Γράφει ο Λάζαρος Μαύρος

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ της ηρωικής γενιάς του 1821, που πέτυχε το πρώτο ελεύθερο μικρό ελλα-δικό μας κράτος, άφησε για τις επόμενες γενιές πολλά χρέη ανεξόφλητα. Πολλές ελληνικές μας πατρίδες που δεν μπόρεσε να ξεσκλαβώσει, πολλούς ελληνικούς πληθυσμούς υπόδουλους. Η ηρωική γενιά των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-1913 κατόρθωσε με τη θριαμβευτική απελευθερωτική της εξόρμηση να ξοφλήσει μεγάλο μέρος εκείνων των χρεών. Προσθέτοντας στο ελεύθερό μας κράτος τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Θράκη, τα νησιά του Αιγαίου, την Κρήτη. Η ηρωική γενιά του 1940 πρόσθεσε και τα Δωδεκάνησά μας. Το χρέος στην Κύπρο μας ανέλαβε η ηρωική γενιά της ΕΟΚΑ, με την επανάστασή μας του 1955.

ΤΗΝ ΚΑΘΕ ηρωική μας γενιά, όμως, καραδοκούσε να την ακρωτηριάσει για να την συντρίψει η προγονική μας πανούκλα των εμφυλίων παθών. Των εθνικών διχασμών: «Η διχόνοια που βαστάει / ένα σκήπτρο η δολερή / καθενός χαμογελάει / πάρ’ το, λέγοντας, και συ», καθώς στιχούργησε το «εάν μισούνται ανάμεσό τους / δεν τους πρέπει ελευθεριά», σε δέκα από τις 158 στροφές του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός το 1823, παρακολουθώντας με θλίψη κι αγωνία, από την αγγλοκρατούμενη τότε Ζάκυνθο, τις πρώτες εμφύλιες συγκρούσεις στον επαναστατημένο Μωριά.

– Εκείν’ η Διχόνοια ήταν η πρωταίτια, τον επόμενο αιώνα, της Μικρασιατικής Καταστροφής μας του 1922.

– Εκείν’ η Διχόνοια στα Δεκεμβριανά του 1944 αμέσως μετά την φρικτή γερμανική κατοχή και ο φρικτότερος εμφύλιος πόλεμος 1946-1949 που κατήντησε το ελλα-δικό μας κράτος «ν’ αναπνέει με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, το δε αμερικανικόν και να κινδυνεύει με ασφυξίαν» κατά την κυπριακή μας επανάσταση του 1955-1959…

ΣΗΜΕΡΑ Κυριακή, 30ή Μαρτίου 2025, προγραμματίστηκε μια ξεχωριστή τελετή επαν-αποκαλυπτηρίων του εμβληματικού Μνημείου της Κυπριακής Ελευθερίας, που βρίσκεται επί μισό ήδη αιώνα επί του προμαχώνα Ποδοκάτορο (ενός από τους 11 περιμετρικά προμαχώνες) στα ενετικά τείχη της παλιάς Λευκωσίας. Εκεί όπου σμίγει η οδός Νικηφόρου Φωκά με την οδό Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και καθέτως συναντώνται με την οδό Αδαμαντίου Κοραή της Αρχιεπισκοπής.

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ αυτό της ΕΟΚΑ είχε φιλοτεχνήσει το 1973 ο γλύπτης Ιωάννης Γ. Νοταράς. Ο ίδιος είχε φιλοτεχνήσει είκοσι χρόνια νωρίτερα και το άγαλμα του Διονυσίου Σολωμού στην πλατεία Ηπείρου της Λευκωσίας, τα αποκαλυπτήρια του οποίου είχαν τελεσθεί το 1953, επί βρετανικής (από το 1878) σκλαβιάς, όταν προετοιμαζόταν ήδη το φρόνημα του λαού για τον επικείμενο, ένοπλο, πλέον, απελευθερωτικό μας αγώνα.

– Στην κορυφή του μνημείου της ΕΟΚΑ δεσπόζει το άγαλμα της λυγερόκορμης Ελευθερίας. Με το δεξί της χέρι υψωμένο να δείχνει τον ουρανό. Και το βλέμμα της στοργικά στραμμένο στο πιο κάτω επίπεδο του μνημείου. Όπου, δύο αγάλματα, μορφές ανταρτών. Ο ένας αριστερά με αυτόματο όπλο Στεν κρεμασμένο στην πλάτη κι ο άλλος δεξιά μ’ ένα τυφέκιο Μάουζερ στον ώμο, σηκώνουν με τις αλυσίδες (η μια λείπει σήμερα) τα κάγκελα της φυλακής στο πιο κάτω επίπεδο του μνημείου.

– Άλλα οκτώ αγάλματα λαϊκών μορφών, που φαίνονται να βγήκαν από την φυλακή, ανεβαίνουν τέσσερεις τα σκαλοπάτια δεξιά και τέσσερεις αριστερά του μνημείου: Ένας βρακοφόρος, δυο ιερωμένοι, δυο κοπέλες εκ των οποίων η μια σταυροκοπιέται, ένας νεαρός, ένας ηλικιωμένος κι ένας με κοστούμι δασκάλου ίσως.

– Άλλα έξι αγάλματα, μορφές γυναικών και ανδρών, ετοιμάζονται να βγουν από την φυλακή.

– Ένα μνημείο – σύνθεση, δεκαεπτά απαθανατισμένων «επί το έργον και εν κινήσει» αγαλμάτων. Μορφές αυθεντικά αντιπροσωπευτικές ανθρώπων του λαού. Εύγλωττη αποτύπωση του παλλαϊκού απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ.

ΣΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗ μας ιστορία, τα αποκαλυπτήρια αυτού του μνημείου δεν τελέσθηκαν ποτέ κι από κανέναν όταν είχε ολοκληρωθεί.

– Παρεμβλήθηκε γι’ αυτό η προγονική πανούκλα της Διχόνοιας της δολερής: Ο εμφύλιος σπαραγμός του 1973-1974.

– Που οδήγησε στον όλεθρο του προδοτικού πραξικοπήματος της Χούντας και της εισβολής του τουρκικού Αττίλα στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες Ιουλίου – Αυγούστου 1974.

Αυτές τις προηγούμενες μέρες, συνεργείο συντήρησης ήταν στο Μνημείο. Για να εξωραΐσει τα χάλκινά του αγάλματα. Προσεχτικά επί τόπου διαπιστώθηκε ότι δεν αποπειράθηκαν να κλείσουν τις τρύπες στο Μνημείο που άφησαν οι αδελφοκτόνες σφαίρες της αποφράδας 15ης Ιουλίου 1974:

– Στην καρδιά του αγάλματος της λυγερόκορμης Ελευθερίας, στο αριστερό της στήθος, βρίσκεται και σήμερα, ευδιάκριτη από κοντά, η οπή από βολίδα 12,7 χιλιοστών ίσως, που την διέτρησε διαμπερώς και βγήκε από την πλάτη, 15η Ιουλίου 1974, στην εμφύλια αδελφοκτόνα μάχη της Αρχιεπισκοπής του εθνοκτόνου πραξικοπήματος.

Εκείνη την αποφράδα Δευτέρα το Μνημείο ήταν καλυμμένο με λευκό χοντρό ύφασμα. Αναμένοντας ματαίως την… τελετή των αποκαλυπτηρίων του. Φαίνεται καλυμμένο και στις κινηματογραφήσεις – τεκμήριο που διέσωσαν ξένοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι διέμεναν στο Λήδρα Πάλας. Και οι οποίοι, τις επόμενες μέρες απαθανάτισαν και στιγμιότυπα από τη μάχη απέναντι στους Τούρκους, των δικών μας πολεμιστών, υπερασπιστών εκείνου του ξενοδοχείου.

Η ΕΜΦΥΛΙΑ πανούκλα του πραξικοπήματος άφησε πολλά αποτυπώματά της στο Μνημείο, από τη μάχη της Αρχιεπισκοπής 15.7.1974. Δεν είναι μόνο το βόλι στην καρδιά της Ελευθερίας.

– Άλλη μια τρύπα από σφαίρα στο κούτελο του βρακοφόρου. Πρώτου στα σκαλοπάτια δεξιά, με άλλη μια σφαίρα στο πόδι.

– Μία τρύπα στον λαιμό και μία στην κοιλιά του αντάρτη τυφεκιοφόρου δεξιά.

– Μία σφαίρα στο δεξί στήθος και τρεις χαμηλά στο ράσο του ιερέα στ’ αριστερά σκαλοπάτια.

– Μία στο φόρεμα της κοπέλας που σταυροκοπιέται.

– Και μία στο φόρεμα της πρώτης γυναίκας στην έξοδο του κελιού.

ΕΚΕΙΝΕΣ οι τρύπες από τις αδελφοκτόνες σφαίρες του 1974 στα αγάλματα του Μνημείου, διαπερνώντας το κάλλος που φιλοτέχνησε το 1973 ο Ιωάννης Νοταράς, μνημείωσαν έκτοτε την α-λήθεια. Την άρνηση λήθης του ολέθρου που προκάλεσε στην πατρίδα, ο κακουργηματικά αισχρότερος λίβελος που διαπράχθηκε ποτέ σε βάρος του ένδοξου ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και για την Ένωση της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Εκείνες οι καταραμένες σφαίρες της μοιραίας 15ης Ιουλίου, που έστειλαν στον τάφο αλληλο-σκοτωμένα τ’ αδέλφια κι έδωσαν μήνυμα στην Τουρκιά να εισβάλει με τον Αττίλα στην διατεταγμένα αφύλακτη και πραξικοπηματικά καθημαγμένη Κύπρο.

ΣΥΝΟΨΗ: Η απαίσια α-λήθεια ότι, τα παιδιά της πιο δοξασμένης γενιάς της Κύπρου, της γενιάς της ΕΟΚΑ, των αγωνιστών και ηρώων του 1955-1959 οι γιούδες, 18χρονοι έως 20χρονοι το 1974, καταδικάστηκαν να είναι η πιο καταραμένη γενιά αυτής της πατρίδας, ηρωικοί Νεκροί στις προδομένες από την ανθελληνική Χούντα κυπριακές Θερμοπύλες.

Παραμένουν, λοιπόν, έκτοτε μεγάλα εθνικά χρέη ανεξόφλητα…

Σάββας Καλεντερίδης: Γιατί είναι σημαντική η εξέλιξη με την άδεια στη Chevron για έρευνες νοτίως της Κρήτης. Σοβαρή εξέλιξη για τα εθνικά μας συμφέροντα. Είναι θεμέλιος λίθος για να ξηλωθεί το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Γεω-οικονομικές επιπτώσεις προκύπτουν από την ανακοινωθείσα συμφωνία με την Chevron για γεωτρήσεις σε 2 οικόπεδα ανατολικά της Κρήτης.

Ήδη σε προηγούμενο άρθρο το Newsbomb, εξήγησε για ποιους λόγους οι έρευνες της Chevron έχουν σημασία για την ΑΟΖ και τους συσχετισμούς με το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Ωστόσο οι εξελίξεις και σε γεωπολιτικό επίπεδο τρέχουν με γοργούς ρυθμούς μετά τις ανακοινώσεις για την ενεργή εμπλοκή της Chevron στην περιοχή.

Κατά τα φαινόμενα, η Τρίπολη ακολουθεί τη μέση γραμμή μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης, αντί να τηρήσει το παράνομο μνημόνιο που υπεγράφη με την Τουρκία τον Νοέμβριο του 2019. Σύμφωνα με πληροφορίες, φαίνεται ότι η βορειοαφρικανική χώρα τείνει να σέβεται πλέον τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Πλέον, η Αθήνα περιμένει την επίσημη επιβεβαίωση προτού προβεί σε κάποια δημόσια τοποθέτηση. Εάν αυτό επιβεβαιωθεί, ακυρώνει ουσιαστικά το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, δίνοντας στην Ελλάδα ένα πλεονέκτημα και προκαλώντας έντονο ενδιαφέρον για την τουρκική αντίδραση.

Στον ακόλουθο χάρτη αποτυπώνεται το τουρκολιβυκό μνημόνιο:

Υπάρχει πάντως και μια άλλη παράμετρος. Η Chevron έχει ανοιχτά… πάρε-δώσε στη Λιβύη και σε άλλα επίπεδα με αφορμή έναν προτεινόμενο αγωγό φυσικού αερίου που θα μεταφέρει νιγηριανό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω της Λιβύης.

Την πλήρη νομική, αλλά ουσιαστική, διάσταση του ζητήματος αναλύει στο Newsbomb ο διεθνολόγος Δρ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, ο οποίος υπογραμμίζει μεταξύ άλλων ότι ο πρόσφατος προσδιορισμός θαλασσοτεμαχίων από την Λιβύη που δεν ξεπερνά Βορείως την μέση γραμμή προς την Ελλάδα και η αναγγελία της Αμερικανής Chevron ότι θα ερευνήσει τα δύο μεγάλα ελληνικά θαλασσοτεμάχια νοτίως του Κεντρικού και Ανατολικού ημίσεως της Κρήτης, επιβεβαιώνουν ότι τόσο η ίδια η Λιβύη, αλλά και διεθνείς παράγοντες αναγνωρίζουν την νομιμότητα των ελληνικών θαλάσσιων δικαιωμάτων στην περιοχή, μέχρι την μέση γραμμή προς Νότον (με την Λιβύη).

Η νομική διάσταση των θαλασσίων ερευνών στο Νότιο Κρητικό και η τουρκολιβυκή παρωδία οριοθέτησης

«Οι πρόσφατες εξελίξεις στο Δυτικά και Νοτίως της Κρήτης, παρέχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η Τουρκολιβυκή σύμπραξη και το μνημόνιο οριοθέτησης Τουρκίας-Λιβύης του Νοεμβρίου 2019, δεν έχουν παραγάγει νομικά αποτελέσματα και ισχυροί παράγοντες της Διεθνούς Κοινότητας, συνεχίζουν να αποδέχονται τις ρυθμίσεις του Δικαίου της Θάλασσας, όπως αυτές περιέχονται στην ομώνυμη Σύμβαση του 1982 του ΟΗΕ, που ο ίδιος ο Διεθνής Οργανισμός, αλλά και η Γενική Συνέλευσή του, όπως και το Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης (Χάγης), δηλώνουν ότι αντανακλούν και το Διεθνές Εθιμικό Δίκαιο. Άρα, δεσμεύουν αφενός όλα τα επικυρώσαντα Κράτη (περί τα 170) και επιπλέον και όλα τα υπόλοιπα Κράτη της Διεθνούς Κοινότητας, ως Εθιμικό Δίκαιο γενικής ισχύος», σχολιάζει στο Newsbomb, o Δρ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, διεθνολόγος και μόνιμος λέκτορας Διεθνούς Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Συνεπώς, σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό που νομοθέτησε η Ελλάδα με τον Νόμο 4001 (άρθρο 156) του 2011, προβλέπει ότι, ελλείψει άλλου συμφωνημένου θαλάσσιου ορίου, η Ελλάς διεκδικεί (προσωρινά) όλες τις Θαλάσσιες Ζώνες που παρέχει το Διεθνές Δίκαιο στα παράκτια κράτη (Αιγιαλίτιδα, Συνορεύουσα, ΑΟΖ, Υφαλοκρηπίδα) μέχρι την μέση γραμμή με τις Θαλάσσιες Ζώνες των γειτονικών της παράκτιων χωρών.

«Για να ενισχύσει η Ελλάδα αυτήν την νόμιμη διεκδίκησή της, στη συνέχεια (2012-2014) προσδιόρισε 20 θαλασσοτεμάχια στο Ιόνιο, Νοτίως της Πελοποννήσου και Δυτικά και Νοτίως της Κρήτης, και προχώρησε σε διεθνή δημόσια πρόσκληση για την διενέργεια ερευνών σε όλη αυτή την θαλάσσια περιοχή. Επιπλέον, προχώρησε σε εκχώρηση δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης σε ορισμένα από τα ερευνητικά θαλασσοτεμάχια αυτής της περιοχής. Η Ελλάδα δημοσίευσε σχετικούς χάρτες και έκτοτε αναγγέλθηκαν ξένες πετρελαϊκές εταιρείες που διεκδίκησαν την έρευνα σε συγκεκριμένα απ’ αυτά τα θαλασσοτεμάχια, με προοπτική την μελλοντική εκμετάλλευση πιθανών αποθεμάτων υδρογονανθράκων που θα εντοπίζονταν. Οι έρευνες (διασκοπήσεις, κ.λπ.) έδειξαν ενθαρρυντικά αποτελέσματα», σημειώνει ο κ. Καρακωστάνογλου.

Σύμφωνα με τον ειδικό αναλυτή, το γεγονός ότι οι αμερικάνικες Exxon-Mobil και πρόσφατα η Chevron, κατέθεσαν το ενδιαφέρον τους και δεσμευτικές προτάσεις, αποδεικνύει ότι αποδέχονται την προσωρινή μέση γραμμή της Ελλάδος για την ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδα. Επίσης, η Λιβύη, πολύ πρόσφατα, με την χάραξη των δικών της ερευνητικών θαλασσοτεμαχίων στα Β.Δ. του Κόλπου της Σύρτης, επιβεβαίωσε έμμεσα ότι αποδέχεται την ελληνική μέση γραμμή προς Βορράν των ακτών της (προφανώς με συμπερίληψη της Γαύδου) και των δικών της (προσωρινών) Ζωνών ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας.

«Επειδή υπάρχει μερική επικάλυψη με την διεκδικούμενη από το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο περιοχή ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας στα Ανατολικά και Νότια της Κρήτης, μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι οι ισχυροί παράγοντες της Υφηλίου, δηλαδή οι ΗΠΑ, η Ε.Ε., οι κολοσσοί των πετρελαϊκών εταιρειών, ο ΟΗΕ, κ.λπ., δεν επείσθησαν με τις τουρκικές παράνομες μεθοδεύσεις και αποδέχονται την μέση γραμμή μεταξύ Ελλάδος (Πελοποννήσου-Κρήτης) και Λιβύης, ως προσωρινής, έστω, γραμμής για την οριοθέτηση της ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας στην περιοχή. Αντίθετα τα Τουρκολιβυκό μνημόνιο: α) υπογράφηκε από μία αναρμόδια Κυβέρνηση για τέτοιο κυριαρχικό θέμα θαλάσσιων συνόρων, στη Λιβύη, που έχει προσωρινό μεταβατικό χαρακτήρα για διεξαγωγή μόνο των εκλογών στην διχασμένη χώρα, β) το Δίκαιο της Θάλασσας δεν επιτρέπει διαγώνια οριοθέτηση ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας, αλλά μόνο απέναντι (αντίκρυ) ευρισκόμενων ακτών (η παρακείμενων). Όταν μάλιστα αυτό παραβιάζει δικαιώματα ενδιάμεσων παράκτιων Κρατών, είτε ηπειρωτικών είτε νησιωτικών ακτών, τότε αυτή η οριοθέτηση είναι απολύτως άκυρη και άρα ανυπόστατη. Η αποστολή του μνημονίου στον ΟΗΕ και η ανάρτησή του, δεν θεμελιώνει δικαιώματα υπέρ της Τουρκίας ή της Λιβύης, αλλά αποτελεί απλά μια μονομερή διεκδίκηση, την οποία τόσο η Ελλάδα ,η Ε.Ε, και άλλοι φορείς έχουν απορρίψει. Το ίδιο προφανώς γνωμοδότησαν και οι Νομικές Υπηρεσίες της EXXON-MOBIL και της CHEVRON», εξηγεί στο Newsbomb.

Στην περίπτωση του Τουρκολιβυκού μνημονίου «οριοθέτησης» , όπως σημειώνει ο κ. Καρακωστάνογλου, πρόκειται για αγνόηση των πλήρων δικαιωμάτων ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας της Ρόδου, της Καρπάθου, της Κάσου, και της Ανατολικής Κρήτης.

«Ο πρόσφατος προσδιορισμός θαλασσοτεμαχίων από την Λιβύη που δεν ξεπερνά Βορείως την μέση γραμμή προς την Ελλάδα και η αναγγελία της Αμερικανής Chevron ότι θα ερευνήσει τα δύο μεγάλα ελληνικά θαλασσοτεμάχια νοτίως του Κεντρικού και Ανατολικού ημίσεως της Κρήτης, επιβεβαιώνουν ότι τόσο η ίδια η Λιβύη, αλλά και διεθνείς παράγοντες αναγνωρίζουν την νομιμότητα των ελληνικών θαλάσσιων δικαιωμάτων στην περιοχή, μέχρι την μέση γραμμή προς Νότον (με την Λιβύη). Η οριοθέτηση ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας Ελλάδος-Αιγύπτου, μερική από τον 26^ο μέχρι τον 28^ο μεσημβρινό προς Ανατολικά, αντιθέτως προς το Τουρκολιβυκό παράνομο μνημόνιο, γίνεται αποδεκτή και παράγει έννομες συνέπειες, τόσο μεταξύ Ελλάδος-Αιγύπτου, όσο και διεθνώς. Το ίδιο ισχύει και για τις οριοθετήσεις του 2003 και 2010 μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας και Αιγύπτου και Ισραήλ, αντίστοιχα, που γίνονται αποδεκτές διεθνώς και οδήγησαν ήδη σε έρευνες και συντόμως και σε γεωτρήσεις, στα Κυπριακά θαλασσοτεμάχια, από Γαλλικές, Ιταλικές και άλλες εταιρείες. Η όποια τουρκική αντίδραση θα είναι παράνομη και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τέτοια από την Κύπρο, την Ελλάδα, την Ε.Ε. και τα Κράτη στα οποία ανήκαν οι εταιρείες», υπογραμμίζει.α

Η πόντιση του ηλεκτρικού καλωδίου διασύνδεσης Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδος

Όλες οι προαναφερόμενες εξελίξεις δύνανται να λειτουργήσουν ως καταλύτης και για τη συνέχιση του έργου ηλεκτρικής διασύνδεσης μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου με τελικό αποδέκτη το Ισραήλ. Η Τουρκία είχε προηγουμένως επιχειρήσει να παρεμποδίσει το έργο αυτό, χρησιμοποιώντας το παράνομο μνημόνιο με τη Λιβύη προκειμένου να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, αναπτύσσοντας πολεμικά πλοία για να εμποδίσει ερευνητικά σκάφη στην περιοχή, όπως στην Κάσο.

Εν κατακλείδι ο κ. Καρακωστάνογλου παραθέτει στο Newsbomb και μια σειρά από πληροφορίες-αξιολογήσεις για την πόντιση του ηλεκτρικού καλωδίου διασύνδεσης Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδος.

«Κατά το Δίκαιο της Θάλασσας, στην ανοιχτή θάλασσα (διεθνή ύδατα), μεταξύ άλλων, επιτρέπεται για όλα τα Κράτη η ελευθερία επικοινωνίας, δηλαδή η κατασκευή σωληναγωγών και η πόντιση υποβρύχιων καλωδίων, στον βυθό, χωρίς έγκριση από τα γειτονικά Κράτη (α.87 1.γ ΔτΘ). Όπου υπάρχει νόμιμα οριοθετημένη ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδα, επίσης υπάρχει ελευθερία τοποθέτησης σωληναγωγών ή καλωδίων. Τότε όμως, μόνο όμως για τους σωληναγωγούς (που είναι πιο βαριές και σταθερές κατασκευές στον βυθό) (άρθρο 79 ΔτΘ), η χάραξη της πορείας τους πάνω στην Υφαλοκρηπίδα υπόκειται στη συναίνεση του παράκτιου Κράτους, ώστε να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι δικές του αντίστοιχες εγκαταστάσεις, που ενδεχομένως είναι ήδη τοποθετημένες εκεί. Το παράκτιο Κράτος δεν μπορεί να εμποδίζει , πάντως, την τοποθέτηση ή συντήρηση αυτών των καλωδίων ή αγωγών.

Στην περιοχή ανατολικά της Κάσου ή Βόρεια του Κόλπου του Αγ. Νικολάου της Κρήτης, όπου πρόσφατα εκδηλώθηκε παρενόχληση προς τα Ιταλικά ερευνητικά σκάφη που αποτύπωναν τον θαλάσσιο βυθό, από Τουρκικά πολεμικά πλοία, η περιοχή ήταν ανοιχτή θάλασσα, λίγο πέραν των 6 ν.μ. της Ελληνικής Αιγιαλίτιδας Ζώνης, και εντός της εν δυνάμει Αιγιαλίτιδας Ζώνης των 12 ν.μ. της Ελλάδος,αλλά και εντός της ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας που οριοθετήθηκε από την Ελλάδα και την Αίγυπτο (από τον 26^ο έως τον 28^ο μεσημβρινό). Με δεδομένο ότι η Ελλάδα και η Ε.Ε. αλλά και άλλοι διεθνείς φορείς, έχουν καταγγείλει το Τουρκολιβυκό μνημόνιο οριοθέτησης, ως άκυρο και ανυπόστατο, αλλά και επειδή ισχύει στην περιοχή Κάσου-Αγ. Νικολάου η οριοθετηθείσα Ελληνική-Αιγυπτιακή ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδα (εν προκειμένω το ελληνικό τμήμα της) την οποία υπερασπίζονται και οι δύο χώρες και βέβαια η Ε.Ε., της οποίας τα θαλάσσια εξωτερικά σύνορα ταυτίζονται με τα αντίστοιχα ελληνικά, δεν υφίσταται καμία αρμοδιότητα της Τουρκίας για οποιοδήποτε έλεγχο, ή αδειοδότηση ερευνών για πόντιση καλωδίου. Και αυτό ισχύει, επιπλέον, ακόμη και αν δεν υπήρχε η Ελληνο-Αιγυπτιακή ΑΟΖ, και η περιοχή ήταν ανοιχτή θάλασσα, όπου ισχύει, όπως ήδη ανέφερα, και η ελευθερία επικοινωνίας. Άλλωστε, η ίδια η γεωγραφία καταδεικνύει σε ποιον ανήκει λόγω προφανούς γειτνίασης (στην Κάσο και στον Αγ. Νικόλαο) η θαλάσσια περιοχή όπου η επεκτατική Τουρκία επιχείρησε να προσδώσει στον εαυτό της θαλάσσια δικαιώματα, που καταφανώς ανήκουν στην Ελλάδα ή στην Διεθνή Κοινότητα, ως ελευθερία επικοινωνίας της ανοιχτής θάλασσας…!»