Σαν σήμερα πριν από 40 χρόνια ο Χομεϊνί επέστρεψε από την εξορία στο Ιράν ξεκινώντας την Ιρανική Επανάσταση. Το πολιτικό Ισλάμ έδειξε το σκληρό του πρόσωπο όσο ποτέ άλλοτε. Οι επιπτώσεις είναι εμφανείς μέχρι σήμερα.
Οι εικόνες είχαν κάποια γοητεία. Ήταν εικόνες ενός μυστικιστή κάτω από τη μηλιά με το κεφάλι ελαφρά γυρμένο σε αναζήτηση της πνευματικής αλήθειας. Οι τέσσερις μήνες που πέρασε ο Αγιατολάχ Χομεϊνί στο γαλλικό χωριό Neauphle-le-Chateau πριν επιστρέψει το 1979 στο επαναστατικό Ιράν, άφησαν ανάμεικτες εντυπώσεις στους Γάλλους. Πολλοί ήταν ανήσυχοι. Άλλοι πάλι τον έβλεπαν ως ενσαρκωτή της ελπίδας. Ο Michel Foucault για παράδειγμα, τότε γνωστός διεθνώς Γάλλος φιλόσοφος, τον επαινούσε ως κάποιον προορισμένο για κάτι μεγαλύτερο. “Είναι ίσως η πρώτη αντίσταση εναντίον του παγκόσμιου συστήματος, η πιο σύγχρονη και η πιο τρελή μορφή επανάστασης” έλεγε. Του είχε όμως διαφύγει η δικτατορική προδιάθεση του ιεροκήρυκα, κάτι που κόστισε στον Foucault τη φήμη του πολιτικώς αφελούς.
“5000 χρόνια αδικιών, ανέχειας και καταπίεσης”
Σε κάτι όμως επαληθεύτηκε. Ο Χομεϊνί έθεσε σε κίνηση μιαν επανάσταση με σχεδόν παγκόσμια εμβέλεια. Πουθενά αλλού δεν έγινε καλύτερα αντιληπτή από ότι στο Ιράν και τις γειτονικές του χώρες. Το επαναστατικό Ιράν στην σιιτική του εκδοχή, που ο Χομεϊνί κήρυττε, έγινε άμεσα αντιληπτό από πολλούς Ιρανούς. Ο Σάχης Μοχαμάντ Ρεζά Παχλαβί, που ανατράπηκε τον Ιανουάριο του 1979, λίγες εβδομάδες πριν την επιστροφή του Χομεϊνιί από την εξορία, κυβέρνησε τη χώρα επί 40 χρόνια με σιδερένια πυγμή. Εκμεταλλεύτηκε τη δύναμή του για να μετατρέψει το Ιράν σε χώρα δυτικού τύπου, ένα πρότζεκτ που έθεσε αμέσως σε εφαρμογή χωρίς να λάβει υπόψη του τις παραδόσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έτσι ο Χομεϊνί στα μάτια πολλών πρέσβευε το ακριβώς αντίθετο μοντέλο: μια κοινωνία, που καθοδηγείται από θρησκευτικού περιεχομένου αρχές, οι οποίες θα αποκαθιστούσαν τη χαμένη κοινωνική δικαιοσύνη. “Σε αντίθεση με το Σάχη, που διακήρυττε τη μοναρχία 2500 χρόνων, ο Χομεϊνί αντέτεινε την αδικία, την ανέχεια, τη διάκριση των τάξεων και την καταπίεση 5.000 χρόνων”, γράφει ο ιστορικός Michael Axworthy στην ιστορία για την Ιρανική Επανάσταση. Το 1979 επρόκειτο να γίνει η χρονιά επιτυχίας για το πολιτικό Ισλάμ.
Η ιδέα της σύνδεσης της θρησκείας με την πολιτική είχε ξεκινήσει νωρίτερα. Ένας από τους πρωτεργάτες από σιιτικής πλευράς ήταν ο Σαγίντ Μοχάμεντ αλ Χουσαϊνί, επονομαζόμενος και Τζαμάλ αλ Ντιν Αφγανί, γεννηθείς το 1838 στην ιρανική πόλη Ασανταμπάντ. Ο Αλ Χουσαϊνί εμφανίστηκε ως σουνίτης για να μπορεί να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αλ Αζχάρ του Καίρου. “Αφήστε στην άκρη την αδιαφορία σας” νουθετούσε τους φοιτητές. “Ζήστε ελεύθεροι και ευτυχισμένο, όπως οι άλλοι λαοί, ή πεθάνετε ως μάρτυρες”. Η ιδέα μιας εξέγερσης που να εδράζεται στην θρησκεία ήταν υπαρκτή ήδη στον κόσμο. Αναπτύχθηκε από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους το 1920, ωρίμασε και ολοκληρώθηκε το 1979 στην παγκόσμια σκηνή με την επανάσταση του Χομεϊνί στο Ιράν και την επίθεση 500 ισλαμιστών στο Μεγάλο Τέμενος της Μέκκας, στην οποία ηγήθηκε ο νεαρός τότε Τζουχαϊμάν αλ Ουταίμπι. Ακολούθησε η εισβολή του Κόκκινου Στρατού στο Αφγανιστάν, που οδήγησε στη δημιουργία των Ταλιμπάν. Τρία γεγονότα, ένα μήνυμα: ότι στο εξής θα πρέπει κανείς να υπολογίζει στα σοβαρά με το ακραίο Ισλάμ ως πολιτικό κίνημα διαμαρτυρίας.
Η γέννηση του πολιτικού Ισλάμ
Την ισχύ του Ισλάμ αναγνώρισε και ο πρώην πρόεδρος της Αιγύπτου Ανβάρ αλ Σαντάτ. Αναζητούσε τη συνεννόηση με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και αποφυλάκισε πολλούς από αυτούς. Σύντομα όμως χρησιμοποίησε σκληρή πολιτική εναντίον τους. Σε αυτό το πλαίσιο φυλάκισε και κακοποίησε και τον Μουχάμεντ Ισλαμμπουλί. Στον αδελφό του Χαλίντ χρεώνεται η δολοφονική επίθεση εναντίον του Σαντάτ, από τη μια για να διαμαρτυρηθεί για την πολιτική συμφιλίωσης με το Ισραήλ και από την άλλη για την κακοποίηση του αδελφού του. Το πολιτικό Ισλάμ ήταν μια αντίδραση στη βιαιότητα των αραβικών καθεστώτων, τόσο κοσμικών όσο και θρησκευτικών, με μεγάλη διείσδυση. Προφανώς αυτό συνέβη και στο Ιράν με γεγονότα, όπως η πτώση του Σάχη, η έφοδος στην αμερικανική πρεσβεία και η ομηρία διπλωματών πάνω από ένα χρόνο. Οι σιιίτες Φρουροί της Επανάστασης προκαλούσαν τις ΗΠΑ ανοιχτά. Πολλοί Μουσουλμάνοι αντίκριζαν μαγεμένοι το Ιράν με συμπάθεια. Το καθεστώς των Μουλάδων έμοιαζε να βρίσκεται στο δρόμο για να γίνει μπροστάρης στον ισλαμικό κόσμο.
Για τους Σαουδάραβες ήταν εφιάλτης. Η βασιλική οικογένεια τόνιζε το θρησκευτικό στοιχείο, αλλά απέρριπτε το κοινωνικό-επαναστατικό πρόγραμμα, που κυριαρχούσε στην Τεχεράνη. Το αποτέλεσμα ήταν η στροφή των ισχυρών στο Ριάντ στο συντηρητικό βαχαμπισμό, την κρατική θρησκεία της χώρας. Επί χρόνια οι κληρικοί της Σαουδικής Αραβίας έβγαζαν νέους θρησκευτικούς νόμους. Ο στόχος τους ήταν να εστιάσουν την προσοχή των πιστών στην ακριβή εφαρμογή της πίστης, έτσι ώστε να μην έχουν χρόνο και ενέργεια για την πολιτική και βεβαίως για επαναστατική πολιτική. Το μοντέλο ήταν και παραμένει επιτυχημένο. Η βαχαμπιστική θεωρία απέκτησε οπαδούς σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο. Οι περισσότεροι σουνίτες φονταμενταλιστές πορεύτηκαν το δρόμο του βαχαμπισμού. Εκείνο βέβαια που τότε οι Σουδάραβες δεν μπορούσαν να προβλέψουν ήταν ότι το υπερσυντηρητικό Ισλάμ βαχαμπιστικής εκδοχής οδήγησε στην ισλαμιστική τρομοκρατία και τους τζιχαντιστές.
Ιράν – Σ Αραβία: από ανταγωνιστές εχθροί
Το ακραίο Ισλάμ, σιιτικής και σουνιτικής κατεύθυνσης, έχει από το 1979 ένα κενό. Οι κοσμικές κυβερνήσεις είτε απέτυχαν, όπως ο Νάσερ στην Αίγυπτο, είτε μετατράπηκαν σε δικτατορικά καθεστώτα, όπως ο Σαντάμ στο Ιράκ ή ο Χαφίζ αλ Ασάντ στη Συρία. Απέναντί τους το πολιτικό Ισλάμ ήταν ο μόνος αξιόπιστος δρόμος για μεταρρύθμιση των πολιτικών και κοινωνικών συνθηκών. Άπειροι μουσουλμάνοι στράφηκαν σε αυτόν. Ο συνδυασμός θρησκευτικών και πολιτικών θεωριών σωτηρίας δεν άφησε καθόλου χώρο σε μετριοπαθείς δυνάμεις. Αυτό δείχνουν οι επιθέσεις της 9ης Σεπτεμβρίου του 2001 στις ΗΠΑ. Ο τζιχαντζισμός έδειξε το ακόμη πιο σκληρό πρόσωπό του, όταν οι Αμερικανοί το 2003 εισέβαλαν στο Ιράκ.
Με τα χρόνια το καθεστώς των μουλάδων στη Τεχεράνη εξελίχθηκε στον ίδιο δρόμο, όπως ο βασιλικός οίκος στη Σ. Αραβία και μετατράπηκε σε θρησκευτική δικτατορία. Παράλληλα νέες τζιχατζιστικές ομάδες, όπως το Ισλαμικό Κράτος, διέπραξαν θηριωδίες χωρίς προηγούμενο. Όμως το Ιράν και η Σαουδική Αραβία, οι δύο ηγετικές δυνάμεις των σουνιτών και των σιιτών, αποξενώθηκαν. Από ανταγωνιστές έγιναν εχθροί μέσω των πολέμων στη Συρία και την Υεμένη. Από την σκλήρυνση των πολιτικών και θρησκευτικών αντιπαραθέσεων πάσχει η περιοχή μέχρι σήμερα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ανησυχία επικρατεί στις ΗΠΑ για πιθανό χτύπημα-απάντηση του Ισραήλ σε πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, σύμφωνα με τους New York Times, οι οποίοι εξηγούν γιατί αυτό το σενάριο δεν φαίνεται πιθανό σε αυτή τη φάση της έντασης στη Μέση Ανατολή.
Ξεκινώντας από την περιγραφή μιας άσκησης που έκαναν πριν από δύο χρόνια δεκάδες ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη πάνω από τη Μεσόγειο Θάλασσα, προσομοιώνοντας ένα χτύπημα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, οι New York Times σημειώνονουν ότι «ο σκοπός της άσκησης δεν ήταν απλώς να εκφοβίσει τους Ιρανούς. Σχεδιάστηκε επίσης για να στείλει ένα μήνυμα στην κυβέρνηση Μπάιντεν: Η ισραηλινή πολεμική αεροπορία εκπαιδεύονταν να διεξάγει την επιχείρηση μόνη της, παρόλο που οι πιθανότητες επιτυχίας θα ήταν πολύ μεγαλύτερες αν οι Ηνωμένες Πολιτείες -με το οπλοστάσιό τους από «bunker busters» 30.000 λιβρών- συμμετείχαν στην επίθεση».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, πρώην και νυν ανώτεροι ισραηλινοί αξιωματούχοι εξέφρασαν αμφιβολίες για το αν το Ισραήλ έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει σημαντική ζημιά στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. «Παρ’ όλα αυτά, τις τελευταίες ημέρες, οι αξιωματούχοι του Πενταγώνου αναρωτιούνται σιωπηλά αν οι Ισραηλινοί ετοιμάζονται να το κάνουν μόνοι τους, αφού κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μπορεί να μην ξαναζήσουν μια τέτοια στιγμή» συνεχίζουν οι ΝΥΤ.
Στο πλαίσιο αυτό υπενθυμίζουν αφενός τις προειδοποιήσεις Μπάιντεν προς το Τελ Αβίβ να μην πλήξουν πυρηνικές ή ενεργειακές εγκαταστάσεις, λέγοντας ότι οποιαδήποτε απάντηση θα πρέπει να είναι «ανάλογη» με την ιρανική επίθεση στο Ισραήλ και αφετέρου την σαφή τοποθέτηση του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν, προς τον Ισραηλινό όμόλογό του ότι οι ΗΠΑ ήθελαν το Ισραήλ να αποφύγει αντίποινα που θα οδηγούσαν σε νέα κλιμάκωση από τους Ιρανούς.
Οι πυρηνικοί στόχοι έχουν «κρατηθεί για αργότερα»
Κατά τους New York Times «είναι πιθανό ότι τα πρώτα αντίποινα του Ισραήλ κατά του Ιράν θα επικεντρωθούν σε στρατιωτικές βάσεις και ίσως σε κάποιες τοποθεσίες πληροφοριών. Τουλάχιστον αρχικά, το Ισραήλ φαίνεται απίθανο να κυνηγήσει τα πυρηνικά του Ιράν. Μετά από συζήτηση, οι στόχοι αυτοί φαίνεται να έχουν “κρατηθεί” για αργότερα, εάν οι Ιρανοί κλιμακώσουν με δική τους αντεπίθεση»
Στο δημσίευμα σημειώνετα, ωστόσο, ότι «υπάρχει μια αυξανόμενη συζήτηση στο εσωτερικό του Ισραήλ, που απηχεί και ορισμένους στις Ηνωμένες Πολιτείες, να αξιοποιήσουν τη συγκυρία και να πάνε πίσω για χρόνια ή και περισσότερο τη δυνατότητα του Ιράν να βρίσκεται στο κατώφλι παραγωγής μιας πυρηνικής βόμβας. Ενώ μεγάλο μέρος της δημόσιας συζήτησης έχει επικεντρωθεί στο γεγονός ότι το Ιράν θα μπορούσε σχεδόν σίγουρα να αυξήσει τον εμπλουτισμό για την παραγωγή ουρανίου ποιότητας βόμβας μέσα σε λίγες εβδομάδες, το πιο σημαντικό γεγονός είναι ότι οι Ιρανοί μηχανικοί θα χρειάζονταν μήνες ή ίσως περισσότερο από ένα χρόνο για να μετατρέψουν αυτό το καύσιμο σε ένα όπλο που θα μπορούσε να παραδοθεί».
Αμερικανοί αξιωματούχοι, με πρώτο τον Τζο Μπάιντεν παλεύουν να αφαιρέσουν τέτοια πλήγματα από το τραπέζι, λέγοντας ότι πιθανότατα θα ήταν αναποτελεσματικά και θα μπορούσαν να βυθίσουν την περιοχή σε έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας, σημειώνουν οι ΝΥΤ.
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, μέχρι το 2021 και την πρωθυπουργία του Ναφτάλι Μπένετ, το Ισραήλ δεν είχε πραγματικό σχέδιο για να επιτεθεί στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, αντ’ αυτού εστίαζε στη Χεζμπολάχ. Εκείνος ήταν ο οποίος είχε ζητήσει «νέες ασκήσεις για την προσομοίωση πτήσης μεγάλων αποστάσεων προς το Ιράν και να διατεθούν νέοι πόροι στις προετοιμασίες».
Οι επόμενες κινήσεις του Ιράν
Ανεξάρτητα του αν το Ισραήλ θα χτυπήσει ή όχι τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, υπάρχουν, κατά τους ΝΥΤ, νέοι λόγοι ανησυχίας για το πυρηνικό μέλλον της Τεχεράνης.
Η πρώτη ανησυχία είναι ότι ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν έχει επανειλημμένα υποστηρίξει τις τελευταίες εβδομάδες, ότι η Ρωσία μοιράζεται τεχνολογικά θέματα με το Ιράν για τα πυρηνικά. Αξιωματούχοι περιγράφουν τη βοήθεια ως «τεχνική βοήθεια» και λένε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία ότι παρέχει στο Ιράν το υλικό που χρειάζεται για να κατασκευάσει μια κεφαλή. Όμως, μέχρι να ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Ρωσία είχε συνεργαστεί με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη για να περιορίσει το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, ακόμη και να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις του 2015 στο πλευρό των δυτικών εθνών. Τώρα, εάν οι αμερικανικές αναφορές είναι σωστές, η ανάγκη της Ρωσίας για ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και άλλα όπλα σημαίνει ότι θα μπορούσε να επιταχύνει την πρόοδο του Ιράν προς την κατασκευή πυρηνικής συσκευής.
Η δεύτερη ανησυχία είναι ότι η ζημιά που προκλήθηκε στη Χεζμπολάχ τις τελευταίες εβδομάδες, συμπεριλαμβανομένου του αποκεφαλισμού της ηγεσίας της, θα μπορούσε να κάνει το Ιράν να αισθάνεται ευάλωτο. Δεν μπορεί πλέον να υπολογίζει στην ικανότητα της τρομοκρατικής ομάδας να χτυπήσει το Ισραήλ. Η κίνηση για την απόκτηση πυρηνικού όπλου μπορεί να γίνει ο μόνος πραγματικός τρόπος για να αποτρέψει το Ισραήλ.
Και τέλος, η τρίτη ανησυχία είναι ότι το ιρανικό πρόγραμμα θα γίνει πιο δύσκολο να χτυπηθεί. Πριν από αρκετά χρόνια, υπό το άγρυπνο βλέμμα των αμερικανικών και ισραηλινών δορυφόρων, το Ιράν άρχισε να σκάβει ένα τεράστιο δίκτυο σήραγγας ακριβώς νότια του Natanz. Δεν είναι ακόμη σε λειτουργία. Στο παρελθόν – όταν το Ισραήλ κατέστρεψε μη ολοκληρωμένους ακόμη πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Ιράκ το 1981 και στη Συρία το 2007 – ήταν ακριβώς η στιγμή που επέλεξε να πραγματοποιήσει προληπτικές επιθέσεις.
Αμερικανός αξιωματούχος: Γιατί είναι δύσκολο να χτυπηθούν οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν
Αμερικανός αξιωματούχος της Άμυνας δήλωσε σε αραβικό μέσο τη Δευτέρα ότι η στόχευση του Ισραήλ στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις απαιτεί αεροπορικές δυνατότητες που διαθέτουν μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο αξιωματούχος διευκρίνισε ότι το Ισραήλ, με τη σειρά του, διαθέτει ορισμένες από αυτές τις δυνατότητες, αλλά θα χρειαστεί την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών για να ολοκληρώσει μια τέτοια αποστολή.
Ο αξιωματούχος, ο οποίος ζήτησε να διατηρήσει την ανωνυμία του, αποκάλυψε ότι το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ ενημέρωσε τους Ισραηλινούς στρατιωτικούς διοικητές για την αξιολόγησή του σχετικά με τη στόχευση πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν.
Ο αξιωματούχος πρόσθεσε ότι οι συνομιλίες του Διοικητή της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ – Centcom, στρατηγού Έρικ Κουρέλα, με τους Ισραηλινούς ηγέτες τις τελευταίες δύο ημέρες στο Τελ Αβίβ ήταν εποικοδομητικές και επικεντρώθηκαν στα «σημαντικότερα σχέδια απάντησης στα πρόσφατα ιρανικά χτυπήματα».
Ο αξιωματούχος πρόσθεσε ότι η αμερικανική εκτίμηση για το χτύπημα των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το Ισραήλ θα απέχει από την εκτέλεση αυτής της αποστολής.
Γεωγραφικές πολυπλοκότητες
Δορυφορική εικόνα από το Planet Labs PBC δείχνει την κατασκευή μιας υπόγειας εγκατάστασης στην πυρηνική τοποθεσία Natanz του Ιράν
Ο αξιωματούχος εξήγησε ότι οι τοποθεσίες των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων έχουν πολλές γεωγραφικές επιπλοκές, εκτός από το ότι απαιτούν αρκετούς γύρους αεροπορικών επιδρομών για αρκετές ημέρες.
Ο αξιωματούχος θεώρησε ότι μία από τις πιο δύσκολες αεροπορικές επιχειρήσεις είναι το χτύπημα στόχων σε μακρινές γεωγραφικές περιοχές, ειδικά εάν βρίσκονται σε υπόγεια μέρη.
Οι δηλώσεις του αξιωματούχου έρχονται ώρες αφότου ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν τηλεφώνησε στον Ισραηλινό ομόλογό του Γιόαβ Γκάλαντ, όπου ενημερώθηκε, σύμφωνα με δήλωση του Πενταγώνου, ότι η Ουάσιγκτον διατηρεί κρίσιμες δυνατότητες στην περιοχή για να υπερασπιστεί τις δυνάμεις της και να υποστηρίξει το Ισραήλ.
Ο Γκάλαντ είπε στο CNN ότι το Ισραήλ συντονίζεται στενά με τις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς προετοιμάζεται να απαντήσει στο Ιράν, αλλά «θα λάβει τις δικές του ανεξάρτητες αποφάσεις» για το πώς θα απαντήσει.
Αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβεβαίωσαν την αντίθεσή τους σε επίθεση σε πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, ο Γκάλαντ είπε ότι το Ισραήλ «δεν έχει αποκλείσει καμία από τις επιλογές του».
Υπό το πρίσμα της ασυμφωνίας στα οράματα της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ ως προς την απάντηση στο Ιράν, οι πληροφορίες του Πενταγώνου επιβεβαιώνουν ότι η ισραηλινή απάντηση στο Ιράν έρχεται και θα είναι μεγαλύτερη από όλες τις προσδοκίες.
Σύμφωνα με την al Jazeera, ελλείψει αμερικανικής στρατιωτικής υποστήριξης, το Ισραήλ θα ήταν μόνο του στην προσπάθειά του να περάσει μέσα από στρώματα ιρανικής αεράμυνας για να φτάσει σε εγκαταστάσεις που είναι υπόγειες ή θαμμένες βαθιά στα βουνά.
Στο Natanz όπου βρίσκονται οι κύριες πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, οι δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι σημειώνεται πρόοδος στην κατασκευή μιας νέας υπόγειας τοποθεσίας που θα μπορούσε να φιλοξενήσει αίθουσες εμπλουτισμού ουρανίου και άλλες εγκαταστάσεις.
Υπολογίζεται ότι στα 100 μέτρα (328 πόδια) κάτω από το έδαφος, είναι τόσο βαθιά που ακόμη και οι αμερικανικές βόμβες καταστροφής που χρησιμοποιεί το Ισραήλ στη Γάζα με καταστροφικά αποτελέσματα πιθανότατα δεν θα το καταστρέψουν.
Ένα άλλο αρνητικό σημείο για ενδεχόμενη επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν είναι η εναντίωση της ηγεσίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας και η εντατικοποίηση της προσοχής της στην κατασκευή πυρηνικής βόμβας.
Μάλιστα, ο Ταξίαρχος Αχμάντ Ηαγκταλάμπ, επικεφαλής της Πυρηνικής Διοίκησης του IRGC, έχει δηλώσει στα ιρανικά media ότι η Τεχεράνη εντόπισε ισραηλινές πυρηνικές εγκαταστάσεις και «έχει τo δάχτυλo στη σκανδάλη» για να εξαπολύσει άλλη μια μεγάλη επίθεση.
Με πληροφορίες από Πρώτο Θέμα και Εχέδωρος
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Θέματα Εκπομπής 7ης Οκτωβρίου 2024 1. Ο Παπαχελάς προειδοποιεί: Η Ελλάδα πρέπει να αποφύγει την πολιτική αποσταθεροποίηση 2. Κύπρος: Οι Τούρκοι στρατηγοί επιδιώκουν να καταλαβουν τη μισή νεκρή γραμμή 18:00 3. Τουρκία: “Βρώμικη” συμφωνία Βερολίνου-Άγκυρας 27:10 4. Ισραήλ: Η πρώτη επέτειος της εισβολής της Χαμάς – Διαβουλεύσεις μεταξύ ΗΠΑ-Ισραήλ για την επίθεση στο Ιράν 54:45 5. ΗΠΑ: Σε θρίλερ μετατρέπεται η προεκλογική εκστρατεία στις επτά κρίσιμες πολιτείες 54:45 6. Ρωσία: Ρωσικά ΜΜΕ μεταδίδουν ότι ο σεισμός 4,5 Ρίχτερ που σημειώθηκε στο Ιράν, οφείλεται στην πρώτη πυρηνική δοκιμή του Ιράν που έκανε στην έρημο της χώρας 59:50
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Directus: Σύρραξη χωρίς τέλος στη Μέση Ανατολή. Φλέγεται η περιοχή. Συνεχείς οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ στον Λίβανο. Εν αναμονή επίθεσης στο Ιράν.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Για να σας προσφέρουμε την καλύτερη εμπειρία, χρησιμοποιούμε τεχνολογίες όπως τα cookies για να αποθηκεύουμε και/ή να έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες της συσκευής. Η συγκατάθεση για αυτές τις τεχνολογίες θα μας επιτρέψει να επεξεργαστούμε δεδομένα, όπως η συμπεριφορά περιήγησης ή μοναδικά αναγνωριστικά σε αυτόν τον ιστότοπο. Η μη συγκατάθεση ή η ανάκληση της συγκατάθεσης μπορεί να επηρεάσει αρνητικά ορισμένες λειτουργίες και δυνατότητες.
Λειτουργικά
Πάντα ενεργό
Η τεχνική αποθήκευση ή η πρόσβαση είναι απολύτως απαραίτητη για τον νόμιμο σκοπό να καταστεί δυνατή η χρήση μιας συγκεκριμένης υπηρεσίας που ζητείται ρητά από τον συνδρομητή ή χρήστη ή για τον αποκλειστικό σκοπό της μετάδοσης μιας επικοινωνίας μέσω δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών.
Προτιμήσεις
Η τεχνική αποθήκευση ή η πρόσβαση είναι απαραίτητη για τον νόμιμο σκοπό αποθήκευσης προτιμήσεων που δεν ζητούνται από τον συνδρομητή ή τον χρήστη.
Στατιστικά
Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για στατιστικούς σκοπούς.The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
Διαφημιστικά
Ο τεχνικός χώρος αποθήκευσης ή η πρόσβαση απαιτείται για τη δημιουργία προφίλ χρήστη για την αποστολή διαφημίσεων ή για την παρακολούθηση του χρήστη σε έναν ιστότοπο ή σε πολλούς ιστότοπους για παρόμοιους σκοπούς μάρκετινγκ.