Ακολουθήστε μας

ΗΠΑ

Βενεζουέλα, Ιράν: Ο Τραμπ και το βαθύ κράτος

Δημοσιεύτηκε

στις

Τιερί Μεϊσάν
Τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στη Βενεζουέλα και η αύξηση
της έντασης μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης παρουσιάζονται παραπλανητικά από
τον αμερικανικό Τύπο.
 Τίποτα δεν μπορεί να γίνει κατανοητό λόγω των αντιφατικών δηλώσεων του κάθε
στρατοπέδου.
 Είναι σημαντικό να εμβαθύνουμε την
ανάλυση αφού επαληθεύσουμε τα γεγονότα και ενσωματώνοντας την αντίθεση ανάμεσα
στα διαφορετικά πολιτικά ρεύματα αυτών των χωρών.

Δίκτυο Βολταίρος | Δαμασκός (Συρία) | 21 Μαΐου 2019
Η νέα συμφωνία του Λευκού Οίκου και του Πενταγώνου
Οι ενδιάμεσες κοινοβουλευτικές εκλογές της 6ης Νοεμβρίου
2018 στέρησαν τον πρόεδρο Τραμπ της πλειοψηφίας του στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
 Το Δημοκρατικό Κόμμα θεωρούσε τότε την
αποπομπή του αναπόφευκτη.
Φυσικά, δεν είχε κάνει τίποτα για να την δικαιολογήσει,
αλλά μια υστερική ατμόσφαιρα χώριζε τις δύο συνιστώσες των Ηνωμένων Πολιτειών
ακριβώς όπως στον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο [
 1 ]. Εδώ και δύο χρόνια, οι υποστηρικτές
της οικονομικής παγκοσμιοποίησης ακολουθούσαν τη ρωσική πίστα και περίμεναν ότι
ο εισαγγελέας Ρόμπερτ Μιούλερ θα αποδείκνυε την υψηλή προδοσία του προέδρου Τραμπ.
Ο Ρόμπερτ Μιούλερ πάντα έβαλε το συμφέρον του
ομοσπονδιακού κράτους μπροστά από την αλήθεια και το νόμου.
 Ήταν αυτός που, κατά τη διάρκεια της επίθεσης
στο
Lockerbie, είχε εφεύρει τη λιβυκή πίστα με
βάση στοιχείων που αργότερα ακυρώθηκαν από την σκωτσέζικη δικαιοσύνη [
 2 ]. Είναι πάλι αυτός που επιβεβαίωσε,
μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, ότι τρία αεροπλάνα είχαν απαχθεί
από 19 μουσουλμάνους αεροπειρατές από τους οποίους κανένας δεν εμφανίστηκε
στους πίνακες επιβιβάσεων [
 3 ]. Τα συμπεράσματά του σχετικά με τη
Ρωσική έρευνα ήταν γνωστά πριν ξεκινήσει.
Ο Ντόναλντ Τραμπ διαπραγματεύτηκε επομένως την πολιτική
επιβίωσή του με το βαθύ κράτος [
 4 ]. Δεν είχε άλλη επιλογή. Συμφωνήθηκε ότι το σχέδιο Rumsfeld / Cebrowski [ 5 ] θα εφαρμοστεί υπό την προϋπόθεση
ότι δεν θα παρασύρει τη χώρα σε έναν μεγάλο πόλεμο.
 Σε αντάλλαγμα, ο εισαγγελέας Ρόμπερτ
Μιούλλερ γύρισε το καπέλο του και κήρυξε τον πρόεδρο Τράμπ αθώο από προδοσία [
 6 ].
Στα απόνερα, τα γεράκια ανάγκασαν την επιστροφή των
νεο-συντηρητικών. Αυτή η ομαδούλα Τροτσκίστων της Νέας Υόρκης, που σχηματίστηκε
γύρω από την Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή (
American Jewish Committee, AJC), είχε
στρατολογηθεί από τον Ρόναλντ Ρέιγκαν.
 Είχε μετατρέψει το ιδεώδες της
“παγκόσμιας επανάστασης” σε αυτό του “παγκόσμιου ιμπεριαλισμού
των ΗΠΑ”.
 Από τότε, έχει συμμετάσχει σε όλες
τις κυβερνήσεις, μια μέρα ρεπουμπλικανή, την επόμενη δημοκρατική, σύμφωνα με το
χρώμα του προέδρου στην εξουσία.
 Η μόνη εξαίρεση μέχρι στιγμής ήταν η κυβέρνηση Τραμπ, η οποία όμως δεν την είχε
διαγράψει από τα ειδικά της πρακτορεία, ήτοι το
NED (National Endowment for Democracy)  και το USIP (United States Intitute of Peace).
Έτσι, στις 25 Ιανουαρίου 2019, εμπιστεύτηκε ο φάκελος της
Βενεζουέλας στον
Elliott Abrams στο υπουργείο Εξωτερικών. Το όνομά του συνδέεται με κάθε είδος κρατικών
ψευδών και χειραγωγήσεων [
 7 ]. Αυτό το άτομο ήταν ένας από τους
αρχιτέκτονες της επιχείρησης Ιράν-Κόντρας, το 1981-85, και του πόλεμου εναντίον
του Ιράκ το 2003. Μόλις διορίστηκε, εργάστηκε με τη στρατιωτική διοίκηση των
ΗΠΑ για τη Νότια Αμερική (
 SouthCom ) για να ανατρέψουν τον εκλεγμένο
πρόεδρο
Nicolás Maduro.
Συμβαίνει ότι γνωρίζουμε τόσο την στρατηγική Ράμσφελντ / Cebrowski -που είδαμε να ξεδιπλώνεται για
δεκαπέντε χρόνια στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή-, τόσο και το σχέδιο της
SouthCom [ 8 ], που συντάχθηκε στις 23 Φεβρουαρίου
2018 από τον ναύαρχο
Kurt Tidd, και το οποίο αποκάλυψε η Stella Calloni το περασμένο Μάιο [ 9 ]. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι η
προφανής εφαρμογή του.
Το βενεζουελάνικο φιάσκο
Η αποτυχία της επιχείρησης των ΗΠΑ, με την ανακάλυψη της
προδοσίας του διευθυντή της
Sebin (Servicio Bolivariano de inteligencia), στρατηγού Manuel Figuera, και το πραξικόπημα που είχε αυτοσχεδιάσει,
στις 30 Απριλίου, με βιασύνη πριν από τη σύλληψή του, καταδεικνύει την απροετοιμασία
της
SouthCom ή μάλλον την έλλειψη γνώσης για τη
κοινωνία της Βενεζουέλας.
 Ο αμερικανικός κρατικός μηχανισμός, ο οποίος είχε ένα εξάμηνο στη διάθεση
του, δεν ήταν σε θέση να θέσει σε συνεργασία τις διάφορες υπηρεσίες του με τους
άνδρες του στο έδαφος.
 Ενώ, παρά την αποδιοργάνωση της χώρας, ο μπολιβαριανός στρατός ήταν έτοιμος
να την υπερασπιστεί.
Η πρόσκαιρη αναγνώριση από την Ουάσιγκτον, τον Όμιλο της
Λίμα (εκτός από το Μεξικό) και από τους σύμμαχους της, του Χουάν
Guaidó αντί του Nicolás Maduro ως πρόεδρο της Βενεζουέλας βυθίζει
το στρατόπεδο των ΗΠΑ σε άλυτα προβλήματα.
 Ήδη η Ισπανία ήταν η πρώτη χώρα που
ανησύχησε για την έλλειψη εκπροσώπου για τους Βενεζουελάνους που φιλοξενεί και για
τους Ισπανούς που ζουν στη Βενεζουέλα.
 
Ποτέ πριν, ακόμη και κατά τη διάρκεια ενός πολέμου, υπήρξε
άρνηση αναγνώρισης της νομιμότητας ενός συνταγματικά εκλεγμένου προέδρου και
της κυβέρνησης του.
Μέσα σε λίγες εβδομάδες, η Ουάσιγκτον έκλεψε το
μεγαλύτερο μέρος του θησαυροφυλακίου της Βενεζουέλας στο εξωτερικό [
 10 ], ακριβώς όπως έκανε το 2003 με τις κρατικές καταθέσεις του Ιράκ, το 2005
με εκείνες του Υπουργείου Οικονομικών του Ιράν και το 2011 με το λιβυκό
θησαυροφυλάκιο.
Αυτά τα χρήματα δεν ανακτήθηκαν ποτέ από τους ιδιοκτήτες
λαούς, εκτός από τους Ιρανούς μέσω της συμφωνίας
JCPOA. Τα καθεστώτα του Ιράκ και της Λιβύης
ανατράπηκαν και οι διάδοχοί τους έχουν προσέξει να μη προσφύγουν στη δικαιοσύνη.
 Αυτή τη φορά η Βολιβαριανή Δημοκρατία
κράτησε σταθερά και η κατάσταση των ΗΠΑ είναι αστήρικτη.
Σε μικρότερη κλίμακα, είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε
πώς η Ουάσιγκτον θα διαχειριστεί την υπόθεση της πρεσβείας της Βενεζουέλας στην
αμερικανική πρωτεύουσα.
 Αστυνομικοί παρουσιάστηκαν για να εκδιώξουν τους νομίμους κατόχους και να
εγκαταστήσουν στη θέση τους μια ομάδα που ορίστηκε από τον
Juan Guaidó. Αλλά οι νόμιμοι κάτοχοι αρνήθηκαν
να υποχωρήσουν, παρότι τους έκοψαν το νερό και το ρεύμα.
 Με την πάροδο του χρόνου, έλαβαν
ενισχύσεις, συμπεριλαμβανομένου του Αφρο-αμερικανού πάστορα
Jesse Jackson που τους έφερε φαγητό. Τελικά αποβλήθηκαν. Τώρα, η Ουάσιγκτον δεν ξέρει πώς να
δικαιολογηθεί πλέον.
Η ιρανική εκτροπή
Σφυρίζοντας το τέλος του αγώνα, ο Donald Trump υπενθύμισε στα στρατεύματά του τον
συμβιβασμό τους: να ανατρέψουν το
Maduro “ναι”, να ξεκινήσουν έναν
κλασικό πόλεμο “όχι”.
 Ο πρόεδρος Donald Trump είναι οπαδός του Τζάκσονισμού, ο σύμβουλος ασφαλείας του, John Bolton, είναι υπέρ του Αμερικανικού εξαιρετισμού, και ο Elliott Abrams ο οποίος έκανε εκστρατεία εναντίον τους, είναι νεοσυντηρητικός
– τρεις ιδεολογίες που δεν υπάρχουν σε καμία άλλη χώρα (εκτός από τους
νεοσυντηρητικούς στο Ισραήλ) -.
 Προφανώς, αυτός ο συνδυασμός δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Επιδιώκοντας να κατηγορήσει τη Βενεζουέλα για την
αποτυχία του, το βαθύ κράτος εκτόξευσε αμέσως μια ιρανική εκτροπή για να σώσει
τον
Elliott Abrams και να απαλλαγεί από τον John Bolton. Ο αμερικανικός Τύπος προστατεύει τον
πρώτο κατηγορώντας τον δεύτερο [
 11 ].
Χωρίς καθυστέρηση, επισημαίνοντας το ρήγμα μεταξύ
Πενταγώνου και Λευκού Οίκου, οι Δημοκρατικοί ενεργοποίησαν εκ νέου τη πίστα της
ρωσικής παρέμβασης, αυτή τη φορά με επίθεση κατά του πρωτότοκου γιου του
προέδρου,
Donald Jr.
Ο ιρανικός φάκελος είναι πολύ διαφορετικός από το
προηγούμενο.
 Ενώ στη Βενεζουέλα, οι Ηνωμένες
Πολιτείες έχουν διεξάγει πολλαπλές επιχειρήσεις από το 2002 εναντίον του
Μπολιβαριανού μοντέλου και της αύρας του στη Λατινική Αμερική, δεν είναι παρά
μόνο από πέρυσι που ξεκίνησαν να αναλάβουν δράση εναντίον του λαού του.
 Αντίθετα, από τις αρχές του 20ού
αιώνα, ο λαός του Ιράν χρειάστηκε να αντιμετωπίσει την αποικιοκρατία.
 Ο λιμός και οι ασθένειες σκότωσαν 8
εκατομμύρια Ιρανούς κατά τη διάρκεια της βρετανικής κατοχής στη διάρκεια του
Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου [
 12 ]. 
Η ανατροπή του εθνικιστή πρωθυπουργού Μοχάμεντ Μοσαντέκ
από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, το 1953, ακολουθούμενη από
την αντικατάστασή του από τον ναζιστή στρατηγό Φαζλολάχ Ζαχέντι, ο οποίος
επέβαλε την τρομερή καταστολή της Σαβάκ, είναι ευρέως γνωστή.
 Η σύλληψη πρακτόρων της CIA σε flagrante delicto (επ’ αυτόφωρο) σε προστατευμένο όροφο της αμερικανικής
πρεσβείας εξακολουθεί να παρουσιάζεται στη Δύση ως «ομηρία διπλωματών»
(1979-81), ενώ η Ουάσιγκτον δεν έθεσε ποτέ το θέμα ενώπιον της διεθνούς
δικαιοσύνης και παρά το γεγονός ότι δύο απελευθερωμένοι πεζοναύτες επιβεβαίωσαν
την ιρανική έκδοση.
 
Το 1980, οι Δυτικοί ζήτησαν από το Ιράκ να κηρύξει πόλεμο
εναντίον του Ιράν. Πούλησαν όπλα και στις δύο πλευρές για να αλληλοσκοτωθούν και
πολέμησαν στο πλευρό των Ιρακινών όταν παρά λίγο να στραφεί η μοίρα.
 Ένα γαλλικό αεροπλανοφόρο συμμετείχε
ακόμη στις μάχες χωρίς να ενημερώνονται οι Γάλλοι πολίτες. Ο πόλεμος αυτός άφησε
600.000 νεκρούς στην ιρανική πλευρά.
 Το 1988, ο αμερικανικός στρατός κατέρριψε
ένα εμπορικό αεροπλάνο γραμμής της
Iran Air, προκαλώντας το θάνατο 290 αμάχων θυμάτων,
χωρίς ποτέ να παρουσιάσει την παραμικρή δικαιολογία ούτε να ζητήσει μια
ελάχιστη συγνώμη.
 Για να μην
αναφέρουμε την ανοησία των πολύ ισχυρών κυρώσεων για την πυρηνική ενέργεια: οι
Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ ισχυρίζονται ότι η Τεχεράνη συνεχίζει το πυρηνικό
πρόγραμμα του Σάχη.
 Ωστόσο, τα πιο
πρόσφατα έγγραφα που δημοσίευσε ο ίδιος ο
Benjamin Netanyahu επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για αναγωγή. 
Οι Φρουροί της Επανάστασης σχεδίαζαν όλο για όλο να κατασκευάσουν
μια γεννήτρια βαλλιστικών κρουστικών κυμάτων [
 13 ], η οποία ασφαλώς μπορεί να είναι μέρος της σύνθεσης μιας βόμβας, αλλά δεν
είναι από μόνη της όπλο μαζικής καταστροφής.
Είναι επομένως σε αυτό το πλαίσιο που το Ιράν έχει
ανακοινώσει ότι δεν τηρεί πλέον μια ρήτρα της πυρηνικής συμφωνίας (
JCPOA), όπως του δίνει το δικαίωμα  αυτή η Συνθήκη όταν ένα άλλο μέρος – στη
περίπτωση αυτή, οι ΗΠΑ – δεν σέβεται τις υποχρεώσεις του.
 Περαιτέρω, έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση
δύο μήνες για να δηλώσει εάν προτίθεται να σεβαστεί τις υποχρεώσεις της ή όχι.
 Τελικά μια υπηρεσία πληροφοριών των
ΗΠΑ εξέδωσε μια προειδοποίηση ότι ένα σημείωμα του Ανώτατου Ηγέτη Αγιατολάχ Αλί
Χαμενεΐ, άφηνε να εννοηθεί ότι ετοίμαζε επιθέσεις εναντίον διπλωματών των ΗΠΑ
στην Αρμπίλ και τη Βαγδάτη.



The U.S. Navy aircraft carrier USS Abraham Lincoln (CVN-72) and the amphibious assault ship USS Kearsarge (LHD-3) conduct operations in the Persian Gulf (Arabian Sea) in May 2019.


Σε απάντηση, 

 1. Η Ουάσινγκτον έστειλε τη ναυτική στρατιωτική ομάδα του USS Abraham Lincoln στον Κόλπο και απέσυρε το μη ουσιώδες
διπλωματικό προσωπικό της από το Ιράκ.
 
 2. Η Σαουδική Αραβία, η οποία
κατηγορεί την Τεχεράνη ότι σαμποτάρισε τις πετρελαϊκές της εγκαταστάσεις, καλεί
την Ουάσινγκτον να επιτεθεί στο Ιράν.
 Το Μπαχρέιν ζήτησε από τους υπηκόους του να
εγκαταλείψουν αμέσως το Ιράν και το Ιράκ.
 Η ExxonMobil έχει απομακρύνει το προσωπικό της
από το κοίτασμα
West Qurna στο Ιράκ.    
 3. Ο διοικητής του CentCom, στρατηγός Kenneth McKenzie Jr., ζήτησε ενισχύσεις. 
 4. Οι New York Times αποκάλυψαν ένα σχέδιο για εισβολή στο
Ιράν με 120.000 Αμερικανούς στρατιώτες, αλλά διαψεύστηκαν αμέσως από τον
Donald Trump που κάλεσε την Τεχεράνη για
συζητήσεις.
Όλα αυτά δεν είναι καθόλου σοβαρά.
Σε αντίθεση με τις εικασίες του Τύπου:

 1. Η αναφορά των υπηρεσιών
πληροφοριών των ΗΠΑ σχετικά με την πιθανή επίθεση κατά διπλωματών βασίζεται σε ένα
σημείωμα του Οδηγού
Ali Khamenei. Αλλά οι αναλυτές συμφωνούν ότι είναι
δυνατή μια άλλη ερμηνεία του ίδιου εγγράφου.
 
 2. Η ναυτική ομάδα των ΗΠΑ δεν πήγε στο
κόλπο για να απειλήσει το Ιράν.
 Έπρεπε να πάει εδώ και πολύ καιρό για να δοκιμάσει το σύστημα άμυνας αντί-ναυτικών
πυραύλων
Aegis. Ένα ισπανικό πλοίο, η φρεγάτα Méndez Núñez , που συμμετείχε σε αυτή την
επιχείρηση, αρνήθηκε να συνεχίσει την αποστολή αυτή για να μην εμπλακεί σε αυτό
το μπέρδεμα.
 Δεν έχει διασχίσει τα στενά του
Ορμούζ και παραμένει στο στενό του Μπαμπ ελ Μαντέμπ [
 14 ].
 3. Η αποχώρηση του διπλωματικού προσωπικού
από το Ιράκ τοποθετείται στη διαδικασία της απότομης απόσυρσης του διπλωματικού
προσωπικού από το Αφγανιστάν τον Μάρτιο και τον Απρίλιο [
 15 ]. Αυτή η αναδιοργάνωση των διπλωματικών
θέσεων δεν αναγγέλλει τον πόλεμο.
 Αντίθετα, διαπραγματεύθηκε με τη Ρωσία. 
 4. Ειδικά δεδομένου ότι χωρίς την
υποστήριξη των ιρανικών φιλο-ιρανικών πολιτοφυλακών, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έχαναν
τη θέση τους στη χώρα αυτή.

Δυστυχώς, η ιρανική κυβέρνηση
αρνείται οποιαδήποτε επαφή με τον πρόεδρο Τραμπ και την ομάδα του.
 

Θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ο Cheick Hassan Rohani, όταν ήταν βουλευτής, ήταν η πρώτη
επαφή των δυτικών στην υπόθεση Ιράν-Κοντρας.
 Γνωρίζει τον Elliott Abrams προσωπικά. Έβαλε σε επαφή το βαθύ κράτος των ΗΠΑ
με τον Αγιατολάχ Χάσεμι Ραφσαντζάνι – ο οποίος έγινε ο πλουσιότερος
δισεκατομμυριούχος του Ιράν χάρη σε αυτή τη διακίνηση όπλων-.
 Βάση αυτής της υπηρεσίας οι Ηνωμένες
Πολιτείες ευνόησαν τη νίκη του εναντίον της ομάδας του Αχμαντινετζάντ -που εμποδίστηκε
να συμμετέχει στις εκλογές και του οποίου τα κύρια μέλη είναι τώρα φυλακισμένα-.
 Πιστεύει, σωστά ή λανθασμένα, ότι η
απόσυρση του Ντόναλντ Τράμπ από την πυρηνική συμφωνία στοχεύει να χρησιμοποιηθεί
η λαϊκή δυσαρέσκεια του Δεκεμβρίου 2017 για να τον ανατρέψει.
 Συνεχίζει να πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή
Ένωση του είναι ευνοϊκή, παρότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ και οι επόμενες
εμποδίζουν τις Βρυξέλλες να αποστασιοποιηθούν από το ΝΑΤΟ.
Επομένως, είναι λογικό να απορρίπτει
δύο φορές τη προσφορά για συζητήσεις του
Donald Trump και περιμένει την επιστροφή των
παγκοσμιοποιητών στον Λευκό Οίκο.

Φυσικά, με όλη αυτή τη κακιά σκηνοθεσία, δεν μπορούμε να
αποκλείσουμε η τελευταία να γλιστρήσει και να προκαλέσει πόλεμο.
 
Στην πραγματικότητα, ο Λευκός Οίκος
και το Κρεμλίνο μιλούν ο ένας στον άλλο.
 
Ούτε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ
Μάικ Πομπέο ούτε ο Ρώσος ομόλογός του, Σεργκέι Λαβρόφ, θέλουν να παγιδευτούν σε
αυτή τη διαδικασία.
[1] «  Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μεταρρυθμίσουν
ή θα διαλυθούν;
» του Τιερί Μεϊσάν, μετάφραση Κριστιάν
Άκκυριά
, Ινφογνώμων
Πολιτικά (Ελλάδα)
, Δίκτυο Βολταίρος, 25 Οκτωβρίου 2016.
 [2] « Lockerbie : vers
une réouverture de l’enquête
 », « L’AFP
réécrit l’affaire de Lockerbie
 », Réseau Voltaire, 29
août 2005 et 20 mai 2012.
[ 5 ] «  Το στρατιωτικό πρόγραμμα των Ηνωμένων
Πολιτειών για τον κόσμο
  », του Τιερί Μεϊσάν, μετάφραση Κριστιάν
Άκκυριά
, Ινφογνώμων
Πολιτικά (Ελλάδα)
, Αϊτή Ελευθερία (Αϊτή), Δίκτυο Βολταίρος, 22 Αυγούστου 2017.
[6] Report
On The Investigation Into Russian Interference In The 2016 Presidential
Election
, Special Counsel Robert S. Mueller III, March 2019.
[7] « Elliott
Abrams, le “gladiateur” converti à la “théopolitique”
 », par
Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 14 février 2005.
[8] “Plan
to overthrow the Venezuelan Dictatorship – “Masterstroke
”, Admiral Kurt
W. Tidd, Voltaire Network, 23 February 2018.
[9] « Le
« Coup de Maître » des États-Unis contre le Venezuela
 », par
Stella Calloni, Traduction Maria Poumier, Réseau Voltaire, 11 mai 2018.
[10] #Trump
desbloquea Venezuela
, Gabinete de Ministros de Venezuela, 2019.
[11] “White
House Reviews Military Plans Against Iran, in Echoes of Iraq War
”, Eric Schmitt
and Julian E. Barnes, New York Times, May 13, 2009. “
Trump,
frustrated by advisers, is not convinced the time is right to attack Iran
”, John Hudson
& Shane Harris & Josh Dawsey & Anne Gearan, Washington Post,
May 15, 2019.
[12] The
Great Famine and Genocide in Persia, 1917–1919
, Majd,
Mohammad Gholi, University Press of America (2003).
[13] Shock
Wave Generator for Iran’s Nuclear Weapons Program : More than a
Feasibility Study
David Albright & Olli Heinonen, Fondation for the
Defense of Democracies, May 7, 2019.
(PDF – 4.3 Mo)

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);})();

Video

Διχασμός για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Θέματα Εκπομπής 4ης Οκτωβρίου 2024
1. Το δίδυμο Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη επιμένει στο λάθος με την Τουρκία
2. Διχασμένες οι απόψεις για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν 18:25
3. ΗΠΑ: Απανωτά σκάνδαλα του συζύγου της Χάρις ρίχνουν σκιά στον προεκλογικό της αγώνα 45:10
4. Ρωσία-Ουκρανία: Ο Ζελένσκι τα βάζει με τη Δύση 49:00

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Σκιές στην προεκλογκή εκστρατεία της Κάμαλα Χάρις: Απανωτά σκάνδαλα με τον σύζυγό της

Δημοσιεύτηκε

στις

Τα απανωτά σκάνδαλα μπορεί να πλήξουν την εικόνα της Κάμαλα Χάρις

Οι Κάμαλα Χάρις και Ντόναλντ Τραμπ εισέρχονται στην τελική ευθεία για τις προεδρικές εκλογές, τις πιο σημαντικές στη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ με τους δύο υποψήφιους να προειδοποιούν ότι η τύχη ενός πολωμένου έθνους εξαρτάται από το εξαιρετικά αμφίρροπο αποτέλεσμα.

Στο φως της δημοσιότητας όμως, έρχονται απανωτά σκάνδαλα που με κάποιο τρόπο μπορεί να πλήξουν την εικόνα της Κάμαλα Χάρις.

Ως χτύπημα κάτω από τη ζώνη είναι για την υποψήφια των Δημοκρατικών για το χρίσμα, Κάμαλα Χάρις, οι νέες πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με την ανάρμοστη και κακοποιητική συμπεριφορά του συζύγου της, Ντάγκλας Έμχοφ, σε παλαιότερες σχέσεις του.

Γεγονός είναι ότι οι νέες πληροφορίες που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου σπιλώνουν την εικόνα της Χάρις, επισημαίνουν η γερμανική εφημερίδα Bild και η βρετανική Daily Mail. Oι καταγγελίες σε βάρος του 59χρονου Έμχοφ είναι συγκλονιστικές και φέρνουν τη νυν αντιπρόεδρο των ΗΠΑ σε δεινή θέση, υποστηρίζει η εφημερίδα Daily Mail.

Πρόκειται για το πρώτο σκάνδαλο που αμαυρώνει την εικόνα της Κάμαλα και βλέπει το φως της δημοσιότητας λίγες εβδομάδες πριν από την κάλπη (5 Νοεμβρίου), αποτελώντας «βούτυρο στο ψωμί» για τον 78χρονο υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών, Ντόναλντ Τραμπ.

Περιστατικό σε φιλανθρωπικό γκαλά στις Κάννες

Ο Έμχοφ, άλλοτε μεγαλοδικηγόρος, καθώς από τότε που εξελέγη η σύζυγός του στην αντιπροεδρία των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει την εργασία του, φέρεται να χτύπησε βάναυσα την τότε κοπέλα του στο πρόσωπο στις 24 Μαΐου του 2012, μετά από ένα φιλανθρωπικό γκαλά κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Καννών.

Στο γκαλά αυτό είχαν παραβρεθεί πολλές διασημότητες, όπως οι ηθοποιοί Αντόνιο Μπαντέρας, Άλεκ Μπάλντουιν, ο θρυλικός σχεδιαστής μόδας Καρλ Λάγκερφελντ και η Πάρις Χίλτον. Σύμφωνα με πληροφορίες, το χαστούκι που δέχτηκε η σύντροφος του Έμχοφ μπροστά από το Hotel du Cap ήταν τόσο δυνατό που το θύμα έκανε στροφή 180 μοιρών. Ο λόγος που τη χτύπησε ήταν η ζήλια, όπως επισημαίνουν οι πληροφορίες.

Το ζευγάρι περίμενε ένα ταξί όταν η κοπέλα άνοιξε την τσάντα της και έδωσε χρήματα σε έναν υπάλληλο της εκδήλωσης για να εξυπηρετηθεί άμεσα. Μόνο που, εκτός από τα χρήματα που του έδωσε, ακούμπησε για λίγο το χέρι της στον ώμο του. Ο Έμχοφ νόμιζε ότι τον φλέρταρε, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ που επικαλούνται τα διεθνή ΜΜΕ.

Γνωστός του τότε ζευγαριού δήλωσε στη Daily Mail ότι το θύμα τηλεφώνησε από το ταξί κλαίγοντας μετά το περιστατικό και περιέγραψε λεπτομερώς τη φρίκη που βίωσε. Η γυναίκα, με το κωδικό όνομα «Τζέιν», είναι μία επιτυχημένη δικηγόρος της Νέας Υόρκης. Δύο άλλοι φίλοι της επιβεβαίωσαν στους δημοσιογράφους την προσωπική σχέση που είχε με τον Έμχοφ επί τρεις μήνες. Εξάλλου, υπάρχουν και φωτογραφίες που τους δείχνουν δίπλα-δίπλα.

Η «Τζέιν» δεν σχολίασε μετά τις αποκαλύψεις

Μετά τις αποκαλύψεις των μέσων ενημέρωσης, ο Έμχοφ αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι είχε σχέση με την νταντά της κόρης του, Ναγιέν Νέιλορ, κατά τη διάρκεια του πρώτου του γάμου, το 2008.

Η «Τζέιν» δήλωσε ότι ο Έμχοφ της είχε πει πως η νταντά είχε μείνει έγκυος αλλά στη συνέχεια απέβαλε. Τότε αυτή τον είχε κατηγορήσει ότι ευθύνεται για την αποβολή. Η νταντά πάντως ισχυρίζεται ότι ο μεγαλοδικηγόρος τακτοποίησε την υπόθεση καταβάλλοντας αποζημίωση ύψους 80.000 δολαρίων.

Την ίδια ώρα, ο Ντάγκλας Έμχοφ εμφανίζεται χαμογελαστός στο πλευρό της συζύγου του, στηρίζοντάς την με όλες του τις δυνάμεις, όπως ισχυρίζεται. Πρόσφατα, μάλιστα, είχε εμφανιστεί σε τηλεοπτικό στούντιο ως υποστηρικτής των γυναικών απέναντι στην «ανδρική τοξικότητα».

protothema.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Ο Μπάιντεν παραγκωνίζεται ενώ ο Νετανιάχου αναδιαμορφώνει τη Μέση Ανατολή – Πού οδηγούνται οι σχέσεις Ισραήλ με ΗΠΑ

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/Evelyn Hockstein/File Photo

Είναι σαφές πως η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει καμία γνώση για το τι θα κάνει το Ισραήλ απέναντι στο Ιράν – και μοιάζει να μην έχει ούτε τρόπο να επηρεάσει τις αποφάσεις του

Καθώς ο Μπενιαμίν Νετανιάχου και το Ισραήλ ετοιμάζουν τα αντίποινα στο Ιράν, η κυβέρνηση Μπάιντεν μοιάζει ολοένα και περισσότερο με απλό παρατηρητή: χωρίς γνώση του τι σχεδιάζει ο πιο στενός σύμμαχός της στη Μέση Ανατολή και με περιορισμένη επιρροή επί των αποφάσεών του.

Αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου λένε δημοσίως πως συνεργάζονται στενά με τους Ισραηλινούς ομολόγους του και εκφράζουν την ελπίδα ο Νετανιάχου να προβεί σε μία «συγκρατημένη» απάντηση στο μπαράζ πυραύλων που δέχθηκε η χώρα του από το Ιράν. Σύμφωνα με τη WSJ, που επικαλείται Αμερικανούς αξιωματούχους, οι Ισραηλινοί έχουν πει στην κυβέρνηση Μπάιντεν ότι δεν αισθάνονται την ανάγκη να χτυπήσουν άμεσα ή με μαζικό τρόπο.

Αμερικανοί και Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν συζητήσει πιθανούς στόχους, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων του Ιράν. Ο Τζο Μπάιντεν την Τετάρτη δήλωσε ότι δεν θα στήριζε ένα πλήγμα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις, αλλά την Πέμπτη άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο στήριξης σε μία επίθεση σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, στέλνοντας στα ύψη τις τιμές του πετρελαίου.

Ο ένας αιφνιδιασμός μετά τον άλλο

Ωστόσο το Ισραήλ δεν έχει λάβει την οριστική απόφασή του και ο Λευκός Οίκος έχει επανειλημμένα τις τελευταίες εβδομάδες αιφνιδιαστεί. Ο Νετανιάχου έδωσε τη εντολή για την αεροπορική επιδρομή με την οποία δολοφονήθηκε ο Χασάν Νασράλα από ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στη Νέα Υόρκη, την ώρα που αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπάιντεν πάλευαν λίγα τετράγωνα παραπέρα να αποτρέψουν μία κλιμάκωση της κατάστασης με διπλωματικά μέσα. «Η απόφαση του Νετανιάχου να εγκρίνει την επίθεση της 27ης Σεπτεμβρίου από αμερικανικό έδαφος, χωρίς να ειδοποιήσει τον Λευκό Οίκο εκ των προτέρων, και στη συνέχεια να δημοσιεύσει φωτογραφία με τη στιγμή που έδινε την εντολή, υπογραμμίζει την αυξανόμενη απόσταση ανάμεσα στην ισραηλινή κυβέρνηση και τον Λευκό Οίκο», σχολιάζει η WSJ.

Βραχυπρόθεσμα οι μονομερείς αποφάσεις του Ισραήλ για τα πλήγματα έναντι του Ιράν μπορεί να εμπλέξουν την κυβέρνηση Μπάιντεν σε ακόμη μία μη δημοφιλή περιφερειακή σύρραξη. Μακροπρόθεσμα θα ενισχύονταν οι φωνές της κριτικής, που τονίζουν ότι οι ΗΠΑ είναι υπερβολικά υποχωρητικές έναντι του Ισραήλ και δεν χρησιμοποιούν την ισχύ τους για να συγκρατήσουν τον σύμμαχό τους.

Νωρίτερα τον Σεπτέμβριο, ο απεσταλμένος του Λευκού Οίκου Έιμος Χόχσταϊν συναντήθηκε με Ισραηλινούς αξιωματούχους στο καταφύγιο του ισραηλινού στρατού στο Τελ Αβίβ για να τους παροτρύνει να μην ξεκινήσουν επιχείρηση μεγάλης κλίμακας κατά της Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Τους παρακάλεσε να καταβάλουν προσπάθειες για μια συμφωνία που θα απωθούσε τη Χεζμπολάχ πίσω από τα βόρεια σύνορα του Ισραήλ.

Λίγες ώρες μετά τη συνάντηση του Χόχσταϊν με τον Νετανιάχου, χιλιάδες βομβητές που χρησιμοποιούνταν από μαχητές της Χεζμπολάχ εξερράγησαν σε ολόκληρο τον Λίβανο σε μια άνευ προηγουμένου επίθεση που σκότωσε δεκάδες ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, και τραυμάτισε χιλιάδες άλλους. Την επόμενη μέρα, βόμβες σε γουόκι-τόκι πυροδότησαν ένα δεύτερο κύμα εκρήξεων. Ακολούθησε ένα μπαράζ ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών, στις οποίες έπεσαν νεκροί πάνω από 500 άνθρωποι στην πιο θανατηφόρα ημέρα στον Λίβανο εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες. Οι νεκροί στον Λίβανο έχουν προσεγγίσει πλέον τους 2.000.

Δεν έχουν μιλήσει από τον Αύγουστο Μπάιντεν – Νετανιάχου

Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι είπαν ότι δεν είχαν ενημερωθεί εκ των προτέρων και προσπάθησαν να αποστασιοποιηθούν από την επίθεση.

Με τις προεδρικές εκλογές να έρχονται σε έναν μήνα «ο Μπάιντεν και η ομάδα του συχνά μοιάζουν με παρευρισκόμενους, απρόθυμους ή ανίκανους να χαλιναγωγήσουν έναν σύμμαχο που συνεχίζουν να υποστηρίζουν πολιτικά και να του παρέχουν κρίσιμη στρατιωτική υποστήριξη», σημειώνει η WSJ και προσθέτει: «Από την έναρξη του πολέμου στη Γάζα πριν από σχεδόν ένα χρόνο, ο Μπάιντεν έχει επανειλημμένα χαρακτηρίσει τον δεσμό ΗΠΑ – Ισραήλ άθραυστο. Αλλά η σχεδόν 50ετής σχέση του με τον Νετανιάχου επιδεινώνεται σταθερά. Ο Μπάιντεν δεν έχει μιλήσει προσωπικά με τον Νετανιάχου από τις 21 Αυγούστου».

«Ο Μπάιντεν και ο Νετανιάχου έχουν μετρήσει ο ένας τις αντιδράσεις του άλλου και ο Νετανιάχου φαίνεται να κρίνει σταθερά ότι έχει περισσότερο χώρο από ό,τι πιστεύει ο Μπάιντεν», δήλωσε στη WSJ ο Τζον Άλτερμαν, διευθυντής προγραμμάτων Μέσης Ανατολής στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών. Οι ΗΠΑ «φαίνεται ότι αντιμετωπίζονται από την ισραηλινή ηγεσία είτε ως κάποιος γκρινιάρης είτε ως επιβάτης στο πίσω κάθισμα που δεν κατανοεί τις απαιτήσεις αυτή τη στιγμή».

Οι προσπάθειες των ΗΠΑ να χαλιναγωγήσουν το Ισραήλ στη Γάζα απέδωσαν μόνο περιορισμένα αποτελέσματα, λένε οι αναλυτές. Στον Λίβανο, ο Νετανιάχου εμφανίστηκε ακόμη λιγότερο περιορισμένος. Οι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου δεν είναι δυσαρεστημένοι με τα χτυπήματα που έχει καταφέρει το Ισραήλ στη Χεζμπολάχ, μια τρομοκρατική ομάδα που έχει χαρακτηριστεί από τις ΗΠΑ. Ούτε επιθυμούν έναν μήνα πριν από τις προεδρικές εκλογές να δώσουν την εντύπωση ότι χαλιναγωγούν μια επίθεση κατά της Τεχεράνης. Ωστόσο έχουν αποτύχει να αποτρέψουν την επέκταση του πολέμου του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς σε μια ευρύτερη σύγκρουση και να σταματήσουν μία αιματοχυσία χωρίς τέλος.

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή