Ακολουθήστε μας

Κουρδιστάν (Κουρδικό Ζήτημα, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν)

Διαβάστε πώς ο Πάγκαλος παρέδωσε τον ηγέτη των Κούρδων στους Τούρκους

Δημοσιεύτηκε

στις

Διαβάστε πώς ο Πάγκαλος παρέδωσε τον ηγέτη των Κούρδων στους Τούρκους

Το κείμενο που ακολουθεί είναι αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη (η πηγή εδώ) με ημερομηνία Κυριακή 7 Μαρτίου 1999:

Την πολιτική βούληση της κυβέρνησης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την
παράδοση του Οτζαλάν στα χέρια των διωκτών του, επιβεβαιώνει η απόρρητη
έκθεση του πρέσβη της Ελλάδας στο Ναϊρόμπι, την οποία η κυβέρνηση
απέφυγε να δώσει στους αρχηγούς των κομμάτων, όπως της είχε ζητηθεί.


Από την έκθεση, που δημοσίευσαν χτες τα «Νέα», προκύπτει με σαφήνεια
ότι σταθερή «γραμμή» της κυβέρνησης ήταν να απαλλαγεί με κάθε τρόπο από
την παρουσία Οτσαλάν, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να δώσει εντολή (μέσω
Θ. Πάγκαλου αλλά και του αρχηγού της ΕΥΠ Χαρ. Σταυρακάκη) να «τον
πετάξουν έξω διά της βίας» από την ελληνική πρεσβεία στην Κένυα!
Η εντολή δόθηκε αρχικά στον ταγματάρχη Σάββα Καλεντερίδη, από τον Χ.
Σταυρακάκη, ο οποίος φέρεται να τηλεφωνούσε παρουσία «τριών υπουργών»,
αλλά δε διευκρινίζεται αν επρόκειτο για τους Πάγκαλο, Παπαδόπουλο,
Πετσάλνικο.
Οταν ο Καλεντερίδης αρνήθηκε, επικαλούμενος αδυναμία να υλοποιήσει
μόνος του την εντολή, δόθηκε εντολή στον πρέσβη να μισθώσει «τέσσερις
φουσκωτούς» (!) από την «αγορά» της Κένυας και να αναθέσει σ” αυτούς το
έργο της βίαιης απομάκρυνσης από την πρεσβεία του Οτσαλάν και των
συνοδών του.
Και όταν ο Γ. Κωστούλας δήλωσε με τη σειρά του αδυναμία, τότε
αποφασίστηκε να στείλουν από την Αθήνα «ποδοσφαιρική ομάδα» ή «θίασο»
(όπως συνθηματικά ανέφεραν την αποστολή ομάδας πρακτόρων της ΕΥΠ με
επικεφαλής τον αστυνόμο Μπόμπο), προκειμένου να αναλάβουν εκείνοι τη
βίαιη εκκένωση της πρεσβευτικής κατοικίας από τον Οτσαλάν.
Από την έκθεση προκύπτει ότι οι Αμερικανοί γνώριζαν έγκαιρα τις
κινήσεις Οτσαλάν και ήδη από την τρίτη μέρα της άφιξής του στο Ναϊρόμπι,
«ενόχλησαν» τα στελέχη της πρεσβείας. Για λογαριασμό τους προφανώς
«δούλεψαν» οι κενυάτικες αρχές, οι οποίες ανέλαβαν τελικά να
«αποσπάσουν» τον Οτσαλάν από την πρεσβευτική κατοικία και να τον
παραδώσουν στην Αγκυρα.

H άφιξη στο Ναϊρόμπι

Αναλυτικότερα: Το «Φάλκον» που μετέφερε τον Οτσαλάν και τη συνοδεία
του προσγειώθηκε στο Ναϊρόμπι στις 11 το πρωί της 2ας Φλεβάρη.
Μια μέρα νωρίτερα, τη Δευτέρα 1η Φλεβάρη, ο διευθυντής του
διπλωματικού γραφείου του Θ. Πάγκαλου, Βασ. Παπαϊωάννου, είχε
επικοινωνήσει με τον γραμματέα της πρεσβείας, Διακοφωτάκη, και τον είχε
ενημερώσει για την άφιξη του αεροπλάνου, χωρίς όμως να τον ενημερώσει
ότι σε αυτό βρισκόταν ο Οτσαλάν.
Ο Κούρδος ηγέτης έφτασε με πλαστό κυπριακό διαβατήριο στο όνομα
Λάζαρος Μαύρος. Μόλις έφτασαν οδηγήθηκαν στην πρεσβευτική κατοικία. Την
επόμενη μέρα, Τετάρτη 3 Φλεβάρη, ο Βασ. Παπαϊωάννου μεταφέρει εντολή του
υπουργού Εξωτερικών ότι εφεξής η επικοινωνία με το γραφείο του υπουργού
θα γίνεται μόνο προφορικά, δηλαδή από τηλεφώνου.
Ο Καλεντερίδης ανακοινώνει στην πρεσβεία ότι έχει εντολή να
αναχωρήσει το ταχύτερο δυνατόν για τη Νότια Αφρική, προκειμένου να
συνεννοηθεί με τις αρχές για την παροχή ασύλου και κανονικού διαβατηρίου
στον Οτσαλάν.
Πρωί πρωί, την Πέμπτη 4 Φλεβάρη, ο Αμερικανός γραμματέας της
πρεσβείας των ΗΠΑ στο Ναϊρόμπι ζητά συνάντηση από τον Διακοφωτάκη.Η
περίεργη ώρα αναγκάζει τον Διακοφωτάκη να τον ρωτήσει αν συμβαίνει
τίποτα και ο Αμερικανός του απαντά αρνητικά και κλείνουν ραντεβού για
την επόμενη μέρα.
Την ίδια μέρα ο πρέσβης Κωστούλας καλείται στο ΥΠΕΞ της Κένυας (από
τον γγ Καθουρίμα), ο οποίος του υποβάλλει διάφορες ερωτήσεις γύρω από το
αεροσκάφος και τους επιβάτες του, αλλά ο πρέσβης αρνείται οτιδήποτε.
Παράλληλα, ο Καλεντερίδης που είχε πάει στο αεροδρόμιο για να φύγει για
Νότια Αφρική κρατείται από τις κενυάτικες αρχές με αποτέλεσμα να χάσει
το αεροπλάνο του και επιστρέφει στην ελληνική πρεσβεία.

«Να πάει σαφάρι»!

Την Παρασκευή, 5 Φλεβάρη, οι Κενυάτες επιμένουν να μάθουν για την
τύχη των επιβατών του αεροσκάφους, ενώ ο Βασ. Παπαϊωάννου διαμηνύει ότι η
εντολή του Πάγκαλου είναι «να κάνει τον τσομπάνη και να σφυρίζει
αδιάφορα» απέναντι στις κενυατικές αρχές, σε ό,τι αφορά τον Οτσαλάν.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας δίνεται εντολή από τον Παπαϊωάννου να
μεταφερθεί στον Οτσαλάν ότι «πρέπει να απομακρυνθεί από τα εθνικά
χρώματα». Στην ερώτηση του πρέσβη «και να πάει πού;», ο κ. Παπαϊωάννου
απαντά ως εξής: «Μεγάλος τραγουδιστής (σ. σ. κωδική ονομασία Πάγκαλου)
έχει εκνευριστεί. Κάναμε μία εξυπηρέτηση. Μη μας τη βγάζουν από τη μύτη.
Να πάει σαφάρι. Να πάει όπου θέλει. Μακριά από εθνικά χρώματα».
Την ίδια μέρα, πρόταση της πρεσβείας και του Καλεντερίδη να
μεταφερθεί ο Οτσαλάν σε χώρους του ΟΗΕ και να ζητήσει προστασία και
άσυλο από το διεθνή οργανισμό, απορρίπτεται από τον Παπαϊωάννου, ο
οποίος επιμένει για απομάκρυνση από τα «εθνικά χρώματα».
Η απόφαση της Αθήνας μεταφέρεται στον Οτσαλάν, ο οποίος αρνείται για
λόγους ασφάλειας της ζωής του και υποβάλλει γραπτό αίτημα για παροχή
πολιτικού ασύλου προς την ελληνική κυβέρνηση. Οι πιέσεις στον Οτσαλάν,
ωστόσο, συνεχίζονται και γίνονται αφόρητες, με αποτέλεσμα δύο συνεργάτες
του να απειλούν με αυτοπυρπόληση στον κήπο της πρεσβείας.
Το Σάββατο 6 Φλεβάρη, ο πρέσβης, «εκμεταλλευόμενος φιλίες του με
Ελληνα επιχειρηματία, εφεξής «Πάνος», καθώς και το άριστο κλίμα διμερών
σχέσεων με Σεϋχέλλες, προτείνει στον κ. Παπαϊωάννου να γίνουν σχετικές
κρούσεις με τον κ. Πάνο». Η πρόταση γίνεται δεκτή από τον Παπαϊωάννου
και τις συνεννοήσεις με τον επιχειρηματία αναλαμβάνει η ΕΥΠ.

«Πέτα τον έξω, ρε Σάββα»

Οι επόμενες μέρες κυλούν σχετικά ήρεμα, με πιέσεις από τους Κενυάτες
σχετικά με την ταυτότητα των επισκεπτών, ενώ εξετάζονται και άλλα
εναλλακτικά σενάρια για τη φυγάδευση του Οτσαλάν, όπως στην Τανζανία.
Την Παρασκευή, 12 Φλεβάρη, ο διοικητής της ΕΥΠ, ο οποίος έχει
πληροφορηθεί το αίτημα Οτσαλάν για παροχή πολιτικού ασύλου, απαντά στον
Καλεντερίδη ως εξής: «Να του πεις ότι είναι ηλίθιος. Διέπραξε αθλιότητα.
Αυτό που έκανε δεν είναι τίποτα. Δεν ισχύει. Να του πεις να τσακιστεί
να φύγει γρήγορα και να πάει όπου θέλει. Εμείς δεν του τάξαμε τίποτα.
Πέτα τον έξω, ρε Σάββα, να τελειώνουμε. Σε παρακαλώ, παιδί μου»!

«Οφείλετε να με δεχτείτε»

Το Σάββατο 13 Φλεβάρη,κι ενώ η κατάσταση καθίσταται όλο και πιο
κρίσιμη, ο κ. Κωστούλας σημειώνει στο ημερολόγιό του ότι τις πρώτες
πρωινές ώρες φθάνει στο Ναϊρόμπι «Ελληνας δικηγόρος Οτσαλάν κ. Φαήλος
Κρανιδιώτης. Επιπλέον, «κανείς δε φέρνει αναμενόμενο διαβατήριο, οποίο
ήταν προϋπόθεση για αναχώρηση Οτσαλάν από κατοικία».
Παρά το γεγονός ότι διαβατήριο δεν υπήρχε, ο πρεσβευτής σημειώνει πως
«περί ώρα 09:00, δεχτήκαμε τηλεφώνημα από επιχειρηματία, με οποίον
είχαμε συνεννοηθεί προηγουμένη, οποίος μας είπε ότι αυτοκίνητα ήταν
έτοιμα για αναχώρηση σε απόσταση 500 μέτρων από κατοικία, σε πάρκινγκ
(…)».
Πλην όμως, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν «αρνείται αποχωρήσει και ζητά
συσκεφθεί ιδιαιτέρως με συνοδεία του και δικηγόρο Φ. Κρανιδιώτη. Μετά
σύσκεψη, μας ανακοινώθηκε ότι ζητά από Ελληνα να λάβει όλα τα απαραίτητα
μέτρα για προστασία ζωής του, αφού πλέον είναι σίγουρος ότι «κίνδυνος
είναι πάρα πολύ κοντά». Ζήτησε δε από εμάς να αιτηθούμε επισήμως μέτρα
προστασίας από κενυατικές αρχές. Σε αυτές ανακοινώσωμε ότι εκκρεμεί
αίτηση ασύλου και, μέχρι επίσημη απάντηση Ελλάδας, κρίνεται απαραίτητη
προστασία ζωής του».
Στη συνέχεια, κατά το ημερολόγιο του πρεσβευτή, ο Οτσαλάν ανέφερε
«ότι, ακόμη κι αν χώρα μας δεν του δώσει άσυλο, οφείλει τον δεχτεί, τον
δικάσει και, εν ανάγκη, τον εκδώσει σε τουρκικές αρχές. Ζήτησε
επιτακτικά σαν άνθρωπος πλέον, και όχι ως αρχηγός ΡΚΚ ή πολιτικό ον,
εφαρμογή ελληνικού και διεθνούς δικαίου και υποχρεώσεων χώρας μας βάσει
διεθνών συμβάσεων, που έχει υπογράψει».

«Να τον πετάξεις έξω»

Η συνέχεια, και με δεδομένο ότι κατά τον κ. Κωστούλα η πίεση από την
πλευρά της Αθήνας για «άμεση αποχώρηση» του Κούρδου ηγέτη από την
πρεσβευτική κατοικία είχε καταστεί «αφόρητη», ήταν αποκαλυπτική.
«Κος Καλεντερίδης δέχεται τηλέφωνο από αρχηγό ΕΥΠ, οποίος με οργίλο
ύφος τον διατάσσει να πάει και να πετάξει αμέσως έξω από κατοικία
Οτσαλάν διά της βίας. Κος Καλεντερίδης επικαλείται αδυναμία εκτελέσεως
εντολής για πρακτικούς λόγους. Αρχηγός ΕΥΠ τον επιπλήττει και ουσιαστικά
τον κατηγορεί ότι στηρίζει Οτσαλάν και δεν εφαρμόζει αποφάσεις
υπηρεσίας του».
Μετά από λίγη ώρα ακολουθεί μία ακόμη τηλεφωνική κλήση από την ΑΘήνα
και ο ταγματάρχης Καλεντερίδης καλείται να απαντήσει, αφού «»κάποιος
ονόματι Μιχάλης» ζητά» να του μιλήσει. Η κλήση προέρχεται και πάλι από
την ΕΥΠ.
«Κος Καλεντερίδης προσέρχεται και σε ανοιχτή ακρόαση λέγονται τα εξής:
«Σάββα άκουσέ με, είμαι ο Τζοβάρας, είναι εδώ τρεις υπουργοί και ο
αρχηγός, κρέμονται τρεις υπουργοί από σένα, το καταλαβαίνεις; Να πας
αμέσως και να τον πετάξεις έξω με τη βία»».
Ο Καλεντερίδης αρνείται, με το επιχείρημα ότι «δεν είναι δυνατόν να
του ζητούν να κάνει τέτοια πράγματα» και ότι «αδυνατεί να χρησιμοποιήσει
βία», ενώ τα όσα διαμείβονται δε διαφεύγουν, λόγω της έντασης της
συζήτησης, «της προσοχής του δικηγόρου κ. Κρανιδιώτη».
Ο «Τζοβάρας», όπως ονομάζεται η φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής,
συνεχίζει την παραίνεσή του: «»Σε παρακαλώ, Σάββα, πέτα τα έξω τα μ…..να
τελειώνομε. Μπορείς να το κάνεις. Πρόσεξε, γιατί αν δεν το κάνεις, όταν
έρθεις πίσω, θα σε αποστρατεύσουν. Μπορείς να το κάνεις. Είναι τρεις
υπουργοί εδώ» (…)».

Στέλνονται ενισχύσεις

Λίγο αργότερα, αναφέρει ο Κωστούλας, «δεχτήκαμε τηλεφωνήματα από κ.
Παπαϊωάννου και ΕΥΠ και μας έγινε γνωστό ότι Αθήνα αποφάσισε εδώ έλευση
τεσσάρων «φουσκωτών», οποίοι αναλάβουν επιχείρηση βίαιης απομακρύνσεως.
Κος Παπαϊωάννου μας είπε ότι θα έρθει «θίασος, ποδοσφαιρική ομάδα», οποία εν ανάγκη «θα παίξει μπάλα»».
Τελικά ο Οτσαλάν αρνείται να αποχωρήσει από την πρεσβεία και
παραμένει στις θέσεις του, ενώ η βοηθός του Ντιλάν Κιλίτς θέτει
συγκεκριμένους όρους για μια ενδεχόμενη αποχώρηση απειλώντας να
αυτοκτονήσει. Η κατάσταση φθάνει σε αδιέξοδο.
Την Κυριακή, 14 Φλεβάρη, ο Κωστούλας στέλνει τον Διακοφωτάκη να
παραλάβει τους αναμενόμενους πράκτορες της ΕΥΠ από ξενοδοχείο του
Ναϊρόμπι, αλλά «δεν ανευρίσκονται». Ο πρεσβευτής «του λέγει να μεταβεί
σε αεροδρόμιο. Οπερ και εγένετο αλλά μάταια, καθώς δεν ανευρίσκονται
ούτε εκεί».
«Τελικά», σημειώνει ο πρεσβευτής, «περί ώρα 11.00 αστυνομικοί, οι
οποίοι είχαν ήδη φθάσει σε ξενοδοχείο, εκάλεσαν πρεσβεία και υπογράφων
μετέβη εκεί για παραλαβή τους. Αστυνομικοί ήταν αγχωμένοι καθόσον είχαν
υποστεί ταλαιπωρία και καθυστέρηση από αρχές ασφαλείας αεροδρομίου.
Φθάσαμε σε πρεσβεία περί 13.00. Υπογράφων και αστυνομικοί
αντιλαμβάνονται παρακολούθηση όχι μόνον από Κενυάτες αλλά και, κατά
εκτίμησή τους, από Αμερικανούς.
Αστυνομικοί αυτοί ήταν του τμήματος ασφαλείας ΕΥΠ:
1. Μπόμπος Ιωάννης, επικεφαλής. 2. Σπανιάς Αθανάσιος. 3. Ιωαννίδης Ιωάννης. 4. Στάθης…»

«Γιαγιά, απομακρυνθεί αμέσως»

«Εν τω μεταξύ, κ. Διακοφωτάκης είχε επιστρέψει πρεσβεία, περί ώρα
11.30. Παρουσία κ. Καλεντερίδη δέχεται τηλεφώνημα από κ. Παπαϊωάννου,
οποίος του λέγει εξής: «Εντολές πρέπει εφαρμοστούν αμέσως και κατά
γράμμα. Σημείωνε ό,τι ακριβώς σου λέω. Γράφε.
1. Ποδοσφαιρική ομάδα λάβει οδηγίες ενεργήσει τάχιστα, εν ανάγκη και
με βία. 2. Γιαγιά, δηλαδή Οτσαλάν, πρέπει απομακρυνθεί αμέσως.
3. Νοικιάστε του δωμάτιο σε ξενοδοχείο. 4. Εστω και μέσα σε σεντόνι,
να μεταφερθεί με συνοδεία του σε χώρο δίπλα σε ξενοδοχείο. 5. Να τους
παρατήσετε εκεί, να φύγετε αμέσως και εφεξής καμία επικοινωνία. 6. Αν
χρειαστεί αφήστε τους και λίγα λεφτά.
7. Μέχρι Δευτέρα πρωί, όλα πρέπει να έχουν τελειώσει. Καλή τύχη, περιμένομε».
Κος Διακοφωτάκης σημειώνει κατά λέξιν ανωτέρω», λέει ο Κωστούλας,
«και ζητά από κ. Παπαϊωάννου όπως οδηγίες δοθούν αμέσως από αρμοδίους
Αθηνών χωρίς ανάμειξη πρεσβείας.
Κος Παπαϊωάννου δεν εκφράζεται αλλά μάλλον συμφωνεί».
Οι διαπραγματεύσεις Αθήνας και αστυνομικών περιλαμβάνουν τις ίδιες
οδηγίες, αλλά λόγω του ότι η ομάδα δεν είχε οπλισμό και οι Κούρδοι
«είχαν όπλα», η «επιχείρηση ματαιώθηκε».
Τη Δευτέρα, οι Κενυάτες καλούν στο υπουργείο Εξωτερικών τον Κωστούλα
και του ανακοινώνουν ότι γνωρίζουν πως ο Οτσαλάν βρίσκεται στην
πρεσβευτική κατοικία και προσφέρονται να διαθέσουν αεροσκάφος για την
ταχύτερη αναχώρηση Οτσαλάν σε όποια χώρα επιθυμούσε, πρόταση η οποία
γίνεται αποδεκτή από τον Θ. Πάγκαλο στην Αθήνα. Ο γγ του κενυάτικου
υπουργείου Εξωτερικών Καθουρίμα δίνει δίωρη προθεσμία για αναχώρηση
Οτσαλάν. Ο Οτσαλάν, στον οποίο μεταφέρεται η απόφαση, αρχικά δηλώνει
«δεν πάω πουθενά», αφού δεν του δίνεται η δυνατότητα να επικοινωνήσει με
ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αλλά στη συνέχεια δέχεται να αναχωρήσει γιατί
«δε θέλει να δημιουργήσει προβλήματα σε φίλους». Ο Παπαϊωάννου από την
Αθήνα διαμηνύει ότι πρέπει να μεταφερθεί στον Οτσαλάν, «πως δεν έχει
δικαίωμα επιλογής, και πως εν ανάγκη, προκειμένου να εξέλθει της
κατοικίας, να ζητηθεί συνδρομή κενυατικών αρχών»! Ταυτόχρονα, ζητά
στοιχεία του αεροπλάνου και της πτήσης του Οτσαλάν, ώστε, όπως είπε, «να
μη μας έρθει ξανά καπέλο στην Αθήνα»!
Οι Κενυάτες από την πλευρά τους αρνήθηκαν να δώσουν οποιαδήποτε
πληροφορία για τα στοιχεία του αεροπλάνου και της πτήσης του Οτσαλάν και
πίεζαν αφόρητα για άμεση αναχώρηση. Η συνέχεια είναι γνωστή. Οι
Κενυάτες αρνούνται να μεταφερθεί ο Οτσαλάν στο αεροδρόμιο με αυτοκίνητο
της πρεσβείας, ο Οτσαλάν βρισκόμενος προ τετελεσμένων λέει ότι «δεν
υπάρχει άλλη επιλογή, αρκετά προβλήματα προκάλεσα σε φίλους, δε θέλω να
σας θέσω σε κίνδυνο». Με κενυάτικα αυτοκίνητα ο Οτσαλάν μεταφέρθηκε
μόνος του στο αεροδρόμιο και… παραδίδεται στους διώκτες του.

Ενοχλημένη η κυβέρνηση

Η δημοσιοποίηση της έκθεσης Κωστούλα ενόχλησε την κυβέρνηση, η οποία
με δήλωση του Δ. Ρέππα ζήτησε «να μην παγιδευτεί η χώρα μας σε
συζητήσεις αστυνομικού χαρακτήρα και σε σενάρια και υποθέσεις που δρουν
αποπροσανατολιστικά, αφού επικαλύπτουν τα άλλα σημαντικά θέματα που
αντιμετωπίζει η Ελλάδα». Επανέλαβε επίσης το γνωστό παραμύθι ότι σημασία
έχει να διατηρήσουμε το σταθερό προσανατολισμό μας και να διασφαλίσουμε
το μέλλον του ελληνικού λαού.

«Απολογία» Πάγκαλου

Από την πλευρά του ο Θ. Πάγκαλος, μέσω δηλώσεων συνεργατών του στο
χτεσινό «Εθνος», εμφανίζεται ως «θύμα» των Αμερικανών. «Με τιμώρησαν οι
Αμερικανοί», φέρεται να δηλώνει ο Θ. Πάγκαλος, ο οποίος υποστηρίζει ότι ο
Ν. Μπερνς «αρνήθηκε να καλύψει τον απεγκλωβισμό των «4» από την Κένυα.
Είναι τρομοκράτισσες, μου είπε. «Πρέπει να παραδοθούν στην Τουρκία»»!
Για την ίδια την υπόθεση Οτσαλάν υποστηρίζει ότι κατέθεσε δύο
εναλλακτικές προτάσεις: Να πήγαινε με ταχύπλοο στην Ιταλία ή μυστικά
στις Βρυξέλλες με αεροπλάνο «Φάλκον» που θα μετέφερε τον γγ του
υπουργείου Π. Αποστολίδη. Ομως, όπως ισχυρίζεται, αρνήθηκε η ΕΥΠ, η
οποία παρουσίασε άλλο σχέδιο για μεταφορά του Οτσαλάν στη Νότια Αφρική
με ενδιάμεσο σταθμό το Ναϊρόμπι.

tribune 

Ιράν

Σάββας Καλεντερίδης: Γιατί ανησυχεί η Τουρκία;

Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών.

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Τις τελευταίες ημέρες ο ίδιος ο Ερντογάν άρχισε να μιλά με τον πιο επίσημο τρόπο για τον κίνδυνο που διατρέχει η χώρα του από την επέκταση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Με άλλα λόγια, είπε ότι η χώρα του βρίσκεται στο στόχαστρο του Ισραήλ.

Ενώ το τελευταίο διάστημα έκανε σχετικές αναφορές, μιλώντας στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, κατά τη έναρξη της νέας κοινοβουλετικής περιόδου, που έχει και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, ο Ερντογάν είπε για το θέμα:

«Ενώ παρακολουθούμε από κοντά τις επιθέσεις του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο, βλέπουμε επίσης καθαρά πώς το Ισραήλ θέλει να δημιουργήσει μικρούς δορυφόρους στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία χρησιμοποιώντας την (κουρδική, PYD και ΡΚΚ) αυτονομιστική οργάνωση ως πιόνι. Για την πατρίδα μας, το έθνος μας και την ανεξαρτησία μας, θα σταθούμε απέναντι σε αυτή την κρατική τρομοκρατία με κάθε μέσο που διαθέτουμε».

Με την αναφορά του αυτήν ο Ερντογάν θέλησε να δηλώσει ότι το Ισραήλ υποστηρίζει την ύπαρξη δύο αυτόνομων κουρδικών κρατών στο Β. Ιράκ, που ήδη υπάρχει και λειτουργεί de jure από το 2005, και στη ΒΑ Συρία, που λειτουργεί de facto από το 2014, με τη βο΄΄ηθεια των ΗΠΑ.

Στη συνέχεια ο Ερντογάν ανέφερε ότι η απόσταση από την Αλεξανδρέττα μέχρι τα σύνορα του Λιβάνου είναι 170 χιλιόμετρα, δηλαδή μόλις 2,5 ώρες με το αυτοκίνητο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «με άλλα λόγια, η κατοχή, η τρομοκρατία και η επιθετικότητα είναι ακριβώς δίπλα μας» και ότι «η Τουρκία θα συνεχίσει να στέκεται απέναντι στο Ισραήλ, όποιο κι αν είναι το κόστος».

Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών. Σημειώνεται ότι το άρθρο δημοσιεύθηκε μερικά εικοσιστετράωρα πριν την εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο:

Η Τουρκία βρίσκεται στο στόχαστρο

Το Ισραήλ συνεχίζει τις επιθέσεις του στον Λίβανο. Μετά τον αρχηγό της ΧΑΜΑΣ Χανιγιέ, σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Νασράλα. Συνεχίζει να βομβαρδίζει τη Βηρυτό. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι μετά από αυτό το στάδιο, το Ισραήλ θα προχωρήσει προς την κατάληψη του νότου του Λιβάνου.

Στη συνέχεια εκφράζουν την πρόβλεψή τους ότι θα προχωρήσει στα νότια της Συρίας.

Οι προβλέψεις των στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων είναι συμβατές με τους στόχους του Σχεδίου της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής (Greater Middle East Project, ΣΕΜΑ).

Οι ΗΠΑ εφαρμόζουν σταδιακά το ΣΕΜΑ, το οποίο ανακοίνωσαν στον κόσμο (σ.τ.μ. τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα), δηλώνοντας ότι θα αλλάξουν τα σύνορα 22 χωρών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.

Μπορούμε να ορίσουμε ως κύριο στόχο αυτού του εγχειρήματος όχι μόνο τον ιμπεριαλιστικό επεκτατισμό των ΗΠΑ, αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξη του Ισραήλ και τη δημιουργία ενός κύκλου ασφαλείας γύρω από αυτό.

Οι ΗΠΑ εισέβαλαν αρχικά στο Αφγανιστάν, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, και αποχώρησαν αφού η Αλ Κάιντα και οι Ταλιμπάν, τους οποίους αρχικά υποστήριζαν εναντίον της Ρωσίας, προκάλεσαν προβλήματα στο Αφγανιστάν και στις χώρες της περιοχής. Τελικά παρέδωσαν το Αφγανιστάν στους Ταλιμπάν.

Στη συνέχεια εισέβαλαν στο Ιράκ με τη δικαιολογία ότι «ο Σαντάμ έχει πυρηνικά όπλα». Στο τέλος ανέτρεψαν τον Σαντάμ. Χώρισαν το Ιράκ στα δύο. Ίδρυσαν ένα de facto ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στο Βόρειο Ιράκ υπό την κυριαρχία των Μπαρζανί. Στη συνέχεια έσυραν το Ιράκ σε εμφύλιο πόλεμο βασισμένο σε θρησκευτικές σέκτες.

Το ίδιο σχέδιο εφάρμοσαν και στη Συρία. Κατέλαβαν τη βόρεια Συρία με το πρόσχημα του εμφυλίου πολέμου. Χώρισαν κι αυτή τη χώρα στα δύο. Ίδρυσαν ένα κράτος και στρατό για το PKK στο βορρά. Εδώ και χρόνια υπάρχει ένα κουρδικό κράτος που κυβερνάται από το PKK στην περιοχή που εφάπτεται στα σύνορα της Τουρκίας.

Έτσι, αποδυνάμωσαν το Ιράκ και τη Συρία, που θα μπορούσαν να ήταν απειλή για το Ισραήλ στην περιοχή, και τα έκαναν να μην αποτελούν πλέον απειλή.

Φαίνεται ότι μετά τη Συρία, σειρά έχει το Ιράν. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στοχεύουν επίσης να διασπάσουν το Ιράν. Ένας από τους στόχους του ΣΕΜΑ είναι ο διαχωρισμός του Ιρανικού Κουρδιστάν και του Νοτίου Αζερμπαϊτζάν από το Ιράν.

Ενώ οι ΗΠΑ προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα Μεγάλο Ισραήλ, καταβάλλουν επίσης προσπάθειες για τη δημιουργία ενός «Μεγάλου Κουρδιστάν», που είναι και ο στόχος του PKK.

Στόχος του είναι να διασφαλίσουν ότι το κράτος του PKK, το οποίο ίδρυσαν στη βόρεια Συρία, θα ενωθεί πρώτα με το Βόρειο Ιράκ και στη συνέχεια θα επεκταθεί δυτικά προς τη Μεσόγειο.

Υπολογίζουν ότι ένα μη αραβικό κράτος που δημιουργήθηκε με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργούσε ασφάλεια για το Ισραήλ.

Η επέκταση του Ισραήλ προς τα νότια του Λιβάνου και της Συρίας θα του επιτρέψει να πλησιάσει το κράτος του PKK στο βορρά, το οποίο βρίσκεται υπό την προστασία των ΗΠΑ.

Έτσι, μετά το Μεγάλο Ισραήλ, θα μπει στο παιχνίδι το έργο του Μεγάλου Κουρδιστάν.

Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.

Αυτός ο πίνακας δείχνει ότι μετά το Ιράν, στόχος θα είναι η Τουρκία.

Ενώ ο στόχος του ΣΕΜΑ είχε δηλωθεί ξεκάθαρα στον κόσμο, το γεγονός ότι η Τουρκία καυχιόταν ότι ήταν για λίγο η συμπρόεδρος του ΣΕΜΑ, σημαίνει ότι δεν είχε αντιληφθεί τι τι θα επακολουθήσει.

Δεν είναι δυνατόν να πούμε ότι η Άγκυρα έβλεπε ξεκάθαρα το γεγονός ότι η Τουρκία θα είναι ο στόχος μετά το Ιράν. Αν ίσχυε αυτό, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, η Τουρκία δεν θα είχε ακολουθήσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία είχε στόχο να ανατρέψει τον Άσαντ και να ιδρύσει ένα ισλαμικό κράτος στη θέση του.

Ενώ η κυβέρνηση στην Τουρκία περίμενε τις μέρες που θα ανατρεπόταν ο Άσαντ, οι ΗΠΑ κατέλαβαν το βόρειο τμήμα της Συρίας και δημιούργησαν έναν κράτος του PKK.

Τον αραβικό λαό της περιοχής τους τον έστειλαν στην Τουρκία. Η Τουρκία το δέχτηκε επίσης με χαρά. Η μεταφορά εκατομμυρίων Σύριων στην Τουρκία θα διαταράξει τη δημογραφική δομή της χώρας στο μέλλον. Η εσωτερική σύγκρουση και η διχοτόμηση της Τουρκίας θα εξυπηρετήσει τον στόχο του ΣΕΜΑ.

Η Τουρκία μόλις το τελευταίο διάστημα άρχισε να επικρίνει την υποστήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στο PKK στη βόρεια Συρία. Ωστόσο, αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν να δει έγκαιρα τον κίνδυνο και να αποτρέψει όσο μπορούσε από την αρχή τις ΗΠΑ.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ισλάμ

Συρία: Οι Κούρδοι απελευθερώνουν κρατούμενους που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος

Δημοσιεύτηκε

στις

Απελευθέρωσαν 50 Σύρους κρατούμενους

Οι Κούρδοι, ως αυτόνομη διοίκηση της βορειοανατολικής Συρίας, απελευθέρωσαν 50 Σύρους κρατούμενους, που κατηγορούνταν για συμμετοχή στην τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος στο πλαίσιο της χορήγησης γενικής αμνηστίας, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Κούρδος αξιωματούχος.

Χιλιάδες κρατούμενοι που θεωρούνται ύποπτοι ότι ανήκουν στο ΙΚ, ανάμεσά τους εκατοντάδες ξένοι αρκετών εθνικοτήτων, βρίσκονται στις φυλακές των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (ΣΔΔ), την ένοπλη πτέρυγα της αυτόνομης διοίκησης.

Τον Ιούλιο, η αυτόνομη διοίκηση χορήγησε γενική αμνηστία βάσει της οποίας «50 άτομα που κατηγορούνταν ότι ανήκουν στην τρομοκρατική οργάνωση Νταές (αραβικό ακρωνύμιο του ΙΚ) απελευθερώθηκαν σήμερα», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ρέμπερ Κάλο, αξιωματούχος των κουρδικών δυνάμεων ασφαλείας (Asayish), χωρίς να διευκρινίσει σε ποιες φυλακές κρατούνταν.

Πρόκειται για τη δεύτερη ομάδα που απελευθερώνεται σε ένα σύνολο 1.000 έως 1.500 ατόμων που επωφελούνται από την αμνηστία.

Σύμφωνα με τον Κάλο, η αμνηστία αφορά «μόνο τους Σύρους και δεν περιλαμβάνει τους ξένους, και περιορίζεται σε αυτούς των οποίων τα χέρια δεν είναι λερωμενα με αίμα».

«Θα υπάρξουν και άλλα κύματα αποφυλακίσεων κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών», δήλωσε.

Οι ΣΔΔ, στις οποίες κυριαρχούν οι Κούρδοι αλλά έχουν επίσης Άραβες μαχητές στις τάξεις τους, είχαν ήδη απελευθερώσει δεκάδες Σύρους κατηγορούμενους για διασυνδέσεις με το ΙΚ μέσα στις φυλακές τους, μετά τις εγγυήσεις που έλαβαν από αρχηγούς φυλών.

Το ΙΚ πήρε τον έλεγχο ολόκληρων εκτάσεων στη Συρία το 2014, επιβάλλοντας ένα βασίλειο τρόμου προτού ηττηθεί το 2019 από τον διεθνή συνασπισμό υπό τις ΗΠΑ, με την υποστήριξη των συριακών κουρδικών δυνάμεων.

‘Εκτοτε η αυτόνομη διοίκηση κρατεί σχεδόν 56.000 ανθρώπους εκ των οποίων 30.000 παιδιά σε 24 κέντρα κράτησης και δύο στρατόπεδα, στο Αλ-Χολ και στο Ροτζ στη βορειοανατολική Συρία.

Ανάμεσά τους υπάρχουν μαχητές του ΙΚ και οι οικογένειές τους, καθώς και εκτοπισμένοι που είχαν διαφύγει από τις εμπόλεμες ζώνες.

Πηγή Άρθρου: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Κουρδιστάν (Κουρδικό Ζήτημα, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν)

Κουρδικό κράτος στην Τουρκία: Ιδού η απάντηση στην αξίωσή της για λύση δύο κρατών στην Κύπρο

Δημοσιεύτηκε

στις

Γιατί δεν εφαρμόζει την πολιτική δύο κρατών η Τουρκία και στο Κουρδικό;

Η Τουρκία απαιτεί λύση δύο κρατών στην Κύπρο. Γιατί δεν την εφαρμόζει και στην επικράτειά της; Να ιδρυθούν ένα τουρκικό και ένα κουρδικό κράτος. Ουδείς Έλληνας ηγέτης έθεσε ποτέ τέτοιο θέμα στους Τούρκους, από ψοφοδεϊσμό και τουρκοφοβία. Για να μη χαλάσει το… κλίμα και να μη διαταραχθούν τα «ήρεμα νερά» των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Το Μόναχο, η Ουκρανία, η Μέση Ανατολή, δεν έχουν διδάξει τίποτε απολύτως στην ηγεσία του Ελληνισμού…

Οι τουρκικοί στόχοι εναντίον της Κύπρου είναι κρυστάλλινοι. Από τη δεκαετία του 1950 η Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει ωμά ότι τελικός σκοπός της πολιτικής της είναι η πλήρης κατάληψη και έλεγχος της νήσου. Οι δύο εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1956), η έκθεση της ΜΙΤ για επανάκτηση της Κύπρου και το «Στρατηγικό Βάθος» του Νταβούτογλου κωδικοποιούν, με εφιαλτική ενάργεια, την αρπακτική στοχοθεσία της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου. Οι Τούρκοι, ανεξαρτήτως ηγετών και ιδεολογιών, διατηρούν αταλάντευτα την ίδια, διαχρονικά, πολιτική στοχοθεσία για την τουρκοποίηση-ισλαμοποίηση του κυπριακού Ελληνισμού. Το ενδιαφέρον της Τουρκίας είναι καθαρά γεωπολιτικό και στρατηγικό – όχι οι Τ/κύπριοι – επειδή θεωρεί το νησί ως πολύτιμη στρατιωτική βάση άσκησης πολιτικής περιφερειακής και παγκόσμιας δύναμης.

Η ηγεσία της Κύπρου και της Ελλάδος – επειδή η Τουρκία θεωρεί και τις δύο ως ενιαίο εχθρικό χώρο – θα έπρεπε μετά την κολοβή, υδροκέφαλη ανεξαρτησία να συναποφασίσουν και να προσδιορίσουν μια μακράς πνοής στρατηγική αντιμετώπισης και ανακοπής της επιθετικής πολιτικής της Άγκυρας, δι’ όλων των μέσων. Αντ’ αυτού, πλεονάζουν οι φλυαρίες, οι πολιτικές φιλοδοξίες και ασυναρτησίες, το «άλλα αποφασίζομεν και άλλα πράττετε», οι εκατέρωθεν υπονομεύσεις, αλλοπρόσαλλες τοποθετήσεις, παχυλή και εγκληματική άγνοια του Τούρκου, της ιστορίας, της νοοτροπίας και της πολιτικής του. Το πραξικόπημα της χούντας άνοιξε διάπλατα την πόρτα στην τουρκική εισβολή, που άρχισε να προετοιμάζεται αμέσως μετά τον Νοέμβριο του 1967, με την αποχώρηση από την Κύπρο της πανίσχυρης ελληνικής μεραρχίας. Οι εγκληματικές ευθύνες του Μακαρίου, του ΑΚΕΛ και άλλων είναι ασήκωτες.

Τον Νοέμβριο του 1983, ο Τ/κ ηγέτης Ντενκτάς, κατ’ εντολήν της Άγκυρας, ανακηρύσσει την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», που οι ρίζες της ανευρίσκονται στο 1963 (14/9/1963, έγγραφο Ντενκτάς-Κουτσιούκ, που προειδοποιούσε τον Μακάριο με ανακήρυξη της «ΤΔΒΚ», αν προχωρούσε στην τροποποίηση του Συντάγματος). Πριν από τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, ο Ντενκτάς, καθ’ υποκίνηση των Εγγλέζων, ζητά διζωνική ομοσπονδία (12/8/1974), την οποία η ελληνική πλευρά αποδέχτηκε πρώτα διά της ομιλίας Κληρίδη στην γκαλερί «Αργώ» (6/11/1974) και στη συνέχεια στη σύσκεψη των Αθηνών (30/11-1/12/1974), υπό τον Καραμανλή και τον Μακάριο. Μετά το δημοψήφισμα του 2004 και τις συνομιλίες στο Crans Montana, η αγγλοτουρκοδιζωνική ομοσπονδία εξεμέτρησε το ζην. Οι Τούρκοι την απέρριψαν οριστικά και τα τελευταία τρία χρόνια απαιτούν αμετακίνητα λύση δύο κρατών και αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος.

Την εποχή του σχεδίου Ανάν είχα γράψει μιαν ανάλυση γιατί η Τουρκία δεν αποδέχεται τη διζωνική και στη δική της επικράτεια, διά της δημιουργίας δύο ζωνών, μίας τουρκικής και μίας κουρδικής, αφού οι Κούρδοι είναι η μεγαλύτερη εθνική ομάδα στη χώρα με υπολογιζόμενο πληθυσμό πέραν των 25 εκ. Η ελληνική πλευρά απορρίπτει σθεναρά λύση δύο κρατών και εμμένει γελοιωδώς στην τουρκοδιζωνική, που οδηγεί σε δύο συνιστώντα κρατίδια, διά της κατάλυσης – και όχι της μετεξέλιξης – της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία δεν την αναγνωρίζει και την θεωρεί ως «εκλιπούσα», διά του γνωστού εξ 105 σελίδων εγγράφου των Νταβούτογλου-Τσαβούσογλου (23/6/2014).

Μέχρι σήμερα, κανένας ηγέτης ή πολιτικός της Κύπρου δεν αντέδρασε στην τουρκική αξίωση, αντιστρέφοντάς την: Γιατί η Τουρκία δεν δέχεται τη δημιουργία δύο κρατών στην επικράτειά της, ενός τουρκικού και ενός κουρδικού; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, αλλά αυτόχρημα ρεαλιστικό. Στην Κύπρο η τ/κ μειονότητα είναι το 18% του πληθυσμού, η ελληνική πλειοψηφία είναι 82%. Ανόητοι και ευήκοοι ξένων, ηγέτες μας, σύρθηκαν στις τουρκικές αξιώσεις και δέχθηκαν εκ περιτροπής προεδρία, κατήργησαν την παγκόσμια αρχή ένας άνθρωπος, μία ψήφος και αναγνώρισαν στον Τούρκο εισβολέα και κλέφτη, δικαίωμα στις περιουσίες μας, εκτός πολλών άλλων ολέθριων υποχωρήσεων. Ο Πρόεδρος και η πολιτική ηγεσία γιατί δεν αντιστρέφουν τις τουρκικές αξιώσεις;

Όσα πολλά η Τουρκία απαιτεί να ισχύσουν για την τ/κ μειονότητα, γιατί δεν τα παραχωρεί και στους Κούρδους; Πριν από λίγο καιρό (3/5/2024) δημοσιεύτηκε (στο australianoutlook) μια ανάλυση από τον Δρα Loqman Radpey, με τίτλο: «Η προοπτική μιας λύσης δύο κρατών για το Κουρδιστάν». Οι Κούρδοι κατοικούν στα σύνορα με τη Ρωσία, Τουρκία, Ιράκ, Ιράν και Συρία. Από το 1980 το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα διεξάγει απελευθερωτικό αγώνα κατά της τουρκικής θηριωδίας-κατοχής. Εκατοντάδες κουρδικά χωριά εκθεμελιώθηκαν από τον τουρκικό στρατό. Δεκάδες χιλιάδες Κούρδοι και Τούρκοι σκοτώθηκαν. Στο τουρκικό Κουρδιστάν διεξάγεται εθνοκάθαρση και γενοκτονία.

Ο ξένος αναλυτής υποστηρίζει πως η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους στα σύνορα των πιο πάνω χωρών θα αποκαθιστούσε την ειρήνη και τη σταθερότητα σε αυτήν την περιοχή της Ευρασίας, θα καταπολεμούσε την τρομοκρατία, τη μετακίνηση και μετανάστευση πληθυσμών και θα τερμάτιζε αχρείαστες συγκρούσεις. Τέτοια προοπτική δεν συμφέρει στην Τουρκία επειδή εκμεταλλεύεται την παρουσία Κούρδων μαχητών στη ΒΔ Συρία και στο Βόρειο Ιράκ για να επεκτείνει την κατάκτηση συριακών και ιρακινών εδαφών και να δικαιολογεί συχνές εισβολές του τουρκικού στρατού. Έχει εκτοπίσει τους γηγενείς Κούρδους και, κατά το θλιβερό πρότυπο των κατεχομένων μας, εποικίζει αυτές τις περιοχές με Τουρκομάνους, Σύριους και άλλους υποταχτικούς της. Σε άλλη ανάλυσή του στο «The Middle East Forum Observer» (19/7/2024), ο ίδιος αναλυτής υποβάλλει στους Κούρδους να αντλήσουν μαθήματα από την τουρκική κατοχή της Κύπρου.

Μετά την δήθεν ειρηνική (!) εισβολή στη Συρία (Αύγουστος 2016 και Οκτώβριος 2019), η Τουρκία, κατά το πρότυπο των κατεχομένων μας, εγκαθίδρυσε δομές, υπηρεσίες και σύμβολα στις καταληφθείσες κουρδικές περιοχές με εκκαθάριση του αυτόχθονος πληθυσμού. Οι Τούρκοι δεν είναι αφελείς. Πρώτον, γνωρίζουν και δεν ξεχνούν ότι είναι εισβολείς-κατακτητές στην σημερινή Τουρκία. Δεύτερον, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία διασαλπίζει καθημερινά ότι θα υπερασπιστεί μέχρις εσχάτων την εδαφική ακεραιότητα ενός τόπου που δεν τους ανήκει. Τρίτον, δεν θα αποδεχτούν ποτέ τον εδαφικό διαμελισμό της χώρας και τη δημιουργία δύο κρατών, ενός τουρκικού και ενός κουρδικού. Δεν αντέχουν αυτόν τον εφιάλτη.

Η Τουρκία απαιτεί λύση δύο κρατών στην Κύπρο. Γιατί δεν την εφαρμόζει και στην επικράτειά της; Να ιδρυθούν ένα τουρκικό και ένα κουρδικό κράτος. Ουδείς Έλληνας ηγέτης έθεσε ποτέ τέτοιο θέμα στους Τούρκους, από ψοφοδεϊσμό και τουρκοφοβία. Για να μη χαλάσει το… κλίμα και να μη διαταραχθούν τα «ήρεμα νερά» των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Το Μόναχο, η Ουκρανία, η Μέση Ανατολή, δεν έχουν διδάξει τίποτε απολύτως στην ηγεσία του Ελληνισμού…

Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή