Ακολουθήστε μας

Ρωσία

Ο Ερντογάν Καθυστερεί την Επίθεση στο Ιντλίμπ Αλλά ο ΄Ασαντ δεν θα τον Περιμένει Πολύ Ακόμη

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο Πούτιν καθυστέρησε την
επίθεση για να του μιλήσει άλλη μια φορά, αλλά οι Σύροι θα προχωρήσουν και μόνοι
εν ανάγκη
Εlija Magnier, Russia Insider, 17-9-2018
[Μετά πεντάωρες διαπραγματεύσεις στο Σότσι, Πούτιν και
Ερντογάν συμφώνησαν χθες για την αντικατάσταση (;) της Σύρο-ρωσικής επιχείρησης
απελευθέρωσης του Ιντλίμπ, με την δημιουργία μιας «αποστρατικοποιημένης ζώνης»
μεταξύ Τζιχαντιστών τρομοκρατών και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων και των
συριακών στρατευμάτων, λύση την οποία ο Πούτιν χαιρέτησε ως «τερματισμό του
πολέμου».
Αλλά η βιωσιμότητα 
αυτής της  συμφωνίας –με την οποία
ο Πούτιν επιχειρεί να αφοπλίσει από ανθρωπιστικές αγωνίες τους ντοπαρισμένους
φιλοπολέμους της Ουάσιγκτον (τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου) και
να διατηρήσει τον Ερντογάν σε ελεγχόμενη τροχιά – εξαρτάται και από τρίτους
παράγοντες των δύο στρατοπέδων, όπως κατατοπίζει το ακόλουθο ρεπορτάζ του
καλύτερα πληροφορημένου ρεπόρτερ στην περιοχή.]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Η Τουρκία προωθεί νέες στρατιωτικές
ενισχύσεις, μονάδες κομάντο και τανκς στο πόλη Ιντλίμπ της Βόρειας Συρίας και
γύρω από αυτήν, με στόχο να εμποδίσει την επίθεση των δυνάμεων της Συρίας και
των συμμάχων της που υποστηρίζονται από την Ρωσία. Η ΄Αγκυρα πράγματι εκμεταλλεύεται
την ρωσική επιβράδυνση στην στρατηγική της για την ανακατάληψη του Ιντλίμπ από
τους Τζιχαντιστές (συμπεριλαμβανομένης της Αλ Κάϊντα) λόγω της αμερικανικής
απειλής για βομβαρδισμό του συριακού στρατού και των συμμαχικών δυνάμεων με το
πρόσχημα της «χρήσης χημικών όπλων». Αυτό το «χημικό όπλο» έχει καταστεί μέρος
της μάχης του Ιντλίμπ, χρησιμοποιούμενο ως εργαλείο για την εξαπόλυση πολέμου
στην Συρία καθώς ο πόλεμος εγγίζει στο τέλος του.
Η Ρωσία θεωρεί τις τουρκικές ενισχύσεις ως παραβίαση της
Ρώσο-Τούρκο-Ιρανικής συμφωνίας της Αστάνα, που περιόριζε τον αριθμό των
παρατηρητηρίων και της στρατιωτικής παρουσίας γύρω από την πόλη και τις
αγροτικές περιοχές του Ιντλίμπ. Επιπλέον η Ρωσία θεωρεί  ότι η Τουρκία αδυνατεί να εκπληρώσει την
υποχρέωσή της να θέσει πλήρες τέρμα στην παρουσία των Τζιχαντιστών, ιδίως των δυνάμεων
της Αλ-Κάϊντα, που είναι εγκατεστημένες στην πόλη και πέριξ αυτής.

Πράγματι, ο Ερντογάν ζήτησε παράταση της καθυστέρησης για
την ικανοποίηση των αιτημάτων της Ρωσίας και του Ιράν σχετικά με το Ιντλίμπ.
Αυτή η καθυστέρηση απορρίφθηκε από την Δαμασκό, της οποίας η ηγεσία πιστεύει
ότι είναι αντίθετη προς τα συμφέροντα της χώρας (για την απελευθέρωση ολόκληρης
της Συρίας) και επιπλέον θα επιβεβαίωνε τους δισταγμούς του Ρώσου Προέδρου, που
προφανώς οφείλονται στην αμερικανικήν απειλή.

Οι αποφασίζοντες στην Δαμασκό λένε
ότι «η Τουρκία πρόσφερε στην Ρωσία την
προστασία της στρατιωτικής βάσης της στο Χμεϊμίμ, με την παρεμπόδιση άλλων
επιθέσεων με ιπτάμενα ρομπότ εναντίον της
.» Η ρωσική βάση υπήρξε στόχος άνω
των 55 επιθέσεων με βομβαρδιστικά «ντρόουνς», που όλα τους καταρρίφθηκαν από τα
ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα γύρω από την βάση, που βρίσκεται στην ακτή της
Συρίας.
 Η Ρωσία
απέρριψε την τουρκική προσφορά, καλώντας την ΄Αγκυρα να τηρήσει την συμφωνία
και να εξαφανίσει τους Τζιχαντιστές από την πόλη, χρησιμοποιώντας την τουρκική
επιρροή για την αποφυγή της επίθεσης. Η Δαμασκός πιστεύει ότι η Τουρκία θα
ήθελε να προσαρτήσει το Ιντλίμπ και επομένως απορρίπτει κάθε συμφωνία με την
Τουρκία, πέραν αυτής που έχει ήδη υπογραφεί στην Αστάνα και η οποία συνίστατο
στο να «τελειώνουν για πάντα» με «όλους τους Τζιχαντιστές».
DnEJadCW4Ac0oxn
(Παλαιότερο Μήνυμα Τραμπ στο
Τουίτερ: «Οι τρομοκράτες στην Συρία αυτό-αποκαλούνται αντάρτες και την βολεύουν
έτσι, επειδή οι ηγέτες μας είναι τόσο εντελώς ηλίθιοι.»)

Επιπλέον, σύμφωνα με τις πηγές, η
Τουρκία «υποσχέθηκε να εντάξει την Ζαμπχάτ αλ Νούσρα, ή Ταχρίρ- αλ Σαμ
(μετονομασία της Αλ-Κάϊντα) σε ένα ενιαίο στρατό στο Ιντλίμπ, για να
ικανοποιήσει τα ρωσικά αιτήματα και να αποδείξει τον έλεγχό της στους
Τζιχαντιστές. Τα τουρκικά στρατεύματα
ενισχύονται με περισσότερο προσωπικό –κατά την εκδοχή της Τουρκίας- για να
ενισχύσουν όλους τους ένοπλους δορυφόρους της στον αγώνα τους κατά των
Τζιχαντιστών που αρνούνται να συνθηκολογήσουν ή να συγχωνευτούν με τις άλλες
ομάδες.
Αυτό που λένε οι τουρκικές μυστικές
υπηρεσίες στην Ρωσία και το Ιράν είναι ότι
ο τουρκικός στρατός είναι έτοιμος να επιτεθεί σε όποια ομάδα αρνείται να
υποταχθεί στην Τουρκία. Επιπλέον, φαίνεται ότι εκατοντάδες Τζιχαντιστές έφυγαν
από την Συρία για κάποιον άλλο προορισμό. Η ΄Αγκυρα διευκολύνει την έξοδό τους,
αλλά όσοι θα μείνουν θα έχουν να πολεμήσουν και να πεθάνουν στο Ιντλίμπ.

Η Τουρκία ζητά περισσότερο χρόνο, να καθυστερήσει η
επίθεση κατά του Ιντλίμπ για μερικές ακόμη εβδομάδες.
Στο μεταξύ οι σύμμαχοι της Συρίας είναι αποφασισμένοι να
ελέγξουν την ύπαιθρο χώρα πέριξ του Ιντλίμπ, περιλαμβανομένης της αγροτικής
περιφέρειας της Χάμας και της Λατάκιας. 
Γι’ αυτό και για το ενδεχόμενο επίθεσης Τζιχαντιστών στο Χαλέπι, για
αντιπερισπασμό σε συριακή επίθεση στο Ιντλίμπ, οι σύμμαχοι στέλνουν μεγάλες δυνάμεις στρατού σε οχύρωση της άμυνας
πέριξ του Χαλεπιού.
Οι σύμμαχοι της Συρίας και η
Δαμασκός θεωρούν ότι η Ρωσία έχει επιβραδύνει την πρόοδο της επίθεσης,
επιτρέποντας στην Τουρκία να διεγείρει διεθνείς ανησυχίες και αμφιβολίες για
την αναγκαιότητα της επίθεσης  στο
Ιντλίμπ. Η Τουρκία ενθάρρυνε τις ΗΠΑ να βρουν τον καιρό να καθορίσουν το
πρόγραμμα των στόχων τους στην Συρία, σε περίπτωση που θα αποφασίσουν να την
βομβαρδίσουν. Επίσης, η Τουρκία έχει πιέσει την διεθνή κοινότητα, κυρίως τους
Ευρωπαίους, να επέμβουν για να εμποδίσουν «την πλημμύρα προσφύγων και
Τζιχαντιστών στην ευρωπαϊκή ήπειρο σε περίπτωση επίθεσης στο Ιντλίμπ». Σήμερα
οι δυο υπερδυνάμεις (Ρωσία και ΗΠΑ) διεξήγαγαν ναυτικά γυμνάσια στην Μεσόγειο
απέναντι στις ακτές της Συρίας (Τανφ). ΄Ετσι, πράγματι «βαδίζουν στο χείλος
μιας αβύσσου», επιδεικνύοντας τις δυνάμεις τους η μια στην άλλη.
DnAeHKuW0AIP_OR.jpg
Σύμφωνα με τις πηγές μου, η Τουρκία «ζητά περισσότερο χρόνο να λύσει το
πρόβλημα του Ιντλίμπ χωρίς μάχη. Επίσης προτείνει να λύσει το θέμα των δεκάδων
χιλιάδων ενόπλων Σύρων εντολοδόχων της όταν έχει ωριμάσει η πολιτική συμφιλίωση.
Όλα αυτά δείχνουν πειστικά πως η Τουρκία δεν θέλει να φύγει από την Συρία.»

Η Μόσχα έχει σημαντικά στρατηγικά
συμφέροντα συνδεόμενα με την ΄Αγκυρα (εμπορικές ανταλλαγές, εξοπλισμοί,
διευκόλυνση και πώληση ενέργειας), όπως επίσης και με την Τεχεράνη (εμπόριο και
ανταλλαγές ενέργειας –μια συνέπεια της τουρκικής απόρριψης των αμερικανικών
κυρώσεων στο Ιράν).Ο Ερντογάν ποντάρει σε αυτήν την στρατηγική σχέση για να
σταματήσει την μάχη στο Ιντλίμπ. Ωστόσο
τόσο η Ρωσία όσο και το Ιράν έχουν ένα πιο βαθύ στρατηγικό δεσμό με την Συρία,
όπου η επιθυμία για το τερματισμό του πολέμου και για την απελευθέρωση ολόκληρης
της χώρας είναι πολύ ισχυρότερη.

« Δεν υπάρχει σχέδιο για να γίνει η
επίθεση στο Ιντλίμπ τώρα», λένε οι πηγές. Η απελευθέρωση των αγροτικών εκτάσεων
των Χάμα, Λατάκια και Ιντλίμπ είναι οι κύριοι στόχοι. Οι σχεδόν δύο εκατομμύρια
Σύροι δεν αναμένεται να καταφύγουν στην Τουρκία ή στην Ευρώπη. Καλούνται να
διαφύγουν από όλες τις περιοχές που ελέγχονται από Τζιχαντιστές (κυρίως της Αλ
Κάϊντα και τους συνεργάτες της ή ένοπλους υποστηρικτές της) και να καταφύγουν
στην πόλη του Ιντλίμπ υπό τουρκικό έλεγχο.
Αυτό που είναι σαφές μέχρι τώρα είναι η βεβαιότητα ότι ο
Πρόεδρος ΄Ασαντ δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει το Ιντλίμπ στον
Ερντογάν. Ο Άσαντ είναι έτοιμος- λέγεται- να αρχίσει την επίθεση σε μερικές
εβδομάδες, ακόμη και μόνος, με τίμημα να σύρει όλους πίσω του στο πεδίο της
μάχης.

Source: Elijah J. Magnier

ΗΠΑ

Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα;

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

1.-Η θέση αρχής που διαμορφώνει τις παρακάτω απόψεις είναι, κατ αρχάς, ανθρωπιστική.

2.- Η δεύτερη θέση είναι το συμφέρον της χώρας μας. Κυρίως η επιβίωσή της που απειλείται. Η γεωπολιτική, δηλαδή, της περιοχής. Ακόμη και όταν επιδιώκουμε μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη δεν το κάνουμε ιδεοληπτικά. Αναζητούμε το πλαίσιο που θα μπορούσε να μειώσει την απειλή αφανισμού μας. Δεν παραβλέπονται ούτε οι ιστορικές αμαρτίες της ούτε η επιθετικότητά της. Αλλά με κάποιους που ταιριάζουμε περισσότερο πρέπει να συμβιώσουμε.

Με αυτά ως δεδομένα ιδού μια μικρή ανάλυση των δύο πολέμων.

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

3.-Στο παλαιστινιακό η θέση μου είναι δύο κράτη στα σύνορα του 67. Δεν είμαι, δηλαδή, ούτε κατά της ύπαρξης του Ισραήλ, ούτε υπερ της εξάλειψης των παλαιστινίων.
Παρά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν δεν πίστεψα ποτέ πως είτε η μια πλευρά είτε η άλλη ήθελε πραγματικά λύση δύο κρατών.
Η λύση αυτή τωρα εξέλειπε. Το Ισραήλ φαίνεται να κέρδισε την τελευταία αντιπαράθεση αλλά είναι και αιχμάλωτο της νίκης του. Τι θα κάνει με τους Παλαιστίνιους; Όσους και να σκοτώσει, όποια εθνοκάθαρση ή γενοκτονία και να πραγματοποιήσει, δεν θα μπορέσει να τους εξαφανίσει όλους. Αυτό δείχνει η ιστορία των εθνοκαθάρσεων.
Πιστεύω πως η θέση του ήταν ένα ενιαίο κράτος στο οποίο με κάποια μορφή θα συνυπήρχαν και οι παλαιστίνιοι. Σήμερα θα προβληματίζεται και το ίδιο το Ισραήλ αν μια τέτοια λύση είναι βιώσιμη. Έχει προκαλέσει τέτοια τραγωδία στο εσωτερικό τους που δύσκολα θα βρει και μορφή συνύπαρξης και αξιόπιστη και ικανή διοίκηση των παλαιστινίων.

3.-Η ενέργεια της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου δεν ήταν, απλώς, αδικαιολόγητη. Ήταν απάνθρωπη, καταστροφική και τρομοκρατική. Τρομοκρατία είναι κάθε ενέργεια που καταφέρεται κατά των πολιτών. Η αντίδραση του Ισραήλ ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένη. Το Ισραήλ ξεπέρασε εκείνο τη σημείο κατά πολύ και σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο περίπου 50.000 ανθρώπων. Πρόκειται για πολιτική εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ είναι κατηγορούμενο στο Διεθνές Δικαστήριο για γενοκτονία. Και το ίδιο ως χώρα και η ηγεσία του δεν θα αποφύγουν το κατηγορητήριο μετά τον πόλεμο, ανεξαρτήτως εκβάσεως.
Είμαι αντίθετος στην πολιτική αυτή του Ισραήλ. Πολλοί απο την ελληνική κοινή γνώμη δικαιολογούν τις ενέργειές του παρόλο που αντιτίθενται σε αυτήν την πολιτική του επιφανείς Εβραίοι και στο Ισραήλ και ανα τον κόσμο. Βασιλικότεροι του βασιλέως, δηλαδή;

4.-Η γεωπολιτική διάσταση γίνεται περίπλοκη. Το Ισραήλ αυτήν την στιγμή φαίνεται να εξόντωσε τους αντιάλους του (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και εκμηδένισε το γεωπολιτικό εκτόπισμα του Ιράν. Η γεωπολιτική έκλειψη του Ιράν δημιουργεί κενό στη γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Το Ιράν ήταν ο μόνος πόλος που είχε εξ ορισμού γεωπολιτικές αντιθέσεις με την Τουρκία και μπορούσε να τις διεκδικήσει. Το Ισραήλ φαίνεται, επίσης, ότι μπορεί να προβάλλει ενεργά σκληρή ισχύ που το καθιστά περιφερειακή δύναμη αλλά την ισχύ του, λόγω μειωμένου, αριθμητικά, ανθρώπινου δυναμικού την κρατά για τον εαυτό του. Για την περίπτωση που διακινδυνεύσει. Με την αποδυνάμωση του Ιράν και με την στάση του Ισραήλ όπως περιγράφηκε παραπάνω η Τουρκία εμφανίζεται ως η μόνη περιφερειακή δύναμη. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ αρνητική για την Ελλάδα δεδομένου ότι ο μόνος κίνδυνος εναντίον της ακεραιότητας και των συμφερόντων της προέρχεται απο την Τουρκία.

5.-Το Ισραήλ θα συνεχίσει την αντιπαράθεση με το Ιράν αλλά όχι και με την Τουρκία. Οι δεσμοί Τουρκίας -Εβραίων είναι παλαιοί και στέρεοι. Δεν χαλούν για συγκυριακούς λόγους του Ερντογάν. Ο Νετανιάχου παρουσίασε στον ΟΗΕ δύο χάρτες. Τις χώρες της κόλασης και τις χώρες του καλού. Δεν περιέλαβε σε κανέναν απο τους δύο την Τουρκία. Αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Αν λάβει κανείς υόψη του την δουλική στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στην Αγκυρα, το Ισραήλ μετά τον πόλεμο θα επιδιώξει αποκατάσταση των σχέσεών του με την Τουρκία.

6.-Παρά την γεωπολιτική απομείωση του Ιράν η περιοχή δεν θα ηρεμήσει. Ένοπλα κινήματα θα συνεχίσουν να προβαίνουν σε τρομοκρατικές ενέργειες διότι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν απευθείας με τις κρατικές δυνάμεις. Αυτή θα είναι μια συνεχής αιμοραγία για το Ισραήλ. Μια συνεχής, καθημερινή, αγωνία με σημαντικές επιπτώσεις.

7.-Οι ΗΠΑ μετά τους δύο εν εξελίξει πολέμους θα αποχωρήσουν απο την περιοχή. Θα αφήσουν πληρεξουσίους. Θα συνδιαμορφώσουν ΗΠΑ και Ισραήλ ένα νέο περιβάλλον στην περιοχή; Μια νέα ισορροπία; Ευνοϊκή για το Ισραήλ θα ήταν η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Με τους Κούρδους οι σχέσεις τους δεν είναι, απλώς, καλές. Βοηθιούνται στους μεσανατολικούς πολέμους και αναταραχές. Τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή αν αντιδράσει-που θα αντιδράσει- η Τουρκία;

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

8.-Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν αν είχαν-που δεν έχουν εδώ και μια τριακονταετία- πολιτική ηγεσία να αποκτήσουν γεωπολιτικό βάρος και να επηρεάσουν την πλάστιγγα. Αυτήν την στιγμή κανείς δεν υπολογίζει σε τίποτα την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι ένα σύνολο που, απλώς, καταναλώνει τον χρόνο. Είναι παρατηρητής των εξελίξεων και περιμένει παθητικά τις συνέπειες που θα υποστεί.

Αντιπολίτευση δεν έχει, ανθρώπινο δυναμικό που να φιλοδοξεί να διοικήσει την χώρα, επίσης, δεν έχει και ο πρωθυπουργός της έχει την αρχή πως το παγκόσμιο συμφέρον είναι σημαντικότερο απο το τοπικό [εθνικό], ενδιαφέρεται για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εκφράζει την ικανοποίησή του που η ελληνική κοινωνία μεταβάλλεται σε πολυπολιτισμική.

Με τις θέσεις αυτές η πλειοψηφία της κοινωνίας διαφωνεί αλλά ο πρωθυπουργός και το κόμμα του απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης, έστω και της σχετικής πλειοψηφίας.

Η χώρα δεν διαθέτει σοβαρή αστική τάξη, ούτε πνευματική. Και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στριμώχνονται ποιος θα πάρει την μεγαλύτερη μερίδα από τον κρατικό κορβανά.

Η χώρα, μέλος του σκληρού πυρήνα της ΕΕ από τις αρχές του 80, είναι σε όλα πίσω. Λειτουργεί με τη λογική της αρχαίας πόλης κράτους με τις αποικίες της, [έχει καταντήσει αθηναϊκή αποικία], η ηγεσία της ενδιαφέρεται μόνο πως θα μοιράσει τα ιμάτιά της και η ελεύθερη πτώση επιταχύνεται. Ελλάδα που να λαμβάνεται υπόψη δεν υπάρχει.

Κάνει θελήματα μήπως και πάρει το φιλοδώρημά της. Το υπουργείο εξωτερικών ανύπαρκτο από όλες τις απόψεις και για το υπουργείο άμυνας ας μιλήσουν αρμοδιότεροι. Όσοι πέρασαν από υψηλές θέσεις του έχουν ευθύνες σε μια ενδεχόμενη τραγωδία [που δεν είναι εκτός ορίζοντα].

Στο ΥΠΕΞ ένας ικανός ακαδημαϊκός αλλά απαράδεκτος υπουργός διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ελληνικών υποχωρήσεων με διατυπώσεις και μεθοδεύσεις που δεν θα γίνουν αντιληπτές απο την κοινή γνώμη και ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για συνομιλίες για το Αιγαίο. Ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως ο Μητσοτάκης του υποσχέθηκε να λύσει τα προβλήματα του Αιγαίου. Ο Μητσοτάκης διαλαλεί ότι οι θέσεις του είναι οι εδώ και χρόνια ελληνικές (η μόνη διαφορά είναι η επίλυση του θέματος υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ) αλλά η ανυποχώρητη θέση της Άγκυρας είναι πως υπάρχει πληθώρα άλλων ζητημάτων που εκκρεμούν. Πως θα λύσει τα προβλήματα ο κ. Μητσοτάκης; Δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το παραπέντε. Ακόμη και οι παραχωρήσεις (αν γίνουν) θα περάσουν από τα ΜΜΕ και τους κομματικούς οπαδούς ως επιτυχία.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

9.-Οι Ηνωμένες Πολιτείες ώθησαν την Ουκρανία και την Ευρώπη σε έναν καταστροφικό και ατελείωτο πόλεμο του οποίου οι συνέπειες ήταν θετικές για τις ΗΠΑ, αρνητικές για την Ευρώπη και τραγικές για την Ουκρανία.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απολύτως καταδικαστέα ενέργεια. Δεν μπορούν να δικαιολογηθούν εισβολές, όποια και αν είναι η αιτία.

Η επιδίωξη των ΗΠΑ και στον πόλεμο αυτό και στον πόλεμο τη Μέσης Ανατολής είναι η αναδιαμόρφωση των ισορροπιών στον χώρο Ευρώπη- Μέση Ανατολή με στόχο τον έλεγχο της περιοχής από ταυτισμένες με την Ουάσιγκτον δυνάμεις. Μια νέα Ευρώπη με δική της άμυνα, εντός του ΝΑΤΟ, και δική της εξωτερική πολιτική που θα επηρεάζεται από τις ΗΠΑ είναι υπο διαμόρφωση, όπως και μια νέα δυναμική στο μεσανατολικό χώρο, φιλική, επίσης, προς τις ΗΠΑ.

Στη νέα Μέση Ανατολή η Τουρκία είναι απαραίτητη για τις ΗΠΑ αλλά όλα δείχνουν πως η Τουρκία έγειρε ανατολικά.
Στην Ευρώπη η αμερικανική πολιτική δεν διακυβεύεται αλλά στη Μέση Ανατολή ο παράγων Τουρκία και η επιρροή Ρωσίας και Κίνας είναι υπολογίσιμες παράμετροι.

Η επίδειξη στον ΟΗΕ από τον Νετανιάχου χάρτη της εμπορικής και ενεργειακής διαδρομής που σχεδιάζεται, από Ινδία στην Ευρώπη μέσω χωρών της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου και της Ελλάδας δείχνει τις αμερικανικές επιδιώξεις και μερικοί διεθνείς αναλυτές θεωρούν πως η τελευταία μεσανατολική κρίση έχει ως αιτία τον χάρτη αυτό. Ο χάρτης δεν περιλαμβάνει ούτε το Ιράν, ούτε την Τουρκία.

Πριν μερικά χρόνια ο χάρτης της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη η οποία δεν είχε την κατάληξη που επεδίωκαν οι ΗΠΑ. Ο άξονας IMEK (Ινδία Μέση Ανατολή, Κύπρος, Ελλάδα, Ευρώπη) επαναφέρει στο προσκήνιο τη συνέχεια εκείνης της επιδίωξης για να διαμορφώσει το τελικό σκηνικό.

Ούτε στο ελληνικό ΥΠΕΞ, ούτε στο Μαξίμου μπορούν κάτι να κάνουν για όλα αυτά. Απαιτούν βαθιά γνώση και λεπτούς χειρισμούς, ικανότητες για τις οποίες δεν διακρίνονται.

Ας βελτιώσουν, τουλάχιστον, τις σχέσεις τους με την Εκκλησία και αα αρχίσουν να προσεύχονται και να επικαλούνται τη βοήθεια του πανάγαθου ο οποίος, επανειλημμένως, έχει δηλώσει ότι είναι Έλληνας.

Τουλάχιστον ας κρατήσουν ζωντανό και προσφιλές το όνομα Ελλάδα που από τα ελληνιστικά χρόνια κυριαρχεί στην περιοχή. Οι πολιτικοί ερασιτέχνες των Αθηνών το έχουν αμαυρώσει.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Βικτόρια Νούλαντ: ΗΠΑ και Βρετανία απέτρεψαν ειρηνευτική συμφωνία Ρωσίας-Ουκρανίας

Δημοσιεύτηκε

στις

Η Νούλαντ επιβεβαίωσε ότι μια ειρηνευτική συμφωνία βρισκόταν στο τραπέζι τον Απρίλιο του 2022

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία πίεσαν την Ουκρανία να απορρίψει μια ειρηνευτική συμφωνία στην Κωνσταντινούπολη με τη Ρωσία, τον Απρίλιο του 2022, λίγο μετά την ρωσική εισβολή, αποκάλυψε η Αμερικανίδα πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, Βικτόρια Νούλαντ.

Σε τηλεοπτική της συνέντευξη με τον δημοσιογράφο Μιχαίλ Ζιγκάρ, υποστήριξε ότι οι όροι και οι προϋποθέσεις που πρόσφερε η Ρωσία για να επιτευχθεί μια ειρηνευτική συμφωνία, θα είχαν αφήσει μια αποστρατικοποιημένη Ουκρανία.

Η Νούλαντ που εργάστηκε υπό τις κυβερνήσεις Μπους, Ομπάμα και Μπάιντεν, επιβεβαίωσε ότι μια ειρηνευτική συμφωνία βρισκόταν στο τραπέζι τον Απρίλιο του 2022, αλλά είπε ότι «πολλοί άνθρωποι και ίσως ο ίδιος ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι ήταν πολύ καχύποπτοι, κόντευαν να πέσουν σε μια παγίδα».

 

ADVERTISING

«Οι Ουκρανοί άρχισαν να ζητούν συμβουλές για το πού πάει αυτό το πράγμα», είπε η Νούλαντ. «Έγινε σαφές για εμάς, για τους Βρετανούς, αλλά και για άλλους, ότι η πρόταση περιλάμβανε όρια στους ακριβείς τύπους οπλικών συστημάτων που θα μπορούσε να έχει η Ουκρανία, έτσι ώστε να είναι ουσιαστικά ουδέτερη ως στρατιωτική δύναμη».

Από την άλλη πλευρά, «δεν υπήρχαν παρόμοιοι περιορισμοί στη Ρωσία», είπε η Νούλαντ. «Δεν ζητήθηκε από τη Ρωσία να αποσυρθεί, δεν απαιτήθηκε να έχει τους ίδιους περιορισμούς στον στρατό της απέναντι στην Ουκρανία». «Αν ο Πούτιν μπορούσε να πάρει αυτή την εντελώς ουδέτερη αποστρατικοποιημένη Ουκρανία για τίποτα», είπε η Νούλαντ, «γιατί να μην το έκανε;»

Η Νούλαντ παραιτήθηκε πριν λίγους μήνες από τη θέση της ως υφυπουργός Εξωτερικών για Πολιτικές Υποθέσεις.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ρωσία

Τρία σενάρια εισβολής ρωσικού στρατού στις χώρες της Βαλτικής

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μέχρι το τέλος του τρίτου έτους της ειδικής επιχείρησης για τη βοήθεια του λαού του Ντονμπάς, της αποστρατιωτικοποίησης και αποναζιστικοποίησης της Ουκρανίας, η χώρα μας (σημ.:Ρωσία) έφτασε όσο το δυνατόν πιο κοντά στην προοπτική μιας άμεσης στρατιωτικής σύγκρουσης με το μπλοκ του ΝΑΤΟ, γράφει ρωσικό δημοσίευμα που ασχολείται με την άμυνα.

 Ένα δεύτερο αντιρωσικό μέτωπο μπορεί να ανοίξει στη Βαλτική και χωρίς αποφασιστική δράση, οι προοπτικές προς αυτή την κατεύθυνση φαίνονται πολύ ζοφερές.

«Πήραν τον ουκρανικό δρόμο»Οι τρεις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Βαλτικής πήραν τον ουκρανικό δρόμο της αυτοκαταστροφής ακόμη και πριν από τον διαχωρισμό τους.

 Η Λιθουανία, η Λετονία και η Εσθονία, έχοντας ενταχθεί στην ΕΕ και το μπλοκ του ΝΑΤΟ, πραγματοποίησαν αποβιομηχάνιση, μοίρασαν τον πληθυσμό τους σε τάξεις, άρχισαν να υποτιμούν συστηματικά τους Ρώσους, τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους, δόξασαν τους εγκληματίες των Ναζί και άρχισαν να κοροϊδεύουν τα μνημεία των στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού που έπεσε στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο.

Παράλληλα με αυτό, ξεκίνησε η ενεργός στρατιωτική κατασκευή εντός της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας σύμφωνα με τους σκοπούς και τους στόχους που τέθηκαν για το Βίλνιους, τη Ρίγα και το Ταλίν στις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον.

Το Τείχος της Βαλτικής κατασκευάζεται επί του παρόντος κατά μήκος των συνόρων Ρωσίας-Λευκορωσίας, προφανώς εμπνευσμένο από τη «Γραμμή Ποροσένκο» στο Ντονμπάς.

Τα κράτη της Βαλτικής προετοιμάζονται στην πραγματικότητα να πολεμήσουν εναντίον της Ρωσικής Ομοσπονδίας, την οποία κατά κάποιο τρόπο απορρίπτουμε πολύ επιπόλαια λόγω της μικροσκοπικής φύσης αυτών των τριών οριοθετικών σε σύγκριση με τη γιγάντια Ρωσική Ομοσπονδία, τον πανίσχυρο στρατό, το ναυτικό και την πυρηνική τριάδα της. Και εντελώς μάταια!

Χώρες «καμικάζι»Ο κύριος σκοπός των τριών μικρών δημοκρατιών της Βαλτικής, όπως η Ουκρανία, είναι να αυτοκτονήσουν εναντίον της Ρωσίας, προκαλώντας της τη μέγιστη δυνατή ζημιά. Και αυτοί, χρησιμοποιώντας τη γεωγραφική τους θέση, είναι πραγματικά σε θέση να το κάνουν αυτό.

Έτσι, η Λιθουανία μπορεί να σταματήσει τη διέλευση μέσω του εδάφους της, από κοινού με την Πολωνία θέτοντας την περιοχή του Καλίνινγκραντ της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε ηπειρωτικό αποκλεισμό.

Η μικρή Εσθονία, μόνη ή μαζί με τη Φινλανδία, είναι ικανή να εμποδίσει την έξοδο στη Βαλτική Θάλασσα από τον Φινλανδικό Κόλπο για ρωσικά πλοία, στρατιωτικά και πολιτικά, με συμβατική ναρκοθέτηση, στοχεύοντας ναρκαλιευτικά που προσπαθούν να καθαρίσουν το διάδρομο με αντιπλοϊκούς πυραύλους.

Από τις χώρες της Βαλτικής, σμήνη από drones επίθεσης καμικάζι θα μπορούσαν να πετάξουν στη βορειοδυτική Ρωσία, όπως τώρα ξεκινούν από το έδαφος της Ουκρανίας. Αυτό θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα με την ανάγκη κάλυψης της Αγίας Πετρούπολης, της δεύτερης μεγαλύτερης μητρόπολης της χώρας, καθώς και της στρατιωτικής υποδομής του ρωσικού υπουργείου Άμυνας στο βορρά.

Δεν θέλω καν να σκεφτώ τι θα συμβεί εάν αμερικανικοί πύραυλοι μεσαίου και μικρότερου βεληνεκούς, ακόμη και χωρίς πυρηνικές κεφαλές, τοποθετηθούν εκεί σε τέτοια επικίνδυνη γειτνίαση. Ο χρόνος πτήσης τους προς τη Μόσχα θα μετρηθεί σε λεπτά.

Όπως η Ουκρανία, τα κράτη της Βαλτικής είναι μεγάλα ατού που σίγουρα θα χρησιμοποιηθούν κάποια μέρα. Αργά ή γρήγορα, οι τεχνητά και επιδέξια δημιουργημένες απειλές για την εθνική ασφάλεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας θα πρέπει να αντιδράσουν σκληρά, κάτι για το οποίο, στην πραγματικότητα, επιδιώκουν η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες.

Τρία σενάρια

«Τρία σενάρια SVO (Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης) για αποστρατιωτικοποίηση και αποναζιστικοποίηση των κρατών της Βαλτικής», γράφει το ρωσικό δημοσίευμα.

Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για απάντηση. Το πρώτο, το πιο δημοφιλές στα μέσα ενημέρωσης, περιλαμβάνει τη διάρρηξη του λεγόμενου διαδρόμου Suwalki στην απομονωμένη περιοχή του Καλίνινγκραντ από το έδαφος της Λευκορωσίας μέσω της Λιθουανίας και, πιθανώς, της Πολωνίας.

Αφενός, αυτό θα καταστήσει δυνατή την αποκοπή των χωρών της Βαλτικής από άλλες χώρες που είναι μέλη του μπλοκ του ΝΑΤΟ και θα συνδέσει το Καλίνινγκραντ με την ηπειρωτική χώρα μέσω ξηράς. Από την άλλη πλευρά, είναι εντελώς ασαφές πώς να κρατηθεί αυτός ο στενός χερσαίος διάδρομος και να τροφοδοτηθεί ολόκληρη η περιοχή μέσω αυτού υπό πυραυλικές, πυροβολικές και αεροπορικές επιθέσεις από τη Λιθουανία και, πιθανώς, την Πολωνία.

Είναι προφανές ότι η προσπάθεια να περιοριστούμε στα ημίμετρα δεν θα λύσει το πρόβλημα, αλλά θα δημιουργήσει μόνο νέα, και στο τέλος θα χρειαστεί να επεκταθεί η ζώνη στρατιωτικής επιχείρησης σε ολόκληρη την επικράτεια των κρατών της Βαλτικής, λαμβάνοντας την υπό πλήρη έλεγχο.

Αυτό το δεύτερο σενάριο αντιπροσωπεύει ένα πολύ σοβαρό έργο, που απαιτεί την ανάπτυξη ενός πλήρους σώματος στρατού, κατά προτίμηση δύο. Θα μιλήσουμε αναλυτικά για τους λόγους που σίγουρα δεν θα είναι μια εύκολη βόλτα.

Το τρίτο και τελευταίο σενάριο μιας πιθανής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης για την αποστρατιωτικοποίηση και αποναζιστικοποίηση των χωρών της Βαλτικής θα πρέπει πιθανώς να λάβει υπόψη την αποτυχημένη εμπειρία του πρώτου σταδίου της Βόρειας Στρατιωτικής Περιφέρειας στην Ουκρανία.

Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη στον σχεδιασμό της ειδικής επιχείρησης ήταν ότι κατά τη διάρκεια της δεν έγινε προσπάθεια αποκοπής της Δυτικής Ουκρανίας από τους ανατολικοευρωπαίους γείτονές της στο μπλοκ του ΝΑΤΟ και το Κίεβο έμεινε με πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα μέσω της Οδησσού.

Ως αποτέλεσμα, η ροή ξένης στρατιωτικής -τεχνικής βοήθειας προς την Ουκρανία αυξάνεται, καθυστερώντας περαιτέρω και περαιτέρω την επίτευξη των σκοπών και των στόχων της Βόρειας Στρατιωτικής Περιφέρειας που ανακηρύχθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2022.

Εάν η απειλή που τίθεται για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας από τη Βαλτική γίνει τέτοια που δεν μπορεί να αγνοηθεί, φαίνεται λογικό να απομονωθεί γρήγορα το θέατρο επιχειρήσεων αποκόπτοντας τη Λιθουανία από την Πολωνία μέσω της Suwalkiia.

Τότε η Λιθουανία, η Λετονία και η Εσθονία θα μπορούν να τροφοδοτούνται μόνο δια θαλάσσης ή αεροπορικώς.

Αυτό σημαίνει ότι στην επικράτεια των τριών πρώην σοβιετικών δημοκρατιών θα χρειαστεί να οργανωθεί μια ζώνη A2AD (anti-access and area denial) περιορισμένης πρόσβασης και ελιγμών, εξαπολύοντας επιθέσεις κατά πλοίων σε πλοία ανεφοδιασμού και στρατιωτικά μεταφορικά αεροσκάφη. Τα χτυπήματα των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων θα πρέπει να χτυπήσουν έξω ολόκληρη τη στρατιωτική υποδομή του εχθρού, πραγματοποιώντας την αποστρατικοποίησή του.

Το μεγάλο ερώτημα είναι αν είναι απαραίτητο να σταλούν μεγάλα στρατιωτικά τμήματα στο έδαφός της για να τεθεί υπό πλήρη έλεγχο. Έχουμε κάποιους που δεν εμπλέκονται στην στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία; Αλλά οι Βαλτικοί  έχουν κάποιον να πολεμήσουν και μπορούν να δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα στις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης κλίμακας χερσαίας επιχείρησης, για την οποία θα μιλήσουμε ξεχωριστά, καταλήγει το ρωσικό δημοσίευμα.

ΠΗΓΗ:  ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή