Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

ΣΥΡΙΖΑ: Η τελευταία ευκαιρία

Δημοσιεύτηκε

στις

Τακτικές απαντήσεις σε στρατηγικές προκλήσεις

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Με «ανοίγματα» προς την «κεντροαριστερά», απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ στα μέτρια εκλογικά αποτελέσματα, για να εμποδίσει την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας προκαλώντας εκλογές το 2015. Ο κίνδυνος βέβαια τέτοιας τακτικής είναι η αριστερά να υπονομεύσει περαιτέρω τη σαφήνεια του μηνύματός της. Η έλλειψη σαφήνειας, σε στρατηγικό επίπεδο, παραμένει κύριο πρόβλημα και κύρια πρόκληση σήμερα για τον ΣΥΡΙΖΑ.  
Αν η εναλλακτική στα Μνημόνια ήταν σαφής και πειστική, αν ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αποφασιστικά αυτά που πρέπει για να πάει η χώρα στην αναγκαία σύγκρουση με τους πιστωτές, αν διέθετε ισχυρό εσωτερικό/διεθνή πολιτικό λόγο, αίσθηση ιστορικότητας και «ενσυναίσθηση» της χώρας και των ανθρώπων της, ανοιγόταν σε άλλους ανθρώπους/δυνάμεις αντί να φτιάχνει «γραμμές Μαζινό» περί τις καρέκλες κομματικής εξουσίας, αναπαράγοντας εσωκομματικά τις κοινωνικές παθογένειες, με άλλη γραμμή σε εθνικά-μεταναστευτικό, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κέρδιζε τη ΝΔ όχι με 4% αλλά με 24%, στην κατάσταση που είναι η Ελλάδα. Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου θα ήταν παρελθόν.
Αυτά είναι τα στρατηγικά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ. ‘Εχει ίσως μια τελευταία ευκαιρία να τα αντιμετωπίσει. Αν μπορέσει το μέλλον είναι δικό του. Αν όχι, τότε είτε θα αποτύχει να αποσπάσει αναγκαία πλειοψηφία για να κυβερνήσει στις εκλογές, παρόλες τις «μεταγραφές», οδηγούμενος σε ραγδαία μετεκλογική μείωση επιρροής, είτε δεν θα μπορέσει να  κυβερνήσει αποτελεσματικά.

Διευρύνσεις, μνημόνιο, ΓΑΠ

Φανταζόμαστε ότι δεν θα συμβεί, αν όμως οι «μεταγραφές» περιλάβουν πρόσωπα εκτεθειμένα ως πρωτεργάτες της μνημονιακής καταστροφής, η Κουμουνδούρου κινδυνεύει να πάρει τους «εκπροσωπούντες», χάνοντας τους «εκπροσωπούμενους» ψηφοφόρους. Οι «κεντροαριστεροί» πάνε ΣΥΡΙΖΑ γιατί διαφέρει, όχι γιατί μοιάζει στα πρώην κόμματά τους!

‘Οσα ανοίγματα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ προς μετριοπαθέστερες, πιο καθησυχαστικές θέσεις έδιωξαν αντισυστημικούς ψηφοφόρους προς αριστερότερα ή την ακροδεξιά, χωρίς να προσελκύσουν από δεξιά. Οι ψηφοφόροι γνωρίζουν άριστα την τραγική κατάσταση στη χώρα. Δεν ψηφίζουν αντιμνημονιακά στα απαιτούμενα ποσοστά γιατί δεν εμπιστεύονται τους αντιμνημονιακούς. Εξωραϊζοντας την κατάσταση, δεν καθησυχάζεις, τρομάζεις τους ψηφοφόρους που λένε «κι αυτοί το ίδιο είναι!». (Στοιχειώδες μεν, αλλά δεν χωράει σε επικοινωνιολόγου κεφάλι. Σε κατάσταση «Βαϊμάρης» είναι εγκληματικό να ακούς επικοινωνιολόγους).

Φυσικά δεν είναι «προδότης» κάθε μέλος της ΔΗΜΑΡ, ίσως ούτε και όλοι οι συνεργάτες του ΓΑΠ. Αλλά τι συμβολίζει η συνεργασία με τον Βουδούρη, που υπεραμύνεται ακόμα της μνημονιακής ψήφου του; ‘Η το Μνημόνιο είναι καταστροφή και πρέπει να σταματήσει ή είναι συζητήσιμο. Ολίγον έγκυος δεν υπάρχει.

Με τον ΓΑΠ και ΣΙΑ τα πράγματα είναι εντυπωσιακότερα. Ο πρώην Πρόεδρος (και καταστροφέας) του ΠΑΣΟΚ πρωταγωνίστησε στη μνημονιακή υποδούλωση/καταστροφή και τη  μεγαλύτερη απάτη της ευρωπαϊκής ιστορίας («λεφτά υπάρχουν»). Ενδεχομένως διέπραξε εσχάτη προδοσία. Δρούσε υπό την επιρροή Διεθνούς Συμβούλων – «πρακτόρων» της «Παγκοσμιοποίησης», που δεν είδε η Ελλάδα μετά τον Πιουριφόι. Ως ΥΠΕΞ, άσκησε την πιο αναθεωρητική, φιλοτουρκική, φιλοαμερικανική πολιτική. Παρολίγον να καταλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία δια του σχεδίου Ανάν, γεωπολιτικού προπομπού Δανειακών και Μνημονίων. Αυτός και οι συνεργάτες του υπήρξαν το πιο αποτυχημένο πολιτικό team στη Ελλάδα μετά την κάθοδο των Δωριέων. ‘Ότι αγγίζει, τη ΔΗΜΑΡ π.χ., το καταστρέφει. Είπαμε να διευρυνθεί, όχι να καταστραφεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κλείνει το «παράθυρο ευκαιρίας» για τον Τσίπρα

Ο ελληνικός λαός και η ελληνική τραγωδία προσέφεραν το 2011-12 στη «ριζοσπαστική αριστερά» και τον Αλέξη Τσίπρα μια εξαιρετικά σπάνια, ιστορική ευκαιρία, από αυτές που εμφανίζονται μία ή δύο φορές τον αιώνα σε κόμματα και πολιτικούς. Κάποτε θα γραφτεί η ιστορία της περιόδου, με ποιες παρεμβάσεις, για ποιες βαθύτερες αιτίες εκτοξεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, που ούτε προέβλεπε, ούτε φανταζόταν τέτοια άνοδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ αύξησε εννέα φορές την εκλογική του επιρροή και παρολίγον να κερδίσει τις εκλογές του 2012, όχι γιατί έκανε την α’ ή β’ διεύρυνση, αλλά γιατί ο Πρόεδρός του, ενεργώντας με «αυθορμητισμό», δηλαδή σε σχέση ανάδρασης, καλής επικοινωνίας με τον λαό, εμφάνισε το κόμμα του ως εθνικό υποψήφιο διακοπής της μνημονιακής καταστροφής, τοποθετούμενος ορθά στα κύρια εθνικά ζητήματα της περιόδου.

Δύο χρόνια μετά το αποτέλεσμα του 2012, η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει στομωμένη, το «παράθυρο ευκαιρίας» για το κόμμα και τον ηγέτη του πιθανώς κλείνει, με τραγικές τελικές συνέπειες για την αριστερά και τη χώρα. Αυτό συμβαίνει γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψε ανεπαίσθητα τη θέση υποψηφίου ηγεμονικού υποκειμένου, διεκδικούντος τη σωτηρία της χώρας από την καταστροφή και υποδούλωση και τείνει να δώσει την εικόνα «κόμματος για τον εαυτό του», με βασικό «άξονα» του πολιτικού του «σήματος» το «είμαστε καλύτεροι από τους άλλους». Τέτοια πολιτική αντιστοιχεί σε συνθήκες ανταγωνισμού για τη διακυβέρνηση μη απειλούμενου κράτους, όχι σε συνθήκες καταστροφής της ελληνικής κοινωνίας και του έθνους-κράτους.

Με τις σημερινές πολιτικές, οργανωτικές, διεθνείς συνθήκες, η Αριστερά κινδυνεύει να μην εξασφαλίσει επαρκή «αντιμνημονιακή» πλειοψηφία, ή να μην μπορέσει να ασκήσει επιτυχή αντιμνημονιακή πολιτική ακόμη κι αν εξασφαλίσει τέτοια πλειοψηφία, ή, ακόμα χειρότερα, να οδηγήσει τη χώρα σε χαοτική περιδίνηση ανερχόμενη τυχόν στην κυβέρνηση. Τέτοια εξέλιξη, με τη σειρά της, κινδυνεύει είτε να «κλειδώσει» τη χώρα σε παρατεταμένη καταστροφική παρακμή δεκαετιών (αλά Ανατολική Ευρώπη), είτε να οδηγήσει στην ολοκλήρωση της οικονομικής με πολιτική (ή και γεωπολιτική) καταστροφή.

Κρίση καθεστώτος, όχι πολιτικής

Η σταδιακή διάλυση των υλικών προϋποθέσεων της αστικής δημοκρατίας μπορεί να οδηγήσει σε «αλλαγή καθεστώτος» και, τελικά, σε καταστροφή συνολικά – ανεξαρτήτως πολιτικής εκπροσώπησης – της λαϊκής κεντροαριστερής παράταξης που ιστορικά στήριξε, από τη δεκαετία του 1940, αν όχι τους δύο τελευταίους αιώνες, με τους αγώνες και το αίμα της, τη δημοκρατία και τα εθνικά συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Σε αντίθεση με το 1949, ενδεχόμενη αριστερή ήττα τώρα κινδυνεύει να εκληφθεί όχι ως προϊόν «ανικανότητας» αλλά «προδοσίας».  Υπάρχουν ακόμα περιθώρια να αποφευχθεί τέτοιο αποτέλεσμα, μειώνονται όμως ταχέως, όσο η ηγεσία της αριστεράς δεν βγάζει τα αναγκαία συμπεράσματα από τις αρνητικές εμπειρίες της.

Μια «καταιγίδα» από «κείμενα συμβολής» διαφόρων τάσεων ενόψει Κεντρικής Επιτροπής, ήρθε να διαψεύσει τις αυτάρεσκες θριαμβολογίες – «ιστορική νίκη της αριστεράς». Δυστυχώς τα κείμενα είναι πολλά, οι ιδέες λίγες. Μάταια θα αναζητήσει κανείς ικανοποιητική ανάλυση των αιτίων της ανόδου και μετά της ελαφράς κάμψης του ΣΥΡΙΖΑ, της εκτεταμένης ήττας στις αυτοδιοικητικές (και σωματειακές) εκλογές, οποιαδήποτε αυτοκριτική αναφορά στις τόσο σημαντικές για το τελικό αποτέλεσμα αυτοκαταστροφικές υποθέσεις Σαμπιχά, Καρυπίδη, Βουδούρη. ‘Η γιατί συνεχίζεται η εκρηκτική άνοδος της ΧΑ. Για νάχει νόημα απολογισμός πρέπει να θίγει τα κακώς κείμενα, άρα τους κακώς πράττοντες. Για να αποφευχθούν ενοχή και συνέπειες, καταργείται η ευθύνη.

ΣΥΡΙΖΑ και πραγματικότητα

Πολλά αριστερά στελέχη μοιάζουν να έχουν ιδιόρρυθμη σχέση με την κοινωνία, απουσία συναίσθησης του περιβάλλοντος. Διαπιστώνει κανείς τεράστια σύγχυση ως προς τις έννοιες «έθνος», «πατρίδα», «κράτος», «ηθική», ατομική και κοινωνική και την πολιτική σημασία τους.  

Το να υποστηρίζουν ανώτερα κομματικά στελέχη,  στη σημερινή, καταστρεφόμενη Ελλάδα, ότι φταίει η υπερβολική χρήση της λέξης «πατρίδα» για το μέτριο εκλογικό αποτέλεσμα, δεν είναι πολιτικό λάθος, είναι απουσία επαφής με την πραγματικότητα.

Ο κ. Τσίπρας αποκαλεί, ορθότατα, την Ελλάδα των Μνημονίων-Δανειακών «αποικία χρέους». Αν τα λόγια έχουν σημασία, αυτό σημαίνει ότι έχουμε μείζονα επίθεση, «πόλεμο» εναντίον της εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας, νεοαποικιακό πρόβλημα, ανάγκη «εθνικοαπελευθερωτικού» αγώνα από την «κοινοβουλευτική δικτατορία» της Τρόικας. Κανένα από τα κείμενα δεν αναφέρεται σε αυτή την πτυχή. Συχνά γίνεται ανόητη αντιπαράθεση «ταξικού» και «εθνικού» ή εξωραϊζεται ο ρόλος ξένων δυνάμεων στην ελληνική κρίση.

Πρακτικά, η πολιτική και των τριών «πόλων» (προεδρικοί, «53», Λαφαζάνης), παρά τις σοβαρές κατά τα άλλα διαφορές τους, ανταποκρίνεται σε άλλες συνθήκες από τις επικρατούσες, ανταποκρίνεται σε συνθήκες λειτουργούσης, έστω και σε μεγάλη κρίση, αστικής δημοκρατίας και κυρίως αποκλειστικά «εσωτερικής» αντιπαράθεσης.

Σε νεοαποικιακές συνθήκες και, επιπλέον, συνθήκες διάρρηξης των όρων κοινωνικής αναπαραγωγής και λειτουργίας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και του κράτους, η απάντηση δεν είναι σοσιαλιστικά κόμματα- κινήματα, αριστερότερα ή δεξιότερα, ούτε εξευγενισμένα ΚΚΕ, στο περιθώριο πάλης για την εξουσία, ούτε ουσιαστικός αυτοπεριορισμός σε κοινοβουλευτικές «μεθόδους πάλης». Δεν μπορεί να υπάρξει νέα σοσιαλδημοκρατία χωρίς πλεόνασμα προς διανομή. ‘Όπως το 1941-42, αστική τάξη και πολιτικό προσωπικό της χώρας την πρόδωσαν και εγκατέλειψαν. Σε τέτοια κατάσταση η απάντηση είναι ευρύ, λαϊκό μέτωπο κοινωνικής-εθνικής σωτηρίας («ΕΑΜικού» τύπου, τηρουμένων των αναλογιών). Στην πολιτική δεν διαλέγουμε αντικειμενικές συνθήκες, διαλέγουμε τρόπο να τις αντιμετωπίσουμε.

konstantakopoulos.blogspot.com

Επίκαιρα, 20.6.2014

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή