Ακολουθήστε μας

Γεωοικονομία

Κορονοϊός: η κινεζική παγκόσμια εκστρατεία εκφοβισμού

Δημοσιεύτηκε

στις

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτολογοκρίνεται για να κατευνάσει την Κίνα

του Soeren Kern

  • Οι Κινέζοι απεσταλμένοι υπήρξαν ιδιαίτερα επιθετικοί στο Twitter, το οποίο χρησιμοποιούν για να επιτεθούν, να εκφοβίσουν και να φιμώσουν Δυτικούς δημοσιογράφους, νομοθέτες και ακαδημαϊκούς επιστημονικών επιτελείων — ουσιαστικά όποιον αντιτίθεται στην επίσημη εκδοχή των γεγονότων όπως παρουσιάζεται από την Κίνα.
  • Υπό την πίεση κινέζων αξιωματούχων, η Esther Osorio, σύμβουλος επικοινωνιών του Josep Borrell, επικεφαλής της διπλωματικής υπηρεσίας της ΕΕ, παρενέβη προσωπικά για να καθυστερήσει την κυκλοφορία της αρχικής έκθεσης. Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΕΕ ήλπιζε οι ευρωπαϊκές εταιρείες στην Κίνα να τύχουν καλύτερης αντιμετώπισης. Στις 25 Απριλίου, ωστόσο, η South China Morning Post, η οποία έλαβε επίσης αντίγραφο της αρχικής έκθεσης, αποκάλυψε ότι το Πεκίνο είχε απειλήσει να παρακρατήσει ιατρικές προμήθειες από την Ευρώπη εάν το τμήμα της έκθεσης που αναφερόταν στην Κίνα δεν αφαιρεθεί. Στις 15 Απριλίου, η πιο δημοφιλής εφημερίδα της Γερμανίας, η Bild, δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο, «Τι μας οφείλει η Κίνα μέχρι στιγμής», στο οποίο πρότεινε ότι η Κίνα θα πρέπει να πληρώσει στη Γερμανία 150 δισεκατομμύρια ευρώ (162 δισεκατομμύρια δολάρια) ως αποζημίωση για την πανδημία του κορονοϊού. Το άρθρο περιελάμβανε μια λεπτομερή λίστα οικονομικών ζημιών, όπως 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για απώλειες σε μικρές επιχειρήσεις και 24 δισεκατομμυρίων ευρώ για απώλειες στον τουρισμό.
  • «Κυβερνάτε έχοντας τα πάντα υπό επιτήρηση. Δεν θα ήσασταν πρόεδρος χωρίς αυτή την επιτήρηση. Επιβλέπετε τα πάντα, κάθε πολίτη ξεχωριστά, αλλά αρνείστε να επιβλέψετε τις λαϊκές αγορές με τα άρρωστα ζώα της χώρας σας». — Julian Reichelt, αρχισυντάκτης της Bild. «Θέτετε σε κίνδυνο ολόκληρο τον κόσμο», απευθυνόμενος ευθέως στον Πρόεδρο Xi Jinping.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποχωρήσει στην πίεση που δέχτηκε από την Κίνα και έχει «αμβλύνει» μια έκθεση σχετικά με τις προσπάθειες της Κίνας να αποποιηθεί των ευθυνών για την πανδημία του κορονοϊού. Λέγεται ότι αξιωματούχοι στο Πεκίνο απειλούν να εμποδίσουν την εξαγωγή ιατρικών προμηθειών προς την Ευρώπη εάν η έκθεση δημοσιευόταν στην αρχική της μορφή. Στη φωτογραφία: Ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας Wang Yi στα κεντρικά γραφεία της ΕΕ στις Βρυξέλλες, στις 17 Δεκεμβρίου 2019. (Φωτογραφία του John Thys /AFP μέσω Getty Images)

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποχωρήσει στην πίεση που δέχτηκε από την Κίνα και έχει «αμβλύνει» μια έκθεση σχετικά με τις προσπάθειες της Κίνας να αποποιηθεί των ευθυνών για την πανδημία του κορονοϊού. Λέγεται ότι αξιωματούχοι στο Πεκίνο απείλησαν να εμποδίσουν την εξαγωγή ιατρικών προμηθειών προς την Ευρώπη εάν η έκθεση δημοσιευόταν στην αρχική της μορφή.

Οι αποκαλύψεις έρχονται καθώς κινέζοι διπλωμάτες σε ολόκληρο τον κόσμο διεξάγουν μια επιθετική εκστρατεία παραπληροφόρησης —που περιγράφεται ως διπλωματία στυλ “Wolf Warrior”, η οποία πήρε το όνομά της από μια κινεζική εθνικιστική σειρά ταινιών δράσης— με στόχο τον έλεγχο σχετικά με την προέλευση του κορονoϊού.

Οι κινέζοι απεσταλμένοι υπήρξαν ιδιαίτερα επιθετικοί στο Twitter, το οποίο χρησιμοποιούν για να επιτεθούν, να εκφοβίσουν και να φιμώσουν Δυτικούς δημοσιογράφους, νομοθέτες και ακαδημαϊκούς επιστημονικών επιτελείων — ουσιαστικά όποιον αντιτίθεται στην επίσημη εκδοχή των γεγονότων όπως παρουσιάζεται από την Κίνα.

Την προηγούμενη χρονιά, περισσότεροι από 60 κινέζοι διπλωμάτες και κινεζικές διπλωματικές αποστολές δημιούργησαν λογαριασμούς στο Twitter ή το Facebook, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Reuters, παρόλο που και οι δύο πλατφόρμες έχουν απαγορευτεί στην Κίνα, και τις χρησιμοποιούν για να επιτεθούν στους επικριτές του Πεκίνου σε ολόκληρο τον κόσμο.

Στις 21 Απριλίου, το ειδησεογραφικό πρακτορείο Politico Europe που εδρεύει στις Βρυξέλλες ανέφερε ότι είχε λάβει εκ των προτέρων αντίγραφο μιας έκθεσης της ΕΕ όσον αφορά τις δραστηριότητες παραπληροφόρησης της Κίνας και της Ρωσίας σχετικά με τη νόσο του κορανοϊού (Covid-19). Η έκθεση, την οποία η ΕΕ σχεδίαζε να δημοσιεύσει την ίδια ημέρα, περιελάμβανε την ακόλουθη παράγραφο:

«Η Κίνα συνέχισε να διεξάγει μια παγκόσμια εκστρατεία παραπληροφόρησης προκειμένου να αποποιηθεί των ευθυνών για το ξέσπασμα της πανδημίας και να βελτιώσει τη διεθνή εικόνα της. Παρατηρήθηκαν τόσο εμφανείς όσο και συγκαλυμμένες τακτικές».

Κινέζοι αξιωματούχοι επικοινώνησαν γρήγορα με τους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Πεκίνο για να προσπαθήσουν να αποσύρουν την έκθεση, σύμφωνα με τους New York Times, οι οποίοι έλαβαν επίσης μια αρχική εκδοχή της.

Η Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ δημοσίευσε τελικά την έκθεση —Παραπληροφόρηση Covid-19— στις 24 Απριλίου, αλλά η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε για την Κίνα είχε «αμβλυνθεί» κατά πολύ. Οι New York Times εξήγησαν:

«Η αρχική έκθεση ανέφερε τις προσπάθειες του Πεκίνου να περιορίσει τις αναφορές για την κινεζική προέλευση του ιού, εν μέρει κατηγορώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες για την εξάπλωση της νόσου διεθνώς. Σημείωσε πως το Πεκίνο επέκρινε τη Γαλλία ότι άργησε να ανταποκριθεί στην πανδημία και προώθησε ψευδείς κατηγορίες ότι Γάλλοι πολιτικοί χρησιμοποίησαν ρατσιστικές προσβολές εναντίον του επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας…

Αλλά η Κίνα κινήθηκε γρήγορα για να εμποδίσει την κυκλοφορία του εγγράφου, και η Ευρωπαϊκή Ένωση υποχώρησε. Η έκθεση ήταν έτοιμη να δημοσιευτεί, έως ότου οι ανώτεροι αξιωματούχοι διέταξαν να γίνουν αναθεωρήσεις προκειμένου να αμβλυνθεί η γλώσσα…

Η πρόταση που αναφερόταν στην κινεζική εκστρατεία “παγκόσμιας παραπληροφόρησης” αφαιρέθηκε, όπως και κάθε αναφορά στη διαμάχη μεταξύ Κίνας και Γαλλίας. Η υπόλοιπη γλώσσα αμβλύνθηκε…»

Υπό την πίεση κινέζων αξιωματούχων, η Esther Osorio, σύμβουλος επικοινωνιών του Josep Borrell, επικεφαλής της διπλωματικής υπηρεσίας της ΕΕ, παρενέβη προσωπικά για να καθυστερήσει την κυκλοφορία της αρχικής έκθεσης. Οι New York Times έγραψαν:

«Η κ. Osorio, βοηθός του κ. Borrell, ζήτησε από τους αναλυτές να αναθεωρήσουν το έγγραφο ώστε να εστιάσει λιγότερο αναλυτικά στην Κίνα και τη Ρωσία προκειμένου να αποφευχθούν κατηγορίες για μεροληψία, σύμφωνα με ένα email και συνεντεύξεις. Ζήτησε από τους αναλυτές να κάνουν διάκριση μεταξύ προώθησης μιας παραπληροφόρησης και βίαιης προώθησης μιας περιγραφής γεγονότων, και να τεκμηριωθεί το καθένα “καθώς βλέπουμε ήδη έντονη αντίδραση από την CN” (συντομογραφία της Κίνας)».

Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΕΕ ήλπιζε οι ευρωπαϊκές εταιρείες στην Κίνα να τύχουν καλύτερης αντιμετώπισης. Στις 25 Απριλίου, ωστόσο, η South China Morning Post, η οποία έλαβε επίσης αντίγραφο της αρχικής έκθεσης, αποκάλυψε ότι το Πεκίνο είχε απειλήσει να παρακρατήσει ιατρικές προμήθειες από την Ευρώπη εάν το τμήμα της έκθεσης που αναφέρεται στην Κίνα δεν αφαιρεθεί.

Ο ινδός γεωπολιτικός αναλυτής Brahma Chellaney συνόψισε τις ευρύτερες επιπτώσεις των ενεργειών της ΕΕ:

«Η ΕΕ αυτολογοκρίνει την έκθεσή της μετά από πιέσεις που δέχτηκε από την Κίνα. Αμβλύνοντας τον τόνο στην έκθεσή της, η ΕΕ αφαίρεσε αναφορές στην Κίνα σχετικά με την “εκστρατεία παραπληροφόρησης” για την πανδημία. Η ΕΕ παραμένει ένας αδύναμος σύνδεσμος στην οικοδόμηση μιας ενορχηστρωμένης προσπάθειας κάποιων δημοκρατιών ενάντια στον στιβαρό αυταρχισμό της Κίνας».

Εν τω μεταξύ, κινέζοι διπλωμάτες σε όλο τον κόσμο, με επικεφαλής τον υπουργό Εξωτερικών Wang Yi, ξεσπούν εναντίον των κυβερνήσεων και των ατόμων που πιστεύουν ότι έχουν προσβάλει την Κίνα. Ορισμένοι αναλυτές λένε ότι αυτό αντικατοπτρίζει την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας στις διεθνείς υποθέσεις. «Η Κίνα θέλει να γνωρίζουν οι άλλες χώρες ποιος είναι το αφεντικό», έγραψε η παρατηρήτρια της Κίνας Bethany Allen-Ebrahimian.

Άλλοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η αδιαλλαξία της Κίνας αντανακλά τον εύθραυστο χαρακτήρα του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, και ότι ο κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping τροφοδοτεί τον εθνικισμό για να εδραιώσει τον έλεγχό του εν μέσω αυξανόμενου εγχώριου θυμού λόγω των λανθασμένων χειρισμών του σχετικά με την κρίση του κορονοϊού. «Όλες οι κυβερνήσεις ανησυχούν για το πώς θα επιβιώσουν από αυτή την πανδημία, αλλά για μια μονοκομματική αυταρχική κυβέρνηση οι φόβοι είναι υπαρξιακοί», επισήμανε ο Kevin Libin, αρθρογράφος και αρχισυντάκτης της καναδικής National Post.

Σε κάθε περίπτωση, οι τακτικές πίεσης της Κίνας είχαν αποτέλεσμα σε ορισμένες περιπτώσεις —όπως στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις Φιλιππίνες. Σε άλλες περιπτώσεις, ο εκφοβισμός της Κίνας απέτυχε θεαματικά.

Στις 15 Απριλίου, η πιο δημοφιλής εφημερίδα της Γερμανίας, η Bildδημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο, «Τι μας οφείλει η Κίνα μέχρι στιγμής», το οποίο πρότεινε ότι η Κίνα θα πρέπει να πληρώσει στη Γερμανία 150 δισεκατομμύρια ευρώ (162 δισεκατομμύρια δολάρια) ως αποζημίωση για την πανδημία του κορονοϊού. Το άρθρο περιελάμβανε μια λεπτομερή λίστα οικονομικών ζημιών, όπως 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για απώλειες σε μικρές επιχειρήσεις και 24 δισεκατομμυρίων ευρώ για απώλειες στον τουρισμό.

Η κινεζική Πρεσβεία στο Βερολίνο απάντησε κατηγορώντας την Bild για ρατσισμό. Σε επιστολή, ο εκπρόσωπος της πρεσβείας Tao Lili έγραψε:

«Η έκθεσή σας όχι μόνο στερείται ουσιαστικών γεγονότων και ακριβών χρονοδιαγραμμάτων, αλλά και της ελάχιστης δέουσας δημοσιογραφικής συνέπειας και αμεροληψίας. Εκείνοι που πράττουν όπως πράξατε εσείς με το σημερινό άρθρο της εφημερίδας σας τροφοδοτούν τον εθνικισμό, τη μεροληψία, την ξενοφοβία και την εχθρότητα εναντίον της Κίνας. Το άρθρο αυτό δεν είναι αντάξιο της παραδοσιακής φιλίας μεταξύ των δύο λαών μας ούτε πρόκειται για σοβαρή αντίληψη της δημοσιογραφίας. Σε αυτό το πλαίσιο, αναρωτιέμαι, από πού προέρχεται αυτή η αντιπάθεια της συντακτικής σας ομάδας προς το λαό και το κράτος μας;»

Αντί να πτοηθεί, ο αρχισυντάκτης της Bild, Julian Reichelt, αντέδρασε αποστέλλοντας δική του επιστολή: «Θέτετε σε κίνδυνο ολόκληρο τον κόσμο». Δημοσιεύθηκε στα γερμανικά και στα αγγλικά και απευθυνόταν ευθέως στον Πρόεδρο Xi Jinping. Ο Reichelt έγραψε:

«Κυβερνάτε έχοντας τα πάντα υπό επιτήρηση. Δεν θα ήσασταν πρόεδρος χωρίς αυτή την επιτήρηση. Επιβλέπετε τα πάντα, κάθε πολίτη ξεχωριστά, αλλά αρνείστε να επιβλέψετε τις λαϊκές αγορές με τα άρρωστα ζώα της χώρας σας.

Κλείνετε κάθε εφημερίδα και ιστοσελίδα που επικρίνει τον τρόπο διακυβέρνησής σας, αλλά όχι τους πάγκους όπου πωλείται σούπα νυχτερίδας. Δεν επιτηρείτε μόνο τον λαό σας, αλλά τον θέτετε σε κίνδυνο —και μαζί με αυτόν, τον υπόλοιπο κόσμο.

Η επιτήρηση αποτελεί άρνηση της ελευθερίας. Και ένα έθνος που δεν είναι ελεύθερο, δεν είναι δημιουργικό. Ένα έθνος που δεν είναι καινοτόμο, δεν εφευρίσκει τίποτα. Γι αυτόν το λόγο έχετε κάνει τη χώρα σας παγκόσμιο πρωταθλητή στην κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας.

Η Κίνα πλουτίζει με τις εφευρέσεις άλλων, αντί να κάνει δικές της εφευρέσεις. Ο λόγος που η Κίνα δεν καινοτομεί και δεν εφευρίσκει είναι ότι δεν αφήνετε τους νέους της χώρας σας να σκέφτονται ελεύθερα. Η μεγαλύτερη εξαγωγική επιτυχία της Κίνας (που κανείς δεν ήθελε να έχει, αλλά ταξίδεψε σε ολόκληρο τον κόσμο) είναι ο κορονοϊός…

Δημιουργήσατε μιαν ακατανόητη, μη διαφανή Κίνα. Πριν από τον κορονοϊό, η Κίνα ήταν γνωστή ως κράτος επιτήρησης. Τώρα, η Κίνα είναι γνωστή ως κράτος επιτήρησης που μόλυνε τον κόσμο με μια θανατηφόρα ασθένεια. Αυτή είναι η πολιτική σας κληρονομιά.

Η Πρεσβεία σας μου λέει ότι δεν ανταποκρίνομαι στην “παραδοσιακή φιλία των λαών μας”. Υποθέτω ότι τη θεωρείτε σπουδαία αυτή τη “φιλία” όταν τώρα στέλνετε γενναιόδωρα μάσκες σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό δεν είναι φιλία, θα το αποκαλούσα ιμπεριαλισμό κρυμμένο πίσω από χαμόγελο —έναν Δούρειο Ίππο.

Σκοπεύετε να ενισχύσετε την Κίνα μέσω μιας πανδημίας που εσείς εξαγάγατε. Δεν θα το πετύχετε. Ο κορονοϊός θα είναι το πολιτικό σας τέλος, αργά ή γρήγορα».

Κάποια άλλα πρόσφατα παραδείγματα προσπαθειών που γίνονται από κινέζους διπλωμάτες να εκφοβίσουν και να φιμώσουν όσους στο εξωτερικό αμφισβητούν την κινεζική κυβέρνηση είναι τα παρακάτω:

Αυστραλία

Στις 23 Απριλίου, ο Πρωθυπουργός της Αυστραλίας Scott Morrison κάλεσε όλες τις χώρες που είναι μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) να υποστηρίξουν μια ανεξάρτητη έρευνα σχετικά με την πανδημία του κορονοϊού. Είπε ότι όλα τα μέλη του Π.Ο.Υ. θα πρέπει να υποχρεωθούν να συμμετάσχουν, και πρόσθεσε ότι η Αυστραλία θα προωθήσει αυτή την έρευνα κατά τη διάρκεια της Συνέλευσης του Π.Ο.Υ. στις 17 Μαΐου.

Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας, Geng Shuang, απάντησε: «Η λεγόμενη ανεξάρτητη έρευνα που προτείνει η Αυστραλία είναι στην πραγματικότητα πολιτική χειραγώγηση. Συνιστούμε στην Αυστραλία να εγκαταλείψει τις ιδεολογικές της προκαταλήψεις».

Βραζιλία

Ο Πρέσβης της Κίνας στη Βραζιλία, Yang Wanming, μοιράστηκε ένα tweet, το οποίο αργότερα διαγράφηκε, αποκαλώντας την οικογένεια του Προέδρου Jair Bolsonaro «εξαιρετικά δηλητηριώδη», αφού ο γιος του Eduardo κατηγόρησε την «κινεζική δικτατορία» για την πανδημία του κορονοϊού. Το tweet προκάλεσε την επίπληξη του υπουργού Εξωτερικών της Βραζιλίας Ernesto Araújo, ο οποίος είπε ότι αυτό το tweet αποτελεί ανάρμοστη συμπεριφορά για έναν Πρέσβη.

Καναδάς

Στις 19 Απριλίου, η κινεζική Πρεσβεία στην Οττάβα κατήγγειλε το Macdonald-Laurier Institute (MLI), ένα κορυφαίο καναδικό επιστημονικό επιτελείο, μετά τη δημοσίευση μιας ανοιχτής επιστολής με την οποία κατηγορούσε τις κινεζικές αρχές για συγκάλυψη της πανδημίας. Η κινεζική Πρεσβεία έγραψε:

«Πρόσφατα, το Ινστιτούτο Macdonald-Laurier δημοσίευσε τη λεγόμενη “ανοιχτή επιστολή”, με την οποία ισχυρίστηκε ψευδώς ότι η Κίνα συγκαλύπτει τις ρίζες της πανδημίας. Επίσης, πραγματοποίησε κακόβουλη συκοφαντία και επιθέσεις εναντίον του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας και της κινεζικής κυβέρνησης, και παρενέβη έντονα στις εσωτερικές υποθέσεις της Κίνας. Η κινεζική πλευρά εκφράζει τη σθεναρή αντίθεσή της με αυτές τις ενέργειες του Ινστιτούτου… Καλούμε το Ινστιτούτο να συμμορφωθεί με την επαγγελματική δεοντολογία, να επικεντρωθεί στο έργο που υποτίθεται ότι πρέπει να κάνει ένα επιστημονικό επιτελείο, να αποφύγει την πολιτικοποίηση του ερευνητικού έργου και να σταματήσει να διαδίδει ανοησίες εναντίον της Κίνας».

Ένας ακαδημαϊκός του Ινστιτούτου, ο Kaveh Shahrooz, έγραψε στο Twitter:

«Η κινεζική Πρεσβεία στον Καναδά έχει δημοσιεύσει μια ανακοίνωση με την οποία επιτίθεται στο @MLInstitute, στο οποίο υπηρετώ ως Senior Fellow. Αποτελούμε αγκάθι για κυβερνήσεις όπως της Κίνας, του Ιράν και της Ρωσίας. Είμαι εξαιρετικά υπερήφανος γι αυτό το γεγονός».

Ένας άλλος ακαδημαϊκός του Ινστιτούτου, ο Shuvaloy Majumdar, έγραψε στο Twitter:

«Θα ήθελα να συγχαρώ την Πρεσβεία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στην Οτάβα για τη συμβολή της να τραβήξει την προσοχή στην τακτική εκφοβισμού που ασκεί το Κομμουνιστικό Κόμμα στο λαό του και στις συνεχείς καταχρηστικές συμπεριφορές του στο εξωτερικό.»

Η καναδική κυβέρνηση παρέμεινε σιωπηλή επί του θέματος. Ο Charles Burton, ανώτερος συνεργάτης και ειδικός σε θέματα που αφορούν την Κίνα στο MLI, δήλωσε ότι η σιωπή της Οτάβα μόνον θα ενθαρρύνει το Πεκίνο να κάνει περαιτέρω προσπάθειες να καταπνίξει την ελευθερία λόγου στον Καναδά:

«Θα περίμενε κανείς ότι η κυβέρνηση του Καναδά θα ασχοληθεί με μια τέτοια δήλωση από την πλευρά της κινεζικής Πρεσβείας. Πρόκειται σαφώς για μια προσπάθεια να παρέμβει στην ελευθερία έκφρασης ενός καναδικού επιστημονικού επιτελείου και να προβάλει ισχυρισμούς εναντίον του, οι οποίοι σαφώς δεν έχουν απολύτως καμία βάση».

Στις 19 Απριλίου, ο Πρωθυπουργός της Αλμπέρτα Jason Kenney έγραψε στο Twitter:

«Ένιωσα σοκαρισμένος όταν έμαθα ότι ο παλιός μου φίλος Martin Lee, ιδρυτής του Δημοκρατικού Κόμματος του Χονγκ Κονγκ, συνελήφθη σήμερα μαζί με πολλούς εξέχοντες πολίτες του Χονγκ Κονγκ. Ο Martin είναι ο παλαιότερος πολιτικός της δημοκρατίας του Χονγκ Κονγκ. Ελπίζω για την άμεση απελευθέρωσή του».

Το Γενικό Προξενείο της Κίνας στο Κάλγκαρι απάντησε:

«Ο Πρωθυπουργός της Αλμπέρτα σχολίασε στο Twitter σχετικά με τη νόμιμη σύλληψη ενός ταραξία, πολέμιου της Κίνας από την αστυνομία του Χονγκ Κονγκ. Κανείς δεν εξαιρείται του νόμου. Παραβλέποντας κανείς τα γεγονότα και συνηγορώντας ανοιχτά υπέρ των ταραξιών μπορεί μόνο να υπονομεύσει το κράτος δικαίου, κάτι το οποίο δεν είναι προς το συμφέρον του Καναδά. Προτρέπουμε τους πολιτικούς κάθε τόπου να συμμορφωθούν με τους βασικούς κανόνες που διέπουν τις διεθνείς σχέσεις, να σεβαστούν την επιβολή του νόμου από την Ειδική Διοικητική Περιοχή (ΕΔΠ) του Χονγκ Κονγκ και να σταματήσουν αμέσως να παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις της Κίνας».

Ο Kenney απάντησε:

«Παραδέχομαι ότι η Αλμπέρτα δεν έχει εξωτερική πολιτική και δεν ασχολούμαι με την εξωτερική πολιτική, αλλά θα πω μόνον αυτό — όταν ένας προσωπικός μου φίλος συλλαμβάνεται ως πολιτικός κρατούμενος, δεν μπορώ να παραμείνω σιωπηλός και να έχω καθαρή τη συνείδησή μου».

Όταν η Κίνα ανέκτησε κυριαρχία επί του Χονγκ Κονγκ από τους Βρετανούς το 1997, το Πεκίνο συμφώνησε να επιτρέψει στο Χονγκ Κονγκ να απολαμβάνει τις ελευθερίες του έως το 2047, σε μια ρύθμιση γνωστή ως «μία χώρα, δύο συστήματα».

Στις 14 Απριλίου, η The Globe and Mail, η πιο ευρέως διαδεδομένη εφημερίδα στον Καναδά, δημοσίευσε ένα άρθρο γνώμης με τίτλο, «Η κουλτούρα διαφθοράς και καταστολής του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος έχει κοστίσει ζωές σε ολόκληρο τον κόσμο». Το άρθρο κατηγόρησε το Κ.Κ.Κ. ότι κρύβει, καταστρέφει, πλαστογραφεί, κατασκευάζει, καταστέλλει και διαστρεβλώνει πληροφορίες σχετικά με την επιδημία, αποσιωπά και ποινικοποιεί κάθε διαφωνία και εξαφανίζει όσους το καταγγέλλουν. «Όλα τα παραπάνω αντικατοπτρίζουν το εύρος της εγκληματικότητας και της διαφθοράς στο Κόμμα». Το άρθρο προέτρεψε τη διεθνή κοινότητα να καλέσει τις κινεζικές αρχές να λογοδοτήσουν για το ρόλο που έπαιξαν στη δημιουργία «μιας από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές κρίσεις στην ιστορία».

Η κινεζική Πρεσβεία στην Οτάβα απάντησε ότι το άρθρο ήταν «γεμάτο μίσος και προκατάληψη» εναντίον του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (Κ.Κ.Κ.):

«Πώς θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για λογοδοσία; Ο “πολιτικός ιός” του στίγματος είναι πιο επικίνδυνος από την ίδια την ασθένεια. Όσοι προσπαθούν να προσδώσουν τη λεγόμενη «εγκληματικότητα» στο Κ.Κ.Κ. βλέπουν την Κίνα με ιδεολογική προκατάληψη και το «πολιτικό κίνητρο» πίσω από αυτό είναι αμφίβολο.

Συμβουλεύουμε αυτά τα άτομα να επικεντρωθούν στις προσπάθειες της χώρας τους για πρόληψη και έλεγχο της επιδημίας. Η μετατόπιση των ευθυνών δεν θα βοηθήσει στον μετριασμό της επιδημίας σε τοπικό επίπεδο, ούτε θα βοηθήσει τη διεθνή συνεργασία για πρόληψη και έλεγχο της πανδημίας».

Την 1η Απριλίου, η εφημερίδα The Globe and Mail δημοσίευσε ένα άρθρο γνώμης με τίτλο, «Γιατί να εμπιστευτούμε τους επίσημους αριθμούς της Κίνας για τον COVID-19;» Ρωτούσε:

«H πρώτη σκέψη της κινεζικής κυβέρνησης ήταν πάντα να κρύβει τα γεγονότα, ειδικά όταν αυτά αποκαλύπτουν τις δικές της αποτυχίες, επομένως γιατί να πιστέψει κανείς τώρα τα στοιχεία που προέρχονται από την Κίνα σχετικά με τον COVID-19;… Η κομμουνιστική κυβέρνηση οφείλει τη νομιμότητά της στο γεγονός ότι πείθει τους κινέζους πολίτες πως κάνει καλύτερη δουλειά από τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις όσον αφορά την προστασία των συμφερόντων τους. Για το σκοπό αυτό, έχει διογκώσει εδώ και καιρό τις στατιστικές οικονομικής ανάπτυξης της χώρας και έχει υποτιμήσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου της χώρας. Γιατί να περιμένει κανείς να είναι ειλικρινής σχετικά με τα στοιχεία για τον COVID-19;»

Η Πρεσβεία της Κίνας στην Οτάβα απάντησε:

«Το άρθρο θεωρεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένα δημοκρατικό κράτος και η Κίνα είναι μια χώρα υπό την ηγεσία κομμουνιστικού καθεστώτος, οδηγώντας σε ένα γελοίο συμπέρασμα ότι τα στοιχεία που δίδονται από τις ΗΠΑ είναι πιο διαφανή από αυτά της Κίνας… Εδώ χρησιμοποιούνται απροκάλυπτα δύο μέτρα και δύο σταθμά. Προτρέπουμε την The Globe and Mail να σταματήσει τις προκαταλήψεις, να σεβαστεί τα γεγονότα και να σταματήσει να κάνει ανεύθυνες παρατηρήσεις ενάντια στις προσπάθειες της Κίνας να καταπολεμήσει τον COVID-19».

Γαλλία

Στις 14 Απριλίου, ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών Jean-Yves Le Drian κάλεσε τον Πρέσβη της Κίνας στη Γαλλία, Lu Shaye, να εκφράσει τη διαφωνία του με ορισμένες πρόσφατες παρατηρήσεις εκπροσώπων της Κίνας στη Γαλλία σχετικά με την πανδημία του κορονοϊού. «Ορισμένες πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις εκπροσώπων της κινεζικής Πρεσβείας στη Γαλλία δεν ανταποκρίνονται στην ποιότητα των διμερών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών μας», είπε.

Σε μια σειρά πρόσφατων δηλώσεων στα μέσα ενημέρωσης, ο Lu κατηγόρησε «ένα μέρος του γαλλικού Τύπου» για τη σπίλωση της εικόνας της Κίνας με «ψέματα» σχετικά με τον ρόλο της στην τρέχουσα πανδημία του κορονοϊού. Αυτά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης —τα οποία ποτέ δεν ανέφερε ονομαστικά, αλλά που φαίνεται, κατά την άποψή του, να αντιπροσωπεύουν ολόκληρο τον γαλλικό Τύπο— «χλεύασαν την Κίνα» παραβιάζοντας «όλη την ηθική των μέσων ενημέρωσης και την πιο στοιχειώδη καλή πίστη» με μια προσέγγιση που, σύμφωνα με τα λόγια του Lu, «συνορεύει με την παράνοια».

Μιλώντας στο καλωδιακό κανάλι Mandarin TV στις 15 Μαρτίου, ο Lu κατηγόρησε τα μέσα ενημέρωσης ότι χρησιμοποιούν μεθόδους «προπαγάνδας» για να κάνουν «πλύση εγκεφάλου» στο κοινό. Σε δηλώσεις που δημοσιεύτηκαν στον ιστότοπο της Πρεσβείας στις 14 και 29 Φεβρουαρίου, καταδίκασε τα «ανεύθυνα» σχόλια και τους «παραλογισμούς» που λέγονται στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης σχετικά με την Κίνα.

Ο Γενικός Γραμματέας των Reporters Without Borders (RSF), Christophe Deloire είπε:

«Αυτό το “μάθημα δημοσιογραφίας” προς τον γαλλικό Τύπο είναι ακατάλληλο να προέρχεται από έναν εκπρόσωπο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, μιας χώρας που κατατάσσεται 177η από τις 180 χώρες στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου των RSF και αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους δεσμοφύλακες της δημοσιογραφίας στον κόσμο. Η λογοκρισία που επέβαλε το Πεκίνο στα κινεζικά μέσα ενημέρωσης είχε πολύ αρνητικό αντίκτυπο καθυστερώντας τη λήψη μέτρων στην αρχή της επιδημίας του κορονοϊού».

Οι RSF πρόσθεσαν σε ένα δελτίο τύπου:

«Οι δηλώσεις του Πρέσβη αντικατοπτρίζουν μια πολιτική συντονισμένη πλήρως με την κινεζική κυβέρνηση που στοχεύει στον έλεγχο των διεθνών μέσων ενημέρωσης, όπως απέδειξαν οι RSF σε μια επίσημη αναφορά με τίτλο “Η επιδίωξη της Κίνας για μια νέα παγκόσμια τάξη των μέσων ενημέρωσης” το 2019».

Γερμανία

Στις 12 Απριλίου, η εφημερίδα Welt am Sonntag ανέφερε ότι έλαβε έγγραφα που είχαν διαρρεύσει από το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών, τα οποία αποκάλυπταν ότι κινέζοι αξιωματούχοι είχαν επικοινωνήσει απευθείας με αξιωματούχους και υπαλλήλους σε διάφορα ομοσπονδιακά υπουργεία και τους ζήτησαν να «εκφραστούν θετικά» σχετικά με τη διαχείριση της Κίνας στην κρίση του κορονοϊού. Κινέζοι αξιωματούχοι επίσης «ενέπλεξαν υπεύθυνους λήψης αποφάσεων από το πολιτικό περιβάλλον, καθώς και εκπροσώπους ομάδων συμφερόντων» προκειμένου να τους χρησιμοποιήσουν «για τα κινεζικά συμφέροντα στη Γερμανία για την προώθηση της πολιτικής ατζέντας του Κομμουνιστικού Κόμματος». Η κινεζική Πρεσβεία στο Βερολίνο απάντησε κατηγορώντας την Welt am Sonntag ότι «θέλει να συκοφαντήσει και να κηλιδώσει την Κίνα». «Κάθε είδος στιγματισμού της Κίνας πρέπει να σταματήσει».

Ινδία

Ο κινέζος Πρέσβης στην Ινδία, Ji Rong, επανειλημμένα επιτέθηκε σε Ινδούς αξιωματούχους και μέσα ενημέρωσης. Στις 8 Απριλίου, έγραψε στο Twitter:

«Η λεγόμενη καταγγελία ορισμένων ινδικών οργανώσεων στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ με σκοπό να αναγκαστεί η Κίνα να αποζημιώσει τις απώλειες που προκλήθηκαν από τον #COVID19 είναι γελοία και εντυπωσιακά ανόητη. Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, πρέπει να συνεργαστούμε αντί να προβαίνουμε σε στιγματισμό των άλλων και σε μετατόπιση των ευθυνών».

Στις 10 Απριλίου, ο Ji έγραψε στο Twitter:

«Είναι λυπηρό το γεγονός ότι ορισμένα ινδικά μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν άρθρα αναφερόμενα στον #COVID19 ξανά ως o “ιός της Γιουχάν” ή ο “κινέζικος ιός”. Η διεθνής κοινότητα συναινεί ξεκάθαρα στο ότι ένας ιός δεν θα πρέπει να συνδεθεί με καμία συγκεκριμένη χώρα, περιοχή ή εθνική ομάδα. Ένας τέτοιος στιγματισμός είναι απαράδεκτος».

Φιλιππίνες

Στις 29 Μαρτίου, το Υπουργείο Υγείας ζήτησε συγγνώμη για σχόλια που έκανε την προηγούμενη μέρα σχετικά με την κακή ποιότητα δύο παρτίδων δοκιμαστικών τεστ για τον κορονοϊό που παρέλαβε από την Κίνα. Η υφυπουργός Υγείας, Maria Rosario Vergeire, δήλωσε ότι τα κιτ των κινέζων παρασκευαστών BGI Group και Sansure Biotech ήταν μόνο κατά 40% ακριβή στη διάγνωση του Covid-19, και ότι ορισμένα από αυτά είναι για τα σκουπίδια. Η κινεζική Πρεσβεία στη Μανίλα έγραψε στο Twitter:

«Η κινεζική Πρεσβεία απορρίπτει σθεναρά κάθε ανεύθυνη παρατήρηση και κάθε απόπειρα υπονόμευσης της συνεργασίας μας υπό αυτό το πρίσμα».

Σουηδία

Στις 18 Ιανουαρίου, η Σουηδή υπουργός Εξωτερικών Ann Linde κάλεσε τον Πρέσβη της Κίνας στη Σουηδία, Gui Congyou, ο οποίος είχε συγκρίνει τα σουηδικά μέσα ενημέρωσης με έναν πυγμάχο της κατηγορίας ελαφρών βαρών που «προκαλεί» έναν άλλο πυγμάχο της κατηγορίας βαρέων βαρών. Ο Congyou, ο οποίος έγινε γνωστός για τις ωμές επιθέσεις του, δήλωσε στον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό σταθμό SVT ότι οι «συχνές φαύλες επιθέσεις εναντίον του Κινεζικού Κομμουνιστικό Κόμματος και της κινεζικής κυβέρνησης από ορισμένα σουηδικά μέσα ενημέρωσης» θα μπορούσαν να συγκριθούν με έναν πυγμάχο 48 κιλών της κατηγορίας φτερού που τα βάζει με έναν αντίπαλο σχεδόν διπλάσιο από αυτόν:

«Ο πυγμάχος των 86 κιλών, λόγω καλής θέλησης για να προστατεύσει τον ελαφρύ πυγμάχο, τον συμβουλεύει να φύγει και να κοιτάξει τη δουλειά του, αλλά ο τελευταίος αρνείται να ακούσει, και μάλιστα εισβάλλει στο σπίτι του πυγμάχου βαρέων βαρών. Ποια πιστεύετε, λοιπόν, πως πρέπει να είναι η αντίδραση του βαρέως βαρών;»

Η Utgivarna, μια ομάδα που εκπροσωπεί τα ιδιωτικά και δημόσια μέσα ενημέρωσης της Σουηδίας, σε μια δήλωση είπε:

«Πολλές φορές, ο Πρέσβης της Κίνας Gui Congyou προσπάθησε να υπονομεύσει την ελευθερία του Τύπου και την ελευθερία έκφρασης βάσει του σουηδικού συντάγματος με ψευδείς δηλώσεις και απειλές. Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι η μεγαλύτερη δικτατορία του κόσμου προσπαθεί να αποτρέψει την άσκηση της ελεύθερης και ανεξάρτητης δημοσιογραφίας σε μια δημοκρατία όπως η Σουηδία. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες επιθέσεις πρέπει να σταματήσουν αμέσως».

Βενεζουέλα

Στις 18 Μαρτίου, η κινεζική Πρεσβεία στη Βενεζουέλα δημοσίευσε μια θυμωμένη «δήλωση» αποτελούμενη από 17 tweets κάποιων άγνωστων νομοθετών της Βενεζουέλας που αναφέρονταν στον κορονοϊό ως ο «κινέζικος κορονοϊός» ή ο «κορονοϊός της Γιουχάν». Η κινεζική Πρεσβεία είπε ότι οι νομοθέτες αυτοί έχουν προσβληθεί από «πολιτικό ιό» και τους συνέστησε να «αναζητήσουν θεραπεία». Ένα πρώτο βήμα, όπως γράφτηκε στο Twitter, θα ήταν να «φορέσουν μια μάσκα και να το βουλώσουν».

Ο Soeren Kern είναι Senior Fellow στο Gatestone Institute που εδρεύει στη Νέα Υόρκη.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γεωοικονομία

Ο κόσμος κάθεται πάνω σε ένα πρόβλημα 91 τρισ. δολαρίων – Και η λύση του κοστίζει

Δημοσιεύτηκε

στις

Το χρέος φουσκώνει και κυρίως γίνεται πιο ακριβό – όσο και εάν οι πολιτικοί επιλέγουν μπροστά στην κάλπη να το αγνοήσουν

Η αξία της παγκόσμιας οικονομίας υπολογίζεται σε 101 τρισ. δολάρια. Και το χρέος με το οποίο βαρύνονται οι κυβερνήσεις (και κατά συνέπεια οι φορολογούμενοι πολίτες) παγκοσμίως ανέρχεται σε 91 τρισ. δολάρια. Πρόκειται για ένα δυσβάσταχτο φορτίο, το οποίο θα επηρεάσει και τις επόμενες γενιές. Και αυτό που πυροδοτεί την μεγαλύτερη ανησυχία είναι πως πρόκειται για ένα πρόβλημα το οποίο δεν έχει ανώδυνες λύσεις.

Με τον μισό πληθυσμού του πλανήτη να οδηγείται φέτος σε κάλπες, οι ηγέτες και οι διεκδικητές της εξουσίας έχουν εν πολλοίς επιλέξει να αγνοήσουν το θέμα του δημοσίου χρέους. Δεν θα ακούσει κανείς για αυτό στις αντιπαραθέσεις Μπάιντεν – Τραμπ στις ΗΠΑ. Δεν άκουσε για αυτό στην γαλλική προεκλογική εκστρατεία, ούτε σε αυτή της Βρετανίας, όπου ανοίγουν αύριο το πρωί οι κάλπες. Δεν ήταν θέμα στην ατζέντα της Ινδίας ή οποιασδήποτε άλλη μεγάλη και μικρή χώρα διενήργησε φέτος εκλογές. Μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις βλέπουμε να κερδίζουν έδαφος όσοι υπόσχονται φοροελαφρύνσεις και αυξήσεις δαπανών, που θα μπορούσαν (εφόσον γίνουν πράξη) να πυροδοτήσουν ακόμη και νέα χρηματοπιστωτική κρίση.

Ο δωρεάν δανεισμός τελείωσε

Το ΔΝΤ μόλις την περασμένη εβδομάδα προειδοποίησε ότι τα «χρόνια δημοσιονομικά ελλείμματα» στις ΗΠΑ πρέπει «να αντιμετωπιστούν επειγόντως». Οι επενδυτές μοιράζονται εδώ και καιρό αυτήν την ανησυχία σχετικά με τη μακροπρόθεσμη πορεία του χρέους της ισχυρότερης οικονομίας του πλανήτη. Και τούτο γιατί είναι σαφές πως η εποχή του «δωρεάν» δανεισμού, δηλαδή των μηδενικών επιτοκίων, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.

Οι επενδυτές, που πριν από λίγα χρόνια...πλήρωναν χώρες όπως τη Γερμανία για να τη δανείσουν (αγόραζαν τα κρατικά της ομόλογα με αρνητικό επιτόκιο), σήμερα απαιτούν υψηλότερο επιτόκιο για να δανείσουν τις κυβερνήσεις. Και όσο τις βλέπουν να αφήνουν ελλείμματα και χρέη να φουσκώνουν, τόσα περισσότερα θα απαιτούν.

Επιπτώσεις στην τσέπη μας

Οι αποδόσεις έχουν ανέβει τόσο για τα ομόλογα των ΗΠΑ όσο και για εκείνα των χωρών της Ευρωζώνης, με τις πιέσεις να είναι ισχυρότερες σε όσες χώρες δείχνουν δείγματα απειθαρχίας. Το ακριβό κόστος δανεισμού των κυβερνήσεων επηρεάζει άμεσα την τσέπη μας. Γιατί η απάντηση σε αυτό μπορεί κάποια στιγμή να είναι αναγκαστικά η αύξηση των φόρων, η μείωση των δημοσίων δαπανών ή το «κόψιμο» σχεδιαζόμενων μέτρων στήριξης.

Στα δάνειά μας και στην ανάπτυξη

Και ο αντίκτυπος δεν σταματά εκεί. Οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων χρησιμοποιούνται ως «οδηγός» και για το υπόλοιπο χρέος. Οι υψηλότερες αποδόσεις σημαίνουν υψηλότερα επιτόκια δανεισμού για νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Και όταν τα βάρη των χρεών αυξάνονται, το πλήγμα στην οικονομική ανάπτυξη δεν αργεί. Όσο τα επιτόκια ανεβαίνουν, τόσο οι ιδιωτικές επενδύσεις και η κατανάλωση υποχωρούν.

Επώδυνη προσαρμογή

Ο Κένεθ Ρογκόφ, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, σε δηλώσεις του στο CNN προειδοποιεί ότι οι ΗΠΑ και άλλες χώρες θα χρειαστεί να προβούν σε επώδυνες κινήσεις προσαρμογής. «Στη δεκαετία του 2010 πολλοί ακαδημαϊκοί, πολιτικοί και κεντρικοί τραπεζίτες είχαν την πεποίθηση ότι τα επιτόκια θα παραμείνουν κοντά στο μηδέν για πάντα και άρχιζαν επομένως να σκέφτονται πως το χρέος είναι ένα δωρεάν γεύμα», παρατηρεί. «Αυτό ήταν πάντα μία λάθος σκέψη. Πρέπει να σκεφτόμαστε και το δημόσιο χρέος ως ένα δάνειο κυμαινόμενου επιτοκίου και να αντιλαμβανόμαστε πως εάν ξαφνικά το επιτόκιο ανέβει πολύ, οι πληρωμές των τόκων εκτινάσσονται. Αυτό ακριβώς συνέβη σε ολόκληρο τον κόσμο», εξηγεί.

Η συνωμοσία της σιωπής

Στις ΗΠΑ η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα δαπανήσει 892 δισ. δολάρια το τρέχον δημοσιονομικό έτος σε τόκους – περισσότερα από ότι υπολογίζει να δώσει για άμυνα και περίπου το ποσό, που κατευθύνεται στο Medicare, την ιατροφαρμακευτική κάλυψη για συνταξιούχους και άτομα με αναπηρία. Την επόμενη χρονιά οι πληρωμές των τόκων θα ξεπεράσουν το 1 τρισ. δολάρια επί χρέους άνω των 30 τρισ. δολαρίων. Το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου υπολογίζει ότι το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ θα σκαρφαλώσει στο 122% του ΑΕΠ σε 10 χρόνια από τώρα, ενώ θα έχει εκτιναχθεί στο 166% του ΑΕΠ το 2054, λειτουργώντας ως βαρίδι στην οικονομική ανάπτυξη. Στην προεκλογική εκστρατεία κανείς δεν λέει τι θα κάνει αυτό. Οι υποψήφιοι αρκούνται σε αλληλοκατηγορίες για το ποιος το προκάλεσε.

Κοινωνική αναταραχή και επιθέσεις των αγορών

Όσο κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι τόσο αυτό λειτουργεί ως φιτίλι, που ανάβει φωτιές και προκαλεί εκρήξεις. Οι πρώτες έρχονται σε κοινωνικό επίπεδο. Η Κένυα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Οι προτεινόμενες φοροαυξήσεις με στόχο τη μείωση του χρέους πυροδότησαν μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, οι οποίες πνίγηκαν στο αίμα. Τουλάχιστον 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ο πρόεδρος της χώρας, Γουίλιαμ Ρόυτο, ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι δεν θα υπογράψει το σχέδιο σε νόμο.

Σε άλλες περιπτώσεις έχουμε έκρηξη στις αγορές. Ενδεικτική ήταν η περίπτωση της Βρετανίας το 2022, όταν το δημοσιονομικά ακατανόητο πρόγραμμα της Λιζ Τρας, πυροδότησε μία άμεση επίθεση από τις αγορές που παρολίγο να οδηγήσει σε κατάρρευση συνταξιοδοτικά ταμεία της χώρας. Στη Γαλλία οι αποδόσεις εκτινάχθηκαν προς στιγμήν όταν ο Εμανουέλ Μακρόν κήρυξε πρόωρες εκλογές, για να σταθεροποιηθούν ωστόσο στη συνέχεια, εν μέσω εκτιμήσεων ότι ακόμη και εάν ο Ζορντάν Μπαρντελά της Εθνικής Συσπείρωσης είναι ο νέος πρωθυπουργός, δεν θα θελήσει να εκτροχιάσει δημοσιονομικά τη χώρα. Και τούτο γιατί θα υπονόμευε τις πιθανότητες εκλογής της Μαρίν Λε Πεν στην προεδρία το 2027.

Τα πάντα θα κριθούν την ερχόμενη Κυριακή, στον δεύτερο γύρο των εκλογών, όπου όλα τα αποτελέσματα μοιάζουν ανοιχτά. Κανείς δεν μπορεί να πει ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση της Γαλλίας. Σίγουρα όμως θα πρέπει μεταξύ άλλων να φροντίσει να μαζέψει το διευρυνόμενο δημοσιονομικό έλλειμμα.

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Γεωοικονομία

Η κρίση στην Ερυθρά Θάλασσα «ναρκοθετεί» την παγκόσμια οικονομία

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/Khaled Abdullah

Η Παγκόσμια Τράπεζα προειδοποιεί για αύξηση των τιμών της ενέργειας, βραδύτερη ανάπτυξη και υψηλότερο πληθωρισμό

Η παρατεταμένη σύγκρουση στην Ερυθρά Θάλασσα και η κλιμάκωση των εντάσεων στη Μέση Ανατολή απειλούν με καταστροφικές επιπτώσεις την παγκόσμια οικονομία, αναζωπυρώνοντας τον πληθωρισμό και  διαταράσσοντας τον ενεργειακό εφοδιασμό, προειδοποιούν ορισμένοι από τους κορυφαίους οικονομολόγους του κόσμου.

Τον κώδωνα του κινδύνουν έκρουσαν οι οικονομολόγοι της Παγκόσμιας Τράπεζας, σημειώνοντας ότι η κρίση απειλεί να οδηγήσει σε υψηλότερα επιτόκια, χαμηλότερη ανάπτυξη, επίμονο πληθωρισμό και μεγαλύτερη γεωπολιτική αβεβαιότητα.

Η κρίση στη Μέση Ανατολή μαζί με τον πόλεμο στην Ουκρανία έχουν δημιουργήσει πραγματικούς κινδύνους στην παγκόσμια οικονομία, προειδοποίησε η Παγκόσμια Τράπεζα στην τελευταία της έκθεση. «Η κλιμάκωση της σύγκρουσης θα μπορούσε να οδηγήσει σε άνοδο των τιμών της ενέργειας, με ευρύτερες επιπτώσεις στην παγκόσμια δραστηριότητα και τον πληθωρισμό», αναφέρεται στην έκθεση. «Άλλοι κίνδυνοι περιλαμβάνουν το οικονομικό άγχος που σχετίζεται με τα πραγματικά επιτόκια, τον επίμονο πληθωρισμό, την ασθενέστερη από την αναμενόμενη ανάπτυξη στην Κίνα, τον περαιτέρω κατακερματισμό του εμπορίου και τις καταστροφές που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή».

«Οι πρόσφατες επιθέσεις σε εμπορικά πλοία που διέρχονται από την Ερυθρά Θάλασσα έχουν ήδη αρχίσει να διαταράσσουν βασικές ναυτιλιακές διαδρομές, περιορίζοντας τη χαλαρότητα στα δίκτυα ανεφοδιασμού και αυξάνοντας την πιθανότητα πληθωριστικών συμφορήσεων. Σε ένα περιβάλλον κλιμακούμενων συγκρούσεων, ο ενεργειακός εφοδιασμός θα μπορούσε επίσης να διαταραχθεί σημαντικά, οδηγώντας σε άνοδο των τιμών της ενέργειας. Αυτό θα είχε σημαντικές επιπτώσεις στις τιμές άλλων εμπορευμάτων και θα ενίσχυε τη γεωπολιτική και οικονομική αβεβαιότητα, η οποία με τη σειρά της θα μπορούσε να περιορίσει τις επενδύσεις και να οδηγήσει σε περαιτέρω αποδυνάμωση της ανάπτυξης», σημειώνεται επίσης.

Αντίστοιχη ήταν η προειδοποίηση του πρώην επικεφαλής οικονομολόγοθ του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), John Llewellyn. «Έχει εξελιχθεί σε σοβαρό πρόβλημα», όπως είπε, θέτοντας την πιθανότητα σοβαρών διαταραχών στο παγκόσμιο εμπόριο στο 30%, από 10% που ήταν πριν από μια εβδομάδα. «Υπάρχει μια φρικτή και αναπόφευκτη εξέλιξη που θα μπορούσε να δει την κατάσταση στην Ερυθρά Θάλασσα να εξαπλώνεται στα στενά του Ορμούζ και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή», ανέφερε.

Η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή πέρασε σε άλλη φάση την Πέμπτη όταν δεκάδες βρετανικά και αμερικανικά πλήγματα έπληξαν τοποθεσίες των ανταρτών Χούθι στην Υεμένη. Τα χτυπήματα έγιναν ως αντίποινα για τις επιθέσεις τους εναντίον πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα, οι οποίες παρέλυσαν τις θαλάσσιες μεταφορές σε ένα από τα σημαντικότερα θαλάσσια κανάλια του κόσμου.

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Γεωοικονομία

Τι κρύβει η λυσσαλέα επίθεση του Bloomberg κατά των BRICS – Φόβος και τρόμος της παγκόσμιας ελίτ απέναντι στη Νέα Τάξη Πραγμάτων

Δημοσιεύτηκε

στις

Τα δημοσιεύματα του πρακτορείου και τα πραγματικά δεδομένα για την αλλαγή των παγκόσμιων ισορροπιών ισχύος

Στο πλαίσιο της παρακμής τής υπό την αμερικανική ηγεσία παγκοσμιοποίησης αναδείχθηκαν οι BRICS, ένας άτυπος όμιλος αναδυόμενων οικονομιών: Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική.
Παρέχει μια πλατφόρμα στα μέλη του προκειμένου να αμφισβητήσουν την αμερικανική ηγεμονία στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα  σε forum όπως η G7, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα.
Ο Sarang Shidore (The Nation, 17/8/23), διευθυντής του προγράμματος Global South στο Ινστιτούτο Quincy και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο George Washington, σημειώνει ότι πολλές χώρες του Παγκόσμιου Νότου είναι απογοητευμένες από το de facto καθεστώς του δολαρίου ως αποθεματικού νομίασματος, γιατί αφήνει τους οικονομίες στο έλεος των αμερικανικών επιτοκίων και των κρατικών πολιτικών όπως η ποσοτική χαλάρωση, και επιτρέπει σκληρά καθεστώτα κυρώσεων ώστε να διασφαλίζεται το υπάρχον status quo.
Για τον Παγκόσμιο Νότο, οι εναλλακτικοί δρόμοι τόσο της αναπτυξιακής χρηματοδότησης όσο και των νομισμάτων για τη διενέργεια διεθνών συναλλαγών είναι ελκυστικοί τρόποι για την επίτευξη αυτονομίας, την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και τουλάχιστον εν μέρει την προστασία τους από την απειλή των κυρώσεων.

Η κατάκτηση της αυτονομίας

Σχετικά, τα κράτη BRICS φαίνεται να επιδιώκουν το καθένα για τον εαυτό του διπλωματική αυτονομία, παίρνοντας ποικίλες θέσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία που έρχονται σε αντίθεση με την προτιμώμενη άποψη της Ουάσιγκτον (The Nation, 27/6/23) και δεν είναι πάντα σε τέλεια συγχρονισμό με αυτή του «R(ussia)» στα BRICS.
Τον Αύγουστο, η ομάδα των BRICS κάλεσε έξι νέα μέλη να ενταχθούν: Αργεντινή, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ιράν, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Περισσότερες από 40 χώρες εκδήλωσαν ενδιαφέρον να ενταχθούν στους BRICS, ενώ 23 υπέβαλαν επίσημα αίτηση για να γίνουν μέλη του ομίλου (Al Jazeera, 24/8/23).
Η Κίνα είναι…. πολύ μεγάλη;
Η προοπτική μιας ομάδα κρατών σχεδόν εξ ολοκλήρου από τον Παγκόσμιο Νότο να συνεργαστεί για να προωθήσει την ανεξάρτητη ανάπτυξη δήγησαν την υπηρεσία ειδήσεων Bloomberg να πραγματοποιήσει μια άνευ προηγούμενου επίθεση στο διεθνές forum
Το πρατορείο δημοσίευσε ένα άρθρο του Howard Chua-Eoan (8/18/23) με τίτλο «Οι BRICS είναι ένα ετερόκλητο σύνολο και πρέπει να διαλυθούν».
Το επιχείρημά του: Το μεγάλο πρόβλημα με τους BRICS είναι ότι η Κίνα (με την ακόμα τεράστια οικονομική επιρροή της) κυριαρχεί στην ομάδα – και το Πεκίνο θέλει να τη μετατρέψει σε ένα άλλο παγκόσμιο forum για επιλύσει τις αντιθέσεις του με τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Ο ισχυρισμός ότι η Κίνα «εξουσιάζει» τους BRICS είναι παραπλανητικός. Τρεις μελετητές (Conversation, 18/8/23) από το πρόγραμμα Rising Power Alliances του Πανεπιστημίου Tufts, το οποίο μελετά την εξέλιξη των BRICS και τη σχέση τους με τις ΗΠΑ, διαπίστωσαν ότι η απεικόνιση των BRICS ως ομάδας που κυριαρχείται από την Κίνα που επιδιώκει πρωτίστως αντι-αμερικανικές ή αντιδυτικές ατζέντες είναι άστοχη.
Αντίθετα, οι χώρες BRICS συνδέονται γύρω από κοινά αναπτυξιακά συμφέροντα και μια αναζήτηση μιας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης στην οποία δεν κυριαρχεί καμία μεμονωμένη δύναμη.
Για παράδειγμα, οι συγγραφείς σημειώνουν:
Η Κίνα δεν μπόρεσε να προωθήσει ορισμένες βασικές προτάσεις πολιτικής.
Για παράδειγμα, από τη σύνοδο κορυφής των BRICS το 2011, η Κίνα προσπάθησε να συνάψει μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου στο πλαίσιο των BRICS, αλλά δεν μπόρεσε να λάβει υποστήριξη από άλλα κράτη.
Ομοίως, ο Shidore (The Nation, 17/8/23) επισημαίνει:
Το 2015, τα πέντε κράτη [BRICS] ίδρυσαν τη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα, με επίκεντρο τη χρηματοδότηση υποδομών και τη βιώσιμη ανάπτυξη.
Αν και το ΑΕΠ της Κίνας είναι υπερδιπλάσιο από αυτό των υπόλοιπων κρατών BRICS μαζί, συμφώνησε σε μια ισότιμη εταιρική σχέση για τη διακυβέρνηση της τράπεζας και ίσο μερίδιο του εγγεγραμμένου κεφαλαίου 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων το καθένα.
G-7 and BRICS visions of the future: Coercive unipolarity or cooperative  multipolarity - Pearls and Irritations
«Η οικονομική ηγεσία των ΗΠΑ»

Το Bloomberg (29/8/23) αποδίδει την άνοδο των BRICS στο πλαίσιο των νέων γεωπολιτικών ισορροπιών ισχύος στην «αποστροφή έναντι της οικονομικής ηγεσίας των ΗΠΑ».
Σε άλλο άρθρο, η συντακτική επιτροπή του Bloomberg (29/8/23) ανησύχησε ότι η επέκταση των BRICS «θα μπορούσε να αποδυναμώσει τα υπάρχοντα κανάλια διεθνούς συνεργασίας σε μια εποχή που η συλλογική δράση για τις παγκόσμιες απειλές δεν ήταν ποτέ πιο επείγουσα πραγματικότητα».
Σύμφωνα με τους συγγραφείς του άρθρου, οι χώρες BRICS «παραμερίζουν τους υπάρχοντες θεσμούς» της «παγκόσμιας διακυβέρνησης», καθιστώντας έτσι την «πραγματικά πολυμερή συνεργασία πιο δύσκολη».
Η ανησυχία που διατυπώνεται αφορά τηνανάπτυξη της διεθνούς «συνεργασίας» ή της «συλλογικής δράσης για τις παγκόσμιες απειλές».
Το ενδιαφέρον που απηχεί ο εν λόγω προβληματισμός είναι η διατήρηση του σημερινού παγκόσμιου συστήματος.
Η ρίζα της απειλής για το status quo, σύμφωνα με το άρθρο, ήταν η έλλειψη ηγεσίας των ΗΠΑ:
Δεν είναι τυχαίο ότι οι BRICS  έρχονται μετά την απομάκρυνση των ΗΠΑ από την οικονομική ηγεσία – επιταχύνθηκε από την κυβέρνηση του Donald Trump και επιβεβαιώθηκε από τον Joe Biden.
Το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα είναι ολοένα και πλέον  χωρίς πηδάλιο.
Ο ΠΟΕ είναι σχεδόν ανύπαρκτος, τόσο καλός όσο έκλεισε λόγω παρεμπόδισης των ΗΠΑ.
Η οργανωτική αρχή της πολιτικής των ΗΠΑ δεν είναι πλέον η παγκόσμια ευημερία αλλά το «Made in America».
Οι αναδυόμενες οικονομίες αναζητούν εναλλακτικές λύσεις σε μια παγκόσμια τάξη πραγμάτων που φαίνεται να τις τοποθετεί στον πάτο.. της τροφικής αλυσίδας.

Η χειρότερη δυνατή συγκυρία

Ο χρόνος αυτής της μεταστροφής των συσχετισμών ισχύος δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερος.
Τα υψηλότερα επιτόκια προσθέτουν στις οικονομικές πιέσεις που αντιμετωπίζουν πολλές χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Εάν μια νέα παγκόσμια κρίση χρέους βρίσκεται μπροστά μας, η ζημιά δεν θα περιοριστεί.
Το  κόστος της κλιματικής αλλαγής αυξάνεται και οι προσπάθειες των άBRICS για τον περιορισμό τους θα είναι καθοριστικές.
Αυτές οι προκλήσεις είναι αναπόφευκτα παγκόσμιες και απαιτούν μια συνεργατική παγκόσμια απάντηση.
Όλα αυτά καθιστούν τη διάσπαση της πολυμερούς τάξης πραγματικά επικίνδυνη.
Υποκινούμενοι από τη διεύρυνση των BRICS, οι ΗΠΑ και οι εταίροι τους θα πρέπει να εργαστούν επειγόντως για να την ανατάξουν .
Οι συντάκτες παρερμηνεύουν την έκκληση των BRICS.
Όπως το έθεσε ο Martin Wolf στους Financial Times (23/5/23), «Αυτό που φέρνει κοντά τα μέλη του είναι η επιθυμία να μην εξαρτώνται από τις ιδιοτροπίες των ΗΠΑ και των στενών συμμάχων τους, που κυριαρχούν στη παγκόσμια σκηνή δύο αιώνες».
Ομοίως, ο Shidore (The Nation, 17/8/23) έγραψε:
Οι πολλαπλές αποτυχίες της παγκόσμιας τάξης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ να υποστηρίξει ουσιαστικά δύο βασικές απαιτήσεις των κρατών του Παγκόσμιου Νότου – την οικονομική ανάπτυξη και τη διαφύλαξη της κυριαρχίας- δημιουργούν μια ζήτηση για εναλλακτικές δομές για την διεθνή τάξη.
Η διεθνολόγος Astrid Prange έκανε παρόμοια πρατήρηση στη Deutsche Welle (4/10/23):
Το 2014, με 50 δισεκατομμύρια δολάρια (περίπου 46 δισεκατομμύρια ευρώ) σε χρήμα εκκίνησης, τα κράτη BRICS εγκαινίασαν τη Νέα Τράπεζα Ανάπτυξης ως εναλλακτική λύση έναντι της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Επιπλέον, δημιούργησαν έναν μηχανισμό ρευστότητας που ονομάζεται Contingent Reserve Arrangement για να υποστηρίξουν τα μέλη της ομάδας που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας.
Αυτές οι εναλλακτικές λύσεις δεν ήταν ελκυστικές μόνο για τα ίδια τα κράτη BRICS, αλλά και για πολλές άλλες αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες οικονομίες που είχαν οδυνηρές εμπειρίες με τα προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής και τα μέτρα λιτότητας του ΔΝΤ.
Αυτός είναι ο λόγος που πολλά κράτη δήλωσαν ότι μπορεί να ενδιαφέρονται να ενταχθούν στην ομάδα BRICS.
Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του αρθρογράφου του Bloomberg, δεν είναι η λεγόμενη «απομάκρυνση από την οικονομική ηγεσία» των ΗΠΑ ή η παράλυση του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΠΟΕ, που κάνουν την ομάδα των BRICS ελκυστική.
Είναι ακριβώς ότι η «πολυμερής τάξη» στην οποία αναφέρεται το Bloomberg είναι υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και ότι οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει τον ασφυκτικό τους έλεγχο σε αυτούς τους θεσμούς για να εκμεταλλευτούν και να ελέγξουν τα φτωχότερα έθνη.
Στιγμιότυπο_οθόνης_2023-09-16_152001.png
Το… δημοκρατικό πρόβλημα

Το Bloomberg (28/8/23) επικρίνει τους BRICS για έλλειψη δημοκρατικών θεσμών.
Εν τω μεταξύ, στο ΔΝΤ, οι χώρες με το 14% του παγκόσμιου πληθυσμού λαμβάνουν το 59% των ψήφων.
Το Bloomberg (28/8/23) δημοσίευσε επίσης ένα άρθρο του Giovanni Salzano, με τίτλο «Η διεύρυνση των BRICS πρόκειται να επιδεινώσει το δημοκρατικό πρόβλημα της ομάδας».
Το άρθρο σχολιάζει ότι, από τα έξι κράτη που προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν στις BRICS, μόνο η Αργεντινή μπορεί να θεωρηθεί δημοκρατία —αν και ελαττωματική.
Αυτό σημαίνει ότι η διεύρυνση θα αφήσει την ομάδα να κυριαρχείται από μη δημοκρατικές χώρες, με επτά από αυτές έχουν ημιαυταρχικά ή αυταρχικά καθεστώτα.
Αφήνοντας κατά μέρος το «πρόβλημα της δημοκρατίας» των κρατών που βρίσκονται στον Salzano του παγκόσμιου συστήματος υπό την ηγεσία των ΗΠΑ —όπως ο Καναδάς και οι ίδιες οι ΗΠΑ— ο Salzano περιγράφει μια… υπερβολικά στενή αντίληψη της δημοκρατίας.
Εστιάζει αποκλειστικά στα εσωτερικά πολιτικά συστήματα των εθνών BRICS, αγνοώντας εάν οι BRICS θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της έλλειψης δημοκρατικών διαδικασιών στους υπάρχοντες διεθνείς οργανισμούς.
Για παράδειγμα, όπως τόνισε το Al Jazeera (22/8/23):
Τα πέντε κράτη BRICS έχουν τώρα ένα συνδυασμένο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) μεγαλύτερο από αυτό της G7 σε όρους μονάδων αγοραστικής δύναμης.
Σε ονομαστικούς όρους, οι χώρες BRICS παράγουν για το 26% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Παρόλα αυτά, έχουν μόνο το 15% της δύναμης ψήφου στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Τα κράτη της ομάδας των BRICS αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού (Reuters, 24/8/23) ενώ η G7 φιλοξενεί μόλις το 10% (FT, 23/5/23).
Ο Jason Hickel (Al Jazeera, 26/11/20) καθηγητής στο London School of Economics παρατήρησε:
Οι ηγέτες της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ δεν εκλέγονται, αλλά ορίζονται από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη…
Οι ΗΠΑ έχουν de facto δικαίωμα veto σε όλες τις σημαντικές αποφάσεις και μαζί με την υπόλοιπη G7 και την Ευρωπαϊκή Ένωση ελέγχουν πάνω από το ήμισυ των ψήφων και σου
Αν δούμε τις κατανομές ψήφων σε όρους κατά κεφαλήν κατανομής με βάση τον πληθυσμό, οι ανισότητες αποκαλύπτονται ότι είναι πραγματικά ακραίες.
Για κάθε ψήφο που έχει ο μέσος άνθρωπος στον Βορρά, ο μέσος άνθρωπος στον Παγκόσμιο Νότο έχει μόνο το ένα όγδοο της ψήφου (και ο μέσος Νοτιοασιάτης έχει μόνο το ένα εικοστό της ψήφου).
Είναι πολύ νωρίς για να πούμε εάν οι BRICS θα βοηθήσουν τις χώρες στον Παγκόσμιο Νότο να αναπτυχθούν με τους δικούς τους όρους.
Αλλά η επίθεση του Bloomberg στην ομάδα είναι πιθανώς … καλό σημάδι για την αναδιάταξη των γεωπολιτικών συσχετισμών ισχύος εις βάρος της Δύσης.
Στιγμιότυπο_οθόνης_2023-09-16_160235.pngΣτιγμιότυπο_οθόνης_2023-09-16_160041.png

Στιγμιότυπο_οθόνης_2023-09-16_160333.png
www.bankingnews.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή