Ο Φίλιππας Παπαθανάσης, ένας από τους εθνομάρτυρες της Βορείου Ηπείρου, που έχασε τη ζωή του στα κολαστήρια του Ενβέρ Χότζα το 1952
Μετά το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, στο οποίο σταματήσαμε το προηγούμενο άρθρο μας, η Αλβανία πέρασε μια περίοδο δημοκρατίας (1925-1928) και στη συνέχεια ανέλαβε την εξουσία ο βασιλιάς Ζογκ Α΄ (1928-1939), ενώ από το 1927 η Αλβανία ήταν ντε φάκτο ιταλικό προτεκτοράτο. Ο Μουσολίνι αποφασίζει να ελέγξει απολύτως την Αλβανία και εισβάλλει με το στρατό του τις 7 Απριλίου 1939, προσαρτώντας την στην Ιταλία.
Τότε η Βουλή της Αλβανίας λαμβάνει την εξής απόφαση: «Το Βασίλειο της Αλβανίας αναγνωρίζει ότι θα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με τα κράτη τα οποία θα βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με το Βασίλειο της Ιταλίας».
Η απόφαση αυτή της κήρυξης εμπόλεμης κατάστασης με την Ελλάδα πρακτικά υποστηρίχτηκε με τη συμμετοχή επτά ταγμάτων του αλβανικού στρατού στην επιχείρηση εισβολής του ιταλικού στρατού στην Ελλάδα, στις 28 Οκτωβρίου 1940.
Το 1944 ο Ενβέρ Χότζα διακήρυξε την ακύρωση όλων των αποφάσεων των προηγούμενων κυβερνήσεων, χωρίς όμως να εκδοθεί ποτέ σχετικός νόμος που να καταργεί το νόμο του εμπολέμου με την Ελλάδα, ενώ το 1992 η κυβέρνηση Μπερίσα ακύρωσε όλες τις αποφάσεις του κομμουνιστικού καθεστώτος και επανέφερε εκείνες των κυβερνήσεων Ζογκ (Ζώγου). Αυτό στην ουσία σημαίνει ότι συνεχίζει να ισχύει τυπικά το εμπόλεμο που κήρυξε η Αλβανία εναντίον της Ελλάδας.
Μετά τη συμμετοχή της Αλβανίας στο πλευρό της Ιταλίας στον πόλεμο εναντίον της πατρίδας μας, η Ελλάδα με Βασιλικό Διάταγμα του Νοεμβρίου του 1940 τέθηκε σε εμπόλεμη κατάσταση έναντι της Αλβανίας.
Η Αλβανία από το 1944 μέχρι το 1992 έζησε ένα από τα πιο στυγνά κομμουνιστικά καθεστώτα, με την ελληνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου να υφίσταται τα πάνδεινα και την Ελλάδα να είναι στην κυριολεξία απλός θεατής στην πολιτική εξολόθρευσης των Βορειοηπειρωτών. Στα κολαστήρια της φυλακής Σπατς σάπισαν στην κυριολεξία όσοι Έλληνες διεκδίκησαν τα δικαιώματα της μειονότητας. Για να μη μιλήσουμε για τους ομοϊδεάτες του Εμβέρ Χότζα στην Ελλάδα, που κατηγορούσαν «ως σαμποτέρ και όργανα του ελληνικού μοναρχοφασισμού», όσους Έλληνες τολμούσαν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Ο Εμβέρ Χότζα πεθαίνει το 1985 και την εξουσία αναλαμβάνει ο Ραμίζ Αλία, ο οποίος ασκεί μια κάπως πιο χαλαρή πολιτική, σε σχέση με τον προκάτοχό του.
Βρισκόμαστε στο 1987 και οι δύο χώρες τυπικά είναι αμοιβαίως σε εμπόλεμη κατάσταση.
Τότε, και ενώ έχει υποφέρει τα πάνδεινα η ελληνική μειονότητα της Β. Ηπείρου, ενώ δικαιούται αυτονομία με βάση το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, το οποίο δεν έχει ακυρωθεί, η ελληνική κυβέρνηση προβαίνει σε μια ακατανόητη πράξη. Χωρίς να εξασφαλίσει τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας και χωρίς να απαιτήσει την ταυτόχρονη άρση του εμπολέμου από πλευράς Ιταλίας, προσφέρει «δώρο» στον δικτάτορα Ραμίζ Αλία την άρση του εμπολέμου. Αυτό έγινε με σχετική απόφαση του υπουργικού συμβουλίου την 28/8/1987, με πρωτοβουλία και σχετική εισήγηση του τότε υπουργού Εξωτερικών Κάρολου Παπούλια.
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, τον Ιούλιο του 1992 η κυβέρνηση Μπερίσα ακυρώνει όλες τις αποφάσεις του κομμουνιστικού καθεστώτος και επαναφέρει τις αποφάσεις των …
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
«Το μαφιόζικο κράτος του Έντι Ράμα δεν απειλεί μόνο το μέλλον της Αλβανίας!», αναφέρει αλβανική ανάλυση
Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη πιο συγκλονιστική είναι η σιωπή, ή χειρότερα, η ενεργός συνεργασία της διεθνούς κοινότητας, γράφει σε άρθρο του στα αλβανικά μέσα ενημέρωσης ο Βουντί Τζιμσίτι.
Για περισσότερο από μια δεκαετία, ο Έντι Ράμα βρίσκεται στην κεφαλή της Αλβανίας, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως αρχιτέκτονα του μετασχηματισμού της χώρας, εκσυγχρονιστή, μεταρρυθμιστή, δημιουργό γεφυρών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το κράτος μαφία
Όμως πίσω από αυτή την επιφυλακτική εικόνα, κρύβεται μια ανησυχητική πραγματικότητα που έχει αγνοηθεί ή ελαχιστοποιηθεί συστηματικά από τη διεθνή κοινότητα: η Αλβανία, υπό την ηγεσία του Ράμα, μετατρέπεται σε κράτος μαφίας.
Αυτό που συμβαίνει σε αυτή τη μικρή βαλκανική χώρα δεν είναι μόνο μια εθνική τραγωδία, αλλά ένα διεθνές σκάνδαλο απίστευτων διαστάσεων.
Το σύνολο των παγκόσμιων δυνάμεων, οι δυτικές κυβερνήσεις που θα έπρεπε να θεωρήσουν υπεύθυνη την Αλβανία, επέτρεψαν στην κυριαρχία του Ράμα με διαφθορά και αυταρχισμό να συνεχιστεί χωρίς εμπόδια.
Η Αλβανία γίνεται γρήγορα μια μελέτη περίπτωσης για την εξομάλυνση του οργανωμένου εγκλήματος, ένα παιχνίδι για την πολιτική ελίτ και τα εγκληματικά δίκτυα που λειτουργούν ατιμώρητα, ενώ οι απλοί πολίτες πληρώνουν το τίμημα.
Απέτυχε η αντιπολίτευση
Ωστόσο, σε αυτή την ιστορία υπάρχει και μια κατηγορία εναντίον των δυνάμεων της αντιπολίτευσης της Αλβανίας, οι οποίες απέτυχαν εντελώς να παρουσιάσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση στο καθεστώς της μαφίας του Ράμα. Οι συνέπειες για το μέλλον της Αλβανίας, και μάλιστα για την ακεραιότητα της δυτικής εξωτερικής πολιτικής, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο σοβαρές.
Η Αλβανία του Έντι Ράμα: Κράτος διαφθοράς και εγκληματικότητας
Υπάρχουν πολλές αποδείξεις για την πτώση της διαφθοράς και της εγκληματικότητας στην Αλβανία.
Όπως αποκαλύπτεται στα ερευνητικά ρεπορτάζ των «Rai 3», «Report», «Der Spiegel» και «The Washington Post», η Αλβανία υπό την ηγεσία του Ράμα εμπλέκεται βαθιά στο οργανωμένο έγκλημα.
Σύμφωνα με τον Άρμπεν Αχμετάι, τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ράμα, «εγκληματικές ομάδες λαμβάνουν συμβόλαια μέσω μεσαζόντων, ξεπλένουν χρήματα στην Αλβανία μέσω των κατασκευών και συντονίζονται με τον Έντι Ράμα», (Rai, 3 Ιουνίου 2023).
Αυτά τα λόγια πρέπει να σοκάρουν κάθε παρατηρητή, αλλά μετά βίας καταγράφονται στον διεθνή διάλογο για την Αλβανία.
Οι κατηγορίες του Αχμετάι είναι σκληρές. Ισχυρίζεται ότι ο Ράμα συνάντησε τα αφεντικά της μαφίας απευθείας στο κυβερνητικό του γραφείο.
Αυτές οι συναντήσεις, σύμφωνα με τον Αχμετάι, διευκολύνονται από βασικά πρόσωπα όπως ο Εργκίς Αγκάσι, ένας επιχειρηματίας που συνδέεται με τον τομέα του καπνού και ο γιος ενός πρώην σοσιαλιστή βουλευτή.
Φυσικά, ο Ράμα αρνείται αυτούς τους ισχυρισμούς, αλλά τα στοιχεία είναι δύσκολο να αγνοηθούν.
Το Report έχει φωτογραφικά στοιχεία της συνάντησης του Ράμα με τον Luftar Hysa, έναν από τους κύριους ξεπλύματος χρήματος για το καρτέλ Sinaloa, μόλις δύο μήνες πριν ο Hysa λάβει άδεια για να ανοίξει ένα καζίνο στην πόλη της Αυλώνας.
Για μια χώρα που επιδιώκει την ένταξη στην ΕΕ, αυτές οι αποκαλύψεις είναι καταστροφικές.
Παρουσιάζουν έναν ηγέτη που όχι μόνο απέτυχε στον αγώνα κατά του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά έχει διευκολύνει ενεργά την ένταξή του στις πολιτικές και οικονομικές δομές της Αλβανίας.
Αυτό είναι ένα μαφιόζικο κράτος, εκτός από το όνομα, όπου οι δημόσιοι θεσμοί είναι υποταγμένοι και η γραμμή μεταξύ κυβέρνησης και οργανωμένου εγκλήματος είναι θολή.
-Το κλειστό μάτι της Διεθνούς Κοινότητας: Υποστήριξη και υποκίνηση της διαφθοράς
Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη πιο συγκλονιστική είναι η σιωπή, ή χειρότερα, η ενεργός συνεργασία της διεθνούς κοινότητας.
Παρά τα συντριπτικά στοιχεία για τους δεσμούς του Ράμα με το οργανωμένο έγκλημα, παγκόσμιες δυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση και μεγάλες δυτικές κυβερνήσεις συνεχίζουν να υποστηρίζουν το καθεστώς του.
Αυτό εγείρει βαθιά ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα της δυτικής εξωτερικής πολιτικής και τα κίνητρα πίσω από τη συνεχή υποστήριξή τους σε μια κυβέρνηση που έχει γίνει συνώνυμη με την εγκληματικότητα.
Πάρτε για παράδειγμα την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, η οποία στάθηκε στο πλευρό του Ράμα ακόμα και όταν η κατάσταση γίνεται όλο και πιο σοβαρή. Στη διάσκεψη «Fratelli d’Italia» τον Απρίλιο του 2023, η Μελόνι δήλωσε: «Βοηθήστε με να στείλω την αλληλεγγύη μου στον Έντι Ράμα για το λιντσάρισμα που υπέστη μόνο και μόνο επειδή προσπαθούσε να βοηθήσει το έθνος μας», αποκαλώντας «προπαγάνδα» τους ισχυρισμούς για δεσμούς με τη μαφία του Ράμα (Rai 3, Ιουνίου 2023).
Η τυφλή πίστη της Μελόνι στον Ράμα, παρά τα αυξανόμενα στοιχεία, δεν είναι μόνο ανεύθυνη, αλλά και επικίνδυνη.
Αντανακλά μια ευρύτερη τάση μεταξύ των δυτικών ηγετών να δίνουν προτεραιότητα στα βραχυπρόθεσμα γεωπολιτικά κέρδη έναντι της μακροπρόθεσμης δημοκρατικής σταθερότητας.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν επαίνεσε τις λεγόμενες δικαστικές μεταρρυθμίσεις της Αλβανίας, υποστηρίζοντας ότι “διεφθαρμένοι αξιωματούχοι λογοδοτούν” και ότι “μέλη του οργανωμένου εγκλήματος πηγαίνουν στη φυλακή και χάνουν τα περιουσιακά τους στοιχεία”.
Αλλά όπως δηλώνει ξεκάθαρα η έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την Αλβανία το 2023, «Διαφθορά υπάρχει σε όλους τους κλάδους και τα επίπεδα της κυβέρνησης» (Der Spiegel, Σεπτέμβριος 2023).
Αυτή η αντίφαση μεταξύ ρητορικής και πραγματικότητας είναι εμβληματική μιας ευρύτερης αποτυχίας στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ιδιαίτερα υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία συνέχισε να ευθυγραμμίζεται με αυταρχικά και διεφθαρμένα καθεστώτα σε όλο τον κόσμο.
Το ερώτημα που πρέπει να κάνουμε είναι:
Γιατί; Γιατί οι παγκόσμιες δυνάμεις, ειδικά η κυβέρνηση Μπάιντεν, επενδύουν τόσο πολύ στην υποστήριξη του Έντι Ράμα;
Θα μπορούσε να είναι ότι οι ίδιοι οι θεσμοί που υποτίθεται ότι φέρουν ευθύνη στις ξένες κυβερνήσεις είναι σε κίνδυνο;
Όσο περισσότερο εξετάζει κανείς την κατάσταση της Αλβανίας, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να αγνοήσει την ανησυχητική πιθανότητα ακόμη και οι δυτικοί ηγέτες να έχουν απώτερα συμφέροντα να διατηρήσουν το status quo.
Θα μπορούσε η ευθυγράμμιση της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μπάιντεν με διεφθαρμένα καθεστώτα όπως αυτό του Ράμα να αντικατοπτρίζει μια βαθύτερη, πιο βρώμικη μορφή συμπαιγνίας;
Πρέπει να τεθεί το ερώτημα: Πόσο διεφθαρμένη είναι η ίδια η κυβέρνηση Μπάιντεν;
-Αντιπολίτευση της Αλβανίας: Μια μνημειώδης αποτυχία
Ενώ μπορούμε και πρέπει να επικρίνουμε τη διεθνή κοινότητα για την αποτυχία της να καταστήσει υπεύθυνο τον Ράμα, θα πρέπει επίσης να ρίξουμε μια κριτική ματιά στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης της ίδιας της Αλβανίας.
Για περισσότερο από μια δεκαετία, η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να οργανωθεί ως μια αξιόπιστη δύναμη που μπορεί να αμφισβητήσει την κατάληψη της εξουσίας από τον Ράμα. Αυτή η αποτυχία δεν είναι απλώς τακτική. είναι ιδεολογική.
Παρά την εκτεταμένη διαφθορά και τον έλεγχο της μαφίας που σημάδεψαν την κυβέρνηση Ράμα, η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να πείσει το εκλογικό σώμα ότι η αλλαγή δεν είναι μόνο απαραίτητη, αλλά και δυνατή.
Πρόκειται για μια μνημειώδη αποτυχία της φαντασίας και της πολιτικής ηγεσίας.
Η αδυναμία της αντιπολίτευσης να παρουσιάσει ένα συνεκτικό και ελκυστικό όραμα για το μέλλον της Αλβανίας έδωσε στον Ράμα την ευκαιρία να συνεχίσει την κυριαρχία του χωρίς αμφισβήτηση.
Ακόμη και όταν ξέσπασαν διαδηλώσεις, όπως τον Ιούλιο του 2024, όταν οι διαδηλωτές πέταξαν βόμβες μολότοφ στο γραφείο του Ράμα, η αντιπολίτευση παραμένει κατακερματισμένη, χωρίς το οργανωτικό και στρατηγικό βάθος για να αντιμετωπίσει μια σοβαρή πρόκληση.
Αυτή είναι μια σοβαρή δυσπιστία προς τον αλβανικό λαό.
Σε μια χώρα όπου περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού έχει φύγει από το 1991 και όπου η ανεργία των νέων παραμένει μεταξύ των υψηλότερων στην Ευρώπη, το διακύβευμα δεν θα μπορούσε να είναι υψηλότερο.
Η αντιπολίτευση της Αλβανίας πρέπει να κλιμακωθεί και να παρουσιάσει μια πραγματική εναλλακτική, διαφορετικά κινδυνεύει να στείλει τη χώρα σε ένα μέλλον που ορίζεται από την εγκληματικότητα, τη διαφθορά και την απόγνωση.
-Η ομαλοποίηση ενός μαφιόζικου κράτους
Η πιο ανησυχητική πτυχή της τρέχουσας πορείας της Αλβανίας είναι ο κίνδυνος να εξομαλυνθούν τελικά το οργανωμένο έγκλημα και η διαφθορά, τόσο στα μάτια του αλβανικού λαού όσο και στη διεθνή κοινότητα.
Εάν ο Έντι Ράμα συνεχίσει να τα καταφέρνει, παρά τα συντριπτικά στοιχεία για τους δεσμούς του με τη μαφία, ποιο μήνυμα στέλνεται στον κόσμο;
Αυτό δείχνει ότι η εγκληματικότητα μπορεί να γίνει αποδεκτή, έστω και αγκαλιασμένη, αρκεί να είναι τυλιγμένη στο πρόσθιο της οικονομικής ανάπτυξης και της διπλωματικής συνεργασίας.
Αυτή η εξομάλυνση του οργανωμένου εγκλήματος δεν είναι απλώς ένα αλβανικό πρόβλημα. είναι παγκόσμιο πρόβλημα.
Εάν η Αλβανία, υπό την ηγεσία του Ράμα, συνεχίσει σε αυτόν τον δρόμο, κινδυνεύει να αναγνωριστεί διεθνώς όχι ως ζωντανή δημοκρατία ή ως μελλοντικό μέλος της ΕΕ, αλλά ως κράτος μαφίας.
Η συνενοχή της διεθνούς κοινότητας σε αυτή τη διαδικασία δεν είναι μόνο αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής είναι μια ιδεολογική και ηθική καταστροφή.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Βενιαμίν Καρακωστάνογλου: Τεράστια ανησυχία για όσα συμβαίνουν σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή. Στο ουκρανικό μέτωπο υπάρχουν μηνύματα χρήσης πυρηνικών από πλευράς Μόσχας, ένα σενάριο που μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστες καταστάσεις. Από εκεί και πέρα οι ηγέτες της Ευρώπης και της Δύσης δεν δείχνουν, ότι υπηρετούν την ειρήνη. Το νέο επεισόδιο με Ράμα αφορά την ίδρυση κρατιδίου Μπεκτασίδων στην Αλβανία. Ο Ράμα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ως ηγέτης βαλκανικής χώρας. Έτοιμη για άσκηση βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή η Ελλάδα.
Τόσο η αναγγελία Ράμα από το βήμα του ΟΗΕ για ίδρυση «Βατικανού των Μουσουλμάνων», όσο και η φυλάκιση του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, καθιστούν την Αλβανία μη φιλική χώρα.
Έτοιμη για άσκηση βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή η Ελλάδα.
Τόσο η αναγγελία Ράμα από το βήμα του ΟΗΕ για ίδρυση «Βατικανού των Μουσουλμάνων», όσο και η φυλάκιση του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, καθιστούν την Αλβανία μη φιλική χώρα.
Αυτά μεταξύ άλλων ανέφερε με συνέντευξή του στην ValueNews και την δημοσιογράφο Γιώτα Χατζηθεοδώρου, ο γνωστός Διεθνολόγος και λέκτορας στη Νομική σχολή του ΑΠΘ Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, ερμηνεύοντας τις κινήσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού.
Ειδικότερα:
Σε αδιέξοδο η Διεθνής κοινότητα – ντόμινο αναταράξεων
«Οι προβλέψεις για την Μέση Ανατολή με την ταυτόχρονη εξέλιξη στην Ουκρανία αλλά και στη Γάζα, η οποία τώρα επεκτείνεται και στο Νότιο Λίβανο με τη Χεζμπολάχ, είναι εξαιρετικά δυσοίωνες για την ειρήνη και τη σταθερότητα παγκοσμίως.
Δυστυχώς, η επιλογή της βίας αλλά και άλλες υστερήσεις σε σχέση με την πρόοδο των διπλωματικών διεργασιών που εξελίσσονται επί 10ετιας για το μεσανατολικό αλλά και από το 2011 και 2014 για το ουκρανικό οδήγησαν την κατάσταση στο χείλος της καταστροφής, με ίσως εκατοντάδες νεκρούς τραυματίες και απίστευτες καταστροφές στις υποδομές.
Η Διεθνής οργανωμένη κοινότητα δε θέλησε ή δεν μπόρεσε μέσα από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να οδηγήσει τα προβλήματα, μέσα από την οδό του Διεθνούς Δικαίου, των διεθνών διοικητικών οργάνων και της διπλωματίας. Μέσα από διαπραγματεύσεις, σε λύσεις, οι οποίες θα ακολουθούν τη συνεννόηση και την υπηρέτηση των κοινών συμφερόντων, στον βαθμό που αυτά βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο.
Η Διεθνής κοινότητα και κυρίως οι μεγάλες δυνάμεις οδηγούνται σε αδιέξοδα που θα οδηγήσουν στη συνέχεια σε χρήση ανεξέλεγκτης βίας, δημιουργώντας ένα ντόμινο effect και δε θα μπορέσουν να ελεγχθούν οι καταστάσεις, όταν όλοι θα έχουν συνειδητοποιήσει πια πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που ξεκίνησε».
Κίνηση εντυπωσιασμού η προαναγγελία Ράμα για δημιουργία «Βατικανού των μουσουλμάνων»
«Φαίνεται πως είναι μια κίνηση εντυπωσιασμού προκειμένου να κερδίσει ψήφους ο Αλβανός Πρωθυπουργός, αλλά και να παίξει το παιχνίδι του Ερντογάν.
Η αντίδραση της Τουρκίας επήλθε κυρίως διότι εάν τα Τίρανα γίνουν η έδρα του μπεχτασιμού ή του Αλεβιτισμού, θα φύγει το βάρος από την Τουρκία. Θα μπορούσε να γίνει αυτή η κίνηση ώστε να μη χάσει και ο Έρντογαν τους εντός Τουρκίας ψηφοφόρους αλεβίτες, οι οποίοι θα δουν να αλλάζει το κέντρο βάρους εάν γίνει αυτό.
Από έναν άνθρωπο λοιπόν που έχει το υπόβαθρο και την ιδεολογική ακρότητα του Έντι Ράμα θα πρέπει να είμαστε άκρως επιφυλακτικοί και η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει υπόψιν της το δυσμενές για εμάς προηγούμενο με τον Φρέντι Μπελέρη και να προετοιμάσει την Ευρώπη για ελληνικό ΒΕΤΟ για την Αλβανική κυβέρνηση.
Οι ΗΠΑ κάνουν τα “χατίρια” των Αλβανών και εξ’ αυτού του λόγου δεν αντέδρασαν και στην παράνομη ανατροπή της συμφωνίας το 2009 για την οριοθέτηση των θαλασσών γύρω από την Κέρκυρα».
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Όταν ο Έντι Ράμα ανακοίνωσε – κατά την 79η συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ – την ίδρυση κράτους εν κράτει στην Αλβανία (χώρα 2,8 εκατ. κατοίκων περίπου απ’ τους οποίους το 50% περίπου μουσουλμάνοι και οι άλλοι Καθολικοί και Ορθόδοξοι χριστιανοί) με το όνομα ”Κυρίαρχο κράτος του Τάγματος Μπεκτασί”, αιφνιδίασε τους συνέδρους και τον κόσμο όλο σε διεθνές επίπεδο.
Κι αυτό γιατί το προαναγγελθέν κράτος (ιστορικών προδιαγραφών μετεξέλιξη των σούφικων ταγμάτων των δερβίσηδων – με τόπο ίδρυσης την Βυζαντινή αυτοκρατορία [Μικρά Ασία-Τουρκία], χρόνο τον 13ο αι. και ιδρυτή τον περιπλανώμενο δερβίση Χατζή Μπεκτάς Βελή) -, παρέπεμπε συνειρμικά στην Πόλη του Βατικανού, κράτος εν κράτει στην Ιταλία.
Η διαφορά είναι βέβαια ότι, στην αλβανική περίπτωση, το μουσουλμανικό κρατίδιο των Μπεκτασήδων (σ.σ: οι οποίοι, μαζί με τους Μεβλεβί και Νακσμπαντί αποτελούν κλαδιά του Σουφισμού που ”ανδρώθηκε” επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με επιρροή από τις αστικές τάξεις τεχνητών, εμπόρων και ευγενών μέχρι τα φτωχά κοινωνικά στρώματα χωριών και κοινοτήτων) θα είναι το ένα τέταρτο του κράτους του Βατικανού, που ήταν ως τώρα το μικρότερο κρατίδιο στην κόσμο Β Δ της Ρώμης.
Σημειωτέον ότι οι Μπεκτασήδες ιδεολογικά έχουν επηρεαστεί απ’ τους Γάλλους φιλοσόφους του 18ου αιώνα στη Γαλλία, οι οποίοι μιλούσαν για μασονία και ελευθεροτεκτονισμό και διάχυσαν τις ιδέες τους – μέσω των αγγλικών και γαλλικών στοών – ως την Κωνσταντινούπολη.
Μέλη των στοών της αδελφότητας των Μπεκτασήδων μετεξελίχθηκαν στους γνωστούς μας Νεότουρκους του Κεμάλ (τέλη 19ου-αρχών 20ου αι.), αντιπάλους του τελευταίου σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ (1876-1909).
Έτσι έφτασε μέχρι τις μέρες μας η κοσμοθεωρία τους, που πάει κόντρα στο πουριτανικό, μουσουλμανικό δόγμα και την ιεραρχική αντίληψη του Ισλάμ αφήνοντας να εισβάλλουν σ’ αυτό κοσμικές ελευθεριότητες.
Ελευθεριότητες που θα δούμε να υπάρχουν και στο πρώτο ανεξάρτητο κρατίδιο ισλαμιστών με έδρα την Αλβανία, του οποίου οι πιστοί Μπεκτασήδες (οι ασκητές μυστικιστές, τα ”μαύρα πρόβατα” του Ισλάμ, με χαρακτηριστικά της αίρεσής τους την αποφυγή του υλισμού και τον φιλοσοφημένο τρόπο ζωής) θα κάνουν πνευματική πορεία προς τον Θεό από το ”Τάγμα Μπεκτασί” στα Τίρανα, έκτασης 100.000 στρεμμάτων.
Έκτασης ικανής για να μπορούν να απολαύσουν τις μικροχαρές της ζωής (αλκοόλ και ελεύθερη ένδυση) που στερούνται οι παραδοσιακοί μουσουλμάνοι. Να μπορούν να απολαύσουν την ανεκτικότητα (σ.σ: ”θησαυρό” χαρακτήρισε τη θρησκευτική ανοχή στο σύγχρονο, Σουφικό Ισλάμ ο Ράμα) ως βασικό κανόνα της αιρετικής Αδελφότητας στο ανεξάρτητο μουσουλμανικό κρατίδιο της Αλβανίας (εφ. Χουριέτ-Hurriyet & δημοσίευμα των New York Times)
Κρατίδιο-προϊόν του Παγκόσμιου Κέντρου Μπεκτασί των Τιράνων, στο κυρίαρχο κράτος της Αλβανίας (σ.σ: είναι τέταρτη σε μέγεθος θρησκευτική κοινότητα στο έδαφός της οι μουσουλμάνοι Μπεκτασήδες) το οποίο δεν θα έχει στρατό, συνοριοφύλακες και δικαστήρια, αλλά θα έχει μικρή υπηρεσία πληροφοριών, καθώς – όπως λέει ο Αλβανός θρησκευτικός ηγέτης τους Εντμόντ Μπραχίμαϊ, γνωστός (ως Baba Mondi) – ”έχουμε κι εμείς εχθρούς”…
Και οι εχθροί είναι εκτός του μουσουλμανικού τόξου των Βαλκανίων: οι μουσουλμάνοι Σηίτες του Ιράν (στον αντίποδα του Σουφικού Ιλάμ) και οι Τούρκοι Αλεβίτες/Μπεκτασήδες, που είναι θρησκευτικά πιο κοντά στους σιίτες.
Οι Αλεβίτες μένουν στις φτωχογειτονιές των ανατολικών περιοχών της Τουρκίας (Ανατολία), δεν πιστεύουν στην ύπαρξη Παράδεισου-Κόλασης και τραγουδούν (ψάλλουν) στις θρησκευτικές λειτουργίες τους χωρίς να είναι ευαγγελιστές, ενώ πίνουν κρασί και πιστεύουν στο Κοράνι αλληγορικά.
Οι Αλεβίτες της Τουρκίας, λοιπόν, ήταν οι πρώτοι που εξέφρασαν τη δυσφορία τους στα σχέδια Ράμα για ίδρυση κυρίαρχου κράτους του Τάγματος των Μπεκτασήδων, γιατί έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους αυτό που σχημάτισε ήδη και στο δικό μας μυαλό η ανάκληση της μνήμης.
Και η μνήμη μάς λέει ότι η έδρα του Τάγματος μεταφέρθηκε από την Τουρκία στην Αλβανία πριν από περίπου έναν αιώνα, όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ είχε εξαπολύσει απηνή διωγμό εναντίον τους μη αναγνωρίζοντας τους Αλεβίτες ως μειονότητα στο τουρκικό κράτος λόγω της ανθρωπιστικής προσέγγισης του Αλεβιτισμού στο Ισλάμ και όχι μόνο.
Κι αυτό γιατί οι Αλεβίτες είναι πιο κοντά στην Ορθοδοξία παρά στο Ισλάμ. Απόδειξη το γεγονός ότι πιστεύουν στην ”Αγία Τριάδα” και το ”Αγαπάτε αλλήλους” των χριστιανών στη θρησκευτική ζωή τους, αν και δεν είναι χριστιανοί.
Αν συνδυάσουμε το γεγονός αυτό με το τρέχον που θέλει τον Ράμα υποχείριο του Ερντογάν, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι δεν αποκλείεται να έχουν καταστρώσει μαζί το σχέδιο για ”ειρηνικό” εκτοπισμό των Αλεβιτών από την Τουρκία με προορισμό το υπό εκκόλαψη μουσουλμανικό μικροκράτος, το οποίο ονειρεύεται να μετατρέψει ο Αλβανός πρωθυπουργός στον πιο σκληρό μουσουλμανικό θύλακα των δυτικών Βαλκανίων.
Στη δική του ευρωπαϊκή ”Μικρή Μέκκα”, όπως αποκάλυψαν οι New York Times, ένα κράτος εν κράτει δηλαδή σε αλβανικό έδαφος, όπως το καθολικό Βατικανό των Ιταλών ή το ορθόδοξο Άγιο Όρος των Ελλήνων.
Τα δεδομένα αυτά δικαιολογούν την αντίδραση των Τούρκων Αλεβιτών στο σχέδιο Ράμα, γιατί μοιάζει να είναι μέρος της τουρκικής πολιτικής για τον Μπεκτασισμό (αν και οι Αλεβίτες δεν ταυτίζονται απόλυτα με τους Μπεκτασήδες).
Πολιτικής με θρησκευτικά χαρακτηριστικά δεδομένου ότι οι Αλεβίτες θεωρούνται απόγονοι των χριστιανών της Μικράς Ασίας και, ως εκ τούτου, επίφοβοι πυρήνες διαλυτικής τάσης για την ίδια την Τουρκία.
Λόγος για τον οποίο αυτοί και οι χριστιανοί δέχθηκαν τρομοκρατική επίθεση (με 39 νεκρούς και 70 τραυματίες) από φανατικούς ισλαμιστές Σουνίτες τον Ιανουάριο του 2017 στο κέντρο διασκέδασης Ρέινα της συνοικίας Ορτάκιοϊ της Κωνσταντινούπολης.
Ανάλογης σοβαρότητας γεγονός ήταν κι αυτό που συνέβη στη Σμύρνη τον Νοέμβριο του 2019, όταν οι Αλεβίτες κάτοικοι της περιοχής Gaziemir δέχθηκαν επίθεση από σουνίτες ισλαμιστές, οι οποίοι – ωθούμενοι από θρησκευτικές διαφορές – έγραψαν συνθήματα εκφοβισμού (Defol Alevi: ”Φύγετε Αλεβίτες”) στους τοίχους των σπιτιών τους.
Σε κάθε περίπτωση, η πολυπληθής παρουσία τους στην Τουρκία (γύρω στα 10 εκατομμύρια αριθμούν) φαίνεται να είναι ενοχλητική στον Ταγίπ Ερντογάν. Έτσι διευκολύνεται απ’ τα σχέδια Ράμα για ενίσχυση του Ισλαμισμού στα Δυτικά Βαλκάνια με εισαγωγή στο αλβανικό έδαφος Τούρκων Αλεβιτών/Μπεκτασήδων, η πραγματική θρησκευτική ταυτότητα των οποίων ήταν αγκάθι ανέκαθεν στα πλευρά της Τουρκίας, που την έμπηγε βαθύτερα η αριστερή ιδεολογία της πλειοψηφίας τους.
Και εδώ τίθεται το ερώτημα: ”Γιατί να το κάνει αυτό ο Ράμα ιδρύοντας μια ”Μικρή Μέκκα” στη χώρα του, τη στιγμή που η Αλβανία ετοιμάζεται να μπει στην (χριστιανική) Ευρώπη (Το 72% του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι χριστιανοί), η οποία φαίνεται να έχει απορρίψει την ιδέα εισόδου στην ΕΕ της ισλαμικής Τουρκίας υπό τον φόβο μετατροπής της σε μουσουλμανική ήπειρο;
Η απάντηση κρύβεται, κατ’ εμέ, στην εκτίμηση ότι η είσοδος της Αλβανίας στην Ενωμένη Ευρώπη όλο και απομακρύνεται. Και τώρα (με την απόφαση του Αλβανού πρωθυπουργού για το κράτος εν κράτει), θα απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο σαν προοπτική.
Σ’ αυτό δεν αποκλείεται να παίξει ρόλο και το σοβαρό ενδεχόμενο να ασκήσει βέτο η Ελλάδα στην ενδεχόμενη ένταξή της στην ΕΕ (όπως είχε προειδοποιήσει έμμεσα ότι θα κάνει με τον Φρέντη Μπελέρη στη φυλακή) μετά τα σκανδαλώδη που έλαβαν χώρα σε βάρος του και ήταν συνέχεια των ποικίλων δοκιμασιών που υφίστανται οι Βορειοηπειρώτες επί διακυβέρνησης Έντι Ράμα…
Κρινιώ Καλογερίδου
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
