοηθήστε με να στείλω την αλληλεγγύη μου στον Έντι Ράμα για το λιντσάρισμα που υπέστη μόνο και μόνο επειδή προσπαθούσε να βοηθήσει το έθνος μας», αποκαλώντας «προπαγάνδα» τους ισχυρισμούς για δεσμούς με τη μαφία του Ράμα (Rai 3, Ιουνίου 2023).

Η τυφλή πίστη της Μελόνι στον Ράμα, παρά τα αυξανόμενα στοιχεία, δεν είναι μόνο ανεύθυνη, αλλά και επικίνδυνη.

Αντανακλά μια ευρύτερη τάση μεταξύ των δυτικών ηγετών να δίνουν προτεραιότητα στα βραχυπρόθεσμα γεωπολιτικά κέρδη έναντι της μακροπρόθεσμης δημοκρατικής σταθερότητας.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο υπουργός Εξωτερικών  Άντονι Μπλίνκεν επαίνεσε τις λεγόμενες δικαστικές μεταρρυθμίσεις της Αλβανίας, υποστηρίζοντας ότι “διεφθαρμένοι αξιωματούχοι λογοδοτούν” και ότι “μέλη του οργανωμένου εγκλήματος πηγαίνουν στη φυλακή και χάνουν τα περιουσιακά τους στοιχεία”.

 Αλλά όπως δηλώνει ξεκάθαρα η έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την Αλβανία το 2023, «Διαφθορά υπάρχει σε όλους τους κλάδους και τα επίπεδα της κυβέρνησης» (Der Spiegel, Σεπτέμβριος 2023).

Αυτή η αντίφαση μεταξύ ρητορικής και πραγματικότητας είναι εμβληματική μιας ευρύτερης αποτυχίας στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ιδιαίτερα υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία συνέχισε να ευθυγραμμίζεται με αυταρχικά και διεφθαρμένα καθεστώτα σε όλο τον κόσμο.

Το ερώτημα που πρέπει να κάνουμε είναι:

Γιατί; Γιατί οι παγκόσμιες δυνάμεις, ειδικά η κυβέρνηση Μπάιντεν, επενδύουν τόσο πολύ στην υποστήριξη του Έντι Ράμα;

 Θα μπορούσε να είναι ότι οι ίδιοι οι θεσμοί που υποτίθεται ότι φέρουν ευθύνη στις ξένες κυβερνήσεις είναι σε κίνδυνο;

Όσο περισσότερο εξετάζει κανείς την κατάσταση της Αλβανίας, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να αγνοήσει την ανησυχητική πιθανότητα ακόμη και οι δυτικοί ηγέτες να έχουν απώτερα συμφέροντα να διατηρήσουν το status quo.

Θα μπορούσε η ευθυγράμμιση της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μπάιντεν με διεφθαρμένα καθεστώτα όπως αυτό του Ράμα να αντικατοπτρίζει μια βαθύτερη, πιο βρώμικη μορφή συμπαιγνίας;

 Πρέπει να τεθεί το ερώτημα: Πόσο διεφθαρμένη είναι η ίδια η κυβέρνηση Μπάιντεν;

-Αντιπολίτευση της Αλβανίας: Μια μνημειώδης αποτυχία

Ενώ μπορούμε και πρέπει να επικρίνουμε τη διεθνή κοινότητα για την αποτυχία της να καταστήσει υπεύθυνο τον Ράμα, θα πρέπει επίσης να ρίξουμε μια κριτική ματιά στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης της ίδιας της Αλβανίας.

 Για περισσότερο από μια δεκαετία, η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να οργανωθεί ως μια αξιόπιστη δύναμη που μπορεί να αμφισβητήσει την κατάληψη της εξουσίας από τον Ράμα. Αυτή η αποτυχία δεν είναι απλώς τακτική. είναι ιδεολογική.

Παρά την εκτεταμένη διαφθορά και τον έλεγχο της μαφίας που σημάδεψαν την κυβέρνηση Ράμα, η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να πείσει το εκλογικό σώμα ότι η αλλαγή δεν είναι μόνο απαραίτητη, αλλά και δυνατή.

 Πρόκειται για μια μνημειώδη αποτυχία της φαντασίας και της πολιτικής ηγεσίας.

Η αδυναμία της αντιπολίτευσης να παρουσιάσει ένα συνεκτικό και ελκυστικό όραμα για το μέλλον της Αλβανίας έδωσε στον Ράμα την ευκαιρία να συνεχίσει την κυριαρχία του χωρίς αμφισβήτηση.

Ακόμη και όταν ξέσπασαν διαδηλώσεις, όπως τον Ιούλιο του 2024, όταν οι διαδηλωτές πέταξαν βόμβες μολότοφ στο γραφείο του Ράμα, η αντιπολίτευση παραμένει κατακερματισμένη, χωρίς το οργανωτικό και στρατηγικό βάθος για να αντιμετωπίσει μια σοβαρή πρόκληση.

Αυτή είναι μια σοβαρή δυσπιστία προς τον αλβανικό λαό.

 Σε μια χώρα όπου περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού έχει φύγει από το 1991 και όπου η ανεργία των νέων παραμένει μεταξύ των υψηλότερων στην Ευρώπη, το διακύβευμα δεν θα μπορούσε να είναι υψηλότερο.

Η αντιπολίτευση της Αλβανίας πρέπει να κλιμακωθεί και να παρουσιάσει μια πραγματική εναλλακτική, διαφορετικά κινδυνεύει να στείλει τη χώρα σε ένα μέλλον που ορίζεται από την εγκληματικότητα, τη διαφθορά και την απόγνωση.

-Η ομαλοποίηση ενός μαφιόζικου κράτους

Η πιο ανησυχητική πτυχή της τρέχουσας πορείας της Αλβανίας είναι ο κίνδυνος να εξομαλυνθούν τελικά το οργανωμένο έγκλημα και η διαφθορά, τόσο στα μάτια του αλβανικού λαού όσο και στη διεθνή κοινότητα.

 Εάν ο Έντι Ράμα συνεχίσει να τα καταφέρνει, παρά τα συντριπτικά στοιχεία για τους δεσμούς του με τη μαφία, ποιο μήνυμα στέλνεται στον κόσμο;

Αυτό δείχνει ότι η εγκληματικότητα μπορεί να γίνει αποδεκτή, έστω και αγκαλιασμένη, αρκεί να είναι τυλιγμένη στο πρόσθιο της οικονομικής ανάπτυξης και της διπλωματικής συνεργασίας.

Αυτή η εξομάλυνση του οργανωμένου εγκλήματος δεν είναι απλώς ένα αλβανικό πρόβλημα. είναι παγκόσμιο πρόβλημα.

 Εάν η Αλβανία, υπό την ηγεσία του Ράμα, συνεχίσει σε αυτόν τον δρόμο, κινδυνεύει να αναγνωριστεί διεθνώς όχι ως ζωντανή δημοκρατία ή ως μελλοντικό μέλος της ΕΕ, αλλά ως κράτος μαφίας.

Η συνενοχή της διεθνούς κοινότητας σε αυτή τη διαδικασία δεν είναι μόνο αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής είναι μια ιδεολογική και ηθική καταστροφή.

Pamfleti

ΠΗΓΗ:  ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Βενιαμίν Καρακωστάνογλου: Οι ΗΠΑ κάνουν τα χατίρια των Αλβανών!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Βενιαμίν Καρακωστάνογλου: Τεράστια ανησυχία για όσα συμβαίνουν σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή. Στο ουκρανικό μέτωπο υπάρχουν μηνύματα χρήσης πυρηνικών από πλευράς Μόσχας, ένα σενάριο που μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστες καταστάσεις. Από εκεί και πέρα οι ηγέτες της Ευρώπης και της Δύσης δεν δείχνουν, ότι υπηρετούν την ειρήνη. Το νέο επεισόδιο με Ράμα αφορά την ίδρυση κρατιδίου Μπεκτασίδων στην Αλβανία. Ο Ράμα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ως ηγέτης βαλκανικής χώρας. Έτοιμη για άσκηση βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή η Ελλάδα.

Τόσο η αναγγελία Ράμα από το βήμα του ΟΗΕ για ίδρυση «Βατικανού των Μουσουλμάνων», όσο και η φυλάκιση του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, καθιστούν την Αλβανία μη φιλική χώρα.

Έτοιμη για άσκηση βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή η Ελλάδα.

Τόσο η αναγγελία Ράμα από το βήμα του ΟΗΕ για ίδρυση «Βατικανού των Μουσουλμάνων», όσο και η φυλάκιση του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, καθιστούν την Αλβανία μη φιλική χώρα.

Αυτά μεταξύ άλλων ανέφερε με συνέντευξή του στην ValueNews και την δημοσιογράφο Γιώτα Χατζηθεοδώρου, ο γνωστός Διεθνολόγος και λέκτορας στη Νομική σχολή του ΑΠΘ Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, ερμηνεύοντας τις κινήσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού.

Ειδικότερα:

Σε αδιέξοδο η Διεθνής κοινότητα – ντόμινο αναταράξεων

«Οι προβλέψεις για την Μέση Ανατολή με την ταυτόχρονη εξέλιξη στην Ουκρανία αλλά και στη Γάζα, η οποία τώρα επεκτείνεται και στο Νότιο Λίβανο με τη Χεζμπολάχ, είναι εξαιρετικά δυσοίωνες για την ειρήνη και τη σταθερότητα παγκοσμίως.

Δυστυχώς, η επιλογή της βίας αλλά και άλλες υστερήσεις σε σχέση με την πρόοδο των διπλωματικών διεργασιών που εξελίσσονται επί 10ετιας για το μεσανατολικό αλλά και από το 2011 και 2014 για το ουκρανικό οδήγησαν την κατάσταση στο χείλος της καταστροφής, με ίσως εκατοντάδες νεκρούς τραυματίες και απίστευτες καταστροφές στις υποδομές.

Η Διεθνής οργανωμένη κοινότητα δε θέλησε ή δεν μπόρεσε μέσα από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να οδηγήσει τα προβλήματα, μέσα από την οδό του Διεθνούς Δικαίου, των διεθνών διοικητικών οργάνων και της διπλωματίας.  Μέσα από διαπραγματεύσεις, σε λύσεις, οι οποίες θα ακολουθούν τη συνεννόηση και την υπηρέτηση των κοινών συμφερόντων, στον βαθμό που αυτά βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο.

Η Διεθνής κοινότητα και κυρίως οι μεγάλες δυνάμεις οδηγούνται σε αδιέξοδα που θα οδηγήσουν στη συνέχεια σε χρήση ανεξέλεγκτης βίας, δημιουργώντας ένα ντόμινο effect και δε θα μπορέσουν να ελεγχθούν οι καταστάσεις, όταν όλοι θα έχουν συνειδητοποιήσει πια πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που ξεκίνησε».

Κίνηση εντυπωσιασμού η προαναγγελία Ράμα για δημιουργία «Βατικανού των μουσουλμάνων»

«Φαίνεται πως είναι μια κίνηση εντυπωσιασμού προκειμένου να κερδίσει ψήφους ο Αλβανός Πρωθυπουργός, αλλά και να παίξει το παιχνίδι του Ερντογάν.

Η αντίδραση της Τουρκίας επήλθε κυρίως διότι εάν τα Τίρανα γίνουν η έδρα του μπεχτασιμού ή του Αλεβιτισμού, θα φύγει το βάρος από την Τουρκία. Θα μπορούσε να γίνει αυτή η κίνηση ώστε να μη χάσει και ο Έρντογαν τους εντός Τουρκίας ψηφοφόρους αλεβίτες, οι οποίοι θα δουν να αλλάζει το κέντρο βάρους εάν γίνει αυτό.

Από έναν άνθρωπο λοιπόν που έχει το υπόβαθρο και την ιδεολογική ακρότητα του Έντι Ράμα θα πρέπει να είμαστε άκρως επιφυλακτικοί και η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει υπόψιν της το δυσμενές για εμάς προηγούμενο με τον Φρέντι Μπελέρη και να προετοιμάσει την Ευρώπη για ελληνικό ΒΕΤΟ για την Αλβανική κυβέρνηση.

Οι ΗΠΑ κάνουν τα “χατίρια” των Αλβανών και εξ’ αυτού του λόγου δεν αντέδρασαν και στην παράνομη ανατροπή της συμφωνίας το 2009 για την οριοθέτηση των θαλασσών γύρω από την Κέρκυρα».

Συνέχεια ανάγνωσης

Αλβανία

Η συμβολή Ερντογάν στο σχέδιο Ράμα για την ”Μικρή Μέκκα”

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

 Όταν ο Έντι Ράμα ανακοίνωσε – κατά την 79η συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ – την ίδρυση κράτους εν κράτει στην Αλβανία (χώρα 2,8 εκατ. κατοίκων περίπου απ’ τους οποίους το 50% περίπου μουσουλμάνοι και οι άλλοι Καθολικοί και Ορθόδοξοι χριστιανοί) με το όνομα ”Κυρίαρχο κράτος του Τάγματος Μπεκτασί”, αιφνιδίασε τους συνέδρους και τον κόσμο όλο σε διεθνές επίπεδο.

 Κι αυτό γιατί το προαναγγελθέν κράτος (ιστορικών προδιαγραφών μετεξέλιξη των σούφικων ταγμάτων των δερβίσηδων  – με τόπο ίδρυσης την Βυζαντινή αυτοκρατορία [Μικρά Ασία-Τουρκία], χρόνο τον 13ο αι. και ιδρυτή τον περιπλανώμενο δερβίση Χατζή Μπεκτάς Βελή) -, παρέπεμπε συνειρμικά στην Πόλη του Βατικανού, κράτος εν κράτει στην Ιταλία.

   Η διαφορά είναι βέβαια ότι, στην αλβανική περίπτωση, το μουσουλμανικό κρατίδιο των Μπεκτασήδων (σ.σ: οι οποίοι, μαζί με τους Μεβλεβί και Νακσμπαντί αποτελούν κλαδιά του Σουφισμού που ”ανδρώθηκε” επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με επιρροή από τις αστικές τάξεις τεχνητών, εμπόρων και ευγενών μέχρι τα φτωχά κοινωνικά στρώματα χωριών και κοινοτήτων) θα είναι το ένα τέταρτο του κράτους του Βατικανού, που ήταν ως τώρα το μικρότερο κρατίδιο στην κόσμο Β Δ της Ρώμης.

 Σημειωτέον ότι οι Μπεκτασήδες ιδεολογικά έχουν επηρεαστεί απ’ τους Γάλλους φιλοσόφους του 18ου αιώνα στη Γαλλία, οι οποίοι μιλούσαν για μασονία και  ελευθεροτεκτονισμό και διάχυσαν τις ιδέες τους – μέσω των αγγλικών και γαλλικών στοών – ως την Κωνσταντινούπολη.

 Μέλη των στοών της αδελφότητας των Μπεκτασήδων μετεξελίχθηκαν στους γνωστούς μας Νεότουρκους του Κεμάλ (τέλη 19ου-αρχών 20ου αι.), αντιπάλους του τελευταίου σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ (1876-1909).

   Έτσι έφτασε μέχρι τις μέρες μας η κοσμοθεωρία τους, που πάει κόντρα στο πουριτανικό, μουσουλμανικό δόγμα και την ιεραρχική αντίληψη του Ισλάμ αφήνοντας να εισβάλλουν σ’ αυτό κοσμικές ελευθεριότητες.

   Ελευθεριότητες που θα δούμε να υπάρχουν και στο πρώτο ανεξάρτητο κρατίδιο ισλαμιστών με έδρα την Αλβανία, του οποίου οι πιστοί Μπεκτασήδες (οι ασκητές μυστικιστές, τα ”μαύρα πρόβατα” του Ισλάμ, με χαρακτηριστικά της αίρεσής τους την αποφυγή του υλισμού και τον φιλοσοφημένο τρόπο ζωής) θα κάνουν πνευματική πορεία προς τον Θεό από το ”Τάγμα Μπεκτασί” στα Τίρανα, έκτασης 100.000 στρεμμάτων.

 Έκτασης ικανής για να μπορούν να απολαύσουν τις μικροχαρές της ζωής (αλκοόλ και ελεύθερη ένδυση) που στερούνται οι παραδοσιακοί μουσουλμάνοι. Να μπορούν να απολαύσουν την ανεκτικότητα (σ.σ: ”θησαυρό” χαρακτήρισε τη θρησκευτική ανοχή στο σύγχρονο, Σουφικό Ισλάμ ο Ράμα) ως βασικό κανόνα  της αιρετικής Αδελφότητας στο ανεξάρτητο μουσουλμανικό κρατίδιο της Αλβανίας (εφ. Χουριέτ-Hurriyet & δημοσίευμα των New York Times)

    Κρατίδιο-προϊόν του Παγκόσμιου Κέντρου Μπεκτασί των Τιράνων, στο κυρίαρχο κράτος της Αλβανίας (σ.σ: είναι τέταρτη σε μέγεθος θρησκευτική κοινότητα στο έδαφός της οι μουσουλμάνοι Μπεκτασήδες) το οποίο δεν θα έχει στρατό, συνοριοφύλακες και δικαστήρια, αλλά θα έχει μικρή υπηρεσία πληροφοριών, καθώς – όπως λέει ο Αλβανός θρησκευτικός ηγέτης τους Εντμόντ Μπραχίμαϊ, γνωστός (ως Baba Mondi) – ”έχουμε κι εμείς εχθρούς”…

   Και οι εχθροί είναι εκτός του μουσουλμανικού τόξου των Βαλκανίων: οι μουσουλμάνοι Σηίτες του Ιράν (στον αντίποδα του Σουφικού Ιλάμ) και οι Τούρκοι Αλεβίτες/Μπεκτασήδες, που είναι θρησκευτικά πιο κοντά στους σιίτες.

  Οι Αλεβίτες μένουν στις φτωχογειτονιές των ανατολικών περιοχών της Τουρκίας (Ανατολία), δεν πιστεύουν στην ύπαρξη Παράδεισου-Κόλασης και τραγουδούν (ψάλλουν) στις θρησκευτικές λειτουργίες τους χωρίς να είναι ευαγγελιστές, ενώ πίνουν κρασί και πιστεύουν στο Κοράνι αλληγορικά.

 Οι Αλεβίτες της Τουρκίας, λοιπόν, ήταν οι πρώτοι που εξέφρασαν τη δυσφορία τους στα σχέδια Ράμα για ίδρυση κυρίαρχου κράτους του Τάγματος  των Μπεκτασήδων, γιατί έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους αυτό που σχημάτισε ήδη και στο δικό μας μυαλό η ανάκληση της μνήμης.

  Και η μνήμη μάς λέει ότι η έδρα του Τάγματος μεταφέρθηκε από την Τουρκία στην Αλβανία πριν από περίπου έναν αιώνα, όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ είχε εξαπολύσει απηνή διωγμό εναντίον τους μη αναγνωρίζοντας τους Αλεβίτες ως μειονότητα στο τουρκικό κράτος λόγω της ανθρωπιστικής προσέγγισης του Αλεβιτισμού στο Ισλάμ και όχι μόνο.

   Κι αυτό γιατί οι Αλεβίτες είναι πιο κοντά στην Ορθοδοξία παρά στο Ισλάμ. Απόδειξη το γεγονός ότι πιστεύουν στην ”Αγία Τριάδα” και το ”Αγαπάτε αλλήλους” των χριστιανών στη θρησκευτική ζωή τους, αν και δεν είναι χριστιανοί.

    Αν συνδυάσουμε το γεγονός αυτό με το τρέχον που θέλει τον Ράμα υποχείριο του Ερντογάν, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι δεν αποκλείεται να έχουν καταστρώσει μαζί το σχέδιο για ”ειρηνικό” εκτοπισμό των Αλεβιτών από την Τουρκία με προορισμό το υπό εκκόλαψη μουσουλμανικό μικροκράτος,  το οποίο ονειρεύεται να μετατρέψει ο Αλβανός πρωθυπουργός στον πιο σκληρό μουσουλμανικό θύλακα των δυτικών Βαλκανίων.

 Στη δική του ευρωπαϊκή ”Μικρή Μέκκα”, όπως αποκάλυψαν οι New York Times, ένα κράτος εν κράτει δηλαδή σε αλβανικό έδαφος, όπως το καθολικό Βατικανό των Ιταλών ή το ορθόδοξο Άγιο Όρος των Ελλήνων.

  Τα δεδομένα αυτά δικαιολογούν την αντίδραση των Τούρκων Αλεβιτών στο σχέδιο Ράμα, γιατί μοιάζει να είναι μέρος της τουρκικής πολιτικής για τον Μπεκτασισμό (αν και οι Αλεβίτες δεν ταυτίζονται απόλυτα με τους Μπεκτασήδες).

   Πολιτικής με θρησκευτικά χαρακτηριστικά δεδομένου ότι οι Αλεβίτες θεωρούνται απόγονοι των χριστιανών της Μικράς Ασίας και, ως εκ τούτου, επίφοβοι πυρήνες διαλυτικής τάσης για την ίδια την Τουρκία.

  Λόγος για τον οποίο αυτοί και οι χριστιανοί δέχθηκαν τρομοκρατική επίθεση (με 39 νεκρούς και 70 τραυματίες) από φανατικούς ισλαμιστές Σουνίτες τον Ιανουάριο του 2017 στο κέντρο διασκέδασης Ρέινα της συνοικίας Ορτάκιοϊ της Κωνσταντινούπολης.

   Ανάλογης σοβαρότητας γεγονός ήταν κι αυτό που συνέβη στη Σμύρνη τον Νοέμβριο του 2019, όταν οι Αλεβίτες κάτοικοι της περιοχής Gaziemir δέχθηκαν επίθεση από  σουνίτες ισλαμιστές, οι οποίοι – ωθούμενοι από θρησκευτικές διαφορές – έγραψαν συνθήματα εκφοβισμού (Defol Alevi: ”Φύγετε Αλεβίτες”) στους τοίχους των σπιτιών τους.

   Σε κάθε περίπτωση, η πολυπληθής παρουσία τους στην Τουρκία (γύρω στα 10 εκατομμύρια αριθμούν) φαίνεται να είναι ενοχλητική στον Ταγίπ Ερντογάν. Έτσι διευκολύνεται απ’ τα σχέδια Ράμα για ενίσχυση του Ισλαμισμού στα Δυτικά Βαλκάνια με εισαγωγή στο αλβανικό έδαφος Τούρκων Αλεβιτών/Μπεκτασήδων, η πραγματική θρησκευτική ταυτότητα των οποίων ήταν αγκάθι ανέκαθεν στα πλευρά της Τουρκίας, που την έμπηγε βαθύτερα η αριστερή ιδεολογία της πλειοψηφίας τους.

   Και εδώ τίθεται το ερώτημα: ”Γιατί να το κάνει αυτό ο Ράμα ιδρύοντας μια ”Μικρή Μέκκα” στη χώρα του, τη στιγμή που η Αλβανία ετοιμάζεται να μπει στην (χριστιανική) Ευρώπη (Το 72% του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι χριστιανοί), η οποία φαίνεται να έχει απορρίψει την ιδέα εισόδου στην ΕΕ της ισλαμικής Τουρκίας υπό τον φόβο μετατροπής της σε μουσουλμανική ήπειρο;

  Η απάντηση κρύβεται, κατ’ εμέ, στην εκτίμηση ότι η είσοδος της Αλβανίας στην Ενωμένη Ευρώπη όλο και απομακρύνεται. Και τώρα (με την απόφαση του Αλβανού πρωθυπουργού για το κράτος εν κράτει), θα απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο σαν προοπτική.

   Σ’ αυτό δεν αποκλείεται να παίξει ρόλο και το σοβαρό  ενδεχόμενο να ασκήσει βέτο η Ελλάδα στην ενδεχόμενη ένταξή της στην ΕΕ (όπως είχε προειδοποιήσει έμμεσα ότι θα κάνει με τον Φρέντη Μπελέρη στη φυλακή) μετά τα σκανδαλώδη που έλαβαν χώρα σε βάρος του  και ήταν συνέχεια των ποικίλων δοκιμασιών που υφίστανται οι Βορειοηπειρώτες επί διακυβέρνησης Έντι Ράμα…

 

Κρινιώ Καλογερίδου

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή