Ακολουθήστε μας

Ιστορία

Σαν σήμερα η Δίκη της Νυρεμβέργης: 6 ξεχασμένα γεγονότα – Μια Σοβιετική στην αγκαλιά του Γκέρινγκ – Ο στρατάρχης της Βέρμαχτ που έκαψε τους Ναζί

Δημοσιεύτηκε

στις

copyright Ap Photos

Είναι η σπουδαιότερη δίκη του 20ου αιώνα: η Δίκη της Νυρεμβέργης. Έξι ξεχασμένα γεγονότα που χαϊδεύουν τη σκόνη του χρόνου από το… σαλόνι της Ιστορίας.

Ήταν Τρίτη, μια μέρα σαν σήμερα, 1η Οκτωβρίου του 1946, όταν οι δικαστές ανακοινώνουν την ετυμηγορία τους· οι κατηγορούμενοι θα ακούσουν ανέκφραστοί τις ποινές που τους επιβάλλονται για τα απεχθή εγκλήματά τους.

Για να εκδώσει το δικαστήριο την απόφαση άκουσε 240 μάρτυρες, έλαβε υπόψη του 300.000 ένορκες καταθέσεις, διάβασε τα 2.360 αποδεικτικά έγγραφα που προσκόμισε η κατηγορούσα αρχή και τα 2.700 της υπεράσπισης, οι στενογράφοι γέμισαν 16.000 σελίδες με 4 εκατομμύρια λέξεις. Η Δίκη της Νυρεμβέργης κράτησε 218 και ήταν η πιο μεγάλη δική της Ιστορίας!

Ακόμα και σήμερα, 78 χρόνια μετά, κάποια γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της Δίκης ακούγονται με έκπληξη· ας διαβάσουμε 6 από αυτά.1. Η έδρα του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου ήταν στο Βερολίνο, όχι στη Νυρεμβέργη: Η σοβιετική ηγεσία επέμενε να διεξαχθεί η δίκη στο Βερολίνο όπου οι νικήτριες δυνάμεις είχαν ιδρύσει το Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου- την ανώτατη διοικητική αρχή των νικητών στο έδαφος της ηττημένης Γερμανίας.
Όμως οι Δυτικοί Σύμμαχοι επέμεναν για τη Νυρεμβέργη που βρισκόταν στην αμερικανική ζώνη κατοχής. Το Μέγαρο της Δικαιοσύνης ήταν άθικτο και συνδεόταν μέσω υπόγειας διάβασης με μια φυλακή, κάτι που δεν είχε το Βερολίνο. Ο χώρος θεωρήθηκε επίσης συμβολικός: στη Νυρεμβέργη είχαν πραγματοποιηθεί όλα τα συνέδρια του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος από το 1927. Στο τέλος επιλέχθηκε το Βερολίνο ως έδρα του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου και στις αρχές Οκτωβρίου του 1945 πραγματοποιήθηκαν εκεί- στο κτίριο του Συμμαχικού Συμβουλίου Ελέγχου- αρκετές συναντήσεις με οργανωτικά θέματα. Η πρώτη συνεδρίαση του δικαστηρίου πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο της Δικαιοσύνης στη Νυρεμβέργη στις 20 Νοεμβρίου 1945.

Κάποιοι γλύτωσαν την αγχόνη! /copyright Ap Photos
Κάποιοι γλύτωσαν την αγχόνη! /copyright Ap Photos

2. Επτά κατηγορούμενοι απέφυγαν την τιμωρία: Απαγγέλθηκαν κατηγορίες εναντίον 24 από τους πιο διαβόητους εγκληματίες των Ναζί. Από αυτούς 12 κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε θάνατο, όμως δύο κατάφεραν να αποφύγουν την εκτέλεση.
Ο Χέρμαν Γκέρινγκ, ο ανώτατος ηγέτης των SA, στρατηγός των στρατευμάτων των SS, υπουργός Αεροπορίας του Ράιχ και διάδοχος του Χίτλερ, καταδικάστηκε σε θάνατο. Πριν από την εκτέλεσή του, όμως, αυτοκτόνησε καταπίνοντας υδροκυάνιο.

Ο Μάρτιν Μπόρμαν, επικεφαλής της Καγκελαρίας του Ναζιστικού Κόμματος και ο προσωπικός γραμματέας του Φίρερ, καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο αφού δεν βρέθηκε για να δικαστεί. Ο Μπόρμαν φέρεται να σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια σοβιετικού βομβαρδισμού του Βερολίνου. Ωστόσο, το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ. Το 1972 ανακαλύφθηκαν λείψανα που φέρεται ότι ανήκουν στον Μάρτιν Μπόρμαν και το 1998 ένα τεστ DNA το απέδειξε.

Ο Ρόμπερτ Λέι, πρόεδρος του Γερμανικού Εργατικού Μετώπου, απαγχονίστηκε στο κελί του πριν από την έναρξη της δίκης στις 25 Οκτωβρίου 1945, λίγες μέρες μετά την παραλαβή του κλητηρίου θεσπίσματος.
Ο Γκούσταβ Κρουπ φον Μπόλεν, επικεφαλής του βιομηχανικού ομίλου «Krupp» που χρηματοδότησε και κατασκεύασε την πολεμική μηχανή των Ναζί, επικαλέστηκε ανίατη ασθένεια. Κατά τη διάρκεια μιας προκαταρκτικής ακροαματικής διαδικασίας στις 15 Νοεμβρίου 1945, πριν καν ξεκινήσει η δίκη, οι κατηγορίες εναντίον του πολυεκατομμυριούχου επιχειρηματία αποσύρθηκαν!
Τρεις άλλοι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν – ο αντικαγκελάριος Φραντς φον Πάπεν, ο Χανς Φρίτσε, επικεφαλής του Τμήματος Ραδιοφώνου του Υπουργείου Δημόσιας Διαφώτισης και Προπαγάνδας του Ράιχ και ο Ζάλμαρ Σαχτ υπουργός Οικονομικών του Ράιχ.

Τους ενοχλούσε το... φως. /copyright Ap Photos
Τους ενοχλούσε το… φως. /copyright Ap Photos

3. Κατηγορούμενοι κάθονταν στα εδώλια φορώντας γυαλιά ηλίου: Φωτογραφίες και βίντεο αρχείου από το δικαστήριο δείχνουν πολλούς συμμετέχοντες να φορούν γυαλιά ηλίου. Ο λόγος ήταν ότι ο φωτισμός στην αίθουσα του δικαστηρίου ήταν έντονος. Έτσι περιέγραψε τον φωτισμό ο Μπόρις Πολεβόι, ειδικός ανταποκριτής της εφημερίδας Pravda στο δικαστήριο, στο βιβλίο του «The Final Reckoning: Nuremberg Diaries»: «Ένα, κάπως απρόσωπο και καταπιεστικό φως, στο οποίο τα πάντα γύρω αποκτούσαν μια πρασινωπή, θανατηφόρα απόχρωση». Οι κουρτίνες σε όλα τα παράθυρα ήταν τραβηγμένες. Σύμφωνα με τον Πολεβόι, ο διοικητής της φυλακής των ΗΠΑ, συνταγματάρχης Μπάρτον Άντρους, είπε κάποτε στους δημοσιογράφους: «Θα φροντίσω να μην δει ποτέ ξανά κανένας από αυτούς τον ήλιο»! Το φως εκείνο στην αίθουσα του δικαστηρίου, προκάλεσε πόνους στα μάτια σε πολλούς, έτσι οι παρευρισκόμενοι, συμπεριλαμβανομένων των κατηγορουμένων, φορούσαν μερικές φορές σκούρα γυαλιά.

Ο Ρόμαν Ρουντένκο δεν σκότωσε τον Γκέρινγκ...
Ο Ρόμαν Ρουντένκο δεν σκότωσε τον Γκέρινγκ…

4. Ο αμερικανικός Τύπος έγραψε ότι ο σοβιετικός εισαγγελέας πυροβόλησε τον Γκέρινγκ: Στις 10 Απριλίου 1946, η εφημερίδα του αμερικανικού στρατού Stars and Stripes δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ που έγραφε ότι ο σοβιετικός εισαγγελέας Ρόμαν Ρουντένκο είχε εξοργιστεί τόσο πολύ από τη συμπεριφορά του Γκέρινγκ σε μια από τις συνεδριάσεις που τράβηξε το υπηρεσιακό του περίστροφο και πυροβόλησε τον πρώην Reichsmarschall. Ωστόσο, η εφημερίδα δημοσίευσε στη συνέχεια μια διάψευση: «Η αναφορά ότι ο σοβιετικός γενικός εισαγγελέας στη δίκη πυροβόλησε τον Γκέρινγκ σε μια κρίση οργής αποδείχθηκε ότι δεν ισχύει. Σύμφωνα με έναν ανταποκριτή από τη Νυρεμβέργη, ο Γκέρινγκ είναι ζωντανός και πρόθυμος να απαντήσει στις ερωτήσεις του εισαγγελέα»! Η παρανόηση ότι ο Γκέρινγκ είχε πυροβοληθεί προήλθε από λανθασμένη ερμηνεία μιας φράσης που χρησιμοποίησε ο σοβιετικός ανταποκριτής, ο οποίος είχε αναφέρει ότι ο στρατηγός Ρουντένκο είχε «πυροβολήσει ηθικά» τον Γκέρινγκ.

Η Τατιάνα Στουπνίκοβα.
Η Τατιάνα Στουπνίκοβα.

5. Μια σοβιετική διερμηνέας ήταν η «τελευταία γυναίκα που έπεσε στην αγκαλιά του Γκέρινγκ»: Μια μέρα κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, η 24χρονη διερμηνέας Τατιάνα Στουπνίκοβα πήγαινε βιαστικά στη θέση της στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ενώ έτρεχε στον διάδρομο, κατά λάθος γλίστρησε και κόντεψε να πέσει.
«Όταν ανέκτησα την ψυχραιμία μου και κοίταξα τον διασώστη μου, ήρθα αντιμέτωπος με το χαμογελαστό πρόσωπο του Χέρμαν Γκέρινγκ ακριβώς μπροστά μου. Κατάφερε να μου ψιθυρίσει στο αυτί: “Vorsicht, mein Kind!” («Να προσέχεις, παιδί μου!»), αφηγείται η Στούπνικοβα στα απομνημονεύματά της. Όταν η Τατιάνα μπήκε στην αίθουσα του δικαστηρίου, ένας γάλλος ανταποκριτής ήρθε κοντά της και της είπε στα γερμανικά: «Ήσουν η τελευταία γυναίκα που κράτησε στην αγκαλιά του ο Γκέρινγκ»!

Ο Πάουλους καταθέτει στη  δίκη της Νυρεμβέργης.
Ο Πάουλους καταθέτει στη δίκη της Νυρεμβέργης.

6. Στρατάρχης της Βέρμαχτ κατέθεσε ως μάρτυς της Σοβιετικής Ένωσης: Το φθινόπωρο του 1946 οι δικαστικές διαδικασίες είχαν βαλτώσει. Άρχισαν να ακούγονται ισχυρισμοί από την υπεράσπιση και τους ίδιους τους κατηγορούμενους ότι η επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας στην ΕΣΣΔ ήταν προληπτικό μέτρο. Η σοβιετική αντιπροσωπεία έπρεπε να παράσχει ισχυρά επιχειρήματα ότι η επίθεση από το Γ’ Ράιχ είχε σχεδιαστεί πολύ καιρό πριν.
Ο άνθρωπος που έδωσε την κατάθεση που χρειάζονταν οι Σοβιετικοί ήταν ο στρατάρχης Φρίντριχ Πάουλους, ο οποίος είχε παραδωθεί στο Στάλινγκραντ στις 31 Ιανουαρίου του 1943. Η σοβιετική ηγεσία έφερε με κάθε μυστικότητα τον Πάουλους στο Μέγαρο της Δικαιοσύνης για να καταθέσει. Κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του, ο Γερμανός πρώην στρατάρχης δήλωσε: «Όλες οι προετοιμασίες για την επίθεση στην Σοβιετική Ένωση που έλαβε χώρα στις 22 Ιουνίου είχαν στην πραγματικότητα σχεδιαστεί από το φθινόπωρο του 1940»!

Το απόφθεγμα που έμεινε από τη Δίκη της Νυρεμβέργης ήταν η φράση του δικαστή Robert H. Jackson: «The Grave Responsibility of Justice» (Η βαριά ευθύνη της δικαιοσύνης) και δικαιοσύνη είχε αποδοθεί. Όσο για την τιμωρία; Ο Ευριπίδης το είχε ξεκαθαρίσει χρόνια πολλά πριν: «Σχέτλια μεν έπαθες, ανόσια δ’ ειργάσω.» (Έπαθες φρικτά, αλλά έκανες απαίσια)…

Πηγή: Έθνος

Video

1η Οκτωβρίου 1960: Ημέρα Ανεξαρτησίας της Κύπρου

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η 1η Οκτωβρίου 1960 έχει καθιερωθεί και γιορτάζεται στην Κύπρο ως η ημέρα ανακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Κύπρου. Η Κύπρος ανακηρύσσεται ανεξάρτητο, κυρίαρχο κράτος τον Αύγουστο του 1960 με βάση τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959 και ύστερα από τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959) ενάντια στη βρετανική αποικιοκρατία. Στις 16  Αυγούστου 1960, η Μεγάλη Βρετανία εγκαταλείπει την κυριαρχία της στο νησί, και εγκαθιδρύεται επισήμως η Κυπριακή Δημοκρατία. Το Αρχείο της ΕΡΤ  με αφορμή την εθνική επέτειο της ανεξαρτησίας της Κύπρου προτείνει το ντοκιμαντέρ παραγωγής 1995:

ΚΥΠΡΟΣ Η ΦΕΝΑΚΗ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ

(video)


Στην εθνική επέτειο της Κύπρου, που τιμάται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου, είναι αφιερωμένη η εκπομπή που ετοίμασαν ο Κώστας Χριστοφιλόπουλος και ο Δημήτρης Πανταζόπουλος. Στην προσπάθεια να αποδοθεί η σειρά των ιστορικών γεγονότων όπως αυτά οδήγησαν από τη βρετανική κυριαρχία στην ανεξαρτησία και από την περιπετειώδη συμβίωση των κυβερνήσεων της Αθήνας με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο στο πραξικόπημα του Αττίλα, τις απόψεις τους καταθέτουν: ο στενός συνεργάτης του Μακαρίου Νίκος Κρανιδιώτης, οι πανεπιστημιακοί Νεοκλής Σαρρής και Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης, ο πρέσβης ε.τ. Θέμος Στοφορόπουλος, ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης, ο Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Μιχαήλ Δεκλερής και ο Ευρωβουλευτής Γιάννος Κρανιδιώτης. Σχολιάζονται και αναλύονται το διπλωματικό παρασκήνιο και οι διεργασίες που οδήγησαν στις συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου και το σύνταγμα που προέβλεπαν, οι συνθήκες και η εκτέλεση του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου από την χούντα των συνταγματαρχών και ο σχεδιασμός και η εκτέλεση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο σε δύο φάσεις με την ονομασία Αττίλας Ι και Αττίλας ΙΙ. Η εκπομπή πλαισιώνεται από πλούσιο οπτικοακουστικό αρχειακό υλικό το οποίο καλύπτει το σύνολο των γεγονότων στα οποία αναφέρεται η αφήγηση.

ΠΗΓΗ: ΕΡΤ

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Μανώλης Κοττάκης: Αυτά περιμένατε να ακούσετε από Έλληνα πρωθυπουργό;

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μανώλης Κοττάκης: Το τι σημαίνει γενναιότητα και σοφία μπορεί να το εξηγήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Το δίκαιο της θάλασσας είναι μέρος του διεθνούς δικαίου. Αυτό που έχει να παρατηρήσει κανείς, είναι, ότι είναι η πρώτη φορά που Έλληνας πρωθυπουργός ανέβηκε σε βήμα και είπε, ότι το παγκόσμιο συμφέρον προηγείται του εθνικού. Ίσως να θέλει να λάβει θέση γενικού γραμματέα του ΟΗΕ. Αν το παγκόσμιο συμφέρον υπερέχει του εθνικού, γιατί δεν κάθονται οι ηγέτες της Ευρώπης σε ένα τραπέζι, για να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, αφού το πιστεύει τόσο πολύ; Επειδή δεν είπε τίποτα για την Κύπρο με αποτέλεσμα να πάει σε συνάντηση με Ερντογάν και να χαμογελά και να κάνει αστειάκια για τη γραβάτα του Φιντάν. Για τα ελληνοτουρκικά δεν είπε τίποτα, προφανώς γιατί δεν ήθελε να αποκαλύψει τι συζητάει. Βγήκε σε δεύτερη ομιλία και μίλησε για την Κύπρο, κάνοντας στην ουσία κριτική στον εαυτό του.

Αυτό που πρέπει να κάνει κάθε Έλληνας ηγέτης, όταν αναφέρεται για την Ουκρανία, είναι να τη συνδέει άμεσα με το Κυπριακό και να διαμαρτύρεται, ότι δεν υπάρχει η ίδια ευαισθησία για τη μεγαλόνησο. Εμείς έχουμε Κύπρο. Αν δεν συνδέουμε τα δύο προβλήματα, τότε τί νόημα έχει; Για να είναι στρατηγικό σταυροδρόμι η Αλεξανδρούπολη; Η Αλεξανδρούπολη ενισχύει τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, όχι της Ελλάδας. Ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει πως θεωρεί την Ελλάδα δεδομένο σύμμαχο του ΝΑΤΟ.

Το άρθρο στην ΕΣΤΙΑ

Οὔτε λέξη γιά τό Αἰγαῖο καί τήν μαύρη ἐπέτειο τοῦ Ἀττίλα στήν δεκαπεντάλεπτη παρέμβαση-ἔκθεση ἰδεῶν τοῦ «παγκοσμίου πολίτη» Κυριάκου Μητσοτάκη ἀπό τό βῆμα τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν! – Ἀντιθέτως ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος ἀνέπτυξε ὅλη τήν ἀτζέντα τῶν διεκδικήσεών του στήν ἀνατολική Μεσόγειο ζητῶντας ὁριοθέτηση μέ κριτήριο «τήν ἀσφάλεια τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ ἐμπορίου»

Aκούγοντας κάποιος τόν κ. Μητσοτάκη, τήν περασμένη Κυριακή, νά ὁμιλεῖ στήν Γενική Συνέλευση τοῦ ΟΗΕ, ἐνόμιζε ὅτι ἀκούει κάποιον ἀξιωματοῦχο τοῦ διεθνοῦς ὀργανισμοῦ. Ὄχι τόν ἡγέτη μιᾶς χώρας ἡ ὁποία εὑρίσκεται στό ἐπίκεντρο μιᾶς τεταραγμένης περιοχῆς πού μαστίζεται ἀπό κρίσεις καί πολέμους, ἐνῶ ἀντιμετωπίζει καθημερινή ἀμφισβήτηση τῆς ἐθνικῆς της κυριαρχίας καί τῶν κυριαρχικῶν της δικαιωμάτων. Ἀντιθέτως, χθές, ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν ἔθεσε πρό τοῦ διεθνοῦς ἀκροατηρίου ὅλα τά ζητήματα πού ἀπασχολοῦν τήν Τουρκία. Ἀπό τό Κυπριακό μέχρι τίς φιλοδοξίες του γιά ἐπέκταση σέ ὁλόκληρη τήν ἀνατολική Μεσόγειο.

Ὁ κ. Μητσοτάκης ἀναφέρθηκε σέ θέματα τά ὁποία οὐδεμία σχέση ἔχουν μέ τά ἐθνικά μας συμφέροντα. Ἄλλωστε εὐθέως τά ἔθεσε σέ δεύτερη μοῖρα, ἀναφέροντας ἐπί λέξει ὅτι «τό παγκόσμιο συμφέρον διαπερνᾶ τό μεμονωμένο συμφέρον τῶν κρατῶν». Ἴσως νά ἦταν αὐτή μιά καλή ὁμιλία, ἄν ὁ κ. Μητσοτάκης εἶχε ἱκανοποιήσει τήν φιλοδοξία νά καταλάβει κάποια θέση σέ ἕναν διεθνῆ ὀργανισμό, δέν ἦταν ὅμως αὐτό πού περίμενε κανείς νά ἀκούσει ἀπό τόν Πρωθυπουργό τῆς Ἑλλάδος. Θυμίζουμε λοιπόν ὅτι ἀναφέρθηκε στά ζητήματα τοῦ περιβάλλοντος λέγοντας μεταξύ ἄλλων:

«Τό ἔργο δέν εἶναι εὔκολο, ἐνῶ καί τό διακύβευμα εἶναι πολύ μεγάλο. Σήμερα», συνέχισε, «φτάσαμε στήν ἑπομένη μεγάλη κρίση. Τό Σύμφωνο, γιά τήν ὁποῖο γίνεται αὐτή ἡ Σύνοδος, ἀντιπροσωπεύει τήν παγκόσμια συναίνεση γιά τό ζήτημα», εἶπε ὁ Πρωθυπουργός καί ἐπισήμανε ὅτι χρειάζεται δράση σέ ἐθνικό καί συλλογικό ἐπίπεδο καθώς «τό παγκόσμιο συμφέρον διαπερνᾶ τό μεμονωμένο συμφέρον τῶν κρατῶν», ἐνῶ ὁμίλησε γιά «ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης στήν παγκόσμια διακυβέρνηση»!

Οὔτε λέξη γιά τήν Ἑλλάδα. Οὔτε λέξη γιά τήν Κύπρο. Οὔτε λέξη γιά τό Αἰγαῖο. Ἀπεναντίας ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν ἀνέπτυξε ὅλη του τήν ἀτζέντα. Ἔθεσε προκλητικά ὅλα τά ζητήματα πού ἀπασχολοῦν τήν Τουρκία ἀρχίζοντας ἀπό τήν ἀπαίτηση γιά ἀναγνώριση τοῦ ψευδοκράτους γιά νά φθάσει μέχρι τήν ὁριοθέτηση θαλασσίων ζωνῶν, ὅπου ἔθεσε ζητήματα ξένα πρός τίς προβλέψεις τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, ὅπως αὐτά τῆς ἀσφαλείας τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ ἐμπορίου.

Ἄρχισε μέ τήν Κύπρο λέγοντας τά ἑξῆς ἀσύστολα ψέματα, ἐπί τῶν ὁποίων δέν ὑπῆρξε ἀντίκρουσις: «Ἔχουν περάσει 50 χρόνια ἀπό τήν “εἰρηνευτική ἐπιχείρηση” τῆς Κύπρου καί 61 χρόνια ἀπό τότε πού προέκυψε τό Κυπριακό ζήτημα. Ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα μέχρι σήμερα, στό νησί ἐπικρατεῖ εἰρήνη καί γαλήνη. Πλέον τό μοντέλο τῆς ὁμοσπονδίας ἔχει χάσει τελείως τήν ἰσχύ του. Στό νησί ὑπάρχουν δύο ξεχωριστά κράτη καί δύο ξεχωριστοί λαοί. Πρέπει νά καταγραφεῖ ἐκ νέου ἡ κυριαρχική ἰσότητα καί τό ἰσότιμο διεθνές καθεστώς τῶν Τουρκοκυπρίων, πού ἀποτελοῦν τά κεκτημένα δικαιώματά τους, καί νά τερματιστεῖ ἡ ἀπομόνωση. Σήμερα, καλῶ καί πάλι τή διεθνῆ κοινότητα νά ἀναγνωρίσει τήν Τουρκική Δημοκρατία τῆς Βόρειας Κύπρου (ΤΒΔΚ) καί νά συνάψει διπλωματικές, πολιτικές καί οἰκονομικές σχέσεις».

Καί συνέχισε μέ τήν τουρκική πρόθεση ἐπεκτάσεως τῆς ἐπιρροῆς της στήν ἀνατολική Μεσόγειο: «Θέλουμε νά δοῦμε τό Αἰγαῖο Πέλαγος καί τήν ἀνατολική Μεσόγειο ὡς μιά περιοχή σταθερότητας καί εὐημερίας, ὅπου τά νόμιμα συμφέροντα ὅλων τῶν ἐνδιαφερομένων μερῶν (σ. «Ἑστίας»: παραπομπή στήν συμφωνία τῆς Μαδρίτης) γίνονται σεβαστά. Εἶναι πρός τό κοινό συμφέρον ὁλόκληρης τῆς περιοχῆς νά ἀναπτυχθεῖ συνεργασία, ἰδίως ὅσον ἀφορᾶ τήν ὁριοθέτηση τῶν θαλάσσιων δικαιοδοσιῶν σύμφωνα μέ τό Διεθνές Δίκαιο, τήν ἐλευθερία καί τήν ἀσφάλεια τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ θαλάσσιου ἐμπορίου. Ἡ Τουρκία εἶναι ἕτοιμη γιά ἐποικοδομητική συνεργασία σέ ὅλα τά θέματα, ἰδίως στόν τομέα τῆς ἐνέργειας καί τοῦ περιβάλλοντος. Περιμένουμε τήν ἴδια προσέγγιση ἀπό τούς γείτονές μας. Ὡς ἡ χώρα μέ τή μεγαλύτερη ακτογραμμή στήν ἀνατολική Μεσόγειο, ὁ ρόλος-κλειδί τῆς Τουρκίας δέν μπορεῖ νά ἀμφισβητηθεῖ. Ἡ Τουρκία ἔχει δικαιώματα στήν ὑφαλοκρηπῖδα πού ἔχει ἀνακηρυχθεῖ στά βόρεια καί δυτικά τοῦ νησιοῦ τῆς Κύπρου καί οἱ Τουρκοκύπριοι ἔχουν δικαιώματα γύρω ἀπό ὁλόκληρο τό νησί».

Καί μετά τήν ὁμιλία αὐτή, προσῆλθε ὁ κ. Ἐρντογάν στήν προγραμματισμένη συνάντηση μέ τόν κ. Μητσοτάκη. Μόλις μισή ὥρα διήρκεσε ἡ συνάντησις αὐτή καί οἱ πληροφορίες πού ὑπῆρξαν ἀμέσως μετά ἀνέφεραν ὅτι συνεφωνήθη νά ἐντατικοποιηθεῖ συνεργασία γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ μεταναστευτικοῦ καί νά ὑπάρξει σύγκλησις τοῦ ἀνωτάτου συμβουλίου συνεργασίας τῶν δύο χωρῶν τόν Ἰανουάριο. Ἐν τῷ μεταξύ θά ἔλθει στήν Ἀθήνα ὁ Τοῦρκος ὑπουργός Χακάν Φιντάν γιά νά συναντηθεῖ μέ τόν Ἕλληνα ὁμόλογό του Γιῶργο Γεραπετρίτη. Ἐπαναβεβαιώθηκε ἡ ἐντολή πού ἔχει δοθεῖ στούς δύο ὑπουργούς γιά διερεύνηση κοινοῦ ἐδάφους ὡς πρός τό ἐάν μπορεῖ νά ξεκινήσει συζήτησις γιά τήν ὁριοθέτηση ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδος καθώς καί γενικώτερα τῶν θαλασσίων δικαιοδοσιῶν ἐπί τῇ βάσει τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου. Αὐτό τοὐλάχιστον ἀνέφεραν πηγές προσκείμενες στήν ἑλληνική πλευρά.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιστορία

Μακάριος, ψευδαισθήσεις, 13 Σημεία, κωλοτούμπα και το σύνδρομο της ύβρεως

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει η Φανούλα Αργυρού*

ΜΕΡΟΣ Β’

Αμέσως μετά την μεταστροφή του από την Ένωση στην Ανεξαρτησία, ο Μακάριος  άρχισε εμπαιγμούς και  αλλοπρόσαλλες δηλώσεις. Να κατηγορεί τους Βρετανούς και να επικαλείται ο ίδιος  δημαγωγικά την ΄Ενωση. Μια καταστροφική ‘πολιτική’ που επικράτησε μέχρι τον θάνατό του. Δηλαδή δέχομαι σήμερα αυτά με την προϋπόθεση ότι θα τα … τροποποιήσω αργότερα!  Αγνοώντας τη σοβαρότητα πράξεων και δηλώσεων…

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΗΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ 

Η Εκκλησία Φανερωμένης Λευκωσία

Προτού  προχωρήσω και για όσα έγραψα στο Μέρος Α’,  προσθέτω τον ΟΡΚΟΝ ΤΗΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ, για όσους δεν γνωρίζουν. Τον οποίο  πήρε ο Αρχ. Μακάριος για αγώνα μέχρι ΘΑΝΑΤΟΥ στις 22 Αυγούστου 1954 ενώπιον ΧΙΛΙΑΔΩΝ λαού στην Εκκλησία της Φανερωμένης.  Γι΄αυτό τον αποκαλούν επίορκο για την μεταστροφή του.

«Κύπριοι αδελφοί.

Στώμεν καλώς. Ουδείς ας ορρωδήση. Ουδείς ας προδώση τας αρχάς και τας πεποιθήσεις του. Είμεθα Έλληνες και μετά των Ελλήνων επιθυμούμεν να ζήσωμεν.

Υπό τους ιερούς αυτούς θόλους ας δώσωμεν σήμερον τον άγιον όρκον: Θα παραμείνωμεν πιστοί έως θανάτου εις το εθνικόν μας αίτημα. Άνευ υποχωρήσεων. Άνευ παραχωρήσεων. Άνευ συναλλαγών. Θα περιφρονήσωμεν την βίαν και την τυραννίαν. Με θάρρος θα υψώσωμεν το ηθικόν παράστημά μας υπεράνω των μικρών και εφημέρων κωλυμάτων, εν και μόνον επιδιώκοντες, εις εν και μόνον αποβλέποντες τέρμα, την Ένωσιν και μόνον την Ένωσιν.»

Στις 3 Οκτωβρίου 1958 απευθύνθηκε στους ΄Ελληνες της Κύπρου, κατηγορώντας τη Βρετανική Κυβέρνηση για αδιαλλαξία και ότι η νέα της πολιτική, προκαλεί τριβές στο νησί και κάλεσε τον λαό να απορρίπτει ότι προτεινόταν 

Στις 13 Οκτωβρίου 1958 απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, ο Μακάριος είπε ότι το «Σχέδιο Macmillan» ήταν απαράδεκτο, γιατί εισήγαγε την τουρκική μειονότητα ως κύριο μέρος. Επιβεβαίωσε την ετοιμότητά του να δεχθεί ένα προσωρινό καθεστώς αυτό-κυβέρνησης, νοουμένου ότι θα οδηγούσε στην ανεξαρτησία και ότι ήταν έτοιμος να λάβει μέρος σε μια διάσκεψη ,όπως είχε προτείνει ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Spaak, νοουμένου ότι η ατζέντα θα περιλάμβανε ένα μελλοντικό σχέδιο για την Κύπρο μαζί με το βρετανικό σχέδιο. (Εδώ λογικώς ένας διερωτάται αφού το «βρετανικό σχέδιο ήταν απαράδεκτο» γιατί να περιλαμβανόταν στην ατζέντα; Εδώ η αναφορά στο βρετανικό έγγραφο: « In reply to questions, Archbishop Makarios said that the “Macmillan Plan” was unacceptable because it introduced the Turkish minority as a principal factor. He confirmed his readiness to accept an interim regime of self-government provided this would lead to independence and his readiness to take part in a conference as proposed by M. Spaak, provided the agenda included a future settlement for Cyprus as well as the British Plan”).  

Καθώς ο ΓΓ του ΝΑΤΟ συνέχιζε τις προσπάθειες του για μια σύσκεψη στρογγυλής τραπέζης, ο Μακάριος παρέμεινε σιωπηλός. Όμως στις 21 Οκτωβρίου δήλωσε στον ανταποκριτή του «News Chronicle» στην Αθήνα, ότι αν δινόταν ανεξαρτησία θα μπορούσε να υπάρξει συμφωνία και ότι από τον Αύγουστο είχε προσφέρει τη συνεργασία του στον Κυβερνήτη.

Η προσπάθεια του ΓΓ του ΝΑΤΟ ναυάγησε. 

Κ. Καραμανλής και Αρχ. Μακάριος

Στις 15 Νοεμβρίου 1958 η εφημερίδα «New Chronicle» έγραψε ότι ο Μακάριος επέμενε η αυτοδιάθεση ήταν η μόνη λύση για το Κυπριακό πρόβλημα και η διχοτόμηση πρακτικώς ήταν αδύνατη. « Η Ένωση ήταν ένα βήμα για αργότερα και δεν θα γινόταν δίχως την έγκριση του ΟΗΕ».  Και για τις βρετανικές βάσεις είπε ότι  «δεν ήταν εις θέση να εγγυηθεί ότι οι βάσεις θα παρέμεναν στα βρετανικά χέρια. Οι Άραβες και η Σοβιετική Ένωση δεν τις θέλουν (στην Κύπρο). Θα χρειαστούμε τη βοήθεια τους στα Ηνωμένα Έθνη, γι΄αυτό καλύτερα να μη μιλάμε για αυτές τώρα»!

Παράλληλα στις 13 Δεκεμβρίου 1958 ο κυβερνήτης Foot  έγραψε τα εξής προς τον υπουργό Αποικιών:

«… Πολλοί Ελληνοκύπριοι μιλούν ωσάν και μπορεί  κάποιος να υποθέσει ότι το βρετανικό σχέδιο θα παραμεριστεί και θα κληθεί διάσκεψη με ελληνικούς όρους. Ακόμα δε φαίνεται να αντιλαμβάνονται πόσο σύντομα οι τουρκικές πρόνοιες θα μπουν σε εφαρμογή». Και μπήκαν στις 19.2.1959…

Ο Μακάριος πλήρως ενήμερος για Ζυρίχη 

Ο κ. Π. Μολυβιάτης, από την ιστοσελίδα Αρχείου του.  

Ένας  από τους πολλούς μύθους είναι και πως ο Κ. Καραμανλής τα έκανε όλα στη Ζυρίχη κρυφά του ΜακαρίουΟ Μακάριος ήταν ενήμερος όλων των διαπραγματεύσεων.  Το φανέρωσαν τα αποδεσμευμένα βρετανικά αρχεία για το 1959. Και η διαβεβαίωση ήλθε  αργότερα από τον διπλωμάτης κ. Πέτρο Μολυβιάτη, ο οποίος βρίσκεται εν ζωή. 

Μιλώντας σε επετειακή τηλεοπτική εκπομπή στην Αθήνα, για τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή,  αποκάλυψε, ως εκπρόσωπος του Ιδρύματος Καραμανλή, ότι ο ίδιος ήταν το άτομο εκείνο, νεαρός τότε στο υπουργείο Εξωτερικών, που μετέφερε τη πληροφόρηση από τον Κ. Καραμανλή προς τον Αρχ. Μακάριο, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία.   Ο Μακάριος ενημερωνόταν για όλα και ήταν ικανοποιημένος. 

Η συγγραφέας ευχαριστεί τον διακεκριμένο συμπατριώτη μας, αρχιτέκτονα, κ. Χάρη Φεραίο από την Λευκωσία,  ο οποίος στις 14 Μαΐου 2014,  της επιβεβαίωσε την  τόσο σημαντική αυτή πληροφορία, επικοινωνώντας με το Ίδρυμα Κ. Καραμανλή και αποσπώντας -μέσω της γραμματέως κυρίας Στέλλας Μεσσίνη –  τη δήλωση από τον κ. Πέτρο Μολυβιάτη, πως «επιβεβαιώνει ότι πράγματι ήταν αυτός που, από το υπουργείο των Εξωτερικών, μετέφερε στον Μακάριο τα συμφωνούμενα στη Ζυρίχη». 

Οι Τούρκοι τον Ιανουάριο του 1958 απαίτησαν από τους Βρετανούς  ότι  σε οποιοδήποτε σχέδιο  αυτό-κυβέρνησης στην Κύπρο πριν τη διχοτόμηση, αυτή θα έπρεπε να είχε μορφή ομόσπονδης αυτό-κυβέρνησης. Όπως και έγινε με τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου…Και ήταν τότε που το Φόρειν Όφις ξεκίνησε μελέτη για ομοσπονδιακή λύση…

Δρ. Νιχάτ Ερίμ 

Ο Δρ. Nihat Erim χαρακτήρισε τις προτάσεις Radcliffe (1956) «αριστούργημα», οι δε Βρετανοί τον ίδιο ως τον «αρχιτέκτονα των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου»…Ήταν και επικεφαλής της τουρκικής αντιπροσωπείας που συμμετείχε στην ετοιμασία του Συντάγματος της ΚΔ!…

13 σημεία 

Οι Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου ήταν ένα μασκάρεμα του σχεδίου Sir Hugh Foot  τον Ιανουάριο  1958, που τροποποιήθηκε τον Ιούλιο του 1958 ως ‘Σχέδιο Macmillan’ και στη συνέχεια με νέα τροποποίηση μασκαρεύτηκε σε τέτοιο βαθμό, που έγινε δεκτό ως λύση  ανεξαρτησίας με τα διαιρετικά στοιχεία. Το δέχθηκαν και το υπέγραψαν οι κυβερνήσεις Ελλάδας, Τουρκίας, Ηνωμένου Βασιλείου και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος με τον Δρ. Fazil Kuchuk εκ μέρους των Κυπρίων, στις 19.12.1959 στο Lancaster House στο Λονδίνο.  

Τα κίνητρα του Δρ. Nihat Erim για τον διαχωρισμό των δήμων ήταν διχοτομικά, με γεωγραφικό διαχωρισμό με στόχο τα ευρύτερα σχέδιά του. Τα δυσλειτουργικά σημεία του Συντάγματος ξεκίνησαν ευθύς μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτά τα δέχθηκε ο Μακάριος σαν και έπαιζε «καζαντί»  με τη ψευδαίσθηση ότι ως ο από «μηχανής Θεός» θα τα άλλαζε…

Σχετικό  το άρθρο «Οι Εθνάρχες των Συμφορών» του κ. Κωστα Χατζηκωστή «Σημερινή» 25.10.2020. … «Έφεραν την Κυπριακή «Ανεξαρτησία» της Ζυρίχης και του Λονδίνου. Ο ένας Εθνάρχης (ο Καραμανλής) δήλωσε ότι η «λύση» του Κυπριακού ήταν η ευτυχέστερη μέρα της ζωής του». Και ο άλλος Εθνάρχης ( ο Μακάριος) ανέκραξε ως νέος Μαραθωνομάχος και Μαραθωνοδρόμος: «Νενικήκαμεν». Θα φτιάξουμε, αναφώνησε «το Κράτος του Θεού…»

Το 1961 οι Τουρκοκύπριοι βουλευτές, με το βέτο (που τους εξασφάλισε ο Ερίμ)  παρέλυσαν τη Δημοκρατία … Έτσι ο Μακάριος κατέθεσε πρόταση τροποποίησης του Συντάγματος με δεκατρία σημεία, τα οποία, όμως συνέταξε σε συνεργασία με τον ΄Υπατο Αρμοστή της Βρετανίας στην Κύπρο Sir Arthur Clark, ο οποίος καθοδηγούμενος από το Λονδίνο όπως  «οι προτάσεις είναι λογικές και δίκαιες για τα τουρκικά συμφέροντα». Τα απέρριψαν Τουρκοκύπριοι και Τουρκία.  

Το πρώτο πραξικόπημα 21 Δεκεμβρίου 1963 – 64

Το  πρώτο πραξικόπημα με καθαρό στόχο την διάλυση της ΚΔ και  αντικατάστασή της με δύο ομόσπονδα κράτη, δεν εκτελέστηκε από την ελληνική χούντα στις 15 Ιουλίου 1974 (το οποίο στόχευε στην αντικατάσταση Μακαρίου) αλλά από την Τουρκία και τους Τουρκοκύπριους στις 21 Δεκεμβρίου 1963 και συνεχίστηκε εντός του 1964 για το οποίο οι Τ/κ ήταν εξοπλισμένοι και μελετημένοι βάση σχεδίου. Που γνώριζε η κυβέρνηση του Αρχ. Μακαρίου…

 «Νιού Γιόρκ Τάιμς» 31 Δεκεμβρίου 1963 – « Ο Αντιπρόεδρος Φαζίλ Κουτσιούκ είπε σήμερα ότι το Σύνταγμα της Κύπρου δεν ισχύει δεν υπήρχε πιθανότητα η τουρκική και η ελληνική κοινότητα να ζήσουν μαζί στο νησί…Το Κυπριακό Σύνταγμα είναι νεκρό» και στη 

«Νιού Γόρκ Χέραλτ Τρίπιουν», 31.12.1963: «Το Κυπριακό Σύνταγμα είναι νεκρό… Ονομάστε το διχοτόμηση αν θέλετε». 

Κωλοτούμπα Μακαρίου – ψευδαίσθηση – ρωσική παρότρυνση

Στις 31 Δεκεμβρίου 1963 ο πρέσβης της Σοβιετικής Ένωσης στην Κύπρο εξέφρασε στον Μακάριο την  υποστήριξη της χώρας του στην πρόθεση της κυπριακής κυβέρνησης να πετάξει τα δεσμά της Ζυρίχης.

 Αμέσως μετά την συνάντηση ο Μακάριος προέβη σε δήλωση για κατάργηση της Συνθήκης Εγγυήσεωςκαι σε συνέντευξή του στην σοβιετική εφημερίδα «ΠΡΑΒΔΑ» 1.1.1964 εξέφρασε: «την ευγνωμοσύνη των Κυπρίων στο σοβιετικό Τύπο για την αντικειμενική αντιμετώπιση των γεγονότων στην Κύπρο…θα εξοντώσουμε τις αιτίες που μας έδωσαν χάος και αναρχία και θα σταθεροποιήσουμε μια πολιτική ζωή στην Κύπρο. Η κυβέρνηση που ηγούμαι έχει πάρει απόφαση να εξασφαλίσει μέσω του ΟΗΕ τη διάλυση των Συμφωνιών που αφορούν «Εγγυήσεις» και Συμμαχίες με χώρες ου υπέγραψαν τις Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου(Άκρατη ψευδαίσθηση και ανευθυνότητα  εκτός του ότι και  ο ίδιος είχε δεχθεί το πακέτο των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου). 

Την ίδια μέρα 1 Ιανουαρίου 1964,  ο Μακάριος μονομερώς κατάργησε τις Συνθήκες Συμμαχίας και Εγγυήσεως, όμως, πείσθηκε από τον Βρετανό υπ. Κοινοπολιτείας Duncan Sandys , που είχε φθάσει εσπευσμένα  στη Κύπρο,  μερικώς να αποσύρει την απόφασή του χαρακτηρίζοντάς την  τάχα  ως ‘δήλωση προθέσεως’! και ΚΑΛΕΣΕ  τη Βρετανία (εγγυήτρια!) να βοηθήσει να αντιμετωπίσει την κατάσταση.  Οι Βρετανοί ανταποκρίθηκαν με επικεφαλής τον Βρετανό Στρατηγό Peter Young ο οποίος και επέβαλε την δεύτερη διχοτομική γραμμή στη Λευκωσία  – ούτω καλούμενη έκτοτε «πράσινη γραμμή» – από το πράσινο μολύβι που την τράβηξε στο χαρτί. Συνέχεια  της  προηγούμενης διχοτομικής γραμμής στην κεντρική Λευκωσία (οδοί Ερμού/Πάφου) που επέβαλαν οι ίδιοι ως αποικιοκράτες το 1956,  την πρώτη διχοτομική τέτοια ονόματι γραμμή Mason – Dixon. 

Ο δε Βρετανός Πρωθυπουργός Sir Alec Douglas-Hume έστειλε την εξής οδηγία στον Υπ. Κοινοπολιτείας Duncan Sandys: 

«…Δεν έχουμε πρόθεση να χρησιμοποιήσουμε τις δυνάμεις μας έστω και αν οι Τούρκοι εισβάλουν και δεν νομίζω με το να μπλοφάρουμε θα μας βοηθήσει…» (Το επανέλαβαν το 1972 και εκτέλεσαν το 1974 ήταν πολιτική Λονδίνου όχι της Ουάσιγκτον).

Δεν άργησαν  (οι Βρετανοί)  να  δείξουν τις επιδιώξεις τους για να αρχίσουν  κυπριακή  κυβέρνηση (ο ίδιος ο Μακάριος) και  λαός να τους επικρίνουν για τους επί εδάφους καθαρούς φιλο-τουρκισμούς των…

Ενώ παράλληλα στο Λονδίνο, στις 3.1.1964 ξεκίνησαν μελέτη ανασύστασης της ΚΔ σε δύο γεωγραφικά ξεχωριστά “constituent states”.

Στις 16.1.1964 Στη σύσκεψη που κάλεσε στο Λονδίνο τα ενδιαφερόμενα μέρη ο R.  Denktash συνοδευόμενος από τους Τουρκοκύπριους Osman Orek και Halit Ali Riza εν τη παρουσία ελληνοκυπρίων πολιτικών, Γλ. Κληρίδη, Τάσσου Παπαδόπουλοu,  Σπύρου Κυπριανού, Στέλλας Σουλιώτη, Σερ Παναγιώτη Κακογιάννη πατέρα της Στέλλας Σουλιώτη,  της τουρκικής και ελληνικής αντιπροσωπείας και Βρετανών αξιωματούχων,  αξίωσε εθελοντική ανταλλαγή πληθυσμών και γεωγραφική ομοσπονδία. 

 Στις 14.2.1964 το τμήμα Σχεδιασμού του Φόρειν ΄Οφις ξεκίνησε σχέδιο αλλαγής της συνταγματικής τάξης στο νησί με εδαφικό διαχωρισμό, διχοτόμηση μέσω διπλής Ένωσης, μέσω ομοσπονδίας –συνομοσπονδίας…

 

Ο χάρτης δημοσιεύθηκε στο βιβλίο του Ελληνοκύπριου κομμουνιστή Εύδωρα Ιωαννίδη με το ψευδώνυμο Δώρος  Άλαστος «Cyprus-What now?» που εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1964. Ο συγγραφέας έγραψε πως η διχοτόμηση και η ομοσπονδία με δύο χωριστά κράτη με το 38% του κυπριακού εδάφους να δοθεί στους Τούρκους, συζητείτο έντονα για οκτώ χρόνια στο Λονδίνο (Φόρειν ΄Οφις)  1956-1964. 

Στις  28 Φεβρουαρίου 1964 ο Τούρκος υπ. Εξωτερικών κ. Feridun Cemal Erkin  είπε στο  Φόρειν Οφις ότι η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι  μία πολιτική είχαν, μία απαίτηση, γεωγραφικό διαχωρισμό…

Ψευδαίσθηση Μακαρίου – Δεν θα γίνει τουρκική ανταρσία! 

Το πρωί της επετειακής 21ης Δεκεμβρίου 2016, από την εκπομπή  στο «Ράδιο Πρώτο» «Επί των ήχων των ήλων»,  ο δημοσιογράφος Λάζαρος Μαύρος αναμετάδωσε αποσπάσματα συνεντεύξεών του, που είχε πάρει το 1993 από τους Τάσσο Παπαδόπουλο, Βάσο Λυσσαρίδη, Λέλλο Δημητριάδη και Νίκο Σαμψών.

Είπε ο Νίκος Σαμψών: «Επειδή έζησα όλη τη διαδικασία της αλλαγής των 13 Σημείων του Συντάγματος, είμαι ένας από εκείνους που ο Μακάριος είχε καλέσει σε σύσκεψη και μας ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ζητήσει αλλαγή του Συντάγματος. Ο μόνος που έφερε ένταση ήμουν εγώ. Ρώτησα, αν είμαστε προετοιμασμένοι στρατιωτικά να αντιμετωπίσουμε τουρκική ανταρσία και ερώτησα τον Μακάριο, εάν φέραμε όπλα για αντιμετώπιση ανταρσίας.

Ο Μακάριος μου απάντησε ότι δεν θα γίνει τουρκική ανταρσία, διότι πίσω μας είναι η Μεγάλη Βρετανία. Τότε απάντησα εγώ ότι, εάν είναι οι Εγγλέζοι που βρίσκονται πίσω από την πρόθεσή του να αλλάξει το Σύνταγμα, τότε οδεύουμε με μαθηματική ακρίβεια εις την διχοτόμηση της Κύπρου…»

(Πηγές, Βρετανικό Εθνικό Αρχείο και βιβλίο Φ.Α. «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019»). 

Τέλος Μέρους Β’ συνεχίζεται. 

 ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 29/9/2024

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή