Ακολουθήστε μας

Απόδημος Ελληνισμός

Η Ελληνική Ὁμογένεια στη Γερμανία

Δημοσιεύτηκε

6 έτη πριν

στις

Ἰωάννου Γαϊτάνογλου
ὁμογενούς ἐκ Γερμανίας

Κολωνία. Ἁγιασμός τοῦ Ρήνου ποταμοῦ.

Ἡ Βόρειος Ρηνανία ― Βεστφαλία εἶναι μέ 18,8 ἑκτ. πληθυσμό, τό πολυπληθέστερο ἀπό τά 16 κρατίδια τῆς Γερμανίας. Ἔτσι προκύπτει πώς τό κρατίδιο αὐτό φιλοξενεῖ ἐδῶ καί πάνω ἀπό 60 χρόνια καί τήν μεγαλύτερη Ἑλληνική Κοινότητα μέ περισσοτέρους ἀπό 130.000 Ἕλληνες.
Οἱ πιό γνωστές πόλεις τοῦ κρατιδίου εἶναι τό Düsseldorf, ὅπου ἑδρεύει ἡ τοπική κυβέρνηση, ἡ λεγομένη κοιλάδα τοῦ Ruhr (Ruhrgebiet), μέ τό Dortmund, Bochum, Essen καί Duisburg, τό βιομηχανικό κέντρο τῆς Εὐρώπης, ἡ Βόννη, ἡ παλιά πρωτεύουσα τῆς Δυτ. Γερμανίας καί ταυτόχρονα ἡ ἕδρα τῆς Μητροπόλεως Γερμανίας, καί ἡ Κολωνία, ἡ μεγαλύτερη καί ἱστορικά πιό σημαντική πόλη. Οἱ Ἕλληνες τῆς Γερμανίας καί ἰδιαίτερα τῆς Βορείου Ρηνανίας ― Βεστφαλίας ἦρθαν στήν Γερμανία τό 1960 μετά ἀπό τήν σύμβαση πού ὑπογράφηκε μεταξύ τῆς τότε γερμανικῆς κυβερνήσεως μέ καγκελλάριο τόν Konrad Adenauer καί τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως μέ πρωθυπουργό τόν Κωνσταντῖνο Καραμανλῆ. Οἱ δύο χῶρες συμφώνησαν στήν ὀργανωμένη μετανάστευση Ἑλλήνων ἐργατῶν στήν Γερμανία.

Οἱ λεγόμενοι Gastarbeiter θά ἐλάμβαναν ἀπεριόριστη ἄδεια παραμονῆς πού θά τούς ἔδινε τήν δυνατότητα νά ἐργαστοῦν στά ἐργοστάσια τῆς Γερμανίας. Ἔτσι τό πρῶτο ρεῦμα μεταναστεύσεως ξεκίνησε τό 1961. Κυρίως ὁ πληθυσμός ἀπό τήν ἀγροτική ὕπαιθρο, ὅπως τήν Μακεδονία καί τήν Θράκη πῆραν τήν ἀπόφαση νά μεταναστεύσουν. Ἡ μετανάστευση γινόταν μετά ἀπό πρόσκληση κάποιου ἐργοστασίου. Μέ τήν πρόσκληση αὐτή ξεκινοῦσε στήν οὐσία ἡ μετανάστευση. Οἱ Ἕλληνες πού καλέστηκαν, ἑτοίμαζαν τήν πραγματεία τους, ἀποχαιρετοῦσαν τούς δικούς τους καί τό χωριό τους καί ἔπαιρναν τόν δρόμο γιά τήν ξενιτειά. Συγκεκριμένα ὅλες οἱ μετακινήσεις γινόταν μέσα ἀπό τόν σιδηροδρομικό σταθμό τῆς Θεσσαλονίκης.

Ἐκεῖ ἀποχαιρετοῦσαν οἱ οἰκογένειες τούς δικούς τους γιά τό μακρινό ταξίδι. Τό ταξίδι αὐτό ἦταν, ἄν ἤσουν τυχερός μονάχα τριῶν ἡμερῶν, ἐνῶ ἄν τό τραῖνο εἶχε προβλήματα, τό ταξίδι διαρκοῦσε μία ἑβδομάδα. Ἡ διαδρομή ἦταν μέσα ἀπό τήν Γιουγκοσλαβία καί Αὐστρία καί ὁ πρῶτος σταθμός ἦταν τό Μόναχο καί συνέχιζε μέχρι τό Dortmund, ἀπ᾿ ὅπου μετά οἱ μετανάστες μοιράζονταν στούς περαιτέρω προορισμούς τους. Γιά ἐμᾶς πού ζοῦμε στήν σημερινή ἐποχή, ὅπου ἡ τεχνολογία ἔχει προχωρήσει ἀρκετά, ἕνα τέτοιο βῆμα φαίνεται πιό ἁπλό, καθώς ἡ ἀπόσταση μεταξύ τῶν δύο χωρῶν εἶναι μόνο 2,5 ὧρες. Γιά τούς παπποῦδες μας ὅμως ἕνα τέτοιο ταξίδι συνοδευόταν ἀπό μεγάλη ταλαιπωρία. Φτάνοντας στόν τελικό προορισμό τους, τούς περίμενε κάποιος ἐκπρόσωπος τοῦ ἐργοστασίου, ὅπου θά ἔπιαναν δουλειά. Οἱ περισσότεροι Ἕλληνες συναντοῦσαν γιά πρώτη φορά κάποιον ξένο καί ἡ γλῶσσα ἦταν σίγουρα ἕνα μεγάλο πρόβλημα. Ἀρκετά παντρεμένα ζευγάρια σέ αὐτήν τήν πρώτη φάση χωρίστηκαν μέ διαφορετικό προορισμό ὁ καθένας, ἐπειδή δέν εἶχαν λάβει ἀπό τόν ἴδιο ἐργοδότη πρόσκληση. Φανταστεῖτε, λοιπόν, μιά νεαρή κοπέλλα πού γιά πρώτη φορά ἀφήνει τό χωριό της, νά συναντᾶ κάποιον ξένο ὑπάλληλο, ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ νά τήν ἐξηγήση μέ νοήματα πώς δέν χρειάζεται νά φοβᾶται καί πώς θά πρέπη νά τόν ἐμπιστευθῆ, καθώς εἶναι ἐκεῖνος τόν ὁποῖο ἀπέστειλε ἡ Ἑταιρεία γιά νά τήν τακτοποιήση ἀπό δουλειά καί στέγη.
Ἀκολουθώντας τόν ὑπάλληλο, λοιπόν, ἐγκαταστάθηκαν οἱ περισσότεροι Ἕλληνες σέ σπίτια τῶν ἐργοστασίων, ὑπό ἀρκετά δύσκολες συνθῆκες. Ἐκεῖ ὅμως συναντοῦσαν καί ἄλλους Ἕλληνες κάτι τό ὁποῖο ἦταν πολύ παρήγορο. Ἡ ἐπικοινωνία μέ τήν Πατρίδα καί τούς συγγενεῖς σέ αὐτή τήν πρώϊμη φάση τῆς μεταναστεύσεως πολύ δύσκολη, καθώς γινόταν κυρίως μέσῳ ἐπιστολῶν. Τήν ἐποχή ἐκείνη ἡ ἀποστολή τους μπορεῖ νά διαρκοῦσε μία ἕως δύο ἑβδομάδες. Στιγμές ἀναμονῆς γιά τούς συγγενεῖς στήν Ἑλλάδα πού λαχταροῦσαν νά ἀκούσουν εὐχάριστα νέα. Ἀντίστροφα καί οἱ ὁμογενεῖς δέν εἶχαν ἄμεση ἐνημέρωση γιά κάποιο θάνατο ἤ ἀρρώστεια στήν πατρίδα τους. Σπάνια ὑπῆρχε ἐκείνη τήν ἐποχή ἡ δυνατότητα ἑνός τηλεφωνήματος. Ἀμέσως οἱ Ἕλληνες πρόσφεραν τά μέγιστα στήν βιομηχανία τῆς Γερμανίας. Τήν ἐποχή ἐκείνη οἱ δουλειές ἦταν πολύ σκληρές καί εἶχαν νά κάνουν κυρίως μέ τό σίδερο καί τό ἀτσάλι. Οἱ πόλεις τῆς Γερμανίας μετά τόν Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο εἶχαν καταστραφῆ σχεδόν ἐξ ὁλοκλήρου καί ὁ ἀνδρικός πληθυσμός δέν ἐπαρκοῦσε γιά τήν ἐπανεκκίνηση τῆς βαρειᾶς βιομηχανίας.
Ἡ κοιλάδα τοῦ Ruhr, ἡ ὁποία ἔπαιξε στόν Β΄ Παγκόσμιο ἕναν σημαντικό ρόλο στήν πορεία τοῦ πολέμου, καθώς φιλοξενοῦσε τά ἐργοστάσια παραγωγῆς μαζικῶν ὅπλων ἦταν καί πάλι στό ἐπίκεντρο τῆς ἀναπτύξεως τῆς Γερμανίας. Οἱ Ἕλληνες δούλευαν στά χυτήρια αὐτῆς τῆς βιομηχανικῆς περιοχῆς γιά νά παράγουν τό ἀτσάλι γιά τήν ἀνοικοδόμηση τῆς χώρας. Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος γιά τό κρατίδιο τῆς Βορείου Ρηνανίας ― Βεστφαλίας φιλοξενεῖ ἀκόμα καί σήμερα τούς περισσοτέρους Ἕλληνες. Σιγά ― σιγά οἱ ὁμογενεῖς τῆς Γερμανίας μέ σκληρή δουλειά ἀποκτοῦσαν τίς δικές τους περιουσίες καί πρῶτο μέλημά τους ἦταν πάντοτε ἡ ἀπόκτηση κάποιου ἰδιόκτητου χώρου γιά τήν ἀνέγερση Ὀρθοδόξου Ναοῦ. Στήν προσπάθεια αὐτήν πρωτοπορεῖ ἀπό τίς ἀρχές ἡ Ἱερά Μητρόπολη Γερμανίας.
Ἡ ἑλληνορθόδοξη Μητρόπολη Γερμανίας ἱδρύθηκε πρίν 54 χρόνια, στίς 4 Φεβρουαρίου τοῦ 1963, ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο. Πρῶτος Μητροπολίτης Γερμανίας ἦταν ὁ μακαριστός Πολύευκτος Φινφίνης (1963 ― 1968), τόν ὁποῖο ἀκολούθησε ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Ἰάκωβος Τζαναβάρης (1968 ― 1971), ὁ ὁποῖος ἀπεβίωσε σέ τραγικό αὐτοκινητιστικό ἀτύχημα. Προηγούμενος τοῦ νῦν Μητροπολίτη Γερμανίας ὑπῆρξε ἀπό τό 1971 ― 1980 ὁ μακαριστός Μητροπολίτης καί μετέπειτα Ἐπίσκοπος Κισσάμου καί Σελίνου, Εἰρηναῖος Γαλανάκης.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀναγνωρίστηκε κατά τήν ποιμαντορία του ὡς τρίτη ἐπίσημη Ἐκκλησία μετά τήν Ρωμαιοκαθολική καί Εὐαγγελική. Στό πλευρό τοῦ πρώην Μητροπολίτου Γερμανίας Εἰρηναῖο Γαλανάκη ἦταν ἐξ ἀρχῆς ὁ νῦν Μητροπολίτης Σεβασμιώτατος Αὐγουστῖνος Λαμπαρδάκης, ὁ ὁποῖος ἀπό τό 1980 ἕως σήμερα, ποιμαίνει ὄχι μόνο τήν ἑλληνορθόδοξη Μητρόπολη Γερμανίας, ἀλλά ἐκπροσωπεύει καί ὡς πρόεδρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως ὅλους τούς Ὀρθοδόξους τῆς Γερμανίας, τῶν ὁποίων ὁ ἀριθμός ἀνέρχεται στούς 1,2 ἑκ. πιστούς. Οἱ Ἕλληνες μετανάστες τῆς πρώτης γενιᾶς ἀσκοῦσαν τά θρησκευτικά τους καθήκοντα σέ αἴθουσες καί σέ λιγοστές περιπτώσεις σέ Ναούς, οἱ ὁποῖοι παραχωροῦντο ἀπό τούς Γερμανούς. Οἱ ἀποστάσεις γιά τούς ἱερεῖς πολύ μεγάλες. Ὁ σεβαστός πρωτοπρεσβύτερος Πολύευκτος Γεωργακάκης, ἱερατικός προϊστάμενος τῶν Ἱερῶν Ναῶν Ἁγίου Νεκταρίου Lüdenscheid καί Ἁγίας Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου Hagen, καί ἱερέας ἐπί 50 ἐτῶν στήν Γερμανία, ἐξιστορεῖ μέ γλαφυρό τρόπο αὐτές τίς πρῶτες στιγμές, θυμίζοντας πώς οἱ πρῶτοι ἱερεῖς ἦταν μονίμως μέ μιά βαλίτσα στό χέρι, ἡ ὁποία περιελάμβανε τά ἱερά σκεύη καί ἄμφια.
Μέ αὐτά καί ὁ καθένας μέ μιά κολυμβήθρα γύριζαν στήν περιφέρειά τους, ἡ ὁποία μπορεῖ νά εἶχε διάμετρο 200 χλμ. καί μετέδιδαν τήν χάρη τοῦ Θεοῦ. Μέ τήν ἀπόφαση τῆς γερμανικῆς Κυβερνήσεως νά ἀναγνωρίση τήν Ἱερά Μητρόπολη Γερμανίας ὡς Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου καί τήν ἀνέγερση τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ στήν Βόννη, ἀφιερωμένο στήν Ἁγία Τριάδα, τό 1974 ἡ τότε ἐκκλησιαστική διοίκηση ἔθεσε τό θεμέλιο τῆς μετέπειτα πορείας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στήν Γερμανία. Ἡ ἐνορία γιά τόν Ἕλληνα τοῦ ἐξωτερικοῦ εἶναι τό κέντρο τῆς ζωῆς του. Ὅπως συνηθίζει νά λέη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γερμανίας Αὐγουστῖνος, ὁ στόχος τῆς Ἐκκλησίας ἦταν καί εἶναι νά δημιουργήση Μικρές Πατρίδες. Ἐπί ποιμαντορίας του οἱ μετανάστες Ἕλληνες τοῦ ᾿60 ρίζωσαν ἐδῶ στήν Γερμανία χτίζοντας ἐκ θεμελίου Ἱερούς Ναούς, πολιτιστικά κέντρα καί παρέχοντας στούς Ἕλληνες κοινωνική φροντίδα. Χαρακτηριστικά γράφει ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αὐγουστῖνος Λαμπαρδάκης: «Ἡ θεία Λειτουργία καί τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας τελοῦνται σχεδόν παντοῦ, ὅπου ὑπάρχουν Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Δημιουργήσαμε, ὅπως συνηθίζω νά λέω, Μικρές Πατρίδες. Ἄν ἀναλογιστοῦμε μάλιστα τίς δυσκολίες τόσο τοῦ παρελθόντος, ὅσο καί τοῦ παρόντος, δέν θά εἶναι ὑπερβολή νά ἰσχυριστοῦμε πώς πρόκειται γιά ἕνα θαῦμα. Ἕνα θαῦμα πού ὀφείλεται στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πού μᾶς χάρισε τά πάντα, ἀλλά καί στήν ἀγάπη μυριάδων ἀνθρώπων, ἐπωνύμων καί ἀνωνύμων πού συνέβαλαν μέ ἀνιδιοτέλεια καί αὐτοθυσία στό ἐκκλησιαστικό ἔργο».

Σύλλογος Ποντίων Μονάχου
Στόν αὐτό Μητροπολίτη ὀφείλεται καί ἡ δυνατότητα ἐπιλογῆς τοῦ μαθήματος τῶν ὀρθοδόξων Θρησκευτικῶν στά γερμανικά σχολεῖα, ἀλλά καί ἡ ἐκτίμηση τῶν γερμανικῶν ἀρχῶν ἀπέναντι στούς Ἕλληνες. Ἡ σημερινή γενιά ἀπολαμβάνει τούς κόπους ὅλων αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων πού κοπίασαν. Πλέον φαίνεται αὐτονόητο, κάθε μεγάλη πόλη νά παρέχη τήν δυνατότητα ἐκκλησιασμοῦ. Ὅπως καί τότε ἔτσι καί σήμερα, γιά τά νέα παιδιά πού ἀφήνουν τήν Ἑλλάδα γιά τούς γνωστούς οἰκονομικούς λόγους, ἡ ἐνορία ἀποτελεῖ τίς περισσότερες φορές τό πρῶτο σημεῖο ἀναφορᾶς. Ἰδιαίτερα στήν Βόρειο Ρηνανία ― Βεστφαλία, ὅπου φιλοξενεῖται ἡ μεγαλύτερη ἑλληνική Κοινότητα, οἱ δομές τῶν ἐνοριῶν εἶναι ἐκεῖνες πού βοηθοῦν στήν εὕρεση ἐργασίας καί σπιτιοῦ. Περαιτέρω παρηγοροῦν τούς ταλαιπωρημένους συμπατριῶτες καί βοηθοῦν στήν πνευματική τους πρόοδο. Οἱ σχέσεις μέ τήν Μητροπολιτική Ἑλλάδα εἶναι ἐξαιρετικές. Ἡ Μητρόπολη Γερμανίας κατά τήν οἰκονομική κρίση πού μαστιγώνει τήν τελευταία δεκαετία τήν Ἑλλάδα, βοήθησε πέρα ἀπό τήν ἠθική ὑποστήριξη καί οἰκονομικά.

Γερμανία. Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἱερός Ναός Ἁγίου Δημητρίου Herten
Οἱ διαφορετικοί ἑλληνικοί Σύλλογοι πού ὑπάρχουν στό κρατίδιο ἀνέκαθεν βοηθοῦσαν τήν ἑλληνική Πολιτεία μέ τήν παραχώρηση ἀσθενοφόρων, πυροσβεστικῶν ὀχημάτων καί ἰατροφαρμακευτικοῦ ὑλικοῦ. Οἱ δραστηριότητες αὐτές δείχνουν πώς, ὅπως στήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821, ἡ σωτηρία τῆς Μητέρας Ἑλλάδος θά ἔρθη ἀπό ἔξω. Οἱ Ἕλληνες τῆς ὁμογενείας ξέρουν νά ἀγαποῦν τήν πατρίδα τους καί τό πράττουν αὐτό ἀνιδιοτελῶς. Δέν ἔχουν κάποιο οἰκονομικό ὄφελος πέρα ἀπό τήν σωτηρία τῆς Πατρίδος καί μέ εὐλάβεια προσεγγίζουν τά προβλήματα τῆς πατρίδος, ἀσκώντας μέ τά μέσα πού ἔχουν τίς ἀνάλογες πιέσεις πρός ὄφελός της.

Ἐθνική ἑορτή
Οἱ Ἕλληνες τῆς Γερμανίας εἶναι δέκτες σεβασμοῦ καί ἐκτιμήσεως ἀπό τίς γερμανικές ἀρχές. Ἡ κοινωνική τους ἰσχύ ὅλο καί μεγαλώνει. Σέ αὐτό συμβάλλει καί τό νέο κῦμα Ἑλλήνων μεταναστῶν. Ἄνθρωποι μέ σπουδαίους τίτλους σπουδῶν καί ἰδιαίτερη εὐφυΐα, τούς ὁποίους ἡ γερμανική ἀγορά ἐργασίας ἀπορροφᾶ μέ μιᾶς. Ἐνδεικτικό εἶναι τό γεγονός, πώς πλέον σέ κάθε Νοσοκομεῖο στό κρατίδιό μας ὑπάρχει ἔστω καί ἕνας Ἕλληνας γιατρός. Ὁ Σύλλογος Ἑλλήνων γιατρῶν τῆς Βορείου Ρηνανίας ― Βεστφαλίας ἔχει σχεδόν 1.000 μέλη.
Οἱ προκλήσεις γιά τήν ὁμογένεια στό μέλλον εἶναι ἡ συμμετοχή στά πολιτικά δρώμενα τῆς Γερμανίας καί ἡ  περαιτέρω ἐνσωμάτωσή της στά κοινά, καταλαμβάνοντας σημαντικές θέσεις σέ ὅλους τούς τομεῖς τοῦ γερμανικοῦ κράτους, ὅπως στήν Ἀστυνομία, Σχολεῖα, στά Ὑπουργεῖα καί Νοσοκομεῖα. Λόγῳ τοῦ ὑψηλοῦ μορφωτικοῦ ἐπιπέδου καί τῆς ἐργατικότητος τῶν Ἑλλήνων τοῦ ἐξωτερικοῦ, ἡ ἑλληνική Ὁμογένεια μπορεῖ νά κατακτήση σημαντικές πολιτικές θέσεις διαμορφώνοντας ἔτσι τήν γερμανική, ἀλλά κυρίως εὐρωπαϊκή πραγματικότητα. Ἑνωτικός κρίκος καί πολλαπλασιαστής δυνάμεως σέ κάθε προσπάθεια πρός αὐτήν τήν κατεύθυνση εἶναι πάντοτε ἡ Ἱερά Μητρόπολη Γερμανίας. Ἄν καί τά παιδιά μας σέ κάποιες δεκαετίες θά ἔχουν ξεχάση ἴσως τήν μητρική τους γλῶσσα, ἡ Ἑλληνικότητα θά ζῆ μέσα ἀπό τόν Ἑλληνορθόδοξο πολιτισμό, τήν Ρωμηοσύνη! 
Στό http://www.orthodoxie.net θά βρῆτε πολλές πληροφορίες γιά τήν Μητρόπολή μας!     

Ἑλληνική ποδοσφαιρική ὁμάδα, δεκαετία 1970
Πηγή: Εωνμένη Ρωμιοσύνη

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Σχετικά θέματα
Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Αυξάνεται η ανησυχία των Ελλήνων του Μονάχου

Δημοσιεύτηκε

4 μήνες πριν

στις

30 Μαΐου 2024

από τον

Έντονες είναι οι ανησυχίες των Ελλήνων του Μονάχου για το μέλλον του σχολικού κτιρίου το οποίο στεγάζει ένα Δημοτικό το ”Αριστοτέλης” και ένα Γυμνάσιο.

H αγωνία των γονέων του Mονάχου για το μέλλον του σχολικού κτιρίου το οποίο στεγάζει τα δύο σχολεία είναι μεγάλη, με αποτέλεσμα εδώ και αρκετούς μήνες να βρίσκονται στο σκοτάδι για το μέλλον των παιδιών τους στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση.

Η εκπομπή προσπάθησε να εκφράσει τις ανησυχίες των γονέων και των Ελλήνων της περιοχής για το τι πραγματικά συμβαίνει.

Μιλάνε στην εκπομπή:

Ο Αθανάσιος Κήπας, εκπρόσωπος τύπου του ευρωπαϊκού ιδρύματος ελληνισμού και μέλος της επιτροπής παιδείας, όπως και επίτιμο μέλος της συνομοσπονδίας γονέων και κηδεμόνων Βάδης Βυρτεμβέργης.

Ο Γκουδούλας Θωμάς, πρώην πρόεδρος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων Μονάχου και περιχώρων.

Παρεμβαίνει και ο Δημήτρης, τηλεθεατής από την Νυρεμβέργη για να εκφράσει και ο ίδιος την αγωνία του.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Απόδημος Ελληνισμός

Συνεχίζεται η ανησυχία των Ελλήνων του Μονάχου! Κραυγή αγωνίας για τα σχολεία

Δημοσιεύτηκε

4 μήνες πριν

στις

29 Μαΐου 2024

από τον

Έντονες είναι οι ανησυχίες των Ελλήνων του Μονάχου για το μέλλον του σχολικού κτιρίου το οποίο στεγάζει ένα Δημοτικό το ”Αριστοτέλης” και ένα Γυμνάσιο.

H αγωνία των γονέων του Mονάχου για το μέλλον του σχολικού κτιρίου το οποίο στεγάζει τα δύο σχολεία είναι μεγάλη, με αποτέλεσμα εδώ και αρκετούς μήνες να βρίσκονται στο σκοτάδι για το μέλλον των παιδιών τους στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση.

Η εκπομπή προσπάθησε να εκφράσει τις ανησυχίες των γονέων και των Ελλήνων της περιοχής για το τι πραγματικά συμβαίνει.

Μιλάνε στην εκπομπή:

  • Ο Αθανάσιος Κήπας, εκπρόσωπος τύπου του ευρωπαϊκού ιδρύματος ελληνισμού και μέλος της επιτροπής παιδείας, όπως και επίτιμο μέλος της συνομοσπονδίας γονέων και κηδεμόνων Βάδης Βυρτεμβέργης.
  • Ο Γκουδούλας Θωμάς, πρώην πρόεδρος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων Μονάχου και περιχώρων.
  • Παρεμβαίνει και ο Δημήτρης, τηλεθεατής από την Νυρεμβέργη για να εκφράσει και ο ίδιος την αγωνία του.

Έγγραφο που αναφέρει ο πρόξενος του Μονάχου ότι δεν θα υπογράψει καμία σύμβαση κατά την διάρκεια της θητείας του.

Και εδώ μπορείτε να δείτε τον σχεδιασμό της σχολικής ανάπτυξης των κτιρίων. Με κίτρινο χρώμα ο σχεδιασμός για το ελληνικό κτίριο. Η αποπεράτωσή του θα γίνει το 2034.

https://e-enimerosi.com/arthra-reportaz/kravgi-agonias-gia-ta-scholeia-sto-monacho/

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Απόδημος Ελληνισμός

Μιχάλης Ιγνατίου στη Hellas Journal: Ποιοί είναι οι 302 άρχοντες του Φαναρίου που έφερε ο Ελπιδοφόρος στην Ελλάδα και τί πρόσφεραν στον Ελληνισμό;

Δημοσιεύτηκε

4 μήνες πριν

στις

28 Μαΐου 2024

από τον

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal

Γιόμισαν τα κοινωνικά δίκτυα με φωτογραφίες του Ελπιδοφόρου -σας παρακαλώ μην ρωτάτε ποιος είναι ο εκκλησιαστικός αυτός …γίγαντας;- και των Αρχόντων του Οικουμενικού Πατριαρχείου που τον συνοδεύουν απ’ όλα τα μέρη της γης, ειδικά από τις Ηνωμένες Πολιτείες, για να λάβουν στο συνέδριο τους, που φέτος πραγματοποιείται στην Αθήνα.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής ζήτησε να γίνει αυτό το συνέδριο στην Αθήνα, μόνο για τους γνωστούς προσωπικούς του λόγους: Για να δηλώσει παρουσία για τον Θρόνο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης, που τόσο πολύ επιθυμεί. Βιάζεται τόσο πολύ αυτός ο άνθρωπος…

Ελπίζει επίσης ότι θα μπορέσει να συναντήσει τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κυριάκο Μητσοτάκη, στο Μέγαρο Μαξίμου, για να στείλει το μήνυμα στους ομογενείς, που πολύ ορθά πιστεύουν ότι διαίρεσε την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής και ότι εργάζεται για να πάρει υπό τον έλεγχο του και την οργανωμένη Ομογένεια, που αγωνίζεται μέχρι σήμερα, μέρα και νύχτα, 50 χρόνια από την άνανδρη τουρκική εισβολή, για τα δίκαια της Κύπρου και της Ελλάδας.

  • Θυμίζουμε ότι ο Πρωθυπουργός, δια της υφυπουργού Εξωτερικών Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου, διεμήνυσε στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο ότι δεν θα ανεχθεί τη διάσπαση της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας.
  • Και η θέση του κ. Μητσοτάκη είναι απόλυτα ορθή. Η Ελλάδα και η Κύπρος χρειάζονται μία ισχυρή Ομογένεια που θα έχει δυνατό λόγο στα κέντρα των αποφάσεων στην Ουάσιγκτον.

Το σόι είναι αυτό το Τάγμα των αρχόντων; Διαβάζουμε τα εξής (ΕΔΩ):

Οι Άρχοντες του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι τιμώμενοι από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, οι οποίοι έχουν επιλεγεί μεταξύ των λαϊκών λόγω της υπηρεσίας σε εκείνα τα τμήματα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας υπό την ιδιαίτερη καθοδήγησή του.

Το Τάγμα τού Αγίου Ανδρέα, που αποτελείται από τους Άρχοντες που ζουν στην Αμερική, ιδρύθηκε το 1966 επί Πατριάρχη Αθηναγόρα, όταν ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος απένειμε την τιμή σε τριάντα μέλη της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αμερικής.

Ο πρώτος Μεγάλος Διοικητής τού Τάγματος ήταν ο Pierre De Mets. Ο σημερινός Μέγας Διοικητής είναι ο Αντώνιος Ι. Λιμπεράκης, ιατρός, ο οποίος ηγήθηκε τού Τάγματος για την υπεράσπιση της θρησκευτικής ελευθερίας τού Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Με την εισαγωγή στο «Τάγμα τού Αγίου Ανδρέα», όπως ορίζονται ως ομάδα οι Άρχοντες της Αμερικής, ο τιμώμενος ορκίζεται «να υπερασπιστεί και να προωθήσει την ελληνορθόδοξη πίστη και παράδοση».

Αλλού διαβάζουμε τα εξής (ΕΔΩ):

Έκδικος, νομοφύλαξ, χαρτουλάριος, ρεφερενδάριος, σκευωφύλαξ, νομοδότης. Μερικά από τα 40 συνολικά τιμητικά εκκλησιαστικά παράσημα που απονέμονται από τον επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε προσωπικότητες που υπηρετούν την Ορθοδοξία και προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο.

Οι “Άρχοντες” του Οικουμενικού Πατριαρχείου αποδέχονται τους τίτλους που διατηρούνται πέντε αιώνες μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Πρόκειται για ανθρώπους της διανόησης, της τέχνης και του επιχειρείν οι οποίοι συνεισφέρουν για το καλό της Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας. 

Με χορηγίες που ξεκινούν από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και φθάνουν τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ οι άγνωστοι «φρουροί» του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ενεργούν για την διατήρηση και διάδοση της Ορθοδοξίας. Τα τελευταία 24 χρόνια οι Άρχοντες έχουν δωρήσει περισσότερα από 53 εκατομμύρια δολάρια.

  • Οι λεγόμενοι Άρχοντες είναι πλούσιοι που στην πραγματικότητα «αγοράζουν» τον τίτλο. Ελπίζω να μην παρεξηγηθεί η λέξη αγοράζουν.
  • Ενννούμε ότι προσφέρουν χρήματα που έχουν κατάληξη το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και υποτίθεται ότι παλεύουν για να μπορεί ο εκάστοτε Πατριάρχης να ασκεί απρόσκοπτα τα καθήκοντά του χωρίς ενοχλήσεις από τους Τούρκους, που στην πραγματικότητα θέλουν να το κλείσουν.
  • Οι Αττίλες απλά ανέχονται το Πατριαρχείο. Για τη βοήθεια τους, λοιπόν, προς το Φανάρι γίνονται Άρχοντες.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο προστατεύεται υποτίθεται από τον εκάστοτε Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος, όμως, δεν κάνει απολύτως τίποτα όταν η κατοχική Τουρκία το απειλεί , και μετατρέπει ιστορικούς ναούς σε τζαμιά.

Οι Άρχοντες, λοιπόν, όπως διαδίδεται ασκούν πίεση στην Ουάσιγκτον στο όνομα του Φαναρίου. Όμως, ενώ διαμαρτύρονται, φροντίζουν να μην αγγίζουν την Τουρκία στις δημόσιες ανακοινώσεις τους. Είναι πολύ προσεκτικοί επειδή δήθεν δεν θέλουν να εξοργίσουν τους Τούρκους, οι οποίοι ξεσπούν στον κ. Βαρθολομαίο και του λένε ότι η Ομογένεια θέτει στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ τις τουρκικές απειλές.

Μερικές, αλλά λίγες, φορές καταφέρονται εναντίον της Τουρκίας, όπως έπραξε τις προάλλες ο επικεφαλής τους, ο Δρ. Αντώνιος Λυμπεράκης. Μίλησε για τη “δεινή θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και την άρνηση των θεσμικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του από το τουρκικό κράτος”. Από ουσία μηδέν…

Κατά τα άλλα, ακούμε ευχολόγια. Δήλωσε σχετικά:

Αναμένουμε ότι θα υπάρχουν συνεχείς δυσκολίες από τις κυβερνήσεις της Ρωσίας και της Τουρκίας (εννοεί απέναντι στο Φανάρι). Αλλά απέναντί τους, είμαστε αποφασιστικοί και χαρούμενοι στον Κύριο και θα παραμένουμε πάντα αισιόδοξοι ότι τελικά, το καλό θριαμβεύει έναντι του κακού.

Τι έχουν προσφέρει οι Άρχοντες στο Φανάρι σε επίπεδο προστασίας; Κατά τη γνώμη μας πολύ λίγα, ενώ  μπορούν να προσφέρουν πολλά. Για να καταλάβετε, οι πιο ισχυρές παρεμβάσεις για το Πατριαρχείο έγιναν από τον τότε πρόεδρο της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, Ρόμπερτ Μενέντεζ, ο οποίος δεν έτυχε υποστήριξης στις εκλογές από τους Άρχοντες, προφανώς επειδή εθεωρείτο αντιτούρκος.

Γνωρίζω ότι οι Άρχοντες, που στην πλειοψηφία τους νιώθουν Αμερικανοί, δεν βοήθησαν ποτέ τον φιλέλληνα γερουσιαστή, ο οποίος αντιμετώπισε ένα βρώμικο πόλεμο από την Τουρκία και παλεύει στο δικαστήριο της Νέας Υόρκης για την αθωότητά του. Πιστεύει πως θα αθωωθεί και θα επιστρέψει θριαμβευτής. Μακάρι διότι τον χρειάζεται ο Ελληνισμός.

  • Εδώ πρέπει να υπογραμμίσω, ότι υπάρχουν μερικοί Άρχοντες, που βοήθησαν τον κ. Μενέντεζ. Είναι στην πλειοψηφία τους κυπριακής καταγωγής.

Επίσης, η μοναδική δήλωση ισχυρότατης υποστήριξης στον Οικουμενικό Πατριάρχη προήλθε από δική μου ερώτηση στη «ζωντανή» ενημέρωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Οι δήθεν φιλικοί δημοσιογράφοι προς το Φανάρι, δεν εμφανίστηκαν ποτέ στις επίσημες ενημερώσεις για να υποβάλουν ερωτήσεις με τις οποίες θα αντλείτο η αμερικανική υποστήριξη προς το Φανάρι. Κατοικοεδρεύουν στη …Νέα Υόρκη και στην Αθήνα!

Όταν κερδίσαμε εκείνη τη φοβερή δημόσια δήλωση για το Φανάρι, μου τηλεφώνησαν και με ευχαρίστησαν μόνο δύο άνθρωποι, που έχουν σχέση με τον κ. Βαρθολομαίο. Ο ένας μου μετέφερε τις ευχαριστίες του Πατριάρχη. Βεβαίως, απλά έκανα το δημοσιογραφικό μου καθήκον. Τίποτα άλλο…

Οι Άρχοντες είναι στην πλειοψηφία τους πλούσιοι ομογενείς, οι οποίοι κέρδισαν πολλά χρήματα με κόπο και ιδρώτα. Δυστυχώς το ενδιαφέρον τους είναι μόνο η Εκκλησία. ‘Επρεπε να είναι και η Ελλάδα και η Κύπρος.

  • Σήμερα Κυριακή, όπως διαβάζω στο επίσημο πρόγραμμα, θα κάνουν δέηση στον Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας για τα 50 χρόνια από τη βάρβαρη εισβολή του Αττίλα. Πως και το αποφάσισαν; Μιλάμε για μεγάλη …πρόοδο. Για να δούμε αν αναφερθεί ότι η εισβολή έγινε από την Τουρκία, που κατέχει μέχρι σήμερα το 40% της Μεγαλονήσου.

Δεν γνωρίζω πόσοι εκ των Αρχόντων νιώθουν Έλληνες και Κύπριοι. Μερικούς θα μπορούσα να μετρήσω στα δάκτυλα του ενός χεριού μου. Νιώθουν περισσότερο Αμερικανοί. Αυτή είναι η αλήθεια, η οποία πονάει όσους ομογενείς επιμένουν να ταυτίζονται με την Ελλάδα, την Κύπρο και τα προβλήματά που αντιμετωπίζουν από τις απειλές του τουρκικού Αττίλα.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Διαβάσαμε στα ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης διθυραμβικά σχολιάκια για τον Ελπιδοφόρο. Προσέξτε συνάδελφοι διότι καρφώνεστε μόνοι σας. Διαβάσαμε για τον …φωτισμένο και …προοδευτικό Ιεράρχη, που δεν ΙΣΧΥΕΙ. Ότι κάνει είναι για να εξυπηρετηθεί ο σκοπός της αναρρίχησης στον Οικουμενικό Θρόνο. Διαβάσαμε για την δήθεν …ακομπλεξάριστη προσωπικότητα του κ. Ελπιδοφόρου, που δήθεν ταράζει τα λιμνάζοντα νερά της Εκκλησίας της Ελλάδος σε πολλά θέματα. Ώπα συνάδελφοι! Ακομπλεξάριστος ο Αρχιεπίσκοπος; Διαβάσαμε ότι ο “Άγιος Αμερικής” μίλησε και στις …ψυχές των χιλιάδων Ελλαδιτών Ορθοδόξων. Μα είστε σοβαροί; Υπάρχει πραγματικός Έλληνας Ορθόδοξος που ακολουθεί τα κηρύγματα του Ελπιδοφόρου;

  • Πέραν ολίγων εξαιρέσεων, η μάζα των Αρχόντων δεν βοηθά τις οργανώσεις που μάχονται για τον Ελληνισμό στην Ουάσιγκτον.
  • Επαναλαμβάνω ότι είναι προσηλωμένοι μόνο στην Εκκλησία.

Είναι επιτυχημένοι επιχειρηματίες, είναι πολύ πλούσιοι, όπως προανέφερα. Απουσίαζαν όταν η Ελλάδα και η Κύπρος έπεσαν στα δίκτυα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και των Ευρωπαίων «εταίρων» μας, οι οποίοι οδήγησαν σε (σχεδόν) πτώχευση τους λαούς των δύο χωρών.

Αν υποβάλει κανείς το πρώτο ερώτημα που έρχεται στα χείλη των ανθρώπων όταν ακούνε γι’ αυτούς τους βαθύπλουτους Ελληνοαμερικανούς, η απάντηση δίνεται εύκολα. Είναι ένα ΟΧΙ.

Το ερώτημα είναι αυτό: Πόσοι επένδυσαν στην Ελλάδα; Δυσκολεύομαι να αναφέρω έστω και ένα όνομα.

Αλλά, για να είμαι δίκαιος καταγράφω και αυτό: Ακούνε πολλοί Ελληνοαμερικανοί ότι για να επενδύσουν πρέπει να δώσουν μίζες, και ακόμα …τρέχουν!!! Η διαφθορά κυριαρχεί στη χώρα, το ίδιο το κράτος είναι διεφθαρμένο… Και με αυτό το θέμα ΠΡΕΠΕΙ να ασχοληθεί ο ίδιος ο Πρωθυπουργός διότι χάνονται σημαντικές επενδύσεις.

  • Μερικοί εκ των ομογενών που αρνήθηκαν να δώσουν το “κατιτίς”, πολεμήθηκαν με άγριο τρόπο από το διεφθαρμένο σύστημα και χαρακτηρίστηκαν -αν είναι δυνατόν- …”λαθρέμποροι”. Με τα θέματα αυτά πρέπει να ασχοληθεί προσωπικά ο Πρωθυπουργός. Μπορεί να κερδίσει τους διεφθαρμένους, διότι κρατά και το μαχαίρι και το καρπούζι…

Αναφερόμενος στους Άρχοντες, θα υποστηρίξω ότι δεν προσπάθησαν καν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Αν μετρήσουμε τις περιουσίες τους, και τα χρήματα όλων, τα νούμερα ζαλίζουν. Οι επενδύσεις στη χώρα των προγόνων τους, δεν είναι στα ενδιαφέροντά τους… Κρίμα. Θα έπρεπε.

Αν πάμε στο Ισραήλ, και αν ασχοληθούμε με το Εβραϊκό Λόμπι, θα πάθουμε την πλάκα μας. Τα παιδιά των ΕβραιοΑμερικανών υπηρετούν στον ισραηλινό λαό. Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει.

Ακόμα, προσφέρουν εκατομμύρια δολάρια για την Πατρίδα. Ανεξάρτητα από το όνομα του Πρωθυπουργού -τώρα είναι ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, αύριο θα είναι κάποιος άλλος- στέκονται δίπλα στο Εβραϊκό Κράτος.

Από τις 7 Οκτωβρίου του 2023, όταν το Ισραήλ δέχθηκε την επίθεση της Χαμάς, μέχρι σήμερα, έχουν μαζέψει πάνω από 200 εκατομμύρια τα οποία διατίθενται για την υποστήριξη της χώρας τους και να επηρεάσουν τις πολιτικές αποφάσεις της Ουάσιγκτον.

Οι δικοί μας αριθμοί είναι καταθλιπτικοί…

Δεν γνωρίζω αν ο Πρωθυπουργός θα παραβρεθεί και θα μιλήσει στο συνέδριο τους. Στο πρόγραμμα είδα ότι οι άρχοντες αναφέρουν το όνομα του. Αλλά, αν λάβει μέρος, πρέπει να τους μιλήσει με σκληρή γλώσσα. Καλά κάνουν και βοηθούν την Εκκλησία. Αλλά αν δεν σταθεί όρθια η Ελλάδα, θα πεθάνει και η Ορθοδοξία…

* Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal

https://hellasjournal.com/2024/05/kateftasan-stin-ellada-302-pamplouti-archontes-tou-fanariou-an-rotisete-poses-ependisis-ekanan-stin-ellada-i-apantisi-ine-ena-megalo-miden-video/

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή