Ακολουθήστε μας

Ουκρανία

Η μετατόπιση της Κριμαίας. Μήπως είναι η πρώτη μιας μακράς σειράς;

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον Τιερί Μεϊσάν στο Δίκτυο
Βολταίρος (Γαλλία)   (μτφ. Κριστιάν)
Σκηνή αγαλλίασης στη Συμφερόπολη κατά την προσχώρηση στη Ρωσική
Ομοσπονδία.
Πέρα από τα εμφατικά κλάματα της
Δύσης ενώπιον της ένταξης της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία, το πραγματικό
ζήτημα είναι κατά πόσον είναι ένα ορφανό γεγονός ή εάν προαναγγείλει τη
μετατόπιση της Ανατολικής Ευρώπης προς τη Μόσχα. Με μόνη προσφορά η υποδούλωση στη γραφειοκρατία
των Βρυξελλών, οι Βρυξέλλες φοβούνται ότι οι υπάρχοντες πελάτες τις θα προσελκυστούν
από την ελευθερία και τα χρήματα που προσφέρει η Μόσχα. 

Οι Δυτικοί εξαντλούνται να καταγγείλουν τη «στρατιωτική
προσάρτηση» της Κριμαίας από τη Ρωσία.  
Κατ’ αυτούς, η Μόσχα επιστρέφοντας στο «δόγμα Μπρέζνιεφ» απειλεί την κυριαρχία όλων των
κρατών που ήταν μέλη όχι μόνο της πρώην ΕΣΣΔ, αλλά και του Συμφώνου της
Βαρσοβίας, και ετοιμάζεται να εισβάλει σε αυτά, όπως το έκανε το 1956 στην
Ουγγαρία και τη Τσεχοσλοβακία το 1968.

Είναι αλήθεια αυτό;  
Προφανώς, οι ίδιοι οι Δυτικοί δεν έχουν πεισθεί για
το επικείμενο του κινδύνου.  
Ενώ αφομοιώνουν
στα λόγια την «προσάρτηση» της Κριμαίας από τον Βλαντιμίρ Πούτιν με αυτή της
Σουδητίας από τον Αδόλφο Χίτλερ, δεν πιστεύουν ότι οδεύουμε προς έναν Τρίτο
Παγκόσμιο Πόλεμο.
 
Στη χειρότερη των περιπτώσεων, πήραν θεωρητικές
κυρώσεις έναντι ορισμένων Ρώσων ηγετών –συμπεριλαμβανομένων και Κριμαίων-  μπλοκάροντας
τους λογαριασμούς τους, σε περίπτωση που ήθελαν να τους ανοίξουν σε δυτικές
τράπεζες, απαγορεύοντας τους να ταξιδέψουν στην ΕΕ η στις ΗΠΑ, αν βέβαια είχαν τέτοια διάθεση.  
Το Πεντάγωνο έστειλε όντως 22 μαχητικά αεροσκάφη
στην Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής, αλλά για την ώρα, δεν έχει τη πρόθεση να κάνει
περισσότερα από αυτή τη φλυαρία . 
Τι συμβαίνει ακριβώς;  
Από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου στις 9
Νοεμβρίου 1989, τη σύνοδος κορυφής της Μάλτας που ακολούθησε στις 2 και 3
Δεκεμβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες κέρδισαν σταθερά έδαφος, και κατά παράβαση
των υποσχέσεών τους, μετατόπισαν το ένα μετά το άλλο όλα τα ευρωπαϊκά κράτη  -πλην της Ρωσίας-  στο ΝΑΤΟ. 


Η διαδικασία ξεκίνησε λίγες μέρες
αργότερα, τα Χριστούγεννα του 1989, με την ανατροπή των Τσαουσέσκου στη Ρουμανία
και την αντικατάστασή τους από έναν άλλο κομμουνιστική αξιωματούχο που ξαφνικά άλλαξε
πίστη και προσχώρησε στο φιλελευθερισμό, τον Ίον Ιλιέσκου. 
Για πρώτη φορά, η CIA οργάνωνε
πραξικόπημα ορατό σε όλους, ενώ το σκηνοθέτησε ως μια «επανάσταση» χάρη σε ένα
νέο τηλεοπτικό κανάλι, το CNN International.  
Αυτή ήταν η
αρχή μιας μακράς σειράς. 


Περί είκοσι άλλοι στόχοι θα
ακολουθήσουν, συχνά με τη βοήθεια εξίσου απατηλών μέσων: Αλβανία, Ανατολική
Γερμανία, Αζερμπαϊτζάν, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Εσθονία,
Γεωργία, Ουγγαρία, Κόσοβο, Λετονία, Λιθουανία, ΠΓΔΜ, Μολδαβία, Μαυροβούνιο,
Πολωνία, Σερβία, Σλοβακία, Σλοβενία, Τσεχική Δημοκρατία και η Ουκρανία. 


Δεν υπεγράφη κανένα έγγραφο κατά
τη σύνοδο κορυφής στη Μάλτα, αλλά ο πρόεδρος Μπους ο πρεσβύτερος, με τις
συμβουλές της Κοντολίζα Ράις, πήρε την προφορική δέσμευση ότι κανένα μέλος του
Συμφώνου της Βαρσοβίας δεν θα γινόταν δεκτό στο ΝΑΤΟ. 
Στην πραγματικότητα, η
Ανατολική Γερμανία μπήκε de facto, απλώς από την ένταξη της στη Δυτική Γερμανία.  
Άνοιξε η
πόρτα και σήμερα 12 χώρες
πρώην μέλη της ΕΣΣΔ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας έχουν προσχωρήσει και άλλες
περιμένουν να ενταχθούν στη Συμμαχία. 

Ωστόσο, «τα καλά πράγματα έχουν τέλος». 
Η
δύναμη του ΝΑΤΟ και της πολιτικής πλευράς του, της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραπαίει.  Ασφαλώς η Συμμαχία δεν είχε ποτέ τόσο πολλά μέλη, αλλά τα
στρατεύματά της είναι αναποτελεσματικά.  
Υπερέχει σε μικρά θέατρα επιχειρήσεων, όπως το Αφγανιστάν,
αλλά δεν μπορεί πλέον να μπει σε πόλεμο κατά της Κίνας, ή εναντίον της Ρωσίας,
χωρίς βέβαιη ήττα, όπως το είδαμε στη Συρία αυτό το καλοκαίρι. 


Τελικά, οι Δυτικοί είναι κατάπληκτοι
με την ρωσική ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών
Αγώνων στο Σότσι, ο Πούτιν, στωικά, δεν προέβηκε σε κανένα σχόλιο σχετικά με τα
γεγονότα της πλατείας Μαϊντάν. 
Αλλά αντέδρασε μόλις είχε τα χέρια
ελεύθερα. 
Ο καθένας μπορούσε να παρατηρήσει ότι
έπαιζε χαρτιά που είχε ετοιμάσει στη διάρκεια της μακράς σιωπής του. 
Μέσα σε λίγες ώρες, φιλορωσικές
δυνάμεις εξουδετέρωσαν τις δυνάμεις υπέρ του Κίεβου στη Κριμαία, ενώ οργανωνόταν
μια επανάσταση στη Συμφερόπολη για να
φέρει στην εξουσία μια φιλορωσική ομάδα. Η νέα κυβέρνηση ζητήσε τη διεξαγωγή
δημοψηφίσματος για την αυτοδιάθεση το οποίο κατέγραψε ένα τεράστιο φιλορωσικό κύμα,
συμπεριλαμβανομένου του ταταρικού πληθυσμού. 
Στη συνέχεια, οι επίσημες ρωσικές
δυνάμεις αιχμαλώτισαν τους στρατιώτες υπέρ του Κιέβου με τον εξοπλισμό τους.  
Όλα αυτά χωρίς να ρίξουν ούτε έναν πυροβολισμό, με
την εξαίρεση ενός Ουκρανού ελευθέρου σκοπευτή προ-ΝΑΤΟ που συνελήφθη στη
Συμφερόπολη έχοντας σκοτώσει ένα άτομο από τη κάθε πλευρά. 


Πριν από είκοσι χρόνια, οι ίδιοι
Κριμαίοι θα είχαν σίγουρα ψηφίσει κατά της Ρωσίας. 
Αλλά σήμερα, η ελευθερία τους
εξασφαλίζεται καλύτερα από τη Μόσχα σε σχέση με το Κίεβο, όπου το ένα τρίτο της
κυβέρνησης δόθηκε στους Ναζί και τα άλλα δύο τρίτα στους αντιπροσώπους των ολιγαρκών. 
Επιπλέον, η πτωχυμένη οικονομία
τους αμέσως καλύφθηκε από την Τράπεζα της Ρωσίας, ενώ, παρά το ΔΝΤ και τα
δάνεια από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, το Κίεβο έχει καταδικαστεί σε μια μακρά περίοδο λιτότητας
και φτώχειας.  
Δεν ήταν
απαραίτητο να μίλαγες ρωσικά για να κάνεις αυτή την επιλογή και, παρά την
δυτική προπαγάνδα, οι Τάταροι το έκαναν όπως οι Ρωσόφωνοι.
Ήταν και η επιλογή του 88% των
Ουκρανών στρατιωτικών που στάθμευσαν στη Κριμαία, που επανασυνδέθηκαν με τη
Μόσχα με την επιθυμία τους να φέρουν τις οικογένειες τους και να ζητήσουν τη
ρωσική υπηκοότητα.
Ήταν και η επιλογή του 82% των
Ουκρανών ναυτικών που βρισκόνταν στη θάλασσα, πανευτυχείς να γίνουν Ρώσοι, που επανασυνδέθηκαν
με τη Μόσχα με τα πλοία τους χωρίς καμία πίεση.
Η ελευθερία και η ευημερία που ήταν
τα κατεξοχήν επιχειρήματα πώλησης της Δύσης για σχεδόν 70 χρόνια, άλλαξαν πλευρά. 


Δεν πρόκειται εδώ να ισχυριστούμε ότι
η Ρωσία είναι τέλεια, αλλά να παρατηρήσουμε ότι για τους Κριμαίους και στη
πραγματικότητα για τους περισσότερους Ευρωπαίους, είναι σήμερα πιο ελκυστική
από το δυτικό στρατόπεδο.
 
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον η ανεξαρτησία
της Κριμαίας και η ένταξή της στη Ρωσική Ομοσπονδία σηματοδοτούν την επιστροφή
του εκκρεμούς.   
Για πρώτη
φορά, ένας πρώην σοβιετικός λαός αποφάσισε ελεύθερα να αναγνωρίσει την εξουσία
της Μόσχας.
Αυτό που φοβούνται οι Δυτικοί
είναι ότι αυτό το γεγονός μπορεί να έχει συνέπειες συγκρίσιμες με την πτώση του
Τείχους του Βερολίνου, αλλά προς την άλλη κατεύθυνση. 
Γιατί να μη δούμε ορισμένα κράτη
μέλη του ΝΑΤΟ  -όπως η Ελλάδα-   ή απλά
της Ευρωπαϊκής Ένωσης  -όπως η Κύπρος-  να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο; 
Το δυτικό στρατόπεδο θα διαλυόταν και
στη συνέχεια θα βυθιζόταν σε μια πολύ βαθιά ύφεση –όπως η Ρωσία του Γιέλτσιν. 
Εξάλλου, αναπόφευκτα θα θετόταν το
ζήτημα της επιβίωσης των Ηνωμένων Πολιτειών. 
Η διάλυση της ΕΣΣΔ έπρεπε να προκαλέσει και αυτή του
εχθρού και όμως συνεταίρου της, επειδή αυτές οι δύο υπερδυνάμεις υπήρχαν μόνο η
μια ενώπιον της άλλης.  
Αλλά αυτό δεν
συνέβη.  
Η Ουάσιγκτον έχοντας ξεφορτοθεί την ΕΣΣΔ, ξεκίνησε να κατακτήσει τον κόσμο, παγκοσμιοποίησε
 την οικονομία και εγκατάστησε μια νέα
τάξη πραγμάτων.  
Χρειάστηκαν
δύο χρόνια και ένα μήνα για να διαλυθεί η Σοβιετική Ένωση μετά την πτώση του
Τείχους του Βερολίνου. 
Θα δούμε σύντομα την διάλυση των
Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε διάφορες οντότητες, όπως το διδάσκει
ο Igor Panarin στη Διπλωματική Ακαδημία της Μόσχας; 
Η κατάρρευση θα είναι ακόμη πιο
γρήγορη από τη στιγμή που η Ουάσιγκτον να μειώσει τις επιδοτήσεις στους
συμμάχους της και οι Βρυξέλλες τα Διαρθρωτικά Ταμεία τις. 


Κανείς δεν πρέπει να φοβάται την ελκυστικότητα
της Ρωσίας, διότι είναι μια αυτοκρατορική δύναμη, αλλά όχι ιμπεριαλιστική. 
Αν και η Μόσχα τείνει να
επιπλήττει τις μικρές χώρες που προστατεύει, δεν προτίθεται να επεκτείνει την
ηγεμονία της με τη βία. 
Η στρατιωτική στρατηγική της είναι αυτή της «άρνησης
πρόσβασης» στο έδαφός της. 
Τα στρατεύματά της είναι τα πρώτα στον κόσμο από την
άποψη της αντιαεροπορικής και αντι-πλοίων άμυνας της. 
Μπορούν να καταστρέψουν στόλους
βομβαρδιστικών και αεροπλανοφόρων. 
Αλλά δεν είναι εξοπλισμένα για να
κατακτήσουν τον κόσμο, ούτε αναπτύχτηκαν σε αμέτρητες εξωτερικές βάσεις. 

Είναι ιδιαίτερα περίεργο να ακούσουμε τους
Δυτικούς να καταγγείλουν την ένταξη της Κριμαίας στη Ρωσία ως αντίθετη προς το
διεθνές δίκαιο και το Σύνταγμα της Ουκρανίας. 
Μήπως δεν είναι οι ίδιοι που διαμέλισαν
την Σοβιετική Ένωση και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας; 
Μήπως δεν είναι αυτοί που έσπασαν την
συνταγματική τάξη στο Κίεβο;
Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Frank-Walter Steinmeier,
αποδοκιμάζει την υποτιθέμενη θέληση της Ρωσίας θα «κόψει την Ευρώπη στα δύο».
Αλλά η Ρωσία ξεφορτώθηκε της
Σοβιετικής γραφειοκρατικής δικτατορίας και δεν προτίθεται να αποκαταστήσει το
Σιδηρούν Παραπέτασμα. 
Είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες που
θέλουν να κόψουν την Ευρώπη στα δύο για να αποφευχθεί η αιμορραγία προς τα ανατολικά.  
Η νέα γραφειοκρατική δικτατορία δεν βρίσκεται στη
Μόσχα, αλλά στις Βρυξέλλες, και ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Ήδη, η Ουάσιγκτον προσπαθεί να ορίσει τους
συμμάχους της στο στρατόπεδό της, και αναπτύσσει την κάλυψη των πυραύλων της
στην Πολωνία, τη Ρουμανία και το Αζερμπαϊτζάν. 
Δεν κρύβει πλέον ότι η «ασπίδα» της ποτέ δεν είχε στόχο
να αντιμετωπίσει τους ιρανικούς πυραύλους, αλλά ότι έχει σχεδιαστεί για να
επιτεθεί στη Ρωσία.  
Προσπαθεί επίσης να ωθήσει τους Ευρωπαίους
συμμάχους της να λάβουν οικονομικές κυρώσεις που θα παραλύσουν την ήπειρο και
θα ωθήσουν σε φυγή κεφαλαίων προς … τις Ηνωμένες Πολιτείες. 
Το μέγεθος αυτών των προσαρμογών
είναι τέτοιο έτσι ώστε το Πεντάγωνο εξετάζει το ενδεχόμενο διακοπής της «Άπω
Ανατολικής άρθρωσης» (Pivot of Extreme Orient), ήτοι η μετακίνηση των στρατευμάτων του από την
Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή για να τοποθετηθούν για έναν πόλεμο κατά της Κίνας. 
Εν πάση περιπτώσει, οποιαδήποτε
αλλαγή στη μακροπρόθεσμη στρατηγική της Ουάσιγκτον θα διαταράξει ακόμη περισσότερο
τα στρατεύματά της στο βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. 
Η Μόσχα δεν ζήταγε τόσα πολλά, και
παρατηρεί με ευχαρίστηση τις αντιδράσεις των πληθυσμών της Ανατολικής Ουκρανίας
και, γιατί όχι, της Υπερδνειστερίας.


Thierry Meyssan
Πηγή: Réseau
Voltaire

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);})();

ΗΠΑ

Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα;

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

1.-Η θέση αρχής που διαμορφώνει τις παρακάτω απόψεις είναι, κατ αρχάς, ανθρωπιστική.

2.- Η δεύτερη θέση είναι το συμφέρον της χώρας μας. Κυρίως η επιβίωσή της που απειλείται. Η γεωπολιτική, δηλαδή, της περιοχής. Ακόμη και όταν επιδιώκουμε μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη δεν το κάνουμε ιδεοληπτικά. Αναζητούμε το πλαίσιο που θα μπορούσε να μειώσει την απειλή αφανισμού μας. Δεν παραβλέπονται ούτε οι ιστορικές αμαρτίες της ούτε η επιθετικότητά της. Αλλά με κάποιους που ταιριάζουμε περισσότερο πρέπει να συμβιώσουμε.

Με αυτά ως δεδομένα ιδού μια μικρή ανάλυση των δύο πολέμων.

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

3.-Στο παλαιστινιακό η θέση μου είναι δύο κράτη στα σύνορα του 67. Δεν είμαι, δηλαδή, ούτε κατά της ύπαρξης του Ισραήλ, ούτε υπερ της εξάλειψης των παλαιστινίων.
Παρά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν δεν πίστεψα ποτέ πως είτε η μια πλευρά είτε η άλλη ήθελε πραγματικά λύση δύο κρατών.
Η λύση αυτή τωρα εξέλειπε. Το Ισραήλ φαίνεται να κέρδισε την τελευταία αντιπαράθεση αλλά είναι και αιχμάλωτο της νίκης του. Τι θα κάνει με τους Παλαιστίνιους; Όσους και να σκοτώσει, όποια εθνοκάθαρση ή γενοκτονία και να πραγματοποιήσει, δεν θα μπορέσει να τους εξαφανίσει όλους. Αυτό δείχνει η ιστορία των εθνοκαθάρσεων.
Πιστεύω πως η θέση του ήταν ένα ενιαίο κράτος στο οποίο με κάποια μορφή θα συνυπήρχαν και οι παλαιστίνιοι. Σήμερα θα προβληματίζεται και το ίδιο το Ισραήλ αν μια τέτοια λύση είναι βιώσιμη. Έχει προκαλέσει τέτοια τραγωδία στο εσωτερικό τους που δύσκολα θα βρει και μορφή συνύπαρξης και αξιόπιστη και ικανή διοίκηση των παλαιστινίων.

3.-Η ενέργεια της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου δεν ήταν, απλώς, αδικαιολόγητη. Ήταν απάνθρωπη, καταστροφική και τρομοκρατική. Τρομοκρατία είναι κάθε ενέργεια που καταφέρεται κατά των πολιτών. Η αντίδραση του Ισραήλ ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένη. Το Ισραήλ ξεπέρασε εκείνο τη σημείο κατά πολύ και σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο περίπου 50.000 ανθρώπων. Πρόκειται για πολιτική εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ είναι κατηγορούμενο στο Διεθνές Δικαστήριο για γενοκτονία. Και το ίδιο ως χώρα και η ηγεσία του δεν θα αποφύγουν το κατηγορητήριο μετά τον πόλεμο, ανεξαρτήτως εκβάσεως.
Είμαι αντίθετος στην πολιτική αυτή του Ισραήλ. Πολλοί απο την ελληνική κοινή γνώμη δικαιολογούν τις ενέργειές του παρόλο που αντιτίθενται σε αυτήν την πολιτική του επιφανείς Εβραίοι και στο Ισραήλ και ανα τον κόσμο. Βασιλικότεροι του βασιλέως, δηλαδή;

4.-Η γεωπολιτική διάσταση γίνεται περίπλοκη. Το Ισραήλ αυτήν την στιγμή φαίνεται να εξόντωσε τους αντιάλους του (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και εκμηδένισε το γεωπολιτικό εκτόπισμα του Ιράν. Η γεωπολιτική έκλειψη του Ιράν δημιουργεί κενό στη γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Το Ιράν ήταν ο μόνος πόλος που είχε εξ ορισμού γεωπολιτικές αντιθέσεις με την Τουρκία και μπορούσε να τις διεκδικήσει. Το Ισραήλ φαίνεται, επίσης, ότι μπορεί να προβάλλει ενεργά σκληρή ισχύ που το καθιστά περιφερειακή δύναμη αλλά την ισχύ του, λόγω μειωμένου, αριθμητικά, ανθρώπινου δυναμικού την κρατά για τον εαυτό του. Για την περίπτωση που διακινδυνεύσει. Με την αποδυνάμωση του Ιράν και με την στάση του Ισραήλ όπως περιγράφηκε παραπάνω η Τουρκία εμφανίζεται ως η μόνη περιφερειακή δύναμη. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ αρνητική για την Ελλάδα δεδομένου ότι ο μόνος κίνδυνος εναντίον της ακεραιότητας και των συμφερόντων της προέρχεται απο την Τουρκία.

5.-Το Ισραήλ θα συνεχίσει την αντιπαράθεση με το Ιράν αλλά όχι και με την Τουρκία. Οι δεσμοί Τουρκίας -Εβραίων είναι παλαιοί και στέρεοι. Δεν χαλούν για συγκυριακούς λόγους του Ερντογάν. Ο Νετανιάχου παρουσίασε στον ΟΗΕ δύο χάρτες. Τις χώρες της κόλασης και τις χώρες του καλού. Δεν περιέλαβε σε κανέναν απο τους δύο την Τουρκία. Αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Αν λάβει κανείς υόψη του την δουλική στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στην Αγκυρα, το Ισραήλ μετά τον πόλεμο θα επιδιώξει αποκατάσταση των σχέσεών του με την Τουρκία.

6.-Παρά την γεωπολιτική απομείωση του Ιράν η περιοχή δεν θα ηρεμήσει. Ένοπλα κινήματα θα συνεχίσουν να προβαίνουν σε τρομοκρατικές ενέργειες διότι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν απευθείας με τις κρατικές δυνάμεις. Αυτή θα είναι μια συνεχής αιμοραγία για το Ισραήλ. Μια συνεχής, καθημερινή, αγωνία με σημαντικές επιπτώσεις.

7.-Οι ΗΠΑ μετά τους δύο εν εξελίξει πολέμους θα αποχωρήσουν απο την περιοχή. Θα αφήσουν πληρεξουσίους. Θα συνδιαμορφώσουν ΗΠΑ και Ισραήλ ένα νέο περιβάλλον στην περιοχή; Μια νέα ισορροπία; Ευνοϊκή για το Ισραήλ θα ήταν η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Με τους Κούρδους οι σχέσεις τους δεν είναι, απλώς, καλές. Βοηθιούνται στους μεσανατολικούς πολέμους και αναταραχές. Τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή αν αντιδράσει-που θα αντιδράσει- η Τουρκία;

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

8.-Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν αν είχαν-που δεν έχουν εδώ και μια τριακονταετία- πολιτική ηγεσία να αποκτήσουν γεωπολιτικό βάρος και να επηρεάσουν την πλάστιγγα. Αυτήν την στιγμή κανείς δεν υπολογίζει σε τίποτα την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι ένα σύνολο που, απλώς, καταναλώνει τον χρόνο. Είναι παρατηρητής των εξελίξεων και περιμένει παθητικά τις συνέπειες που θα υποστεί.

Αντιπολίτευση δεν έχει, ανθρώπινο δυναμικό που να φιλοδοξεί να διοικήσει την χώρα, επίσης, δεν έχει και ο πρωθυπουργός της έχει την αρχή πως το παγκόσμιο συμφέρον είναι σημαντικότερο απο το τοπικό [εθνικό], ενδιαφέρεται για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εκφράζει την ικανοποίησή του που η ελληνική κοινωνία μεταβάλλεται σε πολυπολιτισμική.

Με τις θέσεις αυτές η πλειοψηφία της κοινωνίας διαφωνεί αλλά ο πρωθυπουργός και το κόμμα του απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης, έστω και της σχετικής πλειοψηφίας.

Η χώρα δεν διαθέτει σοβαρή αστική τάξη, ούτε πνευματική. Και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στριμώχνονται ποιος θα πάρει την μεγαλύτερη μερίδα από τον κρατικό κορβανά.

Η χώρα, μέλος του σκληρού πυρήνα της ΕΕ από τις αρχές του 80, είναι σε όλα πίσω. Λειτουργεί με τη λογική της αρχαίας πόλης κράτους με τις αποικίες της, [έχει καταντήσει αθηναϊκή αποικία], η ηγεσία της ενδιαφέρεται μόνο πως θα μοιράσει τα ιμάτιά της και η ελεύθερη πτώση επιταχύνεται. Ελλάδα που να λαμβάνεται υπόψη δεν υπάρχει.

Κάνει θελήματα μήπως και πάρει το φιλοδώρημά της. Το υπουργείο εξωτερικών ανύπαρκτο από όλες τις απόψεις και για το υπουργείο άμυνας ας μιλήσουν αρμοδιότεροι. Όσοι πέρασαν από υψηλές θέσεις του έχουν ευθύνες σε μια ενδεχόμενη τραγωδία [που δεν είναι εκτός ορίζοντα].

Στο ΥΠΕΞ ένας ικανός ακαδημαϊκός αλλά απαράδεκτος υπουργός διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ελληνικών υποχωρήσεων με διατυπώσεις και μεθοδεύσεις που δεν θα γίνουν αντιληπτές απο την κοινή γνώμη και ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για συνομιλίες για το Αιγαίο. Ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως ο Μητσοτάκης του υποσχέθηκε να λύσει τα προβλήματα του Αιγαίου. Ο Μητσοτάκης διαλαλεί ότι οι θέσεις του είναι οι εδώ και χρόνια ελληνικές (η μόνη διαφορά είναι η επίλυση του θέματος υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ) αλλά η ανυποχώρητη θέση της Άγκυρας είναι πως υπάρχει πληθώρα άλλων ζητημάτων που εκκρεμούν. Πως θα λύσει τα προβλήματα ο κ. Μητσοτάκης; Δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το παραπέντε. Ακόμη και οι παραχωρήσεις (αν γίνουν) θα περάσουν από τα ΜΜΕ και τους κομματικούς οπαδούς ως επιτυχία.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

9.-Οι Ηνωμένες Πολιτείες ώθησαν την Ουκρανία και την Ευρώπη σε έναν καταστροφικό και ατελείωτο πόλεμο του οποίου οι συνέπειες ήταν θετικές για τις ΗΠΑ, αρνητικές για την Ευρώπη και τραγικές για την Ουκρανία.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απολύτως καταδικαστέα ενέργεια. Δεν μπορούν να δικαιολογηθούν εισβολές, όποια και αν είναι η αιτία.

Η επιδίωξη των ΗΠΑ και στον πόλεμο αυτό και στον πόλεμο τη Μέσης Ανατολής είναι η αναδιαμόρφωση των ισορροπιών στον χώρο Ευρώπη- Μέση Ανατολή με στόχο τον έλεγχο της περιοχής από ταυτισμένες με την Ουάσιγκτον δυνάμεις. Μια νέα Ευρώπη με δική της άμυνα, εντός του ΝΑΤΟ, και δική της εξωτερική πολιτική που θα επηρεάζεται από τις ΗΠΑ είναι υπο διαμόρφωση, όπως και μια νέα δυναμική στο μεσανατολικό χώρο, φιλική, επίσης, προς τις ΗΠΑ.

Στη νέα Μέση Ανατολή η Τουρκία είναι απαραίτητη για τις ΗΠΑ αλλά όλα δείχνουν πως η Τουρκία έγειρε ανατολικά.
Στην Ευρώπη η αμερικανική πολιτική δεν διακυβεύεται αλλά στη Μέση Ανατολή ο παράγων Τουρκία και η επιρροή Ρωσίας και Κίνας είναι υπολογίσιμες παράμετροι.

Η επίδειξη στον ΟΗΕ από τον Νετανιάχου χάρτη της εμπορικής και ενεργειακής διαδρομής που σχεδιάζεται, από Ινδία στην Ευρώπη μέσω χωρών της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου και της Ελλάδας δείχνει τις αμερικανικές επιδιώξεις και μερικοί διεθνείς αναλυτές θεωρούν πως η τελευταία μεσανατολική κρίση έχει ως αιτία τον χάρτη αυτό. Ο χάρτης δεν περιλαμβάνει ούτε το Ιράν, ούτε την Τουρκία.

Πριν μερικά χρόνια ο χάρτης της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη η οποία δεν είχε την κατάληξη που επεδίωκαν οι ΗΠΑ. Ο άξονας IMEK (Ινδία Μέση Ανατολή, Κύπρος, Ελλάδα, Ευρώπη) επαναφέρει στο προσκήνιο τη συνέχεια εκείνης της επιδίωξης για να διαμορφώσει το τελικό σκηνικό.

Ούτε στο ελληνικό ΥΠΕΞ, ούτε στο Μαξίμου μπορούν κάτι να κάνουν για όλα αυτά. Απαιτούν βαθιά γνώση και λεπτούς χειρισμούς, ικανότητες για τις οποίες δεν διακρίνονται.

Ας βελτιώσουν, τουλάχιστον, τις σχέσεις τους με την Εκκλησία και αα αρχίσουν να προσεύχονται και να επικαλούνται τη βοήθεια του πανάγαθου ο οποίος, επανειλημμένως, έχει δηλώσει ότι είναι Έλληνας.

Τουλάχιστον ας κρατήσουν ζωντανό και προσφιλές το όνομα Ελλάδα που από τα ελληνιστικά χρόνια κυριαρχεί στην περιοχή. Οι πολιτικοί ερασιτέχνες των Αθηνών το έχουν αμαυρώσει.

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Διχασμός για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Θέματα Εκπομπής 4ης Οκτωβρίου 2024
1. Το δίδυμο Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη επιμένει στο λάθος με την Τουρκία
2. Διχασμένες οι απόψεις για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν 18:25
3. ΗΠΑ: Απανωτά σκάνδαλα του συζύγου της Χάρις ρίχνουν σκιά στον προεκλογικό της αγώνα 45:10
4. Ρωσία-Ουκρανία: Ο Ζελένσκι τα βάζει με τη Δύση 49:00

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Οι Ουκρανοί υποχωρούν! Η Ρωσία κατέλαβε το Βούλενταρ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Σταύρος Καλεντερίδης: Πώς κατάφεραν οι Ρώσοι να εισέλθουν στην κομβική πόλη, πιέζοντας προς το Ποκρόφσκ.

Νέες αποκαλύψεις για την ισραηλινή πυραυλική επίθεση σε ισραηλινές βάσεις. Σύγκριση των στρατιωτικών δυνάμεων Ιράν και Ισραήλ.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή