Ακολουθήστε μας

ΗΠΑ

Μια ασφαλής ζώνη για την Συρία – Η τελευταία ευκαιρία του Κέρι

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, με την κατάπαυση του πυρός στην Συρία την οποία υποστήριξε σθεναρά να βρίσκεται υπό κατάρρευση, αντιμετωπίζει αυτό που θα μπορούσε να είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία της καριέρας του. Ρωσικές και συριακές δυνάμεις πλήττουν αδυσώπητα το Χαλέπι [1], με μια έντονη εστίαση στις μη στρατιωτικές υποδομές. Και αυτό ίσως να φαίνεται σαν να μην υπάρχει άλλο λογικό βήμα που ο Κέρι θα μπορούσε να κάνει για την Συρία στους τέσσερις μήνες που απομένουν στην κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα, εκτός από το να απειλήσει να διακόψει την εμπλοκή [των ΗΠΑ] με την Μόσχα. 

Αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Ο Κέρι θα μπορούσε να πείσει τον πρόεδρο να κάνει αυτό που οι υποψήφιοι για την προεδρία Χίλαρι Κλίντον και Donald Trump -και κυρίως, οι συνυποψήφιοί τους στην πρόσφατη επίμαχη κατά τα άλλα συζήτηση- έχουν υποστηρίξει: Να δημιουργήσει ένα ασφαλές καταφύγιο στο βόρειο τμήμα της Συρίας. Διακριτά από τις λεγόμενες ασφαλείς περιοχές, όπως η καταστροφική «ασφαλής περιοχή» της Σρεμπρένιτσα στην Βοσνία, ο Κέρι θα μπορούσε να υποστηρίξει μια ουδετεροποιημένη ζώνη, έναν συγκεκριμένο τύπο αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης συσταθείσας δυνάμει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου με την συμφωνία των εμπολέμων. Ο ουδετεροποιημένες ζώνες μπορούν να δημιουργηθούν σε περιοχές όπου οι στρατιωτικές επιχειρήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά δεν μπορούν να αξιοποιηθούν για στρατιωτικούς σκοπούς˙ πράγματι, δεν χρειάζεται καν να τύχουν υπεράσπισης από μια στρατιωτική δύναμη όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Δεδομένου ότι οι κυβερνήσεις της Ρωσίας και της Συρίας δεν έχουν δείξει κανένα σεβασμό για τις ανθρωπιστικές αποστολές του ΟΗΕ [2], και μάλιστα ενέτειναν τις επιθέσεις τους εναντίον αμάχων στο Χαλέπι, οι παρατηρητές θα μπορούσαν να υποθέσουν ότι η Μόσχα ή η Δαμασκός δεν θα συμφωνήσουν ποτέ σε, και δεν θα σεβαστούν, μια ουδέτερη ζώνη. Αλλά, και πάλι, αυτό δεν είναι απαραίτητα αληθές.
Πρώτον, παρά την ξεδιάντροπη αντίδραση της Ρωσίας στην κριτική για την επίθεσή της σε μια ανθρωπιστική νηοπομπή, ο βομβαρδισμός έχει πλήξει τα ρωσικά συμφέροντα. Η Μόσχα εξαρτάται από τον ΟΗΕ [3] ως έναν έλεγχο για την μονομερή άσκηση της αμερικανικής ισχύος. Συνήθως απαιτεί οποιαδήποτε άσκηση αμερικανικής ή ΝΑΤΟϊκής δύναμης να περνά από το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου η Μόσχα μπορεί να ασκήσει βέτο˙ επιπλέον, βλέπει τον ΟΗΕ ως έναν πολυμερή θεσμό μέσω του οποίου μπορεί να αμβλύνει ή να οξύνει την κριτική. Συμφωνώντας σε μια ουδετεροποιημένη ζώνη στην Συρία θα ανακουφίσει κάποια από την πίεση της ομολογημένης επίθεσης στο κομβόι του ΟΗΕ.
Δεύτερον, μια ουδετεροποιημένη ζώνη δεν θα μπορούσε να απειλήσει τα συμφέροντα ούτε του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, ούτε του προέδρου της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ. Καθώς μη μαχητές εκτοπισθέντες θα κατοικούν την ζώνη, θα αφήσουν περιοχές που τόσο η Συρία όσο και η Ρωσία θέλουν άδειες, συμπεριλαμβανομένου ενός πιθανού ασφαλούς διαδρόμου από το Χαλέπι. Πράγματι, η μεγαλύτερη πρόκληση του Κέρι μπορεί να είναι να πείσει την αντίσταση ότι η ουδετεροποιημένη ζώνη δεν είναι απλά ένα αποκούμπι για όσους κυνηγήθηκαν έξω από το Χαλέπι από τους Ρώσους και τον Άσαντ.
Τρίτον, ο κύριος εγγυητής της ζώνης δεν θα είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά η Τουρκία, η οποία έχει υποστηρίξει μια τέτοια ζώνη επί μήνες [4]. Ο Πούτιν και ο Άσαντ γνωρίζουν ότι η Άγκυρα δεν εστιάζει στον Άσαντ, αλλά στο να προλάβει το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) και τους Κούρδους από το να αποκτήσουν περισσότερη δύναμη. Με την Μόσχα και την Άγκυρα [να συνεννοούνται] με καλύτερους όρους τώρα, είναι εύλογο ότι η Ρωσία θα ανεχθεί μια περιοχή υπό τουρκικό έλεγχο.
Όταν ο Kerry παρουσιάσει την ιδέα στον ομόλογό του, τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, θα πρέπει να αναφέρει ότι, αν οι Ρώσοι δεν συμφωνούν στην δημιουργία μιας ουδέτερης ζώνης, τότε η Ουάσιγκτον είναι έτοιμη να δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη ασφαλή περιοχή από την οποία η Τουρκία (στο έδαφος) και οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ (στον αέρα) θα αποτρέψουν ρωσικές ή συριακές επιθέσεις. Η Μόσχα θα πρέπει να εξετάσει αν αυτό το στοίχημα είναι άλλη μια μπλόφα του Ομπάμα -όπως η κόκκινη γραμμή για τα χημικά όπλα- ή μια πραγματική δέσμευση.
Ο Πούτιν ξέρει ότι ο Ομπάμα δεν έχει καμία όρεξη να κάνει χρήση βίας στην Συρία [5] εναντίον οτιδήποτε άλλου εκτός από τους στόχους του ISIS˙ την ίδια στιγμή, η Μόσχα γνωρίζει ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι πρόθυμος να σώσει την κληρονομιά του στην Συρία. Η μεταβίβαση μιας ουδετεροποιημένης περιοχής στον διάδοχό του, με τον ίδιο τρόπο που ο πρόεδρος George H.W. Bush παρέδωσε στον διάδοχό του, Μπιλ Κλίντον, την απόφασή του στο τέλος της θητείας του να στηρίξει την παρέμβαση του ΟΗΕ στην Σομαλίας, θα βελτιώσει τις επιδόσεις του Ομπάμα στην Συρία.
Η ουδετεροποιημένη ζώνη θα συσταθεί στην βόρεια Συρία. Θα απλωθεί βόρεια από το Χαλέπι ως τα τουρκικά σύνορα και από τα ανατολικά προς τα δυτικά δίπλα στο Κομπανί. Η βιωσιμότητα της ζώνης στηρίζεται στην ικανότητα της Τουρκίας να ηγηθεί της προσπάθειας -και να φρουρήσει στρατιωτικά την ζώνη στο έδαφος- καθώς και στο γεγονός ότι το συριακό καθεστώς δεν πετάει προς το παρόν σε αυτόν τον τομέα. Στην πραγματικότητα, μια de facto ασφαλής ζώνη υπάρχει ήδη εκεί. Οι πρόσφατοι τουρκικοί ελιγμοί έχουν ανοίξει χώρο για χιλιάδες Σύριους πρόσφυγες να περάσουν στην Jarabulus. Επί εβδομάδες, η Άγκυρα έχει υποστηρίζει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλοι Δυτικοί σύμμαχοι δουλεύουν μαζί της για να καθιερώσουν μια επίσημη ασφαλή ζώνη.
Κατά ειρωνικό τρόπο, μόνο μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος [6] ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απέκτησε τον πλήρη έλεγχο του στρατού της Τουρκίας, για πρώτη φορά. Η πρωτόγνωρη δύναμη του έχει δώσει θάρρος. Αλλά οι τουρκικοί ελιγμοί στην Συρία έχει περιπλέξει τα θέματα˙ η Τουρκία έχει απωθήσει με επιτυχία τις κουρδικές δυνάμεις YPG ανατολικά πέρα από τον Ευφράτη, κάτι που οι Ηνωμένες Πολιτείες θρηνούν επειδή η Δύση έχει βασιστεί στους Κούρδους ως την πιο αποτελεσματική δύναμη κατά του ISIS στο έδαφος.
Αλλά τώρα που η Τουρκία θεωρεί ότι έχει δημιουργήσει με επιτυχία μια σφήνα στην κουρδική προσπάθεια να καταλάβουν το έδαφος στο βόρειο τμήμα της Συρίας από τα δυτικά μέχρι τα ανατολικά, επικεντρώνεται ξεκάθαρα στο ISIS. Και αυτό φέρνει την Άγκυρα και την Ουάσινγκτον πάλι σε αρμονία. Ο Ερντογάν και ο Ομπάμα συζήτησαν κοινές επιχειρήσεις εναντίον του ISIS, ο Ερντογάν έχει επανειλημμένα προτείνει να δημιουργηθεί μια ασφαλής περιοχή, και έχει συναινέσει στην πρόταση του Ομπάμα να ενταχθεί η Τουρκία στην προσεχή επίθεση στο προπύργιο του ISIS, στην Raqqa.
Με μια ουδέτερη ζώνη στην θέση της και με την Τουρκία να συμμετέχει πλήρως, οι Δυτικοί σύμμαχοι και οι σύμμαχοι του Κόλπου θα είναι σε θέση να στραφούν στο να καταφέρουν στο ISIS την πιο σημαντική ήττα του μέχρι σήμερα. Το να βγάλουν το ISIS από την Raqqa [7] θα προσέδιδε σημαντική ώθηση στην διπλωματική οδό και θα έθετε πολύ μεγαλύτερη πίεση στον Άσαντ για να συμβιβαστεί.
Φυσικά, αν η Ρωσία επρόκειτο να απορρίψει την ουδέτερη ζώνη, τότε η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να κινηθεί προς τα εμπρός με μια πραγματική ασφαλή περιοχή, που θα προστατεύεται από τους Τούρκους στο έδαφος και μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στον αέρα. Θα αστυνομεύεται από αμερικανικές, τουρκικές, και επιλεγμένες ευρωπαϊκές δυνάμεις -μια συλλογική παρουσία που θα έκανε την Ρωσία είναι αρκετά νευρική, καθώς με αυτόν τον τρόπο θα έπαιρνε την πρωτοβουλία από την Μόσχα.
Οι ασφαλείς ζώνες δεν είναι μια ριζοσπαστική ιδέα˙ ασφαλείς περιοχές μικρής κλίμακας έχουν ήδη δημιουργηθεί στην δυτική Συρία, συνήθως μεταξύ της Χεζμπολάχ και των δυνάμεων της αντιπολίτευσης της Συρίας. Καμία από αυτές δεν έχει βομβαρδιστεί είτε από το καθεστώς του Άσαντ είτε από την Ρωσία.
Τα τελευταία χρόνια έχουν σκοτωθεί πάνω από μισό εκατομμύριο Σύριοι και έχει φύγει από την χώρα [8] πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού της Συρίας. Μια ουδέτερη ζώνη θα βοηθήσει να ελαφρυνθεί ο πόνος των εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν απομείνει, κάτι που φαινομενικά είναι ένας αρκετά καλός λόγος για την καθιέρωσή της.
Έτσι, η επιλογή για την κυβέρνηση είναι ξεκάθαρη. Να αφήσει την πρωτοβουλία στην Μόσχα, ελπίζοντας ότι οι Ρώσοι θα έρθουν πάλι με μια εξαιρετικά μεροληπτική κατάπαυση του πυρός αφότου η αντιπολίτευση θα χτυπηθεί στο Χαλέπι. Ή να αναλάβει την πρωτοβουλία και, τελικά, να δώσει την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ σε μια ζώνη στην οποία οι Σύριοι εκτοπισθέντες μπορεί να είναι ασφαλείς.
Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Video

Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Κυριακής 6 Οκτωβρίου

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Θέματα Εκπομπής 5ης Οκτωβρίου 2024
1. Γεραπετρίτης: Θα κάνω αυτό που πρέπει στο Αιγαίο και ας χαρακτηριστώ μειοδότης
2. Ελλάδα-υδρογονάνθακες: Ποιος κρύβεται πίσω από την παρακώλυση των γεωτρήσεων; 13:00
3. Κύπρος: Η τριμερής αποφασίστηκε από Αθήνα και Άγκυρα, ερήμην της Λευκωσίας 21:50
4. Τουρκία: Κέρδισε διαγωνισμό στη Ρουμανία για πώληση τεθωρακισμένων οχημάτων αξίας ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων 27:00
5. Ισραήλ: Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση της επίθεσης – Θα αντεπιτεθούμε λέει το Ιράν 33:15
6. ΗΠΑ: Ο Τραμπ γύρισε στον τόπο του εις βάρος του εγκλήματος στην Πενσυλβάνια 59:00
7. Ρωσία-Ουκρανία: Μοντέλο Δυτικής-Ανατολικής Γερμανίας προκρίνουν Δυτικοί κιαι Ουκρανοί αξιωματούχοι 01:01:50

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Μάικλ Ρούμπιν στο Middle East Forum: Σε παρακμή τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν

Τυφλοί οι Αμερικανοί! Δεν βλέπουν τα τρωτά σημεία του Ιράν. Πιστεύουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είναι πολύ ισχυρότερη βιομηχανικά και στρατιωτικά από ό,τι είναι.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Ιράν πρέπει να εισάγει διυλισμένη βενζίνη, όχι μόνο για να τροφοδοτεί μηχανοκίνητα οχήματα, αλλά και για να διοχετεύει στα κοιτάσματα για την εξόρυξη πετρελαίου.

Γράφει ο Μάικλ Ρούμπιν*, Middle East Forum

Τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν είναι τα παλαιότερα στη Μέση Ανατολή. Το 1901, ο Αυστραλός William Knox D’Arcy κέρδισε μια παραχώρηση για αυτό που μέσα σε μια δεκαετία θα γινόταν η Anglo-Persian Oil Company. Καθώς η Περσία άλλαξε το όνομά της σε Ιράν το 1935, το ίδιο έκανε και η εταιρεία, πρώτα σε Αγγλο-Ιρανική Εταιρεία Πετρελαίου και στη συνέχεια, καθώς μεγάλωνε πέρα ​​από το Ιράν, μετονομάστηκε σε British Petroleum.

Το κρατικό μυστικό

Η παραγωγή κορυφώθηκε τη δεκαετία του 1970. Μετά την Ισλαμική Επανάσταση υπήρξε πολιτικό χάος και ακολούθησαν δεκαετίες κακοδιαχείρισης στα… χωράφια του Ιράν. Η παραγωγή ορισμένων χωραφιών μειώνεται τώρα κατά 8 έως 12 τοις εκατό ετησίως. Το Ιράν πρέπει να εισάγει διυλισμένη βενζίνη, όχι μόνο για να τροφοδοτεί μηχανοκίνητα οχήματα, αλλά και για να διοχετεύει στα κοιτάσματα για την εξόρυξη πετρελαίου. Η εξάρτηση του Ιράν από την εισαγόμενη βενζίνη είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο οι απειλές του να κλείσει τα στενά του Ορμούζ είναι υπερβολικές. Όχι μόνο δεν μπορούν στρατιωτικά, αλλά οποιοδήποτε κλείσιμο θα έβλαπτε δυσανάλογα το Ιράν επειδή η Κίνα και άλλοι πελάτες θα μπορούσαν εύκολα να αγοράσουν πετρέλαιο από άλλες αγορές.

Η Κίνα μπορεί σύντομα να χρειαστεί να το κάνει ούτως ή άλλως. Μόλις πριν από δύο χρόνια, η Ισλαμική Δημοκρατία ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός νέου αρχηγείου ανάπτυξης για τις νανο- και μικρο-τεχνολογίες, περισσότερο γνωστό ως Συμβούλιο Καινοτομίας Νανο-Τεχνολογίας του Ιράν. Ενώ η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου του Ιράν αντιμετωπίζει τα αληθινά στατιστικά στοιχεία για τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν ως κρατικό μυστικό, αυτό το σημείωμα προφανώς δεν έφτασε στους επιστήμονες και τους μηχανικούς στο κέντρο. Καμαρώνοντας για την παραγωγή νανοκαταλυτών που βοηθούν στη διάσπαση του αργού και στην αύξηση της απόδοσης σε πιο πολύτιμα παραπροϊόντα, ο νέος οργανισμός ανέφερε ότι ο νανοκαταλύτης του μπορεί να βοηθήσει το Ιράν να σταματήσει τις σπείρες θανάτου στα χωράφια του. Σήμερα, το Ιράν παράγει ελαφρώς πάνω από 3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, αλλά ελπίζει ότι θα διπλασιαστεί σχεδόν στα 5,8 εκατομμύρια βαρέλια μέσα σε πέντε χρόνια.

Προς το παρόν, για την επίτευξη αυτού του αριθμού, λέει το κέντρο νανοτεχνολογίας, θα απαιτούσε τη γεώτρηση 2.000 νέων γεωτρήσεων. Αναφέρει επίσης ότι κάθε νέο πηγάδι χρειάζεται 200 ​​ημέρες για να σκάψει και να τεθεί σε λειτουργία. «Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την αύξηση της εξόρυξης από λειτουργικά πηγάδια, η οποία απαιτεί τη χρήση προηγμένων τεχνολογιών όπως η νανοτεχνολογία», ανακοίνωσε το κέντρο, προσθέτοντας, «Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη χώρα και, κατά συνέπεια, η έλλειψη προμήθειας καταλυτών που απαιτούνται από διυλιστήρια και πετροχημικά από το εξωτερικό, προκάλεσε επίσης την ιεράρχηση της στήριξης» για νέους καταλύτες.

Τυφλοί οι Αμερικανοί μπροστά στα τρωτά σημεία του ιρανικού καθεστώτος

Αυξάνονται τώρα οι εικασίες ότι, στον απόηχο της πρόσφατης επίθεσης βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν στο Ισραήλ, οι ισραηλινές αμυντικές δυνάμεις θα αντεπιτεθούν. Καθώς η βιομηχανία πετρελαίου του Ιράν τροφοδοτεί την οικονομία του, η στόχευση της βιομηχανίας φαίνεται πιθανή. Ορισμένα σημεία πνιγμού (choke points) είναι προφανή. Το Ιράν εξάγει το 90 τοις εκατό του πετρελαίου του μέσω ενός μόνο σημείου: του πετρελαϊκού τερματικού σταθμού Kharg . Ωστόσο, με τόσα πολλά πεδία σε παρακμή, η ικανότητα του Ιράν να παράγει ή να εισάγει νανοκαταλύτες μπορεί να είναι μια δεύτερη επιλογή, όπως και η βιομηχανική ζώνη Asaluyeh όπου συγκεντρώνονται τόσο μεγάλο μέρος των βιομηχανιών πετρελαίου και πετροχημικών του Ιράν.

Σε όλες τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, υπάρχει ένα παράξενο φαινόμενο: Αμερικανοί αξιωματούχοι παραμένουν τυφλοί ή αρνούνται να εκμεταλλευτούν τα τρωτά σημεία του ιρανικού καθεστώτος και αντ’ αυτού αρπάξουν την ήττα από τα σαγόνια της νίκης πλημμυρίζοντας το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης με μετρητά. Αυτή η δυναμική έχει φέρει τη Μέση Ανατολή στα πρόθυρα πολέμου και την Ισλαμική Δημοκρατία στα πρόθυρα της έκρηξης πυρηνικών όπλων. Ένας από τους λόγους για τους οποίους η Δύση παραχωρεί συνεχώς στην Τεχεράνη είναι, όπως κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πιστεύουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είναι πολύ ισχυρότερη βιομηχανικά και στρατιωτικά από ότι είναι. Οι αχίλλειες φτέρνες υπάρχουν. Το μόνο ερώτημα είναι ποιος θα αναλάβει τον ρόλο του Τρώα Πρίγκιπα Πάρη και θα ρίξει το μοιραίο βέλος.

Το άρθρο του Μάικλ Ρούμπιν στο Middle East Forum

 

*Ο Μάικλ Ρούμπιν είναι ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute, όπου ειδικεύεται σε χώρες της Μέσης Ανατολής, ιδιαίτερα στο Ιράν και την Τουρκία. Η καριέρα του περιλαμβάνει χρόνο ως αξιωματούχος του Πενταγώνου, με εμπειρίες πεδίου στο Ιράν, την Υεμένη και το Ιράκ, καθώς και διαπραγματεύσεις με τους Ταλιμπάν πριν από την 11η Σεπτεμβρίου. Ο κ. Ρούμπιν έχει επίσης συνεισφέρει στη στρατιωτική εκπαίδευση, διδάσκοντας μονάδες Πολεμικού Ναυτικού και Πεζοναυτών των ΗΠΑ σχετικά με τις περιφερειακές συγκρούσεις και την τρομοκρατία. Το επιστημονικό του έργο περιλαμβάνει πολλές βασικές εκδόσεις, όπως το «Dancing with the Devil» και το «Eternal Iran». Ο Ρούμπιν απέκτησε το διδακτορικό του και μεταπτυχιακό στην ιστορία και πτυχίο βιολογίας από το Πανεπιστήμιο Yale.

 

 

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα;

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

1.-Η θέση αρχής που διαμορφώνει τις παρακάτω απόψεις είναι, κατ αρχάς, ανθρωπιστική.

2.- Η δεύτερη θέση είναι το συμφέρον της χώρας μας. Κυρίως η επιβίωσή της που απειλείται. Η γεωπολιτική, δηλαδή, της περιοχής. Ακόμη και όταν επιδιώκουμε μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη δεν το κάνουμε ιδεοληπτικά. Αναζητούμε το πλαίσιο που θα μπορούσε να μειώσει την απειλή αφανισμού μας. Δεν παραβλέπονται ούτε οι ιστορικές αμαρτίες της ούτε η επιθετικότητά της. Αλλά με κάποιους που ταιριάζουμε περισσότερο πρέπει να συμβιώσουμε.

Με αυτά ως δεδομένα ιδού μια μικρή ανάλυση των δύο πολέμων.

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

3.-Στο παλαιστινιακό η θέση μου είναι δύο κράτη στα σύνορα του 67. Δεν είμαι, δηλαδή, ούτε κατά της ύπαρξης του Ισραήλ, ούτε υπερ της εξάλειψης των παλαιστινίων.
Παρά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν δεν πίστεψα ποτέ πως είτε η μια πλευρά είτε η άλλη ήθελε πραγματικά λύση δύο κρατών.
Η λύση αυτή τωρα εξέλειπε. Το Ισραήλ φαίνεται να κέρδισε την τελευταία αντιπαράθεση αλλά είναι και αιχμάλωτο της νίκης του. Τι θα κάνει με τους Παλαιστίνιους; Όσους και να σκοτώσει, όποια εθνοκάθαρση ή γενοκτονία και να πραγματοποιήσει, δεν θα μπορέσει να τους εξαφανίσει όλους. Αυτό δείχνει η ιστορία των εθνοκαθάρσεων.
Πιστεύω πως η θέση του ήταν ένα ενιαίο κράτος στο οποίο με κάποια μορφή θα συνυπήρχαν και οι παλαιστίνιοι. Σήμερα θα προβληματίζεται και το ίδιο το Ισραήλ αν μια τέτοια λύση είναι βιώσιμη. Έχει προκαλέσει τέτοια τραγωδία στο εσωτερικό τους που δύσκολα θα βρει και μορφή συνύπαρξης και αξιόπιστη και ικανή διοίκηση των παλαιστινίων.

3.-Η ενέργεια της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου δεν ήταν, απλώς, αδικαιολόγητη. Ήταν απάνθρωπη, καταστροφική και τρομοκρατική. Τρομοκρατία είναι κάθε ενέργεια που καταφέρεται κατά των πολιτών. Η αντίδραση του Ισραήλ ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένη. Το Ισραήλ ξεπέρασε εκείνο τη σημείο κατά πολύ και σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο περίπου 50.000 ανθρώπων. Πρόκειται για πολιτική εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ είναι κατηγορούμενο στο Διεθνές Δικαστήριο για γενοκτονία. Και το ίδιο ως χώρα και η ηγεσία του δεν θα αποφύγουν το κατηγορητήριο μετά τον πόλεμο, ανεξαρτήτως εκβάσεως.
Είμαι αντίθετος στην πολιτική αυτή του Ισραήλ. Πολλοί απο την ελληνική κοινή γνώμη δικαιολογούν τις ενέργειές του παρόλο που αντιτίθενται σε αυτήν την πολιτική του επιφανείς Εβραίοι και στο Ισραήλ και ανα τον κόσμο. Βασιλικότεροι του βασιλέως, δηλαδή;

4.-Η γεωπολιτική διάσταση γίνεται περίπλοκη. Το Ισραήλ αυτήν την στιγμή φαίνεται να εξόντωσε τους αντιάλους του (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και εκμηδένισε το γεωπολιτικό εκτόπισμα του Ιράν. Η γεωπολιτική έκλειψη του Ιράν δημιουργεί κενό στη γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Το Ιράν ήταν ο μόνος πόλος που είχε εξ ορισμού γεωπολιτικές αντιθέσεις με την Τουρκία και μπορούσε να τις διεκδικήσει. Το Ισραήλ φαίνεται, επίσης, ότι μπορεί να προβάλλει ενεργά σκληρή ισχύ που το καθιστά περιφερειακή δύναμη αλλά την ισχύ του, λόγω μειωμένου, αριθμητικά, ανθρώπινου δυναμικού την κρατά για τον εαυτό του. Για την περίπτωση που διακινδυνεύσει. Με την αποδυνάμωση του Ιράν και με την στάση του Ισραήλ όπως περιγράφηκε παραπάνω η Τουρκία εμφανίζεται ως η μόνη περιφερειακή δύναμη. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ αρνητική για την Ελλάδα δεδομένου ότι ο μόνος κίνδυνος εναντίον της ακεραιότητας και των συμφερόντων της προέρχεται απο την Τουρκία.

5.-Το Ισραήλ θα συνεχίσει την αντιπαράθεση με το Ιράν αλλά όχι και με την Τουρκία. Οι δεσμοί Τουρκίας -Εβραίων είναι παλαιοί και στέρεοι. Δεν χαλούν για συγκυριακούς λόγους του Ερντογάν. Ο Νετανιάχου παρουσίασε στον ΟΗΕ δύο χάρτες. Τις χώρες της κόλασης και τις χώρες του καλού. Δεν περιέλαβε σε κανέναν απο τους δύο την Τουρκία. Αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Αν λάβει κανείς υόψη του την δουλική στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στην Αγκυρα, το Ισραήλ μετά τον πόλεμο θα επιδιώξει αποκατάσταση των σχέσεών του με την Τουρκία.

6.-Παρά την γεωπολιτική απομείωση του Ιράν η περιοχή δεν θα ηρεμήσει. Ένοπλα κινήματα θα συνεχίσουν να προβαίνουν σε τρομοκρατικές ενέργειες διότι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν απευθείας με τις κρατικές δυνάμεις. Αυτή θα είναι μια συνεχής αιμοραγία για το Ισραήλ. Μια συνεχής, καθημερινή, αγωνία με σημαντικές επιπτώσεις.

7.-Οι ΗΠΑ μετά τους δύο εν εξελίξει πολέμους θα αποχωρήσουν απο την περιοχή. Θα αφήσουν πληρεξουσίους. Θα συνδιαμορφώσουν ΗΠΑ και Ισραήλ ένα νέο περιβάλλον στην περιοχή; Μια νέα ισορροπία; Ευνοϊκή για το Ισραήλ θα ήταν η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Με τους Κούρδους οι σχέσεις τους δεν είναι, απλώς, καλές. Βοηθιούνται στους μεσανατολικούς πολέμους και αναταραχές. Τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή αν αντιδράσει-που θα αντιδράσει- η Τουρκία;

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

8.-Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν αν είχαν-που δεν έχουν εδώ και μια τριακονταετία- πολιτική ηγεσία να αποκτήσουν γεωπολιτικό βάρος και να επηρεάσουν την πλάστιγγα. Αυτήν την στιγμή κανείς δεν υπολογίζει σε τίποτα την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι ένα σύνολο που, απλώς, καταναλώνει τον χρόνο. Είναι παρατηρητής των εξελίξεων και περιμένει παθητικά τις συνέπειες που θα υποστεί.

Αντιπολίτευση δεν έχει, ανθρώπινο δυναμικό που να φιλοδοξεί να διοικήσει την χώρα, επίσης, δεν έχει και ο πρωθυπουργός της έχει την αρχή πως το παγκόσμιο συμφέρον είναι σημαντικότερο απο το τοπικό [εθνικό], ενδιαφέρεται για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εκφράζει την ικανοποίησή του που η ελληνική κοινωνία μεταβάλλεται σε πολυπολιτισμική.

Με τις θέσεις αυτές η πλειοψηφία της κοινωνίας διαφωνεί αλλά ο πρωθυπουργός και το κόμμα του απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης, έστω και της σχετικής πλειοψηφίας.

Η χώρα δεν διαθέτει σοβαρή αστική τάξη, ούτε πνευματική. Και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στριμώχνονται ποιος θα πάρει την μεγαλύτερη μερίδα από τον κρατικό κορβανά.

Η χώρα, μέλος του σκληρού πυρήνα της ΕΕ από τις αρχές του 80, είναι σε όλα πίσω. Λειτουργεί με τη λογική της αρχαίας πόλης κράτους με τις αποικίες της, [έχει καταντήσει αθηναϊκή αποικία], η ηγεσία της ενδιαφέρεται μόνο πως θα μοιράσει τα ιμάτιά της και η ελεύθερη πτώση επιταχύνεται. Ελλάδα που να λαμβάνεται υπόψη δεν υπάρχει.

Κάνει θελήματα μήπως και πάρει το φιλοδώρημά της. Το υπουργείο εξωτερικών ανύπαρκτο από όλες τις απόψεις και για το υπουργείο άμυνας ας μιλήσουν αρμοδιότεροι. Όσοι πέρασαν από υψηλές θέσεις του έχουν ευθύνες σε μια ενδεχόμενη τραγωδία [που δεν είναι εκτός ορίζοντα].

Στο ΥΠΕΞ ένας ικανός ακαδημαϊκός αλλά απαράδεκτος υπουργός διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ελληνικών υποχωρήσεων με διατυπώσεις και μεθοδεύσεις που δεν θα γίνουν αντιληπτές απο την κοινή γνώμη και ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για συνομιλίες για το Αιγαίο. Ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως ο Μητσοτάκης του υποσχέθηκε να λύσει τα προβλήματα του Αιγαίου. Ο Μητσοτάκης διαλαλεί ότι οι θέσεις του είναι οι εδώ και χρόνια ελληνικές (η μόνη διαφορά είναι η επίλυση του θέματος υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ) αλλά η ανυποχώρητη θέση της Άγκυρας είναι πως υπάρχει πληθώρα άλλων ζητημάτων που εκκρεμούν. Πως θα λύσει τα προβλήματα ο κ. Μητσοτάκης; Δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το παραπέντε. Ακόμη και οι παραχωρήσεις (αν γίνουν) θα περάσουν από τα ΜΜΕ και τους κομματικούς οπαδούς ως επιτυχία.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

9.-Οι Ηνωμένες Πολιτείες ώθησαν την Ουκρανία και την Ευρώπη σε έναν καταστροφικό και ατελείωτο πόλεμο του οποίου οι συνέπειες ήταν θετικές για τις ΗΠΑ, αρνητικές για την Ευρώπη και τραγικές για την Ουκρανία.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απολύτως καταδικαστέα ενέργεια. Δεν μπορούν να δικαιολογηθούν εισβολές, όποια και αν είναι η αιτία.

Η επιδίωξη των ΗΠΑ και στον πόλεμο αυτό και στον πόλεμο τη Μέσης Ανατολής είναι η αναδιαμόρφωση των ισορροπιών στον χώρο Ευρώπη- Μέση Ανατολή με στόχο τον έλεγχο της περιοχής από ταυτισμένες με την Ουάσιγκτον δυνάμεις. Μια νέα Ευρώπη με δική της άμυνα, εντός του ΝΑΤΟ, και δική της εξωτερική πολιτική που θα επηρεάζεται από τις ΗΠΑ είναι υπο διαμόρφωση, όπως και μια νέα δυναμική στο μεσανατολικό χώρο, φιλική, επίσης, προς τις ΗΠΑ.

Στη νέα Μέση Ανατολή η Τουρκία είναι απαραίτητη για τις ΗΠΑ αλλά όλα δείχνουν πως η Τουρκία έγειρε ανατολικά.
Στην Ευρώπη η αμερικανική πολιτική δεν διακυβεύεται αλλά στη Μέση Ανατολή ο παράγων Τουρκία και η επιρροή Ρωσίας και Κίνας είναι υπολογίσιμες παράμετροι.

Η επίδειξη στον ΟΗΕ από τον Νετανιάχου χάρτη της εμπορικής και ενεργειακής διαδρομής που σχεδιάζεται, από Ινδία στην Ευρώπη μέσω χωρών της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου και της Ελλάδας δείχνει τις αμερικανικές επιδιώξεις και μερικοί διεθνείς αναλυτές θεωρούν πως η τελευταία μεσανατολική κρίση έχει ως αιτία τον χάρτη αυτό. Ο χάρτης δεν περιλαμβάνει ούτε το Ιράν, ούτε την Τουρκία.

Πριν μερικά χρόνια ο χάρτης της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη η οποία δεν είχε την κατάληξη που επεδίωκαν οι ΗΠΑ. Ο άξονας IMEK (Ινδία Μέση Ανατολή, Κύπρος, Ελλάδα, Ευρώπη) επαναφέρει στο προσκήνιο τη συνέχεια εκείνης της επιδίωξης για να διαμορφώσει το τελικό σκηνικό.

Ούτε στο ελληνικό ΥΠΕΞ, ούτε στο Μαξίμου μπορούν κάτι να κάνουν για όλα αυτά. Απαιτούν βαθιά γνώση και λεπτούς χειρισμούς, ικανότητες για τις οποίες δεν διακρίνονται.

Ας βελτιώσουν, τουλάχιστον, τις σχέσεις τους με την Εκκλησία και αα αρχίσουν να προσεύχονται και να επικαλούνται τη βοήθεια του πανάγαθου ο οποίος, επανειλημμένως, έχει δηλώσει ότι είναι Έλληνας.

Τουλάχιστον ας κρατήσουν ζωντανό και προσφιλές το όνομα Ελλάδα που από τα ελληνιστικά χρόνια κυριαρχεί στην περιοχή. Οι πολιτικοί ερασιτέχνες των Αθηνών το έχουν αμαυρώσει.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή