Ακολουθήστε μας

Κουρδιστάν (Κουρδικό Ζήτημα, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν)

Με αφορμή τη βομβιστική επίθεση: Το τουρκικό “δεβλέτι” σε κατάσταση παρανοϊκής αφασίας

Δημοσιεύτηκε

στις

FILE PHOTO: Firefighters try to extinguish the flames at the scene of a car bomb detonation close to buildings of the Turkish military, in Ankara, capital of Turkey, 17 February 2016. EPA/STRFILE
PHOTO: Firefighters try to extinguish the flames at the scene of a car
bomb detonation close to buildings of the Turkish military, in Ankara,
capital of Turkey, 17 February 2016. EPA/STR

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

Ας παρακολουθήσουμε τη “λογική” του τουρκικού/ισλαμιστικού καθεστώτος
της Άγκυρας, με αναφορά την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση της 17ης
Φεβρουαρίου μέσα στην Τουρκική πρωτεύουσα, με στόχο το κατ´εξοχήν
εργαλείο του τουρκικού κράτους- τον Τουρκικό στρατό. Ως γνωστό η
βομβιστική επίθεση, με παγιδευμένο αυτοκίνητο εναντίον λεωφορείου που
μετέφερε στρατιωτικούς, άφησε νεκρούς 20 υψηλόβαθμους αξιωματικούς, 8
πολίτες και πάνω από 60 τραυματίες.


Σχεδόν αμέσως η Άγκυρα κατηγόρησε το κουρδικό αυτονομιστικό κίνημα της Συρίας, το PYD και τον στρατιωτικό του βραχίονα, το YPG, ως υπεύθυνους της επίθεσης. Παρουσίασαν μάλιστα επεξεργασμένα στοιχεία ατόμου συριακής καταγωγής, μέλους του YPG- που πρόσφατα εισήλθε στην Τουρκία ως “πρόσφυγας”- που θεωρούν ως τον “οδηγό-βομβιστή”, της επιχείρησης.

Λίγες ώρες μετά, ακολούθησε η διασύνδεση του αυτονομιστικού κινήματος της Συρίας με αυτό της Τουρκίας, το γνωστό Κουρδικό Λαϊκό Κόμμα, το PKK. Η πάγια τουρκική θέση είναι πως το συριακό PYD αποτελεί τμήμα του PKK, το οποίο η Τουρκία , όπως και τα μεγάλα Δυτικά κράτη, χαρακτηρίζουν ως τρομοκρατική οργάνωση. Κατά συνέπεια η βομβιστική επίθεση είχε ως ουσιαστικό οργανωτή το PKK της Τουρκίας.

Η θέση αυτή- η ταύτιση PKK και PYD- κυριάχισε για λίγες ώρες παίρνοντας έτσι και τη σχετική κάλυψη από τα διεθνή ΜΜΕ. Και μετά ακολούθησε η κατηγορία πως πίσω από την επίθεση βρίσκεται το καθεστώς Άσαντ, αφού το καθεστώς είναι σύμμαχος του συριακού PYD.

Η κατηγορία εναντίον του Συριακού καθεστώτος έγινε από το τουρκικό ΥΠΕΞ, σε διμερές επίπεδο, σε όλους τους πρέσβεις των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με έδρα την Άγκυρα. Πριν και μετά την τοποθέτηση του ΥΠΕΞ,

το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου εξέφρασαν την ίδια θέση, εμπλουτίζοντάς την με αόριστες κατηγορίες πως άλλα κράτη, πέραν της Συρίας, κρύβονται πίσω από την επίθεση, όπως και πίσω από άλλες αιματηρές επιθέσεις (Οκτώβριο 2015, Ιανουάριο 2016).

Κατά τον Νταβούτογλου η Τουρκία βρίσκεται στο στόχαστρο ενός “κοκτέιλ τρομοκρατίας” – δηλαδή ενός συνδυασμού τρομοκρατικών πράξεων εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών, που επιδιώκουν τον διαμελισμό της “Μητέρας Πατρίδας” αναβιώνοντας και εφαρμόζοντας τη Συνθήκη των Σεβρών (1922) που προνοούσε, μεταξύ άλλων, και κουρδικό κράτος.

Στην περίπτωση όμως της επίθεσης της 17ης Φεβρουαρίου, η Άγκυρα κατηγορεί, εμμέσως, ως “ηθικά υπεύθυνες”, Αμερική και Ρωσία. Την μεν πρώτη επειδή- και σε αντίθεση με την περίπτωση του PKK- όχι μόνο δεν χαρακτηρίζει το Συριακό αυτόνομο κίνημα PYD ως “τρομοκρατική οργάνωση”, αλλά, αντίθετα το υποστηρίζει δημόσια παρέχοντάς του στρατιωτική αρωγή. Όπως είναι γνωστό, το PYD-YPG αποδεικνύεται ο πιο αποτελεσματικός πολέμιος του “Ισλαμικού κράτους” σε Συρία και Ιράκ και για το λόγο αυτό κέρδισε, με το σπαθί του, την εύνοια της Ουάσιγκτον και όχι μόνο.

Ως προς τη Ρωσία, η στρατιωτική της επέμβαση στην Συρία ανέτρεψε τα δεδομένα υπέρ του Άσαντ και κατά των σχεδιασμών της Άγκυρας για να ηγεμονεύσει γεωπολιτικά της Συρίας. Ταυτόχρονα, η ρωσική επέμβαση κάνει δυνατή την αυτονομία των Κούρδων της Συρίας. Μετά δε τη δόλια κατάρριψη του Ρωσικού βομβαρδιστικού από τους Τούρκους τον περασμένο Νοέμβριο, η Μόσχα ενίσχυσε τις σχέσεις της με τους Κούρδους της Τουρκίας και της Συρίας, αναβαθμίζοντάς τους διπλωματικά και παρέχοντας, στους τελευταίους, κάθε δυνατή αρωγή κατά των ισλαμιστών-συμμάχων της Άγκυρας στην Συρία. Έτσι η τελευταία δεν χάνει μόνο τα “αυγά” στη Συρία αλλά, με τη διασυνοριακή πλέον ενίσχυση των Κούρδων, κινδυνεύει να χάσει και το “καλάθι” στην Τουρκία.

Σε αρκετά έντυπα ΜΜΕ αλλά και στο Διαδίκτυο, καταγράφεται έντονη δυσπιστία αναφορικά με τις θέσεις, τοποθετήσεις και ερμηνείες της Άγκυρας, ως προς τα αιτία των πρόσφατων επιθέσεων μέσα στην Τουρκική επικράτεια. Η ευθύς κατηγορία είναι πως οι ενέργειες αυτές είναι ουσιαστικά προβοκατόρικες πρακτικές του τουρκικού “βαθέως κράτους”-του περιβόητου “derin devlet “- που έλκει τις καταβολές του στις πρακτικές του Οσμανλικού τζινχαντιστικού Χαλιφάτου (Οθωμανική Αυτοκρατορία) και τους Νεότουρκους.

Ιστορικά, υπάρχει πληθώρα γεγονότων που τεκμηριώνουν τέτοιου είδους διαχρονικές πρακτικές του τουρκικού δεβλέτ. Μεταπολεμικά και όσο αυτές οι πρακτικές εφαρμόζονταν κατά των μειονοτικών στην Τουρκία- των Ρωμιών κυρίως- και τις δεκαετίες 1950-70 κατά των Ελλήνων της Κύπρου, οι σύμμαχοι της Νατοϊκής Τουρκίας τις αγνοούσαν.

Στην μεταψυχροπολεμική περίοδο, αρχίζοντας με τον “βρώμικο πόλεμο” κατά των Κούρδων της Τουρκίας την δεκαετία του 1990, οι πρακτικές αυτές του “derin devlet” άρχισαν να μελετούνται από μελετητές-ερευνητές στη Δύση και να δημοσιοποιούνται.

Η ρήξη όμως Τουρκίας- Ισραήλ τη δεκαετία του 2000, σε συνδυασμό με την κρίση στην Συρία , όπου η Νατοϊκή Τουρκία λειτούργησε και λειτουργεί ως αρωγός της ισλαμιστικής τρομοκρατίας- ένα γεγονός που δεν μπορεί πλέον να διασκεδαστεί- έχουν εδραιώσει διεθνώς την άποψη πως το τουρκικό κράτος έχει υιοθετήσει ως μέρος της εξωτερικής του πολιτικής την “στρατηγική της έντασης”, (“strategy of tension”), δηλαδή των προβοκατόρικων πράξεων, τρομοκρατικών ή μή, εναντίον εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών.

Στην περίπτωση της Συρίας έχουν καταγραφεί αρκετές περιπτώσεις τουρκικών προβοκατόρικων ενεργιών, γνωστών στη γλώσσα του “επαγγέλματος” ως “επιχειρήσεις πλαστής σημαίας” (“false flag operations”). Η πιο γνωστή υπήρξε αυτή της χρήσης χημικών όπλων κατά αμάχων σε γειτονιά της Δαμασκού, (Αύγουστο 2013) ώστε να κατηγορηθεί ο Άσαντ. Η όλη επιχείρηση έγινε υπό την εποπτεία των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Σε μια άλλη περίπτωση, το Τουρκικό κράτος σχεδίασε επίθεση εναντίων των δικών του ενόπλων δυνάμεων στη Συρία, με σκοπό να την αποδώσει σε “τρομοκράτες” και να την εκμεταλλευθεί ανάλογα.

Και στις δυο περιπτώσεις οι Τούρκοι επεδίωκαν τη δημιουργία συνθηκών για επεμβάσεις των Δυτικών τους συμμάχων στη Συρία, με απώτερο στόχο την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ. Οι Δυτικοί τους όμως σύμμαχοι είχαν πλέον καταλάβει το παιχνίδι της Άγκυρας και δεν παγιδεύτηκαν από τις ανατολίτικές τους πονηριές της.

Τη περίοδο αυτή η Τουρκία έχει χάσει κάθε πρωτοβουλία στο μέτωπο της Συρίας. Η στρατηγική της έχει όχι μόνο καταρεύσει αλλά εξελίσσεται σε μπούμερανγκ. Αν η επίθεση της 17ης Φεβρουαρίου είναι μια ακόμη επιχείρηση “πλαστής σημαίας”, αυτό σημαίνει πως ο Ισλαμοφασισμός της Άγκυρας έχει πλέον εισέλθει στο σπειροειδή κύκλο της κόλασης.

Υ. Γ. Δυο μέρες μετά τη επίθεση στην Άγκυρα και μία μετά μια ακόμη επίθεση στις κουρδικές περιοχές της Ανατολής με νεκρούς στρατιωτικούς, μια κουρδική οργάνωση-της οποίας τα μέλη αποσχίσθηκαν από το PKK- “Γεράκια για την Απελευθέρωση του Κουρδιστάν”, ανέλαβε την ευθύνη και για τις δυο επιθέσεις , κατηγορώντας τον “φασίστα Ερντογάν και τη συμμορία του” για σφαγές αμάχων στο Κουρδιστάν. Η οργάνωση δημοσιοποίησε τη φωτογραφία και το όνομα του φερόμενου Κούρδου βομβιστή. Η ανάλυψη ευθύνης από Κούρδους συγκρούεται κάθετα με την εδώ και μέρες επίσημη τοποθέτηση του Τουρκικού καθεστώτος και τις διεθνείς του καταγγελίες πως την ευθύνη φέρουν Κούρδοι αυτονομιστές της Συρίας του PUD-YPG , καθώς και με συναφείς λεπτομέρειες, όπως το όνομα του Σύριου δράστη (κουρδικής καταγωγής και μέλους του YPG) και σχεδόν 20 συνεργατών του που συνελήφθησαν!

Πιθανολογώ πως η καθυστερημένη ανάληψη ευθύνης από Κούρδους της Τουρκίας έγινε σκόπιμα ώστε να εκτεθεί διεθνώς η αναξιοπιστία του Τουρκικού καθεστώτος, καθώς και το δίδυμο Ερντογάν -Νταβούτογλου για τα ασύστολα και προπαγανδιστικά του ψεύδη και για τις ευνόητες διεθνείς σκοπιμότητες που ήθελαν να εξυπηρετήσουν τη συγκεκριμένη αυτή περίοδο.

www.philenews.com, www.mignatiou.com

Ιράν

Σάββας Καλεντερίδης: Γιατί ανησυχεί η Τουρκία;

Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών.

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Τις τελευταίες ημέρες ο ίδιος ο Ερντογάν άρχισε να μιλά με τον πιο επίσημο τρόπο για τον κίνδυνο που διατρέχει η χώρα του από την επέκταση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Με άλλα λόγια, είπε ότι η χώρα του βρίσκεται στο στόχαστρο του Ισραήλ.

Ενώ το τελευταίο διάστημα έκανε σχετικές αναφορές, μιλώντας στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, κατά τη έναρξη της νέας κοινοβουλετικής περιόδου, που έχει και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, ο Ερντογάν είπε για το θέμα:

«Ενώ παρακολουθούμε από κοντά τις επιθέσεις του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο, βλέπουμε επίσης καθαρά πώς το Ισραήλ θέλει να δημιουργήσει μικρούς δορυφόρους στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία χρησιμοποιώντας την (κουρδική, PYD και ΡΚΚ) αυτονομιστική οργάνωση ως πιόνι. Για την πατρίδα μας, το έθνος μας και την ανεξαρτησία μας, θα σταθούμε απέναντι σε αυτή την κρατική τρομοκρατία με κάθε μέσο που διαθέτουμε».

Με την αναφορά του αυτήν ο Ερντογάν θέλησε να δηλώσει ότι το Ισραήλ υποστηρίζει την ύπαρξη δύο αυτόνομων κουρδικών κρατών στο Β. Ιράκ, που ήδη υπάρχει και λειτουργεί de jure από το 2005, και στη ΒΑ Συρία, που λειτουργεί de facto από το 2014, με τη βο΄΄ηθεια των ΗΠΑ.

Στη συνέχεια ο Ερντογάν ανέφερε ότι η απόσταση από την Αλεξανδρέττα μέχρι τα σύνορα του Λιβάνου είναι 170 χιλιόμετρα, δηλαδή μόλις 2,5 ώρες με το αυτοκίνητο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «με άλλα λόγια, η κατοχή, η τρομοκρατία και η επιθετικότητα είναι ακριβώς δίπλα μας» και ότι «η Τουρκία θα συνεχίσει να στέκεται απέναντι στο Ισραήλ, όποιο κι αν είναι το κόστος».

Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών. Σημειώνεται ότι το άρθρο δημοσιεύθηκε μερικά εικοσιστετράωρα πριν την εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο:

Η Τουρκία βρίσκεται στο στόχαστρο

Το Ισραήλ συνεχίζει τις επιθέσεις του στον Λίβανο. Μετά τον αρχηγό της ΧΑΜΑΣ Χανιγιέ, σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Νασράλα. Συνεχίζει να βομβαρδίζει τη Βηρυτό. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι μετά από αυτό το στάδιο, το Ισραήλ θα προχωρήσει προς την κατάληψη του νότου του Λιβάνου.

Στη συνέχεια εκφράζουν την πρόβλεψή τους ότι θα προχωρήσει στα νότια της Συρίας.

Οι προβλέψεις των στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων είναι συμβατές με τους στόχους του Σχεδίου της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής (Greater Middle East Project, ΣΕΜΑ).

Οι ΗΠΑ εφαρμόζουν σταδιακά το ΣΕΜΑ, το οποίο ανακοίνωσαν στον κόσμο (σ.τ.μ. τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα), δηλώνοντας ότι θα αλλάξουν τα σύνορα 22 χωρών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.

Μπορούμε να ορίσουμε ως κύριο στόχο αυτού του εγχειρήματος όχι μόνο τον ιμπεριαλιστικό επεκτατισμό των ΗΠΑ, αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξη του Ισραήλ και τη δημιουργία ενός κύκλου ασφαλείας γύρω από αυτό.

Οι ΗΠΑ εισέβαλαν αρχικά στο Αφγανιστάν, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, και αποχώρησαν αφού η Αλ Κάιντα και οι Ταλιμπάν, τους οποίους αρχικά υποστήριζαν εναντίον της Ρωσίας, προκάλεσαν προβλήματα στο Αφγανιστάν και στις χώρες της περιοχής. Τελικά παρέδωσαν το Αφγανιστάν στους Ταλιμπάν.

Στη συνέχεια εισέβαλαν στο Ιράκ με τη δικαιολογία ότι «ο Σαντάμ έχει πυρηνικά όπλα». Στο τέλος ανέτρεψαν τον Σαντάμ. Χώρισαν το Ιράκ στα δύο. Ίδρυσαν ένα de facto ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στο Βόρειο Ιράκ υπό την κυριαρχία των Μπαρζανί. Στη συνέχεια έσυραν το Ιράκ σε εμφύλιο πόλεμο βασισμένο σε θρησκευτικές σέκτες.

Το ίδιο σχέδιο εφάρμοσαν και στη Συρία. Κατέλαβαν τη βόρεια Συρία με το πρόσχημα του εμφυλίου πολέμου. Χώρισαν κι αυτή τη χώρα στα δύο. Ίδρυσαν ένα κράτος και στρατό για το PKK στο βορρά. Εδώ και χρόνια υπάρχει ένα κουρδικό κράτος που κυβερνάται από το PKK στην περιοχή που εφάπτεται στα σύνορα της Τουρκίας.

Έτσι, αποδυνάμωσαν το Ιράκ και τη Συρία, που θα μπορούσαν να ήταν απειλή για το Ισραήλ στην περιοχή, και τα έκαναν να μην αποτελούν πλέον απειλή.

Φαίνεται ότι μετά τη Συρία, σειρά έχει το Ιράν. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στοχεύουν επίσης να διασπάσουν το Ιράν. Ένας από τους στόχους του ΣΕΜΑ είναι ο διαχωρισμός του Ιρανικού Κουρδιστάν και του Νοτίου Αζερμπαϊτζάν από το Ιράν.

Ενώ οι ΗΠΑ προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα Μεγάλο Ισραήλ, καταβάλλουν επίσης προσπάθειες για τη δημιουργία ενός «Μεγάλου Κουρδιστάν», που είναι και ο στόχος του PKK.

Στόχος του είναι να διασφαλίσουν ότι το κράτος του PKK, το οποίο ίδρυσαν στη βόρεια Συρία, θα ενωθεί πρώτα με το Βόρειο Ιράκ και στη συνέχεια θα επεκταθεί δυτικά προς τη Μεσόγειο.

Υπολογίζουν ότι ένα μη αραβικό κράτος που δημιουργήθηκε με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργούσε ασφάλεια για το Ισραήλ.

Η επέκταση του Ισραήλ προς τα νότια του Λιβάνου και της Συρίας θα του επιτρέψει να πλησιάσει το κράτος του PKK στο βορρά, το οποίο βρίσκεται υπό την προστασία των ΗΠΑ.

Έτσι, μετά το Μεγάλο Ισραήλ, θα μπει στο παιχνίδι το έργο του Μεγάλου Κουρδιστάν.

Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.

Αυτός ο πίνακας δείχνει ότι μετά το Ιράν, στόχος θα είναι η Τουρκία.

Ενώ ο στόχος του ΣΕΜΑ είχε δηλωθεί ξεκάθαρα στον κόσμο, το γεγονός ότι η Τουρκία καυχιόταν ότι ήταν για λίγο η συμπρόεδρος του ΣΕΜΑ, σημαίνει ότι δεν είχε αντιληφθεί τι τι θα επακολουθήσει.

Δεν είναι δυνατόν να πούμε ότι η Άγκυρα έβλεπε ξεκάθαρα το γεγονός ότι η Τουρκία θα είναι ο στόχος μετά το Ιράν. Αν ίσχυε αυτό, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, η Τουρκία δεν θα είχε ακολουθήσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία είχε στόχο να ανατρέψει τον Άσαντ και να ιδρύσει ένα ισλαμικό κράτος στη θέση του.

Ενώ η κυβέρνηση στην Τουρκία περίμενε τις μέρες που θα ανατρεπόταν ο Άσαντ, οι ΗΠΑ κατέλαβαν το βόρειο τμήμα της Συρίας και δημιούργησαν έναν κράτος του PKK.

Τον αραβικό λαό της περιοχής τους τον έστειλαν στην Τουρκία. Η Τουρκία το δέχτηκε επίσης με χαρά. Η μεταφορά εκατομμυρίων Σύριων στην Τουρκία θα διαταράξει τη δημογραφική δομή της χώρας στο μέλλον. Η εσωτερική σύγκρουση και η διχοτόμηση της Τουρκίας θα εξυπηρετήσει τον στόχο του ΣΕΜΑ.

Η Τουρκία μόλις το τελευταίο διάστημα άρχισε να επικρίνει την υποστήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στο PKK στη βόρεια Συρία. Ωστόσο, αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν να δει έγκαιρα τον κίνδυνο και να αποτρέψει όσο μπορούσε από την αρχή τις ΗΠΑ.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ισλάμ

Συρία: Οι Κούρδοι απελευθερώνουν κρατούμενους που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος

Δημοσιεύτηκε

στις

Απελευθέρωσαν 50 Σύρους κρατούμενους

Οι Κούρδοι, ως αυτόνομη διοίκηση της βορειοανατολικής Συρίας, απελευθέρωσαν 50 Σύρους κρατούμενους, που κατηγορούνταν για συμμετοχή στην τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος στο πλαίσιο της χορήγησης γενικής αμνηστίας, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Κούρδος αξιωματούχος.

Χιλιάδες κρατούμενοι που θεωρούνται ύποπτοι ότι ανήκουν στο ΙΚ, ανάμεσά τους εκατοντάδες ξένοι αρκετών εθνικοτήτων, βρίσκονται στις φυλακές των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (ΣΔΔ), την ένοπλη πτέρυγα της αυτόνομης διοίκησης.

Τον Ιούλιο, η αυτόνομη διοίκηση χορήγησε γενική αμνηστία βάσει της οποίας «50 άτομα που κατηγορούνταν ότι ανήκουν στην τρομοκρατική οργάνωση Νταές (αραβικό ακρωνύμιο του ΙΚ) απελευθερώθηκαν σήμερα», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ρέμπερ Κάλο, αξιωματούχος των κουρδικών δυνάμεων ασφαλείας (Asayish), χωρίς να διευκρινίσει σε ποιες φυλακές κρατούνταν.

Πρόκειται για τη δεύτερη ομάδα που απελευθερώνεται σε ένα σύνολο 1.000 έως 1.500 ατόμων που επωφελούνται από την αμνηστία.

Σύμφωνα με τον Κάλο, η αμνηστία αφορά «μόνο τους Σύρους και δεν περιλαμβάνει τους ξένους, και περιορίζεται σε αυτούς των οποίων τα χέρια δεν είναι λερωμενα με αίμα».

«Θα υπάρξουν και άλλα κύματα αποφυλακίσεων κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών», δήλωσε.

Οι ΣΔΔ, στις οποίες κυριαρχούν οι Κούρδοι αλλά έχουν επίσης Άραβες μαχητές στις τάξεις τους, είχαν ήδη απελευθερώσει δεκάδες Σύρους κατηγορούμενους για διασυνδέσεις με το ΙΚ μέσα στις φυλακές τους, μετά τις εγγυήσεις που έλαβαν από αρχηγούς φυλών.

Το ΙΚ πήρε τον έλεγχο ολόκληρων εκτάσεων στη Συρία το 2014, επιβάλλοντας ένα βασίλειο τρόμου προτού ηττηθεί το 2019 από τον διεθνή συνασπισμό υπό τις ΗΠΑ, με την υποστήριξη των συριακών κουρδικών δυνάμεων.

‘Εκτοτε η αυτόνομη διοίκηση κρατεί σχεδόν 56.000 ανθρώπους εκ των οποίων 30.000 παιδιά σε 24 κέντρα κράτησης και δύο στρατόπεδα, στο Αλ-Χολ και στο Ροτζ στη βορειοανατολική Συρία.

Ανάμεσά τους υπάρχουν μαχητές του ΙΚ και οι οικογένειές τους, καθώς και εκτοπισμένοι που είχαν διαφύγει από τις εμπόλεμες ζώνες.

Πηγή Άρθρου: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Κουρδιστάν (Κουρδικό Ζήτημα, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν)

Κουρδικό κράτος στην Τουρκία: Ιδού η απάντηση στην αξίωσή της για λύση δύο κρατών στην Κύπρο

Δημοσιεύτηκε

στις

Γιατί δεν εφαρμόζει την πολιτική δύο κρατών η Τουρκία και στο Κουρδικό;

Η Τουρκία απαιτεί λύση δύο κρατών στην Κύπρο. Γιατί δεν την εφαρμόζει και στην επικράτειά της; Να ιδρυθούν ένα τουρκικό και ένα κουρδικό κράτος. Ουδείς Έλληνας ηγέτης έθεσε ποτέ τέτοιο θέμα στους Τούρκους, από ψοφοδεϊσμό και τουρκοφοβία. Για να μη χαλάσει το… κλίμα και να μη διαταραχθούν τα «ήρεμα νερά» των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Το Μόναχο, η Ουκρανία, η Μέση Ανατολή, δεν έχουν διδάξει τίποτε απολύτως στην ηγεσία του Ελληνισμού…

Οι τουρκικοί στόχοι εναντίον της Κύπρου είναι κρυστάλλινοι. Από τη δεκαετία του 1950 η Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει ωμά ότι τελικός σκοπός της πολιτικής της είναι η πλήρης κατάληψη και έλεγχος της νήσου. Οι δύο εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1956), η έκθεση της ΜΙΤ για επανάκτηση της Κύπρου και το «Στρατηγικό Βάθος» του Νταβούτογλου κωδικοποιούν, με εφιαλτική ενάργεια, την αρπακτική στοχοθεσία της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου. Οι Τούρκοι, ανεξαρτήτως ηγετών και ιδεολογιών, διατηρούν αταλάντευτα την ίδια, διαχρονικά, πολιτική στοχοθεσία για την τουρκοποίηση-ισλαμοποίηση του κυπριακού Ελληνισμού. Το ενδιαφέρον της Τουρκίας είναι καθαρά γεωπολιτικό και στρατηγικό – όχι οι Τ/κύπριοι – επειδή θεωρεί το νησί ως πολύτιμη στρατιωτική βάση άσκησης πολιτικής περιφερειακής και παγκόσμιας δύναμης.

Η ηγεσία της Κύπρου και της Ελλάδος – επειδή η Τουρκία θεωρεί και τις δύο ως ενιαίο εχθρικό χώρο – θα έπρεπε μετά την κολοβή, υδροκέφαλη ανεξαρτησία να συναποφασίσουν και να προσδιορίσουν μια μακράς πνοής στρατηγική αντιμετώπισης και ανακοπής της επιθετικής πολιτικής της Άγκυρας, δι’ όλων των μέσων. Αντ’ αυτού, πλεονάζουν οι φλυαρίες, οι πολιτικές φιλοδοξίες και ασυναρτησίες, το «άλλα αποφασίζομεν και άλλα πράττετε», οι εκατέρωθεν υπονομεύσεις, αλλοπρόσαλλες τοποθετήσεις, παχυλή και εγκληματική άγνοια του Τούρκου, της ιστορίας, της νοοτροπίας και της πολιτικής του. Το πραξικόπημα της χούντας άνοιξε διάπλατα την πόρτα στην τουρκική εισβολή, που άρχισε να προετοιμάζεται αμέσως μετά τον Νοέμβριο του 1967, με την αποχώρηση από την Κύπρο της πανίσχυρης ελληνικής μεραρχίας. Οι εγκληματικές ευθύνες του Μακαρίου, του ΑΚΕΛ και άλλων είναι ασήκωτες.

Τον Νοέμβριο του 1983, ο Τ/κ ηγέτης Ντενκτάς, κατ’ εντολήν της Άγκυρας, ανακηρύσσει την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», που οι ρίζες της ανευρίσκονται στο 1963 (14/9/1963, έγγραφο Ντενκτάς-Κουτσιούκ, που προειδοποιούσε τον Μακάριο με ανακήρυξη της «ΤΔΒΚ», αν προχωρούσε στην τροποποίηση του Συντάγματος). Πριν από τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, ο Ντενκτάς, καθ’ υποκίνηση των Εγγλέζων, ζητά διζωνική ομοσπονδία (12/8/1974), την οποία η ελληνική πλευρά αποδέχτηκε πρώτα διά της ομιλίας Κληρίδη στην γκαλερί «Αργώ» (6/11/1974) και στη συνέχεια στη σύσκεψη των Αθηνών (30/11-1/12/1974), υπό τον Καραμανλή και τον Μακάριο. Μετά το δημοψήφισμα του 2004 και τις συνομιλίες στο Crans Montana, η αγγλοτουρκοδιζωνική ομοσπονδία εξεμέτρησε το ζην. Οι Τούρκοι την απέρριψαν οριστικά και τα τελευταία τρία χρόνια απαιτούν αμετακίνητα λύση δύο κρατών και αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος.

Την εποχή του σχεδίου Ανάν είχα γράψει μιαν ανάλυση γιατί η Τουρκία δεν αποδέχεται τη διζωνική και στη δική της επικράτεια, διά της δημιουργίας δύο ζωνών, μίας τουρκικής και μίας κουρδικής, αφού οι Κούρδοι είναι η μεγαλύτερη εθνική ομάδα στη χώρα με υπολογιζόμενο πληθυσμό πέραν των 25 εκ. Η ελληνική πλευρά απορρίπτει σθεναρά λύση δύο κρατών και εμμένει γελοιωδώς στην τουρκοδιζωνική, που οδηγεί σε δύο συνιστώντα κρατίδια, διά της κατάλυσης – και όχι της μετεξέλιξης – της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία δεν την αναγνωρίζει και την θεωρεί ως «εκλιπούσα», διά του γνωστού εξ 105 σελίδων εγγράφου των Νταβούτογλου-Τσαβούσογλου (23/6/2014).

Μέχρι σήμερα, κανένας ηγέτης ή πολιτικός της Κύπρου δεν αντέδρασε στην τουρκική αξίωση, αντιστρέφοντάς την: Γιατί η Τουρκία δεν δέχεται τη δημιουργία δύο κρατών στην επικράτειά της, ενός τουρκικού και ενός κουρδικού; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, αλλά αυτόχρημα ρεαλιστικό. Στην Κύπρο η τ/κ μειονότητα είναι το 18% του πληθυσμού, η ελληνική πλειοψηφία είναι 82%. Ανόητοι και ευήκοοι ξένων, ηγέτες μας, σύρθηκαν στις τουρκικές αξιώσεις και δέχθηκαν εκ περιτροπής προεδρία, κατήργησαν την παγκόσμια αρχή ένας άνθρωπος, μία ψήφος και αναγνώρισαν στον Τούρκο εισβολέα και κλέφτη, δικαίωμα στις περιουσίες μας, εκτός πολλών άλλων ολέθριων υποχωρήσεων. Ο Πρόεδρος και η πολιτική ηγεσία γιατί δεν αντιστρέφουν τις τουρκικές αξιώσεις;

Όσα πολλά η Τουρκία απαιτεί να ισχύσουν για την τ/κ μειονότητα, γιατί δεν τα παραχωρεί και στους Κούρδους; Πριν από λίγο καιρό (3/5/2024) δημοσιεύτηκε (στο australianoutlook) μια ανάλυση από τον Δρα Loqman Radpey, με τίτλο: «Η προοπτική μιας λύσης δύο κρατών για το Κουρδιστάν». Οι Κούρδοι κατοικούν στα σύνορα με τη Ρωσία, Τουρκία, Ιράκ, Ιράν και Συρία. Από το 1980 το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα διεξάγει απελευθερωτικό αγώνα κατά της τουρκικής θηριωδίας-κατοχής. Εκατοντάδες κουρδικά χωριά εκθεμελιώθηκαν από τον τουρκικό στρατό. Δεκάδες χιλιάδες Κούρδοι και Τούρκοι σκοτώθηκαν. Στο τουρκικό Κουρδιστάν διεξάγεται εθνοκάθαρση και γενοκτονία.

Ο ξένος αναλυτής υποστηρίζει πως η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους στα σύνορα των πιο πάνω χωρών θα αποκαθιστούσε την ειρήνη και τη σταθερότητα σε αυτήν την περιοχή της Ευρασίας, θα καταπολεμούσε την τρομοκρατία, τη μετακίνηση και μετανάστευση πληθυσμών και θα τερμάτιζε αχρείαστες συγκρούσεις. Τέτοια προοπτική δεν συμφέρει στην Τουρκία επειδή εκμεταλλεύεται την παρουσία Κούρδων μαχητών στη ΒΔ Συρία και στο Βόρειο Ιράκ για να επεκτείνει την κατάκτηση συριακών και ιρακινών εδαφών και να δικαιολογεί συχνές εισβολές του τουρκικού στρατού. Έχει εκτοπίσει τους γηγενείς Κούρδους και, κατά το θλιβερό πρότυπο των κατεχομένων μας, εποικίζει αυτές τις περιοχές με Τουρκομάνους, Σύριους και άλλους υποταχτικούς της. Σε άλλη ανάλυσή του στο «The Middle East Forum Observer» (19/7/2024), ο ίδιος αναλυτής υποβάλλει στους Κούρδους να αντλήσουν μαθήματα από την τουρκική κατοχή της Κύπρου.

Μετά την δήθεν ειρηνική (!) εισβολή στη Συρία (Αύγουστος 2016 και Οκτώβριος 2019), η Τουρκία, κατά το πρότυπο των κατεχομένων μας, εγκαθίδρυσε δομές, υπηρεσίες και σύμβολα στις καταληφθείσες κουρδικές περιοχές με εκκαθάριση του αυτόχθονος πληθυσμού. Οι Τούρκοι δεν είναι αφελείς. Πρώτον, γνωρίζουν και δεν ξεχνούν ότι είναι εισβολείς-κατακτητές στην σημερινή Τουρκία. Δεύτερον, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία διασαλπίζει καθημερινά ότι θα υπερασπιστεί μέχρις εσχάτων την εδαφική ακεραιότητα ενός τόπου που δεν τους ανήκει. Τρίτον, δεν θα αποδεχτούν ποτέ τον εδαφικό διαμελισμό της χώρας και τη δημιουργία δύο κρατών, ενός τουρκικού και ενός κουρδικού. Δεν αντέχουν αυτόν τον εφιάλτη.

Η Τουρκία απαιτεί λύση δύο κρατών στην Κύπρο. Γιατί δεν την εφαρμόζει και στην επικράτειά της; Να ιδρυθούν ένα τουρκικό και ένα κουρδικό κράτος. Ουδείς Έλληνας ηγέτης έθεσε ποτέ τέτοιο θέμα στους Τούρκους, από ψοφοδεϊσμό και τουρκοφοβία. Για να μη χαλάσει το… κλίμα και να μη διαταραχθούν τα «ήρεμα νερά» των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Το Μόναχο, η Ουκρανία, η Μέση Ανατολή, δεν έχουν διδάξει τίποτε απολύτως στην ηγεσία του Ελληνισμού…

Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή