Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Πρέπει ασφαλώς να περιμένουμε ακόμα για να ξεκαθαρίσει το τοπίο μετά τις αμερικανικές επιθέσεις της νύχτας κατά της Συρίας. Τα όσα ακολουθούν στηρίζονται στις πρώτες πληροφορίες που υπάρχουν και επομένως διατυπώνονται, αναγκαστικά με κάθε επιφύλαξη.
Οι επιθέσεις ήταν μάλλον περιορισμένες και, όπως έσπευσαν να τονίσουν ο αμερικανός Υπουργός Αμυνας και ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, ήταν «ένα μεμονωμένο χτύπημα» και δεν θα έχει συνέχεια, εκτός κι αν «ξαναχρησιμοποιήσει» ο Ασαντ χημικά όπλα.
Πρέπει βέβαια, επαναλαμβάνουμε, όλα αυτά να επιβεβαιωθούν και ανεξαρτήτως. Οι δύο αμερικανοί επίσημοι θέλησαν επίσης να τονίσουν ότι δεν είχε ειδοποιηθεί προηγουμένως η Ρωσία.
Ομως, χθες το βράδυ, ώρες πριν την επίθεση, η ισραηλινή ιστοσελίδα Debka ανέφερε ότι η συριακή αεροπορία έφυγε από τις βάσεις της και μεταστάθμευσε σε αεροδρόμια που βρίσκονται υπό ρωσική αντιαεροπορική προστασία. Ταυτόχρονα, οι δυνάμεις της Χεζμπολά αποχώρησαν από τη Συρία, όχι μόνο, εκτιμά η ιστοσελίδα, για να προστατευθούν από επικείμενη επίθεση, αλλά προκειμένου να καταλάβουν θέσεις μάχης για την υπεράσπιση του Λιβάνου.
Αν αυτά που λένε έχουν κάποια σχέση με την πραγματικότητα, σημαίνουν ότι έληξε πιθανώς προσωρινά αυτή η φάση αντιπαράθεσης. Σε μια τέτοια περίπτωση, η νυχτερινή επίθεση στη Συρία ήταν μια επιχείρηση διάσωσης του αμερικανικού γοήτρου και αποφυγής ολοκληρωτικής γελοιοποίησης του Τραμπ, μετά από όλες τις απειλές που εκτόξευσε.
Απομένει όμως να επιβεβαιωθούν όλα αυτά. Δυστυχώς δεν μπορούμε να είμαστε καθόλου βέβαιοι, ούτε βραχυπρόθεσμα, ούτε, ακόμα περισσότερο, μακροπρόθεσμα. Γιατί, ο πόλεμος στη Συρία δεν είναι ένα μεμονωμένο επεισόδιο, αλλά εντάσσεται στη γενικευμένη εκστρατεία που ξεκίνησαν το 2003 οι Νεοσυντηρητικοί εναντίον του αραβομουσουλμανικού κόσμου και έχει τώρα διευρυνθεί σε εκστρατεία εναντίον της Ρωσίας, της Βόρειας Κορέας και, στο βάθος, της Κίνας.
Μακροχρόνια, μόνο η ανάδυση πολύ ισχυρών και ριζοσπαστικών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στον ίδιο τον δυτικό κόσμο, είναι ικανή να σταματήσει την εν τέλει αναπόφευκτη πορεία προς τον παγκόσμιο πόλεμο και την τελική καταστροφή της ανθρωπότητας. Το παρόν οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό σύστημα, αν αφεθεί στην κανονική λειτουργία του, και δεν αλλάξει ριζικά, δεν είναι συμβατό με την επιβίωση της ζωής στον πλανήτη.
Είχαμε αναφερθεί στο χτεσινό μας άρθρο σε δύο ενθαρρυντικές ενδείξεις από τη συριακή κρίση. Η μία ήταν η αντίσταση που προέβαλλε – και εξακολουθεί να προβάλλει – ο αμερικανικός στρατός στην ανεξέλεγκτη κλιμάκωση της κρίσης στη Συρία και στον κίνδυνο Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου, που εμπεριέχει, σύμφωνα με τον ίδιο τον στρατηγό Ντάμφορντ, αρχηγό των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, οποιαδήποτε αμερικανική επέμβαση στη Συρία.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal, ο Υπουργός ‘Αμυνας Ματίς ήταν ο μόνος στη σύσκεψη του Λευκού Οίκου που είχε το θάρρος να αντισταθεί στα σχέδια του Μπόλτον, του κατ’ εξοχήν ανθρώπου των Νεοσυντηρητικών και του Νετανιάχου στην Ουάσιγκτων.
Να επισημάνουμε ότι ο Αμερικανός Υπουργός Αμυνας, στρατηγός Ματίς είναι ένας από τους ελάχιστους αξιωματούχους σε όλο τον δυτικό κόσμο, που διατηρεί την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό του. Εξακολουθεί να λέει ότι δεν έχει αποδείξεις για τη χρήση χημικών από τον Ασαντ! Ολοι σχεδόν οι άλλοι λένε τα πιο απίθανα και αυταπόδεικτα ψέματα με χαρακτηριστική άνεση και ευκολία.
Η δεύτερη ελπίδα που διατυπώσαμε ήταν ότι, οι άμεσες απειλές εναντίον του και η επιδείνωση των σχέσεων με τη Μόσχα, θα έκαναν το Ισραήλ να σκεφτεί, για λόγους επιβίωσης, πιο ορθολογικά.
Ο κ. Νετανιάχου είναι στον ηγετικό πυρήνα των Νεοσυντηρητικών, του διεθνούς «Κόμματος του Πολέμου» που χρησιμοποιεί η Αυτοκρατορία για να κλιμακώσει τους πολέμους. Είναι επίσης ο πολιτικός με τη μεγαλύτερη επιρροή σε όλο το δυτικό σύστημα. Δεν αποφασίζει μόνος του για το αν θα πάει ο κόσμος σε παγκόσμιο πόλεμο ή όχι, αλλά είναι ένα από τα πρόσωπα που μπορούν να έχουν καθοριστική επίδραση στο τελικό αποτέλεσμα.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως σκέφτονται οι ισραηλινοί ιθύνοντες. Σύμφωνα όμως με πληροφορίες από καλά ενημερωμένους παρατηρητές σε δυτικές πρωτεύουσες η εισήγηση των Ισραηλινών και των φίλων τους στην Ουάσιγκτων προς τον Τραμπ ήταν για μια πολύ πιο εκτεταμένη επίθεση, από αυτή που έγινε τελικά.
Είναι πρόωρο να βγάλει κανείς συμπεράσματα. Εντούτοις, αν το Ισραήλ δεν αλλάξει ριζικά τα μυαλά του, θα παραμείνει πάντα μεγάλος ο κίνδυνος να πάει και το ίδιο και όλοι μας σε καταστροφή. Αλλά δεν φαίνεται να το καταλαβαίνει, όσο κι αν είναι απίστευτο, για έναν λαό να μη διδάσκεται απολύτως τίποτα από τα παθήματα όσων προσπάθησαν να τον καταστρέψουν!
Επί είκοσι χρόνια, στελέχη των Ισραηλινών υπηρεσιών ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων έδωσαν απελπισμένο αγώνα να σταματήσουν τον Νετανιάχου από το να προκαλέσει πόλεμο στο Ιράν και τον κατηγόρησαν επανειλημμένα για «φασιστικοποίηση» της ισραηλινής κοινωνίας και του κράτους.
‘Εχασαν και σήμερα όλη η ηγεσία των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων και των υπηρεσιών ασφαλείας. Απομένει όμως και πάλι να δούμε αν ο Ορθολογισμός δεν θα βρει έναν τρόπο να διεισδύσει εκεί μέσα και πως θα τον βρει.
Το δυσάρεστο και ανησυχητικό είναι ότι η αντιρωσική υστερία έχει τώρα διαποτίσει τόσο πολύ τους αρμούς όλου του δυτικού συστήματος, που μπορεί να δικαιολογήσει κάθε είδους παραλογισμούς.
Το επίσης τρομερά ανησυχητικό είναι η προχωρημένη διαδικασία αποβλάκωσης της ανθρωπότητας από τα ΜΜΕ, όσο ποτέ άλλοτε στα χέρια του Χρηματιστικού Κεφαλαίου και πολιτικούς που ελέγχονται και διορίζονται, αν δεν κατασκευάζονται πλέον εξ υπαρχής από την Αυτοκρατορία.
Δείτε τον Μακρόν, τον πρώην τραπεζίτη των Ρότσιλντ που έγινε Πρόεδρος της Γαλλίας. Χωρίς ίχνος συναισθήματος αραδιάζει χωρίς ίχνος ντροπής τα πιο απίστευτα ψέμματα, ισχυριζόμενος ότι έχει τις αποδείξεις για τα χημικά που έρριξε ο ‘Ασαντ. Συγκρίνετέ τον με τον Σιράκ και τον Βιλπέν ακόμα, για να μη πάμε πιο πίσω, στον Μιτεράν ή στον Ντε Γκωλ.
