Ακολουθήστε μας

Ορθοδοξία

Ποιά μηνύματα στέλνει η Τουρκία με τη Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά;

Δημοσιεύτηκε

στις

Η κίνηση του τουρκικού κράτους σίγουρα δεν… έσκασε αν κεραυνός εν αιθρία, από τη στιγμή που κάθε χρόνο εγείρονταν συνεχώς εμπόδια… Τί κρύβεται όμως πίσω από αυτά;

Η απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης για τη φετινή λειτουργία του Δεκαπενταύγουστου στην ιστορική μονή της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο δεν προκαλεί έκπληξη. Όπως ενημέρωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, οι τουρκικές αρχές, οι οποίες κάθε χρόνο έθεταν εμπόδια και κωλυσιεργούσαν στην έκδοση άδειας για να λειτουργήσει το μοναστήρι, ενημέρωσαν, ότι δόθηκε μεν άδεια για Θεία Λειτουργία, αλλά όχι στις 15 Αυγούστου, την ημέρα που η Ορθοδοξία εορτάζει την Κοίμηση της Θεοτόκου, αλλά στις 23 Αυγούστου, στα Εννιάμερα της Παναγίας, σε μια τελετή στην οποία δεν θα παραστεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, αλλά ο Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στέφανος.

Η κίνηση του τουρκικού κράτους σίγουρα δεν… έσκασε αν κεραυνός εν αιθρία, από τη στιγμή που όπως σημειώθηκε και παραπάνω, τα τελευταία χρόνια πάντα εγείρονταν σκόπελοι στο θέμα (με εξαίρεση την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού που πάγωσαν τα πάντα), πολύ περισσότερο όμως οι διατυμπανισμένες σχέσεις φιλίας, οι οποίες επισφραγίστηκαν με τη Διακήρυξη των Αθηνών, τον Δεκέμβριο του 2023, θάφτηκαν κάτω από την επιστροφή των τουρκικών προκλήσεων και παραβιάσεων. Η ένταση στην Κάσο, τον περασμένο Ιούλιο, αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Πέρσι, στην Τουρκία υπήρχαν αντιδράσεις από διάφορους παράγοντες που διαμαρτύρονταν για τη λειτουργία στην Παναγία Σουμελά, υποστηρίζοντας, ότι γίνεται παραβίαση της συνθήκης της Λωζάνης και πως στην ουσία δεν είναι δυνατόν να δίνεται άδεια για την τελετή σε μια ημέρα που αποτελεί σήμα κατατεθέν για την Ορθοδοξία, αλλά και ιστορική ημερομηνία για τους Τούρκους, καθώς στις 15 Αυγούστου 1461 έγινε η Άλωση της Τραπεζούντας από τον Μωάμεθ. Η ασέβεια προς το πρόσωπο του πορθητή, μόνο ως δικαιολογία μπορεί να εκληφθεί, από τη στιγμή που οι Τούρκοι “εόρταζαν” την παράδοση της Τραπεζούντας (σ.σ.ο τελευταίος αυτοκράτωρ Δαβίδ Κομνηνός πείστηκε να συνθηκολογήσει και να μην αντισταθεί) την 26η Οκτωβρίου με τελετές στην πλατεία της πόλης.

Για τουρκική μεθόδευση κάνουν λόγο πηγές που γνωρίζουν πολύ καλά το θέμα που αφορά τον Ποντιακό Ελληνισμό. Το γεωστρατηγικό περιβάλλον από την ημέρα που η Σουμελά λειτούργησε για πρώτη φορά, πριν από 14 χρόνια ήταν πολύ διαφορετικό. Τότε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήθελε να δελεάσει τη Δύση, με κινήσεις καλής θέλησης. Από τα γεγονότα του πάρκου Γκεζί και πραξικόπημα του 2016 ο Τούρκος πρόεδρος κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω του εξουσίες και να εμφανίσει το πραγματικό του πρόσωπο, δηλαδή αυτό του ισλαμιστή δικτάτορα που διακατέχεται από αλλοπρόσαλλες ορέξεις παλινόρθωσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Οι πρόσφατες απειλές κατά του Ισραήλ είναι το τελευταίο επεισόδιο του οθωμανικού σίριαλ που προβάλλεται στην Τουρκία, η οποία απειλεί ευθέως την Ελλάδα με το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και το τουρκολιβυκό μνημόνιο, ενώ πλέον έχουν αποκαλυφθεί οι προθέσεις της για αρπαγή ολόκληρης της Κύπρου, μετά τις δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ, Χακάν Φιντάν, οι οποίες ακολούθησαν του διαγγέλματος του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα. Οι ονειρώξεις και οι μεγαλοϊδεατισμοί του Ερντογάν δεν βοήθησαν την τουρκική οικονομία και οι λανθασμένοι χειρισμοί του – γνωστοί και ως Erdoganomics – οδήγησαν σε αρνητικές επιδόσεις.

Γι’αυτό ο Τούρκος πρόεδρος αρκετές φορές στράφηκε προς τον ομόδοξο αραβικό παράγοντα για να αναχαιτίσει την πτώση της τουρκικής λίρας, με συμφωνίες που αφορούν τομείς της άμυνας, του εμπορίου, της υγείας, της εκπαίδευσης, αλλά και του τουρισμού. Στην ιστορική περιοχή του Πόντου τα τελευταία χρόνια συρρέουν τα καλοκαίρια χιλιάδες Άραβες τουρίστες, κυρίως από το φιλικό και υποστηρικτικό προς την Τουρκία, Κατάρ. Αυτό είναι ένας επιπλέον παράγων που οδηγεί τον Ερντογάν στον περιορισμό των τουριστικών ροών από την Ελλάδα. Ο Τούρκος πρόεδρος θέλει να αποφύγει τις αντιφατικές καταστάσεις που υπονομεύουν τον ρόλο που επικοινωνεί ότι έχει. Γιατί δεν είναι δυνατόν ο νεοσουλτάνος να το παίζει από την μία υπερασπιστής όλων των μουσουλμάνων και ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου και από την άλλη κάθε Αύγουστο να συρρέουν άπιστοι Χριστιανοί στη χώρα του για προσκύνημα.

Τα μηνύματα που έχουν σταλθεί τα τελευταία χρόνια από τις τουρκικές αρχές είναι πολλαπλά και αφορούν απελάσεις απογόνων των Ποντίων που επισκέπονται την περιοχή της Τραπεζούντας (και όχι μόνο) ως προσκύνημα στον τόπο απ’ όπου ήλθαν οι παππούδες τους. Η απόφαση της μετάθεσης της Θείας Λειτουργίας από τις 15 στις 23 Αυγούστου αποτελεί άλλη μία επιβεβαίωση των σχεδίων εξάλειψης κάθε ελληνικού ίχνους στην περιοχή της Τραπεζούντας, στην οποία διαβιούν μέχρι σήμερα εξισλαμισμένοι ελληνόφωνοι πληθυσμοί, οι οποίοι μαρτυρούν και αποδεικνύουν το πολυπολιτισμικό υπόβαθρό της.   

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Το μέλλον της Ίμβρου εξαρτάται από αυτούς που διασώζουν στην καρδιά τους το πνεύμα της

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Με τον τίτλο «Ίμβρος και Τένεδος Νόστος και Προοπτική» ξεκίνησε το πανηγυρικό συνέδριο στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού.

Κεντρικός ομιλητής είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ενώ το παρών στο συνέδριο έδωσε και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Η Ίμβρος και η Τένεδος είναι δύο νησιά άρρηκτα συνδεδεμένα με τις πιο τραγικές σελίδες της ιστορίας. Τα τελευταία όμως χρόνια συντελέστηκε ένα θαύμα στην Ίμβρο. Γύρισαν οι κάτοικοί του και άνοιξαν τα σχολεία σε όλες τις βαθμίδες.

Στην εναρκτήρια ομιλία του, ο κ. Βαρθολομαίος αναφέρθηκε στις προοπτικές που υπάρχουν για να υπάρξει βιώσιμο μέλλον στο νησί. Ο κ. Βαρθολομαίος έκανε μια ιστορική αναδρομή στο 1964, τότε που τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο διάλυσης του ντόπιου ελληνικού πληθυσμού της Ίμβρου και αναφέρθηκε στη συνέχεια στις εξελίξεις τα τελευταία χρόνια με τις οποίες γνώρισε άνθηση ο εκεί ελληνικός πληθυσμός.

Όπως είπε, τίποτα δεν είναι δυνατόν να γίνει χωρίς τη στήριξη των δύο κρατών, δηλαδή της Ελλάδας και της Τουρκίας, τονίζοντας βεβαίως ότι η βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων προσφέρει μια καλή βάση για να βελτιωθούν οι συνθήκες για τους κατοίκους.

Όπως είπε, η διατήρηση της πολιτισμικής ταυτότητας των κατοίκων και του νησιού είναι πολύ σημαντικό για το μέλλον του νησιού, ενώ αναφέρθηκε και στην προσφορά των επιχειρηματιών, των διανοουμένων στην προσπάθεια αυτή για να μπορεί να υπάρξει ένα βιώσιμο μέλλον για τους κατοίκους που επιστρέφουν στο νησί.

«Τίποτα δεν είναι δυνατόν να ορθοποδήσει για την Ομογένεια στα δύο νησιά χωρίς στήριξη εκ μέρους των κρατικών αρχών. Το ίδιο το κράτος, το οποίο εφήρμοσε το εξοντωτικό πρόγραμμα διάλυσης, καλείται να βοηθήσει για να αποκατασταθεί το δίκαιο. Δεν πρέπει να αλλοιωθεί ή να χαθεί το πνεύμα της Ίμβρου στη διαδικασία προσαρμογής στις εξωτερικές απαιτήσεις. Το μέλλον της Ίμβρου εξαρτάται από αυτούς που διασώζουν μέσα στην καρδιά τους αυτό το πνεύμα ως αξιακό, προικισμένο ως πολιτισμό, ως πυξίδα για το παρόν και το μέλλον», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Βαρθολομαίος.

Συνέχεια ανάγνωσης

Οικουμενικό Πατριαρχείο

Νέος Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας ο ιερομόναχος Χριστόφορος

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Αγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας κυρήχθηκε ο ιερομόναχος Χριστοφόρος Παπουλάκος, με απόφαση της Ιερά Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου  μετά από εισήγηση της Εκκλησίας της Ελλάδος περί κατατάξεώς του, στο αγιολόγιο της Εκκλησίας   Η μνήμη του θα τιμάται στις 18 Ιανουαρίου, ημέρα της οσιακής κοιμήσεώς του.

Ο Όσιος Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε το 1770 στο χωριό ‘Αρμπουνας της επαρχίας Καλαβρύτων του Νομού Αχαΐας και αρχικά εργαζόταν ως κρεοπώλης. Όταν πήρε την απόφαση να ακολουθήσει τον μοναχικό βίο αρχικά μόνασε στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, ενώ αργότερα ασκήτεψε σε καλύβι κοντά στο χωριό του. Έμεινε στην απομόνωση για περίπου 20 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έμαθε γραφή και ανάγνωση. ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 80 ΕΤΩΝ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΚΗΡΥΞΕΙ.

Τα κηρύγματά του

Η φήμη του διαδόθηκε γρήγορα, αφού είχε τον δικό του μοναδικό τρόπο να συνεπαίρνει το κοινό. Κυρίως κήρυττε ΕΝΑΝΤΙΟΝ της ΜΟΙΧΕΙΑΣ και της ΚΛΟΠΗΣ και ΥΠΕΡ της ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ. Μέσα από τα κηρύγματά του καυτηρίαζε την πολιτική της Βαυαρικής διακυβέρνησης στη χώρα και τη συγκατάβαση σε αυτήν της Συνόδου της Εκκλησίας.

Παραπέμφθηκε ενώπιον του Επισκόπου Καλαβρύτων, ο οποίος τον επέπληξε και του ζήτησε να περιορίσει τα κηρύγματά του.

Έξι μήνες αργότερα ο «Παπουλάκος» ξεκίνησε περιοδεία στη νότια Πελοπόννησο, συγκεντρώνοντας χιλιάδες κόσμο στο πέρασμά του. Ύστερα από πιέσεις, ο Βασιλιάς Όθων υπέγραψε διάταγμα για τον περιορισμό του «Παπουλάκου» σε μοναστήρι. Ο «Παπουλάκος» κατέφυγε στη Μάνη για να σωθεί. Η αντίδραση της κυβέρνησης ήταν να στείλει άμεσα τον στρατηγό Γενναίο Κολοκοτρώνη με επιτελείο αξιωματικών για να τον συλλάβουν, αλλά Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ 2000 ΜΑΝΙΑΤΕΣ.

Στις 21 Ιουνίου 1852 συνελήφθη από τον στρατό, και μεταφέρθηκε στις φυλακές του Ρίου, όπου έμεινε δύο χρόνια στην απομόνωση. Επρόκειτο να δικαστεί από το κακουργιοδικείο Αθηνών ως ΣΤΑΣΙΑΣΤΗΣ, όμως τα γεγονότα του Κριμαϊκού πολέμου υποχρέωσαν τον Όθωνα να του δώσει αμνηστία, αλλά εξορίστηκε στη Μονή Παναχράντου της ‘Ανδρου, όπου εκοιμήθη και ετάφη το 1861.

ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ορθοδοξία

29 Αυγούστου: Αποτομή της τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η Αποτομή της Κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου είναι το γεγονός που τιμάται σήμερα, 29 Αυγούστου, από την αγία μας Εκκλησία, η οποία μας προτρέπει σε αυστηρή νηστεία.

Ο μέγιστος και έσχατος των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και ο Πρόδρομος της παρουσίας Χριστού. Ζούσε στην έρημο της Ιουδαίας, διακηρύσσοντας τον ερχομό του Μεσσία και καλώντας το λαό σε μετάνοια.

Ο λόγος του παρηγορητικός και ελεγκτικός. Καυτηρίαζε την αμαρτία και κάθε είδους αδικία. Δε δίστασε να ελέγξει τους Φαρισαίους και το βασιλιά Ηρώδη Αντίπα, τόσο για την υποκρισία τους όσο και για ηθικές ατασθαλίες.

Η συγκεκριμένη στάση του Βαπτιστή οδήγησε στη φυλάκιση και τελικά στον αποκεφαλισμό του, όπως είχε ζητήσει η Σαλώμη, θυγατέρα της Ηρωδιάδας, η οποία γοήτευσε το βασιλιά με το ρυθμικό χορό της στο συμπόσιο της επετείου των γενεθλίων του κι έτσι εξασφάλισε δημόσια ένορκη υπόσχεση από το Ηρώδη ότι θα λάβει οτιδήποτε επιθυμεί ως δώρο έως και το μισό βασίλειό του.

Όμως, η εμπάθεια της μητέρας της την παρακίνησε, αντί άλλου πολύτιμου δώρου, να ζητήσει την κεφαλή του Ιωάννου. Περίλυπος ο Ηρώδης για την πράξη αυτή, αλλά δειλός για το τι θα πουν οι συνδαιτυμόνες, εκτελεί την απόφαση.

Η Τιμία Κεφαλή του Ιωάννου, που προσφέρθηκε στη Σαλώμη σε πιάτο, ετάφη στο χώρο της φυλακής από τους στρατιώτες.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή