Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

ΒΥΖΑΝΤΙΟ: Η Αλωση που χάλασε ένα γάμο

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου. Ζήτησε  να παντρευτεί  τη Γεωργιανή πριγκίπισσα  για να στερεώσει ακόμη περισσότερο τις βυζαντινογεωργιανές σχέσεις
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, τελευταίος
αυτοκράτορας του Βυζαντίου. Ζήτησε να παντρευτεί τη Γεωργιανή
πριγκίπισσα για να στερεώσει ακόμη περισσότερο τις βυζαντινογεωργιανές
σχέσεις

Της ΕΚΑ TCHKOIDZE*
 Ο πρώτος αυτοκράτορας του Βυζαντίου
βάπτισε τους Γεωργιανούς, ο τελευταίος αρραβωνιάστηκε την πριγκίπισσά
τους… Ενας κύκλος που μπορεί να έκλεισε πολύ δυσάρεστα, αλλά
αναμφισβήτητα σημάδεψε και συνέδεσε τους Ελληνες και τους Γεωργιανούς με
δεσμούς από τη μία ιερούς και από την άλλη συναισθηματικούς.
Υπάρχουν γεγονότα που στην εποχή
τους δεν θεωρήθηκαν σημαντικά, αποδείχθηκαν ωστόσο μοιραία αρχικά για το
συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο, έχοντας αργότερα συνέπειες και σε
ευρύτερη κλίμακα. Μερικά γεγονότα όμως και στην εποχή τους άφησαν στίγμα
και στη συνέχεια σημάδεψαν την ιστορία όχι μόνο της συγκεκριμένης
περιοχής.

Η Αλωση της Κωνσταντινούπολης (29η Μαΐου του 1453) αναμφισβήτητα είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις. Αλλαξε το μέλλον όχι μόνο του ευρασιατικού χώρου, αλλά θα μπορούσε να λεχθεί ότι επηρέασε την πορεία όλης της ανθρωπότητας. Για τις χώρες που εντάσσονταν στη σφαίρα της πολιτικής, οικονομικής και, προπαντός, πολιτιστικής επιρροής του Βυζαντίου, η Αλωση ήταν ένα γεγονός, χωρίς υπερβολή, τραγικό.

Καθόρισε ουσιαστικά τη μετέπειτα πορεία των λαών εντός και εκτός
Βυζαντίου. Σε λίγα χρόνια ήταν εμφανείς οι αρνητικές συνέπειες στον
άμεσο γείτονα της αυτοκρατορίας, στο Ενωμένο Γεωργιανό Βασίλειο, το
οποίο το 1466, δηλαδή σε 13 χρόνια μετά την Αλωση, διαμελίστηκε σε 3
μικρές πολιτικές οντότητες. Στη συνέχεια, η κάθε μια, ξεχωριστά πλέον,
πάλευε να κρατηθεί στο χάρτη διατηρώντας το χριστιανικό στοιχείο με κάθε
τίμημα. 

Ο αντιοθωμανικός συνασπισμός

Στο ευρύ κοινό είναι λιγότερο γνωστό ότι ο τελευταίος βασιλιάς
του Ενωμένου Γεωργιανού Βασιλείου, Γεώργιος Η’ (1446-1466) Bagrationi
(Βαγρατίδης στις βυζαντινές πηγές), ήταν ένας από τους εμπνευστές του
αντιοθωμανικού συνασπισμού, προσφέροντας 40.000 στρατιώτες ο ίδιος, και
έχοντας άλλους 10.000 από τη Δυτική και 20.000 ιππείς από τη Νότια
Γεωργία.

Το 1459 ο Γεώργιος Η’ είχε στείλει και πρέσβη, τον Nikoloz
Tbileli (Νικόλαος επίσκοπος Τιφλίδας), στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στον
Πάπα της Ρώμης και τον άρχοντα της Βουργουνδίας, έχοντας ένα
συγκεκριμένο σχέδιο για την απελευθέρωση της Πόλης. Η προσπάθεια αυτή
δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα, δεδομένου ότι την περίοδο εκείνη η
Δύση δεν ανησυχούσε ιδιαίτερα για την ενδυνάμωση των Οθωμανών.

Τοιχογραφία του Γεωργιανού βασιλιά Γεωργίου Η' του 15ου αιώνα.  Η κόρη που είχε αποκτήσει με τη Θάμαρ επρόκειτο να παντρευτεί  τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Τους πρόλαβε η Αλωση της Πόλης  από τους Οθωμανούς και ο ένδοξος θάνατος του τελευταίου αυτοκράτορα των μεσαιωνικών Ελλήνων
Τοιχογραφία του Γεωργιανού βασιλιά
Γεωργίου Η’ του 15ου αιώνα. Η κόρη που είχε αποκτήσει με τη Θάμαρ
επρόκειτο να παντρευτεί τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Τους πρόλαβε η
Αλωση της Πόληςαπό τους Οθωμανούς και ο ένδοξος θάνατος του τελευταίου
αυτοκράτορα των μεσαιωνικών Ελλήνων
  

Επίσης, είναι λιγότερο γνωστό ότι ο τελευταίος αυτοκράτορας του
Βυζαντίου, ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ (1449-1453), είχε αρραβωνιαστεί τη
Γεωργιανή πριγκίπισσα, κάτι που αναφέρεται τόσο στη γεωργιανή/ελληνική
όσο και την ξενόγλωσση βιβλιογραφία. 

Ο Γεώργιος Σφραντζής, στενός
συνεργάτης του αυτοκράτορα και συγγραφέας του Χρονικού της Αλωσης της
Κωνσταντινούπολης, πραγματοποίησε το ταξίδι στη Γεωργία (Ιβηρία) και την
αυτοκρατορία της Τραπεζούντας το 1449-1451. Μία από τις αποστολές του
ήταν να βρει σύζυγο στον Κωνσταντίνο ΙΑ’.

Ο προαναφερόμενος Γεωργιανός βασιλιάς Γεώργιος Η’ είχε έναν γιο,
τον μετέπειτα Αλέξανδρο Α’ (1476-1511). Εκτός από τον Αλέξανδρο, είχε
και μια θυγατέρα από τον πρώτο γάμο του με τη Θάμαρ, η οποία πέθανε το
1454. Το όνομα της Γεωργιανής πριγκίπισσας παραμένει άγνωστο. Αυτή η
άγνωστη πριγκίπισσα λοιπόν προτιμήθηκε από τον Σφραντζή ως μέλλουσα
αυτοκράτειρα. Ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ υπέγραψε τα σχετικά έγγραφα, τα οποία
τα έδωσε στον πρέσβη της Γεωργίας. Επρόκειτο να τελεστούν οι γάμοι
σύντομα. Η Αλωση της Κωνσταντινούπολης και ο θάνατος του αυτοκράτορα
όμως τους πρόλαβαν. 

Η «Βασίλισσα του Βυζαντίου»

Μια τέτοια ιστορία ήταν λογικό να μην περάσει απαρατήρητη και
στη λογοτεχνία. Ο πατέρας και «ιδρυτής» του γεωργιανού ιστορικού
μυθιστορήματος, ο Vasil Barnovi (1856-1934), αφιέρωσε μυθιστόρημα στην
άγνωστη Γεωργιανή πριγκίπισσα, που τιτλοφορείται «Βασίλισσα του
Βυζαντίου».

Η «Βασίλισσα του Βυζαντίου» είναι αφιερωμένη στη Γεωργιανή
πριγκίπισσα, μνηστή του τελευταίου Βυζαντινού αυτοκράτορα, ο οποίος
επίσης είναι το κεντρικό πρόσωπο του μυθιστορήματος. Η διήγηση ξεκινά με
τη συνάντηση της πριγκίπισσας με τον αυλικό ιερέα, μοναχό Ονούφριο, που
της μαθαίνει τα γράμματα. Ο ίδιος ο μοναχός ήταν εκπαιδευμένος στο
Βυζάντιο, είχε ζήσει και στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Ορους και μιλούσε
άπταιστα ελληνικά.

Ο Αγιος Γεώργιος θεωρείται ο προστάτης της Γεωργίας. Η συγκεκριμένη επισμαλτωμένη αγιογραφία χρονολογείται στο 14ο-15ο αιώνα. Σε πολλά γεωργιανά μνημεία εκείνης  της εποχής παρατηρείται η συμμετοχή μαστόρων από το Βυζάντιο

Ο Αγιος Γεώργιος θεωρείται ο προστάτης της
Γεωργίας. Η συγκεκριμένη επισμαλτωμένη αγιογραφία χρονολογείται στο
14ο-15ο αιώνα. Σε πολλά γεωργιανά μνημεία εκείνης της εποχής
παρατηρείται η συμμετοχή μαστόρων από το Βυζάντιο


Η υπόδειξη του βασιλιά Γεωργίου Η’ να μάθει ελληνικά στη
θυγατέρα του είναι ο πρώτος υπαινιγμός για το «ελληνικό/βυζαντινό»
μέλλον της: «Γνωρίζεις καλά ελληνικά, πάτερ (απευθύνεται ο Γεώργιος Η’
στο μοναχό Ονούφριο), αφού μεγάλωσες στον Αθω και πρέπει να μάθεις αυτή
τη γλώσσα και στη θυγατέρα μου και εσένα θα σε ωφελήσει να τα φρεσκάρεις
στο μυαλό σου».

Δεν ήταν η πρώτη φορά που οι βυζαντινές αρχές απευθύνθηκαν στη
Γεωργία με μια τέτοια πρόταση (να νυμφευθεί δηλαδή ο μέλλων ή νυν
βασιλιάς τη Γεωργιανή πριγκίπισσα), αλλά ήταν η πρώτη φορά που τα
κίνητρά τους ήταν καθαρά «στρατηγικά»: «Ο αυτοκράτορας αντιλαμβανόταν
ότι οι επιλογές του ήταν εξαιρετικά περιορισμένες: η Δύση αποδείχθηκε
αναξιόπιστη σε μια τόσο δύσκολη στιγμή… Το Βυζάντιο μόνο προς Ανατολή
είχε διέξοδο. Εκεί υπήρχε η σύμμαχος Γεωργία, ομόθρησκη» (σσ. 172-173).

Από την άλλη, για την ίδια τη Γεωργία το Βυζάντιο επίσης ήταν
μονόδρομος: «Θεός φυλάξοι, να πέσει το Βυζάντιο! Θα καταρρεύσει το
στήριγμά μας. Περιτριγυριζόμαστε από τα πλήθη των ασεβών» (σ. 173).
Προτού φτάσει ο Σφραντζής στη Γεωργία, ο Γεωργιανός βασιλιάς είχε
ενημερωθεί για τις προθέσεις του Κωνσταντίνου ΙΑ’ από τον πρέσβη του στο
Βυζάντιο, ο οποίος του είχε στείλει ειδική επιστολή.

Ο ίδιος βασιλιάς δεν μπορούσε να πάρει μια ξεκάθαρη απόφαση. Η
επιστολή μεταξύ άλλων έλεγε: «Ο καίσαρας Κωνσταντίνος έστειλε τον αυλικό
του Φραντζή. Ερχεται με μεγάλη συνοδεία και πλούσια δώρα. Πρώτα θα
επισκεφθεί τον Πόντο (αυτοκρατορία της Τραπεζούντας) και στη συνέχεια θα
φτάσει σε Σας» (σ. 171). Προτού σταλεί ο Σφραντζής με τη συνοδεία του
για να επιλέξει τη μέλλουσα αυτοκράτειρα, προηγήθηκε συνάντηση του ίδιου
του αυτοκράτορα με τους αυλικούς και τον πατριάρχη Αθανάσιο.

Μια φράση που προέρχεται από τον ίδιο τον αυτοκράτορα εκφράζει
το γενικό κλίμα που επικρατούσε στην εν λόγω συνάντηση: «Αυτός ο
κίνδυνος δεν θα ισοπεδώσει μόνο το Βυζάντιο: αν ο Οθωμανός
σταθεροποιηθεί στο Βυζάντιο, θα καταστραφεί και η Δύση» (σ. 172). Προς
ίδια κατεύθυνση κινείται και το σχόλιο του συγγραφέα: «Η Δύση δεν
αποδείχθηκε αξιόπιστη τη δύσκολη στιγμή. Δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι ο
εχθρός του καίσαρα αυτόματα ήταν και ο άσπονδος εχθρός της. Και σε αυτή
την περίπτωση επρόκειτο για την παλαιά και αιώνια μάχη ανάμεσα στην
Ευρώπη και την Ασία, που σε αυτή την περίπτωση θα τελείωνε με ολοσχερή
καταστροφή μιας εξ αυτών.

»Μπροστά στην κοινή δοκιμασία εθελοτυφλούσαν και οι Δυτικοί και
οι Βυζαντινοί. Αν και οι διαφορές που είχαν σαν φυλές τούς είχαν
χωρίσει· αυτές ακριβώς οι διαφορές είχαν σημαδέψει την κοινή τους
θρησκεία» (σσ. 172-173).

Η γαμήλια συμφωνία έγινε θέμα συζήτησης στη γεωργιανή αυλή. Ο
αυτοκράτορας Κωνσταντίνος έχαιρε μιας γενικής αποδοχής και εκτίμησης
ανάμεσα σε όλους του αυλικούς: «Είναι έμπειρος ιππότης ο Κωνσταντίνος·
εντελώς άφοβος. Θα τα καταφέρει να προστατέψει το βασίλειό του από τον
επικείμενο εχθρό» (σ. 173). Ετσι δεν ήταν δύσκολο να υπερισχύσει το
φιλοβυζαντινό φρόνημα: «Είναι χαρμόσυνη η επικείμενη συγγένεια με τον
αυτοκράτορα· αλλά ταυτόχρονα είναι ρηξικέλευθη η συμμαχία μαζί του
ενάντια στο σουλτάνο. Ωστόσο, δεν επιτρέπεται να μη βοηθήσουμε το
στήριγμα της χριστιανοσύνης» (σ. 178).

Το θέμα σχετικά με τον πολιτικό προσανατολισμό τίθεται και σε
ένα άλλο σημείο του μυθιστορήματος: «Τι μπορεί να μας προσφέρει το
αποδυναμωμένο Βυζάντιο; Το ίδιο δοκιμάζεται σκληρά, σήμερα ή αύριο θα
καταστραφεί. Εντούτοις, τους Βαγρατίδες τους στήριξαν οι Βυζαντινοί και
υπήρχε παράδοση να τους είναι πιστοί» (σ. 201), είναι τα λόγια ενός
Γεωργιανού ευγενή που δεν επικροτεί την απόφαση του βασιλιά να συνάψει
γαμήλια συμφωνία με το Βυζαντινό αυτοκράτορα. 

Με λεπτομέρειες

Στο μυθιστόρημα περιγράφονται με κάθε λεπτομέρεια η επίσκεψη του
Γεωργίου Σφραντζή στη Γεωργία, ο οποίος πάντα αναφέρεται ως Φραντζής,
και οι αντιδράσεις/συζητήσεις που προκάλεσε ο αρραβώνας του Βυζαντινού
αυτοκράτορα με τη Γεωργιανή πριγκίπισσα στη βυζαντινή Αυλή, οι σχέσεις
του Βυζαντίου με την αυτοκρατορία της Τραπεζούντας κ.ο.κ. Ο Κωνσταντίνος
ΙΑ’ αναφέρεται ως «εξαιρετικά ωραίος άνδρας, αυτοκράτορας και ιππότης, ο
καλύτερος στο στρατό του· στους πολέμους πάντα πρώτος, παντελώς άφοβος!
Και συνάμα εξαιρετικά απλός: γνωρίζει προσωπικά τον καθένα από το
στρατό του» (σ. 197).

Αυτά τα χαρακτηριστικά υπογραμμίζονται και σε ένα άλλο σημείο:
«Είναι φιλόστοργος, αψεγάδιαστος ιππότης, γνώστης πολέμου, αγαπάει τους
ανθρώπους, είναι φίλος με τους στρατιώτες, ο ίδιος τούς μαθαίνει τις
στρατιωτικές υποθέσεις» (σ. 216).

Είναι ενδιαφέρον πως στην παράκληση που τελέστηκε από τον τότε
πατριάρχη Αθανάσιο (1450-1453) για τους μελλόνυμφους, η Γεωργιανή
πριγκίπισσα μετονομάστηκε σε βασίλισσα Ελένη (σ. 212). Η τελευταία μάχη
της 29ης Μαΐου 1453 δεν αναφέρεται στο εν λόγω μυθιστόρημα. Αναφέρονται
εντούτοις οι αντιδράσεις στη Γεωργία και κυρίως της πριγκίπισσας, που
αναμφισβήτητα είχε τη μεγαλύτερη απώλεια από όλους. Στους πρώτους μήνες
επιβίωσε χάρη στις φήμες ότι ο αυτοκράτορας ζει. Στη συνέχεια όμως
βυθίστηκε στο πένθος. Ποια ακριβώς θα ήταν η εξέλιξή της, ίσως δεν είναι
δύσκολο να μαντέψει κανείς.

Την ίδια ακριβώς «λύση» έδωσε και ο V. Barnovi. Η Γεωργιανή
πριγκίπισσα, που αναφέρεται πλέον ως «βασίλισσα του Βυζαντίου»,
αποφάσισε να απομονωθεί σε ένα μοναστήρι· «σαν να πέθανα μαζί του»,
λέγει χαρακτηριστικά αναφερόμενη στον αυτοκράτειρα μνηστήρα της, τον
οποίο δεν είδε ποτέ. «Η βασίλισσα του Βυζαντίου απομονώθηκε τελείως.
Μιλούσε μόνο με τον επουράνιο πλέον ιππότη της και ενίοτε εκμυστηρευόταν
τις ενδόμυχες σκέψεις της και στα λουλούδια» (σ. 247).

Αυτή είναι εν ολίγοις η πλοκή του μυθιστορήματος «Βασίλισσα του
Βυζαντίου». Πέρα από τη μυθοπλασία όμως η πραγματικότητα είναι κάτι
παραπάνω από συμβολική. Ο πρώτος αυτοκράτορας του Βυζαντίου βάπτισε τους
Γεωργιανούς, ο τελευταίος αρραβωνιάστηκε την πριγκίπισσά τους… Ενας
κύκλος που μπορεί να έκλεισε πολύ δυσάρεστα, αλλά αναμφισβήτητα σημάδεψε
και συνέδεσε τους Ελληνες και τους Γεωργιανούς με δεσμούς από τη μία
ιερούς και από την άλλη συναισθηματικούς. 

Ενας επίλογος απ’ την Καταλονία

Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα περιστατικό που μαρτυρεί την
οικουμενικότητα της ελληνικής γλώσσας ακόμη και σήμερα. Πρόσφατα
επισκέφθηκα την Ισπανία.

Επισκέφθηκα και την Τζιρόνα της Καταλονίας,
όπου συνάντησα έναν φίλο μου που είναι Χιλιανός. Καθίσαμε σε ένα βασκικό
εστιατόριο.
Μιλούσαμε ελληνικά και ο σερβιτόρος ρώτησε για τη γλώσσα.
Οταν άκουσε ότι μιλούσαμε ελληνικά, είπε ότι ο ήχος τού θύμισε κάτι από
Ανατολή. Ναι, η φίλη μου είναι από εκεί, είναι Γεωργιανή -του απάντησε ο
φίλος μου δείχνοντας εμένα-, και εγώ είμαι Χιλιανός.
Η έκπληξη του
σερβιτόρου ήταν έκδηλη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρόσωπό του που
προσπαθούσε να καταλάβει πώς γίνεται μια Γεωργιανή και ένας Χιλιανός να
μιλούν ελληνικά στην Καταλονία της Ισπανίας.

* Αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας στο College of Arts and
Sciences Ilia State University Τιφλίδα, Γεωργία. Η μελέτη της «Ενας
Γεωργιανός προσκυνητής στο Βυζαντινό κόσμο του 9ου αιώνα: ο Αγιος
Ιλαρίων ο Γεωργιανός» έχει εκδοθεί στα ελληνικά από τις εκδ. Μπατσιούλα
το 2011.

enet

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή