Ανδρέας Παπαγεωργίου
Κύπρος και Μεγάλη Βρετανία έχουν πολλές και ιδιαίτερες σχέσεις. Η πρώτη υπήρξε αποικία της δεύτερης. Η αποικιοκρατία, η οποία ουσιαστικά άρχισε το 1878 μετά από ενοικίαση της Κύπρου από την Τουρκική Οθωμανική Αυτοκρατορία έληξε με την κολοβή ανεξαρτησία της Κύπρου το 1960. Οι Κύπριοι διαχρονικά παραπονούνταν ότι η Μεγάλη Βρετανία κατά την περίοδο κατοχής της Κύπρου ενδιαφέρετο περισσότερο για τα συμφέροντά της παρά για την πρόοδο της Κύπρου και του λαού της. Γεγονός παραμένει ότι μετά την Τουρκοκρατία οι Ελληνοκύπριοι πίστεψαν ότι θα ακολουθούσε και θα εκάλυπτε την Κύπρο ο αέρας ελευθερίας που άρχισε να πνέει ανά το παγκόσμιο. Όμως, παρά τις οικονομικές και πολιτιστικές σχέσεις που αναπτύχθηκαν μεταξύ των δύο λαών, οι Ελληνοκύπριοι έθεταν ως πρώτη προτεραιότητα την Ένωση με την Ελλάδα με την οποία την συνέδεαν ιστορία, γλώσσα και πολιτισμός. Αντίθετα, η Μεγάλη Βρετανία θέτουσα υπεράνω των εθνικών στόχων των Ελληνοκυπρίων, που αποτελούσαν το 80% του πληθυσμού της Νήσου, τα στρατηγικά της συμφέροντα και εφαρμόζοντας το γνωστό της «όπλο» διαίρει και βασίλευε, χρησιμοποίησε τους Τουρκοκύπριους που ήσαν το 18% του πληθυσμού διά να λύσει το Κυπριακό Πρόβλημα το 1960 με τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου και μέσω της λύσης εξασφάλισε «κυρίαρχες στρατιωτικές βάσεις». Είναι παράξενο, αλλά ιστορικά αληθές ότι παρά την πολιτική της κυβέρνησης της Μεγάλης Βρετανίας κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας που απογοήτευσε τους Κύπριους και ενώ ο τρόπος διεξαγωγής του απελευθερωτικού αγώνα από τους Κύπριους το 1955-1959 ενόχλησε τους Βρετανούς, οι λαοί των δύο χωρών ανέπτυξαν και διατηρούν ακόμη και σήμερα ιδιαίτερη συμπάθεια και φιλία. Οι Κύπριοι μεταναστεύουν στη Μεγάλη Βρετανία, επηρεάζονται από τον αγγλικό τρόπο ζωής, σπουδάζουν στα βρετανικά πανεπιστήμια και πολεμούν παρά το πλευρό των Βρετανών και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους. Η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη συγκατάθεση και της Μεγάλης Βρετανίας και οι σχέσεις Κύπρου και Βρετανίας θα διατηρηθούν και μετά το Brexit και έχουν τη δυνατότητα να αναπτυχθούν, ακόμη περισσότερο μέσω της Κοινοπολιτείας. Οι οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών είναι σταθερές και οι Βρετανοί κατά προτίμηση κάμνουν τις διακοπές τους στην Κύπρο. Ως γνωστό η Μεγάλη Βρετανία μαζί με την Ελλάδα και την Τουρκία αποτελούν τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Μεγάλη Βρετανία ιδιαίτερα έχει πάρει ανταλλάγματα με την εκχώρηση βάσεων και ως εκ τούτου η εγγύησή της την επιβαρύνει και με πρόσθετες υποχρεώσεις. Ποιος όμως υπήρξε ο ρόλος της Μεγάλης Βρετανίας κατά την εισβολή της Τουρκίας το 1974 στην Κύπρο προφασιζόμενη δικαιώματα δυνάμει της εγγυήσεως παρόμοιας εκείνης της Μεγάλης Βρετανίας; Η Μεγάλη Βρετανία ως εγγυήτρια δύναμη της Κυπριακής Δημοκρατίας τήρησε στάση Πόντιου Πιλάτου και κατ’ άλλους βοήθησε την εισβολή. Στη συνέχεια όπως και οι Αμερικανοί τίποτε το ουσιαστικό δεν έπραξε για να τερματιστεί η κατοχή του 37% της Κύπρου και να βρεθεί μια δίκαιη λύση του Κυπριακού. Απλά πρωτοστάτησε στο γνωστό ψήφισμα για λύση με διάλογο μεταξύ των δύο κοινοτήτων με τις καλές υπηρεσίες του γ.γ. των Ηνωμένων Εθνών, αλλά πέραν τούτου ανέχτηκε την απαράδεκτη συμπεριφορά της Τουρκίας και επέτρεψε να παρατείνεται η εκκρεμότητα με την Τουρκία να εδραιώνει τα τετελεσμένα. Τους αναγνωρίζουμε βέβαια ορισμένες γνωστές αποφάσεις σε ό,τι αφορά καίρια θέματα, όπως τα ενεργειακά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΑΟΖ της Κύπρου, τη διατήρηση της UNFICYP και την υποστήριξη του διαλόγου. Όμως η Μεγάλη Βρετανία πρέπει να πράξει πολύ περισσότερα για να απαλλαγεί στις συνειδήσεις των Κυπρίων από την «αμαρτωλή» της στάση κατά την εισβολή, αλλά και να διατηρήσει τις Στρατιωτικές Βάσεις χωρίς αμφισβήτηση ενόψει και της γνωστής θέσης των Ηνωμένων Εθνών περί μη νομιμότητας διατήρησης πρώην αποικιακών εδαφών. Εν πάση περιπτώσει οι Βάσεις είναι πολύ πιο χρήσιμες και αποτελεσματικές για τους ίδιους τους Βρετανούς, αν περιστοιχίζονταν από φίλο κυπριακό λαό παρά την αμφιβόλου φιλία του τουρκικού επεκτατισμού. Η διπλωματία της πονηρής αλβιώνος είναι παγκόσμια γνωστή για την ικανότητά της και ασφαλώς δεν της διέφυγε ο χειρισμός που έτυχαν οι Αμερικανοί για τις Αμερικανικές Βάσεις στην Τουρκία. Η περιοχή της Ανατολική Μεσογείου μετά την ανακάλυψη των υδρογονανθράκων, κατέστησε τις βάσεις ακόμη πιο αναγκαίες για τα βρετανικά συμφέροντα και αυτά της τα συμφέροντα συμπίπτουν με τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Κυπριακή Δημοκρατία ενδιαφέρεται για μια λύση του Κυπριακού που η Κύπρος να είναι κανονικό κράτος (όπως προνοεί και το πλαίσιο Γκουτέρες) χωρίς εγγυήσεις και τουρκικό στρατό. Μια λύση που να σέβεται τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όλων των Κυπρίων. Μια λύση που να είναι σταθεροποιητικός παράγων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Την ίδια λύση χρειάζεται και η Μεγάλη Βρετανία διά να μπορεί να γίνει αποτελεσματικός παίκτης. Δεν της ταιριάζει ο ρόλος του Πόντιου Πιλάτου, δεν τη συμφέρει ο έλεγχος της Κύπρου με οποιονδήποτε τρόπο από την Τουρκία. Εάν η Μεγάλη Βρετανία πραγματικά στηρίζει την Κύπρο, μια χώρα της Κοινοπολιτείας, εάν πράγματι εννοεί τις διακηρύξεις για φιλία με την Κύπρο, τώρα είναι η ώρα να το αποδείξει. Να στηρίζει μια ορθή λύση του Κυπριακού. Η Κύπρος τη χρειάζεται. «A friend in need is a friend indeed» («Ένας φίλος σε ώρα ανάγκης είναι πραγματικός φίλος»). Η Μεγάλη Βρετανία ως εγγυήτρια δύναμη έχει υποχρεώσεις τις οποίες πρέπει να αναλάβει. *Πρώην Υπουργός. Δικηγόρος.
Φιλελεύθερος
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ο Τζόνσον αναφέρει στα απομνημονεύματά του «Unleashed», που θα δημοσιευθούν στις 10 Οκτωβρίου: «Ο Μπίμπι (Νετανιάχου) πήγε εκεί για λίγο. Αυτό μπορεί να είναι τυχαίο, αλλά μου είπαν αργότερα ότι όταν σαρώθηκε για ασφάλεια, βρήκαν μια συσκευή ακρόασης στην τουαλέτα»
Ο πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, Μπόρις Τζόνσον, έγραψε ότι εντοπίστηκε μια κατασκοπευτική συσκευή υποκλοπής στην τουαλέτα του, αφού ο Μπενιαμίν Νετανιάχου χρησιμοποίησε το ιδιωτικό μπάνιο στο βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών το 2017.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας The Telegraph, ο Τζόνσον, ο οποίος διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών το 2017, δήλωσε ότι ο Νετανιάχου ζήτησε να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα κατά τη συνάντησή του στο γραφείο του στο υπουργείο.
Ο Τζόνσον δήλωσε ότι αφού ο Νετανιάχου χρησιμοποίησε την τουαλέτα στο «μυστικό κτίριο του παραρτήματος», η ομάδα ασφαλείας έψαξε και βρήκε έναν ‘κοριό’- συσκευή ακρόασης.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Τζόνσον αναφέρει στα απομνημονεύματά του «Unleashed», που θα δημοσιευθούν στις 10 Οκτωβρίου: «Ο Μπίμπι (Νετανιάχου) πήγε εκεί για λίγο. Αυτό μπορεί να είναι τυχαίο, αλλά μου είπαν αργότερα ότι όταν σαρώθηκε για ασφάλεια, βρήκαν μια συσκευή ακρόασης στην τουαλέτα», είπε.
Όταν ρωτήθηκε αν θα μπορούσε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτόν τον ισχυρισμό, ο Τζόνσον είπε: «Νομίζω ότι όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζετε για αυτό το περιστατικό βρίσκονται στο βιβλίο», δήλωσε χαρακτηριστικά
Το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον «Unleashed», το οποίο περιλαμβάνει τις αναμνήσεις του για το Brexit, τον χειρισμό της επιδημίας Covid-19 από την κυβέρνησή του και το κομματικό σκάνδαλο κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, θα κυκλοφορήσει στις 10 Οκτωβρίου.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Δεν συνεπλάκησαν με οιουσδήποτε στόχους τα βρετανικά αεροσκάφη
Η Βρετανία δήλωσε πως δύο μαχητικά αεροσκάφη της και ένα αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού έπαιξαν ρόλο χθες, Τρίτη, στις προσπάθειες να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, όμως τα μαχητικά δεν συνεπλάκησαν με οιουσδήποτε στόχους.
«Δύο μαχητικά Typhoon της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας και ένα αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού Voyager έπαιξαν τον ρόλο τους στις προσπάθειες να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή, καταδεικνύοντας την ακλόνητη υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου στην ασφάλεια του Ισραήλ», ανέφερε το βρετανικό υπουργείο Άμυνας στο X.
«Λόγω της φύσης αυτής της επίθεσης, δεν συνεπλάκησαν με οιουσδήποτε στόχους, αλλά έπαιξαν έναν σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη αποτροπή και στις προσπάθειες να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση».
Το Ιράν εξαπέλυσε την Τρίτη ομοβρονία βαλλιστικών πυραύλων εναντίον του Ισραήλ σε αντίποινα για την εκστρατεία του Ισραήλ εναντίον της Χεζμπολάχ, συμμάχου της Τεχεράνης στον Λίβανο. Το Ισραήλ δεσμεύθηκε να δώσει μια «οδυνηρή απάντηση» στον εχθρό του.
Απαντώντας σε ερώτηση αν η Βρετανία είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει τον στρατό της προκειμένου να βοηθήσει το Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ δήλωσε την Τρίτη πως το Ισραήλ έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα.
Στο μεταξύ, ναυλωμένη πτήση που μεταφέρει Βρετανούς πολίτες από τον Λίβανο αναχώρησε από τη χώρα, όπως δήλωσε σήμερα ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Λάμι, ο οποίος πρόσθεσε πως και άλλες πτήσεις προγραμματίζεται να αναχωρήσουν τις ερχόμενες ημέρες.
«Η πρώτη ναυλωμένη πτήση που μεταφέρει Βρετανούς πολίτες από τον Λίβανο έχει τώρα αναχωρήσει», ανέφερε ο Λάμι στο Χ.
«Έχουμε κάνει διευθετήσεις για άλλη μία πτήση αύριο, και για επιπλέον πτήσεις τις ερχόμενες ημέρες όσο υπάρχει ζήτηση και είναι ασφαλές να το κάνουμε», είπε.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Σχιζοφρένεια ομαδική και αθεράπευτη που βηματίζει την Κύπρο στην πλήρη τουρκοποίηση.
Γράφει η Φανούλα Αργυρού
Πρόεδρος φάσκει και αντιφάσκει όταν ισχυρίζεται από τη μια ότι δεν θα δεχθεί τη διχοτόμηση και ότι η εισβολή δεν μπορεί να παράγει δίκαιο. Το γεγονός ότι η Τουρκία αξιώνει σήμερα τα δύο κράτη, δεν σημαίνει πως η τουρκική λύση της ομοσπονδίας μπορεί να καθαγιαστεί. Από την άλλη, ο Πρόεδρος όταν αναφέρεται σε «μη δίκαιη λύση» λέει αλήθεια, που εκθέτει και τον ίδιο και τους προκατόχους του. Ποια είναι η αλήθεια; Ότι εφόσον η λύση δεν θα είναι δίκαιη, δεν θα είναι βιώσιμη και, ως εκ τούτου, για να είναι βιώσιμη θα είναι αυτή την οποία θα επιβάλει η Τουρκία. Είτε αυτή είναι η ομοσπονδία είτε είναι η συνομοσπονδία…»,έγραψε η «Σημερινή» στις 29.9.2024 «Βήματα στο κενό».
Και όπως ορθά πρόσθεσε: «…Σε αυτό το οποίο συζητά ο Πρόεδρος ως λύση, λαμβάνοντας τη σκυτάλη από τους προκατόχους του. Στη διζωνική, όπως τονίζει, δικοινοτική ομοσπονδία, η οποία αποτελεί τον γεωγραφικό, πληθυσμιακό και διοικητικό διαχωρισμό της Κύπρου. Είναι η τουρκική λύση όπως καθορίστηκε από το 1956 και τέθηκε επί τάπητος από τον Μπουλέντ Ετζεβίτ, στις 18 Ιουλίου του 1974, στο Λονδίνο, πριν από την εισβολή. Ήταν ο στόχος της εισβολής. Και κατοχυρώθηκε στο Κραν Μοντανά, προσφέροντας στην Τουρκία την ευκαιρία να προχωρήσει στην αξίωση των δύο κρατών..»
Ιδού λοιπόν για ακόμα μια φορά το ιστορικό της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ κύριε Νίκο Χριστοδουλίδη.
Η τουρκική λύση καθορίστηκε από τις 19 Δεκεμβρίου 1956 με τη δήλωση του Υπ. Αποικιών Λένοξ Μπόιτ από το βήμα της Βουλής των Κοινοτήτων, αφού τα συμφώνησε στις 16 Δεκεμβρίου 1956 με τον Τούρκο πρωθυπουργό Α. Μεντερές στην Κωνσταντινούπολη. Ότι η διχοτόμηση δεν θα αποκλείεται σε τελική λύση του Κυπριακού προσφέροντας ξεχωριστή αυτοδιάθεση στην τουρκική μειονότητα στην Κύπρο του 18% και επισημοποιώντας τον διαιρετικό δικοινοτισμό. Αφού το εξασφάλισαν αυτό, οι Τούρκοι ενωρίς το 1957 απαίτησαν ΔΙΖΩΝΙΚΗ λύση, που οι Βρετανοί αναγνώρισαν ως ομοσπονδιακή/συνομοσπονδιακή λύση.
Και έτσι ξεκίνησαν στο Λονδίνο τη μελέτη ομοσπονδιακής λύσεως βάση των όσων απαιτούσε ο Δρ Νιχάτ Ερίμ. Και εφόσον δεν μπορούσαν να του δώσουν τη διχοτόμηση, λόγω της αμερικανικής και του ΝΑΤΟ απόρριψής της, μας έδωσαν το κατασκεύασμα Ζυρίχης και Λονδίνου ως αφετηρία για όσα ζητούσε ο Δρ Ερίμ…
Ο λόρδος Ράτκλιφ είχε απορρίψει τις διάφορες λύσεις «ομοσπονδιακής αυτό-κυβέρνησης» που του είχαν προτείνει η αποικιακή κυβέρνηση στην Κύπρο, και είχε πει ότι δεν πίστευε η Κύπρος μπορούσε να διοργανωθεί σε μια Ομοσπονδία. Δεν υπήρχαν δομές εδαφικού διαχωρισμού…Όταν καλέστηκε η αποικιακή διοίκηση να απαντήσει (εννοείται για τα δεύτερα σχέδια διχοτόμησης που της είχε ζητηθεί), έθεσε διστακτικά και πρόταση για «ομόσπονδη αυτό-κυβέρνηση» ως μια εναλλακτική «μέση λύση» μεταξύ διαρχικής διευθέτησης κάτω από βρετανική κυριαρχία και διχοτόμηση. Θεωρούσαν μια ομόσπονδη διευθέτηση θα βοηθούσε στη διαδικασία μετακίνησης πληθυσμού μεταξύ ελληνικής και τουρκικής περιοχής «πιο φθηνά και ανθρώπινα» από μια γρήγορη διχοτόμηση…
Αυτό το ξεκίνησαν οι Τούρκοι με το πρώτο πραξικόπημα το 1963/64 και το ολοκλήρωσαν με τις δύο τουρκικές βάρβαρες εισβολές το 1974…Και τώρα αναμένουν τον Χριστοδουλίδη να τα νομιμοποιήσει με «γενναίες» προσφορές…
Ιανουάριος 1964: Ο Ραούφ Ντενκτάς στη σύσκεψη στο Λονδίνο απαιτεί γεωγραφική ομοσπονδία με ανταλλαγή πληθυσμών.
9 Ιουνίου 1965: O κ. C.H.D. Everett από την βρετανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, έγραψε στο Φόρεϊν Όφις : «…Εξάλλου, οι Τούρκοι πάντοτε το έκαναν ξεκάθαρο ότι η ομοσπονδία ήταν η λύση που προτιμούσαν…».
12 Ιανουαρίου 1965: O Τούρκος πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού σε μια τετρασέλιδη επιστολή του προς τον βρετανό πρωθυπουργό έλεγε:
«…Σε αυτή την κατάσταση, η υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου, των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων συμμάχων στις προτάσεις μας να κατορθώσουμε μια ομοσπονδία στην Κύπρου θα βοηθήσει πολύ τις πιθανότητες σύντομης λύσης…».
21 Ιανουαρίου 1965: Μήνυμα από τη βρετανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον προς το Φόρεϊν Όφις έλεγε: «…Θα είναι εν πάση περίπτωση καλύτερα να αποφεύγεται συζήτηση με τους Τούρκους για τη θεωρητική αρχή ομοσπονδίας, την υλοποίηση της οποίας ακόμα δεν αποπειράθηκαν να καθορίσουν. ΄Ισως σταδιακά να γίνει κατορθωτός κάποιος τρόπος συμβιβαστικής διευθέτησης τον οποίο οι μεν Τούρκοι να ερμηνεύουν ως ομοσπονδία οι δε Έλληνες ως ενωμένο κράτος…»
Καταπληκτική εισήγηση. Την εισηγήθηκε στο Φόρεϊν Όφις μετά τις τουρκικές εισβολές και ο μ. Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης(15.10.1974) που διετέλεσε τόσο ως Γενικός Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου. Ακριβώς αυτό είναι που εμπεδώθηκε. Με Ελληνοκύπριους ηγέτες να ζουν στη ψευδαίσθηση ότι η αντιδημοκρατική, διαιρετική, ρατσιστική βρετανο-τουρκική δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομοσπονδία προσφέρει … ενωμένο κράτος ενώ οι Τουρκοκύπριοι να την ερμηνεύουν με τη σωστή της ερμηνεία!
1965: Ο Γκάλο Πλάζα απορρίπτει την Ομοσπονδία
Στην έκθεση του το 1965 ο μεσολαβητής των Ηνωμένων Εθνών, κ. Galo Plaza έγραψε μεταξύ άλλων:
«… Συγκεκριμένα οι συζητήσεις για γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων κάτω από ένα ομοσπονδιακό σύστημα κυβέρνησης δεν με έχουν πείσει πως αναπόφευκτα δεν θα οδηγούν στη διχοτόμηση…».
2 Φεβρουαρίου 1965: Σε μνημόνιο που ετοίμασε για τον βρετανό πρωθυπουργό το τμήμα Σχεδιασμού του Φόρεϊν Όφις τόνιζε: «Εκείνο που οι Τούρκοι ζητούν με την Ομοσπονδία είναι στην κυριολεξία ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ… Η επιθυμία της τουρκικής κυβέρνησης για μια ομόσπονδη λύση (δηλαδή κυριολεκτικά διχοτόμηση) αναμένεται να συνεχιστεί…».
Μάρτιος 1965: «Η τουρκική κυβέρνηση ακόμα συνεχίζει να σκέφτεται για «ομοσπονδία» με γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων…».
Βρετανικά δημιουργήματα! 14 Σεπτεμβρίου 1965: Το Φόρεϊν Όφις απάντησε ως εξής στον τότε ΄Υπ. Αρμοστή Sir David Hunt ο οποίος ζήτησε από το Λονδίνο να προβεί σε αντιρρήσεις για λύση ομοσπονδίας εξηγώντας τις επιπτώσεις. «Η δυσκολία είναι πως ομοσπονδία είναι μια λέξη με πολλές ερμηνείες, και έχοντας υπόψη ότι η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει να τη θεωρεί ως την ιδανικότερη λύση για το κυπριακό πρόβλημα, οι κίνδυνοι να αμαυρώσουμε εμείς την ιδέα, όσο επιδέξια και να το κάνουμε, θα υπερτερεί των πλεονεκτημάτων.. Εκτός τούτου, οι περισσότερες ομοσπονδίες ανά τον κόσμο οι οποίες σήμερα ή στο πρόσφατο παρελθόν αντιμετωπίζουν προβλήματα είναι δικά μας δημιουργήματα…».
Το 1966: Oι Τουρκοκύπριοι προωθώντας ξεχωριστό κράτος, ξεκίνησαν να εκδίδουν τα δικά τους ξεχωριστά «κυβερνητικά λαχεία». Παράλληλα απαγορευόταν στους Τουρκοκύπριους να αγοράζουν λαχεία της Κυπριακής Δημοκρατίας. (Εφημερίδα «Μάχη» 7 Απριλίου, 1966 με φωτοαντίγραφο.
Ο χάρτης αυτός δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Σημερινή» 4.12.1983, βρέθηκε το 1967 σε εγκαταλελειμμένο τουρκικό σπίτι του χωριού Στρογγυλός της επαρχίας Αμμοχώστου και παραδόθηκε στις αρμόδιες αρχές της Δημοκρατίας. Αυτός που δημοσιεύθηκε ήταν φωτοτυπία.
4 Ιανουαρίου 1972: Ο Βρετανός ΄Υπ. Αρμοστής στη Λευκωσία Robert Edmonds , = ζητούσε δράση από το Λονδίνο γιατί ανησυχούσε, αλλά απορρίφθηκαν οι υποδείξεις και εκκλήσεις του. Αποκαλυπτικό το απόσπασμα που ακολουθεί. Δηλαδή την προειλημμένη απόφασή τους να ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΥΧΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ! Που είχε παρθεί τον Δεκέμβριο του 1963 και εκτελέστηκε το 1974…
«… To Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας το έχει κάνει ξεκάθαρο στον ΄Υπ. Αρμοστή ότι έχει πολύ σοβαρές επιφυλάξεις για τις ιδέες του (Υπ. Αρμοστού). Πιστεύουν ότι τα συμφέροντά μας στην Κύπρο εξυπηρετούνται καλύτερα με το να συνεχίζουμε όσο πιο πολύ μπορούμε με τη σημερινή πολιτική, έχοντας κατά νουν πως ενόσω οι Κύπριοι είναι απασχολημένοι με τα ενδοκοινοτικά τους προβλήματα, μάλλον είναι απίθανο να γυρίσουν την προσοχή τους εναντίον των Κυρίαρχων Περιοχών των Βάσεων μας…Έστω και αν επέλθει κάποια κρίση, οποιαδήποτε επέμβαση από μέρους μας «να σταματήσουμε τους Τούρκους» (όπως το θέτει ο ΄Υπ. Αρμοστής) θα συνεπάγεται πολλούς θανάσιμους κινδύνους και μάλλον θα θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τη δική μας θέση στην Κύπρο αλλά επίσης τα ευρύτερα συμφέροντα του ΝΑΤΟ…».
11 Φεβρουαρίου 1974: Το Φόρεϊν Όφις πληροφόρησε όλες τις διπλωματικές του αποστολές στο εξωτερικό ότι η ελληνική πρεσβεία ανησυχούσε ότι οι Τούρκοι επίσημα απαίτησαν «ομοσπονδία» επομένως οι συνομιλίες διακόπηκαν. Μετά την ελληνική πρεσβεία και η αμερικανική πρεσβεία στο Λονδίνο πληροφόρησε το Φόρεϊν Όφις ότι η κυπριακή κυβέρνηση είχε επίσης διαμαρτυρηθεί στους Αμερικανούς για το τουρκικό αίτημα. Ο Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα με οδηγίες ρώτησε την τουρκική κυβέρνηση και πήρε την εξής απάντηση: ο τουρκικός στόχος πάντα ήταν μια «ομόσπονδη λύση». Η τουρκική κυβέρνηση θεωρούσε ότι η όποια λύση πρέπει να αντανακλά στον δικοινοτικό χαρακτήρα της Κύπρου.
13 Φεβρουαρίου 1974: Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τουράν Γκιουνές εξήγησε στον βρετανό πρέσβη στην Άγκυρα ότι ένα «ομόσπονδο σύστημα» στην Κύπρο θεωρείτο από την Άγκυρα όχι ως μια συνταγματική διευθέτηση αλλά ως μια κατάσταση στην οποία η τουρκική κοινότητα ποτέ ξανά δεν θα θεωρηθεί ως μειονότητα αλλά ισότιμη με τους Έλληνες.
27 Φεβρουαρίου 1974: Η βρετανική Υπάτη Αρμοστεία στην Λευκωσία ανέφερε στο Λονδίνο ότι τα πράγματα στην Κύπρο χειροτέρευσαν λόγω της διαμάχης για την «ομοσπονδία» και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος σε τελευταία δήλωσή του σε Βέλγο δημοσιογράφο στις 20 Φεβρουαρίου είπε: « Οι τουρκικές απαιτήσεις θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε πολιτική και γεωγραφική διχοτόμηση». Ο βρετανός Ύπατος Αρμοστής πρόσθεσε, πως σε συζήτηση με τον Τούρκο συνταγματολόγο κ Ινχάν ο τελευταίος παραδέχθηκε ξεκάθαρα τον τουρκικό στόχο: ένα δικοινοτικό κράτος. Όμως δεν έχουν εμπιστοσύνη στις Συνθήκες του 1960.Επομένως ένα ομοσπονδιακό σύστημα, παραμένει η μόνη πρακτική λύση και παραδέχονται ότι μια ομοσπονδία δεν μπορεί να δουλέψει δίχως μια γεωγραφική βάση.
8 Απριλίου 1974: Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ετζεβίτ δήλωσε ότι η τουρκική κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί να βρει μια ειρηνική και διαρκή λύση στα πλαίσια ενός ανεξάρτητου ομόσπονδου κράτους.
19 Ιουνίου 1974: Ο βρετανός Ύπατος Αρμοστής στη Λευκωσία Στίβεν Όλβερ έγραψε στο Λονδίνο ότι ο Ραούφ Ντενκτάς πάντα είχε βλέψεις για μια ανεξάρτητη αυτόνομη διοίκηση και δούλεψε σκληρά τα τελευταία έξι χρόνια για να το κατορθώσει.
4 Ιουλίου 1974: Ο Ντενκτάς διαβεβαίωσε τον βρετανό Ύπατο Αρμοστή ότι οι δύο συνταγματολόγοι είχαν κατορθώσει αρκετή πρόοδο. Η ελληνική πλευρά δέχθηκε την αρχή των ξεχωριστών δήμων. Το θέμα βρισκόταν υπό συζήτηση κάτω από τον τίτλο «περιοχή αυτονομίας».
10 Ιουλίου 1974: Η κυπριακή Υπάτη Αρμοστεία στο Λονδίνο παραδίδει στο Φόρεϊν Όφις Υπόμνημα με τίτλο «Ανεφάρμοστη η ομοσπονδία»…
17 Ιουλίου 1974: Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ετζεβίτ εξήγησε στους Βρετανούς το σχέδιό του και τις απαιτήσεις του για ομοσπονδιακή γεωγραφική λύση με δύο κοινότητες …
18 Ιουλίου 1974: Ο Ετζεβίτ επανέλαβε τα ίδια και στον Αμερικανό απεσταλμένο Τζ. Σίσκο που είχε φθάσει στο Λονδίνο, και του ζήτησε να μην κάνουν ότι και το 1964. Εξάλλου τα είχε συμφωνήσει όλα με τους Βρετανούς το προηγούμενο βράδυ.
Ακολούθησαν οι δύο τουρκικές εισβολές, και πριν ακόμα ολοκληρωθούν τα τουρκικά εγκλήματα (πριν ο αλέκτωρ κράξει τρεις) «ηγέτες» της Κύπρου είχαν προβεί σε απαράδεκτες παραχωρήσεις… Με το «παράδειγμά» τους να ακολούθησαν όλοι μέχρι σήμερα αντί να το ποδοπατήσουν απαιτώντας ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ…
Η τελευταία παράγραφος του άρθρου της «Σημερινής» συνοψίζει εύστοχα την κατάσταση.
«Οι ρητορείες του Προέδρου δεν αρκούν και δεν του προσφέρουν άλλοθι. Διότι, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, με ή χωρίς λύση, η Κύπρος οδηγείται προς τη διχοτόμηση. Και ο Πρόεδρος δεν θα αποφύγει αυτό που επιδιώκει να αποφύγει. Δηλαδή, να μείνει στην Ιστορία ως Πρόεδρος της διχοτόμησης, κουβαλώντας στις πλάτες τους τις αμαρτίες των προκατόχων του αλλά και του ίδιου. Αντί να υιοθετήσει μια αποτρεπτική πολιτική απαλλαγής από τα τετελεσμένα της εισβολής και διάσωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, κινείται μεταξύ επικοινωνιακών τρικ και ακροβατισμών. Αυτοπαγιδεύεται. Κάνει βήματα στο κενό…».
Εν κατακλείδι, οι Βρετανοί ξεκίνησαν να μελετούν την ομοσπονδιακή λύση εντός του 1957. Για να την υιοθετήσουν όλες οι κυπριακές κυβερνήσεις από τον Μακάριο μέχρι το σημερινό Χριστοδουλίδη (με κάποια διαφοροποίηση από Σπ. Κυπριανού) προσπαθώντας με το έτσι θέλω να τη νομιμοποιήσουν!!!
Σχιζοφρένεια ομαδική και αθεράπευτη που βηματίζει την Κύπρο στην πλήρη τουρκοποίηση.
(Πηγές, Βρετανικό Εθνικό Αρχείο βιβλίο «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019» Λεμεσός).
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Το ξεκίνημα μελέτης ομοσπονδιακής λύσης στο Λονδίνο από το 1957
Οι εισηγήσεις της αποικιακής κυβέρνησης στη Κύπρο για ομοσπονδιακή αυτο-κυβέρνηση…
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.