Αθλητικά

Μη χαίρεστε για το πολύχρωμο πάρτι, είστε το μενού στο τραπέζι!

Δημοσιεύτηκε στις

1 Αύγουστος 2024 στις 11:00

από τον

ΧΑΚ

Θα μπορούσε να είναι η πιο πρωτότυπη και ευφυής τελετή έναρξης.

Είδαμε όμως ένα woke μανιφέστο, με τη love parade αισθητική σε υπερθετικό βαθμό, τόσο μονοπωλιακό, που ομοιάζει με κτηνώδες βασικό ένστικτο, αυτό του μαρκαρίσματος του animal territorium με το κατούρημα. Ό,τι είδαμε ήταν προπαγάνδιση της νέας κυρίαρχης ιδεολογίας, μία προσπάθεια εξαναγκασμού και επιβολής της ως γενικό πρότυπο. Ήταν επίδειξη δύναμης.

Δεν είναι απλώς μία άποψη, μία ιδεολογία, μία αισθητική προσέγγιση ή τεχνοτροπία, με την οποία μπορεί να συμφωνεί κανείς ή να διαφωνεί, αλλά τώρα πρέπει να την αφομοιώσετε όλοι, είναι η θέση όλων σας από εδώ και στο εξής. Όποιος δεν ακολουθήσει είναι «φασίστας», «ακροδεξιός», «συντηρητικός», «οπισθοδρομικός», «χριστιανοταλιμπάν» κοκ.

Αυτή είναι αρχή του ολοκληρωτισμού, σημείο ενός δυστοπικού κόσμου, η ομοιογενοποίηση της άποψης. Όλοι δηλαδή, οφείλουν να έχουν την ίδια θέση με την κυρίαρχη ιδεολογία και όποιος παρεκκλίνει, θα καθυβρίζεται και θα περιθωριοποιείται. Ο σεβασμός στη «διαφορετικότητα» είναι απλώς ένα σύνθημα φασιστικής ειρωνείας (αφορά πάντα στους άλλους).

Η woke δεν είναι μια συμπληρωματική ιδεολογία που φέρνει περισσότερα «δικαιώματα» στα ήδη υπάρχοντα, αλλά είναι αναθεωρητική ιδεολογία ολόκληρου του πολιτικού και κοινωνικού αξιακού συστήματος. Ο πραγματικός στρατηγικός στόχος της woke είναι η αναθεώρηση των αρχών του ουμανισμού (ή ανθρωπισμού) και η αντικατάστασή του με τον κόσμο της μετανεωτερικότητας και μετανθρωπισμού. Σε αυτόν, όχι πια μόνον ο άνθρωπος, αλλά ο άνθρωπος, τα ζώα και οι μηχανές (βλ. cyborg, ΑΙ-robots, τεχνητή νοημοσύνη) εξισώνονται ως ισότιμες οντότητες με ίσα δικαιώματα.

Μην εκπλαγείτε αν δείτε τηλεπερσόνες να συνεντευξιάζουν AI-robots στην TV και να τα φιλούν το χέρι με υποκλίσεις. Η ανθρωποποίηση των AI-robots είναι μέρος της αποδικαιωματοποίησης του ανθρώπου.

Κατ’επέκταση, η woke μεταστρέφει και τροποποιεί την αντίληψή περί δικαιωμάτων, για να τα αντικαταστήσει και να τα προσαρμόσει στο δικό της αξιακό σύστημα. Στο τέλος, καταστρατηγεί τα πραγματικά δικαιώματα, μέσω πληθώρας δικαιωματισμών, διότι και αυτά -εξ ορισμού- πρέπει να αναθεωρηθούν, εφόσον δικαίωμα είναι πια, ό,τι νομίζει η κάθε κοινωνική συντεχνία ότι είναι.

Δηλαδή, στον μέχρι σήμερα ουμανιστικό δυτικό κόσμο η έννοια του δικαιώματος ήταν συλλογική υπόθεση και ο καθορισμός του βρισκόταν στη δικαιοδοσία της κοινωνίας. Ό,τι αποφάσιζε η οργανωμένη κοινωνία ήταν δεσμευτικό για όλα τα άτομα ξεχωριστά. Στον μετανθρωπιστικό κόσμο αντιστρόφως, η έννοια του δικαιώματος μεταστρέφεται σε ατομική υπόθεση και γίνεται ζήτημα του «κοινωνικού αυτοπροσδιορισμού». Ό,τι αποφασίζει το άτομο (ή η «μειονότητα», βλ. παρακάτω), είναι δεσμευτικό για την κοινωνία!

Για τους παραπάνω λόγους είναι μία εξόχως διχαστική και συγκρουσιακή ιδεολογία. Δε μπορεί να σταθεί αυθυπόστατα, παρά μόνο ως ετεροπροσδιοριστική έννοια απέναντι σε αντιλήψεις, τις οποίες θεωρεί παγιωμένες και ξεπερασμένες. Παρότι δε, κατηγορεί πάντα για φοβικότητα, είναι η ίδια φοβική και εχθρική απέναντι σε οτιδήποτε βλέπει ως ανάχωμα στη διάδοσή της και το εξουδετερώνει με τα ίδια μέσα, τα οποία υποτίθεται αντιστρατεύεται, δηλαδή το bullying και την τρομοκρατία, η οποία παίρνει τέτοιες διαστάσεις, ώστε στο τέλος επιβάλει την αυτολογοκρισία. Φοβάσαι πια να μιλήσεις. Και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος, όχι μόνο να μη διαφωνείς, αλλά να σιωπήσεις.

Όταν π.χ. κατηγορούν τυφλά και συλλήβδην για ομοφοβία, αυτό το οποίο κάνουν, είναι ουσιαστικά η κάλυψη της δικής τους ετερφοβίας.

Αυτό που επίσης αναθεωρεί και αμφισβητεί η woke είναι η κάθετη ταξική διαβάθμιση, την οποία και οριζοντιοποιεί με τον νεωτερισμό της «διαφορετικότητας» και «συμπερίληψης». Αναθεωρείται δηλαδή η δομή της ταξικής πυραμίδας.

Οι όροι των νέων «δικαιωμάτων», δηλαδή το νέο κριτήριο των ανισοτήτων, δεν είναι πια οικονομικό και ταξικό, αλλά αυτό της «διαφορετικότητας». Στη woke δεν έχει σημασία αν είσαι πλούσιος ή φτωχός, αλλά «διαφορετικός». Οι αγώνες του Λαού αποκοινωνικοποιούνται και ατομικοποιούνται ή συντεχνιοποιούνται.

Ο πολιτικός αναθεωρητισμός εδώ είναι προφανής. Καταλαβαίνετε ευκόλως την επικινδυνότητα ως μέσο καθυπόταξης των λαϊκών συμφερόντων από τις ελίτ. Το συγκλονιστικό οξύμωρο εδώ, είναι ότι με τη νέα πραγματικότητα, για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, γίνεται μια επανάσταση από την παγκόσμια ελίτ!

Οι αγώνες του Λαού για κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα ευτελίζονται. Αυτό που γινόταν κάποτε με σημαίες και με ταμπούρλα, με αίμα και δάκρυα σε μια ζωή που τραβούσε την ανηφόρα, γίνεται σήμερα με πολύχρωμα μεταξωτά φτερά εξωτικών πουλιών.

Η διαβάθμιση γίνεται πια οριζοντίως σε αυθαιρέτως αυτοαποκαλούμενες «μειονότητες». Εργατική ή μεσαία τάξη δεν υπάρχουν στη woke. Υπάρχουν μόνο «μειονοτικές» τάξεις, η οριοθέτηση των οποίων γίνεται με τέτοιο πονηρό τρόπο, ώστε οι παλλαϊκοί αγώνες για κοινωνική ελευθερία κατακερματίζονται και τελικά υπονομεύονται. Η έννοια της συλλογικότητας δεν έχει πια κοινωνικό, αλλά συντεχνιακό υπόβαθρο με ομάδες συμφερόντων που αντιλαμβάνονται την κοινωνική συνύπαρξη σε ανταγωνιστική σχέση και με κριτήρια παντελώς άσχετα με τα μεγάλα διακυβεύματα της σημερινής κοινωνίας (όπως π.χ. η μονοπώληση της σεξουαλικότητας).

Αυτός που πλήττεται είναι ο «μειονοτικός», όχι ο φτωχός. Μάλιστα στην αντίληψη του woke-νεοφεμινισμού, συλλήβδην όλες οι γυναίκες συνιστούν μειονότητα! Αυτό κι αν συνιστά αισχρή υπονόμευση της κοινωνικής μας συνοχής.

Δεν είναι τυχαίο, ότι ό,τι είδαμε στο Παρίσι «πατούσε» πάνω στην αποδόμηση με επίθεση κατά συγκεκριμένων ιστορικών, καλλιτεχνικών και θρησκευτικών αναφορών.

Το «βαθύ» πολιτικό μήνυμα, ως τεράστιο διακύβευμα της εποχής μας… και πάλι η σεξουαλικότητα!

Έργα τέχνης, όπως η Μόνα Λίζα, πεταμένα στον Σηκουάνα ως σκουπίδια, μπαλέτα με υβρίδια ανθρώπων και ζώων, η βιβλική φιγούρα του ρομποτικού καβαλάρη, η σεξουαλικοποιημένη παρωδία του Μυστικού Δείπνου, στην οποία μάλιστα ήταν κι ένα παιδάκι, το χρυσό βόδι της Παλαιάς Διαθήκης, απρόσωπα «πρόσωπα» με έναν/μία λαμπαδηδρόμο που δεν ήξερες αν είναι γυναίκα ή άνδρας, οι φωτιές στον «παλιό» κόσμο που καίγεται στο imagine του Τζων Λένον, δείχνουν ακριβώς αυτή τη διάθεση ρήξης, δηλαδή δείχνουν θέση μάχης, «ή εμείς ή εσείς».

Αποκλείουν κάθε έννοια συνύπαρξης, η έλευσή τους ενέχει την έννοια της αντικατάστασης και ουσιαστικά το κυρίαρχο μότο τους, αυτό της «συμπερίληψης» δεν είναι τίποτα άλλο παρά ταυτόχρονα και παντιέρα αποκλεισμού.

Οι φιλομόφυλοι δε θα βγουν κερδισμένοι από αυτό. Αντιθέτως, ως μέρος της ίδιας κοινωνίας θα χάσουν όσα και οι υπόλοιποι. Η διαφοροποίηση τους από τη woke-παράνοια θα ήταν πράξη αντίστασης ελεύθερων ανθρώπων.

Απλώς, εργαλειοποιούνται για την ώρα, χρησιμοποιούνται αισχρά και σύντομα θα καταλάβουν ότι βρέθηκαν παρορμητικά σε ένα βρόμικο παιχνίδι που διακυβεύει την Ελευθερία και Δημοκρατία όλων ανεξαιρέτως. Ο δίκαιος αγώνας των φιλομόφυλων για πραγματικά δικαιώματα, όπως ενάντια στο κοινωνικό στίγμα, στη χλεύη, στην περιθωριοποίηση, στο bullying, στην ανισότητα, στις διακρίσεις, φαλκιδεύεται ουσιαστικά και εξουδετερώνεται από την αντικατάστασή όλων των παραπάνω, από κοινωνικά διαλυτικούς, δικαιωματίστικους αντιπερισπασμούς, όπως, το «δικαίωμα» του άνδρα στη μητρότητα, τον κοινωνικό αυτοπροσδιορισμό του φύλου, τις πολυγονεϊκές «οικογένειες», τον αποχαρακτηρισμό των εννοιών «πατέρας», «μητέρα» με αντικατάστασή τους από γονέα Α και Β, τον αμέτρητο αριθμό των φύλων, την άδεια τοκετού και λοχείας κοκ.

Οι φιλομόφυλοι έχουν απλώς μια σεξουαλική ιδιότητα που δεν αφορά κανέναν άλλον ως αποκλειστικά προσωπική τους υπόθεση. Το ότι η woke τους θεωρεί «μειονότητα» με «ιδιαιτερότητα», αυτό από μόνο του συνιστά διάκριση.

Τα ειδικά διαμορφωμένα δωμάτια αυνανισμού σε νηπιαγωγεία «για το δικαίωμα στην εξερεύνηση του σώματος», όπως είδαμε στη Γερμανία ή η παρέλαση ημίγυμνων ανήλικων κοριτσιών του Δημοτικού με ζαρτιέρες στην Ισπανία «για το δικαίωμα στην συμπερίληψη» είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Ο ολοκληρωτικός αναθεωρητισμός προϋποθέτει τον εκμαυλισμό.

Η ουμανιστική Ευρώπη ήταν κάποτε. To τράβηγμα στο καζανάκι από τον νεοφιλελευθερισμό της παγκοσμιοποίησης θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα ακούσετε.

Ανδρέας Τσιφτσιάν

Οικονομολόγος

Σχετικά θέματα

ΧΑΚ

Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα Χειριστή Ασυρμάτων Μέσων.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αθλητικά

Παίκτης της ΑΕΚ σπούδαζε για να γίνει πράκτορας του FBI

Δημοσιεύτηκε

4 εβδομάδες πριν

στις

17 Δεκέμβριος 2024

από τον

ΧΑΚ

Ενδιαφέρουσες πτυχές της ζωής -και όχι μόνο της καριέρας του- αποκάλυψε ο Φραντζί Πιερό.

Ο θηριώδης επιθετικός της ΑΕΚ παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή «GameTime» του Pame Stoixima και τη Μαρία Ζαφειράτου.

Αναφέρθηκε λοιπόν στις σπουδές του στην εγκληματολογία για να γίνει πράκτορας του FBI, αλλά και το πώς το ποδόσφαιρο τον κέρδισε από το μπάσκετ.

Απαντώντας, δε, σε σχετική ερώτηση, κατονόμασε τι… τον τάιζε η μητέρα του και έφτασε να διαθέτει αυτή την επιβλητική σωματοδομή.

Το πρώτο μέρος της συνέντευξης του Πιερό:

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Pame Stoixima (@pamestoixima)

Συνέχεια ανάγνωσης

Αθλητικά

Πρώην ποδοσφαιριστής και σφοδρός επικριτής της Δύσης ο νέος πρόεδρος της Γεωργίας

Δημοσιεύτηκε

1 μήνα πριν

στις

14 Δεκέμβριος 2024

από τον

ΧΑΚ

Πρόεδρος της Γεωργίας εξελέγη στο Κοινοβούλιο της Γεωργίας ο Μιχαήλ Καβελασβίλι, άνθρωπος πιστός στην κυβέρνηση της χώρας, η οποία είναι αντιμέτωπη με μεγάλες κινητοποιήσεις, μετά την απόφασή της να παγώσει την ενταξιακή διαδικασία με την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ο ακροδεξιός Καβελασβίλι, πρώην ποδοσφαιριστής και σφοδρός επικριτής της Δύσης, ήταν ο μόνος υποψήφιος για τη θέση του προέδρου της χώρας και εξελέγη, όπως προβλέπει το Σύνταγμα της χώρας από Εκλεκτορικό Σώμα, το οποίο αποτελείται από βουλευτές και εκπροσώπους της κυβέρνησης. Από τους 225 ψηφοφόρους που ήταν παρόντες, 224 ψήφισαν υπέρ του.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης μποϊκοτάρουν το Κοινοβούλιο μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου, στις οποίες τα επίσημα αποτελέσματα έδωσαν στο κυβερνών κόμμα Γεωργιανό Ονειρο περίπου 54% των ψήφων, ενώ η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι υπήρξε νοθεία.

Εκατοντάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν, παρά τη χιονόπτωση, έξω από το κοινοβούλιο πριν από τη διεξαγωγή της ψηφοφορίας για την εκλογή προέδρου.

Ο Καβελασβίλι προτάθηκε για τη θέση του προέδρου, που έχει κυρίως εθιμοτυπικό ρόλο και δεν διαθέτει εξουσίες, από τον Μπιτζίνα Ιβανισβίλι, έναν δισεκατομμυριούχο πρώην πρωθυπουργό που θεωρείται ευρέως ως ο κορυφαίος ηγέτης της χώρας.Ο Καβελασβίλι είναι ηγέτης του κόμματος της Λαϊκής Εξουσίας, το οποίο αποτελείται από μια ομάδα που αποσχίστηκε από το κυβερνών Γεωργιανό Ονειρο. Ηταν ένας από τους συντάκτες του νόμου περί ξένων πρακτόρων, ο οποίος προβλέπει ότι οι οργανώσεις που λαμβάνουν περισσότερο από το 20% της χρηματοδότησής τους από το εξωτερικό να εγγράφονται ως πράκτορες ξένης επιρροής, επιβάλλοντάς τους βαριά πρόστιμα.

Η απερχόμενη πρόεδρος Σαλόμε Ζουραμπισβίλι, που τάσσεται υπέρ της ευρωπαϊκής πορείας της Γεωργίας και είναι μεταξύ των επικριτών του κυβερνώντος κόμματος, ηγείται του κινήματος διαμαρτυρίας και έχει δηλώσει ότι θα παραμείνει πρόεδρος και μετά τη λήξη της θητείας της, διότι θεωρεί το κοινοβούλιο «παράνομο» ως αποτέλεσμα εικαζόμενης νοθείας στις εκλογές.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν δηλώσει ότι θα συνεχίσουν να θεωρούν την Ζουραμπισβίλι νόμιμη πρόεδρο, ακόμη και μετά την ορκωμοσία του Καβελασβίλι στις 29 Δεκεμβρίου.

Η ποδοσφαιρική καριέρα του

Η πορεία του Καβελασβίλι, από τα τμήματα υποδομής της Ντιναμό Τιφλίδας, όπου ξεκίνησε ως πολλά υποσχόμενος νεαρός ποδοσφαιριστής το 1989, ε΄ως την προεδρία της Γεωργίας ήταν κινηματογραφική.

Έκανε καριέρα ως επιθετικός στην κορυφαία ομάδα της Τιφλίδας πριν μετακομίσει στη ρωσική Σπαρτάκ Βλαντικαβκάζ το 1995.

Στη συνέχεια πήρε μεταγραφή για την Μάντσεστερ Σίτι, όπου έμεινε για δύο σεζόν, πριν κλείσει την καριέρα του σε διάφορες ομάδες της ελβετικής Super League το 2006. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, κατέγραψε 46 συμμετοχές με την εθνική ομάδα της Γεωργίας και σημείωσε εννέα γκολ.

Μόλις 10 χρόνια μετά την αποχώρησή του από τον κόσμο του ποδοσφαίρου, εξελέγη στο κοινοβούλιο της Γεωργίας το 2016 με το «Γεωργιανό Όνειρο».

Το 2022, υπήρξε συνιδρυτής του πολιτικού κινήματος «Λαϊκή Εξουσία», το οποίο συμμάχησε με το «Γεωργιανό Όνειρο» και απέκτησε δημοφιλία για την έντονη αντιδυτική ρητορική του.

Ο Καβελασβίλι, δεν έχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση και συχνά γίνεται στόχος υποτιμητικών σχολίων από την αντιπολίτευση στη Γεωργία. Την ημέρα της εκλογής του, διαδηλωτές έξω από το κτίριο του κοινοβουλίου έφεραν τα δικά τους πανεπιστημιακά διπλώματα, ενώ άλλοι κλωτσούσαν ποδοσφαιρικές μπάλες.

Ο Καβελασβίλι ήταν ένας από τους συντάκτες του αμφιλεγόμενου νόμου που απαιτεί από τις οργανώσεις που λαμβάνουν πάνω από το 20% της χρηματοδότησής τους από το εξωτερικό να εγγράφονται ως “επιδιώκουσες τα συμφέροντα ξένης δύναμης”, νόμος που θυμίζει αντίστοιχο ρωσικό και έχει προκαλέσει αντιδράσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας.

Μιλώντας στο κοινοβούλιο μετά τον διορισμό του τον Νοέμβριο, ο Καβελασβίλι δήλωσε: “Η κοινωνία μας είναι διχασμένη”, υποστηρίζοντας ότι η “ριζοσπαστικοποίηση και η πόλωση” στη χώρα τροφοδοτείται από το εξωτερικό.

Κατηγόρησε τη φιλοδυτική απερχόμενη πρόεδρο Ζουραμπιτσβίλι, η οποία δήλωσε ότι θα αρνηθεί να εγκαταλείψει τη θέση της μέχρι να διεξαχθούν νέες εκλογές, ότι παραβιάζει το σύνταγμα και δήλωσε ότι θα “επαναφέρει την προεδρία στο συνταγματικό της πλαίσιο”.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αθλητικά

Με πέντε ομάδες η Ελλάδα στα Κύπελλα Ευρώπης για 5 χρόνια!

Δημοσιεύτηκε

1 μήνα πριν

στις

14 Δεκέμβριος 2024

από τον

ΧΑΚ

Χωρίς ακόμα να έχει λύσει τα γνωστά δομικά του προβλήματα, χωρίς να έχει ξεπεράσει τις παθογένειες που το ταλαιπωρούν, χωρίς καν να έχει επιτευχθεί ένας ικανοποιητικός δείκτης συνεννόησης ανάμεσα στους μεγάλους του ποδοσφαίρου μας στο επίπεδο τουλάχιστον των θεσμικών κέντρων διοίκησης, για το ελληνικό ποδόσφαιρο το τελευταίο διάστημα δημιουργείται μια νέα συνθήκη, την οποία οι πάντες καλούνται να εκμεταλλευτούν για το βήμα παραπάνω.

Τόσο σε επίπεδο Εθνικής ομάδας με την μετά από πολλά χρόνια και πάλι ικανοποιητική της παρουσία που πρέπει βεβαίως να σφραγισθεί με την επιστροφή στις μεγάλες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις όσο και σε επίπεδο παρουσίας των συλλόγων μας στα Κύπελλα Ευρώπης τα τελευταία χρόνια, είναι ξεκάθαρο ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο ανακτά τη θέση που είχε χάσει τα τελευταία χρόνια.

Τα χρήματα που έχουν ήδη εξασφαλίσει Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ μέσω της League Phase του Europa

Με μία προσεκτική μελέτη των σχετικών δεικτών και των συντελεστών της UEFA αυτό που κάποιος μπορεί να πει με σιγουριά είναι ότι η 12η, παρά λίγο ή σε λίγο 11η θέση της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή βαθμολογία των διασυλλογικών διοργανώσεων δεν αποτελεί φωτοβολίδα ή υπόθεση μιας βραδιάς λόγω των δυο νικών και της μίας ισοπαλίας, αλλά ασφαλές κεκτημένο για το ελληνικό ποδόσφαιρο που μπορεί να διατηρηθεί σε βάθος χρόνου!

Σε πρώτη φάση αυτό που μπορούμε να γνωρίζουμε με σιγουριά και θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο άμεσης εκμετάλλευσης προς την κατεύθυνση της ακόμα μεγαλύτερης βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων διοργανώσεων είναι ότι για τα επόμενα τρία χρόνια είναι ασφαλή τα πέντε ελληνικά ευρωπαϊκά εισιτήρια από το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ελλάδας!

Το γνωρίζαμε για την επόμενη σεζόν, το εξασφαλίζουμε φέτος για την σεζόν 2026-27, είναι σχεδόν βέβαιο και για τη σεζόν 2027-28, αφού του χρόνου με βάση τα σημερινά δεδομένα που μόνο να βελτιωθούν γίνεται από εδώ και πέρα θα ξεκινάμε τη σεζόν από την 11η, άντε από την 12η θέση της βαθμολογίας της UEFA και θα πρέπει να συμβεί… ομαδική αυτοκτονία για να χάσουμε το αβαντάζ!

Τα χρήματα που έχουν ήδη εξασφαλίσει Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ μέσω της League Phase του Europa

Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει μετά από πολλά χρόνια σε βάση σταθερότητας για το ελληνικό ποδόσφαιρο που είχε κατρακυλήσει κάτω από το top-15. Τα τελευταία χρόνια ξεκινούσαμε κοντά στο Νο20 της ευρωπαϊκής κατάταξης και μάλλον συμπτωματικά βρεθήκαμε δύο φορές στην 15η θέση την τελευταία πενταετία. Τη μια χρονιά χάρη στη μεμονωμένη πολύ καλή παρουσία του ΠΑΟΚ στο Conference League, όταν έφτασε στα προημιτελικά και πέρσι χάρη στην κατάκτηση της διοργάνωσης από τον Ολυμπιακό, κάτι που καταλαβαίνει κανείς ότι δεν θα γίνεται κάθε χρόνο…

Για να καταστήσουμε σαφές το τι σημαίνουν τα πέντε ευρωπαϊκά εισιτήρια την επόμενη τριετία να ξεκαθαρίσουμε ότι ο πρωταθλητής Ελλάδας θα μετέχει βεβαίως στα προκριματικά του Champions League στο μονοπάτι των πρωταθλητών, ο δεύτερος της ελληνικής Super League θα παίρνει το δεύτερο ελληνικό εισιτήριο για την κορυφαία διοργάνωση μέσω του League Path, o Κυπελλούχος Ελλάδας (ή ο τρίτος του πρωταθλήματος) θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στο Europa League ενώ δύο ακόμα ομάδες από το πρωτάθλημα θα έχουν εισιτήριο για το Conference League με τα τόσα πολλά περιθώρια διάκρισης για ομάδες της δικής μας ταχύτητας.

Το επόμενο καλοκαίρι γνωρίζουμε βάσει του access list ότι ο πρωταθλητής Ελλάδας θα ξεκινήσει από τον δεύτερο προκριματικό (εκτός αν ο συλλογικός του συντελεστής του επιτρέψει να προαχθεί στα πλέι οφ ή και απευθείας στο League Stage μιλώντας μόνο για Ολυμπιακό ή ΠΑΟΚ με τα τωρινά δεδομένα), ο δεύτερος του πρωταθλήματος από τον δεύτερο προκριματικό των μη πρωταθλητών (μπορεί και από τον τρίτο που θα σημαίνει δεδομένη συμμετοχή στο League Stage του Europa), ο Κυπελλούχος Ελλάδας από τον τρίτο προκριματικό (και όχι από τον πρώτο που θα ξεκινούσε κανονικά πέρσι ο Παναθηναϊκός και ανέβηκε τελικά στον δεύτερο) και οι δύο ομάδες στο Conference σταθερά από τον δεύτερο προκριματικό με την αναγκαιότητα του τρία στα τρία…

Αυτή η κατάσταση όμως ως προς την καλοκαιρινή… ταλαιπωρία των ομάδων μας μπορεί και μάλλον θα βελτιωθεί δραστικά τα επόμενα δυο χρόνια με την Ελλάδα στο Νο11 ή στο Νο12 του UEFA ranking και έχει και αυτό τη δική του μεγάλη σημασία.

Από το 11 μέχρι και το 14 του ranking o πρωταθλητής Ελλάδας θα έχει μόνο έναν προκριματικό γύρο (τα πλέι οφ) για τη συμμετοχή στο χρυσοφόρο League Stage του Champions League, ενώ στο 11 και στο 12 και ο Κυπελλούχος Ελλάδας θα έχει προαγωγή στα πλέι οφ με έναν προκριματικό για τη συμμετοχή του στο League Stage του Europa.

To ακόμα πιο σημαντικό για το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια πληροί μία σημαντική συνθήκη για τη σταθεροποίηση στα υψηλά πατώματα της ευρωπαϊκής βαθμολογίας με αναγκαία προοπτική να βάλει πλώρη για το top-10 αναβαθμίζοντας το επίπεδο το ανταγωνισμού της όχι με χώρες όπως η Δανία, η Νορβηγία, η Αυστρία και η Ελβετία, αλλά με την Τσεχία, την Τουρκία και το Βέλγιο… Δεν πρόκειται για κάτι το τόσο απλησίαστο!

Η αναγκαία αυτή συνθήκη είναι ότι εφέτος μετά από πολλά χρόνια ο συντελεστής της χώρας μας δομείται και αναπτύσσεται με τη συμμετοχή τριών και όχι δυο ομάδων, όπως συνέβαινε τα τελευταία χρόνια με το βάρος να είχε πέσει σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ. Βλέπουμε φέτος απολύτως ισορροπημένη συμμετοχή στον ελληνικό συντελεστή από τρεις ομάδες, αφού πλέον προστέθηκε και ο Παναθηναϊκός και είναι δεδομένο ότι η κατάσταση θα ήταν εξαιρετικά πιο ευνοϊκή, αν δεν είχε υπάρξει ο καλοκαιρινός αποκλεισμός—σοκ της ΑΕΚ από τη Νόα.

Με τα αν δεν γίνεται δουλειά πουθενά, ούτε στο ποδόσφαιρο, αλλά αν υπήρχε και η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα σε αυτό το ιδιαίτερα προσιτό League Stage του Conference League, το ελληνικό ποδόσφαιρο θα μπορούσε να είχε… αλλάξει πίστα από αυτό το καλοκαίρι.

Προσέξτε… Δεν μιλάμε για κάτι άπιαστο. Αν η ΑΕΚ μετείχε στο Conference και είχε ακριβώς την ίδια βαθμολογική επίδοση με αυτή του Παναθηναϊκού, που μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει κάποια υπέρβαση για τα δεδομένα του, η Ελλάδα θα ήταν στις πρώτες θέσεις της ευρωπαϊκής βαθμολογίας από πλευράς της εφετινής συγκομιδής βαθμών, θα ήταν με άνεση στο Νο 11 έχοντας εξασφαλίσει διαφορά από Νορβηγία, Αυστρία και Σκοτία και θα έβλεπε από πολύ πιο κοντά τη 10η Τουρκία και την 9η Τσεχία.

Υπάρχει όμως χρόνος για την επόμενη πίστα, αν δεν συμβούν οδυνηρά πισωγυρίσματα.

ΠΗΓΗ: Gazzetta.gr