Ακολουθήστε μας

ΗΠΑ

Η Μόσχα, προπύργιο ενάντια στους τζιχαντιστές

Δημοσιεύτηκε

στις

Διαδήλωση έξω από τη ρωσική πρεσβεία στη Δαμασκό.
Τιερί Μεϊσάν
Από το 2012, η ​​Μόσχα
προσπαθεί να συσπειρώσει τη Δύση γύρω από το σκοπό της: την υπεράσπιση του πολιτισμού ενάντια στο τζιχαντισμό,
όπως κάποτε ο κόσμος ενώθηκε ενάντια στο ναζισμό. Για το σκοπό αυτό, ξεχώρισε πρώτα το Λευκό
Οίκο από τους μαχητές που η ίδια θεωρεί «τζιχαντιστές» ενώ οι Ηνωμένες
Πολιτείες τους ορίζουν “αντάρτες”. Προσπαθεί σήμερα να απομονώσει την
Τουρκία. Μακριά από το να είναι ένα διπλωματικό επιφαινόμενο, η
παύση των εχθροπραξιών στη Συρία σηματοδοτεί μια μεταστροφή της κατάστασης. Η Ουάσιγκτον μόλις παραδέχθηκε ότι
δεν υπάρχει -ή πλέον- «μετριοπαθείς» ένοπλες ομάδες.
Δίκτυο Βολταίρος | Δαμασκός (Συρία) 27 Φεβρουαρίου 2016.
Deutsch  فارسى  English  Español  français  italiano  Nederlands  Português  Türkçe  русский 

Είναι λάθος να αναλύουμε τη ρωσική
πολιτική από αραβική ή δυτική προοπτική. Η Ρωσία έχει την ίδια τη δική της αντίληψη για τους τζιχαντιστές τους οποίους γνωρίζει από το 1978, όταν ήρθαν να
βοηθήσουν ενεργά τους Αφγανούς Παστούν ενάντια στην κομμουνιστική κυβέρνηση
στην Καμπούλ.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν πολέμησε προσωπικά
τους τζιχαντιστές στον Καύκασο, συμπεριλαμβανομένου του Ισλαμικού Εμιράτου της
Ιχκερίας (δεύτερος πόλεμος της Τσετσενίας 1999-2000), και τους νίκησε. Εκείνη την εποχή, οι Άραβες έλεγαν ότι
είναι αλληλέγγυοι με τους Ρώσους μουσουλμάνους και δεν καταλάβαιναν το τι
συνέβαινε εκεί, ενώ οι Δυτικοί, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, χειροκροτούσαν
όλους εκείνους που προσπαθούσαν να συνεχίσουν την εξάρθρωση της Ρωσίας. Ωστόσο, στην πράξη, δεν υπήρχε καμία διαφορά
μεταξύ του χτεσινού Εμιράτου και του σημερινού Χαλιφάτου. Εφάρμοζαν τη Σαρία και κόβανε κεφάλια
με τον ίδιο τρόπο στο Γκρόζνι όπως το κάνουν στη Ράκα.

Προσοχή, σοκαρίστηκες εικόνες.  –  Θηριωδίες των τζιχαντιστών του Καυκάσου. Εδώ στο Νταγκεστάν το 1999.
Σήμερα, παρά την προπαγάνδα που
διαβεβαιώνει ότι ο πόλεμος στη Συρία είναι ένας πόλεμος κατά του Ισλάμ ή ότι η Αραβική
Δημοκρατία της Συρίας είναι μια « δικτατορία (sic) Αλαουϊτών (re-sic) » που σφάζει τους Σουνίτες, τα
γεγονότα είναι επίμονα: ο συριακή αραβικός στρατός που πολεμά τους
τζιχαντιστές αποτελείται από 70% σουνίτες.

Το 2012, δηλαδή σχεδόν στην αρχή του
πολέμου, όταν η αμερικανική DIA προειδοποιούσε τον Λευκό Οίκο για το τι θα γινόταν το Νταές/Daesh, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι η
Συρία είχε γίνει ένα « ρωσικό εσωτερικό θέμα ». Από τότε, προσπαθεί να
δημιουργήσει ένα διεθνή Συνασπισμό κατά των τζιχαντιστών με τους Δυτικούς.
Η Ρωσία θυμάται τον τρόπο με το οποίο ο
κόσμος έπεσε κατά τη δεκαετία του 1930. Την εποχή εκείνη, ο βασιλιάς της
Αγγλίας, Edward VIII, ήταν ναζί
δημοσίως. Ο Montagu Norman, Διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας χρηματοδοτούσε
την ανάδυση του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία με τα χρήματα του Στέμματος [ 1 ]. Οι Βρετανοί νόμιζαν με αυτόν τον τρόπο ότι στήριζαν ένα
κράτος ικανό να ανατρέψει τη Σοβιετική Ένωση, η οποία είχε εξαλείψει τον Τσάρο
Νικολάου Β’ και απειλούσε τα καπιταλιστικά συμφέροντα τους. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, συμμάχησαν με τον Στάλιν και τον Μάο εναντίον του Χίτλερ.

Σ’ αυτές τις παλιές φωτογραφίες που
αποκάλυψε η
 Sun , ο μελλοντικός βασιλιάς Edward VIII μαθαίνει στην μελλοντική βασίλισσα
Ελισάβετ Β’ -τότε ηλικίας 6 ετών-  το ναζιστικό χαιρετισμό.
Ο Πούτιν ελπίζει ότι θα μπορέσει να
αντιστρέψει τις σημερινές συμμαχίες, όπως ήταν η περίπτωση κατά την περίοδο
1936-1939. Για αυτό, τα τελευταία χρόνια, προσπάθησε να
μεταχειριστεί τους Αμερικανούς ως « εταίρους », παρότι η Ουάσιγκτον τον
πυροβολούσε στη πλάτη, οργανώνοντας διαδηλώσεις στη Μόσχα κατά της κυβέρνησης
του (2011-12) και πραξικόπημα στην Ουκρανία (2013-14).

Ο Ρώσος πρεσβευτής, Βιτάλι Τσούρκιν, διανέμισε
στις 10 Φεβρουαρίου, σε όλα τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, μια έκθεση των
υπηρεσιών πληροφοριών σχετικά με τις δραστηριότητες στήριξης της Τουρκίας στους
τζιχαντιστές [ 2 ]. Αυτό το έγγραφο δύο σελίδων παρουσιάζει δέκα
αδιαμφισβήτητα γεγονότα. Πιστοποιεί ότι η Τουρκία είναι ένα κράτος-παρίας που
παραβιάζει εσκεμμένα και για πολλά χρόνια, τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Περαιτέρω, το κάθε ένα από αυτά τα
γεγονότα, αναφέρεται σε δίκτυα και πράκτορες που υποστήριζαν κάποτε του
Τσετσένους τζιχαντιστές. Χθες, δεν εμπλεκόταν το τουρκικό
κράτος ως τέτοιο, ήταν το κόμμα της Ευημερίας (Refah). Σήμερα, το Refah έχει διαλυθεί για να δώσει τη θέση
του στο ΑΚΡ. Δεδομένου ότι οι άνθρωποι του ΑΚΡ είναι στην
εξουσία, σήμερα εμπλέκεται το τουρκικό κράτος [ 3 ].
Επίμονη, η ρωσική αρκούδα προσπαθεί
τώρα να χωρίσει την Τουρκία από το ΝΑΤΟ. Απ’ αυτή την επιχείρηση εξαρτάται το
μέλλον της ανθρωπότητας. Είτε η Τουρκία θα παραμείνει στην Ατλαντική Συμμαχία και θα
συνεχίσει να υποστηρίζει τους τζιχαντιστές, όχι μόνο στη Συρία, αλλά και στο
Ιράκ, τη Λιβύη, και τελικά παντού στον κόσμο, είτε το ΝΑΤΟ αποστασιοποιείται της
Τουρκίας και, σε αυτή την περίπτωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία συμμαχούν
πραγματικά για την αποτελεσματική καταπολέμηση των τζιχαντιστών όπου και να
βρίσκονται.
Φαίνεται ότι στις 12 Φεβρουαρίου, οι
Ρώσοι έχουν καταφέρει να αποσυνδέουν το Λευκό Οίκο από τους νεοσυντηρητικούς
και τα νεοφιλελεύθερα γεράκια που υποστηρίζουν την Τουρκία και τους
τζιχαντιστές. Οι Σεργκέι Λαβρόφ και Τζον Κέρι συμφωνήσαν
για τη δημιουργία δύο ομάδων εργασίας στις οποίες συμπροεδρεύουν, θέτοντας τον
ΟΗΕ σε ρόλο απλού υπάλληλου [4]. Με άλλα λόγια, ο Jeffrey Feltman, ο οποίος χρησιμοποιεί τη θέση του υπ’ αριθμού 2 του ΟΗΕ
για να υπονομεύσει κάθε ειρηνευτική προσπάθεια εδώ και 3 ½ χρόνια, τοποθετήθηκε
στην εφεδρεία [ 5 ].  Αποτέλεσμα: μέσα σε μόλις 10 ημέρες,
η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες μπόρεσαν και ολοκλήρωσαν τις συνθήκες για μια
κατάπαυση των εχθροπραξιών που σερνόταν από το 2012 [ 6 ].
Ο Πρόεδρος Πούτιν θέλησε ο ίδιος να
ανακοινώσει στη τηλεόραση τη σύναψη της συμφωνίας για παύση των
εχθροπραξιών με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η παύση των εχθροπραξιών απορρίφθηκε τελείως από τον «Εθνικό Συνασπισμό των συριακών δυνάμεων της επανάστασης και της
αντιπολίτευσης», των οποίων ο πρόεδρος, ο Τουρκόσυρος Khaled Khoja, σχολίασε σε επιστολή του προς το
Συμβούλιο Ασφαλείας: « Είναι απολύτως εξωφρενικό να συναφθούν διμερείς
συμφωνίες με τη Ρωσία για την «παύση των εχθροπραξιών», ενώ οι εν λόγω
συμφωνίες δεν αφορούν μία από τις κύριες αιτίες θανάτου των αμάχων στη Συρία, η
οποία είναι η Ρωσική Ομοσπονδία. Είναι καιρός η Ρωσία να αποχωρήσει από τη
Συρία και να θέσει τέλος στο βάναυσο πόλεμο που διεξάγει εναντίον των πολιτών
μας »[ 7 ].
Η συμφωνία αυτή είναι στην
πραγματικότητα μια παγίδα που σκοπεύει να καταστρέψει ολόκληρο το σύστημα των
νεοσυντηρητικών και φιλελεύθερων γερακιών. Ήδη κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων
στη Γενεύη 3, η Ρωσία είχε υπομονετικά αποδείξει την απροθυμία της
«αντιπολίτευσης» που υποστηρίζεται από τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία. Αυτή η αντιπολίτευση είχε γίνει αναξιόπιστη
από μόνη της με την αναβλητικότητα της. Δεν επρόκειτο για
αμφισβήτηση της
αντιπροσωπευτικότητας της, αλλά για απόδειξη ότι δεν ήθελε σε καμία
περίπτωση τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των Σύρων, αλλά μόνο την ανατροπή
της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας. Το παραπάνω απόσπασμα αρκεί για να πειστούμε,
επειδή, σε αντίθεση με τα λεγάμενα του κ Khoja, η παύση των
εχθροπραξιών αφορά τη Ρωσία, αλλά όχι τις ομάδες που χαρακτηρίζονται ως τρομοκρατικές
από τα Ηνωμένα Έθνη.
Η παύση των εχθροπραξιών στοχεύει να
τεθούν οι ένοπλες ομάδες ενώπιον των ευθυνών τους. Θα έφτανε μόνο να γραφτούν στην
Ουάσιγκτον ή στη Μόσχα για να γλιτώσουν από τους ρώσικους και συριακούς βομβαρδισμούς,
αλλά θα έπρεπε τότε να παραιτηθούν από το να θέλουν να ανατρέψουν την Αραβική
Δημοκρατία της Συρίας και να συμμετάσχουν σε μία πολιτική διαδικασία για μια
κοσμική και δημοκρατική Συρία, συνεπώς να εγκαταλείψουν το όνειρο ενός
ισλαμικού κράτους. Μόνο 97 katibas (αραβικά كتيبة) από τις υπάρχουσες χιλιάδες, έχουν τολμήσει
να συμμετάσχουν σε μια διαδικασία που τις κάνει “προδότες” στο
τουρκικό σκοπό, και να τις χαρακτηρίζουν ως επόμενα θύματα των τζιχαντιστών
πρώην συντρόφων τους.

Εντούτοις, οι Δυτικοί δεν έπρεπε να
αναμένουν τίποτα το καλύτερο. Στις 15 Δεκεμβρίου 2015, ο στρατηγός Didier Castres, επικεφαλής των γαλλικών εξωτερικών επιχειρήσεων,
διαβεβαίωνε κατά τη διάρκεια ακρόασης στη γαλλική Γερουσία ότι ο συνολικός αριθμός
μαχητών που θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει ως μετριοπαθείς δεν υπερβαίνει
τους 20.000 [ 8 ]. Ενώ τον Ιανουάριο 2016, μια γερμανική έκθεση των μυστικών
υπηρεσιών δήλωνε ότι το ποσοστό των Σύρων μαχητών στο σύνολο όλων ένοπλων ομάδων
στη Συρία δεν θα ήταν παρά μόνο 5% [ 9 ].
Είναι ακριβώς αυτό το γεγονός που
αναζητούσαν οι Κέρι και Λαβρόφ όταν μιλάνε για παύση των εχθροπραξιών και όχι για
κατάπαυση του πυρός  -ο δεύτερος όρος
είναι ο μόνος που περιέχει νομικές συνέπειες-.
Πρέπει λοιπόν να κατανοήσουμε την απάντηση
του Τζον Κέρι σε μια ερώτηση από γερουσιαστή κατά τη διάρκεια κοινοβουλευτικής
ακρόασης σχετικά για ένα μια πιθανό «Σχέδιο Β» ως απόδραση από τη συμφωνία. 
Αν η παύση των εχθροπραξιών δεν
λειτουργεί, δεν θα μπορεί να λάβει χώρα οποιαδήποτε διαίρεση της Συρίας, απλώς
και μόνο επειδή το σχέδιο κατάπαυσης του πυρός έχει δείξει ότι η επιλογή δεν
είναι μεταξύ Δαμασκού και «επαναστατών», αλλά μεταξύ Δαμασκού και «τζιχαντιστώνς».
Για την σύμβουλο του Προέδρου Άσαντ,
το “Σχέδιο Β” του Κέρι θα έπρεπε να αποσκοπεί στη καταπολέμηση εναντίον
των τζιχαντιστών.
Με την ίδια λογική, ο υπουργός
Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Ζαν Άσελμπορν, δήλωσε στο Spiegel ότι το ΝΑΤΟ δεν θα παρασυρθεί σ’ έναν
πόλεμο που θα ξεκινούσε από την Τουρκία εναντίον της Ρωσίας [ 10 ]. Το άρθρο 5 του Χάρτη της Ατλαντικής Συμμαχίας δεν σχεδιάζει
να υποστηρίξει ένα κράτος μέλος παρά μόνον όταν του γίνεται άμεση επίθεση, όχι
όταν το ίδιο πυροδοτεί μια σύγκρουση [ 11 ]. Αυτό επιβεβαιώθηκε και από τη Γερμανία στην Daily Mail  [ 12 ].
Από τούδε και στο εξής, ο Λευκός
Οίκος ετοιμάζεται να θυσιάσει τον Recep Tayyip Erdoğan ο οποίος αναμένεται να κατηγορηθεί για όλα τα δεινά της
περιοχής. 

Ο πρόεδρος της Τουρκίας μπορεί και να δολοφονηθεί όπως
και ο προκάτοχός του Τουργκούτ Οζάλ το 1993, ή να ανατραπεί από τους συγγενείς
του. 



Σε αντίθετη περίπτωση, ο πόλεμος θα μετακινηθεί από τη Συρία
στην Τουρκία. 
Ο Πούτιν θα έχει επιτύχει το στοίχημα του: να μεταμορφώσει
τις γραμμές του μετώπου, έτσι ώστε οι Δυτικοί να πολεμήσουν στο πλευρό του
ενάντια στους τζιχαντιστές παρότι τους δημιούργησαν εκείνοι.
Να θυμάστε

  • ·       
     Η Ρωσία δεν εμπλάκηκε
    στη Συρία για να υπερασπιστεί οικονομικά συμφέροντα ή να αναβιώσει μια παλιά συμμαχία
    του Ψυχρού Πολέμου, αλλά για να πολεμήσει εναντίον των τζιχαντιστών 
  • ·       
     Από το 2012, η Ρωσία προσπαθεί να
    διαχωρίσει τους Δυτικούς από τους τζιχαντιστές, τους οποίους δημιούργησαν και
    υποστηρίζουν από το 1978.
  • ·       
    Με τη σύναψη της
    συμφωνίας του Μονάχου ο Τζον Κέρι δέχτηκε να υποβιβαστεί ο Jeffrey Feltman, επικεφαλής των νέο-συντηρητικών και φιλελεύθερων γερακιών
    στα Ηνωμένα Έθνη σε ένα δευτερεύοντα ρόλο. Προτείνοντας μια κατάπαυση των
    εχθροπραξιών, επέτρεπε να διαχωριστούν οι Σύροι λογικοί μαχητές από τους
    τζιχαντιστές.
Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά για τον Ινφογνώμων Πολιτικά, Αθήνα, 27.2.2016

Τιερί Μεϊσάν
[1] « Des banquiers anglo-saxons
ont organisé la Seconde Guerre mondiale
 » (Aγγλοσάξονες τραπεζίτες οργάνωσαν το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο), του
Valentin Katasonov, μετάφραση Gilles Chertier, Strategic Culture
Foundation
(Ρωσία) , Réseau Voltaire, 11 mai
2015.
[2] « Rapport de renseignement
russe sur l’aide actuelle turque à Daesh
 » (Ρωσική Έκθεση των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών για την σημερινή υποστήριξη της Τουρκίας στο Νταές/Daesh), Réseau Voltaire, 18 février
2016.
[3] « Πώς στηρίζει τους τζιχαντιστές η Τουρκία », Ινφογνώμων Πολιτικά, 23 Φεβρουαρίου 2016
 [4] “Statement of the International Syria Support
Group
”, Voltaire Network,
12 February 2016.
[5] « Η Γερμανία και ο ΟΗΕ κατά της Συρίας », του Τιερί Μεϊσών, Ινφογνώμων
Πολιτικά,
AlWatan (Syrie) , Réseau Voltaire, 28 janvier 2016.
[6] “Cessation of Hostilities in Syria” (Παύση των
εχθροπραξιών στη Συρία ), Voltaire Network, 22 February 2016.
[7] « Επιστολή με ημερομηνία 18 Φεβρουαρίου
2016 από τον εκπρόσωπο του Εθνικού Συριακού Συνασπισμού της επανάστασης και της
συριακής αντιπολίτευσης». Έγγραφο ΟΗΕ S/2016/165.
[8] « Audition au Sénat du général Didier Castres sur Daesh » (Ακρόαση στη
γαλλική Γερουσία του στρατηγού Didier Castres για το Νταές/Daesh), Réseau Voltaire, 15 décembre 2015.
[9] “Asian rebels in Aleppo, Western
blind spot
”, Christina
Lin, Asia Times, February 8, 2016.
[10] « Syrienkonflikt : Warnung aus der Nato
an die Türkei
 », Der
Spiegel
, 19. Februar 2016.
[11] « Traité de l’Atlantique Nord » (Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού), Réseau Voltaire, 4 avril 1949.

[12] « NATO warns Turkey it can’t count on
support in a conflict with Russia as tensions escalate
 », Gianluca Mezzofiore, Daily Mail,
February 20, 2016.

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);})();

Video

Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Κυριακής 6 Οκτωβρίου

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Θέματα Εκπομπής 5ης Οκτωβρίου 2024
1. Γεραπετρίτης: Θα κάνω αυτό που πρέπει στο Αιγαίο και ας χαρακτηριστώ μειοδότης
2. Ελλάδα-υδρογονάνθακες: Ποιος κρύβεται πίσω από την παρακώλυση των γεωτρήσεων; 13:00
3. Κύπρος: Η τριμερής αποφασίστηκε από Αθήνα και Άγκυρα, ερήμην της Λευκωσίας 21:50
4. Τουρκία: Κέρδισε διαγωνισμό στη Ρουμανία για πώληση τεθωρακισμένων οχημάτων αξίας ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων 27:00
5. Ισραήλ: Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση της επίθεσης – Θα αντεπιτεθούμε λέει το Ιράν 33:15
6. ΗΠΑ: Ο Τραμπ γύρισε στον τόπο του εις βάρος του εγκλήματος στην Πενσυλβάνια 59:00
7. Ρωσία-Ουκρανία: Μοντέλο Δυτικής-Ανατολικής Γερμανίας προκρίνουν Δυτικοί κιαι Ουκρανοί αξιωματούχοι 01:01:50

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Μάικλ Ρούμπιν στο Middle East Forum: Σε παρακμή τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν

Τυφλοί οι Αμερικανοί! Δεν βλέπουν τα τρωτά σημεία του Ιράν. Πιστεύουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είναι πολύ ισχυρότερη βιομηχανικά και στρατιωτικά από ό,τι είναι.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Ιράν πρέπει να εισάγει διυλισμένη βενζίνη, όχι μόνο για να τροφοδοτεί μηχανοκίνητα οχήματα, αλλά και για να διοχετεύει στα κοιτάσματα για την εξόρυξη πετρελαίου.

Γράφει ο Μάικλ Ρούμπιν*, Middle East Forum

Τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν είναι τα παλαιότερα στη Μέση Ανατολή. Το 1901, ο Αυστραλός William Knox D’Arcy κέρδισε μια παραχώρηση για αυτό που μέσα σε μια δεκαετία θα γινόταν η Anglo-Persian Oil Company. Καθώς η Περσία άλλαξε το όνομά της σε Ιράν το 1935, το ίδιο έκανε και η εταιρεία, πρώτα σε Αγγλο-Ιρανική Εταιρεία Πετρελαίου και στη συνέχεια, καθώς μεγάλωνε πέρα ​​από το Ιράν, μετονομάστηκε σε British Petroleum.

Το κρατικό μυστικό

Η παραγωγή κορυφώθηκε τη δεκαετία του 1970. Μετά την Ισλαμική Επανάσταση υπήρξε πολιτικό χάος και ακολούθησαν δεκαετίες κακοδιαχείρισης στα… χωράφια του Ιράν. Η παραγωγή ορισμένων χωραφιών μειώνεται τώρα κατά 8 έως 12 τοις εκατό ετησίως. Το Ιράν πρέπει να εισάγει διυλισμένη βενζίνη, όχι μόνο για να τροφοδοτεί μηχανοκίνητα οχήματα, αλλά και για να διοχετεύει στα κοιτάσματα για την εξόρυξη πετρελαίου. Η εξάρτηση του Ιράν από την εισαγόμενη βενζίνη είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο οι απειλές του να κλείσει τα στενά του Ορμούζ είναι υπερβολικές. Όχι μόνο δεν μπορούν στρατιωτικά, αλλά οποιοδήποτε κλείσιμο θα έβλαπτε δυσανάλογα το Ιράν επειδή η Κίνα και άλλοι πελάτες θα μπορούσαν εύκολα να αγοράσουν πετρέλαιο από άλλες αγορές.

Η Κίνα μπορεί σύντομα να χρειαστεί να το κάνει ούτως ή άλλως. Μόλις πριν από δύο χρόνια, η Ισλαμική Δημοκρατία ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός νέου αρχηγείου ανάπτυξης για τις νανο- και μικρο-τεχνολογίες, περισσότερο γνωστό ως Συμβούλιο Καινοτομίας Νανο-Τεχνολογίας του Ιράν. Ενώ η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου του Ιράν αντιμετωπίζει τα αληθινά στατιστικά στοιχεία για τα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράν ως κρατικό μυστικό, αυτό το σημείωμα προφανώς δεν έφτασε στους επιστήμονες και τους μηχανικούς στο κέντρο. Καμαρώνοντας για την παραγωγή νανοκαταλυτών που βοηθούν στη διάσπαση του αργού και στην αύξηση της απόδοσης σε πιο πολύτιμα παραπροϊόντα, ο νέος οργανισμός ανέφερε ότι ο νανοκαταλύτης του μπορεί να βοηθήσει το Ιράν να σταματήσει τις σπείρες θανάτου στα χωράφια του. Σήμερα, το Ιράν παράγει ελαφρώς πάνω από 3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, αλλά ελπίζει ότι θα διπλασιαστεί σχεδόν στα 5,8 εκατομμύρια βαρέλια μέσα σε πέντε χρόνια.

Προς το παρόν, για την επίτευξη αυτού του αριθμού, λέει το κέντρο νανοτεχνολογίας, θα απαιτούσε τη γεώτρηση 2.000 νέων γεωτρήσεων. Αναφέρει επίσης ότι κάθε νέο πηγάδι χρειάζεται 200 ​​ημέρες για να σκάψει και να τεθεί σε λειτουργία. «Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την αύξηση της εξόρυξης από λειτουργικά πηγάδια, η οποία απαιτεί τη χρήση προηγμένων τεχνολογιών όπως η νανοτεχνολογία», ανακοίνωσε το κέντρο, προσθέτοντας, «Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη χώρα και, κατά συνέπεια, η έλλειψη προμήθειας καταλυτών που απαιτούνται από διυλιστήρια και πετροχημικά από το εξωτερικό, προκάλεσε επίσης την ιεράρχηση της στήριξης» για νέους καταλύτες.

Τυφλοί οι Αμερικανοί μπροστά στα τρωτά σημεία του ιρανικού καθεστώτος

Αυξάνονται τώρα οι εικασίες ότι, στον απόηχο της πρόσφατης επίθεσης βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν στο Ισραήλ, οι ισραηλινές αμυντικές δυνάμεις θα αντεπιτεθούν. Καθώς η βιομηχανία πετρελαίου του Ιράν τροφοδοτεί την οικονομία του, η στόχευση της βιομηχανίας φαίνεται πιθανή. Ορισμένα σημεία πνιγμού (choke points) είναι προφανή. Το Ιράν εξάγει το 90 τοις εκατό του πετρελαίου του μέσω ενός μόνο σημείου: του πετρελαϊκού τερματικού σταθμού Kharg . Ωστόσο, με τόσα πολλά πεδία σε παρακμή, η ικανότητα του Ιράν να παράγει ή να εισάγει νανοκαταλύτες μπορεί να είναι μια δεύτερη επιλογή, όπως και η βιομηχανική ζώνη Asaluyeh όπου συγκεντρώνονται τόσο μεγάλο μέρος των βιομηχανιών πετρελαίου και πετροχημικών του Ιράν.

Σε όλες τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, υπάρχει ένα παράξενο φαινόμενο: Αμερικανοί αξιωματούχοι παραμένουν τυφλοί ή αρνούνται να εκμεταλλευτούν τα τρωτά σημεία του ιρανικού καθεστώτος και αντ’ αυτού αρπάξουν την ήττα από τα σαγόνια της νίκης πλημμυρίζοντας το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης με μετρητά. Αυτή η δυναμική έχει φέρει τη Μέση Ανατολή στα πρόθυρα πολέμου και την Ισλαμική Δημοκρατία στα πρόθυρα της έκρηξης πυρηνικών όπλων. Ένας από τους λόγους για τους οποίους η Δύση παραχωρεί συνεχώς στην Τεχεράνη είναι, όπως κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ πιστεύουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είναι πολύ ισχυρότερη βιομηχανικά και στρατιωτικά από ότι είναι. Οι αχίλλειες φτέρνες υπάρχουν. Το μόνο ερώτημα είναι ποιος θα αναλάβει τον ρόλο του Τρώα Πρίγκιπα Πάρη και θα ρίξει το μοιραίο βέλος.

Το άρθρο του Μάικλ Ρούμπιν στο Middle East Forum

 

*Ο Μάικλ Ρούμπιν είναι ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute, όπου ειδικεύεται σε χώρες της Μέσης Ανατολής, ιδιαίτερα στο Ιράν και την Τουρκία. Η καριέρα του περιλαμβάνει χρόνο ως αξιωματούχος του Πενταγώνου, με εμπειρίες πεδίου στο Ιράν, την Υεμένη και το Ιράκ, καθώς και διαπραγματεύσεις με τους Ταλιμπάν πριν από την 11η Σεπτεμβρίου. Ο κ. Ρούμπιν έχει επίσης συνεισφέρει στη στρατιωτική εκπαίδευση, διδάσκοντας μονάδες Πολεμικού Ναυτικού και Πεζοναυτών των ΗΠΑ σχετικά με τις περιφερειακές συγκρούσεις και την τρομοκρατία. Το επιστημονικό του έργο περιλαμβάνει πολλές βασικές εκδόσεις, όπως το «Dancing with the Devil» και το «Eternal Iran». Ο Ρούμπιν απέκτησε το διδακτορικό του και μεταπτυχιακό στην ιστορία και πτυχίο βιολογίας από το Πανεπιστήμιο Yale.

 

 

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα;

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

1.-Η θέση αρχής που διαμορφώνει τις παρακάτω απόψεις είναι, κατ αρχάς, ανθρωπιστική.

2.- Η δεύτερη θέση είναι το συμφέρον της χώρας μας. Κυρίως η επιβίωσή της που απειλείται. Η γεωπολιτική, δηλαδή, της περιοχής. Ακόμη και όταν επιδιώκουμε μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη δεν το κάνουμε ιδεοληπτικά. Αναζητούμε το πλαίσιο που θα μπορούσε να μειώσει την απειλή αφανισμού μας. Δεν παραβλέπονται ούτε οι ιστορικές αμαρτίες της ούτε η επιθετικότητά της. Αλλά με κάποιους που ταιριάζουμε περισσότερο πρέπει να συμβιώσουμε.

Με αυτά ως δεδομένα ιδού μια μικρή ανάλυση των δύο πολέμων.

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

3.-Στο παλαιστινιακό η θέση μου είναι δύο κράτη στα σύνορα του 67. Δεν είμαι, δηλαδή, ούτε κατά της ύπαρξης του Ισραήλ, ούτε υπερ της εξάλειψης των παλαιστινίων.
Παρά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν δεν πίστεψα ποτέ πως είτε η μια πλευρά είτε η άλλη ήθελε πραγματικά λύση δύο κρατών.
Η λύση αυτή τωρα εξέλειπε. Το Ισραήλ φαίνεται να κέρδισε την τελευταία αντιπαράθεση αλλά είναι και αιχμάλωτο της νίκης του. Τι θα κάνει με τους Παλαιστίνιους; Όσους και να σκοτώσει, όποια εθνοκάθαρση ή γενοκτονία και να πραγματοποιήσει, δεν θα μπορέσει να τους εξαφανίσει όλους. Αυτό δείχνει η ιστορία των εθνοκαθάρσεων.
Πιστεύω πως η θέση του ήταν ένα ενιαίο κράτος στο οποίο με κάποια μορφή θα συνυπήρχαν και οι παλαιστίνιοι. Σήμερα θα προβληματίζεται και το ίδιο το Ισραήλ αν μια τέτοια λύση είναι βιώσιμη. Έχει προκαλέσει τέτοια τραγωδία στο εσωτερικό τους που δύσκολα θα βρει και μορφή συνύπαρξης και αξιόπιστη και ικανή διοίκηση των παλαιστινίων.

3.-Η ενέργεια της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου δεν ήταν, απλώς, αδικαιολόγητη. Ήταν απάνθρωπη, καταστροφική και τρομοκρατική. Τρομοκρατία είναι κάθε ενέργεια που καταφέρεται κατά των πολιτών. Η αντίδραση του Ισραήλ ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένη. Το Ισραήλ ξεπέρασε εκείνο τη σημείο κατά πολύ και σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο περίπου 50.000 ανθρώπων. Πρόκειται για πολιτική εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ είναι κατηγορούμενο στο Διεθνές Δικαστήριο για γενοκτονία. Και το ίδιο ως χώρα και η ηγεσία του δεν θα αποφύγουν το κατηγορητήριο μετά τον πόλεμο, ανεξαρτήτως εκβάσεως.
Είμαι αντίθετος στην πολιτική αυτή του Ισραήλ. Πολλοί απο την ελληνική κοινή γνώμη δικαιολογούν τις ενέργειές του παρόλο που αντιτίθενται σε αυτήν την πολιτική του επιφανείς Εβραίοι και στο Ισραήλ και ανα τον κόσμο. Βασιλικότεροι του βασιλέως, δηλαδή;

4.-Η γεωπολιτική διάσταση γίνεται περίπλοκη. Το Ισραήλ αυτήν την στιγμή φαίνεται να εξόντωσε τους αντιάλους του (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και εκμηδένισε το γεωπολιτικό εκτόπισμα του Ιράν. Η γεωπολιτική έκλειψη του Ιράν δημιουργεί κενό στη γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Το Ιράν ήταν ο μόνος πόλος που είχε εξ ορισμού γεωπολιτικές αντιθέσεις με την Τουρκία και μπορούσε να τις διεκδικήσει. Το Ισραήλ φαίνεται, επίσης, ότι μπορεί να προβάλλει ενεργά σκληρή ισχύ που το καθιστά περιφερειακή δύναμη αλλά την ισχύ του, λόγω μειωμένου, αριθμητικά, ανθρώπινου δυναμικού την κρατά για τον εαυτό του. Για την περίπτωση που διακινδυνεύσει. Με την αποδυνάμωση του Ιράν και με την στάση του Ισραήλ όπως περιγράφηκε παραπάνω η Τουρκία εμφανίζεται ως η μόνη περιφερειακή δύναμη. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ αρνητική για την Ελλάδα δεδομένου ότι ο μόνος κίνδυνος εναντίον της ακεραιότητας και των συμφερόντων της προέρχεται απο την Τουρκία.

5.-Το Ισραήλ θα συνεχίσει την αντιπαράθεση με το Ιράν αλλά όχι και με την Τουρκία. Οι δεσμοί Τουρκίας -Εβραίων είναι παλαιοί και στέρεοι. Δεν χαλούν για συγκυριακούς λόγους του Ερντογάν. Ο Νετανιάχου παρουσίασε στον ΟΗΕ δύο χάρτες. Τις χώρες της κόλασης και τις χώρες του καλού. Δεν περιέλαβε σε κανέναν απο τους δύο την Τουρκία. Αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Αν λάβει κανείς υόψη του την δουλική στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στην Αγκυρα, το Ισραήλ μετά τον πόλεμο θα επιδιώξει αποκατάσταση των σχέσεών του με την Τουρκία.

6.-Παρά την γεωπολιτική απομείωση του Ιράν η περιοχή δεν θα ηρεμήσει. Ένοπλα κινήματα θα συνεχίσουν να προβαίνουν σε τρομοκρατικές ενέργειες διότι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν απευθείας με τις κρατικές δυνάμεις. Αυτή θα είναι μια συνεχής αιμοραγία για το Ισραήλ. Μια συνεχής, καθημερινή, αγωνία με σημαντικές επιπτώσεις.

7.-Οι ΗΠΑ μετά τους δύο εν εξελίξει πολέμους θα αποχωρήσουν απο την περιοχή. Θα αφήσουν πληρεξουσίους. Θα συνδιαμορφώσουν ΗΠΑ και Ισραήλ ένα νέο περιβάλλον στην περιοχή; Μια νέα ισορροπία; Ευνοϊκή για το Ισραήλ θα ήταν η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Με τους Κούρδους οι σχέσεις τους δεν είναι, απλώς, καλές. Βοηθιούνται στους μεσανατολικούς πολέμους και αναταραχές. Τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή αν αντιδράσει-που θα αντιδράσει- η Τουρκία;

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

8.-Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν αν είχαν-που δεν έχουν εδώ και μια τριακονταετία- πολιτική ηγεσία να αποκτήσουν γεωπολιτικό βάρος και να επηρεάσουν την πλάστιγγα. Αυτήν την στιγμή κανείς δεν υπολογίζει σε τίποτα την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι ένα σύνολο που, απλώς, καταναλώνει τον χρόνο. Είναι παρατηρητής των εξελίξεων και περιμένει παθητικά τις συνέπειες που θα υποστεί.

Αντιπολίτευση δεν έχει, ανθρώπινο δυναμικό που να φιλοδοξεί να διοικήσει την χώρα, επίσης, δεν έχει και ο πρωθυπουργός της έχει την αρχή πως το παγκόσμιο συμφέρον είναι σημαντικότερο απο το τοπικό [εθνικό], ενδιαφέρεται για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εκφράζει την ικανοποίησή του που η ελληνική κοινωνία μεταβάλλεται σε πολυπολιτισμική.

Με τις θέσεις αυτές η πλειοψηφία της κοινωνίας διαφωνεί αλλά ο πρωθυπουργός και το κόμμα του απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης, έστω και της σχετικής πλειοψηφίας.

Η χώρα δεν διαθέτει σοβαρή αστική τάξη, ούτε πνευματική. Και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στριμώχνονται ποιος θα πάρει την μεγαλύτερη μερίδα από τον κρατικό κορβανά.

Η χώρα, μέλος του σκληρού πυρήνα της ΕΕ από τις αρχές του 80, είναι σε όλα πίσω. Λειτουργεί με τη λογική της αρχαίας πόλης κράτους με τις αποικίες της, [έχει καταντήσει αθηναϊκή αποικία], η ηγεσία της ενδιαφέρεται μόνο πως θα μοιράσει τα ιμάτιά της και η ελεύθερη πτώση επιταχύνεται. Ελλάδα που να λαμβάνεται υπόψη δεν υπάρχει.

Κάνει θελήματα μήπως και πάρει το φιλοδώρημά της. Το υπουργείο εξωτερικών ανύπαρκτο από όλες τις απόψεις και για το υπουργείο άμυνας ας μιλήσουν αρμοδιότεροι. Όσοι πέρασαν από υψηλές θέσεις του έχουν ευθύνες σε μια ενδεχόμενη τραγωδία [που δεν είναι εκτός ορίζοντα].

Στο ΥΠΕΞ ένας ικανός ακαδημαϊκός αλλά απαράδεκτος υπουργός διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ελληνικών υποχωρήσεων με διατυπώσεις και μεθοδεύσεις που δεν θα γίνουν αντιληπτές απο την κοινή γνώμη και ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για συνομιλίες για το Αιγαίο. Ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως ο Μητσοτάκης του υποσχέθηκε να λύσει τα προβλήματα του Αιγαίου. Ο Μητσοτάκης διαλαλεί ότι οι θέσεις του είναι οι εδώ και χρόνια ελληνικές (η μόνη διαφορά είναι η επίλυση του θέματος υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ) αλλά η ανυποχώρητη θέση της Άγκυρας είναι πως υπάρχει πληθώρα άλλων ζητημάτων που εκκρεμούν. Πως θα λύσει τα προβλήματα ο κ. Μητσοτάκης; Δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το παραπέντε. Ακόμη και οι παραχωρήσεις (αν γίνουν) θα περάσουν από τα ΜΜΕ και τους κομματικούς οπαδούς ως επιτυχία.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

9.-Οι Ηνωμένες Πολιτείες ώθησαν την Ουκρανία και την Ευρώπη σε έναν καταστροφικό και ατελείωτο πόλεμο του οποίου οι συνέπειες ήταν θετικές για τις ΗΠΑ, αρνητικές για την Ευρώπη και τραγικές για την Ουκρανία.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απολύτως καταδικαστέα ενέργεια. Δεν μπορούν να δικαιολογηθούν εισβολές, όποια και αν είναι η αιτία.

Η επιδίωξη των ΗΠΑ και στον πόλεμο αυτό και στον πόλεμο τη Μέσης Ανατολής είναι η αναδιαμόρφωση των ισορροπιών στον χώρο Ευρώπη- Μέση Ανατολή με στόχο τον έλεγχο της περιοχής από ταυτισμένες με την Ουάσιγκτον δυνάμεις. Μια νέα Ευρώπη με δική της άμυνα, εντός του ΝΑΤΟ, και δική της εξωτερική πολιτική που θα επηρεάζεται από τις ΗΠΑ είναι υπο διαμόρφωση, όπως και μια νέα δυναμική στο μεσανατολικό χώρο, φιλική, επίσης, προς τις ΗΠΑ.

Στη νέα Μέση Ανατολή η Τουρκία είναι απαραίτητη για τις ΗΠΑ αλλά όλα δείχνουν πως η Τουρκία έγειρε ανατολικά.
Στην Ευρώπη η αμερικανική πολιτική δεν διακυβεύεται αλλά στη Μέση Ανατολή ο παράγων Τουρκία και η επιρροή Ρωσίας και Κίνας είναι υπολογίσιμες παράμετροι.

Η επίδειξη στον ΟΗΕ από τον Νετανιάχου χάρτη της εμπορικής και ενεργειακής διαδρομής που σχεδιάζεται, από Ινδία στην Ευρώπη μέσω χωρών της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου και της Ελλάδας δείχνει τις αμερικανικές επιδιώξεις και μερικοί διεθνείς αναλυτές θεωρούν πως η τελευταία μεσανατολική κρίση έχει ως αιτία τον χάρτη αυτό. Ο χάρτης δεν περιλαμβάνει ούτε το Ιράν, ούτε την Τουρκία.

Πριν μερικά χρόνια ο χάρτης της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη η οποία δεν είχε την κατάληξη που επεδίωκαν οι ΗΠΑ. Ο άξονας IMEK (Ινδία Μέση Ανατολή, Κύπρος, Ελλάδα, Ευρώπη) επαναφέρει στο προσκήνιο τη συνέχεια εκείνης της επιδίωξης για να διαμορφώσει το τελικό σκηνικό.

Ούτε στο ελληνικό ΥΠΕΞ, ούτε στο Μαξίμου μπορούν κάτι να κάνουν για όλα αυτά. Απαιτούν βαθιά γνώση και λεπτούς χειρισμούς, ικανότητες για τις οποίες δεν διακρίνονται.

Ας βελτιώσουν, τουλάχιστον, τις σχέσεις τους με την Εκκλησία και αα αρχίσουν να προσεύχονται και να επικαλούνται τη βοήθεια του πανάγαθου ο οποίος, επανειλημμένως, έχει δηλώσει ότι είναι Έλληνας.

Τουλάχιστον ας κρατήσουν ζωντανό και προσφιλές το όνομα Ελλάδα που από τα ελληνιστικά χρόνια κυριαρχεί στην περιοχή. Οι πολιτικοί ερασιτέχνες των Αθηνών το έχουν αμαυρώσει.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή