Ακολουθήστε μας

Κίνα

Οι Γεωστρατηγικές Αλλαγές που προωθεί η Κίνα στην Ασία

Δημοσιεύτηκε

στις

Πηγή χάρτη: The New York Times 

Γεώργιος Οικονόμου   

Λαμβάνουν χώρα σχετικά συχνά μικροεπεισόδια μεταξύ Κίνας και Ινδίας, κάτι φυσικό λόγω των εκτεταμένων συνόρων μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων, τουλάχιστον από απόψεως πληθυσμού.

Υπάρχουν διαφορές στην Λίμνη Pangong στα απομακρυσμένα βόρεια Ιμαλάια, 280 μίλια ανατολικά του Ισλαμαμπάντ, 360 μίλια βορείως του Νέου Δελχί και 2,170 μίλια δυτικά του Πεκίνου. Είναι μια σκληρή φύση, παγωμένη τον χειμώνα, που κατοικείται από λίγους αιγοτρόφους. Ευρίσκεται στο νοτιότερο μέρος του Ακσάι Τσιν, που ανήκει στο Λαντάκ («το μέρος των ψηλών περασμάτων») που, μαζί με το Τζαμού και το Κασμίρ, είναι διαφιλονικούμενες επαρχίες μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν.

Ακόμη μια γραμμή ελέγχου στα ανατολικά διαιρεί το ελεγχόμενο από τις Ινδίες Λαντάκ από το Ακσάι Τσιν, ένα πλατώ σε υψόμετρο 5,000 μέτρων εκτάσεως Ελβετίας που διεκδικείται από την Ινδία αλλά είχε καταληφθεί από την Κίνα όταν ο στρατός του Μαο διέλυσε τον στρατό του Νεχρού στο Σινο-Ινδικό πόλεμο του 1962.

Και άλλες συνοριακές Σινο-Ινδικές συγκρούσεις έλαβαν χώρα μεταξύ 1967 και 1975. Το 1999 η δυναμική της Λίμνης Pangong άλλαξε όταν η Κίνα κατασκεύασε δρόμο στην δική της πλευρά της Γραμμής Ελέγχου και εγκατέστησε ένα στολίσκο από ταχύπλοα όπου επιβαίνουν πέντε στρατιώτες. Έκτοτε, έχουν γίνει αρκετές μικροεπιδρομές από την Κίνα.

Τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2020 μικροσυμπλοκές μεταξύ των περιπόλων οδήγησαν σε σφοδρές αντιπαραθέσεις στην Κοιλάδα Gallowan βορείως της Λίμνης Pangong όπου 20 Ινδοί στρατιώτες έχασαν την ζωή τους.

Μερικοί δυτικοί δημοσιογράφοι έχουν παρουσιάσει τις συμπλοκές αυτές ότι προϊδεάζουν ένα πόλεμο υπερδυνάμεων. Όμως, ο αγώνας της Κίνας για υπεροχή δεν θα διεξαχθεί κατά μήκος των 2,520 μιλίων των συνόρων της ξηράς. Η Κίνα δεν θα εξασφαλίσει αξιόλογα κέρδη από το να κατακτήσει τις περιοχές αυτές που είναι πτωχές σε πόρους. Ότι χρειαζόταν το εκέρδισε στον πόλεμο του 1962.

Ποια είναι λοιπόν η κινεζική στρατηγική περιορισμού της Ινδίας; Η Ινδία είναι στριμωγμένη βορειοανατολικά από το Θιβέτ που αφομοιώνεται από την Κίνα, ενώ στα βορειοδυτικά συνορεύει με τον αιώνιο εχθρό της το Πακιστάν, μια χώρα που διατηρεί μια διαχρονική μεταπολεμική συμμαχία με την Κίνα.

Η επόμενη γεωπολιτική μάχη για την ηγεμονία στην περιοχή μεταξύ Κίνας και Ινδίας δεν θα γίνει στην ξηρά. Θα γίνει στη θάλασσα και σ’ ένα πολύ μεγαλύτερο θέατρο από την Λίμνη Pangong. Ο Κόλπος της Βεγγάλης και η θάλασσα Andaman θα προσδιορίσουν το πεδίο της μάχης.

Η ναυτική πολιτική του Xi Jinping (“Xi”) “Ο Θαλασσινός Δρόμος του Μεταξιού” συζητείται πολύ λιγότερο στα Δυτικά ΜΜΕ από το “Μια Ζώνη, ένας Δρόμος”.

Η στρατηγική είναι να κυριαρχήσει στις θαλάσσιες οδούς μεταξύ Κίνας και Μέσης Ανατολής. Όπως το αρχαίο παίγνιο μυαλού, GO, το οποίο και ενέπνευσε τον μεγάλο στρατηγικό θεωρητικό Sun Tzu, η Κίνα του Xi είναι στο σημείο τοποθέτησης των πετρών (τα «πιόνια» του GO) στο γκόπαν (ταμπλό) για να επιτύχει την επικράτηση.

Το πρώτο εκτός Κίνας λιμάνι που ήδη λειτουργεί είναι το Τζιμπουτί, που συνορεύει με το Σουέζ. Το λιμάνι Γκουαντάρ του Πακιστάν στην Αραβική Θάλασσα που προστατεύει τα Στενά του Hormuz είναι ακόμη μία «πέτρα».

Πιο κοντά η Κίνα, με την κατασκευή αερολιμένων και διευκολύνσεων για την ναυτιλία πάνω σε ακατοίκητους υφάλους στις Νήσους Σπράτλυ, ίσως έχει ήδη εξασφαλίσει τον έλεγχο της Νότιας Σινικής Θάλασσας.

Για την Κίνα αυτό δεν φαίνεται να είναι αρκετό. Ένα τρίτο της παγκόσμιας ναυτιλίας και οι πλείστες εισαγωγές πετρελαίου της Κίνας διασχίζουν τον Πορθμό της Μαλάκκα μεταξύ Σιγκαπούρης και Σουμάτρας. Καθώς έγραψε ένα Πορτογάλος τον 16ο αιώνα, «όποιος ελέγχει την Μαλάκκα σφίγγει με τα χέρια του τον λαιμό».

Με τις ναυτικές δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών καθηλωμένες στην ναυτική βάση Changi της Σιγκαπούρης, η Κίνα βλέπει τον Πορθμό της Μαλάκκα ως τον πιο αδύναμο κρίκο στην ναυτική της στρατηγική.

Λόγω του γεγονότος αυτού, προωθείται σιωπηλά η κατασκευή ενός καναλιού 80 μιλίων κατά μήκος του Ισθμού του Κρα στην νότια Ταϊλάνδη κόστους $30 δις. Το κανάλι θα υπερκεράσει τον Πορθμό της Μαλάκκα που ελέγχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και θα επιτρέψει στην Κίνα απεριόριστη είσοδο στην θάλασσα Ανταμάν και στον Κόλπο της Βεγγάλης. Το έργο αυτό θυμίζει το κανάλι που σχεδιάζει ο Ερντογάν για να ενώσει το Αιγαίο με τον Εύξεινο Πόντο ούτως ώστε να παρακάμψει τα Στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων που διέπονται από την Συνθήκη του Μοντρέ την οποία η Τουρκία προσπαθεί να αναθεωρήσει.

Λέγεται ότι ήδη κινέζικες εταιρείες αγοράζουν γη πέριξ της περιοχής που θα κατασκευαστεί το κανάλι. Τα τελευταία 20 χρόνια, η Ταϊλάνδη από στενότατη σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, έχει καταντήσει ημι-δορυφόρος της Κίνας.

Περαιτέρω επεμβάσεις γίνονται από την Κίνα στον Κόλπο της Βεγγάλης λόγω της χρηματοδότησης του νέου λιμένος της Τσιτταγκόνγκ στην Μπαγκλαντές, μιας χώρας της οποίας οι σχέσεις με την Ινδία, αν μη εχθρικές, είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενες. Η Μπαγκλαντές, μία χώρα με 165 εκ. πληθυσμό, είναι σήμερα μια από τις πλέον αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ασίας.

Η Μιανμάρ (πρώην Βιρμανία) είναι ακόμη πιο στενά συνδεδεμένη με την Κίνα. Ένα παλιό ρητό της αναφέρει «όταν η Κίνα φτύνει, η Μπούρμα κολυμπά». Η Κίνα χρηματοδοτεί την κατασκευή ενός κύριου λιμένος στον κόλπο της πολιτείας Paκίν, που κατοικούν οι Ροχίνγκιας.

Τον Ιανουάριο, κατά την επίσημη επίσκεψη του Xi στην Μιανμάρ, το κοινό ανακοινωθέν ανέφερε ότι θα προχωρήσουν με την κατασκευή ενός νέου λιμένος στην Ειδική Οικονομική Ζώνη της Kyaukpyu. Το σχέδιο είναι να ενωθεί η οικονομική ζώνη και το λιμάνι της Τσιτταγκόνγκ με σιδηρόδρομο και δρόμο στην Κουνμινγκ, την πρωτεύουσα της Γιουνάν της Δυτικής Κίνας. Σχεδιάζεται επίσης ένας αγωγός πετρελαίου.

Στο δε νοτιότερο μέρος του Κόλπου της Βεγγάλης, η Κίνα και η Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Σρι Λάνκα είναι στενοί σύμμαχοι από την δεκαετία του 1950.

Παρ’ όλο που η Ινδία αντιλαμβάνεται πλήρως την στρατηγική της Κίνας, που προσδιορίζεται ως «κολιέ από μαργαριτάρια», η Δύση κοιμάται. Στην δεκαετία του 1980, ο αρχιτέκτων της “καπιταλιστικής” αναγέννησης της Κίνας, Τενγκ Σιαοπίνγκ, προειδοποιούσε ότι η Κίνα «πρέπει να κρύψει τις δυνατότητες της και να αναμένει την ώρα της».

Η φιλοσοφία αυτή είναι τώρα παρωχημένη. Με την οικονομία της στο ίδιο επίπεδο με εκείνο των Ηνωμένων Πολιτειών και με τις σημερινές προβλέψεις που προνοούν διπλασιασμό του μεγέθους της σε διάστημα 30 με 50 έτη, η Κίνα του Xi είναι αποφασισμένη να ηγηθεί παγκοσμίως. Είναι ένας πόλεμος χωρίς μπαρούτι. Όπως λέει και ο Sun Tzu, «μια χώρα πρέπει να προσπαθήσει να καταστήσει την θέση της απρόσβλητη και να τσακίσει την αντίσταση του εχθρού χωρίς μάχη».

Ο Πρόεδρος Ομπάμα, εγκατέλειψε την πραγματική μετά-πολιτική realpolitik και την αντικατέστησε με την μοραλιστική εξωτερική πολιτική που εφήρμοσε ο Πρόεδρος Κάρτερ. Με την πολιτική του αυτή άφησε την πρωτοβουλία στην Ασία στον Xi.

Η εν τοις πράγμασι ενσωμάτωση της νότιας Σινικής Θάλασσας δεν απέσπασε σχεδόν καμμία πολιτική αντίδραση. Εκκλήσεις στο δίκαιο της θάλασσας είναι άνευ αντικρίσματος. Η Κίνα θα αγνοήσει της νόμιμες διαδικασίες επειδή είναι εις θέσιν να το κάνει. Όπως ακριβώς τις αγνοεί και η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο.

Συγχρόνως δε, η καταδίκη των δυτικών για την μεταχείριση από την Αούνγκ Σαν Σου Κι των Ροχίνγκιας στην Μιανμάρ, η απόρριψη της δημοκρατικής διαδικασίας στην Ταϊλάνδη, η σκληρή καταστολή το εγκλήματος από τον Πρόεδρο Ντουτέρτε των Φιλιππίνων και η αντί-μουσουλμανική πολιτική του Πρωθυπουργού Μόντι στις Ινδίες, απομόνωσαν τις Ηνωμένες Πολιτείες από τους φυσικούς της συμμάχους στην περιοχή. Κράτη τα οποία φοβούνται την αυξανόμενη στρατιωτική και οικονομική δύναμη της Κίνας δεν μπορούν να εμπιστευθούν τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι θα τους τους προσφέρει ουσιαστική βοήθεια.

Αντιθέτως, ο πρώην πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης Τάκσιν Τσιναγουάτ εσημείωσε με θαυμασμό, ότι οι Κινέζοι συνεργάζονται με όποιο τυγχάνει να είναι στην αρχή. Οι Κινέζοι είναι όπως τους επιχειρηματίες – ασχολούνται με έργα, όχι με πολιτική.

Ο Ντόναλτ Τραμπ άρχισε να αντιστέκεται στην επιθετικότητα της Κίνας όσο αφορά τις μερκαλιστικές οικονομικές πολιτικές της, αλλά δεν διαφαίνεται ακόμη μια πολιτική που να υποστηρίζει ουσιαστικά τους Ασιάτες συμμάχους της.

Με 11 αεροπλανοφόρα στα 2 της Κίνας, οι Ηνωμένες Πολιτείες ακόμη ελέγχουν με το ναυτικό τους την Ασία. Όμως, το ισοζύγιο αλλάζει ταχέως. Όπως αναφέρει η έκθεση του Κογκρέσου του Μαΐου, 2020, στο τέλος του έτους οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έχουν 297 σκάφη, ακριβώς όσο και πριν 15 χρόνια. Η Κίνα θα έχει 360, 50% περισσότερα απ’ ότι προ 15 ετών. Στην Κίνα, ένα τρίτο αεροπλανοφόρο είναι υπό κατασκευή και προγραμματίζεται ένα τέταρτο τον επόμενο χρόνο.

Η κατεύθυνση είναι καθαρή. Εάν η τάση συνεχισθεί το ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών θα βρει την Κίνα μπροστά του. Η Κίνα επενδύει πολλά σ’ αυτό. Εκτός εάν η Δύση αφυπνιστεί, σε 15 με 20 χρόνια θα υπερκεραστεί από τον κινεζικό στόλο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εντελώς απούσα – ούτε καν θέλει να πληρώνει για την ίδια την άμυνά της.

Το ρίσκο για την Δύση και την Ινδία δεν είναι πόλεμος με την Κίνα. Είναι ότι ο αγώνας για υπεροχή στην Ασία θα χαθεί χωρίς καν να πέσει μια τουφεκιά. O Sun Tzu θα ήταν περήφανος για τους συμπατριώτες του.

Φιλελεύθερος
Συνέχεια ανάγνωσης

Κίνα

Geopolitical Monitor: China-Philippines Tensions Flare in South China Sea

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

After years of relative calm under the pro-China Duterte regime, tensions are mounting between China and the Philippines over the South China Sea. The shift can be attributed in part to the policies of President Ferdinand Romualdez Marcos Jr., who has adopted a more proactive stance against China’s aggressive maneuvers and gray zone tactics in and around Philippines waters. The pivot has brought about a marked warming of US-Philippines relations; for example, the two countries hammered out an agreement to expand US military bases in the Philippines by four in 2023, including in the highly strategic Cagayan province south of Taiwan. Now options like regular US-Philippine joint patrols in the South China Sea are increasingly being considered, suggesting new tactical possibilities for deterrence, but also new ways to trigger unintended escalations.

The Philippines’ South China Sea Transparency Initiative

The perception of worsening China-Philippines tensions could be amplified by the fact that much of these gray zone tactics and interdictions once took place behind the scenes, unnoticed or unremarked on by Manila during the Duterte years. This changed in May 2024 with the launch of a ‘transparency initiative’ by the Marcos administration, which intended to monitor and expose China’s aggressive actions near the Second Thomas Shoal (Ayungin in the Philippines) and elsewhere. As others have pointed out, this is not the first time that the Philippines has tried to name and shame Beijing for its actions in the South China Sea. But the initiative is a clear departure from Manila’s recent passivity, and it lays the diplomatic groundwork for increased support from the United States, Australia, and Japan – all of which fall in the Western camp – if not regional allies in ASEAN.

Manila is launching its own foray in a wider information war with the transparency initiative, evident in a recent incident involving a 60 Minutes crew and other journalists. The crew was invited to observe patrols on a Philippine Coast Guard vessel by the Philippines government, and filmed aggressive ramming maneuvers by the Chinese Coast Guard in the waters near the Sabina Shoal in September. Yet before they had even returned to port, China had already disseminated its own narrative of the clash, identifying the Philippines Coast Guard as the aggressor and the 60 Minutes crew as Western propagandists, complete with pictures.

Where the China narrative may have gone unchallenged before, the transparency initiative offers the possibility of an alternative interpretation; however, this doesn’t mean that Manila’s version is reaching and/or convincing the audiences it wants to target.

China Changes Tack at the Second Thomas Shoal

The transparency initiative has failed to defuse tensions at the Second Thomas Shoal. In fact, research from the Asia Maritime Transparency Initiative illustrates a spike in the presence of Chinese vessels from mid-2023, mainly on the back of increased involvement from the People’s Armed Forces Maritime Militia (PAFMM). The researchers also note that PAFMM, Coast Guard, and PLA Navy vessels have been more likely to employ aggressive tactics (ramming, water cannon, boarding) over this span.

The Second Thomas Shoal is the site of the BRP Sierra Madre, a grounded Philippine Navy ship turned impromptu military outpost and sovereignty marker. Tensions at the shoal revolve around Philippine missions to resupply the BRP Sierra Madre and attempts on the Chinese side to interdict new supplies.

Source: Geopolitical Monitor

Συνέχεια ανάγνωσης

Κίνα

PhilStar Global: Πράκτορας της Κίνας ομολόγησε ότι διενεργούσε κατασκοπεία στις Φιλιππίνες

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Κινέζος κατάσκοπος She Zhijiang, που κρατείται επί του παρόντος στην Ταϊλάνδη αντιτίθεται στον επαναπατρισμό στην Κίνα, ισχυρίστηκε σε ένα ντοκιμαντέρ του Al Jazeera ότι ξεκίνησε το κατασκοπευτικό έργο του στις Φιλιππίνες το 2016 ενώ απέφευγε τις κινεζικές αρχές που είχαν διατάξει τη σύλληψή του για παράνομο τζόγο.

Είπε ότι ο στρατηλάτης του υποσχέθηκε να κανονίσει την απόσυρση της ποινικής του υπόθεσης εάν αποδεχόταν τις κατηγορίες.

Στο ντοκιμαντέρ, ισχυρίστηκε ότι συνεργάστηκε με την απολυθείσα δήμαρχο της Μπαμπάν Άλις Γκούο για το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας, την υπηρεσία μυστικής αστυνομίας του κομμουνιστικού κόμματος.

Ο κατάσκοπος ομολόγησε την ιδιότητά του ανάφερει, ότι “η Κίνα δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη. Οι δυο μας αφιερώσαμε κάποτε τη ζωή μας στο υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας. Δείτε τι μου συνέβη», είπε.

Ο πρόεδρος της Γερουσίας Francis Escudero είπε ότι εναπόκειται στα Υπουργεία Δικαιοσύνης (DOJ) και Εξωτερικών Υποθέσεων (DFA) να συντονιστούν με τις αρχές της Ταϊλάνδης εάν επιθυμούν να εμβαθύνουν στους ισχυρισμούς που εγείρει ο She κατά της Guo.

Ο Escudero είπε ότι το ντοκιμαντέρ του Al Jazeera με θέμα She θα πρέπει να εξεταστεί από τις αρχές για πιθανή κατάθεση υπόθεσης κατασκοπείας εναντίον της Guo.

Ο πρόεδρος της Γερουσίας είπε ότι υπάρχει ανάγκη οι κυβερνητικές υπηρεσίες των Φιλιππίνων να συντονιστούν με την Ταϊλάνδη όπου κρατείται για φερόμενο παράνομο διαδικτυακό τζόγο.

«Δεν μπορώ να πω αν το ντοκιμαντέρ έχει εμπιστοσύνη. Το πρόβλημα είναι ότι η μαρτυρία του που δόθηκε στην Ταϊλάνδη μπορεί να μην χρησιμοποιηθεί στο δικαστήριο επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αντιπαράθεση εξέτασης. Αυτό εναπόκειται στους εισαγγελείς του DOJ και του DFA να το καθορίσουν. Είναι μια περίπλοκη διαδικασία», είπε ο Escudero σε συνέντευξη στο dwIZ το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου.

«Σε κάθε περίπτωση, το περιστατικό θα μπορούσε να εμπίπτει στις διατάξεις της κατασκοπείας, η οποία είναι κατασκοπεία για μια χώρα ακόμη και χωρίς πόλεμο», πρόσθεσε.

Ο Εσκουντέρο επαίνεσε την έρευνα του Κογκρέσου σχετικά με την Γκούο επειδή χρησιμοποίησε τη δημοσιότητα για τη διάδοση των παράνομων τυχερών παιχνιδιών καθώς και στη συμπαιγνία μεταξύ διεθνών εγκληματικών συνδικάτων και αξιωματούχων της τοπικής κυβέρνησης.

Από την πλευρά του, ο ηγέτης της μειονότητας της Γερουσίας Ακουιλίνο Πιμεντέλ Γ’ είπε, ότι το ντοκιμαντέρ μεταδόθηκε από ένα νόμιμο πρακτορείο ειδήσεων, προειδοποιώντας ότι μπορεί μην τεθεί υπόψιν η μαρτυρία ενός κρατούμενου.

«Ας μην πιστεύουμε εύκολα τα λόγια ενός κρατούμενου. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που ασκούν πίεση σε έναν κρατούμενο μάρτυρα», είπε ο Πίμεντελ σε ξεχωριστή συνέντευξη στο dwIZ.

Εν τω μεταξύ, ο πρώην γερουσιαστής Πινγκ Λάκσον επαίνεσε την τετραμελή επιτροπή της Βουλής που αντιμετώπισε την Γκούο με το ντοκιμαντέρ και την κατηγόρησε για τους υποτιθέμενους δεσμούς της με το κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινδία

Asian Lite: Σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Πεκίνο εκφράζει ολοένα και περισσότερο την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφαλείας

Οι σχέσεις Κίνας-Πακιστάν έχουν μια πτωτική πορεία εν μέσω αυξανόμενων διαφορών για πολλά διμερή ζητήματα. Το Πεκίνο γίνεται ανυπόμονο για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αποπληρώσει τα χρέη και να παρέχει επαρκή ασφάλεια στους Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν. Παρά την εξωτερική χρηματοδότηση από παγκόσμιους θεσμούς και την οικονομική στήριξη της Κίνας, το Πακιστάν δεν κατάφερε να σταθεροποιήσει την οικονομία. Κατά συνέπεια, ο Οικονομικός Διάδρομος της Κίνας-Πακιστάν (CPEC) επιβραδύνεται εν μέσω αναφορών για πολλά έργα που αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις ή πιθανές διακοπές λειτουργίας. Ενώ το Πεκίνο προσπαθεί με κάποιο τρόπο να σώσει το CPEC και άλλα έργα, το Ισλαμαμπάντ ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διμερή συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας, κυρίως κατά της Ινδίας.

Σύμφωνα με αναφορές, το Πακιστάν πιέζει την Κίνα να πραγματοποιήσει ασκήσεις κατά της τρομοκρατίας σε περιοχές κατά μήκος των συνόρων Ινδίας-Πακιστάν. Η Κίνα φέρεται να έχει δείξει απροθυμία στην πρόταση του Πακιστάν, η οποία μπορεί να προκαλέσει άσκοπα εντάσεις με την Ινδία. Αυτό δείχνει ότι το Ισλαμαμπάντ δεν ενδιαφέρεται σοβαρά για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της ασφάλειας των Κινέζων πολιτών στο Πακιστάν, αλλά θέλει να χρησιμοποιήσει διμερείς και πολυμερείς στρατιωτικές ασκήσεις για να προκαλέσει την Ινδία και να κρύψει τις αντιτρομοκρατικές αποτυχίες του.

Από την έναρξη της νέας στρατιωτικής επιχείρησης, Azm-i-Istehkam (Αποφασιστικότητα για σταθερότητα), στις 22 Ιουνίου, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Πακιστάν έχουν αυξηθεί σημαντικά. Σύμφωνα με έκθεση του Πακιστανικού Ινστιτούτου Μελετών Συγκρούσεων και Ασφάλειας (PICSS), τουλάχιστον 254 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 92 πολίτες και 54 μέλη του προσωπικού ασφαλείας, σκοτώθηκαν σε επιθέσεις μαχητών και βομβαρδισμούς τον Αύγουστο, καθιστώντας τον τον πιο θανατηφόρο μήνα για το Πακιστάν τα τελευταία έξι χρόνια. Πιο ανησυχητικό είναι ότι η πλειονότητα αυτών των επιθέσεων σημειώθηκαν στο Βελουχιστάν και στο Χάιμπερ Παχτούνχβα, περιοχές που φιλοξενούν πολλά έργα που χρηματοδοτούνται από την Κίνα. Το Βελουχιστάν σημείωσε απότομη αύξηση της βίας, με τουλάχιστον 125 νεκρούς, μεταξύ των οποίων 80 πολίτες, 22 μέλη του προσωπικού ασφαλείας και 23 μαχητές. Τα τελευταία χρόνια, Κινέζοι υπήκοοι έχουν γίνει συχνά στόχοι φονικών επιθέσεων σε αυτές τις επαρχίες. Στις 26 Μαρτίου, μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στοίχισε τη ζωή σε πέντε Κινέζους μηχανικούς που εργάζονταν στο έργο του φράγματος Dasu στην περιοχή Shangla, στην επαρχία Khyber Pakhtunkhwa.

Έκρηξη λεωφορείου Dasu

Επιπλέον, μόλις μια εβδομάδα πριν από την επίθεση αυτοκτονίας, οι αντάρτες των Μπαλόχ στόχευσαν κινεζικά συμφέροντα εισβάλλοντας στο συγκρότημα Gwadar Port Authority (GPA) και στη ναυτική βάση Turbat κοντά στο λιμάνι Gwadar που διοικείται από την Κίνα, το οποίο είναι βασικό συστατικό του CPEC, στην επαρχία Βελουχιστάν. Αυτά τα περιστατικά ανανέωσαν τις σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια του κινεζικού προσωπικού και έργων στο Πακιστάν. Μόλις δύο ημέρες μετά τη βομβιστική επίθεση στο Dasu, μια κινεζική εταιρεία ανέστειλε τα έργα πολιτικού έργου στο Tarbela 5th Extension Hydropower Project και απέλυσε περισσότερους από 2.000 εργαζομένους για «λόγους ασφαλείας». Το 2021, οι πακιστανικές αρχές είχαν αναθέσει σύμβαση 355 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ στην Power Construction Corporation of China Ltd για έργα. Το φράγμα Tarbela των 1.530 MW είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει την παραγωγή ενέργειας πριν από το 2026.

Οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους έχουν σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν, το οποίο ήδη αντιμετωπίζει μια σοβαρή οικονομική κρίση. Το Πεκίνο εκφράζει όλο και πιο έντονα την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφάλειας. Τον Ιούνιο, ο Κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping προειδοποίησε τον Πακιστανό πρωθυπουργό Shehbaz Sharif ότι ενώ η Κίνα ήταν ανοιχτή στην επέκταση και την αναβάθμιση των οικονομικών δεσμών, το Ισλαμαμπάντ έπρεπε πρώτα να δημιουργήσει ένα «ασφαλές, σταθερό και προβλέψιμο» επιχειρηματικό περιβάλλον για τις κινεζικές εταιρείες και το προσωπικό.

Ομοίως, ο Liu Jianchao, Υπουργός του Τμήματος Διεθνών Συνδέσμων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας – υπεύθυνος για τη διαχείριση των σχέσεων της Κίνας με πολιτικούς οργανισμούς παγκοσμίως – τόνισε το «έλλειμμα εσωτερικής ασφάλειας» του Πακιστάν ως σημαντικό παράγοντα που διαβρώνει την εμπιστοσύνη των Κινέζων επενδυτών. Δήλωσε ότι «οι απειλές για την ασφάλεια είναι οι κύριοι κίνδυνοι για τη συνεργασία της CPEC». Ο Λιου επεσήμανε επίσης τη συνεχιζόμενη πολιτική αστάθεια του Πακιστάν ως βασικό λόγο για τις οικονομικές του αποτυχίες, προτρέποντας τους Πακιστανούς πολιτικούς να ενωθούν και να αντιμετωπίσουν τις περίπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα.

Shehbaz Sharif και Xi Jinping

Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Shehbaz Sharif, επισκέφθηκε την Κίνα από τις 4-8 Ιουνίου με μια μεγάλη υπουργική αντιπροσωπεία, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού του πακιστανικού στρατού, στρατηγό Syed Asim Munir, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αναζωογονήσει τους διμερείς δεσμούς με τον σύμμαχό τους «παντός καιρού». Ήταν η πρώτη εκτεταμένη επίσκεψη του Σαρίφ στην Κίνα αφότου έγινε πρωθυπουργός τον Μάρτιο. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Σαρίφ φέρεται να αναζήτησε νέα δάνεια από το Πεκίνο και ζήτησε περισσότερο χρόνο για την αποπληρωμή των εκκρεμών χρεών. Ωστόσο, δεν πήρε τίποτα ουσιαστικό σε αντάλλαγμα πέρα ​​από ελάχιστα Μνημόνια Συνεννόησης και πολλές προειδοποιήσεις από την κινεζική πλευρά. Τον Αύγουστο, ο Σαρίφ είχε γράψει μια επιστολή στην κινεζική κυβέρνηση ζητώντας επαναπρογραμματισμό του χρέους για το Πακιστάν σε μια προφανή προσπάθεια να εξασφαλίσει την έγκριση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για οικονομική διάσωση 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι τον επόμενο μήνα.

Η Κίνα ανησυχεί όλο και περισσότερο για τις χρηματοοικονομικές επενδύσεις της στο Πακιστάν, φοβούμενη ότι ενδέχεται να μην αποφέρουν θετικές αποδόσεις στο μέλλον. Συγκεκριμένα, το ένα τρίτο του συνολικού εξωτερικού χρέους του Πακιστάν οφείλεται στην Κίνα. Ωστόσο, το Ισλαμαμπάντ φαίνεται πιο επικεντρωμένο στη χρήση πολυμερών και περιφερειακών πλατφορμών όπως τα Ηνωμένα Έθνη ή ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) για να στοχεύσει την Ινδία. Το Πεκίνο απογοητεύεται με τις προσπάθειες του Πακιστάν να το χρησιμοποιήσει ως εργαλείο για την προώθηση της αντι-ινδικής ατζέντας του. Αντί να αντιμετωπίσει τις εικαζόμενες διασυνοριακές τρομοκρατικές επιθέσεις από το Αφγανιστάν και το Ιράν, ο στρατός του Πακιστάν θέλει να διεξάγει περισσότερες αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα σε περιοχές κοντά στα σύνορα με την Ινδία. Οι αναφορές αναφέρουν ότι οι αντάρτες Μπαλόχ και οι Τεχρίκ-ι-Ταλιμπάν βρίσκονται πίσω από πολλές επιθέσεις που στοχεύουν Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν, με ομάδες να έχουν αναφερθεί παρουσία στους δυτικούς γείτονες του Πακιστάν. Ωστόσο, ο στρατός του Πακιστάν εξακολουθεί να διστάζει να πραγματοποιήσει κοινές αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα είτε στο Μπαλουχιστάν είτε στο Khyber Pakhtunkhwa, δείχνοντας τη διπροσωπία του Πακιστάν όσον αφορά την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Παρά τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του Πακιστάν για ενίσχυση της ασφάλειας κατόπιν επανειλημμένου αιτήματος της Κίνας, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας αντιτρομοκρατικής επιχείρησης, η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται, με αυξανόμενες αναταραχές και βία που στοχεύουν βασικά κινεζικά έργα στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Belt and Road. Η συνεχιζόμενη αστάθεια παρουσιάζει άνευ προηγουμένου προκλήσεις για το λιμάνι του Γκουαντάρ, το CPEC και την «παντός καιρού» συνεργασία της Κίνας με το Πακιστάν. Τελικά, η ευθύνη για αυτές τις οπισθοδρομήσεις βαρύνει την ανικανότητα, τη διττή συμπεριφορά του Πακιστάν και τις συνεχείς προσπάθειές του να χρησιμοποιήσει τη σχέση του με την Κίνα εναντίον της Ινδίας.

 

ΠΗΓΗ: Asian Lite

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή